سنگنوردی

نکاتی در رابطه با تمرین صخره نوردی در خانه

زمان مطالعه: 4 دقیقه

مربی حرفه‌ای قدرت و بدنسازی، اولیویا رتکلیف (Olivia Ratcliffe) به کوهنوردان و صخره‌نوردانی که می‌خواهند در دوران کرونا بدن خود را آماده نگه دارند، نکاتی درمورد تمرین صخره نوردی و کوهنوردی را یاد می‌دهد.

همه فینگربورد، وزنه و یا حتی بورد تمرین در منزل خود ندارند. شیوع ویروس کرونا همه دنیا را آشفته کرده است. هنوز مشخص نیست که باشگاه‌های کوهنوردی و صخره‌نوردی باز هستند یا نه. برخی از این باشگاه‌ها تعطیل هستند ولی بعضی دیگر به فعالیت خود ادامه می‌دهند. ما باید از این شرایط سخت نهایت استفاده را ببریم. اگر در خانه فینگربورد و محل تمرین ندارید، نکته‌هایی که در ادامه برای تمرین صخره نوردی و کوهنوردی به شما می‌گوییم، می‌تواند مفید باشد.

تمرین با وزن بدن

انجام تمرین‌های سخت با وزن بدن یا HIIT روش خوبی برای تمرین در منزل است. تمرینات HIIT به افزایش قدرت بدkی شما کمک می‌کنند. این سری تمرینات، معمولا شامل تمرینات شدید و پلیومتریک مانند اسکات و بارپی (Burpee) است. قطعا این تمرینات مورد علاقه همه کوهنوردان و صخره‌نوردان نیست اما می‌تواند توانایی صعود را افزایش دهند. انجام این تمرینات باعث تعریق می‌شود به طوری انگار برای ساعت‌ها ورزش کرده‌اید.

تمرینات خود را سخت‌تر کنید

همه برای سخت‌تر کردن تمرینات خود، در منزل دمبل ندارند. اما راه‌های دیگری برای افزایش سختی تمرینات خانگی وجود دارد.

سرعت

سرعت انجام یک تمرین می‌تواند درجه سختی آن را تغییر دهد. به عنوان مثال، شنا زدن را در نظر بگیرید. خیلی ساده بنظر می‌رسد، نه؟ این بار سعی کنید آن‌ها را خیلی آرام انجام دهید. پنج ثانیه برای پایین رفتن و 5 ثانیه برای بالا آمدن. یا آرام پایین بروید و سعی کنید با حرکت سریع بالا بیایید. این کار را با تمرینات دیگر هم امتحان کنید.

توقف

وسط انجام تمرین، خود را نگه دارید و مکث کنید. دوباره شنا را در نظر بگیرید. سعی کنید برای چند ثانیه خود را پایین نگه دارید. این کار را با تمرینات دیگر امتحان کنید و راهی برای سخت‌تر کردن تمرینات ساده پیدا کنید. این کار را می‌توانید در کنار تغییر سرعت انجام دهید.

فینگر بوردینگ

فینگربوردینگ احتمالا بهترین تمرینی است که می‌توانید در منزل انجام دهید. فقط  قبل از انجام تمرین حتما گرم کنید و ازراهنمایی‌های موجود برای فینگربوردینگ استفاده کنید. میزان قدرت انگشت‌ها یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین کننده کیفیت کوهنوردی و صخره‌نوردی است و داشتن انگشتان قوی کمک زیادی در صعود می‌کند. اینجا دو تمرین فینگربوردینگ را به شما نشان می‌دهیم. اولین تمرین برای مبتدیان و تمرین دوم برای کوهنوردان و صخره‌نوردان کمی حرفه‌ای‌تر است. 

توجه داشته باشید که فینگربوردها متفاوتند. سعی کنید از فینگربوردی استفاده کنید که  متناسب با توانایی‌های شما است.

تمرین اول – مبتدی

5 ثانیه نگه دارید و پنج ثانیه بعدی را رها کنید.

8 بار تکرار کنید. 

3 تا 4 دقیقه استراحت کنید.

این تمرین را برای 3 تا 4 ست تکرار کنید.

به حرفه‌ای‌ترها پیشنهاد می‌شود که از وزنه استفاده کنند.

تمرین دوم – حرفه‌ای

سه‌تایی جلو (انگشت‌های اشاره، وسط و انگشت حلقه) و سه‌تایی عقب (انگشت‌های وسط، حلقه و انگشت کوچک)

تمرین سه تایی جلو

4 ثانیه نگه دارید و 6 ثانیه بعدی را رها کنید.

6 بار تکرار کنید. (برابر یک دقیقه)

3 تا 4 دقیقه استراحت کنید.

2 تا 3 بار تکرار کنید.

تمرین سه‌تایی عقب

دوباره، 4 ثانیه نگه دارید و 6 ثانیه بعدی را رها کنید.

6 بار تکرار کنید. (معادل یک دقیقه)

3 تا 4 دقیقه استراحت کنید.

2 تا 3 بار تکرار کنید.

انگیزه خود را  نگه دارید

برای خیلی از کوهنوردان و صخره‌نوردان، ایجاد انگیزه برای انجام تمرین‌ها، سخت است. می توانید برای ایجاد انگیزه برای تمرین صخره نوردی و کوهنوردی، کارهای زیر را انجام دهید.

از یک برنامه غذایی و تمرین مشخص استفاده کنید

  • از تمریناتتان گزارش تهیه کنید و میزان قدرت انگشتانتان را بنویسید.
  • مراحل تمرین صخره نوردی و کوهنوردی خود را یادداشت کنید تا یادتان نرود.
  • تمرین‌هایی را در برنامه خود قرار دهید که دوست دارید و از انجام آن‌ها لذت می‌برید.
  • با یکی از دوستان یا اعضای خانواده تمرین کنید. این تمرین می‌تواند با تماس تصویری باشد.
  • حتما زمانی برای ورزش روزانه کنار بگذارید. مخصوصا اگر از خانه کار می‌کنید و به لپتاپ چسبیده‌اید.
  • برای خود چالش ایجاد کنید. سعی کنید بیشتر از انگشتانتان آویزان بمانید یا تعداد شنای بیشتری انجام دهید.
  • موسیقی که باعث تحرکتان می‌شود را پخش کنید. پیشنهاد می‌دهیم The Real Thing را ببینید.

نکاتی برای ویروس کرونا

احتمالا به دفعات زیاد درمورد مراقبت‌های لازم کرونا شنیده‌اید اما در ادامه چیزهایی که احتمالا نمی‌دانید را آورده‌ایم:

  • به ازای هر کیلوگرم وزن، یک گرم چربی بخورید. شخصی با وزن 60 کیلوگرم باید بین 56 تا 60 گرم چربی روزانه بخورد. چربی به عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند. این میزان چربی باید در طول روز و نه بصورت یکجا مصرف شود. خوراکی‌هایی مانند آجیل، ماهی‌های پرچرب، آووکادو، تخم‌مرغ و … چربی دارند. البته باید حواستان به میزان کالری دریافتی و مصرفی هر روز خود توجه کنید تا باعث اضافه وزن نشود.
  • حواستان به سلامت روانی‌تان هم باشد. شیوع ویروس کرونا به سلامت روان بسیاری از مردم صدمه زده است. اگر می‌تاونید به خرید بروید، کسب‌وکارهای کوچک اطراف خود را حمایت کنید و برای خود وقت بگذارید. تا جایی که می‌توانید شبکه‌های اجتماعی و اخبار را کنار بگذارید و با دوستان خود به پیاده‌روی بروید. مراقب نزدیکانی که از افسردگی رنج می‌برند هم باشید.
  • همیشه به اندازه کافی بخوابید. خواب کمتر از 6 ساعت می‌تواند بر سیستم ایمنی شما اثر بدی بگذارد. اگر مریض شدید حتما زیاد بخوابید.

منبع: UK Climbing 

 

11 نکته برای کوهنوردی زمستانی ، آیا آماده کوهنوردی هستید

زمان مطالعه: 9 دقیقه

با طولانی شدن شب‌ها، وقت آن است که به فکر ماجراجویی‌های بیشتر و کوهنوردی زمستانی باشید. در اینجا با این ماجراجویی جذاب همراه شما هستیم.

حتما این قبیل پست‌ها را در اینستاگرام دیدید: تبر یخی به دست، پوشیده از رنگ سفید و رنگ‌های روشن، در حال عبور از یک منظره بکر و برفی به سمت یک قله‌ی دور.

شما صدای هیجان انگیز هوهوی باد را در حالی که مردم از آبشار و جریان شرایط زمستان گزارش می‌گیرند در هشتگ #scotwinter در توییتر دیدید. شاید حتی در فیسبوک به یکی از گروه‌های زمستانی پیوسته باشید و عکس‌های برفی کوهستان بسیار زیادی را لایک کرده باشید!

بیشتر ما کار خود را در کوهستان در تابستان آغاز می‌‌کنیم و کوهنوردی در هوای مطبوع را ترجیح می‌‌دهیم. اما دیر یا زود مقاومت در برابر کوه‌های زمستانی غیرممکن می‌‌شود. با این حال، در واقع برداشتن اولین قدم می‌‌تواند دلهره‌آور باشد. به نظر می‌‌رسد چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد، خطرات در کوهنوردی زمستانی بیشتر و دشوارتر است و لازم است بدانید باید از کجا شروع کنید.
این مقاله همه آنچه شما باید برای کوهنوردی زمستانی بدانید به شما یاد نمی‌‌دهد اما ما اینجاییم تا مسیر درست را به شما نشان دهیم.

بدانید که چه چیزی را پیش‌رو دارید

همانطور که یک مربی یکبار به من گفت:«چیزی به نام کوهپیمایی زمستانی وجود ندارد، فقط کوهنوردی زمستانی است.» اگرچه این کمی ‌ساده است، اما پیش فرض ما در کوهنوردی زمستانی این است: همه چیز در زمستان جدی‌تر است و تلاش بیشتری می‌‌طلبد. چالش‌ها و نکات مثبت مانند آن‌چیزی است که ممکن است در هر کوهنوردی با آن برخورد کنید. حتی برای کوهنوردی تپه‌های واقع در انگلیس.

مهمترین چیز این است که کوه را دست کم نگیرید. ممکن است تصور کنید که یک کوه را می‌‌‌شناسید. فقط به این دلیل که در تابستان چند بار به بالای آن صعود کرده‌اید. اما همان قله در زمستان کاملاً متفاوت و وحشی است:

مسیرهای معمولی ممکن است در برف مدفون شوند، شرایط آب و هوایی وحشی و به شدت بد باشد، مسیریابی دشوارتر خواهد بود، و خطرات اضافی مانند توده‌های بزرگ برفی، یخ، و حتی خطر بهمن وجود دارد.

اما اجازه ندهید این مشکلات شما را از تجربه هیجان عقب بیاندازد. خبر خوب این است که اگر وقت بگذارید و مهارت‌های مورد نیاز خود را برای کوهنوردی زمستانی به تدریج فراگیرید، «کوهنوردی» یک فعالیت قابل انجام است. برای انجام این کار لازم نیست شما یک انسان خارق‌العاده باشید و هیچ باشگاه منحصربه‌فرد و زبده‌ای برای این کار وجود ندارد که لازم به ثبت نام در آن باشد.

تناسب اندام داشته باشید

شما نمی‌توانید قوانین فیزیک را تغییر دهید. کوهنوردی در شرایط زمستانی به انرژی بیشتری نسبت به همان مسیر در تابستان نیاز دارد. هوا سرد است، به این معنی که بدن شما برای گرم نگه داشتن خود هم انرژی بیشتری می‌سوزاند. شما کیت کوهنوردی سنگین‌تری نسبت به تابستان حمل می‌کنید.

شاید لازم باشد بیشتر از آنچه در تابستان دیده می‌شود مجبور باشید در مسیر پوشیده در برف عمیق یا همراه با وزش باد شدید قدم بزنید. نکته آخر اینکه، شما ممکن است شما نور کمتری داشته باشید. همین امر باعث تندتر شدن حرکت شما و تعداد قدم‌های شما می‌شود.
اگر مرتباً به کوه می‌روید، از قبل آمادگی جسمانی شما بالاتر از حد متوسط است، اما اگر فقط به هیجانات کوهنوردی زمستانی علاقه دارید بهتر است بیشتر تلاش کنید. چند کیلومتر پیاده روی خود را اضافه کنید، سریع‌تر راه بروید یا برای کاهش وزن و تناسب اندام خود دوچرخه سواری را شروع کنید. همه اینها برای شما سودمند خواهند بود.

مهارت‌های کوهنوردی زمستانی را بیاموزید

علاوه بر مهارت‌های موجود که ممکن است برای فصل زمستان نیاز به بروزرسانی یا بیشتر کردن داشته باشد؛ زمستان به مهارت‌های اضافی نیاز دارد که قبلاً هرگز به آنها نیازی نداشته اید.

شما باید یاد بگیرید که چگونه بر روی برف‌های تند با خیال راحت حرکت کنید. بیشتر زمین‌های پیاده روی در زاویه کمتر از 30 درجه قرار دارند که هنوز هم بسیار شیب دار است. اگر ندانید که چه کاری انجام می‌دهید می‌تواند یک تله مرگ باشد.

در حالی که میله‌های کوه پیمایی در زمینهای هموار مفید هستند، در هر زمینی که لغزنده و یخ‌زده است، باید تیرهای کوه پیمایی را کنار گذاشته و یک تبر یخ شکن به همراه داشته باشید و نحوه استفاده از آن را بدانید.

از تبر یخ برای حفظ تعادل، برش برف و یخ سخت در جاهایی که باعث پوشاندن راه شده‌اند، ایجاد یک نقطه لنگر در شیب و جلوگیری از سقوط در صورت وقوع حوادث ناگهانی استفاده می‌شود.

اگرچه لگد زدن با چکمه اغلب در شرایط خاصی استفاده می‌شود، اما شما باید کرامپون‌هایی که به درستی بر روی چکمه نصب شده اند را با خود حمل و در این کار مهارت داشته باشید. از این میخ‌های فلزی برای چنگ زدن و ایجاد نقطه اتکا در برف سخت و سطوح یخ‌زده استفاده می‌شود.

بهترین راه برای یادگیری نحوه استفاده ایمن از تبر یخ و کرامپون از طریق تدریس حضوری (از یک دوست با تجربه، مربی یا دوره مهارت‌های زمستانی) همراه با تمرین و تجربه است.
اگرچه مقالات، کتاب‌ها و فیلم‌های آموزشی می‌توانند مفید باشند، اما در اینجا هیچ میانبر مطمئنی وجود ندارد. ایمنی شما به این مهارت‌ها بستگی دارد پس در کسب آنها کوتاهی نکنید و به دنبال یادگیری از افراد با تجربه باشید.
در کشور های دیگر مربیان زیادی وجود دارند اما در کشور ما نیر افرادی با تجربه‌ی انجام کوهنوردی زمستانی هستند که می‌توانند شما را راهنمایی کنند

کیت کوهنوردی زمستانی را تهیه کنید

بیشتر وسایل تابستانی شما در زمستان نیز قابل استفاده است، اما موارد استثنایی مهمی نیز وجود دارد.

1- چکمه‌های زمستانی.

