زمان مطالعه: 6 دقیقه

آسیب استخوان در کوهنوردی مشکلی بزرگ و بسیار حساس است. در شهر تا نزدیک ترین بیمارستان در نهایت ترافیک، مصدوم با حداکثر 30 دقیقه تحت درمان های اولیه شکستگی یا در رفتگی ها قرار می گیرد اما در کوهستان شما با این نعمت روبرو نیستید. شرایط مصدوم و موقعیت بسیار پیچیده امدادی و فاصله واکنش تیم های امدادی بسیار زمان بر و مشکل تر است. پس باید خودمان بدانیم چه اقداماتی ضروری می باشد. واقعا اگر شکستگی استخوان اتفاق افتاد اولین اقدام ما چه باید باشد؟ بیایم با هم بیاموزیم که در این مواقع چه باید کرد .

استخوان های بدن و آسیب استخوان در کوه 

در هنگام تولد، شما حدود 350 استخوان دارید، اما با توقف رشد، تعداد استخوان های شما به کمی بیش تر از 200 می رسد! پس بقیه ی استخوان ها کجا می روند؟ نترسید! نه بیرون می افتند و نه ناپدید می شوند. بلکه، هر قدر بزرگ تر می شوید، بعضی از استخوان های کوچک تر به هم وصل می شوند و استخوان های بزرگ تری تشکیل می دهند .

بیشتر سوانح مربوط به شکستن استخوان در کوهنوردی به دلیل سقوط ها، بخصوص در فرود کوهنوردان است. در حالت سقوط به دلیل میزان گرانش بر حسب ارتفاع، زاویه برخورد، سطح برخورد و محل برخورد میزان شکستگی ها تفاوت خواهد نمود

شکستگی استخوان های پنجه پا یا دست ها ممکن است کشنده به نظر نیاید اما به دلیل شرایطی که برای فرد یا گروه ایجاد می کند بسیار خطرناک می باشد، مثلا در شرایط سرما میزان این خطر چند برابر خواهد شد چون با توجه به عدم فرد در جابجایی احتمال سرمازدگی و هیپوترمی بسیار زیاد است. معمولا در کوهنوردی آسیب استخوان و در رفتگی ها بر اثر سقوط سنگ، یخ، بهمن یا هر جسمی بر روی کوهنورد یا سقوط و افتادن او ایجاد می شود و ممکن است باعث شکستگی شده و باید به سرعت رسیدگی شود. معمولا آسیب استخوان را به 2 بخش باز و بسته تقسیم بندی می کنند که شکستگی های باز متاسفانه میزان آسیب را بیشتر می کند و نیازمند سرعت بالای تیم امدادی می باشد.

دسته بندی امدادی برای آسیب استخوان

 اگر همنورد ما دچار حادثه ای شد که در پی آن حادثه مشکوک به شکستگی یا هر پیش آمد دیگری شدیم بهترین محل، شروع امدادی در همان محل است. بعنی به هیچ وجه مصدوم را تا روشن شدن وضعیتش تکان ندهید مگر اینکه احتمال حادثه بدتری را بدهیم که در کوه می تواند احتمال ریزش بهمن باشد. پس اگر درصد احتمالات محیطی کم بود باید عملیات امداد و نجات را از همان محل شروع کنیم.

۱- با حفظ خونسردی، صحنه حادثه را ارزیابی و درخواست کمک می‌کنید.

۲- وضعیت تنفسی و هوشیاری مصدوم را کنترل کنید.

۳- تمامی زخم‌های باز را با گاز استریل بپوشانید و خونریزی را کنترل کنید.

۴- اگر آسیب یا علامت واضحی وجود ندارد، ولی مصدوم از درد شکایت دارد، همیشه مبنا را بر وجود شدیدترین آسیب اسکلتی یعنی شکستگی بگذارید و اقدامات لازم را انجام دهید.

۵- از اقدام برای جا انداختن موارد شکستگی یا در رفتگی به شدت پرهیز کنید . به علاوه اگر سر استخوان شکسته از زخم بیرون زده است، سعی در فرو بردن آن به درون زخم نداشته باشید. بلکه آن را با روش مناسب، پانسمان و بانداژ کنید و سپس عضو صدمه دیده را با روش صحیح آتل‌بندی و بی حرکت کنید.

مقاله پیشنهادی : کیف کمکهای اولیه و ضرورت آن

معاینه دستگاه اسکلتی

علائم و نشانه‌های آسیب به دستگاه اسکلتی

۱- درد در محل آسیب  

۲- زخم باز یا بسته           

 ۳- تورم شدید

۴- تغییر شکل عضو صدمه دیده   

  ۵- دردناک بودن محل آسیب هنگام لمس (حساسیت به لمس)

۶- عدم توانایی یا عدم تمایل بیمار به حرکت دادن عضو

توجه: دربرخی موارد شکستگی که شدت ضربه باعث جدا شدن دو قطعه استخوان از یکدیگر می‌گردد، ممکن است علامت دیگری نیز علاوه بر علائم یاد شده وجود داشته باشد که این علامت شنیدن صدای سائیده شدن دو انتهای شکسته‌ی استخوان به یکدیگر یا احساس این حالت توسط خود است. این علامت به هنگام حرکت دادن عضو صدمه دیده توسط خود مصدوم یا دیگران ایجاد می‌شود و به طور معمول با درد بسیار شدیدی نیز همراه است. اما به هیچ وجه نباید از حرکت دادن عضو آسیب دیده و ایجاد چنین صدایی برای تأیید وجود شکستگی استفاده کرد. در این حالت احتمال صدمه به عروق، اعصاب، ماهیچه و دیگر بافت‌های اطراف استخوان شکسته بسیار زیاد می‌باشد و به همین علت باید عضو صدمه دیده را در اسرع وقت آتل‌بندی و بی‌حرکت کرد.

 

| برای آشنایی با علل، پیشگیری و درمان آسیب‌های مفصل زانو در کوهنوردی، دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو را از دست ندهید |

 

معاینه اندام آسیب دیده:

امدادگر ابتدا باید اندام را به طور کامل مشاهده و بررسی و شکل آن را با اندام طرف مقابل مقایسه کند. برای این کار ابتدا لباس‌های روی اندام را از محل درز لباس باز یا قیچی کنید و سپس آن‌ها را از روی اندام صدمه دیده کنار بزنید. به هیچ وجه سعی در خارج کردن یا در آوردن لباس مصدوم به روش معمول را نداشته باشید. زیرا ممکن است باعث تشدید صدمه به مصدوم شود.

 در مشاهده به دنبال علائم و نشانه‌های زیر بگردید:

۱- زخم باز      ۲- زخم بسته یا کبودی          ۳- تغییر شکل          ۴- تورم

وجود هر کدام از این علائم را به‌عنوان آسیب قلمداد کنید و کمک‌های اولیه مناسب را انجام دهید. برای معاینه‌ی سایر قسمت‌های مشکوک، اندام را از بالا تا پایین به صورت حلقوی و یا دو دست به ملایمت فشار دهید. احساس هرگونه درد به هنگام لمس، راهنمای مهمی جهت شک به امکان وجود آسیب است.

در مورد حس اندام از بیمار سئوال کنید. آیا احساس مورمور شدن یا کرختی دارد؟ این علائم می‌تواند نشانه آسیب یا عصب خون‌رسانی اندام باشد. اگر در نهایت هیچ کدام از علائم یاد شده مشاهده نشد، از بیمار بخواهید تا اندام را به آرامی و با احتیاط حرکت دهد. بروز درد به هنگام حرکت دادن عضو نیز می‌تواند نشانه‌ی وجود صدمه و آسیب اسکلتی باشد.

توجه: در صورت وجود هر کدام از علائم یاد شده، از تکان دادن عضو یا درخواست از مصدوم برای حرکت دادن عضو به شدت پرهیز کنید.

وضعیت گردش خون و حس اندام آسیب دیده به‌ وسیله عوامل زیر بررسی می‌شود:

۱- نبض اندام

۲- پرشدگی مجدد مویرگی    

۳- رنگ و حرارت اندام   

۴- حس اندام

۵- حرکت اندام

انواع آسیب‌های وارده به دستگاه اسکلتی:

۱-      ضربه مستقیم

۲-      ضربه غیرمستقیم مانند افتادن روی بازو که باعث شکستگی ترقوه می‌شود.

۳-      نیروی چرخشی: پیچ خوردن پا هنگام دویدن یا اسکی و آسیب به مفاصل و شکستگی استخوان‌ها

چگونگی آسیب‌های وارده به دستگاه اسکلتی:

۱- شکستگی                   ۲- دررفتگی                     ۳- پیچ خوردگی

انواع شکستگی

شکستگی باز: هرگاه در ناحیه‌ی دچار شکستگی زخمی وجود داشته باشد که با محل شکستگی استخوان مرتبط باشد، به‌طوری که باعث شود تا محل شکستگی با محیط بیرون ارتباط داشته باشد، به آن شکستگی باز اطلاق می‌شود. این مسئله باعث افزایش خطر عفونت در محل شکستگی می‌گردد.

شکستگی بسته:  در این نوع شکستگی‌ها علیرغم شکسته شدن استخوان پوست سالم است (زخم بسته) و به این علت شکستگی بسته نام دارد.

در شکستگی باز به علت احتمال ورود میکروب، امکان بروز عفونت‌های شدید بیشتر از شکستگی بسته می‌باشد.

دررفتگی: هرگاه دو سطح استخوانی که در محل مفصل روبروی هم قرار می‌گیرند به‌طور کامل یا ناقص از محل خود جابجا می‌شوند، به این حالت دررفتگی گفته می‌شود. این حالت معمولاً با پارگی و آسیب به رباط‌های نگه دارنده اطراف مفصل همراه است. حرکت دادن محل دررفتگی همانند شکستگی بسیار دردناک و گاهی غیر عملی است. برای پیشگیری از آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی و همچنین کاهش درد مصدوم باید مانع از حرکت مفصل شوید (آتل بندی)

پیچ خوردگی: آسیبی است که به علت کشیده شدن بیش از حد رباط‌های محافظ مفاصل به وجود می‌آید. در موارد پیچ خوردگی نیز برای کاهش درد مصدوم و جلوگیری ار ایجاد آسیب بیشتر، باید در اسرع وقت اقدام به بی‌حرکت کردن عضو صدمه دیده کنید  (آتل بندی)

• 

در همه ما این احساس وجود دارد که بتوانیم به هم کمک کنیم. پروسه یادگیری امداد و نجات آموزشی است که ما برای سلامتی هم و در مواقع ضروری یاری رسانی به هم، خواهیم آموخت.

منابع : asanteb.com

http://orangerhino.ir

زمان مطالعه: 10 دقیقه

اشتباهات کوهنوردان مبتدی، چیزی است که همه ی ما با آن آشنایی کامل داریم ، زیرا در برحه ای از زندگیمان، خود ما نیز، آن اشتباهات را تجربه کرده ایم! تقریبا هیچ کس نمی تواند حرفه ای را به صورت کاملا حرفه ای آغاز کند! شاید برخی از افراد استعداد خاصی در بعضی از حرفه ها داشته باشند اما در کوهنوردی، گاهی باید اشتباهات را تجربه کرد تا به یک کوهنورد حرفه ای تبدیل شد!

برای مثال، خود من هرچقدر دوست دارم در بازی بسکتبال حرفه ای شوم ، تغییری در پیشرفت من حاصل نمی شود ! مهم نیست چقدر تمرین می کنم ، چقدر تلاش و پشتکار دارم، حقیقت این است که بدن من برای این رشته ورزشی مناسب نیست و استعداد خاصی هم در آن ندارم !

همه ی ما باید از جایی شروع کنیم . کوهنوردی فعالیتی است که می توانید از بچگی و یا بزرگسالی سراغش بروید و مطمئن باشید که می توانید کم کم در آن پیشرفت می کنید و تمام مراحل را فرا بگیرید. هیچ وقت از نتوانستن و اشتباه در آن، دلسرد نشوید. تا اشتباه نکنید نمی توانید چیزی در کوهنوردی و یا حتی زندگی یاد بگیرید!

بیشتر بخوانید : راهنمای کوهنوردی برای مبتدی ها

11 اشتباه در کوهنوردی :

 

اشتباهات ، چیزی است که هر روز توسط میلیون ها نفر در سراسر دنیا انجام می پذیرد! پس، راه فراری از آن ندارید ! هرکس می تواند در حرفه و یا فعالیت خود دچار اشتباه شود. اگر بتوانید از اشتباه خود چیزی یاد بگیرید، پس به نحو احسنت از آن استفاده کرده اید! شکست بهترین معلم شما در زندگی است !

1 – دست کم گرفتن مسیر :

 

شاید در نظر خیلی ها، کوهنوردی مسیر پاسیفیک کرست ( Pacific Crest Trail )، خیلی آسان و به قول معروف رومانتیک باشد! اما حقیقت این است که چیزی جز خون، عرق و اشک، نصیبتان نخواهد شد!

این صعود ، چالشی است که به هیچ عنوان نباید به عنوان یک تازه کار سراغش بروید . به خصوص اگر این مسیر، صعود اول شما می باشد ! بزارید کمی از این مسیر برایتان بگوییم : در این صعود دشوار، شما از کشور مکزیک به کانادا سفر خواهید کرد ! هیچ راه ارتباطی با موبایل و … با کسی نخواهید داشت و در مسیر هم افراد کمی را خواهید دید !

