احتمالا خودتان از اهمیت شناخت آب و هوا و کسب اطلاعات جوی مقصدتان ، فارغ از هر فصلی ، مطلع هستید. همین کار باعث می شود تا پوشش مناسبی را در کوله پشتی خود داشته باشید ، تجهیزات موردنیازتان را با خود حمل کنید و از همه مهتر ، تجربه ای بسیار بهتر از کوهنوردی خواهید داشت. وضعیت آب و هوای قله های ایران را از هواکوه پیگیری نمایید.
اگرچه زمانی که به کوهنوردی می پردازید ، دامنه ی متفاوت ارتفاعات و دما در طول روز ، می تواند حسابی شما را غافلگیر کند و سبب تغییر ناگهانی آب و هوا شود. این آب و هوای ناگهانی، از یک نسیم خنک تا یک بارندگی شدید 10 دقیقه ای متفاوت است ! اما در همین آب و هوای ناگهانی نیز ، قبل از بارش ، اخطارهای در آسمان پدیدار می شود که اگر بتوانید آسمان و ابرها را به شکل درستی مطالعه کنید ، خیالتان از بارش برف و باران راحت است و خیلی آسوده تر به کوهنوردی می پردازید .
شــــکل ابرها :
برای شناسی چند شکل متفاوت از ابرهای بارش زا ، نیازی به سال ها تجربه ی کوهنوردی ندارید ! شکل گیری این ابرها، نتیجه مستقیم تغییرات جوی است و به خوبی از آب و هوایی که در انتظارتان است خبر می دهند .
این صحنه را فرض کنید : شما در حال کوهنوردی در دامنه ها هستید و آسمانی آبی، شما را از هر دو طرف محاصره کرده است . سرتان را بالا می آورید و به نوک قله ای که در دوردست ها واقع شده است، نگاه می کنید . یک ابر بیضی شکل را مشاهده می کنید که درست بالای قله ی کوه ، ساکن شده است . بعضی ها می گویند این شکل ابری ( که به ابرهای عدسی مشهور هستند ) ، درست شبیه سفینه های UFO هستند ! در حقیقت ساختار آن ها به صورت چند ابرعدسی لایه ای است که روی هم جمع شده اند و شکلی مواج درست کرده اند . این ابرها به شما می گویند که در فاصله های نزدیکتر باد بسیار شدیدتر خواهد شد و رطوبت هوا نیز بالاتر می رود !
اگر قصد صعود به قله ای دارید که این گونه ابرها، بالای آن حضور دارند ، می توانید تقریبا مطمئن باشید که شرایط جوی از 6 تا 18 ساعت ، بسیار شدید تر خواهید شد . این زمان کافی را به شما می دهد تا پوشش های پشمی خود ، بارانی های مردانه و زنانه خود و هرگونه تجهیزات موردنیاز در آب و هوای طوفانی و بارانی را به تن کنید تا مسیر خود را به سلامت طی کنید .
ابرهای کومولونیمبوس ( Cumulonimbus cloud ) :
یکی از شناخته شده ترین و روشن ترین نشانه های رعد و برق ، وجود ابرهای کومهایبارا است. هواشناسان این ابرها را با نام علمی ” کومولونیمبوس ” می شناسند . سطح فوقانی این ابرها مسطح است و دارای شکوفه ها هستند که به صورت عمودی افزایش پیدا کرده اند . سطح بالایی آن نیز ، شکلی شبینه سندان دارد .این ابرها به نام ابرهای رعدوبرق نیز معروفاند و بارندگی آنها به صورت رگباری است . طوفان هایی همراه با رعد و برق ، یکی از روشن ترین پیامد های وجود آن در آسمان، می باشد .
اگر مشغول کوهنوردی هستید و اینگونه ابری را در آسمان مشاهده کردید ، شاید بد نباشد برای پناه گرفتن از بارش باران ، به داخل ماشین یا کمپ خود بازگردید . این ابرها معمولا باعث بارندگی های شدید و رعد و برق های خطرناک می شوند . هم چنین احتمال وقوع پدیده هایی مانند تورنادو نیز وجود دارد!
رعد و برق :
اگر در فاصله های دورتر رعد و برق را مشاهده کردید ، می توانید فاصله ی تخمینی برخورد را با شمارش ثانیه ای بین صاعقه و صدا، اندازه گیری کنید . هر 5 ثانیه تفاوت میان رعد و برق معادل یک مایل ( 1.6 کیلومتر ) است ، پس اگر از دیدن اولین شاخه ی صاعقه تا شنیدن صدای غرش آسمان ، 10 ثانیه صبر کردید ، رعد و برق در فاصله ی دو مایلی ( 3.21 کیلومتر ) شما اتفاق افتاده است . اگر در حال کوه نوردی هستید و رعد و برقی مشاهده کردید ، سریعا از قله و برآمدگی کوه فاصله بگیرید و جایی پناه بگیرید .
به آسمان نگاه کنـــــید :
علاوه بر شکل ابرها ( که در بالا به آن ها اشاره شد ) شما می توانید با در نظر گرفتن حالت کلی آسمان نیز ، آب و هوایی که در انتظارتان است را پیش بینی کنید. اگر ابرها به صورت پر مانند و دور از هم در بالای آسمان تشکیل شده باشند ، می توانند نشانگر این باشد که جبهه ای از هوای سرد با فشار کم در انتظار شماست. اگر رطوبتی در هوا مشاهده می کنید که غالبا به شکل یک حلقه به دور خورشید و یا ماه پدیدار می شود ، می تواند بیانگر این باشد که بارش باران در راه است .
اگر تمام این موارد، همراه با مشاهده ی ابرهای کم ارتفاع و حجیم در 48 ساعت بود، می توانید تقریبا مطمئن باشید که بارش در نیمه ی بعدی روز شروع خواهد شد . پس بهترین فرصت است که چادر های کوهنوردی خود را بر پا کنید !
فشــــار هوا :
قطعا شما نیز اصطلاح ” فشار هوا ” را از هواشناسان در تلویزیون خود شنیده اید . معنی آن ، شاید بسیار آسان تر از چیزی باشد که فکر می کنید .حتی اگر فکر می کنید شاهد تغییرات جوی در ارتفاعات نیستید حتما یک ارتفاع سنج با خود داشته باشید .
این دستگاه، تغییرات فشار هوا را اندازه گیری می کنند و زمانیکه موقعیت خود را در ارتفاعات عوض می کنید، ارتفاع دقیق شما را مشخص می کند . کاهش سریع در فشار هوا ، بیانگر تغییر اوضاع جوی است ، پس اگرعقربه های ارتفاع سنج شما به طور ناگهانی پایین آمد ، می توانید این نکته را در نظر بگیرید و برای اطلاعات بیشتر، بدنبال هرگونه تغییر در ابرها و آسمان باشید .
همیشه آماده باشید :
وقتی به دل طبیعت صعود می کنید و دانش کافی ای نیز از ابرها، آسمان ، طوفان ها و جبهه های سرد دارید ، اگر تجهیزات و پوشش مناسبی را بهمراه نداشته باشد ، این اطلاعات کاری بیشتر از یک ” اخطار ” برای شما انجام نمی دهند !
حتی اگر در تابستان به کوهنوردی می پردازید ، حداقل یک پوشش سبک پشمی ، ضدآب و قابل تنفس را در کوله پشتی خود به همراه داشته باشید . این موضوع وقتی که قصد صعود به ارتفاعات بلند دارید اهمیت دوچندانی پیدا میکند زیرا در بالای کوه، دما همیشه به شکل چشمگیری کاهش پیدا میکند و بسیار سردتر می شود . درست در همین مناطق است که تغییرات شدید جوی باعث وقوع طوفان و ریزش باران و برف می شود . شما می توانید نکات بیشتری را راجع به “ کوهنوردی در ارتفاعات ” و ” گرم ماندن در کوه پیمایی های زمستانی ” در سایت مطالعه فرمایید.
همیشه قبل از صعود خود ، مشاهده هواشناسی کوهستان، امری لازم و مفید خواهد بود اما دانستن برخی از نکات در آسمان و یادگیری شکل ساده ی ابرها ، مهارتی کارآمد در کوهنوردی شما می باشد .
گشت و گذار در طبیعت یا کوهنوردی، یکی ازمهیج ترین فعالیت هایی هست که می توان انجام داد ، زیرا به شما اجازه می دهد تا چیزهای کوچکی که قبلا راجع به خود و یا جهانی که درآن زندگی می کردید و نادیده میگرفتید را با چشمانی باز و ذهنی آزاد تجربه کنید . با اینکه توصیه ما این است برای یکبار هم که شده این فعالیت ها را به صورت انفرادی امتحان کنید ، در این مقاله میخواهیم راجع به منفعت و لذت های آن با دوستان شما سخن بگوییم . در حقیقت کوهنوردی با دوستان خود ، تجربه ی لذت بخش و فراموش نشدنی به جای می گذارد .
امنیت
یکی از بهترین دلایل برای صعود با دوستان خود ، امنیت بیشتر است . داشتن یک یا چند نفراز دوستانتان درهنگام کوهنوری ،در زمان بروز حادثه ی ناخواسته ، به نفع شما خواهد بود و می توانند سریعا به کمک شما بیایند. اگر در زمستان به کوهنوردی می پردازید و خطر ریزش بهمن وجود دارد ، به هیچ وجه آن را به صورت انفرادی انجام ندهید . به همین ترتیب، اگر در فصول گرم سال نیز که خطر گرمازدگی و خستگی ناشی از حرارت زیاد وجود دارد قصد صعود دارید ، حتما با دوستانتان این کار را انجام دهید تا در مواقع ضروری کمک خبر کنند. گروهها و باشگاههای کوهنوردی برنامه هفتگی خودشان را در سامانه بریم کوه ثبت میکنند، میتوانید با مراجعه به سامانه بریم کوه در برنامه ها ثبت نام کنید.
راحتی بیشتر در کوهنوردی با دوستان
کوهنوردی با دوستان ، به معنی حمل بار سبک تر است . اگر به صورت انفرادی به صعود می پردازید ، مجبورید تا یک کوله پشتی سنگین پر از وسایل مورد نیازتان را با خود حمل کنید . اما اگر با دوستان خود به کوهنوردی بپردازید ، می توانید خیلی آسان تجهیزات و خوراکی های کوله پشتی را بین دوستان خود تقسیم کنید و بسیار آسوده تر به صعود خود ادامه دهید .
حمایت روحی
مهم نیست اگر برای بار اول و یا بیستم به کوهنوردی می پردازید . داشتن چند دوست کنارتان در هنگام صعود، نه تنها باعث حمایت روحی و روانی شما می شود، بلکه در بعضی مواقع نیز ضرورت خاصی دارد. زمانی که قصد صعود به نقاط مرتفع و سخت دارید و یا زمانی که شرایط جوی هوا تشدید شد ، دوستانتان می توانند با روحیه دادن ، دلیلی برای ادامه کار و صعود شما باشند .
| دوره آنلاین آشنایی با راهبری و سرپرستی در کوهنوردی فرصتی مناسب برای افرادی است که میخواهند مهارتهای لازم برای راهبری و سرپرستی در کوهنوردی را بیاموزند. |
همیشه عملکرد دو نفر بهتر از یک نفر است .
شاید شما در جهت یابی مسیر و دوستتان در برپایی چادر کوهنوردی تبهر دارید . صعود با دوستان خود نه تنها باعث میشود تا کارها با سرعت بیشتری انجام شود بلکه آن ها را با دقت بالاتری نیز به پایان خواهید رساند . عمدتا در یک گروه کوهنوردی هر فرد ، دارای مهارت و تجربه ی خاص خود می باشد که زمانی که شرایط کمی سخت شد می تواند بسیار موثر و کمک رسان باشد .
حواستان را از سختی کار پرت می کند .
شکی وجود ندارد که کوهنوردی می تواند بسیار خسته کننده باشد . حتی ممکن است زمانی دلتان بخواهد از ادامه ی کار انصراف دهید و صعودتان را نیمه کاره رها کنید . اما اگر با دوستانتان به این کار بپردازید خیلی راحت حواستان از شیب های ناهموار کوه ها و هوای سرد پرت می شود ! این که فقط یک دوست را برای صحبت کردن کنار خود داشته باشید باعث می شود تا زمان زودتر و لذت بخش تر طی شود . فقط حواستان باشد خیلی هم حواستان پرت نشود !
سرتان را به انجام کاری گرم می کند
حقیقتا داشتن دوستانی که با یک تماس ساده همراه شما آماده ی صعود می شوند ، یک موهبت خاص است . دیگر با آخرهفته های حوصله سر بر و تعطیلی های خسته کننده خداحافظی کنید . اگر از افرادی هستید که دوست دارید همیشه سرتان گرم باشد ، با داشتن همچین دوستانی دیگر وقت خالی در هفته نخواهید داشت . علی الخصوص اگر به تازگی واقعه ای تلخ و سخت را در زندگی تان پشت سر گذاشته اید ، در کنار دوستان خود بودن می تواند به راحتی حال و هوای شما را دگرگون سازد.