اگرچه از چکمه‌های معمولی پیاده روی می‌توان در مسیرهای راحت‌تر استفاده کرد. اما در مکان‌هایی که شیب‌های تندتری داردند، داشتن کفش‌های سفت و سخت با لبه استاندارد و مناسب برای لگد زدن، مفید‌تراست. برای کوهنوردی عمومی به چکمه‌های صعود زمستانی حرفه‌ای با نام B3 نیازی ندارید. پوشش ضد آب در زمستان از تابستان مهمتر است.


2- تبر یخ و کرامپون‌ها.

ایده خوبی است که برای اولین بار در خارج از منزل خود چند مورد را امتحان کنید تا از آنچه برای شما مناسب است، مطلع شوید. یک تبر یخ با طول میله مناسب (55-65 سانتی متر معمولاً بهترین اندازه است) و کرامپون‌هایی که متناسب با چکمه‌های شما باشد را انتخاب کنید.

بهتر است این کیت را بصورت آنلاین خریداری نکنید. به یک فروشگاه معتبر بروید و از تخصص فروشندگان آنها در خرید این وسیله‌ها استفاده کنید. مراقب کرامپون‌های جعلی خطرناک موجود در سایت‌های مختلف باشید. 

3- کیف بزرگتر.

شما در این کوهنوردی وسایل بیشتری خواهید داشت، بنابراین به دنبال چیزی با ظرفیت بیشتر از کوله‌های تابستانه باشید.

خرید کیف کوله کوهنوردی در فروشگاه اینترنتی بریم کوه


4- ژاکت عایق‌بندی شده.

لباس‌هایی از جنس داون یا الیاف مصنوعی هر دو به خوبی کار می‌کنند. اگر چه وزن داون نسبت پایین‌ترو همچنین گرم‌تر است اما الیاف و پلاستیک مصنوعی ارزان‌تراست.


5- لباس پشمی.

لباس پشمی ممکن است این روزها مرسوم نباشد، اما همچنان عملی ترین گزینه برای لباس زیر ژاکت شماست که برای راه رفتن در شرایط سرد مناسب است. چند لایه نازک همه کاره‌تر از یک لایه ضخیم هستند. ضد آب بودن لباس در زمستان به اندازه تابستان و حتی بسیار بیشتر از آن اهمیت دارد.

از هر نوع لباس ضدآب خوب می‌توان استفاده کرد. اما ویژگی‌هایی مانند لباس‌های یکسره، پارچه ضخیم‌ترو هودی‌های کلاهدار در زمستان مفید خواهند بود. اگر به صورت تک نفره سفر می‌کنید چادر اضطراری با کیسه خواب‌های کلفت می‌تواند حاشیه ایمنی نسبتا مناسبی را فراهم کند. اگر در یک گروه هستید، کیف چند نفره ‘bothy’ را تهیه کنید.


6- خرت و پرت‌های دیگر

چند جفت دستکش، عینک اسکی برای کنار آمدن با برف‌های معلق در باد لازم است. ماسک صورت بلاکلاوا و کلاه پشمی، کیسه‌های خشک اضافی، لایه‌های گرم اضافی، فلاسک مایعات.

مهارت‌های کوهنوردی خود را ارتقا دهید

هیچ جایگزینی برای این مورد وجود ندارد: پیمایش در زمستان دشوارتر است! با وجود مسیرها و که اغلب زیر برف مدفون شده‌اند، ساعات روشنایی کمتر و احتمال دید بد (یا حتی صفر)، وسایل راهیابی شما باید کامل باشد.

اگر مهارت‌های نقشه و قطب نما شما زیاد نیست، مقداری هزینه برای آموزش را در نظر بگیرید یا فقط با یک دوست آگاه بسیار و بسیار تمرین کنید. مهارت‌هایی مانند هدف‌گذاری کردن، کنترل سرعت و زمان‌بندی را یاد بگیرید تا با خیال آسوده کوهنوردی کنید.

پیشنهاد ما : شرکت در دوره های آموزشی و آنلاین سامانه بریم کوه

استفاده از GPS اصلا اشتباه نیست و این کار خصوصاً در زمستان که پیدا کردن مسیر بازگشت سخت‌تر است، بسیار مهم است. با این حال، جایگزینی برای داشتن مهارت‌های اصلی نیست.

یک نکته مهم برای کوهنوردی‌های زمستانی: سعی کنید خیلی بر روی برآمدگی‌ها راه نروید. برجستگی‌ها معمولاً لبه‌هایی جلو آمده به سمت پایین دارند که دیدن آن دشوار است. توده ممکن است وزن شما را تحمل کند یا نه. شما فکر می‌کنید در مسیر سفت و محکمی قدم برمی‌دارید در حالی که قدم بعدی شما ممکن است وزن شما را تحمل نکند و به پرتگاهی سقوط کنید.

به بارهای سنگین‌ترعادت کنید

تمام آن وسایل اضافی در کیت شما، به وزن شما چند کیلویی اضافه می‌کند. این جاست که کمی تناسب اندام مفید است اما ممکن است حتی با تناسب اندام هم دچار آسیب‌هایی مانند کشیدگی عضلات تاول زدن دست و پا بشوید. ایده بدی نیست که قبل از عزیمت به اولین سفر زمستانی خود، یک بسته سنگین را حمل کنید تا به حمل آن عادت کنید.

در مقابل بهمن زرنگ و چالاک باشید

شاید تعجب کنید اگر بدانید بهمن حتی در کوه‌های کم ارتفاع و تپه‌ها هم ممکن است رخ می‌دهد و مردم هر ساله در این مکان‌ها گرفتار بهمن می‌شوند.
برخلاف بهمن‌های پودری عظیم رشته کوه‌ها، بهمن در برخی نقاط نیز شبیه یک سرسره نیست اما این هنوز هم کافی است تا شما را از پا درآورد و به سمت سرازیری سوق دهد.

سرویس‌های اطلاعاتی بهمن، خطر وقوع این حادثه را با توجه به شیب زمین تخمین می‌زند.
به همین دلیل دانش شخصی در مورد آگاهی از بهمن نیز حیاتی است. موضوع بسیار گسترده‌ای است که نمی‌توان در اینجا به جزئیات پرداخت، اما این قسمت دیگری است که یادگیری از افراد با تجربه می‌توانند زندگی شما را نجات دهند. باز هم، هیچ میانبر واقعی وجود ندارد!

وضعیت آب و هوا را برای کوهنوردی زمستانی رصد کنید

اگرچه در همه زمان‌های سال مهم است، اما دانستن پیش بینی هوا در زمستان دو برابر اهمیت دارد. بارش شدید برف می‌تواند شما را در یک مکان دور افتاده یا بدتر از آن گیر بیاندازد. یک قانون کلی که معمولاً توسط مربیان استفاده می‌شود این است که اجازه دهید قبل از طی مسیری بزرگ، بارش برف تازه برای چند روز تثبیت شود.

پیشنهاد ما: اطلاع از وضعیت آب و هوای کوهستان از طریق سایت هواکوه

عبور از برف عمیق و تازه سخت است و می‌تواند منجر به افزایش خطر بهمن شود. به طور کلی برف در اواخر فصل، از بهمن به بعد، با سرعت بیشتری ته نشین می‌شود. اما شرایط خوب و بد را می‌توان در هر زمان از سال پیدا کرد.

همیشه قبل از رفتن به تپه در زمستان، سرویس اطلاعات آب و هوای منطقه را بررسی کنید.

به پیاده‌روی شبانه عادت کنید

یک روز زمستانی کوتاه است و برای تکمیل مسیر شما غالباً باید قبل از طلوع آفتاب شروع کنید یا بعد از غروب آفتاب به پایان برسانید. این یعنی راه رفتن در تاریکی.

راه رفتن در تاریکی به دو چیز احتیاج دارد: مسیریابی دقیق و نور مناسب . قبل از اینکه خود را در مسیر ناشناخته بیندازید، بیرون رفتن و تمرین پیاده‌روی شبانه در یک مسیر آشنا ایده خوبی است. به زمینی که از تاریکی پوشیده شده است فکر کنید: مسیرهای مشابهیا بدون ردپا. سعی کنید مسیریابی در راه‌های پیچیده و زمین ناهموار را به ساعات روشنایی روز محدود کنید.

برای چند سفر اول خود، سعی کنید مسیرهای کوتاه‌تری را که می‌توانید در نور روز انجام دهید، برنامه ریزی کنید.

غذا و نوشیدنی کافی برای کوهنوردی زمستانی داشته باشید

از آنجا که انرژی بیشتری می‌سوزانید، باید غذای بیشتری با خود ببرید. مثل تابستان، کم غذا خوردن بهترین برنامه برای اطمینان از تأمین انرژی مداوم به ماهیچه‌ها است. اما بیشتر از آنچه که فکر می‌کنید باید بار حمل کنید و حتی اگر احساس گرسنگی نمی‌کنید، غذا بخورید. به دنبال غذای بدون عیب و نقص باشید که می‌توانید هنگام استفاده از دستکش مانند نان‌های حجیم و ساده از آن استفاده کنید. از غذاهایی که منجمد می‌شوند خودداری کنید.

مصرف مایعات را در کوهنوردی زمستانی فراموش نکنید. ممکن است احساس تشنگی نکنید اما به مایعات احتیاج دارید. بسیاری از کوهنورد‌های زمستانی ترجیح می‌دهند یک نوشیدنی گرم با فلاسک خود ببرند. اما یک بطری آب معمولی که در لباسی گرم پیچیده شده نیز همان کار را می‌کند. (برای تأخیر در سرد شدن در ابتدای روز آن را با آب داغ پر کنید). از خوردن مستقیم برف خودداری کنید زیرا باعث درد معده می‌شود.

یاد بگیرید و برنامه‌ریزی کنید

کوهنوردی زمستانی ممکن است در ابتدا دلهره‌آور به نظر برسد و شرایط خوب می‌تواند زودگذر باشد، اما هنگامی ‌که خود را در بالای یک کوه یا تپه‌ی بلند می‌بینید در حالی که کرامپون زیر نور آفتاب می‌درخشند، خواهید دید که چرا بسیاری از مردم از آن سیر نمی‌شوند.

این زما‌ن‌ها زمان‌های مناسبی از سال است که می‌توانید نقشه‌ها و کتاب‌های راهنمای خود را بنویسید. الان لیستی از اهداف را برای دستیابی به آنها در فصلی که شرایط کوهنوردی زمستانی فراهم می‌شود، تهیه کنید.

منبع

 

بولدرینگ (Bouldering) چیست؟

زمان مطالعه: 6 دقیقه

بولدرینگ یک نوع کوهنوردی است اما در فرمی ساده‌تر. بدون طناب، مهار و سخت افزار بر روی صخره‌هایی که کوتاه‌تر از دیوارها در مناطق منجمد هستند. به راحتی می‌توان فهمید که چرا بسیاری از افراد به این نوع سنگ‌نوردی جلب شده‌اند و چرا بولدرینگ برای مبتدیان بسیار مناسب است: نسبتاً مقرون به صرفه، قابل دسترس و اجتماعی است – برخلاف کوهنوردی، انجام آن با گروه‌های بزرگ دوستان آسان است.

در یک منطقه‌ی سنگفرش شده یا در یک سالن ورزشی، کسانی که به طور کلی تازه‌ وارد هستند را در دنیای کوهنوردی مشاهده خواهید کرد، همچنین کوهنوردان باتجربه‌ی ورزشی و حرفه‌ای در حال کار بر روی مهارت‌های خود هستند. کوهنوردانی را می‌بینید که منحصراً روی بولدرینگ تمرکز دارند.

 

شما باید بولدرینگ را شروع کنید!

لوازم را تهیه کنید.

بولدرینگ نسبت به سایر اشکال سنگ نوردی به لوازم بسیار کمتری نیاز دارد. در واقع، اگر قصد دارید در داخل سالن بدن‌سازی تخته سنگ بزنید، تمام آنچه که واقعاً نیاز دارید یک جفت کفش کوهنوردی است که معمولاً می‌توانید آن را در خود باشگاه اجاره کنید.

اگر به بیرون از منزل بروید، به یک بالشتک تصادف نیز نیاز دارید تا سقوط شما را جبران کند. اگرچه معمولا رایج نیست، برخی از تخته سنگ‌های فضای باز برای محافظت بیشتر از کلاه ایمنی کوهنوردی استفاده می‌کنند. موارد اضافی که ممکن است در داخل و خارج از خانه به کار شما بیایند شامل گچ، برس برای تمیز کردن محل‌های کثیف و چرب و یک رول نوار ورزشی سفید برای محافظت از انگشتان شما.

 

تصمیم بگیرید که کجا بروید.

یک باشگاه کوهنوردی برای ابتدا بهترین جا برای بولدرینگ به حساب می‌آید-با تعداد بسیار زیادی راه‌های انتخابی تنها در یک مکان، کوه نوردان با تمام توانایی خود هم می‌توانند اوقات خوشی را در تمام اوضاع آب و هوایی داشته باشند.

اگر انجام دادن این حرکات در جایی سرباز و بیرون بیشتر به استایل شما می‌خورد، تحقیقات خود را انجام دهید تا بدانید بهترین مکان نزدیک شما برای انجام این ورزش کجاست. دوستان، مغازه‌های مرتبط با کوهنوردی و کلاب‌ها تمامی می‌توانند مناطق محلی خوب را برای این ورزش به شما پیشنهاد دهند. همچنین کتاب‌های راهنما به شما این اجازه را می‌دهند تا عمیق‌تر تحقیق نمایید و بهتر برنامه‌ریزی کنید.

 

با دوستان بروید یا یک کلاس مرتبط ثبت‌نام کنید.

بولدرینگ نیازی به همراهی برای محافظت کردن مانند آنچه که گروه‌های کوهنوردی انجام می‌دهند ندارد، اما اگر یک یا بیشتر از یک نفر با شما باشند تا مراقب شما باشند آن‌هم هنگامی که دارید صعود می‌کنید و ممکن است بیافتید، فکر خوبی‌ است. و می‌تواند بسیار خاطرات خوبی را برای شما رقم بزند همچنین می‌تواند راه‌حل‌های متفاوتی را به شما بیاموزد.

همراه با دوستان می‌توانید در بولدرینگ کمک هم نمایید و راه را باهم طی کنید. اگر شما گروهی از دوستان را ندارید که همراه آن‌ها بروید، به یاد داشته باشید که می‌توانید در کلاس‌های مربوطه که باعث یادگیری بیشتر شما و آشنایی با افراد هم‌سلیقه با شما می‌شود را، ثبت نام کنید.

 

اشتباهات رایج در بولدرینگ

بولدرینگ مانند بسیاری از ورزش‌ها دارای سختی‌های مخصوص به خود است. بسیاری از این سختی‌ها در کوهنوردی هم دیده می‌شود اما برخی از آن‌ها مختص به خود بولدرینگ است. مانند:

چهره‌ها و اسلب‌ها: صورت یک سطح عمودی صاف و دال یک سطح زاویه دار صاف است. هر دو مشکل مهارت فنی را آزمایش می‌کنند و نیاز به کار ظریف پا دارند.

برآمدگی: که سقف نیز نامیده می‌شود، اینها سطوح سنگی هستند که نسبت به زمین افقی و مستقیماً بالای سر شما قرار دارند. پیش آمدگی‌ها قدرت و استقامت را می‌طلبند.

تراورس: اغلب یک آزمایش استقامت برای تخته سنگ‌ها است که این مشکلات شامل حرکت به پهلو در امتداد یک  سنگ، قبل از بیرون آمدن است.


مشکلات فشرده سازی: این مشکلات به استقامت خوب و تکنیک نیاز دارند تا برای صعود از تخته سنگ، صعود به سنگ را به اصطلاح بغل کند.