یک مسیر بلند، به هیچ وجه نباید نقطه شروع یک کوهنورد تازه کار باشد! پاسیفیک کرست، مسیری دورافتاده و ناهموار می باشد که در نقاطی خطرناک نیز واقع شده است . قبل از فکر کردن به مسیری مثل پاسیفیک کرست، میزان توانایی و تجربه ی خود را ارزیابی کنید .تجربه چند صعود چند روزه و کمپینگ در شب از مواردی است که باید قبل از انتخاب پاسفیک کرست ، به آن رسیده باشید!

پس، درس اخلاقی این قسمت این است که: آرام شروع کنید و به بدنتان برای صعود های طولانی، وقت دهید ! از روند و مراحل تغییر از یک کوهنورد مبتدی به حرفه ای لذت ببرید و صبر داشته باشید . از مسیر های کوچک شروع کنید و عجله نکنید. کوهنوردی در ارتفاعات 2650 فوتی، در ماه آگوست و با تابش کور کننده ی نور خورشید، چیزی است که اصلا دلتان نمی خواهد به عنوان یک کوهنورد تازه کار تجربه کنید !

2 – سنگین کردن بیش از حد کوله پشتی :

 

یک قانون کاربردی برای جمع آوری وسایل و تجهیرات کوهنوردی وجود دارد :

• تمام وسایل و تجهیراتی که فکر می کنید به آن احتیاج پیدا خواهید کرد را، جمع کنید .
• حالا باید تعداد این تجهیرات را نصف کنید !
• موفق باشید !

شاید قانون بالا، برای خیلی ها گیج کننده و سخت باشد، اما اگر در آن شک دارید، از کوهنوردان حرفه ای و با تجربه سوال کنید. اگر با شما رک و راست باشند، به شما می گویند که بعد از گذشت چند هفته، فقط به تعداد کمی از تجهیرات و وسایل نیاز پیدا کردند و خیلی از تجهیزاتی که فکر می کردند به آن نیاز خواهند داشت را، به دلیل وزن زیاد، رها کرده اند !

اکثر ما، زمانیکه که می خواهیم وسایلی را برای صعود انتخاب کنیم، همه چیز به جز سینک آشپزخانه را با خود جمع می کنیم! اما اگر راستش را بخواهید، به نصف آن ها هم احتیاج پیدا نخواهید کرد! خستگی یکی از عواملی است که خیلی زود می تواند شما را از ادامه ی مسیر منصرف کند ، پس به خود زحمت ندهید و کوله پشتی خود را سبک تر کنید !

مقاله پیشنهادی : چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟

3 – آبرسانی :

 

یکی از موارد الزامی در کوهنوردی، پیدا کردن منبع آب در مسیر، حمل مقدار کافی آب و یا توانایی فراهم کردن آب تصفیه شده می باشد!

مسیر خود را به خوبی بشناسید. اگر منبع آبی در مسیر بود، از حمل اضافه ی آب خودداری کنید. وزن هر گالون آب نزدیک به3.7 کیلوگرم می باشد. اگر صعودتان چند روز و یا چند هفته طول خواهید کشید، فکر حمل گالون های آب را از سرتان بیرون کنید ! در این شرایط، شناسایی منابع آب در مسیر و تصفیه آن گزینه ی عاقلانه تری می باشد .

وسیله ای برای جوشاندن آب داشته باشید. از قرص ها و یا نی های تصفیه کننده آب و یا سفید کننده ها استفاده کنید. توجه داشته باشید که حتما قبل از صعود، منابع آبی را شناسایی کنید .

مقاله پیشنهادی : آبرسانی به بدن در کوهنوردی

4 – کفش و بوت های جدید :

 

فکر می کنید خرید یک جفت بوت کوهنوردی جدید، که همگی به شما توصیه می کنند چند صد دلار روی آن پیاده شوید، کار عاقلانه و درستی هست ؟ نه،متاسفانه اشتباه فکر می کنید! با این کار فقط باعث تاول ، درد مچ و احساس خستگی بیشتری در صعود خود می شوید !

کفش های تنیس به خوبی از پس کار بر خواهند آمد . در واقع، کوهنوردان حرفه ای اعتقاد دارند که کفش های رانینگ و ورزشی عملکرد بسیار بهتری از بوت های سنگین در کوهنوردی دارند! در عوض اگر بخواهید به بوت جدید خود عادت کنید، هزاران نظر و توصیه اشتباه از اطرافیان خود خواهید شنید که هیچ کدام نیز کمکی به شما نخواهد کرد! حقیقت این است که هیچ میانبری برای عادت کردن به بوت های کوهنوردی جدید خود ندارید، مگر آنکه سراغ بوت هایی بروید که قبلا از آن استفاده کرده باشید و یا بوت هایی بخرید که با پای شما، تناسب کاملی داشته باشند. برای این کار هم نیاز به آزمایش بوت در مسیرهای مختلف خواهید داشت !

برای اولین صعودتان، راحت ترین کفشی که در کمدتان پیدا می کنید را، بپوشید ! اگر قصدتان ادامه کوهنوردی به صورت حرفه ای نیست، لازم نیست پولتان را صرف خرید بوت های سنگین چند صد دلاری کنید! کفش های رانینگ و تنیس گزینه های خوبی برای اولین صعودتان می باشند.

5 – عدم بررسی گزارش هواشناسی :

 

فرض کنید یک کوهنوردی تابستانه را شروع کرده اید. یک شلوارک ورزشی و یک تاپ و یا تی شرت به تن کرده اید و کرم ضد آفتاب هم به صورتتان مالیده اید. از یک مسیر 13 کیلومتری 8 کیلومتر را با موفقیت به پایان رسانده اید. مدتی بعد، متوجه تشکیل ابرهایی در آسمان می شوید! باران کم کم شروع به بارش می کند ! شما هیچ برنامه ی پشتیبانی برای این مواقع آماده نکرده اید و 5 کیلومتر تا پایان مسیر مانده است! با خود می گویید هیچ راهی جز پایان 5 کیلومتر باقی مانده، وجود ندارد و به مسیر خود با تی شرت زیر بارش باران، ادامه می دهید !

فکر می کنید چه کسی را باید سرزنش کنید؟

خودتان را! حتی با یک گوگل ساده هم می توانستید از وضعیت آب و هوایی مسیرتان اطلاع پیدا کنید. با 5 دقیقه جست و جو در اینترنت، می توانستید مشکل نیمی از روزتان را حل کنید ! داشتن تجهیزات مناسب در تابستان و زمستان، از الزامات کوهنوردی می باشد. قبل از صعود خود، یک برنامه ریزی کامل داشته باشید و برای هر گونه آب و هوای احتمالی، آماده باشید.

همیشه کانال ها و سایت های هواشناسی کوهستان را چک کنید. تغییرات آب و هوایی هیچ گاه خبر نمی کنند و فقط در عرض چند ثانیه هوای صاف و آفتابی تبدیل به ابر و باران می شود. اگر تجهیرات و وسایل مناسب با خود داشته باشید، نگرانی بابت این تغییرات آب و هوایی، نخواهید داشت !

مقاله پیشنهادی : هواشناسی کوهستان

6 – عدم اطلاع رسانی به خانواده و دوستان :

 

شاید خیلی از شما فیلم “127 ساعت” را دیده باشید ! اگر آن را ندیده اید، به شما توصیه می کنیم یک بار آن را با همنوردان خود تماشا کنید !

بگذارید مقداری از آن را برایتان تعریف کنم : ( خطر اسپویل داستان ! )

در این فیلم، مردی را مشاهده می کنیم که علاقه زیادی به طبعیت و کوهنوردی دارد. او یک شب تصمیم می گیرد که بدون این که به کسی اطلاع دهد، سراغ دره های عمیقی در اوتاه برود . تصمیم اشتباه او باعث می شود که 127 ساعت در تنگه ای گیر کند ! او در نهایت به این نتیجه می رسد که هیچ کس قرار نیست به کمک او بیاید ! در سکانس بعد، او در حال قطع کردن دستش با چاقوی سوئیسی خود برای رهایی از تنگه می باشد! چه داستان دراماتیکی ! مگر نه ؟

اما لازم نیست شما هم این اشتباه را تکرار کنید و دستتان را از دست بدهید! قبل از صعود خود، مقصد و مسیرتان را به چند دوست صمیمی و خانواده ی خود اطلاع دهید. اگر خدایی ناکرده حادثه ای برای شما پیش بیاید، تیم های امداد می دانند دقیقا از کجا جست و جوی خود را شروع کنند.

7 – خارج شدن از مسیر:

 

نه ، اشتباه نکنید! در مسیر خود بمانید! این اولین صعود شما می باشد! لازم نیست مثل فیلم های رمبو، به جستجو در جنگل ها و محیط های اطراف بپردازید!

این دقیقا همان اشتباهی هست که باعث می شود کوهنوردان مسیر خود را گم کنند و شاید از گشنگی نیز، تلف شوند! شاید کمی زیاده روی کرده باشم، اما خودتان نکته را فهمیدید !

اگر این اولین صعودتان هست و در کوهنوردی مبتدی هستید، تنها راه برای موفقیت، طی کردن مسیری است که از قبل برای خود مشخص کرده اید. اگر این کار را نکنید و از مسیر خود خارج شوید، مدتی بعد حس می کنید گم شده اید! با دیدن نشانه های جدید و مسیر های پیچ در پیچ، کم کم اضطراب و پریشانی کنترل مغز شما را به عهده می گیرد! فکر نمی کنم کسی بتواند در این شرایط تصمیم درستی بگیرد! شما چه فکری می کنید؟

8 – کوهنوردی به صورت انفرادی :

 

امیدوارم شما هم مثل خیلی از کوهنوردان، برای صعود انفرادی یک دنده و لجباز نباشید! کوهستان جای خطرناکی است و احتیاط نیز، شرط عقل است !

اگر با یک دوست و یا ترجیحا یک همنورد با تجربه، صعودتان را آغاز کنید، نه تنها در طول مسیر، می توانید با کسی گفت و گو کنید و گپی بزنید، بلکه می توانید از تجربه ای او کمک بگیرید و از اطلاعات او استفاده کنید !

آن ها به قول معروف ” چم و خم ” کوهنوردی را بلدند و خوب می دانند در مواقع اضطراری، چه باید کرد! توجه داشته باشید دوست خوب در کوهنوردی کسی است که اگر شما را با شلور جین، در حال آماده شدن برای کوهنوردی دید، یک سیلی به صورت شما بزند! لازم نیست صعود اولتان انفرادی باشد. به دنبال یک دوست و یا یک کوهنورد حرفه ای بگردید تا از اطلاعات او در مسیر استفاده کنید .

مقاله پیشنهادی : 10 دلیل برای اینکه با دوستان خود به کوهنوردی بپردازید

9 – جین :

 

از جین ها می توانید همه جا بجز کوهنوردی استفاده کنید! استفاده از شلوار های جین در مسیر کوهنوردی، چه صعودی روزانه و یا شبانه، به هیچ وجه کار عاقلانه ای نیست ! جین ها باعث خراش و عرق سوزی ناحیه های زیرین بدن می شوند! آن ها با جذب آب بیرونی و یا تعرق بدن، هر بلایی که می خواهند بر سر نیم تنه ی پایینی شما می آورند !

جین و کوهنوردی، دشمن های خونین هم تا قیامت هستند! کوهنوردی با جین، باعث گرم شدن بدن، تعرق، خراش، ساییدگی و … می شود . این اشتباهی است که فقط یک بار آن را انجام خواهید داد !

10 – نداشتن تجهیزات کافی :

 

می دانم که در نکته های بالا اشاره کرده ایم که تا جاییکه می توانید کوله پشتی خود را سبک کنید، اما وزن کوله پشتی شما به مسیر و مقصد شما بستگی دارد! فقط برای این که در یک وبلاگ خوانده اید که هر طور شده باید وزن کوله پشتی خود را پایین تر از X کنید، دلیل نمی شود که به آن اطمینان کنید . کوهنوردی با کوله پشتی سبک یکی از بهترین پیشنهاد های ما به شماست اما باید بدانید در طول مسیر به چه چیزی احتیاج پیدا خواهید کرد! فقط با تجربه می توانید بفهمید چه وسایلی در چه مسیری به کار شما خواهند آمد ! نه با خواندن یک وبلاگ !

مقاله ی پیشنهادی : 10 وسیله ضروری در کوهنوردی

11 – آشپزی در چادر کوهنوردی :

 

شاید خیلی ها فکر می کنند پناه بردن به چادر از سرمای هوا و آشپزی در آن، فکری ایده آل برای یک شام مفصل باشد! اما اینطور نیست! مشکلات و خطرهایی که در پخت و پز در چادر کوهنوردی وجود دارد، می تواند در یک چشم به هم زدن، شوق و اشتیاق شما را تبدیل به گریه و ناله کند !

مسمومیت با مونوکسید کربن، اولین و مهم ترین عامل آن می باشد! شاید با پخش گاز، دچار گازگرفتگی شوید و یا به هیچ وجه توان حرکت نداشته باشید. در هر صورت، به  ریسک آن نمی ارزد ! در خارج از چادر خود، آشپزی کنید .

