زمان مطالعه: 4 دقیقه

شاید نحوه ی صحیح بستن هارنس برای خیلی از مبتدی ها، کمی سخت و چالش برانگیز باشد . از آنجایی که این وسیله ی ایمنی دارای چند بند، حلقه های پا، سگک های مختلف و .. می باشد، امکان اشتباه در بستن آن وجود خواهد داشت. با رعایت نکته های زیر و چند بار تکرار، کاملا با این وسیله ی کاربردی و نحوه ی بستن آن، آشنا خواهید شد.

در این مطلب شما را با نحوه ی صحیح بستن هارنس آشنا خواهیم کرد. ( توجه داشته باشید که تمام هارنس ها به یکدیگر شبیه نیستند و اگر هنوزم بعد از خواندن این مقاله، مشکلی با بستن آن داشتید ، حتما دستور العمل و بروشورهای داخل محصول را مطالعه فرمایید. )

• سگک ها را شل کنید : با سگک های کمربند و حلقه های پا شروع کنید.
• تمام بندها را صاف کنید : سعی کنید هیچ گونه پیچ خوردگی در حلقه های پا و کمربند وجود نداشته باشد.
• وارد هارنس شوید :: پاهای خود را درون حلقه های پا کنید و سپس هارنس را بالا بکشید.
• سگک ها را سفت کنید : سگک های کمربند و حلقه های پا را کاملا محکم کنید.
• سگک ها را به جای اولیه خود بازگردانید : مطمئن شوید بعد از سفت کردن، سگک ها در جای مناسب و اولیه خود قرار گرفته اند.
• یک بار دیگر تمام موارد بالا را چک کنید : مطمئن شوید هیچ پیچ و تابی در طول بند ها وجود ندارد و تمام سگک ها در جای اولیه خود هستند .

در پایین به جزئیات بیشتری راجع به هر یک اشاره خواهیم کرد :

1 – سگک های کمربند وحلقه های پا را شل کنید :

 

بعضی از هارنس ها به شما اجازه می دهند تا کاملا سگک ها را شل و یا باز کنید . بعضی از کوهنوردان ترجیح می دهند زمانیکه هارنس را بستند، سگک ها را شل کنند. اما معمولا اگر قبل از وارد شدن به هارنس، سگک ها را شل کرده باشد، بستن آن سریع تر و ساده تر خواهد بود. ( اگر هارنس شما فاقد سگک پا می باشد و حلقه های پای آن به صورت کشی می باشد، فقط سگک کمربند را شل کنید. )

2 – پیج و تاب های کمربند و حلقه های پا را، کاملا صاف کنید :

 

دستگیره های هارنس را بگیرید .آن را بالا بیاورید و جلوی خود قرار دهید. سعی کنید تمام پیج و تاب های بندها را، صاف کنید. از آنجایی که حلقه های پا بیشتر پیج و تاب می خورند و برعکس می شوند، توجه بیشتری به این قسمت داشته باشید. یک راه ساده تر برای تشخیص پیچ خوردگی هارنس وجود دارد. به بند کشی پشت هارنس که کمربند را به حلقه های پا وصل می کند، توجه کنید. این بندها باید به صورت کاملا صاف به حلقه های پا متصل شده باشند.

3 – پاهای خود را درون حلقه های پا قرار داده و آن را بالا بکشید :

 

با استفاده از کمربند، هارنس به شکلی بالا بکشید که حلقه های پا در نزدیکی قسمت بالایی ران و کمربند نیز، بالاتر از استخوان های لگن شما قرار گرفته باشد. همچنین می توانید هارنس را روی زمین بگذارید و حلقه های پا را داخل کمربند کنید . پاهای خود را وارد حلقه ها کنید و هارنس را بالا بکشید.

4 – کمربند و سگک های حلقه های پا را محکم و سفت کنید :

 

در ابتدا ، کمربند را کاملا محکم کنید تا هارنس پایین تر از لگن شما نیاید. ( شما می توانید با قرار دادن یک دست خود داخل کمربند، از سفت و محکم بودن آن اطمینان حاصل کنید. دست خود را به زیر کمربند بکشید و سپس آن را مشت کنید و سعی کنید مشتتان را به صورت تدریجی بالاتر بیاورید. اگر دستتان خیلی راحت خارج شد، پس نیاز دارید تا کمربند را سفت تر کنید. سگک های حلقه های پا را به صورتی محکم کنید تا کاملا درآن ها احساس راحتی داشته باشید . اگر بتوانید یک دست خود را میان حلقه های پا و ران خود ببرید، می توانید مطمئن باشید که بند ها خوب محکم شده اند.

5 – سگک ها را به جای اولیه خود برگردانید :

 

در بسیاری ازهارنس های جدید و پیشرفته، بعد از بستن هارنس، سگک ها به جای اولیه خود باز می گردند . اگر هارنس شما به این شکل می باشد، فقط بند ها را محکم کنید و آماده ی صعود شوید . اما در بسیاری از مدل های قدیمی ، شما باید به صورت دستی سگک ها را برگردانید. برای اینکار، یک بار دیگر بند ها را داخل سگک ها بکشید و آن را کاملا محکم کنید.

توجه : همیشه سعی کنید دستورالعمل و بروشور های داخل هارنس را بخوانید تا بدانید با چه نوع سکگ و بندی سرکار دارید و بستن آن به چه شکلی می باشد. یکی از مهم ترین موارد در بستن هارنس، برگرداندن تمام سگک ها در جای صحیح خود می باشد.

6 – یک بار دیگر مطمئن شوید که تمام مراحل را به درستی انجام داده اید و هارنس به شکل صحیح بسته شده است :

 

مطمئن شوید که هیچ گونه پیچ و تابی در طول بند ها و کمربند وجود ندارد و تمام سگک ها کاملا سفت و محکم شده اند. سعی کنید هارنس همنورد خود را نیز بررسی کنید تا اشتباهی در بسته شدن آن وجود نداشته باشد.

فکر کنم حالا آماده ی صعود خود شده اید. از صعود ایمن خود، لذت ببرید .

مقاله پیشنهادی : ۶ توصیه اشتباه در سنگ نوردی

منبع : REI

زمان مطالعه: 8 دقیقه

بگذارید مقاله ی امروز را با یک نقل قول معروف از یکی از فیلم ها (Crocodile Dundee) شروع کنیم !
“That’s not a knife, THAT’S A KNIFE.”
” این تنها یک چاقو نیست ، این یک چاقو است ! “

فرقی نمی کند شما یک جنگجوی واقعی و یا یک کوهنورد ساده باشید ! در هر دوحالت در طبیعت وحشی، به یک ابزار همگانی احتیاج خواهید داشت . ” یک چاقوی جیبی با کیفیت “

انتخاب صحیح یک چاقوی جیبی که بتواند نیازهای شما را از نظر ایمنی و بقا در طبیعت، تامین کند، ضروری می باشد. با یک چاقوی قابل اعتماد و با کیفت می توانید از پس هر کاری در طبعیت برآیید !

در انتخاب یک چاقوی کوهنوردی صحیح، باید به موارد زیادی توجه کنید و نباید ملاک شما فقط تیغه ی تیز و برنده ی آن باشد . این چاقو قرار است به یکی از پرکاربردترین وسایل در صعودهای بعدی شما تبدیل شود !

بیشتر بخوانید : لیست کامل تجهیزات کوهنوردی

آیا به یک چاقوی کوهنوردی احتیاج دارید؟

 

 

با یک چاقوی کوهنوردی می توانید کارهای بسیاری در طول صعودتان انجام دهید. در مواقع اضطراری و بروز حادثه، به کمک یک چاقو می توانید سریعا بانداژ و گاز ها را برش دهید و آن ها را روی زخم ببندید . می توانید برای برش کنده های کوچک و برافروختن آتش از چاقوهای کوهنوردی استفاده کنید. همچنین از چاقوهای کوهنوردی می توانید به عنوان وسایل آشپزخانه و در پخت و پز برای برش مواد غذایی کمک بگیرید.

یکی دیگر از موارد کاربردی چاقو های کوهنوردی برای تامین امنیت شما در جنگل و حیات وحش می باشد . اگر در صعود های خود به جنگل و طبیعت وحشی از یک چاقوی کوهنوردی با کیفیت استفاده نمی کنید، خودتان را در ریسک آسیب پذیری بالایی قرار داده اید ! پس سریعا به فکر تهیه یک چاقوی کوهنوردی با کیفیت باشید !

انواع چاقوهای کوهنوردی :

 

از چاقوهای کوهنوردی می توانید در دامنه ی گسترده ای از فعالیت ها کمک بگیرید. چاقو های کوهنوردی انواع مختلفی دارند که در لیست پایین به آن ها اشاره شده است :

چاقوهای تیغه ثابـــت :

 

فیلم ” Crocodile Dundee ” را به یاد بیاورید . درست یک چاقو شبیه به آن !

چاقوهای تیغه ثابت کوهنوردی از کلاسیک و قدیمی ترین چاقو های طبعیت می باشند و حتی امروزه نیز کاربرد های خودشان را میان کوهنوردان و طبیعت گران حفظ کرده اند .

چاقو های تیغه ثابت از یک تیکه فولاد سخت درست شده اند که در مقایسه با دیگر انواع چاقو ها، از مقاومت و قدرت برش بیشتری برخوردارند. این چاقو ها بسیار با کیفیت می باشند و می توانید در تمام فعالیت های خود در کوهستان و یا طبعیت از آن ها کمک بگیرید . به شما قول می دهیم اگر با یک چکش آهنی نیز روی آن ها بکوبید ، تیغه ی آن ها شکسته نمی شود!

این چاقو ها را معمولا به حلقه ی کمربند خود می بندید و آن ها را درون غلاف خود قرار می دهید .

چاقوهای تاشـــو :

 

این چاقوها بدون شک، متداول ترین چاقوها برای کوهنوردان می باشند. چاقو های تاشو بسیار سبک و تیز می باشند و می توانید به راحتی آن ها را درون جیب خود قرار دهید و یا به کمربند خود ببندید.

در بعضی از مدل های آن می توانید با یک فشار کوچک، تیغه ی آن ها را باز کنید ( درست مثل چاقوهایی که با ضامن باز می شوند ) . اکثر آن ها دارای سیستم های قفل پیشرفته ای می باشند که باز و بسته شدن آن ها را بسیار ساده و ایمن تر کرده است .

پیشنهاد ما: چاقو تاشو

چاقوهای چندکـــاره :

 

همانطور که از نام این چاقوها پیداست، این چاقوها کاربرد بیشتری از یک چاقوی معمولی دارند. معمولا در کنار تیغه ی برنده ی آن ها، چند تیغه ی اره ای ، یک قیچی کوچک ، انبردست و … وجود دارد. با کمک این تجهیزات به راحتی می توانید به تعمیر وسایل و ابزار کوهنوردی خود بپردازید.

آیا فکر می کنید زمانیکه در جنگل با یک کوله پشتی ساده و یک چادر هستید، توان حمل 20 ابزار مختلف را خواهید داشت ؟ این چاقو های چند کاره دارای یک تیغه ی برنده ، یک پیچ گوشتی ، انبردست، در باز کن ، ناخن گیر و چند تیغه ی کاربردی دیگر هستند .

این چاقو ها تمام ابزاری که برای تعمیر وسایل خود لازم دارید را همراه خود دارند . فقط حواستان باشید اگر قصدتان کوهنوردی می باشد، سراغ چاقوهای چندکاره کوچک تر بروید .

نکته ی خوبی که راجع به این چاقوها وجود دارد این است که تمام ابزار کاربردی را به جز سینک آشپزخانه در خود جای داده اند ! قیمت این چاقوهای چند کاره کاملا به صرفه می باشد و اگر قصدتان خرید یکی از آن ها می باشد، به هیچ وجه سراغ جنس های ارزان قیمت و بی کیفیت نروید. چاقو های چند کاره ارزان و بی کیفیت، تنها با چندبار استفاده خراب می شوند و تنها پول شما را هدر خواهند داد !

چاقوهـــای گردن آویز :

 

این چاقو ها به یک بند متصل شده اند که می توانید این بندها را به دور گردن خود بیندازید. معمولا با یک غلاف مخصوص و چرمی عرضه می شوند و کار کردن با آن ها بسیار ساده می باشد.

توجه داشته باشید که چاقو های گردن آویز را نمی توان جایگزین چاقو های کوهنوردی کرد و می توان به عنوان یک مکمل به آن ها نگاه کرد! سعی کنید در کنار آن ها از یک چاقوی بزرگتر نیز استفاده کنید. از آنجایی که هیچ گاه از سرنوشت خود در حیات وحش خبر ندارید، سعی کنید همیشه یک چاقوی پشتیبان با خود داشته باشید !