کوهنوردی با دوستان روابط شما را قوی تری می کند
کوهنوردی می تواند شما را از لحاظ روابط اجتماعی به افرادی نسبت دهد که شاید از دیگر جنبه ها امکان پذیر نباشد! با فراهم کردن زمان هایی لذت بخش برای کنار هم بودن ، بدون کوچکترین حواس پرتی که عامل مهمی در جلوگیری از ارتباط با دیگر افراد است، ( مثل تلفن های همراه و یا کار) ، می توانید شرایطی را تجربه کنید که بسیاری از افراد نمی توانند آن را به صورت انفرادی کسب کنند . همچنین زمان زیادی نیز وجود دارد تا بتوانید داستان های زندگی خود را برای یکدیگر بازگو کنید ، نقاط قوت و ضعف یکدیگر را بشناسید و با یکدیگر ارتباط اجتماعی برقرار کنید .
کوهنوردی فعالیتی کم هزینه می باشد .
علاوه بر این که کوهنوردی با دوستان به شما اجازه می دهد تا آذوقه و تجهیزات کوهنوردی را بین آن ها تقسیم کنید ، خرج شما را نیز در صعود کمتر می کند . فکر می کیند اگر بخواهید به یک کافه بروید ، در یک رستوران، غذای خوبی بخورید ، در یک مجتمع خرید، چیزی بخرید و یا در یک باشگاه بدنسازی ثبت نام کنید، خرجتان چقدر می شود ؟ به یاد داشته باشید با اینکه مجبورید کمی پول خرج تجهیزات کوهنوردیتان بکنید ، کوهنوردی یک تفریح رایگان است !
برای سلامت شما خوب است .
کوهنوردی با دوستان هم از لحاظ جسمی ، روانی و هم از لحاظ عاطفی امری مفید برای شما می باشد . می پرسید چرا؟ کمی به آن فکر کنید . کوهنوردی به تنهایی یک فعالیت سالم برای بدن می باشد و داشتن چند دوست کنارتان، آن را مفیدتر و لذت بخش تر می کند . در دنیای امروزی بسیاری از روابط اجتماعی برای ما استرس زا و نامطلوب است و تاثیر چشمگیری در سلامت ما دارد . داشتن دوستانی که شما را در صعود یاری دهند و بتوانند تاثیر مطلوبی بر روح و روان شما بگذارند ، بهترین داروی شناخته شده است . کوهنوردی به شما اجازه می دهد که شاداب باشید ، گویی که تمام انرژی های منفی را از خود دفع و انرژی دیگر افراد را جذب میکنید !
مهم ترین جنبه ی کوهنوردی با دوستان لذت بخش بودن آن است . احتمالا لذت بخش ترین تجربه ای که در زندگی کسب میکنید، کوهنوردی با دوستانتان است . خاطراتی که برای شما و دوستانتان به یادگار می ماند برای همیشه در ذهنتان خواهد ماند .
کوهنوردی با دوستان نه تنها موقعیتی عالی برای استفاده از طبیعت و زیبایی آن است ، بلکه باعث می شود تا روابط خود را بسیار محکم تر کنید .
کوهنوردی در مناطق کوهستانی می تواند تجربه ای لذت بخش و مهیج باشد، اما بدون شک خطرات آسیب دیدگی های کوهنوردی نیز در آن وجود دارد . در صورت بروز حادثه در این مناطق، به دلیل در دسترس نبودن اورژانس و کمک های پزشکی ، خودتان باید دست به کار شوید . حتی اگر دکتر نیز نباشید ،تعجب می کنید که چه تعداد افراد کوهنورد می توانند به خودشان یا شما در این سوانح کمک کنند . در این مطلب قصد داریم به شما نکاتی مختصر راجع به رسیدگی به این آسیب دیدگی ها، بیان کنیم .
چگونه در مقابل آسیب دیدگی های کوهنوردی آماده باشیم ؟
برای آمادگی در برابر آسیبهای کوهنوردی، باید نکات زیر را رعایت کنید: آمادگی جسمانی مناسب، استفاده از تجهیزات ایمن، شناخت مسیر و شرایط جوی، انجام گرم کردن صحیح، و داشتن جعبه کمکهای اولیه. همچنین، یادگیری تکنیکهای صحیح کوهنوردی و توجه به علائم هشداردهنده بدن از اهمیت بالایی برخوردار است.
آسیبهای شایع کوهنوردی:
آسیبهای کوهنوردی طیف وسیعی از مشکلات فیزیکی را شامل میشوند که ممکن است در طول فعالیتهای کوهنوردی رخ دهند. این آسیبها میتوانند از خراشهای کوچک و عرقسوز شدن تا آسیبهای جدیتری مانند شکستگی و دررفتگی مفاصل متغیر باشند. شناخت این آسیبها و اقدامات پیشگیرانه و درمانی مربوطه، برای حفظ سلامتی کوهنوردان ضروری است.
درد زانو:
یکی از شایعترین آسیبها، به ویژه در مسیرهای ناهموار و با شیب زیاد. فشار زیاد، آرتروز، و پارگی منیسک از علل اصلی آن هستند. علائم شامل درد، تورم، کبودی و ناپایداری زانو است.
پیچخوردگی مچ پا:
ناشی از زمین خوردن یا حرکات ناگهانی است و با درد، تورم و بیثباتی مچ پا همراه است.
خراش و بریدگی:
به دلیل برخورد با سنگها، گیاهان و یا سقوط ایجاد میشوند و با خونریزی، درد، تورم و قرمزی پوست همراه هستند.
عرقسوز شدن:
به دلیل اصطکاک و تعریق زیاد در چینهای پوستی ایجاد میشود و با خارش، سوزش و قرمزی همراه است.
گرفتگی عضلات:
به دلیل خستگی و کمآبی بدن ایجاد میشود.
شکستگی:
در اثر سقوط از ارتفاع یا ضربه شدید به استخوان ایجاد میشود.
کمر درد:
به دلیل حمل بار سنگین یا حرکات ناگهانی ایجاد میشود.
درد کف پا:
ناشی از راه رفتن طولانی مدت و استفاده از کفش نامناسب است.
ادم ریوی:
به دلیل کاهش فشار اکسیژن در ارتفاعات بالا ایجاد میشود و با تنگی نفس و سرفه همراه است.
کیف کمک های اولیه با خود همراه داشته باشد
برای آمادگی بیشتر در نقاط کوهستانی و رسیدگی به این آسیب های ناخواسته ، حتما با خود یک کیف کمک های اولیه به همراه داشته باشید . کیف های کمکهای اولیه به وفور در بازار پیدا می شوند اما شاید بخواهید خودتان کیف کمک های اولیتان را بسازید . توجه داشته باشید که یادگیری کارایی هر یک از آیتم های داخل کیف اهمیت بسزایی دارد . بسیاری از کیف های کمکهای اولیه بروشور و یا دستورعمل هایی برای استفاده در خود گنجانده اند اما سعی کنید در پیدا کردن آیتم ها و باز کردن آن ها به درجه ای از آشنایی برسید تا در صورت بروز حادثه سریعا به سراغ آن ها بروید . شرکت در یک دوره آموزشی ایمنی در طبیعیت مطئمنان به نفعتان خواهد بود . در این رابطه ، مقاله ی ” کیف کمک های اولیه و ضرورت آن “ را مطالعه فرمایید .
بهترین مقابله ، پیشگیری از وقوع آسیب دیدگی های کوهنوردی است
بهترین راه برای مقابله و برخورد با این آسیب دیدگی ها ، پیشگیری از وقوع آن ها می باشد . برای این کار سعی کنید لباس و پوشش مناسب داشته باشید ، بوت های مخصوص کوهنوردی به پا کنید ، کوله ی خود را سبک کنید ، در بین راه مدتی به خود استراحت دهید و حتما از تغییرات شدید جوی در ارتفاعات زیاد ، محفوظ بمانید . هرچند بروز بعضی از آسیب ها اجتناب ناپذیر هستند اما سعی کنید با رعایت نکات ایمنی مسیر خود را به سلامت طی کنید. برای شناخت بیشتر خطرات مسیر، مقاله ی ” خطرات کوهستان “ را در سامانه بریم کوه مشاهده کنید .
سطح آسیب دیدگی را ارزیابی کنید
قبل از اینکه سراغ کیف کمک های اولیه بروید ، سعی کنید تا ارزیابی از وخامت آسیب دیدگی های کوهنوردی داشته باشید . شاید یک تاول معمولی باشد یا شاید هم چیزی جدی تر ! آیا این آسیب دیدگی ممکن است جان شما را تهدید کند و یا خیلی آسان درمان می شود ؟ سعی کنید این ارزیابی را خیلی سریع انجام دهید تا بتوانید قدم بعدی خود را مشخص کنید . اگرچه در اکثر مواقع خودتان می توانید به آسیب دیدگی رسیدگی کنید ، بروز بعضی از آسیب دیدگی های جدی در کوهستان نیازمند مداخله ی سریع اوژانس و تجهیزات پزشکی می باشد . اگر در نقاط دوردست در کوهستان هستید ، ممکن است رسیدن کمک به شما مقداری طول بکشد . سعی کنید تا زمان رسیدن اوژانس ، به بهترین نحو از جراحت مراقبت کنید تا آسیب بیشتری نبیند.
چگونگی بهبود چندی از آسیب دیدگی های شایع در کوهنوردی را، فرا بگیرید :
اگر آسیب دیدگی شما سطحی است و خودتان می توانید آن را درمان کنید ، خبر خوبی است . در این قسمت تعدادی از آسیب دیدگی های شایع را به همراه درمان جزئی آن، برایتان آماده کرده ایم. مطئمن باشید با وجود جعبه کمک های اولیه و کمی استفاده از مغز خود، از پس درمان آن ها برخواهید آمد!
بریدگی و زخم ها :
اگر سعی به کمک فرد دیگری دارید ، حتما با یاد داشته باشید که دستکش به دست کنید . محل خونریزی را فشار دهید . به تدریج سطح فشار را بالاتر ببرید تا زمانی که خونریزی متوقف شود . سراغ کیف کمک های اولیه بروید . مقداری گاز پانسمان را دور آن بپیچید، اما مواظب باشید که جریان پمپاژ خون به محل را کاملا قطع نکنید. ( مگر اینکه آسیب دیدگی خیلی عمیق و جدی باشد و بخواهید جریان خون را به طور کامل با شریان بند قطع کنید ) زمانی که خونریزی متوقف شد ، زخم را با آب شستشو دهید ( اصلاح پزشکی irrigating the wound ). پماد های آنتی بیوتیک را در محل زخم بمالید ، آن را بپوشانید و سعی کنید هروز پانسمان را عوض کنید تا زخم شما شروع به التیام کند .
سوختگی :
سریعا محل سوختگی را در آب سرد فرو کنید . سطح سوختگی را با پماد های آنتی بیوتیک بپوشانید ( داخل کیف کمک های اولیه شما وجود دارد ) . محل سوختگی و بالاتر از آن را با گاز پانسمان بپوشانید . یک مسکن مثل ایبوپروفن بخورید و سعی کنید آب زیادی مصرف کنید .
پیچیدگی و رگ به رگ شدن مچ و زانو ها :
اگر هنوز می توانید مفصل ها را تکان دهید ، خبر خوبی است ! به آن ها استراحت بدهید ، مقداری یخ روی آن ها بگذارید، فشار دهید و آن را بالاتر بیاورید . برای به یاد داشتن این نکات ، تنها کلمه ی مخفف ” R I C E ” را به خاطر داشته باشید . R = Rest , I = Ice , C = Compress , E = Elevate
شکستگی استخوان و یا پارگی رباط :
در بهترین حالت ،ممکن است همچنان با شکستگی و درد زیاد آن ، بتوانید به صعود خود ادامه دهید . می توانید با آتل ، باتوم های کوهنوردی و یا هر قطعه ی کوچک و صاف ، محل شکستگی را ببندید تا از تکان و حرکت استخوان ها جلوگیری کنید .
تاول ها :
تاول ها معمولا رنج آور ترین و در عین حال شایع ترین نوع آسیب دیدگی ها، در کوهنوردی هستند . اگر دچار یک یا چند تاول شدید ، نگران نباشید ، چون خیلی آسان می توانید با آن کنار بیایید و به صعود خود ادامه دهید . اولین قدم آن ، خالی کردن محتوای آن با یک سوزن است . زمانی که کاملا خالی و خشک شد، مانند زخم های معمولی با آن رفتار کنید ، اطراف تاول را تمیز نگه دارید و آن را بپوشانید . بعد از بستن آن ، دعا کنید که بعد از راه افتادن دوباره درد آن به سراغ شما نیاید !
آسیبهای زانو در کوهنوردی
آسیبهای مفصل زانو در کوهنوردی یکی از مشکلات شایع میان کوهنوردان است که به دلیل فشارهای زیاد، حرکتهای اشتباه یا فرودهای نامناسب رخ میدهد. این آسیبها میتوانند باعث کاهش عملکرد و حتی توقف فعالیت کوهنوردی شوند. آسیبشناسی مفصل زانو در کوهنوردی، به شما کمک میکند تا علتها، علائم و روشهای پیشگیری از این آسیبها را بشناسید و از آسیبهای جدی جلوگیری کنید.
