کوهپیمایی یکی از فعالیتهای پرطرفدار و لذتبخش در دنیای امروز به‌شمار می‌رود. این فعالیت نه‌تنها فرصتی برای لذت بردن از طبیعت و مناظر بکر کوهستانی فراهم می‌آورد، بلکه نقش مهمی در تقویت سلامت جسمی و روحی انسان‌ها ایفا میکند.
در عصری که زندگی ماشینی و کم‌تحرکی بخش بزرگی از سبک زندگی افراد را تشکیل داده، کوهپیمایی میتواند راهی مؤثر برای کاهش استرس، افزایش تحرک و بهبود کیفیت زندگی باشد. در این مقاله به بررسی جنبه‌های مختلف کوهپیمایی از جمله فواید آن، انواع سبک‌های کوهپیمایی، تجهیزات مورد نیاز، نکات ایمنی و روش‌های شروع این فعالیت مفرح و مفید خواهیم پرداخت.
کوهپیمایی چیست؟
کوهپیمایی یک فعالیت بدنی و تفریحی است که در آن افراد مسیرهای طبیعی و کوهستانی را با پای پیاده طی می‌کنند. این فعالیت میتواند از یک پیاده‌روی ساده در دامنه‌های کم‌شیب کوهستان گرفته تا صعود به ارتفاعات بلند و مسیرهای صعب‌العبور متغیر باشد.
کوهپیمایی نه‌تنها به عنوان ورزشی برای تقویت جسم، بلکه به عنوان راهی برای رسیدن به آرامش ذهنی و رهایی از فشارهای روزمره نیز شناخته می‌شود. بعضی افراد هدف خاصی مانند فتح یک قله دارند و برخی دیگر تنها به دنبال لذت بردن از طبیعت، هوای تازه و سکوت کوهستان هستند. از آنجا که مسیرهای کوهپیمایی از نظر سختی و شرایط متفاوت‌اند، این فعالیت برای افراد با سطوح مختلف آمادگی جسمانی قابل انجام است.
فواید کوهپیمایی
کوهپیمایی یکی از کامل‌ترین و مفیدترین فعالیتهای بدنی برای ارتقاء سلامت جسمی و روانی به شمار می‌آید. این ورزش ساده اما مؤثر، ترکیبی از تحرک فیزیکی، ارتباط با طبیعت، و آرامش ذهنی است که میتواند تأثیرات شگفت‌انگیزی بر زندگی افراد داشته باشد. در ادامه، برخی از مهمترین فواید کوهپیمایی را مرور می‌کنیم:
تقویت سیستم قلبی-عروقی:
حرکت مداوم در مسیرهای کوهستانی، به‌ویژه در مناطق شیبدار، باعث افزایش ضربان قلب شده و عملکرد سیستم گردش خون را بهبود می‌بخشد. کوهپیمایی منظم میتواند به کاهش فشار خون، بهبود سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی کمک کند.
کاهش استرس و اضطراب:
قرار گرفتن در دل طبیعت، دوری از هیاهوی شهر و تنفس هوای تازه، از جمله عواملی هستند که کوهپیمایی را به روشی مؤثر برای کاهش استرس و اضطراب تبدیل می‌کنند. این فعالیت به ذهن فرصت استراحت می‌دهد و میتواند باعث افزایش حس شادی، آرامش و رضایت درونی شود.
افزایش قدرت عضلات و استخوانها:
طی کردن مسیرهای ناهموار و سربالایی‌های کوهستانی موجب درگیر شدن گروه‌های مختلف عضلانی از جمله پاها، ران‌ها، باسن و حتی عضلات مرکزی بدن می‌شود. همچنین، فشار مداومی که در طول کوهپیمایی به استخوانها وارد می‌شود، به استحکام و تراکم آنها کمک میکند و از پوکی استخوان جلوگیری می‌نماید.
کاهش وزن و افزایش متابولیسم:
کوهپیمایی یکی از بهترین ورزش‌های هوازی برای سوزاندن کالری و کاهش وزن است. مسیرهای شیبدار و چالش‌برانگیز، بدن را وادار به مصرف انرژی بیشتری می‌کنند و در نتیجه، به‌طور مؤثری در کاهش چربی‌های اضافی بدن نقش دارند.
بهبود وضعیت روحی و روانی:
فعالیت بدنی منظم مانند کوهپیمایی باعث ترشح هورمون‌هایی نظیر آندورفین می‌شود که به بهبود خلق‌وخو، کاهش افسردگی و افزایش انگیزه کمک می‌کنند. ترکیب تحرک بدنی با طبیعت‌گردی، ذهن را از دغدغه‌های روزمره پاک میکند و احساس سرزندگی و انرژی را افزایش می‌دهد.
کاهش استرس
کوهپیمایی هورمون‌های آدرنالینی که از یک هفته کاری پر استرس در بدن تولید شده است را آزاد میکند و باعث کاهش استرس و اضطراب می‌شود.کوهپیمایی هر نوع ورزش، خطر ابتلا به فشار خون، دیابت و انواع بیماری‌های قبلی را به شدت کاهش می‌دهد و میتواند تراکم استخوان را افزایش دهد و به طور موثر اثرات ناشی از پوکی استخوان را معکوس کند.
باز شدن مویرگ‌های بدن
مویرگ‌های بدن در شرایط عادی و در موقع استراحت به مقدار 15 درصد ظرفیت خودشان باز و فعال هستند، ولی در حین کوهپیمایی مویرگ‌ها 95 درصد فعال می‌شوند، چون اکسیژن و غذای مورد نیاز بدن از طریق مویرگ‌ها به نقاط مختلف بدن می‌رسد. بنابراین با باز شدن و فعال تر شدن مویرگ‌ها مواد غذایی و اکسیژن با سرعت بیشتر و کیفیت سودمندتر به مغز و عضلات بدن می‌رسد.
تاثیر کوهپیمایی در جلوگیری از بیماری‌های دیابت
در موقع کوهپیمایی متابولیسم (سوخت و ساز) مواد شناور در خون مانند قند، کلسترول، پروتئین‌ها و اسید اوریک به بهترین وجه صورت می‌گیرد و در نتیجه سوخت و ساز کامل خون از ابتلا به بیماری قند جلوگیری به عمل می‌آورد.
کاهش چربی
در موقع فعالیت ورزشی به ویژه کوهپیمایی کالری مورد نیاز بدن به سه برابر افزایش پیدا میکند. بدن برای تامین کالری مورد نیاز خود بالجبار چربی‌های بدن را می‌سوزاند و مصرف میکند. از طرفی در موقعیت فعالیت ورزشی انسان به شدت عرق میکند و مقدار چربی‌های زیر پوست در اثر تعریق دفع می‌شود.
تاثیر کوهپیمایی در زیاد شدن میزان خون در عضلات
در موقع کوهپیمایی مقدار خون موجود در عضلات بدن 20 برابر افزایش پیدا میکند و پر خون شدن عضلات سبب می‌شود که غذای بیشتری به عضلات برسد و عضلات قوی‌تر شوند.
فواید کوهپیمایی برای بانوان
بانوان به دلیل آناتومی خاصی که از نظر استخوانها و عضلات دارند نسبت به مردان، نیاز بیشتری به برخی ورزش ها از جمله کوهپیمایی و پیاده روی دارند، چرا که اولاً مقدار آب و چربی در بدن بانوان به طور طبیعی ، 15 درصد بیشتر از آقایان است؛ و ثانیاً به دلیل مسائل باردار شدن و زایمان ، مقداری از کلسیم بدنشان به جنین منتقل شده و مستعدتر به بروز درگیریهای استخوانی و آرتروز در میانسالی هستند.
انواع کوهپیمایی
کوهپیمایی بسته به نوع مسیر، شرایط محیطی و میزان آمادگی افراد، به شکل‌های مختلفی انجام می‌شود. هر نوع کوهپیمایی ویژگی‌ها و الزامات خاص خود را دارد و انتخاب آن بستگی به سطح تجربه، هدف فرد، و امکانات در دسترس دارد. در ادامه به مهمترین انواع کوهپیمایی اشاره می‌کنیم:
کوهپیمایی سبک (تفریحی):
این نوع از کوهپیمایی معمولاً در مسیرهای مشخص، هموار و با شیب ملایم انجام می‌شود. افرادی که تازه با کوهپیمایی آشنا شده‌اند، خانواده‌ها، یا کسانی که به‌دنبال یک فعالیت آرامش‌بخش در دل طبیعت هستند، بیشتر به سراغ این سبک می‌روند. کوهپیمایی سبک نیاز به تجهیزات حرفه‌ای ندارد و بیشتر بر لذت بردن از مناظر طبیعی و هوای تازه تمرکز دارد.
کوهپیمایی حرفه‌ای (فنی):
در این نوع کوهپیمایی، افراد به مسیرهای چالش‌برانگیزتر و گاه صعب‌العبور وارد می‌شوند. شیب‌های تند، صخره‌نوردی، و عبور از مناطق ناهموار از ویژگی‌های آن است. کوهپیمایی حرفه‌ای نیازمند آمادگی جسمانی بالا، تجربه کافی و استفاده از تجهیزات فنی مانند طناب، کرامپون، کلاه ایمنی و یخ‌شکن است. این سبک بیشتر مناسب کوهنوردان باتجربه و آموزش‌دیده است.
