سیل در کوهنوردی

چگونه در هنگام وقوع سیل، جان خود را نجات دهیم؟

زمان مطالعه: 5 دقیقه

وقوع سیل می تواند بسیار لحظه ای و برق آسا باشد .علی الخصوص در دره های عمیق و یا مناطق مجاور رودخانه ها . با رعایت چند نکته ایمنی می توانید در هنگام وقوع سیل ، جان خود و عزیزانتان را از این آب های خروشان، نجات دهید.

سیلاب ها معمولا بدون هیچ گونه اخطاری، جاری می شوند . این سیلاب های برق آسا و ناگهانی باعث می شوند تا کوهنوردان و ساکنان آن منطقه به سرعت غافلگیر شوند و جانشان در معرض خطر قرار گیرد. در این مقاله قصد داریم شما را با چند نکته ی ساده و مختصر راجع به سیلاب ها آشنا کنیم تا در صورت وقع سیل ، سریعا دست بکار شوید .

سیلاب ها، هیچ گونه مرزی را برای تخریب و جاری شدن نمی شناسند ! این پدیده ی طبیعت ، کوهنوردانی که در مجاورت دره ی های رودخانه هستند، توریست و مردمی که در دره های عمیق و یا طبعیت باز می باشند و یا مردم عادی در سطح شهر و … را مورد خشم خود قرار می دهند . با این حال اگر بتوانید خودتان را برای سخت ترین شرایط در هنگام جاری شدن سیل آماده کنید و بدانید چگونه از خروش این آب های عظیم، فرار کنید ، تا حدی از صدمه ی آن به خودتان جلوگیری کرده اید.

اقدامــــات پیشـــــگیـــرانه:

 

قبل از انجام هر سفر و یا صعودی به کوه، حتما گزارش هواشناسی را مطالعه کنید. هرگونه خطر جاری شدن سیلاب در کشور را جدی بگیرید . مراقب باشید تا هیجان و اشتیاقتان برای صعود و طبعیت گردی شما را به صعود به این مناطق پرخطر اغفال نکند !

دکتر Steven Kugath که در دانشگاه Young University Idaho به عنوان استاد تفریحات فضای باز، تدریس می کند ، سال ها راجع به سیلاب ها و رودخانه های دره های عمیق، تحقیق کرده است .او به این نتیجه رسیده است که زمانیکه افراد، مسیرهای طولانی را برای صعود و یا طبعیت گردی می پیمایند، اغلب نسبت به ادامه ی راه و اتمام آن کاملا جدی و متعهد می شوند . اگر گزارش هواشناسی را نیز بررسی کرده باشند و وضعیت آب و هوا نیز به هیچ وجه مناسب نباشد، هنوز هم مصمم به ادامه کار و اتمام صعود می باشند ! همین تصمیم و تعهد نادرست، باعث می شود تا شور و اشتیاق آن ها خیلی زود تبدیل به پشیمانی و بروز حادثه شود !

هوشمندانه ترین کار در این زمان ، لغو فعالیت و یا تغییر مکان به محیطی امن می باشد. دکتر Steven Kugath می گوید:” در این مواقع حتما یک برنامه ی پشتیبان داشته باشید . سعی کنید اگر برنامه ای برای گردش و یا تفریح در دره های عمیق و یا مجاورت رودخانه ها دارید ، سراغ آن هایی بروید که اگر بارش باران نیز زیاد شد، خطر جاری شدن سیلاب در آن وجود نداشته باشد . اگر نسبت به آن مطمئن نیستید و گزارش هواشناسی نیز اخطارهایی راجع به وقوع سیلاب در مناطق مجاور داد، برنامه ی خود را لغو کنید . به یاد داشته باشید همیشه فرصت دارید تا از طبیعت لذت ببرید ! “

نسبت به شرایــط آب و هوایی، آگاه باشید:

 

اگر در منطقه ای تنگ و باریک، کوهنوردی می کنید ، نسبت به محیط اطرافتان و بخصوص جسم های که ممکن است با جاری شدن سیل، جان شما را تهدید کنند، آگاهی داشته باشید . تشکیل ابرهای ناگهانی در یک روز کاملا آفتابی یکی از نشانه های خطر می باشد. اگر بارش باران شروع شد و مقدار آن کم بود ، فکر نکنید که امکان وقوع سیلاب و خروش رودخانه ها وجو ندارد ! کوچکترین بارندگی نیز می تواند باعث خروش رودخانه ها و وقوع سیلاب شود .

پیش بینی سیلاب ها در دره و تنگه های عمیق ، بسیار سخت می باشد. زیرا اگر طوفانی در کیلومترها دورتر رخ دهد ، شما هیچ گونه نشانه ای از آن نخواهید دید . وقوع طوفان در هنگام جاری شدن سیلاب ، به این معنی می باشد که آب با سرعت زیادی به سمت شما حرکت می کند و شما زمان زیادی برای نجات خود ندارید . سعی کنید همیشه بدانید کجا هستید و نزدیک ترین راه های خروج و فرار را در هنگام وقوع سیل احتمالی، بشناسید .

در هنگــام وقوع سیـــل، چه کنیم ؟

 

اگر با وجود انجام اقدامات پیشگیرانه و ایمنی، باز هم گرفتار سیل شدیم، چه کنیم ؟ اگر در دره های عمیق و یا مسیر های باریک هستید، سریعا به قسمت های مرتفع برگردید. از رودخانه ها و نهرها دور شوید . اگر شرایط اضطراری می باشد، وسایل خود را رها کنید و به فکر راه فرار باشید . هیچ کوله پشتی و وسیله ای به اندازه ی جان شما نمی ارزد ! اگر در سیلاب گیر افتادید و موج های خشمگین آب شما را حرکت می داد، تلاش کنید تا دست خود را به دور درختان بلند، تیر های برق وهر چیز محکمی که می توانید به بالای آن بروید، برسانید.

اگر در دره ای عمیق بودید ، دکتر Steven Kugath پیشنهاد می کند که به نقطه ای امن از سیلاب بروید . ” سعی کنید بالاترین نقطه ای که می توانید به آن برسید را شناسایی کنید و به سرعت به آن جا بروید . بهتر است این مکان، جایی باشد که بتوانید برای چند ساعت در آن جا بنشینید، زیرا معمولا ساعت ها طول می کشد تا از حجم آب کاسته شود !

به هیچ وجه در جریان آب قدم نزنید، زیرا مدت زیادی طول نمی کشد که این جریان آب، به شدت سرعت می گیرد و حتی ماشین های سنگین را نیز با خود جابجا می کند! در شرایط اضطراری که نمی توانید به مکان های مرتفع بروید ، سعی کنید پشت و یا گوشه های دیوارهای دره و یا تنگه، پناه بگیرید . دکتر Steven Kugath می گوید که در طول وقوع سیلی مهیب در Arizona’s Antelope Canyon در دهه 90، یک مرد با انجام این کار موفق شد جان خود را نجات دهد !

اگر در هنگام جاری شدن سیــل، در حال رانندگی بودیم، چه کنیم؟

 

بر اساس آمار ترافیک شهری آمریکا، هر ساله صدها راننده در هنگام وقوع سیل، در خودروی خود غرق می شوند و جان خود را از دست می دهند ! اگر در هنگام جاری شدن سیلاب در هنگان رانندگی بودید، به هیچ عنوان سعی نکنید از چند متر آب عبور کنید . از ماشین خود خارج شوید و سریعا جایی مرتفع پناه بگیرید . اگر اتوموبیل شما در حال غرق شدن در آب و حرکت با سیلاب بود، سعی کنید یکی از پنجره ها را باز کنید و سریعا خودتان را به سقف اتوموبیل برسانید. در آنجا نیز به سرعت دنبال جسمی سخت و بلند بگردید که بتوانید دستان خود را به دور آن بگیرید.

به یاد داشته باشید 15 سانتی متر آب تا مچ پا، می تواند شما را سرنگون کند . 30 سانتی متر آب به راحتی ماشین شما را جابجا می کند و 60 سانتی متر آب نیز، آن را واژگون و غرق می سازد!

هیچ کس نمی خواهد با فکر وقوع سیلاب و یا خطر غرق شدن، سفر و صعود خود را تلخ کند! اما اگر مهارت هایی را برای فرار و نجات در هنگام وقوع سیل فرا بگیرید، می توانید از بروز حادثه هایی بسیار تلخ تر جلوگیری کنید . سعی کنید تمام نکات بالا را بخاطر بسپارید تا در هنگام وقوع سیل و وضعیت های اضطراری، از آن ها استفاده کنید .

منبع : EagleCreek

چگونه از زانوهای خود در کوهنوردی ، حفاظت کنیم ؟

زمان مطالعه: 8 دقیقه

کوهنوردی ورزشی فوق العاده برای تقویت ذهن و جسم شماست . شما با کوهنوردی و گذراندن وقتتان در طبعیت ، خودتان را از نظر جسمی و ذهنی به چالش می کشید . همانطور که خیلی از کوهنوردان از این موضوع خبر دارند ، کوهنوردی می تواند باعث آسیب دیدگی هم بشود ! یکی از این آسیب دیدگی های شایع، آسیب دیدگی زانوها می باشد. اگر در مسیری بلند و یا کوتاه باشید و این درد های آزاردهنده سراغتان بیاید، کوهنوردی شما تبدیل به یک غذاب می شود ! اما خبر خوب این است که می توانید از وقوع این آسیب دیدگی ها جلوگیری کنید! دانستن نکاتی در مراقبت از خود و علی الخصوص زانوهایتان، به شما کمک می کند تا صعودی مهیج، شاد و بدون هیچ دردی تجربه کنید و فرقی هم نمی کند مسیرتان بلند و یا کوتاه باشد !

در این مقاله قصد داریم نکاتی را بیان کنیم تا از زانوهایتان به خوبی در کوهنوردی حفاظت کنید .

چرا زانوهای ما در هنگام کوهنوردی، درد می گیرد؟

 

حتی قوی ترین و باتجربه ترین کوهنوردان نیز، طعم زانو درد را در طول صعودهای خود چشیده اند. مهم نیست چه مقدار تجربه داشته باشید. این مفصل ها به دلیل اینکه تمام وزن شما را هنگامی که کوهنوردی می کنید، تحمل می کنند، در ریسک بیشتری از آسیب دیدگی قرار دارند. بسته به اینکه نوع راه رفتن شما در مسیر چگونه است و در چه مسیری قدم بر می دارید ، نوع درد زانو و درمان آن می تواند بسیار متفاوت باشد. اگر فکر می کنید که زانوهایتان آسیبی جدی دیده است، سریعا با یک پزشک حاذق مشورت کنید.

اگرچه، راه های زیادی وجود دارد تا از ابتدای صعودتان، از مهم ترین مفاصل بدنتان یعنی زانوها، مراقبت کنید و از آسیب دیدگی آن جلوگیری کنید.

 

| اگر می‌خواهید در کوهنوردی از آسیب‌های مفصل زانو جلوگیری کنید، دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو در کوهنوردی می‌تواند به شما کمک کند تا روش‌های پیشگیری و درمان را یاد بگیرید. |

 

چگونه با ایمنی کامل، مسیرهای سربالایی را طی کنیم ؟

 

نوع مسیری که در آن کوهنوردی می کنید، در موارد زیادی مثل : طرز قرارگیری صحیح پاها ، مکان آن ها ، چگونگی قرار گرفتن پاها و قرارگیری وزن بر بدنتان، تاثیر گذار است . به طور کل، اکثر ما، بجای اینکه از عضلات همسترینگ و ماهیچه های پای خود در مسیر های سربالایی استفاده کنیم، از عضلات جلوی بدنمان استفاده می کنیم. ( به عنوان مثال عضلات چهارسر و اصلی ران ) این بخاطر این است که این عضلات به خاطر دفعات متعددی که در روز می نشینیم، ضعیف تر هستند . همین باعث می شود که از عضلات ران و زانو های خود بیشتر از مچ پاهایمان استفاده کنیم و نتیجه این استفاده زیاد نیز، درد و آسیب دیدگی در غضروف های زانویی می باشد.

ساده ترین راه برای تصحیح این عادت، این است که زمانی که می خواهید مسیری سر بالایی را طی کنید، زانو و ساق پای خود را عمودی نگه دارید و از عضلات ماهیچه های پای خود به جای عضلات چهارسر ران استفاده کنید تا رو به جلو حرکت کنید. بدین منظور، زمانی که در حال راه رفتن هستید، بجای قدم برداشتن با انگشتان پا، پاشنه و پاهایتان را با سطح زمین صاف و هموار نگه دارید و از آن ها کمک بگیرید .

چگونه با ایمنی کامل، مسیرهای سرپایینی را طی کنیم ؟

 

حتما مسیرهای سرپایینی در دره های عمیق و نقاط کم ارتفاع، که گویی هیچ گاه تمام نمی شوند را، تجربه کرده اید! این مسیر ها به شدت شیب دار و بلند هستند و این حس را به شما منتقل می کنند که تمام مدت در حال دویدن هستید ! شایدهم مسیرتان پر از صخره باشد و سطح آن نیز به قدری ناهموار باشد که فکر می کنید هر لحظه ممکن است تعادلتان را از دست بدهید! حتی اگر مفاصل شما در وضعیت خوبی قرار داشته باشند، در این نوع مسیر ها، خطر آسیب دیدگی بیش از پیش است !

نکته ی اصلی برای حفاظت از زانوهایتان در مسیر های سر پایینی این است که قدم هایتان را با ضرب آرامتری بردارید. مقداری به سمت عقب بروید و اجازه دهید که لگن شما با حرکت های تناوبی، همانطور که پاهایتان را روی زمین می گذارید، وزن را بین مفاصل بدن شما تقسیم کند . همینطور، هر از گاهی مسیر خود را به جای حرکتی مستقیم ، به صورت زیگ زاگ طی کنید . این باعث می شود که از آسیب دیدگی زانو و احساس کوبیده شدن آن ها، پیشگیری کنید .

بهترین وسایل برای حفاظت از زانو ها در هنگام کوهنوردی :

 

توجه داشته باشید زمانی که احساس کردید می توانید برای کم کردن فشار بر زانوهایتان، از تجهیزاتتان استفاده کنید، زودتر دست به کار شوید و احساس نکنید این کار ” تازه کار ها ” می باشد! استفاده از آن ها کاری هوشمندانه و کاربردی می باشد . فرقی نمی کند صعودتان یک روزه و یا چند روزه و یا مسیرتان کوتاه و یا بلند باشد ، همیشه تجهیزات خوب می توانند فشار و استرس را از زانوهای شما بردارند .