توپ‌های بالایی: اصطلاحی منحصر به فرد برای بولدرینگ، هایبالبال یعنی هر مشکلی که از سطح زمین خارج شود. این ممکن است یک کوهنورد را 20 فوت یا بیشتر از زمین دور کند، هرچند که واقعا در مورد میزان قرار گرفتن در معرض خطر ارائه شده است. این قلمرو متخص افراد باتجربه است.


بالا بردن: قسمت آخر اکثر مشکلات بولدرینگ، مربوط به سری حرکات نهایی است که برای ایستادن در بالای صفحه لازم است.

 

جلوگیری از آسیب در بولدرینگ

در سنگ نوردی، لایه برداری از سنگ یک اصل است. به جای استفاده از طناب برای محافظت، از دوستان خود و بالشتک استفاده می‌کنید:
هدف‌ یاب: وظیفه آن‌ها این است که به جای اینکه شما را بگیرند، اطمینان حاصل نمایند که سر و شانه‌ی شما به زمین برخورد نکند. داشتن حمایتچی بیشتر همیشه بهتر است.


بالشتک‌های تصادفی: تشک‌های ضخیمی که برای سقوط شما استفاده می‌شود. آن‌ها باید از نظر استراتژیک در منطقه سقوط شما قرار بگیرند. برای اطمینان از پوشش کافی اغلب به بیش از یک پد نیاز است. بسیاری از سالن‌های ورزشی کف‌پوش‌های مات در مناطق خود دارند.


حتی با بالشتک مناسب و حمایتچی مناسب هم باز ممکن است آسیب‌ها اتفاق بیافتد.
در اینجا چند نکته برای کمک به کاهش احتمال آسیب دیدگی در بولدرینگ، آورده شده است:

  • حتما قبل از ورزش، بدن‌تان را گرم کنید.
  • از بالشتک‌های کافی استفاده نمایید.
  • از چسب‌ها به خوبی استفاده کنید و همچنین بعد از جلسه‌ی ورزشی به بدن‌تان لوسیون بزنید.
  • بدانید که چگونه برای محکم کاری، به انگشتان‌ خود چسب بزنید. 

 

درجه‌بندی بولدرینگ و انتخاب مسیر 

سیستمی که به طور گسترده در ایالات متحده برای رتبه‌بندی مسیرهای بولدرینگ استفاده می شود مقیاس V است. این به شما این امکان را می‌دهد که میزان سختی یک تخته سنگ چقدر دشوار است: هرچه عدد بیشتر باشد، میزان سختی بیشتر خواهد بود.

مقیاس V از V0 (ساده‌ترین) به V17 می‌رود (سخت‌ترین – فقط چند سنگ با این درجه وجود دارد). مقیاس باز است و این بدان معناست که در صورت تکمیل مشکلات سخت‌تر از دیدگاه کوهنوردان، در آینده می‌توان اعداد بالاتر از 17 را نیز اضافه کرد. برای مشکلات سنگ‌فرشی مبتدی نیز یک درجه بندی VB وجود دارد.
 
اگرچه رتبه بندی‌ها تا حدی ذهنی است و از مکانی به مکان دیگر متفاوت است، اما می‌توانید از مقیاس V برای انتخاب مشکلات چالش برانگیز و نه چندان دشوار استفاده کنید. اگر قبلاً با طناب از درجه سختی بالا رفته اید، توجه داشته باشید که مقیاس V می تواند برای شما دلسرد کننده باشد. در ابتدا شرم‌آور نیست که مسیرهای VB را امتحان کنید. از آنجا، سریع‌تر از یک مبتدی واقعی پیشرفت خواهید کرد.

بیشتر سنگ نوردان بارها و بارها روی یک حرکت کار می‌کنند و ساعت‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها را به یک مشکل اختصاص می دهند. به این عمل می‌گویند کار کردن بر روی پروژه‌ی خود. 
 

اصول اخلاقی بولدرینگ

با افزایش محبوبیت بولدرینگ، تأثیرات منفی بر مکان‌های طبیعی و سایر فضاهای باز نیز ممکن است افزایش یابد. برای حفظ دسترسی به نقاط مناسب کوهنوردی در فضای باز، مهم است که همه‌ی ما کاربران مسئولیت‌پذیر باشیم. این کار را می‌توانید با آشنایی با شش اصل مهم انجام دهید. شش اصل زیر به ویژه برای سنگ نوردان و کوهنوردان مربوط است:

  • از قبل برنامه ریزی کنید و آماده شوید: در مورد مجوزها، محدودیت تعداد نفرات گروه، مناطق بسته و هرگونه قانون یا محدودیت با آژانس‌های محلی مدیریت سرزمین مشورت کنید. از مناطق شلوغ پرهیز کنید و تجهیزات کمکی به همراه داشته باشید تا تأثیر خود را به حداقل برسانید.
  • مسافرت و کمپ زدن روی سطوح با دوام: برای جلوگیری از تخریب، از مسیرهای پاکوب برای دسترسی به تخته سنگ‌ها استفاده کنید. اگر مسیرهای پاکوب در دسترس نیست، روی سطوح با دوام مانند سنگ، شن و ماسه حرکت کنید. به این فکر کنید که برای جلوگیری از ایجاد مزاحمت یا زیر پا گذاشتن پوشش گیاهی، پای خود را در کجا قرار داده‌اید.
  • زباله‌ها را به طور صحیح دفع کنید: آن‌ها را بسته‌بندی کنید. هیچ زباله، مواد غذایی یا نوار کوهنوردی را پشت‌سر نگذارید. حتماً با قوانین محلی در مورد دفع مواد زائد انسانی آشنا شوید.
  • آنچه را پیدا کردید بگذارید: سنگ‌ها، درختان، بوته‌ها و گیاهان را درجایی که پیدا کرده‌اید، بگذارید. برای بهبود دسترسی شاخه‌ها را قطع نکنید و نشکانید. 
  • احترام به حیات وحش: تعطیلی فصلی را بررسی کنید و به آن‌ها احترام بگذارید. اگر سگی آوردید، اجازه ندهید چیزی را تعقیب کند یا کوهنوردان دیگر را آزار دهد. هرگز به حیوانات وحشی غذا ندهید و غذای خود را ایمن نگه دارید.
  • به بازدیدکنندگان دیگر توجه کنید: از صداهای بلند خودداری کنید و اگر دیگران می‌خواهند صعود کنند، تمام روز را در کوهنوردی سپری نکنید.

مسئولیت ایمنی به عهده شما است. هیچ مقاله یا ویدیویی نمی‌تواند جایگزین دستورالعمل‌ها و تجربیات مناسب شود. قبل از کوهنوردی حتماً از تکنیک‌ها و دستورالعمل‌های ایمنی مناسب استفاده کنید.


منبع: www.rei.com

بهترین چادرهای بک پکینگ (کوله‌گردی) در سال 2025

زمان مطالعه: 13 دقیقه

با کمک بهترین چادرهای بک پکینگ (کوله­‌گردی) امسال، طولانی­ترین مسیرها را انتخاب کنید. این هشت پناهگاه قابل‌اعتماد به شما اثبات می­کنند که برای داشتن فضای بیشتر، نیازی به قربانی کردن کیفیت نیست!

پانزده تن از اعضا و آزمایشگرهای (تستر) ما تابستان و پاییز سال گذشته را به ارزیابی بهترین چادرهای بک پکینگ که در REI فروخته می‌شد سپری کردند. آن‌ها به گشت‌وگذار و پیاده‌روی در صحراهای دوردست، قله‌های پرباد و دریاچه‌های کوهستانی دورافتاده پرداختند و هنگام سفر همه‌چیز را در نظر گرفتند؛ از آیرودینامیک چادر گرفته تا خوب جا شدن چادر داخل کیسه‌اش. آن‌ها پس از گذراندن چندین فصل، گزارشی را در مورد چادرها ارایه دادند که ما در اینجا چکیده‌ای از آن را آورده‌ایم.

چه با خانواده، دوست یا همسرتان و چه خودتان به تنهایی قصد کوله‌گردی داشته باشید، باید پناهگاهی پیدا کنید که مناسب شما باشد. ما در این تست،‌ چادرهایی با بهترین فضای دالانی، بهترین محافظت در برابر آب‌وهوا و همچنین بصرفه‌ترین، راحت‌ترین، و سبک‌ترین چادرها را نام بردیم. 

Big Agnes Copper Spur HV UL

برنده جایزه “منتخب نویسندگان REI”

امتیاز : 95

  • نسخه‌ها : دونفره، سه‌نفره، چهارنفره
  • نوع طراحی : آزاد ایستا
  • مساحت کف : 2.69 متر مربع (دونفره)، 3.8 متر مربع (سه‌نفره)، 5.29 متر مربع (چهارنفره)
  • مساحت فضای دالانی : 0.83 متر مربع برای هرکدام (دونفره)، 0.83 متر مربع برای هرکدام (سه‌نفره)، 1.30 متر مربع (چهارنفره)
  • ارتفاع : 101.6 سانتیمتر (دونفره)، 109.22 سانتیمتر (سه‌نفره)، 127 سانتیمتر (چهارنفره)
  • تعداد درها : 2
  • وزن بسته‌بندی : 1.37 کیلوگرم (دونفره)، 1.45 کیلوگرم (سه‌نفره)، 2.13 کیلوگرم (چهارنفره)
  • قیمت : 449.95 دلار (دونفره)، 499.95 دلار (سه‌نفره)، 649.95 دلار (چهارنفره)

چادرهای بک پکینگ بزرگ، بسته‌بندی‌های بزرگتری دارند؛ که وقتی قصد دارید آن را برای یک سفر طولانی‌مدت روی دوش خود حمل کنید این یک نکته‌ی منفی بشمار می‌آید. حالا یکبار دیگر خوب به مشخصات این چادر نگاه کنید: چادر  Big Agnes مدل Copper Spur HV UL بطور کل جادار و سبک است. نسخه دونفره‌ی آن کمی بیشتر از یک کیلوگرم وزن دارد در حالیکه نسخه‌های سه‌نفره و چهارنفره‌ی آن به ترتیب حدود 1.45 کیلوگرم و 2.13 کیلوگرم هستند.

از چادری به این سبکی انتظار می‌رود که فضای محدود و امکانات کمی داشته باشد اما اینطور نیست! Copper Spur در هریک از نسخه­ها برای هر نفر در حالت خوابیده حدود 1.30 متر مربع فضای کف فراهم کرده است که این فضا برای استراحت بعد از یک کوهپیمایی طولانی بسیار مناسب است. آزمایشگر ما، از معماری جادار، دیوارهای شیبدار و سقف بلند و مرتفع این چادر بسیار تعریف کردند. دیگر نکته مثبت این چادر، دالان‌های دوگانه در دو طرف چادر برای رفت‌وآمد راحت‌تر و زیپ‌هایی‌ست که به شما اجازه می‌دهند تا با گذاشتن درها برروی چند میله، یک ایوان مسقف کوچک درست کنید. این چادر حتی از دوام و ماندگاری بالایی نیز برخوردار است. آزمایشگران ما پس از یک ماه سفر میان آبشارهای واشینگتون، این چادر را بدون کمترین آسیب‌دیدگی برگرداندند؛‌ حتی پس از کمپ زدن در مناطق آلپی پر از صخره.

خلاصه کلام : با انتخاب این چادر راحتی را قربانی سبکی نکنید – چادر جادار و پرامکانات Big Agnes Copper Spur HV UL هم برای حمل لذتبخش است و هم برای خوابیدن!

 

آمار آزمایش :

تعداد شب‌های سپری شده در این چادر : 52

ایالت‌هایی که در آن آزمایش شده : کالیفرنیا، کلرادو، نیویورک، یوتا، واشینگتون

بهترین داستان هنگام آزمایش : یکی از آزمایشگران درباره سفرش به یک دره در امتداد رودخانه اسکالانته در یوتا اینگونه توصیف کرد : « تابحال مکان‌های کمی بودند که در آن‌ها تا این اندازه احساس دوری از دیگر انسان‌ها را داشتم. یک شب که شبی بدون ماه بود، پارچه‌ی روی چادر Copper Spur را برداشتیم و نمایش ستارگان را تماشا کردیم. »

دیگر گنجایش‌ها : تک‌نفره

NEMO Dagger 2

بهترین چادر بک پکینگ برای گروه‌های کوچک

امتیاز : 92

  • نوع طراحی : آزاد ایستا
  • مساحت کف : 2.9 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : 1.05 متر مربع برای هرکدام
  • ارتفاع : 1.06 متر
  • تعداد درها : 2
  • وزن بسته‌بندی : 1.45 کیلوگرم
  • قیمت : 429.95 دلار

چادرهای بک پکینگ در کنار تمام ویژگی های مهم، باید قابل اطمینان باشند. به همین دلیل است که ما چادر NEMO Dagger 2 را دوست داریم؛ چادری با بیشترین ثبات در بین دیگر چادرهای آزمایش شده. برای مثال، آزمایشگر ما، نزدیک کوه رینیر در واشینگتون کمپ کرده بود که ناگهان باران شدیدی شروع به باریدن کرد و این بارش تمام شب ادامه داشت. او درباره عملکرد این چادر می‌گوید : “راحت خوابیدم و صبح به سختی بیدار شدم! حتی یک قطره هم به داخل نفوذ نکرده بود! ” طراحی چادر NEMO Dagger 2 بخاطر عملکرد فوق‌العاده‌اش در محافظت در برابر آب‌وهوای بیرونی، تحسین برانگیز است : این چادر درزها و شکاف‌های اندکی دارد و کف آن بلند بوده و به کفه‌ی وان حمام شباهت دارد که باعث می‌شود تا افرادی که در چادر می‌خوابند، خشک بمانند. پارچه چادر به خوبی به میله ها و اسکلت چادر، بسته و کیپ می‌شوند تا از شکم کردن و آویزان ماندن لبه‌ها جلوگیری شود.

فضای کف برای دو نفر بسیار بزرگ است و دو دالان دوزنقه‌ای آنقدر عمیق هستند که هر نفر میتواند وسایلش را آنجا بگذارد بدون اینکه جلوی در را سد کند. دو تن از آزمایشگران ما عنوان کردند که Dagger 2 برای اقامت و استراحت به دور از پشه‌ها در شب‌های پرحشره‌ی پارک ملی تئودور روزولت در ایالت داکوتای شمالی مناسب است؛ چون توری آن مشکی است، می‌توانید در شب‌های آرام و صاف پارچه‌ی روی چادر را بردارید و به تماشای ستاره‌ها بنشینید. اگر قصد اقامت داخل چادر را دارید، دو جیب برای چراغ در دو سر چادر و جیب‌های نگهداری وسایل در چهار گوشه‌ی چادر به شما بیشترین فضای ممکن را برای نگهداری وسایلتان می‌دهد.

خلاصه کلام : برای چند کوله‌گرد، شاید هیچ پناهگاهی قابل‌اطمینان‌تر از NEMO Dagger 2 نباشد.