از چاقو های کوهنوردی در چه مواردی استفاده می شود؟

 

بهترین چاقو های کوهنوردی، چاقو های مقاوم و همه کاره هستند. زمانی که در جنگل هستید، می توانید از چاقو های کوهنوردی در موارد زیر استفاده کنید :

• تراشیدن چوب
• آشپزی
• کمک های اولیه
• برش کنده های کوچک برای آتش
• آتش زنه ها
• دفاع از خود
• تعمیر تجهیزات

و ….

در کل، هر زمانی می توانید از چاقو های کوهنوردی استفاده متفاوتی داشته باشید. سادگی و دوام بالا، از ویژگی ها و مشخصات یک چاقوی کوهنوردی با کیفیت می باشد .

به چه اندازه ای از این چاقوها احتیاج خواهیم داشت؟

 

شاید فکر کنید هر چقدر اندازه ی آن بلندتر باشد ( مثلا 30 سانتی متر ) ، بیشتر به کار شما خواهد آمد، اما توجه داشته باشید که این اندازه چاقو، هیچ کاربردی در کوهنوردی و صعود شما نخواهد داشت.! یک چاقوی 7 تا 10 سانتی متری، انتخاب اول تمام کوهنوردان می باشد و نیاز شما را در کوهنوردی و صعود برطرف می کند. حمل چاقویی بلندتر از این مقدار در کوهنوردی ، فقط شما را مجبور می کند تا وزن بیشتری را با خود حمل کنید !

اگر در مسیرهای پر تردد و عمومی حرکت می کنید، نیازی به حمل یک چاقوی همه کاره 16 سانتی، آتش زنه ها و یا قلاب ماهی گیری نخواهید داشت ! بجای حمل آن ها سعی کنید سراغ چادری بزرگ تر، مواد غذایی بیشتر و پوشش های یدکی بروید !

اگر قصد دارید به اعماق کوهستان ها صعود کنید، سعی کنید یک چاقوی همه کاره ی بزرگ تر انتخاب کنید.

نوع فلزها در چاقوهای کوهنوردی :

 

میزان دوام و قدرت فلزها، نسبت به زمان آهنگران در دوران قدیم، پیشرفت و تکامل چشمگیری داشته است. انسان ها برای هزاران سال مشغول به ساخت فلز هستند و تقریبا در این کار کاملا خبره شده اند !

قبل از خرید چاقو، حتما به نوع فلز به کار رفته در آن دقت کنید. یکی از مهم ترین موارد در خرید چاقو های کوهنوردی، توجه به جنس و مواد سازنده آن می باشد. توجه داشته باشید که مواد سازنده و جنس تیغه ی فلزی آن، میزان دوام و قدرت برش آن را مشخص می سازد.

فولاد های ضد زنگ :

 

تیغه های ضد زنگ، معمولا متداول ترین انتخاب برای خرید چاقوهای کوهنوردی می باشند. این دسته چاقو ها، در برابر خوردگی و زنگ زدگی، مقاومت زیادی دارند و از استحکام زیادی نیز برخوردارند.

فولاد های ضد زنگ، یک آلیاژ از آهن می باشند که حداقل از 10.5 % کروم تشکیل شده اند. کروم های بکارفته در این فلز، یک لایه نازک از اکسید روی سطح این تیغه ها ایجاد می کند که به نام ” لایه ی غیر فعال ” معروف است. در کل وجود این کروم ها باعث افزایش مقاومت آن ها در برابر زنگ زدگی و خوردگی می شود .

فولاد های کربنی :

 

قبل از فراگیر شدن فولاد های ضدزنگ، فولاد های کربنی انتخاب اول سازندگان چاقوهای کوهنوردی بودند . تیغه های این دسته از چاقو ها، بسیار برنده و تیز هستند ، خیلی راحت تیز می شوند و معمولا عمر بالایی نیز دارند.

هرچند نبود فلز کروم درآن ها باعث می شود که در برابر زنگ زدگی و خوردگی کاملا آسیب پذیر باشند. چاقو هایی که دارای تیغه های فولاد کربنی هستند، باید پس از هر استفاده، کاملا خشک شوند تا رطوبت و آب، میزان برندگی و کیفیت آن ها را پایین نیاورد.

تیتانیوم ها :

 

تیتانیوم ها، فلز هایی بسیار محکم، ضد زنگ و سبک می باشند. رنگ نقره ای آن ها، یکی از مواردی می باشد که آن ها را نسبت به دیگر فلزات تمایز داده است .

فلز های تیتانیوم برندگی کمتری دارند و به سبب سبک بودن، بیشتر در خطر خم شدن و شکستگی تیغه می باشند . اغلب تیغه های تیتانیوم را همراه با مواد دیگر ترکیب می کنند تا برندگی و استحکام بیشتری داشته باشند.

چگونه چاقوهای کوهنوردی را با خود حمل کنیم؟

 

اگر استفاده ی خاصی از آن ها در روز ندارید، می توانید چاقو را داخل کوله پشتی خود قرار دهید.

اما اگر قصد دارید در طول مسیر از آن ها استفاده کنید، جا دادن آن ها در کوله پشتی گزینه ی مناسبی نمی باشد. اگر در جنگل هستید و هر لحظه امکان بروز حادثه وجود دارد، سعی کنید چاقو های کوهنوردی را به دور کمر خود ببندید تا به سرعت به آن ها دسترسی داشته باشید .

موارد ایمنی در حمل چاقوهای کوهنوردی :

 

از قرار دادن چاقوهای تیغه ثابت بدون غلاف در داخل کوله پشتی، جدا خودداری کنید . با این کار ممکن است باعث ایجاد سوراخ روی کوله پشتی، پاره شدن لباس ها، و یا در بدترین حالت موجب فرو رفتن آن داخل بدن خود و یا دیگران شوید !

اگر قصدتان خرید یک چاقوی تیغه ثابت می باشد، حتما از یک غلاف چرمی باکیفیت استفاده کنید. حتما از چاقو های تاشو مقاوم استفاده کنید و قبل از قرار دادن آن داخل کوله پشتیتان، از قفل بودن آن ها اطمینان حاصل کنید.

منبع : Arborexplorer

زمان مطالعه: 6 دقیقه

اگر حقیقت را بخواهید، احتمال برخورد شما به خرس و دیگر حیوانات بزرگ در کوهنوردی، بسیار پایین می باشد. در عوض موجوداتی که باید نگران آن ها باشید، خرس های کوچک و موجودات موذی از قبیل موش، راکون ها و سنجاب ها می باشند.

اغلب ما، عادت کرده ایم که این جانداران را در مسیر کوهنوردی، نادیده بگیریم، اما همین نادیده گرفتن در مواردی صعود ما را بسیار عذاب آور می کند ! توجه داشته باشید با چند نکته ساده می توانید از شر این حیوانات موذی در هنگام کوهنوردی راحت شوید !

حیوانات همیشه به دنبال غذا هستند و اگر برای دسترسی به این غذا، انرژی کمتری مصرف کنند، پس مشتری پر و پا قرص آن مکان نیز می شوند ! زمانی که حیوانات یک منبع غذایی آسان کشف کنند، برای دسترسی به غذای بیشتر به صورت مرتب به آن مکان سر خواهند زد !

کافی است هنگام کمپ کردن در مسیر کوهنوردی مقداری خرده نان و یا خوراکی کوچکی را برای مدتی روی زمین رها کنید ! چند دقیقه بعد شاهد گروهی از مورچه ها، موش ها ، سنجاب ها و دیگر حیوانات خواهید بود . آن ها حتی بعد از اینکه شما این مکان را ترک کرده باشید و اثری نیز از غذا نباشد، باز هم برای دسترسی به غذای بیشتر، به این نقطه خواهند آمد .

موش ها، سنجاب ها و خرس های کوچک در مسیر کوهنوردی :

 

موش ها، سنجاب ها، خرس های کوچک و به طور کلی تمام جوندگان، عاشق دانه ها، غلات، آجیل و میوه ها هستند . بادام زمینی ها ، فندق ها ، کشمش ها، گردو ها و دیگر تنقلاتی که اتقاقا از خوراکی های اصلی کوهنوردان می باشند، غذای مورد علاقه جوندگان می باشد.

این موجودات کوچک، کیسه های پارچه ای ، نایلونی و پلاستیکی را به راحتی می جوند تا به غذای شما برسند . شاید بوی غذای شما، در درجه ی اول باعث تحریک آن ها شده باشد اما اگر به هر طریقی به غذا و خوراکی های داخل کوله پشتی شما برسند، راه سختی برای توقف آن ها دارید!

علی الخصوص این موش ها هستند که تبدیل به یکی از مشکلات پناهگاه ها و محیط های کمپینگ کوهنوردی شده اند . موش ها یاد گرفته اند که وجود مردم در این ناحیه، مساوی غذای برای آن ها می باشد و هر روز نیز پاداش خود را از پرسه زدن در این مناطق و تکه غذا های جامانده از مسیر کوهنوردی به دست می آورند !

علاوه بر صدمه زدن به غذا و تجهیزات شما، مدفوع و ادرار خرس های کوچک برای سلامتی انسان بسیار مضر می باشد . خاک های خشک شده روی مدفوع این جانداران می تواند باعث بروز سندرم ریوی ( هانتا ویروس ) شود که برای انسان بسیار کشنده می باشد. برای همین می باشد که به شما توصیه می کنند در زمان کوهنوردی همیشه دورتر از پناهگاه ها بخوابید و قبل از پهن کردن تشک و کیسه خواب یک زیر انداز زیر خود بیندارید.

بیشتر بخوانید : کوهنوردی در مسیرهای که خرس وجود دارد !

کوله پشتی خود من نیز از شر این حیوانات در امان نمانده است و تقریبا دو سوراخ کوچک در قسمت تهویه آن که توسط سنجاب ها ایجاد شده است، در آن دیده می شود !

راکون ها :

 

راکون ها ممکن است باعث انتقال هاری و یا دیگر بیماری ها به شما شوند. آن ها دندان بسیار تیزی دارند و معمولا وزنی معادل 18 کیلوگرم و یا بیشتر دارند . راکون ها موجوداتی بسیار باهوش هستند و تقریبا همه چیز می خورند !

پاهای کوچک و قوی راکون ها، به آن ها این امکان را داده است تا به راحتی از هر چیزی بالا بروند و چفت و بست ها را به آسانی باز کنند. شاید حفط و نگهداری غذا از راکون ها، کمی چالش برانگیز و سخت باشد اما از اهمیت بالایی برخوردار است ! آن ها حیواناتی باهوش و فرصت طلب هستند و به راحتی می توانند با پنجه های قوی خود به شما آسیب بزنند . اگر شما را تنها گیر بیاورند و یا قصد دفاع از غذای خود داشته باشند، می توانند شما را گاز بگیرند و یا از پنجه های خود استفاده کنند !

یک بار در یکی از کمپ ها، پشت من به میز غذاخوری بود و مشغول دیدن برنامه ای بودم. مقداری بیسکویت روی میز غذاخوری بود . کمی بعد یک راکون از پایه های میز بالا آمد و مشغول خوردن بیسکویت شد ! شاید فاصله ی من با راکون چیزی حدود 90 سانت بود ! بعد از اینکه متوجه راکون شدم چندباری صدای ” کیش کیش ” از خودم در آوردم تا راکون را از روی میز فراری دهم ! اما او فقط مقداری با دندان خود صدا درآورد و همچنان مشغول خوردن شد ! منم مجبور شدم از باتوم کوهنوردی خودم کمک بگیرم و او را فراری دهم . این حیوانات در مواقعی، بسیار شجاع و هوشمندانه عمل می کنند !

پرندگان :

 

پرندگانی مثل جیجاق های خاکستری، کلاغ ها ، غراب ها و دیگر پرندگان این دسته، از هر شانسی برای دزدیدن غذاهای شما استفاده می کنند ! شاید این پرندگان را بتوان کم خطر ترین حیوانات موذی دانست زیرا آن ها فقط به دنبال تیکه ای از غذای شما می باشند !

در هنگام کوهنوردی جا گذاشتن هر نوع غذا و خوراکی می تواند باعث جلب توجه این پرندگان شود ! پرندگان به راحتی این طعمه ها را می بینند و به سمت آن ها پرواز می کنند تا هر تیکه ای که بتوانند، با خود بلند کنند.

یک بار یکی از این جیجاق های خاکستری در حالی که همه ما سر میز غذا نشسته بودیم، پایین آمد و تیکه از بیسکویت را به دندان گرفت و سریعا به آسمان برگشت !

جلوگیری از دسترسی حیوانات موذی به غذا در هنگام کوهنوردی :

 

شما به راحتی می توانید با چند نکته ی ساده از شر این موجودات موذی در هنگام کوهنوردی، رهایی یابید. متاسقانه بسیاری از این موجودات، به سهل انگاری متعدد دیگر کوهنوردان عادت کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که هرجاییکه انسان است ،غذا نیز می باشد! اگر بتوانید به دیگر کوهنوردان نیز این نکته ها را بیاموزید، می توانید مطمئن باشید که کوهنوردی مهیج و دلپذیری خواهید داشت و حیات وحش نیز، طبعیت خود را حفظ خواهد کرد .