در پایین به 5 تجهیزات کاربردی برای حفاظت و مراقبت بیشتر از زانوهیتان در هنگام کوهنوردی، اشاره می کنیم:

باتــــوم های کوهنوردی:

 

استفاده از باتوم های کوهنوردی در صعودتان، باعث می شود تا تعادل بیشتری در مسیرتان داشته باشید و از مفاصل زانو ها و مچ پایتان به خوبی حفاظت کنید. آنها انتخاب اول شما برای حفاظت از زانوهایتان در صعود می باشند. در فکر خرید یکی از آن ها هستید اما نمی دانید چگونه از آن ها استفاده کنید؟ حتما مقاله ” کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟ ” را در سایت مطالعه فرمایید . هم چنین در مقاله ای جداگانه “چگونگی استفاده از باتوم کوهنوردی“، طرز استفاده از آن را ذکر کرده ایم . در حال حاضر تعداد زیادی از تولید کنندگان و مربی های کوهستان باتوم هایی که آنتی شوک (بدون قابلیت دفع ضربه) نیستند را پیشنهاد می‌کنند.

یک جفت بوت کوهنوردی مناسب:

 

پاهای ما ، بنیاد اساسی هر حرکتی است که تا بحال انجام داده ایم! اگر سراغ یک پوشش کفشی نامناسب بروید که در طول مسیر پاهایتان احساس ناراحتی و محدودیت کنند، به زانوها ، لگن و عضلات پشت خود، آسیبی جدی زده اید! به دنبال بوت هایی با کشش خوب، دوام و انعطاف پذیری بالا باشید تا پاهایتان در آن ها آزادانه حرکت کنند و راحت باشند. یکی از قوانین راحتی در بوت های کوهنوردی ، قانون ” انگشتان پا” می باشد. در یک بوت کوهنوردی مناسب و خوب ، می توانید به راحتی انگشتان پای خود را تکان دهید !

جوراب های فشرده سازی:

 

جوراب های فشرده سازی کوهنوردی با افزایش تعادل عضلات و مفاصل شما، کمک بسزایی در صعود شما دارند. این جوراب ها جریان خون را در مفاصل شما بهبود می بخشند و همچنین تورم و درد های پا را کاهش می دهند. جوراب های فشرده ساز در سایز های مختلفی ارائه می شوند و جنس آن ها نیز متفاوت است . کمپانی CEP که شرکتی شناخته شده در میان کوهنوردان است، آن ها را حتی با جنس پشم مرینو نیز عرضه می کند !

زانو بندها:

 

در بازار، زانو بندهای مختلفی وجود دارد و در میان آن ها نیز، مدل هایی مخصوص کوهنوردی عرضه می شود. اگر تجربه ی کافی در مسیر ندارید و از لحاظ فیزیکی آمادگی پایینی دارید، حتما از یکی از آن ها استفاده کنید . شما می‌توانید به سادگی آن ها را بشورید و خشک کنید تا کاملا تمیز بمانند . اگر یک کوه نورد حرفه ای هستید و برای یک صعود بزرگ و چند روزه آماده می شوید، استفاده از آن ها را به شما نیز توضیه می کنیم. آن ها بسیار باریک هستند و محدودیتی برای شما ایجاد نمی کنند. همین باعث می شود که نگرانی بابت تعرق زانو های خود نداشته باشید. این زانو بند ها، به پشتیبانی زانو های شما می آیند تا صعودی بی دردسر و آسان داشته باشید .

مصرف مواد غذایی سرشار از امگا 3 :

 

امگا 3 ها، اسید های چربی هستند که بدن شما، توان تولید آن را ندارد . آن ها محل مفاصل شما را روان تر می کنند و درد های عضلانی و مفاصل شما را با کاهش التهاب، کم تر می کنند . تخم های کتان، گردو، دانه های چیا، زرده تخم مرغ و روغن زیتون، از موادی هستند که سرشار از امگا 3 هستند. هم چنین می توانید از کپسول های روغن ماهی نیز استفاده کنید . مصرف این مواد غنی از امگا 3 به شما کمک می کند تا تمرکز بیشتری در طول مسیر داشته باشید و به راحتی بتوانید از پس صعود های سخت و چندروزه ، برآیید. اگر به فکر صعودی چند روزه و بزرگ هستید، شاید دلتان بخواهد گلوکوزامین ها را نیز در نظر بگیرید. مصرف این مکمل ها باعث کاهش درد زانو و بازسازی غضروفی مفاصل شما می شود .

چگونه خارج از کوهنوردی، زانو هایی سالم و تندرست داشته باشیم ؟

 

ریکاوری و تمرین را پس از انجام کوهنوردی ، فراموش نکنید. هر فعالیتی که نیازمند اعمال فیزیکی باشد، باعث می شود تا عضلات شما منقبض شوند و بیشتر در خطر آسیب پذیری باشند. علی الخصوص در مورد زانوها، انقباض در این نقاط باعث می شود تا فشار زیادی بر مفاصل وارد شوند و آسیب ببینند . سعی کنید تا برنامه ای مرتب و روزانه از تمرینات کششی و تقویتی برای زانو های خود داشته باشید:

  • بافت های منقبض و دردهای زانویی خود را با انجام ماساژ و یا باز کردن پاهایتان، از درد های عذاب آور، خلاص کنید. برای عضلات ساق پا نیز از وسایلی مثل فوم رولر و یا توپ های پزشکی استفاده کنید .
  • عضلات چهارسر ران شما ، وزن زیادی را در هرگونه فعالیتی متحمل می شون . شما همچنین می توانید از فوم رولر ها و یا توپ های فومی برای انجام حرکات کششی و تقویت آن ها استفاده کنید .
  • عضلات همسترینگ خود را تقویت کنید. انجام تمریناتی که باعث تقویت، سلامت و کش آمدن عضلات همسترینگ می شوند، به شما قدرت کافی را می دهد تا از آن ها به شکل صحیحی در راه رفتن و کوهنوردی استفاده کنید. حرکت لانج و اسکات ، دو تمرین فوق العاده موثر برای تقویت عضلات همسترینگ می باشد. حتی می توانید حرکت لانج را هنگامی که کوله پشتی سنگین خود را به دوش دارید و یا یک وزنه به دست دارید، انجام دهید . این کار باعث می شود تا توان شما در تحمل وزن در محیط های ناهموار افزایش پیدا کند .
  •  

مقاله ی پیشنهادی : تمرین های کوهنوردی

منبع : Bearfoottheory

گرمازدگی در کوهنوردی

زمان مطالعه: 5 دقیقه

گرمازدگی در کوهستان یکی از شایع ترین حوادث پیش روی کوهنوردان در فصول گرم است. این حادثه نیز به راحتی با دانستن این که چه اقداماتی ضروری می باشد، قابل پیشگیری و درمان است. پس بیایید بدانیم گرمازدگی چیست، چه نشانه ها و عوارضی دارد و چگونه می توان به یک فرد گرمازده کمک کرد .

شرایط بروز گرمازدگی:

• این عارضه بیشتر در دمای بالاتر از ‏‏‏‏‏‏۴۰°C ایجاد می شود.
• در گرمازدگی تا ۹۰% احتمال مرگ وجود دارد!
• کم آبی پیش زمینه گرمازدگی است.
• سالمندان، کودکان، افراد چاق و مبتلایان به بیماری های مزمن مانند: دیابت، بیماری های قلبی عروقی و پرکاری تیروئید به گرمازدگی حساس ترند.
• گرمازدگی در ۲ طیف سنی سالمندان و اطفال، بسیار سریع و خطرناک است.
• دامنه حرارت بدن باید بین ۳۶.۵ تا ‏‏‏۳۷.۵°C باشد، بیش از ‏‏‏۲°C‏ تفاوت دما، در عملکرد دستگاه های بدن اختلال ایجاد کرده و احتمال مرگ وجود دارد!

پیشگیری از گرمازدگی در کوهستان

قبل از اینکه بگوییم اگر گرمازده شدیم، بهتر است بدانیم برای گرما زده نشدن چه کارهایی باید انجام دهیم. چرا که پیشگیری از گرمازدگی در کوهستان ، آن هم در شرایط سخت کوهستان بسیار ساده تر از درمان می باشد. 2 عامل مهم باعث گرمازدگی می شود که با رعایت کردن آنها، می توان در بروز این حالت پیشگیری بوجود آورد:

1) اولین عامل گرمازدگی در کوهستان ، فقدان آب و املاح مورد نیاز بدن می باشد، بدن ما در فعالیت های شدید مانند کوهنوردی در گرما به شدت دچار تعریق و از دست دادن آب به همراه املاح مورد نیاز بدن می شود. بهترین راه پیشگیری از این حالت خوردن آب با املاح یا خوردن ORS است.

ORS چیست؟

پودر ORS را می توان یک نوع سرم خوراکی دانست که جایگزین مناسبی برای مایعات و املاح از دست رفته بدن است. برای تهیه آن، یک بسته پودر را در یک لیتر آب سالم حل کنید و سپس جرعه جرعه مصرف کنید. این محلول نقش بسیار مهمی در پیشگیری و درمان گرمازدگی دارد. اگر پودر آماده نداشتید یک قاشق چایی خوری نمک به یک لیتر آب اضافه کنید. اگر بسته ORS استاندارد به همراه دارید، هیچ چیز (از جمله شکر، نمک یا نوشابه) به محلول اضافه نکنید، زیرا ترکیب محلول را به هم می زند. فقط می توانید برای بهبود مزه، مقدار بسیار اندکی آبلیمو به آن اضافه کنید. در میان مایعات طبیعی، دوغ جایگزین مناسبی برای محلول ORS است. مصرف محلول ORS محدودیتی در افراد بزرگسال ندارد.

بهترین آب برای مصرف یک کوهنورد آب معمولی نیست. بدن کوهنوردان باید املاح دفعی خود را به گونه ای جبران کنند، به همین دلیل آب به همراه قند و نمک بهترین برند مصرف مایعات کوه نورد در حالت فعالیت است. هنگام ورزش کردن نمک از دست رفته بدن را با انتخاب نوشیدنی‌های مناسب، دوباره جایگزین کنید.

مقاله پیشنهادی :همه چیز درباره نوشیدن آب در کوهپیمایی

2) عامل ثانویه به وجود آمدن گرمازدگی در کوهستان گرمای محیط است پس عامل دومی که باید نسبت به آن حساس باشید دمای هوای بیرون می باشد.

صعودتان را در روزهای گرم سال در ابتدا یا انتهای روز انجام دهید و از فعالیت شدید ما بین روز پرهیز کنید.

اگر در طول روز مشغول صعود هستید به ازای هر ساعت صعود ( می تواند بر اساس توان تنظیم شود ) حتما زمانی برای استراحت اختصاص دهید.

تا جای ممکن در زمان استراحت به سایه پناه ببرید.

استفاده از دستمال یا شال مرطوب برای خنک کردن بدن، سر و به خصوص مخچه در پیشگیری از گرمازدگی در کوهستان ، بسیار کمک کننده است.

ریسک نکنید! اگر دمای هوای محیط و بازتابش آن از زمین، زیاد است بهتر است کمی صعود را متوقف کنید و استراحت نمایید چون ممکن است تداوم و لجبازی با این شرایط به قیمت جان شما و یا همنوردانتان تمام شود.

لباس های تنگ، گشاد و با قابلیت تنفس بپوشید و بدانید که کلاه و دستکش های نازک به شما کمک بسیار خواهد نمود.

گرمازدگی در کوهستان حادثه ای اورژانسی

منظور از اورژانسی یعنی لزوم رسیدگی فوری. در صورت بروز گرمازدگی در کوهستان ، احتمال مرگ در مراحل حاد بسیار زیاد است پس اگر پیشگیری های لازم را انجام ندادید، باید حداقل اصول رفتار امدادی را بدانید تا از بحران جلوگیری کنید.

  • گرفتگی عضلات : به دلیل گرمای زیاد در بیرون و درون بدن تعرق زیاد شده و بدن آب و املاح فراوانی از دست می دهد. غالب کوهنوردان بدون جایگرین کردن املاح فقط آب معمولی مصرف می کنند. برهم خوردن توازن املاح درون بدنی باعث گرفتگی و دردهای عضلانی شده و این اولین مرحله از گرمازدگی در کوهستان است.
  • خستگی: با کاهش املاح درون خونی، گرمای بدن افزایش می یابد و آب بیشتری از بدن دفع می شود. در این شرایط سردرد و سرگیجه شروع می شود و بدن رفلکس های تازه ای می دهد و اعلام هشدار می کند. بی اختیاری در دفع مدفوع و ادرار، کمی اختلال ذهنی که حتی ممکن است بر روی تکلم هم تاثیر بگذارد، ممکن است اتفاق بیفتد.
  • حمله گرمایی: با افزایش حالت اول و دوم، دفع آب بدن و کمبود شدید آب و املاح درون خونی بخش هایی از قسمت های بدن از کار افتاده و فرد دچار شوک گرمایی، اختلال در دستگاه های مهم بدن مانند کلیه و کبد و در نهایت مرگ را به همراه دارد.

درمان و کمک های اولیه

• مصدوم را به محل سایه و خنک منتقل کنید.
• مصدوم را بر روی زمین صاف درازکش کنید و کوله را زیر پاهای او بگذارید تا پاها بالاتر از سر قرار گیرد و خون رسانی به مغز راحت تر انجام شود.
• دور مصدوم را خلوت کنید و از رسیدن هوای تازه به مصدوم مطمئن شوید.
• تنفس مصنوعی (CPR)‏
• پائین آوردن دمای بدن به طور تدریجی با ملافه خیس یا وسایل مرطوب.

توجه: اگر بیمار در معرض هوای خشک قرار گرفت و دمای بدن اون به ‏‏‏‏‏‏۳۸°C رسید، خنک کردن را متوقف کنید، سپس مصدوم را ارزیابی کنید و در صورت نیاز و بالاتر بودن دما از ‏‏‏‏‏‏۳۸°C خنک کردن را ادامه دهید.
• از آب خیلی سرد استفاده نکنید!
• مایعات کافی و مکرر به مصدوم بنوشانید.

