زمان مطالعه: 2 دقیقه

زمان مطالعه: 9 دقیقه

آشنایی با روش‌های مقابله با ریزش بهمن و خطرات کوهنوردی یکی از الزامات این ورزش هیجان‌انگیز است. سقوط بهمن یکی از مهم‌ترین حادثه‌های کوهنوردی است که جان انسان‌ها را تهدید می‌کند. اگر کوله پشتی کوهنوردی خود را آماده کرده‌اید و مترصد فتح کردن قله‌های کوه‌ها یا اسکی روی برف هستید، آگاهی از راه‌های مقابله با بهمن به یاری شما می‌آید تا از جان خود به بهترین شکل حفاظت کنید. 

در این مقاله راه‌های شناخت بهمن، روش های مقابله با بهمن برف و راه های جلوگیری از محاصره شدن در بهمن را بررسی می‌کنیم.

 

بهمن چیست ؟

بهمن برف یک جریان سریع برف است که از شیب‌هایی مانند تپه‌ها یا کوه‌ها پایین می‌آید. بهمن‌های بزرگ عمدتاً از برف روان و هوا تشکیل شده‌اند و قادرند یخ، سنگ‌ها و درختان را نیز جابجا کنند.بهمن‌ها به دو شکل کلی یا ترکیبی از آن‌ها رخ می‌دهند: بهمن‌های تخته‌ای که از برف فشرده تشکیل شده‌اند و با فرورفتن لایه ضعیف زیرین برف تحریک می‌شوند، و بهمن‌های برفی آزاد که از برف شل‌تر ساخته شده‌اند. پس از وقوع، بهمن‌ها معمولاً به سرعت شتاب می‌گیرند و با جمع‌آوری برف بیشتر، جرم و حجم آن‌ها افزایش می‌یابد. اگر بهمن با سرعت کافی حرکت کند، بخشی از برف ممکن است با هوا مخلوط شده و بهمن برفی پودری شکل گیرد.

 

 

بهمن چگونه بوجود می‌آید؟

 

بهمن زمانی رخ می‌دهد که لایه‌های برف بر روی هم انباشته می‌شوند و به‌دلیل تغییرات خاصی، ناپایدار می‌شوند. هنگامی که برف زیادی می‌بارد و لایه‌های جدید روی لایه‌های قدیمی‌تر قرار می‌گیرند، ممکن است این لایه‌ها به‌دلیل فشار زیاد سقوط کنند. تغییرات ناگهانی در دما، وزش باد شدید یا حتی حرکت انسان‌ها و وسایل نقلیه در سطح برف، می‌تواند باعث ناپایداری این لایه‌ها شود. علاوه بر این، شیب تند دامنه‌ها و نوع برف نیز می‌توانند خطر بروز بهمن را افزایش دهند.

 

نشانه‌های هشداردهنده قبل از سقوط بهمن

 

قبل از وقوع بهمن، معمولاً می‌توان برخی نشانه‌ها را مشاهده کرد که می‌توانند به‌عنوان هشداردهنده عمل کنند. این نشانه‌ها به افراد کمک می‌کنند تا از خطر بهمن آگاه شوند و اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند. برخی از این نشانه‌ها عبارتند از:

• صدای ترکیدن برف: اگر صدای ترکیدن لایه‌های برفی شنیده شود، این می‌تواند نشان‌دهنده ناپایداری برف و احتمال وقوع بهمن باشد.
• حرکت برف: اگر لایه‌های سطحی برف شروع به حرکت یا لغزش کنند، این ممکن است علامتی از شروع بهمن باشد.
• شکاف‌ها و ترک‌ها در برف: مشاهده شکاف یا ترک در لایه‌های برف نشان‌دهنده ناپایداری آن‌هاست و احتمال سقوط بهمن را افزایش می‌دهد.
• تغییرات شدید در وضعیت هوا: تغییرات ناگهانی در دما یا وزش باد شدید می‌توانند به ناپایداری برف‌ها منجر شوند و خطر بهمن را بیشتر کنند.

 

 عوامل موثر در ریزش بهمن

مهم‌ترین عوامل ریزش بهمن را می‌توان به شیب کوه، لایه‌بندی برف، آب‌وهوای منطقه و عوامل انسانی خلاصه کرد.

شیب کوه: شیب کوه، از عوامل تاثیرگذار در وقوع بهمن است و طبق آمار اکثر بهمن‌های تخته‌ای در شیب‌های محدب بین ۳۰ تا ۴۵ درجه اتفاق می‌افتند. در شیب‌های کوژ، نوارهای صخره‌ای، شیب‌های بادگیر و… پشته برف ناپایدارتر است. در برخی نقاط مثل دهلیزهای پرشیب و باریک نیز برف مانند یک کاسه جمع شده و تبدیل به دامی برای کوهنوردان می‌شود.

آب‌وهوای منطقه: برف تازه احتمال وقوع بهمن را افزایش می‌دهد و متعاقبا وزش باد با انباشته‌کردن حجم زیادی برف روی یک شیب،‌ این خطر را مضاف می‌کند. خطرناک‌ترین زمان برای ریزش بهمن، اغلب اولین روز آفتابی بعد از بارش برف است؛ زیرا افزایش زیاد دمای هوا مانع از انسجام برف تازه شده و از همین رو وقوع بهمن محتمل‌تر می‌شود. در صورتی که حجم برف تازه دو سانتی‌متر یا بیشتر باشد یا برف در حال بارش حجمی بیشتر از دو سانتی‌متر در ساعت داشته باشد، احتمال بهمن افزایش می‌یابد. باران نیز ممکن است به‌عنوان یک روان‌کننده یا سنگین‌کننده برف عمل کند.

نحوه‌ لایه‌بندی برف: پس از بارش برف، عواملی نظیر باد و دمای متغیر هوا روی برف تازه اثر می‌گذارند و منجر به‌شکل‌گیری لایه‌هایی از برف با استحکام‌ متفاوت روی شیب کوه می‌شوند. این لایه‌بندی نقش بسزایی در وقوع بهمن دارد و در صورتی که یک لایه برف تازه روی بستری ناپایدار باشد، امکان لغزش لایه رویی و بهمن، دور از ذهن نیست.

عوامل انسانی: بهمن‌های زیادی در اثر اشتباه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به وجود می‌آید که این موضوع به‌دلایل متعددی از جمله نحوه تصمیم‌گیری، نگرش نادرست، آموزش نامناسب، عدم آگاهی، انتخاب مسیر اشتباه، بی‌توجهی به علائم هشداردهنده‌ وقوع بهمن و… بستگی دارد. به‌عنوان مثال شیب تندی که در سایه و در نزدیکی خط الراس کوه قرار دارد یا وجود حجم زیادی برف تازه می‌تواند از نشانه‌های هشداردهنده درباره بهمن باشد که فقط افراد آموزش‌دیده و ماهر به آن واقف هستند.

در واقع دوری از بهمن یا زنده‌ماندن پس از وقوع آن، مستلزم کسب اطلاعات درباره دلایل و شرایط ریزش بهمن، داشتن تجربه صعود در مسیر‌های برفی و همین طور انتخاب مسیر صعود و فرود مناسب است.

 

 

رانش بهمن

عموما رانش بهمن به دو صورت شکل میگیرد : 1) در هنگام بارش 2) بعد بارش

1) هنگام بارش

در هنگام بارش معمولا در بستر هایی که شیب آنها بالای 45 درجه باشد به صورت بهمن پوسته ای و یا در شیب های کمتر 45 درجه به علت یخ زده بودن روی لایه و عدم چسبندگی برف تازه به لایه قدیمی بهمن تخته ای فرومی ریزد و در هر 2 نوع آن بهمن صورت میگیرد.

2) بعد بارش

بعد از بارش عوامل زیادی مانند باد ، تابش نور، زاویه ،عوامل انسانی ،ارتعاش ،لایه های برف ،تغییر دمای ناگهانی روی شکل کریستال برف تاثیر گذار بوده و باعث به وجود آمدن بهمن می شود

 

انواع ریزش بهمن:

1)بهمن برف تخته ای 2)بهمن برف پودری 3)بهمن برف پوسته ای 4)بهمن برف بهاره

 

زنگ های خطر :

1- صدای “بوم” که گاهی اوقات در زیر پاهایتان می شونوید که براثر شکستن لایه های رویی و تخلیه هوا در بین لایه ها صورت می گیرد و خطر حرکت لایه ی رویی را به همراه دارد.

2- خط های شکسته روی برف امکان ریزش بهمن را زیاد میکند

3- با دیدن بهمن های ریخته شده می توان حس کرد که امکان ریزش بهمن جدیدی وجود دارد .

مقاله پیشنهادی :کمپینگ زمستانی

 

 

 قبل از سقوط بهمن بهتر است چه اقداماتی انجام دهیم؟

– از تردد در جاده‌های بهمن‌خیز خودداری کنید.

– در هنگام عبور از مناطق کوهستانی پر از برف باید سکوت را رعایت کرد. بوق‌ زدن یا بلند کردن صدای ضبط ماشین در این مسیرها می‌تواند موجب ریزش بهمن شود.

– قبل از صعود به کوه باید حتما برنامه داشته باشید و سرپرست مجرب، مسیر و منطقه صعود، ظرفیت و پتانسیل افراد از قبل تعیین شده باشد.

– دیگران را در جریان برنامه صعود و کوهنوردی خود قرار دهید.

– وسایل ارتباطی از قبیل بی‌سیم، تلفن همراه و .. باید حتما موجود باشد. فردی که قرار است از بهمن عبور کند با فشاردادن دکمه دستگاه آن را به وضعیت فرستنده و دیگران روی وضعیت گیرنده قرار می‌دهد. فراموش نکنید که فرستنده را نباید در کوله‌پشتی قرار داد، بلکه باید آن را به گردن آویخت.

– صعود، تمرین و کار در مناطق کوهستانی و برف‌گیر حتما باید با وسایل، لوازم و ابزار کوهنوردی اعم از لوازم فنی، پوشاک، تغذیه، امدادی و … همراه باشد.

– در صورتی که نمی‌توان شیبی را دور زد تا حد امکان باید ارتفاع گرفت تا در مسیر طولانی بهمن قرار نگیرید.

– در هنگام عبور ساکت باشید تا ارتعاشات صدا باعث ریزش بهمن نشود، ارتعاش یکی از عوامل مهم ریزش بهمن است. بنابراین، در جاهایی که خطر ریزش بهمن وجود دارد باید از فریاد پرهیز کنیم درواقع سکوت موجب می‌شود که بهتر متوجه ریزش برف شده و به موقع اقدام کنید.