آمار آزمایش :

تعداد شب‌های سپری شده در این چادر : 30

ایالت‌هایی که در آن آزمایش شده : آیداهو، مونتانا، نیویورک، داکوتای شمالی، اوریگان، واشینگتون، وایومینگ

بهترین داستان هنگام آزمایش : این چادر، به مدت یک ماه هرروز توسط یک آزمایشگر در سفری از نیویورک به شمال غربی پسیفیک، در قله‌های خشک و آتشفشان‌های برفی استفاده می‌شد. به یادماندنی‌ترین شب او اینگونه بود  : « من برروی یک پرتگاه با چشم‌انداز پارک ملی تئودور روزولت در ایالت داکوتای شمالی کمپ کرده بودم که ناگهان صدای غرش یک گاومیش را در کمپ شنیدم. گاومیش به من هیچ توجهی نکرد اما این صحنه دلهره‌آورترین قسمت سفر بود. »

دیگر گنجایش‌ها : سه‌نفره

REI Co-op Quarter Dome SL 1

بهترین چادر بک پکینگ برای کوله‌گردهای تنها

امتیاز : 90

  • نوع طراحی : نیمه آزاد ایستا
  • مساحت کف : 1.75 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : 0.89 متر مربع
  • ارتفاع : 0.96 متر
  • تعداد درها : 1
  • وزن بسته‌بندی : 0.93 کیلوگرم
  • قیمت : 299 دلار

اگر تنهایی پیاده‌روی کردن یا خوابیدن را دوست دارید، باید برای چادر باکیفیتی هزینه کنید که برای یک نفر ساخته شده است. برای چنین مواردی، پیشنهاد ما REI Co-op Quarter Dome SL 1 است؛ پناهگاهی تک‌نفره که تمام ویژگی‌های مثبت را داراست.

REI Co-op Quarter Dome SL 1 که یکی از سبکترین چادرها در آزمایش ماست می‌تواند به راحتی درون کیف یک کوله‌گرد جا شود. در عین حال، این چادر بسیار جادار بوده و برای یک نفر فضای بیشتری را نسبت به چادرهای چندنفره، ارائه می‌دهد. یکی از بلندقدترین آزمایشگران ما، که سفری هیجان‌انگیز در حیات وحش آنسل آدامز در ایالت کالیفرنیا داشت، از این چادر به عنوان چادری عالی و بی‌نقص یاد کرده است. اگر آب‌وهوای خوبی پیش رو دارید می‌توانید بدنه‌ی چادر را در خانه بگذارید و  Quarter Dome SL 1 را تنها با پارچه،‌ میله‌هایش و کفی آن (که بصورت جداگانه به قیمت 44.95 دلار فروخته می‌شود) که وزن مجموع آن‌ها به هفتصد گرم می‌رسد، همراه خود ببرید.

اینکه این چادر برای تریل طراحی شده، بدین معنا نیست که نمی‌توانید آن را برای کمپ کردن با ماشین استفاده کنید. یکی از آزمایشگران اینگونه می‌گوید : « این چادر یک خرید واجب و ضروری برای افراد تنها و درون‌گراست. در این چادر آنقدر فضای کافی برای من وجود دارد که لباسم را عوض کنم، دراز بکشم و بطور کل در سفرهای گروهی، ‌از زمان تنهایی‌ام لذت ببرم.»

خلاصه کلام : REI Co-op Quarter Dome SL 1 سبکترین چادر نیمه آزاد ایستا در آزمایش ما، می‌تواند شما را دور از بقیه گروه نگه دارد – اما آنقدری فضای کافی برایتان دارد تا یک شب راحت را در طبیعت تجربه کنید.

آمار آزمایش :

تعداد شب‌های سپری شده در این چادر : 8

ایالت‌هایی که در آن آزمایش شده : کلرادو، کالیفرنیا، یوتا، واشینگتون، وایومینگ

بهترین داستان هنگام آزمایش : همسر یکی از آزمایشگران،‌ سگ را به داخل چادر راه نمی‌داد. اما وقتی آزمایشگر ما با یک پناهنگاه تک‌نفره سفری کوتاه به محوطه‌ی بلندی‌های ایندین در کلرادو داشت،‌ آن شب، برای سگش یک شب به‌یادماندنی بود : « Quarter Dome SL 1به راحتی به یک انسان و یک سگ با سایز معمولی، جا می‌دهد. لطفا مرا ناشناس بگزارید و به شوهرم چیزی نگویید. »

دیگر گنجایش‌ها : دونفره

REI Co-op Half Dome 2 Plus

بصرفه‌ترین چادر بک پکینگ

امتیاز : 93

  • نوع طراحی :  آزاد ایستا
  • مساحت کف : 3.32 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : 0.95 متر مربع
  • ارتفاع : 1.12 متر
  • تعداد درها : 2
  • وزن بسته‌بندی : 2.29 کیلوگرم
  • قیمت : 229 دلار

قیمت یک جفت کفش کوله‌گردی با کیفیت بیشتر از این چادر است! برای سفرهای کشوری بد نیست! در سفری به دامنه‌های ویند ریور (رودخانه‌ی باد) آزمایشگران ما فضای بزرگ و جیب‌های زیاد REI Co-op Half Dome 2 Plus را مورد تمجید قرار دارند بی‌آنکه بدانند این چادر مقرون بصرفه‌ترین پناهگاه در آزمایش ماست. ایراد آن نسبت به ارزشش،‌ وزن آن است ( این چادر از مدل NEMO Dagger 2 حدود هفتصد گرم سنگین‌تر است) گرچه که آزمایشگران ما آن را برای سفرهای طولانی‌مدت مناسب دانسته‌اند، بخصوص زمانیکه اجزای چادر بین چند کوله‌پشتی تقسیم شود.

فضای سکونت این چادر فوق‌العاده است : فضای کف آن وسیع و مستطیل شکل است و دیوارهای کناری شیبدار آن فضای کافی برای دو کوهنورد بزرگسال و یک سگ را برای استراحت در آسایش کامل، فراهم می‌کند. دوازده جیب، کناره‌ها و سقف چادر را پوشش می‌دهد، به همین دلیل وقتی افراد می‌توانند وسایل و لوازم خود را از روی زمین بردارند و گوشه‌ای بگذارند،  Half Dome 2 Plus بسیار بزرگ و جادار بنظر می‌رسد. این پناهگاه در قسمت تاج خود دارای 4 دریچه تهویه است تا چگالش (و یخ‌زدگی) را در کمترین میزان ممکن نگه دارد. همچنین این چادر دارای گره‌ها و سفت‌کاری‌های بسیار است که باعث می‌شود بادوباران‌های شدید معضلی برای ساکنان چادر نباشد.

خلاصه کلام : اگر فضا و امکاناتی را دوست دارید که پولتان را تمام نکند، REI Co-op Half Dome 2 Plus ممکن است گزینه‌ی خوبی برای سفرهای شما باشد.

آمار آزمایش :

تعداد شب‌های سپری شده در این چادر : 11

ایالت‌هایی که در آن آزمایش شده : کلرادو، یوتا، وایومینگ

بهترین داستان هنگام آزمایش : « من زیاد قدردان کوچکی بسته‌بندی نبودم تا اینکه در روز دوم سفر کوله‌گردی ما در میان بادها، کمپ خود را جمع کردیم” این، گفته‌ی یکی از آزمایشگران ماست، بعد از این آن را سریع داخل کوله‌اش درون تریلر گذاشت. ” این یک چادر دونفره بود که من داخلش خوابیدم؟ این حتی کوچکتر از یک کیسه خواب بود! ارزش خریدش را داشت! »

دیگر گنجایش‌ها : تک‌نفره، سه‌نفره،‌ چهارنفره

دیگر گزینه‌های برتر

Marmot Limelight 4P

امتیاز : 88

  • نوع طراحی :  آزاد ایستا
  • مساحت کف : 4.48 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : 1.30 متر مربع
  • ارتفاع : 1.37 متر
  • تعداد درها : 2
  • وزن بسته‌بندی : 3.66 کیلوگرم
  • قیمت : 408 دلار

چپیدن داخل یک چادر با سه بچه برای یک روز کامل، آن هم در حالیکه باران می‌بارد و جنس چادر نایلون است،‌ باعث می‌شود هر کوله‌گردی جا بزند. اما آزمایشگر ما در میانه‌ی غربی ایالات متحده، با کمک چادر فوق راحت Marmot Limelight 4P ،‌از این شرایط جان سالم بدر برد. فضای کف جادار و سقف بلند فضای کافی را برای نقاشی کردن و بالا پایین پریدن کودکان فراهم کرد و دالان‌‌های دراز و جیب‌هایی که در جای مناسبی قرار داشتند، وسایل غیرضروری را ساسماندهی شده و در جای مناسب قرار داد. اما نکته اینجاست که شما بهای این فضا را با وزن آن می‌پردازید، چراکه این چادر تقریبا یک‌و‌نیم کیلوگرم سنگین‌تر از دیگر چادر چهارنفره در آزمایش ما، یعنی Big Agnes Copper Spur HV UL4 است. اما برای کسانی که تمایل ندارند برای چادر زیاد هزینه کنند، چادر Limelight که از کفی جداگانه نیز برخوردار است، گزینه خوبی بشمار می‌آید، اگر بتوانید اجزای آن را میان چند کوله‌پشتی تقسیم کنید.

دیگر گنجایش‌ها : دونفره، سه‌نفره

MSR Hubba Tour 2

امتیاز : 88

  • نوع طراحی :  نیمه‌ آزاد ایستا
  • مساحت کف : 2.97 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : 2.32 متر مربع
  • ارتفاع : 0.96 متر
  • تعداد درها : 2
  • وزن بسته‌بندی : 2.28 کیلوگرم
  • قیمت : 649.95 دلار

هنگامیکه یک باران بعدازظهری سبک به یک باران سنگین شبانه تبدیل می‌شود، دهلیز جلویی MSR Hubba Tour 2 ناجی شما خواهد بود. در یک شب بارانی در حیات وحش کوه اوانس در ایالت کلرادو، آزمایشگران ما دو کوله را در فضای سرپوشیده 2 متری جا دادند و هنوز آنقدر جا داشتند که قبل از خواب شام درست کنند و کمی بازی کنند. (ساختار میله‌ای بیرون چادر بدین معناست که می‌توانید بدون اینکه داخل را خیس کنید، ‌آن را برپا کنید.) پس از بارش‌های شب، زیپ پارچه‌ی روی سقف چادر و در را باز کردند تا جریان هوا به سرعت راه بیفتد و قبل از شروع کوهنوردی بر روی کوه بیرستادت،‌همه چیز را خشک کند. پیشنهاد دو آزمایشگر ما : در شب‌هایی که آسمان صاف است، از دریچه‌های هوا در بالا و پایین بدنه‌ی چادر لذت ببرید و هر دو در را باز کنید تا رطوبت و نم را از بین ببرید.

دیگر گنجایش‌ها : تک‌نفره، سه‌نفره

REI Co-op Arete ASL 2

امتیاز : 86

  • نوع طراحی :  آزاد ایستا
  • مساحت کف : 3.05 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : 0.80 متر مربع
  • ارتفاع : 1.09 متر
  • تعداد درها : 1
  • وزن بسته‌بندی : 2.74 کیلوگرم
  • قیمت : 399 دلار

دوست دارید چادرهای بک پکینگ خود را در زمستان هم استفاده کنید؟ REI Co-op Arete ASL 2 یک چادر سه‌نفره است که می‌تواند در هر چهارفصل مورد استفاده قرار بگیرد. هنگامیکه دو تن از آزمایشگران این چادر را به دامنه‌های پیکت در ایالت واشینگتون بردند،‌ باد شدیدی با سرعت 30 متر بر ثانیه تنها کمی کلبه‌ی کوچک آن‌ها را تکان داد چراکه سازه‌ی میله‌ای چادرشان سفت بوده (دو میله‌ی متقاطع و دو میله‌ی خمیده و ابرو مانند که یک گنبد استوار را تشکیل میدهد) و در هر نقطه‌ی تقاطعی یک گیره برای چادر تعبیه شده بود. اگر قصد کم کردن در برف را دارید، نقاط میخ‌کوب شده می‌تواند جای اسکی، چکش یخ و چوب اسکی باشد. معماری مستحکم این چادر باعث شد که چندتن از آزمایشگران  Arete را ضدزلزله بنامند چراکه پس از زمین‌لرزه‌ی 4.6 ریشتری، تکان چندانی به آن نداد. درون Arete، دریچه‌های تهویه،‌رطوبت را تا حد ممکن پایین نگه می‌دارند و پنجره بزرگ بالای بدنه‌ی چادر جریان هوا را به راه می‌اندازد (و در آب‌وهوای مساعد، دید زیبایی از آسمان را فراهم می‌آورد).

دیگر گنجایش‌ها : ندارد

Big Agnes Scout Platinum 1

امتیاز : 84

  • نوع طراحی :  غیر آزاد ایستا
  • مساحت کف : 1.48 متر مربع
  • مساحت فضای دالانی : ندارد
  • ارتفاع : 1.04 متر
  • تعداد درها : 1
  • وزن بسته‌بندی : 0.46 کیلوگرم
  • قیمت : 349.95 دلار

هنگامیکه یکی از آزمایشگران ما تلاش کرد تا از مسیر مرتفع به ناحیه ویند ریور در ایالت وایومینگ برود، چادری بسیار سبک، و قابل حمل مانند Big Agnes Scout درست همان پناهگاهی بود که او نیاز داشت. این چادر با طراحی تک‌دیواره که به دو میله‌ی تکیه می‌کند، هنگام جمع شدن به اندازه‌ی یک قمقمه است – آنقدر کوچک که ممکن است زیر وسایل دیگر داخل کوله‌پشتی شما گم شود. (یکی از آزمایشگران آن را در گیره‌ی بالایی کوله جا داد درحالیکه دیگری آن را داخل جای قمقمه کوله گذاشت.) مساحت کف آن قطعا کوچک است اما برای بیشتر فعالیت‌های فردی از جمله مطالعه،‌ کش و قوس آمدن و حتی خوابیدن به بغل جای کافی وجود دارد. نحوه یادگیری برپا کردن چادرهای غیر آزاد ایستای این چنینی کمی زمانبر و دشوار است اما با کمی تمرین،‌ آزمایشگر ما توانست آن را طوری محکم برپا کند که باران کوهستانی شدید و باد 40 متر بر ساعتی را تحمل کند.

دیگر گنجایش‌ها : ندارد

پیشنهاد برای خرید چادرهای بک پکینگ (کوله‌گردی)

برخلاف چادرهای مخصوص ماشین، زمانیکه قصد چادرتان را به دوش بکشید،‌ وزن اهمیت بسیاری دارد. این بدان معناست که یافتن چادر مناسب برای بک پکینگ (کوله‌گردی) تمرینی‌ست برای اولویت‌سنجی اینکه چقدر امکانات،‌اندازه، فصلی بودن و سکونت‌پذیری آن برایتان اهمیت دارد چون هریک از این موارد چند گرم به معادله‌ اضافه میکند (این گفته‌ی قدیمی رایج بین کوهنوردان را به یاد داشته باشید که گرم‌ها کیلوگرم‌ها را می‌سازند و کیلوگرم‌ها درد را).

چادرهایی که در این آزمایش بودند همگی چادرهای بک پکینگ قابلی هستند اما پیدا کردن گزینه‌ی درست بمعنای اینست که تشخیص دهید درباره خواب، امکانات و کاربری نهایی، چه چیزی برای شما از بالاترین اهمیت برخوردار است. این فاکتورها را در نظر بگیرید تا بتوانید بهترین پناهگاه را برای خود انتخاب کنید.

