زمان مطالعه: 11 دقیقه

کوهنوردی یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌های تفریحی و ورزشی در ایران است که با مناظر خیره‌کننده کوه‌های البرز، زاگرس و قله‌هایی مانند دماوند و سبلان، هر ساله هزاران نفر را به خود جذب می‌کند. اما موفقیت در یک سفر کوهنوردی، به‌ویژه برنامه‌های چندروزه، به برنامه‌ریزی دقیق وابسته است. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های این برنامه‌ریزی، چیدمان کوله کوهنوردی است. چیدمان صحیح کوله نه تنها راحتی و ایمنی شما را در مسیرهای سخت کوهستانی تضمین می‌کند، بلکه دسترسی سریع به وسایل ضروری را نیز آسان می‌کند.

این مقاله با تمرکز بر اصول علمی و نکات عملی، راهنمایی جامع برای چیدمان کوله کوهنوردی ارائه می‌دهد که با نیازهای کوهنوردان ایرانی سازگار است. هدف این است که با رعایت اصول چیدمان کوله کوهنوردی، تجربه‌ای لذت‌بخش و ایمن در طبیعت داشته باشید.

 

 

اهمیت چیدمان کوله کوهنوردی

 

چیدمان کوله کوهنوردی تأثیر مستقیمی بر راحتی، تعادل و سلامت جسمانی کوهنورد دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که توزیع نامناسب وزن در کوله می‌تواند فشار زیادی به کمر، شانه‌ها و مفاصل وارد کند، که منجر به خستگی زودهنگام یا حتی آسیب‌دیدگی می‌شود یک کوله با چیدمان صحیح به شما امکان می‌دهد:

 

• فشار روی بدن را کاهش دهید و انرژی خود را حفظ کنید.
• به وسایل ضروری مانند آب، غذا و تجهیزات کمک‌های اولیه به‌سرعت دسترسی پیدا کنید.
• تعادل بدن را در مسیرهای ناهموار حفظ کنید.
• از آسیب به وسایل داخل کوله جلوگیری کنید.

برای کوهنوردان ایرانی که اغلب در مسیرهای متنوعی مانند توچال، دماوند یا سبلان فعالیت می‌کنند، چیدمان کوله کوهنوردی به‌ویژه در شرایط آب‌وهوایی متغیر ایران اهمیت بیشتری دارد. این مقاله به شما کمک می‌کند تا با اصول بستن کوله کوهنوردی ، کوله‌ای سبک، متعادل و کاربردی آماده کنید.

 

 

اصول کلیدی چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای دستیابی به بهترین نتیجه در چیدمان کوله پشتی کوهنوردی ، باید چند اصل اساسی را رعایت کنید:

 

توزیع وزن:

سنگین‌ترین وسایل (مانند چادر، کیسه خواب و تجهیزات پخت‌وپز) باید در پایین کوله و نزدیک به دیوار پشتی قرار گیرند. این کار مرکز ثقل را پایین نگه می‌دارد و تعادل را بهبود می‌بخشد .

وسایل سبک‌تر (مانند لباس‌ها و میان‌وعده‌ها) در میانه و بالای کوله چیده شوند تا دسترسی آسان‌تر باشد.

وزن باید به‌طور مساوی در دو طرف کوله توزیع شود تا از کج شدن بدن جلوگیری شود .

 

دسترسی آسان:

وسایلی که به‌طور مکرر استفاده می‌شوند (مانند آب، غذا، هدلامپ و نقشه) باید در جیب‌های خارجی یا قسمت بالایی کوله قرار گیرند .

تجهیزات اضطراری (مانند کیت کمک‌های اولیه و پتوی نجات) باید در دسترس باشند.

 

تنظیم بندها:

بندهای شانه‌ای و کمری کوله باید طوری تنظیم شوند که حدود 80% وزن به لگن منتقل شود و شانه‌ها فقط برای کنترل تعادل استفاده شوند .

بند کمری باید محکم باشد تا وزن به‌درستی توزیع شود.

 

وزن مناسب:

وزن کوله نباید بیش از یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن باشد. برای مثال، فردی با وزن 70 کیلوگرم نباید کوله‌ای سنگین‌تر از 17-23 کیلوگرم حمل کند .

از حمل وسایل غیرضروری خودداری کنید تا وزن کوله کاهش یابد.

 

دسته‌بندی وسایل:

از کیسه‌های زیپی یا کیسه‌های رنگی برای دسته‌بندی وسایل (مانند غذا، لباس و تجهیزات) استفاده کنید تا دسترسی سریع‌تر و سازمان‌یافته‌تر باشد .

این اصول پایه‌ای برای چیدمان کوله کوهنوردی به شما کمک می‌کنند تا کوله‌ای متعادل و کاربردی داشته باشید که در مسیرهای کوهستانی کارایی بالایی داشته باشد.

 

| اگر به تازگی وارد دنیای کوهنوردی شده‌اید، پیشنهاد می‌کنم مقاله‌ی چگونه کوهنوردی را شروع کنیم را از دست ندهید. |

 

چیدمان کوله بر اساس نوع سفر

 

نوع سفر کوهنوردی (یک‌روزه، چندروزه یا صعود فنی) تأثیر زیادی بر چیدمان کوله کوهنوردی دارد. در ادامه، چیدمان پیشنهادی برای انواع سفرها ارائه شده است:

 

سفرهای یک‌روزه

در سفرهای یک‌روزه، کوله معمولاً سبک‌تر است و نیازی به حمل وسایل سنگین مانند چادر یا کیسه خواب نیست. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این سفرها:

پایین کوله: وسایل سنگین‌تر مانند بطری آب اضافی یا تجهیزات پخت‌وپز سبک.

میانه کوله: لباس‌های اضافی (مانند ژاکت سبک) و میان‌وعده‌ها.

بالای کوله و جیب‌های خارجی: آب، غذا، هدلامپ، نقشه و کیت کمک‌های اولیه برای دسترسی سریع .

 

سفرهای چندروزه

در سفرهای چندروزه، نیاز به حمل وسایل بیشتری مانند چادر، کیسه خواب و غذای اضافی دارید. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این سفرها:

پایین کوله: چادر (به‌صورت مکعبی بسته‌بندی‌شده)، کیسه خواب و کفش اضافی.

میانه کوله: لباس‌ها، غذاهای خشک (مانند نان لواش و خشکبار) و تجهیزات پخت‌وپز.

بالای کوله و جیب‌های خارجی: آب، میان‌وعده‌ها، هدلامپ، نقشه و کیت کمک‌های اولیه .

 

صعودهای فنی

در صعودهای فنی، تجهیزات تخصصی مانند طناب، کارابین و کلنگ یخ اهمیت بیشتری دارند. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این سفرها:

پایین کوله: کیسه خواب و لباس‌های اضافی.

میانه کوله: غذاها و تجهیزات پخت‌وپز.

بالای کوله: تجهیزات فنی (مانند طناب و کارابین) برای دسترسی سریع .

 

 

نکات عملی برای چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای دستیابی به بهترین نتیجه در چیدمان کوله کوهنوردی، نکات عملی زیر را رعایت کنید:

 

انتخاب کوله مناسب:

کوله‌ای با حجم 40-70 لیتر برای سفرهای چندروزه مناسب است .

کوله باید دارای بندهای پهن و نرم، تسمه کمری محکم و پارچه مقاوم در برابر آب باشد .

 

بسته‌بندی وسایل:

چادر: چادر را به سه قسمت (پوش داخلی، پوش بیرونی، دیرک و میخ‌ها) تقسیم کنید و به‌صورت مکعبی بسته‌بندی کنید. آن را در پایین کوله قرار دهید .

کیسه خواب: کیسه خواب را در کیسه فشرده‌سازی قرار دهید و در پایین کوله بگذارید.

لباس‌ها: لباس‌ها را در کیسه‌های زیپی جدا کنید و در میانه کوله قرار دهید.

غذا و آب: غذاهای خشک (مانند نان لواش، پنیر و خشکبار) را در کیسه‌های ضدآب قرار دهید و در میانه یا بالای کوله بگذارید. بطری آب را در جیب‌های خارجی نگه دارید.

تجهیزات پخت‌وپز: اجاق گاز سفری و کپسول سوخت را در پایین کوله قرار دهید تا وزن متعادل شود.

 

تنظیم بندهای کوله:

بندهای شانه‌ای را طوری تنظیم کنید که کوله به پشت شما بچسبد، اما شانه‌ها تحت فشار نباشند.

بند کمری را محکم کنید تا وزن به لگن منتقل شود

بندهای سینه‌ای را تنظیم کنید تا کوله در جای خود ثابت بماند.

 

حمل باتوم:

اگر کوله بندهای مخصوص برای باتوم دارد، از آن‌ها استفاده کنید. در غیر این صورت، باتوم را در کاور مخصوص قرار دهید و به کوله ببندید

 

مدیریت وزن:

وسایل غیرضروری را حذف کنید. به‌عنوان مثال، به‌جای حمل چندین لباس، از لباس‌های چندلایه استفاده کنید.

وزن کوله را قبل از سفر بررسی کنید و مطمئن شوید که بیش از حد سنگین نیست .

 

 

نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی

 

چیدمان کوله کوهنوردی یکی از مهم‌ترین مراحل آماده‌سازی برای یک سفر کوهنوردی است که می‌تواند تفاوت بزرگی در راحتی و ایمنی شما ایجاد کند. چیدمان صحیح نه تنها فشار روی کمر و شانه‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه دسترسی سریع به وسایل ضروری را نیز تضمین می‌کند. در این بخش، با تمرکز بر اصول علمی و نکات عملی، نحوه چیدمان کوله کوهنوردی را به‌صورت گام‌به‌گام توضیح می‌دهیم تا کوهنوردان ایرانی بتوانند کوله‌ای متعادل و کاربردی برای مسیرهایی مانند دماوند، توچال یا سبلان آماده کنند.

 

1. کیسه خواب و وسایل غیرضروری روز اول

 

در نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی ، پایین کوله معمولاً برای وسایلی رزرو می‌شود که در طول روز اول استفاده نمی‌شوند. کیسه خواب کوهنوردی، به دلیل حجم و وزن نسبتاً زیاد، بهترین مکان را در انتهای کوله دارد. بسیاری از کوله‌پشتی‌های مدرن دارای محفظه‌ای مخصوص در پایین برای کیسه خواب هستند که دسترسی به آن را آسان‌تر می‌کند

علاوه بر کیسه خواب، وسایلی که تا روز دوم یا شب هنگام کمپینگ نیاز ندارید، مانند:

 

چادر کوهنوردی: به‌صورت مکعبی بسته‌بندی‌شده برای کاهش حجم.

زیرانداز: رول‌شده و فشرده.

کفش اضافی: در کیسه ضدآب برای جلوگیری از کثیف شدن سایر وسایل.

لباس‌های روز دوم: مانند جوراب یا لایه‌های گرم اضافی.

 

این وسایل را در پایین کوله و نزدیک به دیوار پشتی قرار دهید تا وزن سنگین آن‌ها به تعادل کوله کمک کند. برای کوهنوردان ایرانی که اغلب در سفرهای چندروزه به قله‌هایی مانند سبلان یا زردکوه می‌روند، این روش در چیدمان کوله کوهنوردی به حفظ انرژی در مسیرهای طولانی کمک می‌کند.

نکته عملی: از کیسه‌های فشرده‌سازی برای کیسه خواب و لباس‌ها استفاده کنید تا فضای بیشتری در کوله داشته باشید. همچنین، چادر را به سه قسمت (پوش داخلی، پوش بیرونی، دیرک و میخ‌ها) تقسیم کنید تا بسته‌بندی منظم‌تر شود.

 

2. نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی:  لوازم سنگین

 

یکی از اصول کلیدی در چیدمان کوله کوهنوردی، قرار دادن لوازم سنگین در نزدیکی بدن و در راستای ستون فقرات است. این روش فشار روی شانه‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد و تعادل کوله را بهبود می‌بخشد لوازمی که باید در این بخش قرار گیرند عبارت‌اند از:

ظروف غذا و آب: مانند بطری‌های آب پرشده یا فلاسک.

تجهیزات پخت‌وپز: مانند اجاق گاز سفری و کپسول سوخت.

کنسروها: مانند تن ماهی، لوبیا چیتی یا خوراک بادمجان.

ابزارهای سنگین: مانند چاقوی چندکاره یا کیت ابزار فنی (در صعودهای فنی).

 

این وسایل باید در میانه کوله و درست بالای استخوان لگن قرار گیرند، جایی که به دیوار پشتی کوله نزدیک است. این چیدمان باعث می‌شود مرکز ثقل کوله به بدن نزدیک‌تر باشد و حرکت در مسیرهای ناهموار، مانند مسیرهای صخره‌ای دماوند، راحت‌تر شود.

نکته عملی: کنسروها و بطری‌های آب را در کیسه‌های ضدآب قرار دهید تا در صورت نشتی، سایر وسایل خیس نشوند. همچنین، از کیسه‌های زیپی برای سازمان‌دهی این وسایل استفاده کنید تا از جابه‌جایی آن‌ها جلوگیری شود

 

3.  لوازم سبک: حفظ تعادل در قسمت بیرونی

 

لوازم سبک‌تر در نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی باید در قسمت‌های بیرونی یا میانی کوله قرار گیرند تا وزن کوله متعادل بماند و فضای داخلی برای وسایل سنگین‌تر آزاد شود. این وسایل شامل:

لباس‌های سبک: مانند تی‌شرت، جوراب‌های نازک یا دستمال سر.

غذاهای خشک: مانند نان لواش، خشکبار (پسته، بادام، کشمش) یا کلمپه کرمانی.

وسایل شخصی: مانند کرم ضدآفتاب، دستمال مرطوب یا حوله میکروفایبر.

 

این لوازم را در میانه کوله یا در جیب‌های جانبی قرار دهید تا دسترسی به آن‌ها آسان باشد، اما وزن کلی کوله را مختل نکنند. برای کوهنوردان ایرانی که اغلب غذاهای سنتی را در سفرهای کوهنوردی حمل می‌کنند، قرار دادن نان لواش و خشکبار در کیسه‌های زیپی در این بخش از چیدمان کوله کوهنوردی بسیار کاربردی است.

نکته عملی: برای حفظ تعادل، وزن را به‌طور مساوی در دو طرف کوله توزیع کنید. به‌عنوان مثال، اگر یک بطری آب در جیب سمت راست قرار می‌دهید، یک کیسه خشکبار یا وسیله سبک مشابه را در جیب سمت چپ بگذارید

 

4.  لوازم ضروری: دسترسی سریع و فوری

 

در چیدمان کوله کوهنوردی، وسایلی که ممکن است به‌طور ناگهانی به آن‌ها نیاز پیدا کنید، باید در دسترس‌ترین مکان‌ها قرار گیرند. این وسایل شامل:

لباس‌های اضطراری: مانند بادگیر، کاپشن گورتکس، پانچو یا گتر برای محافظت در برابر باران یا سرما

تجهیزات اضطراری: مانند هدلامپ، کیت کمک‌های اولیه، سوت اضطراری و پتوی نجات.

نقشه و قطب‌نما: برای جهت‌یابی در مسیرهای ناآشنا.

میان‌وعده‌ها: مانند شکلات، خرما یا نان برنجی برای تأمین انرژی سریع.

 

این وسایل را در قسمت بالای کوله یا در جیب‌های خارجی قرار دهید تا در شرایط اضطراری (مانند باران ناگهانی در مسیر توچال یا سرمای شدید در سبلان) به‌سرعت در دسترس باشند. تصور کنید در میانه مسیر با بارش ناگهانی مواجه شوید و پانچوی شما در پایین کوله باشد! این موقعیت نه تنها آزاردهنده است، بلکه می‌تواند خطرناک باشد.

نکته عملی: یک کیسه کوچک برای لوازم ضروری (مانند هدلامپ و کیت کمک‌های اولیه) آماده کنید و آن را در جیب بالایی کوله قرار دهید. این کار دسترسی را سریع‌تر می‌کند و از گم شدن وسایل کوچک جلوگیری می‌کند

 

 

جدول خلاصه بستن کوله کوهنوردی

 

 

چیدمان کوله برای کوهنوردان ایرانی

 

کوهنوردان ایرانی اغلب در مسیرهای متنوعی مانند توچال، دماوند، سبلان یا زردکوه فعالیت می‌کنند که شرایط آب‌وهوایی متفاوتی دارند. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این شرایط:

 

غذاها : غذاهایی مانند نان لواش، پنیر فتا، خشکبار (پسته، بادام، کشمش) و کلمپه کرمانی باید در کیسه‌های ضدآب و در میانه یا بالای کوله قرار گیرند تا فضای زیادی اشغال نکنند.

لباس‌های اضافی: با توجه به تغییرات ناگهانی آب‌وهوا در ایران، لباس‌های ضدآب و گرم (مانند کاپشن گورتکس) را در قسمت بالای کوله قرار دهید تا در صورت نیاز به‌سرعت در دسترس باشند.

تجهیزات اضطراری: کیت کمک‌های اولیه، پتوی نجات و سوت اضطراری را در جیب‌های خارجی کوله نگه دارید تا در شرایط اضطراری به‌راحتی قابل استفاده باشند (Edoman).

 

چالش‌ها و راه‌حل‌ها در چیدمان کوله کوهنوردی

 

بستن کوله کوهنوردی ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد. در ادامه، برخی از این چالش‌ها و راه‌حل‌های آن‌ها ارائه شده است:

 

چالش دسترسی سخت به وسایل ضروری:

راه‌حل: وسایلی مانند آب، غذا، هدلامپ و کیت کمک‌های اولیه را در جیب‌های خارجی یا بالای کوله قرار دهید تا به‌سرعت در دسترس باشند

 

چالش توزیع نامناسب وزن:

راه‌حل: سنگین‌ترین وسایل را در پایین کوله و نزدیک به دیوار پشتی قرار دهید. وزن را به‌طور مساوی در دو طرف کوله توزیع کنید

 

چالش: کوله بیش از حد سنگین:

راه‌حل: وزن کوله را به یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن محدود کنید. از وسایل غیرضروری مانند لباس‌های اضافی یا تجهیزات غیرضروری خودداری کنید

 

چالش آسیب به وسایل داخل کوله:

راه‌حل: وسایل شکننده (مانند اجاق گاز سفری) را در کیسه‌های محافظ قرار دهید و از کیسه‌های زیپی برای جلوگیری از جابه‌جایی وسایل استفاده کنید.