نتــــیجـــه گیـــری:

 

مهم نیست چقدر برنامه ریزی، تحقیق و یا تمرین کرده باشید! اشتباهات برای کوهنوردان مبتدی، غیر قابل اجتناب است ! بهترین کار این است که از آن ها درسی یاد بگیرید !

همه ی مردم در تمام فعالیت ها، دچار اشتباه می شوند. قانون طلایی را یاد بگیرید : ” به اشتباهات خود بخندید ، از آن ها عبور کنید و صد البته ، چیزی از آن ها یاد بگیرید! ” تمام اشتباهات شما، قبلا توسط افراد دیگری تکرار شده اند، پس نگران نباشید !

فقط آرام باشید و کوهنوردی کنید !

منبع :Arborexplorer

زمان مطالعه: 8 دقیقه

کوهنوردی ورزشی فوق العاده برای تقویت ذهن و جسم شماست . شما با کوهنوردی و گذراندن وقتتان در طبعیت ، خودتان را از نظر جسمی و ذهنی به چالش می کشید . همانطور که خیلی از کوهنوردان از این موضوع خبر دارند ، کوهنوردی می تواند باعث آسیب دیدگی هم بشود ! یکی از این آسیب دیدگی های شایع، آسیب دیدگی زانوها می باشد. اگر در مسیری بلند و یا کوتاه باشید و این درد های آزاردهنده سراغتان بیاید، کوهنوردی شما تبدیل به یک غذاب می شود ! اما خبر خوب این است که می توانید از وقوع این آسیب دیدگی ها جلوگیری کنید! دانستن نکاتی در مراقبت از خود و علی الخصوص زانوهایتان، به شما کمک می کند تا صعودی مهیج، شاد و بدون هیچ دردی تجربه کنید و فرقی هم نمی کند مسیرتان بلند و یا کوتاه باشد !

در این مقاله قصد داریم نکاتی را بیان کنیم تا از زانوهایتان به خوبی در کوهنوردی حفاظت کنید .

چرا زانوهای ما در هنگام کوهنوردی، درد می گیرد؟

 

حتی قوی ترین و باتجربه ترین کوهنوردان نیز، طعم زانو درد را در طول صعودهای خود چشیده اند. مهم نیست چه مقدار تجربه داشته باشید. این مفصل ها به دلیل اینکه تمام وزن شما را هنگامی که کوهنوردی می کنید، تحمل می کنند، در ریسک بیشتری از آسیب دیدگی قرار دارند. بسته به اینکه نوع راه رفتن شما در مسیر چگونه است و در چه مسیری قدم بر می دارید ، نوع درد زانو و درمان آن می تواند بسیار متفاوت باشد. اگر فکر می کنید که زانوهایتان آسیبی جدی دیده است، سریعا با یک پزشک حاذق مشورت کنید.

اگرچه، راه های زیادی وجود دارد تا از ابتدای صعودتان، از مهم ترین مفاصل بدنتان یعنی زانوها، مراقبت کنید و از آسیب دیدگی آن جلوگیری کنید.

 

| اگر می‌خواهید در کوهنوردی از آسیب‌های مفصل زانو جلوگیری کنید، دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو در کوهنوردی می‌تواند به شما کمک کند تا روش‌های پیشگیری و درمان را یاد بگیرید. |

 

چگونه با ایمنی کامل، مسیرهای سربالایی را طی کنیم ؟

 

نوع مسیری که در آن کوهنوردی می کنید، در موارد زیادی مثل : طرز قرارگیری صحیح پاها ، مکان آن ها ، چگونگی قرار گرفتن پاها و قرارگیری وزن بر بدنتان، تاثیر گذار است . به طور کل، اکثر ما، بجای اینکه از عضلات همسترینگ و ماهیچه های پای خود در مسیر های سربالایی استفاده کنیم، از عضلات جلوی بدنمان استفاده می کنیم. ( به عنوان مثال عضلات چهارسر و اصلی ران ) این بخاطر این است که این عضلات به خاطر دفعات متعددی که در روز می نشینیم، ضعیف تر هستند . همین باعث می شود که از عضلات ران و زانو های خود بیشتر از مچ پاهایمان استفاده کنیم و نتیجه این استفاده زیاد نیز، درد و آسیب دیدگی در غضروف های زانویی می باشد.

ساده ترین راه برای تصحیح این عادت، این است که زمانی که می خواهید مسیری سر بالایی را طی کنید، زانو و ساق پای خود را عمودی نگه دارید و از عضلات ماهیچه های پای خود به جای عضلات چهارسر ران استفاده کنید تا رو به جلو حرکت کنید. بدین منظور، زمانی که در حال راه رفتن هستید، بجای قدم برداشتن با انگشتان پا، پاشنه و پاهایتان را با سطح زمین صاف و هموار نگه دارید و از آن ها کمک بگیرید .

چگونه با ایمنی کامل، مسیرهای سرپایینی را طی کنیم ؟

 

حتما مسیرهای سرپایینی در دره های عمیق و نقاط کم ارتفاع، که گویی هیچ گاه تمام نمی شوند را، تجربه کرده اید! این مسیر ها به شدت شیب دار و بلند هستند و این حس را به شما منتقل می کنند که تمام مدت در حال دویدن هستید ! شایدهم مسیرتان پر از صخره باشد و سطح آن نیز به قدری ناهموار باشد که فکر می کنید هر لحظه ممکن است تعادلتان را از دست بدهید! حتی اگر مفاصل شما در وضعیت خوبی قرار داشته باشند، در این نوع مسیر ها، خطر آسیب دیدگی بیش از پیش است !

نکته ی اصلی برای حفاظت از زانوهایتان در مسیر های سر پایینی این است که قدم هایتان را با ضرب آرامتری بردارید. مقداری به سمت عقب بروید و اجازه دهید که لگن شما با حرکت های تناوبی، همانطور که پاهایتان را روی زمین می گذارید، وزن را بین مفاصل بدن شما تقسیم کند . همینطور، هر از گاهی مسیر خود را به جای حرکتی مستقیم ، به صورت زیگ زاگ طی کنید . این باعث می شود که از آسیب دیدگی زانو و احساس کوبیده شدن آن ها، پیشگیری کنید .

بهترین وسایل برای حفاظت از زانو ها در هنگام کوهنوردی :

 

توجه داشته باشید زمانی که احساس کردید می توانید برای کم کردن فشار بر زانوهایتان، از تجهیزاتتان استفاده کنید، زودتر دست به کار شوید و احساس نکنید این کار ” تازه کار ها ” می باشد! استفاده از آن ها کاری هوشمندانه و کاربردی می باشد . فرقی نمی کند صعودتان یک روزه و یا چند روزه و یا مسیرتان کوتاه و یا بلند باشد ، همیشه تجهیزات خوب می توانند فشار و استرس را از زانوهای شما بردارند .

در پایین به 5 تجهیزات کاربردی برای حفاظت و مراقبت بیشتر از زانوهیتان در هنگام کوهنوردی، اشاره می کنیم:

باتــــوم های کوهنوردی:

 

استفاده از باتوم های کوهنوردی در صعودتان، باعث می شود تا تعادل بیشتری در مسیرتان داشته باشید و از مفاصل زانو ها و مچ پایتان به خوبی حفاظت کنید. آنها انتخاب اول شما برای حفاظت از زانوهایتان در صعود می باشند. در فکر خرید یکی از آن ها هستید اما نمی دانید چگونه از آن ها استفاده کنید؟ حتما مقاله ” کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟ ” را در سایت مطالعه فرمایید . هم چنین در مقاله ای جداگانه “چگونگی استفاده از باتوم کوهنوردی“، طرز استفاده از آن را ذکر کرده ایم . در حال حاضر تعداد زیادی از تولید کنندگان و مربی های کوهستان باتوم هایی که آنتی شوک (بدون قابلیت دفع ضربه) نیستند را پیشنهاد می‌کنند.

یک جفت بوت کوهنوردی مناسب:

 

پاهای ما ، بنیاد اساسی هر حرکتی است که تا بحال انجام داده ایم! اگر سراغ یک پوشش کفشی نامناسب بروید که در طول مسیر پاهایتان احساس ناراحتی و محدودیت کنند، به زانوها ، لگن و عضلات پشت خود، آسیبی جدی زده اید! به دنبال بوت هایی با کشش خوب، دوام و انعطاف پذیری بالا باشید تا پاهایتان در آن ها آزادانه حرکت کنند و راحت باشند. یکی از قوانین راحتی در بوت های کوهنوردی ، قانون ” انگشتان پا” می باشد. در یک بوت کوهنوردی مناسب و خوب ، می توانید به راحتی انگشتان پای خود را تکان دهید !

جوراب های فشرده سازی:

 

جوراب های فشرده سازی کوهنوردی با افزایش تعادل عضلات و مفاصل شما، کمک بسزایی در صعود شما دارند. این جوراب ها جریان خون را در مفاصل شما بهبود می بخشند و همچنین تورم و درد های پا را کاهش می دهند. جوراب های فشرده ساز در سایز های مختلفی ارائه می شوند و جنس آن ها نیز متفاوت است . کمپانی CEP که شرکتی شناخته شده در میان کوهنوردان است، آن ها را حتی با جنس پشم مرینو نیز عرضه می کند !

زانو بندها:

 

در بازار، زانو بندهای مختلفی وجود دارد و در میان آن ها نیز، مدل هایی مخصوص کوهنوردی عرضه می شود. اگر تجربه ی کافی در مسیر ندارید و از لحاظ فیزیکی آمادگی پایینی دارید، حتما از یکی از آن ها استفاده کنید . شما می‌توانید به سادگی آن ها را بشورید و خشک کنید تا کاملا تمیز بمانند . اگر یک کوه نورد حرفه ای هستید و برای یک صعود بزرگ و چند روزه آماده می شوید، استفاده از آن ها را به شما نیز توضیه می کنیم. آن ها بسیار باریک هستند و محدودیتی برای شما ایجاد نمی کنند. همین باعث می شود که نگرانی بابت تعرق زانو های خود نداشته باشید. این زانو بند ها، به پشتیبانی زانو های شما می آیند تا صعودی بی دردسر و آسان داشته باشید .

مصرف مواد غذایی سرشار از امگا 3 :

 

امگا 3 ها، اسید های چربی هستند که بدن شما، توان تولید آن را ندارد . آن ها محل مفاصل شما را روان تر می کنند و درد های عضلانی و مفاصل شما را با کاهش التهاب، کم تر می کنند . تخم های کتان، گردو، دانه های چیا، زرده تخم مرغ و روغن زیتون، از موادی هستند که سرشار از امگا 3 هستند. هم چنین می توانید از کپسول های روغن ماهی نیز استفاده کنید . مصرف این مواد غنی از امگا 3 به شما کمک می کند تا تمرکز بیشتری در طول مسیر داشته باشید و به راحتی بتوانید از پس صعود های سخت و چندروزه ، برآیید. اگر به فکر صعودی چند روزه و بزرگ هستید، شاید دلتان بخواهد گلوکوزامین ها را نیز در نظر بگیرید. مصرف این مکمل ها باعث کاهش درد زانو و بازسازی غضروفی مفاصل شما می شود .

چگونه خارج از کوهنوردی، زانو هایی سالم و تندرست داشته باشیم ؟

 

ریکاوری و تمرین را پس از انجام کوهنوردی ، فراموش نکنید. هر فعالیتی که نیازمند اعمال فیزیکی باشد، باعث می شود تا عضلات شما منقبض شوند و بیشتر در خطر آسیب پذیری باشند. علی الخصوص در مورد زانوها، انقباض در این نقاط باعث می شود تا فشار زیادی بر مفاصل وارد شوند و آسیب ببینند . سعی کنید تا برنامه ای مرتب و روزانه از تمرینات کششی و تقویتی برای زانو های خود داشته باشید:

• بافت های منقبض و دردهای زانویی خود را با انجام ماساژ و یا باز کردن پاهایتان، از درد های عذاب آور، خلاص کنید. برای عضلات ساق پا نیز از وسایلی مثل فوم رولر و یا توپ های پزشکی استفاده کنید .
• عضلات چهارسر ران شما ، وزن زیادی را در هرگونه فعالیتی متحمل می شون . شما همچنین می توانید از فوم رولر ها و یا توپ های فومی برای انجام حرکات کششی و تقویت آن ها استفاده کنید .
• عضلات همسترینگ خود را تقویت کنید. انجام تمریناتی که باعث تقویت، سلامت و کش آمدن عضلات همسترینگ می شوند، به شما قدرت کافی را می دهد تا از آن ها به شکل صحیحی در راه رفتن و کوهنوردی استفاده کنید. حرکت لانج و اسکات ، دو تمرین فوق العاده موثر برای تقویت عضلات همسترینگ می باشد. حتی می توانید حرکت لانج را هنگامی که کوله پشتی سنگین خود را به دوش دارید و یا یک وزنه به دست دارید، انجام دهید . این کار باعث می شود تا توان شما در تحمل وزن در محیط های ناهموار افزایش پیدا کند .
•  

مقاله ی پیشنهادی : تمرین های کوهنوردی

منبع : Bearfoottheory

زمان مطالعه: 5 دقیقه

در این مقاله قصد داریم تا نکاتی کاربردی در کوهنوردی را ذکر کنیم . سعی کنید دیگر مطالب و نکات موجود در سایت هم مشاهده فرمایید تا صعودی آسوده و بدون خطر را تجربه کنید .