درشرایط گرما زدگی با دو دسته مصدوم مواجه میشویم :

  1. مصدومانی که هنوز هوشیار هستند: مصدومان هوشیار را به سرعت به سایه انتقال دهید. کمپرس سرد را بوسیله آب و پارچه شروع کنید. سعی کنید مصدوم حتما و به هر میزان، آب تقویت شده با املاح مصرف نماید. به ملایمت او را باد بزنید تا دمای بدن او کم شود.
  2. مصدومانی که دچار بی هوشی شده اند را باید ابتدا به سایه انتقال دهید. راه های ورود و خروج هوایی را باز نموده و آماده عملیات CPR شوید و اگر مصدوم تنفس نداشت این عملیات را شروع کنید و بدن را به سرعت با آب و پارچه خنک کنید.
  • در هر دو حالت لزوم جا دادن مصدوم در زیر سایه یا محیطی کاملا خنک ضروری است.
  • به دلیل ضعف خونرسانی به مغز پاهای مصدوم را کمی بالاتر از سطح بدن قرار دهید تا خون رسانی به مغز راحت تر انجام پذیرد.
  • از آب معمولی برای سرد کردن بدن استفاده نمایید و با پارچه های خیس محل های شریان های اصلی مانند زیر بغل، ران ها، شکم، سر و گردن، می توانید دمای بدن را سریع تر پایین بیاورید. به آرامی بدن مصدوم را باد بزنید این عمل درصد سرعت خنک سازی بدن را بیشتر می کند.

بهترین زمان فعالیت، ساعات آغازین و پایانی روز است و از فعالیت در ساعات میانی روز باید پرهیز کرد. در بعضی شرایط نمی توان به فعالیت ادامه داد. در بعضی از آب و هواها بسیار گرم قرار گرفتن در آنها حتی بدون فعالیت هم می تواند خطرناک باشد .

منبع: https://asanteb.com

نکاتی کاربردی در کوهنوردی

زمان مطالعه: 5 دقیقه

در این مقاله قصد داریم تا نکاتی کاربردی در کوهنوردی را ذکر کنیم . سعی کنید دیگر مطالب و نکات موجود در سایت هم مشاهده فرمایید تا صعودی آسوده و بدون خطر را تجربه کنید .

 

 


کوهنودری به صورت گروهی:

  • به صورت گروهی کوهنوردی کنید. همیشه در مسیرهایی که کم رفت و آمد و دشوار هستند، همنوردی با خود داشته باشید و یا ریسک صعود به صورت انفرادی را کاملا بپذیرید. اگر به صورت گروهی کوهنوردی می کنید:
  • از کوهنوردان با تجربه ، درس های ارزشمند می گیرید و یا نکات ایمنی خود را به دیگر کوهنوردان تازه کار انتقال می دهید .
  • در هنگام وقوع جراحت و آسیب دیدگی ، کمکی با خود دارید.
  • می توانید تجهیزات سنگین و وزن کوله پشتی را بین همنوردان تقسیم کنید .
  • با آدم های جدیدی آشنا می شوید و روابط خود را قوی تر می کنید.

بیشتر بخوانید : 10 دلیل برای اینکه با دوستانتان به کوهنوردی بپردازید.

آذوقه و نوشیدنی ها در کوهنوردی:

 

  • سعی کنید آب فراوانی بنوشید. به اندازه ی کافی با خود آب داشته باشید و با نوشیدن آن ، همانطور که آب مورد نیاز بندتان را تامین می کنید کوله پشتی خود را نیز سبک تر می کنید.
  • خوراکی های کوچک ، انرژی بدن شما را بالاتر می برند . بجای آنکه پس از اتلاف انرژی در مسیر ، به فکر پخت و پز و یک ناهار بزرگ باشید ، سراغ خوراکی های انرژی زا بروید .
  • مقداری غذای بیشتر با خود داشته باشید تا اگر صعوتان بیشتر طول کشید ، سوخت کافی داشته باشید !
  •  

حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی:

 

  • قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را یاد بگیرید. از مسیر خود خارج نشوید و وارد دیگر محیط های باز نشوید . ما باید این فضا را تا جایی که امکان دارد پاکیزه و دست نخورده باقی بگذاریم تا نسل های بعد نیز از آن استفاده کنند.
  • در مسیرتان ، شاید توده های سنگی و دالانی را مشاهده کنید . آن ها را تخریب نکنید و سنگ دیگری نیز به آن اضافه نکنید . سعی نکنید سنگ قبر و یا هر نشانه ای دیگر به مسیر اضافه کنید ! کوهنوردان باید بتوانند تا با آرامش کامل در این مسیر حرکت کنند و ترساندن آن ها هیچ کمکی به آن ها نمی کند! پارک بان ها و محیط بان ها به دقت این نشانه ها را در نظر می گیرند و نشانه هایی که اطلاعات مفیدی را به کوهنوردان منتقل می کنند را ، سرجای خود رها می کنند .

پوشش های مناسب در کوهنوردی:

 

  • ازنکاتی کاربردی در کوهنوردی میتوان به( از پوشش های کتانی خودداری کنید و آن ها را در خانه رها کنید.) اشاره کرد.
  • یک دستمال گردن بزرگ به کوله پشتی خودآویزان کنید تا زمانی که نیاز بود براحتی صورت خود را تمیز کنید.
  • آب یکی از موارد حیاتی در صعود شماست، اما اگر این آب به صورت بارش باران باشد و با هوای سرد نیز ترکیب شود، ممکن است جان شما را تهدید کند . سعی کنید سطح بدنتان و کوله پشتی را خشک و گرم نگه دارید . تجهیزات خود را در زیپلاک ها بگذارید ، کیسه خواب را در یک کیسه زباله ی کلفت قرار دهید و لباس ها نیز در یک کیسه ی ضدآب نگه دارید. اگر تجهیزات خاصی در مواقع بارش باران دارید ، هم اکنون وقت استفاده ی آن است .
  • از کرم های ضدآفتاب و یک کلاه لبه دار استفاده کنید تا از آفتاب سوختگی در امان بمانید. سعی کنید از آن ها در روزهای ابری و سرد نیز استفاده کنید.

برنامه ای کامل در کوهنوردی :

 

  • برنامه ی صعودتان را با توجه به شرایط فیزیکی و روانی تمام گروه ، تنظیم کنید و اجازه دهید که کم سرعت ترین فرد گروه نیز، به شما برسد.
  • برنامه ی صعودتان را با کسی در خانه ، درمیان بگذارید و به محض اینکه از مسیر خارج شدید به آن ها زنگ بزنید.
  • سعی کنید با تنظیم برنامه ای کامل ، زمان حرکت و زمان خروج خود را، مشخص کنید تا موجب نگرانی خانواده و دوستان خود نشوید.

پاکیزگی در کوهنوردی :

 

  • وزنتان را قبل از یک صعود بزرگ، حدود 2 کیلو کاهش دهید . یک مدل مو مناسب داشته باشید و ناخن هایتان را بگیرید . سعی کنید یک حمام خوب قبل از صعود داشته باشید .
  • موهایتان را در حد امکان کوتاه کنید زیرا کنترل آن در کوهستان مقداری سخت می شود ! همچنین از لانه کردن حشرات موذی که جایی برای زندگی می گردند نیز ، جلوگیری کرده اید .

موارد ایمنی در کوهنوردی :

 

  • قبل از صعود، یک عکس از خود ، کارت بیمه و کارت بانکی خود بگیرید . آن ها را به ایمیل خودتان، بفرستید تا اگر یکی از آن ها در مسیر گم شد ، بتوانید به اطلاعات آن دسترسی داشته باشید . دسترسی آسان به کپی مدارک ، کمک می کند تا جایگزین آن زودتر برایتان ارسال شود .
  • کیف کمک های اولیه خود را قبل از هر صعود، به دقت بررسی کنید. آیتم های مصرف شده را با آیتم های تازه ، جایگزین کنید . چند روش برای روشن کردن آتش، یاد بگیرید.
  • مسیرتان را از قبل مشخص کرده باشید و تا اتمام صعودتان در مسیر بمانید .
  • سعی کنید تجهیزات مسیریابی مثل قطب نما و یا یک جی پی اس با خود داشته باشید.
  •  

کوله پشتی در کوهنوردی:

 

  • وسایل را بسته بندی کنید تا وزن کمتری حمل کنید ! نیازی نیست قوطی حشره کش 250 گرمی خود را به همراه داشته باشید . یک قوطی خالی تهیه کنید و 30 گرم از آن را در آن بریزید تا وزن کوله پشتی کاهش پیدا کند. اگر فقط 2 شکلات انرژی زا در مسیر می خورید لازم نیست تمام بسته ی 12 عددی آن را با خود همراه داشته باشید .
  • چینشی مرتب و سازماندهی شده در کوله پشتی خود داشته باشید و پس از استفاده از یک وسیله ، آن را دقیقا سر جای خود قرار دهید تا پیدا کردن آن در دفعات بعد ، آسان تر شود.
  • اگر دستتان هنگام کوهنوردی متورم می شود ، آن ها را بلند کنید . دستانتان را روی بند های شانه ی کوله پشتیتان بگیرید و به راه خود ادامه دهید . از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید تا دستانتان مقداری بالاتر گرفته شوند . این کار باعث می شود تا تمام ماهیچه و عضلات شما به کار گرفته شوند .

بیشتر بخوانید : چینش صحیح کوله پشتی در کوهنوردی

منبع : Hikingdude

پیشگیری از مارگزیدگی در کوهنوردی

زمان مطالعه: 4 دقیقه

اگر مقداری در صعود خود در مناطق کوهستانی و یا جنگلی پیش روی کنید، احتمال روبه رو شدنتان با مار، وجود دارد! مار ها موجودات خوبی برای طبعیت هستند . آن ها موش ها و دیگر جانوران کوچک را می خورند . مارها علاقه ای به آسیب زدن به شما ندارند . در واقع ، انسان ها هیچ گاه در ” چرخه غذایی” آن ها نبوده اند !

در واقع بیشتر مشکل انسان ها با دیدن مار این است که ترس و اضطراب زیادی به آن ها منتقل می شود . در شمال آمریکا، از مجموع 8 هزار گزارش گزیدگی، آماری کمتر از 12 کشته بر اثر گاز گرفتن مار سمی در هر سال وجود دارد . این در حالی است که کارشناسان می گویند نزدیک به 30 هزار گزیدگی توسط مار اصلا گزارش هم نمی شود ! در گزارشاتی هم که گزندگی، موجب مرگ شده است ، فرد قربانی سراغ کمک های پزشکی نرفته است !

مارهای زنگی، مارهای دندان پنبه ای و مارهای سر مسی، جزو دسته مارهایی هستند که به شدت سمی هستند و باید مراقب آن ها باشید ! آن ها هنگام گاز گرفتن زهری را ترشح می کنند که به بافت های درونی بدن آسیب میزنند و موجب خون ریزی داخلی می شوند . تحقیقات نشان داده است که 25% تا 50 % گزیدگی توسط مارها ، سمی نیستند و در آن زهری ترشح نمی شود !

جلوگیری از گزیدگی توسط مارها :

 

Snake bite

احتمالا خیلی زودتر از اینکه مار را ببینید، صدای آن را خواهید شنید ، پس اگر در جنگل و یا هنگام کوهنوردی هستید ، هندزفری های خود را از گوشتان خارج کنید تا بهتر صدای اطراف را بشنوید . در پایین نکات دیگری نیز برای جلوگیری از گزیدگی توسط مار، بیان شده است :

  • در محیط هایی که احتمال وجود مار می باشد، چشمان خود را باز و گوش هایتان را تیز کنید !
  • پاها ، مچ پا و دستان ، بیشترین محل های گزیدگی، توسط مارها می باشد. پاها و دستان خود را در محلی که نمی توانید ببینید، نگذارید . سعی کنید در این نقاط از پوشش های مناسبی مثل بوت کوهنوردی ، شلوار های بلند و گتر استفاده کنید .
  • در مسیر خود بمانید و وارد چمن زار ها و علف های هرز نشوید !
  • از عصاهای کوهنوردی کمک بگیرید. آن ها مقداری جلوتر از شما حرکت می کنند، پس مارها ممکن است ابتدا آن ها را نیش بزنند !
  • زمانیکه می خواهید چیزی را از زمین بردارید، احتیاط کنید ! چوب ها ، سنگ ها و یا کفش و کوله ای که برای مدتی روی زمین رها کرده اید را، به دقت بررسی کنید و سپس برشان دارید.
  • موقع نشستن ، خیلی خوب اطرافتان را بررسی کنید !
  • ترجیحا در این نقاط، با یک دوست و همنورد صعودتان را شروع کنید .
  • به قلمرو ی آن ها احترام بگذارید و مار ها را اذیت نکنید !

درمان مارگزیدگی :

 

اگر ماری شما و یا همنوردتان را نیش زد :

  • عفونت گزیدگی مهم است ! فرقی نمی کند مار سمی بوده باشد و یا خیر ، زودتر کمک های پزشکی را خبر کنید .
  • به فرد آسیب دیده کمک کنید تا آرامش خود را حفظ کند تا سرعت انتشار زهر در بدن، کاهش پیدا کند . به آن ها بگویید که بسیاری از مارها ، نیش سمی ندارند !
  • محل گزیدگی را تمیز کنید و آن را با تیکه پارچه ای ببندید !
  • قبل از اینکه تورم زخم شروع شود ، جواهر و دستبند ها را از دست مجروح خارج کنید تا موجب انقباض ماهیچه ها نشود .
  • سعی کنید محل گزیدگی را با اسپلینت و یا تیکه چوبی، از هر دو طرف ببندید تا از تکان خوردن آن جلوگیری شود . این باعث می شود تا سرعت انتشار آن در بدن، بسیار کمتر شود .
  • فرد آسیب دیده را به سرعت به مراکز پزشکی منتقل کنید . از آنجایی که این فرد نباید جنبش زیادی داشته باشد ، سعی کنید او را با یک برانکارد حمل کنید . در غیر اینصورت، به او بگویید که بسیار آرام و با قدم های کوچکتری حرکت کند .
  • از شریان بندها و یا بانداژهایی که موجب انقباض عضلات می شوند ، استفاده نکنید.
  • محل گزیدگی را دستکاری نکنید و سعی نکنید زهر را از آن خارج کنید .
  • از شوک های الکتریکی و یا قرار دادن یخ روی آن ، خودداری کنید.
  • کافئین و الکل مصرف نکنید.
  • سعی نکنید مار را بگیرید! فقط به نوع ، رنگ و خط و خال های او دقت کنید زیرا در توصیف آن به پزشکان برای دریافت پادزهر ، احتیاج خواهید داشت .