– بهتر است اعضای گروه در شیب‌های خطرناک در فاصله حداقل 30-20 متری یکدیگر حرکت کنند تا همگی گرفتار بهمن نشوند و بتوانند همدیگر را نجات بدهند.

– از یک شیب برفی باید خیلی نرم و سبک قدم بردارید تا فشار و ضربه به برف مسیر وارد نشود و باعث شکست برف و جریان بهمن نشود.

– از ریسمان یا طناب مخصوص کوهنوردی استفاده کنید.

– روی برف زیگزاگ راه نروید و تا حد امکان به صورت یک خط مستقیم روی برف بالا بروید.

 

 

ساده‌ترین روش مقابله با ریزش بهمن 

یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای مقابله با بهمن، دوری کردن از مکان‌هایی است که امکان ریزش بهمن در آن‌ها زیاد است.
کوه‌های پر از برف با دامنه‌های شیب‌دار یکی از محل‌هایی است که وقوع بهمن بسیار محتمل است.
به طور مشخص دامنه‌هایی با شیب 35 تا 40 درجه که مملو از برف هستند برای سقوط بهمن بسیار مستعدند.

 

برای شناخت بهمن، پیش‌بینی‌های وقوع بهمن را دنبال کنید

اگر اصرار دارید به دامنه‌های شیب‌دار پر از برف بروید و آنجا اسکی یا کوهنوردی کنید، اولین کاری که باید انجام دهید بررسی مداوم پیش‌بینی‌های ریزش بهمن است که در همه‌ی کشورها، سایت‌ها و برنامه‌هایی برای آن وجود دارد.

 

یکی از راه‌های شناخت ریزش بهمن، توجه به لایه‌های برف است

 

اکثر بهمن‌ برف ها پس از بارش سنگین برف و همراهی آن با باد شکل می‌گیرند. بادهای قوی می‌توانند برف را به شدت متراکم کنند و یک لایه‌ی بیرونی مستحکم از برف ایجاد کنند.
اما تشخیص این لایه‌ی مستحکم بیرونی به تنهایی کافی نیست. مهم‌تر از آن لایه‌ی درونی برف است که اگر به اندازه‌ی کافی ضعیف باشد می‌تواند منجر به تشکیل بهمن شود.
در واقع می‌توان آن را به یک خانه‌ی پوشالی تشبیه کرد.
اگر چنین برفی را پیرامون خود احساس کردید سریعا از آن محل دور شوید. اگر نمی‌توانید از آنجا فرار کنید به سمت درختی نزدیک خود بروید و آن را محکم بگیرید.

 

اقدامات پس از روی دادن بهمن 

اقدامات بعد از وقوع بهمن در مناطقی که بهمن تهدید قابل توجهی برای مردم به شمار می‌رود، مانند پیست‌های اسکی، شهرهای کوهستانی، جاده‌ها و برای کوهنوردان باید انجام داد : 

 

برای مقابله با ریزش بهمن دهان خود را بپوشانید

اگر نتوانستید از ریزش بهمن فرار کنید و در آن گیر افتادید، اولین کار، پوشاندن دهان است. باید به گونه‌ای دهان خود را محافظت کنید که از رفتن برف به داخل آن جلوگیری شود.

 

برای مقابله با بهمن، نفس کشیدن اصل اول است

بیش از 70 درصد مرگ‌هایی که به خاطر بهمن برف اتفاق می‌افتد به دلیل خفگی و عدم توانایی فرد برای نفس کشیدن است.
پس باید تلاش کنید سر خود را از توده‌ی برفی که در آن گیر افتاده‌اید بالاتر نگه دارید تا توانایی نفس کشیدن را از دست ندهید. توجه به این نکته، فاصله‌ی بین مرگ و زندگی است.

 

از هر روشی برای نجات دادن خود کمک بگیرید

از هر روشی که در زمان وقوع بهمن به ذهنتان می‌آید برای نجات از بهمن کمک بگیرید. پا کوبیدن، لگد زدن، حرکتی شبیه شنای پروانه و هر کاری که شما را یک قدم به زنده ماندن نزدیک می‌کند.

 

کوله‌پشتی خود را نگه دارید

برخلاف باور عمومی که بر رها کردن کوله‌پشتی تأکید می‌کند، اگر یک کوله بر پشت خود دارید، بهتر است آن را نزد خود نگه دارید.
دومین دلیل عمده‌ی مرگ ناشی از ریزش بهمن، مربوط به برخورد به درخت، تخته سنگ و نظایر این‌ها و ترومای ناشی از آن است.
بنابراین وقتی کوله‌پشتی خود را همراه داشته باشید، هنگام برخورد به این مانع‌ها، به عنوان یک محافظ برای شما عمل می‌کند.

 

 

آنچه باید برای پس از سقوط بهمن بدانید

بعد از آنکه بهمن فروکش کرد تنها می‌توانید برای رسیدن کمک منتظر بمانید.
در این مدت مهمترین کار، تنفس است که کار راحتی نیست. وقتی در زیر برف نفس می‌کشید برف‌های مقابل صورت شما آب می‌شود و لحظاتی بعد به دلیل سرما، تبدیل به یخ خواهد شد.
بنابراین بهتر است یک پلاستیک دور سر خود بکشید.
روش دیگر مشت کردن دست و بیرون آوردن آن از برف است. این روش هم به تنفس شما کمک می‌کند و هم نشانه‌ای برای امدادگران است که شما را پیدا کنند.

 

بهترین زمان نجات یافتن از ریزش بهمن

طبق آمار، 15 دقیقه‌ی ابتدایی گرفتار شدن در بهمن، بهترین زمان نجات یافتن است. اگر این زمان به 20 دقیقه برسد، احتمال زنده ماندن به 30 درصد کاهش می‌یابد.

√ بعد از رفتن به زیر برف زمان طلایی شما تا قبل از بیهوشی است پس باید نهایت تمرکز خود را به خرج دهید تا از سقوط بهمن نجات پیدا کنید.

 

 

استفاده از ابزار کمکی برای مقابله با بهمن برف

به لطف تکنولوژی، روش‌هایی برای افزایش احتمال زنده ماندن هنگام ریزش بهمن وجود دارد. استفاده از ترنسیور بهمن (avalanche beacon) بهترین ابزار برای مقابله با ریزش بهمن است.
این وسیله به امدادگران کمک می‌کند تا شما را ردیابی کنند.
بنابراین بهتر است از آغاز فرایند کوهنوردی این وسیله را به خود متصل کنید. ناگفته نماند که این ابزار، نباید شما را از رعایت نکات ایمنی هنگام کوهنوردی غافل کند.

 

جمع بندی

ریزش بهمن یک جریان سریع برف است که معمولاً در شیب‌های تپه‌ها یا کوه‌ها رخ می‌دهد و می‌تواند به‌طور خودبخود به دلیل بارش زیاد برف، تغییرات دمایی یا به واسطه عواملی مانند انسان‌ها، حیوانات و زلزله‌ها تحریک شود. بهمن‌ها معمولاً در شرایط جوی ناپایدار و در مناطقی با لایه‌های برف ضعیف یا سنگین رخ می‌دهند و می‌توانند یخ، سنگ و درختان را جابجا کنند. این پدیده در مناطق با ارتفاعات بالا و در فصول سرد به طور گسترده‌تری اتفاق می‌افتد.

عوامل مختلفی مانند بارش زیاد برف، ذوب شدن برف زیر تابش خورشید، تغییرات دمایی و فرسایش لایه برف می‌توانند باعث ناپایداری برف و در نتیجه وقوع بهمن شوند. در مناطقی که بهمن تهدید جدی به شمار می‌رود، مانند پیست‌های اسکی، جاده‌ها و مناطق کوهستانی، اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر بهمن ضروری است. این اقدامات شامل استفاده از مواد منفجره برای تحریک بهمن به‌صورت کنترل‌شده، اسکی برش برای فشرده‌سازی برف و تثبیت لایه‌های برف است.

تثبیت برف، آموزش‌های ویژه و استفاده از فناوری‌های پیشرفته در پیشگیری از سقوط بهمن نقش مهمی ایفا می‌کند. این اقدامات به کاهش خطر وقوع بهمن و به حداقل رساندن خسارات آن کمک می‌کند و برای حفظ ایمنی ساکنان و کوهنوردان ضروری است.

 

منبع : en.wikipedia.org

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

فعاليت سامانه بارشي قوي و سرد همراه با بارش سنگين برف، وزش باد شديدو كولاك، سقوط بهمن، مه آلودگي و كاهش ديد، سرمايش شديد و كاهش شديد سوزباد( وقوع سرمازدگي و هايپوترمي)

ممنوعيت فعاليت هاي كوهنوردي براي روزهاي پاياني هفته در ارتفاعات البرز، ارتفاعات شمال تهران، ارتفاعات شمالغرب كشور، زاگرس شمالي و مركزي و همچنين ارتفاعات شمالشرق كشور

شرايط جوي طي روزهاي پنجشنبه و جمعه در مناطق كوهستاني مذكور نامساعد و همراه با مخاطره است

زمان مطالعه: 3 دقیقه

شاهین فتحی مدیرکل جمعیت هلال احمر استان تهران امروز در حاشیه افتتاح خانه‌های هلال احمر در شهرستان پردیس در جمع خبرنگاران در خصوص این طرح اظهار کرد: پیرو دستور رئیس جمهور برای تأسیس خانه‌های هلال احمر را توسط این جمعیت در کل کشور آغاز کردیم تا برای ساختن جامعه‌ای آماده وارد عمل شویم.

وی گفت: خوشبختانه در استان تهران با هماهنگی استاندار و فرمانداران سعی کردیم در اکثر روستا‌های استان خانه‌های هلال را تأسیس کنیم و تا به امروز در بالغ بر ۱۴۰ خانه هلال تأسیس شده و امیدواریم تا پایان سال این رقم به ۲۰۰ خانه برسد.

مدیرکل جمعیت هلال احمر استان تهران افزود: این روستا‌ها به عنوان پرورش دهنده اولین نیرو‌هایی که می‌توانند وارد صحنه حادثه شوند نقش ایفا می‌کنند و به عنوان جامعه آماده آموزش دیده و در مواقع حساس فعالیت خود را انجام می‌دهند.

فتحی با بیان اینکه عملکرد این خانه‌ها به خود مردم واگذار شده و مردم داوطلبانه در این مراکز فعالیت می‌کنند، تأکید کرد:

مردم روستا‌ها در این محل‌ها آموزش دیده و تیم‌بندی‌هایی در این نقاط انجام خواهد شد تا در مواقع حساس از آن‌ها استفاده شود.