نترســــــید !
اگر آسیب دیدگی های کوهنوردی جدی بود ، نترسید ! از مغزتان استفاده کنید و به یا داشته باشید که مهم ترین کار، حفظ آرامش است . اگر برایتان محیا است ، برای جلوگیری از آسیب بیشتر و یا بیماری های عفونی ، فرد آسیب دیده را به پناهگاهی منتقل کنید . سعی کنید با فرد مجروح صحبت کنید و او را به آرامش دعوت کنید . به او یادآور شوید که نفس عمیق بکشد .
از زخم های خود به خوبی مراقبت کنید
نکات مهم:
در صورت بروز آسیبهای جدی، به پزشک مراجعه کنید.
از مصرف خودسرانه داروها بپرهیزید.
به علائم هشداردهنده بدن توجه کنید و از ادامه فعالیت در صورت لزوم خودداری کنید.
اگر در مسیر صعود ، آسیب دیدید ، ممکن است نتوانید آنچنان که باید از آن مراقبت کنید . زمانی که به خانه رسیدید ، سریعا آن را تمیز کنید و به آن برسید و یا سراغ یک دکتر بروید . صبر نکنید . برای جلوگیری از بروز عفونت هر روز به آن برسید تا کاملا بهبود پیدا کند .
با یاد گرفتن این اصول تناسب اندام ، در صعودهای خود به ارتفاعات بیشتر لذت ببرید .
1- به جای اینکه هر چندوقت یکبار تمرینات کوهنوردی زیاد و شدیدی انجام دهید ، سعی کنید آن ها را به صورت مستمر و سبک انجام دهید .
اگر در تمرینات کوهنوردی به بدن خود فشار زیادی وارد کنید ، روز بعد احساس درد می کنید و نمی توانید دوباره آنها را، انجام دهید . بهتر است که بجای تمرینات بیش از حد در ابتدای کار ، آن ها را به صورت تدریجی و مستمر در بازه ی یک ماهه انجام دهید . برای یک صعود بزرگ تمرین می کنید ؟ تمرینات کوهنوردی خود را با 20 دقیقه پیاده روی شروع کنید . هر هفته آن را 10 درصد افزایش دهید و خیلی زود آماده صعود خود بشوید .
2- از فوم رولر استفاده کنید .
می توانید از چوب های ماساژ و یا توپ های ورزشی نیز برای اعمال فشار در نقاط حساس عضلات خود، استفاده کنید . فشار های ملایم می تواند کشش را در عضلات شما آزاد کند و طول عضلات را به سطحی بهینه برگرداند . این به معنی ریکاوری زودتر عضلات شما و کاهش احتمال مصدومیت در صعود می باشد. ماهیچه های ساق پا و عضلات عقب و چهار سر ران ، معمولا نتیجه ی مطلوبی از فوم رولر ها می گیرند . اگر در هنگام غلت خوردن روی فوم ، به نقاط دردناک و حساسی برخوردید ، برای 30 تا 90 ثانیه در همان موقعیت بمانید. زمان استراحت در مسیر صعود ، از یک بطری کامل و 1 لیتری آب بجای فوم رولرها استفاده کنید .
3- بعد از هر صعود خود ، تمرینات کوهنوردی کششی انجام دهید .
تمرینات کششی بعد از هر صعود ، احتمال مصدومیت را کاهش، از ناهماهنگی عضلات شما جلوگیری و ریکاوری بدن شما را سرعت می بخشد . زمانی که برای برگشت به ماشین خود رفتید، روی ماهیچه ی ساق پا ، چهار سر ران ، عضلات عقب ران و عضلات خم کننده مفصل ران متمرکز شوید . برای 30 ثانیه این عضلات را کشش دهید تا به حالت مطلوب خود برسند . سعی کنید هر هفته یک بار برای اعمال تمرینات کششی بر کل بدن ، تمرینات یوگا را انجام دهید . برای تمرینات بیشتر مقاله ” تمرینات کوهنوردی “ را در سایت مطالعه فرمایید.
4- قبل از هرگونه تمرینی، عضلات خود را گرم کنید .
برخلاف تمرینات کششی ثابتی که در مورد بالا ذکر شد ، کشش های حرکتی، بهترین تمرین، برای آماده کردن بدن برای انجام فعالیت ها می باشد. 10 مرتبه حرکت بلند کردن پاشنه های پا ( double heel lifts ) ، پرش ( lunge ) و تاب دادن پا ها ( leg swings ) را، قبل از صعود خود انجام دهید . این حرکات کششی احتمال آسیب هایی از قبیل ، پیچ خوردگی مچ پا و کشیدگی عضلات را در مسیر صعود کاهش می دهد .
| برای یادگیری نکات تخصصی در زمینه پیشگیری و درمان آسیبهای مفصل زانو در کوهنوردی، میتوانید به دوره آنلاین آسیبشناسی مفصل زانو در این لینکمراجعه کنید. |
5 – با بهبود بخشیدن تعادل بدنتان در مسیر از بروز مصدومیت های جدی جلوگیری کنید .
تعادل، یکی از مهم ترین جنبه های انجام این حرکات ، برای تناسب اندام است . سعی کنید در خانه ، با تمرینات کوهنوردی در محیط های ناهموار و ایجاد حالات کم تعادلی، به سطحی از پیشرفت برسید تا از مصدومیت هایی نظیر : پیچ خوردگی مچ پا و آسیب های زانویی در امان باشید . سعی کنید روی یک پای خود ، حفط تعادل کنید ( می توانید چشمان خود را نیز ببندید تا آن را سخت تر کنید ) و یا تمرین single-leg balance reach progressions را انجام دهید .
6- عضلات میانی خود را تقویت کنید .
تمامی حرکات بدن شما، از عضلات مرکزی شما سرچشمه می گیرند . این عضلات شامل عضلات باسن ، عضلات بالای پا و کمر می باشد . عضلات مرکزی قوی، حالات درست بدن در صعود را مشخص می کنند ، نفس کشیدن را بهبود می بخشند و خطر بروز آسیب های مثل پیچ خوردگی مچ پا و دردهای زانویی را کاهش می دهند . برای بهبود وضعیت کوهنوردی خود در مسیر ، حرکت پلانک ( plank ) را انجام دهید . این حرکت باعث تقویت عضلات و ستون فقرات شما می شود . در حالی که تمرینات floor cobras و ball back extensions، کمر و عضلات پشتی شما را تقویت میکنند تا در حمل کوله پشتی سنگین خود مشکلی نداشته باشید .
7-تمرینات قدرتی شما را به کوهنوردی حاذق تبدیل می کند .
بعضی از تمرینات مانند اسکات ( squats ) ، پرش ( lunges ) ، پله ( step-ups ) و ددلیفت ( deadlifts) در حقیقت شبیه سازی برای آمادگی بیشتر با حرکاتی هستند که در کوهنوری به آن ها نیاز خواهید داشت . انجام این حرکات با وزنی کنترل شده به مفاصل شما اجازه می دهد تا در تمام دامنه ی حرکت خود، حرکت کنند و باعث تقویت عضلات و تعادل بیشتر شوند . در ابتدا با وزن بدن خود شروع کنید ، سپس می توانید برای بالابردن میزان مقاومت خود، دمبل را نیز به آن اضافه کنید .
8- مصرف به موقع و به اندازه ی آب کارایی بدن شما را در صعود افزایش می دهد .
در هرساعت کوهنوردی در مسیر ، حدود 473 الی 828 میلی لیتر آب مصرف کنید. مصرف بیشتر از 828 میلی لیتر آب بدون دفع صحیح نمک های بدن، خطر سرمازدگی را افزایش می دهد . مصرف کمتر از آن نیز خطر گرمازدگی را افزایش می دهد . برای افزایش سرعت جذب مایعات در مسیر ، از سیستم های آبرسانی مخصوص استفاده کنید .
9- غذای شما، سوخت شما می باشد .
مسیر کوهنوردی جایی برای محدود کردن کالری ها و رژیم شما نمی باشد . پس سعی کنید هر یک ساعت، جایی بایستید و 100 تا 200 کالری خوراکی ، مثل کلوچه ها و یا ژله های انرژی زا بخورید . این باعث می شود تا سطح قند خون شما ثابت بماند و از همه مهم تر، به بدن خود در توقف ، استراحت مختصری داده اید . برای صعودهایی که در آن کل روز را مشغول کوهنوردی هستید ، وعده های غذایی کاملی که حاوی چربی ، کربوهیدارت ها و پروتئین هستند به همراه داشته باشید.
10- برای فتح ارتفاعات، تمرینات اینتروال ( interval training ) را انجام دهید .
این واژه به معنی یک دوره ی کوتاه از فعالیت شدید و پس از آن ریکاوری بدن است . این نوع فعالیت، بدن شما در رویارویی با تپه ها و پله هایی که در مسیر کوهنوردی وجود دارند، آشنا می کند . سعی کنید هر 46 متر در مسیر را با همین شیوه طی کنید و تلاش کنید به تدریج سرعت خود را بالاتر ببرید . برای چند ثانیه شروع به قدم زدن کنید تا نفس شما برگردد ، سپس دوباره آن را انجام دهید .
11- استراحت، بخشی از تمرین است .
زمانی که برای ورزشکاران خود برنامه ای تمرینی طراحی میکنم ، مطمئن می شوم که استراحت، بخشی جدانشدنی از تمرینات کوهنوردی آن ها باشد . یک دوره ی هفتگی ، بین روز های صعود و روزهای تمرینات کششی، به همراه یک روز استراحت کامل در هفته . بعد از یک دوره ی 12 هفته ای تمرینات ، یک هفته را استراحت کنید . این دوره های استراحت ، به بدن شما اجازه می دهد که تمامی ضایعات بدن شما که ناشی از تمرینات است به طور کامل دفع شوند و برای دوره ی دیگر تمرینات، کاملا آماده باشید . این استراحت ها با ایجاد یک وقفه ی روانی از تمرینات کوهنوردی نیز، به تجدید قوای ذهنی و جسمی شما کمک می کنند. برای اطلاعت بیشتر مقاله ی ” اهمیت استراحت در کوهنوردی “ را مطالعه فرمایید.
این روزها بیشتر افرادی که قصد دارند به کوهنوردی یا طبیعتگردی بپردازند از عصا یا باتوم کوهنوردی استفاده میکنند. عصای کوهنوردی وسیلهای است که به شما کمک میکند در مسیرهای سخت و دشوار به راحتی حرکت کنید و در عین حال باعث افزایش میزان حفظ انرژی در زمان حرکت میشود. شاید تا به حال برای شما این سوال پیش آمده باشد که چرا برای کوهنوردی باید از عصا استفاده کرد و عصا برای افرادی است که مشکل راه رفتن دارند. ولی میتوان دلایلی ارایه کرد که نشاندهنده اهمیت استفاده از عصا در حین ورزش کوهنوردی است. خوشبختانه استفاده از این باتومها خیلی راحت بوده و با یادگیری چند نکته ساده، می توانید خیلی زود، آماده ی ماجراجویی خود شوید . ضمنن توجه داشته باشید که در یک کوهنوردی یک روزه متوسط استفاده از باتوم کوهنوردی میتواند حدود ۳۰۰۰۰ کیلوگرم بار را از روی زانوهای شما کم کند.
بدن شما معمولا پس از صعود به ارتفاعات برفی و یا کوهستان های ناهموار، مقداری تحلیل رفته و خسته می شود. اکثر مواقع ، درد و ناراحتی های شدیدی در ابتدای کوهنوردی سراغ شما می آید که ممکن است بعضی ها را از ادامه دادن صعود منصرف کند . این مشکل تا زمانی که عضلات شما به اندازه ی کافی قوی نشوند تا شما را در صعودتان یاری دهد، به سراغتان خواهد آمد !
تقریبا این واقعیت که کوهنوردی در کنار لذت بخش بودنش، سختی ها و مشکلات خودش را نیز دارد بر همه آشکار است . بدن شما پس از مدتی خسته و و از لحاظ روانی نیز فرسوده می شود . دلتان می خواهد از ادامه صعود انصراف دهید و فکر میکنید نه جسم و نه روان شما اجازه ی پیشروی به شما نمی دهد!
اما نگران نباشید …
همه ما ، در این وضعیت بوده ایم . ما نیز لحظاتی که پس از شروع صعود، فکر میکنید که ” من اصلا آماده ی این صعود نیستم! ” را، تجربه کرده ایم . اما در اکثر اوقات ، از پس آن برخواهید آمد . فقط کافی است در بین مسیر کمی توقف و استراحت کنید . در این مطلب به اهمیت و چگونگی استراحت در مسیر صعودتان می پردازیم تا بجای غش کردن در راه ، بتوانید با غرور آن را به پایان برسانید.
اهمیت استراحت در کوهنوردی
استراحت در کوهنوردی از اهمیت بالایی برخوردار است و به حفظ سلامتی و ارتقای عملکرد کوهنوردان کمک میکند. استراحت مناسب، خستگی را کاهش داده، از آسیبدیدگی جلوگیری میکند، عملکرد کوهنورد را بهبود میبخشد و خطر ابتلا به بیماریها را کاهش میدهد.