منبع : Hikingdude

نکاتی راجع به رعد و برق در کوهنوردی

زمان مطالعه: 7 دقیقه

زمانیکه در حال کوهنوردی هستید، شما در رحمت و بخشایش طبیعت قرار گرفته اید! اما این استفاده از طبیعت، خطرات خاص خودش را نیز دارد ، طوفان های ناگهانی ، حمله ی حیوانات وحشی، ریزش صخره و یا سیل های برق آسا ، نمونه ای از سورپرایز هایی می باشد که طبعیت بدون کوچکترین هشداری برای شما آماده کرده است و ممکن است جان شما را به خطر بیندازند . برای در امان ماندن از این خطرات، باید یک برنامه ی همه جانبه و کامل داشته باشید تا با یک حس ششم قوی و مقداری مهارت، صعود خود را به سلامت به پایان برسانید .

رعد و برق یکی از پدیده هایی است که مطمئنا تجربه ی دیدن آن را داشته اید. خود من به شخصه، عاشق رعد و برق هستم ! دیدن اینکه طبعیت، اینگونه قدرت خود را در صاعقه های از برق، به نمایش می گذارد، دیدنی است . مشاهده رعد و برق هایی که در فاصله ای دور با شاخه هایی از انرژی بر سر طبعیت می کوبند، به انسان حس قدرت می دهد ! البته همیشه هم داستان اینگونه یک طرفه و مهیج نیست! نکته ی اصلی این است که بدانید چه زمانی از این نمایش بزرگ لذت ببرید و چه زمانی برای رفتن به پناهگاهی اقدام کنید! دانستن این نکته فرق لذت بردن و بدبختی است !

حتما بعد از این مقاله، سری به مقاله “صاعقه و راه های مقابله با آن درکوهنوردی” بزنید !

رعد و برق در هنگام کوهنوردی :

ثبت نام در دوره آنلاین آذرخش در فصل بهار با تدریس استاد هاشم نژاد

یک جنگل بان به نام روی سالیوان، در طول حرفه ی خود، 7 بار مورد اصابت رعدو برق قرار گرفت! این رکورد، در کتاب گینس نیز ثبت شده است . نکته ی جالب این است که او از 7 بار اصابت رعد و برق در طول حرفه ی خود، جان سالم به در برد ! او سپس در سال 1983 با یک اسلحه ، دست به خودکشی زد !

اما برخورد صاعقه هنگام کوهنوردی، بحث دیگری است! در حقیقت، تعداد کمی از کوهنوردان، در طول صعود خود مورد اصابت رعد و برق قرار گرفته اند . این آمار در آمریکا نشان می دهد که هر سال کم تر از 50 نفر توسط رعد برق جان خود را از دست می دهند . این تعداد در دهه های اخیر نیز رو به کاهش بوده است . اگر گوش بزنگ باشید و موارد ایمنی را نیز رعایت کنید ، هیچ خطری جان شما را تهدید نمی کند . زمانی که احساس کردید رعد و برق می تواند جان شما را تهدید کند، به سرعت وارد عمل شوید تا آسیبی نبینید .

به یا داشته باشید که هیچ زنگ خطر و یا اطلاعیه ای قبل از رعد و برق در مسیر، خوانده نمی شود! پس خیلی زود دنبال پناهگاهی باشید . گوش ها و چشمان خود را در مسیر صعودتان، تیز کنید تا اگر وقوع رعد و برق را حس کردید سریعا دست بکار شوید .

برای شناسایی شکل های مختلف ابرها و نوع آب و هوا در کوهستان” مقاله ی شناخت آب و هوا در کوهنوردی” را مطالعه فرمایید.

نکات ایمنی :

 

  • گزارش هواشناسی را قبل از صعودتان، به دقت بررسی کنید. اگر امکان وقوع طوفان وجود دارد ، بیشتر هوشیار باشید. اگر آب و هوایی آبی و صاف پیش بینی شد، می توانید کمی با آرامش بیشتر صعودتان را دنبال کنید!
  • الگوهای آب و هوایی مناطق و فصول مختلف سال را، یاد بگیرید ! در کوهستان ، معمولا طوفان، در بعد از ظهر رخ می دهد، پس سعی کنید صبح زود، صعودتان را شروع کنید و این برنامه ریزی را داشته باشید که بعد از ناهار، سریعا راه خروج را پیش بگیرید .
  • به آسمان برای شناسایی تشکیل ابرها، نگاه کنید. هر 15 دقیقه این کار را تکرار کنید تا به هرگونه تغییر و یا تشکیل ابر در آسمان پی ببرید .
  • به ابرهای دورتر، جهت شناسایی وقوع رعد و برق نگاه کنید . اگر ابرهایی دیدید که به نظرتان مشکوک هستند و یا تلالو نوری در دور دست ها مشاهده کردید، برنامه ی خروج و ایمنی خود را آماده کنید و آن را به تمامی افراد گروه خود، انتقال دهید .
  • به صدای غرش آسمان دقت کنید. بسته به وجود باد ، نوع مسیر ، مسافت و … ممکن است صدای رعد را هنگام پدیدار شدن صاعقه های برق در نزدیکی خود بشنوید ! اگر صدای رعد را شنیدید، یا باید در مسیر پناهگاه خود باشید و یا هم اکنون در مکانی امن، قرار گرفته باشید !
  • فاصله ی برق را تخمین بزنید ! در هنگام وقوع رعد و برق ،از زمانیکه که صاعقه های برق در آسمان پدیدار شدند تا صدای غرش آسمان را، بشمارید . این عدد را تقسیم بر 5 کنید تا فاصله ی تقریبی رعد و برق را با خود ، تخمین بزنید .

قانون 30 / 30 :

 

از زمان مشاهده ی برق در آسمان، تا شنیدن صدای رعد را بشمارید. اگر کمتر از 30 ثانیه بود ، باید همین حالا درجایی پناه گرفته باشید ! برق می تواند تا 10کیلومتر بیشتر از محل وقوع رعد و برق را مورد اصابت قرار دهد . اگر زمان شمارشی میان دیدن برق و شنیدن رعد کمتر از 30 ثانیه بود و هنوز جایی پناه نگرفته اید ، باید سریعا دست به کار شوید ، زیرا در خطر اصابت صاعقه وجود دارید .

تا 30 دقیقه بعد از شنیدن آخرین غرش آسمان، در پناهگاه خود بمانید . این کار باعث میشود که از گزند طوفان و باد های شدید دور بمانید و مورد اصابت رعد و برق نیز قرار نگیرید .

دور ماندن از صاعقه های رعد و برق:

 

در حقیقت، هیچ جای مطمئنی برای دور ماندن از رعد و برق وجود ندارد ! خانه ها ، ماشین ها ، درختان ، حیوانات و حتی انسان ها نیز مورد اصابت رعد و برق قرار می گیرند . تاثیرگذارترین کاری که می توانیم در وقوع رعد و برق انجام دهیم این است مقداری احتمال اصابت صاعقه را با رعایت موارد ایمنی کاهش دهیم .

اگر یک ساختمان سر بسته و ایمن در نزدیکی شما است ، پناه گرفتن در آن بهترین انتخاب شما می باشد . پناهگاه های پیک نیکی و دیگر مکان های سر باز، ایمنی چندانی در مقابل رعد و برق ندارند .

اگر هنوز در مسیر صعود خود هستید، سریعا وارد ماشین خود شوید ، شیشه ها را بالا بکشید و به هیچ چیز فلزی دست نزنید .

فرض کنید زمانی که رعد و برق و طوفانی شدید شکل گرفته است، به دور از هرگونه ساختمان سر بسته هستید. موارد پایین، نکات ایمنی شما در این شرایط می باشد :

نکات ایمنی :

 

  • به دنبال پناهگاه هایی مثل : آلاچیق ها، درختان تکی و دیگر اجسامی که برق را انتقال می دهند، نباشید. آن ها صاعقه های برق را به خود جذب می کنند .
  • از نقاط مرتفع پایین بیایید . دنبال یک دره و نقطه ی کم ارتفاع در مسیرتان باشید . حواستان باشد وارد کانال های آبی که خشک شده اند ، نشوید، زیرا با بارش باران ممکن است دوباره پر شوند و این بار، خطر سیل جان شما را تهدید کند !
  • زیر درختان کوتاه، پناه بگیرید . این کار باعث می شود تا خشک بمانید و بدنتان صاعقه های برق را جذب نکند.
  • اگر در مسیری جنگلی و پراز درخت هستید، به دنبال کم ارتفاع ترین نقطه در مسیر برای پناه گرفتن باشید، ترجیحا جایی که توسط ضحره های بزرگ محصور شده است .
  • تجهیزات بارانی خود را آماده کنید و کوله پشتی خود را در بیاورید .
  • اگر کوله پشتی شما دارای اسکلت فلزی می باشد، آن را 30 متر دور تر از پناهگاهتان رها کنید .
  • اگر باتوم های کوهنوردی نیز با خود دارید، آن ها را با کوله پشتیتان رها کنید .

نکــــات بیشــــتـــر :

 

  • افراد گروه شما نباید نزدیک به هم باشند ! درعوض ، به هرکدام بگویید که به دنبال پناهگاهی تقریبا 30 متر دورتر از یکدیگیر باشند . این باعث می شود که احتمال تلفات چند نفری درصورت اصابت یک صاعقه، کم تر شود .
  • اگر واقع بینانه به آن نگاه کنیم ، بسته به شرایط موجود مثل ، تاریکی ، بارانی ، طوفانی ، سرد بودن و … محیط ، اجازه دادن به همنوردان خود در شریک شدن در یک پناهگاه میزان استرس و ترس را کاهش می دهد اما احتمال بیشتر شدن تلفات در صورت برخود یک صاعقه به پناهگاه را افزایش می دهد !
  • اگر هنوز هیچ پناهگاهی پیدا نکرده اید ، سعی کنید به یک هدف کوچک تبدیل شوید ! کاهش تماس با زمین و میزان قد خود، می تواند در جلوگیری از برق گرفتی، تاثیر زیادی داشته باشد . دولا شوید و پاهای خود را بهم نزدیک کنید و همچنان که سر خود را پایین گرفته اید به حرکت ادامه دهید . این جایگیری باعث می شود که بدنتان کمتر در معرض رعد و برق قرار بگیرد و در صورت اصابت نیز به پشت شما برخورد کند تا آسیب کمتری به اندام های حیاتی شما وارد شود . صاعقه ها پس از برخورد به یک نقطه درست مثل ریشه ی یک درخت ، گسترش می یابند . هرچه قدر جای پای شما کوچکتر باشد ، احتمال برق گرفتگی بر اثر برخورد صاعقه های دیگر کمتر است .
  • زمانی که در پناهگاهی قرار گرفتید ، گوش ها خود را بپوشانید و چشمان خود را ببندید تا از آن ها در برابر صدای شدید آسمان و نور کور کننده ی صاعقه های نزدیک ، حفاظت کنید.

کمک های اولیه هنگام برخورد صاعقه :

 

برخورد صاعقه همانند برق گرفتگی می باشد و نیازمند کمک های اولیه ای مثل زمان سوختگی وایست قلبی می باشد.

 

  • درست بعد از برخورد نزدیک ترین صاعقه، یک سرشماری سریع از اعضای گروه خود بکنید تا ببینید همه سالم می باشند . اگر کسی جوابی نداد، به موقعیت مکانی او بروید. فقط به همنوردانی که نیاز است، اجازه ی با هم بودن را بدهید . دیگر اعضای گروه را به دنبال پناهگاه های مختلف متفرق کنید، زیرا خطر همچنان در کمین شماست .
  • پس از برخود صاعقه به یک نفر، امکان انتقال آن به فرد دیگر وجود ندارد. پس دست زدن به فرد برق گرفته، مشکلی برای شما ایجاد نمی کند .
  • اگر تعداد آسیب دیدگان زیاد است، باید به دنبال کمک های پزشکی باشید . فردی که در اثر برخورد صاعقه، تنفس نمی کند در اولویت شما می باشد . با کمک CPR ، شانس خوبی برای احیای جان فرد آسیب دیده دارید .
  • به دنبال محل های سوختگی روی بدن باشید و سعی کنید از کیف کمک های اولیه کمک بگیرید . در ابتدا سراغ محل هایی بروید که ممکن است فرد آسیب دیده، جواهراتی از جنس فلز داشته باشد . ( سگک کمربند را نیز فراموش نکنید ) پس از آن سراغ انگشتان دست و پای فرد بروید .
  • سعی کنید فرد آسیب دیده را در محلی گرم و آرام نگه دارید تا کمک های بیشتر برسند .
  •  

منبع : Hikingdude

8 توصیه برای صعودهای بزرگ

زمان مطالعه: 8 دقیقه

 

یادم می آید در دانشگاه که بودم برای اولین بار، تعدادی از دوستان من تصمیم به کوهنوردی گرفتند و کوله پشتی های خود را پر از تجهیزات و وسایل کردند . من با خودم می گفتم :” این کار غیرممکن است و از عقل سلیم، بعید است ! چرا باید یک کوله پشتی 18 کیلوگرمی را تا بالای قله با خود حمل کنیم ؟ “

در آن زمان حتی کمپ کردن در طبیعت را نیز، تجربه نکرده بودم. اما امروز، دیگر آن فرد سابق نیستم و خیلی تغییر کرده ام . همین هفته یک گروه 12 نفری از زنان را در صعودی 8 روزه به قله و دامنه ی آلاسکا رهبری کردم ! خدای من ! چقدر طرز تفکر و نگرش من به کوهنوردی عوض شده است !

نکته ای که در آن زمان به آن توجه نمی کردم این بود که کوهنوردی فعالیتی است که به شما آزادی نامحدود و بی اندازه ای می دهد . درست است که شما یک کوله پشتی سنگین را روی دوش خود حمل می کنید ، اما نکته ی فوق العاده ی آن این است که شما تمام تجهیزات خود مثل: پناهگاه و غذا و … را با خود دارید و خیلی راحت می توانید هر روز آن ها را در جایی دیگر برپا و استفاده کنید ! این درست مثل زندگی عشایر و کوچ نشینی پدران ما می باشد .