وی ادامه داد: محلی نیز در کنار این خانه‌های هلال احمر برای دپو اقلام بحران تأمین می‌شود و طی مصوبه شورای برنامه ریزی استان به فرمانداران و دهیاران اجازه داده شده تا از محل این مصوبه برای تأمین مایحتاج این انبار‌ها اقدام کنند و ما نیز در این خصوص کمک رسان آن‌ها خواهیم بود.

مدیرکل جمعیت هلال احمر استان تهران اضافه کرد: با بروز هرگونه اتفاقی تا رسیدن نیرو‌های امدادی خود مردمی که در این خانه‌ها آموزش دیده‌اند اقدامات اولیه را انجام می‌دهند و امیدواریم این وظیفه مهم در سطح استان تهران به خوبی انجام شود.

فتحی تصریح کرد: حضور نیرو‌های داوطلب کشوری در مواقع بحران نتیجه خوبی داشته و ما را به سمت کاهش آسیب پیش برده است و این خانه‌ها نیز همین نقش را خواهند داشت.

وی در خصوص اتفاقات اخیر در ارتفاعات شمیرانات، گفت: این مناطق از دیرباز شاهد حوادث مختلفی بوده و مختص به اتفاقات هفته‌های اخیر نیست.

مدیرکل جمعیت هلال احمر استان تهران افزود: ارتفاعات شمال تهران بسیار خطرناک هستند که هرچند سال یکبار حوادثی این‌چنینی را شاهد هستیم، اما متأسفانه در طول سال نیز شاهد حوادث مختلفی هستیم.

فتحی یادآور شد: طبق آمار از ابتدای سال تا چند روز قبل ۲۲۵ حادثه در ارتفاعات استان داشتیم که برخی منجر به مصدومیت و برخی منجر به فوت شده است.

وی عنوان کرد: متأسفانه در کولاک هفته‌های اخیر به‌رغم توصیه‌های سازمان هواشناسی و فدراسیون کوهنوردی، صعود کوهنوردان اتفاق افتاد و به دلیل وضعیت جوی، سرمای شدید و بهمن‌های متعدد تلفاتی را در این مناطق داشتیم.

مدیرکل جمعیت هلال احمر استان تهران بیان کرد: آنچه می‌توان انجام داد و از جامعه آماده و مردم فهیم کشورمان انتظار داریم این است که اعتماد لازم را به هشدار‌هایی که از مبادی ذی‌ربط داده می‌شود داشته باشند.

فتحی افزود: سازمان هواشناسی و فدراسیون کوهنوردی به دلیل وضعیت بارندگی و گرمی هوا که موجب سقوط بهمن میشود مکرراً وضعیت خطر اعلام کردند تا مردم از ارتفاعات دوری کنند و کوهنودان و مردم عادی که به طور مبتدی از ارتفاعات استفاده می‌کنند، صعودی را آغاز نکنند.

وی ابراز کرد: انتظار این است که مردم در این زمینه همکاری لازم را داشته باشند، اما مردم بدانند دستگاه‌های امدادی و خدماتی مانند جمعیت هلال احمر همچنان آماده هستند و تیم‌های عملیاتی این جمعیت به صورت ۲۴ ساعته در کوهستان حضور دارند.

مدیرکل جمعیت هلال احمر استان تهران ابراز کرد: امیدواریم اتفاقی رخ ندهد، اما با بروز هرگونه حادثه‌ای هموطنان می‌توانند با تلفن ۱۱۲ تماس گرفته و موقعیت را اطلاع دهند تا تیم‌های امدادی به سرعت در محل حاضر شوند.

فتحی در خصوص تعداد نیرو‌ها و پایگاه‌های شمیرانات، گفت: ۳ پایگاه امداد و نجات و یک پایگاه آتش نشانی در ارتفاعات شمیرانات داریم که در مواقع بحرانی این کوهستان‌ها را پوشش می‌دهند، اما در مواقع لزوم تعداد نیرو‌ها تا ۱۰۰ نیروی متخصص امداد و نجات کوهستان افزایش پیدا می‌کند تا بتوانند عملیات جست‌وجو و نجات را انجام دهیم.

وی تأکید کرد: این نیرو‌ها عمدتاً از نیرو‌های داوطلب جمعیت هلال احمر و اعضای فدراسیون کوهنوردی هستند که در فراخوان‌های جمعیت هلال احمر شرکت می‌کنند و در مواقع حساس یاری‌رسان ما هستند.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

قابل توجه کوهنوردان، دره نوردان، طبیعت گردان و دیگر کاربران کوهستان

پيش بيني جوي روزهاي پنجشنبه و جمعه(٢٥ و ٢٦ دي ماه)

هشدار وقوع تندبادهاي شديد و كولاك در ارتفاعات شمال غرب، ارتفاعات البرز، زاگرس شمالي و مركزي ، نيمه غربي كشور

وزش باد گرم خيلي شديد در دامنه هاي شمالي البرز و كولاك

هشدار وقوع بهمن در مناطق مستعد بويژه دامنه هاي البرز

بارش پراكنده برف در شمالغرب كشور و دامنه هاي جنوبي البرز

پنجشنبه: موجي قوي از شمال غرب وارد كشور مي شود كه موجب وزش باد شديد و خيلي شديد در بخش هاي شمال غرب، ارتفاعات البرز و زاگرس شمالي مي شود.

در دامنه هاي شمالي البرز، وزش باد گرم شديد و خيلي شديد موجب كولاك و افزايش دما مي شود. اين شرايط ميتواند منجر به افزايش ذوب برف و شكستن نقاب هاي برفي و وقوع بهمن شود.

براي ساعات عصر و شب علاوه بر وزش باد شديد در ارتفاعات شمالغرب كشور و دامنه هاي جنوبي البرز،بارش پراكنده برف پيش بيني مي شود.

جمعه: تداوم باد شديد و خيلي شديد در نيمه غربي كشور، شامل ارتفاعات البرز، زاگرس، شمالغرب و بتدريج شمال شرق كشور بويژه ساعات صبح تا عصر، همراه با كولاك برف و احتمال بهمن .

وزش باد گاهي شديد در زاگرس مركزي، ارتفاعات كرمان و باشدت كمتر ايران مركزي

بارش پراكنده برف در شمالغرب كشور و دامنه هاي جنوبي البرز همراه با سرمايش شديد

تداوم باد گرم خيلي شديد در دامنه هاي شمالي البرز همراه با كولاك و احتمال وقوع بهمن

براي ارتفاعات شمال تهران، صبح پنجشنبه وزش باد شديد و از عصر پنجشنبه تا غروب جمعه، افزايش ابر و وزش باد خيلي شديد همراه با كولاك و بارش پراكنده برف و احتمال وقوع بهمن پيش بيني مي شود.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

هشدار سقوط بهمن با گرم شدن هوا

مدير کل پیش‌بینی و هشدار سازمان هواشناسی:
🔹 از دوشنبه تا پایان هفته در اغلب مناطق کشور افزایش تدریجی دما پیش‌بینی می‌شود، در ارتفاعات زاگرس جنوبی احتمال سقوط بهمن وجود دارد.
🔹توصیه می شود از انجام فعالیت های کوهنوردی در ارتفاعات پرهیز شود.

منتشر شده در صدا و سیما

زمان مطالعه: 9 دقیقه

با طولانی شدن شب‌ها، وقت آن است که به فکر ماجراجویی‌های بیشتر و کوهنوردی زمستانی باشید. در اینجا با این ماجراجویی جذاب همراه شما هستیم.

حتما این قبیل پست‌ها را در اینستاگرام دیدید: تبر یخی به دست، پوشیده از رنگ سفید و رنگ‌های روشن، در حال عبور از یک منظره بکر و برفی به سمت یک قله‌ی دور.

شما صدای هیجان انگیز هوهوی باد را در حالی که مردم از آبشار و جریان شرایط زمستان گزارش می‌گیرند در هشتگ #scotwinter در توییتر دیدید. شاید حتی در فیسبوک به یکی از گروه‌های زمستانی پیوسته باشید و عکس‌های برفی کوهستان بسیار زیادی را لایک کرده باشید!

بیشتر ما کار خود را در کوهستان در تابستان آغاز می‌‌کنیم و کوهنوردی در هوای مطبوع را ترجیح می‌‌دهیم. اما دیر یا زود مقاومت در برابر کوه‌های زمستانی غیرممکن می‌‌شود. با این حال، در واقع برداشتن اولین قدم می‌‌تواند دلهره‌آور باشد. به نظر می‌‌رسد چیزهای زیادی برای یادگیری وجود دارد، خطرات در کوهنوردی زمستانی بیشتر و دشوارتر است و لازم است بدانید باید از کجا شروع کنید.
این مقاله همه آنچه شما باید برای کوهنوردی زمستانی بدانید به شما یاد نمی‌‌دهد اما ما اینجاییم تا مسیر درست را به شما نشان دهیم.

بدانید که چه چیزی را پیش‌رو دارید

همانطور که یک مربی یکبار به من گفت:«چیزی به نام کوهپیمایی زمستانی وجود ندارد، فقط کوهنوردی زمستانی است.» اگرچه این کمی ‌ساده است، اما پیش فرض ما در کوهنوردی زمستانی این است: همه چیز در زمستان جدی‌تر است و تلاش بیشتری می‌‌طلبد. چالش‌ها و نکات مثبت مانند آن‌چیزی است که ممکن است در هر کوهنوردی با آن برخورد کنید. حتی برای کوهنوردی تپه‌های واقع در انگلیس.

مهمترین چیز این است که کوه را دست کم نگیرید. ممکن است تصور کنید که یک کوه را می‌‌‌شناسید. فقط به این دلیل که در تابستان چند بار به بالای آن صعود کرده‌اید. اما همان قله در زمستان کاملاً متفاوت و وحشی است:

مسیرهای معمولی ممکن است در برف مدفون شوند، شرایط آب و هوایی وحشی و به شدت بد باشد، مسیریابی دشوارتر خواهد بود، و خطرات اضافی مانند توده‌های بزرگ برفی، یخ، و حتی خطر بهمن وجود دارد.

اما اجازه ندهید این مشکلات شما را از تجربه هیجان عقب بیاندازد. خبر خوب این است که اگر وقت بگذارید و مهارت‌های مورد نیاز خود را برای کوهنوردی زمستانی به تدریج فراگیرید، «کوهنوردی» یک فعالیت قابل انجام است. برای انجام این کار لازم نیست شما یک انسان خارق‌العاده باشید و هیچ باشگاه منحصربه‌فرد و زبده‌ای برای این کار وجود ندارد که لازم به ثبت نام در آن باشد.