 

چالش شلوغی و بی‌نظمی در کوله:

راه‌حل: وسایل را بر اساس نوع (غذا، لباس، تجهیزات) در کیسه‌های جداگانه دسته‌بندی کنید و از کیسه‌های رنگی برای شناسایی سریع استفاده کنید.

 

 

نکات پیشرفته برای چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای کوهنوردان حرفه‌ای که به دنبال بهینه‌سازی بیشتر در چیدمان کوله کوهنوردی هستند، نکات زیر توصیه می‌شود:

استفاده از کوله‌های ماژولار: کوله‌هایی با جیب‌های جداشونده یا بندهای اضافی برای حمل تجهیزات خاص (مانند باتوم یا کلنگ یخ) انتخاب کنید .

فشرده‌سازی وسایل: از کیسه‌های فشرده‌سازی برای کاهش حجم کیسه خواب و لباس‌ها استفاده کنید تا فضای بیشتری در کوله داشته باشید.

بررسی قبل از سفر: قبل از شروع سفر، کوله را در خانه تست کنید و با آن چند قدم راه بروید تا مطمئن شوید وزن و تعادل آن مناسب است .

سازمان‌دهی بر اساس اولویت: وسایلی که در طول روز کمتر استفاده می‌شوند (مانند لباس‌های اضافی) را در عمق کوله قرار دهید و وسایلی که نیاز به دسترسی مکرر دارند (مانند میان‌وعده‌ها) را در بالا نگه دارید.

 

چگونه کوله پشتی خود را بیش از حد سنگین نکنیم؟

 

در چیدمان کوله کوهنوردی، سبک نگه داشتن کوله برای راحتی و ایمنی ضروری است. کوله سنگین فشار روی کمر و شانه‌ها را افزایش می‌دهد و خستگی را تشدید می‌کند. وزن کوله نباید بیش از یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن باشد برای کاهش وزن کوله، این مراحل را دنبال کنید:

 

وسایل را بررسی کنید: تمام تجهیزات (چادر، کیسه خواب، لباس، غذا) را جلوی خود بچینید. وسایل غیرضروری مانند کتاب یا لباس اضافی را کنار بگذارید

ضروری‌ها را جدا کنید: فقط وسایلی مانند غذا، آب، کیت کمک‌های اولیه و پناهگاه را نگه دارید. از افزودن آیتم‌های غیرضروری خودداری کنید.

وسایل لوکس را حذف کنید: حداقل نیمی از وسایلی مانند دفترچه یا سویشرت اضافی را حذف کنید. به‌جای کتاب، نسخه دیجیتال را روی گوشی ذخیره کنید.

تجهیزات سبک انتخاب کنید: از چادرهای سبک، ظروف تیتانیومی و لباس‌های چندلایه استفاده کنید

در چیدمان کوله کوهنوردی، با گروه هماهنگ کنید و وسایلی مانند چادر یا اجاق را به اشتراک بگذارید تا وزن کاهش یابد. کوله را قبل از سفر تست کنید تا از تعادل و وزن مناسب آن مطمئن شوید.

 

سؤالات متداول در مورد چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای کمک به درک بهتر چیدمان کوله کوهنوردی، برخی سؤالات متداول و پاسخ‌های آن‌ها ارائه شده است:

 

چگونه وزن کوله را کاهش دهیم؟

از وسایل غیرضروری خودداری کنید و از تجهیزات سبک (مانند چادرهای سبک یا کیسه خواب‌های فشرده) استفاده کنید. وزن کوله را به یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن محدود کنید .

 

چگونه وسایل را در کوله سازمان‌دهی کنیم؟

از کیسه‌های زیپی یا کیسه‌های رنگی برای دسته‌بندی وسایل استفاده کنید. وسایل را بر اساس نوع (غذا، لباس، تجهیزات) جدا کنید .

 

چگونه کوله را برای صعودهای فنی آماده کنیم؟

تجهیزات فنی مانند طناب و کارابین را در قسمت بالای کوله قرار دهید تا دسترسی سریع داشته باشید. وسایل سنگین‌تر را در پایین کوله نگه دارید .

 

چگونه از آسیب به وسایل داخل کوله جلوگیری کنیم؟

وسایل شکننده را در کیسه‌های محافظ قرار دهید و از کیسه‌های فشرده‌سازی برای کاهش جابه‌جایی وسایل استفاده کنید .

 

نتیجه‌گیری

 

چیدمان کوله کوهنوردی یکی از مهم‌ترین مراحل آماده‌سازی برای یک سفر کوهنوردی موفق است. با رعایت اصول توزیع وزن، دسترسی آسان به وسایل ضروری، تنظیم صحیح بندها و مدیریت وزن کوله، می‌توانید تجربه‌ای راحت، ایمن و لذت‌بخش در کوهستان داشته باشید.

برای کوهنوردان ایرانی، توجه به غذاهای سنتی، شرایط آب‌وهوایی متغیر و فرهنگ اشتراک‌گذاری در چیدمان کوله کوهنوردی اهمیت ویژه‌ای دارد. با استفاده از نکات ارائه‌شده در این مقاله، می‌توانید کوله‌ای متعادل و کاربردی آماده کنید و از ماجراجویی‌های خود در طبیعت ایران لذت ببرید.

 

منبع

زمان مطالعه: 15 دقیقه

در دنیای کوهنوردی، داشتن تجهیزات مناسب می‌تواند تفاوت بزرگی در تجربه یک سفر کوهستانی ایجاد کند. یکی از مهم‌ترین لوازم کوهنوردی که برای هر کوهنوردی ضروری است، کوله‌پشتی کوهنوردی است. انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی به‌ویژه برای کسانی که به صورت حرفه‌ای یا نیمه‌حرفه‌ای به کوهنوردی می‌پردازند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این انتخاب نه تنها به راحتی و امنیت سفر کمک می‌کند، بلکه نقش زیادی در تسهیل حمل و نقل لوازم کوهنوردی ایفا می‌کند.

هنگامی که صحبت از انتخاب کوله‌پشتی کوهنوردی می‌شود، باید به چندین فاکتور اساسی توجه کنید تا مطمئن شوید که کوله‌پشتی شما پاسخگوی نیازهای سفرهای کوهستانی‌تان است. علاوه بر اندازه و طراحی، ویژگی‌های مانند راحتی، مقاومت در برابر شرایط سخت و وجود فضای کافی برای لوازم ضروری، از جمله نکاتی هستند که باید در نظر گرفته شوند. همچنین، باید توجه داشت که برندهای مختلفی در بازار وجود دارند که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و ممکن است انتخاب برند مناسب، برای شما یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها باشد.

در ادامه به بررسی ویژگی‌ها و فاکتورهای اصلی در انتخاب بهترین کوله‌پشتی کوهنوردی خواهیم پرداخت تا بتوانید با آگاهی کامل، بهترین انتخاب را برای خود داشته باشید.

 

لیست بهترین برند های کوله پشتی کوهنوردی

 

• برند دیوتر (Deuter)
• برند اسنوهاک (Snow Hawk)
• برند کایلاس (Kailas)
• برند کله گاوی (Pekynew)
• برند میلت (Millet)
• نورث فیس (North Face)
• برند وئوده (Vaude)
• کوله پشتی MP
• برند انیسه
• برند البرز
• برند قایا
• برند گرانیت

 

معرفی بهترین کوله پشتی های کوهنوردی

 

در این قسمت، به سراغ معرفی بهترین برندهای کوله پشتی کوهنوردی می‌رویم. انتخاب برند مناسب یکی از مراحل مهم در خرید کوله پشتی است، زیرا هر برند ویژگی‌های خاص خود را دارد و ممکن است برای شرایط خاصی مناسب‌تر باشد.

 

برند دیوتر (Deuter)

دیوتر یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین برندهای کوله پشتی کوهنوردی است که بیش از ۱۰۰ سال تجربه در طراحی و تولید تجهیزات کوهنوردی دارد. کوله پشتی‌های دیوتر به دلیل راحتی و کارایی بالا بسیار محبوب هستند. این برند برای طراحی کوله‌ها از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای همچون سیستم Aircontact برای تهویه بهتر و کاهش تعریق استفاده می‌کند که در سفرهای طولانی و سنگین بسیار مفید است. همچنین، کوله‌های دیوتر با دقت در انتخاب مواد اولیه مقاوم و سبک ساخته شده‌اند تا به راحتی حمل شوند.

 

| مقاله “صعود به قله توچال ” راهنمایی کامل برای کوهنوردی به این قله است؛ برای جزئیات بیشتر، حتماً بخونید! |

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : برند اسنوهاک (Snow Hawk)

اسنوهاک برندی است که به تولید کوله پشتی‌های باکیفیت و مقاوم برای شرایط سخت مشهور است. کوله‌های این برند معمولا برای کوهنوردانی که به دنبال کوله‌هایی با ویژگی‌های خاص مانند ضدآب بودن و قدرت تحمل وزن بالا هستند، مناسب است. اسنوهاک انتخاب خوبی برای کسانی است که به راحتی و ایمنی سفرهای طولانی در محیط‌های دشوار اهمیت می‌دهند.

 

برند کایلاس (Kailas)

کایلاس به عنوان یکی از برندهای برجسته در دنیای کوهنوردی شناخته می‌شود که به ویژه در طراحی کوله پشتی‌های سبک و فنی معروف است. این برند به خاطر استفاده از مواد سبک و مقاوم در برابر شرایط سخت، کوله‌هایی طراحی کرده که برای کوهنوردان حرفه‌ای و صعودهای فنی مناسب است. راحتی و قابلیت دسترسی به تجهیزات از ویژگی‌های بارز کوله پشتی‌های کایلاس است.

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : برند کله گاوی (Pekynew)

برند کله گاوی یکی از تولیدکنندگان کوله پشتی‌های کوهنوردی با کیفیت مناسب است که به دلیل قیمت مناسب و عملکرد خوب در سفرهای سبک و کوتاه مدت شناخته شده است. کوله‌های این برند به طور ویژه برای کوهنوردانی طراحی شده که به دنبال کوله‌هایی راحت و با ظرفیت متناسب با سفرهای کوهنوردی کوتاه مدت هستند.

 

برند میلت (Millet)

برند میلت با تمرکز بر روی کوله پشتی‌های حرفه‌ای برای کوهنوردان در شرایط سخت کوهستانی، شناخته می‌شود. کوله‌های میلت معمولاً طراحی ارگونومیک دارند و به راحتی می‌توانند وزن زیاد لوازم کوهنوردی را تحمل کنند. این برند برای کوهنوردانی که به دنبال عملکرد عالی و راحتی در شرایط سخت هستند، گزینه‌ای ایده‌آل به شمار می‌رود.

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : نورث فیس (North Face)

نورث فیس یکی از برندهای معروف جهانی در زمینه تجهیزات کوهنوردی است که کوله پشتی‌های آن به دلیل دوام بالا و طراحی‌های خاص، مورد توجه قرار گرفته است. کوله پشتی‌های نورث فیس به خصوص در سفرهای بلند مدت و در شرایط متنوع آب و هوایی کارایی عالی دارند. این برند به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته در تولید کوله‌ها، در میان کوهنوردان حرفه‌ای و طبیعت‌گردان محبوب است.

 

| برای آشنایی با بهترین قله‌ها و مسیرهای کوهنوردی گیلان، مقاله “کوه‌های گیلان” رو از دست ندید! |

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی بر اساس اندازه 

 

یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب کوله پشتی کوهنوردی، اندازه آن است. اندازه کوله باید متناسب با نوع سفر و مدت زمانی باشد که قصد دارید در کوهستان بمانید. به طور کلی، کوله‌های کوهنوردی در اندازه‌های مختلفی تولید می‌شوند که هرکدام برای شرایط خاصی مناسب هستند. در این بخش، به بررسی بهترین کوله پشتی‌ها بر اساس اندازه می‌پردازیم تا بتوانید کوله‌ای متناسب با نیازهای خود انتخاب کنید.

 

1. کوله پشتی‌های کوچک (10 تا 30 لیتر)
   این کوله‌ها معمولاً برای سفرهای کوتاه‌مدت یا روزانه، پیاده‌روی‌های سبک یا کوهنوردی‌های نیم‌روزی مناسب هستند. کوله پشتی‌های کوچک به راحتی تمامی لوازم ضروری را در خود جای می‌دهند و معمولاً سبک و راحت هستند. از برندهایی مانند کایلاس و پیکی‌نیو می‌توان کوله‌های کوچک با کیفیت ساخت بالا پیدا کرد.

2. کوله پشتی‌های متوسط (30 تا 50 لیتر)
   این اندازه کوله پشتی برای سفرهای یک تا دو روزه بسیار مناسب است. شما می‌توانید در این کوله‌ها تجهیزات ضروری، غذا و لباس‌های اضافی را به راحتی حمل کنید. برندهایی چون دیوتر و اسنوهاک کوله پشتی‌های با طراحی‌های ارگونومیک و فضای مناسب در این رده تولید می‌کنند که برای کوهنوردی‌های معمولی و صعودهای چند روزه مناسب هستند.

3. کوله پشتی‌های بزرگ (50 تا 80 لیتر)
   برای سفرهای بلندمدت، صعودهای چند روزه یا سفرهای کمپینگ به کوله‌هایی با حجم بزرگ نیاز دارید که بتوانند تجهیزات زیادی را در خود جای دهند. این کوله‌ها علاوه بر فضای زیاد، معمولا سیستم‌های حمایتی پیشرفته‌ای دارند که حمل آن‌ها را راحت‌تر می‌کند. برندهایی مانند میلت و نورث فیس کوله‌هایی با این اندازه تولید می‌کنند که برای حمل تجهیزات سنگین و سفرهای طولانی مناسب هستند.

4. کوله پشتی‌های فوق‌العاده بزرگ (بیش از 80 لیتر)
   این کوله‌ها برای سفرهای بسیار طولانی، پروژه‌های کوهنوردی سنگین و سفرهای با حجم بالای تجهیزات طراحی شده‌اند. کوله پشتی‌های بزرگ این اندازه به کوهنوردان حرفه‌ای که نیاز به حمل لوازم اضافی مانند چادر، کیسه خواب، وسایل آشپزی و غیره دارند، کمک می‌کنند. برندهایی مانند گرانیت گیر و وئوده گزینه‌های مناسبی در این دسته ارائه می‌دهند.

 

| برای آشنایی با فواید کوهنوردی برای تقویت عضلات پا، مقاله “فواید کوهنوردی برای عضلات پا” رو حتماً بخونید! |

 

اصول اولیه انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی

درست مانند کوله پشتی های معمولی، کوله پشتی های کوهنوردی نیز، با توجه به نوع صعود و بزرگ بودن آن انتخاب می شوند. سوالی که اکثر کوه نوردان از خود می پرسند این است که چه فرقی بین کوله پشتی هایی که هر روز در خیابان می بینیم و کوله پشتی های فنی و مخصوص کوهپیمایی وجود دارد؟ جواب سوال نسبت به نوع صعود هایی که دارید می تواند بسیار متفاوت باشد اما در اینجا به چند مورد اساسی در انتخاب کوله پشتی اشاره می کنیم.

مدت زمان صعود:

قاعدتا در صعود هایی که تمام روز را در آن، مشغول به کوهپیمایی هستید، نسبت به صعود های ساده دو ساعته، کوله پشتی فنی و بهتری را طلب میکند. در نظر گرفتن مدت زمان پیمایش، در انتخاب بهترین کوله پشتی بسیار ثاثیرگذار است . در این رابطه بیشتر صحبت خواهیم کرد.

آب و هوا :

درست مانند کوله پشتی های دیگر ، در این رابطه نیز باید شرایط جوی و آب هوا را مورد بررسی قرار کنید .آیا شرایط جوی، سرد و برفی است یا گرم و مرطوب ؟ بسیاری از این کوله پشتی ها نسبت به آب و هواهای مختلف امکانات منحصر به فردی دارند .

برای هوای گرم و مرطوب به دنبال کیفی باشید که جریان هوا را از پشت کمر شما انتقال دهد زیرا معمولا کیف های معمولی در این آب و هوا باعث گرم شدن و تعرق ناحیه پشتی و کمر انسان می شوند و در نتیجه خراش و ساییدگی بوجود می آید. برای هوای سرد و بارانی ، باید دنبال کوله پشتی باشید که از پارچه ی ضد آب تهیه شده باشد و یا پوششی مخصوص بارندگی داشته باشد. حتما قبل از صعود وضعیت آب و هوای قله مورد نظرتان را در هواکوه چک کنید.

 

فعالیت هایی که در طول صعود خود دارید :

برای بعضی ها ، کوهپیمایی های یک روزه در طبیعت، شامل کوهنوردی ، دوچرخه سواری در کوهستان ، دویدن در مسیر و حتی گشت و گذار در دهات ها و روستاهای پشتی نیز می شود . پس تجهیزاتی مثل یک کمربند ، قسمت هایی که بتوان تجهیزات بیشتری را با بند کوله پشتی اضافه کرد ، جیب ها و کوله پشتی های همراه با اسکلت بسیار مفید واقع می شوند.

به چه سایزی از کوله پشتی نیاز دارید؟

یک کوله پشتی معمولی کمتر از 40 لیتر حجم دارد . با این حال، این حجم می تواند نسبت به فعالیت شما متفاوت باشد. در اینجا به سایز های مختلف کوله و فعالیت های مرتبط با هر یک از آن ها توضیحاتی داده شده است.

• 10 لیتر یا کمتر = مسیر های کوتاه و در نور خورشید ، دویدن، دوچرخه سواری جاده ای
• 11 تا 20 لیتر = دوچرخه سواری در کوهستان ، مسیر های کوهپیمایی طولانی تر ، دویدن
• 21 تا 35 لیتر = مسیرهای بلند و ناهموار ، کوه نوردی
• 36 تا 50 لیتر = هر فعالیتی که شامل تجهیزات بیشتر مانند صخره نوردی و یا فضاهای بیشتری برای لباس و غذا و آب باشد.

توجه داشته باشید که اگر تجهیزات و یا پوشش های اضافه با خود حمل نمی کنید ، کوله پشتی بزرگتری احتیاج ندارید . یک کوله پشتی با ظرفیت پایین تر، به اندازه ای سبک و فشرده است که به هیچ عنوان کمر شما را خسته نمی کند و علاوه بر این ممکن است با ویژگی هایی عرضه شود که خیالتان را هم از نظر حجم و فضای بیشتر راحت کند.