اگر از من می پرســید:

 

ندیدن هیچ منظره ی زندگی شهری و الگوی انسانی برای یک هفته ی کامل ، یک تجربه فوق العاده است ! درست مثل دراز کشیدن در خاک گل آلود و اهمیت ندادن به آن ! درست مثل اینکه دوباره با طبیعت ارتباط برقرار کرده اید ! دیدن مناظری که فقط با پای پیاده ، شانس دیدن آن ها را دارید !

اما این مطلب راجع به کوله پشتی و تجهیزات آن نیست ! مطمئنان شما هم اکنون که این مطلب را می خوانید ، تجهیزات خود را نیز جمع آوری کرده اید . در این مقاله سعی میکنیم با ذکر نکاتی ، ماجراجویی و صعودتان را در طبعیت، آسان تر کنیم .

1 – مهم ترین نکته در صعود : آموزش صحیح !

 

اگر تا بحال سراغ کوهنوردی نرفته اید و یا اگر آن را نیز تجربه کرده باشید، باید بدانید که “آموزش صحیح” مهم ترین نکته در صعود شماست. شما باید با انجام تمرین هایی از هفته های قبل ، خود را برای صعودتان آماده کنید . حتی می توانید صعود های کوچک را نیز جزو تمرینات خود حساب کنید !

بهترین تمرین برای هر فعالیتی، شبیه سازی و یا انجام خود آن فعالیت است ! ما به شما توصیه می کنیم که کوله پشتی که قرار است در صعود بزرگ خود استفاده کنید را در صعود های کوچک و تمرینی، با خودتان حمل کنید . کوله پشتی خود را پر کنید و بند های آن را نیز تنظیم کنید تا به تناسبی دلخواه و راحت در آن برسید .

با این که هیچ چیزی مثل خود کوهنوردی نمی تواند شما را برای صعود بزرگتان آماده کنید ، اما می توانید در باشگاه های بدنسازی با دستگاه الیپتیکال و یا دستگاه صخره نوردی و در کل هر دستگاهی که توان و مقاومت شما در تمرین ها افزایش دهد ، کار کنید و بدنتان را تقویت کنید.

حواستان به بالاتنه نیز باشد ! تقویت عضلات پشت و شانه به شما کمک می کند تا در حمل کوله پشتی سنگین خود، مشکلی نداشته باشید ! هرچه باشید 18 کیلوگرم را باید تا پایان مسیر، با خود حمل کنید ! درست بخاطر همین است که من عاشق دستگاه پیلاتس هستم !

2 – سراغ کوله پشتی بروید که با آنوتومی بدن شما ، تناسب داشته باشد.

 

مهم ترین نکته راجع به کوله پشتی کوهنوردی این است که وقتی آن را پر از تجهیزات می کنید و با خود حمل می کنید ، در آن احساس راحتی کنید ! شما می توانید با امتحان کردن کوله پشتی های مختلف و پر کردن آن در خانه و یا فروشگاه، تعداد زیادی از کوله پشتی ها را آزمایش کنید تا به مدل دلخواه خود برسید .

بهترین راهکار این است که خودتان به فروشگاه بروید و به شخصه آن ها را امتحان کنید . راه بعدی این است که تعدادی از آن ها را از فروشگاه های آنلاین سفارش دهید و بعد از امتحان کردن آن ها در خانه، مدل هایی که متانسب با شما نبودند را پس بفرستید . برای اطلاعات بیشتر راجع به خرید کوله پشتی ، این مقاله را مطالعه فرمایید .

3 – تجهیزات مناسب و کاربردی تهیه کنید .

 

تجهیزات سبک کوهنوردی ، اکثرا گران قیمت هستند . اما شما می خواهید هر گرم اضافی را از دوش خود بردارید تا صعودتان راحت تر باشید ! پس به شما توصیه میکنیم که سراغ خرید آن ها بروید و یا آن ها را اجاره کنید ! بعضی از ماها قرار نیست پس از یکبار صعود، دوباره سراغ آن برویم !

این به این معنا است که سراغ چادرهای کوهنوردی سبک بروید و تا جایی که ممکن است افراد گروهتان را در آن جا دهید ! معمولا چادر های سه نفره برای چهار نفر و چادرهای دو نفره نیز برای سه نفر، قابل استفاده هستند . اگر با یک گروه بزرگ کوهنوردی می کنید و این اولین صعودتان است ، تجهیزاتتان را با همنوردانتان تقسیم کنید ! با این کار هر کدام از شما، وزن کمی با خود حمل می کنید و وزن را بین دوستان خودتان تقسیم کرده اید .

همچنین به شما پیشنهاد می دهیم که دنبال یک کیسه خواب سبک نیز باشید . اگر مثل قبل، کیسه خواب شما گرم نیست ، سعی کنید آن را بشورید . یکی از بدترین شرایط در کوهنوردی، نخوابیدن به علت سردی هوا است . از لاینرهای کیسه خواب استفاده کنید و یا بطری آب گرمی در کیسه خواب با خود داشته باشید .

حتما سری به مقاله ی “ لیست کامل تجهیرات کوهنوردی ” بزنید تا از داشتن تجهیزات مناسب در صعودتان ، اطمینان حاصل کنید .

4 – غذاهایی با خود بیاورید که نسبت به وزن کم ، کالری زیادی داشته باشند !

 

غذا قرار است یکی از سنگین ترین بخش های کوله پشتی شما باشد. خود من بیشتر سعی میکنم تا از غذاهای فریز شده در مسیری که می توانم آب را به جوش بیاورم ، استفاده کنم . تا به امروزه این استراتژی من در مورد غدا بوده است اما در کویر، قضیه فرق می کند !

من عاشق اوتمیل برای صبحانه ها هستم . از شکلات های انرژی زا به علت داشتن کالری های زیاد در طول روز استفاده می کنم . از میوه و شکلات ها نیز به همین دلیل برای ناهار استفاده می کنم ! در شب نیز برای شام یا سراغ پاستا و یا پودر های سوپ می روم و یا انتخابم پوره ی سیب زمینی است ! راجع به تغذیه در کوهنوردی در این مقاله بخوانید .

5 – مسیری را انتخاب کنید که با توانایی شما ، تناسب دارد !

 

اگر هنوز نمی دانید برای شروع کوهنوردی خود سراغ چه مناطقی بروید ، مسیری را انتخاب کنید که مشکل نباشد و یا در ارتقاعات خیلی بلند واقع نشده باشد . برای مثال ، خود من کوهنوردی و صعود بزرگ خود را با صعودی کوتاه در 4 روز و یا یک شبه شروع میکنم تا برای صعود یک هفته ای خود آماده شوم !

بسیاری از مسیر های کوهنوردی، مـــدور هستند و می توانید با انتخاب مسیرهای ورودی و یا خروجی متفاوت و یا جهت های مختلف، آن را طی کنید. سعی کنید ابتدای مسیرتان را هموار و آسان انتخاب کنید زیرا کوله پشتی شما در سنگین ترین حالت خود است. چند روز اول ممکن است کوهنوردی برایتان سخت باشد زیرا وزن کوله پشتی ، بدن شما را خسته تر می کنید و بدنتان نیز در شروع یادگیری ریتم کوهنوردی می باشد . پس سعی کنید در ابتدای کار، سراغ مسیر های سخت و ناهموار نروید !

6 – سعی کنید کوهنوردی را گروهی تجربه کنید و برنامه ی صعود و بازگشت خود را به نزدیکان و یا دفاتر پارک ملی خبر دهید !

 

با این که خود ما نیز تجربه ی کوهنوردی به صورت انفرادی را داریم ، این تجربه را پس از انجام چند کوهنوردی به صورت گروهی و با دوستان به دست آورده ایم . مطمئن باشید قبل از شروع صعود انفرادی خود، چند کوهنوردی گروهی را تجربه کرده باشید و با مسیر خود آشنایی کامل داشته باشید .

کوهنوردی به صورت انفرادی ، امری خطرناک است . شاید حادثه ی اوژانسی برای شما پیش بیاید و نیازمند کمک کسی باشید. سعی کنید صعودتان را گروهی انجام دهید . علی الخصوص اگر مسیرتان مثل آلاسکا، سخت و کوهستانی باشد.

اگر کوهنوردی را برای بار اول تجربه میکنید ، باید آن را به صورت گروهی انجام دهید . زیرا ممکن است تجهیزاتی را برای شروع فراموش کنید و یا طرز استفاده از بعضی آن ها را ندانید . مانند روشن کردن اجاق گاز کوهنوردی . همیشه یک همنورد با خود داشته باشید .

همچنین به نزدیکان خود از مقصد خود خبر دهید . همیشه یک نقشه و قطب نما با خود داشته باشید تا مسیر را به درستی طی کنید . تلفن های ماهواره ای را نیز فراموش نکنید !

7 – قانون ” اثری برجای نگذاشتن ” را بدانید !

 

برای اینکه محیط زیست را برای نسل های آینده حفظ کنیم ، باید قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را در طبیعت یاد بگیرید :

  • چاله هایی که برای دستشویی در طبعیت حفر می کنید ، صد متر از هر منبع آبی دور باشد.
  • دستمال های توالت خود را پس از انجام کار، در کیسه و یا زیپ لاک ها جمع کنید.
  • ظرف ها و یا لباس های کثیف خود را در رودخانه نشورید. مقداری آب با خود جمع کنید و صد متر از رودخانه دور شوید و شروع به شست و شو کنید. همچنین از صابون در مناطق روستایی استفاده نکنید . یک تیکه اسفنج و مقداری آب ، کار شست و شو را برای شما انجام می دهد !
  • این قانون برای شستن صورت، بدن ، و موهایتان نیز است! لطفا از صابون در رودخانه استفاده نکنید ! در این مناطق که آب بسیار زلال و شفاف است ، پیشنهاد ما به شما این است که اصلا وارد آب نشوید ! این آب یکی از پاک ترین آب های کره ی زمین می باشد و اگر کمپ های اطراف آن، در آن حمام و یا شنا نکنند برای سالیان سال برای افراد محلی آن منطقه، قابل استفاده اند.
  • سعی کنید محیط طبعیت را تمیز و پاکیزه جلوه دهید . هر گونه زباله و یا غذای نیمه تمامی که نشانی از شما در طبعیت به جای می گذارد را یا به شیوه ی صحیح دفن کنید و یا با خود از طبیعیت بیرون ببرید !
  •  

8 – طبیعت را در آغوش بگیرید !

 

اکثر کوهنوردان تازه کار از داشتن تنها دو پوشش در کوهنوردی : یکی برای خوابیدن و دیگری نیز برای کوهنوردی ، برای تمرین ، تعجب می کنند . خود من جدا از 4 تا 5 جفت جوراب و لباس زیر برای هر روز از صعود، چیز دیگری برای پوشش نمی آورم. شاید این حرف کمی ناخوشایند باشد اما حقیقت این است که اگر نمی توانید در مسیر کوهنوردی دوش بگیرید (!) هیچ دلیلی به لباس های تعویضی ندارید، زیرا در همان پنج دقیقه ابتدایی صعودتان، خیس از عرق و کثیف می شوند! این پوشش های اضافی بدون اینکه کاربردی داشته باشند فقط به وزن کوله پشتی شما اضافه می کنند.

همین دلیل باعث شد که سراغ دئودورانت بروم . اما آن هم تاثیر خاصی نداشت و پس از روز دوم کاملا بی استفاده شد ! سرانجام سراغ قرص های خشبو کننده رفتم که پوشیده از روغن های خشبو کننده و آرامش بخش هستند. این قرص ها را می توانم برای صورت و بدنم نیز استفاده کنم و خیلی زود نیز خشک می شوند.

درآخر ، کلی عکس بگیرید و لذت ببرید. کوهنوردی یکی از زیباترین و هیجان انگیز ترین فعالیت هایی است که تابحال توسط بشر کشف شده است ! امیدوارم از این نکات در کوهنوردی خود استفاده کنید تا با آمادگی بیشتری در صعود خود داشته باشید !

منبع : bemytravelmuse

نکاتی راجع به صعودی ایمن : در مواقع اورژانسی چه کنیم و چگونه کمک خبر کنیم ؟

زمان مطالعه: 8 دقیقه

یکی از نکات ضروری در صعود شما ” ایمن بودن در مسیر ” است. این ایمن بودن ، تنها با تجهیزات کاربردی صعود ، به دست نمی آید ! بلکه شما باید آموزش هایی برای مواقع ضروری و هنگام بروز حادثه در کوهستان فرا بگیرید .

زمانی که به کوهنوردی می پردازید، هیچ چیزی مهم تر از سلامتی و ایمن بودن شما و همنوردانتان در مسیر نیست. در واقع ” ایمنی در مسیر ” مهم ترین نکته در صعود شماست و مطمئنا شما نیز، هر کاری برای سلامتی خود و ایمنی در مسیر می کنید .با یک عقل سلیم و قدرت تصمیم گیری در شرایط دشوار ، مقداری، ایمنی شما در مسیر تضمین می شود و می توانید از صعودتان لذت ببرید .

اگرچه ، حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد . پس بهترین کار این است که از آمادگی بالایی برخوردار باشید و بدانید در شرایط اضطراری و اورژانسی چه کنید . یک نکته ی کلیدی این است که بدانید چگونه و چه زمانی در شرایط اورژانسی، کمک خبر کنید .

در این مقاله قصد داریم به دستورالعمل هایی در مواقع ضروری اشاره کنیم تا اگر خدایی ناکرده خودتان را در شرایطی اورژانسی و اضطراری دیدید ، آشنایی مختصری با کمک رسانی و گروه های امداد داشته باشید. توجه کنید این مقاله راجع به کمک های اولیه در حیات وحش طبیعت نیست . کمک های اولیه و ضرورت آن یک موضوع مهم دیگر می باشد و بهتر است که آن را با یک معلم با تجربه ، آموزش ببینید . شاید این مقاله بخشی از کمک های اولیه در طبیعیت باشید، علی الخصوص زمانی که در کوهستان هستید !

وضعیت را ارزیابی کنید :

 

در اولین مرحله، زمانی که حادثه و جراحتی برای خود و دیگر همنوردانتان روی می دهد، وضعیت و آسیب دیدگی را ارزیابی کنید . اگر جراحت سطحی است و با چند آیتم ساده در کیف کمک های اولیه مثل : پلاستر و نوار های پزشکی قابل درمان است، سریعا دست به کار شوید. اگر فکر می کنید شرایط آب و هوایی سخت تر خواهد شد و یا خودتان یا فرد مجروح نیاز به مراقبت های پزشکی بیشتری دارید، نزدیک ترین و هموارترین راه خروج را در پیش بگیرید و از کوهستان خارج شوید .