تناسب اندام داشته باشید

شما نمی‌توانید قوانین فیزیک را تغییر دهید. کوهنوردی در شرایط زمستانی به انرژی بیشتری نسبت به همان مسیر در تابستان نیاز دارد. هوا سرد است، به این معنی که بدن شما برای گرم نگه داشتن خود هم انرژی بیشتری می‌سوزاند. شما کیت کوهنوردی سنگین‌تری نسبت به تابستان حمل می‌کنید.

شاید لازم باشد بیشتر از آنچه در تابستان دیده می‌شود مجبور باشید در مسیر پوشیده در برف عمیق یا همراه با وزش باد شدید قدم بزنید. نکته آخر اینکه، شما ممکن است شما نور کمتری داشته باشید. همین امر باعث تندتر شدن حرکت شما و تعداد قدم‌های شما می‌شود.
اگر مرتباً به کوه می‌روید، از قبل آمادگی جسمانی شما بالاتر از حد متوسط است، اما اگر فقط به هیجانات کوهنوردی زمستانی علاقه دارید بهتر است بیشتر تلاش کنید. چند کیلومتر پیاده روی خود را اضافه کنید، سریع‌تر راه بروید یا برای کاهش وزن و تناسب اندام خود دوچرخه سواری را شروع کنید. همه اینها برای شما سودمند خواهند بود.

مهارت‌های کوهنوردی زمستانی را بیاموزید

علاوه بر مهارت‌های موجود که ممکن است برای فصل زمستان نیاز به بروزرسانی یا بیشتر کردن داشته باشد؛ زمستان به مهارت‌های اضافی نیاز دارد که قبلاً هرگز به آنها نیازی نداشته اید.

شما باید یاد بگیرید که چگونه بر روی برف‌های تند با خیال راحت حرکت کنید. بیشتر زمین‌های پیاده روی در زاویه کمتر از 30 درجه قرار دارند که هنوز هم بسیار شیب دار است. اگر ندانید که چه کاری انجام می‌دهید می‌تواند یک تله مرگ باشد.

در حالی که میله‌های کوه پیمایی در زمینهای هموار مفید هستند، در هر زمینی که لغزنده و یخ‌زده است، باید تیرهای کوه پیمایی را کنار گذاشته و یک تبر یخ شکن به همراه داشته باشید و نحوه استفاده از آن را بدانید.

از تبر یخ برای حفظ تعادل، برش برف و یخ سخت در جاهایی که باعث پوشاندن راه شده‌اند، ایجاد یک نقطه لنگر در شیب و جلوگیری از سقوط در صورت وقوع حوادث ناگهانی استفاده می‌شود.

اگرچه لگد زدن با چکمه اغلب در شرایط خاصی استفاده می‌شود، اما شما باید کرامپون‌هایی که به درستی بر روی چکمه نصب شده اند را با خود حمل و در این کار مهارت داشته باشید. از این میخ‌های فلزی برای چنگ زدن و ایجاد نقطه اتکا در برف سخت و سطوح یخ‌زده استفاده می‌شود.

بهترین راه برای یادگیری نحوه استفاده ایمن از تبر یخ و کرامپون از طریق تدریس حضوری (از یک دوست با تجربه، مربی یا دوره مهارت‌های زمستانی) همراه با تمرین و تجربه است.
اگرچه مقالات، کتاب‌ها و فیلم‌های آموزشی می‌توانند مفید باشند، اما در اینجا هیچ میانبر مطمئنی وجود ندارد. ایمنی شما به این مهارت‌ها بستگی دارد پس در کسب آنها کوتاهی نکنید و به دنبال یادگیری از افراد با تجربه باشید.
در کشور های دیگر مربیان زیادی وجود دارند اما در کشور ما نیر افرادی با تجربه‌ی انجام کوهنوردی زمستانی هستند که می‌توانند شما را راهنمایی کنند

کیت کوهنوردی زمستانی را تهیه کنید

بیشتر وسایل تابستانی شما در زمستان نیز قابل استفاده است، اما موارد استثنایی مهمی نیز وجود دارد.

1- چکمه‌های زمستانی.

اگرچه از چکمه‌های معمولی پیاده روی می‌توان در مسیرهای راحت‌تر استفاده کرد. اما در مکان‌هایی که شیب‌های تندتری داردند، داشتن کفش‌های سفت و سخت با لبه استاندارد و مناسب برای لگد زدن، مفید‌تراست. برای کوهنوردی عمومی به چکمه‌های صعود زمستانی حرفه‌ای با نام B3 نیازی ندارید. پوشش ضد آب در زمستان از تابستان مهمتر است.

2- تبر یخ و کرامپون‌ها.

ایده خوبی است که برای اولین بار در خارج از منزل خود چند مورد را امتحان کنید تا از آنچه برای شما مناسب است، مطلع شوید. یک تبر یخ با طول میله مناسب (55-65 سانتی متر معمولاً بهترین اندازه است) و کرامپون‌هایی که متناسب با چکمه‌های شما باشد را انتخاب کنید.

بهتر است این کیت را بصورت آنلاین خریداری نکنید. به یک فروشگاه معتبر بروید و از تخصص فروشندگان آنها در خرید این وسیله‌ها استفاده کنید. مراقب کرامپون‌های جعلی خطرناک موجود در سایت‌های مختلف باشید. 

3- کیف بزرگتر.

شما در این کوهنوردی وسایل بیشتری خواهید داشت، بنابراین به دنبال چیزی با ظرفیت بیشتر از کوله‌های تابستانه باشید.

خرید کیف کوله کوهنوردی در فروشگاه اینترنتی بریم کوه

4- ژاکت عایق‌بندی شده.

لباس‌هایی از جنس داون یا الیاف مصنوعی هر دو به خوبی کار می‌کنند. اگر چه وزن داون نسبت پایین‌ترو همچنین گرم‌تر است اما الیاف و پلاستیک مصنوعی ارزان‌تراست.

5- لباس پشمی.

لباس پشمی ممکن است این روزها مرسوم نباشد، اما همچنان عملی ترین گزینه برای لباس زیر ژاکت شماست که برای راه رفتن در شرایط سرد مناسب است. چند لایه نازک همه کاره‌تر از یک لایه ضخیم هستند. ضد آب بودن لباس در زمستان به اندازه تابستان و حتی بسیار بیشتر از آن اهمیت دارد.

از هر نوع لباس ضدآب خوب می‌توان استفاده کرد. اما ویژگی‌هایی مانند لباس‌های یکسره، پارچه ضخیم‌ترو هودی‌های کلاهدار در زمستان مفید خواهند بود. اگر به صورت تک نفره سفر می‌کنید چادر اضطراری با کیسه خواب‌های کلفت می‌تواند حاشیه ایمنی نسبتا مناسبی را فراهم کند. اگر در یک گروه هستید، کیف چند نفره ‘bothy’ را تهیه کنید.

6- خرت و پرت‌های دیگر

چند جفت دستکش، عینک اسکی برای کنار آمدن با برف‌های معلق در باد لازم است. ماسک صورت بلاکلاوا و کلاه پشمی، کیسه‌های خشک اضافی، لایه‌های گرم اضافی، فلاسک مایعات.

مهارت‌های کوهنوردی خود را ارتقا دهید

هیچ جایگزینی برای این مورد وجود ندارد: پیمایش در زمستان دشوارتر است! با وجود مسیرها و که اغلب زیر برف مدفون شده‌اند، ساعات روشنایی کمتر و احتمال دید بد (یا حتی صفر)، وسایل راهیابی شما باید کامل باشد.

اگر مهارت‌های نقشه و قطب نما شما زیاد نیست، مقداری هزینه برای آموزش را در نظر بگیرید یا فقط با یک دوست آگاه بسیار و بسیار تمرین کنید. مهارت‌هایی مانند هدف‌گذاری کردن، کنترل سرعت و زمان‌بندی را یاد بگیرید تا با خیال آسوده کوهنوردی کنید.

پیشنهاد ما : شرکت در دوره های آموزشی و آنلاین سامانه بریم کوه

استفاده از GPS اصلا اشتباه نیست و این کار خصوصاً در زمستان که پیدا کردن مسیر بازگشت سخت‌تر است، بسیار مهم است. با این حال، جایگزینی برای داشتن مهارت‌های اصلی نیست.

یک نکته مهم برای کوهنوردی‌های زمستانی: سعی کنید خیلی بر روی برآمدگی‌ها راه نروید. برجستگی‌ها معمولاً لبه‌هایی جلو آمده به سمت پایین دارند که دیدن آن دشوار است. توده ممکن است وزن شما را تحمل کند یا نه. شما فکر می‌کنید در مسیر سفت و محکمی قدم برمی‌دارید در حالی که قدم بعدی شما ممکن است وزن شما را تحمل نکند و به پرتگاهی سقوط کنید.

به بارهای سنگین‌ترعادت کنید

تمام آن وسایل اضافی در کیت شما، به وزن شما چند کیلویی اضافه می‌کند. این جاست که کمی تناسب اندام مفید است اما ممکن است حتی با تناسب اندام هم دچار آسیب‌هایی مانند کشیدگی عضلات تاول زدن دست و پا بشوید. ایده بدی نیست که قبل از عزیمت به اولین سفر زمستانی خود، یک بسته سنگین را حمل کنید تا به حمل آن عادت کنید.

در مقابل بهمن زرنگ و چالاک باشید

شاید تعجب کنید اگر بدانید بهمن حتی در کوه‌های کم ارتفاع و تپه‌ها هم ممکن است رخ می‌دهد و مردم هر ساله در این مکان‌ها گرفتار بهمن می‌شوند.
برخلاف بهمن‌های پودری عظیم رشته کوه‌ها، بهمن در برخی نقاط نیز شبیه یک سرسره نیست اما این هنوز هم کافی است تا شما را از پا درآورد و به سمت سرازیری سوق دهد.

سرویس‌های اطلاعاتی بهمن، خطر وقوع این حادثه را با توجه به شیب زمین تخمین می‌زند.
به همین دلیل دانش شخصی در مورد آگاهی از بهمن نیز حیاتی است. موضوع بسیار گسترده‌ای است که نمی‌توان در اینجا به جزئیات پرداخت، اما این قسمت دیگری است که یادگیری از افراد با تجربه می‌توانند زندگی شما را نجات دهند. باز هم، هیچ میانبر واقعی وجود ندارد!