 

 

کوهنودری به صورت گروهی:

• به صورت گروهی کوهنوردی کنید. همیشه در مسیرهایی که کم رفت و آمد و دشوار هستند، همنوردی با خود داشته باشید و یا ریسک صعود به صورت انفرادی را کاملا بپذیرید. اگر به صورت گروهی کوهنوردی می کنید:
• از کوهنوردان با تجربه ، درس های ارزشمند می گیرید و یا نکات ایمنی خود را به دیگر کوهنوردان تازه کار انتقال می دهید .
• در هنگام وقوع جراحت و آسیب دیدگی ، کمکی با خود دارید.
• می توانید تجهیزات سنگین و وزن کوله پشتی را بین همنوردان تقسیم کنید .
• با آدم های جدیدی آشنا می شوید و روابط خود را قوی تر می کنید.

بیشتر بخوانید : 10 دلیل برای اینکه با دوستانتان به کوهنوردی بپردازید.

آذوقه و نوشیدنی ها در کوهنوردی:

 

• سعی کنید آب فراوانی بنوشید. به اندازه ی کافی با خود آب داشته باشید و با نوشیدن آن ، همانطور که آب مورد نیاز بندتان را تامین می کنید کوله پشتی خود را نیز سبک تر می کنید.
• خوراکی های کوچک ، انرژی بدن شما را بالاتر می برند . بجای آنکه پس از اتلاف انرژی در مسیر ، به فکر پخت و پز و یک ناهار بزرگ باشید ، سراغ خوراکی های انرژی زا بروید .
• مقداری غذای بیشتر با خود داشته باشید تا اگر صعوتان بیشتر طول کشید ، سوخت کافی داشته باشید !
•  

حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی:

 

• قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را یاد بگیرید. از مسیر خود خارج نشوید و وارد دیگر محیط های باز نشوید . ما باید این فضا را تا جایی که امکان دارد پاکیزه و دست نخورده باقی بگذاریم تا نسل های بعد نیز از آن استفاده کنند.
• در مسیرتان ، شاید توده های سنگی و دالانی را مشاهده کنید . آن ها را تخریب نکنید و سنگ دیگری نیز به آن اضافه نکنید . سعی نکنید سنگ قبر و یا هر نشانه ای دیگر به مسیر اضافه کنید ! کوهنوردان باید بتوانند تا با آرامش کامل در این مسیر حرکت کنند و ترساندن آن ها هیچ کمکی به آن ها نمی کند! پارک بان ها و محیط بان ها به دقت این نشانه ها را در نظر می گیرند و نشانه هایی که اطلاعات مفیدی را به کوهنوردان منتقل می کنند را ، سرجای خود رها می کنند .

پوشش های مناسب در کوهنوردی:

 

• ازنکاتی کاربردی در کوهنوردی میتوان به( از پوشش های کتانی خودداری کنید و آن ها را در خانه رها کنید.) اشاره کرد.
• یک دستمال گردن بزرگ به کوله پشتی خودآویزان کنید تا زمانی که نیاز بود براحتی صورت خود را تمیز کنید.
• آب یکی از موارد حیاتی در صعود شماست، اما اگر این آب به صورت بارش باران باشد و با هوای سرد نیز ترکیب شود، ممکن است جان شما را تهدید کند . سعی کنید سطح بدنتان و کوله پشتی را خشک و گرم نگه دارید . تجهیزات خود را در زیپلاک ها بگذارید ، کیسه خواب را در یک کیسه زباله ی کلفت قرار دهید و لباس ها نیز در یک کیسه ی ضدآب نگه دارید. اگر تجهیزات خاصی در مواقع بارش باران دارید ، هم اکنون وقت استفاده ی آن است .
• از کرم های ضدآفتاب و یک کلاه لبه دار استفاده کنید تا از آفتاب سوختگی در امان بمانید. سعی کنید از آن ها در روزهای ابری و سرد نیز استفاده کنید.

برنامه ای کامل در کوهنوردی :

 

• برنامه ی صعودتان را با توجه به شرایط فیزیکی و روانی تمام گروه ، تنظیم کنید و اجازه دهید که کم سرعت ترین فرد گروه نیز، به شما برسد.
• برنامه ی صعودتان را با کسی در خانه ، درمیان بگذارید و به محض اینکه از مسیر خارج شدید به آن ها زنگ بزنید.
• سعی کنید با تنظیم برنامه ای کامل ، زمان حرکت و زمان خروج خود را، مشخص کنید تا موجب نگرانی خانواده و دوستان خود نشوید.

پاکیزگی در کوهنوردی :

 

• وزنتان را قبل از یک صعود بزرگ، حدود 2 کیلو کاهش دهید . یک مدل مو مناسب داشته باشید و ناخن هایتان را بگیرید . سعی کنید یک حمام خوب قبل از صعود داشته باشید .
• موهایتان را در حد امکان کوتاه کنید زیرا کنترل آن در کوهستان مقداری سخت می شود ! همچنین از لانه کردن حشرات موذی که جایی برای زندگی می گردند نیز ، جلوگیری کرده اید .

موارد ایمنی در کوهنوردی :

 

• قبل از صعود، یک عکس از خود ، کارت بیمه و کارت بانکی خود بگیرید . آن ها را به ایمیل خودتان، بفرستید تا اگر یکی از آن ها در مسیر گم شد ، بتوانید به اطلاعات آن دسترسی داشته باشید . دسترسی آسان به کپی مدارک ، کمک می کند تا جایگزین آن زودتر برایتان ارسال شود .
• کیف کمک های اولیه خود را قبل از هر صعود، به دقت بررسی کنید. آیتم های مصرف شده را با آیتم های تازه ، جایگزین کنید . چند روش برای روشن کردن آتش، یاد بگیرید.
• مسیرتان را از قبل مشخص کرده باشید و تا اتمام صعودتان در مسیر بمانید .
• سعی کنید تجهیزات مسیریابی مثل قطب نما و یا یک جی پی اس با خود داشته باشید.
•  

کوله پشتی در کوهنوردی:

 

• وسایل را بسته بندی کنید تا وزن کمتری حمل کنید ! نیازی نیست قوطی حشره کش 250 گرمی خود را به همراه داشته باشید . یک قوطی خالی تهیه کنید و 30 گرم از آن را در آن بریزید تا وزن کوله پشتی کاهش پیدا کند. اگر فقط 2 شکلات انرژی زا در مسیر می خورید لازم نیست تمام بسته ی 12 عددی آن را با خود همراه داشته باشید .
• چینشی مرتب و سازماندهی شده در کوله پشتی خود داشته باشید و پس از استفاده از یک وسیله ، آن را دقیقا سر جای خود قرار دهید تا پیدا کردن آن در دفعات بعد ، آسان تر شود.
• اگر دستتان هنگام کوهنوردی متورم می شود ، آن ها را بلند کنید . دستانتان را روی بند های شانه ی کوله پشتیتان بگیرید و به راه خود ادامه دهید . از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید تا دستانتان مقداری بالاتر گرفته شوند . این کار باعث می شود تا تمام ماهیچه و عضلات شما به کار گرفته شوند .

بیشتر بخوانید : چینش صحیح کوله پشتی در کوهنوردی

منبع : Hikingdude

زمان مطالعه: 8 دقیقه

 

یادم می آید در دانشگاه که بودم برای اولین بار، تعدادی از دوستان من تصمیم به کوهنوردی گرفتند و کوله پشتی های خود را پر از تجهیزات و وسایل کردند . من با خودم می گفتم :” این کار غیرممکن است و از عقل سلیم، بعید است ! چرا باید یک کوله پشتی 18 کیلوگرمی را تا بالای قله با خود حمل کنیم ؟ “

در آن زمان حتی کمپ کردن در طبیعت را نیز، تجربه نکرده بودم. اما امروز، دیگر آن فرد سابق نیستم و خیلی تغییر کرده ام . همین هفته یک گروه 12 نفری از زنان را در صعودی 8 روزه به قله و دامنه ی آلاسکا رهبری کردم ! خدای من ! چقدر طرز تفکر و نگرش من به کوهنوردی عوض شده است !

نکته ای که در آن زمان به آن توجه نمی کردم این بود که کوهنوردی فعالیتی است که به شما آزادی نامحدود و بی اندازه ای می دهد . درست است که شما یک کوله پشتی سنگین را روی دوش خود حمل می کنید ، اما نکته ی فوق العاده ی آن این است که شما تمام تجهیزات خود مثل: پناهگاه و غذا و … را با خود دارید و خیلی راحت می توانید هر روز آن ها را در جایی دیگر برپا و استفاده کنید ! این درست مثل زندگی عشایر و کوچ نشینی پدران ما می باشد .

اگر از من می پرســید:

 

ندیدن هیچ منظره ی زندگی شهری و الگوی انسانی برای یک هفته ی کامل ، یک تجربه فوق العاده است ! درست مثل دراز کشیدن در خاک گل آلود و اهمیت ندادن به آن ! درست مثل اینکه دوباره با طبیعت ارتباط برقرار کرده اید ! دیدن مناظری که فقط با پای پیاده ، شانس دیدن آن ها را دارید !

اما این مطلب راجع به کوله پشتی و تجهیزات آن نیست ! مطمئنان شما هم اکنون که این مطلب را می خوانید ، تجهیزات خود را نیز جمع آوری کرده اید . در این مقاله سعی میکنیم با ذکر نکاتی ، ماجراجویی و صعودتان را در طبعیت، آسان تر کنیم .

1 – مهم ترین نکته در صعود : آموزش صحیح !

 

اگر تا بحال سراغ کوهنوردی نرفته اید و یا اگر آن را نیز تجربه کرده باشید، باید بدانید که “آموزش صحیح” مهم ترین نکته در صعود شماست. شما باید با انجام تمرین هایی از هفته های قبل ، خود را برای صعودتان آماده کنید . حتی می توانید صعود های کوچک را نیز جزو تمرینات خود حساب کنید !

بهترین تمرین برای هر فعالیتی، شبیه سازی و یا انجام خود آن فعالیت است ! ما به شما توصیه می کنیم که کوله پشتی که قرار است در صعود بزرگ خود استفاده کنید را در صعود های کوچک و تمرینی، با خودتان حمل کنید . کوله پشتی خود را پر کنید و بند های آن را نیز تنظیم کنید تا به تناسبی دلخواه و راحت در آن برسید .

با این که هیچ چیزی مثل خود کوهنوردی نمی تواند شما را برای صعود بزرگتان آماده کنید ، اما می توانید در باشگاه های بدنسازی با دستگاه الیپتیکال و یا دستگاه صخره نوردی و در کل هر دستگاهی که توان و مقاومت شما در تمرین ها افزایش دهد ، کار کنید و بدنتان را تقویت کنید.

حواستان به بالاتنه نیز باشد ! تقویت عضلات پشت و شانه به شما کمک می کند تا در حمل کوله پشتی سنگین خود، مشکلی نداشته باشید ! هرچه باشید 18 کیلوگرم را باید تا پایان مسیر، با خود حمل کنید ! درست بخاطر همین است که من عاشق دستگاه پیلاتس هستم !

2 – سراغ کوله پشتی بروید که با آنوتومی بدن شما ، تناسب داشته باشد.

 

مهم ترین نکته راجع به کوله پشتی کوهنوردی این است که وقتی آن را پر از تجهیزات می کنید و با خود حمل می کنید ، در آن احساس راحتی کنید ! شما می توانید با امتحان کردن کوله پشتی های مختلف و پر کردن آن در خانه و یا فروشگاه، تعداد زیادی از کوله پشتی ها را آزمایش کنید تا به مدل دلخواه خود برسید .

بهترین راهکار این است که خودتان به فروشگاه بروید و به شخصه آن ها را امتحان کنید . راه بعدی این است که تعدادی از آن ها را از فروشگاه های آنلاین سفارش دهید و بعد از امتحان کردن آن ها در خانه، مدل هایی که متانسب با شما نبودند را پس بفرستید . برای اطلاعات بیشتر راجع به خرید کوله پشتی ، این مقاله را مطالعه فرمایید .

3 – تجهیزات مناسب و کاربردی تهیه کنید .

 

تجهیزات سبک کوهنوردی ، اکثرا گران قیمت هستند . اما شما می خواهید هر گرم اضافی را از دوش خود بردارید تا صعودتان راحت تر باشید ! پس به شما توصیه میکنیم که سراغ خرید آن ها بروید و یا آن ها را اجاره کنید ! بعضی از ماها قرار نیست پس از یکبار صعود، دوباره سراغ آن برویم !

این به این معنا است که سراغ چادرهای کوهنوردی سبک بروید و تا جایی که ممکن است افراد گروهتان را در آن جا دهید ! معمولا چادر های سه نفره برای چهار نفر و چادرهای دو نفره نیز برای سه نفر، قابل استفاده هستند . اگر با یک گروه بزرگ کوهنوردی می کنید و این اولین صعودتان است ، تجهیزاتتان را با همنوردانتان تقسیم کنید ! با این کار هر کدام از شما، وزن کمی با خود حمل می کنید و وزن را بین دوستان خودتان تقسیم کرده اید .