چگونه در هنگام کوهنوردی از غذای خود، حفاظت کنیم ؟

 

• سعی کنید تا زمانیکه قصد مصرف غذایتان را ندارید، آن را از بسته بندی خارج نکنید !
• غذای خود را بدون مراقبت رها نکنید ! حتی اگر مجبور هستید به دستشویی بروید !
• قبل از کوهنوردی، غذای خود را دورن یک پلاستیک قرار دهید و سپس آن را درون کیسه هایی که جوندگان نمی تواند آن را بجوند، بگذارید . مثل کیسه های Grubpack ، Ratsack ، Outsack و Foodsack . این کیسه ها از توری های آهنی و یا پارچه هایی فشرده شده استفاده می کنند و اجازه نفوذ این موجودات را به داخل کیسه نمی دهند. این کیسه ها در سایز های مختلفی وجود دارند.
• سعی کنید در محیط کمپ، غذا را از کوله پشتی خود خارج کنید و آن را در محیطی امن، قرار دهید ! با این کار از آسیب رسیدن به کوله پشتی پشتی خود توسط جوندگان، جلوگیری کرده اید.
• سعی کنید کیسه ی غذای خود را کمی دورتر از کمپ خود آویزان کنید ! شاید نتوانید این کار را در مناطقی که خرس وجود دارد انجام دهید ! پس اول قوانین و نکات آن منطقه را به دقت بخوانید .!
• زباله ها نیز برای حیوانات، غذا محسوب می شود . حتی خمیر دندان ها، آدامس، نرم کننده های لب و هر چیزی که بتواند به مشام حیوانات برسد! سعی کنید از آن ها نیز مثل غذای خود حفاظت کنید و به محض خروج از کمپ، تمام وسایل و غذای خود را از آن محیط خارج کنید .
• سعی کنید قبل از خوردن هرگونه مواد غذایی، یک زیرانداز و یا یک کیسه پلاستیکی زیر خود قرار دهید تا تمام خرده های غذا روی آن جمع شود. زمانیکه که خوردنتان تمام شد، خرده نان ها را روی زمین نریزید! آن ها را جمع کنید و در سطل زباله ای بریزید! حتی کوچکترین خرده نان نیز می تواند باعث جلب توجه حشرات و جانوران موذی شود .

موارد بیشتر:

 

• شاید بهتر باشید کمی دورتر از پناهگاه ها و دیگر مکان های آلوده کمپ کنید . می دانیم این حرف با قانون و اخلاق کوهنوردی (” از کمپ ها و اردوگاه های از قبل تاسیس شده استفاده کنید “) در تضاد می باشد، اما اگر مسیر بلندی را کوهنوردی میکنید ، می توانید مطمئن باشید که جوندگان زیادی در آن نقطه ساکن می باشند و منتظر رسیدن انسان ها به این پناهگاه ها هستند ! شاید دلتان بخواهد برای رهایی از این مشکل، یک کیلومتر و یا بیشتر از این پناهگاه ها، کمپ کنید و به شدت نیز از غذاها، خوراکی ها و زباله های خود مراقبت کنید ! با این کار خیالتان راحت است که جوندگان آسیبی به غذا و تجهیزات شما نمی زنند !
• سعی کنید در مناطق کم تردد ، کوهنوردی کنید ! در مناطقی که تردد کمتری در آن ها وجود دارند، موجودات و حیوانات موذی کمتری پرسه خواهند زد ! اما اگر سراغ مسیرهای پر ترددی بروید، باید هر لحظه منتظر این باشید که سر و کله یکی از این موجودات پیدا شود!

منبع : Hikingdude

 

زمان مطالعه: 11 دقیقه

شاید امروزه با وجود تکنولوژی، حس و حال کوهنوردی با کودکان ، طبیعت گردی در میان جوانان کم رنگ تر شده باشد. ما در جهانی به هم پیوسته و پیچیده زندگی می کنیم و در جهان امروز، اکثر جوانان ترجیح می دهند در خانه بمانند و بجای ارتباط واقعی با دیگران ، در مسنجر های مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار کنند ! با یک کلیک ساده فیلم دانلود می کنیم و به دیدن عکس های طبیعت می پردازیم، اما هیچ گاه فکر نمی کنیم چرا برای رسیدن به آن مناظر ، از پاهایمان بجای اینترنت، استفاده نمی کنیم ؟

عشق و علاقه به طبیعت از دوران کودکی در انسان پدیدار می شود . درست زمانی که بچه ها تا غروب خورشید با دوستانشان در کوچه بازی می کردند. اما بچه های امروزی، دیگر اشتیاقی برای بیرون بودن ندارند . آن ها اکثر اوقات خود را در خانه می گذارنند و با دوستان خود نیز، در بستری به نام اینترنت گفت و گو و بازی می کنند !

به عنوان یک پدر و یا مادر، وظیفه ی ما این است که در کودکی، فرزندانمان را با طبیعت آشنا کنیم . این کار باعث می شود که با بزرگ شدن آن ها، عشق و علاقه آن ها به محیط بیرون نیز، بیشتر و بیشتر شود. شاید کوهنوردی و صعود با کودک خود، یکی از بهترین روش ها برای آشنایی آن ها با طبیعت باشد !

27 نکته در کوهنوردی با کودکان :

 

اگر بخواهیم با شما صادق باشیم، کوهنوردی با کودکان نیز سختی ها و چالش های خودش را دارد ! اما به یاد داشته باشید کوهنوردی با کودکان، یکی از بهترین شیوه ها برای آشنایی آن ها با طبیعت است . پس دست به کار شوید و برنامه ای کامل برای کوهنوردی و یا طبیعت گردی با کودکان خود، تنظیم کنید . در این مقاله با 27 نکته مفید در کوهنوردی با کودکان، اشاره خواهیم کرد .

1 – سعی کنید صعودتان را سرگرم کننده کنید !

 

کودکان عاشق سرگرمی هستند. از قوه ی تخیل و کنجکاوی آن ها استفاده کنید تا با انتقال اطلاعات به آن ها در هنگام کوهنوردی، صعودتان را سرگرم کننده جلوه دهید ! به آن ها بگویید شاید در مسیرمان فسیل دایناسور پیدا کنیم ! یک نقشه برای آن ها بکشید و بگذارید آن ها نقش رهبر را بر عهده داشته باشند . در مسیر نیز می توانید به انجام بازی های فکری بپردازید .

هر کاری می کنید ، سعی کنید سراغ سرگرمی هایی بروید که صعودتان را هیجان انگیز تر و سرگرم کننده تر کند.

2 – صبر و حوصله داشته باشید !

 

 

قرار نیست کودک خود را به صعودی 11 کیلومتری در ارتفاعات 2000 فوتی ببرید ! به یاد داشته باشید که این صعود ، برای آن هاست . کودکان پاهای کوچکی دارند و مطمئنان قرار نیست پا به پای ما در صعود های دشوار شریک شوند. سعی کنید با یک مسیر کوچک و آسان شروع کنید و کم کم با افزایش سن آن ها، مسیر را بلندتر و سخت تر کنید .

3 – با اوقات تلخی آن ها، کنار بیایید !

 

 

مطمئنا تمام کودکان در مواقعی، اوقات ما را تلخ می کنند ! خود ما نیز در کودکی این چنین بوده ایم . یاد بگیرید چگونه با این اوقات تلخی ها کنار بیایید . آن ها را آرام کنید و همانطور که در خانه با رفتار آن ها کنار می آمدید، برخورد کنید . شاید بهتر باشد در جایی توقف کنید ، کمی با آن ها حرف بزنید، چیزی بخورید و دوباره به راهتان ادامه دهید .

4 – ” ایمنی ” شرط اول صعود !

 

 

ایمنی در مسیر، اولین درسی است که باید به کودک خود بیاموزید ! یک کیف کمک های اولیه با خود داشته باشید تا در صورت بروز حادثه ای، سراغ آن بروید . حواستان به تپه ها و مسیرهای شیب دار باشد . کوهنوردی فعالیتی هیجان انگیز می باشد، اما تنها با چند قدم اشتباه، می توانید لذت آن را از بین ببرید . قانون های ایمنی در مسیر را برای آن ها بازگو کنید و نسبت به انجام آن ها، قاطع باشید . سعی کنید هر جایی خطری در مسیر دیدید، به کودک خود نشان دهید .

5 – به آن ها قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را یاد دهید !

 

قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” مجموعه ای از باورهای قلبی کوهنودران در سراسر دنیاست ! سعی کنید در کودکی آن ها را با این قوانین آشنا کنید تا به اهمیت حفاظت و نگهداری از طبیعت پی ببرند . لازم نیست تمام قوانین حفظ و نگهداری از طبیعت را حفظ شوند، فقط سعی کنید به آن ها اهمیت مهربان بودن با طبیعت را بیاموزید.

مقاله پیشنهادی : 10 راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید !

6 – آن ها را از دید خود خارج نکنید !

 

 

حتی حرفه ای ترین کوهنوردان نیز با انجام چند حرکت اشتباه در جنگل، گم می شوند . بگذارید بازی کنند، در مکان های امن جست و جو کنند و از مسیر و دنیای اطراف خود لذت ببرند. فقط به آن ها بگویید زمانی که در حال بازی کردن هستند باید در مکانی باشند که شما بتوانید آن ها را ببینید و آن ها نیز در دید شما باشند.

7 – عجله نکنید !

 

 

کودکان کنجکاوی و علاقه ی خاصی برای جست و جو دارند. آن ها دوست دارند به یک باره در مسیر، سراغ سنگ ها و صخره ها بروند، به همه چیز دست بزنند و حسابی خودشان را کثیف کنند ! این یکی از بهترین قسمت ها در کوهنوردی با کودکان است ! عجله نکنید و درست مثل آن ها کنجکاوی به خرج دهید تا تا صعودی سرگرم کننده و هیجان انگیز داشته باشید !

8 – سعی کنید در طول مسیر، چند بار توقف کنید !

 

بدون شک کودک شما برای ادامه ی مسیر، نیاز به توقف هایی برای استراحت خواهد داشت. کوهنوردی انرژی زیادی لازم دارد و بدن کوچک آن ها نیز برای تامین این انرژی ، نیاز به توقف در مسیر و استراحت دارد . آخرین چیزی که دلتان می خواهد این است که مجبور شوید از ادامه ی صعود منصرف شوید و آن ها را تا رسیدن به اتوموبیلتان، کول کنید !

بیشتر بخوانید : اهمیت استراحت در کوهنوردی

9 – بگذارید کودکتان نقش ” رهبر ” داشته باشد !

 

 

کودکان معمولا هیچ گاه نقش رهبر را تجربه نمی کنند و این اغلب پدر و مادر هستند که نقش لیدر را بر عهده دارند. بگذارید هر کدام از آن ها به صورت نوبتی نقش لیدر و رهبر گروه را داشته باشند. با این کار به آن ها حس قدرت می دهید و آن ها نیز هدفی برای این صعود انتخاب می کنند . همچنین با این کار مطمئن می شوید که سرعت پیاده روی شما پایین است و بدن آن ها به این زودی ها خسته نمی شود !

10 – در نزدیکی آب، باشید !

 

 

کودکان عاشق آب هستند و این حقیقت بر کسی پوشیده نیست. پس شاید بهتر باشد از این حقیقت به نفع خودتان استفاده کنید ! مسیری را انتخاب کنید که نزدیک به رودخانه و یا دریاچه ای باشد تا کودکان بتوانند مقداری آب بازی کنند ! فقط حواستان باشد اگر قصد شنا داشتند با آن ها به داخل آب بروید و فقط در قسمت های کم عمق شنا کنید. چند جفت لباس اضافه نیز با خود داشته باشید تا به محض خروج از آب، آن ها را با لباس های خیس شده تعویض کنید .

11 – دوستانشان را نیز با خودتان بیاورید !

 

هرچند کوهنوردی به صورت انفرادی لذت های خودش را دارد، اما این سبک از کوهنوردی، هنوز برای کودکان شما زود است ! زمانی که بزرگ تر شدند، می توانند کوهنوردی به صورت انفرادی را تجربه کنند . در حال حاضر، سعی کنید دوستانشان را نیز در این صعود شریک کنید و آن ها را نیز با خود بیاورید. یکی از مزیت های آن این است که کودکان در کنار هم، کمتر اوقات تلخی می کنند و معمولا در کنار دوستانشان رفتار بهتری از خود نشان می دهد. این یک موقعیت برد – برد برای شماست !

مقاله پیشنهادی : ۱۰ دلیل برای اینکه با دوستانتان به کوهنوردی بروید

12 – آب را فراموش نکنید !