گنجایش و سکونت‌پذیری

اول از هرچیز :‌ قصد دارید فضای خواب خود را با چند نفر به اشتراک بگذارید؟ شماره‌ی اسم هر چادر صادقانه‌ترین ارزیابی یک برند از تعداد نفراتی‌ست که می‌توانند شانه به شانه در یک چادر بخوابند. به یاد داشته باشید که چادرهای بک پکینگ جمع‌وجورتر از نسخه‌های ماشینی هستند بنابراین اگر افرادی که در آن می‌خوابند بیشتر از میزان گنجایش باشد باید انتظار داشته باشید که چهارگوشه‌ی آن جمع شود. اگر فضای اضافه می‌خواهید باید چادر بزرگتری را در نظر بگیرید (مثلا،‌ برای دونفر، یک پناهگاه سه‌نفره بخرید).

 

گنجایش هریک از چادرهای بک پکینگ در این مقاله :

چهار نفره : Big Agnes Copper Spur HV UL4 ، Marmot Limelight 4P

دونفره : NEMO Dagger 2, REI Co-op Half Dome 2 Plus, MSR Hubba Tour 2, REI Co-op Arete ASL 2

تک‌نفره : REI Co-op Quarter Dome SL 1, Big Agnes Scout Platinum 1

 

همیشه گفته می‌شود که بسیاری از چادرها در نسخه‌‌های مختلف گنجایش‌های گوناگونی دارند، که ما تمامی آن‌ها را در توضیحات هر چادر برای شما فهرست کردیم.

دوم اینکه : به فضای سطح و ارتفاع نوک چادر توجه کنید تا بتوانید تا حدی میزان راحتی هر چادر را حس کنید. 1.5 متر مربع برای هرنفر میانگین است و کمتر از آن خیلی تنگ و بیشتر از آن خیلی جادار خواهد بود. اگر تند حرکت می‌کنید یا فقط قصد خوابیدن در چادر را دارید گوشه‌های تنگ ممکن است زیاد مهم نباشد. اما اگر آب‌وهوا ممکن است شما را به داخل چادر براند و یا قصد دارید چادرتان را مرکز یک کمپ قرار دهید، به سکونت‌پذیری احتیاج خواهید داشت.

گنجایش و سکونت‌پذیری به قیمت وزن و دشواری در بسته‌بندی تمام خواهد شد بنابراین واقع‌بین باشید.

 

امکانات چادر

امکانات تجربه سکونت شما را بهتر می‌کند اما وزن (و هزینه) نیز همراه با آن افزایش می‌یابد. در نظر داشته باشید که چه تعداد در یا دالان می‌خواهید؟ می‌خواهید که هر فرد در یا کمد مخصوص خودش را داشته باشد؟ می‌خواهید دالان‌ها چقدر بزرگ باشند؟ به اندازه‌ی کوله‌پشتی یا به اندازه‌ای که بتوان درون آن وقت گذراند؟

به محافظت در برابر شرایط جوی فکر کنید. ویژگی‌هایی مثل کف‌های بلند و وان‌مانند، دریچه‌های روی سقف و پنجره‌ها و نقاط اتصال به زمین امکانات بسیار خوبی هستند اگر که تصمیم به چادر زدن در مناطق خیس، بادخیز یا فضاهای باز دارید. اگر قصد دارید در آب‌وهواهای معتدل‌تر کوله‌گردی کنید چادری را با توری مشکی انتخاب کنید که وقتی می‌خواهید بدون پارچه‌ی روی چادر بخوابید، ‌امکان تماشای آسمان پرستاره را به شما بدهد.

فصلی بودن چادر

بیشتر چادرهای بک پکینگ به دو دسته‌ی سه‌فصلی (طراحی‌شده برای بهار، تابستان و زمستان) و چهارفصلی (طراحی‌شده برای زمستان) تقسیم می‌شوند. بیشتر مصرف‌کنندگان تنها به یک چادر سه‌فصلی نیاز دارند؛‌ چادرهای چهارفصلی گرچه دوام و سکونت‌پذیری بیشتری دارند معمولا وزن بیشتری از چادرهای سه‌فصلی دارند. آن‌ها امکاناتی را فراهم می‌کنند که باعث می‌شود برای ماجراجویی‌های کوهستانی و زمستان گزینه‌ی ارزشمندی باشد اما برای سفرهای تابستانی نامناسب خواهند بود.

 تمام چادرهای این آزمایش سه‌فصلی بودند بجز چادر REI Co-op Arete ASL 2 که تقریبا سه‌ونیم‌فصلی است: مناسب برای آب‌وهوا اما نه برای سفرهای طولانی.

روش‌شناسی

در تابستان و پاییز سال 2019، ما تقریباً دوازده آزمایشگر را به سفر فرستادیم تا بهترین چادرهای بک پکینگ فروخته‌شده در REI را امتحان کنند. پس از چند فصل استفاده سخت، از هر آزمایشگر خواستیم که هر چادر را بر اساس وزن و بسته‌بندی، جادار بودن و راحتی، محافظت در برابر شرایط جوی، دوام ، ویژگی‌ها و قیمت امتیازبندی کند. امتیازات ذکر شده در اینجا میانگین هستند.

در نهایت چادرهای بک پکینگ ، Big Agnes Copper Spur HV UL، NEMO Dagger 2، REI Co-op Quarter Dome SL 1 و REI Co-op Half Dome 2 Plus در تمامی دسته‌بندی‌ها بالاترین امتیاز را از آن خود کردند. ما نسخه‌‌های دو، سه و چهارنفره‌ی Copper Spur را تست کردیم. چادرهای Marmot Limelight 4P، MSR Hubba Tour 2، REI Co-op Arete ASL 2 و Big Agnes Scout Platinum 1 در بیشترین دسته‌بندی‌ها امتیاز بالایی دریافت کردند و برای کاربران مشخص، جزو گزینه‌های قابل‌احترام بودند.

چگونه بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید

زمان مطالعه: 7 دقیقه

واضح است که کوهنوردی سرگرمی پیچیده و گران قیمتی است، اما برای رسیدن به ارتفاعات همیشه به بودجه‌‌ی افراد حرفه ای احتیاج ندارید. در اینجا به شما می‌گوییم که چگونه بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید و در عین حال امنیت و سلامت شما نیز به‌خطر نیفتد.  

کوهنوردی در ارتفاعات چالش نهایی هر فرد ماجراجویی است. سفرهای طولانی مدت کوهنوردی در قله‌هایی با ارتفاع زیاد، پستی و بلندی‌های خطرناک و مناظری که از دیدن آن تعجب خواهید کرد، هزینه‌‌های مالی بسیار زیادی برای شما دارد. 

از هزینه‌های یک صعود بزرگ تا متحمل شدن هزینه‌های پرواز به رشته کوهی در دوردست، این هزینه‌ها می‌توانند به ده‌ها هزار دلار نیز برسند. اگرچه که می‌توانید این فعالیت را ساده‌تر انجام دهید و هیجان کوهنوردی را بدون صرف تمام پس‌اندازهای خود تجربه کنید. برای شروع بدون صرف هزینه‌های زیاد و تنها با رعایت چند نکته که در ادامه گفته می‌شوند، می توانید بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید.  

استفاده از راهنمایی، تجربه و مشاوره

پیوستن به باشگاه

باشگاه کوهنوردی شهر محل سکونت خود را به عنوان اولین سکوی پرش خود قرار دهید. چنین باشگاه‌هایی در اکثر کشورها دایر هستند و خدماتی مانند برگزاری دوره‌های آموزش کوهنوردی، دادن مشاوره، اجاره‌ی وسایل مورد نیاز کوهنوردی، تخفیف برای خرید وسایل و تالارهای گفتگو را ارائه می دهند. در این باشگاه‌ها می‌توانید از افراد حرفه‌ای تر مشاوره دریافت کنید، با دیگر افراد باشگاه دوست شده و هزینه‌های ماجراجویی جدید را تقسیم کنید.  همچنین میتوانید از طریق سایت بریم کوه در برنامه ها و دوره های باشگاه ها ثبت نام و شرکت کنید.

از خواندن کتاب غافل نشوید

می‌دانیم که این روزها دانش قدرت است، اما شما برای دانستن در مورد کوهنوردی نیازی به ریخت و پاش برای کتاب‌های چاپ جدید ندارید. اغلب نسخه‌های قدیمی‌تر کتاب‌های آموزش کوهنوردی با هزینه کم‌تر در کتابفروشی‌ها عرضه می‌شوند. مبتدیان باید کتابچه‌های راهنمای کوهنوردی مبتدی را بخرند. همچنین می‌توانید منابع رایگان آنلاین را برای مشاوره‌ کوهنوردی بررسی کنید.

خودتان مهارت‌ها را بیاموزید

هزینه‌ی استخدام راهنما در مسیر کوهنوردی را به طور کامل حذف کنید و پول پس‌انداز شده از این طریق را در دوره‌هایی سرمایه‌گذاری کنید که به شما گواهی رسمی داده می‌شود. فقط قبل از شروع سفر اطمینان حاصل کنید که چالشی را انتخاب کرده‌اید که می‌توانید با آن دست و پنجه نرم کنید. فشار آوردن به خود بیش از میزان توانایی‌ به اندازه‌ی کوهنوردی بدون داشتن هیچ تجربه‌ای، خطرناک است. 

به جایی مراجعه کنید که راهنماها دستمزد کمتری دریافت می‌کنند

کمک گرفتن از راهنما در مسیر کوهنوردی می‌تواند پرهزینه باشد، بنابراین اگر به یکی از این راهنماها نیاز دارید، با کمی جستجوی بیشتر افرادی را پیدا کنید که هزینه‌ی کمتری دریافت می‌کنند. اما توجه کنید که تنها مسئله‌  پیدا کردن راهنمای ارزان‌تر نیست چرا که یک راهنمای نابلد ممکن است جان شما رابه‌خطر بیاندازد. بنابراین اعتبار و گواهی‌نامه‌های آن‌ها را بررسی کنید. در کوهنوردی‌هایی با مسیرهای سخت و پیچیده بهره بردن از راهنما با مجوز IFMGA ارزشش را دارد.

برای کوهنوردی با بودجه مناسب به گروه‌های کوهنوردی بپیوندید

پس از رسیدن به مکانی که می‌خواهید صعود کنید، پاتوق محلی کوهنوردان را پیدا کنید و با افراد کوهنورد ساکن همان اطراف آشنا شوید. شما می‌توانید پارتنر کوهنوردی خود را از افراد با تجربه‌ی منطقه انتخاب کنید که این یک گزینه ایده آل برای استخدام راهنما با صرف هزینه‌ی کمتر است.

نقشه‌های آنلاین رایگان را پیدا کنید

اگر نیازی به نقشه‌های OS ندارید برای آن‌ها هزینه نکنید. وب سایت‌هایی مانند Wandermap نقشه‌های قابل دانلود مناسبی برای کوهنوردی در کوه‌های بزرگ را ارائه می‌دهند. اما اگر این نقشه‌ها جزئیات کافی مورد نیاز شما را ارائه نمی‌دهند، حتما نقشه مسیر مناسبی تهیه کنید. از نقشه پرینت بگیرید در صورتی که هوا خوب باشد راهنمایی بصری می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.

انتخاب مکان مناسب برای کوهنوردی با بودجه مناسب

یکی از مهم‌ترین نکاتی که می‌توانید با توجه به آن‌ها بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید، انتخاب مکان مناسب برای کوهنوردی است. برای تجربه‌ی هیجان کوهنوردی نیاز به مسافرت به آن طرف کره‌ی زمین ندارید. نکات زیر را مطالعه کنید و برای انتخاب مقصد کوهنوردی خود بکار ببندید. 

نزدیک محل زندگی خود بمانید

اگر خارج از شهر زندگی می‌کنید، نقشه‌ای تهیه کنید و با راهنماهای محلی صحبت کنید تا مکان‌هایی را که شاید هرگز از وجود آن‌ها خبر نداشته‌اید را کشف کنید. به وبسایت Summit Post نگاهی بیندازید تا مسیرهای کلاس 3 یا 4 را بیابید – این مسیرها حرفه‌ای هستند اما به تجهیزات زیادی نیاز ندارند. بنابراین مجبور نیستید تا برای تجهیزات حرفه‌ای گران قیمت، هزینه کنید.

اقامتگاه خود را با دقت انتخاب کنید

اگر برای مدت طولانی در کوهستان‌ها به کوهنوردی مشغول هستید چرا خانه‌ی اجاره‌ای خود را پس نمی‌دهید و به کوهستان باز نمی‌گردید؟  اگر صاحب خانه هستید، خانه‌ی خود را با شخصی در یک شهر کوهستانی تعویض کنید. برای سفرهای کوتاه‌تر، برای یافتن مکانی برای ماندن از وبسایت couch surfing استفاده کنید. یا اینکه چادری محکم تهیه کرده و مکان‌های رایگان کمپینگ را پیدا کنید یا حتی می‌توانید، ماشین دست دوم بخرید و روی صندلی عقب بخوابید.

هزینه‌های مسافرت هوایی را با پس‌انداز در هزینه‌های دیگر پوشش دهید 

هزینه‌ی پرواز‌های مستقیم به مقصد مکان‌های دوردست ممکن است، تمام پس انداز شما را مصرف کند. باید هزینه‌های داخل کشور را پس از رسیدن به آنجا در نظر بگیرید. اگر قصد دارید تا برای مدت زمانی طولانی کوهنوردی کنید، حتی با پس انداز 10 الی 20 یورو در روز می‌توانید به سرعت هزینه‌های پرواز را پوشش دهید. 

اگر قصد دارید تا بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید مراقب هزینه‌های پنهان باشید

اگر قصد دارید که بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید و خطر بی‌پول ماندن تا انتهای سفر شما را تهدید نکند، باید حتما تمامی هزینه‌های ممکن را در نظر بگیرید. به‌عنوان مثال اگر به خارج از کشور می‌روید هزینه‌های ویزا و واکسیناسیون را فراموش نکنید و حتما خودتان را بیمه کنید. اما از سایت‌های مقایسه قیمت استفاده کنید تا بهترین بیمه‌ با پوشش تخصصی فعالیت کوهنوردی را داشته باشید.

نکاتی در مورد رسیدن به مقصد کوهنوردی

از اتومبیل یا حمل و نقل ارزان تر استفاده کنید

رسیدن به کوه می‌تواند هزینه زیادی به‌ همراه داشته باشد. اگر وقت و انرژی لازم را دارید، می‌توانید با دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی در این هزینه‌ها صرفه‌جویی کنید. اگر مجبور به رانندگی هستید، برای صرفه‌جویی در مصرف سوخت، ماشین را به‌صورت اشتراکی استفاده کنید. همچنین اگر با قطار سفر می‌کنید ، با رزرو زودهنگام بلیط و یا خرید بلیط‌های خاص در هزینه‌ها صرفه‌جویی کنید. 

لباس، تجهیزات و غذا

تجهیزات مورد نیاز را قرض بگیرید یا به اشتراک بگذارید 

اصولا تجهیزات کوهنوردی گران قیمت هستند، بنابراین اگر قصد دارید تا بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید باید هزینه‌های مربوط به تهیه‌ی تجهیزات را کاهش دهید. اگر توانایی خرید تجهیزات را ندارید، قرض بگیرید و هنگامی که پول کافی داشتید آن‌ها را بخرید. در هنگام کرایه‌ی وسایل به دنبال نشان UIAA باشید و مطمئن شوید که خیلی قدیمی نیستند.

