نکات کوهنوردی

توصیه ها و نکات کوهنوردی مهم

زمان مطالعه: 22 دقیقه

کوهنوردی، یکی از بهترین روش ها برای دیدن شگفتی های طبعیت است ! با این کار هم با خودتان کمی خلوت می کنید،هم رابطه ی خودتان را با طبیعت تقویت می کنید و هم شانس دیدن مناظری را دارید که انسان های کمتری به دلیل سختی راه  و فشار کوهنوردی ، فرصت دیدن آن را دارند ! کوهنوردی یک چالش فیزیکی برای شما می باشد که با رعایت توصیه ها و نکات کوهنوردی  می توان شاهد کوهستان ها، چشم انداز های اقیانوس ها و یا طلوع خورشید بر فراز آتش فشان ها بود که پاداشی ارزنده برای این چالش فیزیکی هستند !

 

 نکات کوهنوردی مهم  برای کسانی که اولین صعودشان را انجام می دهند !

کوهنوردی یکی از اندک فعالیت هایی است که در آن به زیبایی ها و شگرفی های طبیعت پی خواهید برد و مناظری خواهید دید که تا ابد در ذهن شما نقش خواهند بست ! به قول معروف ” زیبایی در طبیعت در نقاطی یافت می شود که جاده ای از آن رد نمی شود ! “

اما کوهنوردی در ابتدای کار، برای بعضی از افراد می تواند سخت و طاقت فرسا باشد ! ( مخصوصا اگر استرس این را هم داشته باشد که نتواند با سرعت گروه ادامه دهد و یا در میانه راه، از صعود خود منصرف شود ! )، اما اگر بتواند یا رعایت توصیه های کوهنوردی بدن و ذهنتان را برای کوهنوردی آماده کنید، سختی مسیر خیلی زود تبدیل به لذت خواهد شد !

برای مشاهده لیست کامل وسایل کوهنوردی مبتدی می توانید از مقاله ما با همین نام دیدن فرمایید.

 

در بریم کوه بخوانید : راهنمای صعود به کلیمانجارو  | راهنمای صعود به سماموس | راهنمای صعود به قله توچال

 

نکات کوهنوردی مهم برای کسانی که می خواهند اولین صعودشان را انجام دهند،  با رعایت این نکات، صعودی لذت بخش و آسان خواهید داشت و از فواید کوهنوردی بهره مند خواهید شد :

 

همه چیز به پا و پوشش آن ربط دارد !

یکی از اولین نکات کوهنوردی که می شود به ان توجه کرد و لازمه ی یک صعود موفق و لذت بخش، داشتن یک جفت پای توانا و پوشش های مناسب آن می باشد! البته پوشش پاهای شما ( بوت و کفش ها ) ، تا حد زیادی به مسیر و جاده ی که در آن هستید، مربوط می شود . به قول گفتنی : بهتر است در صعود های کوتاه و مسیر های ساده، کفش های جدیدتان را امتحان و به آن ها عادت کنید !

در کل، خود من طرفدار کفش هایی هستم که به پشتیبانی عضلات ماهیچه پا می آیند، ضد آب هستند و تعادلتان را در مسیر افزایش می دهند. شاید بوت های کوهنوردی از نظر من بهترین کفش ها برای کوهنوردی باشند، چون حسابی تعادلتان را در مسیر افزایش می دهن ، ضدآب هستند و قیمت نسبتا مناسبی نیز دارند !

همچنین سعی کنید بندهای کفشتان را محکم کنید تا پاهایتان در بوت کاملا جفت شود. چند چسب زخم برای تاول های احتمالی با خود بیاورید. جوراب های ضخیم و جاذب تعرق و آب بپوشید. جوراب های پشم مارینو بهترین کیفیت را در بازار دارند، اما اگر شما نیز مثل من نسبت به آن ها حساسیت دارید  سراغ جایگزین دیگری بروید.

همچنین استفاده از باتوم های کوهنوردی را به شما توصیه میکنم ، مخصوصا اگر مسیر سر پایینی را پیش رو دارید . من همیشه از آن ها برای کاهش فشار روی زانوها و افزایش تعادل در مسیر استفاده می کنم.

 

تمرین کنید تا با آمادگی کامل صعودتان را آغاز کنیـــد !

از دیگر نکات کوهنوردی مهم می توان گفت بهترین راه برای تقویت جسمانی در هر ورزشی، انجام خود آن ورزش می باشد ! اگر می خواهید خودتان را برای صعودی بزرگ آماده کنید و هنوز راجع به تناسب اندام و آمادگی بدنتان در مسیر اطمینان حاصل نکرده اید، یک مسیر ساده و نزدیک به خود پیدا کنید و  تمرین های کوهنوردی خود را آنجا انجام دهید .

اگر در شهر زندگی می کنید، سراغ باشگاه های بدنسازی بروید و تمرین stair climber و the elliptical را انجام دهید . بدنتان را مثل سنگ نورد ها آموزش دهید و سعی کنید تا جایی که می شود، پاهایتان را تقویت و از آن ها استفاده کنید !

اگر فردا، صعودی بزرگ پیش رو دارید و هم اکنون این مقاله را مطالعه می کنید، شاید کار کمی برایتان سخت باشد ! اما نگران نباشید ! شاید وقت زیادی برای تمرین نداشته اید و حالا هم وقت کافی برای انجام آن ها نیست ! بجای اظطراب و ترس ، نکته ی بعدی را بخوانید چون خیلی بدردتان خواهد خورد !

 

کوهنوردی فعالیتی ذهنی است تا فیزیکی!

تقویت ذهن از دیگر توصیه های کوهنوردی می باشد شاید خیلی ها فکر می کنند هر چقدر تناسب اندام بهتری برای کوهنوردی داشته باشیم، انجام آن بسیار لذت بخش تر خواهد بود ! این نظریه تا حد زیادی درست است ،اما توجه داشته باشید که این تمام لازمه های صعود نخواهد بود ! از نظر کوهنوردان حرفه ای، کوهنوردی یعنی تحمل فشار ! فشار هایی که بیشتر آن ها ذهنی خواهد بود !

سعی کنید با تلقین به خود در مسیر، مثبت اندیش باشید ! کلماتی مثل ” نمی توانم و یا ” نمی شود ” را به کار نبرید ! اگر مثبت اندیش باشید و از این کلمات نا امید کننده نیز دوری کنید، خیلی زود متوجه می شوید که صعود برایتان بسیار آسان و لذت بخش تر خواهد شد ! همچنین وقتی که به پایان صعود رسیدید و مناظر زیبا و منحصربفرد را در ذهنتان ثبت کردید، می توانید مطمئن باشید که پاداش این چالش فیزیکی را گرفته اید !

 

 

به بدن خود احتـــــــرام بــــگذارید !

ورزش کوهنوردی رقابتی نمی باشد ! ( این چیزی است که هنوزم بعضی وقت ها آن را به خودم یادآوری می کنم ! ) این که چه کسی به عنوان نفر اول به نوک قله و یا انتهای مسیر می رسد، به هیچ وجه مهم نمی باشد ! بعضی افراد از دیگران سرعت بیشتری دارند و این یک حقیقتی است که باید آن را بپذیریم !

هیچ گاه قدرت و تاثیر استراحت های ۳۰ ثانیه ای را در مسیر، دست کم نگیرید. اگر نیاز به وقت بیشتری دارید، آن را به یک دقیقه افزایش دهید . اگر در مسیر سختی هستید، تا جایی که می توانید از این استراحت ها و وقفه ها استفاده کنید تا جانی دوباره بگیرید. اما سعی کنید آن ها را زیاد طول ندهید تا عضلات شما سرد نشون و با رعایت همین نکات کوهنوردی ساده کنترل بیشتری روی خود خواهید داشت .

علاوه بر این، سعی کنید قبل از انجام یک صعود چند هفته ای، چند صعود کوتاه و روزانه انجام دهید تا با سختی ها و مشکلات مسیر، آشنا شوید .

 

خوب بخــــورید و خوب بیاشـــــامید !

از دیگر توصیه های کوهنوردی تغذیه مناسب می باشد خوب غذا بخورید و آبرسانی به بدنتان را نیز به موقع و به اندازه کافی انجام دهید . اگر در طول مسیر گشنه و یا تشنه شدید، تغذیه و آبرسانی را به اندازه کافی انجام نداده اید ! به یاد داشته باشید که انرژی، کلید اصلی موفقیت در کوهنوردی است . یک صبحانه ی مفصل بخورید (برای مطالعه بیشتر در مورد مواد غذایی مناسب برای قبل از صعود می توانید مقاله ی « قبل از کوهنوردی چه غذاهایی بخوریم ؟» را بخوانید.) همچنین چند خوراکی سبک و مغذی با خود بیاورید تا در طول مسیر از آن ها استفاده کنید .

من به شما میوه های خشک و خشکبار را توصیه می کنم . این خشکبار ها نسبت به وزن کم خود، انرژی زیادی دارند . همچنین، فرقی نمی کند هوای بیرون سرد و یا گرم باشد، خشکبار ها در همه روزهای سال، خوشمزه هستند ! محصولات طبیعی که خوردن آن ها در هنگام راه رفتن بسیار آسان می باشد و نیازی به توقف در مسیر ندارید . من معمولا از خشکبار ها و یا شکلات های انرژی زا ( به دلیل شکر و انرژی بالا ) در مسیر استفاده می کنم.

به یاد داشته باشید که باید در مسیرتان سوخت کافی داشته باشید و این سوخت تنها غذای شما می باشد ! آبرسانی به بدنتان را به موقع انجام دهید تا انرژی شما بیهوده تلف نشود و بیماری های دیگری مثل ( گرما زدگی و… ) سراغتان نیاید !

 

نحوه صحیح آبرسانی به بدنتان را یاد بگیرید !

بطری های آب یکی از سنگین ترین وسایل شما برای حمل و همچنین مهم ترین چیزی هستند که شما در مسیر به آن ها احتیاج پیدا خواهید کرد .

در خیلی از مسیر های کوهنوردی در جهان مثل The Annapurna circuit و مناطقی مثل Patagonia و Switzerland، این شانس را دارید تا بطری های آب خود را با منابع آبی اطراف پر کنید ! اما در اکثر مسیر های کوهنوردی در جنوب غربی آمریکا، خبری از دریاچه و یا رودخانه نمی باشد ! پس سعی کنید قبل از صعود، مسیر خود را به خوبی بشناسید و اگر منبع آبی در مسیر شما بود، آب کمتری با خود حمل کنید و کوله خود را سبک تر کنید.

کافی است تا مکان مورد نظر خودتان را گوگل کنید تا از وجود منابع آبی در مسیر، اطمینان حاصل کنید . سعی کنید چند روش برای تصفیه آب با خود داشته باشید .( مثل نی های تصفیه ساز و یا استریپین ها ) . به یاد داشته باشید تصفیه آب در طبیعت یکی از مهم ترین نکات کوهنوردی قبل از آشامیدن آن می باشد!

 

صورتتان را بپوشانید، از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید و به صورت چند لایه ای لباس بپوشید !

مناسب ترین پوشش در کوهنوردی یکی از اصلی ترین نکات کوهنوردی می باشد ، پوششی به صورت چند لایه ای است ! اگر مسیر شما در ارتفاع بلندی واقع شده است، پوشش شما اهمیت دو چندانی پیدا می کند ! سعی کنید یک کوله پشتی با کیفیت که با آناتومی بدن شما تناسب دارد، با خود داشته باشید و وسایلتان را به شکل صحیح در آن بچینید !

در جنوب شرقی آسیا، هوا بیشتر گرم و مرطوب می باشد اما در کوهنوردی ۴ روزه در مسیر Rinjani ( از آنجایی که این مسیر در ارتفاعات بلندی واقع شده است ) ،به یک کاپشن احتیاج پیدا کردم ! حتی در مسیر صعود یک روزه به قله Mt. Kinabalu  درBoreno، به دلیل افزایش ارتفاع در نوک قله، سراغ یک کاپشن پشمی برای سرما رفتم !

اما بر خلاف جنوب شرقی آسیا، اکثر مسیر ها در اوتاه و کالیفرنیا در تابستان بسیار گرم هستند و به همراه داشتن یک کاپشن، بیشتر شبیه به یک جوک می باشد ! در این شرایط، بجای کاپشن باید مقدار زیادی ضدآفتاب، یک کلاه و یک پوشش خنک و راحت داشته باشید. همیشه از آب و هوای مسیر خود اطلاع داشته باشید، زیرا بدون پوشش مناسب در مسیر، کارتان بسیار سخت می شود و حتی ممکن است جانتان نیز در خطر بیفتد !

در آخر اگر قصد طبعیت گردی در جنگل دارید، حتما با رعایت توصیه ها و نکات کوهنوردی لازم  از طبیعت گردی و کوهنوردی لذت تمام را ببرید.

منبع : Bemytravelmuse

 

۵ توصیه برای کوهنوردی در ارتفاعات

کوهنوردان حتما این را به شما گفته اند که چالش هایی که صعود به ارتفاعات بلند برای شما به ارمغان می آورند، می توانند بسیار سخت و دشوار باشند . یکی از این موانع و چالش ها ، تغییرات شدید جوی در ارتفاعات است . برای همین در بند مقاله سعی کرده ایم که توصیه ها و نکات کوهنوردی را برای شما بازگو کنیم که کوهنوردی شما را آسان تر می کند. نکاتی که زمانی که قصد کوهنوردی در کوهستان دارید با سبک کردن کوله ی شما به کمک شما می آیند.

 

نوار برچسب های برزنتی همه کاره و نکات کوهنوردی کاربردی ان

از اولین نکات کوهنوردی می توان نوار برچسب ها را نام برد که ابزاری مفید و بدردبخوری هستند که به همراه داشتن آن ها در هر صعودی می تواند به کار ما بیاید . می توانید برای صرفه جویی در فضای کوله آن ها را به راحتی دور فندک و یا بطری های آب خود بپیچید .

می توانید از آن ها به عنوان چسب زخم و تیکه های بانداژ نیز استفاده کنید ( کارایی آن ها دقیقا مشابه به چسب زخم های داروخانه می باشد ) . برای وصله و تعمیر کردن بوت ها ، کیف و کوله هایتان وحتی لباس های پاره ، برای مهر و موم کردن کیسه های که در آن ها غذا و وسایل الکتریکی وجود دارند ، و یا حتی عایق کردن دستگیره های ماهی تابه ، تا هنگام سرخ کردن غذا، دستتان را نسوزانید .

هم چنین می توانید نوار چسب ها را حسابی بپیچانید و با آن یک طناب بلند بسازید تا به عنوان بند لباس ها از آن استفاده کنید و یا حتی می توان از آن ها به عنوان بند های بوت خود نیز استفاده کنید !

 

تنها یک قاشق ، کار خوردن را برای شما انجام می دهد !

توجه داشته باشید که هرگونه کوهنوردی نیازمند این است که کوله پشتی سبکی با خود حمل کنید اما زمانیکه قصد کوهنوردی در ارتفاعات بلند دارید این موضوع اهمیت دو چندان پیدا می کند که از جمله نکات کوهنوردی ساده اما ضروری می باشد . بدن شما در این ارتفاعات فشار زیادی را به دلیل تغییرات جوی و سرد بودن تحمل می کند ، پس لازم است در این ارتفاعات از حمل کردن ابزاری که به کارتان نمی آید خودداری کنید.

راهنمایی ساده : شما نیازی به کارد و چنگال برای غدا خوردن ندارید ، تنها یک قاشق کار شما را انجام می دهد . در وزن کوله ی خود صرفه جویی کنید و از آوردن وسایل غیر ضروری جدا پرهیز کنید .

 

می خواهید صعود خود را ثبت کنید ؟

بسیاری از کوهنوردان دوست دارند پس از صعود ، لحظات مهم را در برگه ای ثبت کنند . در واقع هیچ چیزی برای آن ها ، جای توقف در قله ی کوه ، نفسی عمیق کشیدن و نوشتن لحظات صعود را نمی گیرد . نوشتن این خاطرات ، مشاهدات و تفکرات بهترین راه برای ثبت وقایعی هستند که تنها با لنز یک دوربین قابل ضبط شدن نمی باشند !

اما تا بحال سعی کرده اید که با یک خودکار جوهری ساده روی یک تیکه کاغذ نم دار چیزی بنویسید؟ تغییرات شدید جوی در ارتفاع و غیر قابل پیش بینی بودن آن می تواند مقداری ثبت و ضبط وقایع در کوهستان را برای شما سخت کند . یک دفترچه یادداشت ضد آب و خودکاری که در همه شرایط جوی بتواند بنویسد ( و یا حتی یک مداد ) را با خود ببرید که از جمله توصیه های کوهنوردی می باشد.

 

خوراکی مناسب ارتفاعات بلند ببرید !

یکی دیگر از نکات کوهنوردی مهم ، تغذیه در کوهنوردی می باشد در ارتفاعات بلند و شرایط جوی سرد، می تواند بلاهای عجیب و غریبی را سر بدن شما بیاورد . بدن شما سعی می کند با بالا بردن بازدهی و فعالیت خود دمای بدن شما را بالا ببرد . هم چنین ضربان قلب شما نیز در مواجه با اکسیژن کم و نیاز مبرم عضلات شما به آن ، بالاتر می رود . برای صعود در ارتفاعات نیاز بیشتری به انرژی دارید پس لازم است که خوراکی هایی که انرژی لازم را به شما بر می گردانند را به همراه داشته باشید .

 

| برای مطالعه بیشتر در این زمینه می توانید مقاله ” در ارتفاعات چی بخوریم ؟ “ را بخوانید. |

خوراکی های که با خود حمل می کنید باید با داشتن مواد مغذی و مفید ، انرژی لازم را در ارتفاعات به شما در بازگردانند . به دنبال غذاهایی با کربوهیدرات های بالا و کم چرب باشید . به طور تقریبی بدن شما در هر ساعت نیاز به ۶۰ الی ۱۰۰ گرم کربوهیدارت دارد که با سوزاندن آن ها بتواند انرژی لازم را به شما بازگرداند . سعی کنید همیشه مقداری شکلات های انرژی زا و جویدنی را درون جیب های خود بریزید تا در مواقع ضروری به راحتی از آن ها استفاده کنید .

خوراکی هایی مانند آبنبات ها و آلوهای خشک نیز بسیار ایده آل هستند .

 

دهان خود را با شال ( اسکارف ) بپوشانید !

کمبود اکسیژن در ارتفاعات همراه با فعالیت های فیزیکی شدید، نفس کشیدن شما را تندتر خواهد کرد . بالا رفتن میزان تنفس برای دریافت اکسیژن بیشتر باعث از دست دادن رطوبت از دهان و بالا رفتن خطر کم آبی بدن می شود .

در هوای سرد ، بدن شما سعی میکند با بالابردن فعالیت و بازدهی خود ، هوایی که تنفس می‌کنیم را گرم کرده و قبل از آن که به ریه های ما برسد به آن رطوب کافی بدهد . از نکات کوهنوردی که می توان این مشکل را حل کرد شما می توانید با پوشاندن دهان خود با یک شالگردن و اسکارف این روند را سرعت دهید و هوای تنفسی را گرم کنید . این باعث می شود گرم تر بمانید و انرژی کمتری نیز مصرف کنید .

 

 توصیه های کوهنوردی برای صعود های بزرگ

کوهنوردی فعالیتی است که به شما آزادی نامحدود و بی اندازه ای می دهد . درست است که شما یک کوله پشتی سنگین را روی دوش خود حمل می کنید ، اما نکته ی فوق العاده ی آن این است که شما تمام تجهیزات خود مثل: پناهگاه و غذا و … را با خود دارید و خیلی راحت می توانید هر روز آن ها را در جایی دیگر برپا و استفاده کنید ! این درست مثل زندگی عشایر و کوچ نشینی پدران ما می باشد.

درست مثل دراز کشیدن در خاک گل آلود و اهمیت ندادن به آن ! درست مثل اینکه دوباره با طبیعت ارتباط برقرار کرده اید ! دیدن مناظری که فقط با پای پیاده ، شانس دیدن آن ها را دارید که می توان با رعایت نکات کوهنوردی مهم و ضروری به این هدف دست یافت .

 

مهم ترین نکات کوهنوردی در مورد صعود های بزرگ

اگر تا بحال سراغ کوهنوردی نرفته اید و یا اگر آن را نیز تجربه کرده باشید، باید بدانید که “آموزش صحیح” از با اهمیت ترین نکات کوهنوردی در صعود شماست. شما باید با انجام تمرین هایی از هفته های قبل ، خود را برای صعودتان آماده کنید . حتی می توانید صعود های کوچک را نیز جزو تمرینات خود حساب کنید !

بهترین تمرین برای هر فعالیتی، شبیه سازی و یا انجام خود آن فعالیت است ! ما به شما توصیه می کنیم که کوله پشتی که قرار است در صعود بزرگ خود استفاده کنید را در صعود های کوچک و تمرینی، با خودتان حمل کنید . کوله پشتی خود را پر کنید و بند های آن را نیز تنظیم کنید تا به تناسبی دلخواه و راحت در آن برسید .

با این که هیچ چیزی مثل خود کوهنوردی نمی تواند شما را برای صعود بزرگتان آماده کنید ، اما می توانید در باشگاه های بدنسازی با دستگاه الیپتیکال و یا دستگاه صخره نوردی و در کل هر دستگاهی که توان و مقاومت شما در تمرین ها افزایش دهد ، کار کنید و بدنتان را تقویت کنید.

حواستان به بالاتنه نیز باشد ! تقویت عضلات پشت و شانه به شما کمک می کند تا در حمل کوله پشتی سنگین خود، مشکلی نداشته باشید ! هرچه باشید ۱۸ کیلوگرم را باید تا پایان مسیر، با خود حمل کنید ! درست بخاطر همین است که من عاشق دستگاه پیلاتس هستم !

 

سراغ کوله پشتی بروید که با آنوتومی بدن شما ، تناسب داشته باشد.

مهم ترین نکات کوهنوردی راجع به کوله پشتی این است که وقتی آن را پر از تجهیزات می کنید و با خود حمل می کنید ، در آن احساس راحتی کنید ! شما می توانید با امتحان کردن کوله پشتی های مختلف و پر کردن آن در خانه و یا فروشگاه، تعداد زیادی از کوله پشتی ها را آزمایش کنید تا به مدل دلخواه خود برسید .

بهترین راهکار این است که خودتان به فروشگاه بروید و به شخصه آن ها را امتحان کنید . راه بعدی این است که تعدادی از آن ها را از فروشگاه های آنلاین سفارش دهید و بعد از امتحان کردن آن ها در خانه، مدل هایی که متانسب با شما نبودند را پس بفرستید .

 

تجهیزات کاربردی و مناسب؛ از مهم ترین نکات کوهنوردی

وسایل کوهنوردی سبک که یکی از اصلی ترین توصیه های کوهنوردی میاشدکه اکثرا گران قیمت هستند . اما شما می خواهید هر گرم اضافی را از دوش خود بردارید تا صعودتان راحت تر باشید ! پس به شما توصیه میکنیم که سراغ خرید آن ها بروید و یا آن ها را اجاره کنید ! بعضی از ماها قرار نیست پس از یکبار صعود، دوباره سراغ آن برویم !

این به این معنا است که سراغ چادرهای کوهنوردی سبک بروید و تا جایی که ممکن است افراد گروهتان را در آن جا دهید ! معمولا چادر های سه نفره برای چهار نفر و چادرهای دو نفره نیز برای سه نفر، قابل استفاده هستند . اگر با یک گروه بزرگ کوهنوردی می کنید و این اولین صعودتان است ، تجهیزاتتان را با همنوردانتان تقسیم کنید ! با این کار هر کدام از شما، وزن کمی با خود حمل می کنید و وزن را بین دوستان خودتان تقسیم کرده اید .

همچنین به شما پیشنهاد می دهیم که دنبال یک کیسه خواب سبک نیز باشید . اگر مثل قبل، کیسه خواب شما گرم نیست ، سعی کنید آن را بشورید . یکی از بدترین شرایط در کوهنوردی، نخوابیدن به علت سردی هوا است . از لاینرهای کیسه خواب استفاده کنید و یا بطری آب گرمی در کیسه خواب با خود داشته باشید که از جمله نکات کوهنوردی اصلی در هنگام شب می باشد.

 

غذاهایی با خود بیاورید که نسبت به وزن کم ، کالری زیادی داشته باشند !

از دیگر نکات کوهنوردی کلیدی انتخاب غذای مناسب صعود های بزرگ می باشد . غذا قرار است یکی از سنگین ترین بخش های کوله پشتی شما باشد. خود من بیشتر سعی میکنم تا از غذاهای فریز شده در مسیری که می توانم آب را به جوش بیاورم ، استفاده کنم . تا به امروزه این استراتژی من در مورد غدا بوده است اما در کویر، قضیه فرق می کند !

من عاشق اوتمیل برای صبحانه ها هستم . از شکلات های انرژی زا به علت داشتن کالری های زیاد در طول روز استفاده می کنم . از میوه و شکلات ها نیز به همین دلیل برای ناهار استفاده می کنم ! در شب نیز برای شام یا سراغ پاستا و یا پودر های سوپ می روم و یا انتخابم پوره ی سیب زمینی است !

 

 

مسیری را انتخاب کنید که با توانایی شما ، تناسب دارد !