 

 

آبرسانی به بدن یکی از مهم ترین نکات در کوهنوردی است. این نکته زمانی که در هوای گرم کوه پیمایی می کنید، اهمیت دو چندانی پیدا می کند . حتی خود ما نیز هنگامی که در زیبایی طبیعت غرق می شویم، گاهی آب خوردن در مسیر را فراموش می کنیم. مطمئن شوید که به اندازه ی کافی با خود آب می آورید و آن را به صورت منظم با کودکانتان، مصرف می کنید !

13 – چوب و عصاهای کوهنوردی !

 

 

عصاهای کوهنوردی برای کودکان، وسیله ای ضروری نمی باشند اما همیشه صعودتان را سرگرم کننده تر می کنند ! کودکان عاشق تکه های چوب در طبیعت هستند و پیدا کردن بهترین شاخه برای عصای کوهنوردی، می تواند آن ها را تا پایان صعود، سرگرم کند. همچنین اگر مسیری طولانی پیش رو دارید، عصاهای کوهنوردی تعادل بیشتری به شما می بخشد و از خستگی پاهای شما نیز جلوگیری می کند .

مقاله پیشنهادی : کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟

14 – یک مسیر کوتاه انتخاب کنید !

 

سعی کنید مسیری کوتاه انتخاب کنید که در ارتفاع کمی واقع شده باشد. شما می خواهید خاطره ای دل انگیز برای آن ها ایجاد کنید تا آن ها برای صعودهای بعد، خودشان داوطلب شوند ! یک صعود خسته کننده و طولانی، خاطره بدی برای آن ها برجای میگذارد ! پس سراغ مسیری کوتاه بروید که آبشارها ، دریاچه ها ، رودخانه ها و یا دیگر زیبایی های طبیعت را در خود جای داده باشد .

15 – خوراکی های خوشمزه را فراموش نکنید !

 

 

معمولا در طول صعودتان، کودکان خسته می شوند و از ادامه ی کار منصرف می شوند ! آن ها دوست دارند هرچه زودتر به خانه بازگردند! مشکل اینجاست که شما نمی دانید این خستگی و غر زدن ها کی به سراغ شما می آید ! پس سعی کنید خوراکی خوشمزه ای به عنوان سورپرایز با خود داشته باشید ! یک آبنبات چوبی خوشمزه می تواند تمام مشکلات آن ها را حل کند ! علاوه بر این، مقدار زیادی انرژی نیز به آن ها منتقل می کند !

مقاله پیشنهادی : در کوهنوردی ، چه غذای بخوریم ؟

16 – با آن ها یک بازی انجام دهید !

 

 

قبل از صعودتان، یک لیست از گیاهان ، حشرات ، حیوانات و نشانه های مسیرتان تهیه کنید. به کودکان خود بگویید که اگر هر کدام از آن ها زودتر این اسامی را در مسیر پیدا کنند، جایزه ای به او خواهید داد . این باعث می شود که کودکان در طول مسیر فعال بمانند و حوصله ی آن ها نیز، سر نرود !

17 – با آن ها گفت و گو کنید !

 

کودکان سوال های زیادی دارند و این سوال ها مختص به کوهنوردی نمی باشد ! شاید جواب دادن به سوالاتی مثل ” چرا آسمان آبی است ؟ ” و یا ” آب ، خیس است ؟ ” برای شما خسته کننده باشد، اما به یاد داشته باشید این صعود، برای آن هاست ! به سوالات آن ها گوش دهید و با دقت به آن ها پاسخ دهید . این یک موقعیت یادگیری برای آن ها می باشد. اگر چند سوال هم الکی جواب دادید ، مشکلی ندارد ! بگذارید کودکانتان سرگرم بمانند !

18 – یک جفت کفش راحتی برای آن ها انتخاب کنید !

 

 

بوت های زیادی با طرح ها و ویژگی های مختلف با قیمت های چند صد دلاری برای کوهنوردان وجود دارد . اما هیچ کدام از این ها برای کودک شما ، مهم نمی باشد ! چیزی که برای آن ها مهم می باشد ، راحتی کفش می باشد که در طول مسیر به پشتیبانی پاهای آن ها بیاید و از ایجاد تاول ، ساییدگی و خراش جلوگیری کند . کفش های نو به پای آن ها نکنید چون قرار است حسابی آن ها را کثیف کنند !

19 – سعی کنید صعودتان را صبح زود آغاز کنید !

 

 

اگر صبح زود ، صعودتان را آغاز کنید، انرژی بیشتری در مسیر دارید ! در تابستان، سحرخیزی و صعود در ساعات اولیه صبح، بدین معنی می باشد که به گرمای ظهر نخواهید رسید . سعی کنید در یک ساعت منطقی از صبح صعودتان را شروع کنید تا لذت بیشتری از آن ببرید !

20 – از کوله پشتی های حمل کودک استفاده کنید !

 

کوله پشتی های حمل کودک، یکی از بهترین وسایل، هنگام کوهنوردی با کودکان است . از آن ها می توانید برای حمل کودکان 5 و یا 6 ساله خود، بسته به اندازه ی آن ها استفاده کنید . مسیر کوهنوردی، مسیری طولانی است و احتمال این وجود دارد که کودک شما بین راه خسته شود. داشتن این کوله پشتی ها یک راه حل آسان برای ادامه راه می باشد.

21 – به هرکدام از آن ها، وظیفه ای محول کنید !

 

 

حمل کردن کوله پشتی، از وظایف شما می باشد! این یک مورد را از کودکان فاکتور بگیرید ! به هر کدام وظیفه ای محول کنید. مثلا یکی از آن ها می تواند نگهبان حیوانات و دیگری نگهبان پرنده ها و … باشد. با این کار به آن ها حس مشارکت در صعود را می دهید و مطمئنا صعودتان بیش از پیش جذاب تر می شود !

22 – به آن ها موارد ایمنی را گوشزد کنید !

 

 

به هر چیزی در طبعیت نمی توان نزدیک شد و به آن دست زد ! به آن ها توضیح دهید از چه چیزهای باید دور شوند و به آن ها دست نزنند . مواردی مثل : حیوانات وحشی ، پیچک های سمی و یا حشرات خطرناک !

23 – یک بسته دستمال مرطوب با خود داشته باشید !

 

 

کثیف شدن، از کارهایی می باشد که کودکان عاشق انجام آن می باشند ! آن ها هنگام بازی کردن با دیگر کودکان ، دست زدن به اشیا مختلف ، دویدن و موارد دیگر حسابی خودشان را کثیف می کنند، اما تمیز کردن آن ها بر عهده شما می باشد . یک بسته دستمال مرطوب با خود داشته باشید تا به راحتی دستان، پاها و صورت او را تمیز کنید . بگذارید در گل و لای نیز بازی کنند اما بعدا آن ها را تمیز کنید !

24 – غذاهای ترکیبی درست کنید !

 

این یکی از مواردی می باشد که حسابی کودک شما را خوشحال می کند ! غذاهای دست ساز سرشار از انرژی و فواید برای کودک شما می باشند . قبل از صعود خود ، مواد مورد نیاز را از خواربار فروشی ها تهیه کنید . سعی کنید در آن ها، سبزیجات نیز باشد . تمام مواد مورد نیاز را جلوی کودکان بگذارید و بگذارید غذای مخصوص خودشان را درست کنند ! سعی کنید کمی شکلات هم آن وسط قرار دهید !

25 – اگر احساس خستگی کردند، می توانید برگردید !

 

 

کودکان معمولا خیلی زود خسته می شوند. پس انصراف از ادامه ی مسیر، یک شکست برای آن ها محسوب نمی شود ! اگر بتوانید آن ها را به طبیعت گردی و کوهنوردی سوق دهید ، پس یک پیروزی برای آن هاست . اگر کودکان شما خیلی خسته بودند، به آن ها بگویید که مسیر اینجا به اتمام رسیده است و به خانه بازخواهید گشت .

26 – یک دوربین با خود داشته باشید !

 

خاطرات برای همیشه باقی خواهند ماند و گرفتن چند عکس در طبیعت، باعث می شود تا بعد ها با دیدن این عکس ها، به فرزندان خود افتخار کنید ! سعی کنید کلی عکس بگیرید و خاطره بسازید !

27 – خوش بگذره !

 

 

این یک قانون کلی و شاید کمی سخت باشد ! مهم نیست چه می شود، کودکان پا به پای شما می آیند و یا منصرف می شوند ! مهم این است که باید خوش بگذرانید ! دوران کودکی آن ها به سرعت در حال طی شدن می باشد. پس خوش بگذرانید و هر لحظه را گرامی بدارید .

نتیجه گیری :

 

شاید کوهنوردی با کودکان مقداری سخت باشد و در نقطه ای از مسیر از خود بپرسید ” چرا این کار را کردم ؟” اما مطمئن باشد هر کاری لذت و سختی های خودش را دارد و تا جایی که ما می دانیم لذت ها همیشه بر سختی ها پیروز خواهند شد !

کوهنوردی و طبعیت گردی، یک فعالیت انگیزشی می باشند که عشق و علاقه به آن ها، در کودکی افراد پدیدار می شود. کوهنوردی و طبیعت گردی با کودکان، یک کار سرگرم کننده و هیجان انگیز می باشد . با انجام این کار، آن ها را با دوستی و عشق و علاقه به محیط زیست آشنا کرده اید .

نکته ی اخلاقی این است که در طبعیت باشید و کوهنوردی کنید. مسیری انتخاب کنید که کودکان شما عاشق آن شوند و در صعود های بعد، خودشان داوطلب باشند !

منبع : Arborexplorer

زمان مطالعه: 6 دقیقه

آسیب استخوان در کوهنوردی مشکلی بزرگ و بسیار حساس است. در شهر تا نزدیک ترین بیمارستان در نهایت ترافیک، مصدوم با حداکثر 30 دقیقه تحت درمان های اولیه شکستگی یا در رفتگی ها قرار می گیرد اما در کوهستان شما با این نعمت روبرو نیستید. شرایط مصدوم و موقعیت بسیار پیچیده امدادی و فاصله واکنش تیم های امدادی بسیار زمان بر و مشکل تر است. پس باید خودمان بدانیم چه اقداماتی ضروری می باشد. واقعا اگر شکستگی استخوان اتفاق افتاد اولین اقدام ما چه باید باشد؟ بیایم با هم بیاموزیم که در این مواقع چه باید کرد .

استخوان های بدن و آسیب استخوان در کوه 

در هنگام تولد، شما حدود 350 استخوان دارید، اما با توقف رشد، تعداد استخوان های شما به کمی بیش تر از 200 می رسد! پس بقیه ی استخوان ها کجا می روند؟ نترسید! نه بیرون می افتند و نه ناپدید می شوند. بلکه، هر قدر بزرگ تر می شوید، بعضی از استخوان های کوچک تر به هم وصل می شوند و استخوان های بزرگ تری تشکیل می دهند .

بیشتر سوانح مربوط به شکستن استخوان در کوهنوردی به دلیل سقوط ها، بخصوص در فرود کوهنوردان است. در حالت سقوط به دلیل میزان گرانش بر حسب ارتفاع، زاویه برخورد، سطح برخورد و محل برخورد میزان شکستگی ها تفاوت خواهد نمود

شکستگی استخوان های پنجه پا یا دست ها ممکن است کشنده به نظر نیاید اما به دلیل شرایطی که برای فرد یا گروه ایجاد می کند بسیار خطرناک می باشد، مثلا در شرایط سرما میزان این خطر چند برابر خواهد شد چون با توجه به عدم فرد در جابجایی احتمال سرمازدگی و هیپوترمی بسیار زیاد است. معمولا در کوهنوردی آسیب استخوان و در رفتگی ها بر اثر سقوط سنگ، یخ، بهمن یا هر جسمی بر روی کوهنورد یا سقوط و افتادن او ایجاد می شود و ممکن است باعث شکستگی شده و باید به سرعت رسیدگی شود. معمولا آسیب استخوان را به 2 بخش باز و بسته تقسیم بندی می کنند که شکستگی های باز متاسفانه میزان آسیب را بیشتر می کند و نیازمند سرعت بالای تیم امدادی می باشد.

دسته بندی امدادی برای آسیب استخوان

 اگر همنورد ما دچار حادثه ای شد که در پی آن حادثه مشکوک به شکستگی یا هر پیش آمد دیگری شدیم بهترین محل، شروع امدادی در همان محل است. بعنی به هیچ وجه مصدوم را تا روشن شدن وضعیتش تکان ندهید مگر اینکه احتمال حادثه بدتری را بدهیم که در کوه می تواند احتمال ریزش بهمن باشد. پس اگر درصد احتمالات محیطی کم بود باید عملیات امداد و نجات را از همان محل شروع کنیم.

۱- با حفظ خونسردی، صحنه حادثه را ارزیابی و درخواست کمک می‌کنید.

۲- وضعیت تنفسی و هوشیاری مصدوم را کنترل کنید.