 

| برای آشنایی با ویژگی‌ها و مسیر صعود به قله سرکچال، مقاله “سرکچال” رو از دست ندید! |

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی از چه نظری باید برای ما مناسب باشد؟

 

برخلاف کوله پشتی های معمولی ، کوله پشتی های کوهنوردی آنقدرها هم گسترده و مخصوص به جنس خاص نمی باشند . اگرچه تعدادی از آن ها برای زنان و کودکان طراحی شده اند، اما بیشتر آن ها برای هر دو جنس می باشند و از ویژگی های نظیر بند قابل تنظیم برای قرارگیری کوله روی نیم تنه، برخوردارند. نکته کلیدی، همین نیم تنه است . بعضی از افراد قد بلند دارای نیم تنه کوتاه هستند و بعضی از افراد کوتاه قد بالعکس .توجه داشته باشید تناسب اندازه کوله پشتی به درازای نیم تنه ی ما برمی گردد نه قد کل بدن.

بعضی از برند ها سایز های کوچک ، معمولی و بزرگ دارند اما در کل نسبت به هم متفاوت هستند . ما به شما پیشنهاد میکنیم قبل از خرید یک کوله پشتی کوهنوردی، حتما آن را به تن کنید تا مطمئن شوید زمانی که آن را با 10 تجهیزات ضروری کوه نوردی پر میکنید به کمر شما فشار و خراش وارد نمی کند.

در ابتدا زمانی که کوله پشتی را به تن می کنید، کمربند کوله باید مقداری بالاتر از باسن شما قرار بگیرد . کمربند را محکم کنید تا بسته شود. سپس باید بند هایی که روی دوش بسته میشوند را محکم کنید. اگر میان شانه های شما و بند های کوله، شکافی وجود داشت ، نیم تنه ی کوله برای شما بسیار بلند است .

اگر بندهای کوله پشتی، کمر شما را ناراحت میکند و احساس خستگی میکنید ، نیم تنه ی کوله پشتی برای شما بسیار کوتاه است ، پس باید سایز خود را بالاتر ببرید. ما همیشه پیشنهاد میکنیم که کوله پشتی ها را در خود فروشگاه امتحان کنید تا بتوانید بند کوله ها را به راحتی تنظیم کنید و به یک تناسب برسید.

 

| برای آشنایی با بهترین راهکارها برای کمپ زدن در طبیعت، مقاله “راهکارهایی برای کمپ زدن” رو حتماً بخونید! |

 

 

نکتــــه ای راجـــع به بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای بــانوان:

مجله های کوله پشتی بهترین حرف را زده اند : “ کوله پشتی های زنانه فقط در رنگ ها، نسبت به کوله های مردانه تفاوت ندارند.” این کوله پشتی ها برای تناسب با آناتومی زنانه طراحی شده اند ، به عنوان مثال بندها روی باسن اریب تر و بند های روی دوش نیز نازک تر هستند . اگرخانم هستید و در اتتخاب کوله پشتی خود به مشکل برخورده اید ما به شما کوله پشتی های مخصوص بانوان را توصیه میکنیم.

 

ویژگــــی هــــایی که بـــاید در نــــــظر بگـــــیرید :

قبل از خرید، علاوه بر تناسب و سایز، ویژگی های منحصربفرد هر کوله پشتی را نیز مورد بررسی قرار دهید. در این قسمت به برخی از این امکانات می پردازیم.

 

– کوله های اسکلت دار + فاقد اسکلت :

بعضی از کوله پشتی ها معمولا با یک اسکلت داخلی و یا یک چارچوب ورقه ای سبک وزن طراحی میشوند تا در بارگیری ها زیاد تجهیزات، محکم و مستحکم تر باشند . این باعث سنگین تر شدن کوله پشتی می شود اما بهترین کوله پشتی های کوهنوردی برای صعود های سنگین، همین کوله پشتی های اسکلت دار هستند . اما اگر به دنبال یک کوله پشتی فشرده و سبک وزرن هستند که بتوانید آن را در سفرهای بزرگ تر در چمدان خود جا دهید ، کوله پشتی فاقد اسکلت بهترین انتخاب برای شما هستند.

 

| برای آشنایی با بهترین نکات و تجربه‌های طبیعت‌گردی، مقاله “طبیعت‌گردی” رو حتماً مطالعه کنید! |

 

– کمربند و بندهای روی قفسه سینه :

 

ما این دو ویژگی را از اصلی ترین نیاز های بهترین کوله پشتی کوهنوردی بر می شماریم و این دقیقا امکاناتی هست که یک کوله پشتی روزانه و مدرسه ای را از یک کوله پشتی کوه نوردی جدا می کند . یک کمربند به شما کمک می کند تا وزن کوله خود را از شانه های خود به باسن منتقل کنید و همین باعث می شود در کوهنوردی های طولانی کمتر احساس خستگی کنید . بند های رو قفسه سینه نیزکمک میکنند تا تمام تجهیزات شما سر جای خود باقی بمانند . ب

رای کوله پشتی هایی با ظرفیت بیشتر ما کوله پشتی هایی با بند های بلند کننده را به شما پیشنهاد می دهیم . این بند ها که در بالای شانه شما قرار دارد بالای کوله پشتی را به اسکلت متصل می کنند و به شما اجازه می دهند تا بار خود را محکم تر بکشید تا وزن کوله پشتی شما سرعت شما را نکاهد .

 

– جیب های مخصوص آبرسانی + جیب های کناری قمقمه های آب :

 

بیشتر کوله پشتی های امروزی، فضایی بین محفظه های داخلی و اسکلت خارجی دارند که محل قرار گیری مخزن های آبرسانی (کمل بک) است . با این اصطلاح آشنا نیستید ؟ مخزن آبرسانی یک کیسه پلاستکی است که می توان آن را با آب پر کرد . این مخزن دارای لوله ای بلند می باشد که بجای این که مخزن را از جای خود خارج کنید می توانید از این لوله ها بنوشید .

این یک قابلیت عالی برای کوه هنوردان است و وزن زیادی هم به شما اضافه نمی کند . برای کسانی که ترجیج می دهند برای استفاده راحت تر، قمقمه ی آب خود را در قسمت بیرونی کوله پشتی قرار بدهند. یک جیب کناری مخصوص قمقمه های آب نیز در همه ی کوله پشتی ها تعبیه شده است .

 

راهنمای خرید بهترین کوله پشتی کوهنوردی : بافــــــت های تهویـــــــه دار :

زمانی که در هوای بیرونی در حال عرق کردن هستید، کوله پشتی متصل به کمر شما، گرما را جذب خود می کند و به بدن شما انتقال می دهد . بسیاری از برند ها، بافت های شبکه ای را به منظور تهویه هوا به قمست های داخلی خود اضافه کرده اند . مطمئن باشید که در کوه نوردای های تابستانه برای انتخاب این ویژگی بسیار خرسند خواهید بود.

 

– جیـــــب ها :

 

جیب های کوله پشتی بسیار ساده و سر راست هستند . یک کوله پشتی کوهنوردی، از یک جیب اصلی و یک جیب زیپ دار در بالا و یا یک جیب بیرونی برای ذخیره کردن وسیله های کوچک و متفرقه برخورادار است.

 

راهنمای خرید بهترین کوله پشتی کوهنوردی :

در ادامه به تعدادی از کوله پشتی هایی که بر اساس تجربه بسیار کارآمد بودند، اشاره خواهیم کرد:

 

OSPREY MANTA AG 28 HYDRATION PACK :

 

این کیف 28 لیتری یکی از بهترین کوله پشتی کوهنوردی بود که من در صعود سال گذشته خود از کمپ اورست به کانادا، از آن استفاده کردم . این کوله پشتی دارای 2.5 لیتر مخزن آبرسانی ، تعداد زیادی جیب و یک کمربند راحت است . همچنین کیسه های شبکه ای آن نیز برای لایه های بیشتر بسیار کارآمد هستند . کمبرند میانی بدن شما را به بهترین شکل ممکن به آغوش میکشد که من از این ویژگی بسیار راضی بودم. اما ممکن است بر اساس آناتومی بدن شما، این ویژگی کمربند زیاد به چشم نیاید.

 

MINDSHIFT GEAR ROTATION 180  بهترین کوله پشتی کوهنوردی:

 

این کوله پشتی 34 لیتری، بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای عکاسی و دیگر فعالیت ها در کوه نوردی است . اگر شما عکاس هستید و از خارج کردن دوربین خود برای گرفتن هر عکس خسته شده اید، این کوله پشتی برای شماست . قسمتی از کوله که دوربین و لنز شما در آن قرار میگیرد ، به صورت دوران در قسمت جلویی بدن شما میچرخد. این ویژگی باعث دسترسی راحت تر به دوربین می شود.

اگر در گذشته مجبور بودید دوربین را از گردنتان آویزان کنید و عکاسی کنید، این طراحی باعث می شود فشار زیادی از گردن شما کاسته شود . تنها نقظه ضعف این کوله پشتی ، کمبود فضا برای حمل مک بوک پرو 15 اینچی ام بود . قاعدتا این یک مشکل برای کوهپیمایی های روزانه نیست، اما اگر قرار باشد به کوهنوردی های بزگتری که به لپ تاپم نیاز است بروم، بدون شک این مشکل برجسته تر خواهد بود.

 

MOUNTAIN HARDWEAR SCRAMBLER OUTDRY PACK:

 

 

این کوله پشتی 30 لیتری، یک کوله پشتی چندکاره و برای کسانی است که اهمیت چندانی به جیب های سازماندهی شده نمی دهند. .می توانید برای کوه نوردی ، حمل چوب اسکی و یا حتی سنگ نوردی از این کوله پشتی استفاده کنید . این کوله پشتی بسیار با دوام و جنس آن ضد آب می باشد که آن را گزینه ای عالی برای محیط های بارانی و ناهموار مانند هاوایی و شمال غربی اقیانوس آرام کرده است .

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : OSPREY RAVEN 14:

 

این یک کوله پشتی کوچک است که در دوچرخه سواری و زمانی که نیازی به حمل تجهیزات زیاد ندارم، از آن استفاده میکنم . این کوله پشتی بدون اسکلت و دارای بافت های تهویه می باشد. نکته ی مورد علاقه من راجع به بهترین کوله پشتی کوهنوردی ، محفظه ی جداگانه ی آن برای مخزن آبرسانی در کوله است که باعث می شود خیلی آسان آن را با آب پر کرد . این کوله همچنین دارای جیب هایی برای خوراکی ، دوربین عکاسی و حمل لایه های بیشتر لباس است.

 

REI WOMAN’S 40 PACK:

 

من این کوله پشتی را خیلی دوست دارم . این کوله پشتی با ظرفیتی بالا و قسمت های سازماندهی شده است. این کیف دارای یک زیب یو شکل در جلو است که قسمت اصلی کیف را کاملا باز میکند. این ویژگی باعث سهولت در قرار دادن تجهیزات و همچنین پیدا کردن وسایل کوچکی است که قبلا در پیدا کردن آن مشکل داشته اید. جیب های زیپ دار کمربند نیز به اندازه ای که تلفن و سایز تجهیزات ارتباطی شما را اطراف کمر شما نگه دارند بزرگ هستند . این کوله از نمونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی می باشد که هم دارای مدل مخصوص برای زنان و هم برای مردان است.

 

REI FLASH 22:

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی REI FLASH 22 برای دوچرخه سواری و مسیر های کوتاه عالی است اما از نظر تعادل در کمر، کمی ضعیف است . من عاشق سبک وزن بودن و همه کاره بودن این کوله هستم . این کوله پشتی به دلیل سایز کوچکش، برای کوهنوردی هایی که فکر میکنید به یک کیف دیگر نیاز دارید بسیار مفید است و خیلی راحت در چمدانتان جا خواهد شد.

 

CAMELBACK SEQUOIA 22 HYDRATION PACK:

 

من سال ها از این کوله پشتی در سایز کوچکتر استفاده کرده ام و آن را بسیار دوست دارم.اما مدل مورد علاقه ی من هم اکنون همین کیف می باشد . این کوله پشتی دارای زیپ های جداگانه در قسمت پشتی خود برای مخزن های آبرسان است و من هیچ گاه از نظر نشت آب با آن مشکلی نداشته ام . ( البته تا زمانی که آن را درست ببندم !) . این کیف ها دارای بالشتک های نرمی برای راحتی و تهیه هوا هستند .

علاوه براین، بند های کمری و روی قفسه سینه ای آن به من کمک می کنند تا وزن از کمر من برداشته شود و راحت تر قدم بردارم . من در تمام طول کوهپیمایی، این کوله پوشتی را بر روی دوش خود حمل می کنم . همچنین این کیف ها به دلیل فضای بالا و جیب های جداگانه، انتخاب خوبی برای حمل وسایل شخصی مانند لپتاپ و … است.

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : COTOPAXI LUZON 18L DEL DIA DAYPACK:

 

این کوله پشتی 18 لیتری بدون اسکلت، بسیار سبک ، فشرده و دارای تمام ویژگی های تمام و کمال برای یک کوله پشتی است . فضای بزرگ قسمت اصلی برای جا دادن پوشش های بیشتر و هم چنین بسته شدن به وسیله بند های چفــتــی، از ویژگی های کارآمد آن هستند . این کوله دارای آستین های آبرسان جدا نیز می باشد و بند های قابل تنظیم آن نیز به من کمک میکند تا در آن راحت تر باشم .

من عاشق نگرش این کمپانی هستم زیرا تمام بافت های پارچه ای آن قابل بازیافت و دست بافت است . اگرچه نبود بعضی از امکانات فنی آن را به بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای صعود های سنگین تبدیل نکرده است، اما برای کوهپیمایی های کوتاه روزانه و فعالیت های این چنین بسیار عالی هستند.

 

جمع‌بندی

انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی به نیازهای خاص شما بستگی دارد. بسته به نوع سفر و مدت زمانی که قرار است در طبیعت باشید، باید کوله‌ای با اندازه مناسب انتخاب کنید. برای سفرهای روزانه، کوله‌های کوچک کافی هستند، اما اگر قرار است چند روز در کوه باشید، کوله‌های متوسط یا بزرگ‌تر به شما کمک می‌کنند تا همه لوازم ضروری‌تان را حمل کنید.

علاوه بر اندازه، راحتی، مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی، تهویه مناسب و توانایی تحمل وزن، از نکاتی هستند که باید در انتخاب کوله پشتی به آن‌ها توجه کنید. با در نظر گرفتن این عوامل، می‌توانید کوله پشتی‌ای انتخاب کنید که سفرهای کوهنوردی‌تان را راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کند.

 

منبع : Bearfoottheory

زمان مطالعه: 10 دقیقه

جدا از هرگونه امکاناتی، بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای شما، کوله‌ای است که با آناتومی بدن شما تناسب داشته باشد و در آن احساس راحتی کنید. یکی از نکات اصلی در انتخاب کوله پشتی کوهنوردی، توجه به سایز کوله پشتی (اسمال، مدیوم، لارج) است. برای این کار باید طول نیم تنه خود را اندازه‌گیری کنید، نه قد خود را! این کار به شما کمک می‌کند تا کوله‌ای متناسب با اندام‌تان انتخاب کنید که در طول مسیر کوهنوردی نه تنها راحت‌تر باشید، بلکه احساس خستگی کمتری هم داشته باشید. در واقع، انتخاب سایز درست می‌تواند تجربه شما از کوهنوردی را به طرز چشمگیری بهتر کند.

 

 

در این مقاله به چند روش برای اندازه‌گیری نیم تنه خود اشاره می‌کنیم، اما توجه داشته باشید که بهترین راهنمای شما، مشاوران تخصصی فروشگاه‌ها هستند که با بررسی دقیق و تخصصی، بهترین کوله پشتی کوهنوردی را به شما معرفی می‌کنند. این مشاوران با توجه به سایز و نیاز شما، می‌توانند انتخاب بهتری برایتان داشته باشند.

همچنین سعی کرده‌ایم تا نکاتی برای تنظیم تناسب کوله پشتی و چند نکته ظریف برای راحتی بیشتر در حمل آن‌ها ارائه دهیم. توجه داشته باشید که برای خرید کوله پشتی کوهنوردی و آشنایی با ویژگی‌های هر یک، حتماً مقاله جامع ما با عنوان “چگونه بهترین کوله پشتی را برای کوهنوردی انتخاب کنیم” را مطالعه فرمایید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما می‌تواند تأثیر زیادی بر راحتی در سفرهای کوهنوردی داشته باشد، پس این نکات را جدی بگیرید!

 

 

چگونه نیم تنه ی خود را اندازه بگیریم ؟ 

برای اندازه گیری صحیح ، شما نیاز به یک دوست برای اندازه گیری و یک عدد متر دارید :

 

• سر خود را به سمت جلو خم کنید و برآمدگی استخوانی که از سمت شانه شما به گردن می‌رسد را حس کنید. این مهره‌ی 7 گردن شماست و دقیقاً بالای نیم تنه شما قرار دارد. این نقطه مهم برای اندازه‌گیری دقیق سایز کوله پشتی کوهنوردی است، زیرا باید مطمئن شوید که کوله به درستی روی شانه‌ها و کمر شما قرار گیرد. تنظیم دقیق کوله پشتی می‌تواند راحتی شما را در طول مسیرهای کوهنوردی به میزان زیادی افزایش دهد.
•  در هر طرف بدن خود ، دستان خود را از سمت قفسه سینه به بالای استخوان لگن حرکت دهید . ( به آن قله ییلیاک می گویند ) . با انگشت اشاره ی خود که به سمت جلو و شست که به رو به عقب اشاره می کند ، یک خط مجازی در ذهنتان، بین شست ها بکشید . این قسمت در کمر شما دقیقا پایین نیم تنه ی شما می باشد .
• بلند شوید و کاملاً راست بایستید. از دوستتان بخواهید که فاصله بین مهره 7 گردن و خط مجازی بین شست‌های شما را اندازه‌گیری کند. این اندازه، نیم تنه شما خواهد بود که برای تنظیم کوله پشتی کوهنوردی اهمیت زیادی دارد. با داشتن این اندازه دقیق، می‌توانید کوله‌ای انتخاب کنید که به طور کامل با آناتومی بدن شما تطابق داشته باشد و تجربه‌ای راحت و بدون دردسر از کوهنوردی داشته باشید.

 

از اندازه ی نیم تنه ی خود، برای انتخاب کوله پشتی کوهنوردی استفاده کنید :

توجه داشته باشید که اندازه نیم تنه در هر فردی با دیگری متفاوت است، بنابراین حتماً قبل از خرید، اندازه دقیق آن را به دست آورید. اگر در انتخاب سایز مناسب کوله پشتی و اندازه‌گیری آن به مشکل برخوردید، بهتر است کوله‌ها را به تن کنید و از راحتی و تناسب آن‌ها مطمئن شوید. بهترین کوله پشتی‌ها، کوله‌هایی هستند که با فیزیک بدن شما کاملاً تطابق دارند و در آن احساس راحتی می‌کنید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی که متناسب با بدن شما باشد، نه تنها راحتی بیشتر در حمل را فراهم می‌آورد بلکه می‌تواند تجربه شما از سفرهای کوهنوردی را به طرز چشمگیری بهبود بخشد.