با سرعتی یکنواخت، که با آن احساس راحتی میکنید، ادامه دهید .
این مورد ، یک دلیل خوب برای این است که کوهنوردی به صورت انفرادی نیز، می تواند منفعت های خودش را داشته باشد . شما نیاز ندارید منتظر افرادی باشید که به شما برسند و یا خودتان را به گروهی برسانید . شما فقط به صورت انفرادی، با یک سرعت یکنواخت و راحت شروع به حرکت می کنید . اگر با سرعت زیاد و متغیر حرکت کنید کمی بعد متوجه می شوید که باقی اعضای گروه بسیار یکنواخت و آرام در حال قدم زدن هستند در حالی که شما توان یک قدم گام برداشتن را نیز، ندارید ! البته ما صعود های فردی را به هیچ وجه توصیه نمیکنیم پس بهتره دنبال گروهی باشید که با سرعت شما همخوانی داشته باشند.
به بدن خود گوش کنید.
زمانی که احساس می کنید نمی توانید به صعود خود ادامه دهید ، به صدای بدن خود گوش کنید و کمی استراحت کنید . حتی اگر باقی افراد گروه به صعود ادامه دهند ، فشار بیش از حد شما به بدنتان برای رسیدن به آن ها، فقط و فقط وضعیت جسمی شما را وخیم تر می کند . پس، هرگاه احساس کردید نیاز به وقفه ای کوتاه و یا استراحت دارید این کار را انجام دهید . اگر می خواهید صعود گروه خود را به تاخیر نیندازید وهمچنین عجیب و غریب گروه نیز، بنظر نیایید ( !!! ) ، بهترین کار این است که قبل از صعود ، چند وقفه ی کوتاه برای استراحت را، در مسیر مشخص کنید . همچنین ، بهتر است با کسانی سراغ کوهنوردی بروید که در سطح معینی همانند شما قرار دارند .
استراحت به معنی توقف کامل شما نیست !
خواهش میکنم معنی کلمه ” وقفه ی کوتاه مدت ” را با ” توقف کامل در مسیر ” اشتباه نگیرید ! پس از کوهنوردی چند ساعته یا بیشتر ، ( و یا آخرین زمانی که وقفه ای کوتاه داشتید ) بدترین کار این است که در مسیر صعود خود بنشینید و چرت بزنید ! قلب شما به شدت در حال پمپاژ خون است و شما یکباره دست از حرکت بر می دارید و جایی توقف می کنید ! اینکار ممکن است باعث سرما خوردن و مریضی شما بشود . همچنین برای شروع دوباره برای صعود، کارتان چندبرابر سخت تر می شود زیرا بدنتان دیگر دوست ندارد به حالت قبل برگردد . به جای این کار ، کمی قدم بزنید و یا حداقل، سر پا بایستید تا بدنتان کمی ریکاوری کند .
تنها دلیلی که شما را در صعودتان به فکر استراحت و توقف می کند، پاهای خسته ی شما نیست ! گاهی اوقات شکم خالی و گرسنه بودن نیز شما را وادار به توقف می کند . خوراکی هایی با خود حمل کنید که مقوی باشند ، به شما انرژی بدهند و خیلی هم شما را سیر نکنند . خوراکی هایی مثل : آبنبات ها ، میوه های خشک ، گرانولا و … گزینه های خوبی برای مصرف در کوه هستند. سعی کنید در هنگام توقف های خود، مقداری زیادی نیز آب بنوشید . اگر هر چند وقت یک بار در مسیر توقف نمی کنید ، پس به اندازه ی کافی نیز آب نمی نوشید .
حرکات کششی را فراموش نکنید.
قبل از اینکه بخواهید دوباره به صعود خود ادامه دهید ، بهتر است چند حرکت کششی انجام دهید . این حرکات ، باعث تسریع حرکت خون ، تقویت عضلات شما و جلوگیری از بروز آسیب های مختلف است . حتما چند ماه قبل از صعود خود، این حرکات کششی را شروع کنید و چند روز مانده به آن نیز کمی از از این تمرین ها را انجام دهید . به یاد داشته باشید، انجام این حرکات کششی، زمانی که در صعودتان برای استراحت توقف کردید نیز، فکر خوبی است .
و به یاد داشته باشید:
گاهی اوقات تغییرات کوچکی در کوهنوردی می تواند تعداد دفعاتی که به استراحت نیاز دارید را، کاهش دهد .مواردی مثل تمرین های تناسب اندام قبل از صعود ، شرکت در صعود های کوتاه ، پوشیدن بوت ها و استفاده از باتوم های مخصوص کوهنوردی می توانند تاثییر بسزایی در صعود شما داشته باشند.
کوهنوردان با تجربه، معمولا زمانی که برای صعود های خود برنامه ریزی میکنند ، خیلی آسان و بدون نگرانی آن را انجام می دهند . بالاخره باید قبول کنیم که هیچ کس از سرنوشت خود در مسیر صعود باخبر نیست و ممکن است به اتفاقات غیر منتظره ای برخورد کند . با این وجود ، سازمان دادن بعضی از چیز ها قبل از صعود، فارغ از تازه کار و یا حرفه ای بودنتان در کوهنوردی، به نفعتان خواهد بود. در صعود های بزرگ خود با اطمینان حاصل کردن از جمع آوری تمام وسایل مورد نیازتان در دل طبیعیت، استرس خود را کم کنید و با خیالی آسوده به صعود بپردازید .
1 سال تا 6 ماه قبل از صعود :
مشخص کنید با چه کسی ، چه زمانی و به کجا صعود خواهید کرد ؟ شاید مقصد خود را سال ها پیش انتخاب کرده اید و یا شاید هنوز هم در انتخاب آن تردید دارید . همین الان تصمیم بگیرید . از حالا به بعد اینکه چقدر زمان برای آماده شدن نیاز دارید ، کاملا به خودتان مربوط است !
اگر به تازگی مقصد هایی را برای صعود انتخاب کرده اید ، سعی کنید تعداد آن ها را با اختصاص دادن به یک مسیر و کوهستان کاهش دهید . زمان صعود خود را دقیقا مشخص کنید و مدت زمانی که در راه هستید را تخمین بزنید . اگر از سر کار خود به تعطیلات میروید ، این قسمت برایتان آسان است . اگرچه هنوز سرکار هستید حتما به رییس خود از قبل، بابت غیبت در این چند روز، اطلاع دهید . مطمئن شوید برنامه ی شما با دیگر اتفاقات اطرافتان تداخل ندارد ( مثل عروسی و … )
خرج خود را در صعود مشخص کنید و سعی کنید پول ذخیره کنید . اگر در خانه ای قصد اقامت دارید ، شاید نیاز باشد که فقط برای تجهیزات ، غذا ، یک مجوز ، خرج پارکینگ و حمل و نقل خود پولی ذخیره کنید . بعضی از صعود ها نیازمند پول و خرج بیشتری نسبت به مابقی هستند ، پس مطمئن باشید که از لحاظ مالی کاملا آماده هستید . اگر می خواهید از مرز رد شوید ، مطمئن شوید که پاسپورت شما به روز است .
3 ماه قبل از صعود :
زمانی که مطمئن شدید که چه زمان و کجا خواهید رفت ، وقت جمع آوری اطلاعت برای صعود است . وب سایت ها را جستجو کنید ، بلاگ ها را بخوانید و یا از دیگر کوهنوردان راجع به مسیر خود بپرسید . نقشه را با دقت بررسی کنید . مسیر های متفاوت را بشناسید و اگر برای صعود به مکانی ، نیاز به مجوز دارید ، حتما آن را تهیه کنید . اگر با گروهی قصد صعود دارید ، شاید نیاز باشد از قبل ،جای خود را در مسیر مشخص کرده باشید . زودتر تمام این اطلاعت را به دست آورید و در انجام هیچ کدام از آن ها کوتاهی نکنید !
2 ماه قبل از صعود :
تجهیزات خود را ارزیابی کنید . ببینید چه لوازمی دارید و به چیزهایی احتیاج خواهید داشت . برای خرید یک کوله پشتی مناسب اندامتان و یا یک جفت بوت کوهنوردی، تا یک هفته قبل از صعود، صبر نکنید . شاید در فکر خرید یک چادر هستید و یا شاید فکر می کنند دوستتان می تواند کیسه خواب خود را به شما قرض دهد . همین الان خرید کنید، حتی اگر نتوانید همه وسایل را یکباره بخرید .
صعود خود را به مسیرهایی مشخص، محدود کنید . بدانید چند کیلومتر در روز را می توانید کوهنوردی کنید و مکان هایی برای کمپینگ در شب را روی نقشه مشخص کنید . (مقاله اصول برقراری کمپ در کوهستان را مطالعه کنید) چند کوهنوردی ساده و یا هفتگی می تواند از نظر فیزیکی شما را را برای صعود بزرگ خود آماده کند ، فقط توجه داشته باشید که تجهیزاتی که قرار است در صعود به همراه داشته باشید در این کوهنوردی های ساده نیز با خود حمل کنید تا به وزن آن ها کم کم عادت کنید .
آب و هوای مقصد خود را با دقت بررسی کنید . سعی کنید پدیده های طبیعی که ممکن است در این منطقه اتفاق بیفتد ( سیل ، زلزلزله ، سونامی و .. ) را با دقت شناسایی کنید . علاوه بر این ، همین الان نمی توانید به پیش بینی هایی هواشناسی در 10 روز آینده اطمینان کنید . مطمئن شوید کوه آتشفاشانی که برای صعود خود در نظر گرفته اید، اخیرا رفتار غیرطبیعی نداشته است . وضعیت هوا را از وبسایت هواکوه چک کنید.
1 ماه قبل از صعود :
اگر چند ماه از این کار گذشته است ، حتما به دکتر خود مراجعه کنید تا مطمئن شوید همه چیز مرتب است . حتما نسخه های پزشکی برای تهیه دارو را بگیرید ، علی الخصوص اگر آلرژی و یا بیماری خاصی دارید حتما تجهیزات و داروهای خود را به همراه داشته باشید . اگر سابقه بیماری های دیگری را دارید حتما با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید محدودیتی برای انجام صعودتان ندارید .
برنامه ی سفر خود را کم کم تکمیل کنید و مطمئن شوید تمام اسناد و مدارک را برای صعود خود به همراه دارید . به دوستان و خانواده خود، برنامه ی صعودتان را اطلاع دهید تا در صورت بروز حادثه به کمک شما بیایند . اگر لازم است حتما به آن ها بگویید هر چند ساعت یکبار با شما تماس بگیرند تا از حال شما با خبر شوند .
تمام تجهیزات خود را جمع کنید . یک چک لیست از لوازم مورد نیاز تهیه کنید و مطمئن شوید تمام تجهیزات مورد نیاز را با خود دارید . اگر این کار را به چند روز قبل از صعود خود موکول می کنید ، ریسک فراموش کردن بعضی از تجهیزات را افزایش می دهید ! در مقاله ی “ لیست کامل تجهیزات کوهنوردی ” تمام تجهیزات مورد نیاز شما را ذکر کرده ایم !
1 هفته قبل از صعود :
دوباره چک لیست خود را بررسی کنید و تمام وسایل خود را در کوله پشتی بگذارید . این شاید به معنی چند بار چک کردن کوله پشتی و سازمان دهی تجهیزات خود باشد . مواد غذایی و خوراکی های خود را برای صعود، آماده و مشخص کنید . مطمئن شوید کیف کمک های اولیه ، فندک ، کبریت ، اجاق کوهنوردی و آب مورد نیاز را با خود برداشته اید . از دوستان و کسانی که تجربه بیشتری در کوهنوردی دارند کمک بخواهید تا چک لیست شما را بررسی کنند تا مبادا چیزی را از قلم انداخته باشید !
چند حرکت تمرینی انجام دهید . حرکات کششی ، دوچرخه سواری ، پیاده روی های طولانی و یا دویدن، می توانند حسابی بدن شما را آماده کنند . سعی کنید با گوش دادن به موسیقی های آرام و یا خواندن کتاب، ذهن و روان خود را آرام کنید . به فروشگاه ها بروید و هرچیزی که ممکن است از قلم انداخته باشید را بخرید . این فرصت آخر است !
1 روز قبل از صعود :
در حالی که تا به امروز باید همه تجهیزات شما تکمیل شده باشد، یک بار دیگر برای اطمینان حاصل کردن، آن ها را چک کنید . سعی کنید غذا به اندازه ی کافی بخورید اما از خوردن غذاهای سنگین خودداری کنید تا امشب را راحت بخوابید . فردا روز صعود است !
انتخاب شلوار مناسب برای کوهنوردی یکی از مهمترین تصمیماتی است که هر طبیعتگرد و کوهنوردی باید بگیرد. یک شلوار کوهنوردی خوب، نه تنها راحتی شما را تضمین میکند، بلکه میتواند از شما در برابر شرایط جوی مختلف محافظت کند. در این مقاله به صورت کامل به بررسی انواع شلوارها، ویژگیهای مهم آنها، و همچنین معرفی بهترین شلوارهای کوهنوردی خواهیم پرداخت. اگر به دنبال خرید شلوار کوهنوردی هستید، این راهنما به شما کمک خواهد کرد تا بهترین انتخاب را داشته باشید.