۳- تمامی زخم‌های باز را با گاز استریل بپوشانید و خونریزی را کنترل کنید.

۴- اگر آسیب یا علامت واضحی وجود ندارد، ولی مصدوم از درد شکایت دارد، همیشه مبنا را بر وجود شدیدترین آسیب اسکلتی یعنی شکستگی بگذارید و اقدامات لازم را انجام دهید.

۵- از اقدام برای جا انداختن موارد شکستگی یا در رفتگی به شدت پرهیز کنید . به علاوه اگر سر استخوان شکسته از زخم بیرون زده است، سعی در فرو بردن آن به درون زخم نداشته باشید. بلکه آن را با روش مناسب، پانسمان و بانداژ کنید و سپس عضو صدمه دیده را با روش صحیح آتل‌بندی و بی حرکت کنید.

مقاله پیشنهادی : کیف کمکهای اولیه و ضرورت آن

معاینه دستگاه اسکلتی

علائم و نشانه‌های آسیب به دستگاه اسکلتی

۱- درد در محل آسیب  

۲- زخم باز یا بسته           

 ۳- تورم شدید

۴- تغییر شکل عضو صدمه دیده   

  ۵- دردناک بودن محل آسیب هنگام لمس (حساسیت به لمس)

۶- عدم توانایی یا عدم تمایل بیمار به حرکت دادن عضو

توجه: دربرخی موارد شکستگی که شدت ضربه باعث جدا شدن دو قطعه استخوان از یکدیگر می‌گردد، ممکن است علامت دیگری نیز علاوه بر علائم یاد شده وجود داشته باشد که این علامت شنیدن صدای سائیده شدن دو انتهای شکسته‌ی استخوان به یکدیگر یا احساس این حالت توسط خود است. این علامت به هنگام حرکت دادن عضو صدمه دیده توسط خود مصدوم یا دیگران ایجاد می‌شود و به طور معمول با درد بسیار شدیدی نیز همراه است. اما به هیچ وجه نباید از حرکت دادن عضو آسیب دیده و ایجاد چنین صدایی برای تأیید وجود شکستگی استفاده کرد. در این حالت احتمال صدمه به عروق، اعصاب، ماهیچه و دیگر بافت‌های اطراف استخوان شکسته بسیار زیاد می‌باشد و به همین علت باید عضو صدمه دیده را در اسرع وقت آتل‌بندی و بی‌حرکت کرد.

 

| برای آشنایی با علل، پیشگیری و درمان آسیب‌های مفصل زانو در کوهنوردی، دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو را از دست ندهید |

 

معاینه اندام آسیب دیده:

امدادگر ابتدا باید اندام را به طور کامل مشاهده و بررسی و شکل آن را با اندام طرف مقابل مقایسه کند. برای این کار ابتدا لباس‌های روی اندام را از محل درز لباس باز یا قیچی کنید و سپس آن‌ها را از روی اندام صدمه دیده کنار بزنید. به هیچ وجه سعی در خارج کردن یا در آوردن لباس مصدوم به روش معمول را نداشته باشید. زیرا ممکن است باعث تشدید صدمه به مصدوم شود.

 در مشاهده به دنبال علائم و نشانه‌های زیر بگردید:

۱- زخم باز      ۲- زخم بسته یا کبودی          ۳- تغییر شکل          ۴- تورم

وجود هر کدام از این علائم را به‌عنوان آسیب قلمداد کنید و کمک‌های اولیه مناسب را انجام دهید. برای معاینه‌ی سایر قسمت‌های مشکوک، اندام را از بالا تا پایین به صورت حلقوی و یا دو دست به ملایمت فشار دهید. احساس هرگونه درد به هنگام لمس، راهنمای مهمی جهت شک به امکان وجود آسیب است.

در مورد حس اندام از بیمار سئوال کنید. آیا احساس مورمور شدن یا کرختی دارد؟ این علائم می‌تواند نشانه آسیب یا عصب خون‌رسانی اندام باشد. اگر در نهایت هیچ کدام از علائم یاد شده مشاهده نشد، از بیمار بخواهید تا اندام را به آرامی و با احتیاط حرکت دهد. بروز درد به هنگام حرکت دادن عضو نیز می‌تواند نشانه‌ی وجود صدمه و آسیب اسکلتی باشد.

توجه: در صورت وجود هر کدام از علائم یاد شده، از تکان دادن عضو یا درخواست از مصدوم برای حرکت دادن عضو به شدت پرهیز کنید.

وضعیت گردش خون و حس اندام آسیب دیده به‌ وسیله عوامل زیر بررسی می‌شود:

۱- نبض اندام

۲- پرشدگی مجدد مویرگی    

۳- رنگ و حرارت اندام   

۴- حس اندام

۵- حرکت اندام

انواع آسیب‌های وارده به دستگاه اسکلتی:

۱-      ضربه مستقیم

۲-      ضربه غیرمستقیم مانند افتادن روی بازو که باعث شکستگی ترقوه می‌شود.

۳-      نیروی چرخشی: پیچ خوردن پا هنگام دویدن یا اسکی و آسیب به مفاصل و شکستگی استخوان‌ها

چگونگی آسیب‌های وارده به دستگاه اسکلتی:

۱- شکستگی                   ۲- دررفتگی                     ۳- پیچ خوردگی

انواع شکستگی

شکستگی باز: هرگاه در ناحیه‌ی دچار شکستگی زخمی وجود داشته باشد که با محل شکستگی استخوان مرتبط باشد، به‌طوری که باعث شود تا محل شکستگی با محیط بیرون ارتباط داشته باشد، به آن شکستگی باز اطلاق می‌شود. این مسئله باعث افزایش خطر عفونت در محل شکستگی می‌گردد.

شکستگی بسته:  در این نوع شکستگی‌ها علیرغم شکسته شدن استخوان پوست سالم است (زخم بسته) و به این علت شکستگی بسته نام دارد.

در شکستگی باز به علت احتمال ورود میکروب، امکان بروز عفونت‌های شدید بیشتر از شکستگی بسته می‌باشد.

دررفتگی: هرگاه دو سطح استخوانی که در محل مفصل روبروی هم قرار می‌گیرند به‌طور کامل یا ناقص از محل خود جابجا می‌شوند، به این حالت دررفتگی گفته می‌شود. این حالت معمولاً با پارگی و آسیب به رباط‌های نگه دارنده اطراف مفصل همراه است. حرکت دادن محل دررفتگی همانند شکستگی بسیار دردناک و گاهی غیر عملی است. برای پیشگیری از آسیب به اعصاب و رگ‌های خونی و همچنین کاهش درد مصدوم باید مانع از حرکت مفصل شوید (آتل بندی)

پیچ خوردگی: آسیبی است که به علت کشیده شدن بیش از حد رباط‌های محافظ مفاصل به وجود می‌آید. در موارد پیچ خوردگی نیز برای کاهش درد مصدوم و جلوگیری ار ایجاد آسیب بیشتر، باید در اسرع وقت اقدام به بی‌حرکت کردن عضو صدمه دیده کنید  (آتل بندی)

• 

در همه ما این احساس وجود دارد که بتوانیم به هم کمک کنیم. پروسه یادگیری امداد و نجات آموزشی است که ما برای سلامتی هم و در مواقع ضروری یاری رسانی به هم، خواهیم آموخت.

منابع : asanteb.com

http://orangerhino.ir

زمان مطالعه: 10 دقیقه

اشتباهات کوهنوردان مبتدی، چیزی است که همه ی ما با آن آشنایی کامل داریم ، زیرا در برحه ای از زندگیمان، خود ما نیز، آن اشتباهات را تجربه کرده ایم! تقریبا هیچ کس نمی تواند حرفه ای را به صورت کاملا حرفه ای آغاز کند! شاید برخی از افراد استعداد خاصی در بعضی از حرفه ها داشته باشند اما در کوهنوردی، گاهی باید اشتباهات را تجربه کرد تا به یک کوهنورد حرفه ای تبدیل شد!

برای مثال، خود من هرچقدر دوست دارم در بازی بسکتبال حرفه ای شوم ، تغییری در پیشرفت من حاصل نمی شود ! مهم نیست چقدر تمرین می کنم ، چقدر تلاش و پشتکار دارم، حقیقت این است که بدن من برای این رشته ورزشی مناسب نیست و استعداد خاصی هم در آن ندارم !

همه ی ما باید از جایی شروع کنیم . کوهنوردی فعالیتی است که می توانید از بچگی و یا بزرگسالی سراغش بروید و مطمئن باشید که می توانید کم کم در آن پیشرفت می کنید و تمام مراحل را فرا بگیرید. هیچ وقت از نتوانستن و اشتباه در آن، دلسرد نشوید. تا اشتباه نکنید نمی توانید چیزی در کوهنوردی و یا حتی زندگی یاد بگیرید!

بیشتر بخوانید : راهنمای کوهنوردی برای مبتدی ها

11 اشتباه در کوهنوردی :

 

اشتباهات ، چیزی است که هر روز توسط میلیون ها نفر در سراسر دنیا انجام می پذیرد! پس، راه فراری از آن ندارید ! هرکس می تواند در حرفه و یا فعالیت خود دچار اشتباه شود. اگر بتوانید از اشتباه خود چیزی یاد بگیرید، پس به نحو احسنت از آن استفاده کرده اید! شکست بهترین معلم شما در زندگی است !

1 – دست کم گرفتن مسیر :

 

شاید در نظر خیلی ها، کوهنوردی مسیر پاسیفیک کرست ( Pacific Crest Trail )، خیلی آسان و به قول معروف رومانتیک باشد! اما حقیقت این است که چیزی جز خون، عرق و اشک، نصیبتان نخواهد شد!

این صعود ، چالشی است که به هیچ عنوان نباید به عنوان یک تازه کار سراغش بروید . به خصوص اگر این مسیر، صعود اول شما می باشد ! بزارید کمی از این مسیر برایتان بگوییم : در این صعود دشوار، شما از کشور مکزیک به کانادا سفر خواهید کرد ! هیچ راه ارتباطی با موبایل و … با کسی نخواهید داشت و در مسیر هم افراد کمی را خواهید دید !

یک مسیر بلند، به هیچ وجه نباید نقطه شروع یک کوهنورد تازه کار باشد! پاسیفیک کرست، مسیری دورافتاده و ناهموار می باشد که در نقاطی خطرناک نیز واقع شده است . قبل از فکر کردن به مسیری مثل پاسیفیک کرست، میزان توانایی و تجربه ی خود را ارزیابی کنید .تجربه چند صعود چند روزه و کمپینگ در شب از مواردی است که باید قبل از انتخاب پاسفیک کرست ، به آن رسیده باشید!

پس، درس اخلاقی این قسمت این است که: آرام شروع کنید و به بدنتان برای صعود های طولانی، وقت دهید ! از روند و مراحل تغییر از یک کوهنورد مبتدی به حرفه ای لذت ببرید و صبر داشته باشید . از مسیر های کوچک شروع کنید و عجله نکنید. کوهنوردی در ارتفاعات 2650 فوتی، در ماه آگوست و با تابش کور کننده ی نور خورشید، چیزی است که اصلا دلتان نمی خواهد به عنوان یک کوهنورد تازه کار تجربه کنید !

2 – سنگین کردن بیش از حد کوله پشتی :

 

یک قانون کاربردی برای جمع آوری وسایل و تجهیرات کوهنوردی وجود دارد :

• تمام وسایل و تجهیراتی که فکر می کنید به آن احتیاج پیدا خواهید کرد را، جمع کنید .
• حالا باید تعداد این تجهیرات را نصف کنید !
• موفق باشید !

شاید قانون بالا، برای خیلی ها گیج کننده و سخت باشد، اما اگر در آن شک دارید، از کوهنوردان حرفه ای و با تجربه سوال کنید. اگر با شما رک و راست باشند، به شما می گویند که بعد از گذشت چند هفته، فقط به تعداد کمی از تجهیرات و وسایل نیاز پیدا کردند و خیلی از تجهیزاتی که فکر می کردند به آن نیاز خواهند داشت را، به دلیل وزن زیاد، رها کرده اند !

اکثر ما، زمانیکه که می خواهیم وسایلی را برای صعود انتخاب کنیم، همه چیز به جز سینک آشپزخانه را با خود جمع می کنیم! اما اگر راستش را بخواهید، به نصف آن ها هم احتیاج پیدا نخواهید کرد! خستگی یکی از عواملی است که خیلی زود می تواند شما را از ادامه ی مسیر منصرف کند ، پس به خود زحمت ندهید و کوله پشتی خود را سبک تر کنید !

مقاله پیشنهادی : چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟

3 – آبرسانی :

 

یکی از موارد الزامی در کوهنوردی، پیدا کردن منبع آب در مسیر، حمل مقدار کافی آب و یا توانایی فراهم کردن آب تصفیه شده می باشد!