همچنین به شما پیشنهاد می دهیم که دنبال یک کیسه خواب سبک نیز باشید . اگر مثل قبل، کیسه خواب شما گرم نیست ، سعی کنید آن را بشورید . یکی از بدترین شرایط در کوهنوردی، نخوابیدن به علت سردی هوا است . از لاینرهای کیسه خواب استفاده کنید و یا بطری آب گرمی در کیسه خواب با خود داشته باشید .

حتما سری به مقاله ی “ لیست کامل تجهیرات کوهنوردی ” بزنید تا از داشتن تجهیزات مناسب در صعودتان ، اطمینان حاصل کنید .

4 – غذاهایی با خود بیاورید که نسبت به وزن کم ، کالری زیادی داشته باشند !

 

غذا قرار است یکی از سنگین ترین بخش های کوله پشتی شما باشد. خود من بیشتر سعی میکنم تا از غذاهای فریز شده در مسیری که می توانم آب را به جوش بیاورم ، استفاده کنم . تا به امروزه این استراتژی من در مورد غدا بوده است اما در کویر، قضیه فرق می کند !

من عاشق اوتمیل برای صبحانه ها هستم . از شکلات های انرژی زا به علت داشتن کالری های زیاد در طول روز استفاده می کنم . از میوه و شکلات ها نیز به همین دلیل برای ناهار استفاده می کنم ! در شب نیز برای شام یا سراغ پاستا و یا پودر های سوپ می روم و یا انتخابم پوره ی سیب زمینی است ! راجع به تغذیه در کوهنوردی در این مقاله بخوانید .

5 – مسیری را انتخاب کنید که با توانایی شما ، تناسب دارد !

 

اگر هنوز نمی دانید برای شروع کوهنوردی خود سراغ چه مناطقی بروید ، مسیری را انتخاب کنید که مشکل نباشد و یا در ارتقاعات خیلی بلند واقع نشده باشد . برای مثال ، خود من کوهنوردی و صعود بزرگ خود را با صعودی کوتاه در 4 روز و یا یک شبه شروع میکنم تا برای صعود یک هفته ای خود آماده شوم !

بسیاری از مسیر های کوهنوردی، مـــدور هستند و می توانید با انتخاب مسیرهای ورودی و یا خروجی متفاوت و یا جهت های مختلف، آن را طی کنید. سعی کنید ابتدای مسیرتان را هموار و آسان انتخاب کنید زیرا کوله پشتی شما در سنگین ترین حالت خود است. چند روز اول ممکن است کوهنوردی برایتان سخت باشد زیرا وزن کوله پشتی ، بدن شما را خسته تر می کنید و بدنتان نیز در شروع یادگیری ریتم کوهنوردی می باشد . پس سعی کنید در ابتدای کار، سراغ مسیر های سخت و ناهموار نروید !

6 – سعی کنید کوهنوردی را گروهی تجربه کنید و برنامه ی صعود و بازگشت خود را به نزدیکان و یا دفاتر پارک ملی خبر دهید !

 

با این که خود ما نیز تجربه ی کوهنوردی به صورت انفرادی را داریم ، این تجربه را پس از انجام چند کوهنوردی به صورت گروهی و با دوستان به دست آورده ایم . مطمئن باشید قبل از شروع صعود انفرادی خود، چند کوهنوردی گروهی را تجربه کرده باشید و با مسیر خود آشنایی کامل داشته باشید .

کوهنوردی به صورت انفرادی ، امری خطرناک است . شاید حادثه ی اوژانسی برای شما پیش بیاید و نیازمند کمک کسی باشید. سعی کنید صعودتان را گروهی انجام دهید . علی الخصوص اگر مسیرتان مثل آلاسکا، سخت و کوهستانی باشد.

اگر کوهنوردی را برای بار اول تجربه میکنید ، باید آن را به صورت گروهی انجام دهید . زیرا ممکن است تجهیزاتی را برای شروع فراموش کنید و یا طرز استفاده از بعضی آن ها را ندانید . مانند روشن کردن اجاق گاز کوهنوردی . همیشه یک همنورد با خود داشته باشید .

همچنین به نزدیکان خود از مقصد خود خبر دهید . همیشه یک نقشه و قطب نما با خود داشته باشید تا مسیر را به درستی طی کنید . تلفن های ماهواره ای را نیز فراموش نکنید !

7 – قانون ” اثری برجای نگذاشتن ” را بدانید !

 

برای اینکه محیط زیست را برای نسل های آینده حفظ کنیم ، باید قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را در طبیعت یاد بگیرید :

• چاله هایی که برای دستشویی در طبعیت حفر می کنید ، صد متر از هر منبع آبی دور باشد.
• دستمال های توالت خود را پس از انجام کار، در کیسه و یا زیپ لاک ها جمع کنید.
• ظرف ها و یا لباس های کثیف خود را در رودخانه نشورید. مقداری آب با خود جمع کنید و صد متر از رودخانه دور شوید و شروع به شست و شو کنید. همچنین از صابون در مناطق روستایی استفاده نکنید . یک تیکه اسفنج و مقداری آب ، کار شست و شو را برای شما انجام می دهد !
• این قانون برای شستن صورت، بدن ، و موهایتان نیز است! لطفا از صابون در رودخانه استفاده نکنید ! در این مناطق که آب بسیار زلال و شفاف است ، پیشنهاد ما به شما این است که اصلا وارد آب نشوید ! این آب یکی از پاک ترین آب های کره ی زمین می باشد و اگر کمپ های اطراف آن، در آن حمام و یا شنا نکنند برای سالیان سال برای افراد محلی آن منطقه، قابل استفاده اند.
• سعی کنید محیط طبعیت را تمیز و پاکیزه جلوه دهید . هر گونه زباله و یا غذای نیمه تمامی که نشانی از شما در طبعیت به جای می گذارد را یا به شیوه ی صحیح دفن کنید و یا با خود از طبیعیت بیرون ببرید !
•  

8 – طبیعت را در آغوش بگیرید !

 

اکثر کوهنوردان تازه کار از داشتن تنها دو پوشش در کوهنوردی : یکی برای خوابیدن و دیگری نیز برای کوهنوردی ، برای تمرین ، تعجب می کنند . خود من جدا از 4 تا 5 جفت جوراب و لباس زیر برای هر روز از صعود، چیز دیگری برای پوشش نمی آورم. شاید این حرف کمی ناخوشایند باشد اما حقیقت این است که اگر نمی توانید در مسیر کوهنوردی دوش بگیرید (!) هیچ دلیلی به لباس های تعویضی ندارید، زیرا در همان پنج دقیقه ابتدایی صعودتان، خیس از عرق و کثیف می شوند! این پوشش های اضافی بدون اینکه کاربردی داشته باشند فقط به وزن کوله پشتی شما اضافه می کنند.

همین دلیل باعث شد که سراغ دئودورانت بروم . اما آن هم تاثیر خاصی نداشت و پس از روز دوم کاملا بی استفاده شد ! سرانجام سراغ قرص های خشبو کننده رفتم که پوشیده از روغن های خشبو کننده و آرامش بخش هستند. این قرص ها را می توانم برای صورت و بدنم نیز استفاده کنم و خیلی زود نیز خشک می شوند.

درآخر ، کلی عکس بگیرید و لذت ببرید. کوهنوردی یکی از زیباترین و هیجان انگیز ترین فعالیت هایی است که تابحال توسط بشر کشف شده است ! امیدوارم از این نکات در کوهنوردی خود استفاده کنید تا با آمادگی بیشتری در صعود خود داشته باشید !

منبع : bemytravelmuse

زمان مطالعه: 8 دقیقه

یکی از نکات ضروری در صعود شما ” ایمن بودن در مسیر ” است. این ایمن بودن ، تنها با تجهیزات کاربردی صعود ، به دست نمی آید ! بلکه شما باید آموزش هایی برای مواقع ضروری و هنگام بروز حادثه در کوهستان فرا بگیرید .

زمانی که به کوهنوردی می پردازید، هیچ چیزی مهم تر از سلامتی و ایمن بودن شما و همنوردانتان در مسیر نیست. در واقع ” ایمنی در مسیر ” مهم ترین نکته در صعود شماست و مطمئنا شما نیز، هر کاری برای سلامتی خود و ایمنی در مسیر می کنید .با یک عقل سلیم و قدرت تصمیم گیری در شرایط دشوار ، مقداری، ایمنی شما در مسیر تضمین می شود و می توانید از صعودتان لذت ببرید .

اگرچه ، حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد . پس بهترین کار این است که از آمادگی بالایی برخوردار باشید و بدانید در شرایط اضطراری و اورژانسی چه کنید . یک نکته ی کلیدی این است که بدانید چگونه و چه زمانی در شرایط اورژانسی، کمک خبر کنید .

در این مقاله قصد داریم به دستورالعمل هایی در مواقع ضروری اشاره کنیم تا اگر خدایی ناکرده خودتان را در شرایطی اورژانسی و اضطراری دیدید ، آشنایی مختصری با کمک رسانی و گروه های امداد داشته باشید. توجه کنید این مقاله راجع به کمک های اولیه در حیات وحش طبیعت نیست . کمک های اولیه و ضرورت آن یک موضوع مهم دیگر می باشد و بهتر است که آن را با یک معلم با تجربه ، آموزش ببینید . شاید این مقاله بخشی از کمک های اولیه در طبیعیت باشید، علی الخصوص زمانی که در کوهستان هستید !

وضعیت را ارزیابی کنید :

 

در اولین مرحله، زمانی که حادثه و جراحتی برای خود و دیگر همنوردانتان روی می دهد، وضعیت و آسیب دیدگی را ارزیابی کنید . اگر جراحت سطحی است و با چند آیتم ساده در کیف کمک های اولیه مثل : پلاستر و نوار های پزشکی قابل درمان است، سریعا دست به کار شوید. اگر فکر می کنید شرایط آب و هوایی سخت تر خواهد شد و یا خودتان یا فرد مجروح نیاز به مراقبت های پزشکی بیشتری دارید، نزدیک ترین و هموارترین راه خروج را در پیش بگیرید و از کوهستان خارج شوید .

اما اگر جراحت عمیق باشد، شما نیاز دارید تا ارزیابی عمیق تری از آسیب دیدگی داشته باشید . حالا اگر تجربه و دانش کافی از کیف های کمک اولیه دارید، از آن ها کمک بگیرید اما وظیفه ی اصلی شما در در این شرایط اورژانسی، این که است که جراحت را ارزیابی کنید و بررسی کنید امکان خارج شدن فرد مجروح با پاهای خود و یا کمک دیگر همنوردان از کوهستان وجود دارد یا خیر .

پیچ خوردگی و یا شکستگی پا :

 

برای مثال ، یک آسیب دیدگی شایع در کوهنوردی، پیچ خوردن و یا شکستن پا و یا زانو می باشد. کوهنوردی شامل پیاده روی مسافتی طولانی در مسیر های ناهموار و صخره ها می باشد و همین مسیرها، شانس بروز حادثه و علی الخصوص پیچ خوردن پا و زانو را افزایش می دهد. حتی با احتیاط بالا در مسیر، ممکن است کمی بدشانس باشید و در مسیر دچار آسیب دیدگی و جراحت شوید .

( در مورد این آسیب دیدگی ، می توانیم به شما بگوییم که بوت های کوهنوردی نقشی مهم در جلوگیری از پیچ خوردگی پا در صعود دارند . یک جفت بوت کوهنوردی با کیفیت تعادل شما را در مسیر افزایش می دهد و با اینکه شاید با وجود آن ها، از دیگر آسیب دیدگی ها مصونیت کامل نداشته باشید اما خطر پیچ خوردگی و شکستن پا، حادثه ای دور از انتظار است ! )

در این مثال و برای ارزیابی وضعیت ، فرض کنید پای شما دچار آسیب دیدگی شده است . شما نمی دانید آسیب دیدگی شما ، شکستگی است و یا پیچ خوردگی . ارزیابی و بررسی این نوع جراحت ، بسیار آسان است . به عنوان یک قانون کلی، اگر پای شما دچار شکستگی شده باشد ، روی پای خود ایستادن و قدم زدن، امری بعید است و اگر هم بتوانید روی پای خود بایستید، درد بسیار شدیدی احساس خواهید کرد. در عوض در پیچ خوردگی، درد کمتری حس می کنید و می توانید آن را تحمل کنید و به قدم زدن در مسیر هموار ادامه دهید .

در هنگام پیچ خوردن پا در کوهنوردی، چه کنیم ؟

 

اگر جراحت پیچ خوردگی و یا شکستگی بود، در هر دو حالت، باید جوراب و بوت هایتان را به پا داشته باشید و سعی کنید حرکت کنید ! شاید در ذهن خیلی ها این حرکت برعکس دستورات پزشکی باشد، اما حرکت مداوم باعث می شود که خون همچنان در رگ های پای شما جریان داشته باشد و بتوانید خود را از کوهستان برای مداوای بیشتر و ایمنی خارج کنید !

