قدم زدن مختصر در پارک یک لذت، اما کوهنوردی در دل طبیعت حال و هوای دیگری دارد! پیش روی بیش از حد در مسیر، انتخاب مسیر سخت و ناهموار، راهی شدن بدون تجهیزات مناسب و… از عواملی هستند که می توانند کوهنوردی دل انگیز شما را به تبدیل به یک حادثه ی تراژدیک کنند و جان شما را به خطر بیندازند.
در این مطلب به چند نکته برای کوهنوردانی که تازه به این فعالیت روی آورده اند، اشاره خواهیم کرد .
مسیر مناسبی برای صعود، انتخاب کنید.
اولین قدم برای صعودی دل انگیز، اندازه گیری میزان توان خود و انتخاب مسیری بر اساس آن می باشد. فاکتورهای کلیدی که باید در نظر بگیرید ، میزان مسافت ، ارزیابی ارتفاعات مختلف و نوع مسیر شما می باشد .
اگر تازه کار هستید ، مسیری کوتاه انتخاب کنید . با قدم زدن شروع کنید تا به بالای قله برسید . اگر امکان آن وجود دارد ، با یک همنورد ( ترجیحا دوست ) و یا یک گروه با تجربه ی دیگر، به این کار بپردازید . با این کار، نه تنها امنیت خود را بالا می برید و از صعود خود بیشتر لذت می برید ، بلکه از دانش و مهارت دیگر افراد نیز بهره می جویید . ثبت نام در باشگاه های کوهنوردی و استفاده از کتاب های راهنمای سفر نیز، راهکارهای خوبی برای یادگیری مقدمات کوهنوردی می باشند .
پوششی چند لایه داشته باشید.
داشتن پوششی چند لایه و مناسب با اقلیم مسیر، شما را از سرمای مسیر حفظ و با بالابردن میزان تحمل و راحتی شما ، دمای بدن شما را نسبت به محیط تنظیم می کند . پوشش های چند لایه برای کوهنوردی بهترین راهکار برای گرم ماندن در محیط هستند . لباس های زیر و گرمی را برای پوشش اولی، لباس هایی مناسب با محیط مقصد برای لایه میانی و کت و یا کاپشنی برای لایه بیرونی انتخاب کنید . پشم های باکیفیت مثل پشم گوسفند مرینو، انتخابی ایده آل برای لایه های زیرین و میانی هستند . از پوشش های مصنوعی در لایه ی بیرونی استفاده کنید .
به همراه داشتن یک کاپشن ضد باران، به همراه یک کلاه ( لبه دار برای روزهای آفتابی و یا کلاه های پشمی برای هوای سرد ) از واجبات صعود شما می باشد. قانون کلی که باید در نظر بگیرید” آماده بودن برای هرگونه شرایط جوی و آب و هوا ” می باشد . پس لباس هایی مناسب با محیط مقصد و مسیرتان، انتخاب کنید .
بوت کوهنوردی مناسبی برای صعود، داشته باشید.
هیچ جایگزینی برای یک بوت کوهنوردی با کیفیت، که تعادل شما را در مسیر افزایش می دهد، به پشتیبانی ماهیچه های پای شما می آید و ضربه وتکان های مسیر را نیز دفع می کند، وجود ندارد ! بهترین بوت کوهنوردی که می توانید بخرید را، انتخاب کنید . هنگام خرید به کف و لژ کفش توجه کنید : کف آن ها باید پاشنه و عاج های برای جلوگیری از لیز خوردن داشته باشند و جنس آن نیز از پلاستیک های با کیفیت باشد .
بهترین مکان برای خرید بوت های کوهنوردی، مراجعه حضوری به فروشگاه های ورزشی مخصوص کوهنوردی، می باشد . از خرید آنلاین آن ها خودداری کنید زیرا قبل از خرید خود باید از تناسب و راحتی آن در پاهایتان، اطمینان حاصل کنید . در فروشگاه، آن ها را با جوراب های پشمی کلفت بپوشید. آنها باید در پای شما بسیار راحت باشند . یک بوت کوهنوردی نامناسب و بی کیفیت، کارایی چندانی برای شما ندارد . پس به فکر خرید یک بوت کوهنوردی با کیفیت باشید.