انواع شلوار کوهنوردی
شلوارهای کوهنوردی بر اساس کاربرد، طراحی و فصلی که استفاده میشوند، دستهبندیهای مختلفی دارند. شناخت این دستهبندیها به شما کمک میکند تا دقیقا شلواری را انتخاب کنید که برای نیازهای شما مناسب است.
شلوار کوهنوردی سه فصل
این نوع شلوارها برای استفاده در فصلهای بهار، تابستان و پاییز ایدهآل هستند. معمولا از پارچههای سبک و تنفسپذیر ساخته میشوند که رطوبت را به خوبی از بدن دور میکنند. اکثر این شلوارها دارای قابلیت تبدیل به شلوارک هستند که به آنها “Zip-Off” میگویند. این ویژگی در مسیرهای طولانی یا در روزهای گرم بسیار کاربردی است.
شلوار کوهنوردی چهار فصل
شلوارهای چهار فصل عموما از مواد مقاومتر و ضخیمتری ساخته میشوند و علاوه بر تهویه مناسب، مقداری هم در برابر باد و رطوبت مقاومت دارند. این شلوارها برای استفاده در تمام طول سال، به خصوص در مناطق با آبوهوای متغیر، مناسب هستند.
شلوار کوهنوردی زمستانه
این شلوارها مخصوص برنامههای کوهنوردی در فصل سرما و مناطق برفی طراحی شدهاند. معمولا دارای لایه داخلی پشمی یا پلار هستند تا گرمای بدن را حفظ کنند. همچنین، این شلوارها کاملا ضدآب و ضدباد بوده و دارای گتر داخلی هستند تا از ورود برف به داخل کفش جلوگیری کنند. این شلوارها عموما در دسته شلوارهای Hard Shell یا Soft Shell قرار میگیرند.
| دوست داری یک چک لیست از وسایل کوهنوردی داشته باشی؟ می تونی مقاله وسایل کوهنوردی رو در مجله بریم کوه مطالعه کنی! |
شلوار کوهنوردی خنک
هنگامی که به دنبال بهترین شلوار کوهنوردی برای فصلهای گرم یا مناطق با آبوهوای گرم و مرطوب هستید، “خنک بودن” به یکی از مهمترین فاکتورها تبدیل میشود. یک شلوار کوهنوردی خنک باید علاوه بر محافظت از شما، به خوبی تنفس کند و رطوبت را از بدن دور نگه دارد.
ویژگیهای کلیدی برای شلوار کوهنوردی خنک
پارچههای سبک و تنفسپذیر: به دنبال شلوارهایی با ترکیبات نایلون یا پلیاستر باشید. این پارچهها سبک هستند، به سرعت خشک میشوند و اجازه میدهند هوا به راحتی در گردش باشد. از پارچههای ضخیم و سنگین مانند کتان (بهتنهایی) خودداری کنید، زیرا رطوبت را در خود نگه میدارند و باعث سنگینی و ناراحتی میشوند.
زیپهای تهویه (Ventilation Zips): این زیپها که معمولاً در کنارههای ران قرار دارند، جریان هوا را به داخل شلوار هدایت میکنند و به کاهش دمای بدن کمک میکنند. این یک ویژگی بسیار کاربردی برای صعودهای پرفشار در هوای گرم است.
قابلیت تبدیل به شلوارک (Zip-Off):شلوارهای قابل تبدیل بهترین گزینه برای سازگاری با تغییرات دمایی هستند. با تبدیل شلوار به شلوارک، میتوانید در بخشهای گرمتر مسیر از حداکثر تهویه و راحتی بهرهمند شوید و در صورت لزوم (مثلاً در ارتفاعات یا در هنگام استراحت) دوباره آن را به شلوار بلند تبدیل کنید.
محافظت در برابر اشعه خورشید (UPF): حتی در هوای گرم، محافظت از پوست در برابر اشعههای مضر خورشید اهمیت زیادی دارد. شلوار کوهنوردی خنک با درجه UPF بالا (مانند UPF 50) شما را از آفتابسوختگی محافظت میکند، بدون اینکه باعث گرمای بیش از حد شود.
رنگهای روشن: همانطور که قبلاً اشاره شد، رنگهای روشن مانند سفید، بژ یا خاکستری روشن، نور خورشید را منعکس کرده و حرارت کمتری جذب میکنند، که به خنک ماندن شما کمک میکند.
در ادامه راهنمای جامع خرید بهترین شلوار کوهنوردی، به جزئیات فنی و نکات تخصصیتری میپردازیم که به شما کمک میکند تا انتخابی دقیق و کاملاً متناسب با نیازهایتان داشته باشید. در این بخش، به انواع شلوارهای کوهنوردی بر اساس طراحی و همچنین ویژگیهای فنی مهمی میپردازیم که شاید کمتر به آنها توجه شود.
| اگر نیاز دارید در مورد لباس کوهنوردی، لایه های آن و… بیشتر بدانید می توانید مقاله لباس کوهنوردی را مطالعه کنید. |
انواع شلوارهای کوهنوردی بر اساس طراحی
اگرچه تمام مدلها با عنوان شلوار کوهنوردی عرضه میشوند، اما هر کدام ویژگیهای خاصی دارند که آنها را برای شرایط و فعالیتهای متفاوتی مناسب میسازد.
شلوارهای استاندارد
این شلوارها یک انتخاب کلاسیک برای کوهنوردی و ترکینگ هستند. آنها به طور کامل پاهای شما را میپوشانند و از شما در برابر حشرات، خراشیدگی، نور خورشید و باد محافظت میکنند. برای مقابله با گرمای زیاد، بسیاری از این شلوارها دارای سیستمهای تهویه هوشمند هستند، از جمله:
جیبهای شبکهای: جیبهایی که با پارچه مشبک طراحی شدهاند تا هوا را به داخل و خارج هدایت کنند.
منافذ در پشت زانو: دریچههای کوچک و اغلب زیپدار که جریان هوا را در قسمتهای پرتعرق افزایش میدهند.
شلوارهای قابل تبدیل (Convertible)
این شلوارها دارای زیپهایی معمولاً در بالای زانو هستند که به شما اجازه میدهند آنها را به شلوارک تبدیل کنید. این ویژگی آنها را به گزینهای بسیار محبوب تبدیل کرده است، زیرا:
چندکاره بودن: شما با یک شلوار، هم مدل بلند و هم شلوارک را در اختیار دارید.
کاهش وزن و حجم کوله: به جای حمل دو لباس، تنها یک شلوار دارید.
با این حال، این شلوارها معایبی نیز دارند. زیپها ممکن است وزن شلوار مناسب کوهنوردی را کمی افزایش دهند و درآوردن قسمت پایینی شلوار معمولاً نیازمند درآوردن کفش است که میتواند کمی زمانبر باشد.
شلوارهای تاشو (Roll-up)
این نوع شلوارها جایگزینی ساده برای مدلهای قابل تبدیل هستند. آنها با استفاده از دکمه یا بندهای کشی در قسمت پاچه، به راحتی تا میشوند و در جای خود ثابت میمانند. این ویژگی به شما اجازه میدهد تا بدون نیاز به درآوردن کفش، ارتفاع شلوار را تنظیم کرده و پاهای خود را در هوای گرم خنک نگه دارید. مزیت اصلی این مدلها سادگی و کاربری سریع آنها نسبت به شلوارهای قابل تبدیل است.
شلوار کوهنوردی و ترکینگ: تفاوت در چیست؟
اگرچه بسیاری از افراد از اصطلاحات کوهنوردی و ترکینگ به جای یکدیگر استفاده میکنند، اما تفاوتهای جزئی در نوع فعالیت آنها وجود دارد که روی انتخاب شلوار هم تاثیر میگذارد.
شلوار ترکینگ (Trekking) برای پیادهرویهای طولانی در طبیعت و مسیرهای نسبتا هموار طراحی شده است. این شلوارها سبکتر، راحتتر و دارای تهویه بهتری هستند. انعطافپذیری و راحتی حرکت در آنها اهمیت زیادی دارد. شلوار کوهنوردی اما برای صعود به قلهها و مسیرهای سخت و فنیتر استفاده میشود. این شلوارها باید مقاومت بیشتری در برابر سایش، باد و باران داشته باشند.
به همین دلیل، اگر فعالیت اصلی شما پیادهروی در جنگل یا مسیرهای کوهستانی ساده است، شلوار ترکینگ انتخاب بسیار مناسبی خواهد بود. اما اگر به دنبال صعودهای بلند هستید، بهتر است روی شلوارهای تخصصیتر کوهنوردی سرمایهگذاری کنید.
معرفی بهترین مارک شلوار کوهنوردی
انتخاب از میان برندهای متعدد ممکن است گیجکننده باشد. در ادامه به معرفی چند بهترین مارک شلوار کوهنوردی میپردازیم که کیفیت محصولات آنها در سطح جهانی ثابت شده است.
کلمبیا (Columbia): این برند آمریکایی به دلیل تولید لباسهای با کیفیت و مقرونبهصرفه برای فعالیتهای outdoor مشهور است. شلوارهای کلمبیا دارای تکنولوژیهای خاصی برای مقاومت در برابر آب و لکهها هستند.
سالومون (Salomon): برند فرانسوی سالومون بیشتر به خاطر کفشهای کوهنوردیاش شناخته میشود، اما شلوارهای آن نیز از کیفیت بسیار بالایی برخوردارند و برای فعالیتهای سریع و ورزشی طراحی شدهاند.
نورثفیس (The North Face): این برند یکی از پیشگامان صنعت پوشاک کوهنوردی است. شلوارهای نورثفیس از مواد پیشرفته و طراحیهای نوآورانه بهره میبرند و برای سختترین شرایط مناسب هستند.
جک ولفاسکین (Jack Wolfskin): این برند آلمانی محصولات خود را با تاکید بر کیفیت و عملکرد بالا تولید میکند و یکی از بهترین گزینهها برای کوهنوردان جدی است.
شلوارهای کوهنوردی استوک
شلوار کوهنوردی استوک به شلوارهایی اطلاق میشود که معمولا از تولیدات گذشته برندهای معتبر هستند و با قیمتی مناسبتر به فروش میرسند. این شلوارها لزوما ایراد یا مشکلی ندارند، اما ممکن است از تکنولوژیهای روز استفاده نکرده باشند. خرید شلوار استوک میتواند یک گزینه اقتصادی باشد، اما حتما از سالم بودن و اورجینال بودن آن اطمینان حاصل کنید.
راهنمای خرید شلوار کوهنوردی: چه چیزهایی را بررسی کنیم؟
جنس پارچه: به دنبال پارچههایی باشید که هم بادوام باشند و هم قابلیت تنفس داشته باشند. پارچههایی با ترکیبات نایلون و اسپندکس برای انعطافپذیری و مقاومت بالا ایدهآل هستند.
مقاومت در برابر آب: بسته به نوع فعالیت، ضدآب (Waterproof) یا آبگریز (Water-repellent) بودن شلوار اهمیت پیدا میکند. برای برنامههای زمستانی، حتما به دنبال شلوارهای ضدآب باشید.
وزن و حجم: برای برنامههای طولانی، شلوارهای سبک و کمحجم که به راحتی در کولهپشتی جا میشوند، انتخاب بهتری هستند.
ویژگیهای اضافی: زیپهای تهویه، جیبهای متعدد، و قابلیت تبدیل به شلوارک از جمله ویژگیهایی هستند که میتوانند راحتی و کارایی شلوار را افزایش دهند.
سایز و فیت: شلوار باید به خوبی روی بدن شما بنشیند، نه خیلی گشاد باشد که حرکت را سخت کند و نه آنقدر تنگ که جلوی جریان خون را بگیرد. حتما قبل از خرید، شلوار را تست کنید.
انتخاب بهترین شلوار کوهنوردی به نوع فعالیت شما، شرایط آبوهوایی و بودجهتان بستگی دارد. با در نظر گرفتن نکات بالا میتوانید شلواری را پیدا کنید که در تمام ماجراجوییهای شما، همراه و حامیتان باشد.
قابلیت کشسانی، فیت و تناسب
انتخاب سایز و فیت درست بسیار مهم است. شلوارهای بیش از حد گشاد سنگینتر هستند، در باد دستوپاگیر میشوند و ممکن است به شاخ و برگ درختان گیر کنند. در مقابل، شلوارهای خیلی تنگ باعث سایش و محدودیت حرکت میشوند. بهترین شلوار کوهنوردی باید کمی چسبان باشد اما آزادی حرکت کامل را برای شما فراهم کند. به ویژگیهای زیر توجه کنید:
زانوهای مفصلی (Articulated Knees): برش و دوخت خاص در قسمت زانو که حرکت پا را در هنگام بالا رفتن از شیبها تسهیل میکند.
خشتک بلندتر (Gusseted Crotch): طراحی خاص در قسمت فاق شلوار که از کشیدگی و پارگی جلوگیری میکند.