متاسفانه زمانی که از کوهستان خارج شدید و بوت ها و جوراب های خودتان را در آوردید و به پای مجروح خود کمی استراحت دادید، متوجه می شوید که پای شما بسیار سفت شده است و کم کم درد بسیار شدیدی حس خواهید کرد ! در این زمان دیگر بعید است که بتوانید روی پاهای خودتان بایستید و حرکت کنید ! هرچند که حالا باید در خانه باشید و همچنان که پاهای خود را روی قلاب های پزشکی بالا نگه داشته اید، منتظر قهوه ای داغ باشید !

” ارزیابی و بررسی وضعیت ” را با تمام آسیب دیدگی ها، تطبیق دهید !

 

 

دقت کنید که این ارزیابی و بررسی جراحت، تنها برای پیچ خوردگی و یا شکستن پا و زانو ها بود . فاکتور های زیادی برای ارزیابی و بررسی آسیب دیدگی ها وجود دارد. در این مقاله می توانید درمان چند آسیب دیدگی شایع در کوهنوردی را فرا بگیرید .

اگرچه، قاعده ی اصلی در تمام جراحت ها یکی است و شما باید این پروسه ی” ارزیابی” را با نوع آسیب دیدگی، تطبیق دهید .برای مثال اگر سر کسی در کوهنوردی ضربه دید ، بررسی کنید آیا فرد آسیب دیده کنترلی بر افکار خود دارد؟ آیا زمانی که می خواهد حرف بزند، آن را بسیار آرام زمزمه می کند در حالیکه خودش فکر می کند بسیار واضح و بلند حرف می زند؟

راهنمایی : اگر زمانی فرصت این را داشتید تا در کلاس های کمک های اولیه شرکت کنید ، حتما این کار را بکنید ! بسیاری از شرکت ها، کلاس های کمک ها اولیه را در سر کار و یا وقت آزاد برای کارکنان خود برگزار می کنند . شرکت در این کلاس ها ، باعث می شود تا مهارت هایی را یاد بگیرید که می تواند جان افراد را نجات دهد ! آیا چیز مهم تری از نجات جان افراد، وجود دارد ؟

با خبر کردن گروه های امداد کوهستان / خدمات اورژانسی :

 

اگر نسبت به ارزیابی و بررسی آسیب دیدگی مطمئن نیستید، بهترین کار، با خبر کردن امداد کوهستان و یا خدمات اورژانسی است .

چگونگی با خبر کردن امداد در کوهستان، نسبت به منطقه و موقعیت شما در کوهستان، متفاوت است. پس بهتر است تا از قبل اطلاعاتی را راجع به بهترین روش برای دسترسی به امداد های ویژه در کوهستان و خدمات اورژانسی در مقصدتان داشته باشید. علی الخصوص اگر در منطقه ای هستید که آشنایی کاملی با آن ندارید .

معمولا ، برای دسترسی به امداد کوهستانی و خدمات اورژانسی باید با شماره ی خدمات اورژانسی تماس بگیرید و در قسمت بعد نیز، به دنبال خدمات اورژانسی خود بگردید ، مثلا خدمات امداد در کوهستان. توجه کنید که یک تلفن همراه با شارژ کامل، مهم ترین وسیله شما برای ایمنی در مسیر است .

حتی اگر نتوانستید با اپراتور خدمات اورژانسی ارتباط برقرار کنید، تلفن همراه و سیم کارت شما با هر شبکه ی مخابراتی در دسترس، ارتباط برقرار می کند و شماره ی خود را ثبت می کند . تلفن همراه شما نیز دارای جی پی اس است ، پس موقعیت شما توسط جی پی اس سریعا به خدمات اورژانسی مخابره می شود !

خدمات اورژانسی و اضطراری سریعا موقعیت شما و مشکل شما را به نزدیکترین امداد رسان در کوهستان منتقل می کنند. اگر تلفن همراه شما به هیچ گونه شبکه ی مخابراتی برای برقراری تماس دسترسی ندارد، سعی کنید مکان خود را عوض کنید تا ارتباط برقرار شود .

گروه های امداد کوهستان :

 

معمولا، امدادرسانان در کوهستان پس از برقراری ارتباط از شما سوالاتی راجع به وضعیت شما می کنند . سعی کنید این اطلاعات را قبل از تماس آماده کنید :

• موقعیت شما
• تعداد افراد و نام اسامی در گروه کوهنوردی
• جزئیات آسیب دیدگی / تلفات !
• شماره تلفن همراه شما و دیگر اعضای گروه
• جزئیات حادثه – زمان وقع حادثه و چگونگی آن
• تجهیزاتی که در موقعیت شما قابل دسترس است
• نشانه هایی در مسیر و یا ویژگی هایی که موقعیت شما را نسبت به دیگر مسیرها متمایز می کند.
• مختصات مکان ( اگر آن را در اختیار دارید ! )
•  

گروه های امداد کوهستان از این اطلاعات، برای ارزیابی و بررسی وضعیت شما استفاده می کنند . بر اساس این اطلاعات ، گروه های امداد به شما توصیه هایی می کنند تا زمانی که آن ها به شما می رسند، وضعیت خود را کمی بهبود بخشید .

اگر مثل مثال بالا، گروه کوهنوردی شما دچار شکستگی پا و یا زانو شده باشد و امکان حرکت و خروج از کوهستان برای شما وجود ندارد، گروه امداد از شما می خواهد که جزئیات دقیق موقعیت و یا نشانه ای در مسیر را به آن ها بدهید و تا جایی که ممکن است از فرد و یا افراد آسیب دیده در راحت ترین حالت برای آن ها، مراقبت کنید !

اگر در مسیرتان نسبت به چیزی نامطمئن بودید و احساس کردید گم شده اید، با آن ها تماس بگیرید ! حتی اگر نیاز نباشد که برای نجات شما به کوهستان بیایند، راهنمایی و توصیه هایی راجع به مسیر و مقصد شما پشت تلفن به شما می کنند تا صعود خود را با سلامت به پایان برسانید . احتیاط ، شرط عقل است !

بیشتر افراد در گروه های امداد در سراسر جهان، به صورت داوطلبانه در زمان های آزاد خود کار میکنند ، پس اگر آن ها را دیدید، حتما از آنها تشکر و قدردانی کنید !

نتیـــــــجه گیری:

 

امیدواریم که این مقاله راجع به خدمات اورژانسی در کوهستان برای شما مفید بوده باشد. توجه داشته باشید که قبل از کوهنوردی در مسیری مشخص، نسبت به چگونگی دسترسی به امداد های کوهستانی در آن منطقه، اطلاعاتی به دست آورید . به هرحال به یاد داشته باشید که حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و اگر اطلاعاتی هرچند مختصر راجع به ارزیابی و دسترسی به امداد در کوهستان داشته باشید ، شاید بتوانید جان کسی را نجات دهید !

اگر نسب به ارزیابی جراحت و درمان موقت آن مطمئن نیستید، فقط شماره خدمات اورژانسی را شماره گیری کنید و به آن ها وضعیت خود را بازگو کنید . مطمئنان آن ها قادر به کمک به شما هستند و شما را به بخش مورد نظر وصل می کنند .

اگر فرصت این را داشتید حتما در کلاس های کمک اولیه شرکت کنید . شرکت در این کلاس ها به شما دانشی کافی در وضعیت های اورژانسی می دهد و به شما می گوید تا زمانی که گروه امداد به شما می رسد چه کاری برای بهتر شدن وضعیت همنورد مجروح خود انجام دهید.

آیا تا بحال در وضعیت های اورژانسی در کوهستان گرفتار شده اید و با گروه های امدادرسانی کوهستان تماس گرفته اید؟ ما خیلی دوست داریم تا داستان شما را نیز در بخش نظرات بشنویم . پس دست به کار شوید !

منبع : Coolhikinggear

زمان مطالعه: 10 دقیقه

برای گشت و گذار در جنگل نیز ، مانند تمام محیط ها ، باید از قبل برنامه ریزی و آمادگی داشته باشید. در این مقاله قصد داریم تا تمام مراحل آمادگی برای گشت و گذار و گردشگری درجنگل را برایتان شرح دهیم . توجه داشته باشید.

1 – به کسی خبر دهید !

 

هرزمانی که قصد صعود و یا گشت و گذار در محیطی داشتید که امکان مکالمه با تلفن همراه ، وجود پلیس و یا همراهی با شما، نبود ، حتما به کسی راجع به مقصد و مدت زمان سفرتان خبر دهید . این افراد شامل : خانواده ، دوستان و یا حتی مقامات محلی : مثل پلیس و … می شود . همچنین زمان برگشت خود را نیز مشخص کنید. در ماشین خود نوشته ای بگذارید و نام خود و مدت زمانی که به گشت و گذار در جنگل مشغولید را، مشخص کنید .

2 – همیشه آماده باشید !

 

این آمادگی نه تنها به تجهیزات و وسایل داخل کوله پشتی شما باز می گردد، بلکه باید اطلاعاتی هرچند مختصر از مقصدتان داشته باشید . پس کمی تحقیق کنید ، وضعیت آب و هوا را بررسی کنید تا بدانید چه خطراتی در مسیر شما ، وجود دارند. از خود بپرسید : ” هدف این سفر چیست؟ ” قصدتان کوهنوردی در ارتفاعات ، کمپینگ و یا مقصد مشخصی برای اقامت است ؟

3 – یک راهنمای محلی را استخدام و با او مشورت کنید.

 

اگر نسب به محیط گردشگری و صعود خود اطلاعات کمی دارید و میخواهید راجع به آن، اطلاعت بیشتری کسب کنید، استخدام و کمک گرفتن از یک راهنمای محلی، ارزشی چند برابر دارد و و سلامت شما را در مسیر، تضمین میکند.

4 – تجهیزات کافی با خود داشته باشید .

 

بسته به مدت زمان صعود و فعالیت خود ، وسایل و تجهیرات مورد نیاز خود را بیاورید . در پایین به چند وسیله و تجهیزات کاربردی اشاره خواهیم کرد .

5 – پوشش مناسبی داشته باشید .

 

بیشتر جنگل ها گرم ، مرطوب و گاها خیس می باشند . همچنین محیط جنگل پر از موجودات و گیاهانی هستند که گاز میگیرند ، نیش میزنند ، زخم میکنند و یا خراش می اندازند . پس در انتخاب نوع پوشش و لباس خود دقت کنید . حتما خود را کامل بپوشانید تا از این خطرات در امان بمانید .

یک پیراهن آستین بلند سبک ، یک شلوار سبک بادوام ، یک کلاه لبه دار بلند ، یک جفت جوراب مخصوص جنگل و یک کفش بادوام و محکم از الزامات ورود و گردشگری در جنگل است . شلوار های قابل تبدیل که تنها با یک زیپ به شلوار و یا شلوارک تبدیل می شوند، شلوارهای مناسبی برای جنگل هستند زیرا می توانید در محیط های گرم و بدون حشرات آزاردهنده ،خیلی راحت آن را تبدیل به شلوارک و در محیط های سرد و پرخطر، به شلوار تبدیل کنید .

اگر در مناطقی هستید که ممکن است زالو و یا دیگر حشرات آزاردهنده وجود داشته باشند ، از جوراب های ضد زالو (leech socks ) استفاده کنید . این جوراب ها از کتان های بافته شده و گتر نایلونی تشکیل شده اند که تا زیر زانوهای شما می آیند . پارچه های مصنوعی زودتر خشک می شوند و از آنجایی که در جنگل خیلی زود خیس می شوید، ( از تعرق ، باران ، خروش نهرها و یا دریاچه ها در هنگامیکه که استراحت کرده اید )، به آن ها و یا کتان های خیلی سبک نیاز خواهید داشت . این جنس ها خیلی زودتر از پارچه های جین، خشک می شوند .

حتما یک جفت جوراب و تی شرت اضافی با خود داشته باشید. اینکه همیشه لباس و پوششی گرم و خشک برای تعویض با لباس های خیس خود داشته باشید، بسیار دلپذیر است !

6 – لباس های زیر خود را نیز فراموش نکنید !

 

لباس های زیر یکی دیگر از پوشش هایی هستند که باید به آن دقت کنید . از آنجایی که شما در حال تعرق و خیس شدن هستید، پوشش های مصنوعی انتخاب خوبی هستند زیرا خیلی زود خشک می شوند و از درد های رنج آوری مثل ساییدگی ، تعرق و سوزش پوست و…. در امان می مانید.

7 – کوله پشتی متناسبی با آناتومی بدنتان، انتخاب کنید.

 

یک کوله پشتی متناسب با آناتومی بدن وفعالیت شما، انتخابی الزامی برای ذخیره ی تجهیزات و وسایل مورد نیاز شما می باشد. حتما سراغ کوله پشتی های بیاروید که تهویه مناسب و پوشش ضد آب داشته باشند . حتی اگر خود کوله پشتی نیز ضد آب بود حتما یک پوشش ضد آب دیگر بگیرید، زیرا در جنگل بارش باران به حدی است که در پارچه های ضدآب نیز نفود می کند !

مقاله ی پیشنهادی : چگونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی را انتخاب کنیم ؟

8 – از ذهنتان کمک بگیرید !