اما اگر جراحت عمیق باشد، شما نیاز دارید تا ارزیابی عمیق تری از آسیب دیدگی داشته باشید . حالا اگر تجربه و دانش کافی از کیف های کمک اولیه دارید، از آن ها کمک بگیرید اما وظیفه ی اصلی شما در در این شرایط اورژانسی، این که است که جراحت را ارزیابی کنید و بررسی کنید امکان خارج شدن فرد مجروح با پاهای خود و یا کمک دیگر همنوردان از کوهستان وجود دارد یا خیر .

پیچ خوردگی و یا شکستگی پا :

 

برای مثال ، یک آسیب دیدگی شایع در کوهنوردی، پیچ خوردن و یا شکستن پا و یا زانو می باشد. کوهنوردی شامل پیاده روی مسافتی طولانی در مسیر های ناهموار و صخره ها می باشد و همین مسیرها، شانس بروز حادثه و علی الخصوص پیچ خوردن پا و زانو را افزایش می دهد. حتی با احتیاط بالا در مسیر، ممکن است کمی بدشانس باشید و در مسیر دچار آسیب دیدگی و جراحت شوید .

( در مورد این آسیب دیدگی ، می توانیم به شما بگوییم که بوت های کوهنوردی نقشی مهم در جلوگیری از پیچ خوردگی پا در صعود دارند . یک جفت بوت کوهنوردی با کیفیت تعادل شما را در مسیر افزایش می دهد و با اینکه شاید با وجود آن ها، از دیگر آسیب دیدگی ها مصونیت کامل نداشته باشید اما خطر پیچ خوردگی و شکستن پا، حادثه ای دور از انتظار است ! )

در این مثال و برای ارزیابی وضعیت ، فرض کنید پای شما دچار آسیب دیدگی شده است . شما نمی دانید آسیب دیدگی شما ، شکستگی است و یا پیچ خوردگی . ارزیابی و بررسی این نوع جراحت ، بسیار آسان است . به عنوان یک قانون کلی، اگر پای شما دچار شکستگی شده باشد ، روی پای خود ایستادن و قدم زدن، امری بعید است و اگر هم بتوانید روی پای خود بایستید، درد بسیار شدیدی احساس خواهید کرد. در عوض در پیچ خوردگی، درد کمتری حس می کنید و می توانید آن را تحمل کنید و به قدم زدن در مسیر هموار ادامه دهید .

در هنگام پیچ خوردن پا در کوهنوردی، چه کنیم ؟

 

اگر جراحت پیچ خوردگی و یا شکستگی بود، در هر دو حالت، باید جوراب و بوت هایتان را به پا داشته باشید و سعی کنید حرکت کنید ! شاید در ذهن خیلی ها این حرکت برعکس دستورات پزشکی باشد، اما حرکت مداوم باعث می شود که خون همچنان در رگ های پای شما جریان داشته باشد و بتوانید خود را از کوهستان برای مداوای بیشتر و ایمنی خارج کنید !

متاسفانه زمانی که از کوهستان خارج شدید و بوت ها و جوراب های خودتان را در آوردید و به پای مجروح خود کمی استراحت دادید، متوجه می شوید که پای شما بسیار سفت شده است و کم کم درد بسیار شدیدی حس خواهید کرد ! در این زمان دیگر بعید است که بتوانید روی پاهای خودتان بایستید و حرکت کنید ! هرچند که حالا باید در خانه باشید و همچنان که پاهای خود را روی قلاب های پزشکی بالا نگه داشته اید، منتظر قهوه ای داغ باشید !

” ارزیابی و بررسی وضعیت ” را با تمام آسیب دیدگی ها، تطبیق دهید !

 

 

دقت کنید که این ارزیابی و بررسی جراحت، تنها برای پیچ خوردگی و یا شکستن پا و زانو ها بود . فاکتور های زیادی برای ارزیابی و بررسی آسیب دیدگی ها وجود دارد. در این مقاله می توانید درمان چند آسیب دیدگی شایع در کوهنوردی را فرا بگیرید .

اگرچه، قاعده ی اصلی در تمام جراحت ها یکی است و شما باید این پروسه ی” ارزیابی” را با نوع آسیب دیدگی، تطبیق دهید .برای مثال اگر سر کسی در کوهنوردی ضربه دید ، بررسی کنید آیا فرد آسیب دیده کنترلی بر افکار خود دارد؟ آیا زمانی که می خواهد حرف بزند، آن را بسیار آرام زمزمه می کند در حالیکه خودش فکر می کند بسیار واضح و بلند حرف می زند؟

راهنمایی : اگر زمانی فرصت این را داشتید تا در کلاس های کمک های اولیه شرکت کنید ، حتما این کار را بکنید ! بسیاری از شرکت ها، کلاس های کمک ها اولیه را در سر کار و یا وقت آزاد برای کارکنان خود برگزار می کنند . شرکت در این کلاس ها ، باعث می شود تا مهارت هایی را یاد بگیرید که می تواند جان افراد را نجات دهد ! آیا چیز مهم تری از نجات جان افراد، وجود دارد ؟

با خبر کردن گروه های امداد کوهستان / خدمات اورژانسی :

 

اگر نسبت به ارزیابی و بررسی آسیب دیدگی مطمئن نیستید، بهترین کار، با خبر کردن امداد کوهستان و یا خدمات اورژانسی است .

چگونگی با خبر کردن امداد در کوهستان، نسبت به منطقه و موقعیت شما در کوهستان، متفاوت است. پس بهتر است تا از قبل اطلاعاتی را راجع به بهترین روش برای دسترسی به امداد های ویژه در کوهستان و خدمات اورژانسی در مقصدتان داشته باشید. علی الخصوص اگر در منطقه ای هستید که آشنایی کاملی با آن ندارید .

معمولا ، برای دسترسی به امداد کوهستانی و خدمات اورژانسی باید با شماره ی خدمات اورژانسی تماس بگیرید و در قسمت بعد نیز، به دنبال خدمات اورژانسی خود بگردید ، مثلا خدمات امداد در کوهستان. توجه کنید که یک تلفن همراه با شارژ کامل، مهم ترین وسیله شما برای ایمنی در مسیر است .

حتی اگر نتوانستید با اپراتور خدمات اورژانسی ارتباط برقرار کنید، تلفن همراه و سیم کارت شما با هر شبکه ی مخابراتی در دسترس، ارتباط برقرار می کند و شماره ی خود را ثبت می کند . تلفن همراه شما نیز دارای جی پی اس است ، پس موقعیت شما توسط جی پی اس سریعا به خدمات اورژانسی مخابره می شود !

خدمات اورژانسی و اضطراری سریعا موقعیت شما و مشکل شما را به نزدیکترین امداد رسان در کوهستان منتقل می کنند. اگر تلفن همراه شما به هیچ گونه شبکه ی مخابراتی برای برقراری تماس دسترسی ندارد، سعی کنید مکان خود را عوض کنید تا ارتباط برقرار شود .

گروه های امداد کوهستان :

 

معمولا، امدادرسانان در کوهستان پس از برقراری ارتباط از شما سوالاتی راجع به وضعیت شما می کنند . سعی کنید این اطلاعات را قبل از تماس آماده کنید :

  • موقعیت شما
  • تعداد افراد و نام اسامی در گروه کوهنوردی
  • جزئیات آسیب دیدگی / تلفات !
  • شماره تلفن همراه شما و دیگر اعضای گروه
  • جزئیات حادثه – زمان وقع حادثه و چگونگی آن
  • تجهیزاتی که در موقعیت شما قابل دسترس است
  • نشانه هایی در مسیر و یا ویژگی هایی که موقعیت شما را نسبت به دیگر مسیرها متمایز می کند.
  • مختصات مکان ( اگر آن را در اختیار دارید ! )
  •  

گروه های امداد کوهستان از این اطلاعات، برای ارزیابی و بررسی وضعیت شما استفاده می کنند . بر اساس این اطلاعات ، گروه های امداد به شما توصیه هایی می کنند تا زمانی که آن ها به شما می رسند، وضعیت خود را کمی بهبود بخشید .

اگر مثل مثال بالا، گروه کوهنوردی شما دچار شکستگی پا و یا زانو شده باشد و امکان حرکت و خروج از کوهستان برای شما وجود ندارد، گروه امداد از شما می خواهد که جزئیات دقیق موقعیت و یا نشانه ای در مسیر را به آن ها بدهید و تا جایی که ممکن است از فرد و یا افراد آسیب دیده در راحت ترین حالت برای آن ها، مراقبت کنید !

اگر در مسیرتان نسبت به چیزی نامطمئن بودید و احساس کردید گم شده اید، با آن ها تماس بگیرید ! حتی اگر نیاز نباشد که برای نجات شما به کوهستان بیایند، راهنمایی و توصیه هایی راجع به مسیر و مقصد شما پشت تلفن به شما می کنند تا صعود خود را با سلامت به پایان برسانید . احتیاط ، شرط عقل است !

بیشتر افراد در گروه های امداد در سراسر جهان، به صورت داوطلبانه در زمان های آزاد خود کار میکنند ، پس اگر آن ها را دیدید، حتما از آنها تشکر و قدردانی کنید !

نتیـــــــجه گیری:

 

امیدواریم که این مقاله راجع به خدمات اورژانسی در کوهستان برای شما مفید بوده باشد. توجه داشته باشید که قبل از کوهنوردی در مسیری مشخص، نسبت به چگونگی دسترسی به امداد های کوهستانی در آن منطقه، اطلاعاتی به دست آورید . به هرحال به یاد داشته باشید که حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و اگر اطلاعاتی هرچند مختصر راجع به ارزیابی و دسترسی به امداد در کوهستان داشته باشید ، شاید بتوانید جان کسی را نجات دهید !

اگر نسب به ارزیابی جراحت و درمان موقت آن مطمئن نیستید، فقط شماره خدمات اورژانسی را شماره گیری کنید و به آن ها وضعیت خود را بازگو کنید . مطمئنان آن ها قادر به کمک به شما هستند و شما را به بخش مورد نظر وصل می کنند .

اگر فرصت این را داشتید حتما در کلاس های کمک اولیه شرکت کنید . شرکت در این کلاس ها به شما دانشی کافی در وضعیت های اورژانسی می دهد و به شما می گوید تا زمانی که گروه امداد به شما می رسد چه کاری برای بهتر شدن وضعیت همنورد مجروح خود انجام دهید.

آیا تا بحال در وضعیت های اورژانسی در کوهستان گرفتار شده اید و با گروه های امدادرسانی کوهستان تماس گرفته اید؟ ما خیلی دوست داریم تا داستان شما را نیز در بخش نظرات بشنویم . پس دست به کار شوید !

منبع : Coolhikinggear

چگونه برای گردشگری در جنگل ، آماده شویم ؟

زمان مطالعه: 10 دقیقه

برای گشت و گذار در جنگل نیز ، مانند تمام محیط ها ، باید از قبل برنامه ریزی و آمادگی داشته باشید. در این مقاله قصد داریم تا تمام مراحل آمادگی برای گشت و گذار و گردشگری درجنگل را برایتان شرح دهیم . توجه داشته باشید.

1 – به کسی خبر دهید !

 

هرزمانی که قصد صعود و یا گشت و گذار در محیطی داشتید که امکان مکالمه با تلفن همراه ، وجود پلیس و یا همراهی با شما، نبود ، حتما به کسی راجع به مقصد و مدت زمان سفرتان خبر دهید . این افراد شامل : خانواده ، دوستان و یا حتی مقامات محلی : مثل پلیس و … می شود . همچنین زمان برگشت خود را نیز مشخص کنید. در ماشین خود نوشته ای بگذارید و نام خود و مدت زمانی که به گشت و گذار در جنگل مشغولید را، مشخص کنید .

2 – همیشه آماده باشید !

 

این آمادگی نه تنها به تجهیزات و وسایل داخل کوله پشتی شما باز می گردد، بلکه باید اطلاعاتی هرچند مختصر از مقصدتان داشته باشید . پس کمی تحقیق کنید ، وضعیت آب و هوا را بررسی کنید تا بدانید چه خطراتی در مسیر شما ، وجود دارند. از خود بپرسید : ” هدف این سفر چیست؟ ” قصدتان کوهنوردی در ارتفاعات ، کمپینگ و یا مقصد مشخصی برای اقامت است ؟

3 – یک راهنمای محلی را استخدام و با او مشورت کنید.

 

اگر نسب به محیط گردشگری و صعود خود اطلاعات کمی دارید و میخواهید راجع به آن، اطلاعت بیشتری کسب کنید، استخدام و کمک گرفتن از یک راهنمای محلی، ارزشی چند برابر دارد و و سلامت شما را در مسیر، تضمین میکند.

4 – تجهیزات کافی با خود داشته باشید .

 

بسته به مدت زمان صعود و فعالیت خود ، وسایل و تجهیرات مورد نیاز خود را بیاورید . در پایین به چند وسیله و تجهیزات کاربردی اشاره خواهیم کرد .

5 – پوشش مناسبی داشته باشید .

 

بیشتر جنگل ها گرم ، مرطوب و گاها خیس می باشند . همچنین محیط جنگل پر از موجودات و گیاهانی هستند که گاز میگیرند ، نیش میزنند ، زخم میکنند و یا خراش می اندازند . پس در انتخاب نوع پوشش و لباس خود دقت کنید . حتما خود را کامل بپوشانید تا از این خطرات در امان بمانید .

یک پیراهن آستین بلند سبک ، یک شلوار سبک بادوام ، یک کلاه لبه دار بلند ، یک جفت جوراب مخصوص جنگل و یک کفش بادوام و محکم از الزامات ورود و گردشگری در جنگل است . شلوار های قابل تبدیل که تنها با یک زیپ به شلوار و یا شلوارک تبدیل می شوند، شلوارهای مناسبی برای جنگل هستند زیرا می توانید در محیط های گرم و بدون حشرات آزاردهنده ،خیلی راحت آن را تبدیل به شلوارک و در محیط های سرد و پرخطر، به شلوار تبدیل کنید .