 

 

دور کمر و لگن خود را اندازه گیری کنید :

با اینکه خیلی کم پیش می‌آید که هماهنگی سایز نیم تنه با کوله پشتی، سایز لگن و کمر شما را به طور کامل پوشش ندهد، باز هم اندازه‌گیری دقیق آن اهمیت زیادی دارد. چرا که تقریباً بیشتر وزن کوله پشتی شما به استخوان‌های لگن و پا انتقال پیدا می‌کند، بنابراین تناسب کمربند کوله پشتی امری ضروری است.

برای اندازه‌گیری، متر را به دور لگن خود (دقیقاً قله‌ی ایلیاک که در اندازه‌گیری نیم تنه آن را پیدا کردید) بپیچید. این خط کمی بالاتر از کمربند شما قرار می‌گیرد (همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است). توجه داشته باشید که سایز کمربند کوله پشتی کمی متفاوت از سایز کمر شماست، اما تنظیم کوله پشتی کوهنوردی که دقیقاً با لگن و کمربند شما همخوانی داشته باشد، باعث می‌شود که فشار به ناحیه کمر کاهش یابد و راحتی بیشتری در حمل کوله داشته باشید.

 

 

تنظیم سایز نیم تنه :

قابلیت تغییر در اسکلت کوله پشتی، در بیشتر کوله پشتی‌های کوهنوردی یافت می‌شود. با این ویژگی، کوله پشتی شما دامنه بیشتری و دقیق‌تری از سایز نیم تنه را برای هر فرد معین می‌کند. برندهای مختلف از سیستم‌های اندازه‌گیری مختلفی استفاده می‌کنند، اما اغلب آن‌ها بسیار ساده و کاربرپسند هستند. اگر کوله پشتی با این ویژگی را انتخاب کردید، سایز نیم تنه شما اولین و مهم‌ترین عامل در تنظیم تناسب کوله پشتی خواهد بود.

اگر تنظیمات دیگر کوله پشتی برای شما مناسب نبود، دوباره سایز نیم تنه خود را اندازه‌گیری کنید. حتی با وجود بندهای قابل تنظیم، نمی‌توان این ویژگی را نادیده گرفت و باید در تمام قسمت‌های بدن، به راحتی و تناسب برسید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما باعث می‌شود که در طول مسیرهای طولانی کوهنوردی، فشار کمتری به بدنتان وارد شود. اگر در این قسمت مشکلی دارید، حتماً با مشاوران فروشگاه مشورت کنید تا شما را در انتخاب بهترین کوله پشتی راهنمایی کنند.

 

 

تنظیم بند های کوله پشتی در خانه :

کوله پشتی کوهنوردی شما تعداد زیادی بند دارد تا بتواند حجم و وزن بار را برای راحتی بیشتر کمر شما تنظیم کند. پاهای شما تعدادی از قوی‌ترین عضلات بدن را تشکیل می‌دهند، بنابراین هدف اصلی این است که با تنظیم این بندها، اکثر وزن کوله را به لگن خود انتقال دهید تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید. این کار باعث می‌شود که فشار از ناحیه کمر کاهش یابد و وزن کوله به‌طور یکنواخت‌تری در بدن شما توزیع شود. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی بطور  مناسب و تنظیم دقیق بندها می‌تواند تجربه شما از کوهنوردی را بسیار راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کند.

شما 4 بند اصلی را روی کوله پشتی خود مشــــاهده می کنید :

• بند کمبرند
• بندهای شانه
• بندهای بالابر
• بند سینه

 

با وزنی معادل 7 کیلوگرم ، برای تنظیم کوله پشتی خود و شبیه سازی بار استفاده کنید . شما همچنین به یک آینه و یا یک دوست نیاز دارید تا پس از تنظیم هر یک از بندها ، میزان تناسب را در بدن شما، تشخیص دهند . قبل از این که شروع کنید، تمام بند ها را شل کنید .

تنظیمات این بند ها، در دو مرحله رخ می دهند :

• قسمت اصلی : بندهای شانه و کمربند
• قسمت پایانی : بند های بالابر و قفسه سینه

از آنجایی که که تناسب کوله پشتی برای بدن امری قابل تغییر است ، کوهنوردان با تجربه سعی می کنند با تغییرات جزئی کشش در بند های کوله پشتی ، فشار در نقاط مختلف عضلات را، از بین ببرند و به تناسبی دلخواه برسند .

 

 

1 – کمـــــربند

کوله پشتی را به تن کنید و کمربند کوله پشتی را تا جایی که پدها (بالشتک‌ها) در دو طرف استخوان‌های لگن (قله ایلیاک) قرار گیرند، تکان دهید. اگر کمربند خیلی پایین یا بالا قرار گرفته است، سعی کنید بندهای شانه را شل یا سفت کنید تا کمربند در نقطه‌ای مشخص و مناسب قرار بگیرد. این تنظیمات کمک می‌کنند تا وزن کوله به درستی روی بدن شما توزیع شود و فشار کمتری به کمر وارد شود. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما و تنظیم دقیق بندها، راحتی و تعادل بیشتری را در طول مسیرهای کوهنوردی فراهم می‌آورد.

سگک کمربند را ببندید و آن را محکم کنید . مواظب باشیدکه آن را بیش از حد محکم نکنید ( کمربند باید بدون این که به لگن شما فشار بیاورد محکم و سفت شده باشد) بالشتک ها و پدهای کمربند را بررسی کنید تا دقیقا بالای استخوان لگن شما قرار گرفته باشد ، اگر اینطور نیست، بند های کمربند و شانه خود را دوباره تنظیم کنید . طول و کشش های مختلفی را امتحان کنید تا به بهترین نقطه برای جایگیری آنها برسید .

پدهای کمربند باید مقداری از قسمت جلویی استخوان‌های لگن شما را پوشش دهند. همچنین سعی کنید تا نزدیک به 2.5 سانتی‌متر از هر دو طرف سگگ کمربند، فضای خالی داشته باشید. اگر این فضا به درستی تنظیم نشده بود، حتماً به کارکنان فروشگاه اطلاع دهید تا کوله پشتی با کمربند کوچکتر برای شما بیاورند. این نکته مهم است چرا که تناسب درست در تنظیم کوله پشتی کوهنوردی و تنظیم صحیح کمربند باعث می‌شود وزن کوله به‌طور یکنواخت روی بدن شما توزیع شده و راحتی و حمایت بهتری در طول مسیر کوهنوردی داشته باشید.

 

 

2 – بند های شانه

بندهای شانه را برای محکم و سفت کردن به سمت پایین بکشید. این بندها باید نزدیک و روی شانه‌های شما قرار بگیرند، اما نباید از آن‌ها برای حمل بار سنگین استفاده کرد. اگر بندهای شانه را خیلی سفت کنید، فشار زیادی به شانه، گردن و عضلات پشت شما وارد می‌شود و ممکن است در صعودهای بعدی دچار مشکل شوید.

بررسی کنید تا لنگرگاه بند شانه روی کوله پشتی 2 تا 5 سانتی‌متر پایین‌تر از بالای شانه‌های شما باشد (تقریباً روی تیغه‌های شانه). اگر اینطور نیست، یا کمربند شما در سطح مناسبی قرار ندارد یا سایز نیم تنه شما اشتباه اندازه‌گیری شده است. تنظیم درست بندهای شانه و تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما می‌تواند تجربه شما از کوهنوردی را راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کند.

کشش و طول بند های شانه را، با محکم و شل کردن آن تنظیم کنید . سعی کنید بندهای کوله پشتی را در بازه ای کم و دقیق افزایش دهید تا فشار از روی عضلات شما کاسته شود .

 

 

3 – بند های بالابر

این بندها، بند عبوری از روی شانه‌های شما را به لنگرگاهی در قسمت پشتی کوله پشتی متصل می‌کنند. زمانی که تجهیزات را در کوله پشتی قرار داده‌اید و کوله شما تحت فشار قرار گرفته است، این بندها باید به سمت بدن شما در زاویه 45 درجه قرار گیرند.

این بندها را بیش از حد محکم و سفت نکنید! فشار بیش از حد در این بندها می‌تواند به مفصل‌های شانه صدمه بزند و باعث ناراحتی شما در کوهنوردی شود. آن‌ها را برای راحتی بیشتر خود در حمل کوله پشتی تنظیم کنید. اگر قسمت خالی در بالای شانه‌های خود حس کردید، بندهای بالابر را شل کنید و دوباره امتحان کنید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی باعث می‌شود که فشار به‌طور یکنواخت توزیع شده و شما تجربه راحت‌تری از حمل کوله داشته باشید.

 

 

4 – بند سینه

بند سینه کوله پشتی خود را به اندازه‌ای بکشید تا با ارتفاعی مناسب روی قفسه سینه شما قرار گیرد. معمولاً این اندازه باید 2 سانتی‌متر بالاتر از ترقوه باشد.

بند سینه را محکم کنید و سگگ آن را ببندید تا بندهای شانه به اندازه‌ای برسند که دست‌ها و بازوهای شما به راحتی حرکت کنند. کوهنوردان معمولاً این اشتباه را می‌کنند و بند سینه را بیش از حد سفت می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا بندها کج و بیش از حد محکم شوند، عضلات ماهیچه‌های شما تحت فشار قرار گیرند و تنفس شما سخت‌تر و محدودتر شود.

تنظیم درست بند سینه و سایز کوله پشتی کوهنوردی باعث می‌شود که وزن کوله به‌طور یکنواخت روی بدن شما توزیع شده و حرکت و تنفس شما راحت‌تر باشد. این نکات را رعایت کنید تا در طول مسیرهای کوهنوردی، تجربه‌ای راحت و بدون دردسر داشته باشید.

تنظیم کوله پشتی کوهنوردی :

بعد از طی مسافتی نزدیک 16 کیلومتر، تناسب کوله پشتی شما با بدن، تغییر می کند و دیگر شبیه چیزی نیست که در ابتدای مسیر آن را تنظیم کرده بودید. اگر می خواهید در طول صعود خود، احساس راحتی بیشتری با کوله پشتی بکنید ، نیاز دارید تا به صورت مداوم کوله پشتی و بند های آن را بررسی کنید .

 

 

 

راهکارهایی برای تناسب بیشتر کوله پشتی در صعود :

زمانی که کوله پشتی خود را خریداری کردید، سعی کنید طول بندهای آن را در بازه‌ای گسترده تغییر دهید تا بتوانید به بهترین و راحت‌ترین تناسب کوله پشتی خود برسید. این کار به شما کمک می‌کند تا سایز کوله پشتی کوهنوردی خود را به دقت تنظیم کنید و وزن کوله را به‌طور یکنواخت روی بدن خود توزیع کنید. با این روش، شما تجربه راحت‌تری از حمل کوله خواهید داشت و فشار کمتری به شانه‌ها و کمرتان وارد می‌شود. تنظیم دقیق بندها باعث می‌شود که در طول مسیرهای کوهنوردی، راحتی و آزادی حرکت بیشتری داشته باشید.

سعی کنید زمانی که به یک تناسب رسیدید، طول بند ها، اندازه ی اسکلت و .. را در حافظه خود دخیره کنید تا اگر خواستید دوباره در مسیر به آن حالت برگردید، مشکلی نداشته باشید .

زمانی که در حال کوهنوردی هستید ، طول بند ها را کم و زیاد کنید تا به نقطه ای برسید که فشار و درد کمتری در حمل کوله پشتی احساس می کنید . مسیر کوهنوردی و روش آزمون و خطا، برای شما مشخص می کنند تا چه تغییراتی در کوله پشتی خود اعمال کنید .

یکی از شیوه‌های کاربردی برای کاهش خستگی، محکم کردن بندهای شانه و شل کردن کمربند آن است. این کار باعث می‌شود که وزن کوله پشتی بیشتر روی شانه‌ها توزیع شود و فشار کمتری به ناحیه کمر وارد شود. کمی بعد، این حرکات را برعکس انجام دهید و کمربند را محکم کنید و بندهای شانه را شل کنید تا فشار به طور متعادل بین شانه‌ها و کمر تقسیم شود. این تنظیمات به شما کمک می‌کند تا خستگی را کاهش دهید و راحتی بیشتری در حمل کوله پشتی داشته باشید.

انتخاب سایز کوله کوهنوردی مناسب و تنظیم کوله پشتی کوهنوردی، تأثیر زیادی بر تجربه شما از کوهنوردی دارد و می‌تواند کمک کند تا در طول مسیر، احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

موقعیت بدن خود را بشناسید : اگر بدن و سر شما کمی به سمت جلو معطوف باشد ، در حمل بار و کوله پشتی خود احساس تعادل بیشتری می کنید .

هر زمانی که نیاز به استراحت داشتید ،کوله پشتی خود را دربیاورید . این باعث می شود تا عضلات کمر و پشتی شما کمی استراحت کند و نفس بکشند . در این استراحت های کوتاه ، تمرینات کششی را فراموش نکنید تا صعودی آسوده و بدون هرگونه آسیب دیدگی داشته باشید . در پایان، اگر در چیدمان تجهیزات سفر در کوله پشتی خود به مشکلی برخورید ، مقاله ” چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟ ” را، در سایت مطالعه فرمایید.

 

جمع بندی

برای انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی، باید کوله‌ای متناسب با آناتومی بدن خود را انتخاب کنید. یکی از نکات کلیدی توجه به تنظیم کوله پشتی کوهنوردی و اندازه‌گیری طول نیم تنه است. این کار باعث می‌شود کوله به‌طور بهینه روی بدن شما قرار گیرد و تجربه کوهنوردی راحت‌تر شود. تناسب کمربند کوله نیز اهمیت دارد چرا که بیشتر وزن کوله به استخوان‌های لگن منتقل می‌شود. بسیاری از کوله‌ها قابلیت تغییر اندازه دارند که این امکان را به شما می‌دهد تا تناسب دقیق‌تری پیدا کنید.

برای استفاده بهتر، طول بندهای کوله را تغییر دهید و آن‌ها را تنظیم کنید تا فشار روی شانه‌ها و کمر یکنواخت توزیع شود. در حین کوهنوردی، می‌توانید طول بندها را برای کاهش خستگی تغییر دهید و تجربه‌ای راحت‌تر داشته باشید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی و انتخاب سایز کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما، می‌تواند فشار را کاهش دهد و حرکت شما را راحت‌تر کند.

 

منبع : REI

زمان مطالعه: 4 دقیقه

بهترین راهکار برای لذت بردن از کوهنوردی، این است که از قبل برنامه ریزی کرده باشید . در مسیر کوهنوردی ، باید انتخاب های درستی انجام دهید و فقط به خودتان متکی باشید . در پایین 22 مورد از کلیدی ترین نکات صعود را بیان کرده ایم .

– نکات صعود که شما را در مسیر درست نگه می‌دارد :

1- هیچ گاه به صورت انفرادی به کوهنوردی نپردازید . همیشه با یک گروه یا حداقل یک نفر از دوستانتان این کار را انجام دهید تا در صورت بروز حادثه به کمک شما بیایند.

2 – مسیر هایی که به مقصدتان ختم می شود را کامل بررسی کنید ، اگر این به معنی خرید نقشه ی بزرگ تر و یک قطب نما ( حتی جی پی اس ) می باشد ، حتما آن ها را تهیه کنید . در این مطلب لیست کامل تجهیزات کوهنوردی را ذکر کرده ایم .

3- در مسیر های صعود خود ، شاید برای پر کردن بطری آب خود به آب نیاز داشته باشید . حتما منابع آبی مسیر را قبل از صعود شناسایی کنید و روی نقشه، آن ها را مارک کنید .

4- همیشه قبل از صعود خود، به پیش بینی های هواشناسی گوش دهید و سعی کنید چند لایه لباس بیشتر به تن داشته باشید تا در صورت گرم بودن ، آن ها را در بیاورید. جهت مشاهده وضعیت هوای قله های ایران میتوانید از سایت هواکوه کمک بگیرید.

5- اگر سگ و یا حیوان خانگی با خود همراه دارید ، مطمئن شوید که به همراه داشتن آن ها در مسیر مجاز است . هرجای دنیا قوانین خاصی در مورد سگ ها وجود دارد.

نکات صعود که شمـــا را ایمـــن نگــه می دارد :

 

6 – امنیت شما در مسیر تنها به عهده ی خود شماست . دقیقا روی مسیر حرکت کنید و از میانبر و مسیر های فرعی خودداری کنید .

7- تواناهایی خود را بشناسید . بهتر است در اولین صعود خود ، محافظه کارانه عمل کنید . ارتفاع زیاد، بالا رفتن از آن و گرما می توانند کوهنوردی را به شدت دشوار کند.

8- همیشه وضعیت پزشکی و سلامت خود را قبل از صعود به ارتفاعات ، چک کنید . زانو و کمر درد ، بیماری های قلبی ، دیابت ها ، آسم و اغلب بیماری های دیگر در هنگام کوهنوردی و تغییرات شدید جوی تشدید می شوند .

9 -از عصاها و باتوم های کوهنوردی برای برداشتن فشار از روی زانوهایتان استفاده کنید . قبل از خرید حتما مقاله ” کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟ ” را مطالعه کنید .

10 – کوله پشتی خود را تا جایی که ممکن است سبک کنید . آب و غذا باید سنگین ترین موجودی درون کوله پشتی شما باشد .

11 – حتما یک کوله پشتی با کیفیت و ترجیحا ضد آب که مناسب آناتومی بدن شما باشد را خریداری کنید . برای اطلاعات بیشتر مقاله ” چگونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی را انتخاب کنیم ” را مطالعه فرمایید.

12 – بوت های کوهنوردی همیشه نسبت به کفش های ورزشی عملکرد بهتری در ارتفاعات دارند . اما قبل از استفاده از آن ها در صعود، سعی کنید چند روز به طور معمول آن ها را پا کنید تا مطمئن شوید پای شما را نمی زنند .

13 – عینک های آفتابی ، کرم های ضد آفتاب ، اسپری های حشره کش و یک کیف کمک های اولیه، همیشه انتخاب های هوشمندانه ای در صعود هستند .

نکات صعود که انــــرژی شما را ذخیـــــره می کند :

 

14 – سعی کنید مسیر خود را با سرعتی یکنواخت طی کنید تا بتوانید در طول راه با یکدیگر گفت و گو کنید . زمانی که احساس خستگی کردید حتما استراحت کنید .