کوهپیمایی در مسیرهای برفی و یخی:
این نوع کوهپیمایی در مناطق سردسیر یا در فصل‌های زمستان انجام می‌شود و با شرایط سخت‌تری همراه است. وجود یخ، برف سنگین و لغزندگی مسیرها باعث می‌شود که استفاده از تجهیزات خاصی مانند کرامپون (میخ کفش مخصوص یخ)، یخ‌شکن، عصای کوهپیمایی و طناب ایمنی ضروری باشد. تجربه و دانش فنی در این نوع کوهپیمایی اهمیت زیادی دارد، چراکه خطراتی مثل سرمازدگی یا ریزش بهمن وجود دارد.
وسایل مورد نیاز کوهپیمایی
برای اینکه تجربه‌ای ایمن، راحت و لذتبخش از کوهپیمایی داشته باشید، همراه داشتن تجهیزات مناسب یکی از ضروری‌ترین نکات است. انتخاب درست وسایل، نه تنها باعث افزایش ایمنی در مسیر می‌شود، بلکه میتواند از خستگی زودهنگام و بروز مشکلات احتمالی نیز جلوگیری کند. در ادامه با مهمترین وسایل مورد نیاز برای یک برنامه کوهپیمایی آشنا می‌شویم:
کفش کوهپیمایی مناسب:
یکی از مهمترین تجهیزات برای کوهپیمایی، کفش مناسب است. کفش‌های کوهپیمایی باید دارای کفی مقاوم، ضدلغزش و انعطاف‌پذیر باشند تا از پا در برابر ضربه، پیچ‌خوردگی و خستگی محافظت کنند. همچنین، باید دور مچ پا را به‌خوبی پوشش دهند تا در مسیرهای ناهموار و سنگلاخی آسیب نبینید.
کوله‌پشتی مناسب:
برای حمل وسایل ضروری مانند آب، غذا، لباس اضافی و تجهیزات ایمنی، داشتن یک کوله‌پشتی راحت و سبک با قابلیت تنظیم بندها اهمیت زیادی دارد. کوله‌پشتی باید متناسب با طول برنامه و میزان بار مورد نیاز انتخاب شود. در برنامه‌های طولانی‌تر، بهتر است کوله دارای بندهای حمایتی برای شانه و کمر باشد.
لباس مناسب کوهپیمایی:
پوشش مناسب یکی از عوامل کلیدی در کوهپیمایی است. استفاده از لباس‌های لایه‌لایه به شما این امکان را می‌دهد که در برابر تغییرات دما، باد، باران یا آفتاب، سریع واکنش نشان دهید. لباس‌های تنفسی و ضدآب، بهترین گزینه برای شرایط متغیر کوهستانی هستند.
کلاه و دستکش:
در مناطق سرد یا در ارتفاعات، محافظت از اندام‌های انتهایی بدن اهمیت زیادی دارد. استفاده از دستکش گرم و سبک، و کلاه مناسب برای حفظ گرمای سر، مانع از هدر رفتن انرژی بدن می‌شود. همچنین، در هوای آفتابی، یک کلاه نقاب‌دار میتواند از صورت و چشم‌ها در برابر تابش مستقیم خورشید محافظت کند.
ابزارهای مسیریابی:
در بسیاری از مسیرهای کوهپیمایی، علائم راهنما ممکن است وجود نداشته باشد یا مسیرها پیچیده و ناشناخته باشند. همراه داشتن ابزارهایی مانند نقشه، قطب‌نما یا دستگاه GPS بسیار ضروری است. یادگیری کار با این وسایل پیش از شروع برنامه، کمک میکند در مواقع اضطراری مسیر خود را پیدا کنید و از گم شدن جلوگیری کنید.
نکات ضروری برای کوهپیمایی ایمن
کوهپیمایی میتواند یک تجربه بسیار لذتبخش باشد، اما برای ایمن بودن، رعایت چند نکته ضروری است:
برنامه‌ریزی دقیق: پیش از شروع کوهپیمایی، مسیریابی و پیش‌بینی شرایط جوی بسیار مهم است. برنامه‌ریزی دقیق میتواند شما را از خطرات غیرمنتظره حفظ کند.
آگاهی از وضعیت آب و هوا: وضعیت آب و هوا میتواند بر سلامت و ایمنی شما تأثیر بگذارد. از پیش‌بینی‌های هواشناسی برای زمان مناسب برای کوهپیمایی استفاده کنید.
عدم عجله: سرعت مناسب و استراحت‌های منظم میتواند از خستگی شدید جلوگیری کند. گام‌های کوتاه و سرعت متناسب با شرایط مسیر میتواند کمک کند.
چطور کوهپیمایی را شروع کنیم؟
اگر به‌تازگی قصد شروع کوهپیمایی را دارید، بهترین کار این است که ابتدا از مسیرهای ساده و کوتاه با شیب ملایم شروع کنید. این مسیرها برای آشنایی با شرایط کوهپیمایی مناسب‌تر هستند و به شما این فرصت را می‌دهند که بدنتان به تدریج با این فعالیت سازگار شود. پوشیدن لباس‌های مناسب و راحت، از جمله لباس‌های لایه‌لایه که در برابر تغییرات دما محافظت کنند، بسیار ضروری است.
همچنین باید یک کوله‌پشتی سبک با آب، خوراکی‌های انرژی‌زا مانند میوه خشک و شکلات، و نقشه مسیر یا دستگاه مسیریاب (GPS) همراه داشته باشید. در ابتدا باید سرعت حرکت خود را پایین نگه دارید و گام‌های کوچک و متعادل بردارید تا از خستگی و آسیب جلوگیری کنید.
هرچند که ممکن است در ابتدا کمی چالش‌برانگیز باشد، اما با گذشت زمان و افزایش آمادگی جسمانی، میتوانید به تدریج مسیرهای سخت‌تر و طولانی‌تری را تجربه کنید. همچنین، در طول مسیر از استراحت‌های کوتاه و منظم برای تجدید انرژی غافل نشوید.
| می‌خوای کوهنوردی رو اصولی یاد بگیری؟ این پکیج آموزشی شروع کوهنوردی دقیقاً همون چیزیه که دنبالش بودی! |
تفاوت کوهنوردی و کوهپیمایی
اگرچه کوهپیمایی و کوهنوردی هر دو به فعالیت در مناطق کوهستانی اشاره دارند، تفاوت‌های قابل توجهی میان کوهنوردی و کوهپیمایی وجود دارد. کوهپیمایی بیشتر به پیاده‌روی در مسیرهای طبیعی و کوهستانی اطلاق می‌شود و معمولاً نیازی به تجهیزات تخصصی ندارد. در این نوع فعالیت، افراد معمولاً در مسیرهای شیبدار یا نیمه‌صعب‌العبور حرکت می‌کنند و هدف از آن لذت بردن از طبیعت، تقویت سلامت جسمی و تجربه آرامش است.
در مقابل، کوهنوردی به فعالیتهای پیچیده‌تر و فنی‌تری گفته می‌شود که اغلب شامل صعود به قله‌ها، عبور از صخره‌ها، یخ‌نوردی یا استفاده از تجهیزات خاص مانند طناب، کرامپون و کلاه ایمنی است. در کوهنوردی، فرد باید مهارت‌های فنی بالاتر و آمادگی جسمانی بیشتری داشته باشد و به‌طور کلی این فعالیت چالش‌برانگیزتر از کوهپیمایی است. به‌طور خلاصه، میتوان گفت که همه کوهنوردی‌ها نوعی از کوهپیمایی هستند، اما هر کوهپیمایی لزوماً کوهنوردی نیست.
جمع‌بندی
کوهپیمایی یک فعالیت بدنی سالم و مفید است که میتواند تاثیرات مثبت زیادی بر سلامت جسمی و روحی افراد داشته باشد. این فعالیت نه تنها به تقویت سیستم قلبی-عروقی، افزایش قدرت عضلات و کاهش وزن کمک میکند، بلکه میتواند به عنوان یک راهکار عالی برای مقابله با استرس و اضطراب عمل کند. با رعایت نکات ایمنی، داشتن تجهیزات مناسب و شروع از مسیرهای ساده، افراد می‌توانند به تدریج از این تجربه لذت ببرند و به نتایج مطلوب برسند.
در نهایت، کوهپیمایی نه تنها به تقویت جسم و تناسب اندام کمک میکند، بلکه فرصتی برای استراحت ذهنی و ارتقای روحیه فراهم می‌آورد. به همین دلیل، میتوان آن را به عنوان یک گزینه عالی برای بهبود کیفیت زندگی در دنیای مدرن و پرمشغله امروز معرفی کرد.
با هر سلیقه و میل شخصی که در کوهنوردی دارید، همیشه هزاران مکان بکر و دست‌نخورده در دنیا وجود دارد که بازدید از آنها میتواند آرزوی شما باشد. ما کاملاً این رویاپردازی را درک می‌کنیم؛ رویاپردازی برای دیدن مناظری جدید و آشنایی با فرهنگ‌ها و رسوم کشورهای مختلف. اما آیا تاکنون به این نکته اندیشیده‌اید که هر قدمی که در مسیر کوهنوردی برمی‌دارید، میتواند بر محیط زیست تاثیرگذار باشد؟ در این مقاله، قصد داریم نکاتی را مطرح کنیم که به شما کمک میکند در حین گردشگری و کوهنوردی، ارتباطی مهربانانه‌تر با محیط زیست برقرار کنید و با حفاظت از محیط زیست و زیبایی‌های طبیعی دنیا، از آنها بیشتر لذت ببرید.