وضعیت آب و هوا را برای کوهنوردی زمستانی رصد کنید

اگرچه در همه زمان‌های سال مهم است، اما دانستن پیش بینی هوا در زمستان دو برابر اهمیت دارد. بارش شدید برف می‌تواند شما را در یک مکان دور افتاده یا بدتر از آن گیر بیاندازد. یک قانون کلی که معمولاً توسط مربیان استفاده می‌شود این است که اجازه دهید قبل از طی مسیری بزرگ، بارش برف تازه برای چند روز تثبیت شود.

پیشنهاد ما: اطلاع از وضعیت آب و هوای کوهستان از طریق سایت هواکوه

عبور از برف عمیق و تازه سخت است و می‌تواند منجر به افزایش خطر بهمن شود. به طور کلی برف در اواخر فصل، از بهمن به بعد، با سرعت بیشتری ته نشین می‌شود. اما شرایط خوب و بد را می‌توان در هر زمان از سال پیدا کرد.

همیشه قبل از رفتن به تپه در زمستان، سرویس اطلاعات آب و هوای منطقه را بررسی کنید.

به پیاده‌روی شبانه عادت کنید

یک روز زمستانی کوتاه است و برای تکمیل مسیر شما غالباً باید قبل از طلوع آفتاب شروع کنید یا بعد از غروب آفتاب به پایان برسانید. این یعنی راه رفتن در تاریکی.

راه رفتن در تاریکی به دو چیز احتیاج دارد: مسیریابی دقیق و نور مناسب . قبل از اینکه خود را در مسیر ناشناخته بیندازید، بیرون رفتن و تمرین پیاده‌روی شبانه در یک مسیر آشنا ایده خوبی است. به زمینی که از تاریکی پوشیده شده است فکر کنید: مسیرهای مشابهیا بدون ردپا. سعی کنید مسیریابی در راه‌های پیچیده و زمین ناهموار را به ساعات روشنایی روز محدود کنید.

برای چند سفر اول خود، سعی کنید مسیرهای کوتاه‌تری را که می‌توانید در نور روز انجام دهید، برنامه ریزی کنید.

غذا و نوشیدنی کافی برای کوهنوردی زمستانی داشته باشید

از آنجا که انرژی بیشتری می‌سوزانید، باید غذای بیشتری با خود ببرید. مثل تابستان، کم غذا خوردن بهترین برنامه برای اطمینان از تأمین انرژی مداوم به ماهیچه‌ها است. اما بیشتر از آنچه که فکر می‌کنید باید بار حمل کنید و حتی اگر احساس گرسنگی نمی‌کنید، غذا بخورید. به دنبال غذای بدون عیب و نقص باشید که می‌توانید هنگام استفاده از دستکش مانند نان‌های حجیم و ساده از آن استفاده کنید. از غذاهایی که منجمد می‌شوند خودداری کنید.

مصرف مایعات را در کوهنوردی زمستانی فراموش نکنید. ممکن است احساس تشنگی نکنید اما به مایعات احتیاج دارید. بسیاری از کوهنورد‌های زمستانی ترجیح می‌دهند یک نوشیدنی گرم با فلاسک خود ببرند. اما یک بطری آب معمولی که در لباسی گرم پیچیده شده نیز همان کار را می‌کند. (برای تأخیر در سرد شدن در ابتدای روز آن را با آب داغ پر کنید). از خوردن مستقیم برف خودداری کنید زیرا باعث درد معده می‌شود.

یاد بگیرید و برنامه‌ریزی کنید

کوهنوردی زمستانی ممکن است در ابتدا دلهره‌آور به نظر برسد و شرایط خوب می‌تواند زودگذر باشد، اما هنگامی ‌که خود را در بالای یک کوه یا تپه‌ی بلند می‌بینید در حالی که کرامپون زیر نور آفتاب می‌درخشند، خواهید دید که چرا بسیاری از مردم از آن سیر نمی‌شوند.

این زما‌ن‌ها زمان‌های مناسبی از سال است که می‌توانید نقشه‌ها و کتاب‌های راهنمای خود را بنویسید. الان لیستی از اهداف را برای دستیابی به آنها در فصلی که شرایط کوهنوردی زمستانی فراهم می‌شود، تهیه کنید.

منبع

 

زمان مطالعه: 5 دقیقه

زنده‌ یاب‌ها انواع مختلفی دارند و تیم‌های امداد و نجات کشورهای مختلف از دستگاه‌هایی با مشخصات متفاوت استفاده می‌کنند.زنده‌ یاب‌ ها  بر اساس نوع و کاربردشان برای حوادث مختلف متفاوت هستند. اما به صورت معمول از حس گرهای حرارتی،صوتی،نوری واکسیژنی و در برخی موارد دتکتور یا شناساگر مایکروویو استفاده می‌کنند.

سنسورهای پیشرفته چنین دستگاه‌هایی در محیط نصب می‌شود و دستگاه قادر است صداها را از زیر آوار تشخیص دهد. در واقع سنسورهای این دستگاه محل حادثه را به یک میکروفن بزرگ و حساس تبدیل می‌کنند. این دستگاه‌ها همچنین قادر هستند که لرزش‌هایی که احتمالا توسط مصدوم در زیر آوار تولید می‌شود را به صدا تبدیل کنند.

در حوادثی که تخریب گسترده وجود دارد به صورت معمول از زنده‌یاب‌هایی با حسگر صوتی استفاده می‌شود. از این زنده‌ یاب‌ باید در سکوت مطلق محیط استفاده کرد.

این صدا و لرزش می‌تواند حتی کشیدن شدن ناخن توسط مصدوم روی یک سطح یا کوبیدن با میله یا ابزاری به جسم دیگر باشد. معمولا ا زنده‌ یاب‌ ها با ضبط صداها در حافظه خود به امدادگر امکان می‌دهد تا اصوات شنیده شده را مقایسه کرده و خود را به نزدیکی مصدوم برسانند.

با بررسی نمودارها و گراف‌ها ترسیم شده امدادگر به تدریج می‌تواند به محل دقیق گیر افتادن مصدوم را پیدا کند تا نیروها به کند و کاو محل بپردازند. استفاده از این روش همان طور که گفته شد نیاز به حفظ سکوت در محیط حادثه دارد.

• 

علاوه بر این در حوادث دیگر امدادگران از زنده‌یاب‌هایی با حسگرهای حرارتی استفاده می‌‌کنند. در واقع این حسگرها حرارت زیر آوار را به استفاده از رنگ دسته‌بندی می‌کنند و طیف‌های حرارتی اسکن شده را مشخص می‌کنند. در مواردی که منبع حرارتی زیر آوار نباشد این دستگاه‌ها کمک‌ شایانی به تشخیص حرارت بدن مصدومان و پیدا کردن آنها می‌کنند.

تحقیقات جدیدی هم برای استفاده از دستگاه‌های زنده‌یاب صورت گرفته که با امواج مایکروویو کار می‌کنند. این دستگاه‌ها قابلیت شناسایی سیگنال‌های تنفس و ضربان قلب مصدوم را دارند.

اساس کار آنها به این صورت است که موج مایکروویو قابلیت عبور از میان آوار را دارد و با برخورد با مصدوم زنده در زیر آوار انعکاس موج تغییرات مشخصی دارد. با استفاده از الگوریتم خاص زنده‌ یاب‌ می‌تواند تنفس یا ضربان قلب را در انعکاس موج مایکروویو تشخیص دهد.

چگونه با زنده یاب در کوهستان کار کنیم؟

اگر شما در خارج از پیست اسکی می کنید ، همراه داشتن ۳ ابزار بسیار لازم و حیاتی می باشد. این ۳ ابزار بیل برف ، میل سونداژ و زنده یاب می باشد. حتی با داشتن این ۳ ابزار نیاز به آموزش کار با دستگاه زنده یاب بسیار حیاتی می باشد.

برای راحتی در یاد گیری تمام مراحل پیدا کردن شخص در زیر بهمن این پروسه را به ۵ قسمت تقسیم بندی می کنیم . با فرا گیری این ۵ مرحله تمرین زیاد روزی جان دوست خود را نجات دهید.

پیدا کردن ابتدایی سیگنال

   مرحله اول پیدا کردن سیگنال ارسالی از دستگاه زنده یاب مصدوم می باشد. در ابتدا اطمینان پیدا کنید که بهمن دیگری بوجود نمی آید و در محیط کاملا امن جستجو را شروع کنید.

اول تمامی دستگاه های فرستنده خود و دیگران را به حالت گیرنده تغییر دهید. به آخرین نقطه دیده شده مصدوم بروید با دستگاه گیرنده خود شروع به پیدا کردن سیگنال کنید در این مرحله شما فقط به دنبال سیگنال می باشید.

به حالت عکس بالا جستجو را به سمت پایین بهمن از آخرین نقطه دیده شده مصدوم شروع کنید و هیچ نقطه ای از بهمن را چشم پوشی نکنید. با توجه به زنده یابی که استفاده می کنید فاصله مسیر های رفت و برگشت و تا لبه بهمن متغیر می باشد و طی یک قانون کلی حداقل فاصله تا لبه بهمن باید ۱۰ متر در نظر گرفته شود و فاصله های بین مسی رفت و برگشت بیشتر از ۲۰ متر نباید باشد.

مقاله پیشنهادی :چگونه از ریزش بهمن نجات پیدا کنیم

جستجوی جهت دار

 در این مرحله سیگنال ابتدایی پیدا شده و از این به بعد جستجو باید جهت دار باشد تا در زمان صرفه جویی شود. در این مرحله به فاصله ثبت شده بر روی دستگاه خود توجه کنید و به دنبال سیگنال قوی تر به صورت حرکت منحنی های ۳ متری جهت خود را مشخص کنید.

جستجوی دقیق

    زمانیکه دستگاه زنده یاب فاصله زیر ۳ متر را نشان داد زنده یاب را نزدیک برف کرده و و به دنبال سیگنال قوی تر به حالت عکس بالا باشید . در این حالت جستجوی بعلاوه را انجام دهید تا محل دقیق مصدوم مشخص شود . در این حالت نزدیک ترین فاصله را بر روی برف بصورت یک نقطه تشخیص دهید که محل جستجو با میل سونداژ باشد. به خاطر داشته  باشید که امکان دارد فرد در زیر مترها برف مدفون شده است.

جستجو با میل سونداژ

     در محل قوی ترین سیگنال و کمترین فاصل ثبت شده با زنده یاب جستجو با میل سونداژ را آغاز کنید جستجو باید از مرکز شروع شده به صورت دایره ای از مرکز دور شوید که فاصله هر حلقه از هم بیشتر از ۲۵ سانت نباید باشد و جهت فرو کردن میل باید به صورت عمود باشد.