برای کوهنوردی با بودجه مناسب تجهیزات دست دوم خریداری کنید

اگر نمی‌توانید تجهیزات مورد نیاز خود را قرض بگیرید، برای خرید تجهیزات دست دوم به سایت‌های فروش لوازم دست دوم سر بزنید. گاهی در این وب سایت‌ها لوازم و تجهیزات با کیفیت آن هم با قیمت مناسب پیدا خواهید کرد. توجه کند که این وسایل در شرایط خوبی قرار داشته باشند چرا که استفاده از وسایل کهنه یا شکسته در کوهستان ممکن است جان شما را به‌خطر بیاندازد.

برای خرید لباس مناسب به درستی خرج کنید

اهمیت همه‌ی لایه‌های لباس‌ کوهنوردی با هم برابر نیستند. قبل از خرید لباس مناسب کوهنوردی، فکر کنید که آیا اصلاً به آن نیاز دارید و آیا این لباس یک مورد خاص فنی است. بیشترین هزینه را برای لباس‌های بیرونی مانند سالوت و ژاکت خرج کنید زیرا این اولین لایه محافظتی است. چرا که لایه‌های لباس زیرین بسیار مناسب، با هزینه کم نیز وجود دارد. 

لحظه آخرخرید نکنید

مدت‌ها قبل از عزیمت آماده شوید و به خود فرصت دهید تا کیت مورد نیاز خود را از دوستانتان قرض بگیرید یا با کمترین هزینه ممکن پیدا کنید.

در حراج آخر فصل خرید کنید

همیشه لازم نیست دست دوم بخرید. در پایان فصل خرید کنید تا تخفیف بگیرید. یا تجهیزات عرضه شده در سال‌های قبل را خریداری کنید. هنگامی که تجهیزات جدیدی عرضه می‌شوند قیمت نسخه‌های قدیمی‌تر پایین می‌آید.  

بسته‌بندی غذا برای مدت زمان طولانی

خرید غذا به صورت عمده ارزان‌تر است، بنابراین عمده خریداری کنید. همچنین، استراتژی غذایی خود را به خوبی برنامه‌ریزی کنید تا ارزش غذایی موادغذایی شما در طول سفر بسیاربالا باشد، در حالیکه وزن بسته‌ی غذایی را به حداقل رسانده‌اید. برنامه غذایی خود را طوری برنامه‌ریزی کنید که غذای شما هیچ دور ریزی نداشته باشد. نودل دوست کوهنورد است. این غذا ارزان، آسان برای حمل در کوله و نسبتاً سبک اما گرم و در عین‌حال سیرکننده و خوشمزه است.

از وسایل خود برای کارهای دیگر استفاده کنید

همیشه نباید از تجهیزات در راستای کاربردشان استفاده کرد. مثلا میله چادر می تواند یک میل بهمن باشد. میله‌های کوهنوردی می‌‌توانند به عنوان پایه‌های یک پناهگاه در کنار کوه استفاده شوند. برای سرپوش پناهگاه می‌توانید از یک گونی ساده یا کیسه‌ی زباله استفاده کنید. قرص‌های ید می‌توانند آب را تصفیه کنند اما می‌توان از آن برای تمیز کردن زخم‌ها نیز استفاده کرد. باند و نوار چسب در صورت نیاز می‌توانند تجهیزات شما را به خوبی تعمیر کنند. حتی می‌توان از آنها به عنوان دستکش موقت استفاده کرد. 

تجهیزات خود را به‌ صورت مرحله به مرحله خریداری کنید

شما بلافاصله به همه‌ی تجهیزات کوهنوردی نیاز ندارید، بنابراین برای این‌که بدون ورشکست شدن به کوهنوردی بپردازید هزینه‌ی خرید تجهیزات را کم کم پرداخت کنید. برای شروع کار سیستم لباس چندلایه‌ی ابتدایی، چکمه‌های مناسب و چادر و اجاق گاز برای کوله گردی مناسب است. یک کلاه ایمنی مناسب، سپس در مراحل بعدی مهار، طناب و تجهیزات کوهنوردی برای فعالیت‌های تخصصی‌تر اضافه کنید. در آخر، چکمه‌های مخصوص کوهنوردی حرفه‌ای، کرامپون و تجهیزات مخصوص هوای سرد را برای مسیرهای یخی خریداری کنید.

خرید تجهیزات کوهنوردی در فروشگاه اینترنتی بریم کوه

منبع

9 قله سخت برای صعود

زمان مطالعه: 4 دقیقه

این 9 قله سخت را کوهنوردی به نام کنتون کول (Kenton Cool) انتخاب کرده است و صعود از این قله‌ها باعث پیشرفت چشمگیری در کوهنوردی خواهد بود.

وقتی بحث کوهنوردی پیش می‌آید قطعا کنتون کول نکات زیادی را می‌تواند یاد بدهد. کنتون کول یک کوهنورد انگلیسی است که تمامی قله‌های بلند جهان را صعود کرده و قله|‌های اورست،نوپتس و لوتسه را با یک بار تلاش صعود کرد. این کوهنورد همچنین قله 8848 متری اورست را 12 بار صعود کرده است.

ولی فقط قله‌های رشته کوه هیمالیا نیستند که در این لیست قرار می‌گیرد. در این مقاله کنتون 9 قله سخت برای صعود را معرفی می‌کند که صعود از آن‌ها مهارت‌های کوهنوردان را به چالش می‌کشد.

1- قله دنالی (Denali)، آلاسکا، ایالات متحده آمریکا

«من عاشق قله‌های آلاسکا هستم. مخصوصا کاسین ریج (Cassin Ridge) که در قسمت جنوبی دنالی (که با نام قله مک کینلی هم شناخته می‌شود) قرار دارد. این قله منظره‌ای باشکوه دارد و سطح آن از برف و یخ پوشیده شده است. حدودا 6 مسیر سخت و آسان برای صعود وجود دارد که مهارت‌های کوهنوردان را به چالش می‌کشد. صعود از قله‌های آلاسکا یکی از کارهایی است که هر کوهنورد باید انجام دهد.»

2- قله هانتر(Mount Hunter)، آلاسکا، ایالت متحده آمریکا

برای صعود از کوه پایه قله سخت هانتر (که به کوهپایه مون فلاور نیز شناخته می‌شود)، نیاز به کرامپون‌های خود دارید. مسیر صعود این کوه برای اولین بار در سال 1983 توسط تاد بیبلر (todd Bibler) و دوگ کلوین (Doug Klewin) طی شد و دارای مسیرهای یخی است. صعود از این قله سخت است ولی بدون شک یکی از بهترین مسیرهای یخی است که تا به حال از آن صعود کرده‌ام.»

 

خرید انواع کرامپون و تجهیزات و برف و یخ در فروشگاه بریم کوه

3- ال کاپیتان (El Capitan)، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا

«پارک ملی یوسمیت (Yosemite National Park) در خود قله‌های مختلفی دارد که صعود از آن‌ها سخت است. ال کاپیتان یک صخره عمودی 900 متری است که یکی از زیباترین صخره‌ها برای صعود محسوب می‌شود. مسیر دماغه این صخره یکی از معروف‌ترین مسیرهای صعود است که همه کوهنوردان تمایل دارند یک بار هم که شده از این مسیر صعود کنند.»

4- قله آزگارد (Mount Asgard)، جزیره بافین، کانادا

«از کجای این جزیره باورنکردنی که در نزدیکی قطب شمال وجود دارد می‌خواهید شروع کنید؟ این جا شبیه پارک یوسمیت است. مکانی که این قله در آن وجود دارد بسیار زیبا است. می‌توانید اب‌های یخ‌زده را از بالای آن ببینید ولی مسیر صعود از آن آسان نیست. این منظره آنقدر زیبا است که یک صحنه از فیلم جیمز باند را در آن فیلمبرداری کرده‌اند.»

5- آیگر(The Eiger)، کوه‌های آلپ برن، سوئیس

صعود از این کوه یکی از صعودهای مهم میان کوهنوردان اروپایی است. یک مسیر بسیار خطرناک و در عین حال معروف برای صعود دارد. این قله از رشته کوه آلپ، دیرتر از قله‌های دیگر فتح شد.(برای اولین بار در سال 1938) من چند باری از آن صعود کرده‌ام. وقتی که آب‌وهوا خوب باشد، مشکلی پیش نمی‌آید ولی این قله سخت ، شرایط جوی مخصوص به خود را دارد که می‌تواند خطرناک باشد.»

6- بن نویس (Ben Nevis)، لوچابر، اسکاتلند

«بلندترین نقطه انگلیس، در فصول مختلف شرایط مختلفی دارد. در زمستان سطح آن از برف پوشیده می‌شود و برای صعود در برف ایده‌آل و در فصل تابستان که برف‌ها آب می‌شوند، برای صعود صخره‌ای مناسب است. کوه‌‌های موجود در انگلیس شاید از بسیار از کوه های جهان کوچکتر باشند اما منظره‌ها و مسیرهایی دارند که اندازه کوچک آن‌ها را جبران می‌کند. بن نویس مهارت‌ کوهنورد را به چالش می‌کشد و به کوهنوردان انگلیسی بسیار نزدیک است.»

7- آناپورنا (Annapurna)، هیمالیا، نپال

دهمین قله بلند و سخت جهان. در سال 1950 آناپورنا اولین قله با ارتفاع بالای 8000 متر بود که فتح شد، سه سال قبل از اندازه‌گیری موفق قله اورست. بخش جنوبی این قله در لیست صعود بسیاری از کوهنوردان جهان قرار دارد.»

8- قله آراپیلز (Mount Arapiles)، ویکتوریا، استرالیا

این کوه یکی از بهترین مکان‌ها برای صخره‌نوردی است. همه چیز از مسیرهای سخت و آسان گرفته تا مسیرهایی که صخره‌نورد خود باید طناب‌ها را قرار دهد. زمین های زیادی برای استراحت وجود دارد و از بالای آن می‌توانید منظره روستای زیبای ناتیموک را که در همان نزدیکی قرار دارد ببینید.»

9- فانتین بلیو (Fontainebleau)، ال دِ فرانس (Île-de-France)

در جنوب پاریس، در فانتین بلیو یک جنگل اسرارآمیز وجود دارد که پر از تخته سنگ است. از آن جا که ارتفاع این تخته سنگ‌ها 12-15 فیت است، برای صعود از آن‌ها نیازی به طناب ندارید. اطراف این صخره‌ها خبری از سرما و آب‌وهوای ناجور وجود ندارد ولی باز هم می‌توانید برای تست مهارت های خود از آن‌ها بالا بروید. شما می‌توانید ساعت‌ها در این منطقه مشغول شوید آن‌ هم بدون دوبار بالا رفتن از هر صخره. این منطقه برای صعود از صخره‌ها بسیار زیبا است.»

منبع: Redbull

راهنمای دره نوردی مبتدی و آنچه که در مورد دره نوردی باید بدانیم

زمان مطالعه: 5 دقیقه

دره نوردی یکی از ورزش‌های ماجراجویی رو به رشد در جهان است. در این مطلب همه‌ی نکاتی را که باید در مورد دره نوردی مبتدی تا پیشرفته بدانید ارائه شده است. 

در این چند دهه‌ی اخیر، دره نوردی به تدریج از هیجانی تابستانی به یک ماجراجویی مهم در سراسر دنیا تبدیل شده است. ورزشکاران این رشته با عبور از رودخانه‌ها، تنگه‌ها و سایر بخش‌های طبیعت که معمولاً غیرقابل دسترس تلقی می‌شوند، از منطقه‌ی امن خود خارج می‌شوند و هیجان واقعی را تجربه می‌کنند. چه پریدن از آبشار و چه سر خوردن و پریدن بر روی آ‌بهای سفید، انواع ماجراجویی‌ها برای همه وجود دارد.

دره نوردی چیست؟

دره نوردی در ابتدا به عنوان یک ورزش اکتشافی مانند غار نوردی یا کوهنوردی آغاز شد.  با این حال این ورزش هنوز یک ورزش کاملا جدید است. زیرا فقط 15 یا 20 سال است که وارد صحنه‌ی ورزش‌های ماجراجویی شده است.  اساس دره نوردی فرود آمدن از آبشارها و یا تنگه‌ها با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های مختلف است. اما بیشتر اوقات آبشارها را فرود می‌آییم یا به پایین می‌پریم، گاهی اوقات نیز می‌توانید از دره‌ها به پایین بلغزید. همچنین این ورزش شامل فعالیت‌های متنوعی مانند شنا، پیاده‌روی و کوهنوردی نیز می‌شود. گاهی تمامی این موارد با هم  در یک ماجراجویی دره نوردی اتفاق می‌افتد.

 

آیا هر فردی می‌تواند دره نوردی مبتدی شود؟

بله! دره نوردی باید برای همه باشد. احساس می‌كنم كه دره نوردی ورزشی است كه همه می‌توانند کم و بیش آن را انجام دهند. بعضی از افراد این ورزش را برای ماجراجویی خالص و آدرنالین انجام می‌دهند. برای برخی دیگر  دره نوردی كاوش در مکان‌های زیبا و دسترسی به  تنگه‌های عمیقی  که بسیاری از مردم نمی‌توانند آن را ببینند، تعریف شده است. 

دره‌هایی وجود دارند که بسیار ابتدایی، آسان و باز هستند، بنابراین هر زمان که بخواهید و بدون هیچ سختی می‌توانید از آنها بیرون بیایید. همچنین دره‌هایی وجود دارند که خروج از آن‌ها گاهی شش روز طول می‌کشد و دارای آبشارهای عظیم بیش از 200 متر هستند.

در این ورزش همیشه کمی ماجراجویی و آدرنالین وجود دارد، اما اگر از تناسب‌ اندام خوبی برخوردار باشید و رابطه‌ی خوبی با ارتفاع دارید، قطعاً می‌توانید دره نوردی کنید.

اگر ارتفاع را دوست ندارید چه ‌کنید؟

ترسیدن از ارتفاع مسئله مهمی در دره نوردی مبتدی و حتی پیشرفته است. برای 10 یا 15 سال گذشته این ورزش بیشتر یک فعالیت جالب برای آخر هفته‌ها بود.  فعالیتی مانند پریدن از ارتفاعات و تلاش برای اینکه هرچه بهتر یا با ظرافت انجام شود و یا ایجاد حس ترس برای تفریح بیشتر بود. بزرگترین ترس برای بسیاری از مردم  پایین آمدن از کوه با طناب و بصورت پرشی است. آنها دوست ندارند تا از ارتفاعات بپرند، اما گاهی نیازی به پریدن از ارتفاع  ندارید، اما نترسیدن از ارتفاع قطعاً هنوز هم کمک می‌کند. 

برای  دره نوردی مبتدی یا پیشرفته به چه تجهیزاتی نیاز دارید؟

برای دره نوردی مبتدی اولین چیزی که باید با خود به‌همراه داشته باشید لباس ضد آب  (وت سوت) است. این لباس‌ها به‌طور كلی بصورت لباس‌های دو تکه هستند – شلوار و ژاكت بلند- كه برای تنظیم درجه حرارت بدن شما بسیار مناسب هستند. اگرچه ممکن است که در هنگام پیاده‌ روی کاملاً گرم باشید و اما زمانیکه  در دره هستید امکان دارد سرما را کاملا حس کنید. 

پوشش‌های ضد آب با  پوشش اضافی در ناحیه  زانو و آرنج عرضه می‌شوند. توجه کنید که شما باید یک کاور سرتاسری ضد آب نیز با خود به‌همراه داشته باشید.  بنابراین اگر لازم شد می‌توانید خودتان را گرم نگه‌دارید. یکی از مهمترین موارد بعد از لباس ضد آب کفش است. مدل‌های مختلف کفش مخصوص دره نوردی در بازار وجود دارد. این کفش‌ها با ویژگی‌هایی مانند چسبندگی خوب، پشتیبانی مناسب از مچ پا، و برای قرار گرفتن در آب، ارائه می‌شوند. این ویژگی‌ها بسیار مهم هستند. 

