زمان مطالعه: 8 دقیقه

 

یادم می آید در دانشگاه که بودم برای اولین بار، تعدادی از دوستان من تصمیم به کوهنوردی گرفتند و کوله پشتی های خود را پر از تجهیزات و وسایل کردند . من با خودم می گفتم :” این کار غیرممکن است و از عقل سلیم، بعید است ! چرا باید یک کوله پشتی 18 کیلوگرمی را تا بالای قله با خود حمل کنیم ؟ “

در آن زمان حتی کمپ کردن در طبیعت را نیز، تجربه نکرده بودم. اما امروز، دیگر آن فرد سابق نیستم و خیلی تغییر کرده ام . همین هفته یک گروه 12 نفری از زنان را در صعودی 8 روزه به قله و دامنه ی آلاسکا رهبری کردم ! خدای من ! چقدر طرز تفکر و نگرش من به کوهنوردی عوض شده است !

نکته ای که در آن زمان به آن توجه نمی کردم این بود که کوهنوردی فعالیتی است که به شما آزادی نامحدود و بی اندازه ای می دهد . درست است که شما یک کوله پشتی سنگین را روی دوش خود حمل می کنید ، اما نکته ی فوق العاده ی آن این است که شما تمام تجهیزات خود مثل: پناهگاه و غذا و … را با خود دارید و خیلی راحت می توانید هر روز آن ها را در جایی دیگر برپا و استفاده کنید ! این درست مثل زندگی عشایر و کوچ نشینی پدران ما می باشد .

اگر از من می پرســید:

 

ندیدن هیچ منظره ی زندگی شهری و الگوی انسانی برای یک هفته ی کامل ، یک تجربه فوق العاده است ! درست مثل دراز کشیدن در خاک گل آلود و اهمیت ندادن به آن ! درست مثل اینکه دوباره با طبیعت ارتباط برقرار کرده اید ! دیدن مناظری که فقط با پای پیاده ، شانس دیدن آن ها را دارید !

اما این مطلب راجع به کوله پشتی و تجهیزات آن نیست ! مطمئنان شما هم اکنون که این مطلب را می خوانید ، تجهیزات خود را نیز جمع آوری کرده اید . در این مقاله سعی میکنیم با ذکر نکاتی ، ماجراجویی و صعودتان را در طبعیت، آسان تر کنیم .

1 – مهم ترین نکته در صعود : آموزش صحیح !

 

اگر تا بحال سراغ کوهنوردی نرفته اید و یا اگر آن را نیز تجربه کرده باشید، باید بدانید که “آموزش صحیح” مهم ترین نکته در صعود شماست. شما باید با انجام تمرین هایی از هفته های قبل ، خود را برای صعودتان آماده کنید . حتی می توانید صعود های کوچک را نیز جزو تمرینات خود حساب کنید !

بهترین تمرین برای هر فعالیتی، شبیه سازی و یا انجام خود آن فعالیت است ! ما به شما توصیه می کنیم که کوله پشتی که قرار است در صعود بزرگ خود استفاده کنید را در صعود های کوچک و تمرینی، با خودتان حمل کنید . کوله پشتی خود را پر کنید و بند های آن را نیز تنظیم کنید تا به تناسبی دلخواه و راحت در آن برسید .

با این که هیچ چیزی مثل خود کوهنوردی نمی تواند شما را برای صعود بزرگتان آماده کنید ، اما می توانید در باشگاه های بدنسازی با دستگاه الیپتیکال و یا دستگاه صخره نوردی و در کل هر دستگاهی که توان و مقاومت شما در تمرین ها افزایش دهد ، کار کنید و بدنتان را تقویت کنید.

حواستان به بالاتنه نیز باشد ! تقویت عضلات پشت و شانه به شما کمک می کند تا در حمل کوله پشتی سنگین خود، مشکلی نداشته باشید ! هرچه باشید 18 کیلوگرم را باید تا پایان مسیر، با خود حمل کنید ! درست بخاطر همین است که من عاشق دستگاه پیلاتس هستم !

2 – سراغ کوله پشتی بروید که با آنوتومی بدن شما ، تناسب داشته باشد.

 

مهم ترین نکته راجع به کوله پشتی کوهنوردی این است که وقتی آن را پر از تجهیزات می کنید و با خود حمل می کنید ، در آن احساس راحتی کنید ! شما می توانید با امتحان کردن کوله پشتی های مختلف و پر کردن آن در خانه و یا فروشگاه، تعداد زیادی از کوله پشتی ها را آزمایش کنید تا به مدل دلخواه خود برسید .

بهترین راهکار این است که خودتان به فروشگاه بروید و به شخصه آن ها را امتحان کنید . راه بعدی این است که تعدادی از آن ها را از فروشگاه های آنلاین سفارش دهید و بعد از امتحان کردن آن ها در خانه، مدل هایی که متانسب با شما نبودند را پس بفرستید . برای اطلاعات بیشتر راجع به خرید کوله پشتی ، این مقاله را مطالعه فرمایید .

3 – تجهیزات مناسب و کاربردی تهیه کنید .

 

تجهیزات سبک کوهنوردی ، اکثرا گران قیمت هستند . اما شما می خواهید هر گرم اضافی را از دوش خود بردارید تا صعودتان راحت تر باشید ! پس به شما توصیه میکنیم که سراغ خرید آن ها بروید و یا آن ها را اجاره کنید ! بعضی از ماها قرار نیست پس از یکبار صعود، دوباره سراغ آن برویم !

این به این معنا است که سراغ چادرهای کوهنوردی سبک بروید و تا جایی که ممکن است افراد گروهتان را در آن جا دهید ! معمولا چادر های سه نفره برای چهار نفر و چادرهای دو نفره نیز برای سه نفر، قابل استفاده هستند . اگر با یک گروه بزرگ کوهنوردی می کنید و این اولین صعودتان است ، تجهیزاتتان را با همنوردانتان تقسیم کنید ! با این کار هر کدام از شما، وزن کمی با خود حمل می کنید و وزن را بین دوستان خودتان تقسیم کرده اید .

همچنین به شما پیشنهاد می دهیم که دنبال یک کیسه خواب سبک نیز باشید . اگر مثل قبل، کیسه خواب شما گرم نیست ، سعی کنید آن را بشورید . یکی از بدترین شرایط در کوهنوردی، نخوابیدن به علت سردی هوا است . از لاینرهای کیسه خواب استفاده کنید و یا بطری آب گرمی در کیسه خواب با خود داشته باشید .

حتما سری به مقاله ی “ لیست کامل تجهیرات کوهنوردی ” بزنید تا از داشتن تجهیزات مناسب در صعودتان ، اطمینان حاصل کنید .

4 – غذاهایی با خود بیاورید که نسبت به وزن کم ، کالری زیادی داشته باشند !

 

غذا قرار است یکی از سنگین ترین بخش های کوله پشتی شما باشد. خود من بیشتر سعی میکنم تا از غذاهای فریز شده در مسیری که می توانم آب را به جوش بیاورم ، استفاده کنم . تا به امروزه این استراتژی من در مورد غدا بوده است اما در کویر، قضیه فرق می کند !

من عاشق اوتمیل برای صبحانه ها هستم . از شکلات های انرژی زا به علت داشتن کالری های زیاد در طول روز استفاده می کنم . از میوه و شکلات ها نیز به همین دلیل برای ناهار استفاده می کنم ! در شب نیز برای شام یا سراغ پاستا و یا پودر های سوپ می روم و یا انتخابم پوره ی سیب زمینی است ! راجع به تغذیه در کوهنوردی در این مقاله بخوانید .

5 – مسیری را انتخاب کنید که با توانایی شما ، تناسب دارد !

 

اگر هنوز نمی دانید برای شروع کوهنوردی خود سراغ چه مناطقی بروید ، مسیری را انتخاب کنید که مشکل نباشد و یا در ارتقاعات خیلی بلند واقع نشده باشد . برای مثال ، خود من کوهنوردی و صعود بزرگ خود را با صعودی کوتاه در 4 روز و یا یک شبه شروع میکنم تا برای صعود یک هفته ای خود آماده شوم !

بسیاری از مسیر های کوهنوردی، مـــدور هستند و می توانید با انتخاب مسیرهای ورودی و یا خروجی متفاوت و یا جهت های مختلف، آن را طی کنید. سعی کنید ابتدای مسیرتان را هموار و آسان انتخاب کنید زیرا کوله پشتی شما در سنگین ترین حالت خود است. چند روز اول ممکن است کوهنوردی برایتان سخت باشد زیرا وزن کوله پشتی ، بدن شما را خسته تر می کنید و بدنتان نیز در شروع یادگیری ریتم کوهنوردی می باشد . پس سعی کنید در ابتدای کار، سراغ مسیر های سخت و ناهموار نروید !

6 – سعی کنید کوهنوردی را گروهی تجربه کنید و برنامه ی صعود و بازگشت خود را به نزدیکان و یا دفاتر پارک ملی خبر دهید !

 

با این که خود ما نیز تجربه ی کوهنوردی به صورت انفرادی را داریم ، این تجربه را پس از انجام چند کوهنوردی به صورت گروهی و با دوستان به دست آورده ایم . مطمئن باشید قبل از شروع صعود انفرادی خود، چند کوهنوردی گروهی را تجربه کرده باشید و با مسیر خود آشنایی کامل داشته باشید .

کوهنوردی به صورت انفرادی ، امری خطرناک است . شاید حادثه ی اوژانسی برای شما پیش بیاید و نیازمند کمک کسی باشید. سعی کنید صعودتان را گروهی انجام دهید . علی الخصوص اگر مسیرتان مثل آلاسکا، سخت و کوهستانی باشد.

اگر کوهنوردی را برای بار اول تجربه میکنید ، باید آن را به صورت گروهی انجام دهید . زیرا ممکن است تجهیزاتی را برای شروع فراموش کنید و یا طرز استفاده از بعضی آن ها را ندانید . مانند روشن کردن اجاق گاز کوهنوردی . همیشه یک همنورد با خود داشته باشید .

همچنین به نزدیکان خود از مقصد خود خبر دهید . همیشه یک نقشه و قطب نما با خود داشته باشید تا مسیر را به درستی طی کنید . تلفن های ماهواره ای را نیز فراموش نکنید !

7 – قانون ” اثری برجای نگذاشتن ” را بدانید !

 

برای اینکه محیط زیست را برای نسل های آینده حفظ کنیم ، باید قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را در طبیعت یاد بگیرید :

• چاله هایی که برای دستشویی در طبعیت حفر می کنید ، صد متر از هر منبع آبی دور باشد.
• دستمال های توالت خود را پس از انجام کار، در کیسه و یا زیپ لاک ها جمع کنید.
• ظرف ها و یا لباس های کثیف خود را در رودخانه نشورید. مقداری آب با خود جمع کنید و صد متر از رودخانه دور شوید و شروع به شست و شو کنید. همچنین از صابون در مناطق روستایی استفاده نکنید . یک تیکه اسفنج و مقداری آب ، کار شست و شو را برای شما انجام می دهد !
• این قانون برای شستن صورت، بدن ، و موهایتان نیز است! لطفا از صابون در رودخانه استفاده نکنید ! در این مناطق که آب بسیار زلال و شفاف است ، پیشنهاد ما به شما این است که اصلا وارد آب نشوید ! این آب یکی از پاک ترین آب های کره ی زمین می باشد و اگر کمپ های اطراف آن، در آن حمام و یا شنا نکنند برای سالیان سال برای افراد محلی آن منطقه، قابل استفاده اند.
• سعی کنید محیط طبعیت را تمیز و پاکیزه جلوه دهید . هر گونه زباله و یا غذای نیمه تمامی که نشانی از شما در طبعیت به جای می گذارد را یا به شیوه ی صحیح دفن کنید و یا با خود از طبیعیت بیرون ببرید !
•  

8 – طبیعت را در آغوش بگیرید !

 

اکثر کوهنوردان تازه کار از داشتن تنها دو پوشش در کوهنوردی : یکی برای خوابیدن و دیگری نیز برای کوهنوردی ، برای تمرین ، تعجب می کنند . خود من جدا از 4 تا 5 جفت جوراب و لباس زیر برای هر روز از صعود، چیز دیگری برای پوشش نمی آورم. شاید این حرف کمی ناخوشایند باشد اما حقیقت این است که اگر نمی توانید در مسیر کوهنوردی دوش بگیرید (!) هیچ دلیلی به لباس های تعویضی ندارید، زیرا در همان پنج دقیقه ابتدایی صعودتان، خیس از عرق و کثیف می شوند! این پوشش های اضافی بدون اینکه کاربردی داشته باشند فقط به وزن کوله پشتی شما اضافه می کنند.

همین دلیل باعث شد که سراغ دئودورانت بروم . اما آن هم تاثیر خاصی نداشت و پس از روز دوم کاملا بی استفاده شد ! سرانجام سراغ قرص های خشبو کننده رفتم که پوشیده از روغن های خشبو کننده و آرامش بخش هستند. این قرص ها را می توانم برای صورت و بدنم نیز استفاده کنم و خیلی زود نیز خشک می شوند.

درآخر ، کلی عکس بگیرید و لذت ببرید. کوهنوردی یکی از زیباترین و هیجان انگیز ترین فعالیت هایی است که تابحال توسط بشر کشف شده است ! امیدوارم از این نکات در کوهنوردی خود استفاده کنید تا با آمادگی بیشتری در صعود خود داشته باشید !