اگر در مناطقی هستید که ممکن است زالو و یا دیگر حشرات آزاردهنده وجود داشته باشند ، از جوراب های ضد زالو (leech socks ) استفاده کنید . این جوراب ها از کتان های بافته شده و گتر نایلونی تشکیل شده اند که تا زیر زانوهای شما می آیند . پارچه های مصنوعی زودتر خشک می شوند و از آنجایی که در جنگل خیلی زود خیس می شوید، ( از تعرق ، باران ، خروش نهرها و یا دریاچه ها در هنگامیکه که استراحت کرده اید )، به آن ها و یا کتان های خیلی سبک نیاز خواهید داشت . این جنس ها خیلی زودتر از پارچه های جین، خشک می شوند .

حتما یک جفت جوراب و تی شرت اضافی با خود داشته باشید. اینکه همیشه لباس و پوششی گرم و خشک برای تعویض با لباس های خیس خود داشته باشید، بسیار دلپذیر است !

6 – لباس های زیر خود را نیز فراموش نکنید !

 

لباس های زیر یکی دیگر از پوشش هایی هستند که باید به آن دقت کنید . از آنجایی که شما در حال تعرق و خیس شدن هستید، پوشش های مصنوعی انتخاب خوبی هستند زیرا خیلی زود خشک می شوند و از درد های رنج آوری مثل ساییدگی ، تعرق و سوزش پوست و…. در امان می مانید.

7 – کوله پشتی متناسبی با آناتومی بدنتان، انتخاب کنید.

 

یک کوله پشتی متناسب با آناتومی بدن وفعالیت شما، انتخابی الزامی برای ذخیره ی تجهیزات و وسایل مورد نیاز شما می باشد. حتما سراغ کوله پشتی های بیاروید که تهویه مناسب و پوشش ضد آب داشته باشند . حتی اگر خود کوله پشتی نیز ضد آب بود حتما یک پوشش ضد آب دیگر بگیرید، زیرا در جنگل بارش باران به حدی است که در پارچه های ضدآب نیز نفود می کند !

مقاله ی پیشنهادی : چگونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی را انتخاب کنیم ؟

8 – از ذهنتان کمک بگیرید !

 

مطمئن شوید که تجهیرات اساسی خود را آورده اید. اولین وسیله مورد نیاز، مغز شماست . اگر احساس کرده اید که در قسمتی از جنگل گم شده اید، نگران نباشید ! جایی توقف کنید و به مسیر اولیه تان فکر کنید . مثبت فکر کنید . اگر به دوستان و یا خانواده ی خود از قبل اطلاع داده باشید، در صورت برنگشتن شما، به دنبال شما خواهند گشت. با یک ذهن آزاد و آرام ، خیلی راحت دوباره به مسیر خود بازخواهید گشت . فقط ” مثبت ” فکر کنید .

اگر گم شده اید ، یک نهر و یا رودخانه پیدا کنید . مسیر آن را دنبال کنید تا به مردم و یا دهکده ای برای کمک برسید . اگر از مسیر خارج شده اید ، جنگل ، شما را از همه طرف احاطه کرده است و بیشتر از3 یا 4 متر جلوتر خود را نخواهید دید ! پس دنبال کردن یک نهر و یا رودخانه می تواند به معنی جاده و راه فراری برای شما باشد .

9 – به اندازه کافی آب بخورید !

 

در آب و هوای گرم و مرطوب، تعرق شما زیاد است و خیلی زود آب بدنتان خالی می شود . مطمئن شوید که مقدار زیادی آب می خورید . به یاد داشته باشید زمانی که تشنه شده اید، آب رسانی به بدنتان را به درستی انجام نداده اید!

حمل آب معمولا برای گردشگران سنگین است و بیشتر مردم نیز به اندازه ی کافی ، آب با خود ندارند. اگر در مسیرتان منبع آبی مثل رودخانه و یا نهر بود ، باید به شیوه ای آن را تصفیه کنید . از فیلتر های آب گرفته تا قرص های تصفیه و یا جوشاندن آب. هیچ گاه به آب های داخل نهر و یا دریاچه ها اطمینان نکنید و حتما آن را قبل از نوشیدن، تصفیه کنید .

اگر هیچ راهی برای تصفیه کردن آب پیدا نکردید با استفاده از برگ گیاه پالم و یا پوست موز، آب های باران و یا قطرات آبی که روی پوشش ضدآب کوله پشتی شما است را، پاکسازی کنید .

10 – وسایلی برای روشن کردن آتش داشته باشید.

 

شیوه ای برای روشن کردن آتش داشته باشید. آتش به دلایل زیادی، کاربرد بسیاری دارد : جوش آوردن آب ، سیگنال و علامت دادن و گرم کردن بدنتان. حداقل 2 و یا 3 وسیله برای روشن کردن آتش با خود داشته باشید .

توجه کنید چوب کبریت ها کارایی لازم را ندارند ! رطوب و خیس بودن جنگل را که یادتان هست ؟ حتی چوب کبریت های ضد آب نیز در جنگل، روشن نمی شوند . یک فندک و یا چند آتش زنه با خود همراه داشته باشید . . اگر جنگل شما خیس هم نباشد به احتمال زیاد کمی مرطوب است . پس باید به دنبال چیزی باشید که مدت بیشتری در این رطوبت روشن بماند . فندک های بوتان و یا حتی شمع ها نیز عملکرد خوبی در این رطوب دارند .

شیوه های دیگر آتش روشن کردن مثل بزرگنمایی با لنز و ایجاد آتش نیز، کارایی چندایی در جنگل ندارند . زیرا به احتمال زیاد هوای جنگل ابری وبارانی است و خبری از نور خورشید نیست !

11 – تغذیه را فراموش نکنید !

 

غذا را فراموش نکنید . جدا از نوشیدن آب، برای زمانیکه در طبیعت و جنگل مشغول گردشگری هستید به غذا نیاز خواهید داشت . اگر آشنایی کافی با غذاهای مجاز و غیر مجاز در صعودتان ندارید از غذاهای بقا ( غذاهایی کنسروی ) و شکلات های انرژی زا استفاده کنید . در جنگل نیز، میوه های زیادی اعم از موز، نارگیل و دیگر میوه ها وجود دارند. نهر و رودخانه ها نیز پر از ماهی های کوچک است . فقط حواستان به حشرات موذی و آزاردهنده هم باشد .

12 – هیچ گاه چاقو را فراموش نکنید !

 

هیچگاه چاقو را فراموش کنید زیر چاقو یک وسیله ی بسیار کاربردی است. همه ی ما مطمئنان فیلم هایی دیده ایم که در آن شخصیت اصلی با یک چاقوی بلند در جنگل به سر می برد و در پایان فیلم هم جان سالم به در می برد ! ( رامبو ! ) . اما شما در جنگل نیازی به آن چاقو های سنگین و بلند ندارید، چون استفاده از آن ها بسیار سخت می باشد. فرض کنید می خواهید یک ماهی کوچک را با چاقوی بلندی تمیز کنید ! افراد محلی مالزی (Orang Asli) معمولا یک چاقوی بسیار بلند به طول بازوی شما در جنگل دارند که بیشتر وزن آن نیز تیغه ی آن می باشد ! این افراد با کمک این شمشیر می توانند خیلی راحت پناهگاهی برای خود درست کنند و یا با قطع برگ و خاشاک مسیر، مسیر خود را هموارتر کنند . تبرهای کمپینگ نیز برای استفاده در جنگل ، بسیار کاربردی می باشند.

چاقو های همه کاره ( سوییسی ) را فراموش نکنید . این چاقوها با داشتن تیغه های قفل شدنی ، یک اره کوچک ، قیچی و یک انبردست، به ابزاری همه کاره برای شما تبدیل می شوند . حتی کوچکترین و ارزان ترین نوع آن ها نیز، در طبیعیت وحشی جنگل ، کاربردی است .

13 – یک چراغ قوه و یا هدلامپ با خود داشته باشید !

 

یک چراغ قوه و یا هدلامپ با خود داشته باشید . وجود هرکدام از آن ها، به شما این اجازه را می دهد تا براحتی در شب از محیط کمپ خود خارج شوید و مسیر را به راحتی ببینید .

مقاله ی پیشنهادی : 8 توصیه برای خرید هدلامپ

14 – تجهیرات مسیریابی را فراموش نکنید !

 

حتما یک نوع سیستم مسیریابی با خود داشته باشید . یک قطب نمای کوچک و یک نقشه. مسیریابی در جنگل کاری بسیار دشوار است زیرا شما مسافتی کمتر از 3 تا 4 متر جلوتر از خود را می بینید .اگر نهر و یا رودخانه ای در مسیر شما بود، می توانید با تعقیب مسیر آن، به راحتی به مسیر اصلی برگردید.

15 – دستمال سر و یا اسکارف در جنگل بسیار کاربردی هستند !

 

یک دستمال سر ( اسکارف ) با خود داشته باشید . آن را به دور گردن خود ببندید و اگر احساس گرما کردید کمی آن را خیس کنید. می توانید برای حفاظت در برابر خورشید و یا حشرات موذی نیز آن را پایین گردن خود ببندید .

تمام این تجهیزات را با خود داشته باشید . در جیب ها ، کوله پشتی و یا دور گردنتان . کیت های بقا ( survival kit ) بیشتر این وسایل را در خود دارند . می توانید کیت بقای خودتان را بسازید! اما حواستان باشد راجع به وسایل داخل آن، کمی جست و جو کنید و کاربرد هرکدام را یاد بگیرید .

وسایل وتجهیزات بیشتر :

 

بسته به نوع فعالیت و مقصدتان و جای خالی در کوله پشتی تان ، می توانید چند وسیله ی بیشتر نیز با خود داشته باشید . در لیست پایین به چند وسیله ی کاربردی دیگر، اشاره خواهیم کرد.

-یک چادر ضدآب نایلونی سبک ( تارپ ) داشته باشید. 7 در 10 سایز مناسبی می باشد و تنها با یک طناب ، سیم،نخ دندان و یا شاخه های محکم می توانید یک سقف ضدآب برای خود اماده کنید . حتی می توانید برای ساخت پناهگاهی هنگام باران از آن استفاده کنید .

-اگر جای بیشتری در کوله پشتی خود دارید یک ننو مسافرتی ( هموک ) با خود داشته باشید . ننو ها بهترین راهکار برای خوابیدن در جنگل هستند زیرا سطح جنگل عموما خیس و پر از حشرات موذی می باشد .اگر تنها چادر مسافرتی در اختیار دارید و باران نیز نمی بارد، با یک طناب می توانید این چادر را تبدیل به ننو ( هموک) کنید . اگر بارش باران نیز شروع شد می توانید با استفاده از برگ ها بامبو ، پالم و یا موز برای خودتان سقفی بسازید . در واقع جنگل ها ،مملو از درختان و برگ ها و میوه های کاربردی می باشند و با کمی فکر می توانید هرچه می خواهید بسازید !

-چند متر طناب با قطر کم و یا چند متر سیم محکم برای تله گذاری شکار ، تعمیر وسایل ، ساخت وسایل و…

-چند محفظه و بطری برای ذخیره آب با خود داشته باشید .

-یک پشه بند ،شما را از شر حشرات موذی و پشه ها در هنگام خواب حفظ می کند . همچنین می توانید از آن به راحتی برای صید کردن ماهی نیز استفاده کنید .

-می توانید 500 گرم قهوه نیز با خود داشته باشید تا در صورت سرد شدن هوا ، آن را دم کنید و بنوشید.

موارد بیشتر :

 

-یک کیف کمک های اولیه که شامل ، بانداژ ، آسپرین ، آنتی بیوتیک ، کرم های ضدباکتری ، سوزن و … می شود.

-یک جفت صندل برای اینکه زمانی که به محیط کمپینگ باز می گردید کمی به پای خود استراحت بدهید.

-از ژل های استرلیزه کننده و صابون برای تمیزن کردن دست خود استفاده کنید .

-یک اجاق گاز کوچک با خود داشته باشید تا بتوانید پخت و پز کنید . کار با اجاق گازهای کوهنوردی بسیار آسان است و خیلی زود روشن می شوند . می توانید خیلی راحت با آن ها ، آب را بجوشانید.

-یک عدد جی پی اس با خود داشته باشید و شیوه ی عملکرد آن ها را یاد بگیرید . جی پی اس ها بسیار آسان تر از قطب نما هستند . از زمانی که گردشگری خود را آغاز می کنید مکان اولیتان را مارک کنید تا برای بازگشت صحیح، دقیقا از همان مسیر برگردید .

-یک جفت حوله برای خشک کردن خود داشته باشید.

-یک چاقوی سفری و یا شکاری با خود داشته باشید . اما به یاد داشته باشید حتما شیوه ی کار با آن ها را فرا بگیرید .

-تجهیزات ماهی گیری را فراموش کنید ! شاید دلتان خواست یک ماهی کوچک برای ناهارتان صید کنید !

-تنباکو را فراموش نکنید . حتی اگر سیکار نیز نمی کشید می توانید از تنباکو برای دفع حشرات موذی مثل زالو استفاده کنید . می توانید آن ها را دم کنید و روی قسمت های کتانی لباستان بریزید . زالو ها از نیکوتین بیزار هستند . جنگل بان های محلی، تنباکو را روی پوست خود می مالند تا از شر این حشرات موذی در امان بمانند .

منبع : WIKIHOW

 

10 نکته برای کویر نوردی

زمان مطالعه: 9 دقیقه

اگر قصد دارید به کویر نوردی بپردازید، باید نکاتی را قبل از شروع ماجراجویی تان در کویر و یا صحرا فرا بگیرید تا امنیت تان تضمین شود . بعضی از این نکات شامل برنامه ریزی صحیح و دقیق، به همراه داشتن مقدار زیادی آب و توجه به میزان بنزین در باک اتومبیلتان است . به یاد دارم وقتی اولین کویرنوردی خود را در دسامبر 2014 انجام دادم، یک همراه محلی بادیه نشین با خود داشتیم که تمام مقدمات اصلی سفر را برایمان انجام داد . اگرچه چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است در خانه آن ها را فراموش کنید اما شاید نبود آن ها، صحرانوردی شما را جذاب و مهیج تر کند !

1 – کفش های سر بسته با خود نیاورید !