کندن با بیل

 زمانیکه جای مصدوم را با میل سونداژ مشخص کردید میل را همان حالت برای رهنما رها کنید و با فاصله ۱٫۵ برابر از مقدار فرو رفتن میل سونداژ از پایین شیب شروع به کندن کنید.

مقاله پیشنهادی : نکاتی راجع به صعودی ایمن : در مواقع اورژانسی چه کنیم و چگونه کمک خبر کنیم ؟

منبع :
http://damavandclub.ir

زمان مطالعه: 17 دقیقه

کوهنوردی در بهار، تصویر ظریف درختان جنگل، آبشار های خروشان و کوهنوردانی که در جستجوی طبیعت هستند را، در برابر دیده ما مجسم می کند ! حالا وقت آن رسیده است که زیباترین حالت طبیعت را با چشمان خود نظاره کنیم و از کوهنوردی خود لذت دوچندان ببریم !

همینطور برای کوهنوردانی که تمام زمستان را از سرما و سختی راه در خانه مانده اند، شروع  فصل بهار، مانند سوت آغازی برای ادامه ی ماجراجویی آن هاست ! شاید خیلی ها صعود اول خود را در بهار انجام می دهند . در این صورت، باید مراقب باشید که تمام وسایل مورد نیاز را با خود آورده اید . همینطور باید زمان شروع و اتمام صعودتان را از قبل مشخص کرده باشید تا موجب نگرانی اطرافیان خود نشوید.

در این مقاله قصد داریم نکاتی را راجع به صعود در فصل بهار با شما بازگو کنیم . فرقی نمی کند این صعود اولتان و یا صعود هزارم شما باشد ! همیشه سعی کنید تا این نکات ایمنی در صعود را در ذهن خود تکرار کنید تا صعودی آسوده و بی خطر را تجربه کنید !

 

آماده باشید :

فراموش کردن وسایل مورد نیاز در میان کوهنوردان، امری بسیار متداول می باشد . این مسئله بخصوص در فصل بهار که مدتی از کوهنوردی هم دور بوده اید، شایع تر است . هر کوله پشتی که می خواهید برای صعود آماده کنید، باید دارای 10 وسیله اصلی باشد . این وسایل عبارتند از : نقشه توپوگرافی ، قطب نما ، غذای اضافی ، پوشش یدکی ، آتش زن ها ، کبریت ، ضد آفتاب ، چاقوی جیبی ، جعبه کمک های اولیه و چراغ قوه !

بعضی از موارد بالا، اهمیت بیشتری از دیگری دارند :

پوشش یدکی :

شاید در ابتدای صعودتان، هوا بسیار گرم باشد، اما به یاد داشته باشید دما می تواند به سرعت در مسیر کاهش پیدا کند ! معمولا بادها، نشانه ای از سرد شدن هوا هستند و اگر در نزدیکی دریاچه کمپ خواهید کرد، مطمئن باشید که دما در آن نقاط پایین تر از مسیر شما می باشد. به صورت لایه ای لباس بپوشید و سعی کنید از پوشش هایی که رطوبت و تعرق را از بدن جذب می کنند ( مثل پشم و پروپلین ها ) استفاده کنید . مهم نیست چقدر هوا صاف و گرم باشد، تجهیزات بارانی خود را ( کفش و پوشش های ضد آب ، چتر ، کلاه ، دستکش و… ) هیچ گاه فراموش نکنید . سعی کنید حتما یک گتر برای خود تهیه کنید تا در هنگام گذر از رودخانه ها و گل و لای مرطوب، پای خود را خشک نگه دارید .

 

نقشه و قطب نما :

کوهنوردان در همه حالت باید این دو آیتم با ارزش را با خود داشته باشند. اما در بهار، وجود این دو وسیله به دلیل خطراتی مثل ریزش بهمن و یا سقوط درختان در مسیر و انسداد راه، بسیار ضروری می باشد ! حتما آن ها را تهیه کنید و از همه مهمتر طرز کار کردن با قطب نما و خواندن نقشه های توپوگرافی را یاد بگیرید !

 

جعبه کمک های اولیه :

آخرین باری که سری به جعبه کمک های اولیه خود زده اید، چه زمانی بوده است ؟ بهار فصلی است که باید آن ها را باز کنید و آیتم های مصرفی آن را با وسایل جدید جایگزین کنید ! زمانیکه که اولین تاول در پای شما پدیدار شد، از وجود این جعبه با ارزش خوشحال خواهید شد !

 

غذا و آب :

کوهنوردی شما را گشنه و تشنه خواهد کرد . پس سعی کنید مرتبا چیزی بخورید و آبی بیاشامید تا سوخت بدنتان در راه تکمیل شود .

 

سوال همیشگی در کوهنوردی در فصل بهار این است که : برف کجا است ؟ یا اگر بخواهیم بهتر بگوییم: در چه مناطقی برف وجود ندارد ؟ بعد از اتمام ماه های زمستان و برف و بوران، حالا جواب این سوال می تواند کمی مشکل باشد ! مسیر و مقصدتان را به دقت انتخاب کنید و در صورت وجود برف و خطر ریزش بهمن، تجهیزات مناسب با خود داشته باشید .

گزارشات صعود دیگر کوهنوردان را بخوانید :

می دانیم این نکته در بیشتر مقالات ” بررسی گزارش هواشناسی ” می باشد ، اما توجه داشته باشید که با دریافت اطلاعات و جزئیات از کوهنوردانی که چند هفته پیش به مقصد شما صعود داشته اند، اخبار موثق تر و قابل اطمینان تری را نسبت به شرایط آب و هوایی و مسیر دریافت خواهید کرد .

 

با ایستگاه ها و گروه های کوهنوردی تماس بگیرید :

سعی کنید با اطلاعات مفید و کامل راجع به مسیر و مقصدتان، صعودتان را شروع کنید. در غیر این صورت با ایستگاه ها و گروه های کوهنوردی مختلف تماس بگیرید و از آن ها بخواهید تا شما را در گروه خود جای دهند !

 

وضعیت آب و هوا و برف مسیر را بررسی کنید :

امروزه ایستگاه های هواشناسی و وب سایت های زیادی راجع به آب و هوای ارتفاعات  کشور وجود دارد . شما می توانید با مراجعه با وب سایت هواکوه، از آخرین شرایط آب و هوایی و میزان بارش ها در ارتفاعات ایران آگاه شوید. همچنین در این صفحه 10 قله ی پربازدید اخیر ایران نشان داده است و به راحتی می توانید یکی از آن ها را انتخاب و از وضعیت آب و هوایی آن آگاهی پیدا کنید.

خطر ریزش بهمن و یا طوفان را جدی بگیرید و با تجهیزات کامل سراغ این مسیر ها بروید. سعی کنید به اطرافیان خود زمان تقریبی صعود و اتمام آن را اطلاع دهید تا موجب نگرانی خانواده خود نشوید. در صورت امکان، حتما با یک همنورد ( بخصوص اگر تازه کار هستید )، صعودتان را انجام دهید .

 

خطرات کوهنوردی در بهار

 

همانطور که هوای سرد زمستان، کم کم رو به گرما می رود و برف ها نیز از خیابان ها آب می شوند، خیلی از کوهنوردان و طبیعت گردانی که در زمستان به دلیل سرما و برودت هوا از کوهنوردی صرف نظر کرده اند، دوباره وسوسه می شوند که بازگشتی شیرین به طبیعت داشته باشند. با خود می گویند: ” حالا دیگر بهار رسیده است و هیچ عذری پذیرفته نیست ! “

وزلی تریمبل، مدیر ارتباطات انجمن کوهنوردی آمریکا می گوید : ” وقتی راجع به کوهنوردی در فصل بهار صحبت می کنیم، باید به خطرات بیشتر آن در مسیر نیز اشاره کنیم ! بنابراین همیشه توصیه من این است که تمام کوهنوردان در فصل بهار با تجهیرات کامل صعودشان را آغاز کنند تا از وقوع این خطرات، پیشگیری کرده باشند “

او می گوید : حتما قبل از صعودتان راجع به مسیر و مقصدتان اطلاعاتی کسب کنید . دفاتر پارک های ملی، صاحبان زمین و یا حتی ایستگاه های محلی کوهنوردی، از بهترین منابع کسب اطلاعات راجع به مسیر و مقصدتان می باشد. از آنجایی که شرایط و وضعیت مسیر کوهنوردی در فصل بهار، غیر قابل پیش بینی می باشد، حتما اطلاعاتی موثق راجع به آن ها کسب کنید .

قبل از این که کوله پشتی خودتان را جمع کنید، مطمئن شوید که با این 8 خطر کوهنودی در فصل بهار کاملا آشنا هستید ! با ما همراه باشید.

 

1 – دمای متغیـیـــر :

در فصل بهار، تغییرات دمای محیط بسیار گسترده تر از دیگر فصل ها می باشد. این بدین معنی می باشد که در این فصل، خیلی زود هوای سرد به هوای گرم، ( و یا بالعکس ) تبدیل می شود. ( بخصوص در تغییر ارتفاعات )

با افزایش ارتفاع، دمای محیط پایین تر می آید و همین باعث می شود که کوهنوردی در این وضعیت، تنها با یک لایه پوششی، بسیار سخت و عذاب آور شود ! بهترین نوع پوشش، پوشش های چند لایه ای در فصل بهار هستند. تریمبل توصیه می کند از سه لایه پوششی ( لایه اصلی و یا زیرین، لایه میانی و لایه بیرونی که شامل کاپشن و یا سویشرت های پشمی می شود ) استفاده کنید . اگر در گزارش هواشناسی، اشاره ای به بارش باران شده است، حتما از یک لایه بیرونی ضد آب استفاده کنید.

تریمبل توصیه می کند که بجای استفاده از کت های حجیم و سنگین، از پوشش های چند لایه ای سبک استفاده کنید. ” با استفاده از این پوشش ها، نگرانی بابت تغییرات دما و آب و هوا ندارید و به راحتی می توانید آن ها را کم و یا زیاد کنید . “

 

2 – بهار، فصلی برای حیات وحش :

بهار،عموما فصلی برای جفت گیری حیوانات محسوب می شود. اگر در مسیرتان به حیوانات مختلف برخوردید ، آرامش آن ها را بهم نزنید . بیش از حد به آن ها نزدیک نشوید و سعی کنید ساکت باشید. اگر در حال جفت گیری بودند، کاملا از آن ها دور شوید و به مسیر خودتان ادامه دهید . خیلی از حیوانات هنگام نزدیک شدن به شما به توله هایشان، حالت تهاجمی به خود می گیرند، پس سعی کنید تنها از دور نظاره گر آن ها باشید.