شلوارهای کوهنوردی معمولاً با استفاده مداوم کمی جا باز میکنند، اما پس از شستشو به حالت اولیه خود باز میگردند. برای برنامههای چندروزه که وزن کم میکنید، داشتن یک شلوار کوهنوردی با کمربند یا سگک قابل تنظیم بسیار کارآمد است.
انتخاب شلوار کوهنوردی بر اساس اقلیم و مقصد
محیطهای گرم و خشک: در این مناطق، شلوارهای سبک و قابل تبدیل یک انتخاب ایدهآل هستند. آنها از پاهای شما در برابر آفتاب و سایش محافظت میکنند، در حالی که امکان تبدیل به شلوارک را فراهم میآورند.
محیطهای سرد و معتدل: برای این شرایط، شلوارهایی با پوشش DWR و مقداری عایق داخلی توصیه میشود. در صورت پیشبینی بارش شدید، یک شلوار کاملاً ضدآب را روی شلوار اصلی خود بپوشید.
محیطهای بارانی: اگر به صورت مداوم در مناطق پرباران کوهنوردی میکنید، شلوار کوهنوردی کاملاً ضدآب ضروری است. پوشیدن یک شلوار ساخته شده از پارچههای ضدآب باکیفیت مانند گورتکس میتواند از شما در برابر سرمازدگی و خیس شدن محافظت کند.
پوششهای دفع آب (DWR) و درجه UPF
پوششهای DWR: این پوششها که روی سطح خارجی شلوار کوهنوردی اعمال میشوند، قطرات آب را از سطح پارچه دفع میکنند تا شلوار خیس نشود. با گذشت زمان و شستشوی مکرر، این پوشش فرسوده میشود. برای حفظ کارایی، میتوانید با استفاده از اسپری یا مواد شوینده مخصوص، پوشش DWR را احیا کنید.
درجه UPF (Ultraviolet Protection Factor): این درجهبندی میزان محافظت یک پارچه در برابر اشعههای فرابنفش خورشید را نشان میدهد. هر چه این عدد بالاتر باشد (مانند UPF 50)، محافظت بیشتر است. استفاده از شلوار مناسب کوهنوردی با UPF بالا به خصوص در ارتفاعات، کویر یا روزهای آفتابی برای جلوگیری از آفتابسوختگی ضروری است.
تاثیر رنگ در شلوار کوهنوردی
انتخاب رنگ شلوار فقط به سلیقه شخصی محدود نمیشود و میتواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد:
رنگهای روشن: نور خورشید را منعکس میکنند و در نتیجه در هوای گرم شما را خنکتر نگه میدارند.
رنگهای تیره: نور خورشید را جذب میکنند و در هوای سرد به گرم ماندن شما کمک میکنند. همچنین این شلوارها سریعتر خشک میشوند.
با در نظر گرفتن این جزئیات، میتوانید انتخابی دقیقتر داشته باشید و تجربه کوهنوردی خود را بهبود ببخشید.
آشنایی با انواع پارچهها در شلوارهای کوهنوردی
جنس پارچه اصلیترین فاکتور در تعیین کارایی و عملکرد یک شلوار کوهنوردی است. شناخت این پارچهها به شما کمک میکند تا انتخابی دقیق و آگاهانه داشته باشید.
نایلون (Nylon): نایلون یکی از رایجترین پارچهها در تولید شلوارهای کوهنوردی است. این پارچه بسیار مقاوم، سبک و بادوام است و در برابر سایش مقاومت بالایی دارد. با این حال، قابلیت کشسانی کمتری نسبت به برخی پارچههای دیگر دارد.
اسپندکس (Spandex): اسپندکس که با نام لاکرا (Lycra) نیز شناخته میشود، به دلیل خاصیت کشسانی فوقالعادهاش معروف است. این پارچه در ترکیب با نایلون یا پلیاستر، انعطافپذیری شلوار را به شدت افزایش میدهد و آزادی حرکت بیشتری به شما میدهد، که برای فعالیتهای فنی و پرتحرک بسیار ضروری است.
پلیپروپیلن (Polypropylene): این پارچه به خاطر ویژگیهای آبگریز و عایق بودن خود مشهور است. پلیپروپیلن به خوبی رطوبت را از بدن دور میکند و برای تولید شلوارهای لایه اول (Base Layer) و شلوار کوهنوردی زمستانه استفاده میشود.
گورتکس (Gore-Tex): گورتکس یک پارچه انقلابی و تخصصی است که کاملاً ضدآب و در عین حال تنفسپذیر است. این پارچه از یک غشای بسیار نازک ساخته شده که اجازه خروج بخار آب از داخل را میدهد، اما مانع ورود قطرات آب از بیرون میشود. شلوارهای زمستانه و شلوارهای چهار فصل که برای شرایط بارانی و برفی طراحی شدهاند، اغلب از این تکنولوژی بهره میبرند.
سیستم لایهبندی برای شلوار کوهنوردی
در کوهنوردی، بهویژه در آبوهوای متغیر، استفاده از یک لایهبندی مناسب حیاتی است. این سیستم به شما اجازه میدهد تا با تغییر دما و فعالیت، لایههای لباس خود را تنظیم کنید.
لایه اول (Base Layer): این لایه که مستقیماً روی پوست قرار میگیرد، وظیفه اصلی دور کردن عرق و رطوبت از بدن را دارد. پارچههایی مانند پلیپروپیلن یا پشم مرینوس برای این لایه ایدهآل هستند. این لایه در حفظ گرمای بدن در هوای سرد بسیار مؤثر است.
لایه میانی (Mid Layer): این لایه برای عایقسازی و حفظ گرما به کار میرود. برای پایینتنه، معمولاً از شلوارهای پلار یا شلوارهایی با پارچههای ضخیمتر استفاده میشود. این لایه معمولاً در شلوار کوهنوردی زمستانه به عنوان یک لایه داخلی قرار داده میشود.
لایه بیرونی (Shell Layer): این لایه که همان شلوار کوهنوردی اصلی شماست، وظیفه محافظت از شما در برابر باد، باران و برف را دارد. این لایه معمولاً از پارچههایی مانند گورتکس یا نایلون با پوششهای ضدآب ساخته میشود.
ویژگیهای فنی و جزئیات شلوار مخصوص کوهنوردی
در هنگام خرید شلوار کوهنوردی، توجه به ویژگیهای کوچک و کاربردی میتواند تفاوت بزرگی در تجربه شما ایجاد کند.
زیپهای تهویه (Vent Zips): این زیپها که معمولاً در کنارههای شلوار قرار دارند، به شما اجازه میدهند تا در حین صعودهای پرفشار یا در هوای گرم، هوا را به داخل و خارج شلوار هدایت کنید. این ویژگی از تعریق بیش از حد جلوگیری کرده و راحتی شما را افزایش میدهد.
کمربند قابل تنظیم:بهترین مارکهای شلوار کوهنوردی اغلب دارای کمربندهای داخلی، نوارچسب یا دکمههای قابل تنظیم در کمر هستند. این ویژگی به شما اجازه میدهد تا شلوار را دقیقاً متناسب با سایز خود تنظیم کنید.
جیبهای کاربردی: وجود جیبهای متعدد، به خصوص جیبهای زیپدار و امن برای نگهداری موبایل، نقشه یا کلید، بسیار مهم است. همچنین، وجود یک جیب بزرگ روی ران میتواند برای دسترسی سریع به وسایل کوچک مفید باشد.
پاچههای قابل تنظیم و گتر داخلی: بسیاری از شلوارهای کوهنوردی دارای بندهای کشی یا زیپ در انتهای پاچه هستند که به شما اجازه میدهند تا پاچهها را روی کفشهای خود محکم کنید. در شلوارهای زمستانه، گترهای داخلی از ورود برف به داخل کفش جلوگیری میکنند.
نحوه نگهداری و شستشوی شلوار کوهنوردی
خرید شلوار مناسب کوهنوردی تنها بخشی از ماجراست؛ نگهداری صحیح از آن به اندازه انتخاب اولیهاش اهمیت دارد. شستشوی نادرست میتواند به لایههای ضدآب یا تنفسپذیر شلوار آسیب بزند و عمر مفید آن را کم کند.
استفاده از شوینده مناسب: از پودرهای شوینده معمولی یا نرمکنندهها که به بافت پارچه آسیب میزنند، خودداری کنید. شویندههای مخصوص لباسهای کوهنوردی (مانند برند Nikwax یا Grangers) بهترین گزینه هستند. این شویندهها به حفظ خاصیت ضدآب بودن پارچه کمک میکنند.
شستشو با آب سرد یا ولرم: شلوار را با آب سرد یا ولرم بشویید. حرارت زیاد به مواد سازنده و پوششهای سطحی آن آسیب میزند.
پرهیز از خشککن: هرگز شلوار را در خشککن قرار ندهید. حرارت بالا باعث از بین رفتن خواص فنی پارچه میشود. بهترین روش، آویزان کردن شلوار در سایه و اجازه دادن به آن برای خشک شدن در دمای اتاق است.
تفاوت شلوار کوهنوردی زنانه و مردانه: آیا تفاوتی وجود دارد؟
بله، تفاوتهایی بین شلوار کوهنوردی زنانه و مردانه وجود دارد که معمولاً در طراحی و برش آنها دیده میشود. این تفاوتها برای راحتی بیشتر و تطبیق با آناتومی بدن طراحی شدهاند.
برش (Fit): شلوارهای زنانه اغلب در قسمت کمر و باسن گشادتر و در قسمت پاها باریکتر هستند. این برش به خانمها اجازه میدهد تا در حین حرکت، راحتی بیشتری داشته باشند.
طول پاچه: به طور معمول، طول پاچه در شلوارهای زنانه کمی کوتاهتر از مدلهای مردانه است.
هنگام خرید شلوار کوهنوردی، همیشه به مدلهای خاص زنانه یا مردانه توجه کنید. پوشیدن شلوار مناسب آناتومی بدن، علاوه بر راحتی، عملکرد شما را نیز بهبود میبخشد.
راهنمای انتخاب سایز شلوار مناسب کوهنوردی
انتخاب بهترین شلوار برای کوهنوردی تنها به برند و جنس آن محدود نمیشود، بلکه سایز و فیت مناسب نقش حیاتی ایفا میکند.
کمی گشاد باشد: شلوار کوهنوردی نباید خیلی تنگ باشد. فضای کافی برای پوشیدن یک لایه بیس (Base Layer) در زیر آن، به خصوص در شلوارهای زمستانه، ضروری است. این فضای کم باعث میشود تا آزادی حرکت بیشتری داشته باشید.
آزادی حرکت: شلوار را بپوشید و حرکاتی مانند زانو زدن، پاچه بالا کشیدن یا قدمهای بلند را امتحان کنید. اگر در حین حرکت احساس کشیدگی یا محدودیت کردید، آن سایز مناسب شما نیست.
قابلیت تنظیم کمر: اکثر شلوارهای کوهنوردی دارای کمربند یا نوارهای تنظیمکننده در کمر هستند. از این ویژگی برای اطمینان از قرار گرفتن صحیح شلوار روی کمر استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که شلوار مخصوص کوهنوردی شما باید در تمام طول برنامه، از ابتدای مسیر تا قله، به شما احساس راحتی و امنیت بدهد. اگر در مورد سایز تردید دارید، بهتر است یک سایز بزرگتر انتخاب کنید.
شاید شما نیز به این سوال در ذهن خود برخورده باشید ” مگر بدن شما با انجام کوهنوردی ، خود به خود تقویت و تمرین نمی بیند ؟ ” باید گفت که یک راه، همین است ، اما اگر قصد دارید که بعد از یک الی دو فصل به کوهنوردی برگردید یا دلتان می خواهد مسیر های طولانی تری را برای رسیدن به قله های بلند تر طی کنید، مطمئنا تمرین های کوهنوردی خاص ، اهمیت دو چندانی پیدا می کنند .
در این مقاله سعی می کنیم به شما تمرین هایی برای بالا بردن قدرت ، تعادل و بالابردن وضعیت هوازی خود که بخشی از تمرینات 3 ماهه این مطلب نیز می باشد را انجام دهید . شاید در ابتدای کار حرکات کوهنوردی کمی سخت بنظر بیایند ، اما بیشتر تمرین هایی که در این مقاله به آن ها اشاره شده است بسیار ساده هستند و می توانید در خانه یا حتی در محیط باشگاه نیز، انجام دهید .
در این مقاله به موضاعات زیر اشاره خواهیم کرد :
تمرینات قدرتی برای کوهنوردی
تمرینات برای حفظ تعادل در کوهنوردی
تمرینات قلبی و عروقی برای آمادگی در کوهنوردی
یک برنامه 3 ماهه ساده برای کوهنوردی
به شما پیشنهاد می کنیم قبل از اینکه وارد دوره تمرین کوهنوردی جدیدی شوید ، با دکتر خود مشورت و بررسی های لازم را انجام دهید .
انواع تمرینات کوهنوردی
تمرینات کوهنوردی شامل انواع مختلفی از فعالیتها و حرکات هستند که به منظور آمادهسازی بدن برای صعودهای کوهستانی و افزایش آمادگی جسمانی انجام میشوند. این تمرینات میتوانند شامل تمرینات هوازی مانند دویدن و طناب زدن، تمرینات قدرتی مانند اسکات و لانژ، تمرینات انعطافپذیری و همچنین تمرینات تخصصی کوهنوردی مانند سنگنوردی و پلهنوردی باشند.