منبع : bemytravelmuse

زمان مطالعه: 8 دقیقه

یکی از نکات ضروری در صعود شما ” ایمن بودن در مسیر ” است. این ایمن بودن ، تنها با تجهیزات کاربردی صعود ، به دست نمی آید ! بلکه شما باید آموزش هایی برای مواقع ضروری و هنگام بروز حادثه در کوهستان فرا بگیرید .

زمانی که به کوهنوردی می پردازید، هیچ چیزی مهم تر از سلامتی و ایمن بودن شما و همنوردانتان در مسیر نیست. در واقع ” ایمنی در مسیر ” مهم ترین نکته در صعود شماست و مطمئنا شما نیز، هر کاری برای سلامتی خود و ایمنی در مسیر می کنید .با یک عقل سلیم و قدرت تصمیم گیری در شرایط دشوار ، مقداری، ایمنی شما در مسیر تضمین می شود و می توانید از صعودتان لذت ببرید .

اگرچه ، حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد . پس بهترین کار این است که از آمادگی بالایی برخوردار باشید و بدانید در شرایط اضطراری و اورژانسی چه کنید . یک نکته ی کلیدی این است که بدانید چگونه و چه زمانی در شرایط اورژانسی، کمک خبر کنید .

در این مقاله قصد داریم به دستورالعمل هایی در مواقع ضروری اشاره کنیم تا اگر خدایی ناکرده خودتان را در شرایطی اورژانسی و اضطراری دیدید ، آشنایی مختصری با کمک رسانی و گروه های امداد داشته باشید. توجه کنید این مقاله راجع به کمک های اولیه در حیات وحش طبیعت نیست . کمک های اولیه و ضرورت آن یک موضوع مهم دیگر می باشد و بهتر است که آن را با یک معلم با تجربه ، آموزش ببینید . شاید این مقاله بخشی از کمک های اولیه در طبیعیت باشید، علی الخصوص زمانی که در کوهستان هستید !

وضعیت را ارزیابی کنید :

 

در اولین مرحله، زمانی که حادثه و جراحتی برای خود و دیگر همنوردانتان روی می دهد، وضعیت و آسیب دیدگی را ارزیابی کنید . اگر جراحت سطحی است و با چند آیتم ساده در کیف کمک های اولیه مثل : پلاستر و نوار های پزشکی قابل درمان است، سریعا دست به کار شوید. اگر فکر می کنید شرایط آب و هوایی سخت تر خواهد شد و یا خودتان یا فرد مجروح نیاز به مراقبت های پزشکی بیشتری دارید، نزدیک ترین و هموارترین راه خروج را در پیش بگیرید و از کوهستان خارج شوید .

اما اگر جراحت عمیق باشد، شما نیاز دارید تا ارزیابی عمیق تری از آسیب دیدگی داشته باشید . حالا اگر تجربه و دانش کافی از کیف های کمک اولیه دارید، از آن ها کمک بگیرید اما وظیفه ی اصلی شما در در این شرایط اورژانسی، این که است که جراحت را ارزیابی کنید و بررسی کنید امکان خارج شدن فرد مجروح با پاهای خود و یا کمک دیگر همنوردان از کوهستان وجود دارد یا خیر .

پیچ خوردگی و یا شکستگی پا :

 

برای مثال ، یک آسیب دیدگی شایع در کوهنوردی، پیچ خوردن و یا شکستن پا و یا زانو می باشد. کوهنوردی شامل پیاده روی مسافتی طولانی در مسیر های ناهموار و صخره ها می باشد و همین مسیرها، شانس بروز حادثه و علی الخصوص پیچ خوردن پا و زانو را افزایش می دهد. حتی با احتیاط بالا در مسیر، ممکن است کمی بدشانس باشید و در مسیر دچار آسیب دیدگی و جراحت شوید .

( در مورد این آسیب دیدگی ، می توانیم به شما بگوییم که بوت های کوهنوردی نقشی مهم در جلوگیری از پیچ خوردگی پا در صعود دارند . یک جفت بوت کوهنوردی با کیفیت تعادل شما را در مسیر افزایش می دهد و با اینکه شاید با وجود آن ها، از دیگر آسیب دیدگی ها مصونیت کامل نداشته باشید اما خطر پیچ خوردگی و شکستن پا، حادثه ای دور از انتظار است ! )

در این مثال و برای ارزیابی وضعیت ، فرض کنید پای شما دچار آسیب دیدگی شده است . شما نمی دانید آسیب دیدگی شما ، شکستگی است و یا پیچ خوردگی . ارزیابی و بررسی این نوع جراحت ، بسیار آسان است . به عنوان یک قانون کلی، اگر پای شما دچار شکستگی شده باشد ، روی پای خود ایستادن و قدم زدن، امری بعید است و اگر هم بتوانید روی پای خود بایستید، درد بسیار شدیدی احساس خواهید کرد. در عوض در پیچ خوردگی، درد کمتری حس می کنید و می توانید آن را تحمل کنید و به قدم زدن در مسیر هموار ادامه دهید .

در هنگام پیچ خوردن پا در کوهنوردی، چه کنیم ؟

 

اگر جراحت پیچ خوردگی و یا شکستگی بود، در هر دو حالت، باید جوراب و بوت هایتان را به پا داشته باشید و سعی کنید حرکت کنید ! شاید در ذهن خیلی ها این حرکت برعکس دستورات پزشکی باشد، اما حرکت مداوم باعث می شود که خون همچنان در رگ های پای شما جریان داشته باشد و بتوانید خود را از کوهستان برای مداوای بیشتر و ایمنی خارج کنید !

متاسفانه زمانی که از کوهستان خارج شدید و بوت ها و جوراب های خودتان را در آوردید و به پای مجروح خود کمی استراحت دادید، متوجه می شوید که پای شما بسیار سفت شده است و کم کم درد بسیار شدیدی حس خواهید کرد ! در این زمان دیگر بعید است که بتوانید روی پاهای خودتان بایستید و حرکت کنید ! هرچند که حالا باید در خانه باشید و همچنان که پاهای خود را روی قلاب های پزشکی بالا نگه داشته اید، منتظر قهوه ای داغ باشید !

” ارزیابی و بررسی وضعیت ” را با تمام آسیب دیدگی ها، تطبیق دهید !

 

 

دقت کنید که این ارزیابی و بررسی جراحت، تنها برای پیچ خوردگی و یا شکستن پا و زانو ها بود . فاکتور های زیادی برای ارزیابی و بررسی آسیب دیدگی ها وجود دارد. در این مقاله می توانید درمان چند آسیب دیدگی شایع در کوهنوردی را فرا بگیرید .

اگرچه، قاعده ی اصلی در تمام جراحت ها یکی است و شما باید این پروسه ی” ارزیابی” را با نوع آسیب دیدگی، تطبیق دهید .برای مثال اگر سر کسی در کوهنوردی ضربه دید ، بررسی کنید آیا فرد آسیب دیده کنترلی بر افکار خود دارد؟ آیا زمانی که می خواهد حرف بزند، آن را بسیار آرام زمزمه می کند در حالیکه خودش فکر می کند بسیار واضح و بلند حرف می زند؟

راهنمایی : اگر زمانی فرصت این را داشتید تا در کلاس های کمک های اولیه شرکت کنید ، حتما این کار را بکنید ! بسیاری از شرکت ها، کلاس های کمک ها اولیه را در سر کار و یا وقت آزاد برای کارکنان خود برگزار می کنند . شرکت در این کلاس ها ، باعث می شود تا مهارت هایی را یاد بگیرید که می تواند جان افراد را نجات دهد ! آیا چیز مهم تری از نجات جان افراد، وجود دارد ؟

با خبر کردن گروه های امداد کوهستان / خدمات اورژانسی :

 

اگر نسبت به ارزیابی و بررسی آسیب دیدگی مطمئن نیستید، بهترین کار، با خبر کردن امداد کوهستان و یا خدمات اورژانسی است .

چگونگی با خبر کردن امداد در کوهستان، نسبت به منطقه و موقعیت شما در کوهستان، متفاوت است. پس بهتر است تا از قبل اطلاعاتی را راجع به بهترین روش برای دسترسی به امداد های ویژه در کوهستان و خدمات اورژانسی در مقصدتان داشته باشید. علی الخصوص اگر در منطقه ای هستید که آشنایی کاملی با آن ندارید .

معمولا ، برای دسترسی به امداد کوهستانی و خدمات اورژانسی باید با شماره ی خدمات اورژانسی تماس بگیرید و در قسمت بعد نیز، به دنبال خدمات اورژانسی خود بگردید ، مثلا خدمات امداد در کوهستان. توجه کنید که یک تلفن همراه با شارژ کامل، مهم ترین وسیله شما برای ایمنی در مسیر است .

حتی اگر نتوانستید با اپراتور خدمات اورژانسی ارتباط برقرار کنید، تلفن همراه و سیم کارت شما با هر شبکه ی مخابراتی در دسترس، ارتباط برقرار می کند و شماره ی خود را ثبت می کند . تلفن همراه شما نیز دارای جی پی اس است ، پس موقعیت شما توسط جی پی اس سریعا به خدمات اورژانسی مخابره می شود !

خدمات اورژانسی و اضطراری سریعا موقعیت شما و مشکل شما را به نزدیکترین امداد رسان در کوهستان منتقل می کنند. اگر تلفن همراه شما به هیچ گونه شبکه ی مخابراتی برای برقراری تماس دسترسی ندارد، سعی کنید مکان خود را عوض کنید تا ارتباط برقرار شود .

گروه های امداد کوهستان :

 

معمولا، امدادرسانان در کوهستان پس از برقراری ارتباط از شما سوالاتی راجع به وضعیت شما می کنند . سعی کنید این اطلاعات را قبل از تماس آماده کنید :

• موقعیت شما
• تعداد افراد و نام اسامی در گروه کوهنوردی
• جزئیات آسیب دیدگی / تلفات !
• شماره تلفن همراه شما و دیگر اعضای گروه
• جزئیات حادثه – زمان وقع حادثه و چگونگی آن
• تجهیزاتی که در موقعیت شما قابل دسترس است
• نشانه هایی در مسیر و یا ویژگی هایی که موقعیت شما را نسبت به دیگر مسیرها متمایز می کند.
• مختصات مکان ( اگر آن را در اختیار دارید ! )
•  

گروه های امداد کوهستان از این اطلاعات، برای ارزیابی و بررسی وضعیت شما استفاده می کنند . بر اساس این اطلاعات ، گروه های امداد به شما توصیه هایی می کنند تا زمانی که آن ها به شما می رسند، وضعیت خود را کمی بهبود بخشید .

اگر مثل مثال بالا، گروه کوهنوردی شما دچار شکستگی پا و یا زانو شده باشد و امکان حرکت و خروج از کوهستان برای شما وجود ندارد، گروه امداد از شما می خواهد که جزئیات دقیق موقعیت و یا نشانه ای در مسیر را به آن ها بدهید و تا جایی که ممکن است از فرد و یا افراد آسیب دیده در راحت ترین حالت برای آن ها، مراقبت کنید !

اگر در مسیرتان نسبت به چیزی نامطمئن بودید و احساس کردید گم شده اید، با آن ها تماس بگیرید ! حتی اگر نیاز نباشد که برای نجات شما به کوهستان بیایند، راهنمایی و توصیه هایی راجع به مسیر و مقصد شما پشت تلفن به شما می کنند تا صعود خود را با سلامت به پایان برسانید . احتیاط ، شرط عقل است !

بیشتر افراد در گروه های امداد در سراسر جهان، به صورت داوطلبانه در زمان های آزاد خود کار میکنند ، پس اگر آن ها را دیدید، حتما از آنها تشکر و قدردانی کنید !

نتیـــــــجه گیری:

 

امیدواریم که این مقاله راجع به خدمات اورژانسی در کوهستان برای شما مفید بوده باشد. توجه داشته باشید که قبل از کوهنوردی در مسیری مشخص، نسبت به چگونگی دسترسی به امداد های کوهستانی در آن منطقه، اطلاعاتی به دست آورید . به هرحال به یاد داشته باشید که حادثه هیچ گاه خبر نمی کند و اگر اطلاعاتی هرچند مختصر راجع به ارزیابی و دسترسی به امداد در کوهستان داشته باشید ، شاید بتوانید جان کسی را نجات دهید !

اگر نسب به ارزیابی جراحت و درمان موقت آن مطمئن نیستید، فقط شماره خدمات اورژانسی را شماره گیری کنید و به آن ها وضعیت خود را بازگو کنید . مطمئنان آن ها قادر به کمک به شما هستند و شما را به بخش مورد نظر وصل می کنند .

اگر فرصت این را داشتید حتما در کلاس های کمک اولیه شرکت کنید . شرکت در این کلاس ها به شما دانشی کافی در وضعیت های اورژانسی می دهد و به شما می گوید تا زمانی که گروه امداد به شما می رسد چه کاری برای بهتر شدن وضعیت همنورد مجروح خود انجام دهید.

آیا تا بحال در وضعیت های اورژانسی در کوهستان گرفتار شده اید و با گروه های امدادرسانی کوهستان تماس گرفته اید؟ ما خیلی دوست داریم تا داستان شما را نیز در بخش نظرات بشنویم . پس دست به کار شوید !

منبع : Coolhikinggear

زمان مطالعه: 10 دقیقه

برای گشت و گذار در جنگل نیز ، مانند تمام محیط ها ، باید از قبل برنامه ریزی و آمادگی داشته باشید. در این مقاله قصد داریم تا تمام مراحل آمادگی برای گشت و گذار و گردشگری درجنگل را برایتان شرح دهیم . توجه داشته باشید.

1 – به کسی خبر دهید !