اهمیت حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی و گردشگری
حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی و گردشگری امری بسیار حیاتی است. وقتی به طبیعت می‌رویم، باید مثل خانه خودمون از اون مراقبت کنیم. طبیعت پر از درخت‌ها، حیوانات و پرنده‌هایی هست که همه با هم در طبیعت زندگی می‌کنند. اگر ما از طبیعت غافل بشیم و زباله‌های مان رو در طبیعت رها کنیم یا به درخت‌ها و محیط زیست آسیب برسونیم، طبیعت آسیب می‌بیند و حیوانات و گیاهان ممکنه از بین برن. برای اینکه همیشه بتونیم از زیبایی‌های طبیعت لذت ببریم و دوباره به اون سر بزنیم، باید ازش با دقت مراقبت کنیم. اینطوری نه تنها امروز، بلکه نسل‌های آینده هم می‌تونن از طبیعت پاک و سالم بهره ببرن و از زیبایی‌های اون لذت ببرن.
محیط زیست چیست ؟
محیط زیست مجموعه‌ای از تمامی عوامل طبیعی و انسانی است که بر زندگی موجودات زنده تأثیر می‌گذارند. این عوامل شامل هوا، آب، خاک، گیاهان، حیوانات و منابع طبیعی می‌شوند و تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامت، رشد و تکامل موجودات زنده، از جمله انسان، دارند. حفاظت از محیط زیست نه تنها برای بقای نسل‌ها ضروری است بلکه برای تضمین سلامت و رفاه خود و دیگر موجودات زنده، باید این عوامل را به دقت مدیریت کنیم. هر فرد مسئولیت دارد که در راستای حفظ تعادل و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به طبیعت گام بردارد. در ادامه به بررسی روش های حفاظت از محیط زیست می پردازیم :
بدون شک، آب یکی از حیاتی‌ترین عوامل در سلامت صعود شماست. بنابراین، قبل از هر صعود، اطمینان حاصل کنید که بطری و قمقمه‌های چند بار مصرف خود را همراه داشته باشید. امروزه بطری‌های پلاستیکی به وفور در سطح دریاها و در محل‌های دفن زباله مشاهده می‌شوند. این پلاستیک‌ها نه تنها باعث آلودگی سطح آب می‌شوند، بلکه جان بسیاری از موجودات دریایی را نیز تهدید می‌کنند. در این شرایط، حفاظت از محیط زیست به عنوان یک مسئولیت فردی و اجتماعی، بیشتر از هر زمان دیگری ضروری است. تصور کنید که با استفاده از یک بطری چند بار مصرف، چه تأثیر بزرگی می‌توانیم در جلوگیری از این آسیب‌ها داشته باشیم؛ واقعاً این حقیقت ناراحت‌کننده و تامل‌برانگیز است.
حفاظت از محیط زیست مسئولیتی است که هر یک از ما باید آن را جدی بگیریم. استفاده از ابزارهای چند بار مصرف، تنها یک قدم ساده است که میتواند گام بزرگی در راستای حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست باشد.
برای حفاظت از محیط زیست به فکر شیوه های حمل و نقل پاک، باشید !
تمام سوخت‌های مصرفی در شیوه‌های مختلف حمل‌ونقل، از جمله ماشین، هواپیما و قطار، با انتشار گازهای آلوده می‌توانند به شدت محیط زیست را تحت تأثیر قرار دهند. در این میان، حفاظت از محیط زیست میتواند با انتخاب شیوه‌های حمل‌ونقل سبز و پایدار، نقش بسزایی ایفا کند. به جای استفاده از وسایل نقلیه آلاینده، میتوانید از دوچرخه یا قدم زدن بهره ببرید.
اگر باید مسافت طولانی‌تری را طی کنید، استفاده از شیوه هم‌پیمایی (Carpool) یک انتخاب عالی است. قدم زدن یا دوچرخه‌سواری نه تنها شما را به لذت بردن از مناظر زیبای مسیر هدایت میکند، بلکه فرصتی برای گفتگو با افراد مختلف و تجربه فرهنگ‌های گوناگون به شما می‌دهد. در این حال، شما هیچ‌گونه آلایندگی به هوا و اتمسفر اضافه نکرده‌اید و در حفظ محیط زیست سهمی داشته‌اید.
خوراکی و غذای خودتان را بیاورید.
پختن غذای ترکیبی خود یا تهیه گرانولا، نه تنها از نظر مالی به صرفه است، بلکه میتواند گامی مؤثر در حفاظت از محیط زیست باشد. با برنامه‌ریزی دقیق، میتوانید مواد غذایی که فاسد نمی‌شوند را از یک هفته قبل به محل استقرار خود پست کنید. این روش به شما این امکان را می‌دهد که از دسته‌بندی غذاها و پکیج‌های سنگینی که کوله‌پشتی شما را پر می‌کنند و همچنین تولید زباله‌های اضافی جلوگیری کنید.
علاوه بر این، دیگر نیازی به خرید خوراکی‌های بی‌ارزش و مضری که در ایستگاه‌های بنزین و سایر مکان‌ها یافت می‌شوند نخواهید داشت. بعد از صعود خود، به جای مراجعه به فست فودها و غذاهای فوری، بهتر است به رستوران‌های محلی بروید و غذاهایی انتخاب کنید که مواد خام آنها در خواربارفروشی‌ها موجود و مغذی هستند.
فقط عکس بگیرید و چیزی جز ” خاطره ” در محیط جای نگذارید !
شاید مهمترین قانون برای حفظ محیط زیست، “ردی از خود برجا نگذاشتن” باشد. این بدین معناست که هیچ‌کس نباید حدس بزند که شما در جنگل بوده‌اید! هر چیزی که با خود آورده‌اید، باید با خود ببرید و هیچ‌گونه زباله یا آلودگی‌ای در طبیعت باقی نگذارید. این اصل نه تنها به حفظ زیبایی و اصالت جنگل‌ها کمک میکند، بلکه در راستای حفاظت از محیط زیست نیز گامی بزرگ است. با این کار، روح طبیعت و روستایی آن به خوبی حفظ می‌شود. اگر می‌خواهید بیشتر در راستای حفظ محیط زیست و زیبایی آن گام بردارید، محل کمپ خود را از زمانی که در آن ساکن شده‌اید، تمیزتر و زیباتر کنید!
برای حفاظت از محیط زیست در مسیر خود بمانید !
ممکن است سرزدن به محله‌ها و مناظری که خارج از مسیر شما هستند، ریسکی بی‌ضرر و به قول معروف “برد برد” به نظر برسد، اما از دیدگاه محیط زیست اینطور نیست. انحراف از مسیر اصلی به تدریج میتواند باعث فرسایش و آسیب‌های جدی به طبیعت شود. فرض کنید فردی که از مسیر خود خارج شده، شخص دیگری را نیز به بازدید از مناظری که خارج از مسیر اصلی است، دعوت کند. این کار به مرور زمان منجر به ایجاد هزاران راه و میانبر در مناطقی خواهد شد که قبلاً تنها مسیرهای اصلی وجود داشتند و این امر موجب تخریب زیستگاه‌های طبیعی و آلودگی محیط زیست می‌شود.
علاوه بر این، عبور از کنار باطلاق‌های گل‌آلود میتواند باعث گسترش و عریض‌تر شدن آنها شود. برای جلوگیری از این مشکلات و حفاظت از محیط زیست، بهتر است که حتماً بوت‌های مخصوص کوهنوردی به پا داشته باشید. این کار به شما کمک میکند تا از مسیرهای ناهموار و حتی باطلاق‌ها عبور کنید بدون اینکه زمین دچار فرسایش شود. با این روش، سطح زمین هموار و طبیعی باقی خواهد ماند و به حفاظت از محیط زیست کمک خواهید کرد.
از محیط های کمپینگ قبلی استفاده کنید.
هنگامی که به کوهنوردی می‌پردازید، باید به دنبال محل‌های کمپینگ مناسب و پوشیده‌ای باشید تا کمترین آسیب را به محیط زیست وارد کنید. حواستان باشد که سطح زیرین کمپ، کاملاً پایدار و یکنواخت باشد؛ مثل صخره‌های هموار یا خاک سفت شده. حتی اگر برای یک شب چادرتان را در سطح نرمی مانند چمنزارها برپا کنید، خسارت زیادی به محیط زیست وارد خواهید کرد.
خوشبختانه، محل‌های کمپ مشخصی وجود دارند که به شما محیطی امن می‌دهند و شما را از دنیای وحشی بیرون جدا می‌کنند. با محدود کردن تجاوز خود به دنیای وحشی حیوانات، می‌توانیم در حفاظت از طبیعت و سرشت آن نقشی مؤثر ایفا کنیم. با انتخاب کمپ‌های از پیش تعیین‌شده، علاوه بر تجربه‌ای مسئولانه از کوهنوردی، به حفظ محیط زیست کمک خواهیم کرد و این کره خاکی را با حیوانات و گیاهان به اشتراک می‌گذاریم.
برای حفاظت از محیط زیست ضایعات و زباله های انسانی را خارج از مسیر، دفن کنید.
شاید دیگر نیازی به گفتن این موضوع نباشد، اما این یکی از مهمترین اصول در راستای حفاظت از محیط زیست است! اکثر ما انسان‌ها، ضایعات سگ خود را تمیز می‌کنیم، پس چرا نمی‌توانیم ضایعات خود را به درستی تمیز و دفن کنیم؟
ضایعات و زباله‌های انسانی به سرعت به یکی از معضلات بزرگ تبدیل شده‌اند که می‌توانند آسیب‌های جدی به طبیعت و اکوسیستم‌ها وارد کنند. بهترین روش برای دفع زباله‌های انسانی در محیط‌های روستایی و کوهستانی، کندن یک چاله‌ی کوچک است. در صورتی که در جایی هستید که رفت و آمد زیاد است، بهتر است در محیطی دورافتاده و خلوت چاله‌ای به عمق 4 تا 6 اینچ ایجاد کنید.