مسیر خود را به خوبی بشناسید. اگر منبع آبی در مسیر بود، از حمل اضافه ی آب خودداری کنید. وزن هر گالون آب نزدیک به3.7 کیلوگرم می باشد. اگر صعودتان چند روز و یا چند هفته طول خواهید کشید، فکر حمل گالون های آب را از سرتان بیرون کنید ! در این شرایط، شناسایی منابع آب در مسیر و تصفیه آن گزینه ی عاقلانه تری می باشد .

وسیله ای برای جوشاندن آب داشته باشید. از قرص ها و یا نی های تصفیه کننده آب و یا سفید کننده ها استفاده کنید. توجه داشته باشید که حتما قبل از صعود، منابع آبی را شناسایی کنید .

مقاله پیشنهادی : آبرسانی به بدن در کوهنوردی

4 – کفش و بوت های جدید :

 

فکر می کنید خرید یک جفت بوت کوهنوردی جدید، که همگی به شما توصیه می کنند چند صد دلار روی آن پیاده شوید، کار عاقلانه و درستی هست ؟ نه،متاسفانه اشتباه فکر می کنید! با این کار فقط باعث تاول ، درد مچ و احساس خستگی بیشتری در صعود خود می شوید !

کفش های تنیس به خوبی از پس کار بر خواهند آمد . در واقع، کوهنوردان حرفه ای اعتقاد دارند که کفش های رانینگ و ورزشی عملکرد بسیار بهتری از بوت های سنگین در کوهنوردی دارند! در عوض اگر بخواهید به بوت جدید خود عادت کنید، هزاران نظر و توصیه اشتباه از اطرافیان خود خواهید شنید که هیچ کدام نیز کمکی به شما نخواهد کرد! حقیقت این است که هیچ میانبری برای عادت کردن به بوت های کوهنوردی جدید خود ندارید، مگر آنکه سراغ بوت هایی بروید که قبلا از آن استفاده کرده باشید و یا بوت هایی بخرید که با پای شما، تناسب کاملی داشته باشند. برای این کار هم نیاز به آزمایش بوت در مسیرهای مختلف خواهید داشت !

برای اولین صعودتان، راحت ترین کفشی که در کمدتان پیدا می کنید را، بپوشید ! اگر قصدتان ادامه کوهنوردی به صورت حرفه ای نیست، لازم نیست پولتان را صرف خرید بوت های سنگین چند صد دلاری کنید! کفش های رانینگ و تنیس گزینه های خوبی برای اولین صعودتان می باشند.

5 – عدم بررسی گزارش هواشناسی :

 

فرض کنید یک کوهنوردی تابستانه را شروع کرده اید. یک شلوارک ورزشی و یک تاپ و یا تی شرت به تن کرده اید و کرم ضد آفتاب هم به صورتتان مالیده اید. از یک مسیر 13 کیلومتری 8 کیلومتر را با موفقیت به پایان رسانده اید. مدتی بعد، متوجه تشکیل ابرهایی در آسمان می شوید! باران کم کم شروع به بارش می کند ! شما هیچ برنامه ی پشتیبانی برای این مواقع آماده نکرده اید و 5 کیلومتر تا پایان مسیر مانده است! با خود می گویید هیچ راهی جز پایان 5 کیلومتر باقی مانده، وجود ندارد و به مسیر خود با تی شرت زیر بارش باران، ادامه می دهید !

فکر می کنید چه کسی را باید سرزنش کنید؟

خودتان را! حتی با یک گوگل ساده هم می توانستید از وضعیت آب و هوایی مسیرتان اطلاع پیدا کنید. با 5 دقیقه جست و جو در اینترنت، می توانستید مشکل نیمی از روزتان را حل کنید ! داشتن تجهیزات مناسب در تابستان و زمستان، از الزامات کوهنوردی می باشد. قبل از صعود خود، یک برنامه ریزی کامل داشته باشید و برای هر گونه آب و هوای احتمالی، آماده باشید.

همیشه کانال ها و سایت های هواشناسی کوهستان را چک کنید. تغییرات آب و هوایی هیچ گاه خبر نمی کنند و فقط در عرض چند ثانیه هوای صاف و آفتابی تبدیل به ابر و باران می شود. اگر تجهیرات و وسایل مناسب با خود داشته باشید، نگرانی بابت این تغییرات آب و هوایی، نخواهید داشت !

مقاله پیشنهادی : هواشناسی کوهستان

6 – عدم اطلاع رسانی به خانواده و دوستان :

 

شاید خیلی از شما فیلم “127 ساعت” را دیده باشید ! اگر آن را ندیده اید، به شما توصیه می کنیم یک بار آن را با همنوردان خود تماشا کنید !

بگذارید مقداری از آن را برایتان تعریف کنم : ( خطر اسپویل داستان ! )

در این فیلم، مردی را مشاهده می کنیم که علاقه زیادی به طبعیت و کوهنوردی دارد. او یک شب تصمیم می گیرد که بدون این که به کسی اطلاع دهد، سراغ دره های عمیقی در اوتاه برود . تصمیم اشتباه او باعث می شود که 127 ساعت در تنگه ای گیر کند ! او در نهایت به این نتیجه می رسد که هیچ کس قرار نیست به کمک او بیاید ! در سکانس بعد، او در حال قطع کردن دستش با چاقوی سوئیسی خود برای رهایی از تنگه می باشد! چه داستان دراماتیکی ! مگر نه ؟

اما لازم نیست شما هم این اشتباه را تکرار کنید و دستتان را از دست بدهید! قبل از صعود خود، مقصد و مسیرتان را به چند دوست صمیمی و خانواده ی خود اطلاع دهید. اگر خدایی ناکرده حادثه ای برای شما پیش بیاید، تیم های امداد می دانند دقیقا از کجا جست و جوی خود را شروع کنند.

7 – خارج شدن از مسیر:

 

نه ، اشتباه نکنید! در مسیر خود بمانید! این اولین صعود شما می باشد! لازم نیست مثل فیلم های رمبو، به جستجو در جنگل ها و محیط های اطراف بپردازید!

این دقیقا همان اشتباهی هست که باعث می شود کوهنوردان مسیر خود را گم کنند و شاید از گشنگی نیز، تلف شوند! شاید کمی زیاده روی کرده باشم، اما خودتان نکته را فهمیدید !

اگر این اولین صعودتان هست و در کوهنوردی مبتدی هستید، تنها راه برای موفقیت، طی کردن مسیری است که از قبل برای خود مشخص کرده اید. اگر این کار را نکنید و از مسیر خود خارج شوید، مدتی بعد حس می کنید گم شده اید! با دیدن نشانه های جدید و مسیر های پیچ در پیچ، کم کم اضطراب و پریشانی کنترل مغز شما را به عهده می گیرد! فکر نمی کنم کسی بتواند در این شرایط تصمیم درستی بگیرد! شما چه فکری می کنید؟

8 – کوهنوردی به صورت انفرادی :

 

امیدوارم شما هم مثل خیلی از کوهنوردان، برای صعود انفرادی یک دنده و لجباز نباشید! کوهستان جای خطرناکی است و احتیاط نیز، شرط عقل است !

اگر با یک دوست و یا ترجیحا یک همنورد با تجربه، صعودتان را آغاز کنید، نه تنها در طول مسیر، می توانید با کسی گفت و گو کنید و گپی بزنید، بلکه می توانید از تجربه ای او کمک بگیرید و از اطلاعات او استفاده کنید !

آن ها به قول معروف ” چم و خم ” کوهنوردی را بلدند و خوب می دانند در مواقع اضطراری، چه باید کرد! توجه داشته باشید دوست خوب در کوهنوردی کسی است که اگر شما را با شلور جین، در حال آماده شدن برای کوهنوردی دید، یک سیلی به صورت شما بزند! لازم نیست صعود اولتان انفرادی باشد. به دنبال یک دوست و یا یک کوهنورد حرفه ای بگردید تا از اطلاعات او در مسیر استفاده کنید .

مقاله پیشنهادی : 10 دلیل برای اینکه با دوستان خود به کوهنوردی بپردازید

9 – جین :

 

از جین ها می توانید همه جا بجز کوهنوردی استفاده کنید! استفاده از شلوار های جین در مسیر کوهنوردی، چه صعودی روزانه و یا شبانه، به هیچ وجه کار عاقلانه ای نیست ! جین ها باعث خراش و عرق سوزی ناحیه های زیرین بدن می شوند! آن ها با جذب آب بیرونی و یا تعرق بدن، هر بلایی که می خواهند بر سر نیم تنه ی پایینی شما می آورند !

جین و کوهنوردی، دشمن های خونین هم تا قیامت هستند! کوهنوردی با جین، باعث گرم شدن بدن، تعرق، خراش، ساییدگی و … می شود . این اشتباهی است که فقط یک بار آن را انجام خواهید داد !

10 – نداشتن تجهیزات کافی :

 

می دانم که در نکته های بالا اشاره کرده ایم که تا جاییکه می توانید کوله پشتی خود را سبک کنید، اما وزن کوله پشتی شما به مسیر و مقصد شما بستگی دارد! فقط برای این که در یک وبلاگ خوانده اید که هر طور شده باید وزن کوله پشتی خود را پایین تر از X کنید، دلیل نمی شود که به آن اطمینان کنید . کوهنوردی با کوله پشتی سبک یکی از بهترین پیشنهاد های ما به شماست اما باید بدانید در طول مسیر به چه چیزی احتیاج پیدا خواهید کرد! فقط با تجربه می توانید بفهمید چه وسایلی در چه مسیری به کار شما خواهند آمد ! نه با خواندن یک وبلاگ !

مقاله ی پیشنهادی : 10 وسیله ضروری در کوهنوردی

11 – آشپزی در چادر کوهنوردی :

 

شاید خیلی ها فکر می کنند پناه بردن به چادر از سرمای هوا و آشپزی در آن، فکری ایده آل برای یک شام مفصل باشد! اما اینطور نیست! مشکلات و خطرهایی که در پخت و پز در چادر کوهنوردی وجود دارد، می تواند در یک چشم به هم زدن، شوق و اشتیاق شما را تبدیل به گریه و ناله کند !

مسمومیت با مونوکسید کربن، اولین و مهم ترین عامل آن می باشد! شاید با پخش گاز، دچار گازگرفتگی شوید و یا به هیچ وجه توان حرکت نداشته باشید. در هر صورت، به  ریسک آن نمی ارزد ! در خارج از چادر خود، آشپزی کنید .

نتــــیجـــه گیـــری:

 

مهم نیست چقدر برنامه ریزی، تحقیق و یا تمرین کرده باشید! اشتباهات برای کوهنوردان مبتدی، غیر قابل اجتناب است ! بهترین کار این است که از آن ها درسی یاد بگیرید !

همه ی مردم در تمام فعالیت ها، دچار اشتباه می شوند. قانون طلایی را یاد بگیرید : ” به اشتباهات خود بخندید ، از آن ها عبور کنید و صد البته ، چیزی از آن ها یاد بگیرید! ” تمام اشتباهات شما، قبلا توسط افراد دیگری تکرار شده اند، پس نگران نباشید !

فقط آرام باشید و کوهنوردی کنید !

منبع :Arborexplorer

زمان مطالعه: 10 دقیقه

فرض کنید صبح چشمان خود را، درست زمانیکه خورشید از پشت کوه ها بالا می آید و نسیمی صبح گاهی بر بدنتان می وزد، باز می کنید! با خود می گویید که هیچ چیز بهتر از کوهنوردی در این هوا نیست ! با ذهنی آزاد و خالی و صدای جیک جیک پرندگان که در محیط طبعیت انعکاس می یابد، در طبعیت قدم بر می دارید و قصد دارید تا قله ی کوه پیش بروید !

حالا تصور کنید بعد از چند قدم، کمردرد شدیدی سراغتان می آید و رفته رفته بدتر نیز می شود ! درد از کمر شما شروع می شود و فکر می کنید با کمتر کردن وزن کوله پشتیتان، می توانید درد آن را کمی کاهش دهید! پس از یک ساعت تلاش و امید برای کاهش درد، متوجه می شوید که حالا حالا ها باید با این کمردرد سر کنید و خبری از کاهش درد نیست !

کمردرد، دردی شایع می باشد که تقریبا تمام افراد زمانی با آن روبه رو شده اند ! اینکه یاد بگیرید چگونه همراه با کمردرد کوهنوردی کنید، در دیگر جنبه های زندگی شما نیز تاثیرگذار است و باعث می شود تا در سخت ترین شرایط نیز ، احساس خوبی داشته باشد !

10 راهکار برای کوهنوردی با کمردرد :

 

به گفته ی دکتر Ronald B. Tolchin ، اکثر آمریکایی ها در نقطه ای از زندگیشان، با کمردرد دست و پنجه نرم می کنند . با توجه به اینکه جمعیت کل آمریکا چیزی حدود 325 میلیون است، این آمار کمردرد، بسیار قابل توجه است !