 

هرزمانی که قصد صعود و یا گشت و گذار در محیطی داشتید که امکان مکالمه با تلفن همراه ، وجود پلیس و یا همراهی با شما، نبود ، حتما به کسی راجع به مقصد و مدت زمان سفرتان خبر دهید . این افراد شامل : خانواده ، دوستان و یا حتی مقامات محلی : مثل پلیس و … می شود . همچنین زمان برگشت خود را نیز مشخص کنید. در ماشین خود نوشته ای بگذارید و نام خود و مدت زمانی که به گشت و گذار در جنگل مشغولید را، مشخص کنید .

2 – همیشه آماده باشید !

 

این آمادگی نه تنها به تجهیزات و وسایل داخل کوله پشتی شما باز می گردد، بلکه باید اطلاعاتی هرچند مختصر از مقصدتان داشته باشید . پس کمی تحقیق کنید ، وضعیت آب و هوا را بررسی کنید تا بدانید چه خطراتی در مسیر شما ، وجود دارند. از خود بپرسید : ” هدف این سفر چیست؟ ” قصدتان کوهنوردی در ارتفاعات ، کمپینگ و یا مقصد مشخصی برای اقامت است ؟

3 – یک راهنمای محلی را استخدام و با او مشورت کنید.

 

اگر نسب به محیط گردشگری و صعود خود اطلاعات کمی دارید و میخواهید راجع به آن، اطلاعت بیشتری کسب کنید، استخدام و کمک گرفتن از یک راهنمای محلی، ارزشی چند برابر دارد و و سلامت شما را در مسیر، تضمین میکند.

4 – تجهیزات کافی با خود داشته باشید .

 

بسته به مدت زمان صعود و فعالیت خود ، وسایل و تجهیرات مورد نیاز خود را بیاورید . در پایین به چند وسیله و تجهیزات کاربردی اشاره خواهیم کرد .

5 – پوشش مناسبی داشته باشید .

 

بیشتر جنگل ها گرم ، مرطوب و گاها خیس می باشند . همچنین محیط جنگل پر از موجودات و گیاهانی هستند که گاز میگیرند ، نیش میزنند ، زخم میکنند و یا خراش می اندازند . پس در انتخاب نوع پوشش و لباس خود دقت کنید . حتما خود را کامل بپوشانید تا از این خطرات در امان بمانید .

یک پیراهن آستین بلند سبک ، یک شلوار سبک بادوام ، یک کلاه لبه دار بلند ، یک جفت جوراب مخصوص جنگل و یک کفش بادوام و محکم از الزامات ورود و گردشگری در جنگل است . شلوار های قابل تبدیل که تنها با یک زیپ به شلوار و یا شلوارک تبدیل می شوند، شلوارهای مناسبی برای جنگل هستند زیرا می توانید در محیط های گرم و بدون حشرات آزاردهنده ،خیلی راحت آن را تبدیل به شلوارک و در محیط های سرد و پرخطر، به شلوار تبدیل کنید .

اگر در مناطقی هستید که ممکن است زالو و یا دیگر حشرات آزاردهنده وجود داشته باشند ، از جوراب های ضد زالو (leech socks ) استفاده کنید . این جوراب ها از کتان های بافته شده و گتر نایلونی تشکیل شده اند که تا زیر زانوهای شما می آیند . پارچه های مصنوعی زودتر خشک می شوند و از آنجایی که در جنگل خیلی زود خیس می شوید، ( از تعرق ، باران ، خروش نهرها و یا دریاچه ها در هنگامیکه که استراحت کرده اید )، به آن ها و یا کتان های خیلی سبک نیاز خواهید داشت . این جنس ها خیلی زودتر از پارچه های جین، خشک می شوند .

حتما یک جفت جوراب و تی شرت اضافی با خود داشته باشید. اینکه همیشه لباس و پوششی گرم و خشک برای تعویض با لباس های خیس خود داشته باشید، بسیار دلپذیر است !

6 – لباس های زیر خود را نیز فراموش نکنید !

 

لباس های زیر یکی دیگر از پوشش هایی هستند که باید به آن دقت کنید . از آنجایی که شما در حال تعرق و خیس شدن هستید، پوشش های مصنوعی انتخاب خوبی هستند زیرا خیلی زود خشک می شوند و از درد های رنج آوری مثل ساییدگی ، تعرق و سوزش پوست و…. در امان می مانید.

7 – کوله پشتی متناسبی با آناتومی بدنتان، انتخاب کنید.

 

یک کوله پشتی متناسب با آناتومی بدن وفعالیت شما، انتخابی الزامی برای ذخیره ی تجهیزات و وسایل مورد نیاز شما می باشد. حتما سراغ کوله پشتی های بیاروید که تهویه مناسب و پوشش ضد آب داشته باشند . حتی اگر خود کوله پشتی نیز ضد آب بود حتما یک پوشش ضد آب دیگر بگیرید، زیرا در جنگل بارش باران به حدی است که در پارچه های ضدآب نیز نفود می کند !

مقاله ی پیشنهادی : چگونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی را انتخاب کنیم ؟

8 – از ذهنتان کمک بگیرید !

 

مطمئن شوید که تجهیرات اساسی خود را آورده اید. اولین وسیله مورد نیاز، مغز شماست . اگر احساس کرده اید که در قسمتی از جنگل گم شده اید، نگران نباشید ! جایی توقف کنید و به مسیر اولیه تان فکر کنید . مثبت فکر کنید . اگر به دوستان و یا خانواده ی خود از قبل اطلاع داده باشید، در صورت برنگشتن شما، به دنبال شما خواهند گشت. با یک ذهن آزاد و آرام ، خیلی راحت دوباره به مسیر خود بازخواهید گشت . فقط ” مثبت ” فکر کنید .

اگر گم شده اید ، یک نهر و یا رودخانه پیدا کنید . مسیر آن را دنبال کنید تا به مردم و یا دهکده ای برای کمک برسید . اگر از مسیر خارج شده اید ، جنگل ، شما را از همه طرف احاطه کرده است و بیشتر از3 یا 4 متر جلوتر خود را نخواهید دید ! پس دنبال کردن یک نهر و یا رودخانه می تواند به معنی جاده و راه فراری برای شما باشد .

9 – به اندازه کافی آب بخورید !

 

در آب و هوای گرم و مرطوب، تعرق شما زیاد است و خیلی زود آب بدنتان خالی می شود . مطمئن شوید که مقدار زیادی آب می خورید . به یاد داشته باشید زمانی که تشنه شده اید، آب رسانی به بدنتان را به درستی انجام نداده اید!

حمل آب معمولا برای گردشگران سنگین است و بیشتر مردم نیز به اندازه ی کافی ، آب با خود ندارند. اگر در مسیرتان منبع آبی مثل رودخانه و یا نهر بود ، باید به شیوه ای آن را تصفیه کنید . از فیلتر های آب گرفته تا قرص های تصفیه و یا جوشاندن آب. هیچ گاه به آب های داخل نهر و یا دریاچه ها اطمینان نکنید و حتما آن را قبل از نوشیدن، تصفیه کنید .

اگر هیچ راهی برای تصفیه کردن آب پیدا نکردید با استفاده از برگ گیاه پالم و یا پوست موز، آب های باران و یا قطرات آبی که روی پوشش ضدآب کوله پشتی شما است را، پاکسازی کنید .

10 – وسایلی برای روشن کردن آتش داشته باشید.

 

شیوه ای برای روشن کردن آتش داشته باشید. آتش به دلایل زیادی، کاربرد بسیاری دارد : جوش آوردن آب ، سیگنال و علامت دادن و گرم کردن بدنتان. حداقل 2 و یا 3 وسیله برای روشن کردن آتش با خود داشته باشید .

توجه کنید چوب کبریت ها کارایی لازم را ندارند ! رطوب و خیس بودن جنگل را که یادتان هست ؟ حتی چوب کبریت های ضد آب نیز در جنگل، روشن نمی شوند . یک فندک و یا چند آتش زنه با خود همراه داشته باشید . . اگر جنگل شما خیس هم نباشد به احتمال زیاد کمی مرطوب است . پس باید به دنبال چیزی باشید که مدت بیشتری در این رطوبت روشن بماند . فندک های بوتان و یا حتی شمع ها نیز عملکرد خوبی در این رطوب دارند .

شیوه های دیگر آتش روشن کردن مثل بزرگنمایی با لنز و ایجاد آتش نیز، کارایی چندایی در جنگل ندارند . زیرا به احتمال زیاد هوای جنگل ابری وبارانی است و خبری از نور خورشید نیست !

11 – تغذیه را فراموش نکنید !

 

غذا را فراموش نکنید . جدا از نوشیدن آب، برای زمانیکه در طبیعت و جنگل مشغول گردشگری هستید به غذا نیاز خواهید داشت . اگر آشنایی کافی با غذاهای مجاز و غیر مجاز در صعودتان ندارید از غذاهای بقا ( غذاهایی کنسروی ) و شکلات های انرژی زا استفاده کنید . در جنگل نیز، میوه های زیادی اعم از موز، نارگیل و دیگر میوه ها وجود دارند. نهر و رودخانه ها نیز پر از ماهی های کوچک است . فقط حواستان به حشرات موذی و آزاردهنده هم باشد .

12 – هیچ گاه چاقو را فراموش نکنید !

 

هیچگاه چاقو را فراموش کنید زیر چاقو یک وسیله ی بسیار کاربردی است. همه ی ما مطمئنان فیلم هایی دیده ایم که در آن شخصیت اصلی با یک چاقوی بلند در جنگل به سر می برد و در پایان فیلم هم جان سالم به در می برد ! ( رامبو ! ) . اما شما در جنگل نیازی به آن چاقو های سنگین و بلند ندارید، چون استفاده از آن ها بسیار سخت می باشد. فرض کنید می خواهید یک ماهی کوچک را با چاقوی بلندی تمیز کنید ! افراد محلی مالزی (Orang Asli) معمولا یک چاقوی بسیار بلند به طول بازوی شما در جنگل دارند که بیشتر وزن آن نیز تیغه ی آن می باشد ! این افراد با کمک این شمشیر می توانند خیلی راحت پناهگاهی برای خود درست کنند و یا با قطع برگ و خاشاک مسیر، مسیر خود را هموارتر کنند . تبرهای کمپینگ نیز برای استفاده در جنگل ، بسیار کاربردی می باشند.

چاقو های همه کاره ( سوییسی ) را فراموش نکنید . این چاقوها با داشتن تیغه های قفل شدنی ، یک اره کوچک ، قیچی و یک انبردست، به ابزاری همه کاره برای شما تبدیل می شوند . حتی کوچکترین و ارزان ترین نوع آن ها نیز، در طبیعیت وحشی جنگل ، کاربردی است .

13 – یک چراغ قوه و یا هدلامپ با خود داشته باشید !

 

یک چراغ قوه و یا هدلامپ با خود داشته باشید . وجود هرکدام از آن ها، به شما این اجازه را می دهد تا براحتی در شب از محیط کمپ خود خارج شوید و مسیر را به راحتی ببینید .

مقاله ی پیشنهادی : 8 توصیه برای خرید هدلامپ

14 – تجهیرات مسیریابی را فراموش نکنید !

 

حتما یک نوع سیستم مسیریابی با خود داشته باشید . یک قطب نمای کوچک و یک نقشه. مسیریابی در جنگل کاری بسیار دشوار است زیرا شما مسافتی کمتر از 3 تا 4 متر جلوتر از خود را می بینید .اگر نهر و یا رودخانه ای در مسیر شما بود، می توانید با تعقیب مسیر آن، به راحتی به مسیر اصلی برگردید.

15 – دستمال سر و یا اسکارف در جنگل بسیار کاربردی هستند !

 

یک دستمال سر ( اسکارف ) با خود داشته باشید . آن را به دور گردن خود ببندید و اگر احساس گرما کردید کمی آن را خیس کنید. می توانید برای حفاظت در برابر خورشید و یا حشرات موذی نیز آن را پایین گردن خود ببندید .

تمام این تجهیزات را با خود داشته باشید . در جیب ها ، کوله پشتی و یا دور گردنتان . کیت های بقا ( survival kit ) بیشتر این وسایل را در خود دارند . می توانید کیت بقای خودتان را بسازید! اما حواستان باشد راجع به وسایل داخل آن، کمی جست و جو کنید و کاربرد هرکدام را یاد بگیرید .

وسایل وتجهیزات بیشتر :

 

بسته به نوع فعالیت و مقصدتان و جای خالی در کوله پشتی تان ، می توانید چند وسیله ی بیشتر نیز با خود داشته باشید . در لیست پایین به چند وسیله ی کاربردی دیگر، اشاره خواهیم کرد.

-یک چادر ضدآب نایلونی سبک ( تارپ ) داشته باشید. 7 در 10 سایز مناسبی می باشد و تنها با یک طناب ، سیم،نخ دندان و یا شاخه های محکم می توانید یک سقف ضدآب برای خود اماده کنید . حتی می توانید برای ساخت پناهگاهی هنگام باران از آن استفاده کنید .

-اگر جای بیشتری در کوله پشتی خود دارید یک ننو مسافرتی ( هموک ) با خود داشته باشید . ننو ها بهترین راهکار برای خوابیدن در جنگل هستند زیرا سطح جنگل عموما خیس و پر از حشرات موذی می باشد .اگر تنها چادر مسافرتی در اختیار دارید و باران نیز نمی بارد، با یک طناب می توانید این چادر را تبدیل به ننو ( هموک) کنید . اگر بارش باران نیز شروع شد می توانید با استفاده از برگ ها بامبو ، پالم و یا موز برای خودتان سقفی بسازید . در واقع جنگل ها ،مملو از درختان و برگ ها و میوه های کاربردی می باشند و با کمی فکر می توانید هرچه می خواهید بسازید !