اگر مسیر شما به گونه‌ای است که امکان کندن چاله وجود ندارد (مثل صحرا)، باید از کیسه‌های توالت مخصوص استفاده کنید تا محتویات را در آن جمع‌آوری کرده و سپس در مکانی مناسب دفن کنید. این روش نه تنها به حفظ اکوسیستم منطقه کمک میکند، بلکه از آلوده کردن محیط زیست و تخریب طبیعت جلوگیری خواهد کرد.
برای اطلاعات بیشتر مقاله ی” دستشویی در طبیعت ” را مطالعه فرمایید.
از منابع آبی طبیعت ، حفاظت کنیم.
آب، یکی از ارزشمندترین منابعی است که انسان‌ها از آن استفاده می‌کنند و اغلب فکر می‌کنیم که برای همیشه از این نعمت برخوردار خواهیم بود. اما برای حفظ منابع آبی و تعادل آنها، باید از منابع آبی خود، از جمله نهرها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها، مراقبت کنیم. چند راهکار ساده و مؤثر برای حفظ تمیزی آب وجود دارد. یکی از مهمترین این روش‌ها، کندن چاله‌ای به فاصله بیشتر از 200 متر از هر منبع آبی برای دفع ادرار است.
همچنین، از شستن ظرف‌ها و تجهیزات آشپزی خود نزدیک به منابع آبی خودداری کنید. به جای استفاده از صابون‌های معمولی، از صابون‌های تجزیه‌پذیر استفاده کنید و آنها را با آب ذخیره‌شده بشویید. با رعایت این اصول و احترام به زیبایی طبیعی منابع آبی، می‌توانیم مطمئن باشیم که آب را آلوده نکرده‌ایم و آن را برای نسل‌های آینده حفظ خواهیم کرد.
آتش کوچکی روشن کنید.
آتش می تواند یکی از خطرناک ترین عوامل در کوهنوردی و یا کمپینگ باشد. با این که برشته کردن مارشمالو روی آتش ، بسیار لذت بخش است اما حواستان باشد آتش خود را بسیار کوچک و در یک فضای مخصوص، روشن کنید . حواستان باشد که یک آتش بزرگ تنها با یک جرقه می تواند به سرعت انتشار پیدا کند. علاوه بر این، یک آتش بدون یک لایه زیرین خاک مناسب در بستر، میتواند باعث آتش سوزی درون خاک شود .
این آتش برای ماه ها بدون اینکه نشانه ای از سوختن در سطح زمین و یا خراب کردن اکوسیستم محل و الگوی درختان و گیاهان محیط از خود نشان دهد، می سوزد! حتما مطمئن شوید که قبل از آتش روشن کردن، قوانین مربوط به آتش را در آن منطقه خوانده اید و محدودیت و ممنوعیتی برای آن وجود ندارد .
شیوه ی غلط در روشن کردن آتش، خسارت جبران ناپذیری به طبیعت می زند !
برای بسیاری از کوهنوردان و گردشگران طبیعت، به خصوص کسانی که علاقه ویژه‌ای به ایجاد کمپ و اردوگاه در دل طبیعت دارند، روشن کردن آتش نه تنها روشی برای آشپزی و گرم نگه داشتن گروه است، بلکه فرصتی است برای ایجاد فضایی صمیمی و رد و بدل کردن خاطرات. اما آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چوب‌هایی که در آتش می‌سوزانید، از کجا آمده‌اند؟
استفاده از چوب‌های طبیعی برای آتش‌سوزی، دقیقاً مانند خارج کردن مواد مغذی از اکوسیستم یا مختل کردن روند طبیعی رشد گیاهان است. این امر به مرور زمان باعث فرسایش جنگل‌ها و تخریب محیط زیست می‌شود. برای حفاظت از محیط زیست، شما میتوانید با استفاده از اجاق گاز کوهنوردی کوچک یا تأمین چوب از منابع پایدار، از برداشت چوب‌های جنگل جلوگیری کنید.
به این ترتیب، نه تنها از تخریب جنگل‌ها جلوگیری می‌کنید، بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک می‌کنید. علاوه بر این، بسیاری از آتش‌سوزی‌های غیرمنتظره در طبیعت به دلیل سهل‌انگاری در روشن کردن آتش رخ داده‌اند. پس همیشه در روشن کردن آتش در طبیعت احتیاط کنید و پس از استفاده، آن را به‌طور کامل خاموش کنید.
برای حفظ محیط زیست در انتخاب پوشش های خود، دقت کنید !
شاید بیان این نکته در راستای حفاظت از محیط زیست کمی عجیب به نظر برسد، اما پوشش‌های شما تأثیر زیادی بر محیط زیست دارند! اولین عامل مهم، جنس و فرآیند تولید این لباس‌ها است. حتماً تا بحال پیش آمده که برای گرفتن یک عکس جدید در اینستاگرام، خیلی راحت یک شلوار دیگر سفارش داده‌اید تا در عکستان جذاب‌تر به نظر برسید. درسته؟ اما محیط زیست اینطور فکر نمی‌کند! هر بار که یک پوشش جدید تولید می‌شود، آلودگی بیشتری در هوا از فرآیند تولید آن در کارخانه‌ها و تحویل آن به وسیله پیک‌ها ایجاد می‌شود.
بنابراین، به جای خرید پوشش‌های جدید، سعی کنید همان لباس‌های قبلی خود را تعمیر کنید و دوباره از آنها استفاده کنید! اگر به تجهیزات کوهنوردی جدید نیاز دارید، حتماً به دنبال برندهایی باشید که با محیط زیست سازگار هستند.
با صرف چند دقیقه برنامه‌ریزی قبل از صعود و رعایت این نکات، میتوانید سهم زیادی در حفظ محیط زیست داشته باشید. اما هنوز راه‌های زیادی برای کمک به کره خاکی و حفاظت از آن وجود دارد. حتی کوچکترین اقدام‌ها مانند دفن و حذف بطری‌های پلاستیکی یا کندن یک چاله میتواند اکوسیستم‌های طبیعی را سالم و دست‌نخورده نگه دارد. به یاد داشته باشید که جنگل‌ها، منابع آبی و حیوانات با یک بالانس و تعادل خاص در کنار یکدیگر قرار دارند. ما انسان‌ها نیز می‌توانیم همچنان که از محیط زیست لذت می‌بریم، با رعایت همین نکات، طبیعت را دست‌نخورده و سالم رها کنیم!
تماشا کردن حیات وحش در زمان کوهنوردی
یکی از جذاب‌ترین تجربیات هنگام کوهنوردی و طبیعت‌گردی، تماشای حیوانات وحشی در زیستگاه طبیعی خود است! اما باید به یاد داشته باشیم که نزدیک شدن بیش از حد به این موجودات یا ورود به قلمرو آنها، میتواند تأثیرات منفی و جبران‌ناپذیری بر حیات وحش و محیط زیست بگذارد. این رفتارها به‌ویژه وقتی حیوانات در معرض خطر انقراض هستند، آسیب‌زننده‌تر می‌شود، زیرا تولید مثل و جفت‌گیری آنها برای حفظ نسلشان در کره زمین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
برای حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از ایجاد مزاحمت برای جانداران، سعی کنید الگوهای رفتاری آنها را بشناسید و هرگز در حین تماشای آنها مزاحمتی ایجاد نکنید. به محض مشاهده کوچکترین تغییری در رفتار آنها، محیط را ترک کنید. به یاد داشته باشید که دوربین‌ها برای تماشای جانوران از فاصله‌ی ایمن و بدون مزاحمت طراحی شده‌اند. محیط زیست و طبیعت، خانه‌ی آنهاست، پس همواره به قلمرو این موجودات احترام بگذارید.
یکی از مباحث مهم در تجهیزات کوهنوردی، لباس کوهنوردی است. انتخاب صحیح پوشاک برای کوهنوردی نه تنها راحتی فرد را در مسیر تضمین میکند، بلکه نقش مهمی در ایمنی و عملکرد بهتر در شرایط مختلف دارد.
لباس مناسب کوهنوردی
لباس کوهنوردی به علت سرعت در تغییر شرایط جوی و وضعیت بدنی، باید قابلیت انعطاف‌پذیری و سرعت عمل را داشته باشد. البته منظور از انعطاف، تغییر پذیری با شرایط کوهنوردی است، نه لزوماً نرمی و لطافت پوشش! به علاوه، به دلیل تغییرات سریع در شرایط فیزیکی بدن، استفاده از لباس‌های تک‌لایه ضخیم توصیه نمی‌شود. برای مثال، در ابتدای حرکت بدن سرد است، اما پس از ۱۵ دقیقه فعالیت، میزان سوخت و ساز بدن افزایش چشمگیری پیدا میکند و لباس مناسب کوهنوردی باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که اجازه کم کردن لایه‌های اضافی را در حین حرکت بدهد تا از تعریق و گرمای اضافی جلوگیری شود.
اگر به دنیای کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «وسایل کوهنوردی مبتدی» رو از دست ندید! توی این مقاله با مهمترین تجهیزات برای شروع آشنا می‌شید و می‌فهمید که برای یک تجربه ایمن و لذتبخش به چه وسایلی نیاز دارید.
اما اگر شما یک لایه ضخیم به تن کرده باشید، نمیتوانید در آن تغییراتی ایجاد کنید. پس یکی از نکات مهم در پوشاک کوهنوردی لایه لایه بودن یا پوشش چند لایه است. این گونه پوشش به شما امکان می‌دهد که به هر میزان توانایی تغییر در پوشاک خود را داشته باشید.