از گرفتن سلفی و عکاسی خیلی از نزدیک از حیوانات مسیر خودداری کنید . به قلمرو آن ها احترام بگذارید و سعی کنید تنها با دوربین های عکاسی آن ها را شکار کنید !

 

3 – خطر آفتاب سوختگی :

با اینکه خطر آفتاب سوختگی در فصل تابستان، بسیار بیشتر از بهار می باشد، اکثر کوهنوردان فراموش می کنند تا مقداری ضد آفتاب در فصل بهار با خود داشته باشند ! تریمبل توصیه می کند حتما از ضد آفتاب های با کیفیت و برند های معتبر استفاده کنید .

گرمازدگی، یکی از اصلی ترین مشکلات کوهنوردان در فصل بهار و تابستان می باشد . پس سعی کنید آب رسانی به بدنتان را صحیح و به موقع انجام دهید !

 

4 – جریان سریعتر رودخانه و دریاچه ها :

معمولا رودخانه ها و نهرها در فصل بهار، بسیار پر آب تر و خروشان تر از دیگر فصل ها می باشند. دلیل این پر آبی، آب شدن برف های زمستان می باشد.

این رودخانه و نهر ها در ابتدای بهار، بسیار پر آب می شوند و گذر از آن ها بسیار خطرناک می باشد. تریمبل توصیه می کند قبل از صعود به مقصدتان، رودخانه و نهر های مسیر را به خوبی شناسایی کنید. گزارش هواشناسی و اخبار را به خوبی بررسی کنید و اگر امکان طغیان این رودخانه ها و خطر سیل وجود دارد، صعودتان را کنسل کنید.

 

5 – مسیر های برفی و یخ زده :

تریمبل می گوید : ” زمانیکه در فصل بهار کوهنوردی می کنم، دیگر کوهنوردان را به استفاده از یخ شکن ها، گتر و … ترغیب میکنم !”

شاید خیلی ها فکر می کنند جاده های یخی و برفی، فقط در ارتفاعات بلند دیده می شود، اما در فصل بهار ممکن است در ارتفاعات پایین نیز به جاده های یخی و یا باتلاق ها برخورد کنید !

زنجیر های یخ شکن، ابزاری سبک و کاربردی برای گام برداری در برف می باشند. این زنجیر ها به راحتی روی کفش و یا بوت های شما وصل می شود . سعی کنید حتما از برند های معتبر استفاده کنید. تریمبل می گوید : ” همیشه در فصل بهار، این زنجیر ها را داخل کوله پشتی خودم قرار می دهم و همیشه نیز با خودم میگویم شاید پشت این درختان انبوه، جاده ای برفی در انتظارم باشد ! ” 

باتوم های کوهنوردی نیز از دیگر تجهیرات کاربردی در مسیر می باشند که به شما تعادل بیشتری می بخشند.

 

6 – خطر ریزش بهمن :

در بعضی از مناطق کشور، برف هنوز هم مشکل خیلی از کوهنوردان در فصل بهار می باشد.

با وجود برف ها، امکان ریزش بهمن نیز در کوهستان ها وجود دارد. حتی اگر برفی نیز در مسیرتان مشاهده نکردید، ممکن است در ارتفاعات بالاتر، تکان و یا آب شدن تکه یخ ها، موجب ریزش بهمن شود. تریمبل توصیه می کند حتما قبل از صعودتان، با چند ایستگاه کوهنوردی مشورت کنید تا از عدم ریزش بهمن در مسیر، اطمینان حاصل کنید .

 

7 – مصدومیت به دلیل عدم فعالیت :

اولین صعودتان در فصل می تواند بسیار جذاب و خاطره انگیز باشد، اما تریمبل توصیه می کند اگر مدتی از کوهنوردی کناره گیری کرده اید، برای اولین صعودتان سراغ مسیر های آسان تر و کوتاه تر بروید .

تریمبل می گوید : “من به کوهنوردان توصیه می کنم کمی انتظار خود را پایین تر بیاورند و در ابتدا با انتخاب مسیرهای کوتاه و آسان تر، به بدنشان اجازه دهند تا با فصل جدید کوهنوردی سازگار شوند !”

تریمبل می گوید همانطور که در روز های فصل جلوتر می روید، می توانید سختی و میزان مسافت مسیر را افزایش دهید .

مقاله پیشنهادی : تمرین های کوهنوردی

 

8 – افزایش حشرات و کنه ها :

حشرات و کنه ها، از مواردی هستند که اکثر کوهنوردان پس از یک دوره عدم فعالیت در کوهنوردی، آن ها را از یاد می برند !

تریمبل می گوید : در مناطق جنوبی و گرم تر، با شروع فصل بهار، حشرات و کنه ها نیز فصل جدید خود را جشن می گیرند ! “

تریمبل می گوید حتما یک قوطی اسپری حشره کش را داخل کوله پشتی خود قرار دهید .سعی کنید از برند ها معتبر و سازگار با محیط زیست استفاده کنید تا آسیبی به طبعیت نزنید .

مقاله پیشنهادی :۱۰ راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید

منبع : Accuweather

 

9 – گل و لای مسیر و سقوط درختان در اثر طوفان :

این دو مورد، یکی از شایع ترین مشکلات در مسیرهای کوهنوردی می باشد. هر ساله در تمام کشورها، افرادی بابت رفع این مشکلات در مسیر، داوطلب می شوند تا تجربه لذت بخش تری به کوهنوردان منتقل شود . سعی کنید در صورت مشاهده هر کدام از این مشکلات در مسیر، به نزدیکترین ایستگاه کوهنوردی و امداد کوهستان خبر دهید !

اگر امکان آن وجود دارد، خودتان دست به کار شوید و درخت را جابجا کنید. زمانیکه کوهنوردان یکی پس از دیگری از اطراف گل و لای و باتلاق عبور می کنند، همین کار باعث گشاد شدن باتلاق خواهد شد و کار را برای دیگر کوهنوردان سخت تر خواهد کرد. سعی کنید تعادلتان را در این مسیرها با باتوم های کوهنوردی افزایش دهید .

 

10 – جاده های ناهموار :

سعی کنید وضعیت مسیر خود را قبل از صعود به خوبی بررسی کنید . بسیاری از جاده ها در زمستان بسته شده اند و ممکن است هنوز هم باز نشده باشند . بعضی از آن ها نیز بسیار لغزنده و پوشیده از برف هستند و استفاده از آن ها می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین چند مورد نیز ممکن است بر اثر آسیب های سیل و یا وضعیت کلی آن بسته شده باشد . سعی کنید اخبار مربوط به جاده و راه های کشور را به خوبی بررسی کنید تا صعودی آسوده را تجربه کنید .

 

لذت های کوهنوردی در فصل بهار :

حالا که کارمان با خطرات کوهنوردی در فصل بهار تمام شده است ، بگذارید مقداری از لذت های آن بگوییم :

• برگ های سرخس که با بادهای ملایم در طول مسیرتان جابجا می شوند
• مشاهده ی قطرات باران روی درختان در زمان طلوع آفتاب
• بوی مطبوع درختان و گیاهان در طول مسیر
• آبشار ها با آب شدن برف ها پر آب و خروشان شده اند
• شکوفه های درختان، گل ها و گیاهان رنگارنگ، مسیرتان را درخشان تر کرده اند
• کوهنوردی بدون حشرات موذی

منبع : WTA

 

انتخاب تجهیزات و پوشش مناسب در فصل بهار به دلیل تغییرات آب و هوایی سریع و وضعیت متنوع جاده ها، اهمیت دو چندانی دارد. جدا از اینکه در کجای دنیا قصد کوهنوردی دارید ، فصل بهار در همه جای دنیا پیام آور باد و طوفان های شدید ، بارش های رگباری ، گل و لای در مسیر و مه می باشد.

لیست تجهیزات کوهنوردی در فصل بهار : اصول اولیه

راحتی، ایمنی و لذت از اصول اولیه و اساسی کوهنوردی در فصل بهار هستند ! برای شروع کار، از راحتی و ایمنی شروع خواهیم کردو در پایان هم لذت و سرگرمی را به آن اضافه می کنیم. بالاخره در هر فعالیتی باید ” لذت و سرگرمی ” نیز وجود داشته باشد !

برای شروع لیستمان ، به چند مورد تجهیزات اساسی در آب و هوای سرد و خنک اشاره خواهیم کرد.

اصول اولیه برای کوهنوردی لذت بخش در فصل بهار :

اگر شما جزو آن دسته از افرادی باشید که در تمام طول سال کوهنوردی می کنند،احتمالا با آب و هوای سرد و خنک فصل بهار کاملا آشنایی دارید. اما اگر تنها در فصلی خاص کوهنوردی می کنید و برای اولین بار می خواهید کوهنوردی در فصل بهار را تجربه کنید، حواستان باشد که با آب و هوای سرد و طوفان های شدید در مسیر متعجب نشوید ! ( مخصوصا در مکان هایی که توسط درختان سبز احاطه شده اند و یا ابرهایی نزدیک به زمین مشاهده می کنید )

همچنین شاید برایتان جالب باشد با هر 1000 فیت افزایش ارتفاع ( 304 متر ) ، دمای هوا 3.5 درجه کاهش می یابد. پس این نکته ها را به خوبی به خاطر بسپارید تا هم از لحاظ فیزیکی و هم روانی آمادگی رویارویی با شرایط جوی فصل بهار را داشته باشید.

نکته ی آخر، نوسانات دمایی در فصل بهار و رطوبت شدید آن می باشد. برای حل این مشکل، باید سراغ پوشش های خود برویم !

پوشش راحت برای کوهنوردی در فصل بهار :

توصیه ما برای پوشش مناسب در فصل بهار ، انتخاب پوشش لایه ای ( حداقل 3 لایه ) می باشد. لایه ی اولیه ، لایه میانی و لایه ی بیرونی .

• لایه اولیه : نیازی به لباس های زیر بلند نیست اما سعی کنید یک جفت ساق پوش و یک لباس زیر راحت داتشه باشید . اگر احساس می کنید نیازی به پوشیدن ساق پوش ندارید و از ناحیه پاها ، احساس سرما نمی کنید ، می توانید از پوشیدن آن ها صرف نظر کنید.
• لایه میانی : یک تی شرت ویا پیراهن که رطوبت را به خوبی جذب می کند و یک شلوار نایلونی ضد آب. سعی کنید یک سویشرت و یا هودی پشمی نیز در کوله پشتی خود در صورت کاهش شدید دما با خود داشته باشید .
• لایه بیرونی : یک کاپشن ضدآب و یک شلوار بارانی اضافه در کوله پشتی خود داشته باشید .