15 – هر 1 ساعت یک بار حتی اگر فکر میکنید به استراحت نیاز ندارید، در مکانی توقف کنید .

16 – هیچ گاه با شکم خالی به کوهنوردی نپردازید . مطمئن باشید قبل ، هنگام و بعد از صعود نیز، چیزی خورده باشید .

17 – مطمئن باشید که خوراکی های که با خود همراه دارید پر از کربوهیدارت ها و نمک است . کربوهیدارت به شما انرژی و نمک نیز الکترولیت های بدن شما را کنترل می کند .

18 – همیشه با خود کیسه زباله ای همراه داشته باشید . هیچ زباله ای را در مسیر رها نکنید .

19 – قبل از این که تشنه شوید آبی بنوشید . برای هر ساعت کوهنوردی ، نیمی از یک چهارم آب همراه خود را بنوشید .

نکات پایـــــان دادن به صـــــعود :

 

20 – فرض کنید دو برابر زمانی که برای بالارفتن صرف کرده اید برای پایین آمدن نیاز خواهید داشت .

21 – در راه پایین آمدن ،مسیر درست را به دیگر کوهنوردان نشان دهید .

22 – طوری برنامه ریزی کنید که قبل از غروب آفتاب ، صعود خود را خاتمه داده باشید . اگر در هنگام تاریکی نیز در راه بودید ، یک چراغ قوه با یک باطری اضافه و یا یک هدلامپ را با خود همراه داشته باشید .

منبع : IEXPLORE

زمان مطالعه: 7 دقیقه

آزادی حرکت به سمت قله و صعود در کوهستان یکی از بهترین احساساتی است که یک فرد می‌تواند داشته باشد. متاسفانه برای بسیاری از افراد، این تجربه محدود به چند ماه تابستان است. در نتیجه، علاقمندان به کوهنوردی برای این هشت تا نه ماه سال چه باید بکنند؟ کوهنوردی زمستانی را دنبال کنید. 

شاید بتوان عشق به کوهنوردی را با بالا رفتن از صخره‌های زمین پست، رفتن به پیست اسکی شلوغ و یا مطالعه در مورد کوه ‌پیمایی تا حدودی ارضا کرد. اما همگی ما می‌دانیم که این‌ها تنها جایگزین‌های ناچیز و بی‌اهمیتی برای یک عشق واقعی یعنی ماجراجویی به شدت لذت‌بخش کوهنوردی است. 

پس چرا نباید در روزهای زمستانی نیز مانند بهار کوهنوردی کرد؟ 

مطمئناً کوهنوردی زمستانی بسیار پیچیده‌تر است. آب و هوا ایده‌آل نیست. روزها کوتاه‌تر هستند. برف و یخ موجب طاقت‌فرسا و خطرناک شدن تلاش‌های ساده کوهنوردی در تابستان و بهار می‌شود. خطر بهمن وجود دارد. به علاوه، کوهنوردی زمستانی به تجهیزات اضافی دیگری نیز نیاز دارد. 

با این وجود، به نظر من کوهنوردی زمستانی ارزشش را دارد. حتی اگر این به خاطر آزادی و چالش حرکت در تپه‌ها در طول سال نباشد، کوهنوردی زمستانی یک تمرین عالی برای کوهنوردی در کوه‌های بلندتر مانند کوه دنالی یا رینیر است که شرایط سخت زمستانی به طور دائمی در آن‌ها وجود دارد. 

بنابراین، بهترین راه برای شروع چیست؟ در ادامه، برخی از نکات مهم در رابطه با کوهنوردی زمستانی آورده شده است. 

شرکت در دوره آنلاین اصول چیدمان کوله پشتی

9 نکته مهم برای شروع کوهنوردی زمستانی

1- یافتن مربی 

یافتن فردی با عشق شدید به کوهنوردی برای این که همراه و مربی شما در کوهنوردی روزهای سرد زمستانی باشد، کار بسیار دشواری است. اما این موضوع اهمیت بسیار زیادی دارد. نکات ظریف و دقیق در رابطه با برف، آب و هوا، لباس و تجهیزات در زمستان می‌تواند سخت و طاقت‌فرسا باشند. با این وجود، پیدا کردن فردی که بتوان این نکات را از او یاد گرفت، بسیار ضروری است. 

چگونه یک مربی پیدا می‌کنید؟ با جستجو در شبکه محلی خود شروع کنید. مربیان به ندرت غریبه و ناآشنا هستند. این افراد معمولاً در بین افرادی هستند که ما غالباً با ان‌ها در تعامل هستیم. گاهی اوقات، این مربیان هستند که کوهنوردان را انتخاب می‌کنند و نه برعکس. بنابراین، کسی باشید که خودتان دوست دارید با او صعود کنید. 

در صورتی که تاکنون عضو سازمان‌ها و انجمن‌های کوهنوردی نیستید، حتماً برای گسترش شبکه ارتباطی خود عضو شوید. این سازمان‌ها و انجمن‌ها می‌توانند منابع عالی در سطوح مختلف باشند. 

2- در ارزیابی ریزش بهمن و سایر خطرات برفی مهارت کسب کنید

ریزش بهمن می‌تواند بزرگ‌ترین مانع بر سر راه کوهنوردی زمستانی باشد. اجازه ندهید آن برایتان مانع شود و سعی کنید نکات مهم آن را به خوبی یاد بگیرید. اولین و مهم‌ترین نکته این است که در دوره‌های آموزش بهمن شرکت کنید. شما می‌توانید برخی از دوره‌های آموزش بهمن را به صورت آنلاین از سایت‌هایی مختلف پشت سر بگذارید. 

اغلب نواحی کوهستانی دارای مراکز پیش‌بینی بهمن هستند. این مراکز هر روزه اطلاعاتی را در مورد خطر ریزش بهمن به کوهنوردان ارائه می‌دهند. مراکز پیش‌بینی بهمن نواحی خود را بیابید. دوره آموزش بهمن را به عنوان یک شرط لازم برای کوهنوردی در فصل زمستان در نظر بگیرید. 

به علاوه، مراقب سایر خطرات زمستانی مانند نقاب برفی باشید. یک دوره آموزش بهمن با کیفیت بالا، اصول اولیه سفر در نواحی زمستانی را ارائه می‌دهد. اما نقاب برفی یک خطر بزرگ برای کوهنوردان تازه‌کار به شمار می‌رود. نقاب‌های برفی زمانی شکل می‌گیرند که برف بادزده به صورت افقی بر روی آب‌پخشان یا خط‌الراس جمع می‌شود. این برف از روی صخره‌ها آویزان می‌شود و ممکن است مانند بهمن بدون هشدار قبلی ریزش کند. نقاب برفی بسیار خطرناک است زیرا تشخیص محل شروع آن کار دشواری است. برخی از نقاب‌های برفی می‌توانند 30 فوت یا بیشتر از لبه جدا شوند. 

وبینار های آموزشی بریم کوه

3- یک هدف آسان را انتخاب کنید

از کم شروع کنید. مسیری را انتخاب کنید که در تابستان به راحتی و بدون نیاز به طناب می‌توانید از آن عبور کنید. این ممکن است به معنی پیاده‌روی کلاس 1 باشد. به خاطر داشته باشید که آنچه که در تابستان پیش پا افتاده به نظر می‌رسد، ممکن است به یک چالش هیجان‌انگیز در زمستان تبدیل شود. برای مبتدیان، درجه 1 و 2 توصیه می‌شود. 

4- لباس‌های مناسبی را انتخاب کنید

ناگفته نماند که گرم و خشک ماندن بسیار اهمیت دارد. کوهنوردی زمستانی باید هم لذت‌بخش و هم بی‌خطر باشد. سیستم ایده‌آل بر اساس اولویت، آب و هوا، فصل و موقعیت مکانی متفاوت خواهد بود. 

یک سیستم پایه شامل موارد زیر است:

• جوراب‌های پشمی گرم
• شلوارهای بیس لایر پشمی با مصنوعی 
• بلوزهای بیس لایر پشمی یا مصنوعی آستین بلند، ترجیحاً با یک کلاه دارای 1 یا 2 لایه‌ی میانی عایق قابل تنفس یا پشم گوسفند
• شلوارهای نرم پوسته یا سخت پوسته بسته به شرایط
• ژاکت سخت پوسته
• کاپشن سبک با پر قو یا غاز جهت استفاده در فصل سرما
• دستکش: دو تا سه جفت توصیه می‌شود تا در مواقع نیاز یک جفت دستکش خشک وجود داشته باشد
• کلاه آفتابی
• کلاه عرقچین
• کلاه بالاکلاوا یا باف برای محافظت در برابر باد و آفتاب
• عینک آفتابی: لنزهای دسته سه یا چهار
• کرم ضدآفتاب!

سر و کار داشتن با دستکش یکی از پیچیده‌ترین مسائل کوهنوردی در آب و هوای سرد است. گاهی اوقات، شما مجبور هستید گرما و ضدآب بودن را فدای مهارت و چابکی بکنید. من معمولاً یک دستکش نازک‌تر برای طول مسیر و یک دستکش ضخیم‌تر و گرم‌تر برای قله به همراه دارم. یافتن دستکشی که بین قابلیت تنفس و ضدآب بودن تعادل برقرار می‌کند، بسیار دشوار است. ممکن است چندین سفر طول بکشد تا دقیقاً متوجه شوید که باید از چه نوع دستکشی استفاده کنید. 

خرید تجهیزات کوهنوردی در فروشگاه اینترنتی بریم کوه

5- لوازم و تجهیزات مناسبی را انتخاب کنید

من معمولاً از این تکنیک استفاده می‌کنم که پیش از صرف پول بسیار زیاد، تجهیزات مختلف کوهنوردی را از دیگران قرض می‌گیرم تا متوجه تفاوت بین آن‌ها شوم. از کوهنوردی زمستانی با تجهیزاتی که دارید، نترسید. من از چکمه‌های ضدآب تابستانی خود برای بسیاری از اولین کوهنوردی‌های زمستانی استفاده کردم. تنها مطمئن شدم که جوراب‌هایم بسیار ضخیم باشند. با این وجود، نادیده گرفتن لوازم و تجهیزات جدید و جذاب بسیار دشوار است. چراکه تجهیزات درست موجب راحتی و امنیت بیشتر کوهنوردی می‌شود. 

در ادامه، فهرستی از تجهیزات موردنیاز کوهنوردان زمستانی آورده شده است. اگر تاکنون متوجه نشده‌اید، شما باید تجهیزات بیشتری را برای کوهنوردی در زمستان با خود حمل کنید. 

• بسته 45 لیتری برای صعود یک روزه
• هارنس با حلقه‌های پا قابل تنظیم (متناسب با لباس‌های ضخیم)
• طناب کوهنوردی خشک
• چکمه: چکمه‌های کوهنوردی دارای عایق چرمی (گرم‌تر و سخت‌تر از چکمه‌های کوه پیمایی)
• کرامپون‌ها: کرامپون‌های (اتصال‌بندی) کوهنوردی اتوماتیک با فرانت پوینتینگ (نقاط جلویی) افقی
• کلنگ کوهنوردی یا ابزارهای یخی دیگر بسته به مسیر کوهنوردی
• کلاه سنگنوردی 
• کفش مخصوص برف و اسکی تورینگ
• گل برف باتوم (تاشو)
• بیل مناسب برف‌روبی
• زنده‌یاب و میل سونداژ 
• بطری عایق نالگن (به منظور جلوگیری از یخ زدن آب!)
• فلاسک کوچک؛ اختیاری است اما داشتن آن مفید توصیه می‌شود
• گتر
• عینک حفاظ‌دار
• چراغ پیشانی
• نقشه و قطب‌نما (به منظور یافتن مسیر در مه و برف)
• جی پی اس (GPS)
• غذا (هر آنچه که بتوان در برف و یخبندان به راحتی و سریع خورد)
• لوازم کوهنوردی (میخ چوبی، لنگر یا پیتون، استاپر، میله‌های سربی یا کم، پیچ یخ و غیره) بسته به مسیر 
• کیسه خواب اضطراری
• جعبه کمک‌های اولیه
• کیسه‌های آبی

6- تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید شب را نیز در کوهستان سپری کنید

در صورتی که قصد سپری کردن شب در کوهستان را دارید، به یک پناهگاه چهار فصل نیاز پیدا خواهید کرد. چادرهای سه فصل در برابر وزن برف و وزش باد در ارتفاعات مقاوم نیستند. همچنین، کوهنورد را در دماهای زیر یخبندان گرم نگه نمی‌دارند. یک چادر فشرده و تک جداره معمولاً سبک‌ترین گزینه است. اگر در پایگاه هستید، حمل وزن سنگین چادر دو جداره ارزشش را دارد. 

کاهش دما تا صفر فارنهایت در اکثر دامنه‌ها طبیعی است. بنابراین، کوهنورد باید کیسه خواب گرمی به همراه داشته باشد. داشتن یک پد خواب عایق‌دار نیز الزامی است. هیچ چیزی مانند خوابیدن روی بستر برف موجب از دست رفتن گرمای بدن نمی‌شود. همچنین، کوهنورد باید یک نیمتنه گرم به خود به همراه داشته باشد تا در زمان خواب آن را به تن بکند. 

اگر قصد سپری کردن شب در کوهستان را ندارید، پس باید مراقب زمان باشید. در صورتی که آرام حرکت می‌کنید، حتماً باید سرعت خود را بیشتر کنید. به یاد داشته باشید که روزها کوتاه هستند! زمان غروب آفتاب را بدانید. به همراه داشتن کیسه خواب اضطراری یا پناهگاه عاقلانه است. 

7- تجهیزات کوهنوردی درستی را به همراه داشته باشید

حفاظت ایده‌آل کوهنوردی در زمستان متفاوت است. کم‌ها یا میله‌های سربی مناسب برای فصل بهار قابل استفاده در شکاف‌های یخی نیستند. حفاظت غیرفعال مانند استاپرها و ترای کم، حتی در یخبندان نیز کاربردی هستند. بنابراین، اگر مسیر نیاز به شفت (تجهیزات سنگنوردی) داشت، تعدادی کم (میله سربی) به همراه داشته باشید. همچنین، از داشتن حفاظت غیرفعال غافل نشوید. 

اغلب اوقات، لنگرها (پیتون‌ها) به سمت شکاف برفی پرتاب می‌شوند زیرا می‌توان از آن‌ها در شکاف‌ها و ترک‌های نازک استفاده کرد. به همراه داشتن آن‌ها زمانی که حفاظت دشوار است، می‌تواند بسیار مهم باشد (زیرا زمین با برف و یخ پوشیده می‌شود). میخ‌های چوبی بدون استفاده تا بالای قله حمل می‌شوند. از آن‌ها در شرایط برفی بسیار شدید استفاده می‌شود. اگر تمام این تجهیزات ترسناک به نظر می‌رسند، پس بهتر است به صعودهای آسانی که به طناب بستن نیاز ندارند، فکر کنید. 

8- خوب بخورید و بیاشامید

علاوه بر تامین انرژی، غذا خوردن شما را گرم نگه می‌دارد چراکه شما همواره در حال سوزاندن کالری هستید. مقدار کافی از غذاهایی که می‌توان به راحتی مصرف کرد را به همراه داشته باشید. و هر چند وقت یکبار مقداری از آن‌ها را به عنوان میان وعده بخورید. در هوای سرد، احتمال این که تشنه شوید، کمتر است. اما این موضوع اهمیت دارد که آب بدن خود را در طول روز تامین کنید. شرایط آب و هوایی سرد می‌تواند آب بدن را به شدت کاهش دهد. بنابراین، بهتر است که خود را مجبور به نوشیدن مداوم آب در طول روز کنید. 

9- انجامش دهید!

از مسیرهای ساده شروع کنید و چالش مناسب خود را پیدا کنید. سعی کنید فرصت‌هایی را به منظور یادگیری مهارت‌های جدید از قبیل یخ‌نوردی و اسکی کردن در مناطق روستایی دوردست برای خود فراهم کنید تا بتوانید از این مهارت‌ها در کوهنوردی زمستانی بهره ببرید. مهم‌تر از همه این که به کوه‌های برفی بروید و از تغییر و تحولی که برف در کوهستان به وجود آورده است، لذت ببرید. 

لینک منبع: msrgear.com

زمان مطالعه: 7 دقیقه

روش‌های زیادی برای پخت غذا در مسیرهای کوهستانی یا جنگلی وجود دارد. در حین گذر از این مسیرها، می‌بینید که مردم از مدل‌های مختلف زیادی به منظور پخت و پز استفاده می‌کنند؛ اما به هر روشی که باشد، وجود یک اجاق برای کوهنوردی ضروری است.

هر کسی از نظر خودش یک کدام را بهتر می‌داند. شما باید خودتان تصمیم بگیرید که چه نوع اجاقی را انتخاب کنید. در این مقاله سعی دارم تفاوت‌ مدل‌های مختلف اجاق برای کوهنوردی را برایتان توضیح دهم و به نظر من هر کدام نقاط قوت و ضعف خاص خودشان را دارند. پس با من همراه باشید!

 

اجاق‌های گازی یا کارتریجی (فشنگی)

اجاق‌های کارتریجی و گازی بیشتر مورد استفاده کوهنوردان و کمپر هستند. سهولت استفاده و داشتن شعله‌ قابل کنترل اجاق گازهای کارتریجی، از دلایل اصلی محبوبیت آنهاست.

اجاق گاز کارتریجی تیتانیومی Kovea Supalite سال‌هاست که در ماجراجویی‌هایم همراه من بوده است. من بیشتر از این گاز برای رفع نیازهایم در کوهنوردی استفاده می‌کنم. چند اجاق گاز CampingGaz قدیمی هم دارم که هنوز هم از مخزن کپسول مانندی استفاده می‌کنند و دیگر کارایی ندارند.

شما امکان انتخاب گزینه‌های دیگری را هم دارید، من پیشنهاد می‌کنم اجاق‌های سبکی که در بازار موجود هستند را انتخاب کنید. با هر بودجه‌ای می‌توانید یکی از آنها را بخرید. قیمت اولیه این اجاق‌ها مثل چادرهای مسافرتی خیلی گران نیست؛ اما در هر صورت باید کیت آشپزی و اجاق برای کوهنوردی تهیه کنید چون اجزای اصلی تجهیزات شما هستند.

مدل MSR pocket rocket در بین جامعه کوهنوردان از محبوبیت خاصی برخوردار است و قیمت آن تقریبا چیزی حدود 40 یورو می‌باشد. من از اولین مدل آن قبلا استفاده کرده‌ام. این اجاق بسیار قدرتمند است. اولین چراغ خوراک‌پزم همانطور که گفتم Kovea Supalite تیتانیومی بود و من آن را هم همیشه دوست داشتم.