-چند متر طناب با قطر کم و یا چند متر سیم محکم برای تله گذاری شکار ، تعمیر وسایل ، ساخت وسایل و…

-چند محفظه و بطری برای ذخیره آب با خود داشته باشید .

-یک پشه بند ،شما را از شر حشرات موذی و پشه ها در هنگام خواب حفظ می کند . همچنین می توانید از آن به راحتی برای صید کردن ماهی نیز استفاده کنید .

-می توانید 500 گرم قهوه نیز با خود داشته باشید تا در صورت سرد شدن هوا ، آن را دم کنید و بنوشید.

موارد بیشتر :

 

-یک کیف کمک های اولیه که شامل ، بانداژ ، آسپرین ، آنتی بیوتیک ، کرم های ضدباکتری ، سوزن و … می شود.

-یک جفت صندل برای اینکه زمانی که به محیط کمپینگ باز می گردید کمی به پای خود استراحت بدهید.

-از ژل های استرلیزه کننده و صابون برای تمیزن کردن دست خود استفاده کنید .

-یک اجاق گاز کوچک با خود داشته باشید تا بتوانید پخت و پز کنید . کار با اجاق گازهای کوهنوردی بسیار آسان است و خیلی زود روشن می شوند . می توانید خیلی راحت با آن ها ، آب را بجوشانید.

-یک عدد جی پی اس با خود داشته باشید و شیوه ی عملکرد آن ها را یاد بگیرید . جی پی اس ها بسیار آسان تر از قطب نما هستند . از زمانی که گردشگری خود را آغاز می کنید مکان اولیتان را مارک کنید تا برای بازگشت صحیح، دقیقا از همان مسیر برگردید .

-یک جفت حوله برای خشک کردن خود داشته باشید.

-یک چاقوی سفری و یا شکاری با خود داشته باشید . اما به یاد داشته باشید حتما شیوه ی کار با آن ها را فرا بگیرید .

-تجهیزات ماهی گیری را فراموش کنید ! شاید دلتان خواست یک ماهی کوچک برای ناهارتان صید کنید !

-تنباکو را فراموش نکنید . حتی اگر سیکار نیز نمی کشید می توانید از تنباکو برای دفع حشرات موذی مثل زالو استفاده کنید . می توانید آن ها را دم کنید و روی قسمت های کتانی لباستان بریزید . زالو ها از نیکوتین بیزار هستند . جنگل بان های محلی، تنباکو را روی پوست خود می مالند تا از شر این حشرات موذی در امان بمانند .

منبع : WIKIHOW

 

زمان مطالعه: 9 دقیقه

اگر قصد دارید به کویر نوردی بپردازید، باید نکاتی را قبل از شروع ماجراجویی تان در کویر و یا صحرا فرا بگیرید تا امنیت تان تضمین شود . بعضی از این نکات شامل برنامه ریزی صحیح و دقیق، به همراه داشتن مقدار زیادی آب و توجه به میزان بنزین در باک اتومبیلتان است . به یاد دارم وقتی اولین کویرنوردی خود را در دسامبر 2014 انجام دادم، یک همراه محلی بادیه نشین با خود داشتیم که تمام مقدمات اصلی سفر را برایمان انجام داد . اگرچه چیزهای زیادی وجود دارد که ممکن است در خانه آن ها را فراموش کنید اما شاید نبود آن ها، صحرانوردی شما را جذاب و مهیج تر کند !

1 – کفش های سر بسته با خود نیاورید !

 

از آوردن صندل های راحتی خودداری کنید . بهترین کفش ها در محیط صحرا و کویر، صندل های سبک پلاستیکی هستند که با داشتن یک تیغه ی لاستیکی بین انگشتان پای شما جای میگیرند . این صندل ها را می توانید خیلی راحت زمانی که از ماشین پیاده و یا سوار می شوید ، در بیاورید و یا بپوشید . هر نوع کفش دیگری در صحرا و کویر، موجب ناراحتی پای شما می شود . پس، از آوردن کفش های سر بسته جدا خودداری کنید زیرا ممکن است با ورود سنگ و یا شن در پای شما ایجاد ناراحتی کنند .

2 – از تونیک های آبرسان استفاده کنید !

 

درست حدس زده اید ! محیط کویر بسیار خشک و گرم است و در نتیجه رطوب در آن بسیار پایین است . اگر قصد دارید تا چند روز در کویر بمانید حتما یک تونیک آبرسان پوست با خود داشته باشید تا رطوبت کافی به پوستتان برسد. سفر به کویر درست مانند پرواز با هواپیما می باشد ! تنها فرق آن نیز این است که نمی توانید از کرم های مرطوب کننده در کویر استفاده کنید زیرا ترکیب آن با شن، به شدت برایتان آزاردهنده می شود !

 

3 – یک بالش با خود بیاورید !

 

اگر شما نیز مثل ما سراغ تورهای کویر رفته اید، توقع نداشته باشید که یک بالش نرم پرمانند برایتان بیاورند ! معمولا تور ها تمام نیاز های اولیه و وسایلی که در کویر احتیاج خواهید داشت را برایتان مهیا میکنند اما توقع وسایل لوکس و درجه یک را هم نداشته باشید ! بهرحال اگر فردی هستید که خواب با بالش نرم برایتان ضروری است، حتما یک بالش نرم دیگر با خود بیاورید .

4 – چند نوع غذای خوشمزه و دلخواهتان را با خود بیاورید !

 

حقیقتا خود من از کیفیت و انتخاب غذایی که راهنمای ما در کویر برای شام و صبحانه ی ما داشت، متعجب شدم. از شانس بد من، غذای شام ما مرغ بود و من نیز زیاد از مرغ خوشم نمی آید ! تا زمانی که شام ما سرو می شد، من در محیط کویر از سرما یخ زده بودم و فقط دلم یک غذای گرم و خوشمزه ( بدون مرغ ! ) می خواست . پس سعی کنید در ابتدای تور به راهنمای خود راجع به رژیم غذاییتان اطلاع دهید و یا سعی کنید چند غذای لذیذ و یا مواد غذایی که بتوان آن ها را پخت و یا با دیگر غذا ها سرخ کرد با خود داشته باشید .

 

5 – یک کولر و یا پنکه با خود داشته باشید !

 

آب و هوا در کویر در پایان روز و فرا رسیدن شب، سرد می شود. پس ممکن است که فکر کنید نیازی به کولر و پنکه ندارید ! با این حال باید به شما بگوییم که کویر در شب، در ماه های زمستانی، سرد است و در طول روز و تابستان، به شدت گرم و طاقت فرساست. پس حتما یک کولر با خود بهمراه داشته باشید .

6 – یک فلاسک حاوی نوشیدنی داغ با خود داشته باشید !

 

دما در کویر و صحرا به شدت متغیر است. در طول روز بسیار گرم و ممکن است با فرا رسیدن شب، سرد شود . پس مطمئن شوید که یک فلاسک حاوی چای و یا قهوه ی گرم با خود داشته باشید تا با غروب خورشید و فرا رسیدن شب، بدنتان را گرم نگه دارید .

7 – یک پتو با خود بیاورید !

 

بجای آنکه یک سویشرت و پلیور اضافی برای گرم ماندن در کویر با خود بیاورید، به شما پیشنهاد میدهیم که یک پتوی کلفت با خود داشته باشید . ( درست مثل پتوهایی که در هواپیما به شما می دهند ) . می توانید از آن به عنوان زیرانداز استفاده کنید و یا آن را در شب دور خود بپیچید و یا به عنوان پتویی اضافه در هنگام خواب استفاده کنید !

8 – لباس های بیس اسکی خود را بیاورید .

 

هرکسی که تا بحال فواید و راحتی لباس های بیس اسکی ( لباس هایی دو تیکه با آستین های دراز در دست و شلواری دراز که در فصول سرد هوا، به تن می کنند ) تجربه کرده باشد ،مطمئنا می داند که این نوع پوشش ها، یکی از بهترین ابتکارات برای فصول سرد می باشد. پس اگر پیژامه و شلور راحتی شما برای آب و هوای سرد شب، خیلی نازک بود، این لباس های بیس گرم را پیشنهاد می دهیم .

9 – چند بازی فکری ( تخته ای ) با خود داشته باشید !

 

زودتر جای خواب خود را مشخص کنید. حالا تا رسیدن شب کلی وقت دارید که از کویر لذت ببرید . شن سواری (Sandboarding) ؟ بله ! زل زدن به ستارگان در سکوت ؟ بله ! صحبت کردن با یکدیگر ؟ حتما ! اما بگذارید از شما بپرسم آخرین باری که بازی های فکری ( تخته ای ) کرده اید، چه زمانی بوده است ؟ اگر حقیقت را میخواهید، می توانم به شما بگویم که ساعت های خلوت و ساکت در کویر، فقط مخصوص بازی کردن چند نفری و لذت بردن از آن است !

10 – قاب های ضدآب برای وسایلتان تهیه کنید !

 

برای جلوگیری از جمع شدن شن و ماسه درگوشی و یا دوربین دیجیتال خود، حتما یک قاب ضدآب برای آن تهیه کنید. این قاب ها نه تنها سلامت وسایل شما را در آب تضمین می کنند، بلکه در کویر نیز به محافظی در برابر جمع شدن شن ها و ماسه ها در آن ها، تبدیل می شوند . به من اعتماد کنید ، هرچقدر هم که آدمی وسواسی و پاکیزه باشید ، بعد از گذشت چند ساعت، شن و ماسه همه جایتان را فرا گرفته است و در این شرایط ، خیلی سخت است که بتوانید از تجهیزات الکترونیکی خود محافظت کنید !

 

منبع : Blackwhitevivid

 

بقا در کویر و مهارت‌های نجات در این اقلیم

اگر گم شدیم یا هر حادثه‌ای برای ما و تیم‌مان پیش آمد مهمترین نکته این است که کمی بنشینید و شرایط را بپذیرید تا ضربان قلبتان آرام گیرد و بتوانید به دنبال راهکار بگردید.

1.از خود در مقابل سرما و گرما محافظت کنید

بزرگترین خطراتی که جان افراد را در کویر تهدید می کنند قرار گرفتن در برابر نور خورشید در طول روز، سرمای هوا در طول شب و کمبود آب بدن است. یکی از بهترین راه ها برای مراقبت از بدن در مقابل نور خورشید این است که همیشه یک کلاه بزرگ یا یک پوشش برای مراقبت از سر همراه خود داشته باشید. اگر قسمت بالای سر شما برای مدت طولانی در معرض نور مستقیم یا حتی غیر مستقیم خورشید باشد بدن شما باید سخت کار کند تا خودش را خنک نگه دارد بنابراین اولین قانون بقا در کویر این است که سر خود را در معرض نور خورشید قرار ندهید. اگر کلاه ندارید سعی کنید از وسایلی که دم دست شما هستند برای خود یک کلاه بسازید.

اگر تصمیم به شب روی کردید حتما باید در طول روز جان‌پناهی با بیشترین میزان سایه پیدا کنید، پشت تپه های رملی یا شکاف سنگی، زیر سایه درختچه ای، در هر حالت شما باید حتما یک سایه داشته باشید و در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.

اگر نتوانستید جان‌پناه پیدا کنید باید خودتان را در زیر شن مدفون کنید، مانند حیوانات بیابان باید تمام بدن جز سر را در زیر شن مدفون کرده و کلاه آفتاب گیر و چفیه را به دور سرتان پیچیده و کوله به عنوان سایه بان خود تنظیم کنید. این عمل در شرایط بسیار حاد یکی از حیاتی ترین روش های در امان ماندن از آفتاب سوختگی شدید، گرمازدگی و همچنین تعرق بالاست.

یکی از مهم‌ترین کارهایی که باید در زمان پروسه نجات در کویر انجام دهید اعلان هشدار نوری یا نشانه ای است. در طول روز گاهی با آیینه ارسال پیام نمایید و 3 پیام نوری پشت سر هم یعنی کمک! در شب هم با روشن کردن آتش می توانید محل خود را گزارش دهید.

2.آب ننوشید

به محض اینکه تشنه شدید آب ننوشید. بهترین کار این است که آب را در طول روز برای خود جیره بندی کنید و آن را جرعه جرعه بنوشید. با مشاهده رنگ ادرار خود می توانید نیاز آب بدن را تشخیص دهید اگر ادرار شما کم رنگ باشد یعنی نیازی به نوشیدن آب ندارید و اگر پررنگ باشد باید کمی آب بنوشید. اگر به آب دسترسی پیدا کردید به سرعت از آن ننوشید و مطمئن شوید که آن آب مسموم نیست چرا که در صورت نوشیدن آب مسموم دچار اسهال و استفراغ می شوید و به سرعت آب بدنتان را از دست می دهید.

1)اگر در کنار یا نزدیکی محلی هستید که آب وجود دارد همانجا بمانید تا تیم های امداد به سراغ شما بیایند، اما اگر ذخیره اندک آبی دارید باید به فکر بدست آوردن آب باشید.

2) از لحظه ای که متوجه گم شدگی خود شدید در صورت داشتن بطری یک بار مصرف با درپوش مناسب، به هیچ وجه ادرارتان را دور نریزید.