تجهیزات یدکی با خود داشته باشید !

اگر سرمایی هستید ، حتما قبل از صعودتان یک دستکش و کلاه پشمی نیز به لیست پوشش های خود اضافه کنید و زمانیکه که در مسیر توقف کرده اید و بدنتان تحرکی ندارد ، کلاه و دستکش های پشمی را به تن کنید. همچنین برای گرم ماندن بالاتنه خود ، سراغ یک جلیقه ضخیم بروید و هر زمانی احساس گرما کردید به راحتی آن را در آورید.

پوشش های ضدآب برای بدن ، کوله پشتی و وسایل الکتریکی خود را فراموش نکنید. به محض اینکه اولین قطره باران را روی پوست خود حس کردید، سریعا جایی توقف کنید و پوشش های ضد آب را رو کوله پشتی و بدنتان بکشید. کلاه خود را نیز فراموش نکنید.

اصول ایمنی برای کوهنوردی در فصل بهار :

اکثر مواقع در صعودتان در فصل بهار، شاهد آب شدن برف های زمستان و ریزش باران خواهید بود. این بدین معناست که پاهای شما اکثرا خیس خواهد بود و در مسیرتان شاهد گل و لای و لجن زار ، ریزش کوه ، فرسودگی سنگ ها ، سطح لیز جاده و بعضا صعب العبور بودن بعضی از آن خواهید بود .

برای جلوگیری از خیس شدن پاهایتان، سراغ کفش و بوت های ضد آبی بروید که تا ساق پا بالا می آیند. همچنین گترهای کوهنوردی، از شلوار و کفش های شما در برابر گل و لای و برف ها حفاظت می کنند. ( در مواجه با گل و لای ، سعی کنید از دور زدن آن جلوگیری کنید و با بوت های خود به صورت مستقیم از روی آن رد شوید. با دور زدن و رد شدن از کنار گل و لای ها ، حجم آن را گسترش می دهید ! )

زنجیر کفش های کوهنوردی را فراموش نکنید و در صورت نیاز حتما آن ها را به بوت های خود متصل کنید. اگر قصد صعود به مناطقی دارید که حشرات زیادی در آن نقطه ساکن هستید ، حتما یک قوطی حشره کش نیز با خود بیاورید. همچنین به علت وزن ناچیز پشه بند ها ، حتما یکی از آن ها را در کوله پشتی خود داشته باشید تا اگر قصد خوابیدن در طبعیت باز را داشتید ، بدون آزاد و اذیت حشرات این کار را انجام دهید.

عبور از رودخانه و آب ها :

قبل از صعودتان در فصل بهار، یک نقشه کلی از مسیرتان تهیه کنید و رودخانه های بدون پل و منطقی که نیاز به عبور از آب دارید را مشخص کنید. همیشه از لحاظ روحی و روانی آماده رویارویی با پل های فرسوده و صعب العبور باشید. به یاد داشته باشید اگر در نقشه شما نیز وجود پل تایید شده بود، این بدین معنا نیست که این پل هنوز کارایی قبل را داشته باشد !

اگر تجربه کافی ندارید و می خواهید از یک رودخانه خروشان عبور کنید ، به یاد داشته باشید که با هر بار قدم زدن در این آب های خروشان ، خودتان را در معرض غرق شدن قرار خواهید داد ! اگر مجبور به این کار هستید، حتما از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید تا تعادلتان را در مسیر افزایش دهید. همچنین اگر احساس می کنید برای عبور از این آب های خروشان تجربه کافی ندارید ، خیلی راحت مسیر خود را بازگردید. نقشه خود را باز کنید و روخانه را علامتگذاری کنید. هر گاه احساس کردید مهارت و تجربه ی کافی برای عبور از این رودخانه ها را بدست آوردید ، دوباره این مسیر را انتخاب کنید.

برای افزایش مهارت در عبور از رودخانه ها ، از آب های کم عمق شروع کنید و کم کم سطح آن ها را برای عبور افزایش دهید. به یاد داشته باشید که یکی از مهم ترین موارد در عبور از رودحانه ها ، تخمین عمق و قدرت آب می باشد.

چند مورد ایمنی دیگر :

در فصل بهار، به علت بلند بودن روزها و متغیر بودن دما، صعود شما بیشتر و مقداری نیز سخت تر خواهد شد، پس به فکر آوردن غذا و آب بیشتری با خود باشید. همچنین باید مهارتی هرچند اندک در اندازه گیری دما و آب و هوا داشته باشید .

به یاد داشته باشید ممکن است در شروع صعودتان در فصل بهار، هوا آفتابی و صاف باشید اما به محض اینکه چند کیلومتر پیاده روی کردید و وارد مناطق کوهستانی شدید، هوا به سرعت ابری و بارانی شود. حتما قبل از صعودتان، گزارش های هواشناسی را بررسی کنید. هم چنین با مراجعه به سایت هواکوه می توانید از آخرین وضعیت آب و هوایی کوه ها با خبر شوید.

لذت کوهنوردی در فصل بهار :

حالا وقت آن رسیده است تا مقداری لذت و سرگرمی را نیز به لیست تجهیزات مورد نیاز خود برای صعود در فصل بهار اضافه کنیم ! بهار فصل زنده شدن دوباره طبعیت می باشد. پس سراغ طبیعت گردی بروید و از زیبایی های خلقت استفاده کنید. همچنین این فصل، فصل جفت گیری حیوانات نیز می باشد، پس حواستان به حیوانات کوچکی که تازه متولد شده اند نیز باشد.

سعی کنید یک لیست راهنما از گیاهان و جانواران آن منطقه تهیه کنید . آن ها را در مسیرتان شناسایی کنید و با مراجعه به لیست راهنما، اطلاعاتی مفید راجع به آن ها مطالعه کنید . همینطور سعی کنید مقداری از وقتتان را نیز به هوا خوری در طبیعت، گوش کردن به موسیقی و شاید یک ضیافت ساده در کنار دوستانتان اختصاص دهید !

روی یک صخره بشینید و مقداری ذهنتان را آزاد کنید. ده دقیقه سکوت کامل در طبعیت را به همه شما کوهنوردان توصیه می کنیم ! همچنین پیدایش رنگین کمان در طبعیت یکی از محتمل ترین پدیده های آسمان است . پس حتما یک دوربین عکاسی با خود داشته باشید تا این مناظر زیبا را ظبط کنید. حواستان باشد حتما یک قاب ضد آب و ضربه گیر برای دوربین و گوشی خود تهیه کنید.

موارد دیگر برای راحتی و ایمنی بیشتر در مسیر :

هر کوهنوردی ، ممکن است یک لیست از تجهیرات مهم برای احساس راحتی و ایمنی بیشتر در مسیر با خود داشته باشد. حتما آن ها را به کوله پشتی خود اضافه کنید ، اما حواستان به وزن کوله پشتی نیز باشد !

مثال :

• شاید از آن دسته افرادی باشد که یک صندلی تاشو برای کمپ با خود می آورید ! درست است که مقداری به وزن کوله پشتی اضافه می کنید اما اگر احساس راحتی بیشتری می کنید حتما آن را به کوله پشتی خود اضافه کنید ! ( همچنین می توانید از بالشتک های بادی برای استراحت روی سنگ و محیط ناهموار کمپ استفاده کنید. )
• شاید دلتان می خواهد یک فلاسک چای و یا قهوه داغ نیز با خود داشته باشید تا اگر احساس سرما کردید ، سریعا سراغ آن ها بروید.

تغذیه برای صعود :

شاید تعجب کنید که بدن شما چه مقداری کالری برای ثابت نگه داشتن دمای بدنتان می سوزاند ! همین سوزاندن کالری بدن، هرلحظه شما را گشنه تر می کند ! پس به فکر یک ناهار مقوی و مفصل باشید. همچنین در مسیر کوهنوردی، چند خوراکی انرژی زا و مقوی نیز با خود داشته باشید ، مثل شکلات ها و آبنبات های انرژی زا. هرگاه احساس گشنگی و خستگی کردید، یک آبنبات کوچک را درون دهان خود بگذارید و با راه خود ادامه دهید تا به زمان ناهار برسید.

حداقل یک لیتر آب برای صعود روزانه خود کنار بگذارید و هر گاه احساس تشنگی کردید از آن استفاده کنید . اگر منابع آبی در مسیر شما وجود دارد، می توانید مقداری کمتری آب با خود داشته باشید و بجای آب، چند بطری خالی با خود داشته باشید . ( حتما آب را تصفیه کنید )

به یاد داشته باشید تا با نوشیدن آب در هوای گرم ، خطر گرمازدکی را به شدت کاهش می دهید. سعی کنید آبرسانی به بدنتان را به موقع و بسیار انجام دهید . ( حتی اگر تشنه نیستید ، هر از چندگاهی سراغ بطری های آب خود بروید ! )

از صعود خود لذت ببرید !

اینجا پایان کار است ؟ مگر نه ؟؟ از آب و هوای متغیر، محیط سرسبز، صدای جیک جیک پرندگان و بوی مطبوع طبعیت پس از زنده شدن دوباره ، لذت ببرید ! با دوستان خود صعود کنید و زیاد بخندید ! با اینکار علاوه بر تقویت عضلانی خود، از لحاظ روحی و روانی نیز تقویت می شوید. استوار و محکم از روی گل و لای های مسیر رد شوید . اگر لباستان نیز کثیف شد به آن فکر نکنید ! خیلی راحت می توانید آن را در خانه تمیز کنید ! کلی عکس بگیرید و خاطرات شیرین برای خود بسازید . با دوستان خود در مسیر صحبت کنید و از تجربیات آن ها نیز استفاده کنید .

درآخر ، یک قانون را نیز فراموش نکنید ! ” با هر بار صعود ، طبیعت و محیط زیست را تمیز تر از لحظه ی ورود خود بکنید ! ” پس دست به کار شوید و مقداری از زباله های مسیرتان را کاهش دهید تا این نعمت خدادادی برای نسل های دیگر نیز باقی بماند .

زمان مطالعه: 2 دقیقه

5 نکته برای کوهنوردی امن در زمستان

پیش بینی هوای واقعی را بشناسید!

داشتن کوهنوردی امن در زمستان بسیار مهم است.  پیش بینی هوای محلی اغلب شرایط هوا را بر اساس اطراف قله پیش بینی میکند نه خود قله .اما معمولا دما هوا به ازای هر 1000 متر 4-5 درجه افت میکند .

ادامه‌ی خواندن→