انواع تمرینات کوهنوردی:
تمرینات هوازی:
این تمرینات به بهبود استقامت قلبی-عروقی کمک میکنند و شامل مواردی مانند دویدن، دوچرخهسواری، شنا و طناب زدن میشوند.
تمرینات قدرتی:
این تمرینات به تقویت عضلات بدن که در کوهنوردی نقش دارند، کمک میکنند. از جمله این تمرینات میتوان به اسکات، لانژ، شنا سوئدی، بارفیکس و تمرینات با وزنه اشاره کرد.
تمرینات انعطافپذیری:
این تمرینات به افزایش دامنه حرکتی مفاصل و جلوگیری از آسیب دیدگی کمک میکنند. کششهای دینامیک و استاتیک از جمله این تمرینات هستند.
تمرینات تخصصی کوهنوردی:
این تمرینات به طور خاص برای آمادگی برای صعودهای کوهستانی طراحی شدهاند. به عنوان مثال، تمرین سنگنوردی (بولدرینگ)، تمرین پلهنوردی و تمرین با کولهپشتی سنگین.
فواید تمرین های کوهنوردی برای بدن
یک چیز فوق العاده راجع به کوهنوردی، ساده بودن آن است . با یک جفت کفش با کیفیت و یک عزم ماجراجویانه ، می توانید صعود خود را در دل طبعیت شروع کنید . اما هیچگاه فراموش نکنید، کوهنوردی در بعضی مسیرها و شرایط جوی، بسیار دشوار می شود و می تواند صدمات جبران ناپذیری را بر بدن شما وارد کند. با صعود های مکرر و پشت سر هم در یک فصل و یا ماجراجویی های بلند پروازانه چند روزه ، مطئمن باشید که فواید زیادی عاید شما می شود . کوهنوردی علاوه بر فواید جسمانی ، تاثیرات روانی نیز بر روی شما ایجاد می کند . در این رابطه بیشتر بخوانید : ” چرا کوه نوردی بهترین ورزش برای جسم و روان است ؟ “
تمرین های کوهنوردی تاثیر بسزایی در صعود شما دارند. تنها چند مورد از آن ها عبارت است از:
بیشتر از کوهنوردی لذت خواهید برد :
زمانی که بدنتان برای کوهنوردی آماده باشد ، احساس قدرت بیشتری می کنید و می توانید با سرعت بیشتری در مسیر های سخت به کوهنوردی بپردازید . این ویژگی به شما اجازه می دهد که از طبعیت و صحنه های زیبای آن ، صدا و حتی رایحه ی بیرونی نیز لذت دوچندانی ببرید .
فشار کمتری بر بدنتان وارد می کنید :
زمانی که عضلات ، رباط و تاندون های بدن شما قوی تر و ورزیده تر شده باشند ، اگر در مسییر لیز خوردید و یا تعادلتان را از دست داید خیلی سریع واکنش نشان داده و شما را از سقوط نجات می دهند .
علاوه بر اینکه باید از شرایط فیزیکی خوبی برای کوهنوردی بهره برد ، باید مطمئن شوید که تجهیزات لازم را برای صعود خود به همراه داشته باشید. در مقاله ” لیست کامل تجهیزات کوهنوردی “ سعی کرده ایم تمام تجهیزات مورد نیاز را برای شما مشخص کنیم .
تمرین های کوهنوردی قدرتی :
این تمرین کوهنوردی می توانند با افزایش استحکام پذیری بدنتان به حفظ تعادل شما درمسیر های ناهموار و سخت و حتی رسیدن به فیتنس کمک کنند . در اینجا به برخی از تمریناتی که می توانید در خانه و یا باشگاه انجام دهید اشاره می کنیم . بعد از آشنایی با هر کدام ، برنامه ی تمرینات 3 ماهه ما را در پایین پست چک کنید . در جدول آن، چگونگی انجام هر یک در برنامه ی تمرینی 3 ماهه معین نیز قرار داده شده است.
Mountain climbers:
این تمرین کوهنوردی باعث استحکام بیشتر بدن ، تقویت کمر و پشت شما ،بازو ها و پاهای شما می شود . برای انجام این حرکت مانند تصویر، حالتی شبیه به شنا بگیرید و سپس پای راست خود را کمی بالا بیاورید تا کمی به آرنج راست شما برخورد کند . سپس در یک حرکت ، پای راست خود را سریعا به زمین برگردانید و سپس پای چپ خود را بلند کنید تا کمی به آرنج سمت چپ شما برسد.
برای 30 ثانیه این حرکت ها را پشت سر هم تکرار کنید . شما می توانید با قرار دادن گلایدر و یا پد های زیر مبل زیر پاهایتان، این حرکت را کمی سخت تر کنید . این کار باعث می شود عضلات پایین تنه ی شکمی شما بیشتر از حالت معمول درگیر شوند .
تمرین های کوهنوردی : Hip bridge
این تمرین کوهنوردی باعث تقویت عضلات شکم، باسن ، لگن و کمر شما می شود . مانند تصویر، دستانتان را کنار خود قرار دهید و دراز بکشید . زانو های خود را خم کنید تا پاهای شما بر روی زمین تخت و زیر زانو های شما باشند . لگن خود را با کمی فشار بر پاشنه ی خود، بلند کنید تا بدن شما از زانو ها تا شانه های شما، شکلی سرراست بگیرد. دوباره به حالت قبل برگردید و این کار را برای 30 ثانیه تکرار کنید .
سعی کنید زمانی که در حال عقب و جلو کردن شکم خود هستید ، عضلات شکمی خود را سفت کنید . می توانید این حرکت را نیز با برداشتن یکی از پاهای خود از روی زمین و دراز کردن آن به سمت جلو سخت تر کنید .
Russian twists:
این یک تمرین عالی برای عضلات شکم است . مانند تصویر زیر در حالت دراز نشست، قرار بگیرید . کمر خود را به اندازه ی 45 درجه با سطح زمین ، بلند کنید.حالا بالاتنه ی خود را هرچقدر می توانید به سمت راست سپس به چپ بچرخانید . برای 30 ثانیه آن را تکرار کنید . شما می توانید این حرکت را نیز با بلند کردن پایتان به اندازه 15 سانتی متر از سطح زمین و با دست گرفتن وزنه و یا دمبل سخت تر کنید .
Forearm planks:
این تمرین کوهنوردی باعث استحکام و تقویت بالاتنه ، شانه ، بازو و پاهایتان می شود. برای انجام این حرکت، حالت شنا را به خود بگیرید اما آرنج خود را کمی خم کنید تا وزن شما بر روی ساعد باشد . بدن خود را در همان حالت صاف و مستقیم نگه دارید و سعی کنید عضلات شکم خود را سفت کنید . برای سخت تر کردن این حرکت ساعد خود را بر روی توپ های تمرینی قرار دهید و از توپ به عنوان تکیه گاهی برای تحمل وزن خود استفاده کنید .
Side plank:
این حرکت کوهنوردی باعث تقویت عضلات شکم و عضلات پهلویی می شود . به سمت راست خود دراز بکشید و پاهایتان را باز کنید . آرنج راست خود را دقیقا زیر شانه ی سمت راست قرار دهید و وزن بدن خود را با ساعد خود کنترل کنید . عضلات خود را سفت کنید و لگن سمت راست خود را از زمین بلند کنید . برای 30 ثانیه در همین حالت بمانید . سپس با سمت چپ شروع کنید و حرکت مجددا تکرار کنید .
Supermans:
این حرکت ، حرکتی ایده آل برای عضلات شکم و پشت شما می باشد . روی شکم خود دراز بکشید و دستان خود را به سمت جلو و پاهایتان را نیز به سمت عقب دراز کنید . همزمان بازو، سینه و پاهایتان را به اندازه 15 سانت از زمین بلند کنید ( فکر کنید سوپرمن هستید و بر فراز آسمان در حال چرخش هستید! ) برای چند ثانیه این حالت را حفظ کنید ، سپس خیلی آرام به حالت اولیه برگردید .
برای 30 ثانیه این حرکت را تکرار کنید . این تمرین را نیز با بلند کردن دست و پای مخالف ( به عنوان مثال دست راست ، پای چپ ) و سپس پایین آوردن هر دو به صورت همزمان و شروع با دیگر دست و پای مخالف، سخت تر کنید . این حرکت را با سرعت هرچه بیشتر برای 30 ثانیه انجام دهید . این حرکت ، شباهت زیادی به تمرین های شناگر ها دارد.
Exercise ball squat with overhead press:
برای انجام این حرکت ، به یک توپ ورزشی و و دو دمبل 2 کیلویی احتیاج خواهید داشت . دمبل ها را بردارید و در شانه های خود با آرنج های خم شده نگه دارید ، سپس توپ تمرینی را بین کمر خود و دیوار قرار دهید . پاهای خود را کمی جلوتر از بدنتان قرار دهید و سپس کمر خود را روی توپ بغلتانید و پایین بیاورید تا با زانوهای شما زاویه 90 درجه بسازد . در همین حال ، بازوهای خود را بالا بگیرید تا وزن دمبل ها، بالای سر شما قرار بگیرد.
دوباره بلند شوید و وزنه ها را نیز در همان حالت اولیه، روی شانه های خود نگه دارید . برای 30 ثانیه این حرکت را تکرار کنید . می توانید وزن دمبل ها را نیز بیشتر کنید اما توجه داشته باشید انجام صحیح این حرکات بسیار مهم تر از بلند کردن وزنه های سنگین تر است .
| دوره آنلاین آسیبشناسی مفصل زانو در کوهنوردی، به شما کمک میکنه تا با شناخت دقیق آسیبها، از سلامت زانو در مسیرهای کوهستانی محافظت کنید. |
حرکات کوهنوردی تعادلی :
تمرینات پایین ، تمریناتی ویژه برای تقویت پا و پاشنه هایتان برای حفظ تعادل و به اصطلاح ” Proprioception ” است ( این کلمه به معنی توانایی بدن شما در تشخیص سریع موقعیت خود در فضا و واکنش صحیح به آن است. ) در مسیر های کوهنوردی ، این اصطلاح به معنی چابکی بیشتر و هماهنگی بیشتر عضلات در هنگام مواجه با پرش از کنده های درخت ، سطوح ناهموار و لغزش های ناگهانی است .
بعضی از این تمرین ها ، از سطوح نرم برای شبیه سازی مسیرتان در کوهنوردی استفاده می کنند . این کار باعث سخت تر شدن حرکت و بالارفتن بازدهی عملکرد عضلات تعادلی شما می شود . این سطوح نرم میتوانید یک تشک یوگا و یا ساحل های شنی باشند . فراموش نکنید همراه با انجام این تمرین ها ، جدول انتهایی را برای تقسیم کردن آن ها در برنامه جامع 3 ماهه خود مطالعه فرمایید .
Standing single-leg balance:
پاهای خود را به یکدیگر نزدیک و بر روی یک سطح مستحکم و هموار بایستید . سپس یکی از پاهای خود را به اندازه ی 15 تا 30 سانت از زمین بلند کنید . لگن خود را در به مدت 30 ثانیه در همان حالت نگه دارید و سپس با پای دیگر، آن را انجام دهید و تکرار کنید . برای سخت تر کردن حرکت ، روی یک سطح نرم تر بایستید . ممکن است در ابتدا این کار سخت به نظر بیاید، اما اگر لازم دارید دستانتان را برای بهبود تعادل خود بلند کنید حتما اینکار را انجام دهید .
Step back to balance:
پاهای خود را به هم نزدیک کنید و به صورت عمودی بایستید . یک قدم بزرگ به عقب بردارید . بالاتنه ی خود را صاف نگه دارید و ازعضلات میانی بدن خود به شکل تدریجی و آرام برای عقب آوردن پای دیگر خود استفاده کنید . حفظ تعادل در این حرکت مهم ترین جنبه ی انجام آن است . حالا با پای دیگر خود عقب بروید . برای 30 ثانیه این کار را تکرار کنید . با پیشرفت در این حرکت ، می توانید با انجام آن بر روی سطوح نرم مثل شن و یا چمن آن را سخت تر کنید .
Jump squats:
مانند تصویر، پاها و شانه های خود را کمی فاصله دهید و سپس به حالت اسکات بروید تا ران های شما با سطح زمین موازی شوند . سعی کنید سینه ی خود را بالا ، پاهای خود را صاف و وزن زانو های خود را بر روی انگشت های پای خود نگه دارید . همانطور که از حالت اسکات بالا می آیید ، با فشار به پاشنه ی پای خود، کمی به بالا بپرید . توجه داشته باشید که خیلی آرام پایین بیایید و پس از فرود، سریعا وارد مرحله اسکات شوید. برای 30 ثاینه این حرکت را تکرار کنید .
Jump down to soft surface:
یک چهارپایه پیدا کنید و یک تشک یوگا نیز در جلوی آن قرار دهید تا سطحی نرم و صاف داشته باشید . روی چارپایه بایستید و سپس با دو پای خود ،به شکلی آرام، کنترل شده و به صورت همزمان، بپرید . بگذارید انعطاف پذیری زانوهایتان، لغزش های فرود را جذب کند . به حالت اولیه برگرید و دوباره بپرید . برای 30 ثانیه این تمرین را تکرار کنید.