اگر هنوز نمی دانید برای شروع کوهنوردی خود سراغ چه مناطقی بروید نکات کوهنوردی در این زمینه می تواند شامل این باشد که مسیری را انتخاب کنید که مشکل نباشد و یا در ارتقاعات خیلی بلند واقع نشده باشد . برای مثال ، خود من کوهنوردی و صعود بزرگ خود را با صعودی کوتاه در ۴ روز و یا یک شبه شروع میکنم تا برای صعود یک هفته ای خود آماده شوم !

بسیاری از مسیر های کوهنوردی، مـــدور هستند و می توانید با انتخاب مسیرهای ورودی و یا خروجی متفاوت و یا جهت های مختلف، آن را طی کنید. سعی کنید ابتدای مسیرتان را هموار و آسان انتخاب کنید زیرا کوله پشتی شما در سنگین ترین حالت خود است. چند روز اول ممکن است کوهنوردی برایتان سخت باشد زیرا وزن کوله پشتی ، بدن شما را خسته تر می کنید و بدنتان نیز در شروع یادگیری ریتم کوهنوردی می باشد . پس سعی کنید در ابتدای کار، سراغ مسیر های سخت و ناهموار نروید !

 

سعی کنید کوهنوردی را گروهی تجربه کنید و برنامه ی صعود و بازگشت خود را به نزدیکان و یا دفاتر پارک ملی خبر دهید !

با این که خود ما نیز تجربه ی کوهنوردی به صورت انفرادی را داریم ، این تجربه را پس از انجام چند کوهنوردی به صورت گروهی و با دوستان و رعایت نکات کوهنوردی به دست آورده ایم . مطمئن باشید قبل از شروع صعود انفرادی خود، چند کوهنوردی گروهی را تجربه کرده باشید و با مسیر خود آشنایی کامل داشته باشید .

کوهنوردی به صورت انفرادی ، امری خطرناک است . شاید حادثه ی اوژانسی برای شما پیش بیاید و نیازمند کمک کسی باشید. سعی کنید صعودتان را گروهی انجام دهید . علی الخصوص اگر مسیرتان مثل آلاسکا، سخت و کوهستانی باشد.

اگر کوهنوردی را برای بار اول تجربه میکنید ، باید آن را به صورت گروهی انجام دهید . زیرا ممکن است تجهیزاتی را برای شروع فراموش کنید و یا طرز استفاده از بعضی آن ها را ندانید . مانند روشن کردن اجاق گاز کوهنوردی . همیشه یک همنورد با خود داشته باشید .

همچنین به نزدیکان خود از مقصد خود خبر دهید . همیشه یک نقشه و قطب نما با خود داشته باشید تا مسیر را به درستی طی کنید . تلفن های ماهواره ای را نیز فراموش نکنید !

 

قانون ” اثری برجای نگذاشتن ” را بدانید !

یکی دیگر از نکات کوهنوردی برای اینکه محیط زیست را برای نسل های آینده حفظ کنیم ، باید قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را در طبیعت یاد بگیرید :

چاله هایی که برای دستشویی در طبعیت حفر می کنید ، صد متر از هر منبع آبی دور باشد.

دستمال های توالت خود را پس از انجام کار، در کیسه و یا زیپ لاک ها جمع کنید.

ظرف ها و یا لباس های کثیف خود را در رودخانه نشورید. مقداری آب با خود جمع کنید و صد متر از رودخانه دور شوید و شروع به شست و شو کنید. همچنین از صابون در مناطق روستایی استفاده نکنید . یک تیکه اسفنج و مقداری آب ، کار شست و شو را برای شما انجام می دهد !

این قانون برای شستن صورت، بدن ، و موهایتان نیز است! لطفا از صابون در رودخانه استفاده نکنید این خود از نکات کوهنوردی با ارزش می باشد در این مناطق که آب بسیار زلال و شفاف است ، پیشنهاد ما به شما این است که اصلا وارد آب نشوید ! این یکی پاک ترین آب های کره ی زمین می باشد و اگر کمپ های اطراف آن، در آن حمام و یا شنا نکنند برای سالیان سال برای افراد محلی آن منطقه، قابل استفاده اند.

سعی کنید محیط طبعیت را تمیز و پاکیزه جلوه دهید . هر گونه زباله و یا غذای نیمه تمامی که نشانی از شما در طبعیت به جای می گذارد را یا به شیوه ی صحیح دفن کنید و یا با خود از طبیعیت بیرون ببرید !

 

نکات کوهنوردی مهم در مورد تعداد لباس ها

اکثر کوهنوردان تازه کار از داشتن تنها دو پوشش در کوهنوردی : یکی برای خوابیدن و دیگری نیز برای کوهنوردی ، برای تمرین ، تعجب می کنند . خود من جدا از ۴ تا ۵ جفت جوراب و لباس زیر برای هر روز از صعود، چیز دیگری برای پوشش نمی آورم. شاید این حرف کمی ناخوشایند باشد اما حقیقت این است که اگر نمی توانید در مسیر کوهنوردی دوش بگیرید (!) هیچ دلیلی به لباس های تعویضی ندارید، زیرا در همان پنج دقیقه ابتدایی صعودتان، خیس از عرق و کثیف می شوند! این پوشش های اضافی بدون اینکه کاربردی داشته باشند فقط به وزن کوله پشتی شما اضافه می کنند.

همین دلیل باعث شد که سراغ دئودورانت بروم . اما آن هم تاثیر خاصی نداشت و پس از روز دوم کاملا بی استفاده شد ! سرانجام سراغ قرص های خشبو کننده رفتم که پوشیده از روغن های خشبو کننده و آرامش بخش هستند. این قرص ها را می توانم برای صورت و بدنم نیز استفاده کنم و خیلی زود نیز خشک می شوند.

 

 

نکات  ایمنی کوهنوردی

رعایت نکانت ایمنی کوهنوردی برای شما امری ضروری است به این دلیل که کوهنوردی ورزشی پر چالش و خطرناک می باشد و به آمادگی جسمانی بالا و همچنین امادگی ذهنی نیاز دارد . در کوهنوردی انتخاب مسیر مناسب و برنامه ریزی برای ان به خصوص برای کوهنوردان تازه کار اهمیت بالایی دارد یکی از نکات کوهنوردی مهم همین می باشد و همچنین  تجهیزات مناسب مثل لباس گرم ، کفش مناسب کوهنوردی و کوله پشتی مناسب به همرا داشته باشید و می توان با رعایت نکات ایمنی کوهنوردی ساده از خطرات کوهنوردی کاست و کونوردی ایمن تری را تجربه کرد .

 

توصیه ها و نکات کوهنوردی برای محافظت از غذای خود در برابر حیوانات موذی کوهستان

اگر حقیقت را بخواهید، احتمال برخورد شما به خرس و دیگر حیوانات بزرگ در کوهنوردی، بسیار پایین می باشد. در عوض موجوداتی که باید نگران آن ها باشید، خرس های کوچک و موجودات موذی از قبیل موش، راکون ها و سنجاب ها می باشند.

اغلب ما، عادت کرده ایم که این جانداران را در مسیر کوهنوردی، نادیده بگیریم، اما همین نادیده گرفتن در مواردی صعود ما را بسیار عذاب آور می کند ! توجه داشته باشید با چند نکته ساده می توانید از شر این حیوانات موذی در هنگام کوهنوردی راحت شوید !

حیوانات همیشه به دنبال غذا هستند و اگر برای دسترسی به این غذا، انرژی کمتری مصرف کنند، پس مشتری پر و پا قرص آن مکان نیز می شوند ! زمانی که حیوانات یک منبع غذایی آسان کشف کنند، برای دسترسی به غذای بیشتر به صورت مرتب به آن مکان سر خواهند زد !

کافی است هنگام کمپ کردن در مسیر کوهنوردی مقداری خرده نان و یا خوراکی کوچکی را برای مدتی روی زمین رها کنید ! چند دقیقه بعد شاهد گروهی از مورچه ها، موش ها ، سنجاب ها و دیگر حیوانات خواهید بود . آن ها حتی بعد از اینکه شما این مکان را ترک کرده باشید و اثری نیز از غذا نباشد، باز هم برای دسترسی به غذای بیشتر، به این نقطه خواهند آمد . برای اینکه در هنگام کوهنوردی به این مشکل بر نخورید می توانید با رعایت نکات کوهنوردی که در زیر به ان ها اشاره خواهیم کرد از این موضوع پیشگری کنید :

 

توصیه های کوهنوردی در مورد موش ها، سنجاب ها و خرس های کوچک در مسیر کوهنوردی :

موش ها، سنجاب ها، خرس های کوچک و به طور کلی تمام جوندگان، عاشق دانه ها، غلات، آجیل و میوه ها هستند . بادام زمینی ها ، فندق ها ، کشمش ها، گردو ها و دیگر تنقلاتی که اتقاقا از خوراکی های اصلی کوهنوردان می باشند، غذای مورد علاقه جوندگان می باشد.

این موجودات کوچک، کیسه های پارچه ای ، نایلونی و پلاستیکی را به راحتی می جوند تا به غذای شما برسند . شاید بوی غذای شما، در درجه ی اول باعث تحریک آن ها شده باشد اما اگر به هر طریقی به غذا و خوراکی های داخل کوله پشتی شما برسند، راه سختی برای توقف آن ها دارید!

علی الخصوص این موش ها هستند که تبدیل به یکی از مشکلات پناهگاه ها و محیط های کمپینگ کوهنوردی شده اند . موش ها یاد گرفته اند که وجود مردم در این ناحیه، مساوی غذای برای آن ها می باشد و هر روز نیز پاداش خود را از پرسه زدن در این مناطق و تکه غذا های جامانده از مسیر کوهنوردی به دست می آورند !

علاوه بر صدمه زدن به غذا و تجهیزات شما، مدفوع و ادرار خرس های کوچک برای سلامتی انسان بسیار مضر می باشد . خاک های خشک شده روی مدفوع این جانداران می تواند باعث بروز سندرم ریوی ( هانتا ویروس ) شود که برای انسان بسیار کشنده می باشد. برای همین می باشد که به شما توصیه می کنند در زمان کوهنوردی همیشه دورتر از پناهگاه ها بخوابید و قبل از پهن کردن تشک و کیسه خواب یک زیر انداز زیر خود بیندارید.

 

راکون ها :

راکون ها ممکن است باعث انتقال هاری و یا دیگر بیماری ها به شما شوند. آن ها دندان بسیار تیزی دارند و معمولا وزنی معادل ۱۸ کیلوگرم و یا بیشتر دارند . راکون ها موجوداتی بسیار باهوش هستند و تقریبا همه چیز می خورند !

پاهای کوچک و قوی راکون ها، به آن ها این امکان را داده است تا به راحتی از هر چیزی بالا بروند و چفت و بست ها را به آسانی باز کنند. شاید حفط و نگهداری غذا از راکون ها، کمی چالش برانگیز و سخت باشد اما از اهمیت بالایی برخوردار است ! آن ها حیواناتی باهوش و فرصت طلب هستند و به راحتی می توانند با پنجه های قوی خود به شما آسیب بزنند . اگر شما را تنها گیر بیاورند و یا قصد دفاع از غذای خود داشته باشند، می توانند شما را گاز بگیرند و یا از پنجه های خود استفاده کنند !

 

پرندگان :

از دیگر نکات کوهنوردی در مورد پرندگانی مثل جیجاق های خاکستری، کلاغ ها ، غراب ها و دیگر پرندگان این دسته، از هر شانسی برای دزدیدن غذاهای شما استفاده می کنند ! شاید این پرندگان را بتوان کم خطر ترین حیوانات موذی دانست زیرا آن ها فقط به دنبال تیکه ای از غذای شما می باشند !

در هنگام کوهنوردی جا گذاشتن هر نوع غذا و خوراکی می تواند باعث جلب توجه این پرندگان شود ! پرندگان به راحتی این طعمه ها را می بینند و به سمت آن ها پرواز می کنند تا هر تیکه ای که بتوانند، با خود بلند کنند.

 

یک بار یکی از این جیجاق های خاکستری در حالی که همه ما سر میز غذا نشسته بودیم، پایین آمد و تیکه از بیسکویت را به دندان گرفت و سریعا به آسمان برگشت !

 

جلوگیری از دسترسی حیوانات موذی به غذا در هنگام کوهنوردی :

شما به راحتی می توانید با چند نکات کوهنوردی ساده از شر این موجودات موذی در هنگام کوهنوردی، رهایی یابید. متاسقانه بسیاری از این موجودات، به سهل انگاری متعدد دیگر کوهنوردان عادت کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که هرجایی که انسان است ،غذا نیز می باشد! اگر بتوانید به دیگر کوهنوردان نیز این توصیه های کوهنوردی در مورد موجودات موذی کوهستان را بیاموزید، می توانید مطمئن باشید که کوهنوردی مهیج و دلپذیری خواهید داشت و حیات وحش نیز، طبعیت خود را حفظ خواهد کرد .

 

چگونه در هنگام کوهنوردی از غذای خود، حفاظت کنیم ؟

اسعی کنید تا زمانیکه قصد مصرف غذایتان را ندارید، آن را از بسته بندی خارج نکنید !

غذای خود را بدون مراقبت رها نکنید ! حتی اگر مجبور هستید به دستشویی بروید !

از جمله نکات کوهنوردی برای محافظت از غذا در برابر این موجودات موذی این است که قبل از کوهنوردی، غذای خود را دورن یک پلاستیک قرار دهید و سپس آن را درون کیسه هایی که جوندگان نمی تواند آن را بجوند، بگذارید . مثل کیسه های Grubpack ، Ratsack ، Outsack و Foodsack . این کیسه ها از توری های آهنی و یا پارچه هایی فشرده شده استفاده می کنند و اجازه نفوذ این موجودات را به داخل کیسه نمی دهند. این کیسه ها در سایز های مختلفی وجود دارند.

سعی کنید در محیط کمپ، غذا را از کوله پشتی خود خارج کنید و آن را در محیطی امن، قرار دهید ! با این کار از آسیب رسیدن به کوله پشتی پشتی خود توسط جوندگان، جلوگیری کرده اید.

سعی کنید کیسه ی غذای خود را کمی دورتر از کمپ خود آویزان کنید ! شاید نتوانید این کار را در مناطقی که خرس وجود دارد انجام دهید ! پس اول قوانین و نکات آن منطقه را به دقت بخوانید .!

زباله ها نیز برای حیوانات، غذا محسوب می شود . حتی خمیر دندان ها، آدامس، نرم کننده های لب و هر چیزی که بتواند به مشام حیوانات برسد! سعی کنید از آن ها نیز مثل غذای خود حفاظت کنید و به محض خروج از کمپ، تمام وسایل و غذای خود را از آن محیط خارج کنید .

سعی کنید قبل از خوردن هرگونه مواد غذایی، یک زیرانداز و یا یک کیسه پلاستیکی زیر خود قرار دهید تا تمام خرده های غذا روی آن جمع شود. زمانیکه که خوردنتان تمام شد، خرده نان ها را روی زمین نریزید! آن ها را جمع کنید و در سطل زباله ای بریزید! حتی کوچکترین خرده نان نیز می تواند باعث جلب توجه حشرات و جانوران موذی شود .

 

جمع بندی

با رعایت این توصیه ها و نکات کوهنوردی ، هم از نظر ذهنی و هم از نظر فیزیکی، آمادگی بیشتری برای صعود خواهید داشت  و تجربه بهتری نیز از صعودتان ثبت خواهید کرد. به یاد داشته باشید که کلید اصلی در صعود، لذت بردن از آن، راحتی در طول مسیر، آبرسانی و تغذیه کافی و احترام به سطح و سرعت بدنتان می باشد !

همچنین، سعی نکنید در طول مسیر مضطرب و پریشان باشید ! شما کوهنوردی می کنید تا مناظر زیبای مسیر را ببینید و از آن لذت ببرید !

همانطور که در کوهنوردی پیش می روید و به ریتم و آهنگ آن عادت می کنید، این توصیه های کوهنوردی را نیز به یاد داشته باشید که کوهنوردی، فعالیتی بسیار اعتیاد آور است ! اعتیادی که چیزی جز سلامت جسم و روان برای شما به ارمغان نخواهد آورد .

پس آرام باشید و کوهنوردی کنید !

کمپینگ زمستانی❄️| ساخت کمپ در برف،چادرزدن…☃️

زمان مطالعه: 8 دقیقه
از جمله مهمترین مسائلی که در کمپینگ زمستانی مطرح می‌شود تجهیزات مورد نیاز ( مانند چادر کوهنوردی زمستانه، اجاق و…) و چگونکی ساخت کمپ در برف است. در این مطلب نکات لازم کمپینگ در زمستان برای مبتدی ها را پوشش داده‌ایم. کمپینگ زمستانی در عین سختی با رعایت این نکات می‌تواند تجربه‌ای بسیار لذت بخش باشد.
 
 
 

کمپینگ زمستانی | ساخت کمپ در برف

ساخت کمپ در برف تجربه ای بی نظیر و منحصر به فرد است؛ هرچند می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. اما با برنامه‌ریزی و به همراه داشتن وسایل ضروری و تجهیزات مناسب درکنار رعایت نمودن موارد و نکات ایمنی می توان چالش های کمپ در برف را از سر گذراند. در ادامه به مواردی که در کمپینگ زمستانی بایست مورد توجه قرار بگیرد پرداخته ایم.

 

انتخاب مکان مناسب برای کمپینگ زمستانی

برای اینکه بتوان چادر زد باید مکان مناسبی را برای این هدف انتخاب نمود. برای تعیین اینکه یک مکان مشخص برای چادر زدن در کمپینگ زمستانی مناسب است یا نه باید بر اساس معیار های زیر آن مکان را ارزیابی نمود.

شیب : مکان چادر زدن در کمپ نباید شیب تندی داشته باشد بلکه باید شیب آن ملایم باشد.شیب تند علاوه بر اینکه موجب تجمع برف روی چاد می شود با خطر بهمن نیز همراه است.( مقابله با بهمن )

پوشش گیاهی : محل انتخابی برا یچادر زدن نیاید پوشش گیاهی انبوه یا پوشش گیاهی خشک و کهنه داشته باشد. زیرا چنین پوشش های گیاهی در صورت وزیدن باد شدید بسیار خطرناک خواهند بود.

رعایت فاصله ایمنی از حریم رودخانه و دریاچه های یخ زده : شکسته شدن یخ در دریاچه ها و رودخانه ها می تواند خطر آفرین باشد.

مسیر باد : برای انتخاب محل کمپ بهتر است؛ مکانی انتخاب گردد که به صورت طبیعی در موقعیتی قرار گرفته که در صورت وزیدن بادهای شدید دارای لایه های محافظ باشد.برای مثال اطراف آن کاملا خالی نباشد.

 

| اگر به صعود به دماوند فکر می‌کنید، مقاله «صعود به دماوند» می‌تونه به شما کمک کنه تا با چالش‌ها و نکات مهم این مسیر آشنا بشید. |

 

آشنایی با شرایط محیط

 
اولین قدم برای کمپینگ زمستانی موفق، شناخت شرایط محیط است. این شناخت شامل بررسی شرایط آب و هوا و برف و بهمن محیط کمپینگ است. حتما شرایط بهمن را چک کنید (میتونید اطلاعات هواشناسی قله ها را از هواکوه جویا شوید). اگر شرایط آب و هوا و بهمن بسیار نامساعد بود کمپینگ را به تعویق بیندازید.
 

تجهیزات مورد نیاز برای کمپینگ زمستانی

 

چادر زمستانی | چادری که کاملا عایق بندی بوده  و در برابر آب و باد نفوذ پذبر نباشد.

کیسه خواب | کیسه خواب پر یا مصنوعی که درجه حرارت مآن مناسب بادمای محیط باشد.

زیرانداز | در کمپینگ و علی الخصوص کمپینگ زمستانی زیرانداز باید عایق باشد تا از انتقال سرما و رطوبت جلوگیری نماید.

لباس گرم | لباس‌هایی که چند لایه هستند، دستکش، جوراب گرم ، کلاه و لباس زیری که عایق باشد.

کفش مناسب | داشتن کفش زمستانی مناسب که ضد آب باشد برای گرم نگه داشتن پاها و جلوگیری از سرما بسیار با اهمیت است.

تجهیزات پخت و پز | داشتن ظروف سبک و مناسب برای پخت و پز و هم چنین داشتن ظروفی  که عایق بوده و گرمای مواد غدایی را حفظ نماید از ضروریات است.علاوه بر ظروف در کمپینگ زمستانی به اجاق گاز کوهنوردی و سوخت نیز نیاز هست.زیرا در زمستان روشن کردن آتش با دشواری همراه است.

آب آشامیدنی

تبر یخ

بیل برفی | با استفاده از بیل برفی می توان برف را کند و دور چادر دیواره ای برفی ساخت.

طناب و میخ چادر | برای اینکه بتوان چادر را به زمین محکم نمود به میخ چادر و طناب نیاز هست.

جعبه کمک‌های اولیه | در کمپینگ داشتن جعبه کمک های اولیه که حاوی داروهای ضروری، مواد ضدعفونی کننده و مواد لازم برای پانسمان زخم و پتوی نجات باشد؛ بسیار مهم و حیاتی است.

ابزار تولید روشنایی | ابزاری مانند چراغ قوه، هدلایت و باتری اضافه

غذاهای خشک و کنسرو

 

| برای آشنایی با قله توچال و مسیرهای صعودش، مقاله «قله توچال» می‌تونه براتون مفید باشه. |

 

 

مراحل ساخت کمپ در برف

گام اول |  قبل از اینکه چادر بزنیم باید محل کمپ زدن را از برف تمیز کنیم.

گام دوم | پس از تمیز کردن زمین، چادر را بر اساس دستورالعمل های سازنده برپا نموده و مطمئن می شویم که تمام زیپ ها و درزهای چادر بسته باشد.

گام سوم | اطراف چادر دیواره ای برفی می سازیم که در برابر باد و برف از ما محافظت نماید.

گام چهارم | برای گرما و پخت و، پز، ضمن رعایت اصول ایمنی، با استفاده از چوب های خشکی که رطوبت نداشته باشند، آتش کوچکی روشن می نماییم.

گام پنجم | سعی می کنیم تمام درزها و شکاف های چادر ها را با استفاده از لباس و یا پارچه عایق نماییم.

گام ششم | برای فراهم کردن آب آشامیدنی برف تمیز و سفید را در ظروف مناسب آب نموده و می‌جوشانیم.

 
 

کمپینگ زمستانی | چادر زدن در برف

 
روش های متعددی از جمله چادر و ایگلو (خانه برفی اسکیموها) برای ایجاد جای خواب در برف وجود دارد. خانه های اسکیمویی طبق شنیده‌ها بسیار راحت و گرم هستند ولی تمرکز ما در این مطلب بر روی چادر خواهد بود.
محلی را برای کمپینگ انتخاب کنید که از باد تند و بهمن دور باشد و در صورت امکان در مسیر نور خورشید باشد. نیازی نیست که محل کمپینگ حتما مسطح باشد چرا که اولین مرحله چادر زدن ایجاد زیربنایی مسطح با استفاده از کفش های مخصوص برف و چوب اسکی است که باعث متراکم کردن لایه برف خواهد شد. همچنین یکی از تجهیزات مورد نیاز در کمپینگ بیل مخصوص برای مواجهه با بهمن است که می‌توان از آن برای ایجاد سطحی مسطح برای چادر استفاده کرد.
 
بهتر است که چادری چهار فصل داشته باشید. چادر چهار فصل چادری است که علاوه بر سه فصل دیگر در زمستان نیز قابل استفاده است. این چادر برای گرمای بیشتر به جای تار و پود، لایه داخلی فابریک دارد. همچنین طراحی این چادر آن را برای مقاومت در برابر باد و برف شدید مقاوم می‌کند. لبه های بیشتر و شیب تندتر دیواره های چادر چهار فصل باعث سرخوردن برف از روی آن می‌شود. این چادرها معمولا فضای بیشتری دارند تا برای نگهداری تجهیزات پرحجم کمپینگ در زمستان مناسب باشند. البته این امکانات بیشتر چادر چهار فصل باعث سنگین تر شدن قابل توجه آن نسبت به چادرهای معمولی می‌شود.
 
 
 
 | اگر می‌خواهید بیشتر در مورد قله سبلان بدونید و با مسیرهای صعودش آشنا بشید، مقاله «سبلان» اطلاعات خوبی رو ارائه می‌ده. |
 
در مجله بریم کوه بخوانید : راهکارهایی برای کمپ زدن | اصول برقراری کمپ در کوهستان | لیست لوازم کوهنوردی و کمپینگ
 
 

کمپینگ زمستانی | چادر کوهنوردی زمستانه

چادر کوهنوردی زمستانه برای کوهنوردانی که می خواهند در کوهستان کمپ زمستانی داشته باشند یکی از ابزارهای ضروری محسوب می گردد. طراحی این چادرها به گونه ای است که بتواند در برابر بادهای شدید، برف سنگین، و دمای بسیار پایین مقاوم باشند. در ادامه چند مورد از ویژگی های شاخص چادر کوهنوردی زمستانه را بیان نموده ایم:

  • دوام و مقاومت بالا
  • ضد آب و ضد باد
  • عایق بودن
  • پایه های قوی و سبک که در برابر وزش باد مقاوم هستند.
  • داشتن چند ورودی و تهویه مناسب برای جلوگیری از تجمع رطوبت در چادر و ایجاد یخ زدگی
  • فضای داخلی کافی به جهت اینکه در کمپ زمستانی ساعات زیادی در چادر گذرانده می شود.
 