در ادامه‌‌ی لیست تجهیزات ارائه شده برای دره نوردی مبتدی به یک مهاربند نیاز دارید، و همچنین جایی که بتوانید تجهیزات اضافی مورد نیاز خود را حمل کنید، بدیهی است که باید کلاهی ایمنی برای محافظت از سر خود به‌همراه داشته باشید. همچنین برای تجهیزات گروهی، کیسه، جعبه کمک‌های اولیه و چند طناب به اندازه کافی بلند برای فرود از ارتفاعات، نیاز خواهید داشت. بیشتر تورهای راهنما، تجهیزات مورد نیاز برای دره نوردی مبتدی را  فراهم می‌کنند، توجه کنید که ابتدا حتما با مسئول تور تماس بگیرید و از شرایط آگاه شوید. 

چه مواردی یک مقصد دره نوردی را به مقصدی مناسب برای دره نوردی مبتدی تبدیل می‌کند؟

قابل دسترس بودن یکی از موارد مهم است. نوع سنگ مناسب نیز بسیار اهمیت دارد، سنگ‌های صاف و صیقلی باعث لغزش شما می‌شود. ترکیبی از همه‌ی فعالیت‌های ورزشی چیز ایده آلی است. ترکیبی از پریدن، گذر از مجراهای آب، سقوط از بلند‌ی‌ها بسیار جذاب است. 

آنچه که می‌تواند در مورد دره نوردی بسیار جالب باشد این است که به دره‌های عمیق بروید. دره‌هایی که دیواره‌های هر طرف واقعاً بلند باشد. در این دره‌ها است که می‌توانید ماجراجویی واقعی را تجربه کنید. 

آیا می‌توانید در زمستان دره نوردی کنید؟

بسیاری از افراد که دره نوردی مبتدی را تجربه کرده‌اند، تقاضای دره نوردی در فصل سرما را دارند و ادعا می‌کنند که سرما آنها را اذیت نمی‌کند. سوالی که باید از آن‌ها بپرسیم این است که در زمستان؟ در آب یخ؟ آن هم زمانی‌که دمای هوا صفر درجه است و آب منجمد است؟ محیط کوهستان خیلی سرد است.

بعد از اولین تجربه دره نوردی مبتدی بهترین گام بعدی چیست؟

اگر کسی واقعاً از کوهنوردی مبتدی راضی است و از این ورزش لذت می‌برد می‌تواند سفری با سطح متوسط یا پیشرفته را با پرش‌های بزرگتر انجام دهد. یا این که می‌تواند یک دوره آموزشی را بگذراند. این دوره‌ها از دره نوردی مبتدی تا پیشرفته ارائه می‌شوند. 

گزینه سوم این است که، اگر  واقعاً ماجراجو هستید، اما نمی‌خواهید مسیر آموزشی را دنبال کنید. برای دره نوردی به خارج از کشور و مقاصد مشهور کوهنوردی مانند پیرنه، آلپ و مادیرا بروید.

نکاتی برای دره نوردی مبتدی یا اولین تجربه دره نوردی؟

اولاً، یک گروه معتبر ارائه دهنده‌ی سفرهای دره نوردی مبتدی بیابید و اصول را از مربیان حرفه‌ای و با تجربه یاد بگیرید. در هر شهری گزینه‌های زیادی وجود دارد. اما اگر می‌خواهید دره نوردی كنید و با خیال راحت و مطمئن با دوستانتان تمرین کنید، قویاً  پیشنهاد می‌كنم كه یك دوره آموزشی را طی کنند، تا بتوانند اعتماد به‌نفس و دانش خود را برای لذت بردن از این فعالیت ورزشی بدست آورید. 

منبع: redbull.com

کاربرد کیسه خواب چیست و منظور از نرخ (Rate) دمایی چیست؟

زمان مطالعه: 3 دقیقه

کیسه خواب یکی از ضروری‌ترین وسایلی است که فرد در هنگام کوهنوردی‌های طولانی مدت و در زمانی که می‌خواهد کمپ بزند، به آن نیاز دارد و کیسه خواب مشخص می‌کند که فرد تا چه میزان می‌تواند خواب راحتی داشته ‌باشد و برای روز بعد به میزان کافی انرژی ذخیره ‌کند. در اینجا می‌خواهیم به شما کمک کنیم تا بتوانید یک کیسه خواب مناسب برای خود انتخاب‌ کنید. البته باید توجه ‌کنیم که هر فرد دارای یک محیط خواب متفاوت است، برخی افراد در جای گرم راحت می‌خوابند و برخی دیگر جای خوابشان باید کمی خنک‌ باشد. چادری که در آن می‌خوابید، حصیری که زیر پایتان پهن می‌کنید و حتی متابولیسم بدن شما در میزان حرارت بدن شما تاثیرگذار هستند.

در زمان خرید یک کیسه خواب عوامل مختلفی می‌توانند تاثیرگذار باشند، جنس کیسه خواب، شکل، وزن اما مهم‌ترین عاملی که در زمان خرید یک کیسه خواب باید به آن توجه ‌کنید نرخ دمایی کیسه خواب است. یعنی این که کیسه خواب تا چه میزانی می‌تواند شما را گرم کند.

خرید انواع کیسه خواب

در اینجا می‌خواهیم با مفهوم نرخ دمایی بیشتر آشنا شویم.

نرخ دمایی

برای کیسه خواب‌ها یک نرخ دمایی استاندارد اروپایی وجود دارد. براساس این استاندارد هر کیسه خواب دارای یک برچسب است که مشخص‌کننده نرخ دمایی آن است. مطابق این استاندارد، کارخانه‌ها یک تست حرارتی مخصوص را انجام می‌دهند و با توجه به نتیجه آن، 4 دمای مختلف برای کیسه تعریف می‌شود (دماها به درجه سیلیسیوس هستند).

حد بالایی: دمای استانداردی که در آن یک فرد بدون تعریق زیاد می‌تواند خواب راحتی داشته ‌باشد. در این حالت زیپ کیسه خواب باید باز باشد و دست‌های فرد نیز از کیسه خواب بیرون باشد.

راحت: دمایی که در آن یک خانم می‌تواند در یک شرایط آرام و راحت خواب خوبی را تجربه ‌کند.

حد پایینی: دمایی که فرد می‌تواند در آن به مدت 8 ساعت و به‌صورت غیرصاف خوابیده و بیدار نشود.

حد نهایی: حداقل دمایی که فرد در آن می‌تواند بخوابد بدون اینکه بخاطر هیپوترمی (کمبود حرارت بدن) خطر مرگ، فرد را تهدیدکند.

زمانی که بخواهند این تست را انجام‌دهند؛ اگر بخواهند یک مرد را در نظر بگیرند یک فرد 25ساله با قد 173 سانتی‌متر و با وزن 73 کیلوگرم در نظر گرفته می‌شود و اگر بخواهند روی یک زن تست انجام‌ دهند، وی را یک فرد 25 ساله با قد 160 سانتی‌متر و با وزن 60 کیلوگرم در نظر می‌گیرند.

با در نظر گرفتن این دماها شما می‌توانید کیسه خواب مناسب خود را انتخاب ‌کنید. البته برای فردی که مرتبا به کمپ می‌رود در انتخاب یک کیسه خواب مناسب یک چیز دیگر هم باید در نظر گرفته ‌شود و آن هم مسئله فصول مختلف سال است.

فصل‌ها

اگر چه استفاده از معیار فصلی برای معرفی انواع کیسه خواب‌ها مرسوم نیست و در اروپا فقط داشتن دماهای بالا برای هر کیسه خواب الزامی است، اما دانستن یک سیستم فصلی برای فروشندگان و صاحبان مغازه برای راهنمایی مشتریان خود گزینه خوبی محسوب می‌شود. از آنجا که برای این امر معیار مشخصی وجود ندارد، ممکن است تفاسیر مختلفی از فصول مختلف وجود داشته‌باشد، و باتوجه به نوع آب و هوا، شخص و چادر مورد استفاده، این فرضیات می‌تواند متفاوت باشد. در این جا ما یک راهنمای خیلی کلی را ارائه می‌دهیم.

یک فصل: +5؛ یک کیسه خواب یک فصل فقط برای استفاده در تابستان مناسب است. این کیسه خواب‌ها برای استفاده در شرایط دمایی بالای +5 درجه سیلیسیوس مناسب هستند.

دو فصل: 0؛ این کیسه خواب‌ها برای بهار و تابستان مناسب هستند. استفاده از این کیسه خواب‌ها برای دماهای بالای صفر درجه مناسب است.

سه فصل: -5؛ این کیسه خواب‌ها احتمالا محبوب‌ترین نوع کیسه خواب‌ها هستند و تا دمای -5 درجه پاسخگویی خوبی دارند.

زمستانه: -10؛ این کیسه خواب‌ها تا دمای -10 درجه سیلیسیوس پاسخگویی خوبی دارند

حرفه‌ای: -15؛ این کیسه خواب‌ها برای شرایط خیلی دشوار که دما تا -15 درجه سیلیسیوس پایین است، پاسخگویی خوبی دارد.

پیشنهاد ما : مطالعه مقاله راهنمای خرید کیسه خواب

ما توصیه می‌کنیم که این دو راهنما را بصورت همزمان استفاده‌ کنید. درابتدا مشخص‌کنید که کی و کجا می‌خواهید کمپ بزنید، این کار موقعیت فصلی شما را مشخص می‌کند. سپس می‌توانید مشخص‌کنید که در چه شرایط دمایی قرار است شب را به صبح برسانید. به یاد داشته‌ باشید که اگر یک کیسه خواب زمستانه را تهیه ‌کنید و سپس در فصل تابستان بخواهید از آن استفاده ‌کنید، احتمالا احساس گرمای زیادی خواهید کرد.

منبع: Procamping

چرا باید نحوه‌ی خواندن نقشه و قطب‌نما را یاد بگیرید؟

زمان مطالعه: 4 دقیقه

کری والاس، اسکای رانر و کارشناس دو توضیح می‌دهد که چرا همه‌ی علاقمندان به کوهستان باید مهارت‌های خود در زمینه‌ی نقشه و قطب‌نما را تقویت نمایند. فرقی نمی‌کند که اسکی‌باز باشید یا دونده، اگر به کوهنوردی علاقمند هستید، لازم است مسیر خود را پیدا کنید. در عصر تکنولوژی دیجیتال، دستگاه‌های GPS مستقل و تلفن‌های هوشمند مجهز به تکنولوژی GPS، پرکاربردترین ابزارها برای تعیین مسیر محسوب می‌شوند. اما اتکای بیش از حد بر این ابزارها موجب شده است تا تعداد عملیات نجات در کوهستان‌های انگلستان افزایش یابد. در حالی که داشتن یک دستگاه GPS کاملاً منطقی است اما کسب مهارت در زمینه‌ی استفاده از قطب‌نما و نقشه نیز از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در ادامه، دلیل این مسئله را بررسی خواهیم کرد.

۱- عمر باتری در آب و هوای سرد می‌تواند بسیار کوتاه باشد

با وجود این که عمر باتری دستگاه‌های GPS مدرن بسیار طولانی است اما ساعات واقعی آن با توجه به مقدار و شرایط مصرف متغیر می‌باشد. در آب و هوای بسیار سرد، عمر باتری می‌تواند بسیار کوتاه باشد- به خصوص در گوش‌های هوشمند. اکثر گوشی‌های هوشمند ضد آب و ضد ضربه نیستند، بنابراین اگر آسیبی به گوشی موبایل شما وارد شود، شما حتماً به یک ابزار پشتیبان برای تعیین مسیر خود نیاز خواهید داشت.

۲- مهارت‌های GPS شما ممکن است به اندازه‌ای که فکر می‌کنید، خوب نباشد

بسیاری از افراد به دلیل به همراه داشتن GPS با خود در کوهستان، خیالشان راحت است. اگرچه دستگاه‌های GPS بسیار دقیق و قابل اعتماد هستند اما کاربران همچنان باید در استفاده از تکنولوژی انتخاب شده به منظور  بکارگیری در آب و هوای نامناسب مهارت داشته باشند. و اگر آب و هوای نامساعد شد، بدترین اتفاقی که ممکن است برایتان رخ دهد این است که سردرگم شوید و آرزو کنید که ای کاش قبلاً کتابچه‌ی راهنما را خوانده بودم (به خصوص اگر در زمینه‌ی نقشه‌خوانی مهارت ندارید!).

۳- دستگاه‌های GPS می‌توانند در شرایط نامساعد جوی منجر به اطمینان بیش از حد شوند

این که سرنوشتتان را تنها به یک دستگاه GPS بسپارید و در قلمروی ناشناخته‌ها گام بردارید، بسیار خوب و عالی است تا زمانی که GPS از کار نیفتد- در این صورت دچار دردسر جدی شده‌اید. در صورتی که مهارت‌ خوبی در زمینه‌ی استفاده از نقشه و قطب‌نما ندارید، پس در گام برداشتن در شرایط چالش‌برانگیز با احتیاط عمل کنید. برای اسکای‌ رانر اس‌ترسیدر که در سال ۲۰۰۸ عضو تیم اسکای رانینگ انگلستان بود، این مهارت‌ها به او اجازه می‌دهند که حتی در شرایط نامساعد آب و هوایی نیز به کوهستان برود. او می‌گوید: «دانستن این موضوع که تسلط بسیار خوبی بر نقشه‌خوانی و استفاده از قطب‌نما دارم، به من این اعتماد به نفس را می‌دهد که در شرایط آب و هوایی نامساعد نیز به کوهستان بروم و صحیح و سالم و سر وقت به خانه برگردم».

۴- دستگاه‌های GPS توضیحی در مورد ناحیه نمی‌دهند

در کوهستان، شما باید برای تعیین آگاهانه‌ی مسیر، با ناحیه آشنایی داشته باشید. بسیاری از افراد از دستگاه‌های GPS برای تعیین مسیر از نقطه‌ی A به B در دید کم استفاده می‌کنند، اما این اغلب منجر به یک مسیر مستقیم می‌شود، صرف نظر از ناحیه‌ای که بین آن قرار دارد.

۵- شما بهتر می‌توانید مسیرهای فرار را برنامه‌ریزی کنید

یادگیری تعیین مسیر با استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی شامل خواندن دفترچه‌ی راهنمای دستورالعمل‌هاست، در حالی که مهارت‌های استفاده از نقشه و قطب‌نما از طریق یک فرآیند تدریجی صحیح و خطا، بکارگیری تئوری در محیط کوهستان، یاد گرفته می‌شود. به طور پیش‌فرض، این روش به دستیابی به درک خوب از منطقه‌ی کوهستانی کمک می‌کند و باعث می‌شود که کوهنوردان ماهرتر و سازگارتر شوند و بتوانند در صورت لزوم خود را از مخمصه نجات دهند.

برای آنا ولز، کوهنورد و عضو تیم یخ‌نوردی انگلستان، این مهارت‌ها بسیار ضروری هستند. او می‌گوید: «برخی از بهترین دیواره‌ها برای صخره‌نوردی در نواحی کوهستانی دوردست قرار گرفته‌اند. حتی در آن زمان نیز صخره‌نوردی بخشی از نبرد است. من اغلب در دید کم یا تاریکی به بالای کوه می‌رسم و این موضوع موجب شده است تا برای پیدا کردن یک مکان امن کاملاً بر مهارت‌های تعیین مسیر خود اکتفا کنم».