سیستم لایه ای چیست؟ | این پوشش‌های چند لایه چگونه باید باشد؟
استفاده از سیستم پوشیدن لایه‌ای لباس در کوهنوردی میتواند تأثیر و کارایی لباس کوهنوردی را به طور قابل توجهی افزایش دهد. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده است که با تغییرات مداوم حرارت بدن و شرایط جوی کوهستان سازگار باشد. هدف از سیستم لایه‌ای این است که با حداقل وزن و حجم، حرارت بدن را در سطح مطلوب و مناسب برای فعالیتهای کوهنوردی حفظ کند، به‌طوری که کوهنورد در طول مسیر از راحتی و عملکرد بهینه برخوردار باشد
برای این منظور، اغلب باید تنظیماتی در سیستم لباس ورزشی کوهنوردی انجام داد. بیشتر کوهنوردان با تجربه در اکثر فعالیتهای کوهنوردی خود از سیستمی استفاده می‌کنند که از چند لباس مختلف با کیفیت خوب تشکیل شده است و بسته به شرایط مختلف و نیازهای شخصی، ترکیب‌های متنوعی از این سیستم را به کار می‌برند. ممکن است لایه اساسی تغییر کند، وسایل عایق بیشتر یا کمتری استفاده شوند، یا حتی لباس‌های لایه‌رویی جدیدی به سیستم اضافه و خریداری شوند. با این حال، اساس و هسته سیستم لایه‌ای با گذشت زمان و به بازار آمدن لباس‌های کوهنوردی با تکنولوژی پیشرفته، همچنان به همان شکل اولیه باقی مانده است.
پایه سیستم لایه‌ای در لباس کوهنوردی برای ورزش‌های درون طبیعت معمولاً متکی بر سه نوع لایه است: لایه اول برای خشک و تمیز نگه داشتن بدن در طول فعالیتهای فیزیکی؛ لایه دوم برای حفظ گرما و تأمین دمای مناسب بدن در طول فعالیت یا هنگام استراحت در کمپ و توقف‌ها؛ و لایه سوم که بیرونی‌ترین لایه است، برای محافظت از بدن در برابر باد، باران و برف، و ایجاد مانع در برابر شرایط جوی نامساعد.
*توجه: در برخی از سیستمها تعداد این لایه ها به ۴ لایه افزایش یافته، که تفاوت آن در تفکیک لایه میانی یا حرارتی به دو لایه مجزای ضد باد و گرمایشی است، که قابلیت انعطاف پذیری بیشتری را بالاخص در فصول سرد سال ایجاد میکند.
لایه اول:
این پوشاک شامل پیراهن، شلوار، دستکش، کلاه و حتی جوراب می‌شود. پوشاک این گروه، که جزو لباس‌های کوهنوردی لایه اول به حساب می‌آید، در تماس مستقیم با بدن و پوست بوده و وظیفه انتقال رطوبت ناشی از تعریق به بیرون لباس یا لایه‌های بعدی را بر عهده دارند تا بدن در طول فعالیت خشک بماند.
در مدل‌های پیشرفته و گران‌قیمت‌تر، خاصیت ضدباکتری و ضد میکروبی به این لباس‌های کوهنوردی افزوده شده تا از بروز بیماری‌های پوستی جلوگیری کند، چرا که در بسیاری از برنامه‌های صعود به ارتفاعات، امکان استحمام برای کوهنورد وجود ندارد. یکی از ویژگی‌های مهم پوشاک لایه اول، جذب یا استرچ بودن آنهاست. تمامی لباس‌های این لایه، از کلاه تا دستکش، باید به‌طور کامل جذب بدن باشند تا راحتی و آزادی عمل را فراهم کنند.
این لباس‌ها در تماس نزدیک با پوست، رطوبت بدن را سریع‌تر جذب کرده و آن را خشک نگه می‌دارند. اگر دقت کرده باشید، اکثر لباس‌های لایه اول کوهنوردی معمولاً به رنگ مشکی یا تیره تولید می‌شوند. دلیل این انتخاب رنگ، افزایش خاصیت محافظت از اشعه ماورای بنفش (SPF) است که به کمک آن، بدن شما در برابر آسیب‌های اشعه UV محافظت می‌شود.
پیراهن و شلوار لایه اول در دو مدل زمستانی و تابستانی تولید می‌شوند. نوع تابستانی، که بسیار سبک است، بیشتر برای تبادل هوا طراحی شده تا بدن کوهنورد در فعالیتهای تابستانی خنک بماند و از گرمازدگی جلوگیری شود. اما پیراهن و شلوار لایه اول زمستانی معمولاً سنگین‌تر هستند و از پشم مصنوعی تولید می‌شوند تا بدن را در حین فعالیت گرم نگه دارند و کمی هم در برابر باد مقاوم باشند.
معمولاً تولیدکنندگان نوع تابستانی یا زمستانی این لباس‌ها را مشخص می‌کنند. شاید در برنامه‌های کوتاه‌مدت تابستانی تا ارتفاع ۴۰۰۰ متر، لایه اول تابستانی کافی باشد، اما در برنامه‌های زمستانی، حداقل استفاده از دستکش و پیراهن لایه اول ضروری است، زیرا این دو ناحیه بیشتر در معرض آسیب در فصل زمستان هستند.
لایه میانی:
این پوشاک بر روی لباس‌های کوهنوردی لایه اول پوشیده می‌شود و هدف اصلی آن گرم نگه داشتن بدن است؛ به همین دلیل به این لایه، لایه گرمایی (insulation) گفته می‌شود. لایه میانی میتواند از یک یا چند لباس ساخته شده از پشم مصنوعی، الیاف مصنوعی یا پر باشد. پوشاک گرمایی از جنس پشم مصنوعی برای گرم نگه داشتن بدن در حین فعالیتهای سبک یا در شرایط بسیار سرد مناسب است.
این نوع لباس‌ها به این معنا هستند که گرم نگه داشتن بدن شما بستگی به میزان فعالیت دارد؛ به این معنی که در حین حرکت، بدن گرمای خود را حفظ میکند و شما احساس راحتی و تعادل دمایی خواهید داشت. اما اگر به مدت طولانی توقف کنید، ممکن است به تدریج احساس سرما به شما باز گردد. از این رو، این نوع پوشاک را “لایه فعال” یا Active Layer می‌نامند، زیرا بیشترین تأثیر را در هنگام فعالیت دارند.
در همین راستا، لباس کوهنوردی معمولاً از چنین ویژگی‌هایی برخوردار است و به شما کمک میکند تا در حین کوهنوردی دمای بدنتان را متعادل نگه دارید. اما اگر برای مدتی فعالیت نداشته باشید، پوشاکی که از جنس الیاف مصنوعی یا پر باشد، به حفظ دما و گرما کمک میکند، مانند مواقعی که در چادر استراحت می‌کنید یا مدت‌زمان طولانی توقف دارید
همچنین، برای راحتی بیشتر در خواب، استفاده از پوش کفش دوپوش و جوراب پر به شما کمک میکند تا گرما را بهتر حفظ کرده و از سرما جلوگیری کنید.
لایه بیرونی:
این لایه آخرین لباسی است که بر تن می‌کنیم و در معرض فضای آزاد قرار می‌گیرد. بنابراین، این پوشاک باید علاوه بر ضدباد و ضدآب بودن، قابلیت انتقال رطوبت یا بخار آبی که از لایه اول به لایه میانی و سپس به آن رسیده را نیز داشته باشد تا چرخه خشک ماندن بدن و لباس‌های کوهنوردی تکمیل شود. به این عمل انتقال بخار آب از لباس به بیرون، اصطلاحاً «تنفس» گفته می‌شود. گتر، شلوار و کاپشن این لایه، جزء پوشاک ضروری در برنامه‌های زمستانی، حتی برای برنامه‌های یک روزه، به شمار می‌روند. شلوار و کاپشن این لایه در انواع یک‌لایه، دولایه و سه‌لایه تولید می‌شوند که بسته به نوع برنامه و ترکیب پوشاک لایه اول و دوم انتخاب می‌شوند.
این لایه به‌طور کلی در دو دسته‌بندی معرفی می‌شود: لایه نرم (Soft shell) و لایه سخت (Hard shell). لایه نرم معمولاً از جنس پشم مصنوعی است و مقاومت بالایی در برابر باد و رطوبت دارد. در مقابل، لایه سخت از نوعی پلاستیک ساخته می‌شود که به پارچه چسبانده یا اصطلاحاً لمینیت می‌شود و این لایه قابلیت تنفس بالایی دارد و صد درصد ضدباد و ضدآب است.
لایه نرم خاصیت گرمایی بالایی دارد و میتواند کار لایه میانی را هم انجام دهد؛ به این معنا که میتوانید لایه میانی را حذف کرده و فقط با دو لایه (لایه اول و لایه نرم بیرونی) در یک برنامه کوهنوردی در هوای سرد شرکت کنید و از سبکی، گرمی و تنفس بالای لباس کوهنوردی خود لذت ببرید. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند تا لباس کوهنوردی شما هم در شرایط سخت و سرد، راحت و کارآمد باقی بماند.
اما باید توجه داشت که این پوشاک ضدآب و ضدباد نیست، بلکه فقط در برابر باد و رطوبت مقاوم است، به این معنی که به راحتی خیس نمی‌شود و آب را جذب نمی‌کند و میزان زیادی از نفوذ باد را هم مسدود میکند. بنابراین، این پوشاک بیشتر برای شرایط هوایی بدون بارندگی یا بارش‌های خفیف مناسب است و در شرایط بارندگی شدید یا فعالیت طولانی‌مدت در بارش مناسب نخواهد بود.