استفاده از چادر معمولی

کمپینگ زمستانی در چادر چهار فصل با آسایش و راحتی بیشتری همراه خواهد بود پس تا جای ممکن آن را تهیه کرده یا قرض کنید. اگر توانایی تهیه چادر چهار فصل نداشتید باز می‌توانید کمپینگ انجام دهید ولی باید به دور بودن چادر از مسیر باد و ییدار شدن مرتب در شب و تکاندن برف ها توجه کنید. و البته باید سرد بودن بیشتر چادر را نیز در نظر بگیرید.
برای استفاده از چادر معمولی در زمستان پایه های آن را با چند لایه چوب محکم کنید تا در مقابل باد مقاومت داشته باشد. البته این روش در مقابل بادهای بسیار شدید کارساز نیست
پس از برپا کردن چادر از اتصال درست در پارچه ای چادر متصل شوید تا تهویه هوای خوبی داشته باشید. برای اتصال درست تیرک ها می‌توانید تیرک جدید و مقاوم بخرید. همچنین می‌توان با بستن سیم های مهار به کیسه وسایل، چوب و … و سپس دفن کردن آن در برف صفحه ثابتی برای چادر بسازید. همچنین می‌توان به جای میخ چادر از چوب اسکی یا کفش های مخصوص برف استفاده کرد.
 
اگر چادر تهویه هوای خوبی نداشته باشد، در هوای سرد باعث رطوبت زیاد و خیس شدن تجیهزات خواهد شد. در هوای بسیار سرد کریستال های یخ داخل چادر ایجاد خواهد شد که هر لحظه احتمال ریزش دارند. برای جلوگیری از رطوبت ورودی، در چادر را چندین سانت باز نگه دارید تا هوا در چادر جریان یابد. این کار باعث سردتر شدن چادر خواهد شد که البته ارزش آن را دارد. برخی برای جلوگیری از رطوبت آویزان کردن شمعی کوچک از بالای چادر را پیشنهاد می‌دهند. البته باید مراقب آتش نگرفتن چادر باشید.
 

کمپینگ زمستانی | زندگی در  چادر در برف 

 
زندگی در چادر در کمپینگ زمستانی م یتواند یک تغییر آب و هوا ی بسیار مفرح باشد اما نکاتی دارد که باید آن ها را در نظر داشت. در ادامه مفصلا به این موارد پرداخته ایم.

خواب گرم و آسوده

اکثر گرمای بدن در چادر به کف زمین منتقل می‌شود پس بهترین روش برای خوابی راحت در کمپینگ استفاده از بهترین زیرانداز است. عایق بودن زیر انداز با مقدار R تعیین می‌شود و R بیشتر به معنی عایق بهتر است. زیر انداز کمپینگ زمستانی باید درجه R بزرگتر و مساوی ۴ داشته باشد.
 
حتی با وجود گرمترین زیر انداز بدون کیسه خوابی گرم خواب راحتی نخواهید داشت. کیسه خوابی را در نظر بگیرید که درجه دمای حداقل ۱۰ درجه کمتر از دمای مورد انتظار شما داشته باشد. همچنین می‌توان با استفاده از کیسه بیواک یا پشم درجه دمای کیسه خواب را افزایش داد. کیسه خواب های پر در مقایسه با نوع الیاف گرم تر بوده و نسبت به وزن خود حجم کمتری دارند اما باید مراقب خشک ماندن آن بود. همراه داشتن روکشی ضد آب برای کیسه خواب پر ایده خوبی برای حمل و استفاده از آن در کمیپنگ زمستانی است. در این رابطه راهنمای خرید کیسه خواب را مطالعه نمایید.
 
هنگام خواب لباس زیرین گرم و خشک بپوشید، در صورت حس سرمای زیاد چند لایه میانی اضافه نیز بپوشید. سر، دستان و پاهای خود را حتما بپوشانید چرا که محل اصلی حس سرما هستند. همچنین می‌توانید کیسه آب گرم پر کرده سپس آن را با لایه‌ای اضافه پوشانده و در خواب کنار خود داشته باشید.
 
ممکن است هنگام خواب نیاز به دستشویی داشته باشید که البته لباس پوشیدن و بیرون رفتن در سرما بسیار دشوار خواهد بود. توجه کنید که نگه داشتن ادرار باعث از دست دادن گرمای بیشتر بدن خواهد شد پس بیرون رفته و کار خود را انجام دهید!
 
| اگه به یادگیری تکنیک‌های جهت‌یابی در روز علاقه دارید، مقاله «جهت‌یابی در روز» می‌تونه به شما کمک کنه تا مسیر رو درست پیدا کنید. |
 
 

لباس مناسب

 
لباس مناسب کمپینگ زمستانی همانند لباس کوهنوردی زمستانی است با این تفاوت که باید لباس گرم بیشتر و لایه های گرم زیرین اضافی به همراه داشت.
علاوه بر لایه‌های گرم اضافی دیگر تجهیزات مورد نیاز شامل چکمه های تا زانوی الیافی یا چکمه‌های زمستانی عایق است (چکمه‌های زمستانی عایق برای راه رفتن طولانی مناسب نیستند).
 
همچنین بهتر است چند دست دستکش بسیار گرم و ضد آب به همراه داشته باشید.
 

خوردن و آشامیدن

 
اجاق گازهای مخزنی سبک و فشرده هستند اما در سرما عملکرد ضعیفی دارند و اغلب قادر به آب کردن حجم زیاد برف نیستند. برای استفاده از آن‌ها در این شرایط نیاز به سوخت مایع خواهید داشت. برای صرفه جویی در مصرف سوخت از باد شکن و بازتاب دهنده گرما استفاده کنید.
غذاهای با چربی زیاد به همراه داشته باشید تا بدن را گرم نگه دارند. از آوردن غذاهایی با نیاز به آماده سازی زیاد یا شستن دقیق ظرف ها خودداری کنید. هنگام پیاده روی غذاهایی با جویدن راحت در جیب خود داشته باشید تا گرمای آن‌ها حفظ شود.
 

حفظ روحیه در کمپینگ زمستانی

 
ممکن است در سرمای زیاد فقط به سردی هوا تمرکز کرده و از لذت بردن و خوش گذراندن غافل شوید. در بیرون چادر جشن بگیرید و رقص کنید. پس از شام و در تاریکی به چادر برگشته و با تعریف خاطره یا بازی کردن گرمای روحیه خود را حفظ کنید.
 

 

لیست وسایل کوهنوردی: این 20 آیتم رو جا نذار!

زمان مطالعه: 14 دقیقهکوهنوردی یکی از محبوب‌ترین و چالش‌برانگیزترین فعالیت‌های طبیعت‌گردی است که هر ساله افراد زیادی را به سوی قله‌ها و مسیرهای بکر طبیعت می‌کشاند. این فعالیت، علاوه بر آمادگی جسمانی و ذهنی، به تجهیزات مناسب و برنامه‌ریزی دقیق نیاز دارد. داشتن یک لیست وسایل کوهنوردی کامل و استاندارد نه‌تنها ایمنی شما را تضمین می‌کند، بلکه تجربه‌ای لذت‌بخش و خاطره‌انگیز را برایتان رقم می‌زند. در این مقاله تخصصی، با رعایت اصول سئو و لحن نیمه‌رسمی، به بررسی جامع و مفصل لیست وسایل کوهنوردی می‌پردازیم.

این راهنما برای کوهنوردان مبتدی و حرفه‌ای طراحی شده و اطلاعات دقیق و کاربردی برای انتخاب تجهیزات مناسب ارائه می‌دهد. هدف ما این است که با مطالعه این مقاله، بتوانید با اطمینان خاطر و آمادگی کامل به ماجراجویی خود در طبیعت بپردازید.کوهنوردی فراتر از یک ورزش یا تفریح ساده است؛ این فعالیت، فرصتی بی‌نظیر برای ارتباط عمیق با طبیعت، تقویت روحیه و آزمون توانایی‌های جسمانی و ذهنی فراهم می‌کند. بااین‌حال، موفقیت در کوهنوردی به عوامل متعددی بستگی دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها، داشتن تجهیزات مناسب است.

بدون یک لیست وسایل کوهنوردی دقیق و کاربردی، ممکن است در برابر خطرات طبیعی مانند تغییرات ناگهانی آب‌وهوا، مسیرهای ناهموار یا کمبود منابع آسیب‌پذیر شوید. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و حرفه‌ای برای تهیه لیست وسایل کوهنوردی نوشته شده است. ما در این مقاله، نه‌تنها به معرفی تجهیزات ضروری می‌پردازیم، بلکه نکات کلیدی برای انتخاب و استفاده از آن‌ها را نیز بررسی می‌کنیم تا کوهنوردان در هر سطحی بتوانند با خیال راحت به صعود بپردازند.

 

 

اهمیت داشتن چک لیست وسایل کوهنوردی

چک لیست وسایل کوهنوردی مانند یک نقشه راه برای صعود ایمن و موفق عمل می‌کند. این چک لیست به شما کمک می‌کند تا از جنبه‌های مختلف آمادگی خود مطمئن شوید. در ادامه، به برخی از مهم‌ترین دلایلی که داشتن لیست وسایل کوهنوردی را ضروری می‌سازد، اشاره می‌کنیم:

تضمین ایمنی: تجهیزات مناسب از شما در برابر خطرات احتمالی مانند سرمازدگی، آفتاب‌سوختگی، آسیب‌های جسمانی یا گم‌شدن در مسیر محافظت می‌کنند. به‌عنوان مثال، یک کیت کمک‌های اولیه می‌تواند در مواقع اضطراری جان شما را نجات دهد.

کاهش بار اضافی: با داشتن یک چک لیست دقیق، از حمل وسایل غیرضروری که وزن کوله‌پشتی شما را افزایش می‌دهند، جلوگیری می‌کنید. این موضوع به‌ویژه در صعودهای طولانی اهمیت دارد، زیرا وزن اضافی می‌تواند انرژی شما را تحلیل ببرد.

برنامه‌ریزی دقیق‌تر: چک لیست به شما امکان می‌دهد تا منابع موردنیاز مانند آب، غذا و سوخت را به‌طور دقیق محاسبه کنید. این امر از کمبود منابع در میانه مسیر جلوگیری می‌کند.

افزایش اعتمادبه‌نفس: دانستن اینکه تمام وسایل ضروری را به همراه دارید، آرامش خاطر و تمرکز بیشتری به شما می‌دهد. این اعتمادبه‌نفس می‌تواند در تصمیم‌گیری‌های حیاتی در کوهستان تأثیر مثبت بگذارد.

آمادگی برای شرایط غیرمنتظره: کوهستان محیطی غیرقابل‌پیش‌بینی است. چک لیست به شما کمک می‌کند تا برای شرایطی مانند باران ناگهانی، تاریکی یا آسیب‌های احتمالی آماده باشید.

تهیه لیست وسایل کوهنوردی به‌ویژه برای کوهنوردان مبتدی که ممکن است از نیازهای واقعی کوهنوردی آگاه نباشند، حیاتی است. در ادامه، به معرفی کامل تجهیزات موردنیاز و توضیحات دقیق درباره هر یک می‌پردازیم.

 

| می‌خوای مثل حرفه‌ای‌ها کوهنوردی کنی؟ مقاله “وسایل حرفه‌ای کوهنوردی” بهترین و پیشرفته‌ترین تجهیزات رو بهت معرفی می‌کنه. |

 

چک لیست وسایل کوهنوردی

لیست وسایل کوهنوردی به دو دسته کلی تجهیزات ضروری و اختیاری تقسیم می‌شود. تجهیزات ضروری شامل کفش کوهنوردی، کوله پشتی، لباس مناسب، باتوم کوهنوردی، نقشه و قطب نما، کمک‌های اولیه، و مواد غذایی و آب است. تجهیزات اختیاری مانند چادر، کیسه خواب، زیرانداز، سرشعله و وسایل پخت و پز، و تجهیزات الکترونیکی نیز بسته به نوع برنامه و شرایط آب و هوایی ممکن است مورد نیاز باشند.

  • کوله‌پشتی مناسب
  • کفش کوهنوردی
  • لباس مناسب
  • باتوم کوهنوردی
  • عینک آفتابی
  • کیسه خواب
  • زیرانداز
  • قطب‌نما و GPS
  • لوازم کمک‌های اولیه
  • پماد ضدآفتاب
  • چاقو یا ابزار چندکاره
  • آب و غذا
  • وسایل پخت‌وپز (در صورت نیاز)
  • چراغ پیشانی
  • لوازم شخصی و بهداشتی
  • پاوربانک

در بخش بعدی، هر یک از این وسایل را به‌صورت جداگانه و با جزئیات بیشتری بررسی می‌کنیم تا درک بهتری از کاربرد و اهمیت آن‌ها در لیست وسایل کوهنوردی داشته باشید.

 

اگر دوست داری با ابزار صعود و فرود آشنا بشی و بدونی چه چیزهایی برای صعود و فرود لازمه می تونی مقاله آشنایی با ابزار صعود و فرود رو بخونی!

 

برای کوهنوردی چی ببریم ؟(معرفی کامل)

 

| برای داشتن یه کمپ امن و راحت، مقاله «اصول برقراری کمپ» رو از دست نده. کلی نکته مهم داره، حتماً بخونش!  |

 

کوله‌پشتی

کوله‌پشتی یکی از مهم‌ترین اجزای لیست وسایل کوهنوردی است، زیرا تمام تجهیزات شما را حمل می‌کند. یک کوله‌پشتی مناسب باید سبک، مقاوم، ضدآب یا دارای کاور ضدآب و دارای فضای کافی باشد. برای کوهنوردی یک‌روزه، کوله‌پشتی با ظرفیت 20 تا 30 لیتر کافی است، اما برای صعودهای چندروزه، کوله‌پشتی 50 تا 70 لیتری توصیه می‌شود. ویژگی‌های کلیدی یک کوله‌پشتی خوب شامل بندهای قابل‌تنظیم، پدهای نرم برای کمر و شانه‌ها، سیستم تهویه برای کاهش تعریق و جیب‌های متعدد برای دسترسی آسان به وسایل است.

هنگام انتخاب کوله‌پشتی، به جنس آن (مانند نایلون مقاوم) و وزن خالی کوله توجه کنید. همچنین، امتحان کوله‌پشتی با وزن واقعی قبل از صعود، به شما کمک می‌کند تا از راحتی آن مطمئن شوید.

 

کفش کوهنوردی

کفش کوهنوردی، ستون فقرات تجهیزات کوهنوردی است و انتخاب نادرست آن می‌تواند تجربه شما را به‌کلی خراب کند. کفش‌های کوهنوردی باید ضدآب، دارای کفی محکم و مقاوم در برابر لغزش باشند. برای مسیرهای سبک و یک‌روزه، کفش‌های سبک و انعطاف‌پذیر مناسب هستند، اما در صعودهای سنگین یا مسیرهای صخره‌ای، کفش‌های ساق‌دار با پشتیبانی بیشتر از مچ پا توصیه می‌شوند. هنگام خرید، به سایز کفش توجه کنید؛ کفش باید فضای کافی برای انگشتان پا داشته باشد و از بروز تاول جلوگیری کند. همچنین، استفاده از جوراب‌های مخصوص کوهنوردی (ترجیحاً پشمی یا مصنوعی) به کاهش اصطکاک و افزایش راحتی کمک می‌کند. قبل از صعود، کفش را در مسیرهای کوتاه امتحان کنید تا از سازگاری آن با پای خود مطمئن شوید.( راهنمای خرید جوراب کوهنوردی)

 

| برای داشتن انرژی تو مسیر، مقاله «غذاهای کوهنوردی» رو بخون؛ پر از پیشنهادای خوشمزه و مقویه!  |

 

لباس مناسب کوهنوردی

انتخاب لباس مناسب در لیست وسایل کوهنوردی به فصل، ارتفاع و شرایط آب‌وهوایی بستگی دارد. بهترین روش برای پوشیدن لباس در کوهنوردی، استفاده از سیستم لایه‌ای است که شامل سه لایه اصلی است:

لایه پایه: این لایه مستقیماً با پوست در تماس است و باید رطوبت را از بدن دور کند. لباس‌های ساخته‌شده از مواد مصنوعی یا پشم مرینوس برای این منظور ایده‌آل هستند

لایه عایق: این لایه برای حفظ گرمای بدن در هوای سرد استفاده می‌شود. ژاکت‌های پشمی، پلی‌استر یا پر سبک گزینه‌های مناسبی هستند.

لایه ضدآب: این لایه از شما در برابر باران، باد و برف محافظت می‌کند. کت‌های گورتکس یا سایر مواد ضدآب و تنفسی برای این لایه توصیه می‌شوند.

 

علاوه بر این، کلاه (آفتابی یا گرم)، دستکش (سبک یا عایق)، و شال‌گردن یا بوف در فصول سرد ضروری هستند. در تابستان، لباس‌های سبک و تنفسی با رنگ‌های روشن برای انعکاس نور خورشید مناسب‌اند.

اگر دوست داری بدونی شلوار مخصوص کوهنوردی چه ویژگی هایی باید داشته باشه می تونی مقاله بهترین مارک شلوار کوهنوردی رو در مجله بریم کوه بخونی!

باتوم کوهنوردی

باتوم‌های کوهنوردی به کاهش فشار روی زانوها و مفاصل، به‌ویژه در سراشیبی‌ها، کمک می‌کنند و تعادل شما را در مسیرهای ناهموار حفظ می‌کنند. باتوم‌های تاشو و سبک با قابلیت تنظیم ارتفاع، گزینه‌ای عالی برای کوهنوردان هستند. هنگام خرید، به جنس دسته (کائوچو یا فوم برای راحتی) و نوک باتوم (فولادی یا کاربیدی برای مقاومت) توجه کنید. یادگیری نحوه استفاده صحیح از باتوم، مانند تنظیم طول مناسب و استفاده از بند مچی، می‌تواند کارایی آن را افزایش دهد.

 

عینک آفتابی

عینک آفتابی با محافظت UV یکی از اجزای ضروری لیست وسایل کوهنوردی است، زیرا چشمان شما را در برابر اشعه‌های مضر خورشید محافظت می‌کند. در ارتفاعات بالا و مناطق برفی، شدت نور خورشید به دلیل انعکاس بیشتر است و می‌تواند به شبکیه چشم آسیب برساند. عینک‌های پلاریزه با لنزهای تیره و فریم‌های مقاوم در برابر ضربه برای کوهنوردی مناسب‌اند. همچنین، عینک‌هایی با بند نگهدارنده انتخاب کنید تا در مسیرهای دشوار از روی صورت شما نیفتند.

 

| کوهنوردی فقط صعود نیست، باید آماده خطرات هم باشی؛ مقاله “وسایل دفاعی کوهنوردی” بهترین وسایل محافظتی رو بهت معرفی می‌کنه. |

 

لیست وسایل کوهنوردی : کیسه خواب

برای کوهنوردی‌های چندروزه، کیسه خواب یکی از اجزای کلیدی لیست وسایل کوهنوردی است. کیسه خواب باید سبک، فشرده و مناسب برای دمای محیط باشد. کیسه‌خواب‌های پر (مانند پر غاز) سبک‌تر و فشرده‌تر هستند، اما در محیط‌های مرطوب عملکرد ضعیف‌تری دارند. کیسه‌خواب‌های الیاف مصنوعی در برابر رطوبت مقاوم‌ترند، اما سنگین‌تر هستند. هنگام خرید، به دمای راحتی (Comfort Rating) کیسه خواب توجه کنید؛ به‌عنوان مثال، کیسه‌خوابی با دمای راحتی 0 تا -10 درجه سانتی‌گراد برای اکثر فصول کوهستانی مناسب است. (راهنمای انتخاب کیسه خواب کوهنوری)

 

زیرانداز

زیرانداز یا تشک کوهنوردی برای عایق‌سازی بدن از سرمای زمین و افزایش راحتی در هنگام خواب ضروری است. زیراندازهای بادی سبک‌تر و فشرده‌تر هستند، اما ممکن است در برابر پارگی آسیب‌پذیر باشند. زیراندازهای فومی ارزان‌تر و مقاوم‌ترند، اما فضای بیشتری اشغال می‌کنند. هنگام انتخاب زیرانداز، به مقدار R-value (میزان عایق بودن) توجه کنید؛ مقادیر بالاتر برای فصول سرد مناسب‌ترند.

 

قطب‌نما و GPS

جهت‌یابی در کوهستان یکی از مهارت‌های حیاتی است. قطب‌نما و نقشه‌های کاغذی ابزارهای سنتی و قابل‌اعتمادی هستند که حتی در نبود باتری کار می‌کنند. بااین‌حال، دستگاه‌های GPS یا اپلیکیشن‌های موبایلی مانند Gaia GPS یا Maps.me می‌توانند مسیر را با دقت بیشتری نشان دهند. برای اطمینان، همیشه باتری اضافی یا پاوربانک برای GPS همراه داشته باشید. همچنین، یادگیری نحوه خواندن نقشه توپوگرافی و استفاده از قطب‌نما می‌تواند در شرایط اضطراری نجات‌بخش باشد.

 

| اگه برات مهمه تو طبیعت هم راحت باشی، مقاله «دستشویی در طبیعت» رو از دست نده. خیلی راهگشاست! |

 

لوازم کمک‌های اولیه

کیت کمک‌های اولیه یکی از مهم‌ترین اجزای لیست وسایل کوهنوردی است. این کیت باید شامل باند، گاز استریل، چسب زخم، داروهای ضددرد (مانند ایبوپروفن)، ضدعفونی‌کننده، قیچی کوچک و داروهای شخصی (مانند داروهای آلرژی یا آسم) باشد. برای صعودهای طولانی، آموزش‌های اولیه کمک‌های اولیه، مانند بستن زخم یا درمان پیچ‌خوردگی، می‌تواند بسیار مفید باشد. کیت خود را در یک کیف ضدآب نگه دارید تا در شرایط مرطوب آسیب نبیند.

 

پماد ضدآفتاب در لیست وسایل کوهنوردی

پوست در ارتفاعات بالا در معرض اشعه‌های UV قوی‌تری قرار دارد که می‌توانند باعث آفتاب‌سوختگی شدید شوند. پماد ضدآفتاب با SPF بالا (حداقل 50) و مقاوم در برابر تعریق، از پوست شما محافظت می‌کند. هر 2 تا 3 ساعت یک‌بار، به‌ویژه در مناطق برفی یا آفتابی، ضدآفتاب را تجدید کنید. همچنین، بالم لب با SPF برای جلوگیری از ترک‌خوردگی لب‌ها مفید است.

 

چاقو یا ابزار چندکاره

چاقو یا ابزار چندکاره (مانند چاقوهای سوئیسی) برای برش طناب، تهیه غذا، تعمیرات کوچک یا باز کردن کنسروها ضروری است. ابزاری سبک، مقاوم و با چندین کاربرد (مانند چاقو، قیچی، پیچ‌گوشتی) انتخاب کنید. هنگام استفاده، به ایمنی توجه کنید و ابزار را در جای امن کوله‌پشتی قرار دهید.

 

| برای پیدا کردن مسیر بدون GPS، مقاله «جهت یابی در روز» کلی نکته ساده و کاربردی داره. حتماً بخونش! 🧭🌞 |

 

آب و غذا

تأمین آب و تغذیه در کوهنوردی حیاتی است. برای هر نفر، حداقل 2 لیتر آب در روز در نظر بگیرید. بطری‌های سبک، فلاسک‌های مقاوم یا کیسه‌های آب (هیدراتور) گزینه‌های مناسبی هستند. برای تصفیه آب در مسیر، فیلترهای قابل‌حمل یا قرص‌های تصفیه‌کننده همراه داشته باشید. غذاهای خشک، سبک و پرکالری مانند آجیل، شکلات، میوه خشک، گرانولا، غذاهای خشک‌شده (مانند پوره سیب‌زمینی آماده) و کنسروهای کوچک توصیه می‌شوند. در صعودهای چندروزه، به کالری موردنیاز روزانه (حدود 3000 تا 4000 کالری) توجه کنید.

 

وسایل پخت‌وپز در صورت نیاز

برای صعودهای چندروزه، وسایل پخت‌وپز مانند اجاق‌گاز کوچک، کپسول سوخت، قابلمه سبک، قاشق‌چنگال و فندک ضدآب ضروری هستند. اجاق‌های گازی قابل‌حمل و سبک (مانند مدل‌های MSR) برای کوهنوردی مناسب‌اند. هنگام استفاده از اجاق، به ایمنی توجه کنید و آن را روی سطح صاف و دور از مواد قابل‌اشتعال قرار دهید. همچنین، ظروف تیتانیومی یا آلومینیومی سبک برای کاهش وزن کوله‌پشتی توصیه می‌شوند.

 

چراغ پیشانی برای لیست تجهیزات کوهنوردی

چراغ پیشانی برای حرکت در تاریکی، کمپینگ یا مواقع اضطراری ضروری است. چراغ‌هایی با نور قوی (حداقل 200 لومن)، باتری قابل‌شارژ و وزن سبک انتخاب کنید. مدل‌هایی با قابلیت تنظیم شدت نور و حالت‌های مختلف (مانند نور قرمز برای حفظ دید در شب) کاربردی‌تر هستند. همیشه باتری اضافی یا پاوربانک همراه داشته باشید تا در صورت نیاز چراغ را شارژ کنید.

 

لوازم شخصی و بهداشتی

لوازم بهداشتی مانند مسواک، خمیردندان کوچک، دستمال مرطوب، کیسه زباله، محصولات بهداشتی زنانه (در صورت نیاز) و صابون مایع فشرده باید در لیست وسایل کوهنوردی قرار گیرند. از محصولات فشرده و سبک استفاده کنید و زباله‌های خود را در کیسه زباله جمع‌آوری کنید تا طبیعت را پاکیزه نگه دارید. همچنین، دستمال کاغذی یا دستمال پارچه‌ای سبک برای شرایط مختلف مفید است.