3) اگر بیش از 3 لیتر آب دارید بهتر است که شب روی را انتخاب کنید اما اگر میزان ذخیره آب شما کم است باید حتما آب پیدا کنید، برای همین باید زمانی از روز را هم به عملیات پیدا کردن آب بپردازید.

4)اگر آب ندارید باید به چند نکته توجه کنید، مسیر رودخانه‌های بارشی که برجای مانده اند، عمق دره ها، مسیر حرکت پرندگان و یا حشرات، مسیر حرکت جانوران. این نکته بسیار کلیدی است که بدانید جانوران، پرندگان و حیوانات در عصر و هنگام غروب خورشید به سمت محلی که آب در آنجا وجود دارد حرکت می کنند و این می تواند جان شما را نجات دهد.

5)در بستر رودخانه های خشک شده خاکی، ممکن است هنوز چاله آب وجود داشته باشد

3.پیدا کردن آب در عملیات نجات در کویر

• بستر کف رودخانه‌های خشک و یا هر مکانی که نشانه ای از علف و گیاه است را به میزان 30 تا 40 سانتی متر گود کنید اگر رطوبت را دیدید می توانید با حفر بیشتر به مقداری آب برسید، ممکن است مقدار اندکی آب که بدست می آید گل آلود باشد سعی کنید آن را با قرص کلرضد عفونی کنید. 

• شبنم‌ها یا قطرات صبحگاهی آب بر روی گیاهان را قدر بدانید، همین قطره ها می تواند جان شما را نجات دهد. 

• در گودالی که خاک مرطوبی دارد می توان با استفاده از گرمای خورشید و یک سری فعالیت ها در چند ساعت مقداری آب برداشت کرد. در وسط گودال یک ظرف یا لیوان قرار دهید، بر روی دهانه گودال یک کیسه پلاستیکی بکشید و لبه های کیسه را کاملا سنگین چین کنید تا هوایی رفت و آمد نکند. در مرکز کیسه دقیقا بر روی ظرفتان تکه سنگی کوچک بگذارید، نم خاک با استفاده از گرمای خورشید بخار شده و بخارها به کیسه می رسد و سرمای کیسه آن ها را تبدیل به قطره های آب می کند، با شیء که با سنگ کوچک ایجاد کردید قطره ها به سمت لیوان یا ظرف شما حرکت می کند و می چکد. در مدت این عملیات شما می توانید در سایه ای جان‌پناه بگیرید. 

4.خونسردی خود را حفظ کنید

وحشت و اضطراب خطرناک ترین دشمن نجات در کویر است. بنابراین اگر بتوانید به آرامی خونسردی خود را حفظ کنید می توانید گام های دیگر را بردارید. اگر دقیقا می دانید کجا هستید بهتر است با خونسردی و با برنامه ریزی مناسب مسیر خود را پیدا کنید.

5.علامت گذاری کنید

زمانی که تصمیم به حرکت گرفتید مکان و مسیر سفرتان را با استفاده از سنگ، چوب یا اشیای دیگر نشانه گذاری کنید و در صورت داشتن هر ابزار دیگری برای افرادی که ممکن است به آن بربخورند پیغام بگذارید. قبل از حرکت یک مکان را در دوردست برای خود انتخاب کنید و مسیر خود را در راستای همان مکان ادامه دهید. در فواصل معین سنگ یا چوب کوچکی قرار دهید تا با استفاده از این نشانه ها رد شما را پیدا کنند.

در کویر شما با پهنه عجیبی از ستارگان روبرو هستید پس در شب به راحتی می توانید با استفاده از ستاره‌ها جهت یابی کنید. مهمترین راه نجات شما پس از رعایت موارد بالا انتخاب یک مسیر و ادامه دادن آن تا رسیدن به یک نقطه درست و مناسب است، پس نشانه ها را به خاطر بسپارید تا بیهوده به دور خودتان نچرخید صبور باشید و با آهستگی و هوشیار قدم بردارید.

6.انرژی خود را هدر ندهید

زمانیکه به دنبال یافتن پناهگاه یا آب هستید سعی کنید کمترانرژی مصرف کنید به طوریکه رطوبت بدنتان و انرژی غذایی که مصرف کرده اید هدر نرود. به آرامی حرکت کنید تا عرق نکنید و هنگام تنفس دهانتان را بسته نگه دارید تا هنگام تنفس آب بدنتان کم نشود. با استفاده از یک تکه دستمال یا لباس جلوی دهانتان را بگیرید.

هر کوهنورد و طبیعتگرد باید در مواقع خطر بتواند از خود و همنوردان خود محافظت کند، برای این کار باید تکنیک های بقا در طبیعت را قبل از شروع سفر بیاموزد.

ما در کنار هم هستیم تا حوادث کوهنوردی را کاهش دهیم: دوره آنلاین مقدماتی بقا سطح پایه (مدرس:استاد عماد تفضلیان)

منبع : mag.eravel.com

زمان مطالعه: 7 دقیقه

نیازی نیست تا برنامه ی کمپینگ خود را به دلیل آب و هوای سرد و زمستانی کنسل کنید ! در حقیقت، راه های زیادی برای لذت بردن از صعود و کمپینگ در هوای سرد وجود دارد . در این مطلب به نکاتی ظریف راجع به کمپینگ در هوای سرد اشاره خواهیم کرد . با ما همراه باشید .

شرایط موجود را به خوبی بشناسید :

در مجله بریم کوه بخوانید : راهکارهایی برای کمپ زدن | اصول برقراری کمپ در کوهستان | لیست وسایل کوهنوردی و کمپینگ | کمپینگ زمستانی

 

برای آمادگی بیشتر در کمیپنگ های پاییزی و زمستانه ، باید میزان تقریبی دمای مقصد خود را بشناسید.
علاوه بر شناسایی تقریبی دمای محیط ، برای آگاهی از خطرات پیش رو در محیط ، حتما با افراد محلی صحبت کنید . ( مطمئنان آن ها اطلاعات مفیدی راجع به محیط کمپینگ شما دارند )

صعود خود را به طور کامل برنامه ریزی کنید :

علاوه بر آگاهی بر شرایط جوی و محیطی کمپ، دانستن مقدار زمان و مسافت بین اردوگاه و کمپ ها، امری لازم و مفید است . در آب و هوای گرم، معمولا مشکلی برای برپایی اردوگاه و کمپ در محیط های ناشناخته وجود ندارد ،اما در آب و هوای سرد، جزئیات و محل های کمپینگ خود را از قبل مشخص کنید . زیرا در زمستان و پاییز، روز ها کوتاه تر هستند و نور کمتری برای کوهنوردی دارید . همچنین برپایی شتاب زده اردوگاه ها و کمپ ها در محیط های سرد و باز، خطر ابتلا به سرمازدگی و یخ زدگی را افزایش می دهد. علاوه بر این، مسیریابی در مسیر های برفی و بارانی بسیار سخت و مشکل تر می شود. پس مطمئن باشید تا به نشانه ها و علامت های محیط توجه می کنید و حتما یک نقشه و جی پی اس با خود دارید .

پیدا کردن محیط کمپینگ :

زمانی که دنبال مکانی برای کمپینگ هستید، بهترین مکان برای برپایی کمپ ، محیط های گرم ، خشک ، هموار و مصون در برابر بارش و ریزش های جوی می باشند. اگر امکان دارد قبل از صعود، در نقشه های خود به دنبال محیط های باشید که از قبل چادر و پوشش هایی برای جلوگیری از سرما و ریزش باران در آن ها وجود دارد ( بدون شک این محیط ها کمتر از سطح زمین یخ زده اند ) .

چادرهای کمپینگ :

شب ها، زمانی که در چادر کوهنوردی خود هستید ، به سبب اینکه در نقطه ای ثابت و ساکن هستید ، دیگر گرمایی که در هنگام کوهنوردی و صعود با خود حس می کرده اید را، ندارید . در این زمان ، دما در پایین تر نقطه ی خود قراردارد . برای همین، به شما پیشنهاد میکنیم که یک چادر کوهنوردی مخصوص زمستان و یا چهار فصل خریداری کنید .

داشتن این چادر های مخصوص زمستان و آب و هوای سرد، در تغییرات شدید جوی نیز، مفید می باشد . برف ، طوفان و باران، همگی دمای چادر شما را پایین می آورند. پس نیاز به چادری دارید که در برابر این ریزش ها ، عایق باشد . مثلا چادر هایی که دو لایه هستند و دما را تا حد امکان در خود نگه می دارند . چادر EMS TRAVERSE TENT ، چادری دو لایه و گرم و برای زمستان می باشد و با داشتن ویژگی glove-ready hardware، نیازی نیست برای برپایی آن دستان خود را در معرض آب و هوای سرد قرار دهید !

کیسه و تشک های خواب :

علاوه بر چادر های زمستانه و چهار فصل، شما نیاز به یک کیسه و تشک خواب راحت و خوب دارید . شاید برای خیلی ها خرید یک کیسه خواب گرم، پایان ماجرا باشد اما شما نیاز به یک زیرانداز گرم و ضخیم دارید تا عایقی میان شما و زمین سرد باشد. در این رابطه مقاله “تاثیر زیرانداز در کوهنوردی” را مطالعه نمایید.

مطئمن شوید تا کیسه خواب شما از درجه گرمایی خوبی برخوردار است و همچنین برای بالابردن دما و گرم ماندن بیشتر، چند لایه ” لاینر کیسه خواب ” نیز با خود داشته باشید . در شب، برای بکارگیری تمام فضا در کیسه خواب و بالابردن دما، لباس های خود را نیز درون آن قرار دهید .خوبی آن این است که در صبح نیز لباس گرمی برای تعویض، دم دست خود دارید !

پوشش و لباس :

مثل همیشه، نوع پوشش و چند لایه بودن آن ها، مهم ترین نکته در کمپینگ و صعود در زمستان و آب و هوای سرد است. مطمئن شوید از لایه های پشمی و مصنوعی استفاده می کنید :از پوشش های پشمی در لایه های زیرین ، از پوشش های مصنوعی به عنوان لایه ها میانی و از پوشش های قابل تنفس و ضدآب در لایه های بیرونی . باز هم اخطار می دهیم ! از لباس هایی با جنس کتان استفاده نکنید ! جنس کتان، رطوبت را هنگامی که عرق می کنید به خود جذب می کند و باعث می شود تا دمای بدن شما به شدت پایین بیاید .

مقاله ی پیشنهادی : 10 نکته برای گرم ماندن در کوه پیمایی های زمستانی

غذا :

 

ثبت نام در دوره آنلاین نقش تغذیه در اجرای موفق برنامه های کوهنوردی

بدن خود را یک کوره و تنور در نظر بگیرید ، هر چقدر سوخت ( غذا ) بیشتری به آن بدهید ، با دما و حرارت بیشتری می سوزد . در محیط کمپینگ احساس سرما می کنید ؟ کمی خوراکی بخورید . در کیسه خواب خود، لرز کرده اید ؟ چیزی بخورید و سعی کنید مایعات گرمی نیز با آن بنوشید . دمای پایین در صبح باعث شده است تا از بیرون آمدن از کیسه خواب امنتاع کنید ؟ لطفا چیزی بخورید !

زمانی که در کمپ های زمستانی به سر می برید ، بهتر است به جای اینکه نگران رژیم و وزن خود باشید، چیزی بخورید . از آنجایی هم که برای گرم ماندن بدن نیاز به غذا دارید ، دنبال غذاهایی با قند بالا ، چربی و کربوهیدارات ها باشید . میانه روی در خوردن و آشامیدن هنوز هم مهم است، اما توجه داشته باشید که بدن شما نسبت به روزهای معمولی، مقدار بیشتری از کالری می سوزاند . پس لازم نیست نگرانی راجع به” بیشتر غذا خوردن ” خود داشته باشید ! برای اطلاعات بیشتر در مورد تغذیه در کوهنوردی مقاله ی ” در کوهنوردی چه چیزی بخوریم ” را مطالعه فرمایید .

آب :

زمانی که سردتان شده است، شاید تنها چیزی که به آن فکر نمی کنید، آشامیدن مقداری آب است . اما آبرسانی کافی به بدن، یکی از اصول ضروری برای گرم ماندن در زمستان است ! در فواصل معین زمانی آب بخورید و یک بطری آب نیز، زمانی که در کیسه خواب هستید، با خود داشته باشید ( توجه داشته باشید اگر بطری آب را در کوله پشتی کوهنوردی خود رها کنید، تا صبح یخ میزند ! )

همچنین باید مقدار آب بیشتر از نیازتان، با خود داشته باشید . حتی اگر در نقشه خود منبع آب هایی برای پر کردن بطری در نظر گرفته اید، این احتمال را بدهید که شاید یخ زده باشند! هر چند اگر شاهد بارش برف بودید، می توانید خیلی راحت برف را بجوشانید و با تبدیل آن به آب، از آن استفاده کنید .

از شرایط پزشکی و بیماری ها، آگاهی داشته باشید :

همانطور که باید نسبت به پیچک های سمی مسیر ، گرمازدگی و پیچیدگی پا در آب و هوای گرم اطلاع داشته باشید ، باید اطلاعاتی نیز راجع به بیماری و شرایطی که هوای سرد موجب آن می شود، داشته باشید . سرمازدگی و یخ زدگی شانه، بعضی از این بیماری ها هستند . سرمازدگی خفیف، علائمی مثل ضعف در هماهنگی عضلات ، تنش و لرز ، تغییر در حالات رفتار فرد ( معمولا سکوت ) و دمای پایین بدن دارد. در این زمان می توانید با تعویض لباس های خیس خود با پوشش های گرم و چندلایه ، انجام چند تمرین ساده و یا انتقال گرما از بدن فرد دیگری، آن را کاهش دهید .