در نتیجه می توان گفت که از هر 5 نفر در آمریکا، 4 نفر از کمردرد رنج می برند، پس می توان این آمار را به کوهنوردان نیز ربط داد! اولین خط دفاعی شما در برابر کمردرد، دانستن چگونگی برخورد و جلوگیری از آن می باشد.

جمعیتی حدود 47.2 میلیون نفر در آمریکا در سال 2017 به کوهنوردی رفته اند. هیچ شعبده بازی برای جلوگیری از کمرد درد وجود ندارد ، اما با رعایت چند نکته مهم قبل و هنگام کوهنوردی، می توانید به جلوگیری و کاهش آن کمک کنید . اکثر ما ها زمانی که کمردرد سراغمان می آید، دوست داریم تمام روز را در رخت خواب بمانیم و یا بخوابیم ! اما لطفا این کار را انجام ندهید !

یکی از مهم ترین نکات در کوهنوردی، آمادگی جسمانی شما برای صعود است . اگر تا بحال کوهنوردی نکرده اید و با تمرین و ورزش نیز رابطه ی خوبی ندارید، صعود به قله ای در ارتفاعات که در مسیری 19 کیلومتری قرار گرفته است و نیاز به 600 متر پیاده روی دارد ، برایتان سخت خواهد بود و مطمئن باشید که پایان آن نیز، بسیار دردناک رقم می خورد !

1 – تمرین و ورزش :

 

به گفته ی پزشکان، تمرین در محیط های ورزشی و به شیوه ی صحیح، تاثیرات مثبتی در جلوگیری از کمردرد دارد. این تاثیرات عبارتند از:

• بهبود گرفتگی عضلات
• ترشح اندروفین
• تقویت عضلات بدن
• بهبود گردش خون
• کاهش صدمات و آسیب دیدگی

هر برنامه تمرینی باید بر اساس آمادگی جسمانی و توانایی شما تنظیم شود . یک برنامه تمرینی خوب باید علاوه بر ایمن بودن، موثر و متعادل باشد و خطر آسیب دیدگی ها را نیز کاهش دهد .

2 – تمرینات کششی :

 

تمرینات کششی از آن دسته تمرینات خاص و ضروری هستند که باید قبل از کوهنوردی و هر فعالیت فیزیکی انجام دهید . در حقیقت، تمرینات کششی را باید هر روز فارغ از هرگونه فعالیت فیزیکی در خانه انجام دهید تا عضلات و ماهیچه های شما آزاد شوند و خطر آسیب دیدگی کاهش پیدا کند .

مقاله ی پیشنهادی : تمرین های کوهنوردی

نخاع شما از ترکیب پیچیده ی عضلات ، رباط ها ، تاندون ها و استخوان ها تشکیل شده است . به گفته دکتر Gerard Malanga ، انجام تمرینات کششی به صورت مداوم ، رباط ها و عضلات شما را آزاد می کند و با بهبود گردش خون در این نقاط ، فشار و استرس را از روی ماهیچه ها بر می دارد. تمرینات کششی معمولا قبل و بعد از هر صعود توسط کوهنوردان انجام می گیرد . پس آن ها را فراموش نکنید !

3 – یوگـــا :

 

در گذشته ، یوگا یک ورزش و فعالیت مبهم بود که معمولا انجام آن ها را به هیپی ها وابسته می دانستند ! در واقع ، حقیقت ماجرا نیز از گفته ی بالا، چندان دور نیست. یوگا ورزش و فعالیتی با ذهن و جسم برای تقویت و انعطاف پذیری آن است. اگر تاکنون یوگا انجام نداده اید ، همین حالا شروع کنید ! یوتیوب را باز کنید و با یک کلاس مبتدی یوگا، کارتان را شروع کنید!

بر اساس گزارشات اخیر، یوگا می تواند درد پشت کمر را به شدت کاهش دهد ! یوگا یکی از بهترین فعالیت ها برای انجام تمرینات فیزیکی و کششی به صورت همزمان و تقویت عضلات میانی شما می باشد. شما به راحتی می توانید با چند جستجوی ساده در یوتیوب، اولین کلاس یوگا خود را آغاز کنید . همچنین امروزه کلاس های یوگا در هر شهری دایر می شود و می توانید به صورت حضوری به این باشگاه ها مراجعه کنید .

4 – یک تشک خواب راحت با خود داشته باشید :

 

تنها چیزی که در صبح می تواند بدتر از بیدار شدن با گردن درد باشد، کمردرد می باشد! خوابیدن روی زمین به هیچ وجه گزینه خوبی برای استراحت شما در شب نمی باشد! پس سعی کنید یک تشک خواب راحت با خود داشته باشید تا کمی راحت تر بخوابید.

اگر از کمردرد رنج می برید، می توانید برای کاهش و بهبود درد از نکات زیر استفاده کنید . توجه داشته باشید برای انجام این کار نیاز به یک بالش اضافه می باشد . پس سعی کنید حتما یک جفت بالش اضافه در کوله پشتی خود داشته باشید !

• زمانی که به پشتتان خوابیده اید ( طاق باز ) ، یک بالش را زیر زانو های خود بگذارید .
• اگر بر روی شکم خود می خوابید، یک بالش را زیر زانو های خود قرار دهید .
• زمانی که به بقل های خود خوابیده اید، یک بالش را بین پاهایتان قرار دهید .

شما یک سوم عمرتان را در حال خوابیدن روی تختتان صرف می کنید . در هنگام کوهنوردی و فرا رسیدن شب ،داشتن یک مکان راحت و تشتکی نرم بر روی زمین ، شب های شما را دلنشین تر می کند و باعث کاهش آسیب دیدگی ها نیز می شود .

پیشنهاد ما: تشک بادی beCamp

5 – وسایل و تجهیزات خود را به طور یکنواخت و متعادل در کوله پشتیتان بگذارید :

 

این مورد از نکاتی است که اکثر کوهنوردان آن را نادیده می گیرند و زمانیکه کوله پشتی آن ها در مسیر کوهنوردی، موجب کاهش تعادل و بروز دردی عمیق در کمر و قسمت پایینی بدن شد، تازه به آن فکر می کنند! سعی کنید تجهیزات و بار خود را به شکلی صحیح و یکنواخت در کوله پشتیتان جا دهید تا تعادل شما در حمل آن ها افزایش پیدا کند .

برای چینشی صحیح و یکنواخت، سعی کنید سنگین ترین تجهیزات خود را نزدیک به کمر خود قرار دهید و باقی چینش را از آنجا شروع کنید . با قرار دادن آیتم های سنگین نزدیک به کمرتان، تعادل کوله پشتی را بالاتر می برید و حجم و وزن کمتری را در هنگام راه رفتن احساس خواهید کرد. سعی کنید وزن کوله پشتی خود را تا جایی که امکان دارد به کمر خود نزیک کنید تا باربری و مدیریت آن در حمل، بسیار آسان تر شود .

مقاله پیشنهادی : چینش صحیح تجهیزات در کوله پشتی کوهنوردی

6 – کوله پشتی متناسب با آنوتومی بدنتان انتخاب کنید :

 

اگر در مسیر کوهنوردی با کمردرد مواجه شدید، کوله پشتی شما اولین تجهیزاتی می باشد که سراغ آن می روید ! کوله پشتی شما محلی امن برای دسترسی به تمام تجهیزات و وسایل شما و بهترین راه برای حذف وزن های اضافه می باشد .

به گفته ی دکتر Jolie Bookspan، شکل کوله پشتی شما نباید بیش از حد “قوس دار” باشد و در هنگام حمل آن نیز، نباید به سمت جلو خم شده باشید .

زمانیکه می خواهید بهترین کوله پشتی مناسب با آناتومی بدنتان را خریداری کنید، باید به چند فاکتور اصلی توجه کنید :

• اندازه نیم تنه
• اندازه لگن
• بند های شانه
• بند های سینه
• وزن

شاید در 2 کیلومتر ابتدای کار، کوله پشتی شما بسیار راحت و متناسب باشد اما هرچقدر که جلوتر می روید این راحتی و تناسب، تبدیل به وزنی طاقت فرسا و سنگین روی شانه و کمر شما شود . برای جلوگیری از اینکار، باید تا جایی که امکان دارد وزن آن را کاهش دهید. سعی کنید با مصرف خوراکی و آشامیدن آب به شکل صحیح ، وزن آن را کمتر کنید .سعی کنید قبل از صعود، هرچیزی که به آن احتیاج ندارید را از کوله پشتیتان حذف کنید تا به تناسبی دلخواه و وزنی کم برسید .

7 – از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید :

 

استفاده از باتوم های کوهنوردی، یکی از موثر ترین شیوه ها برای کاهش فشار بر روی کمر، لگن، دستان و زانو ها می باشد. محققان ثابت کرده اند که باتوم های کوهنوردی، فشار را روی مفاصل و عضلات کاهش می دهند و باعث افزایش عمر و سلامت این مفاصل می شوند .

انتخاب و استفاده ی درست از باتوم های کوهنوردی، یکی از نکات مهم راجع به آن ها می باشد . سعی کنید به دنبال باتوم کوهنوردی باشید که با بدن شما تناسب کافی داشته باشد و وقتی که آن ها را بدست گرفتید، بدون هیچ زحمتی، به سطح زمین برسند. در واقع زمانیکه آن ها را بدست گرفتید ، دستان شما باید با زاویه 90 درجه خم شده باشند. به یاد داشته باشید برای استفاده ی صحیح و کاربردی از آنها ، باید به صورت مرتب طول آن ها در سرازیری و سربالاهایی مسیر، کم و زیاد کنید ! برای اطلاعات بیشتر مقاله ی ” چگونگی استفاده از باتوم کوهنوردی ” را مطالعه فرمایید.

همچنین می توانید از باتوم های کوهنوردی برای افزایش تعادل و گذر از رودخانه ها و یا در مسیر های ناهموار که احتمال ریزش صخره ها وجود دارد، استفاده کنید. آن ها ابزاری کاربردی برای کاهش فشار و افزایش تعادل شما در مسیر می باشند .

خرید باتوم کوهنوردی در فروشگاه اینترنتی بریم کوه

8 – کفش و بوت مناسب کوهنوردی داشته باشید :

 

یکی از تجهیزات مهم در کوهنوردی ، داشتن یک جفت کفش ورزشی و یا بوت مناسب می باشد . شاید یکی از دلایل کمردرد شما همان دوستان قدیمی پاهای شما می باشند که مدت زیادی نیز از خرید آن ها گذشته است !

زنجیره های حرکتی انسان ( kinetic chain ) از پاهای او آغاز می شود و میزان فعالیت مفاصل و عضلات را با یکدیگر تعریف می کند. به عبارت دیگر، چگونگی حرکت بخشی از بدن شما، بر بخش های دیگر بدنتان نیز، تاثیر گذار است .

کفش و بوت های شما، اولین بخش ” زنجیره های حرکتی ” می باشند . اگر سراغ بوتی نامناسب بروید که از کف و قوزک پای شما به خوبی حفاظت نکند، باعث کاهش تعادلتان در مسیر و همین عامل، باعث کمردرد و انواع آسیب دیدگی های دیگر می شود . سعی کنید کفش و بوتی بخرید که به خوبی از پاهای شما حفاظت کنند و باعث افزایش تعادل شما در مسیر شوند .

9 – چند داروی ضد التهاب با خود داشته باشید :

 

کشیدگی و گرفتی عضلات و یا پیچ خوردگی پا، از مواردی هستند که به سرعت کوهنوردی دلنشین شما را تبدیل به عذابی دردآور می کنند! سعی کنید یک کیف کمک های اولیه با خود داشته باشید و قبل از صعود، طرز استفاده و کاربرد هر یک از آیتم های داخل آن را فرا گرفته باشید.

داخل آن باید چند داروی ضدالتهاب قرار داشته باشد. همین طور از وجود کرم های موضعی برای مالیدن روی عضلات آسیب دیده، اطمینان حاصل کنید . اگرچه با انجام این کار، درد به صورت کامل از بین نمی رود، اما باعث کاهش درد و یا درمان مقطی آن شده و صعودتان را کمی راحت تر می کند .

10 – در هنگام کوهنوردی، حالت و وضعیت بدنتان را ثابت و صحیح نگاه دارید :

 

| برای آشنایی با روش‌های پیشگیری و درمان آسیب‌های مفصل زانو در کوهنوردی، به دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو در کوهنوردی ما بپیوندید! |

سعی کنید حالت بدنتان را به شکلی صحیح و راحت حفظ کنید. با این کار خطر آسیب دیدگی کمر به شدت کاهش می یابد. متاسفانه در دنیای امروزی ، وضعیت بدن بیشتر مردم در حال کار و … به صورت نشسته می باشد وهمین باعث افزایش خطر کمرد درد و دیگر بیماری ها می شود .