اگر به کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «نکات کوهنوردی» رو بخونید تا با نکات ضروری و کاربردی برای یک تجربه ایمن آشنا بشید.
فعالیتهای نصف روزه در تابستان
برای یک فعالیت نیمروزی در فصل تابستان ما یک سیستم دولایه را پیشنهاد می‌کنیم؛ تا زمانی که هوا گرم است و خیلی از شهر و امکانات شهری دور نشده‌اید، نیازی به حمل لباس‌های بسیار گرم نیست. اما توجه داشته باشید که امکان وزش باد یا حتی بادهای شدید در روزهای گرم تابستان هم وجود دارد. بنابراین استفاده از یک بلوز آستین بلند از جنس پشم یا الیاف مصنوعی به عنوان لایه اول به همراه یک بادگیر سبک و کم حجم، کافی و مناسب است. در این شرایط، لباس کوهنوردی شما به‌ویژه اگر از جنس مواد تنفسی و مقاوم در برابر باد باشد، شما را در برابر تغییرات ناگهانی دما محافظت کرده و راحتی لازم را فراهم میکند.
فعالیتهای یک یا چند روزه در تابستان (باحمل کوله پشتی)
ممکن است شرایط آب و هوا شما را یک فعالیت یک یا چند روزه در کوهستان و طبیعت، با پیشامدهای غیرقابل پیش‌بینی و متغیر از قبیل باد، طوفان، رعد و برق و کاهش دما در ارتفاع غافلگیر کند. بدون تجهیزات کافی مواجهه با چنین شرایطی نه تنها ناخوشایند است، بلکه خطرناک هم هست.
بنابراین بهتر است قدری محتاط‌تر عمل کنیم و برای هر شرایطی آماده باشیم. پیشنهاد ما استفاده از یک سیستم سه لایه است: لایه اول همانند فعالیت نیمروزی میتواند یک بلوز آستین بلند یقه زیپ‌دار از پشم مرینوس یا الیاف مصنوعی باشد، بعلاوه یک لایه میانی نسبتاً گرم با وزن مناسب که با یک بالاپوش سبک ضد باد و آب کامل می‌شود.
این ترکیب در لباس کوهنوردی شما امکان تطبیق با شرایط مختلف دمایی و آب و هوایی را فراهم میکند و در صورت تغییر ناگهانی وضعیت، به راحتی میتوانید لایه‌ها را تنظیم کنید. برای اطمینان بهتر است یک کلاه گرم هم همراه داشته باشید تا در صورت نیاز، از سر و گردن شما در برابر سرما و باد محافظت کند.
| اگر به اورست و چالش‌های صعود به بلندترین قله جهان علاقه دارید، مقاله «صعود به اورست» می‌تونه اطلاعات جالب و مفیدی رو در اختیار شما بذاره. |
فعالیتهای زمستانی
برای هوای سردتر و فعالیت‌هایی که با رطوبت بیشتری سروکار داریم مثل یخ‌نوردی یا اسکی یا کوهنوردی حرفه‌ای، یک سیستم چهار لایه بهترین عملکرد را دارد و به شما این امکان را می‌دهد تا هنگام فعالیت زیاد در روز خنک و هنگام توقف در هوای سرد گرم بمانید.
لایه‌ها را میتوان متناسب با شرایط کم یا زیاد کرد. یک لایه اول از الیاف مصنوعی یا پشم مرینوس به علاوه یک لایه میانی با وزن کم یا متوسط از پشم، البته در سیستم چهار لایه لازم نیست تا لایه میانی به گرمی سیستم سه لایه باشد چراکه شما از یک لایه جداگانه برای عایق گرمایی استفاده می‌کنید. این سیستم، به ویژه در لباس کوهنوردی، به شما امکان می‌دهد که در شرایط مختلف به راحتی تنظیمات دمایی داشته باشید و در برابر سرما و رطوبت شدید، همواره راحت و محافظت‌شده باقی بمانید.
اندازه لایه عایق گرمائی باید به گونه‌ای باشد که بتوان آن را روی لایه های زیرین پوشید، که معمولاً از جنس پر یا الیاف مصنوعی است. گرچه الیاف مصنوعی سنگین تر و حجیم تر هستند ولی در فعالیتهای که امکان خیس شدن وجود داشته باشد تحمل وزن و حجم الیاف مصنوعی منطقی تر به نظر می رسد چراکه پر در حالت خیس هیچ کاربردی نخواهد داشت. لایه آخر یک لایه سخت است که با انتخاب جنس‌های گورتکس یا مشابه آن شما را در برابر عوامل خارجی محافظت میکند
اگر به کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «لیست وسایل کوهنوردی» رو بخونید تا با تجهیزات ضروری برای یک صعود موفق آشنا بشید.
انتخاب جنس لباس کوهنوردی
لباس‌های مناسب فعالیتهای هوای آزاد از الیاف مختلفی ساخته می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند. به طور کلی، الیاف گوناگونی با توجه به خصوصیات و نیازهای خاص، در ساخت لباس‌های کوهنوردی و سایر تجهیزات کوهنوردی مورد استفاده قرار میگیرند.
الیاف طبیعی:
در گذشته، تنها پوشاک کوهنوردی موجود، لباس‌هایی با الیاف طبیعی بودند. پنبه، پشم و پر از مهمترین این الیاف هستند. هرچند این الیاف در برخی شرایط به خوبی عمل می‌کنند، اما اغلب مستعد جذب آب هستند که در بسیاری از موارد میتواند یک امتیاز منفی به حساب آید. جذب آب میتواند باعث کاهش اثر بخشی عایق‌های حرارتی این پوشاک شده و به سرعت باعث سرد شدن بدن در شرایط مرطوب شود.
| برای آشنایی با قله شیرکوه و جذابیت‌های صعود به آن، مقاله «شیرکوه» می‌تونه شما رو راهنمایی کنه. |
پنبه: پنبه یا کتان در صورت خشک بودن، انتخابی مناسب و راحت برای لباس‌های کوهنوردی به شمار می‌آید. اما در صورتی که این الیاف خیس شوند، خاصیت عایق بودن خود را از دست داده و معمولاً برای خشک شدن به زمان زیادی نیاز دارند. به دلیل همین ویژگی‌ها، اتکا به لباس‌های پنبه‌ای یا کتانی برای گرم نگه داشتن بدن در شرایط سرد میتواند خطرناک باشد. در بسیاری از حوادث سرمازدگی، لباس‌های پنبه‌ای نقش مهمی ایفا می‌کنند.
با این حال، در هوای گرم، لباس‌های پنبه‌ای به‌عنوان یک تهویه‌کننده طبیعی و عامل خنک‌کننده عالی عمل می‌کنند و می‌توانند محافظ مناسبی در برابر تابش مستقیم خورشید باشند. برای روزهای گرم، پوشیدن پیراهن پنبه‌ای خیس میتواند به خنک شدن بدن شما کمک کند، زیرا بخار آب موجود در لباس باعث ایجاد حس خنکی می‌شود.
پشم: نسبت به پنبه، پشم رطوبت کمتری به خود جذب میکند و آب کمتری در خود نگه می‌دارد، بنابراین برای خشک شدن به زمان کمتری نیاز دارد. زمانی که پشم خیس می‌شود، الیاف آن مانند پنبه به هم نمی‌چسبند و از این رو مقداری هوای مرده بین الیاف آن باقی می‌ماند، که باعث می‌شود هنوز به‌عنوان لایه عایق مناسبی عمل کند. این ویژگی عدم چسبندگی الیاف پشم هنگام خیس شدن، آن را به ماده اولیه مناسبی برای ساخت جوراب‌های کوهنوردی تبدیل میکند.
یکی از معایب اصلی پشم، وزن سنگین و حجم آن است. لباس‌های پشمی به روش‌های مختلفی تولید می‌شوند و هرچه مرحله تولید آن کوتاه‌تر باشد (یعنی به پشم خام نزدیک‌تر باشد)، عایق بهتری در مقابل آب خواهند بود. پشم ممکن است باعث تحریک خارش شود، اما برخی انواع آن، مانند پشم مرینوس، در تماس با پوست بسیار نرم و راحت هستند. همچنین پشم نسبت به الیاف مصنوعی قابلیت جذب رطوبت بیشتری دارد و در برابر حرارت مانند الیاف مصنوعی ذوب نمی‌شود. به علاوه، الیاف پشم در تماس با سطوح لغزنده مانند برف، اصطکاک بیشتری ایجاد می‌کنند که این ویژگی میتواند در هنگام ترمز کردن بر روی سطوح شیبدار بسیار مفید باشد.
پر: پر غاز با کیفیت، گرم‌ترین ماده عایق با وزن کم است. این ماده همچنین قابلیت فشرده‌سازی زیادی دارد و حتی اگر به کوچکترین حجم ممکن فشرده شود، پس از باز کردن، به سرعت هوا را در بین خود ذخیره میکند و به همین دلیل بسیار گرم است. این ویژگی‌ها باعث شده که پر به یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها برای تولید لباس‌های کوهنوردی، کت و کیسه خواب تبدیل شود.