یخ زدگی معمولا گوش ها، بینی ، پا و دستان شما را درگیر می کند . پوست خاکستری متمایل به زرد و یا سفید بیش از حد، علائم این بیماری می باشد . همچنین سر شدن ، خارش زیاد و یا لمس عذاب آور این نقاط بدن، از نشانه های دیگر این بیماری است . برای درمان موضعی آن ، از گرمای مستقیم ( تجهیزات آشپزی و یا آتش ) خودداری کنید. بجای آن در محیطی گرم و سرپوشیده قرار بگیرید . از آب گرم و یا پتو ها ، روی نقاط یخ زده ی بدن خود استفاده کنید تا به صورت تدرجی دما به آن ها بازگردانده شوند و به حالت طبیعی برسند . برای اطلاعات بیشتر راجع به آسیب های کوهنوردی ” چگونه در مقابل آسیب دیدگی های کوهنوردی آماده باشیم ؟ ” را مطالعه فرمایید.

منبع : EMS

زمان مطالعه: 8 دقیقه

اولین باری که به عنوان یک فرد بالغ شروع به کوهنوردی کردم ، فکر می کردم تنها یک چراغ قوه ، نیاز من را در تاریکی، برطرف می کند . اما می خواهم چیزی از شما بپرسم؟ تا بحال دستشویی رفتن در دل طبیعت و تاریکی را، در حالیکه یک چراغ قوه به دست دارید ، تجربه کرده اید؟

فقط می خواهم در ذهنتان، کندن یک حفره با بیلچه ، چمباتمه زدن و نشستن در حالی که دستمال توالت را در دست دارید، مجسم کنید!

در اولین صعود و کمپینگ خود ، به دوست خودم که یک هدلایت داشت و خیلی راحت از آن استفاده می کرد ، حسادت میکردم . او می توانست خیلی راحت در مسیر تاریک قدم بردارد، تجهیزات خود را در کوله پشتی پیدا کند و بله ! خیلی راحت هم می توانست به دستشویی برود زیرا دستانش کاملا آزاد بودند! خواندن مقاله “دستشویی در طبیعت” را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

همین ها باعث شد تا خیلی زود سراغ خرید یک هدلایت بروم.

سال های زیادی از اولین خرید هدلایت من گذشته است . ( یک مدل Coleman CHT 4 ارزان قیمت که هنوز هم آن را دوست دارم ) . از آن زمان به بعد، چیزهای زیادی راجع به خرید هدلایت ها یاد گرفتم . در این مقاله به چند نکته ی ظریف و مهم در خرید هدلایت ها اشاره می کنیم تا بهترین انتخاب را بسته به نیاز خود، داشته باشید.

دورهدلایت های ارزان قیمت و بی کیفیت را خط بکشید !

اولین هدلایت های ارزان قیمتی که در فروشگاه های آنلاین و یا محل به آن برخوردم ، قیمتی معادل 10 تا 15 دلار داشتند . تقریبا همه ی آن ها شکلی شبیه هدلامپ بالا دارند.

هرچند که برچسب قیمت آن خیلی وسوسه کننده بود، اما برحسب تجربه به شما می گویم : خرید اینچنین تجهیزات ارزان قیمت، جوابگوی شما نیستند و ارزشی برای خرید ندارند !

بگذارید تا یک راز را با شما در میان بگذارم ! این هدلایت های ارزان قیمت، در کمپانی های سطح پایینی در چین تولید می شوند . این کارخانه ها، تعداد زیادی از این تجهیزات بی کیفت کوهنوردی را تولید می کنند و آن را به صورت عمده در سایت های مثل Ali Express می فروشند .بعد از آن ، خریدار آن ها ، این تجهیزات بی کیفیت را در بازار ما برای فروش می گذارند !

این هدلایت در عکس بالا ، تقریبا ارزشی نزدیک 191 دلار برای یک بسته ی 50 عددی دارد ! تقریبا 3.82 دلار برای هرکدام !

در اینجا به چند دلیل که چرا نیازی به خرید این هدلایت های بی کیفت و ارازن قیمت ندارید ، اشاره خواهیم کرد :

• بسیار بزرگ و حجیم هستند : با هر قدمی که برمیدارید ، احساس میکنید که چیزی روی سر شما تکان می خورد !
• باطری ها شما را به سرعت خالی می کنند : تقریبا بعد از گذشت 3 ساعت ، باطری شما کاملا خالی شده است .
• پلاستیک های ارزان و بی کیفیت : شاید این هدلایت های ارزان قیمت و 3 دلاری زمانی که برق خانه شما رفت ، به کمک شما بیایند و بتوانید از آن استفاده کنید . اما مطمئن باشید آن ها تجهیزاتی نیستند که بتوانید در دل طبیعت وحشی به آن اتکا کنید !
•  

عمر باطری بسیار مهم است !

من تقریبا همیشه بار و کوله پشتی سبکی با خود حمل میکنم . شاید این سبک شخصی من باشد و یا از روی نیاز مجبورم این کار را انجام دهم !

نه ، من تقریبا مجبور به این کار هستم ! چون من ماشینی برای کمپینگ ندارم و با دختر کوچکم نیز به کوهنوردی می پردازم ! من جای اضافی و یا شاید هم قدرت حمل باطری های اضافه را در کوله پشتی خود، ندارم ! هرچقدر باطری های هدلایت بیشتر دوام بیاورند ، به باطری های پشتیبان کمتری نیاز دارم! و این یعنی سبک شدن کوله پشتی !

همچنین عمر بیشتر باطری ها، ایمنی و سلامت شما را در مسیر تضمین می کند.

مثلا فکر کنید گم شده اید و نیاز دارید تا تمام شب، هدلایت خود را روشن بگذارید ! مطمئنان دوست ندارید نگرانی بابت خاموش شدن هدلامپ ها داشته باشید !

خود من هیچگاه هدلایت هایی که باطری آن زیر 20 ساعت خالی می شوند را ، توصیه نمی کنم . بعضی از هدلایت ها، زمان استفاده ی خیره کننده ای دارند . مثلا مدل Black Diamond Icon را در نظر بگیرید . این هدلامپ در حالت بالا برای 75 و در حالت کم برای 175 ساعت باطری نگه می دارد !

زمانی که در تاریکی کوهنوردی می کنید ، آخرین چیزی که می خواهید خالی شدن باطری های هدلایت شما است !

در قدرت روشنایی و مقدار لومن آن، دقت کنید !

یک هدلایت 160 لومنی باید بهتر از یک هدلایت 60 لومنی باشد ؟ اینطور نیست ؟

شیوه ی اندازه گیری لومن، توسط یک وسیله به نام کره ی البخریت integrating sphere ، با اندازه گیری مقدار کل روشنایی توسط LED و یا لامپ ها می باشد . اما این مقدار به شما نمی گوید روشنایی شما چه مقدار صاف و متمرکز است .

من در این زمینه تخصصی ندارم ،اما می توانم به شما بگویم که بعضی از هدلایت ها با لومن بالا، در روشنایی، عملکرد بهتری نسبت به هدلایت 40 لومنی من ندارند !

بجای آن به نوع و مسافت پرتو آن توجه کنید !

بجای توجه به مقدار لومن هدلایت ها، نگاهی به نوع پرتو آن بکنید . برای این کار، باید بدانید که دو نوع پرتو نوری در هدلایت های با کیفیت وجود دارد :

• پرنوی نوری وسیع : نور آن عریض تر اما کمتر است . برای روشن کردن محیط نزدیک، دسترسی به وسایل موردنیاز و … بسیار خوب است . ( مثلا زمانیکه دخترم در چادر خوابیده است و من در گوشه ای از چادر مشغول نوشتن هستم ). هدلایت های بسیار ارزان فقط این نوع نور را دارند و خبری از نور نقطه ای ( فوکوس ) نیست !
• پرتوی نوری نقطه ای ( فوکوس ) : نور آن به صورت نقطه ای و متمرکز بر یک موضع می تابد . بسیاری از اوقات در کوهنوردی داشتن یک هدلایت با نور نقطه ای که مسافت بالایی را روشن میکند، بسیار کاربردی است . مثلا زمانی که نیمه شب از چادر بیرون میزنم تا ببینم پشت درخت ها چه خبر است ؟ ظاهرا فقط سنجاب ها برای خود مهمانی کوچکی گرفته بودند!
•  

هر کدام از این دو نوع پرتوی نوری ، میزان و مسافت روشنایی متفاوتی دارند . درست مثل لومن، اندازه گیری مسافت روشنایی آن ها کمی گیج کننده و سخت است . هرچند ، نوع پرتوی یک هدلایت ، ویژگی بهتری برای قیاس و خرید نسب به مقدار لومن می باشد !

علاوه بر این، بر اساس نیاز خود می توانید نوع پرتوی هدلایت را مشخص کنید. در آخرین نکته، بیشتر راجع به این مورد صحبت خواهیم کرد .

تنظیمات نور قرمز، بسیار کاربردی و مفید هستند.

هدلایت Coleman CHT4 من، تنظیمات نور قرمز را دارد در حالیکه مدل Petzl Tikka Pro این قابلیت را ندارد !

بعد از استفاده از هر دوی آن ها، می توانم یک چیز را با قاطعیت به شما بگویم : من هیچ گاه هدلایتی را بدون قابیلت نور قرمز، نمی خرم !

چند دلیل وجود دارد که وجود آن ها را بسیار کاربردی و مفید کرده است :

• وقتی نور آن را به صورت کسی می اندازید ، او را کور نمی کنید !
• مصرف باطری در این حالت بسیار کم است !
• زمانیکه که آن را در چادر کوهنوردی خود روشن می کنید، کسی را از خواب بیدار نمی کنید !
•  

همچنین ممکن است در فروشگاه، به هدلایت هایی با نور سبز و آبی نیز بربخورید . از این رنگ ها می توانید برای فرستادن سیگنال و علامت استفاده کنید . ظاهرا شکارچی ها از نور های رنگی برای شناسایی حیوانات کمک می گیرند . البته من یک گیاه خوارم هستم و چیزی هم راجع به این موضوع نمی دانم !

سعی کنید هدلایتی بخرید که مانند دیگر تجهیزات شما، از یک نوع باطری، استفاده کند !

زمانیکه می خواهید یک هدلایت بخرید ، به نوع باطری مصرفی آن نگاه کنید . باطری های مصرفی آن ها یا AA و یا AAA هستند.

مطمئن شوید تمام تجهیزات کوهنوردی شما که با باطری کار می کنند ( چراغ قوه ، دوربین ، رادیو و … )، از باطری هایی همانند هدلایت شما استفاده می کنند . در این حالت ، تنها یک نوع باطری پشتیبان با خود می آورید و می توانید باطری ها را به سادگی بین تجهیزات خود، جابجا کنید .

بعضی از هدلایت ها دارای باطری هایی با قابلیت شارژ هستند . به شخصه، عاشق این نوع تکنولوژی هستم اما هیچ گاه آن ها را امتحان نکردم .

ضد آب بودن هدلایت ها :

زمانی که در محیط کمپینگ و یا مسیر کوهنوردی شروع به ریزش باران می کند ، ما سریعا خود را به چادر و یا پناهگاهی میرسانیم . اگر در چادر خود باشیم، ترجیجا با دخترم بازی کوچکی انجام می دهیم و یا برنامه ای تماشا می کنیم . پس تقریبا نگرانی بابت خیس شدن هدلایت ها نداریم . اما خوب میدانم که ضدآب بودن هدلایت ها، ویژگی کلیدی برای بسیاری از کوهنوردان می باشد .

میزان مقاومت و ضدآب بودن هدلایت ها با درجه ای به نام IPX مشخص می شود . می توانید جزئیات بیشتری راجع به نمره های IPX را در این قسمت بخوانید . در پایین ، به صورت مختصر آن را توضیح داده ایم :

• IPX-4 :در باران شدید، میزان مقاومت بالایی دارند.
• IPX-7 : زمانی که در آبی با عمق 1 متری و برای 30 دقیقه، فرو بروید ، همچنان کار می کنند.
•  

در بدترین شرایط ممکن، باید قابلیت دیدن چه چیزی را، داشته باشید ؟

من و دخترم معمولا کار پیچیده ای در محیط انجام نمی دهیم . فقط تا محیط کمپینگ، کوهنوردی می کنیم ، چادرها و تجهیزات را تا شب برپا می کنیم و خیلی هم زود به خواب می رویم .

پس وجود یک هدلایت 40 لومنی ارزان، برای ما کفایت میکند و تمام کار ها را با آن انجام می دهیم.

اما ، یکبار دخترم ( ایزابل ) “عروسک گورخر” خود را در مسیر کوهنوردی جا گذاشت و مجبور شدیم برای نجات عروسک (!) دوباره به مسیر برگردیم . کوهنوردی در شب معمولا چیزی است که من از انجام آن، امنتاع می کنم ( پیچ خوردن پا واقعا عذاب آور است ! ) ، اما به گفته ی دخترم، باید ” گورخر را نجات می دادیم !” درست همان موقع بود که به اهمیت و داشتن یک هدلایت با پرتو نور بالا و نقطه ای پی بردم ، چون به ما این اجازه را می داد تا مسیر خود را بهتر ببینیم .

زمانی که هدلایت خود را می خرید ، سخت ترین و بدترین حالتی که ممکن است در آن گرفتار شوید را، تجسم کنید:

شاید آسیب دیدگی پیش آید که نیاز سریع به مراقبت و تجهیزات پزشکی داشته باشد. پس مجبورید با سرعت زیاد در دل طبعیت وحشی برای کمک ، بدوید.