زمانیکه ایستاده اید و یا در حال راه رفتن هستید، کمر شما باید کاملا راست، شانه های شما به سمت عقب و زانو های شما کمی خم شده باشند. اگر نتوانید حالت و قرارگیری بدنتان را در وضعیت خوبی نگه دارید، ممکن است درد سیاتیک به سراغتان بیاید ! صحبت راجع به این درد، مقاله ای جداگانه می خواهد اما مطمئن باشید که دلتان نمی خواهد با آن دست و پنچه نرم کنید !

کسانی که وضعیت و حالت فیزیکی خوبی دارند، از ستون فقرات هم راستا و متعادلی برخوردارند . سعی کنید حتما وضعیت و حالت مناسبی برای بدنتان تعریف کنید . در فعالیت های روزانه ، کار ، کوهنوردی و دیگر فعالیت ها آن را حفظ کنید، زیرا داشتن وضعیتی ثابت و صحیح در بدن، باعث جلوگیری از بروز آسیب دیدگی ها می شود .

نتـــیجه گـــیری :

کمردرد در شکل و انواع مختلفی در بدن شروع می شود و نمی توان برای درمان آن، از یک شیوه ی خاص استفاده کرد. برای تحمل و مدیریت درد آن نیز باید از فعالیت های روزانه خود شروع کنید و با انجام موارد بالا سعی در کاهش آن داشته باشید . توجه داشته باشید جلوگیری از آن، اولین خط دفاعی شما می باشد.

اما کمردرد شما دلیلی برای نادیده گرفتن کوهنوردی با دوستان و امتناع از آن نمی باشد! سعی کنید موارد بالا را رعایت کنید و در مسیر نیز احتیاط کنید. کوهنوردی بهترین راه برای فرار از مشکلات دنیای امروزی و خالی کردن ذهنتان می باشد.

امیدواریم این مقاله بتواند به شما کمک کند تا با وجود درد نیز، به کوهنوردی بپردازید . به یاد داشته باشید ” فقط آرام باشید و کوهنوردی کنید ! “

منبع : Arborexplorer

زمان مطالعه: 6 دقیقه

حتی اگر فکر می کنید در مکانی زندگی می کنید که خطر وقوع سیلاب در آن پایین می باشد، به یاد داشته باشید هرجایی که در آن بارندگی باشد، امکان وقوع سیل وجود دارد! اگر هیچ گاه در گذشته با سیل مواجه نشده اید، این بدین معنی نیست که در آینده نیز آن را تجربه نخواهید کرد. خطر وقوع سیل فقط مربوط به آمار گذشته ی آن شهر نمی باشد. جاری شدن سیلاب به عوامل زیادی مثل بارندگی ، توپوگرافی منطقه ( میزان پوشش های طبیعی و مصنوعی )، اقدامات و عوامل پیشگیرانه ( سد سازی )، طغیان رودخانه ها ،آمار جزر و مد و موج ها و تغییر ساختار آن ها به علت ساخت ساز و گسترش فضای مصنوعی در آن مکان بستگی دارد.

قبل از وقوع سیل:

 

قبل از وقوع سیل با چند اقدام پیشگیرانه می توانید از صدمات جانی و مالی آن جلوگیری کنید . در لیست پایین به چند نکته ی مهم اشاره شده است:

• یک کیف کمک های اولیه تهیه کنید و اگر هواشناسی نسبت به وقوع سیل در مکان شما هشدار داده است، سریعا یک برنامه ی کامل را با خانواده خود، طرح ریزی کنید .
• در مسیر مسیل ها و رودخانه ها، ساختمان سازی نکنید . مگر اینکه آن را در ارتقاعات بلند بنا کنید و از میزان مقاومت آن در برابر سیلاب ها، اطمینان حاصل کرده باشید.
• اگر در منطقه ای زندگی می کنید که خطر وقوع سیلاب در آن بالا می باشد ، حتما اجاق گاز، آبگرمکن و وسایل الکتریکی خود را در قسمت بالاتر از سطح زمین قرار دهید .
• از شیر های اطمینان و یک طرفه در ساختمان خود استفاده کنید تا از بازگشت دوباره ی آب به فاضلاب خانه ی شما، جلوگیری کنند .
• اگر امکان دارد، موانع و دیوارهایی بسازید تا از ورود آب به ساختمان جلوگیری کنند. سعی کنید سطح دیوار و زیرزمین ها را با مواد ضد آب عایق کنید .

در هنگام وقوع سیل:

 

اگر در منطقه ی شما سیلی جاری شد، نکات زیر را به خاطر بسپارید :

• به رادیو و تلویزیون برای اطلاعات بیشتر و هواشناسی روزهای آینده گوش فرا دهید .
• توجه داشته باشید که سیل می تواند بسیار برق آسا و سریع باشد. اگر فکر می کنید هر لحظه ممکن است در منطقه شما سیلی جاری شود، سریعا خود و خانوادتان را به بالاترین نقطه ای که می توانید، برسانید . در این حالت نیاز نیست منتظر دستورالعملی برای تغییرمکان باشید .
• اگر در مکان شما، نهرهای آب، کانال های آب زهکشی شده، رودخانه هایی در دره های عمیق و مواردی که مشکوک به جاری شدن سیلاب هستند، وجود دارند، آن ها را دقیقا شناسایی کنید . توجه داشته باشید که که سیلاب در این مناطق می تواند بسیار برق آسا و بدون هیچ اخطار و نشانه ای مثل بارنگی و یا ابرهای مشکوک، باشد.

اگر مجبور شدید از خانه خود خارج شوید:

 

• قبل از خروج، خانه خود را ایمن کنید. اگر وقت کافی دارید، چند صندلی برای فضای باز بیاورید. در صورت امکان، وسایل و اسباب خانه ی خود را به طبقه ای بالاتر انتقال دهید .
• دریچه ی اصلی آب و شیر فلکه گاز را ببندید. وسایل برقی را از برق بکشید. به هیچ وجه به وسایل الکتریکی که خیس هستند و در یا مسیر سیلاب قرار گرفته بوند ، دست نزنید.

بیشتر بخوانید: چگونه در هنگام وقوع سیل، جان خود را نجات دهیم؟

بعد از وقوع سیل:

 

سیل به خانه ی شما رسیده است. هرچند شاید حجم آب در بعضی از نقاط خانه فروکش کرده باشد، اما هنوز هم خطر در کمین شماست! در پایین به چند نکته ی کلیدی بعد از وقوع سیل اشاره می کنیم :

• به هیچ وجه در آب حرکت نکنید.
• از نقاطی که به سبب سیل آسیب دیده اند، دوری کنید مگر اینکه به دستور پلیس، آتش نشان ها و دیگر نهاد های مربوط قصد کمک کردن داشته باشید.
• نیروهای امداد در مکان های سیل زده، مشغول کمک به مردم هستند . اگر می خواهید به آن ها کمک کنید جاده ها را خلوت کنید و از سر راه آن ها کنار بروید.
• احتیاط کنید. ممکن است با بارش ناگهانی باران، دوباره سیل جاری شود. به اخطار های هواشناسی و اطلاعات آن ها گوش دهید. اگر در هنگام وقوع سیل در حال رانندگی بودید و ماشین شما از حرکت افتاد، سریعا یکی از پنجره های ماشین را باز کنید و خودتان را به بالای سقف ماشین برسانید. ازآنجا نیز دنبال جسمی بلند و مستحکم مثل تنه های درخت، تیر های برق و …باشید تا دستتان را به دور آن حلقه کنید.
• فقط زمانی به خانه ی خود بازگردید که مسئولین به شما اطمینان داده باشند که دیگر خطری وجود ندارد.
• ممکن است جاده ها به خاطر آسیب دیدگی و حجم زیاد آب هنوز هم بسته باشند. به تابلو های ورود ممنوع دقت کنید . اگر به یکی از آن ها برخوردید و یا جاده هنوز هم پر از آب بود، از مسیری دیگر رانندگی کنید.

اگر مجبور هستید در مکان های سیل زده قدم بزنید:

 

• سعی کنید پاهایتان را محکم روی زمین نگه دارید . 15 سانتی متر آب می تواند تعادل شما را بهم بزند. توجه داشته باشید که ورود به این آب ها بسیار خطرناک می باشد. زیرا ممکن است بر اثر سقوط تیرهای برق و یا …، آب به رسانای برق تبدیل شده باشد و خطر برق گرفتگی شما را تهدید کند.
• سیلاب ها می توانند شکل محیط را به سرعت دگرگون سازند . آن ها معمولا باعث ساییده شدن سطح جاده و پیاده رو ها می شوند. جریان های خروشان آب می توانند حیوانات، بطری های شکسته در سطل های زباله و دیگر اشیای خطرناک را با خود حمل کنند . همچنین سطح آن ها بسیار لیز و لغزان می باشند . سعی کنید از قدم زدن و یا رانندگی از روی آن ها جلوگیری کنید.
• نسبت به مناطقی که آب در آن جا فروکش کرده است، احتیاط کنید. جاده ها ممکن است از سیلاب ها آسیب جدی دیده باشند و با تجمع ماشین ها، تخریب شوند .
• از ساختمان هایی که توسط آب محاصره شده اند، دوری کنید.
• در ورود به ساختمان های سیل زده، احتیاط کنید. شاید توسط سیلاب آسیب جدی دیده باشند و هرلحظه امکان تخریب آنها وجود داشته باشد.

سعی کنید از لحاظ فیزیکی و روحی، خودتان را تقویت کنید:

 

وقوع سیل می تواند باعث آسیب دیدگی های جسمانی و استرس های روانی شود. سعی کنید همانطور که به فکر تمیز کردن و تعمیر خانه خود می باشد، به خوبی از خود و خانوادتان مراقبت کنید :

• به هیچ عنوان از آب های سیلاب استفاده نکنید و به آن دست نزنید. این آب ها ممکن است توسط نشت نفت، گازولین و یا فاضلاب های شهری آلوده باشند.
• در ابتدای کار، به فکر تعمیر فاضلاب ساختمان، لوله های تصفیه و چاه ساختمان باشید. لوله های آسیب دیده فاضلاب، جدی ترین تهدید برای سلامتی شما بعد از سیل محسوب می شوند.
• به اخبار و توصیه نهادهای محلی گوش کنید. اگر لوله های فاضلاب آسیب ندیده بود، می توانید از آب ساختمان خود استفاده کنید.
• تمام وسایلی که در مسیر سیلاب بودند را تمیز و ضدعفونی کنید. گل و لای هایی که از سیلاب به جا می مانند می توانند حاوی مواد فاضلاب و شیمیایی باشند.
• سعی کنید کمی استراحت کنید و چیزی بخورید .
• یک برنامه ی کاربردی با خانواده خود تنظیم کنید. لیستی تهیه کنید و کارها را بر اساس مهم بودن رتبه بندی کنید .
• نگرانی های خود را با دیگران در میان بگذارید و با دیگر مردم صحبت کنید. از صلیب سرخ بخواهید تا علاوه بر کمک رسانی، با وجودشان، موجب دلگرمی و امید در خانوادتان شوند .

پاکسازی و تعمیر خانه های سیل زده:

 

• حتی اگر برق در منطقه ی شما قطع می باشد، آن را از فیوز اصلی قطع کنید. در این حالت هروقت اطمینان حاصل کردید که خانه شما به اندازه ی کافی خشک است، می توانید آن را وصل کنید.
• با احتیاط وارد خانه شوید.
• سعی کنید اسباب و اثاثیه خود را با دقت جابجا کنید و پس از خشک کردن، آن ها را ضدعفونی کنید.
• با شرکت بیمه ی خود تماس بگیرید و درخواست خسارت کنید.
• با دقت محل هایی که ممکن است نشت گاز وجود داشته باشد را بررسی کنید و در صورت مشاهده نشتی، سریعا به تعمیر آن ها بپردازید.
• سطح زمین منزلتان را به خوبی بشورید، زیرا ممکن است بر اثر گل و لای و مواد فاضلابی، آلوده شده باشد.
• سازمان صلیب سرخ، کیت های پاکسازی را در اختیار خانواده های سیل زده قرار می دهد: مواردی مثل : جارو ، طی، سطل ، مواد شوینده و… را از آنها بگیرید و پاکسازی را شروع کنید.
• به رادیو گوش دهید و اگر خبری مبنی بر ارسال کمک های غذایی و یا امدادی بود، آن ها را پیگیری کنید.
• اگر کارگری برای پاکسازی ویا تعمیر خانه استخدام می کنید، سوابق او را به دقت چک کنید و مطمئن شوید که از عهده ی کار بر خواهد آمد . نسبت به افرادی که به مناطق سیل زده می آیند و به شما پیشنهاد پاکسازی و تعمیر خانه می دهند، احتیاط کنید . در این شرایط نیز بعضی افراد به دنبال منافع شخصی خود هستند !

منبع : Patterson