مدل دیگری که در ویدئوها و فروم‌های مختلف، شماره یک و تک است، BRS-3000T است که در سایت آمازون هم به فروش می‌رسد. این مدل قبلا فقط 16 یورو قیمت داشت. من به شخصه تجربه‌ای در رابطه با این اجاق گاز ندارم، اما کوهنوردانی که مورد اعتماد من هستند، آن را پیشنهاد می‌کنند.

نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید این است که این اجاق‌ها به صورت انبوه در چین ساخته می‌شوند و تقریبا هیچ خدمات مشتری یا گارانتی وجود ندارد. MRS و Kovea هم همین‌طور هستند.

 

اجاق‌های سوخت جامد

این اجاق‌ها در بین ارتشی‌های قدیمی و امروزی بسیار محبوب هستند. تولید آنها بسیار ارزان است و می‌توانند برای مدت زمان طولانی بدون هیچ ایرادی سوخت را در خود ذخیره کنند. زمان‌ آشپزی با این اجاق‌ها معمولا بسیار کند پیش می‌رود، چون شعله آنها مانند بسیاری از گزینه‌های دیگر پر فشار نیست.

یکی مدل‌های سوخت جامدی که می‌توانید به عنوان یک اجاق برای کوهنوردی در نظر بگیرید، برند پرطرفدار Esbit است. این کمپانی آلمانی خیلی وقت است که اجاق و سوخت مخصوصش را به فروش می‌رساند. وقتی تازه وارد حرفه کوهنوردی شده بودم، از این اجاق‌های سوخت جامد استفاده می‌کردم و فکر می‌کنم بسیاری از ما با این اجاق‌ها شروع کردیم.

تقریبا شعله در تمام این اجاق‌ها قابل تنظیم نیست و می‌تواند در آشپزی اخلال ایجاد کند. اگر تمام کاری که می‌خواهید بکنید جوشاندن آب برای وعده‌های فوری است، مشکل خاصی با این اجاق نخواهید داشت؛ اما اگر قصد درست کردن یک سوپ یا پاستا را دارید، ممکن است خیلی راحت غذایتان بسوزد.

برای کوهنوردی‌های کوتاه می‌توانید تمام سوخت مورد نیازتان را در یک اجاق Esbit همراه خود داشته باشید. وقتی قصد برداشتن اجاق‌ سوخت جامد برای کوهنوردی‌های طولانی را دارید، باید دوباره آن را پر کنید. پیدا کردن سوخت برای این اجاق‌ها دشوار است. البته غیرممکن نیست اما نمی‌توانید به آن آسانی که سوخت مدل‌های دیگر در دسترس هستند، برای Esbit سوخت پیدا کنید.

اجاق‌های الکلی

این اجاق‌ها در اشکال و اندازه‌های مختلفی وجود دارند و به نظر من گزینه مناسبی برای انتخاب یک اجاق برای کوهنوردی‌تان هستند. من درست کردن اجاق‌های الکلی خانگی را از وقتی بچه بودم با قوطی‌های نوشابه و هر چیز دیگری که می‌توانستم، شروع کردم. اگر شما هم علاقه دارید، می‌توانید ویدئوهای آموزشی بسیاری را در این رابطه در یوتیوب پیدا کنید. این اجاق‌های الکلی خانگی بسیار ارزان تمام می‌شوند و می‌توان آنها را با پیچیدگی‌های متفاوتی ساخت. در ساده‌ترین شکل، تمام چیزی که لازم دارید قالب شمع‌های وارمری است.

زمان آشپزی کمی طولانی‌تر از زمانی خواهد شد که با اجاق‌های گازی یا کارتریجی غذا می‌پزید و اغلب به حدود 9 دقیقه زمان برای جوشاندن یک لیتر آب نیاز دارید. میزان حرارت برخی از اجاق‌ها قابل تنظیم است و برخی دیگر فقط در یک اندازه می‌سوزند. نوع سوخت الکلی اهمیت دارد و می‌تواند زمان آشپزی‌تان را سریع یا کندتر کنند و یا دوده روی قابلمه یا کتری‌تان بر جای بگذارند.

سوخت متانول بهترین و تمیزترین نوع در بین انواع مختلف سوخت‌های الکلی است. در مواقع اضطراری می‌توانید تقریبا از هر چیزی که بالاتر از 70 درصد الکل دارد، برای تامین سوخت آن استفاده کنید. سوختی که من همیشه استفاده می‌کنم، سوخت Spiritus‌ است که می‌توانید از فروشگاه‌های مربوطه تهیه کنید. در ازای 80 سنت، یک لیتر سوخت دارید که جوابگوی نیازهای شما در یک مسیر جنگلی یا کوهستانی در مدت زمان طولانی خواهد بود. متانول تقریبا 5 یورو است. البته 80 سنت در مقایسه با 5 یورو اختلاف چشمگیری است و تاثیر زیادی در انتخاب سوخت من دارد.

اجاق‌های الکلی Trangia

برند سوئدی Trangia در اجاق‌های الکلی شناخته شده است. اجاق‌های الکلی این شرکت با یک مجموعه آشپزی که مخصوص این اجاق طراحی شده، ارائه می‌شود. این مجموعه آشپزی کمی سنگین‌تر از آن چیزی است که کوهنوردان مایل باشند آن را حمل کنند، اما برای چادر زدن با چند نفر دیگر ایدئال است. البته برای ماندن در یک پایگاه کوهنوردی هم مناسب است.

اجاق‌های Trangia از برنج توپر و محکم ساخته شده‌اند و بسیار سفت و سخت هستند. شما می‌توانید زمانی هم ‌که از این اجاق استفاده نمی‌کنید، سوخت الکلی را در آن ذخیره کنید. مسئله دیگری که وجود دارد، کمیاب بودن این نوع اجاق‌های الکلی است. در هر حال، به نظر من این مدل گزینه خوبی برای کوهنوردی است چون لازم نیست به اندازه اجاق‌های الکلی دیگر به آن رسیدگی کنید.

زمان آشپزی برای اجاق‌های الکلی Trangia هم 9 دقیقه برای جوشاندن یک لیتر آب است. این اجاق یک شعله پخش‌کن دارد که می‌توانید از آن برای مواقعی که نیازی به حرارت بالا برای پخت و پز نیست، استفاده کنید. گذاشتن این شعله پخش‌کن ممکن است کمی دردسرساز باشد؛ اما حداقل برای مواقعی که لازم است، کارتان را راه خواهد انداخت.

من از این اجاق الکلی Trangia در کوره‌راه آپالاچی در آمریکا و در مسیر دیوار هادرین در بریتانیا استفاده کردم. این وسیله خیلی به کارم آمد اما اگر به دنبال روشی ساده‌تر و بدون ریزه‌کاری هستید، اجاق‌های گازی مناسب‌تری هم هستند.

اجاق‌های چوبی

اگر قصد طبیعت‌گردی یا کوهنوردی دارید و می‌خواهید از اجاق‌های چوبی استفاده کنید، لازم است بدانید که دغدغه پیدا کردن چوب همیشه با شما خواهد بود. برای بسیاری از کوهنوردان رویاست که مجبور نشوند در محیط اطرافشان دنبال هیزم بگردند. البته اجاق‌های چوبی آشپزی مختلف با گذشت سال‌ها تکامل یافته‌اند، از Kettle Kelly گرفته تا همه اجاق‌های چوبی-گازی مدرن و متنوع امروزی. من فکر می‌کنم آنها گزینه فوق‌العاده‌ای جهت انتخاب اجاق برای کوهنوردی هستند اما عیب‌هایی هم دارند.

ایرادشان این است که خیلی زمان می‌برد تا ناهار یا قهوه‌تان آماده شود. البته اگر مجبور نیستید هر روز صبح از خواب برخیزید و راهی شوید، مشکل خاصی نیست. به نظر من اجاق‌های چوبی بیشتر گزینه فوق‌العاده‌ای برای پایگاه‌های کمپینگ که در یک منطقه کوچک‌تر متمرکز هستند، می‌باشد.

من در کوهنوردی که در کوره‌راه آپالاچی (بخش کوهنوردی اطراف کوهستان big Bald Mountain) داشتم، از فردی که جلوتر از من راه می‌رفت، شنیدم که از اجاق چوبی‌اش متنفر است. در آن زمان چند روز باران تندی بارید، طوری که همه خیس شدند. آن شخص باید از اطراف چوب و سوخت خشک پیدا می‌کرد تا با دردسر آتش روشن کند، در حالی که افراد دیگر در پناهگاه غذایشان را خورده بودند. مطمئنم شما با تمرین بهتر می‌شوید اما این اجاق برای بسیاری از کوهنوردان بیشتر ضرر است تا سود. البته اگر شما با موفقیت از آن استفاده می‌کنید، باید گفت دست مریزاد!

روش Cold soaking یا کوهنوردی بدون اجاق

این روش چیزی نیست که به کار من بیاید. من فکر می‌کنم محروم کردن خودتان از یک نوشیدنی یا وعده غذایی گرم پس از یک کوه‌پیمایی طولانی، ناامید کننده است و انگیزه را از انسان می‌گیرد. من آدمی نیستم که به خاطر بار سبک‌تر و غذای ساده‌تر، به این کار تن دهم! این کار شما را خار می‌کند و منزجرکننده است. البته شما آزادید که با من مخالفت کنید.

همه اینهایی که گفتم، در مورد Cold soaking است که بر اساس آن غذا در خانه آماده می‌شود تا در حین کوهنوردی نیازی به گرم کردن نباشد.

در دسترس بودن سوخت برای اجاق گازهای مختلف

در کل یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های اجاق‌ها، میزان در دسترس بودن سوخت آنهاست. تجربه کوهنوردی در دو کشور مختلف به من نشان داده که شرایط و تجربیاتی که کسب می‌کنید، از کشوری به کشور دیگر، بسیار متفاوت است. در پست بعدی بیشتر در مورد آن توضیح خواهم داد؛ اما به طور کلی می‌توانید سوخت الکلی را تقریبا در هر جای دنیا به دست آورید.

• کارتریج‌های گازی به طور گسترده در کشورهای غربی در دسترس هستند.
• برای اجاق‌های سوخت جامدی مثل Esbit باید خوش شانس باشید و یک فروشگاه خاص پیدا کنید تا چیزی برای سوخت این نوع اجاق تهیه کنید.
• پیدا کردن سوخت اجاق‌های چوبی خیلی هم سخت نیست. شما فقط باید مطمئن شوید که چوب‌ها خشک باشند.

منبع: hikeforpurpose.com

زمان مطالعه: 7 دقیقه

بهترین دستکش ها برای کوهنوردی ، دستکش های مقاوم و با کیفیتی هستند که در طول صعودتان دست شما را گرم و خشک نگه می دارند. به همین دلیل به شما توصیه می کنیم که حداقل سه نوع دستکش متفاوت در لیست تجهیزاتتان داشته باشید ! در این مقاله، 3 نوع مختلف دستکش ها را بررسی خواهیم کرد و کاربرد هرکدام را در آب و هوای مختلف توضیح خواهیم داد.

بیشتر بخوانید : 10 نکته برای گرم ماندن در کوه پیمایی های زمستانی 

 

بهترین دستکش های برای آب و هوای سرد :

 

 

برای آب و هوای سرد ، سراغ دستکش های ضخیمی بروید که از دستان شما در برابر سرمازدگی محافظت کنند. متاسفانه اکثر کوهنوردان در آب و هوای سرد، فقط سراغ پوشش های بدنی می روند و خیلی راحت از دستان خود غافل می شوند ! دستان شما یکی از مهم ترین و کاربردی ترین اعضا در صعودتان می باشد . معمولا همه ما زمانی که بحث پوشش مناسب در برابر سرما باشد، فکرمان به سمت کلاه و کاپشن و شلوار مناسب معطوف می شود ، اما به هیچ وجه نباید اهمیت گرم بودن دستان در آب و هوای سرد را نادیده گرفت.

به یاد داشته باشید اگر دستان شما سرد و بی حس شود ، انگشتان شما اجازه ی عوض کردن لباس ، باز کردن بطری آب و یا پهن کردن نقشه برای بررسی موقعیتتان در کوهستان را به شما نخواهند داد و تمام این ها کافی است که جان شما در کوهستان در خطر آسیب پذیری قرار بگیرد و یا دست کم لذت و هیجان از آن گرفته شود ! پس حتما دستان خود را با دستکشی مقاوم گرم نگه دارید.

سعی کنید چند جفت دستکش مختلف با خود داشته باشید تا در صورت نیاز خیلی راحت آن ها را با یکدیگر تعویض کنید.

سبک ترین دستکش ها، دستکش های بدون انگشت هستند ! با استفاده از این دستکش ها :

• انگشتان شما برای کنترل ، گرفتن و برداشتن باتوم های کوهنوردی ، بستن بند کفش و زیپ ها کاملا آزاد هستند . این در حالی است که مچ و باقی دستان شما کاملا گرم می ماند.
• خیلی راحت با وصل کردن انگشتان به دستکشی کامل تبدیل می شوند که گرما را به انگشتان شما باز می گردانند. ( اما قادر نخواهید بود از انگشتان خود استفاده کنید زیرا دستکش، دست شما را به دو قسمت انگشتان و شست تبدیل شده است )

خرید دستکش کوهنوردی

دستکش های پشمی :

 

 

معمولا خود من سعی می کنم بجای استفاده از دستکش های یکسره، از دستکش های سبک پشمی استفاده کنم.
این دستکش ها بسیار سبک هستند و جای کمی نیز در کوله پشتی می گیرند. همچنین یکی از گرم ترین دستکش های کوهنوردی نیز می باشند.

به یاد داشته باشید که حتی صعود در یک روز گرم تابستانی، با افزایش ارتفاع ، می تواند تبدیل به آب و هوای طوفانی و سرد شود . پس حتما یک لایه پوششی جداگانه برای بدن و دستان خود داخل کوله پشتی قرار دهید و زمانیکه حس کردید وزش باد ها بیشتر شده است آن ها را به تن کنید ( علی الخصوص زمانیکه بدن شما از مسیر قبلی تعرق زیادی کرده است )

نکته : توجه داشته باشید که این دستکش ها ضد آب نیستند و فقط برای محیط های سرد و بدون ریزش باران مناسب می باشند.

اگر می خواهید دستکشی مقاوم و با تمام امکانات از جمله توانایی کار با تلفن همراه و صفحه ی جی پی اس داشته باشید ، باید مقداری بودجه خرید خود را افزایش دهید.

دستکش های فیبر طبیعی :

 

دستکش هایی با جنس پشم صاریغ در بازار وجود دارد، اما اگر در نیوزلند زندگی نمی کنید، احتمالا تا بحال چیزی راجع به آن نشنیده باشید !

از دیگر انتخاب های پشم طبیعی می توان به دستکش های پشم آلپاکا اشاره کرد .

اهمیت استفاده از دستکش ها در آب و هوای سرد و طوفانی :

 

 

معمولا همه ما در فصل بهار و پاییز سعی می کنیم تا بدنمان را از سرما محفوظ نگه داریم و در عین حال علاقه ای به حمل وزن اضافه در کوله پشتی و یا روی دستان خود نداریم !

در صورت احساس سرما در ارتفاعات سریعا دستکش های خود را بپوشید زیرا :

• دمای بدن شما در حال کاهش می یابد و با پوشیدن دستکش ، گرمای دستانتان حفظ می شود. ( همچنین در صورت به همراه داشتن کلاه ، حتما در این مواقع از آن استفاده کنید )
• پوشیدن دستکش از بی حس شدن ، خشک شدن و ترک خوردگی دستانتان جلوگیری می کند .

همچنین شما می توانید با مراجعه به نقشه های توپوگرافی و یا جی پی اس ها از سرد شدن و طوفانی بودن بعضی از نقاط مسیرتان اطلاع پیدا کنید تا با آمادگی بیشتری در مسیرتان قدم بردارید .

سعی کنید دستکش های را در جایی قرار دهید تا به راحتی به آن دسترسی پیدا کنید، مثل جیب های کت و یا جیب بالایی کوله پشتی که همنورد شما به راحتی بتواند آن را در اختیار شما قرار دهد.( با اینکار نیازی به توقف نیست و بدن شما گرمایی از دست نخواهد داد ! ) این مورد را به یاد داشته باشید تا گرمای بدنتان، برای توقف و زیر و رو کردن کوله پشتی تلف نشود !

چرا دستکش های یکسره برای کوهنوردی مناسب نیستند ؟

 

از نظر ما دستکش های یکسره کارایی چندانی برای کوهنوردی ندارند ! این دستکش های انگشتان شما را به دو قسمت انگشتان میانی و شست شما تقسیم می کنند و گرفتن باتوم کوهنوردی، پوشیدن لباس ، استفاده از تجهیزات و … را بسیار سخت می کنند .

تنها مورد استفاده از این دستکش ها در آب و هوای بسیار سرد می باشد. در این مواقع با پوشیدن این دستکش ها ، انگشتان خود را مجبور می کنید تا با کنار یکدیگر قرار گرفتن ، گرمای بیشتری حفظ کنند. ( سعی کنید قبل از پوشیدن این دستکش ها ، تمام کارهای خود از قبیل کار با جی پی اس ، تعویض لباس و .. را انجام دهید . )

همچنین اگر در کیسه خواب احساس سرما می کنید و خوابتان نمی برد، این دستکش ها را به دست کنید. با این کار گرما به دستان شما باز می گردد و خیلی زود بدن شما در حالت آرامش و خواب قرار می گیرد. علاوه بر این، این دستکش ها از دستان شما در برابر صخره ها و دیگر موانع مسیر به خوبی محافظت می کنند.

استفاده از دستکش ها برای محافظت در برابر نور خورشید :

 

اگر حقیقت را بخواهید خود من نیز تا چند سال پیش استفاده از دستکش ها برای دفع اشعات مضر خورشید را باور نمی کردم ! این تا زمانی بود که مجبور شدم پس از تغییر رنگ دانه ها و ایجاد لکه روی صورت و دستانم به دکتر پوست مراجعه کنم ! حالا خود من یکی از طرفداران سرسخت پوشیدن دستکش های سبک، بدون انگشت و رنگ روشن در صعود های تابستانی هستم !