هرچند پر بسیار گرم است و دوام بالاتری نسبت به بسیاری از مواد عایق دیگر دارد، قیمت آن معمولاً بالا است. متأسفانه، پر به محض اینکه خیس شود، همه ویژگی‌های عایق خود را از دست می‌دهد و خشک کردن آن در شرایط رطوبتی تقریباً غیرممکن است. بنابراین، پر باید از رطوبت و نم به‌طور ویژه محافظت شود تا عملکرد خود را حفظ کند.
| اگر قصد صعود به علم کوه رو دارید، مقاله « علم کوه » می‌تونه شما رو با مسیرهای مختلف و نکات مهم این قله آشنا کنه. |
الیاف مصنوعی :
امروزه الیاف مصنوعی به‌طور گسترده‌ای جایگزین الیاف طبیعی در ساخت لباس‌های کوهنوردی شده‌اند. بسیاری از این الیاف‌ها دارای خاصیت هیدروفوبیک (hydrophobic) هستند، به این معنی که تمایل کمتری به جذب آب دارند. لباس‌های ساخته شده از الیاف مصنوعی اگرچه مقداری رطوبت به خود جذب می‌کنند، اما این رطوبت بین رشته‌ها و الیاف‌ها جای می‌گیرد، نه درون آنها. به این ترتیب، زمانی که این لباس‌ها خیس می‌شوند، میتوان آنها را فشار داد و آب اضافی سریعاً تبخیر خواهد شد، که این ویژگی باعث سریع‌تر خشک شدن لباس می‌شود.
پولیستر و پولی پروپیلن:
این الیاف در جذب عرق بدن به شکل فتیله‌ای عمل می‌کنند و چون آب را به خود جذب نمی‌کنند، برای لایه مجاور پوست مناسب هستند. لباس‌های کوهنوردی زیر از جنس پولی پروپیلن به‌خوبی عمل می‌کنند، ولی ممکن است کمی خارش‌آور باشند و پس از مدتی بوی نامطبوعی ایجاد کنند. به همین دلیل، پولی‌استر تا حد زیادی جایگزین لباس‌های زیر از جنس پولی پروپیلن شده است.
الیاف پولی‌استر در تماس با پوست احساس نرمی ایجاد می‌کنند و بوی نامطبوع کمتری تولید می‌کنند. علاوه بر این، زمانی که پولی‌استر و پولی پروپیلن در مجاورت پوست استفاده شوند، می‌توانند به‌عنوان عایق خوبی عمل کنند. لباس‌های زیر بلند با وزن بیشتر و همچنین ژاکت و شلوارهایی از الیاف بافته شده به شکل لباس‌های ضخیم یا گشاد و راحت از جنس پولی‌استر نیز در دسترس هستند. این لباس‌ها اگرچه سبک هستند، اما مقاومت آنها در برابر باد کم است و برخی از آنها هم ممکن است حجم زیادی داشته باشند.
نایلون:
این الیاف مصنوعی در اشکال مختلفی تولید می‌شود و به همین دلیل به‌عنوان یک الیاف چندمنظوره در دنیا شناخته می‌شود. در فعالیتهای کوهنوردی و فضای آزاد، الیاف نایلونی عمدتاً در لباس‌های کوهنوردی لایه بیرونی استفاده می‌شوند. انواع مختلف نایلون خصوصیات متفاوتی دارند؛ برخی در برابر باد مقاوم هستند، در حالی که برخی دیگر لیز و نرم هستند. اما همه آنها به داشتن قدرت و دوام بالا معروف هستند.
یکی از نقص‌های نایلون این است که در صورتی که به‌خوبی عمل‌آوری نشده باشد، ممکن است آب را به خود جذب کرده و خشک شدن آنها به‌آهستگی صورت گیرد. زمانی که دو یا چند الیاف با هم مخلوط می‌شوند، خواص نهایی الیاف ترکیب‌شده، معمولاً مابین خواص الیافی است که به‌عنوان مواد اولیه به کار رفته‌اند.
الیاف ضد آب:
کاپشن و شلوارهای ضدآب معمولاً از جنس نایلون یا مواد ترکیبی نایلونی ساخته می‌شوند. با این حال، نایلون به‌تنهایی ضدآب نیست. بنابراین، لباس‌های کوهنوردی ضدآب این گروه خاصیت واترپروفی خود را از ترکیب الیاف دیگر یا شیوه‌های خاصی در تولید و عمل‌آوری الیاف مصنوعی به‌دست می‌آورند.
الیاف ضدآب – غیرتنفسی:
یکی از آسان‌ترین روش‌ها برای تولید لباس‌های ضدآب، پوشاندن آنها با یک لایه پولی‌اورتین است. این لایه غیرتنفسی سبک و نسبتاً ارزان است، اما در برابر ساییدگی و کپک‌زدگی چندان مقاوم نیست. هرچند چنین لایه‌ای مانع نفوذ باران از بیرون می‌شود، اما در برابر عرق و بخار حاصل از بدن هم مانع است.
به عبارت دیگر، زمانی که شما در حال فعالیت سخت هستید، بدن شما عرق و بخار تولید میکند که میتواند لایه عایق را خیس کند. به‌طور مشابه، اگر یک لیوان چای گرم داشته باشید و روی آن یک درپوش پلاستیکی قرار دهید، بخار چای از درون درپوش به‌راحتی جمع می‌شود. بدن شما در این شرایط مشابه یک لیوان چای گرم است و اگر عرق بدن راهی برای خروج از لایه بیرونی نداشته باشد، شما خیس خواهید شد.
| اگر می‌خواهید بیشتر درباره قله کلکچال و مسیرهای صعودش بدونید، مقاله «کلکچال» اطلاعات خوبی به شما می‌ده. |
الیاف ضدآب- تنفسی:
این الیاف به‌منظور کاهش مشکل حبس شدن رطوبت در داخل و خارج طراحی شده‌اند. در هر سانتی‌متر از این لایه نایلونی میلیاردها سوراخ ریز تعبیه شده است. مولکول‌های بخار آب حاصل از تعرق بسیار کوچکتر از مولکول‌های آب هستند و از این سوراخ‌ها به بیرون رانده می‌شوند. حفره‌های موجود در این لایه برای عبور آب به شکل بخار به‌اندازه کافی بزرگ هستند، اما برای عبور آب به‌صورت مایع یا باران، سوراخ‌ها بسیار کوچک هستند. بنابراین، این لایه علاوه بر اینکه ضدآب باقی می‌ماند، تنفس‌پذیر هم هست.
بدون هیچ تعجبی، لایه‌های لباس کوهنوردی ضدآب و تنفسی معمولاً قیمت بالاتری دارند. مانند بسیاری از تجهیزات کوهنوردی، لایه‌های پوششی ضدآب-تنفسی در مارک‌های مختلف تولید و عرضه می‌شوند. از این رو، در اغلب موارد، مشورت با فروشنده برای کسب اطلاعات دقیق‌تر و انتخاب بهترین گزینه ضروری است.
الیاف چسباندنی ضدآب- تنفسی ممبرانی:
این ممبرانها که معروفترین آﻧﻬا گورتکس است، مانند لایه پوششی ضدآب- تنفسی سوراخ‌های میکروسکوپی ریزی در سطح لباس هستند. ممبران ها براساس همان تئوری که در مورد لایه پوششی ضدآب- تنفسی بیان شد عمل می کنند. اما در اینجا این لایه پوششی به صورت جداگانه بر روی نایلون تولید می‌شود. لباس‌هایی که با استفاده از لایه های این چنینی درست می‌شوند، از لباس‌های دارای لایه پوششی ضدآب-تنفسی گران‌تر هستند. اگر در نگهداری آﻧﻬا دقت شود، هر دو نوع این لباس‌ها می‌توانند مدت زیادی دوام بیاورند. هر چند الیاف ضدآب- تنفسی، تکامل یافته تر از لایه های قدیمی نایلون هستند، اما چیز کامل و ایده آلی نیستند.
اگر فعالیت زیاد و سختی داشته باشید، بدن شما عرق زیادی تولید میکند و لایه خارجی لباس از درون خیس می شود. از انجا که بخار عرق تبدیل به مایع شده است، بنابراین مواجه با همان مسئله قدیمی خواهید بود. رفع آب در سطح خارجی هم میتواند تولید مشکل کند. اگر آب باران آنقدر نباشد که آب روی لباس حرکت کند و به پائین بلغزد، بنابراین سطحی خارجی لباس را می پوشاند و سوراخ ها را کیپ می کند و به مقدار زیادی جلوی تنفس کردن لباس را می گیرد.
اغلب لباس‌های ضد آب- تنفسی در قسمت ضدآب خود خوب عمل می کنند، اما طرح های مختلف آﻧﻬا بر روی تهویه آنان تأثیر می گذارد. این مسئله می تواند در رابطه با تکنیک ساختمان آﻧﻬا و چیزهایی مثل زیپ ها، زیربغلها و شکل ان در قسمت بالاتنه باشد. قدرت تنفسی اضافه معمولاً با بالارفتن قیمت هم همراه است.
انواع لباس کوهنوردی:
در هوای سرد، انتخاب لباس مناسب بسیار اهمیت دارد. برای نیم‌تنه بالایی، معمولاً لباس‌هایی مانند زیرپوش‌های بلند، پیراهن‌های پشمی یا الیاف مصنوعی، جلیقه‌های پولار، کت پر و یا لباس‌های پر شده از الیاف مصنوعی مورد استفاده قرار میگیرند. برای نیم‌تنه پایینی نیز میتوانید از زیرشلوارهای گرم بلند، شلوارهای پشمی، الیاف ترکیبی، استرچ، نایلون بافته شده یا پولار استفاده کنید. در شرایط آب و هوایی سردتر، استفاده از لباس‌های کوهنوردی عایق و گرمایی سرتاسری مانند لباس‌های اسکی میتواند گزینه مناسبی باشد.