 

مطمئن شوید که تجهیرات اساسی خود را آورده اید. اولین وسیله مورد نیاز، مغز شماست . اگر احساس کرده اید که در قسمتی از جنگل گم شده اید، نگران نباشید ! جایی توقف کنید و به مسیر اولیه تان فکر کنید . مثبت فکر کنید . اگر به دوستان و یا خانواده ی خود از قبل اطلاع داده باشید، در صورت برنگشتن شما، به دنبال شما خواهند گشت. با یک ذهن آزاد و آرام ، خیلی راحت دوباره به مسیر خود بازخواهید گشت . فقط ” مثبت ” فکر کنید .

اگر گم شده اید ، یک نهر و یا رودخانه پیدا کنید . مسیر آن را دنبال کنید تا به مردم و یا دهکده ای برای کمک برسید . اگر از مسیر خارج شده اید ، جنگل ، شما را از همه طرف احاطه کرده است و بیشتر از3 یا 4 متر جلوتر خود را نخواهید دید ! پس دنبال کردن یک نهر و یا رودخانه می تواند به معنی جاده و راه فراری برای شما باشد .

9 – به اندازه کافی آب بخورید !

 

در آب و هوای گرم و مرطوب، تعرق شما زیاد است و خیلی زود آب بدنتان خالی می شود . مطمئن شوید که مقدار زیادی آب می خورید . به یاد داشته باشید زمانی که تشنه شده اید، آب رسانی به بدنتان را به درستی انجام نداده اید!

حمل آب معمولا برای گردشگران سنگین است و بیشتر مردم نیز به اندازه ی کافی ، آب با خود ندارند. اگر در مسیرتان منبع آبی مثل رودخانه و یا نهر بود ، باید به شیوه ای آن را تصفیه کنید . از فیلتر های آب گرفته تا قرص های تصفیه و یا جوشاندن آب. هیچ گاه به آب های داخل نهر و یا دریاچه ها اطمینان نکنید و حتما آن را قبل از نوشیدن، تصفیه کنید .

اگر هیچ راهی برای تصفیه کردن آب پیدا نکردید با استفاده از برگ گیاه پالم و یا پوست موز، آب های باران و یا قطرات آبی که روی پوشش ضدآب کوله پشتی شما است را، پاکسازی کنید .

10 – وسایلی برای روشن کردن آتش داشته باشید.

 

شیوه ای برای روشن کردن آتش داشته باشید. آتش به دلایل زیادی، کاربرد بسیاری دارد : جوش آوردن آب ، سیگنال و علامت دادن و گرم کردن بدنتان. حداقل 2 و یا 3 وسیله برای روشن کردن آتش با خود داشته باشید .

توجه کنید چوب کبریت ها کارایی لازم را ندارند ! رطوب و خیس بودن جنگل را که یادتان هست ؟ حتی چوب کبریت های ضد آب نیز در جنگل، روشن نمی شوند . یک فندک و یا چند آتش زنه با خود همراه داشته باشید . . اگر جنگل شما خیس هم نباشد به احتمال زیاد کمی مرطوب است . پس باید به دنبال چیزی باشید که مدت بیشتری در این رطوبت روشن بماند . فندک های بوتان و یا حتی شمع ها نیز عملکرد خوبی در این رطوب دارند .

شیوه های دیگر آتش روشن کردن مثل بزرگنمایی با لنز و ایجاد آتش نیز، کارایی چندایی در جنگل ندارند . زیرا به احتمال زیاد هوای جنگل ابری وبارانی است و خبری از نور خورشید نیست !

11 – تغذیه را فراموش نکنید !

 

غذا را فراموش نکنید . جدا از نوشیدن آب، برای زمانیکه در طبیعت و جنگل مشغول گردشگری هستید به غذا نیاز خواهید داشت . اگر آشنایی کافی با غذاهای مجاز و غیر مجاز در صعودتان ندارید از غذاهای بقا ( غذاهایی کنسروی ) و شکلات های انرژی زا استفاده کنید . در جنگل نیز، میوه های زیادی اعم از موز، نارگیل و دیگر میوه ها وجود دارند. نهر و رودخانه ها نیز پر از ماهی های کوچک است . فقط حواستان به حشرات موذی و آزاردهنده هم باشد .

12 – هیچ گاه چاقو را فراموش نکنید !

 

هیچگاه چاقو را فراموش کنید زیر چاقو یک وسیله ی بسیار کاربردی است. همه ی ما مطمئنان فیلم هایی دیده ایم که در آن شخصیت اصلی با یک چاقوی بلند در جنگل به سر می برد و در پایان فیلم هم جان سالم به در می برد ! ( رامبو ! ) . اما شما در جنگل نیازی به آن چاقو های سنگین و بلند ندارید، چون استفاده از آن ها بسیار سخت می باشد. فرض کنید می خواهید یک ماهی کوچک را با چاقوی بلندی تمیز کنید ! افراد محلی مالزی (Orang Asli) معمولا یک چاقوی بسیار بلند به طول بازوی شما در جنگل دارند که بیشتر وزن آن نیز تیغه ی آن می باشد ! این افراد با کمک این شمشیر می توانند خیلی راحت پناهگاهی برای خود درست کنند و یا با قطع برگ و خاشاک مسیر، مسیر خود را هموارتر کنند . تبرهای کمپینگ نیز برای استفاده در جنگل ، بسیار کاربردی می باشند.

چاقو های همه کاره ( سوییسی ) را فراموش نکنید . این چاقوها با داشتن تیغه های قفل شدنی ، یک اره کوچک ، قیچی و یک انبردست، به ابزاری همه کاره برای شما تبدیل می شوند . حتی کوچکترین و ارزان ترین نوع آن ها نیز، در طبیعیت وحشی جنگل ، کاربردی است .

13 – یک چراغ قوه و یا هدلامپ با خود داشته باشید !

 

یک چراغ قوه و یا هدلامپ با خود داشته باشید . وجود هرکدام از آن ها، به شما این اجازه را می دهد تا براحتی در شب از محیط کمپ خود خارج شوید و مسیر را به راحتی ببینید .

مقاله ی پیشنهادی : 8 توصیه برای خرید هدلامپ

14 – تجهیرات مسیریابی را فراموش نکنید !

 

حتما یک نوع سیستم مسیریابی با خود داشته باشید . یک قطب نمای کوچک و یک نقشه. مسیریابی در جنگل کاری بسیار دشوار است زیرا شما مسافتی کمتر از 3 تا 4 متر جلوتر از خود را می بینید .اگر نهر و یا رودخانه ای در مسیر شما بود، می توانید با تعقیب مسیر آن، به راحتی به مسیر اصلی برگردید.

15 – دستمال سر و یا اسکارف در جنگل بسیار کاربردی هستند !

 

یک دستمال سر ( اسکارف ) با خود داشته باشید . آن را به دور گردن خود ببندید و اگر احساس گرما کردید کمی آن را خیس کنید. می توانید برای حفاظت در برابر خورشید و یا حشرات موذی نیز آن را پایین گردن خود ببندید .

تمام این تجهیزات را با خود داشته باشید . در جیب ها ، کوله پشتی و یا دور گردنتان . کیت های بقا ( survival kit ) بیشتر این وسایل را در خود دارند . می توانید کیت بقای خودتان را بسازید! اما حواستان باشد راجع به وسایل داخل آن، کمی جست و جو کنید و کاربرد هرکدام را یاد بگیرید .

وسایل وتجهیزات بیشتر :

 

بسته به نوع فعالیت و مقصدتان و جای خالی در کوله پشتی تان ، می توانید چند وسیله ی بیشتر نیز با خود داشته باشید . در لیست پایین به چند وسیله ی کاربردی دیگر، اشاره خواهیم کرد.

-یک چادر ضدآب نایلونی سبک ( تارپ ) داشته باشید. 7 در 10 سایز مناسبی می باشد و تنها با یک طناب ، سیم،نخ دندان و یا شاخه های محکم می توانید یک سقف ضدآب برای خود اماده کنید . حتی می توانید برای ساخت پناهگاهی هنگام باران از آن استفاده کنید .

-اگر جای بیشتری در کوله پشتی خود دارید یک ننو مسافرتی ( هموک ) با خود داشته باشید . ننو ها بهترین راهکار برای خوابیدن در جنگل هستند زیرا سطح جنگل عموما خیس و پر از حشرات موذی می باشد .اگر تنها چادر مسافرتی در اختیار دارید و باران نیز نمی بارد، با یک طناب می توانید این چادر را تبدیل به ننو ( هموک) کنید . اگر بارش باران نیز شروع شد می توانید با استفاده از برگ ها بامبو ، پالم و یا موز برای خودتان سقفی بسازید . در واقع جنگل ها ،مملو از درختان و برگ ها و میوه های کاربردی می باشند و با کمی فکر می توانید هرچه می خواهید بسازید !

-چند متر طناب با قطر کم و یا چند متر سیم محکم برای تله گذاری شکار ، تعمیر وسایل ، ساخت وسایل و…

-چند محفظه و بطری برای ذخیره آب با خود داشته باشید .

-یک پشه بند ،شما را از شر حشرات موذی و پشه ها در هنگام خواب حفظ می کند . همچنین می توانید از آن به راحتی برای صید کردن ماهی نیز استفاده کنید .

-می توانید 500 گرم قهوه نیز با خود داشته باشید تا در صورت سرد شدن هوا ، آن را دم کنید و بنوشید.

موارد بیشتر :

 

-یک کیف کمک های اولیه که شامل ، بانداژ ، آسپرین ، آنتی بیوتیک ، کرم های ضدباکتری ، سوزن و … می شود.

-یک جفت صندل برای اینکه زمانی که به محیط کمپینگ باز می گردید کمی به پای خود استراحت بدهید.

-از ژل های استرلیزه کننده و صابون برای تمیزن کردن دست خود استفاده کنید .

-یک اجاق گاز کوچک با خود داشته باشید تا بتوانید پخت و پز کنید . کار با اجاق گازهای کوهنوردی بسیار آسان است و خیلی زود روشن می شوند . می توانید خیلی راحت با آن ها ، آب را بجوشانید.

-یک عدد جی پی اس با خود داشته باشید و شیوه ی عملکرد آن ها را یاد بگیرید . جی پی اس ها بسیار آسان تر از قطب نما هستند . از زمانی که گردشگری خود را آغاز می کنید مکان اولیتان را مارک کنید تا برای بازگشت صحیح، دقیقا از همان مسیر برگردید .

-یک جفت حوله برای خشک کردن خود داشته باشید.

-یک چاقوی سفری و یا شکاری با خود داشته باشید . اما به یاد داشته باشید حتما شیوه ی کار با آن ها را فرا بگیرید .

-تجهیزات ماهی گیری را فراموش کنید ! شاید دلتان خواست یک ماهی کوچک برای ناهارتان صید کنید !

-تنباکو را فراموش نکنید . حتی اگر سیکار نیز نمی کشید می توانید از تنباکو برای دفع حشرات موذی مثل زالو استفاده کنید . می توانید آن ها را دم کنید و روی قسمت های کتانی لباستان بریزید . زالو ها از نیکوتین بیزار هستند . جنگل بان های محلی، تنباکو را روی پوست خود می مالند تا از شر این حشرات موذی در امان بمانند .

منبع : WIKIHOW

 

زمان مطالعه: 9 دقیقه

اگر قصد دارید به کویر نوردی بپردازید، باید نکاتی را قبل از شروع ماجراجویی تان در کویر و یا صحرا فرا بگیرید تا امنیت تان تضمین شود . بعضی از این نکات شامل برنامه ریزی صحیح و دقیق، به همراه داشتن مقدار زیادی آب و توجه به میزان بنزین در باک اتومبیلتان است . به یاد دارم وقتی اولین کویرنوردی خود را در دسامبر 2014 انجام دادم، یک همراه محلی بادیه نشین با خود داشتیم که تمام مقدمات اصلی سفر را برایمان انجام داد . اگرچه چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است در خانه آن ها را فراموش کنید اما شاید نبود آن ها، صحرانوردی شما را جذاب و مهیج تر کند !

1 – کفش های سر بسته با خود نیاورید !

 

از آوردن صندل های راحتی خودداری کنید . بهترین کفش ها در محیط صحرا و کویر، صندل های سبک پلاستیکی هستند که با داشتن یک تیغه ی لاستیکی بین انگشتان پای شما جای میگیرند . این صندل ها را می توانید خیلی راحت زمانی که از ماشین پیاده و یا سوار می شوید ، در بیاورید و یا بپوشید . هر نوع کفش دیگری در صحرا و کویر، موجب ناراحتی پای شما می شود . پس، از آوردن کفش های سر بسته جدا خودداری کنید زیرا ممکن است با ورود سنگ و یا شن در پای شما ایجاد ناراحتی کنند .

2 – از تونیک های آبرسان استفاده کنید !

 

درست حدس زده اید ! محیط کویر بسیار خشک و گرم است و در نتیجه رطوب در آن بسیار پایین است . اگر قصد دارید تا چند روز در کویر بمانید حتما یک تونیک آبرسان پوست با خود داشته باشید تا رطوبت کافی به پوستتان برسد. سفر به کویر درست مانند پرواز با هواپیما می باشد ! تنها فرق آن نیز این است که نمی توانید از کرم های مرطوب کننده در کویر استفاده کنید زیرا ترکیب آن با شن، به شدت برایتان آزاردهنده می شود !

 

3 – یک بالش با خود بیاورید !