شاید هم گم شده باشید و نیاز به هدلایتی دارید که تمام شب را برای شما، روشن بماند !

شاید هم کمی دست و پا چلفتی هستید و مدام در رودخانه و نهرها می افتید ! پس بهتر است به فکر هدلایتی با درجه IPX باشید تا مطمئن باشید آسیبی به آن نمی رسد.

به این ” بدترین حالت های ممکن ” فکرکنید . در آخر، همین حالت ها هستند که مشخص می کنند به چه هدلایتی نیاز دارید و کدام یک از آن ها فقط برای خوشگلی و پز دادن هستند !

منبع : MomGoesCamping

زمان مطالعه: 6 دقیقه

فرقی نمی کند برنامه ای چند ساعته و یا چند ماهه برای کوهنوردی داشته باشید . ایمنی، همیشه قدم اول است . در این مطلب به 10 وسیله ی ضروری برای کوهنوردی اشاره خواهیم کرد که همراه داشتن این تجهیزات از ” باید” های کوهنوردی می باشد .

شاید استفاده از همه این تجهیرات در کوهنوردی امری غیر محتمل باشد ،اما اگر زمانی به یکی از آن ها احتیاج پیدا کردید ، می توانید با خیال راحت در کوله پشتی خود آن ها را پیدا کنید .

1 – کفش و بوت مناسب کوهنوردی

برای کوهنوردی های ساده که نیازی به کوله پشتی های پر و سنگین ندارید و مسیرتان نیز ، تا حدی ساده و هموار است ، کفش های پیاده روی بهترین انتخاب برای شما می باشند . برای کوهنوردی های طولانی که قاعدتا کوله پشتی سنگین تر و مسیری سخت و ناهموار تر، پیش رو دارید ، پیشنهاد ما به شما استفاده از بوت های کوهنوردی می باشد زیرا تعادل و حمایت بیشتری به پاهای شما می بخشند .

2 – نقشه ، قطب نما و جی پی اس

یک نقشه و قطب نما ، نه تنها موقعیت شما و فاصله ی باقیمانده تا مقصد را برای شما مشخص می کند، بلکه به شما کمک می کنند تا محل های کمپینگ ، اردوگاه ها ، آب و مسیرهای خروج اضطراری را، هنگام بروز حادثه، به راحتی پیدا کنید . هرچند امروزه جی پی اس های موقعیت یاب، تمام این موارد را انجام می دهند، اما سعی کنید یک نقشه و قطب نما نیز برای مواقع ضروری با خود داشته باشید. برای آشنایی بیشتر، مقاله ی ” 6 روش جهت یابی در روز ” را در سایت مطالعه کنید .

پیشنهاد ویژه: تجهیزات کوهنوردی خود را از فروشگاه بریم کوه تهیه کنید

3 – بطری آب یدکی ( و شیوه ای برای تصفیه کردن در طبیعت )

بدون آب کافی، ماهیچه و عضو های بدن شما به درستی کار نمی کنند! مصرف کم آب در کوهنوردی نه تنها شما را تشنه نگه می دارد، بلکه امکان بروز هیپوترمی ( سرمازدگی ) و بیماری های ارتفاع ( ارتفاع زدگی ) را افزایش می دهد !

4 – غذای اضافه و پشتیبان

هر اتفاق خواسته و ناخواسته ای ممکن است مدت زمانی که در طبیعیت سپری می کنید را افزایش دهد : ممکن است گم شوید ، دلتان بخواهد بیشتر در کنار آبشار و دریاچه ها بمانید ، آسیب دیدگی و یا حتی مسیر ناهمواری که انتظار آن را نداشته اید ، از مواردی هستند که وقت بیشتری از شما می گیرند. داشتن و مصرف غذای بیشتر و پشتیبان نه تنها انرژی شما را افزایش می دهد بلکه از لحاظ روحی نیز شما را تقویت می کند . برای رعایت اصول تغذیه ، مقاله ی ” اصول تغذیه در کوهستان ” را مطالعه کنید .

5 – تجهیزاتی برای باران و پوشش های یدکی در کوهنوردی

فکر می کنید هواشناسان اشتباه نمی کنند؟ داشتن پوشش های چند لایه ، بدن شما را در تغییرات جوی و آب و هوای متفاوت ،محفوظ نگه می دارد . فقط دو قانون کلی را در نظر بگیرید : از پوشیدن لباس هایی با جنس کتان پرهیز کنید زیرا رطوبت را جذب و به سطح پوست انتقال می دهند و همیشه یک کلاه با خود داشته باشد . برای شناخت آب و هوای مقصد ، مقاله ی ” شناخت آب و هوا در کوهنوردی ” را مطالعه فرمایید. همچنین برای اطلاع از وضعیت آب و هوای کوهستان میتوانید به سایت هواکوه مراجعه نمایید.

6 – تجهیزات ایمنی کوهنوردی ( فندک ، کبریت ، چراغ ، سوت )

گرمای آتش و یک نوشیدنی داغ ، بدن شما را از خطر سرمازدگی حفظ می کند . همچنین برافروختن آتش ، یکی از بهترین راه ها برای علامت دادن در زمانی است که فکر میکنید گم شده اید . اگر اینطور است، خونسردی خود را حفظ کنید و حتما یک سوت با خود همراه داشته باشد . مطمئن باشید دمیدن در یک سوت، بسیار بهتر از صدای شما برای درخواست کمک ، عمل می کند ( 3 بار پشت سرهم و به صورت کوتاه سوت بزنید ) . یک عدد چراغ قوه و یا هدلایت نیز با خود داشته باشید تا اگر در تاریکی شب گرفتار شدید، بتوانید نقشه و مسیری که در آن قدم میزنید را به درستی، ببینید .

7 – کیف کمک های اولیه

این کیف ها ، به تعداد زیادی در بازار یافت می شوند . سعی کنید کارایی و استفاده از آن ها را با دانشی صحیح دو برابر کنید . سعی کنید در یک دوره آموزشی کمک های اولیه شرکت کنید . با مطالعه ی مقاله ی ” چگونه در مقابل آسیب دیدگی های کوهنوردی آماده باشیم “ آمادگی خود را در برابر صدمات کوهپیمایی افزایش دهید .

8 – چاقو و تجهیزات همه کاره ( چاقوی سوئیسی )

با کمک چاقو می توانید در هنگام جراحت ، مقداری از لباس خود را ببرید و با آن بانداژ درست کنید ، چوب و خارهایی که در عمق پوست شما نفوذ کرده اند و دردی عذاب آور دارند ر،ا خارج کنید ، به راحتی شیشه عینک آفتابی خود را تعمیر کنید و به طور کل، هر تجهیزاتی که عملکرد درستی ندارد را، اصلاح کنید . پس به هیچ وجه کارایی آن ها را دست کم نگیرید!

9 – کرم ضدآفتاب و عینک آفتابی

بخصوص زمانی که درخت های انبوه را رد کردید و به ارتفاعی رسیدید که ترکیب خورشید و بارش برف ، پوست شما را ملهتب می کند و می سوزاند ، شما به یک عینک آفتابی برای دید بهتر در برف و کرمی ضدآفتاب برای جلوگیری از آفتاب سوختگی نیاز پیدا خواهید کرد .

10 – کوله پشتی کوهنوردی

شما به کوله ای نیاز دارید که در آن احساس راحتی کنید و با دارا بودن ویژگی های فراوان، کوهنوردی شما را آسان و بدون دردسر کند . پوشش های ضد آب کوله پشتی را فراموش نکنید ، در بعضی از مدل ها ، یک پوشش ضدآب نیز همراه با کوله پشتی وجود دارد . دیگر تجهیزات ضروری را در کوله پشتی خود قرار دهید و مطمئن باشید برای صعود خود بیش از پیش آماده هستید . قبل از خرید ، حتما مقاله ی ” چگونه بهترین کوله پشتی را برای کوهنوردی انتخاب کنیم ” را ، مطالعه فرمایید.

11 – یک مورد دیگر

کیسه های زباله :

حتما با خود کیسه هایی برای جمع آوری زباله داشته باشید تا مطمئن باشید مسیری که امروز در آن کوهنوردی کردید، سال ها و برای نسل بعد نیز، زیبا خواهد ماند . زیپ لاک ها ( کیسه های زیپ دار ) یک انتخاب عالی برای جدا نگه داشتن زباله های جمع آوری شده و دیگر تجهیزات شما می باشند . سعی کنید یک جفت دستکش یک بار مصرف نیز با خود داشته باشید تا زمانی که زباله های مسیر را جمع آوری می کنید ، سلامت خود را به خطر نیندازید .

منبـع : AmericanHiking

زمان مطالعه: 6 دقیقه

اگر نظر ما را بخواهید، هیچ چیزی بهتر از یک صعود کوهنوردی برای فاصله گرفتن از زندگی شهری و رابطه ی دوباره با طبیعت، نیست . فرقی نمیکند اگر این صعود ، یک گشت و گذار کوتاه در طبیعت باشد یا یک کوهنوردی یک هفته ای در مسیر های سخت و دشوار. در هر صورت شما به فواید و سادگی های آن، پی خواهید برد .

برای این کار، نیاز خواهید داشت که غذاها را به شکل دیگری ببینید . بجای اینکه توقع غذاهای لذیذ و وعده های زیاد داشته باشید ، باید به چند غذای کلیدی که انرژی لازم را برای سپری کردن روزها درکوه تامین میکنند، باعث کاهش وزن شما و بروز ناراحتی های گوارشی نمی شوند و… توجه کنید . این بدین معنی نیست که غذای شما باید مزه ی بدی داشته باشد . زمانی که در مسیرکوهنوردی هستید ، اگر به تعادلی بین طعم و راحتی پخت و پز در کوهستان ،برسید ، به چیزی بیشتر از انرژی دست یافته اید . این غذا منبع اصلی آرامش ، راحتی ، قدرت و انگیزه ی شما خواهد بود .

غذاهای سبک انتخاب کنید .

مطمئن شوید غذایی که انتخاب می کنید، ساده و سبک باشد و نیاز کمی به تجهیزات پخت و پز داشته باشد . زمانی که برای کوهنوردی خود برنامه ریزی می کنید ، فرض بگیرید که غذاهای کوهنوردی ، 25 درصد حجم و وزن کوله شما را اشغال می کند . به عنوان یک قانون کلی در نظر داشته باشید ، برای هر نفر و هر روز ، غذایی معادل 900 گرم برای صعود ، ذخیره کنید .

یک گزینه ی عالی برای غذاهای کوهنوردی ، غذاهای منجمد شده هستند . شاید این یکی از پرخرج ترین راه ها برای خورد و خوراک در کوهنوری باشند ، اما مطمئن باشید مناسب ترین آن ها هم همین غذاها، می باشند. زمانی که در پایان صعود طولانی خود ، طعمی از لوبیا قرمز با برنج و یا پاستا آلفردو را تنها با اضافه کردن مقداری آب ، زیر زبان خود حس می کنید ، گویی دوباره زنده شده اید . اگر نمی توانید سراغ غذاهای منجمد و بسته بندی شده بروید ، غذای های خشک را امتخان کنید . این غذاها شامل ، غلات ، پاستا ، نان و دیگر محصولات مشابه و همچنین میوه ها و سبزی های خشک شده است .

بسته های طعم دهنده نیز یکی از بهترین راه ها برای لذت بردن از مایعات گرم مانند سوپ است که جای بسیار کمی نیز می گیرند . هات چاکلت ها ، قهوه ، چای ، نودل و سوپ های گوشت و سبزی همه از این موارد هستند .

وعده های غذایی خود را، ساماندهی کنید .

کوهنوردی و صعود ، نیاز به برنامه ریزی دقیقی دارد. این مسئله در مورد غذاهای کوهنوردی نیز، صدق می کند . غذاهایی سبکی انتخاب کنید که سرشار از کالری و انرژی هستند تا زمانی که عضلات شما، توان خود را از دست دادند، با مصرف کمی غذا ، انرژی را به خود برگردانید و انگیزه ای دوچندان برای صعود پیدا کنید . قبل از صعود خود ، تمام وعده های غذایی خود را دسته بندی کنید : مثل صبحانه ، ناهار و شام . این مسئله اهمیت زیادی دارد، زمانی که لازم نبود برای صرف یک صبحانه، تمام تجهیزات صعود خود را زیرو رو کنید ، از من تشکر خواهید کرد !

[adrotate group=”1″]

به اندازه ی کافی، غذا داشته باشید .

نکته ی جالبی که در کوهنوردی وجود دارد، این است که ، نگرانی بابت پرخوری ندارید! مطمئن باشید که هر روز، کالری مورد نیاز برای تقویت بدن خود، که معمولا چیزی بین 3000 تا 4000 کالری برای صعود های متوسط ، و یا 4000 تا 5000 کالری برای صعود های سخت و دشوار است را، مصرف می کنید . شما می توانید این میزان کالری را با ترکیب غذاهایی که انرژی را با سرعت بیشتری به شما بر می گردانند، مانند: نان ها ، حبوبات ، غلات و… و غذاهای کوهنوردی که سوخت شما رادر مسیری طولانی، تامین می کنند ، به دست آورید. چربی ها و پروتئین ها ، برای این غذاها ، ایده آل هستند و شامل شکلات ها ، آجیل ، پنیر و گوشت های خشک می شوند .

برای سفرهای طولانی خود، از قبل برنامه ریزی کنید.