استفاده از دستکش ها برای دفع نور خورشید درست مثل استفاده از کرم ضد آفتاب برای صورت می باشد ! آیا تا بحال متوجه پاک شدن کرم ضد آفتاب از صورت خود شده اید ؟ آیا بعد از پاک شدن آن، دوباره از کرم های ضدآفتاب استفاده کرده اید؟ اگر جوابتان منفی است پس حتما از کلاه لبه دار و دستکش های سبک در صعود های تابستانی استفاده کنید .

چند نکته دیگر برای خرید دستکش های کوهنوردی :

 

اگر به تازگی کوهنوردی در آب و هوای سرد را شروع کرده اید و قصد اقامت شبانه در کمپ ندارید، می توانید از دستکش های متفرقه و ارزان قمیت استفاده کنید. اما به یاد داشته باشید جنس، نوع دوخت و مقاومت این دستکش ها بسیار پایین می باشد.

اگر قصد صعود به مناطقی دارید که راجع به آب و هوای آن شناخت دقیقی ندارید و یا قصد دارید حداقل یک شب در این آب و هوای نامخشص کمپ کنید ، حتما سراغ برند های معتبر و با کیفیت بروید . جدا از نوع و برند دستکش، حتما بررسی کنید تا دستکش شما با موارد زیر تطابق داشته باشید:

• سایز مناسب با دستان شما
• وجود بندهایی برای سفت تر کردن دستکش و گرم ماندن بیشتر دست
• ضخامت کافی تا از داغ شدن و یا سرد شدن دستان شما جلوگیری کند.
• جنس کف دست دستکش از مواد مصنوعی با کیفیت باشد تا هنگام دست گرفتن باتوم کوهنوردی و یا تجهیزات عکاسی پاره نشود.
• ضد تعرق بودن و خراشیدگی پوست
• بند های مچ برای جلوگیری از خارج شدن دستکش از دستان

دستکش ها صمیمیت درکوهنوردی را دوچندان می کنند !

 

 

اگر به تازگی با چند همنورد تازه کار، کودکان و یا افرادی که نمی شناسید صعود می کنید، سعی کنید چند جفت دستکش اضافه با خود داشته باشید تا زمانیکه به آن ها نیاز پیدا کردند، در اختیارشان قرار دهید . به آن ها یاد دهید که دستکش های عضوی جداناپذیر در پوشش های کوهنوردی و بهترین روش برای مقابله با سرمازدگی در زمستان می باشند. خیلی زود صمیمیت بین شما دوچندان خواهد شد و مسیر صعودتان را در پیش خواهید گرفت !

منبع : hikingforher

زمان مطالعه: 4 دقیقه

شاید نحوه ی صحیح بستن هارنس برای خیلی از مبتدی ها، کمی سخت و چالش برانگیز باشد . از آنجایی که این وسیله ی ایمنی دارای چند بند، حلقه های پا، سگک های مختلف و .. می باشد، امکان اشتباه در بستن آن وجود خواهد داشت. با رعایت نکته های زیر و چند بار تکرار، کاملا با این وسیله ی کاربردی و نحوه ی بستن آن، آشنا خواهید شد.

در این مطلب شما را با نحوه ی صحیح بستن هارنس آشنا خواهیم کرد. ( توجه داشته باشید که تمام هارنس ها به یکدیگر شبیه نیستند و اگر هنوزم بعد از خواندن این مقاله، مشکلی با بستن آن داشتید ، حتما دستور العمل و بروشورهای داخل محصول را مطالعه فرمایید. )

• سگک ها را شل کنید : با سگک های کمربند و حلقه های پا شروع کنید.
• تمام بندها را صاف کنید : سعی کنید هیچ گونه پیچ خوردگی در حلقه های پا و کمربند وجود نداشته باشد.
• وارد هارنس شوید :: پاهای خود را درون حلقه های پا کنید و سپس هارنس را بالا بکشید.
• سگک ها را سفت کنید : سگک های کمربند و حلقه های پا را کاملا محکم کنید.
• سگک ها را به جای اولیه خود بازگردانید : مطمئن شوید بعد از سفت کردن، سگک ها در جای مناسب و اولیه خود قرار گرفته اند.
• یک بار دیگر تمام موارد بالا را چک کنید : مطمئن شوید هیچ پیچ و تابی در طول بند ها وجود ندارد و تمام سگک ها در جای اولیه خود هستند .

در پایین به جزئیات بیشتری راجع به هر یک اشاره خواهیم کرد :

1 – سگک های کمربند وحلقه های پا را شل کنید :

 

بعضی از هارنس ها به شما اجازه می دهند تا کاملا سگک ها را شل و یا باز کنید . بعضی از کوهنوردان ترجیح می دهند زمانیکه هارنس را بستند، سگک ها را شل کنند. اما معمولا اگر قبل از وارد شدن به هارنس، سگک ها را شل کرده باشد، بستن آن سریع تر و ساده تر خواهد بود. ( اگر هارنس شما فاقد سگک پا می باشد و حلقه های پای آن به صورت کشی می باشد، فقط سگک کمربند را شل کنید. )

2 – پیج و تاب های کمربند و حلقه های پا را، کاملا صاف کنید :

 

دستگیره های هارنس را بگیرید .آن را بالا بیاورید و جلوی خود قرار دهید. سعی کنید تمام پیج و تاب های بندها را، صاف کنید. از آنجایی که حلقه های پا بیشتر پیج و تاب می خورند و برعکس می شوند، توجه بیشتری به این قسمت داشته باشید. یک راه ساده تر برای تشخیص پیچ خوردگی هارنس وجود دارد. به بند کشی پشت هارنس که کمربند را به حلقه های پا وصل می کند، توجه کنید. این بندها باید به صورت کاملا صاف به حلقه های پا متصل شده باشند.

3 – پاهای خود را درون حلقه های پا قرار داده و آن را بالا بکشید :

 

با استفاده از کمربند، هارنس به شکلی بالا بکشید که حلقه های پا در نزدیکی قسمت بالایی ران و کمربند نیز، بالاتر از استخوان های لگن شما قرار گرفته باشد. همچنین می توانید هارنس را روی زمین بگذارید و حلقه های پا را داخل کمربند کنید . پاهای خود را وارد حلقه ها کنید و هارنس را بالا بکشید.

4 – کمربند و سگک های حلقه های پا را محکم و سفت کنید :

 

در ابتدا ، کمربند را کاملا محکم کنید تا هارنس پایین تر از لگن شما نیاید. ( شما می توانید با قرار دادن یک دست خود داخل کمربند، از سفت و محکم بودن آن اطمینان حاصل کنید. دست خود را به زیر کمربند بکشید و سپس آن را مشت کنید و سعی کنید مشتتان را به صورت تدریجی بالاتر بیاورید. اگر دستتان خیلی راحت خارج شد، پس نیاز دارید تا کمربند را سفت تر کنید. سگک های حلقه های پا را به صورتی محکم کنید تا کاملا درآن ها احساس راحتی داشته باشید . اگر بتوانید یک دست خود را میان حلقه های پا و ران خود ببرید، می توانید مطمئن باشید که بند ها خوب محکم شده اند.

5 – سگک ها را به جای اولیه خود برگردانید :

 

در بسیاری ازهارنس های جدید و پیشرفته، بعد از بستن هارنس، سگک ها به جای اولیه خود باز می گردند . اگر هارنس شما به این شکل می باشد، فقط بند ها را محکم کنید و آماده ی صعود شوید . اما در بسیاری از مدل های قدیمی ، شما باید به صورت دستی سگک ها را برگردانید. برای اینکار، یک بار دیگر بند ها را داخل سگک ها بکشید و آن را کاملا محکم کنید.

توجه : همیشه سعی کنید دستورالعمل و بروشور های داخل هارنس را بخوانید تا بدانید با چه نوع سکگ و بندی سرکار دارید و بستن آن به چه شکلی می باشد. یکی از مهم ترین موارد در بستن هارنس، برگرداندن تمام سگک ها در جای صحیح خود می باشد.

6 – یک بار دیگر مطمئن شوید که تمام مراحل را به درستی انجام داده اید و هارنس به شکل صحیح بسته شده است :

 

مطمئن شوید که هیچ گونه پیچ و تابی در طول بند ها و کمربند وجود ندارد و تمام سگک ها کاملا سفت و محکم شده اند. سعی کنید هارنس همنورد خود را نیز بررسی کنید تا اشتباهی در بسته شدن آن وجود نداشته باشد.

فکر کنم حالا آماده ی صعود خود شده اید. از صعود ایمن خود، لذت ببرید .

مقاله پیشنهادی : ۶ توصیه اشتباه در سنگ نوردی

منبع : REI

زمان مطالعه: 10 دقیقه

اشتباهات کوهنوردان مبتدی، چیزی است که همه ی ما با آن آشنایی کامل داریم ، زیرا در برحه ای از زندگیمان، خود ما نیز، آن اشتباهات را تجربه کرده ایم! تقریبا هیچ کس نمی تواند حرفه ای را به صورت کاملا حرفه ای آغاز کند! شاید برخی از افراد استعداد خاصی در بعضی از حرفه ها داشته باشند اما در کوهنوردی، گاهی باید اشتباهات را تجربه کرد تا به یک کوهنورد حرفه ای تبدیل شد!

برای مثال، خود من هرچقدر دوست دارم در بازی بسکتبال حرفه ای شوم ، تغییری در پیشرفت من حاصل نمی شود ! مهم نیست چقدر تمرین می کنم ، چقدر تلاش و پشتکار دارم، حقیقت این است که بدن من برای این رشته ورزشی مناسب نیست و استعداد خاصی هم در آن ندارم !

همه ی ما باید از جایی شروع کنیم . کوهنوردی فعالیتی است که می توانید از بچگی و یا بزرگسالی سراغش بروید و مطمئن باشید که می توانید کم کم در آن پیشرفت می کنید و تمام مراحل را فرا بگیرید. هیچ وقت از نتوانستن و اشتباه در آن، دلسرد نشوید. تا اشتباه نکنید نمی توانید چیزی در کوهنوردی و یا حتی زندگی یاد بگیرید!

بیشتر بخوانید : راهنمای کوهنوردی برای مبتدی ها

11 اشتباه در کوهنوردی :

 

اشتباهات ، چیزی است که هر روز توسط میلیون ها نفر در سراسر دنیا انجام می پذیرد! پس، راه فراری از آن ندارید ! هرکس می تواند در حرفه و یا فعالیت خود دچار اشتباه شود. اگر بتوانید از اشتباه خود چیزی یاد بگیرید، پس به نحو احسنت از آن استفاده کرده اید! شکست بهترین معلم شما در زندگی است !

1 – دست کم گرفتن مسیر :

 

شاید در نظر خیلی ها، کوهنوردی مسیر پاسیفیک کرست ( Pacific Crest Trail )، خیلی آسان و به قول معروف رومانتیک باشد! اما حقیقت این است که چیزی جز خون، عرق و اشک، نصیبتان نخواهد شد!

این صعود ، چالشی است که به هیچ عنوان نباید به عنوان یک تازه کار سراغش بروید . به خصوص اگر این مسیر، صعود اول شما می باشد ! بزارید کمی از این مسیر برایتان بگوییم : در این صعود دشوار، شما از کشور مکزیک به کانادا سفر خواهید کرد ! هیچ راه ارتباطی با موبایل و … با کسی نخواهید داشت و در مسیر هم افراد کمی را خواهید دید !

یک مسیر بلند، به هیچ وجه نباید نقطه شروع یک کوهنورد تازه کار باشد! پاسیفیک کرست، مسیری دورافتاده و ناهموار می باشد که در نقاطی خطرناک نیز واقع شده است . قبل از فکر کردن به مسیری مثل پاسیفیک کرست، میزان توانایی و تجربه ی خود را ارزیابی کنید .تجربه چند صعود چند روزه و کمپینگ در شب از مواردی است که باید قبل از انتخاب پاسفیک کرست ، به آن رسیده باشید!

پس، درس اخلاقی این قسمت این است که: آرام شروع کنید و به بدنتان برای صعود های طولانی، وقت دهید ! از روند و مراحل تغییر از یک کوهنورد مبتدی به حرفه ای لذت ببرید و صبر داشته باشید . از مسیر های کوچک شروع کنید و عجله نکنید. کوهنوردی در ارتفاعات 2650 فوتی، در ماه آگوست و با تابش کور کننده ی نور خورشید، چیزی است که اصلا دلتان نمی خواهد به عنوان یک کوهنورد تازه کار تجربه کنید !

2 – سنگین کردن بیش از حد کوله پشتی :

 

یک قانون کاربردی برای جمع آوری وسایل و تجهیرات کوهنوردی وجود دارد :

• تمام وسایل و تجهیراتی که فکر می کنید به آن احتیاج پیدا خواهید کرد را، جمع کنید .
• حالا باید تعداد این تجهیرات را نصف کنید !
• موفق باشید !

شاید قانون بالا، برای خیلی ها گیج کننده و سخت باشد، اما اگر در آن شک دارید، از کوهنوردان حرفه ای و با تجربه سوال کنید. اگر با شما رک و راست باشند، به شما می گویند که بعد از گذشت چند هفته، فقط به تعداد کمی از تجهیرات و وسایل نیاز پیدا کردند و خیلی از تجهیزاتی که فکر می کردند به آن نیاز خواهند داشت را، به دلیل وزن زیاد، رها کرده اند !

اکثر ما، زمانیکه که می خواهیم وسایلی را برای صعود انتخاب کنیم، همه چیز به جز سینک آشپزخانه را با خود جمع می کنیم! اما اگر راستش را بخواهید، به نصف آن ها هم احتیاج پیدا نخواهید کرد! خستگی یکی از عواملی است که خیلی زود می تواند شما را از ادامه ی مسیر منصرف کند ، پس به خود زحمت ندهید و کوله پشتی خود را سبک تر کنید !

مقاله پیشنهادی : چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟

3 – آبرسانی :

 

یکی از موارد الزامی در کوهنوردی، پیدا کردن منبع آب در مسیر، حمل مقدار کافی آب و یا توانایی فراهم کردن آب تصفیه شده می باشد!

مسیر خود را به خوبی بشناسید. اگر منبع آبی در مسیر بود، از حمل اضافه ی آب خودداری کنید. وزن هر گالون آب نزدیک به3.7 کیلوگرم می باشد. اگر صعودتان چند روز و یا چند هفته طول خواهید کشید، فکر حمل گالون های آب را از سرتان بیرون کنید ! در این شرایط، شناسایی منابع آب در مسیر و تصفیه آن گزینه ی عاقلانه تری می باشد .

وسیله ای برای جوشاندن آب داشته باشید. از قرص ها و یا نی های تصفیه کننده آب و یا سفید کننده ها استفاده کنید. توجه داشته باشید که حتما قبل از صعود، منابع آبی را شناسایی کنید .

مقاله پیشنهادی : آبرسانی به بدن در کوهنوردی

4 – کفش و بوت های جدید :

 

فکر می کنید خرید یک جفت بوت کوهنوردی جدید، که همگی به شما توصیه می کنند چند صد دلار روی آن پیاده شوید، کار عاقلانه و درستی هست ؟ نه،متاسفانه اشتباه فکر می کنید! با این کار فقط باعث تاول ، درد مچ و احساس خستگی بیشتری در صعود خود می شوید !

کفش های تنیس به خوبی از پس کار بر خواهند آمد . در واقع، کوهنوردان حرفه ای اعتقاد دارند که کفش های رانینگ و ورزشی عملکرد بسیار بهتری از بوت های سنگین در کوهنوردی دارند! در عوض اگر بخواهید به بوت جدید خود عادت کنید، هزاران نظر و توصیه اشتباه از اطرافیان خود خواهید شنید که هیچ کدام نیز کمکی به شما نخواهد کرد! حقیقت این است که هیچ میانبری برای عادت کردن به بوت های کوهنوردی جدید خود ندارید، مگر آنکه سراغ بوت هایی بروید که قبلا از آن استفاده کرده باشید و یا بوت هایی بخرید که با پای شما، تناسب کاملی داشته باشند. برای این کار هم نیاز به آزمایش بوت در مسیرهای مختلف خواهید داشت !

برای اولین صعودتان، راحت ترین کفشی که در کمدتان پیدا می کنید را، بپوشید ! اگر قصدتان ادامه کوهنوردی به صورت حرفه ای نیست، لازم نیست پولتان را صرف خرید بوت های سنگین چند صد دلاری کنید! کفش های رانینگ و تنیس گزینه های خوبی برای اولین صعودتان می باشند.

5 – عدم بررسی گزارش هواشناسی :

 

فرض کنید یک کوهنوردی تابستانه را شروع کرده اید. یک شلوارک ورزشی و یک تاپ و یا تی شرت به تن کرده اید و کرم ضد آفتاب هم به صورتتان مالیده اید. از یک مسیر 13 کیلومتری 8 کیلومتر را با موفقیت به پایان رسانده اید. مدتی بعد، متوجه تشکیل ابرهایی در آسمان می شوید! باران کم کم شروع به بارش می کند ! شما هیچ برنامه ی پشتیبانی برای این مواقع آماده نکرده اید و 5 کیلومتر تا پایان مسیر مانده است! با خود می گویید هیچ راهی جز پایان 5 کیلومتر باقی مانده، وجود ندارد و به مسیر خود با تی شرت زیر بارش باران، ادامه می دهید !

فکر می کنید چه کسی را باید سرزنش کنید؟

خودتان را! حتی با یک گوگل ساده هم می توانستید از وضعیت آب و هوایی مسیرتان اطلاع پیدا کنید. با 5 دقیقه جست و جو در اینترنت، می توانستید مشکل نیمی از روزتان را حل کنید ! داشتن تجهیزات مناسب در تابستان و زمستان، از الزامات کوهنوردی می باشد. قبل از صعود خود، یک برنامه ریزی کامل داشته باشید و برای هر گونه آب و هوای احتمالی، آماده باشید.

همیشه کانال ها و سایت های هواشناسی کوهستان را چک کنید. تغییرات آب و هوایی هیچ گاه خبر نمی کنند و فقط در عرض چند ثانیه هوای صاف و آفتابی تبدیل به ابر و باران می شود. اگر تجهیرات و وسایل مناسب با خود داشته باشید، نگرانی بابت این تغییرات آب و هوایی، نخواهید داشت !

مقاله پیشنهادی : هواشناسی کوهستان

6 – عدم اطلاع رسانی به خانواده و دوستان :

 

شاید خیلی از شما فیلم “127 ساعت” را دیده باشید ! اگر آن را ندیده اید، به شما توصیه می کنیم یک بار آن را با همنوردان خود تماشا کنید !