 

اگر شما نیز مثل ما سراغ تورهای کویر رفته اید، توقع نداشته باشید که یک بالش نرم پرمانند برایتان بیاورند ! معمولا تور ها تمام نیاز های اولیه و وسایلی که در کویر احتیاج خواهید داشت را برایتان مهیا میکنند اما توقع وسایل لوکس و درجه یک را هم نداشته باشید ! بهرحال اگر فردی هستید که خواب با بالش نرم برایتان ضروری است، حتما یک بالش نرم دیگر با خود بیاورید .

4 – چند نوع غذای خوشمزه و دلخواهتان را با خود بیاورید !

 

حقیقتا خود من از کیفیت و انتخاب غذایی که راهنمای ما در کویر برای شام و صبحانه ی ما داشت، متعجب شدم. از شانس بد من، غذای شام ما مرغ بود و من نیز زیاد از مرغ خوشم نمی آید ! تا زمانی که شام ما سرو می شد، من در محیط کویر از سرما یخ زده بودم و فقط دلم یک غذای گرم و خوشمزه ( بدون مرغ ! ) می خواست . پس سعی کنید در ابتدای تور به راهنمای خود راجع به رژیم غذاییتان اطلاع دهید و یا سعی کنید چند غذای لذیذ و یا مواد غذایی که بتوان آن ها را پخت و یا با دیگر غذا ها سرخ کرد با خود داشته باشید .

 

5 – یک کولر و یا پنکه با خود داشته باشید !

 

آب و هوا در کویر در پایان روز و فرا رسیدن شب، سرد می شود. پس ممکن است که فکر کنید نیازی به کولر و پنکه ندارید ! با این حال باید به شما بگوییم که کویر در شب، در ماه های زمستانی، سرد است و در طول روز و تابستان، به شدت گرم و طاقت فرساست. پس حتما یک کولر با خود بهمراه داشته باشید .

6 – یک فلاسک حاوی نوشیدنی داغ با خود داشته باشید !

 

دما در کویر و صحرا به شدت متغیر است. در طول روز بسیار گرم و ممکن است با فرا رسیدن شب، سرد شود . پس مطمئن شوید که یک فلاسک حاوی چای و یا قهوه ی گرم با خود داشته باشید تا با غروب خورشید و فرا رسیدن شب، بدنتان را گرم نگه دارید .

7 – یک پتو با خود بیاورید !

 

بجای آنکه یک سویشرت و پلیور اضافی برای گرم ماندن در کویر با خود بیاورید، به شما پیشنهاد میدهیم که یک پتوی کلفت با خود داشته باشید . ( درست مثل پتوهایی که در هواپیما به شما می دهند ) . می توانید از آن به عنوان زیرانداز استفاده کنید و یا آن را در شب دور خود بپیچید و یا به عنوان پتویی اضافه در هنگام خواب استفاده کنید !

8 – لباس های بیس اسکی خود را بیاورید .

 

هرکسی که تا بحال فواید و راحتی لباس های بیس اسکی ( لباس هایی دو تیکه با آستین های دراز در دست و شلواری دراز که در فصول سرد هوا، به تن می کنند ) تجربه کرده باشد ،مطمئنا می داند که این نوع پوشش ها، یکی از بهترین ابتکارات برای فصول سرد می باشد. پس اگر پیژامه و شلور راحتی شما برای آب و هوای سرد شب، خیلی نازک بود، این لباس های بیس گرم را پیشنهاد می دهیم .

9 – چند بازی فکری ( تخته ای ) با خود داشته باشید !

 

زودتر جای خواب خود را مشخص کنید. حالا تا رسیدن شب کلی وقت دارید که از کویر لذت ببرید . شن سواری (Sandboarding) ؟ بله ! زل زدن به ستارگان در سکوت ؟ بله ! صحبت کردن با یکدیگر ؟ حتما ! اما بگذارید از شما بپرسم آخرین باری که بازی های فکری ( تخته ای ) کرده اید، چه زمانی بوده است ؟ اگر حقیقت را میخواهید، می توانم به شما بگویم که ساعت های خلوت و ساکت در کویر، فقط مخصوص بازی کردن چند نفری و لذت بردن از آن است !

10 – قاب های ضدآب برای وسایلتان تهیه کنید !

 

برای جلوگیری از جمع شدن شن و ماسه درگوشی و یا دوربین دیجیتال خود، حتما یک قاب ضدآب برای آن تهیه کنید. این قاب ها نه تنها سلامت وسایل شما را در آب تضمین می کنند، بلکه در کویر نیز به محافظی در برابر جمع شدن شن ها و ماسه ها در آن ها، تبدیل می شوند . به من اعتماد کنید ، هرچقدر هم که آدمی وسواسی و پاکیزه باشید ، بعد از گذشت چند ساعت، شن و ماسه همه جایتان را فرا گرفته است و در این شرایط ، خیلی سخت است که بتوانید از تجهیزات الکترونیکی خود محافظت کنید !

 

منبع : Blackwhitevivid

 

بقا در کویر و مهارت‌های نجات در این اقلیم

اگر گم شدیم یا هر حادثه‌ای برای ما و تیم‌مان پیش آمد مهمترین نکته این است که کمی بنشینید و شرایط را بپذیرید تا ضربان قلبتان آرام گیرد و بتوانید به دنبال راهکار بگردید.

1.از خود در مقابل سرما و گرما محافظت کنید

بزرگترین خطراتی که جان افراد را در کویر تهدید می کنند قرار گرفتن در برابر نور خورشید در طول روز، سرمای هوا در طول شب و کمبود آب بدن است. یکی از بهترین راه ها برای مراقبت از بدن در مقابل نور خورشید این است که همیشه یک کلاه بزرگ یا یک پوشش برای مراقبت از سر همراه خود داشته باشید. اگر قسمت بالای سر شما برای مدت طولانی در معرض نور مستقیم یا حتی غیر مستقیم خورشید باشد بدن شما باید سخت کار کند تا خودش را خنک نگه دارد بنابراین اولین قانون بقا در کویر این است که سر خود را در معرض نور خورشید قرار ندهید. اگر کلاه ندارید سعی کنید از وسایلی که دم دست شما هستند برای خود یک کلاه بسازید.

اگر تصمیم به شب روی کردید حتما باید در طول روز جان‌پناهی با بیشترین میزان سایه پیدا کنید، پشت تپه های رملی یا شکاف سنگی، زیر سایه درختچه ای، در هر حالت شما باید حتما یک سایه داشته باشید و در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.

اگر نتوانستید جان‌پناه پیدا کنید باید خودتان را در زیر شن مدفون کنید، مانند حیوانات بیابان باید تمام بدن جز سر را در زیر شن مدفون کرده و کلاه آفتاب گیر و چفیه را به دور سرتان پیچیده و کوله به عنوان سایه بان خود تنظیم کنید. این عمل در شرایط بسیار حاد یکی از حیاتی ترین روش های در امان ماندن از آفتاب سوختگی شدید، گرمازدگی و همچنین تعرق بالاست.

یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید در زمان پروسه نجات در کویر انجام دهید اعلان هشدار نوری یا نشانه ای است. در طول روز گاهی با آیینه ارسال پیام نمایید و 3 پیام نوری پشت سر هم یعنی کمک! در شب هم با روشن کردن آتش می توانید محل خود را گزارش دهید.

2.آب ننوشید

به محض اینکه تشنه شدید آب ننوشید. بهترین کار این است که آب را در طول روز برای خود جیره بندی کنید و آن را جرعه جرعه بنوشید. با مشاهده رنگ ادرار خود می توانید نیاز آب بدن را تشخیص دهید اگر ادرار شما کم رنگ باشد یعنی نیازی به نوشیدن آب ندارید و اگر پررنگ باشد باید کمی آب بنوشید. اگر به آب دسترسی پیدا کردید به سرعت از آن ننوشید و مطمئن شوید که آن آب مسموم نیست چرا که در صورت نوشیدن آب مسموم دچار اسهال و استفراغ می شوید و به سرعت آب بدنتان را از دست می دهید.

1)اگر در کنار یا نزدیکی محلی هستید که آب وجود دارد همانجا بمانید تا تیم های امداد به سراغ شما بیایند، اما اگر ذخیره اندک آبی دارید باید به فکر بدست آوردن آب باشید.

2) از لحظه ای که متوجه گم شدگی خود شدید در صورت داشتن بطری یک بار مصرف با درپوش مناسب، به هیچ وجه ادرارتان را دور نریزید.

3) اگر بیش از 3 لیتر آب دارید بهتر است که شب روی را انتخاب کنید اما اگر میزان ذخیره آب شما کم است باید حتما آب پیدا کنید، برای همین باید زمانی از روز را هم به عملیات پیدا کردن آب بپردازید.

4)اگر آب ندارید باید به چند نکته توجه کنید، مسیر رودخانه‌های بارشی که برجای مانده اند، عمق دره ها، مسیر حرکت پرندگان و یا حشرات، مسیر حرکت جانوران. این نکته بسیار کلیدی است که بدانید جانوران، پرندگان و حیوانات در عصر و هنگام غروب خورشید به سمت محلی که آب در آنجا وجود دارد حرکت می کنند و این می تواند جان شما را نجات دهد.

5)در بستر رودخانه های خشک شده خاکی، ممکن است هنوز چاله آب وجود داشته باشد

3.پیدا کردن آب در عملیات نجات در کویر

• بستر کف رودخانه‌های خشک و یا هر مکانی که نشانه ای از علف و گیاه است را به میزان 30 تا 40 سانتی متر گود کنید اگر رطوبت را دیدید می توانید با حفر بیشتر به مقداری آب برسید، ممکن است مقدار اندکی آب که بدست می آید گل آلود باشد سعی کنید آن را با قرص کلرضد عفونی کنید. 

• شبنم‌ها یا قطرات صبحگاهی آب بر روی گیاهان را قدر بدانید، همین قطره ها می تواند جان شما را نجات دهد. 

• در گودالی که خاک مرطوبی دارد می توان با استفاده از گرمای خورشید و یک سری فعالیت ها در چند ساعت مقداری آب برداشت کرد. در وسط گودال یک ظرف یا لیوان قرار دهید، بر روی دهانه گودال یک کیسه پلاستیکی بکشید و لبه های کیسه را کاملا سنگین چین کنید تا هوایی رفت و آمد نکند. در مرکز کیسه دقیقا بر روی ظرفتان تکه سنگی کوچک بگذارید، نم خاک با استفاده از گرمای خورشید بخار شده و بخارها به کیسه می رسد و سرمای کیسه آن ها را تبدیل به قطره های آب می کند، با شیء که با سنگ کوچک ایجاد کردید قطره ها به سمت لیوان یا ظرف شما حرکت می کند و می چکد. در مدت این عملیات شما می توانید در سایه ای جان‌پناه بگیرید. 

4.خونسردی خود را حفظ کنید

وحشت و اضطراب خطرناک ترین دشمن نجات در کویر است. بنابراین اگر بتوانید به آرامی خونسردی خود را حفظ کنید می توانید گام های دیگر را بردارید. اگر دقیقا می دانید کجا هستید بهتر است با خونسردی و با برنامه ریزی مناسب مسیر خود را پیدا کنید.

5.علامت گذاری کنید

زمانی که تصمیم به حرکت گرفتید مکان و مسیر سفرتان را با استفاده از سنگ، چوب یا اشیای دیگر نشانه گذاری کنید و در صورت داشتن هر ابزار دیگری برای افرادی که ممکن است به آن بربخورند پیغام بگذارید. قبل از حرکت یک مکان را در دوردست برای خود انتخاب کنید و مسیر خود را در راستای همان مکان ادامه دهید. در فواصل معین سنگ یا چوب کوچکی قرار دهید تا با استفاده از این نشانه ها رد شما را پیدا کنند.

در کویر شما با پهنه عجیبی از ستارگان روبرو هستید پس در شب به راحتی می توانید با استفاده از ستاره‌ها جهت یابی کنید. مهمترین راه نجات شما پس از رعایت موارد بالا انتخاب یک مسیر و ادامه دادن آن تا رسیدن به یک نقطه درست و مناسب است، پس نشانه ها را به خاطر بسپارید تا بیهوده به دور خودتان نچرخید صبور باشید و با آهستگی و هوشیار قدم بردارید.

6.انرژی خود را هدر ندهید

زمانیکه به دنبال یافتن پناهگاه یا آب هستید سعی کنید کمترانرژی مصرف کنید به طوریکه رطوبت بدنتان و انرژی غذایی که مصرف کرده اید هدر نرود. به آرامی حرکت کنید تا عرق نکنید و هنگام تنفس دهانتان را بسته نگه دارید تا هنگام تنفس آب بدنتان کم نشود. با استفاده از یک تکه دستمال یا لباس جلوی دهانتان را بگیرید.

هر کوهنورد و طبیعتگرد باید در مواقع خطر بتواند از خود و همنوردان خود محافظت کند، برای این کار باید تکنیک های بقا در طبیعت را قبل از شروع سفر بیاموزد.

ما در کنار هم هستیم تا حوادث کوهنوردی را کاهش دهیم: دوره آنلاین مقدماتی بقا سطح پایه (مدرس:استاد عماد تفضلیان)

منبع : mag.eravel.com