برنامه ریزی برای صعود ، هنگامیکه برای صعود های چند هفته ای و یا ماه، آماده می شوید ، پیچیده تر و سخت تر می شود . برای اینکار لازم دارید از یک نقشه کمک بگیرید تا فاصله ی شهر ها و روستا های مسیر را مشخص کنید ، مکان اقامت خود را مشخص کنید و از هفته های قبل ، برای این مکان ، غذاهای کوهنوردی و خوراکی های خود را پست کنید ! برای مثال ، شاید برنامه ریزی کنید که هر هفته به یک شهر بروید . حمل هر مقداری بیشتر از یک هفته غذای مصرفی ، تبدیل به بار و وزن اضافی برای شما می شود!

غذای ترکیبی بسازید !

اگر قصد صعود به قله های سخت و دشوار، با مسیری طولانی دارید ، غذاهای کوهنوردی و خوراکی های خود را یکنواخت و یک جور انتخاب نکنید ( مثلا ماکارونی و پنیر برای یک هفته پشت سر هم ! ).اگر بدانید پاداش صعود به این قله ها، غذایی خوشمزه و لذیذ است، فتح این ارتفاعات سخت و ناهموار ، بسیار آسان تر می شود ! به دنبال غذاهای منجمد شده باشید و سعی کنید انواع مختلفی از غذاها را با خود داشته باشید .

چند پیشنهاد ما به شما :

از آنجایی که قرارشد تمام وعده های غذایی خود را قبل از صعود خود مشخص کنید ، چند پیشنهاد برای شما داریم:

صبحانه:

یک وعده غذایی گرم ، شروعی عالی برای ماجراجویی شما است . اما سعی کنید از غذاهایی که زمان زیادی برای پخت و پز می خواهند ، دوری کنید . میوه های خشک و اوتمیل ، قهوه و شکلات ها و حتی برنج ، غذایی مناسب و آسان برای برای صبحانه هستند .

ناهار:

شاید زمانی برای پخت و پز ناهار نداشته باشید . سراغ غذاهای کوهنوردی بسته بندی شده و سرشار از کالری و انرژی و یا شکلات های انرژی زا ، گرانولا ، کلوچه های شکلاتی ، چیپس و گوشت های خشک بسته بندی شده مثل تن ماهی و… بروید . اضافه کردن سبزیجات به نان پیتا نیز انتخاب خوب و راحتی برای ناهار است . همچنین با اضافه کردن روغن بادام زمینی ، کالری بیشتری دریافت کنید و طعم آن را نیز بهتر کنید!

شام :

حالا وفت این را دارید که خلاق باشید ! زمانی که چادر خود را بر پا کردید ، از یک اجاق و یا آتش برای جوش آوردن آب و نودل ، جوش آوردن سیب زمینی های خشک شده و یا پخت فاجیتا ( نوعی غذای مکزیکی – آمریکایی ) و هر چیزی که انرژی را به شما بازمیگرداند و شما رو سرحال می کند، استفاده کنید .همچنین، شام، وقتی مناسب برای استفاده از غذاهای منجمد، است ، زیرا این نوع غذاها در پایان روز ، مزه ی بهتر و خوشمزه تری نیز دارند !

خوراکی ها:

فقط خودتان را به مصرف 3 وعده غذایی محدود نکنید ! اگر تمام روز در حال کوهنوردی هستید ، احتمالا پس از یک ساعت و یا دو ساعت بعد از صرف ناهار و شام ، انرژی خود را از دست داده اید . خوراکی هایی مثل آبنبات ها ، میوه های خشک و شکلات و هرچیزی که بتوانید در حال کوهنوردی مصرف کنید را با خود داشته باشید تا سریعا قند شما را بالا ببرند و انرژی را به شما بازگردانند . هیچ چیزی جای یک آبنبات انرژی زا را در مسیر، نمی گیرد !

در تمام دنیا، غذا، مترادفی برای فرهنگ آن منطقه است . پس فرهنگ وغذای مقصد خود را بشناسید و با برنامه ی غذایی کاربردی، ماجراجویی خود را آغاز کنید تا مطمئن باشید بیشترین لذت را از صعود خود کسب کرده اید .

منبع : EMS

زمان مطالعه: 6 دقیقه

ما اولین بار در کتاب The Adventure Gap با تایری مور ( Tyrhee Moore ) آشنا شدیم ، کتابی که در آن اولین آفریقایی – آمریکایی های که برای رسیدن به قله دنالی ( Denali ) تلاش کرده اند ثبت کرده است . تایری جوان ترین صعود کننده از میان 9 نفر بود . رنج سنی از 17 تا 65 سال، متفاوت بود وماموریت آن ها ، فتح بلند ترین قله ی آمریکای شمالی بود . پس از این صعود در سال 2013، تایری دامنه ی صعود های خود را بیشتر کرد و توانست قله های Grand Teton ، Kilimanjaro و Aconcagua را نیز فتح کند . تجربه بالا و چالش هایی که در هر صعود با آن روبرو می شد باعث شد تا توجه همگان به او جلب شود و حالا او به عنوان یک مشوق ، طرفدار و یک شخصیت الهام برانگیز ، برای جوانان سیاه پوست است .

امروز، تایری ، چندی از خاطرات خود را که به موضوع ” فاصله ی طبقاتی میان رنگین پوست ها و سفید پوست ها ” معطوف شده است را برای ما تعریف خواهد کرد . با ما همراه باشید.

تایری مور می گوید :

در سال های اخیر ، بحث و گفت و گو راجع به رنگ پوست مردم در صعود های مختلف، به شکل زیادی، گسترده شده بود . با وجود این صحبت ها و صد البته، در میان بودن اسم من در این گفت و گو ها ، کمی احساس ناامیدی و خستگی کردم . من به یک استراحت نیاز داشتم . من به زمانی احتیاج داشتم تا کمی از این صحبت ها دور بمانم . صحبت هایی که از 18 سالگی وحتی قبل تر از آن، در صعود های کوچکی که در مناطق کوهستانی داشتم،با آن سروکله میزدم. در هر مسیری باید به کسی توضیح میدادم که چه کسی هستم و برای چه کاری به اینجا آمده ام!

این مبحث ، برای مدت زیادی ، یکی از اصلی ترین موضوعاتی بود که روی آن کار میکردم و هنوز هم راه حل درستی برای آن نمی دانم . بقای انسان ها و کره ی زمین ، در خطر است . با خود گفتم دیگر وقت خستگی نیست . من باید برای دورماندن از این صحبت ها ، به سفری بروم . اگرچه ، درست مثل همیشه ، قبل از هر صعود بزرگی، برای آماده شدن، شنیدن صدای ذهن ، بدن و روح خود باید صعود کوتاهی انجام می دادم .

رشته کوه های روئنزوری ( Rwenzori Mountain ) :

ماه پیش ، برای پیدا کردن و شنیدن صدای بدن و ذهنم، قصد صعود به قله ای کردم . این ماجراجویی من ، باعث شد تا به قله های Rwenzori Mountain برسم . رشته کوهایی که بین اوگاندا و جمهوری کنگو قرار گرفته است . این رشته کوه ها از 6 گران کوه تشکیل شده اند که در ارتفاع 16.000 فوت ( تقریبا 4876.8 متری ) از زمین قرار گرفته اند .Mt. Stanley بلند ترین قله بین آن ها بود که در ارتفاع 16,762 فوت از زمین قرار گرفته بود . این قله های مرتفع ، بزرگترین رشته کوه های آفریقا را تشکیل داده اند . همچنین این کوه ها چندی از آخرین یخچال های طبیعی این قاره را نیز در خود جای داده اند .

صعود به قله کلیمانجارو ( Kilimanjaro ) :

در ماه ژوئن 2015 به تانزانیا سفر کردم تا به قله ی کلیمانجارو صعود کنم . این اتفاق درست بعداز فارغ تحصیل شدنم از دانشگاه بود . بدون شک ، این دوره یکی از مهیج ترین زمان های زندگی من بود. کارم با دانشگاه تمام شده بود و دیگر هیچ نگرانی نداشتم وخیلی آسوده به سرزمین مادری خود می رفتم. همیشه داستان های افسانه ای زیادی راجع به کلیمانجارو می شنیدم و دوست داشتم همیشه به تانزانیا سفر کنم . اگرچه ، روح من نیز از این موضوع خبر نداشت که صعود به قله هایی مثل کلیمانجارو ، بسیار سخت و طاقت فرسا است !

کوه پیمایی این کوه، کاملا معمولی است : صبح زود ، سرعت کم ، مسیر طولانی . اما چیزی که این کوه را بسیار شگفت انگیز کرده است حس ” در اکثریت بودن ” است . منظورم کوه پیمایی در عمق یک کوهستان و در طبیعت کاملا وحشی تانزانیا است ! تقریبا مدام از خودم می پرسیدم که انگار کسی از پشت سر به من خیره شده است !

زمانی که در کلیمانجارو گذراندم، بدون شک یکی از خاص ترین دوران زندگیم بوده است زیرا توجه من صرفا به خود صعود و تجربه ی آن بود . بجای این که حواسم با فشار هایی که روی یک فرد رنگین پوست بود، پرت شود ، این فرصت را پیدا کردم تا کمی نفس بکشم . می توانستم تا در هر قدم کوچک خود غوطه ور شوم و هر نفسی را که از بدنم خارج می شود را، بشنوم . برای اولین بار ، نیازی نبود تا ” باری اضافی” را برای رسیدن به قله با خود حمل کنم …

تجـــــربه ای برای تکــــرار :

من تجربه ی دوباره ی کلیمانجارو را ، به هر قیمتی می خواستم . برای اینکه دوباره به یاد بیاورم که چگونه افرادی با عشق و علاقه ، فارغ از هر گونه رنگ پوستی، در دل طبیعت ، زندگی می کنند ، می خوابند و حتی به یکدیگر نیز در این کوهستان، کمک می کنند . برای آن ها ، این طبیعت تنها چیزی بود که می شناختند و هیچ گاه نیز فکر نمی کردند که آیا به اینجا تعلق دارند یا خیر ! من با دیدن این صحنه ها ، الهام گرفتم !

صعــــــــودی دوبـــــــاره :

تا قبل از اینکه به رشته کوه روئنزوری صعود کنم، چیز زیادی راجع به آن نمی دانستم . یکی از دوستانم روئنزوری را در gps من قرار داد و از آنجایی که در آن لحظه، نمی توانستم این کوه ها را از ذهنم پاک کنم ، خیلی سریع فکرم به قله های کلیمانجارو معطوف شد . تمام خاطرات آن جا به سراغم آمد و مصمم شدم تا بار دیگر برای رسیدن به آن خاطرات، تلاش کنم . می خواستم دوباره آن فضای شگفت انگیز را بسازم ، اما این بار این کار را عمدی و برای به اشتراک گذاشتن آن با مردم کشورم انجام می دادم . مردمی که گاها ، اهمیت این وقفه های کوتاه را در زندگی خود، از یاد برده اند و هم چنان درگیر مسائل نژادی و رنگ پوست و گفت و گو های کلیشه ای راجع به ” وقف کل زندگی خود به کار ” هستند !

برایم عجیب بود . مسافتی نزدیک به 7000 مایل ( 11300 کیلومتر ) را، برای رسیدن به کشوری در قاره ی دیگر، طی کردم و هیچ گاه به این سوال که ” برای چه به اینجا آمده ای ؟ ” برنخوردم ! سوالی که از افراد سیاه پوست در کشور و خانه خود ( آمریکا ) بارها پرسیده می شود ! در حالیکه در اوگاندا، حتی بدون پرسش آن، به جواب رسیدم . ” من زاده شده ام تا از زمین خدا لذت ببرم ، درست همانطور که اجداد من، این کار را کرده اند.”

سخـــــن آخــــــــر :

به نظر می رسد که جادویی در خاک های “روئنزوری” نهفته است . آن کوه نوردان، باربر ها ، روستایی ها و همگی ساکنان آن ، شخصیت وجودی من را متبلور ساختند . در صعود های خود در Rwenzori و Uganda، حقیقتا به معنی” زندگی در زمین خدا ” رسیدم . از نوشیدن آب از دریاچه های خروشان و یا ضیافت و خوردن در جنگل های سبز آن . به نظر می آمد همه ی افراد حاضر در این کوه، کاملا با طبیعت ارتباط برقرار کرده اند. این ارتباط با طبیعت ، شکل های گوناگونی داشت . بعضی از آن ها با کار ، کمک به یکدگیر ، حمل و نقل وسایل و خلاصه هر کار مفیدی، این موضوع را به من اثبات کردند . با دیدن این صحنه ها ، مهر تاییدی بر بقای من در طبیعت خورد . من به اینجا تعلق دارم . من به طبیعت وابسته ام !

من از همه کسانی که در مسیر با آن ها آشنا شدم و تجربه من را بسیار لذت بخش تر کرده اند، تشکر می کنم . افرادی که در دانشگاه ، طبیعت را مطالعه کرده اند ، کسانی که برای چند دهه کوهنوردی می کنند ، افرادی که در این کوهستان ها از زمانی که راه رفتن را آموخته اند ، آب می خورند و …. . این یک صعود خاص برای من بود . شما حس ” خانه بودن ” را برای من تداعی کردید . شما به من نشان دادید که ” شکاف های صعود ” ( اشاره به فاصله طبقاتی میان رنگین پوستان و سفیدپوست ها ) در آمریکا، یک چیز ساختگی است و اگر کشور من همچین فاصله ای را درست کرده است ، می توانیم درست مثل شما، آن را از بین ببریم .

منبع : https://www.mountaineers.org