 

| اگه نمی‌دونی چه کیسه‌خوابی برات مناسبه، مقاله «راهنمای خرید کیسه خواب» کمکت می‌کنه درست انتخاب کنی. حتماً بخونش!  |

 

پاوربانک

پاوربانک برای شارژ گوشی، GPS، چراغ پیشانی یا دوربین ضروری است. پاوربانک‌های سبک با ظرفیت 10000 تا 20000 میلی‌آمپرساعت برای صعودهای چندروزه کافی هستند. برای کاهش وزن، پاوربانک‌های مقاوم در برابر ضربه و آب با شارژ سریع انتخاب کنید. در دماهای پایین، پاوربانک را نزدیک بدن یا داخل کیسه خواب نگه دارید تا باتری آن عملکرد بهتری داشته باشد.

 

 

لیست وسایل کوهنوردی : طناب کوهنوردی

طناب کوهنوردی یکی از تجهیزات حیاتی برای صعودهای فنی، صخره‌نوردی یا مسیرهای پرشیب است. طناب‌های پویا (Dynamic) برای جذب شوک در هنگام سقوط مناسب‌اند، در حالی که طناب‌های استاتیک برای کارهایی مانند بالاکشی بار استفاده می‌شوند. طناب‌هایی با قطر 9 تا 11 میلی‌متر و طول 50 تا 70 متر برای اکثر صعودها مناسب‌اند. هنگام خرید، به استانداردهای ایمنی (مانند UIAA) و وزن طناب توجه کنید. همچنین، یادگیری گره‌های کوهنوردی و تکنیک‌های استفاده از طناب ضروری است.

 

کلاه ایمنی

کلاه ایمنی برای محافظت از سر در برابر سقوط سنگ، برخورد با صخره یا لغزش در مسیرهای فنی ضروری است. کلاه‌های کوهنوردی باید سبک، مقاوم و دارای سیستم تنظیم اندازه باشند. مدل‌هایی با تهویه مناسب و گیره برای نصب چراغ پیشانی انتخاب کنید. کلاه را قبل از صعود امتحان کنید تا از راحتی و تناسب آن مطمئن شوید.

 

کرامپون

کرامپون‌ها برای صعود در مسیرهای یخی یا برفی ضروری‌اند. این ابزار به کفش کوهنوردی متصل می‌شود و با ایجاد چسبندگی، از لغزش جلوگیری می‌کند. کرامپون‌ها در انواع مختلف (تمام‌اتوماتیک، نیمه‌اتوماتیک و تسمه‌ای) موجودند؛ نوع مناسب را بر اساس کفش و نوع صعود انتخاب کنید. هنگام خرید، به تعداد و جنس تیغه‌ها (فولاد یا آلومینیوم) و سازگاری با کفش خود توجه کنید.

 

گتر از لیست وسایل کوهنوردی

گترها برای محافظت از پاها و کفش‌ها در برابر ورود برف، گل، سنگریزه یا آب به داخل کفش استفاده می‌شوند. گترهای ضدآب و مقاوم با سیستم بسته‌شدن محکم (زیپ یا چسب) برای کوهنوردی مناسب‌اند. گترهای بلند برای مسیرهای برفی و گترهای کوتاه برای مسیرهای خشک توصیه می‌شوند. هنگام خرید، به سایز و تناسب گتر با کفش خود توجه کنید.

 

| اگه تازه‌کاری، مقاله «وسایل کوهنوردی مبتدی» یه لیست کامل و ساده از تجهیزات ضروریه. حتماً بخونش! 🎒⛰️ |

 

لیست وسایل کوهنوردی یک‌روزه

کوهنوردی یک‌روزه معمولاً سبک‌تر است و به تجهیزات کمتری نیاز دارد. لیست وسایل کوهنوردی یک‌ روزه شامل موارد زیر است:

  • کوله‌پشتی 20 تا 30 لیتری
  • کفش کوهنوردی سبک و راحت
  • لباس مناسب فصل (لایه پایه و ضدآب در صورت نیاز)
  • آب (1 تا 2 لیتر بسته به مسیر)
  • غذای سبک (ساندویچ، آجیل، میوه خشک، شکلات)
  • عینک آفتابی و پماد ضدآفتاب
  • کیت کمک‌های اولیه کوچک
  • چراغ پیشانی با باتری اضافی
  • نقشه، قطب‌نما یا GPS
  • چاقو یا ابزار چندکاره
  • پاوربانک با ظرفیت کم (5000 میلی‌آمپرساعت)

این لیست برای صعودهای کوتاه و سبک طراحی شده است، اما همیشه شرایط آب‌وهوایی و مسیر را بررسی کنید تا از آمادگی کامل مطمئن شوید.

 

لیست وسایل کوهنوردی یک‌روزه در بهار

بهار به دلیل تغییرات آب‌وهوایی غیرقابل‌پیش‌بینی، نیازمند توجه ویژه به لیست وسایل کوهنوردی یک روزه در بهار است. در این فصل، باران‌های ناگهانی و دماهای متغیر شایع هستند. علاوه بر لیست پایه یک‌روزه، موارد زیر را به تجهیزات خود اضافه کنید:

  • کت ضدآب یا پانچو برای محافظت در برابر باران
  • لایه عایق اضافی (مانند ژاکت پشمی یا پلی‌استر)
  • دستکش سبک برای محافظت از دست‌ها در هوای سرد
  • کلاه آفتابی یا کلاه گرم (بسته به دما و پیش‌بینی هوا)
  • باتوم کوهنوردی برای مسیرهای لغزنده و گل‌ آلود
  • کیسه‌های ضدآب برای محافظت از وسایل الکترونیکی
  • قبل از صعود، پیش‌بینی آب‌وهوا را بررسی کنید و برای تغییرات ناگهانی آماده باشید.

 

| اگه قصد صعود به یکی از معروف‌ترین قله‌های تهران رو داری، مقاله «قله توچال» اطلاعات خوبی درباره مسیر و نکات صعود داره. حتماً بخونش! 🏔️ |

 

لیست وسایل کوهنوردی در تابستان

تابستان معمولاً گرم و خشک است، اما همچنان باید برای تغییرات ناگهانی آب‌وهوا و شدت نور خورشید آماده باشید. لیست وسایل کوهنوردی در تابستان شامل موارد زیر است:

  • لباس سبک و تنفسی (تی‌شرت و شلوار نازک از جنس مواد مصنوعی)
  • کلاه آفتابی با لبه پهن و عینک UV
  • آب بیشتر (حداقل 2.5 تا 3 لیتر به دلیل تعریق زیاد)
  • پماد ضدآفتاب با SPF بالا و بالم لب
  • کوله‌پشتی سبک با سیستم تهویه برای کاهش تعریق
  • غذاهای سبک و غیرفاسدشدنی (مانند آجیل، گرانولا و میوه خشک)
  • کیت کمک‌های اولیه با تأکید بر درمان آفتاب‌سوختگی
  • پاوربانک برای شارژ وسایل الکترونیکی
  • در تابستان، به هیدراتاسیون بدن توجه ویژه‌ای داشته باشید و از نوشیدن آب به‌صورت منظم غافل نشوید.

 

| می‌خوای یک شب امن و راحت توی کوه بگذرونی؟ مقاله “وسایل لازم برای شب ماندن در کوه” همه تجهیزات ضروری رو بهت معرفی می‌کنه. |

 

نکات کلیدی برای تهیه چک لیست وسایل کوهنوردی

تهیه لیست لوازم کوهنوردی تنها به انتخاب تجهیزات محدود نمی‌شود. در ادامه، نکات تخصصی برای بهینه‌سازی این لیست ارائه می‌شود:

تناسب با نوع صعود: تجهیزات را بر اساس نوع کوه (صخره‌ای، یخی، یا ترکیبی)، فصل، و مدت سفر انتخاب کنید. برای مثال، صعودهای زمستانی به تجهیزات عایق و ضدآب بیشتری نیاز دارند.

سبک‌سازی کوله‌پشتی: وزن کوله‌پشتی را با انتخاب تجهیزات سبک و چندمنظوره کاهش دهید. به‌عنوان مثال، یک جکت چندلایه می‌تواند جایگزین چند لباس سنگین شود.

آزمایش پیش از سفر: تمام تجهیزات، به‌ویژه کفش، کوله‌پشتی، و کیسه خواب، را پیش از سفر امتحان کنید تا از راحتی و کارایی آن‌ها مطمئن شوید.

مشاوره با حرفه‌ای‌ها: اگر مبتدی هستید، با کوهنوردان حرفه‌ای، مربیان، یا فروشندگان تخصصی مشورت کنید تا لیست وسایل کوهنوردی شما کامل و مناسب باشد.

بررسی شرایط آب‌وهوا: پیش‌بینی آب‌وهوا را بررسی کنید و تجهیزات را بر اساس آن تنظیم کنید. برای مثال، در شرایط طوفانی، جکت‌های ضدباد و چادرهای مقاوم‌تر لازم‌اند.

آموزش استفاده از تجهیزات: یادگیری نحوه استفاده از کلنگ یخ، کرمپون، یا ابزارهای نجات قبل از صعود ضروری است.

بسته‌بندی هوشمند: تجهیزات را به‌گونه‌ای در کوله‌پشتی قرار دهید که وسایل سنگین در مرکز و نزدیک به کمر باشند تا تعادل بهتری داشته باشید.

 

| با خوندن مقاله “کاربردی‌ ترین وسایل کوهنوردی” یاد می‌گیری چه تجهیزاتی سفر رو راحت‌تر و ایمن‌تر می‌کنه. حتماً بخون! |

 

چالش‌های رایج در تهیه لیست وسایل کوهنوردی و راه‌حل‌ها

تهیه لیست وسایل کوهنوردی ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد. در ادامه، برخی چالش‌های رایج و راه‌حل‌های آن‌ها بررسی می‌شوند:

  • هزینه بالای تجهیزات:

راه‌حل: تجهیزات دست‌دوم باکیفیت یا اجاره‌ای را بررسی کنید. همچنین، برندهای اقتصادی مانند Quechua گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای دارند.

  • وزن زیاد کوله‌پشتی:

راه‌حل: تجهیزات سبک و چندمنظوره انتخاب کنید. برای مثال، یک چادر فوق‌سبک یا کیسه خواب فشرده می‌تواند وزن را کاهش دهد.

  • عدم آشنایی با تجهیزات:

راه‌حل: پیش از خرید، نظرات کاربران را در وب‌سایت‌هایی مانند REI یا Amazon بخوانید و با فروشندگان تخصصی مشورت کنید.

  • انتخاب نامناسب برای شرایط آب‌وهوا:

راه‌حل: پیش‌بینی آب‌وهوا را بررسی کنید و تجهیزات را بر اساس آن تنظیم کنید. برای مثال، در شرایط مرطوب، کیسه خواب مصنوعی بهتر عمل می‌کند.

 

جمع‌بندی

تهیه لیست وسایل کوهنوردی دقیق و متناسب با نوع صعود، فصل و شرایط محیطی، کلید موفقیت در هر ماجراجویی کوهستانی است. این لیست به شما کمک می‌کند تا ایمن، سبک و با اعتمادبه‌نفس به دل طبیعت بزنید. انتخاب تجهیزات باکیفیت و مناسب، نه‌تنها از شما در برابر خطرات احتمالی محافظت می‌کند، بلکه تجربه‌ای لذت‌بخش و خاطره‌انگیز را برایتان به ارمغان می‌آورد. پیش از هر صعود، چک لیست خود را مرور کنید، وسایل را بررسی کنید و از آمادگی کامل خود مطمئن شوید. کوهنوردی فرصتی بی‌نظیر برای کشف زیبایی‌های طبیعت و تقویت روحیه است؛ با تجهیزات مناسب و برنامه‌ریزی دقیق، این ماجراجویی را به بهترین شکل تجربه کنید.

 

سوالات متداول

۱. چه وسایلی برای کوهنوردی یک‌روزه ضروری هستند؟
در لیست وسایل کوهنوردی یک‌روزه، اقلامی مثل کفش مناسب، کوله‌پشتی سبک، بطری آب، تنقلات، بادگیر، نقشه یا GPS و جعبه کمک‌های اولیه اهمیت بالایی دارند.

۲. تفاوت کفش کوهنوردی با کفش ورزشی معمولی چیست؟
کفش‌های کوهنوردی طراحی شده‌اند برای مسیرهای ناهموار و شرایط سخت. آن‌ها از مچ پا حمایت بیشتری می‌کنند و اصطکاک بالاتری دارند که برای امنیت حیاتی است.

۳. آیا برای کوهنوردی در تابستان هم نیاز به لباس گرم داریم؟
بله، در چک لیست وسایل کوهنوردی تابستانه هم باید یک لایه لباس گرم مثل پلار یا بادگیر در نظر گرفته شود، چون دمای ارتفاعات به‌طور ناگهانی ممکن است کاهش پیدا کند.

۴. چه حجم کوله‌پشتی برای برنامه‌های یک‌روزه مناسب است؟
برای برنامه‌های کوتاه و یک‌روزه، کوله‌پشتی ۲۰ تا ۳۰ لیتری کفایت می‌کند و فضای کافی برای وسایل ضروری فراهم می‌نماید.

۵. چراغ‌قوه پیشانی (هدلایت) واقعاً لازمه؟
هدلایت یکی از اقلام حیاتی در لیست وسایل کوهنوردی است؛ حتی اگر شب‌مانی در برنامه نباشد، شرایط پیش‌بینی‌نشده می‌تونه شما رو به نور نیازمند کنه.

۶. چطور می‌تونم وسایل کوهنوردی خوب و باکیفیت تهیه کنم؟
برای تهیه تجهیزات مناسب، فروشگاه‌های تخصصی، بررسی تجربه دیگر کوهنوردان و توجه به برندهای معتبر، روش‌هایی مؤثر هستند.

 

منبع

کلیدی‌ترین نکات صعود به قله‌ها و ارتفاعات

زمان مطالعه: 4 دقیقه

بهترین راهکار برای لذت بردن از کوهنوردی، این است که از قبل برنامه ریزی کرده باشید . در مسیر کوهنوردی ، باید انتخاب های درستی انجام دهید و فقط به خودتان متکی باشید . در پایین 22 مورد از کلیدی ترین نکات صعود را بیان کرده ایم .

– نکات صعود که شما را در مسیر درست نگه می‌دارد :

1- هیچ گاه به صورت انفرادی به کوهنوردی نپردازید . همیشه با یک گروه یا حداقل یک نفر از دوستانتان این کار را انجام دهید تا در صورت بروز حادثه به کمک شما بیایند.

2 – مسیر هایی که به مقصدتان ختم می شود را کامل بررسی کنید ، اگر این به معنی خرید نقشه ی بزرگ تر و یک قطب نما ( حتی جی پی اس ) می باشد ، حتما آن ها را تهیه کنید . در این مطلب لیست کامل تجهیزات کوهنوردی را ذکر کرده ایم .

3- در مسیر های صعود خود ، شاید برای پر کردن بطری آب خود به آب نیاز داشته باشید . حتما منابع آبی مسیر را قبل از صعود شناسایی کنید و روی نقشه، آن ها را مارک کنید .

4- همیشه قبل از صعود خود، به پیش بینی های هواشناسی گوش دهید و سعی کنید چند لایه لباس بیشتر به تن داشته باشید تا در صورت گرم بودن ، آن ها را در بیاورید. جهت مشاهده وضعیت هوای قله های ایران میتوانید از سایت هواکوه کمک بگیرید.

5- اگر سگ و یا حیوان خانگی با خود همراه دارید ، مطمئن شوید که به همراه داشتن آن ها در مسیر مجاز است . هرجای دنیا قوانین خاصی در مورد سگ ها وجود دارد.

نکات صعود که شمـــا را ایمـــن نگــه می دارد :

 

6 – امنیت شما در مسیر تنها به عهده ی خود شماست . دقیقا روی مسیر حرکت کنید و از میانبر و مسیر های فرعی خودداری کنید .

7- تواناهایی خود را بشناسید . بهتر است در اولین صعود خود ، محافظه کارانه عمل کنید . ارتفاع زیاد، بالا رفتن از آن و گرما می توانند کوهنوردی را به شدت دشوار کند.

8- همیشه وضعیت پزشکی و سلامت خود را قبل از صعود به ارتفاعات ، چک کنید . زانو و کمر درد ، بیماری های قلبی ، دیابت ها ، آسم و اغلب بیماری های دیگر در هنگام کوهنوردی و تغییرات شدید جوی تشدید می شوند .

9 -از عصاها و باتوم های کوهنوردی برای برداشتن فشار از روی زانوهایتان استفاده کنید . قبل از خرید حتما مقاله ” کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟ ” را مطالعه کنید .

10 – کوله پشتی خود را تا جایی که ممکن است سبک کنید . آب و غذا باید سنگین ترین موجودی درون کوله پشتی شما باشد .

11 – حتما یک کوله پشتی با کیفیت و ترجیحا ضد آب که مناسب آناتومی بدن شما باشد را خریداری کنید . برای اطلاعات بیشتر مقاله ” چگونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی را انتخاب کنیم ” را مطالعه فرمایید.

12 – بوت های کوهنوردی همیشه نسبت به کفش های ورزشی عملکرد بهتری در ارتفاعات دارند . اما قبل از استفاده از آن ها در صعود، سعی کنید چند روز به طور معمول آن ها را پا کنید تا مطمئن شوید پای شما را نمی زنند .

13 – عینک های آفتابی ، کرم های ضد آفتاب ، اسپری های حشره کش و یک کیف کمک های اولیه، همیشه انتخاب های هوشمندانه ای در صعود هستند .

نکات صعود که انــــرژی شما را ذخیـــــره می کند :

 

14 – سعی کنید مسیر خود را با سرعتی یکنواخت طی کنید تا بتوانید در طول راه با یکدیگر گفت و گو کنید . زمانی که احساس خستگی کردید حتما استراحت کنید .

15 – هر 1 ساعت یک بار حتی اگر فکر میکنید به استراحت نیاز ندارید، در مکانی توقف کنید .

16 – هیچ گاه با شکم خالی به کوهنوردی نپردازید . مطمئن باشید قبل ، هنگام و بعد از صعود نیز، چیزی خورده باشید .

17 – مطمئن باشید که خوراکی های که با خود همراه دارید پر از کربوهیدارت ها و نمک است . کربوهیدارت به شما انرژی و نمک نیز الکترولیت های بدن شما را کنترل می کند .

18 – همیشه با خود کیسه زباله ای همراه داشته باشید . هیچ زباله ای را در مسیر رها نکنید .

19 – قبل از این که تشنه شوید آبی بنوشید . برای هر ساعت کوهنوردی ، نیمی از یک چهارم آب همراه خود را بنوشید .

نکات پایـــــان دادن به صـــــعود :

 

20 – فرض کنید دو برابر زمانی که برای بالارفتن صرف کرده اید برای پایین آمدن نیاز خواهید داشت .

21 – در راه پایین آمدن ،مسیر درست را به دیگر کوهنوردان نشان دهید .

22 – طوری برنامه ریزی کنید که قبل از غروب آفتاب ، صعود خود را خاتمه داده باشید . اگر در هنگام تاریکی نیز در راه بودید ، یک چراغ قوه با یک باطری اضافه و یا یک هدلامپ را با خود همراه داشته باشید .

منبع : IEXPLORE

آموزش اسکی و انواع آن+مهمترین نکات این ورزش!

زمان مطالعه: 15 دقیقه

اگر خواهان انجام اسکی و آموزش اسکی، این ورزش مهیج و جذاب هستید می‌توانید از آموزش زیر برای آشنایی با اسکی استفاده کنید، اما همیشه توصیه می‌شود از مربیان متخصص که دارای مدرک مربیگری هستند، پیست‌های اسکی و وسایل ورزشی استاندارد برای حفظ سلامت و موفقیت در این ورزش بهره بگیرید.

در ابتدا سراغ انواع ورزش اسکی میرویم:

انواع ورزش اسکی

اسکی در حقیقت یکی از جذاب ترین و هیجان انگیز ترین رشته های ورزشی در تمام دنیا می باشد که با بارش برف افراد زیادی برای تفریح به سمت آن می روند. برای رفتن به سمت این ورزش در ابتدا باید با انواع آن آشنا باشید تا علاقه خود را پیدا کنید.

اگر به کوهنوردی در زمستان علاقه دارید در این دوره میتوانید مطالب جذابی در این باره آموزش ببینید.

  •  اسکی آلپاین

طی آن اسکی بازان از ارتفاعات کوه به طرف پایین کوه اسکی می کنند که از نظر سرعت و عبور به صورت زیگزاگ از بین چوبهای پرچم امتیازاتی به آنها داده می شود.

  • اسکی مارپیچ و مارپیچ کوچک

این نوع اسکی در دامنه یک شیب انجام می شود و اسکی باز باید از بین چوبهای پرچم با حرکات مارپیچ یا زیگزاگ عبور کند. 

  •  اسکی سرعت یا شوس

این اسکی با روش آزاد و با سرعت زیاد در یک مسیر مستقیم و بدون پیچ و کنترل انجام می شود.

  • اسکی باله

نوعی مسابقه در اسکی آزاد است که در آن هر اسکی باز یک عمل یا یک حرکت زیبا و جالب باله را با ترنم موسیقی در یک شیب ملایم انجام می دهد.

  • اسکی استقامت بیاتلون

مسابقه قهرمانی اسکی است که در آن مسابقه دهندگان متجاوز از ۲۰ کیلومتر اسکی صحرایی انجام می دهند و در یک نقطه معین متوقف می شوند، سپس با اسلحه به طرف هدفهایی که در آنجا قرار داده شده است نشانه گیری می کنند. اسکی بازی که هدف را زودتر از دیگران ببیند و به طرف آن شلیک کند برنده است. اسکی بازی هم که هدف را پیدا کند ولی مدتی برای یافتن آن معطل شود آن مدت زمان را بعنوان جریمه از امتیاز کلی او کسر می کنند.

  •  اسکی صحرانوردی

مسافت این مسابقه اسکی۵۰ کیلومتر است و معمولاً شامل اسکی کردن از فراز و نشیب تپه ها و در سطح زمین می باشد. وسیله اسکی مخصوص این مسابقه(چوب اسکی) باریک تر و سبکتر از سایر اسکی هاست و کفش آن نیز به دلیل مسافت زیاد سبک می باشد و از ناحیه پنجه پا به اسکی وصل می شود.

  • اسکی دانهیل(down hill)

در این مسابقه اسکی باز باید از بالای ارتفاعات مستقیماً بطرف دامنه کوه پایین بیاید. این مسابقه از ارتفاع ۶۱۰ متری و به طول ۵/۱ تا ۳ مایل انجام می شود. اسکی بازان به فاصله یک یا دو دقیقه از یکدیگر به طرف پایین حرکت می کنند و سریعترین اسکی باز برنده شناخته می شود.

  •  اسکی آزاد

در این مسابقه اسکی بازان به طور انفرادی و جداگانه با روشی که در انجام اسکی به کار می برند از دوران امتیاز دریافت می کنند بطور کلی در اسکی آزاد ۳ حرکت انجام می شود.

الف- فرود از دامنه کوه و دور زدن تپه ها و برآمدگی ها

ب- انجام عملیات باله

ج- آکروبات در دامنه کوه و پرش هوایی

 اصول ابتدایی آموزش اسکی

برای انجام هر نوع ورزشی یکسری اصول ابتدایی وجود دارد که باید آنها را به ذهن سپرد و همیشه به خاطر داشت که ورزش اسکی هم از این قاعده مستثنا نیست.

جاذبه

جاذبه زمین موجب میشود در مستقیم ترین مسیر از بالاترین نقطه کوه به پایین برسید. این مسئله همیشه خوب نیست پس توانایی هدایت و کنترل بسیار مهم است.

تعادل

برف لغزنده است بنابراین پایین آمدن از کوه به آرامی کار دشواری است.

لباس مناسب اسکی

  • خود را گرم نگه دارید. هر روز صبح وضعیت آب و هوا را چک کنید و لباس و لوازم اسکی مناسب داشته باشید تا گرم بمانید و دید داشته باشید.
  • عینک آفتابی و گاگل (برای روزهای ابری) همراه خود داشته باشید.
  • برای در امان ماندن در برابر سرما زیر لباس های خود لباس نخی نپوشید. برای اطمینان بیشتر چند لایه لباس بپوشید و در نزدیک ترین فاصله به پوست از لباس های گرم و غیرقابل نفوذ استفاده کنید.
  • فقط یک جفت جوراب بپوشید؛ با پوشیدن تعداد زیاد جوراب سردتان می شود.
  • مطمئن شوید لباس بیرونی تان ضد آب است؛ به خصوص در نیمه میانی بدن.
  • چند کیسه یا کیف مخصوص همراه خود داشته باشید تا مواقعی که هوا گرم تر میشود، لباس های اضافی را در آورده و با خود حمل کنید.
  • از پوست خود در برابر نور آفتاب و برف و باد محافظت کنید. برف روی پرتوهای خورشید تاثیر میگذارد اما شما نمی توانید اثر آن را حس کنید.
  • چند کرم ضدآفتاب همراه خود داشته باشید، بعضی کرم ها از آسیب های باد و سوز سرما نیز جلوگیری میکنند که بسیار مناسب اند.
  • هر پیست اسکی یک رنگ دارد پس به رنگ ها توجه کنید؛ سبز آسان ترین است، بعد آبی، قرمز و سیاه از همه سخت تر است.
  •  با دقت اسکی کنید و از اسکی کردن در نقاط عمیق در زمان های نامناسب (صبح زود و عصر تا دیروقت) خودداری کنید.
  • حادثه پیش میاید؛ بهتر است از بیمه ای که آسیب های ناشی از ورزش های زمستانی را پوشش میدهد استفاده کنید.