یک کوله پشتی کوهنوردی راحت، تهیه کنید.
اگر می خواهید تجهیزات زیاد و سنگینی را برای مدت زیادی روی دوش خود حمل کنید، به یک کوله پشتی با بند های قابل تنظیم که راحتی و حمل بار را آسان تر می کند، نیاز دارید. برای شروع، سراغ کوله پشتی بروید که با بدن شما تناسب کامل دارد ، کیفیت پد های کناری ، کمربند ، بندهای شانه و …. را به خوبی بررسی کنید .
در چینش کوله پشتی خود به مشکل برخورده اید ؟ پس مقاله ی ” چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟ ” را از دست ندهید !
یک کوله پشتی کوهنوردی مناسب ، بدون هرگونه جابجایی ، به شما آزادی حرکت می دهد . توجه داشته باشید برای رسیدن به تناسب و راحتی بیشتر با کوله پشتی کوهنوردی خود ، باید بندهای آن را تنظیم کنید . یک تغییر کوچک در بند ها می تواند شیوه حمل بار را بسیار راحت و آسان تر کند ! برای اطلاعات بیشتر در این موضوع، مقاله ی ” راهنمای اندازه گیری و تناسب کوله پشتی کوهنوردی ” را در سایت مطالعه فرمایید.
کوله پشتی خود را سبک نگه دارید.
در جمع آوری وسایل و تجهیرات خود در کوله پشتی، وسواسی باشید و تا جایی که امکان دارد از حمل وسایل غیرضروری، به خصوص در مسیر های تپه ای، خودداری کنید و سبک باشید . سراغ تجهیزات سبک بروید و وسایلی مثل تجهیرات آشپزی ( اجاق ) و … را که امکان اشتراک گذاری با دیگر افراد گروه وجود دارد را، بین آن ها تقسیم کنید . فقط حواستان باشید این تقسیم بار، بر اساس میزان و توانایی فیزیکی همنوردان خود باشد!
غذای های سبک انتخاب کنید و بجای آن که سراغ بسته بندی های جا گیر و غیر ضروری بروید، آن ها را در کیسه های پلاستیکی بریزید. همچنین اگر در مسیر شما، منبع آب مطمئنی وجود دارد، از حمل بطری های آب زیاد ، خودداری کنید .
تغذیه خوبی داشته باشید. ( آب را فراموش نکنید ! )
غذا، سوخت بدن شما می باشد و برای تامین این سوخت و بالابردن میزان توانتان درمسیر، باید چیزی بخورید . همیشه غذای بیشتری با خود ببرید تا اگر صعودتان کمی بیشتر طول کشید، مشکلی از نظر تامین سوخت بدن خود، نداشته باشید.
برای صعودهای شبانه ، سراغ غذاهای پرانرژی، مغذی ، فشرده ، فاسد نشدنی و آسان برای پخت و پز، بروید . خوراکی های خوشمزه مثل شکلات نیز زمانی که صعودتان کمی سخت و دشوار شد ،از لحاظ روحی به کمک شما می آیند. آب فراوانی در مسیر صعود خود بخورید اما اگر از کیفیت آب اطمینان ندارید، آن را تصفیه کنید. ( بجوشانید )
مقاله ی پیشنهادی بریم کوه : در کوهنوردی، چه غذایی بخوریم؟
با سرعتی یکنواخت و ثابت، قدم بردارید.
بر اساس بنیه و توانایی بدن خود، با سرعتی ثابت و یکنواخت در مسیر حرکت کنید. بجای آهسته کردن، به سرعت و ریتمی یکنواخت بر اساس استقامت بندتان برسید و با آن مسیر را آغار کنید .