بگذارید مقداری از آن را برایتان تعریف کنم : ( خطر اسپویل داستان ! )

در این فیلم، مردی را مشاهده می کنیم که علاقه زیادی به طبعیت و کوهنوردی دارد. او یک شب تصمیم می گیرد که بدون این که به کسی اطلاع دهد، سراغ دره های عمیقی در اوتاه برود . تصمیم اشتباه او باعث می شود که 127 ساعت در تنگه ای گیر کند ! او در نهایت به این نتیجه می رسد که هیچ کس قرار نیست به کمک او بیاید ! در سکانس بعد، او در حال قطع کردن دستش با چاقوی سوئیسی خود برای رهایی از تنگه می باشد! چه داستان دراماتیکی ! مگر نه ؟

اما لازم نیست شما هم این اشتباه را تکرار کنید و دستتان را از دست بدهید! قبل از صعود خود، مقصد و مسیرتان را به چند دوست صمیمی و خانواده ی خود اطلاع دهید. اگر خدایی ناکرده حادثه ای برای شما پیش بیاید، تیم های امداد می دانند دقیقا از کجا جست و جوی خود را شروع کنند.

7 – خارج شدن از مسیر:

 

نه ، اشتباه نکنید! در مسیر خود بمانید! این اولین صعود شما می باشد! لازم نیست مثل فیلم های رمبو، به جستجو در جنگل ها و محیط های اطراف بپردازید!

این دقیقا همان اشتباهی هست که باعث می شود کوهنوردان مسیر خود را گم کنند و شاید از گشنگی نیز، تلف شوند! شاید کمی زیاده روی کرده باشم، اما خودتان نکته را فهمیدید !

اگر این اولین صعودتان هست و در کوهنوردی مبتدی هستید، تنها راه برای موفقیت، طی کردن مسیری است که از قبل برای خود مشخص کرده اید. اگر این کار را نکنید و از مسیر خود خارج شوید، مدتی بعد حس می کنید گم شده اید! با دیدن نشانه های جدید و مسیر های پیچ در پیچ، کم کم اضطراب و پریشانی کنترل مغز شما را به عهده می گیرد! فکر نمی کنم کسی بتواند در این شرایط تصمیم درستی بگیرد! شما چه فکری می کنید؟

8 – کوهنوردی به صورت انفرادی :

 

امیدوارم شما هم مثل خیلی از کوهنوردان، برای صعود انفرادی یک دنده و لجباز نباشید! کوهستان جای خطرناکی است و احتیاط نیز، شرط عقل است !

اگر با یک دوست و یا ترجیحا یک همنورد با تجربه، صعودتان را آغاز کنید، نه تنها در طول مسیر، می توانید با کسی گفت و گو کنید و گپی بزنید، بلکه می توانید از تجربه ای او کمک بگیرید و از اطلاعات او استفاده کنید !

آن ها به قول معروف ” چم و خم ” کوهنوردی را بلدند و خوب می دانند در مواقع اضطراری، چه باید کرد! توجه داشته باشید دوست خوب در کوهنوردی کسی است که اگر شما را با شلور جین، در حال آماده شدن برای کوهنوردی دید، یک سیلی به صورت شما بزند! لازم نیست صعود اولتان انفرادی باشد. به دنبال یک دوست و یا یک کوهنورد حرفه ای بگردید تا از اطلاعات او در مسیر استفاده کنید .

مقاله پیشنهادی : 10 دلیل برای اینکه با دوستان خود به کوهنوردی بپردازید

9 – جین :

 

از جین ها می توانید همه جا بجز کوهنوردی استفاده کنید! استفاده از شلوار های جین در مسیر کوهنوردی، چه صعودی روزانه و یا شبانه، به هیچ وجه کار عاقلانه ای نیست ! جین ها باعث خراش و عرق سوزی ناحیه های زیرین بدن می شوند! آن ها با جذب آب بیرونی و یا تعرق بدن، هر بلایی که می خواهند بر سر نیم تنه ی پایینی شما می آورند !

جین و کوهنوردی، دشمن های خونین هم تا قیامت هستند! کوهنوردی با جین، باعث گرم شدن بدن، تعرق، خراش، ساییدگی و … می شود . این اشتباهی است که فقط یک بار آن را انجام خواهید داد !

10 – نداشتن تجهیزات کافی :

 

می دانم که در نکته های بالا اشاره کرده ایم که تا جاییکه می توانید کوله پشتی خود را سبک کنید، اما وزن کوله پشتی شما به مسیر و مقصد شما بستگی دارد! فقط برای این که در یک وبلاگ خوانده اید که هر طور شده باید وزن کوله پشتی خود را پایین تر از X کنید، دلیل نمی شود که به آن اطمینان کنید . کوهنوردی با کوله پشتی سبک یکی از بهترین پیشنهاد های ما به شماست اما باید بدانید در طول مسیر به چه چیزی احتیاج پیدا خواهید کرد! فقط با تجربه می توانید بفهمید چه وسایلی در چه مسیری به کار شما خواهند آمد ! نه با خواندن یک وبلاگ !

مقاله ی پیشنهادی : 10 وسیله ضروری در کوهنوردی

11 – آشپزی در چادر کوهنوردی :

 

شاید خیلی ها فکر می کنند پناه بردن به چادر از سرمای هوا و آشپزی در آن، فکری ایده آل برای یک شام مفصل باشد! اما اینطور نیست! مشکلات و خطرهایی که در پخت و پز در چادر کوهنوردی وجود دارد، می تواند در یک چشم به هم زدن، شوق و اشتیاق شما را تبدیل به گریه و ناله کند !

مسمومیت با مونوکسید کربن، اولین و مهم ترین عامل آن می باشد! شاید با پخش گاز، دچار گازگرفتگی شوید و یا به هیچ وجه توان حرکت نداشته باشید. در هر صورت، به  ریسک آن نمی ارزد ! در خارج از چادر خود، آشپزی کنید .

نتــــیجـــه گیـــری:

 

مهم نیست چقدر برنامه ریزی، تحقیق و یا تمرین کرده باشید! اشتباهات برای کوهنوردان مبتدی، غیر قابل اجتناب است ! بهترین کار این است که از آن ها درسی یاد بگیرید !

همه ی مردم در تمام فعالیت ها، دچار اشتباه می شوند. قانون طلایی را یاد بگیرید : ” به اشتباهات خود بخندید ، از آن ها عبور کنید و صد البته ، چیزی از آن ها یاد بگیرید! ” تمام اشتباهات شما، قبلا توسط افراد دیگری تکرار شده اند، پس نگران نباشید !

فقط آرام باشید و کوهنوردی کنید !

منبع :Arborexplorer

زمان مطالعه: 8 دقیقه

کوهنوردی ورزشی فوق العاده برای تقویت ذهن و جسم شماست . شما با کوهنوردی و گذراندن وقتتان در طبعیت ، خودتان را از نظر جسمی و ذهنی به چالش می کشید . همانطور که خیلی از کوهنوردان از این موضوع خبر دارند ، کوهنوردی می تواند باعث آسیب دیدگی هم بشود ! یکی از این آسیب دیدگی های شایع، آسیب دیدگی زانوها می باشد. اگر در مسیری بلند و یا کوتاه باشید و این درد های آزاردهنده سراغتان بیاید، کوهنوردی شما تبدیل به یک غذاب می شود ! اما خبر خوب این است که می توانید از وقوع این آسیب دیدگی ها جلوگیری کنید! دانستن نکاتی در مراقبت از خود و علی الخصوص زانوهایتان، به شما کمک می کند تا صعودی مهیج، شاد و بدون هیچ دردی تجربه کنید و فرقی هم نمی کند مسیرتان بلند و یا کوتاه باشد !

در این مقاله قصد داریم نکاتی را بیان کنیم تا از زانوهایتان به خوبی در کوهنوردی حفاظت کنید .

چرا زانوهای ما در هنگام کوهنوردی، درد می گیرد؟

 

حتی قوی ترین و باتجربه ترین کوهنوردان نیز، طعم زانو درد را در طول صعودهای خود چشیده اند. مهم نیست چه مقدار تجربه داشته باشید. این مفصل ها به دلیل اینکه تمام وزن شما را هنگامی که کوهنوردی می کنید، تحمل می کنند، در ریسک بیشتری از آسیب دیدگی قرار دارند. بسته به اینکه نوع راه رفتن شما در مسیر چگونه است و در چه مسیری قدم بر می دارید ، نوع درد زانو و درمان آن می تواند بسیار متفاوت باشد. اگر فکر می کنید که زانوهایتان آسیبی جدی دیده است، سریعا با یک پزشک حاذق مشورت کنید.

اگرچه، راه های زیادی وجود دارد تا از ابتدای صعودتان، از مهم ترین مفاصل بدنتان یعنی زانوها، مراقبت کنید و از آسیب دیدگی آن جلوگیری کنید.

 

| اگر می‌خواهید در کوهنوردی از آسیب‌های مفصل زانو جلوگیری کنید، دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو در کوهنوردی می‌تواند به شما کمک کند تا روش‌های پیشگیری و درمان را یاد بگیرید. |

 

چگونه با ایمنی کامل، مسیرهای سربالایی را طی کنیم ؟

 

نوع مسیری که در آن کوهنوردی می کنید، در موارد زیادی مثل : طرز قرارگیری صحیح پاها ، مکان آن ها ، چگونگی قرار گرفتن پاها و قرارگیری وزن بر بدنتان، تاثیر گذار است . به طور کل، اکثر ما، بجای اینکه از عضلات همسترینگ و ماهیچه های پای خود در مسیر های سربالایی استفاده کنیم، از عضلات جلوی بدنمان استفاده می کنیم. ( به عنوان مثال عضلات چهارسر و اصلی ران ) این بخاطر این است که این عضلات به خاطر دفعات متعددی که در روز می نشینیم، ضعیف تر هستند . همین باعث می شود که از عضلات ران و زانو های خود بیشتر از مچ پاهایمان استفاده کنیم و نتیجه این استفاده زیاد نیز، درد و آسیب دیدگی در غضروف های زانویی می باشد.

ساده ترین راه برای تصحیح این عادت، این است که زمانی که می خواهید مسیری سر بالایی را طی کنید، زانو و ساق پای خود را عمودی نگه دارید و از عضلات ماهیچه های پای خود به جای عضلات چهارسر ران استفاده کنید تا رو به جلو حرکت کنید. بدین منظور، زمانی که در حال راه رفتن هستید، بجای قدم برداشتن با انگشتان پا، پاشنه و پاهایتان را با سطح زمین صاف و هموار نگه دارید و از آن ها کمک بگیرید .

چگونه با ایمنی کامل، مسیرهای سرپایینی را طی کنیم ؟

 

حتما مسیرهای سرپایینی در دره های عمیق و نقاط کم ارتفاع، که گویی هیچ گاه تمام نمی شوند را، تجربه کرده اید! این مسیر ها به شدت شیب دار و بلند هستند و این حس را به شما منتقل می کنند که تمام مدت در حال دویدن هستید ! شایدهم مسیرتان پر از صخره باشد و سطح آن نیز به قدری ناهموار باشد که فکر می کنید هر لحظه ممکن است تعادلتان را از دست بدهید! حتی اگر مفاصل شما در وضعیت خوبی قرار داشته باشند، در این نوع مسیر ها، خطر آسیب دیدگی بیش از پیش است !

نکته ی اصلی برای حفاظت از زانوهایتان در مسیر های سر پایینی این است که قدم هایتان را با ضرب آرامتری بردارید. مقداری به سمت عقب بروید و اجازه دهید که لگن شما با حرکت های تناوبی، همانطور که پاهایتان را روی زمین می گذارید، وزن را بین مفاصل بدن شما تقسیم کند . همینطور، هر از گاهی مسیر خود را به جای حرکتی مستقیم ، به صورت زیگ زاگ طی کنید . این باعث می شود که از آسیب دیدگی زانو و احساس کوبیده شدن آن ها، پیشگیری کنید .

بهترین وسایل برای حفاظت از زانو ها در هنگام کوهنوردی :

 

توجه داشته باشید زمانی که احساس کردید می توانید برای کم کردن فشار بر زانوهایتان، از تجهیزاتتان استفاده کنید، زودتر دست به کار شوید و احساس نکنید این کار ” تازه کار ها ” می باشد! استفاده از آن ها کاری هوشمندانه و کاربردی می باشد . فرقی نمی کند صعودتان یک روزه و یا چند روزه و یا مسیرتان کوتاه و یا بلند باشد ، همیشه تجهیزات خوب می توانند فشار و استرس را از زانوهای شما بردارند .

در پایین به 5 تجهیزات کاربردی برای حفاظت و مراقبت بیشتر از زانوهیتان در هنگام کوهنوردی، اشاره می کنیم:

باتــــوم های کوهنوردی:

 

استفاده از باتوم های کوهنوردی در صعودتان، باعث می شود تا تعادل بیشتری در مسیرتان داشته باشید و از مفاصل زانو ها و مچ پایتان به خوبی حفاظت کنید. آنها انتخاب اول شما برای حفاظت از زانوهایتان در صعود می باشند. در فکر خرید یکی از آن ها هستید اما نمی دانید چگونه از آن ها استفاده کنید؟ حتما مقاله ” کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟ ” را در سایت مطالعه فرمایید . هم چنین در مقاله ای جداگانه “چگونگی استفاده از باتوم کوهنوردی“، طرز استفاده از آن را ذکر کرده ایم . در حال حاضر تعداد زیادی از تولید کنندگان و مربی های کوهستان باتوم هایی که آنتی شوک (بدون قابلیت دفع ضربه) نیستند را پیشنهاد می‌کنند.

یک جفت بوت کوهنوردی مناسب:

 

پاهای ما ، بنیاد اساسی هر حرکتی است که تا بحال انجام داده ایم! اگر سراغ یک پوشش کفشی نامناسب بروید که در طول مسیر پاهایتان احساس ناراحتی و محدودیت کنند، به زانوها ، لگن و عضلات پشت خود، آسیبی جدی زده اید! به دنبال بوت هایی با کشش خوب، دوام و انعطاف پذیری بالا باشید تا پاهایتان در آن ها آزادانه حرکت کنند و راحت باشند. یکی از قوانین راحتی در بوت های کوهنوردی ، قانون ” انگشتان پا” می باشد. در یک بوت کوهنوردی مناسب و خوب ، می توانید به راحتی انگشتان پای خود را تکان دهید !

جوراب های فشرده سازی:

 

جوراب های فشرده سازی کوهنوردی با افزایش تعادل عضلات و مفاصل شما، کمک بسزایی در صعود شما دارند. این جوراب ها جریان خون را در مفاصل شما بهبود می بخشند و همچنین تورم و درد های پا را کاهش می دهند. جوراب های فشرده ساز در سایز های مختلفی ارائه می شوند و جنس آن ها نیز متفاوت است . کمپانی CEP که شرکتی شناخته شده در میان کوهنوردان است، آن ها را حتی با جنس پشم مرینو نیز عرضه می کند !

زانو بندها:

 

در بازار، زانو بندهای مختلفی وجود دارد و در میان آن ها نیز، مدل هایی مخصوص کوهنوردی عرضه می شود. اگر تجربه ی کافی در مسیر ندارید و از لحاظ فیزیکی آمادگی پایینی دارید، حتما از یکی از آن ها استفاده کنید . شما می‌توانید به سادگی آن ها را بشورید و خشک کنید تا کاملا تمیز بمانند . اگر یک کوه نورد حرفه ای هستید و برای یک صعود بزرگ و چند روزه آماده می شوید، استفاده از آن ها را به شما نیز توضیه می کنیم. آن ها بسیار باریک هستند و محدودیتی برای شما ایجاد نمی کنند. همین باعث می شود که نگرانی بابت تعرق زانو های خود نداشته باشید. این زانو بند ها، به پشتیبانی زانو های شما می آیند تا صعودی بی دردسر و آسان داشته باشید .

مصرف مواد غذایی سرشار از امگا 3 :

 

امگا 3 ها، اسید های چربی هستند که بدن شما، توان تولید آن را ندارد . آن ها محل مفاصل شما را روان تر می کنند و درد های عضلانی و مفاصل شما را با کاهش التهاب، کم تر می کنند . تخم های کتان، گردو، دانه های چیا، زرده تخم مرغ و روغن زیتون، از موادی هستند که سرشار از امگا 3 هستند. هم چنین می توانید از کپسول های روغن ماهی نیز استفاده کنید . مصرف این مواد غنی از امگا 3 به شما کمک می کند تا تمرکز بیشتری در طول مسیر داشته باشید و به راحتی بتوانید از پس صعود های سخت و چندروزه ، برآیید. اگر به فکر صعودی چند روزه و بزرگ هستید، شاید دلتان بخواهد گلوکوزامین ها را نیز در نظر بگیرید. مصرف این مکمل ها باعث کاهش درد زانو و بازسازی غضروفی مفاصل شما می شود .

چگونه خارج از کوهنوردی، زانو هایی سالم و تندرست داشته باشیم ؟

 

ریکاوری و تمرین را پس از انجام کوهنوردی ، فراموش نکنید. هر فعالیتی که نیازمند اعمال فیزیکی باشد، باعث می شود تا عضلات شما منقبض شوند و بیشتر در خطر آسیب پذیری باشند. علی الخصوص در مورد زانوها، انقباض در این نقاط باعث می شود تا فشار زیادی بر مفاصل وارد شوند و آسیب ببینند . سعی کنید تا برنامه ای مرتب و روزانه از تمرینات کششی و تقویتی برای زانو های خود داشته باشید:

• بافت های منقبض و دردهای زانویی خود را با انجام ماساژ و یا باز کردن پاهایتان، از درد های عذاب آور، خلاص کنید. برای عضلات ساق پا نیز از وسایلی مثل فوم رولر و یا توپ های پزشکی استفاده کنید .
• عضلات چهارسر ران شما ، وزن زیادی را در هرگونه فعالیتی متحمل می شون . شما همچنین می توانید از فوم رولر ها و یا توپ های فومی برای انجام حرکات کششی و تقویت آن ها استفاده کنید .
• عضلات همسترینگ خود را تقویت کنید. انجام تمریناتی که باعث تقویت، سلامت و کش آمدن عضلات همسترینگ می شوند، به شما قدرت کافی را می دهد تا از آن ها به شکل صحیحی در راه رفتن و کوهنوردی استفاده کنید. حرکت لانج و اسکات ، دو تمرین فوق العاده موثر برای تقویت عضلات همسترینگ می باشد. حتی می توانید حرکت لانج را هنگامی که کوله پشتی سنگین خود را به دوش دارید و یا یک وزنه به دست دارید، انجام دهید . این کار باعث می شود تا توان شما در تحمل وزن در محیط های ناهموار افزایش پیدا کند .
•  

مقاله ی پیشنهادی : تمرین های کوهنوردی

منبع : Bearfoottheory