 

 لوازم مورد نیاز برای آموزش ورزش اسکی

برای آموزش اسکی مبتدی ابتدا باید بدانید تجهیزات این رشته ورزشی چیست تا بتوانید در کوهستان های بلند اسکی بازی کنید. بعضی از این تجهیزات کمی گران هستند که می توانید از باشگاه هایی که به آن مراجعه می کنید آن ها را کرایه کنید در هر صورت باید این وسایل را داشته باشید چه بخرید و چه نخرید. به طور کلی وسایل این رشته هیجانی و مفرح به دو بخش یعنی بخش پوشاک اسکی و بخش وسایل اسکی که همان ست اسکی است تقسیم می شود.

 

لیست کامل لوازم اسکی را از اینجا ببینید.

 

  • بخش پوشاک اسکی:

کاپشن اسکی

شلوار اسکی

جوراب های اسکی

عینک اسکی

  • بخش ست اسکی:

چوب اسکی

فیکس

باتوم

کفش اسکی

کلاه ایمنی

آموزش اسکی : نحوه استفاده از لوازم اسکی و طرز ایستادن

 

 حالت قرارگیری بدن در اسکی

موقع اسکی کردن حالت بدن دائم در حال تغییر است، برای مبتدی ها نکته اصلی خم نگه داشتن زانو ها و هم سو بودن پا ها است. مهارت مهم بعدی توانایی حرکت روی برف است. زانو های خم کمک میکند از فراز و نشیب ها به راحتی عبور کنید.

طرز ایستادن در اسکی

تکیه کردن به کفش های اسکی موجب افزایش کنترل و تعادل میشود. فرض  کنید میخواهید در یک استخر شنا کنید؛ در این صورت بدن خود را به جلو متمایل می کنید نه عقب. باید همیشه آماده حرکت باشید.

 با دقت نگاه کردن و انعطاف هنگام اسکی

کل بدن باید برای هر نوع حرکتی آماده باشد علاوه بر زانو، آرنج خود را با زاویه 75 درجه جلوی خود قرار دهید. این حالت به حرکت درست باتوم ها کمک میکند. همیشه به جلو نگاه کنید. نگاه شما باید به کوه باشد نه پاهایتان.

حالت صحیح باتوم های اسکی

ساعد خود را همراه با بازوها در خلاف جهت باتوم ها حرکت دهید (با زاویه ای بین 70 تا 80) در این حالت وقتی باتوم ها را جلوی خود نگه می دارید ، وزن بدنتان جلو می افتد. به این شکل می توانید کنترل خود را افزایش دهید.

 حرکت مچ ها در اسکی

اگر باتوم ها را درست بگیرید، برای حرکت کردن کافی است تنها مچ ها را حرکت دهید؛ اگر بازوهایتان را حرکت دهید تعادل خود را از دست میدهید. اگر حرکت دادن باتوم ها را با استفاده از مچ دست تمرین کنید، خیلی زود انجام این حرکت برایتان ساده میشود.

محکم نگه داشتن نیم تنه در اسکی

در طول حرکت بدن خود را محکم نگه دارید. چرخیدن حین اسکی کردن یکی از اشتباهات رایج است. این مسئله باعث میشود حالت صحیح بازو هایتان به هم برسد و کنترل و تعادل خود را از دست بدهید. همچنین بازگشت به حالت صحیح قبلی برایتان سخت میشود.

 فواید ورزش اسکی چیست؟

یکی از بارزترین و شایع ترین فواید این ورزش هیجانی و مهیج ارتقای سیستم قلبی و عروقی بدن است. همچنین با انجام این رشته ورزشی همراه دوستانتان می توانید هوشیاری خود را ارتقا دهید که همین امر باعث می شود فرد بتواند حین ورزش کردن عکس العمل سریعی نسبت به هر محرک خارجی از خود نشان دهد. همچنین با این رشته ورزشی می توانید از شر استرس ها و اضطراب های روزانه خود خلاص شوید.

این ورزش محبوب با تنظیم کردن گردش خون شما باعث می شود کاری کند که تمامی بافت های بدنتان در بهترین حالت از خودشان قرار بگیرند که همین موضوع باعث می شود کمتر به بیماری هایی مانند فشار خون یا سکته قلبی دچار شوید. وقتی مدت طولانی اسکی بازی کنید کلسترول خوب خونتان افزایش پیدا می کند در نتیجه بیشتر کالری میسوزانید.

اگر دوست دارید در مورد تاثیر ورزش بر پریود بانوان بیشتر بدانید، اینجا کلیک کنید.

 

 حرکات مبتدی اسکی آلپاین

در این بخش دو نوع حرکت در ورزش اسکی آلپاین رو توضیح داده ایم:

  • آموزش اسکی : حرکت جلو/عقب

Fore/Aft movement

حرکت جلو/عقب در امتداد اسکیها اتفاق میافتد و بوسیله زانو، مچ پا، مفصل لگن، حرکت ستون فقرات و موقعیت دستها کنترل میشود.انجام این حرکت منتهی به برخورداری اسکی باز از تعادل می شود.هدف از حرکت جلو/عقب این است که به اسکی باز اجازه دهد که در موقعیت ورزشی بماند و تعادل خود را حفظ کند. وضعیت اسکی باز در طول اسکی بسته به نوع پیست و بنا به خواسته اسکی باز ممکن است تغییر کند. تعادل جلو/عقب همیشه یک موقعیت چالشی بوده و اغلب مربوط به تعادل پویا میباشد. اسکی باز به صورت مداوم وضعیت خود را تغییر میدهد تا تعادل خود را حفظ کند.

بیاد داشته باشید مرکز ثقل دقیقاً در بالای مرکز سطح اتکا و بین اسکیها میباشد. برای برخورداری از حالتی مناسب بر روی چوب های اسکی یا همان حالت ورزشی می بایست مچ هر دو پاها، زانوها و باسن نسبتاً به طور مساوی خم شده باشد. باسن در راستا و بالای پاها قرار گرفته و بالاتنه کمی به طرف جلو متمایل باشد. پاها به اندازه عرض لگن باز بوده و زانوها کمی متمایل به خارج و تقریباً در راستای انگشت دوم پا قرار می گیرند.

در حالیکه کف اسکیها بر روی برف قرار دارد دستها در جلوی بدن کمی باز تر از عرض شانه و تقریباً در ارتفاع ناف قرار خواهند گرفت. در این حالت وزن اسکی باز به طور یکنواخت بین دو اسکی توزیع خواهد شد.

  • حرکت چرخشی

Rotational movement

در این وضعیت ران ها زیر کاسه لگن می چرخد و هر پا یک محور عمودی چرخشی محسوب میشوند. دو نقطه ای را که میشود برای این محور به آن اشاره کرد نقطه ای از کف پا که درست زیر مچ پا است و سر استخوان ران می باشد. هر پا به طور مستقل حول محور خودش میچرخد. اغلب چرخشها در این محور در مفصل لگن اتفاق میافتد که بوسیله عضلات متصل به ران و لگن کنترل میشود. در زمان چرخش پا در این مفصل، تفکیک چرخشی بین لگن و استخوان ران (جدایی حرکتی اندام تحتانی از فوقانی) اتفاق میافتد.

چرخش ران در زمان اسکی کردن نیازمند ترکیب چرخش داخلی و دور پاها است. ( مقدار هر کدام از آنها به مقدار خم شدن پا بستگی دارد). بنابراین زمان هر پیچ، یک ران به داخل و نزدیک به محور بدن در حالیکه پای دیگر به طرف خارج و دور از محور بدن می چرخد. عضلاتی که برای ابداکشن استفاده میشود قادرند نیروی چرخشی قوی تری نسبت به عضلاتی که برای ابداکشن استفاده می شوند، بوجود بیاورند. بنابراین پای خارجی می تواند نیروی بیشتری و پیچ قوی تری ایجاد کند.

 

مراحل مهم آموزش اسکی

1- مرحله یک آشنایی با جدول و راهنمای مسیردر پیست‌های اسکی

پیست‌های اسکی دارای مسیر‌های متفاوت برای اسکی بازان مبتدی، متوسط و حرفه‌ای هستند، پس باید ابتدا مسیر اسکی را متناسب با میزان آموزشی که دیده اید انتخاب کنید و از رفتن به مسیر‌های سخت خودداری کنید، زیرا دارای شیب و پیچ‌های تند است و احتمال آسیب دیدگی شما وجود دارد.

2- مرحله دوم همیشه فاصله ایمنی را با سایر اسکی بازان حفظ کنید

یکی از خطر‌های شایع در پیست‌های اسکی برخورد اسکی بازان با همدیگر یا افرادی است که به بازی اسنوبورد می‌پردازند. برخورد می‌تواند منجر به آسیب دیدگی شما و وسایل اسکی شود به همین دلیل همیشه بعد ازآخرین نفر و با فاصله مناسب حرکت کنید.

3- مرحله سوم از آموزش اسکی مسیر حرکت خود را کنترل کنید

در اسکی به ویژه در مراحل اولیه زمانی که مبتدی هستید از انجام حرکت‌های نمایشی و دادن انحنا به بدن و چوب اسکی خودداری کنید، زیرا امکان زمین خوردن شما وجود دارد. درمراحل اولیه باید دریک مسیر مستقیم حرکت کنید و زاویه انحنای کمر، نحوه به دست گرفتن باتوم‌های اسکی و فاصله بین چوب‌های اسکی را به دقت رعایت کنید.

4- مرحله چهار سرعت عکس العمل خود را بالا ببرید

اگر در زمان حرکت سطح جلوی خود در پیست اسکی استاندارد را ندیدید و یک تپه کوتاه درآنجا قرارداشت و شما عمق تپه یا افرادی را که زیر آن ایستاده اند را نمی‌بینید سعی کنید بالای تپه توقف کنید. نداشتن دید کافی ازجلو می‌تواند منجر به آسیب دیدگی شدید ورزشکار شود.

5- مرحله پنجم آماده سازی وسایل و تجهیزات اسکی

همیشه از وسایل استاندارد برای انجام ورزش اسکی استفاده کنید که متناسب با وزن، قد و سایز پای شما باشد، چکمه اسکی نباید به اندازه‌ای تنگ باشد که سبب فشردگی سر پنجه پای شما شود، یکی از بخش‌های ورزش اسکی پیاده روی با چوب اسکی برای رسیدن به منطقه مورد نظر است به همین دلیل باید کفش استاندارد داشته باشید تا دچار خستگی نشوید و نیز رطوبت به درون کفش‌ها نفوذ نکند.

یادگیری چگونگی نصب کفش روی چوب اسکی نیز دارای اهمیت است و باید به خوبی کفش روی بدنه و قلاب مخصوص چوب اسکی قراربگیرد تا احتمال بروز آسیب ورزشی کاهش یابد. چوب اسکی دارای نوعی قفل است که به وسیله آن کفش از آن جدا می‌شود، روش قفل و باز کردن کفش روی چوب اسکی را باید به خوبی بیاموزید تا درصورتی که دچار زمین خوردگی شدید به سرعت پای خود را آزاد کنید تا از آسیب دیدگی بیشتر جلوگیری شود.

6- مرحله ششم از آموزش اسکی مربیان خوب بهره بگیرید

ثبت نام درکلاس‌های آموزش اسکی اگر مهارت این ورزش را ندارید یک توصیه عالی برای یادگیری اصولی و مرحله به مرحله آن است، حتی اگر بزرگسال هستید درکلاس‌ها شرکت کنید، زیرا ورزش اسکی فوت و فن‌های زیادی دارد. هیچ گاه به تنهایی در زمانی که دراسکی مبتدی هستید به انجام این ورزش به ویژه خارج از پیست‌های استاندارد نپردازید، زیرا امکان خطر‌های فراوان وجود دارد.

7- مرحله هفتم ازآموزش اسکی با نوع حرکت در اسکی آشنا شوید

راه رفتن با استفاده از چوب اسکی به صورت اقفی و عمودی انجام می‌شود، یکی از بهترین تمرین‌ها راه رفتن افقی با چوب اسکی است دراین شیوه هربار چوب اسکی را جای پای قبلی خود می‌گذارید و به صورت افقی درمسیرجابه جا می‌شوید.

دراسکی باید فرم بدن انحنای مناسب داشته باشد و گرنه افزون بر ناتوانی دراجرای حرکت، دچار مشکل کمر درد نیز می‌شوید، گرفتن دسته باتوم‌ها و انداختن بند دسته به دور مچ‌ها سبب جلوگیری از سقوط و ازدست دادن باتوم در زمان اسکی می‌شود.

8- مرحله هشتم توقف از رو به رو و از پشت سر

برای توقف چه از رو به رو و چه ازپشت سر چوب‌های اسکی باید به شکل حرف انگلیسی V در پایان حرکت شما قراربگیرند. اگر درحال پایین آمدن ازتپه هستید و می‌خواهید بایستید نوک تیز حرف V باید به سمت خارج و در مقابلتان باشد و اگر می‌خواهید درحالی که به سمت عقب می‌روید بایستید نوک تیز نحوه قرارگرفتن چوب‌ها باید به سمت خارج و درپشت سرتان باشد.

 *دقت کنید که چوب‌های اسکی برروی هم قرار نگیرند و تنها درکنارهم مماس شوند، زیرا قرارگرفتن چوب‌های اسکی برروی هم سبب از دست دادن تعادل شما می‌شود.

9- مرحله نهم چگونه بچرخید و جهت خود را دگرگون کنید

یکی از مواردی که در زمان انجام ورزش اسکی وآموزش اسکی باید آن را یاد بگیرید چگونگی چرخش به چپ یا راست است. برای این کار قبل از اقدام به چرخش جهت خود را مشخص کنید، درمسیر مستقیم حرکت کنید و با استفاده از یکی از باتوم‌ها و قراردادن آن روی زمین به سمت مورد نظر بچرخید. دو چوب اسکی باید زاویه کمی از هم در زمان گردش پیدا کنند و گرنه دچار برهم خوردن تعادل می‌شوید.

10- مرحله دهم چگونه ایمن به زمین بخوریم

زمین خوردن دراسکی یکی از اتفاق‌های غیر قابل اجتناب است و حتی بسیاری از اسکی بازان حرفه‌ای نیز زمین می‌خورند. مهمترین اصل در زمین خوردن ایمنی و سالم ماندن و نیز زمان مناسب برای زمین خوردن است. اگر سرعت حرکتتان تند و درمقابل دره‌ای قراردارید و نمی‌توانید توقف کنید، زمین خوردن یکی از راه‌های مناسب برای جلوگیری از آسیب دیدگی جدی است. در هنگام زمین خوردن بهترین وضع افتادن برروی یک پهلو مانند حالت خواب و قرارگرفتن آرنج زیر سر برای جلوگیری از برخورد سربا زمین است تا به این ترتیب از صدمه بیشتر و بروز شکستگی جلوگیری شود.

11- مرحله یازدهم استفاده از تله سیژ و سایر امکانات موجود درپیست‌های اسکی استاندارد

اگر تمایل به انجام اسکی از ابتدای پیست دارید برای رفتن به نوک قله یا پیست می‌توانید از امکانات موجود درپیست مانند تله سیژ استفاده کنید. درزمان سوارو پیاده شدن ازاین وسیله حتماً به توصیه‌های اپراتور دستگاه عمل کنید و در زمان حرکت کمربند خود را ببندید و مراقب باشید چوب اسکی به زمین برخورد نکند. هرگز زمانی که دستگاه درارتفاع بالا از زمین و درحال حرکت است از آن پیاده نشوید، زیرا احتمال صدمه و حتی مرگ وجود دارد، همیشه در زمان ایمن و با اجازه اپراتور ازدستگاه خارج شوید و به اسکی بپردازید.

12- مرحله دوازدهم از دیگران ایده بگیرید و حرکت‌های آن‌ها را تکرار کنید

مشاهده نحوه اسکی افراد حرفه‌ای می‌تواند درآموزش اسکی نکات ارزشمندی درباره چگونگی حرکت و ترفند‌های این ورزش مهیج در اختیارتان قراردهد.

 

 

13- مرحله سیزدهم فرم ایستادن صحیح برروی چوب اسکی راتمرین کنید

اگر خیلی به جلو بر روی چوب و باتوم‌ها خم شوید کمرتان آسیب می‌بیند و نمی‌توانید به سرعت حرکت کنید، اگر هم عقب‌تر ازحالت معمول بایستید امکان افتادن از پشت و نیز برهم خوردن تعادل وجود دارد. بهترین وضع حالت نیمه نشسته برروی زانو‌ها است تا وزن بدن به خوبی برروی دو چوب اسکی پخش شود و بتوانید به خوبی حرکت کنید. در نهایت پس از چند ماه تمرین می‌توانید از پیست‌های حرفه‌ای برای اسکی استفاده کنید و با سرعت به اسکی بپردازید.

 

  • یادتان باشد چه در حال آموزش اسکی و چه بعد از اتمام آموزش اسکی برای حفظ ایمنی حتماً از کلاه و سایر وسایل محافظتی استفاده کنید و بدون اطلاع به دیگران درمکان‌های ناشناس به اسکی نپردازید. یک الی دو ساعت قبل از اقدام به اسکی خوراکی یا مایعات مصرف نکنید تا دچار سوء هاضمه و دل درد نشوید.

 

در این مقاله قسمت کوچکی از اسکی را آموزش دیدید و یاد گرفتید که اسکی چیست و چند نوع اسکی وجود دارد همچنین دراین ورزش مفرح نه تنها فعالیت عضلانی فرد ورزشکار منتهی به حرکت می شود بلکه نیروهاي وارده از محیط نیز عواملی براي پیش بردن اسکی باز به جلو خوهند بود لذا روح حاکم بر این ورزش بر گرفته از قوانین فیزیک و بر پایه تعامل مستمر انسان با طبیعت و نیروهاي موثر بر حرکت و جنبش استوار بوده و لازم است تمامی مشتاقان به این ورزش مفرح از سطوح مبتدي تا پیشرفته اطلاعات خود را در خصوص فرایندها و قوانین حاکم بر حرکت براي بهبود سطح تکنیکی خود افزایش دهند.

 

آموزش اسکی و جلوگیری از آسیب‌ها: چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟

 

۱. استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب

 

یکی از مهم‌ترین مراحل در فرآیند یادگیری اسکی، استفاده از تجهیزات ایمنی استاندارد است. در طول دوره آموزش اسکی، شما باید از تجهیزاتی مانند کلاه ایمنی، محافظ زانو، و چوب‌های اسکی که متناسب با قد و وزن شما هستند، استفاده کنید. این تجهیزات می‌توانند در کاهش خطرات و جلوگیری از آسیب‌های جدی مؤثر باشند.

 

۲. گرم کردن قبل از شروع به اسکی

 

گرم کردن بدن پیش از شروع به اسکی بخش حیاتی از هر دوره آموزش اسکی است. انجام تمرینات کششی و نرمشی می‌تواند انعطاف‌پذیری عضلات شما را افزایش دهد و از گرفتگی عضلات و آسیب‌های مفصلی جلوگیری کند. در واقع، بدن آماده شده شما می‌تواند از بروز آسیب‌های احتمالی در حین اسکی جلوگیری کند.

 

۳. تقویت عضلات و آمادگی جسمانی

 

آمادگی جسمانی، به ویژه تقویت عضلات پا، زانو و کمر، نقش بسزایی در کاهش خطر آسیب‌ها در طول اسکی دارد. در آموزش اسکی، زمانی که عضلات شما تقویت شوند، قادر خواهید بود به راحتی فشارهای ناشی از تغییر مسیر یا سرعت ناگهانی را تحمل کنید و از آسیب جلوگیری کنید.

 

۴. یادگیری تکنیک‌های صحیح اسکی

 

یادگیری تکنیک‌های صحیح در دوره‌های آموزش اسکی برای جلوگیری از آسیب‌ها ضروری است. تکنیک‌هایی مانند نحوه توقف، تغییر مسیر و کنترل سرعت می‌توانند از بروز تصادفات و مشکلات جلوگیری کنند. بنابراین، آموزش اصولی در این زمینه باعث می‌شود که بتوانید به‌درستی و با ایمنی کامل اسکی کنید.

 

۵. رعایت قوانین و اصول پیست

 

رعایت قوانین پیست اسکی بخش مهمی از فرآیند یادگیری اسکی است. انتخاب مسیر متناسب با سطح مهارت شما و توجه به علائم هشداردهنده در پیست می‌تواند از تصادفات و آسیب‌ها جلوگیری کند. همچنین، در هنگام اسکی باید به دیگر اسکی‌بازها توجه کرده و از برخورد با آن‌ها جلوگیری کنید.

 

۶. توجه به شرایط آب و هوایی

 

قبل از رفتن به پیست، شرایط آب و هوایی را بررسی کنید. در آموزش اسکی باید توجه داشته باشید که اسکی در شرایط نامساعد مانند مه یا برف سنگین می‌تواند خطرناک باشد. بهتر است در چنین شرایطی از انجام اسکی خودداری کنید و به ایمنی خود اولویت دهید.

 

۷. استراحت و هیدراتاسیون

 

در طول روزهای اسکی، حتماً زمان‌هایی برای استراحت و نوشیدن آب در نظر بگیرید. در دوره‌های آموزشی اسکی، زمانی که بدن شما خسته می‌شود یا دچار کم‌آبی می‌شود، توانایی تمرکز و واکنش‌ها کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند منجر به آسیب‌های جسمی شود. بنابراین، حفظ هیدراتاسیون و استراحت به‌موقع در هنگام اسکی از اهمیت زیادی برخوردار است.

 

۸. استفاده از تمرینات تقویتی خاص اسکی

 

تمرینات تقویتی که مخصوص اسکی طراحی شده‌اند می‌توانند کمک زیادی به شما کنند. این تمرینات می‌توانند در تقویت تعادل، هماهنگی بدن و قدرت عضلات نقش مهمی ایفا کنند. در کنار آموزش اسکی، انجام تمرینات تقویتی مناسب، می‌تواند مقاومت بدن شما را در برابر آسیب‌ها افزایش دهد.

 

شما با پیست های اسکی در ایران آشنایی دارید؟

نکات بهداشتی عادت ماهانه در طول کوهنوردی

زمان مطالعه: 6 دقیقه

هنگامی که برای یک کوهنوردی برنامه ریزی کرده اید و می دانید که دوره عادت ماهانه شما دقیقا قبل از برنامه و یا در طول آن آغاز می شود، چه راهکارهایی برای مواجه شدن با این موضوع دارید؟ زمانیکه برای اولین بار با این مساله مواجه شدید و نسبت به انجام موارد ضروری آگاه شده اید، متوجه خواهید شد که بروز عادت ماهانه در طول کوهنوردی عادی است و می توانید به راحتی استراحت کنید و این تصور و عقیده قدیمی ناتوان شدن خانم ها با شروع پریود فقط بعنوان یک افسانه و نه واقعیت تایید می شود. با داشتن کمی آمادگی و همچنین اطلاعات کافی در مورد زمان آغاز این روند طبیعی بدن، شما لازم نیست که ماهانه بیش از یکبار به فروشگاه های محصولات بهداشتی مراجعه کنید.

آگاهی از گزینه های انتخابی خود

انتخاب اصلی شما از بین محصولات بهداشتی مورد نیاز در دوره عادت ماهانه در طول کوهنوردی ، تامپون به همراه کاپ قاعدگی است که هریک دارای جوانب مثبت و منفی هستند.

سازماندهی وسایل مورد نیاز خود

 با استفاده از یک (go kit) جعبه یا کیف نگهداری ملزومات موردنیاز که جهت نگهداری وسایل بطور مرتب و جداگانه مورد استفاده قرار میگیرد، شما می توانید وسایل مرتب شده خود را در جای مناسب  قرار داده و بصورت تمیز نگهداری کنید.

آگاهی از دستور العمل های مربوط به ملزومات کوله پشتی

 حتما نکات و موارد ضروری مرتبط با چگونگی نگهداری وسایل موردنیاز برای کوله پشتی خود را بررسی کنید و توجه داشته باشید که ملزومات مهم را از قلم نیندازید.

کوهنوردی در زمان پریود

کاپ های قاعدگی و تامپون ها

هنگامی که در کوه هستید، دو گزینه مناسب برای حل وضعیت دوران عادت ماهیانه وجود دارد: کاپ قاعدگی، تامپون و پد بهداشتی. برخی افراد علاوه بر کاپ قاعدگی، تعداد زیادی تامپون و یا پدهای بهداشتی به همراه می آورند. در این مقاله جوانب مثبت و منفی هریک توضیح داده شده است.