Lunge off step:
مانند تصویر، روی پله ای بایستید وبا یک پای خود به شکلی که زانوی پای دیگری را به سمت جلو رها می کنید تا هر دو زانو به اندازه 90 درجه خم شوند، به سمت جلو خیز بردارید . زانوی جلویی را بالای مچ پای خود نگه دارید. حالا حرکت خود را برعکس کنید تا به حالت اولیه خود برسید . در همین حال، به پاشنه ی پای جلویی خود فشار بیاورید تا ماهیچه های باسن خود را نیز درگیر کنید. حالا با پای دیگر خود به سمت جلو خیز بردارید . برای 30 ثانیه این تمرین را انجام دهید .
تمرینات قلبی و عروقی ( هوازی ) برای کوهنوردان :
تمرینات قلبی و عروقی، نقشی حیاتی در حرکات کوهنوردی دارند . در ابتدای کار، هر تمرین هوازی ، تمرین خوبی به حساب می آید . این به معنی این است که می توانید دوچرخه سواری کنید، شنا کنید ، بدویید ، قدم بزنید و خلاصه هر فعالیتی که باعث پمپاز قلب و ریه های شما بشود برای شما مفید است . این فعالیت های را به مدت 30 تا 45 دقیقه و هفته ای 3 الی 4 روز انجام دهید .
همانطور که در این تمرین ها پیشرفت می کنید ، مطمئن شوید که فعالیت های بالا، قدم زدن و کوهنوردی نیز بشوند . همینطورسعی کنید جوراب و بوت های کوهنوردی خود را نیز در قدم زدنی های ساده و معمولی، پا کنید تا به آن ها در مسیر های کوهنوردی دشوارعادت کرده باشید.
هرچه قدر به فصول کوهنوردی و یا یک صعود بزرگ، نزدیک تر می شوید ، باید قبل از آن تعداد صعود های خود را بالا ببرید . هفته ای 4 بار تمرینات کوهنوردی، هدفی عالی برای بهبود عملکردتان در کوهستان است
همراه با کوله پشتی خود تمرین کنید :
اگر برای صعود هایی که نیاز به کوله پشتی های سنگین و پر از ابزار دارید، تمرین می کنید، بهتر است قبل از آن ، به سنگین بودن آن و تحمل وزن آن عادت کنید . با 4.5 کیلو بار در کوله پشتی خود شروع کنید و در هر صعود آن را بیشتر کنید تا تقریبا به مرز 75 درصدی وزنی که در صعود بزرگتر خود انتظار دارید، برسید .
جدول پایین به شما نشان می دهد چه مقدار تمرینات کوهنوردی هوازی انجام دهید و چه زمان هایی کوله پشتی خود را برای تمرین وزن آن، به دوش بگیرید .
تمرینات کوهنوردی در منزل
برای تمرینات کوهنوردی در منزل ، میتوانید از تمریناتی مانند پله نوردی، درجا زدن، استفاده از کشهای ورزشی، اسکات، لانژ و تمرینات با وزن بدن بهره ببرید. همچنین، میتوانید از دستگاههای ورزشی مانند تردمیل (با شیب) یا پلهنورد استفاده کنید. مهم است که قبل از شروع هر تمرینی، بدن خود را با حرکات گرمکننده آماده کنید و پس از تمرین نیز به سرد کردن بدن بپردازید.
نکات مهم در تمرین کوهنوردی:
گرم کردن:
قبل از شروع هر نوع تمرین، گرم کردن بدن ضروری است تا از آسیب دیدگی جلوگیری شود.
تنفس صحیح:
یادگیری تنفس صحیح در ارتفاعات بالا و حین فعالیتهای کوهنوردی بسیار مهم است.
تغذیه و هیدراتاسیون:
تغذیه مناسب و نوشیدن آب کافی در طول تمرینات و صعودهای کوهستانی ضروری است.
استراحت:
استراحت کافی بین تمرینات و صعودها برای ریکاوری بدن ضروری است.
توجه به علائم بدن:
به علائم بدن مانند خستگی، درد و تنگی نفس توجه کنید و در صورت نیاز استراحت کنید.
مثالی از یک برنامه تمرینی کوهنوردی:
یک برنامه تمرینی کوهنوردی میتواند شامل موارد زیر باشد:
روزهای شنبه و یکشنبه:
دویدن در مسیرهای کوهستانی با کولهپشتی، تمرینات قدرتی (اسکات، لانژ، شنا) و تمرینات انعطافپذیری.
روزهای دوشنبه و سهشنبه:
دوچرخهسواری در تپهها و تمرینات تخصصی کوهنوردی مانند سنگنوردی و پلهنوردی.
روزهای چهارشنبه و پنجشنبه:
استراحت و ریکاوری، تمرینات تنفسی و تمرینات انعطافپذیری.
روز جمعه:
پیادهروی در مسیرهای کوهستانی سبک.
با اجرای منظم و صحیح این تمرینات، آمادگی جسمانی برای صعودهای کوهستانی به طور قابل توجهی افزایش مییابد.
برنامه تمرینی برای کوهنوردان حرفه ای:
این جدول ، یک برنامه 3 ماهه ی ساده می باشد که به شما نشان می دهد چگونه ازتمرینات کوهنوردی قدرتی ، تعادلی و هوازی خود استفاده کنید .
ماه اول :
ماه دوم :
ماه سوم :
اینکه چقدر می توانید این برنامه را به طور منظم انجام دهید، به فیتنس فعلی بدن شما برمی گردد . اگر از لحاظ فیزیکی در درجه ی خوبی هستید ، می توانید برنامه ی ماه اول را رد کنید . اگر در چند ماه اخیر فعالیت چندانی نداشته اید، خیلی آرام از ابتدای برنامه شروع کنید و شاید حتی نیاز باشید زمانی بیشتری از 3 ماه را صرف کنید . حتما یک هفته قبل از صعود بزرگ خود ، تمرین کوهنوردی خود را آسان تر کنید و هفته ای 2 الی 3 روز به پیاده روی بپردازید .
در نگاه اول ، شاید پیاده روی و کوه نوردی با وجود اینکه 2 کلمه ی جداگانه هستند ، تنها یک فرم از تمرین و فعالیت را در ذهن شما شکل دهد. شما فکرمی کنید : ” شاید کفشی که می پوشیم و یا مناظری که در هر یک از آن ها می بینیم با یکدیگر تفاوت داشته باشد ، اما مکانیک پایین تنه ی هر دو فعالیت با یکدیگر مشابه است ! “
این فکر کاملا اشتباه است و باید به شما بگوییم که این دو فعالیت به طور اساسی با یکدیگر تفاوت دارند . تحقیقات نشان داده است که مفاصل ، قلب و عضله های شما در هنگام کوه نوردی به شکل متمایزی نسبت به یک گشت و گذار روزانه و سبک عمل می کنند .
” زمانی که روی یک سطح هموار در حال قدم زدن هستید ، بدن شما در حال انجام دادن فعالیت درونی به نام “پویایی منفعل” ( Passive Dynamic ) است “. این جمله را دانیل فریس ، پروفسور مهندسی و بیومکانیک از داشنگاه فلوریدا گفته است . قدم های بلند شما درست مانند نوسان و تاب خوردن آونگ می باشد . در حقیقت بخاطر وجود نیروی جاذبه و نیروی جنبشی ، اگر من فقط شروع کننده ی نوسان آونگی باشم ، این آونگ بدون نیاز به هیچ انرژی دیگر برای مدت زیادی در حال عقب و جلو رفتن می باشد .
تحقیقات نشان می دهد :
درست مانند یک آونگ ، قدم برداشتن در سطح هموار نیز ، نیازمند انرژی کمتری از سوی شماست . اما زمانی که روی یک سطح ناهموار و شیب دار ( منظورمان دقیقا محیط های است که در طبیعت ، ساحل های شنی و یا در دیگر قسمت های طبعیت به آن بر می خورید ) قدم بر می دارید ، انرژی زیادی از بدنتان تلف می شود . ضربان قلب و متابولیسم شما بالاتر می رود و شما کالری بیشتری را می سوزانید .
پروفسور فریس طی تحقیقاتی در دانشگاه میشیگان به این نتیجه رسیده اند که در حقیقت ، کوه نوردی در طبیعیت و محیط های ناهموار، میزان انرژی مصرفی بدن شما را نسبت به یک قدم زدن ساده در محیط های هموار 28 % افزایش می دهد . متفاوت بودن شیب و دامنه هایی محیط های کوهستانی که زمان کوهنوردی به آن بر می خورید نیز انرژی بیشتری را نسبت به زمین های هموار و مسطح پیاده روی، طلب می کند. در واقع ، مسیر های سربالایی ، سر پایینی و فرعی نیازمند یک تغییر ظریف و کوچک در کش آمدن و یا کوتاه شدن عضله های پای شما می باشند . این تغییرات ظریف میزان انرژی که در محیط های ناهموار تلف می کنید را بسیار افزایش می دهند.
اما فواید کوه نوردی بیشتر از سوزاندن کالری بدن است :
گشت و گذار در محیط های ناهموار ، چه کوهنوردی و یا دویدن در مسیر های سخت ، عضله های بیشتری را نسبت به محیط های هموار و مسطح به کار می گیرد. فریس در این رابطه می گوید : شما در حقیقت در حال تمرین دادن و قوی کردن عضله هایی در لگن ، زانو و مچ پای خود هستید که معمولا از آن استفاده ای نمی کردید .
استفاده کردن از این عضلات بدن که اغلب نادیده گرفته شده اند ، تعادل و ثبات شما را افزایش می دهد و همین باعث می شود از سقوط شما جلوگیری شود . همچنین استفاده از این عضلات خطر ریسک آسیب پذیری دیگر عضلات شما که به طور مکرر از آن استفاده می کردید مثل پاشنه ، درد ها لگن و … که پیامد پیاده روی های مکرر در محیط های هموار و یا دویدن است را کاهش می دهد .
به بدنتان در تمرین این عضلات ، مقداری وقت دهید :
البته که خود کوهنوردی نیز، ریسک های آسیب پذیری خودش را دارد . اگر مراقب نباشید ،یک گام اشتباه می تواند باعث پیچ خوردگی مچ پا ، زانو و یا حتی سقوط شما از ارتفاعات شود . درست مثل یک دونده و یا وزنه بردار تازه کار که سرخود وارد دوره ی تمرینی سخت و دشوار تر می شود و خود را به دردسر می اندازد ، کوه نورادان تازه کار نیز اگر در همان ابتدا وارد مسیر های طولانی ، ناهموار و صخره خیز شوند، دچار مشکلات و آسیب های جدی می شوند . شما نیاز دارید تا به آن عضلاتی که هیچ گاه استفاه نمی کردید مقداری زمان دهید تا قوی تر شوند و تعادل شما را در مسیر حفظ کنند . هم چنین بعد از هر کوه نوردی بدن شما نیاز به ریکاوری و بهبود دارد ، در این رابطه مقاله 7 روش برای ریکاوری بدن را مطالعه فرمایید .
رابطه روانی میان طبعیت و انسان :
همانطور که گشت و گذار و فعالیت های ورزشی مختلف، بدن شما را به شکل های متفاوتی می سازد ، منظره ، صدا و حتی بو و رایحه ی هر محیطی، عملیات شیمیایی مشابهی را در مغز شما انجام می دهد . یک تحقیق که در سال 2015 در دانشگاه استنفورد انجام شد ، نشان می دهد که که گشت و گذار در طبیعت و کوهنوردی ، فعالیت بخش های مغزی که دانشمندان آن را مرتبط به بیماری های روانی دانسته اند، آرام و بی تاثیر می کند . همچنین گشت و گذار در طبیعیت، گرایش مغز شما را به ” فکر و خیال کردن ” کاهش می دهد . دانشمدان از این افکار با کلمه ی ” Ruminate ” یاد می کنند و آن را مجموعه ای از افکار منفی و الگو های متمرکز می نامند که رابطه ی مستقیمی با اضطراب و افسردگی دارند .
گرگ برتمن ، یکی از پژوهشگران استنفورد می گوید : ” شواهد مستندی وجود دارد که برای شهرنشین ها و کسانی که درحومه های شهری زندگی می کنند ، تجربه ی طبیعیت و گشت و گذار در آن ، حالت روانی شما را بهتر و شما را از افسردگی و افکار منفی دور می دارد ” . تحقیقات بیشتری در این زمینه نیازمند است اما برتمن اضافه کرد : ” این حقیقت که طبیعت به حالات روانی ما کمک خاصی می کند، امری است که اگر به هزار سال پیش برنگردد مطمئنان ازصد سال پیش ثابت و توسط اجداد ما مورد استفاده قرار گرفته است ! “. پس در نظر داشته باشید که تنها با قدم زدن در یک جنگل در دل طبیعت ، چه میزان از استرس و اضطراب را از خود دور می کنید و به شرایط روانی ایده آل تری می رسید .