 

از آوردن صندل های راحتی خودداری کنید . بهترین کفش ها در محیط صحرا و کویر، صندل های سبک پلاستیکی هستند که با داشتن یک تیغه ی لاستیکی بین انگشتان پای شما جای میگیرند . این صندل ها را می توانید خیلی راحت زمانی که از ماشین پیاده و یا سوار می شوید ، در بیاورید و یا بپوشید . هر نوع کفش دیگری در صحرا و کویر، موجب ناراحتی پای شما می شود . پس، از آوردن کفش های سر بسته جدا خودداری کنید زیرا ممکن است با ورود سنگ و یا شن در پای شما ایجاد ناراحتی کنند .

2 – از تونیک های آبرسان استفاده کنید !

 

درست حدس زده اید ! محیط کویر بسیار خشک و گرم است و در نتیجه رطوب در آن بسیار پایین است . اگر قصد دارید تا چند روز در کویر بمانید حتما یک تونیک آبرسان پوست با خود داشته باشید تا رطوبت کافی به پوستتان برسد. سفر به کویر درست مانند پرواز با هواپیما می باشد ! تنها فرق آن نیز این است که نمی توانید از کرم های مرطوب کننده در کویر استفاده کنید زیرا ترکیب آن با شن، به شدت برایتان آزاردهنده می شود !

 

3 – یک بالش با خود بیاورید !

 

اگر شما نیز مثل ما سراغ تورهای کویر رفته اید، توقع نداشته باشید که یک بالش نرم پرمانند برایتان بیاورند ! معمولا تور ها تمام نیاز های اولیه و وسایلی که در کویر احتیاج خواهید داشت را برایتان مهیا میکنند اما توقع وسایل لوکس و درجه یک را هم نداشته باشید ! بهرحال اگر فردی هستید که خواب با بالش نرم برایتان ضروری است، حتما یک بالش نرم دیگر با خود بیاورید .

4 – چند نوع غذای خوشمزه و دلخواهتان را با خود بیاورید !

 

حقیقتا خود من از کیفیت و انتخاب غذایی که راهنمای ما در کویر برای شام و صبحانه ی ما داشت، متعجب شدم. از شانس بد من، غذای شام ما مرغ بود و من نیز زیاد از مرغ خوشم نمی آید ! تا زمانی که شام ما سرو می شد، من در محیط کویر از سرما یخ زده بودم و فقط دلم یک غذای گرم و خوشمزه ( بدون مرغ ! ) می خواست . پس سعی کنید در ابتدای تور به راهنمای خود راجع به رژیم غذاییتان اطلاع دهید و یا سعی کنید چند غذای لذیذ و یا مواد غذایی که بتوان آن ها را پخت و یا با دیگر غذا ها سرخ کرد با خود داشته باشید .

 

5 – یک کولر و یا پنکه با خود داشته باشید !

 

آب و هوا در کویر در پایان روز و فرا رسیدن شب، سرد می شود. پس ممکن است که فکر کنید نیازی به کولر و پنکه ندارید ! با این حال باید به شما بگوییم که کویر در شب، در ماه های زمستانی، سرد است و در طول روز و تابستان، به شدت گرم و طاقت فرساست. پس حتما یک کولر با خود بهمراه داشته باشید .

6 – یک فلاسک حاوی نوشیدنی داغ با خود داشته باشید !

 

دما در کویر و صحرا به شدت متغیر است. در طول روز بسیار گرم و ممکن است با فرا رسیدن شب، سرد شود . پس مطمئن شوید که یک فلاسک حاوی چای و یا قهوه ی گرم با خود داشته باشید تا با غروب خورشید و فرا رسیدن شب، بدنتان را گرم نگه دارید .

7 – یک پتو با خود بیاورید !

 

بجای آنکه یک سویشرت و پلیور اضافی برای گرم ماندن در کویر با خود بیاورید، به شما پیشنهاد میدهیم که یک پتوی کلفت با خود داشته باشید . ( درست مثل پتوهایی که در هواپیما به شما می دهند ) . می توانید از آن به عنوان زیرانداز استفاده کنید و یا آن را در شب دور خود بپیچید و یا به عنوان پتویی اضافه در هنگام خواب استفاده کنید !

8 – لباس های بیس اسکی خود را بیاورید .

 

هرکسی که تا بحال فواید و راحتی لباس های بیس اسکی ( لباس هایی دو تیکه با آستین های دراز در دست و شلواری دراز که در فصول سرد هوا، به تن می کنند ) تجربه کرده باشد ،مطمئنا می داند که این نوع پوشش ها، یکی از بهترین ابتکارات برای فصول سرد می باشد. پس اگر پیژامه و شلور راحتی شما برای آب و هوای سرد شب، خیلی نازک بود، این لباس های بیس گرم را پیشنهاد می دهیم .

9 – چند بازی فکری ( تخته ای ) با خود داشته باشید !

 

زودتر جای خواب خود را مشخص کنید. حالا تا رسیدن شب کلی وقت دارید که از کویر لذت ببرید . شن سواری (Sandboarding) ؟ بله ! زل زدن به ستارگان در سکوت ؟ بله ! صحبت کردن با یکدیگر ؟ حتما ! اما بگذارید از شما بپرسم آخرین باری که بازی های فکری ( تخته ای ) کرده اید، چه زمانی بوده است ؟ اگر حقیقت را میخواهید، می توانم به شما بگویم که ساعت های خلوت و ساکت در کویر، فقط مخصوص بازی کردن چند نفری و لذت بردن از آن است !

10 – قاب های ضدآب برای وسایلتان تهیه کنید !

 

برای جلوگیری از جمع شدن شن و ماسه درگوشی و یا دوربین دیجیتال خود، حتما یک قاب ضدآب برای آن تهیه کنید. این قاب ها نه تنها سلامت وسایل شما را در آب تضمین می کنند، بلکه در کویر نیز به محافظی در برابر جمع شدن شن ها و ماسه ها در آن ها، تبدیل می شوند . به من اعتماد کنید ، هرچقدر هم که آدمی وسواسی و پاکیزه باشید ، بعد از گذشت چند ساعت، شن و ماسه همه جایتان را فرا گرفته است و در این شرایط ، خیلی سخت است که بتوانید از تجهیزات الکترونیکی خود محافظت کنید !

 

منبع : Blackwhitevivid

 

بقا در کویر و مهارت‌های نجات در این اقلیم

اگر گم شدیم یا هر حادثه‌ای برای ما و تیم‌مان پیش آمد مهمترین نکته این است که کمی بنشینید و شرایط را بپذیرید تا ضربان قلبتان آرام گیرد و بتوانید به دنبال راهکار بگردید.


1.از خود در مقابل سرما و گرما محافظت کنید

بزرگترین خطراتی که جان افراد را در کویر تهدید می کنند قرار گرفتن در برابر نور خورشید در طول روز، سرمای هوا در طول شب و کمبود آب بدن است. یکی از بهترین راه ها برای مراقبت از بدن در مقابل نور خورشید این است که همیشه یک کلاه بزرگ یا یک پوشش برای مراقبت از سر همراه خود داشته باشید. اگر قسمت بالای سر شما برای مدت طولانی در معرض نور مستقیم یا حتی غیر مستقیم خورشید باشد بدن شما باید سخت کار کند تا خودش را خنک نگه دارد بنابراین اولین قانون بقا در کویر این است که سر خود را در معرض نور خورشید قرار ندهید. اگر کلاه ندارید سعی کنید از وسایلی که دم دست شما هستند برای خود یک کلاه بسازید.

اگر تصمیم به شب روی کردید حتما باید در طول روز جان‌پناهی با بیشترین میزان سایه پیدا کنید، پشت تپه های رملی یا شکاف سنگی، زیر سایه درختچه ای، در هر حالت شما باید حتما یک سایه داشته باشید و در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.

اگر نتوانستید جان‌پناه پیدا کنید باید خودتان را در زیر شن مدفون کنید، مانند حیوانات بیابان باید تمام بدن جز سر را در زیر شن مدفون کرده و کلاه آفتاب گیر و چفیه را به دور سرتان پیچیده و کوله به عنوان سایه بان خود تنظیم کنید. این عمل در شرایط بسیار حاد یکی از حیاتی ترین روش های در امان ماندن از آفتاب سوختگی شدید، گرمازدگی و همچنین تعرق بالاست.

یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید در زمان پروسه نجات در کویر انجام دهید اعلان هشدار نوری یا نشانه ای است. در طول روز گاهی با آیینه ارسال پیام نمایید و 3 پیام نوری پشت سر هم یعنی کمک! در شب هم با روشن کردن آتش می توانید محل خود را گزارش دهید.

2.آب ننوشید

به محض اینکه تشنه شدید آب ننوشید. بهترین کار این است که آب را در طول روز برای خود جیره بندی کنید و آن را جرعه جرعه بنوشید. با مشاهده رنگ ادرار خود می توانید نیاز آب بدن را تشخیص دهید اگر ادرار شما کم رنگ باشد یعنی نیازی به نوشیدن آب ندارید و اگر پررنگ باشد باید کمی آب بنوشید. اگر به آب دسترسی پیدا کردید به سرعت از آن ننوشید و مطمئن شوید که آن آب مسموم نیست چرا که در صورت نوشیدن آب مسموم دچار اسهال و استفراغ می شوید و به سرعت آب بدنتان را از دست می دهید.

1)اگر در کنار یا نزدیکی محلی هستید که آب وجود دارد همانجا بمانید تا تیم های امداد به سراغ شما بیایند، اما اگر ذخیره اندک آبی دارید باید به فکر بدست آوردن آب باشید.

2) از لحظه ای که متوجه گم شدگی خود شدید در صورت داشتن بطری یک بار مصرف با درپوش مناسب، به هیچ وجه ادرارتان را دور نریزید.

3) اگر بیش از 3 لیتر آب دارید بهتر است که شب روی را انتخاب کنید اما اگر میزان ذخیره آب شما کم است باید حتما آب پیدا کنید، برای همین باید زمانی از روز را هم به عملیات پیدا کردن آب بپردازید.

4)اگر آب ندارید باید به چند نکته توجه کنید، مسیر رودخانه‌های بارشی که برجای مانده اند، عمق دره ها، مسیر حرکت پرندگان و یا حشرات، مسیر حرکت جانوران. این نکته بسیار کلیدی است که بدانید جانوران، پرندگان و حیوانات در عصر و هنگام غروب خورشید به سمت محلی که آب در آنجا وجود دارد حرکت می کنند و این می تواند جان شما را نجات دهد.

5)در بستر رودخانه های خشک شده خاکی، ممکن است هنوز چاله آب وجود داشته باشد

3.پیدا کردن آب در عملیات نجات در کویر

• بستر کف رودخانه‌های خشک و یا هر مکانی که نشانه ای از علف و گیاه است را به میزان 30 تا 40 سانتی متر گود کنید اگر رطوبت را دیدید می توانید با حفر بیشتر به مقداری آب برسید، ممکن است مقدار اندکی آب که بدست می آید گل آلود باشد سعی کنید آن را با قرص کلرضد عفونی کنید. 

• شبنم‌ها یا قطرات صبحگاهی آب بر روی گیاهان را قدر بدانید، همین قطره ها می تواند جان شما را نجات دهد. 

• در گودالی که خاک مرطوبی دارد می توان با استفاده از گرمای خورشید و یک سری فعالیت ها در چند ساعت مقداری آب برداشت کرد. در وسط گودال یک ظرف یا لیوان قرار دهید، بر روی دهانه گودال یک کیسه پلاستیکی بکشید و لبه های کیسه را کاملا سنگین چین کنید تا هوایی رفت و آمد نکند. در مرکز کیسه دقیقا بر روی ظرفتان تکه سنگی کوچک بگذارید، نم خاک با استفاده از گرمای خورشید بخار شده و بخارها به کیسه می رسد و سرمای کیسه آن ها را تبدیل به قطره های آب می کند، با شیء که با سنگ کوچک ایجاد کردید قطره ها به سمت لیوان یا ظرف شما حرکت می کند و می چکد. در مدت این عملیات شما می توانید در سایه ای جان‌پناه بگیرید. 

4.خونسردی خود را حفظ کنید

وحشت و اضطراب خطرناک ترین دشمن نجات در کویر است. بنابراین اگر بتوانید به آرامی خونسردی خود را حفظ کنید می توانید گام های دیگر را بردارید. اگر دقیقا می دانید کجا هستید بهتر است با خونسردی و با برنامه ریزی مناسب مسیر خود را پیدا کنید.

5.علامت گذاری کنید

زمانی که تصمیم به حرکت گرفتید مکان و مسیر سفرتان را با استفاده از سنگ، چوب یا اشیای دیگر نشانه گذاری کنید و در صورت داشتن هر ابزار دیگری برای افرادی که ممکن است به آن بربخورند پیغام بگذارید. قبل از حرکت یک مکان را در دوردست برای خود انتخاب کنید و مسیر خود را در راستای همان مکان ادامه دهید. در فواصل معین سنگ یا چوب کوچکی قرار دهید تا با استفاده از این نشانه ها رد شما را پیدا کنند.

در کویر شما با پهنه عجیبی از ستارگان روبرو هستید پس در شب به راحتی می توانید با استفاده از ستاره‌ها جهت یابی کنید. مهمترین راه نجات شما پس از رعایت موارد بالا انتخاب یک مسیر و ادامه دادن آن تا رسیدن به یک نقطه درست و مناسب است، پس نشانه ها را به خاطر بسپارید تا بیهوده به دور خودتان نچرخید صبور باشید و با آهستگی و هوشیار قدم بردارید.

6.انرژی خود را هدر ندهید

زمانیکه به دنبال یافتن پناهگاه یا آب هستید سعی کنید کمترانرژی مصرف کنید به طوریکه رطوبت بدنتان و انرژی غذایی که مصرف کرده اید هدر نرود. به آرامی حرکت کنید تا عرق نکنید و هنگام تنفس دهانتان را بسته نگه دارید تا هنگام تنفس آب بدنتان کم نشود. با استفاده از یک تکه دستمال یا لباس جلوی دهانتان را بگیرید.

هر کوهنورد و طبیعتگرد باید در مواقع خطر بتواند از خود و همنوردان خود محافظت کند، برای این کار باید تکنیک های بقا در طبیعت را قبل از شروع سفر بیاموزد.

ما در کنار هم هستیم تا حوادث کوهنوردی را کاهش دهیم: دوره آنلاین مقدماتی بقا سطح پایه (مدرس:استاد عماد تفضلیان)

منبع : mag.eravel.com