کاپ قاعدگی

کاپ قاعدگی یک وسیله بهداشتی شبیه فنجان سیلیکون یا لاستیک انعطاف پذیر است که خون قاعدگی به داخل آن ریخته می شود. بسیاری از شرکت های محصولات بهداشتی این وسیله بهداشتی را ساخته اند که یک وسیله مناسب برای استفاده در جریان اتفاق افتادن عادت ماهانه در طول کوهنوردی و سفر است. در صورتی که یکی از این وسیله را خریداری کنید می توانید برای چندین سال از آن استفاده کنید. در برندهای مختلف بر اساس سن، میزان جریان خون یا سابقه زایمان اندازه های مختلفی وجود دارد. بعد از قرار دادن کاپ -که فرایند آن متفاوت از قراردادن تامپون است – می توانید تا 12 ساعت آن را نگه دارید. سپس آن را از محل برداشته (مجددا دستورالعمل را بخوانید) و محتویات آن را خالی کنید. پس از تخلیه وسیله، در صورت امکان آن را با آب تمیز شسته، یا آن را با دستمال مرطوب پاک کرده و شستشو دهید.

شما می توانید این کار را در هر زمانی که لازم باشد انجام دهید. برخی افراد در طول مسیر حرکت خود، برای شستشوی کاپ حتی در آن ممکن است ادرار کنند و پس از رسیدن به کمپ آن را می شویند.

شما ممکن است در صورت بروز عادت ماهانه در طول کوهنوردی ترجیح دهید از کاپ فقط در شب یا فقط روز استفاده کنید. بطور معمول برای تمیز کردن کامل بهتر است که کاپ در آب جوشیده شسته شود. بیشتر آنها از یک کیسه کوچک نگهدارنده نخ کشی شده ساخته شده از کتان ضد آب ساخته شده اند.

جوانب مثبت

  • کاپ وزن سبکی داشته و قابلیت استفاده مجدد دارد. بنابراین شما فقط باید یک مورد را بجای تامپون و یا پد بهداشتی که بعد از استفاده وزن آنها اضافه می شود، با خود به همراه داشته باشید.
  • این وسیله آلودگی را از بین برده و محل مورد نظر را نسبت به تامپون تمیزتر نگه می دارد.
  • با استفاده از این وسیله، شما در معرض مواد سفید کننده و یا الیاف موجود در برخی تامپون ها نیستید.

جوانب منفی

  • برای قراردادن وسیله در محل مورد نظر و خارج کردن آن نیاز به تمرین است. این نکته مهمی است که در خانه تمرین داشته باشید و قبل از رفتن به کوه ، در یک یا دو دوره پریود از کاپ استفاده کنید.
  • در هنگام مواجه شدن با عادت ماهانه در طول کوهنوردی در برخی شرایط، فقدان مواد شوینده مثل صابون و آب برای تمیز کردن دست ها و کاپ برای افراد می تواند برای بعضی افراد بعنوان یک عامل بازدارنده از استفاده از این وسیله عمل کند.
کاپ قاعدگی

تامپون یا پد بهداشتی

در هنگام بروز عادت ماهانه در طول کوهنوردی، اگر استفاده از این وسیله بهداشتی برای شما راحت است و دوست ندارید که از کاپ قاعدگی استفاده کنید، می توانید از این نوع وسیله استفاده کنید.

جوانب مثبت

  • شما می توانید تامپون هایی را بدون استفاده از ابزار اعمال کننده های تامپون به همراه داشته باشید تا اینکه حجم کمتری اشغال کند.
  • شما روند نوع استفاده از آن را می دانید و برای شما موثر بوده است.

جوانب منفی

  • باید آنها را با خود حمل کنید، درحالی که که فضا و حجم زیادی را در کوله پشتی شما اشغال می کند.
  • شما باید هر تامپون و پد مورد استفاده را درون یک کیسه مخصوص زباله بسته بندی کنید (نباید این وسایل بهداشتی استفاده شده را در فضای باز انداخته و یا دفن کنید زیرا حیوانات زمین را حفر می کنند).

چگونه وسایل بهداشتی خود را حمل  و نگهداری کنیم؟

پس از تصمیم گیری در مورد اینکه چه وسایلی را می خواهید در کوله پشتی خود قرار دهید، می توانید از ابزار go kit استفاده کنید. این وسیله شامل کیسه ای است که درون آن حاوی یک کیسه تمیز برای نگه داشتن وسایل و ملزومات مورد نیاز و یک کیسه دیگر برای نگه داشتن وسایل استفاده شده در عادت ماهانه در طول کوهنوردی است. با نگه داشتن وسایل خود در داخل کیت بزرگتر، وقتی که در کوله پشتی خود بدنبال وسایل هستید، فقط کافیست یک کیف را بیرون بیاورید اما برخی ترجیح می دهند این دو را کاملا از هم جدا نگه دارند.

کیسه تمیز: برای کیف اصلی خود، ابتدا از کیسه های روتاری و کیسه های خشک 4 لیتری تا 8 لیتری  مات و فوق العاده سبک استفاده کنید. سپس موادر زیر را اضافه کنید:

 استفاده از کیسه های فشرده چهارضلعی: در صورت استفاده از تامپون و یا پد بهداشتی در حدود نصف یک جین یکی از جفت ها برای نگهداری پد و یا تامپون و مابقی برای قرار گرفتن در کیسه زباله  وسایل استفاده شده  قرار می گیرند.

ضد عفونی کننده دستی (بطری های کوچک): دستمال های از قبل مرطوب شده موجود در کیسه های زیپ دار (برای استفاده در طول 3 تا 5روز)، یا دستمال توالت های رولی

صابون قابل تجزیه: مقدار کم به منظور شستن دست و لباس

کیسه زباله: در هنگام مواجه شدن با مساله عادت ماهانه در طول کوهنوردی، کیسه های فشرده بهترین راه برای حمل تامپون های مورد استفاده، پد بهداشتی و دستمال توالت بخاطر داشتن بوی معطرشان می باشند (نکته: برای کمک بیشتر در مورد کنترل بو، یک کیسه چای خشک یا قهوه را نیز در آن قرار دهید).

در اینجا سه روش تهیه کیسه زباله از یک کیسه زیپ دار اندازه بزرگ بیان شده است:

  • کیسه را به طور کامل با فویل آلومینیومی بپوشانید تا محتویات آن قابل مشاهده نباشد.
  • کیسه را با نوار چسب مجرایی بپوشانید. با انجام این کار، کیسه وزن بیشتری پیدا می کند.
  • بجای فویل یا نوار، زباله را درون کیسه های فشرده ای به اندازه چهارضلعی قرار دهید و سپس همه آنها را درون یک کیسه زباله سایز بزرگ قرار دهید.

نکات بهداشتی و ملزومات کوله پشتی در زمان عادت ماهانه در طول کوهنوردی 

هنگام حضور در محل کمپ دستان خود را با صابون و آب تمیز بشویید و در حالیکه در مسیر هستید از ضدعفونی کننده دست استفاده کنید.

شما می توانید از دستمال های از قبل مرطوب شده برای تمیز کردن دستان خود قبل و بعد از قرار دادن یا خارج کردن کاپ یا تامپون های قاعدگی استفاده کنید (در حالیکه برخی از دستمال مرطوب ها مخصوص تمیز کردن کاپ قاعدگی در مواردی که نمی توانید آن را شستشو دهید، استفاده می شوند، برخی از تولید کنندگان این کاپ ها توصیه می کنند که از دستمال مرطوب یا ضدعفونی کننده برای تمیزکردن کاپ خود استفاده نکنید).

چند دستکش پزشکی نیتریل را همراه خود بیاورید تا هنگام قرار دادن یا بیرون آوردن یک کاپ یا تامپون قاعدگی از آنها استفاده کنید تا از کثیف شدن دستان خود جلوگیری کنید.

نکته آخر در ارتباط با نگهداری ملزومات بهداشتی است که در صورت بروز عادت ماهانه در طول کوهنوردی باید به آن توجه داشته باشید، بهتر است که آنها را درکیف کمک های اولیه خود به همراه داشته باشید، حتی اگر از آنها استفاده ای ندارید. اما به راحتی می توانید برای نگهداری زباله های اضافی از این ملزومات بهداشتی استفاده کنید. حتما به خاطر داشته باشید که زباله ها را درون کیسه زباله خود قرار دهید.

منبع: rei.com

 

کوهنوردی در مناطقی که خرس وجود دارد !

زمان مطالعه: 9 دقیقه

خرس ها تا زمانی که شما و دیگر انسان ها را نبینند، موجوداتی گوشه گیر و بی آزار هستند. زمانی که آن ها را دیدید، باید مانند یک مهمان خوش رفتار در همسایگی آن ها رفتار کنید. گزارش حملات خرس ها به انسان ها، بسیار کم می باشد و تمام آن ها نیز در قلمروی خرس ها و سهل انگاری انسان ها روی می دهد. پس احتمال حملات خرس به انسان ها در کوهنوردی بسیار پایین است .

<< برای شرکت در دوره آنلاین پیشگیری و مقابله با حمله جانوران اینجا کلیک کن! >>

آگاهی از وجود خرس ها

از آنجایی که شما در قلمرو خرس ها یک مهمان به حساب می آیید، باید بدانید که در قلمروی آن ها چگونه رفتار کنید. خرس ها همیشه به دنبال غذا هستند و دوست دارند کم ترین زحمت را برای دسترسی به این غذا خرج کنند. چند نکته ی ایمنی در قلمروی خرس ها :

  • سعی کنید با گروهتان ، دستورالعمل هایی در مواجه با خرس مطالعه کنید. مطمئن شوید همه ی گروه شما، این نکته را درک کرده اند که مواجه با خرس امری خطرناک است و با یک حرکت اشتباه می توانید جان خود و همنوردانتان را به خطر بیندازید.
  • گوش های خود را برای شنیدن صدای خرس ها تیز کنید! جای پاها ، مدفوع آن ها ، پوشش های گیاهی دست خورده، جای پنجه ها روی تنه درخت، سنگ های جابجا شده و کنده های خرد شده، از نشانه های وجود خرس می باشند.
  • قبل از اینکه وارد محیط هایی شوید که از وجود خرس در آن مطمئن هستید، یک قوطی اسپری ضد خرس با خود داشته باشید اما بدانید کی و کجا از آن استفاده کنید.
  • به صورت دسته جمعی کوه نوردی کنید . با اینکار دوستانی برای صحبت دارید . توجه داشته باشید با ایجاد صدا می توانید به خرس ها هشدار دهید که به قلمروی آن ها نزدیک می شوید.
  • اگر در محیطی طوفانی که باد شدیدی درآن می وزد، کوهنوردی می کنید ، بوی شما به مشام خرس های جلوتر نمی رسد و شانس دیدن و مواجه با آن ها بیشتر است. سعی کنید در این نقاط صداهای بیشتری تولید کنید تا به آن ها اخطاری بدهید.
  • سعی کنید محیط کمپ خود را تمیز نگه دارید و تمام زباله ها و مواد غذایی را با خودتان ببرید . با این کار مطمئن می شوید که خرس ها برای دسترسی به غذا، به کمپ قبلی شما باز نمی گردند .

نکـــــات بیشـــــتـر:

 

  • نقاطی که در آن کوهنوردی می کنید را بشناسید. کوهنودری در چمنزار ها، نوک قله ها، تپه ها و…این شانس را به شما می دهد که از دور خرس ها را ببینید. این در حالی است که کوهنوردی در محیط های پر سرو صدا مثل مجاورت کاریزها ،جنگل های انبوه و رودخانه ها صدا و بوی شما را می پوشاند و شانس مواجه با خرس ها را افزایش می دهد.
  • از بسته های پلاستکی و جعبه های مخصوص درب دار برای غذا و دور ریختنی های خود استفاده کنید .
  • تمام مواد غذایی، زباله ها و موادی که بوی آن به مشام خرس ها می رسد را در کیسه های مخصوص خرس بریزید. دو درخت را در فاصله 60 متری از اردوگاه که حداقل 6 متر از هم فاصله دارند مشخص کنید و غذاهایی که توسط مشام خرس حس می شوند را از آن آویزان کنید.
  • در محیط هایی که احتمال وجود خرس می باشد در چادرتان غذا نخورید و به هیچ وجه موادی که بوی آن ها به مشام خرس می رسد را در چادرتان نگه ندارید . این مواد شامل خمیردندان ، عطر ، مواد غذایی و آدامس ها و به طور کل هر موادی که دارای بوی خاصی می باشد ،می شود. سعی کنید لباس هایی که هنگام پخت و پز به تن دارید را هنگام خواب از بدنتان خارج کنید و لباسی نو بپوشید.
  • تقرییا 60 متر پایین تر از چادرتان آشپزی کنید. حتی بهتر است که 1.5 کلیومتر قبل از برپایی کمپ، در جایی توقف کنید و غذایی بپزید. به هیچ وجه غذا و یا زباله های خود را در چادرتان باز نکنید .
  • تمام ظروف غذایی خود را پس از اتمام شام، بشویید. این کار را پایین تر از 60 متر از کمپ خود انجام دهید .

رویارویی با خرس ها

اگر در مسافتی دورتر یک خرس را مشاهده کردید ، آرامش خود را حفظ کنید و وضعیت را ارزیابی کنید. به قلمروی خرس احترام بگذارید و اگر می توانید تا 90 متراز او دور شوید . همچنین می توانید مسیر خود را بازگردید و از مسیری دیگر ادامه دهید .

اگر به طور ناگهانی با خرس مواجه شدید و بیش از پیش به او نزدیک بودید، باید هرچه زودتر وضعیت را بررسی کنید و کاری انجام دهید :

  • گروه خود را نزدیک هم جمع کنید و مطمئن شوید که همه ی آن ها از وجود یک خرس در این منطقه با خبرند.
  • اگر اسپری ضد خرس همراه شما می باشد، آن را دربیاورید. در غیراینصورت آماده باشید که با باتوم ها کوهنوردی از خود حفاظت کنید.
  • با دقت و با آرامی صحبت کنید و مطمئن شوید که خرس و همنوردان شما، صدای شما را می شنوند.
  • سعی کنید از همان راهی که آمده بودید، با گروه خود برگردید اما به هیچ وجه فرار نکنید!
  • آماده باشید اگر خرس می خواست به صورت ناگهانی روی شما بپرد، به صورت متقابل در حالت حمله قرار بگیرید. خرس می خواهد شما را بترساند. سعی کنید بدون دویدن، از او دور شوید و به آرامی مسیرتان را برگردید.

اگر خرس هنوز هم به دنبال شماست، به احتمال زیاد خرس به شکل یک طعمه به شما نگاه می کند ! در این مواقع نیاز دارید به خرس بفهمانید که شما طعمه ای آسان برای او نیستید و در صورت حمله ی او، شما نیز به خوبی از خود حفاظت خواهید کرد .

دفاع در مقابل خرس ها

 

  • در حالت فرار، قرار نگیرید. بایستید و با هرچیزی که در اختیار دارید از خودتان دفاع کنید! باتوم های کوهنوردی ، شاخه های درخت و یا سنگ ها، از ابزاری هستند که می توانید برای مبارزه با خرس از آن ها استفاده کنید !
  • روبه روی خرس قرار بگیرید و به صورت مستقیم به او نگاه کنید.
  • بلند فریاد بزنید و هرچقدر می توانید بزرگ و تهدید آمیز بنظر بیایید ! پاهایتان را به زمین بکوبید و به سوی خرس، خیز بردارید. سعی کنید او را بترسانید !
  • اگر خرس به شما نزدیک شد، از اسپری ضد خرس خود استفاده کنید .
  • اگر خرس به سمت شما حمله ور شد و با شما درگیر شد، این مبازره ای برای زنده ماندن شماست ! سعی کنید به چشم ها، دماغ و صورت او ضربه ای بزنید تا با احساس درد، دست از حمله به شما بردارد.

زمانیکه خرس به شما حمله می کند

حمله ی خرس به انسان بسیار نادر می باشد. بر اساس آمار رسمی در ایالات متحده آمریکا، تنها یک نفر در 2 و یا 3 سال جان خود را بر اثر حمله ی خرس از دست می دهد ، اما این آمار در 15 سال اخیر رو به رشد بوده است و تبدیل به 1 کشته در هر سال شده است !

در نمودارهای پایین میزان حملات خرس های سیاه ، خرس های قهوه ای در 65 سال اخیر را نشان می دهد . کانادا و آلاسکا خطرناک ترین مناطق از نظر وجود خرس ها می باشند .

احتمال کشته شدن شما توسط یک خرس، کمتر از احتمال کشته شدنتان توسط نیش یک زنبور می باشد! بیشتر احتمال می رود که شما در مسیر کوهنوردیتان، جان خود را از دست بدهید تا اینکه یک خرس شما را از پای در بیاورد! همچنین احتمال کشته شدن شما توسط رعد و برق نیز بالاتر از احتمال رویارویی با یک خرس و حمله ی او میباشد. بیشترین حمله ی خرس ها به انسان ها، زمانی رخ می دهد که رفتار طبیعی آن ها به علت سهل انگاری انسان ها، تبدیل به خشونت می شود. بعضی از موارد تحریک خرس ها عبارتند از:

شما خرس را غافلگیر کرده اید و او حالا به عنوان یک تهدید به شما نگاه می کند :

زمانیکه به صورت انفرادی کوهنوردی می کنید، سعی می کنید تا سر و صدای کمتری داشته باشید و همین موصوع باعث می شود که ناخواسته با یک خرس مواجه شوید ! زمانیکه به صورت گروهی کوهنوردی میکیند، با صحبت کردن با یکدیگر ، حضورتان را به دیگر حیوانات منطقه اطلاع می دهید. لازم نیست که داد بکشید و یا سوت بزنید ، فقط سعی کنید ساکت و آرام نباشید !

خرس به شما به عنوان یک تهدید برای توله های خود و یا یک طعمه نگاه میکند :

قرارگیری ناخواسته بین توله های یک خرس و خود او، امری خطرناک می باشد. زمانیکه یک خرس را دیدید، فرض کنید که توله های او نیز در کنار او هستند و یا او در حال شیر دادن به بچه های خود می باشد. به اونزدکیتر نشوید و حواستان به توله های خرس نیز باشد. سعی کنید خیلی آرام از توله های او دور شوید.

مردم به آن ها عادت کرده اند و با سهل انگاری به خرس ها نزدیک می شوند :

در نقاط جنگلی و کوهستانی که رفت و آمد زیادی وجود دارد، خرس ها به وجود انسان ها عادت کرده اند. فقظ کافی است تا سری به Yellowstone بزنید تا این حرفم به شما ثابت شود . این خرس ها مطیع و آرام بنظر می رسند و باعث می شوند تا مردم ترسی از آن ها نداشته باشند و بیش از پیش به آن ها نزدیک شوند ! حتی بعضی از آن ها نیز برای گرفتن سلفی اقدام می کنند. اما بعضی اوقات اوضاع این گونه پیش نمی رود و خرس ها به انسان ها حمله ور می شوند !

سگ شما باعث تحریک خرس شده است :

اگر سگتان در مسیر با شما همراه است، حتما از قلاده استفاده کنید.

آموزش خرس ها

 

هر زمانی که به منطقه ای که محل خرس ها می باشد، می روید، در واقع شما نحوه ی رفتار خرس با انسان ها را آموزش می دهید! شما در زندگی آن ها ، توسط بو ، صدا و حتی جاهای پایتان، تاثیرگذار هستید .

شما در محل زندگی آن ها نشانه هایی می گذارید و خرس ها نیز این نشانه ها را به تجربیات گذشته خود ربط می دهند . اگر به صورت گذری از کنار آن ها رد شوید و تاثیر کمی بر محیط اطرافشان بگذارید، انسان ها برای خرس ها همچنان موجوداتی مبهم و پر از رمز و راز می مانند! این بهترین آموزشی هست که می توانید به آن ها انتقال دهید !

متاسفانه بسیاری از انسان های خودخواه، خرس ها را به صورت اشتباهی آموزش می دهند ! آن ها با جا گذاشتن غذاهای خود به صورت نیمه کاره روی میز کمپ و یا رها کردن ساندویچ های خود در سطل زباله، به خرس ها آموزش می دهند که محلیط های کمپ انسان ها، مکانی مناسب برای دسترسی به غذا بدون کوچکترین زحمتی است!

مقاله پیشنهادی : ۱۰ راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید !

با این کار به خرس ها می فهمانید که انسان ها، منبع غذایی برای آن ها می باشند و تهدیدی برای خرس ها محسوب نمی شوند . در نتیجه آن ها نیز برای پیدا کردن غذا، نسبت به انسان ها رفتاری تهاجمانه پیدا می کنند و در آخر نیز یا خرس به دلیل حمله به انسان کشته می شود و یا دیگر انسان ها به دلیل سهل انگاری جان خود را از دست می دهند !

کیسه و ظرف های ضد خرس

برای اینکه غذایتان را از خرس ها و دیگر جانوران محفوظ نگه دارید، از چند روش می توانید استفاده کنید:

کیسه های ضد خرس:

غذاها ، آشغال ها و دیگر موادی که بوی آن ها به مشام خرس می رسند را در آن بریزید و از یک شاخه آویزان کنید.

ظروف ضد خرس:

غذا ها و خوراکی های خود را در قوطی های مخصوص خرس قرار دهید. بیشتر آن ها سنگین هستند و درب بسیار محکم و با دوامی دارند و کار را برای بازکردن آن ها توسط خرس ها و دیگران جانوران که به غذای شما علاقه مند هستند را سخت تر می کنند .

صندوقچه های غذا:

در بعضی از کمپ های از قبل تاسیس شده، یک جعبه ی فلزی که با سیمان در جای خود محکم شده است، قرار دارد. شما می توانید غذا، زباله ها و دیگر مواد خود را در آن قرار دهید تا حیوانات بزرگ سراغ آن ها نیایند. اما باز هم موش ها و سنجاب ها می توانند وارد این صندوق ها شوند ! برای جلوگیری از دسترسی آن ها به غذا نیز می توانید آن ها را در کیسه ای پلاستیکی محکم قرار دهید و سپس آن را درون صندوقچه قرار دهید.

 

شناخت آثار جانوری: پیشگیری از برخورد با خرس‌ها در کوهستان

شناخت ردپاها و سایر آثار جانوران در کوهستان کمک می‌کند تا مسیر خود را با دقت بیشتری انتخاب کرده و از خطرات احتمالی مانند برخورد با خرس‌ها یا دیگر حیوانات وحشی اجتناب کنید. این آگاهی می‌تواند ایمنی شما را در کوهنوردی افزایش دهد.

 

منبع : HikingDude

کمک های اولیه هنگام مارگزیدگی

زمان مطالعه: 5 دقیقهدر این مقاله در رابطه با کمک های اولیه هنگام مارگزیدگی صحبت خواهیم کرد. رفتن به کوه و دشت و بیابان همانقدر که لذتبخش است و هیجان دارد، خطراتی را نیز به دنبال دارد که اگر حواستان نباشد ممکن است گریبانتان را بگیرد یکی از این خطرات مارگزیدگی است. وجود انواع جانوران در این مکان ها مانند مار و عقرب می تواند یک روز خوب را تبدیل به یک روز بد و پر حادثه کند پس بد نیست که در مورد کمک های اولیه هنگام مارگزیدگی بدانید و به دیگران هم آموزش دهید تا بدانند چطور میتوان با مارگزیدگی مقابله کرد.

مارگزیدگی چیست؟

مارگزیدگی به معنای گزیدگی انسان یا جانور با نیش مار و ورود سم مار به بدن است، سم مار در واقع بخشی از بزاق مار است.

تعداد قربانیان گزش مارهای سمی سالانهبالغ بر 5 میلیون نفر می باشد که از این میان،2/5 میلیون نفر دچارمسمومیت و در حدود 20000 تا 125000 نفر نیز جان خود را از دست می دهند.

حدود 700 گونه از 3200 گونه مارهای دنیا زهری هستند و شامل چندین مار هستند که می توانند انسان را بکشند.

انواع مارهای سمی و تفاوت آن ها با مارهای غیر سمی

مارهای سمی به 2 گروه تقسیم می شوند، فقط به خاطر داشته باشید هر مارگزیدگی را باید سمی تلقی کنید تا از عوارض آن پیشگیری کنید مگر آن که خلافش ثابت شود.

1_ خانواده مارهای مرجانی شامل مار مرجانی، کبری، مامبا و….

2_ خانواده ی افعی ها از جمله افعی، مار زنگی و …..

تفاوت مارهای سمی و غیر سمی

  • سر مارهای سمی مثلثی شکل است و با بدن مار زاویه دارد، ولی سر مارهای غیر سمی به صورت نیمه بیضی است.
  • مردمک چشم مارهای سمی به صورت بیضی(خطی) و شبیه مردمک چشم گربه است.
  • حلقه های دم مارهای سمی منفرد است، ولی در مارهای غیر سمی به صورت یک ردیف دوتایی در کنار هم دیده می شود.
  • مارهای سمی برای نیش زدن از دو دندان نیش استفاده می کنند و محل گزش معمولا با یک یا دو سوراخ مشخص می شود. اما در مارهای غیر سمی دندان ها متعدد است و دو ردیف هلالی قرار می گیرد.

 

پیشگیری از مارگزیدگی

به منظور پیشگیری از مارگزیدگی از حضور در نقاطی مانند زیر سنگ ها و چوب ها که ممکن است مار در آنها پنهان شده باشد خودداری کنید.

هرگز نباید مار را برداشته یا تحریک کنید، زیرا در صورت احساس خطر به فرد حمله می کند.

در هنگام پیاده روی و ورود به نواحی که دید کافی وجود ندارد با چوب به زمین و شاخ و برگ ضربه بزنید تا اخطار کافی برای دور شدن مارها به آنها داده شود.

در صورت حضور در نواحی که مارها در آن زندگی می کنند باید شلوار و چکمه بلند پوشید.