داستان لاک پشت و خرگوش را که حتما شنیده اید؟ مطئمنان یک ” خرگوش ” نیز در گروه کوهنوردی شما یافت می شود! از او بخواهید سرعت خود را کمتر کند و یا به گارد عقبی گروه برود. انتخاب سرعتی که با آهسته ترین همنورد شما نیز مناسب است، هماهنگی گروه را افزایش می دهد و از همه مهتر به شما این اجازه را می دهد تا به خوبی از مناظر زیبای طبعیت در مسیرتان، استفاده کنید .
استراحت و وقفه های کوچکی در مسیر صعودتان داشته باشید تا وزن بار را از دوشتان بردارید ، دوباره آب بنوشید و چند آبنبات زیر دهنتان بگذارید. این ۳ حرکت ، شما را تا پایان راه ” خندان “نگه می دارد .
مسیریابی درستی، داشته باشید.
استفاده از جی پی اس ها، در مسیرهای ساده با سیگنال های زیاد، امری کاربردی می باشد اما توجه داشته باشید در هنگام انتخاب مسیر، شاید راهتان به جایی خورد که سیگنالی برای دریافت و استفاده از جی پی اس نبود و یا باطری آن تمام شد .
یک نقشه توپوگرافی، یکی از تجهیزات الزامی برای گشت و گذار در دل طبعیت، است . شیوه ی صحیح خواندن نقشه را یاد بگیرید و با استفاده از یک قطب نما، مسیریابی کنید . بهترین همراه نقشه، جهت یابی صحیح می باشد .
مناظر را به دقت بازبینی کنید و به دنبال مکان هایی برای مارک کردن در ذهنتان مانند، رودخانه ، قله ها و یا قورباغه های مسیر(!) باشید . بهترین راه برای گم نشدن در مسیر، دانستن مکان دقیقتان و داشتن نشانه هایی از مکان های قبلی خود می باشد.
هواشناسی کنید!
شرایط جوی و آب و هوا، تاثیرات مستقیمی بر خوشحالی و روحیه کوهنورد، دارد . باران، برف و کولاک می توانند مسیر هموار و آسان شما را تبدیل به یک مسیر سخت و هولناک کند . آب و هوای گرم و خشک نیز، باعث تعرق ، تبخیر آب از سطح بدن ، تشنه شدن و گاها بروز سکته های قلبی می شو . در بعضی اوقات لازم است تا برنامه ی صعود خود را به تعویق بیندازید !
اطلاعات هواشناسی را بررسی کنید و یاد بگیرید چگونه نوع ابر و آب و هوای پیش رو را، بخوانید . در مسیرتان، بخصوص اگر کوهستان می باشد و شرایط جوی هوا به سرعت تغییر می کند، چشم به آسمان بدوزید. ابر های باران زا را شناسایی کنید و اگر مسیرتان برای پایین آمدن سخت است، زودتر در پناهگاهی مستقر شوید . هیچگاه از اینکه در آب و هوا و شرایط جوی بد ، مسیر خود را بازگردید و در پناهگاهی پناه بگیرید ، تردید نکنید و سریعا دست به کار شوید .
برای بازگشت ایمن خود نیز، برنامه داشته باشید .
همیشه یکی از نزدیکان خود را از برنامه صعود و مقصدتان مطلع کنید تا در صورت بروز حادثه و تاخیر در بازگشت شما، سریعا سراغ کمک های امداد و نجات بروند .
همیشه یک کیف کمک های اولیه ساده با خود داشته باشید. بانداژ و مسکن ها ، شاید جوابگوی نیاز شما برای صعود های یک روزه باشد اما برای صعود های طولانی، پد های استریل شده ، پماد های ضدعفونی کننده و پودر های آب را نیز به آن اضافه کنید .
یک کیف نجات و یا پتوی اضطراری، به همراه یک عدد سوت برای درخواست کمک در طبیعت، انتخاب های ایده الی برای افزایش امنیت شما می باشند . استفاده از واکی تاکی های مستقیم با تیم نجات نیز، از دیگر نکات ایمنی مسیر می باشد تا اگر اوضاع آن طور که می خواستید پیش نرفت و دچار حادثه ای شدید، سریعا به آن ها خبر دهید.
منبع : lonelyplanet.com
نظرات کاربران