۶- شما می‌توانید از سراشیبی‌های بهمن‌گیر پرهیز کنید

نود درصد از مرگ و میر ناشی از بهمن به خاطر اشتباه خود قربانی یا فردی در تیم رخ می‌دهند. اما در اکثر موارد، برنامه‌ریزی مسیری که در آن از سراشیبی‌های بهمین‌گیر پرهیز می‌شود، امکان‌پذیر است (که به عنوان پیش‌بینی بهمن/شرایط گذشته نیز شناخته می‌شود). این به معنی تفسیر نقشه و شناسایی جنبه‌های ناامن سراشیبی در مرحله‌ی برنامه‌ریزی است. طبق گفته‌ی پدی گراهام، ورزشکار Freeskier و Red Bull، این نوع از برنامه‌ریزی ضروری است. او می‌گوید: «مسیر و گزینه‌های خود را بدانید، همیشه از قبل برنامه‌ریزی کنید و برنامه‌های خود را با فرد دیگری به اشتراک بگذارید».

چه از یک دستگاه GPS با نمایش نقشه استفاده کنید یا از نقشه و قطب‌نمای قدیمی، نقشه‌خوانی توانایی است که به شما این امکان را می‌دهد تا از سرگردانی در نواحی ناامن کوهستانی اجتناب نمایید. پدی می‌گوید: «گاهی اوقات، قدیمی‌ترین روش، بهترین روش است؛ هیچگاه باتری نقشه و قطب‌نما تمام نمی‌شود».

۷- شما می‌توانید باتری گوشی هوشمند خود را برای مواقع اورژانسی نگه دارید

هنگام رخداد سانحه‌ای در کوهستان، شما برای تماس گرفتن با نجات کوهستان به گوشی موبایل خود نیاز دارید. در صورتی که از گوشی موبایل خود به عنوان یک ابزار تعیین مسیر استفاده می‌کنید، شارژ باتری خیلی سریع کم می‌شود و ممکن است که نتوانید در زمان نیاز تماس اضطراری برقرار نمایید. اگر گوشی هوشمند دارید، این احتمال وجود دارد که نجات کوهستان از طریق SARLOC موقعیت شما را ردیابی کند و شما باید بتوانید یک پیام اضطراری ارسال نمایید، حتی اگر سیگنال کافی برای برقراری تماس وجود نداشته باشد. به این ترتیب، شما باید بتوانید با استفاده از یک نقشه‌ی کاغذی، موقعیت خود را ارسال نمایید (مرجع شبکه قایم الزاویه).

۸- شما هیچ‌وقت نمی‌دانید که مهارت‌های نقشه‌خوانی چه موقع به دردتان می‌خورد

به همراه داشتن یک دستگاه GPS در کوهستان، ایده‌ی خوبی است اما توانایی تعیین مسیر از طریق قطب‌نما و نقشه یک نیاز ضروری است. با این وجود، اگر تمرین کار کردن با نقشه و قطب‌نما را فراموش کنید، ممکن است در صورت نیاز نتوانید از این مهارت‌ها استفاده نمایید.

منبع: redbull.com

راهنمای کوهنوردی مبتدی برای اولین صعود به قله‌

زمان مطالعه: 6 دقیقه

راهنمای کوهنوردی مبتدی برای افرادی است که قصد دارند تا اولین صعود بزرگ خود را انجام دهند. در این مقاله سعی شده است که یک راهنمای کوهنوردی مبتدی، با تمام مراحل و نکاتی که برای صعود به کوه نیاز است، ارائه شود. صعود به قله‌ی کوه تجربه‌‌ای بینظیر و دیوانه‌‌کننده‌ است، اما برای رسیدن به قله چه چیزهایی لازم است؟

انواع ورزش کوهنوردی شامل موارد زیادی از جمله راهپیمایی سخت و طاقت‌فرسا در مسیرهای طولانی و غیرحرفه‌ای، صعودی به قله و حرکت در مسیرهای صعب العبور تا رسیدن به قله‌های پوشیده از یخ، است. کوهنوردی می‌تواند چندین ماه طول بکشد یا بصورت سفر کوتاه یک روزه باشد. با توجه به مسافتی که در پیشرو دارید، نیاز به آمادگی جسمانی مناسب، دانش فنی مرتبط و شاید مهمتر از همه، ذهنی آماده  برای چالش‌های مسیر، خواهید داشت. اگر این شرایط را دارید، نکات گفته شده در این راهنمای کوهنوردی مبتدی را مطالعه کرده و ماجراجویی خود را شروع کنید.

1- آمادگی جسمانی داشته باشید

اول از همه، متناسب و فیت باشید. تمرین‌های مناسب کوهنوردی مانند پیاده‌روی و پله‌نوردی را در برنامه‌ی روزمره خود بگنجانید. دویدن و دوچرخه‌سواری منظم برای ایجاد تناسب اندام بسیار لازم است. همچنین ورزش با وزنه‌ را برای تقویت قسمت بالای بدن، به برنامه خود اضافه کنید. در ادامه برای یادگیری اصول اولیه کوهنوردی، مانند استفاده از هارنس یا  پیچیدن و گره زدن طناب، به باشگاه سنگنوردی بروید.

 

| صعود به قله توچال |

در مرحله بعد با کوله پشتی سنگین از تپه بالا بروید. برنامه‌های چند روزه با کوله پشتی داشته باشید. در طی این سفرهای کوتاه دوام آوردن در مسیرهای طولانی را تمرین کنید. همچنین اعتماد به نفس خود را هنگام عبور از پرتگاه‌ها یا کمرکش کوه‌ها، چه به تنهایی و چه به‌صورت هم طنابی، تقویت کنید. در نهایت، باید با انجام همه این کارها در شرایط زمستانی راحت باشید. چرا که شرایط کوهنوردی و صعود به قله‌های یخ زده می‌تواند بسیار دشوار باشد. 

2- راهنمای کوهنوردی مبتدی : هدف خود را انتخاب کنید

قدم اول در راهنمای کوهنوردی مبتدی انتخاب هدف- راهپیمایی در مسیرهای حرفه‌ای، مسیرهای پوشیده از گرانیت، کوه‌های یخ زده، یخ‌نوردی یا کوهنوردی مختلط یا فقط پیاده روی-  است. سپس اهداف بلند مدت و همچنین برنامه‌های شروع کوهنوردی خود را تعیین کنید.

 رده‌های ورزش کوهنوردی‌ بر اساس ارتفاع  – در براکت‌های 1000 متر از 4 Kers به 8 Kers –  درجه‌بندی می‌شود. همچنین بر اساس میزان شیب و مواجهه با ریسک نیز در کلاس‌های مختلفی رده‌بندی می‌شوند. رده 1 مسطح و بدون ریسک است، در رده 2 و 3 که شیب و موانع افزایش می‌یابد، رده 4 شامل درگیری چهار دست و پا و در نهایت درجه 5 که رده‌ی کوهنوردی بسیار فنی و با مهارت سنگ نوردی است.

بیش از حد بلند پروازانه نباشید. بهتر است نسبت به دستاوردهای خود احساس خوبی داشته باشید تا  از رسیدن به اهداف خود ناامید نشوید.

3- دوره‌های راهنمای کوهنوردی مبتدی را بگذرانید  

اگر دوستان کوهنوردی دارید که می‌توانند اصول اولیه را به شما آموزش دهند از کوه‌ها و مکان‌هایی که کمترین ریسک را دارند،  شروع کنید. کوهنوردی با راهنما شما را در محیط کوهستان قرار داده و بازخورد مناسبی از محل و شرایط را به شما می‌دهد. مهمترین عامل در افزایش اعتماد بنفس در زمان کوهنوردی داشتن تجارب شخصی است.

همچنین می‌توانید از دوره‌های کوهنوردی موجود در محل زندگی خود استفاده کنید. دوره‌‌ کارآموزی کوهپیمایی، معمولاً سه و در مسیرهایی با رده‌ی 2 یا 3 برگزار می‌شوند. در این دوره‌های راهنمای کوهنوردی مبتدی، برنامه‌ریزی مسیر، جهت‌یابی، سفر ایمن، صخره‌ نوردی ودوره‌های لجستیک مانند تجزیه و تحلیل هوا و نجات در کوه را پوشش می‌دهند. بعضی ازاین دوره‌ها، کوهنوردی در برف و یخ را نیز آموزش می‌دهند، از جمله تکنیک‌های این دوره می‌توان به خودبازداری و پیاده روی در یخچال های طبیعی اشاره کرد. داشتن همه‌ی این تجارب به شما کمک می کند تا در هنگام تصمیم گیری در مورد چالش‌های مواجه سده در کوه، مستقل‌تر عمل کنید.

4- استاد نقشه‌خوانی شوید

هرچه تجربه بیشتری در جهت‌یابی داشته باشید، عملکرد بهتری خواهید داشت. حتی می‌توانید در خانه با ترسیم یک مسیر بین دو نقطه روی هر نقشه، تمرین کنید. مسیرهای واقعی برای خود تعیین کنید. از همه ابزارهای جهت‌یابی مانند GPS، قطب نما، ارتفاع سنج، خطوط نقشه، مثلث‌بندی، جهت‌یابی و دید‌زدن استفاده کنید. زمانی که اعتماد بنفس لازم را بدست آوردید، خود را گم کنید سپس خودتان راه برگشت را پیدا کنید.

 

| دوره آموزش طراحی مسیر کوهنوردی: یاد بگیرید چگونه مسیرهای ایمن و حرفه‌ای برای تجربه‌ای بی‌خطر طراحی کنید! |

 

 پیش بینی تعداد گام‌ها وسرعت برای برنامه‌ریزی بسیار مهم است. این‌ کار به شما کمک می‌کند که در یک روز، فعالیت بیش از حد توان خود انجام نداده و خود را خسته نکنید. اطمینان حاصل کنید که به‌درستی تخمین زده‌اید. تعداد گامهای خود را برای مسافتی مشخص در نزدیکی خانه‌ی خوداندازه‌گیری کنید. سپس بر روی تپه‌ها این کار را انجام دهید تا مشخص کنید که تغییر شیب و بالا رفتن از سربالایی چه تاثیری بر روی سرعت و میزان خستگی شما دارد. 

5- راهنمای کوهنوردی مبتدی : لوازم مورد نیاز را تهیه کنید

گرم نگه‌داشتن بدن در هنگام کوهنوردی بسیار مهم است. از لباس‌های مناسب استفاده کنید جوراب‌های بافته شده از پشم گوسفند بپوشید. چکمه‌هایی با لایه‌ی بیرونی سخت و قسمت داخلی جدا شونده تهیه کنید. این چکمه‌ها به خشک و گرم ماندن پاهای شما کمک می‌کنند. از کوله پشتی سبک استفاده کنید. فقط توجه کنید که به اندازه کافی بزرگ و متناسب با اصول اولیه طراحی شده باشد. فهرست لوازمی که در راهنمای کوهنوردی مبتدی ارائه شده است،  شامل هارنس، کلاه ایمنی، طناب با طول مناسب و شلوار کوهنوردی می‌باشد.  اگر برای کوهنوردی به مناطق یخ‌زده می روید از کرامپون‌های نیمه اتومات 12 شاخه و یک تبر یخ  پیولت 60 الی 90 سانتیمتری استفاده کنید.

چراغ پیشانی را فراموش نکنید، زیرا کوهنوردی در صبح خیلی زود شروع می‌شود. اگر در نهایت گم شوید، نمی‌خواهید که در تاریکی بمانید. از خرید چادرهای کوهنوردی ارزان قیمت صرف نظر کنید. زیرا زمانی که در معرض برف، بوران و بادهایی با سرعت 120 کیلومتر در ساعت قرار بگیرید، پشیمان خواهید شد. جعبه‌ی کمک‌های اولیه را نیز فراموش نکنید. 

 

| در بریم کوه بیاموزید : آموزش بستن کفش کوهنوردی |

6- برای ارتفاع آماده شوید

 از ۳۰۰۰ متر یا بالاتر احتمالا تحت تاثیر ارتفاع قرار خواهید گرفت. این تاثیرات را دست کم نگیرید. این علائم در بهترین حالت ممکن است باعث بی‌خوابی، از دست دادن اشتها و حالت تهوع  شود، که همه‌ی این‌ها انگیزه و آمادگی بدنی شما را از بین می‌برد. در بدترین حالت ممکن است منجر به ادم ریوی شوید که ریه‌های شما را درگیر کرده و می‌تواند کشنده باشد.

سازگاری با محیط حیاتی است. در راهنمای کوهنوردی مبتدی تاکید شده است که به آرامی صعود کنید و کمپ بزنید. اگر صعود تدریجی داشته باشید، در اغلب مواقع بدن می‌تواند خود را سازگار کند. حتی اگر میل ندارید غذا بخورید و آب کافی بنوشید. در مسیرهای طولانی‌تر، میزان اکسیژن خون را اندازه‌گیری کنید. اگر سرگیجه شدید یا سرفه می‌کنید، هرچه سریعتر پایین بیایید.

7- برنامه‌ریزی، برنامه‌ریزی و بازهم برنامه‌ریزی

برای شروع مسیرهایی که دسترسی به اطلاعات آنها آسان است،  یا مسیرهای کاملاً مشخص محلی و یا  مناطق توریستی را در نظر بگیرید. با توجه به سرعتتان روزهایی را برنامه‌ریزی کنید، زیاد بلند پروازانه نباشید. صعود در شیب تند ممکن است روی کاغذ آسان به نظر برسد اما این‌ کار در واقعیت و در پایان یک روز خسته کننده با کوله‌پشتی، به‌ ویژه در ارتفاع، سخت‌تر است. شرایط احتمالی آب و هوا را در نظر بگیرید و همیشه برنامه جایگزین داشته باشید. 

مجوزهای مورد نیاز ( در صورت رفتن به خارج از کشور ویزا) همه به برنامه‌ریزی دقیق احتیاج دارند، موانع زبانی نیز می‌توانند کار را بسیار دشوارتر کنند.

وقتی به مسیر مورد نظر رسیدید، قبل از طلوع آفتاب حرکت کنید و تا اوایل بعدازظهر به‌سمت پایین بروید، به‌ویژه در مناطق یخی که تابش آفتاب احتمال ریزش سنگ را در طول روز افزایش می‌دهد. در آخر اینکه انعطاف‌پذیر و سازگار باشید. 

8- مجموعه مهارت‌های خود را به آرامی افزایش دهید

به تدریج پیشرفت کنید و هرچه پیش می‌روید تجربه بیشتری کسب خواهید کرد. هرگز در یک سفر بزرگ چیزی را برای اولین بار امتحان نکنید. سعی کنید مهارت‌ها را در محیطی امن تمرین کنید تا قبل از اینکه به آنها احتیاج داشته باشید کاملا مسلط باشید. توجه داشته باشید که پس از مطالعه‌ی راهنمای کوهنوردی مبتدی، باز هم برنامه‌های بسیاری نیاز است تا درک شرایط برای شما آسان شود. 

سرانجام، اگر احساس می‌کنید که با مشکل برخورد کرده‌اید، با استخدام فرد حرفه‌ای و یا یک راهنما مهارت‌های خود را گسترش دهید. بهتر است که مهارت‌های کوهنوردی را از شخصی حرفه‌ای یاد بگیرید تا اینکه با زندگی خود قمار کنید.  

منبع