اگر با مار رو برو شدید:

  • وحشت نکنید
  • حداقل فاصله 1.5 متر را حفظ کنید
  • اقدام به کشتن مار نکنید- این کار باعث افزایش خطر مارگزیدگی شده و در بعضی از مناطق غیرقانونی است.
  • به دیگران هشدار دهید که احتیاط کرده و کودکان و حیوانات خانگی خود را دور نگه دارند.

مقاله پیشنهادی: پیشگیری از مارگزیدگی در کوهنوردی

علائم و نشانه های مارگزیدگی

1_ فرد مبتلا به گزش ممکن است درد داشته باشد و دارای علامت گزش (دو سوراخ جای نیش) قابل مشاهده باشد.

2_خارش و یا سوزش در محل گزیدگی احساس کند.

3_ تورم و یا تغییر رنگ پوست اطراف ناحیه گزش را تجربه کند.

اگر مار سمی فرد را گزیده باشد ممکن است عللائم زیر نیز مشاهده شود:

  • تشنج
  • تهوع و استفراغ
  • تاری دید یا دوبینی
  • اختلالات حسی یا فلج شدگی
  • تعریق و تولید زیاد بزاق
  • تشنگی
  • افت ناگهانی فشار خون که منجر به شوک شود

  علائم و نشانه های زهرآگین شدن و سرعت تظاهر به آنها به عوامل زیر بستگی دارد 

1- اندازه مار 2- محل , تعداد و عمق گزیدگی 3- مقدار زهر تزریق شده

 4- حساسیت فردی نسبت به زهر 5- سن و وزن مصدوم 6- سلامتی عمومی عضو

 7- نوع و تعداد میکروارگانیسم موجود در حفره دهانی مار

در بررسی بیمار , ابتدا به دنبال اثرات دو دندان روی پوست مصدوم بگردید . البته ممکن است فقط یکی از دندان ها در پوست فرو رفته باشد .گاه نیز یکی از دندان های مار در حمله به هدف قبلی شکسته است . این نیز ممکن است که مار در مرحله پوست اندازی بوده , وبیشتر از دو دندان داشته باشد .

مراحل کمک های اولیه به فردی که دچار مارگزیدگی شده است

  • به فرد کمک کنید تا در موقعیت ایمن و راحت دراز بکشد.
  • با اورژانس تماس بگیرید
  • به او توصیه کنید تا حد امکان حرکت نکند
  • جواهرات، ساعت یا لباس های تنگ او را باز کنید تا در صورت تورم اندام، باعث محدود شدن جریان خون نشوید، این اقدام را در حالی انجام دهید که اندام تا حد ممکن حرکت نکند

اگر تا رسیدن اورژانس یا انتقال به مراکز درمانی، زمان زیادی لازم است و یا در منطقه دور افتاده هستید، بدون اعمال فشار یا دستکاری زخم اقدامات زیر را انجام دهید:

1- در اولین فرصت زخم را با آب تمیز بشویید.

2- برای جلوگیری از عفونت زخم، آن را با پارچه یا باند غیرکشی بانداژ شل کنید.

3- دامنه حرکات اندام آسیب دیده را توسط لباس، پارچه و چوب و شلوار و ….. محدود کنید.

4- سطح پاسخ دهی و تنفس طبیعی موثر فرد را بررسی کنید و از او بخواهید تا حد امکان بی حرکت بماند.

5- اگر فرد فاقد سطح پاسخ دهی و تنفس طبیعی و موثر شد، بلافاصله احیای قلبی ریوی را شروع کنید.

اقدامات زیر را هرگز انجام ندهید

  • استفاده از تورنیکت
  • بریدن زخم با چاقو برای افزایش خونریزی
  • مکیدن سم
  • ماساژ زخم
  • خودداری از مصرف الکل به منظور کاهش درد. (مصرف الکل عروق را گشاد کرده و موجب پخش بیشتر سم می‌شود).
  • خودداری از به کار بردن هر گونه درمان سنتی.
  • خودداری از گذاردن یخ بر روی عضو مصدوم. (کمپرس یخ در مارگزیدگی ممنوع است)
  • اگر گزش در ناحیه دست و پا رخ داده‌بود، بهتر است که عضو پایین‌تر یا همتراز سطح قلب قرار بگیرد (بالاتر بودن عضو به پخش شدن سریع سم در بدن کمک خواهد کرد) و وسایل زینتی از جمله ساعت، دستبند، انگشتر، کفش و … را از آن عضو جدا نمایید چون تورم در ناحیه گزش یکی از علائم مارگزیدگی است.
  • اگر گزیدگی در اندام‌هایی غیر از دست و پا است، از بستن آن با باند یا شکافتن محل گزش خودداری شود.
  • از تجویز داروهای موضعی یا عمومی و به طور کلی از انجام هر نوع درمان بدون نظر و دستور پزشک خودداری شود.

 

حقایقی در رابطه با مار ها

  • مارها از انسان دوری می کنند. آنها فقط در صورت احساس خطر یا مواجهه ناگهانی حمله خواهند کرد.
  • مار زنگی (Rattlesnakes) سمی و خطرناک است.
  • واکنش انعکاسی مداوم مار (A continuing reflex reaction) یعنی مارها حتی چندین ساعت پس از مرگ نیز قادر به نیش زدن هستند.
  • محل زخم ناشی از گزش مار متورم شده و تغییر رنگ خواهد داد.
  • اقدامات لازم در هنگام مارگزیدگی شامل عدم تحرک ناحیه آسیب دیده، تمیز کردن و بستن زخم و دریافت پادزهر در بیمارستان است.
  • نیش مار زنگی بدون درمان سریع یا بروز واکنش آلرژیک به سم می تواند کشنده باشد.

 

 چون مارگزیدگی در هر کشور و ناحیه با مارهای خاص آن منطقه جغرافیایی اتفاق می افتد , برای اطلاع صحیح از انواع مارهای موجود در منطقه و نحوه ارایه ی کمک های اولیه بهتر است با مسئولین مربوطه مثل مقامات سازمانهای بهداشتی , سازمان دامپزشکی , سازمان مراتع و جنگلبانی و … تماس بگیرید و اطلاعات لازم را از آنها جویا شوید .

توجه داشته باشید که بهترین کمک در این مواقع رساندن مصدوم به مراکز درمانی می باشد.

کوهنوردی در زمان شیوع بیماری ویروس کرونا

زمان مطالعه: 8 دقیقه

برای محافظت از جامعه و خود، مهم است كه زمان بیرون رفتن از خانه و چگونگی رعایت پروتکل‌های بهداشتی را بدانیم. با توجه به این نکته، در اینجا چند پیشنهاد برای کمک به شما برای بیرون رفتن از خانه وجود دارد. اوضاع به سرعت در حال تغییر است و لازم است به صورت مداوم اطلاعات خود را به روز کنید تا بهترین شیوه‌های رعایت بهداشت عمومی را برای بیرون رفتن و کوهپیمایی در دوران کرونا بدانید.

رعایت فاصله اجتماعی

این مورد می‌تواند در برخی از شلوغ‌ترین مسیرهای کوهستان بسیار سخت باشد. در حال حاضر، مهمترین نکته برای رعایت بهداشت عمومی در هنگام کوهپیمایی در دوران کرونا این است که: اگر نمی‌توانید فاصله‌تان را با کوهنوردان به اندازه دو متر یا بیشتر حفظ کنید، مکان دیگری را برای کوهپیمایی انتخاب کنید.   

 در صورتی که در پارکینگی رفتید که بیشتر از نصف ظرفیت آن پر است بهتر است جلوتر روید تا در جایی خلوت‌تر پارک کنید. اگر نمی‌توانید جایی برای پارک کردن پیدا کنید، باید به مکان دیگری بروید که در آن ‌جا پارکینگ خلوت نیز وجود داشته باشد.

 با افرادی که در خانه در تماس فیزیکی با آن‌ها هستید مانند پدر و مادر یا خواهر و برادر، به کوهنوردی بروید. ملاقات با دوستانتان هنگام کوهنوردی در دوران کرونا اصلا جایز نیست. 

چگونه و با رعایت چه پروتکل‌هایی یک مسیر را بپیماییم؟                                                   

 با بازگشایی اراضی عمومی، همه ما باید برای رعایت فاصله اجتماعی با هم همکاری کنیم. در حال حاضر به نظر می‌رسد در صورتی که تنها برای لحظه‌ای با فاصله‌ کم از کنار افراد عبور کنید، خطر انتقال کم است. اما این گفته به این معنی نیست که از این طریق انتقال بیماری هرگز صورت نمی‌گیرد. بنابراین بهتر است برای کوهپیمایی در دوران کرونا مسیر مناسب و عریضی را انتخاب کنید. در اینجا پروتکل‌هایی که شما می‌توانید برای گذر از کنار رهگذران از آن‌ها استفاده کنید ارائه شده است.

هنگام کوهپیمایی در دوران کرونا، عابران را متوجه کنید که قصد عبور از کنارشان را دارید. اما اگر از پشت سر آن‌ها در حال حرکت هستید روش صحیح این است که: از سمت چپ آن‌ها عبور کنید! در صورتی که به سمت یکدیگر در حال نزدیک شدن هستید، ارتباط چشمی برقرار کنید تا متوجه عبور یکدیگر شوید. آداب و رسوم کوهپیمایی می‌گوید حق تقدم برای شخصی که به سمت بالا در حال حرکت است، عبور از راست است اما همه افراد این موضوع را نمی‌دانند. در صورتی که در چنین وضعیتی سردرگم شدید بهتر است ارتباط کلامی از فاصله دور برقرار کنید و مسیری که عبور از آن با رعایت فاصله اجتماعی میسر است را انتخاب کنید.

 همچنین حین کوهپیمایی در دوران کرونا تا حد امکان از گروه‌ها فاصله داشته باشید. سعی کنید در مسیری حرکت کنید که بتوانید از دیگران فاصله بگیرید.

 هنگام عبور از کنار دیگران دهان خود را بپوشانید یا از ماسک استفاده کنید.

 ماسک یا پوشش چهره   

 اگر چه در حال حاضر در ایران استفاده از ماسک اجباری نیست، اما توصیه می‌کنیم هنگام کوهپیمایی در دوران کرونا، با استفاده از ماسک دهان و بینی خود را بپوشانید. علاوه بر رعایت فاصله اجتماعی به عنوان یک پروتکل بهداشتی، استفاده از ماسک را مکمل این مورد بدانید. اثر استفاده از ماسک مانند رعایت فاصله اجتماعی موثر نیست اما تاثیر کمی هم در حفاظت سلامت شما ندارد. اگر حین بیرون رفتن و پیاده‌روی در دوران کرونا دهان و بینی شما پوشانده شود، ذرات تنفسی که از دهان و بینی عابران بیرون می‌آید وارد دستگاه تنفسی شما نخواهند شد.
* به این نکته توجه کنید که استفاده از ماسک در ارتفاع بالای ۳۰۰۰ متر ممکن است به  روند اکسیژن رسانی بدن شما آسیب برساند.

سرویس‌های بهداشتی

قبل از ترک خانه از سرویس بهداشتی منزل خود استفاده کنید. اما در صورت لزوم، نحوه اجابت مزاج در کوه و جنگل را یاد بگیرید. همچنین بعد از تمام شدن کارتان، دستمال توالت آلوده خود را نزد خود نگه دارید و در جایی مناسب آن را معدوم کنید:  

ضدعفونی دست‌ها

حتما قبل از شیوع کرونا ویروس محلول‌های ضد عفونی دست را برای استفاده بعد از اجابت مزاج با خود به همراه داشتید، اما در این دوره باید مقداری بیشتر از همیشه همراه خود داشته باشید. حتما قبل از خوردن هر نوع میان وعده از آن استفاده کنید و اگر در پارک یا اماکن دیگری که می‌روید چیزهایی مانند نیمکت یا نرده را لمس کرده‌اید، حتما بعد از آن دست‌های خود را ضدعفونی کنید. برخی از بطری‌های محلول‌های ضدعفونی مسافرتی دارای یک جای مخصوص هستند که می‌توانید به بند شانه کوله پشتی خود وصل کنید. این کار دسترسی شما را به محلول راحت‌تر می‌کند.                                                       

 یکدیگر را ایمن کنید   

تغییراتی مانند آن‌چه که گفته شد بسیار تاثیرگذار خواهند بود. با انجام مسئولیت‌های گفته شده نه تنها خود را در برابر ابتلا به کرونا ایمن می‌کنید بلکه به سلامتی و ایمنی دیگران نیز کمک می‌کنید. پس سعی کنید همه با هم این مسئولیت‌ها را انجام دهید.

 در اینجا چند نکته دیگر برای کمک به شما برای تصمیم گیری در مورد چگونگی خروج از خانه ارائه شده است.

 درصورت کوهپیمایی در دوران کرونا بهتر است برنامه‌ریزی خود را بر مبنای مسیرهای کوتاه بگذارید. سعی کنید از رفتن به مسیرهایی که جذابیت آن بیشتر از سایر نقاط است اجتناب کنید. زیرا این مناطق افراد بیشتری را به خود جذب کرده و شلوغ‌تر می‌شوند. اگر پیش‌بینی می‌کنید که منطقه مورد نظرتان برای کوهپیمایی شلوغ است، مکان دیگری انتخاب کنید، یا پیاده روی خود را به یک روز دیگر موکول کنید.       

 آنچه که ممکن است برای کوهپیمایی در دوران کرونا به آن احتیاج پیدا کنید را از قبل تهیه کنید تا نیازی به ایستادن و خریدن لوازم مورد نیازتان در مسیر نداشته باشید. پیش از شیوع کرونا افراد را به خرید از فروشگاه‌های محلی و مشارکت در اقتصاد جوامع روستایی تشویق می‌کردیم، اما انجام این کار در حال حاضر می‌تواند باعث آسیب به این جوامع و حتی کاهش منابع در دسترشان شود. قبل از بیرون رفتن، بنزین بزنید، تمام مواد غذایی مورد نیاز خود را تهیه کنید و برای انجام مسئولیت‌های فردی خود در دوران کرونا، از جمله برخورد صحیح با زباله‌های انسانی، آمادگی لازم را داشته باشید.

 مسیرهای کوهپیمایی در پارک‌ها           

 قانون فاصله‌گذاری اجتماعی در پارک‌ها و همچنین در مسیرهای پیاده روی اعمال می‌شود.       

 هنگام پیاده‌‌روی در دوران کرونا به افرادی که در مسیر پیاده‌رو هستند فضای کافی برای عبور بدهید. برای مثال هنگامی که می‌بینید به عابران پیاده نزدیک می‌شوید، به دنبال مسیری برای عبور خود برای رعایت فاصله بیش از دو متری باشید. ممکن است احساس عجیب و غریبی داشته باشید، اما این روزها واقعا عجیب و غریب است و باید با رعایت پروتکل‌های بهداشتی صبر کرد تا این دوران به اتمام برسد.       

سعی کنید سطوحی مانند نرده‌ها (که معمولا در پیاده روها دیده می‌شوند) را لمس نکنید.         

 از اشتراک بطری‌های آب یا میان وعده‌های خود با دیگران خودداری کنید.   

 ملاحظه افراد جامعه     

 سرانجام، اگر بیمار هستید ، لطفا در خانه بمانید و از خود مراقبت کنید. امیدواریم که به سرعت بهبود یابید و بدانید که با ماندن در خانه، از دیگران محافظت می‌کنید و در مبارزه برای صاف کردن منحنی شیوع کرونا مشارکت می‌کنید.         

 بسیار محتاط باشید. ما نه تنها نمی‌خواهیم شما صدمه ببینید، بلکه می‌خواهیم تمامی عوامل تاثیرگذار در شیوع این بیماری نابود شود. بنابراین هرگونه احتیاطی که به منظور حفظ سلامت یا مراقبت‌های بهداشتی انجام می‌گیرد می‌تواند سریع‌تر این بیماری را ریشه‌کن کند.       

به قوانینی که در دوران شیوع کرونا اعمال شده است احترام بگذارید. زباله و هر نوع دستمال توالت را بسته بندی و سپس معدوم کنید. البته بهتر است آن‌ها را با خود به خانه ببرید و در آن‌جا معدوم کنید. این توصیه‌های کوچک به این دلیل است که هرچه سریعتر به زندگی عادی خود بازگردیم.

 نحوه بیرون آمدن از خانه    

 رفتن به طبیعت و کوهپیمایی در دوران کرونا برای سلامت روحی و جسمی ما بسیار مهم است.         

 اما وقتی به طور موقت امکانات رفاهی و مسیرهای عبور و مرور پرخطر را  برای کمک به حفظ امنیت جامعه تعطیل می‌کنند، ممکن است شما مجبور باشید راه جدیدی برای رفع نیاز رفتن به طبیعت برای خود پیدا کنید. در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می‌کند تا در شرایط حاکم بتوانید گاهی اوقات برای پیاده‌روی یا تفریح به خارج از خانه بروید.

سعی کنید برای بیرون رفتن، محیطی را در نزدیکی محل زندگی خود پیدا کنید.     

مکان مورد نظرتان تعطیل است؟ نمی‌دانید کجا بروید؟ توصیه ما این است که به فضای موجود در نزدیکی خانه‌تـان برای پیاده‌روی در دوران کرونا اکتفا کنید.     

سه نکته مهم برای کوهپیمایی در دوران کرونا در نزدیکی محل سکونت خود   

  1. به درختان و گیاهانی که در مسیر پیاده رو محلی شما هستند دقت کنید. دیدن درختان ممکن است به رفع استرس کمک کند.
  2. اگر حیاط یا تراس دارید، مدتی از روز را در این محیط سپری کنید. همچنین در صورتی که نیاز به فعالیت‌های فیزیکی یا دویدن دارید می‌توانید در تراس یا حیاط خانه‌تان به صورت درجا زدن این کار را انجام دهید.
  3. می‌توانید با دوربین‌های شکاری فضای اطراف را ببینید. درست است که این کار مانند بیرون رفتن اثر ندارد اما شاید دیدن اینکه بیرون از خانه چه خبر است به شما در کاهش استرس و بی‌حوصلگی کمک کند.

چند راه حل برای گذراندن وقت در دوران کرونا  

دویدن و‌ پیاده‌روی در دوران کرونا را با رعایت و در نظر گرفتن نکات قبلی در برنامه خود قرار دهید.   

این کار را می‌توانید تنها و یا با کسانی که در خانه‌تان با آن‌ها زندگی می‌کنید انجام دهید. سپس پس از برگشتن، قبل از تماس با هر چیز یا هر کس دیگری در خانه ، دست‌هایتان را بشویید.       

 حداقل دو متر از دیگران فاصله بگیرید

حداقل دو متر فاصله را با افرادی که در هنگام پیاده‌روی یا دویدن می‌بینید، رعایت کنید. در صورتی که خواستید عطسه یا سرفه کنید، این کار را در قسمت داخلی آرنج خود انجام دهید و باز هم وقتی به خانه رسیدید دستان خود را حداقل بیست ثانیه با آب و صابون بشویید.

راجع به اماکن تعطیل تحقیق کنید سپس قصد رفتن کنید، همچنین به قوانین اعمال شده در دوران کرونا احترام بگذارید. 

 بیشتر محدودیت‌های اعمال شده در پارک‌ها و فضاهای باز به طور مشخص اعلام می‌شوند. اگر هنگام کوهپیمایی به محلی که تعطیل است رسیدید، لطفا دستورالعمل‌های گفته شده را رعایت کنید.       

در صورتی که در بیرون از خانه یا هنگام پیاده‌روی در دوران کرونا با دیگران برخورد داشتید تمام جوانب احتیاط را رعایت کنید.  البته تعدادی از حرفه‌ها از رعایت این قوانین معاف هستند (از جمله پرسنل پزشکی و امنیتی). همچنین افرادی که برای رفع نیازهای ضروری به بیرون از خانه می‌روند مجاز به ارتباط با فروشنده‌ها هستند.  همه ما در طول این مدت نامشخص دچار استرس زیادی شده‌ایم. بنابراین داشتن لبخند بر لب می‌تواند در کاهش استرس خود و دیگران کمک شایانی کند.

خود را در معرض کارهای پرخطر و غیرضروری قرار ندهید

محدودیت‌های فعلی به منظور کاهش فشار وارده بر کادر پزشکی اعمال می‌شود. برای مثال اگر در محلی که سکونت می‌کنید فضای بازی وجود دارد که می‌تواند خطرات زیادی به منظور ابتلا به بیماری ایجاد کند (به خصوص در فصل بهار) سعی کنید بسیار محتاط باشید و از عبور بیش از حد از این مسیرها خودداری کنید. همچنین سعی کنید برای رفع نیازهای خود به محله‌ای که خلوت‌تر است مراجعه کنید.

 ما می‌دانیم که در حال حاضر برای برخی بیرون رفتن از خانه برای انجام کارهای ضروری چقدر ضرورت دارد. اما در صورتی که موکول کردن این امور به زمانی دیگر برای شما مشکل‌ساز نباشد، همچنان پیشنهاد می‌کنیم که در خانه بمانید و کارتان را به بعدا موکول کنید. همچنین از این بابت از شما متشکریم.       

تعداد زیادی از افراد برای امسال برنامه‌های خاص خود را داشتند. این موضوع واقعا ناامید کننده است که بسیاری از اماکن بسته شده اما به این نکته نیز واقف باشید که بعد از تمام شدن شرایط بحرانی، تمامی این اماکن پذیرای شما خواهند بود. علت این که چرا باید همچنان از عملی کردن برنامه‌‌هایتان اجتناب کنید، در زیر آمده است.

  • پیاده‌روی در دوران کرونا در مکان‌های شلوغ و پرطرفدار باعث می‌شود که شما خواه ناخواه در فاصله بسیار نزدیکی از دیگر عابران پیاده قرار بگیرید. همچنین در این اجتماع و شلوغی که به وجود می‌آید برای رفع نیازهای ضروری با مشکل و اجتماعات بیشتری رو به رو خواهید شد. بنابراین سهوا به شیوع ویروس کمک خواهید کرد. باید بدانید که امکانات پزشکی کفاف ابتلای همه افراد جامعه را نخواهد داد. بنابراین سعی کنید در شیوع هرچه کمتر این بیماری مسئولیت خود را انجام دهید.
  • اگر در چنین محیطی مریض شوید، از حداقل امکانات بهداشتی تا زمانی که به بیمارستان یا درمانگاه مناسبی برسید، دور خواهید بود.
  • رعایت بهداشت مناسب، از جمله شستشوی دست‌ها در چنین محیطی بسیار دشوار خواهد بود.
  • از طرفی خطر مبتلا شدن ناخواسته دیگر افراد را در مسیر برگشت به خانه‌تان افزایش می‌دهید.

منبع:  wta.org

نکاتی برای دوچرخه سواری در زمستان

زمان مطالعه: 13 دقیقه

زمانی که زمستان از راه می‌رسد ممکن است فکر کنید که زمان دوچرخه‌سواری به پایان رسیده است. اما با داشتن اندکی دانش و تمرین، دوچرخه سواری در زمستان می تواند بسیار لذت بخش باشد.

من سال‌ها پیش دوچرخه‌سواری را آغاز کردم و امروز آن را با دنیا عوض نمی‌کنم. در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می‌کند در این تجربه با من سهیم شوید.

چرا باید در زمستان دوچرخه‌سواری کنیم؟

شاید در ابتدا دوچرخه‌سواری در برف سخت، یخ، باران و یا هوای سرد ایده‌ی ترسناکی به نظر برسد. اما این کار را امتحان کنید. من هم‌اکنون سال‌ها است که در تمامی فصول به دوچرخه‌سواری می‌پردازم . من هیچگاه از این موضوع که رفت و آمد با دوچرخه را جایگزین رفت و آمد با ماشین کرده‌ام پشیمان نیستم.

فواید این کار بسیار است. من هیچوقت در ترافیک نمی‌مانم. هیچوقت به جرثقیل نیاز ندارم تا دوچرخه‌ام را حمل کند یا برای بنزین زدن و هزینه‌ی مربوط به آن مشکلی ندارم. آرامش و تنهایی لذتبخشی که در دوچرخه‌سواری صبحگاهی در آفتاب یک روز برفی در پانویه دارم را با هیچ چیز عوض نمی‌کنم.

به جز لذت بردن از هوا موارد دیگری نیز وجود دارد که با دوچرخه‌سواری از آن بهره می‌برید. برای مثال خود این ورزش به تنهایی یک لذت و فایده است. به جای اینکه با ماشین بدون تحرک جابجا شوید، در زمان دوچرخه‌سواری قلب شما بیشتر فعالیت می‌کند، خون بیشتری به گردش می‌افتد و کالری بیشتری سوزانده می‌شود.

شروع

دورچرخه‌سواری در زمستان، فعالیتی نیست که نتوان در آن پیشرفت کرد بلکه شما می‌توانید در این مسیر به پیشرفت برسید. برخی نکات در این مورد عبارتند از:

  • در شهر خود از وسایل نقلیه‌ی عمومی استفاده کنید و دوچرخه‌سواری را نیز با آن تلفیق کنید.
  • بخشی از مسیر محل کارتان را با ماشین بروید و بعد پارک کنید و ادامه‌ی مسیر را با دوچرخه ادامه دهید.
  • یک روز در میان یا هر سه روز یکبار به دوچرخه‌سواری بپردازید.

وقتی که در تمام طول سال دوچرخه‌سواری کنید، سه حوزه وجود دارد که باید به آن توجه کنید. این‌ها مواردی اساسی هستند که از محل زندگی شما تا کارتان را پوشش می دهند با این حال برخی از آن‌ها در زمانی که هوا سرد و برفی می‌شود از اهمیت بالاتری برخوردارند.

  • شما به عنوان دوچرخه‌سوار به لباس مناسب و سوخت نیاز  دارید تا گرم بمانید و انرژی داشته باشید.
  • دوچرخه‌ی شما باید پوشش درست و آمادگی داشته باشد.
  • باید با مهارت‌ها و مشکلاتی که وجود دارند آشنایی داشته باشید. دوچرخه سواری در زمستان مهارت‌های متفاوتی را نسبت به دوچرخه‌سواری در ماه‌های گرم‌تر می‌طلبد.

پوشش مربوط به دوچرخه سواری در زمستان

مهم‌ترین مسئله‌ی مربوط به دوچرخه سواری در زمستان، پوشش و لباس شماست. این همان حوزه‌ای است که اغلب افرادی که در دوچرخه سواری در زمستان تازه‌کار هستند در آن اشتباه می‌کنند. نکتهِ‌ی کلیدی این است که بیش از حد لباس نپوشید. از آنجایی که هوای بیرون سرد است و موتوری نیست که برای شما گرما فراهم کند، گمان می‌کنید که باید لباس زیادی بپوشید. اما این کار اشتباه است. در زمان دوچرخه‌سواری بدن شما گرمای زیادی تولید می‌کند و عرق می‌کنید، در نتیجه ممکن است بدنتان بیش از حد داغ شود و بسیار عرق کنید. این موضوع ممکن است به هیپوترمی و از بین رفتن آب بدن منجر شود. در زمانی که برای مسائلی همچون چراغ قرمز توقف می‌کنید، تمام این گرما با باد سرد از بین می‌رود و بدن‌تان خیس و لرزان می‌شود.

نکته: تا حدی لباس بپوشید که در زمانی که شروع به پدال زدن می‌کنید کمی احساس سرما کنید. چند دقیقه‌ی ابتدایی ممکن است احساس سرما کنید ولی بدن شما در زمان دوچرخه‌سواری گرمای زیادی تولید می‌کند و در نتیجه به سرعت گرم می‌شوید.

زیر پیراهنی

هدف زیر پیراهنی این است که بدن شما را خشک نگه دارد. پارچه‌ی ساخته شده از پشم گوسفند یا هر پارچه‌ی مصنوعی دیگری (همچون پلی‌استر یا پلاستیک یا اسپندکس) برای این منظور خوب است. پارچه‌ی نخی عرق را به خود جذب می‌کند و بدن شما را در معرض آن قرار می‌دهد به همین جهت از استفاده از آن خودداری کنید.

من اغلب برای پوشش پایین تنه از پلی‌استر با وزن متوسط استفاده می‌کنم و بر روی آن شلوار ضخیم مناسب باران و باد می‌پوشم و در قسمت بالاتنه نیز یک لباس کشباف پشمی آستین بلند می‌پوشم. در کیفم همیشه پولیوور سبک دارم که در زمان نیاز و روز‌هایی که باد سرد شمالی می‌وزد همراهم باشد. هرچیزی بیش از این پوشش مضر خواهد بود.

لباس بیرونی

لباس و پوشش بیرونی در زمان دوچرخه‌سواری باید در قسمت پشتی و آستین چاک داشته باشد و همچنین این لباس باید از لحاظ نفوذ هوا نیز مناسب باشد.

شرایط سرد و خشک: من دریافته ام که یک ژاکت پلاستیکی بهترین پوشش بیرونی است. این نوع پارچه سبب می‌شود تا گرم و خشک بمانید و اجازه می‌دهد تا کمی هوا نیز به داخل نفوذ کند. نفوذ هوا سبب می‌شود که بدن بیش از حد داغ نشود. در شرایط معتدل‌تر می‌توانید تنها از یک جلیقه استفاده کنید.

شرایط سرد و مرطوب: دوچرخه‌سواران نواحی بارانی همچون شمال غرب اقیانوس آرام به یک لباس ضدآب یا مقاوم در برابر آن نیاز دارند. به دنبال لباسی باشید که نسبت به هوا نفوذ پذیر باشد و در قسمت پشتی و آستین چاک داشته باشد تا در زمان دوچرخه‌سواری لباس در اثر سرعت حرکت به بالا نیاید. جلیقه‌هایی که قسمت جلویی و اطراف سینه را بپوشانند بهترین گزینه هستند اما لباس‌های زیپ‌دار هم مناسب هستند. بیشتر لباس‌های بارانی مخصوص دوچرخه‌سواری دارای زیپ دو طرفه هستند که یک نعمت بزرگ محسوب می‌شوند. این لباس‌ها به شما امکان این را می‌دهند تا آن‌ها را از پایین باز کنید و در عین حال دستان و بالاتنه‌ی شما را می‌پوشانند. این راه مناسبی برای از بین بردن گرمای اضافی است.

پوشش سر

سر شما (به علاوه‌ی دستان و پاها) در معرض سرما و از دست دادن گرمای بدن است. تقریبا غیرممکن است که با فعالیت فیزیکی سر را گرم نگه دارید.

یک کلاه کپ پشمی (یا یک کلاه چسبان) در زیر کلاه ایمنی برای اکثر مواقع کافی است. همچنین برای احتیاط یک بالاکلاوا یا شال گردن نیز به همراه داشته باشد. تنها مطمئن شوید که کلاه کپ زیری شما به قدری نازک باشد که به خوبی در زیر کلاه ایمنی جای گیرد.

در شرایط بارانی، کلاه کپ به شما کمک می‌کند تا پیشانی خود را گرم نگه دارید و از خیس شدن عینک‌تان جلوگیری می‌کند.

دستکش

در نواحی معتدل‌تر که بارانی هستند از دستکش ضدآب استفاده کنید. بهترین انتخاب، دستکش‌هایی هستند که در قسمت کف دست و انگشتان دارای برآمدگی هستند چراکه دستگیره‌های دوچرخه می‌توانند در زمان خیس شدن، لیز شوند.

بسیاری از کمپانی‌ها دستکش‌هایی را برای دوچرخه‌سواری در هوای سرد تولید می‌کنند اما خیلی مجذوب این محصولات نشوید. برای مثال دستکش‌های مخصوص تخته‌سواری بر روی برف حتی اگر در حال تخته سواری نباشید هم شما را گرم نگه می‌دارند اما باید ببینید که آیا واقعا می‌توانید با آن‌ها به راحتی اهرم‌های ترمز را بگیرید و عملیات لازم را انجام دهید یا خیر.

نکته: من همیشه از استفاده از دستکش‌های مخصوص اسکی کراس کانتری که طراحی آن‌ها شبیه به چنگال خرچنگ است، راضی بوده‌ام. نمی‌توان گفت کاملا برای هر انگشت جایی دارند و یا تمام انگشتان در یک جا قرار می‌گیرند بلکه در این دستکش‌ها هر دو انگشت شما در یک جایگاه قرار می‌گیرد و انگشت شست نیز جایگاه مخصوص خود را دارد. در این دستکش همچون دستکش‌هایی که تمام انگشت‌ها در یک قسمت هستند از خواص گرمایی بهره می‌برید اما چون هر دو انگشت در یک قسمت قرار دارند کنترل بیشتری بر روی انگشتان خود خواهید داشت.

پوشش پا

نکته‌ی کلیدی در گرم ماندن پاها این است که پوشش مخصوص پاها تا حدی عایق باشد. کفش‌های بدون گیره اغلب کوچک هستند تا تمام قدرت شما به پدال وارد شود اما در عوض این مسئله باعث می‌شود در انتخاب ضخامت جوراب با محدودیت مواجه شوید. من یک کفش بزرگ‌تر می‌پوشم تا بتوانم جوراب گرم و ضخیم بپوشم. سپس بر روی آن‌ها یک نیم بوت می‌پوشم. ترفند خوبی که می‌توانید از آن استفاده کنید این است که کفش خود را نیم سایز بزرگ‌تر انتخاب کنید.

اگر از کفش‌های بدون گیره و پدال استفاده نمی‌کنید، می‌توانید از بوت‌های سبک وزن مخصوص پیاده‌روی استفاده کنید تا بتوانید جوراب ضخیم بپوشید.

مجددا از جوراب نخی استفاده نکنید. جوراب‌های نخی در زمانی که خیس شوند نمی‌توانند شما را گرم نگه دارند و در ما‌های سرد در زمان دوچرخه‌سواری پاهایتان خیس می‌شود (فکر کنید در میان گل و شل برف، باران و سرمای شدید، پاهایتان نیز خیس باشد).

لوازم دوچرخه سواری در زمستان

دوچرخه سواری در زمستان دارای چالش‌هایی برای لوازم مورد نیاز این حرفه است که با این چالش‌ها در فصل تابستان رو به رو نیستید.

دوچرخه

زمستان شرایط سختی را برای رانشگر دوچرخه ایجاد می‌کند. در این فصل مقدار زیادی شن، نمک و گل و لای در جاده وجود دارد که اجازه نمی‌دهد زنجیر و دنده‌ها به خوبی عمل کنند. چرخ‌دنده‌ها در منطقه‌ی زندگی من اغلب پس از حدود یک هفته بسیار کثیف می‌شوند و به خوبی کار نمی‌کنند. همچنین ممکن است در زمان دوچرخه‌سواری در داخل آن‌ها گل و برف جمع شود و زمانی که دمای هوا به زیر صفر کاهش می‌یابد در زمانی که پشت چراغ قرمز می‌ایستید این گل و برف منجمد شود. زمانی که این اتفاق بیفتد، کار زیادی نمی‌توانید انجام دهید و فقط باید یک نقطه‌ی گرم پیدا کنید تا آن‌ها را ذوب کنید.

حتی در مناطقی که دما زیر صفر نمی‌رود، اغلب در زمستان باران می‌بارد. باران کثیفی و جرم‌ها را در داخل جاده به راه می‌اندازد و دوچرخه‌ی شما نیز از این نواحی عبور می‌کند و چرخ‌های شما می‌تواند این مواد را به داخل رانشگر بفرستد.

خوشبختانه شما برای ادامه دادن به دوچرخه‌سواری با دو انتخاب خوب دوچرخه مواجه هستید:

  • به شخصه معتقد هستم که هرچه دوچرخه ساده‌تر باشد بهتر است (خصوصا این عقیده‌ی ذهنی در زمستان محکم‌تر می‌شود). در ماه‌های برفی و سرد برای سال‌ها انتخاب من دوچرخه‌ی مسابقه‌ای تک سرعته بود. اگرچه برایم خیلی مناسب بود اما گاهی دوست داشتم چرخ دنده‌های بیشتری در اختیار داشتم.
  • یکی از جایگزی‌های شگفت انگیز اخیر دوچرخه‌هایی هستند که دارای هاب داخلی هستند و توسط تعدادی از کمپانی ها تولید می شوند. این موضوع باعث می‌شود تا دنده‌ی دوچرخه آسان تر عمل کند اما قسمت‌های متحرک و متغیر در داخل هاب قرار می‌گیرند و از آن‌ها محافظت می‌شود. این یک انتخاب عالی برای زمستان است چون می‌تواند باعث صرفه جویی در هزینه شود و نیازی نیست تا هر بهار به تعویض قطعات بپردازید.

اگر می‌خواهید در زمستان با دوچرخه چند سرعته برانید، باید رانشگر را طبق برنامه به صورت مکرر بشویید و روغن‌کاری کنید. به طور کلی در هر آخر هفته باید چند دقیقه را به این کار اختصاص دهید.

از راندن دوچرخه‌های تعلیقی در هوای بسیار سرد بپرهیزید. زمانی که جیوه‌ی دوچرخه کم می‌شود روغن داخل محورها از حالت مایع خارج می‌شود و حالت چسبناک پیدا می‌کند. در این صورت محورهای جلویی حالت سنگین و کند پیدا می‌کنند. محورهای عقبی به سرعت کار نمی‌کنند و از آنجایی که پوششی ندارند شن و گل و لای شروع به جمع شدن در آن‌ها می‌کند. بار دیگر باید گفت که هرچه دوچرخه ساده تر باشد بهتر است برای همین من از دوچرخه های تعلیقی استفاده نمی کنم.

لاستیک‌های دوچرخه

زمستان در بسیاری از مناطق کشور به معنای برف و گل یا باران است، برای همین مطمئن شوید که لاستیک‌های شما در سطوح لغزنده خوب عمل می‌کنند چراکه این مهم‌ترین نکته است. همچنین ایده‌ی خوبی است که باد آن‌ها را نسبت به تابستان کمتر کنید. لاستیک های دوچرخه نیز همچون لاستیک های ماشین در زمانی که فشار کمتر باشد پهن تر می شوند و اصطکاک بهتری پیدا می کنند. من در تابستان فشار لاستیک ها را روی 120 psi تنظیم می‌کنم اما در زمستان این میزان را به 90 تا 100 psi کاهش می‌دهم.

در جاده‌های برفی برخی از افراد مایل اند تا از لاستیک‌های کوهستانی استفاده کنند که بزرگ، پهن و برآمده هستند تا بتوانند اصطکاک بیشتری تولید کنند و از روی گل و لای، برف، شن و سنگریزه‌ها عبور کنند. این یک گزینه است اما در حقیقت راندن را سخت تر می‌کند چراکه سطح لاستیک پهن تر است و سایش بیشتری ایجاد خواهد شد.

من دریافته‌ام که لاستیک‌های نازک همچون لاستیک‌های 700 x 28 به داخل لایه‌ی نازک فوقانی برف فرو می‌روند و بر روی زمین زیر آن بهتر جای می‌گیرند. این مسئله سبب می‌شود وزن شما در ناحیه‌ی کوچکتری متمرکز شود و لاستیک را به زمین می‌چسباند.

در شرایط بسیار سخت می‌توانید چند کمپانی را بیابید که برای دوچرخه‌های جاده و کوهستان لاستیک‌های میخ‌دار تولید می‌کنند. در این حالت حدودا در هر اینچ یک برآمدگی فلزی قرار می‌گیرد. در واقع این یک دستگاه اصطحاک درونی برای راندن در برف و بر روی یخ است. این‌ لاستیک‌ها خیلی عالی عمل می‌کنند، مثل چرخ‌های ماشین‌هایی که این قابلیت را دارند.

چراغ دوچرخه

در زمستان روزها کم نور هستند. چنین در نظر بگیرید که همیشه در تاریکی می‌رانید و برای هر دو قسمت جلو و پشت دوچرخه چراغ‌های پرنوری دارید. من از 3 چراغ LED استفاده می‌کنم، یک چراغ سفید در جلو و دو چراغ در عقب. به علاوه یک چراغ در عقب دوچرخه و یک چراغ هم در کیف خود می‌گذارم. گاهی به صورت مداوم از آن‌ها استفاده نمی‌کنم. مینه‌سوتا در تمام روزهای زمستانی تاریک و ابری نیست و از چراغ ها بیش از روزهای تابستانی استفاده می‌کنم.

به دنبال پرنورترین چراغی که برای دوچرخه موجود است باشید و ترجیحا به دنبال آن‌هایی باشید که زاویه‌ی دید وسیع‌تری ایجاد می‌کنند. بهترین انتخاب چراغ‌های شارژی هستند اما گران‌اند. چراغ‌های ارزان‌تر که به دوچرخه متصل می‌شوند نیز خوب هستند. تنها باتری‌ها را سلامت نگه دارید تا در پرنورترین حالت خود قرار گیرند و چراغ‌هایی را پیدا کنید که بیشترین نور و زاویه‌ی دید را ایجاد کنند.

نکته: میدان دید برای امنیت مهم است. شاید یک ایده‌ی ساده به نظر برسد اما شاید ندانید که در یک بعد از ظهر برفی در ژانویه تا حد می‌توانید در منظره‌ی سفید برفی محو به نظر بیایید. به طور کلی دریافته‌ام که ماشین‌ها در ماه‌های زمستان فاصله‌ی خود را بیشتر با دوچرخه‌ها حفظ می‌کنند اما حتی اگر کاملا تاریک نبود هم تمام سعی خود را بکنید تا ماشین‌ها بتوانند شما را ببینند.

ضربه گیر

لاستیک‌ها مطمئنا گل و لای، برف و باران را به شما می‌پاشند. حتی اگر لباس‌های شما از جنس گورتکس باشد هم مایعات سرد بر روی بدن‌تان سنگینی می‌کنند و گرما را از بدن شما می‌زدایند. ضربه گیرها نباید خیلی عجیب و غریب باشند و تنها باید به صورتی باشند که مواد به شما نپاشد. ضربه گیرهای جلویی باید دو اینچ جلوتر از دوشاخ و دو اینچ از پشت آن را بگیرند. ضربه گیرهای عقب نیز باید کاملا قسمت عقب را بگیرند و یا اگر از انواع گیره دار استفاده می‌کنید می‌توانید زاویه‌ی آن‌ها را تغییر دهید تا طول کمتری داشته باشند.

کیف و سبد

اگر مسیر دوچرخه‌سواری شما از 3 کیلومتر طولانی‌تر است، احتمالا باید لباس‌های کار خود را با خود حمل کنید. برای این کار سه گزینه‌ی کوله، کیف دوشی و سبد دوچرخه وجود دارد.

من برای راندن در زمستان عادت به استفاده از کوله‌ی ضد آب دارم. این کوله‌ها باریک هستند و دارای دو بند محکم‌اند. کیف دوشی دارای یک بند است که می‌تواند دور شما بپیچد و تعادل‌تان را بر هم بزند. این می‌تواند در زمانی که زمین خیس یا برفی است مثل یک کابوس باشد. سبدها نیز انتخاب خوبی هستند اما دوچرخه‌تان را کمی پهن می‌کنند. این مسئله می‌تواند در زمستان مشکل ساز شود چراکه در زمستان باید نسبت به تابستان از پیاده رو فاصله‌ی بیشتری بگیرید و این به معنای این است که در زمستان فاصله‌تان با ماشین‌ها کمتر زمان عادی خواهد بود.

آب و غذا

در زمستان به سادگی از یاد می‌برید که باید آب بدن خود را تامین کنید. اگرچه هوای سردتر ممکن است سبب نشود تا احساس کمبود آب کنید اما حقیقت این است که دوچرخه‌سواری یک فعالیت هوازی است و دمای بیرون اثر کمی بر میزان آبی که بدن شما از دست می‌دهد دارد. به یاد داشته باشید که لباس‌های زمستانی شما گرمای بیشتری را در خود نگه می‌دارند و در نتیجه دمای بدن شما را بالا می‌برند و سبب می‌شوند تا بیشتر عرق کنید. همچنین هوا در زمستان اغلب خشک‌تر است و در نتیجه با هر تنفس رطوبت بیشتری از بدن شما خارج می‌شود. اگر در تابستان احساس تشنگی کنید به معنای این است که آب کافی مصرف نکرده‌اید. اما در زمستان ممکن است خیلی قبل‌تر از اینکه احساس تشنگی کنید، بدن شما آب خود را از دست داده باشد. پس آب بنوشید.

غذا نیز یک مسئله‌ی کلیدی دیگر است که در راحتی دوچرخه سواری در زمستان نقش دارد. بدون اینکه غذای کافی مصرف کنید، بدن شما سوخت مناسب برای تولید گرما و انرژی ندارد. در آب و هوای گرم‌تر، کمبود غذا سبب می‌شود به زودی خسته شوید و قدرت خود را از دست بدهید اما در شرایط سرما کمبود غذا سبب می‌شود که گرم شدن بدن‌تان تقریبا غیرممکن شود. پیش از اینکه از خانه بیرون بزنید یک وعده‌ی غذایی و یا یک میان وعده‌ی پرانرژی مصرف کنید.

مهارت‌های دوچرخه سواری در زمستان

حال که لباس مناسبی دارید، سوخت خود را تامین کرده‌اید و دوچرخه‌ی شما کاملا آماده است، قدم بعدی چیست؟ بگذارید تا در رابطه با مهارت ها و موانع دوچرخه سواری در زمستان صحبت کنیم.

وضعیت مسیر

یکی از خطرناک ترین مکان ها برای دوچرخه سواری در زمستان، لبه‌ی پیاده‌رو است. در اینجا بررسی میکنیم که چرا و چگونه باید از این ناحیه اجتناب کنید.

  • در آب و هوای برفی کنار پیاده‌رو جایی است که برف انباشته می‌شود، برف از آنجا برداشته نمی‌شود، ذوب می‌شود، یخ می‌زند و در نهایت تبدیل به جایی می‌شود که انباشته از گل و لای و یخ های کثیف جاده است. به دنبال پیاده رو باشید و یا به قدری از لبه‌ی پیاده رو فاصله بگیرید که از این مواد خطرناک به دور بمانید.
  • اغلب ماشین‌ها در زمستان فاصله‌ی بیشتری را با شما حفظ می‌کنند، به همین جهت از اینکه در مسیر حرکت کنید نترسید. ایمنی بسیار مهم‌تر از راحتی است. اگر نتوانستید به هر دلیلی در یک مسیر یا لاین قرار بگیرید، قسمتی برفی که از همه دست نخورده تر است را بیابید و همان مسیر را با سرعتی کمی پایین تر در پیش بگیرید.
  • در شرایط مرطوب و سرد، کناره‌ی پیاده رو جایی است که شیشه‌های شکسته، فلزات زنگ زده‌ی ماشین‌ها و کثیفی های جاده انباشته می‌شوند چراکه باران آن‌ها را می‌شوید و به کناره می‌آورد.

به هنگام راندن در زمان بهار تا پاییز باید به صورت پیش‌بینی شده عمل کنید. هرگونه حرکت ناگهانی یا نامنظم را محدود کنید و در زمان تعویض مسیر و یا گردش از علامت‌های دستی استفاده کنید.

شرایط بدن

راحت باشید. با زانوان و آرنج‌های قفل شده، ممکن است یک گلوله‌ی کوچک برف و یا تکه‌ای از اگزوز شکسته شده برای سقوط شما بر روی زمین کافی باشد. به جای این کار بدن خود را شل نگه دارید و از پاهای خود برای کنترل جنبش‌هایی که در اثر راندن بر روی برآمدگی‌های یخی، گل و لای جاده و یا سایر نقاط خطرناک ایجاد می‌شوند استفاده کنید. هشیار باشید و آماده باشید تا از روی شیشه‌های شکسته یا سایر اشیائی که سبب نابودی لاستیک می‌شوند عبور نکنید.

ملاحظات مربوط به برف و یخ

مراقب نواحی که برف در آن‌ها ذوب شده باشید. برف اغلب در نور آفتاب ذوب می‌شود اما بار دیگر در دماهای پایین‌تر و یا در زمان غروب آفتاب منجمد می‌شود. در این قسمت‌ها اغلب می‌توانید یخ تیره‌رنگ را که در جهت عبور ماشین‌ها از روی برف ایجاد شده است بیابید و تقریبا می‌توان گفت که این نواحی خطرناک ترین مکان برای دوچرخه‌سواری در شرایط زیر انجماد هستند. نترسید. تنها به آرامی و با ثبات از روی این قسمت‌ها عبور کنید و اگر لاستیک‌هایتان لغزید اهمیت ندهید. خبر خوب این است که سرعت دوچرخه پایین است و شما به قدر کافی لباس اضافه پوشیده اید که در صورت سقوط همچون ضربه گیر عمل کنند. من تا به حال چند بار به خاطر برف‌های تیره رنگ سقوط کرده‌ام اما چون از این نقاط آگاهی داشتم و آرام می‌راندم هیچگاه به جز کبودی مشکل دیگری برایم پیش نیامد.

شرایط سرد و خشک

در نواحی معتدل‌تر نگرانی کمتری راجع به یخ و گل و لای جاده دارید. اما باز هم این تکنیک راندن باید اعمال شود: یعنی باید به نرمی و پیوسته حرکت کنید و مراقب هر آنچه برای چرخ‌ها و بدن‌تان خطرناک است باشید. تا جایی که ایمن است به لبه‌ی پیاد‌رو نزدیک شوید چراکه به سبب گل و لای جاده نمی‌توان مثل همیشه به این ناحیه نزدیک شد. همیشه توجه کنید و بدانید که در اطرافتان چه می‌گذرد. با استفاده از چراغ‌ها و لوازم شب‌نما خود را در معرض دید بگذارید.

نکات مربوط به نگهداری پس از دوچرخه‌سواری

با تمام کثیفی‌هایی که در جاده وجود دارد، هر دوچرخه‌ای به زودی شروع به قژقژ کردن و صدا دادن می‌کند. قسمت‌هایی که حرکت بیشتری دارند و بیشتر در معرض فضای بیرون قرار دارند، قسمت‌هایی هستند که شن، نمک و کثیفی در آن‌ها بیشتر جمع می‌شود و بر روی عملکرد آن‌ها تاثیر می‌گذارد. با به حداقل رساندن انباشتگی کثیفی و زنگ زدگی همه چیز را بهتر و راحت تر می‌کنید. برای انجام این کار، تمیز کردن زنجیر و رانشگر پس از هر بار راندن را به عادت خود تبدیل کنید. یک پاک‌کننده‌ی زنجیر، یک مسواک کهنه و پارچه‌ی کهنه تنها چیزهایی هستند که نیاز دارید. در آب و هوای خیس و کثیف تنها آن را تمیز کنید و بار دیگر با گریس زنجیرها را روغن‌کاری کنید. ترمزهای خود را پس از راندن در برف و باران تمیز کنید و اطمینان حاصل کنید که نواحی که در تماس با چرخ‌ها هستند، تمیز باقی مانده اند.

منبع:

rei.com