زیرپیراهن و عرق گیر
حفاظت در مقابل سرما میتواند از لایه زیرین شروع شود؛ به‌ویژه با استفاده از زیرپوش‌های بلند که در لایه مجاور پوست قرار میگیرند. الیاف “فتیله‌ای” پولی پروپیلن و پولیستر در این زمینه بسیار محبوب هستند و برخی از کوهنوردان نیز پشم را ترجیح می‌دهند. این لباس‌ها باید به‌اندازه کافی بلند باشند تا بتوان آنها را درون شلوار قرار داد یا روی شلوار انداخت، زیرا فاصله بین شلوار و لباس‌های لایه بالایی میتواند باعث فرار گرمای بدن شود.
لباس‌های زیر و عرق‌گیرهای یقه‌دار، هرچند وزن بیشتری دارند، اما گرمای بیشتری نیز فراهم می‌کنند. زیرپوش‌های بلند تیره در زیر نور آفتاب حرارت بیشتری جذب کرده و سریع‌تر خشک می‌شوند. لباس‌های با رنگ روشن برای روزهای گرم مناسب‌تر هستند و بلندی آنها به حفظ پوست از آفتاب و حشرات کمک میکند.
در انتخاب لباس‌های کوهنوردی مناسب، توجه به رنگ و نوع الیاف اهمیت زیادی دارد تا بتوانید در شرایط مختلف هوایی، راحتی و حفاظت بهینه از بدن را تجربه کنید.
پیراهن کوهنوردی
پیراهن کوهنوردی باید راحت و بلند باشد تا مانع حرکت آزادانه دست‌ها و عضلات بدن نشود و تنفس به راحتی انجام گردد. در کوهستان، از پیراهن‌هایی با یقه سفت و زبر استفاده نکنید. در تابستان، پیراهن‌های ترکیب نخ و الیاف گزینه مناسبی هستند، در حالی که در زمستان بهتر است از مدل‌های کرکی، پشمی یا الیاف مصنوعی برای لباس کوهنوردی استفاده کنید. پیراهن‌های کوهنوردی معمولاً دارای جیب‌های بیشتری هستند و هیچگاه آستین کوتاه نمی‌باشند. زیرا پیراهن آستین بلند در کوهستان، به‌ویژه در معابر سنگی، از آسیب و خراشیدگی دست‌ها و بازو جلوگیری کرده و پوست بدن را محافظت می‌نماید.
در زمستان، استفاده از بلوز یقه اسکی توصیه می‌شود که نوع پشمی آن به‌عنوان بهترین گزینه شناخته می‌شود. این بلوز علاوه بر نگه‌داشتن حرارت بدن، عایق سرما بوده و به بدن اجازه می‌دهد که به راحتی تنفس کند. همچنین، عرق گیرهای نخی و لباس‌های جین را بهتر است در خانه بگذارید و از آنها در کوهستان‌های سرد استفاده نکنید.
کت گرم کوهنوردی
کت گرم کوهنوردی از تجهیزات ضروری برای لباس کوهنوردی است. معمولاً این کت‌ها دارای کلاه‌هایی هستند که تمام سر و گردن را می‌پوشاند، هرچند نوع بدون کلاه آن نیز در دسترس است. این کت‌ها معمولاً از جنس‌های الیاف پولیستر، پر قو یا پولار دوخته می‌شوند. نوع پر آن در بازار گران‌تر است، اما بدن کوهنوردان را به خوبی گرم نگه می‌دارد. در هنگام انتخاب لباس کوهنوردی، سعی کنید کت گرم کمی گشادتر از کت‌های معمولی باشد تا بتوانید آن را روی همه لباس‌های دیگر پوشیده و راحت‌تر حرکت کنید.
بادگیر
بادگیر کوهنوردی باید به اندازه‌ای باشد که بتوان سایر لایه‌ها را نیز زیر آن پوشید، بدون اینکه فشردگی ایجاد شود یا حرکات و انعطاف بدن محدود گردد. این بادگیر باید دارای کلاه با نقاب باشد و در قسمت گردن، ریسمان‌های کشیدنی برای تنظیم اندازه و کوچکتر کردن قسمت صورت داشته باشد، تا از خیس شدن صورت و گردن جلوگیری کند. کلاه باید آنقدر بزرگ باشد که بتوان یک کلاه ایمنی زیر آن قرار داد، اما بزرگی آن نباید باعث محدود شدن دید (مخصوصاً در جوانب) شود. بادگیر باید قابلیت باز شدن و تنظیم شدن در قسمت‌های مختلف مانند جلو، کمر، زیربغل، جوانب و سرآستین‌ها را داشته باشد تا امکان تهویه وجود داشته باشد و یا لباس را محکم بست.
دندانه‌های زیپ‌ها باید بزرگ و مقاوم باشند و روی زیپ، زبانه‌ای برای جلوگیری از خیس شدن وجود داشته باشد، ولی در عین حال تهویه لباس را ممکن سازد. برخی زیپ‌ها از جنس ضدآب ساخته شده‌اند. درزها و دوخت‌های بادگیر باید به خوبی ضدآب، عایق و محکم باشند. همچنین دسترسی به جیب‌ها باید با دستکش و در حالیکه کوله‌پشتی را به پشت دارید، آسان باشد. جیب‌ها باید دارای درپوش مناسب برای محافظت از باران باشند.
قد بادگیر باید به اندازه کافی بلند باشد تا قسمت کمر شلوار را بپوشاند و در این قسمت باید دارای یک بند کشیدنی باشد تا قسمت پایین تنه را محکم کند. آستین‌ها باید مچ دست را کاملاً بپوشانند و چسبانک، قزن قفلی و گیره‌های مخصوص مچ را به خوبی کیپ نگه دارند.
کاپشن بارانی
بارانی‌ها در انواع مختلفی تولید می‌شوند. مدل استاندارد معمولاً دارای زیپ کامل در جلو است که تهویه هوا را آسان‌تر میکند. بسیاری از کوهنوردانی که به دنبال کاهش وزن و حجم تجهیزات خود و همچنین افزایش مقاومت در برابر باد هستند، انوراک (ژاکت‌های بدون زیپ سراسری جلو) را ترجیح می‌دهند. در هنگام انتخاب بارانی، یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید، قابلیت تنفسی الیاف آن است.
گرم کن زیرشلواری
گرمکن‌ها و زیرشلواری‌ها باید نرم و گرم باشند تا به راحتی به عضلات بدن اجازه حرکت و تنفس دهند. در ارتفاعات بالا، استفاده از زیرشلواری‌های پشمی نرم توصیه می‌شود. برای کوهنوردی‌های بلندمدت در ارتفاعات، استفاده از گرمکن‌ها ضروری است تا عضلات پا گرم و محفوظ باقی بمانند.
شلوار کوهنوردی
یکی از وسایل ضروری در کوهنوردی شلوار مخصوص کوه است که متاسفانه کمتر به آن توجه می‌شود. اگرچه ممکن است برخی تصور کنند که شلوار مخصوص کوهنوردی تفاوت زیادی با شلوار معمولی ندارد، این تصور فقط در مسیرهای ساده صادق است. در مسیرهای سنگی و فنی، شلوار کوهنوردی ضروری است. این شلوار به خوبی شکم، کمر و کلیه‌ها را نگه می‌دارد و با بستن بند پایین شلوار، آزادی بیشتری برای حرکت عضلات پا فراهم میکند. پاچه شلوار به گونه‌ای طراحی شده که از گیر کردن به سنگ و کلوخ جلوگیری کرده و بدن به راحتی در آن تنفس میکند.
شلوار گرم کوهنوردی
شلوارهای کوهنوردی معمولاً از الیاف پولیستر، پلار و پر قو دوخته می‌شوند که بسیار گرم و راحت هستند. این شلوارها برای ارتفاعات بالا، مناطق سردسیر و برنامه‌های زمستانی مناسب هستند. طراحی آنها به گونه‌ای است که از هر طرف دارای زیپ است تا پوشیدن آنها راحت باشد. پارچه این شلوارها باید از الیاف فشرده ساخته شده باشد تا در برابر باد و سائیدگی مقاوم باشند. ترکیب پشم و مواد مصنوعی گزینه خوبی در این زمینه است.
شلوارهای پولار اگرچه وزن کمی دارند، ولی در برابر سائیدگی و باد مقاوم نیستند. بنابراین، بهتر است شلوارهایی انتخاب کنید که در قسمت نشیمنگاه و زانوها دارای لایه‌های مقاوم اضافی باشند. همچنین شلوارهایی با زیپ‌های جانبی می‌توانند برای زمانی که از کرامپون یا اسکی استفاده می‌کنید، راحت‌تر پوشیده شوند.
شلوار بارانی
این لباس ها باید دارای زیپ سراسری باشد تا در حالی که کرامپون، کفش یا اسکی به پا دارید، بتوانید آنها را از تن در بیاورید و یا به تن کنید. از آنجا که شلوارهای بارانی نسبت به کاپشن بارانی کمتر پوشیده می‌شوند (چرا که معمولاً گترها کافی هستند) و این شلوارها در عبور از مناطق دارای درختچه و گیاه یا سرخوردن روی برف از بین می‌روند، بنابراین خرید شلوار بارانی از جنس غیرقابل تنفسی باعث صرفه‌جویی در پول شما می‌شود.
بعضی از کوهنوردان (مخصوصاً در هوای سرد) از شلوارهای ضد آب – تنفسی دارای بندهای روی شانه به عنوان قسمت پایینی لایه بیرونی استفاده می‌کنند. این شلوارها به طور قابل ملاحظه‌ای گرمتر از شلوار بارانی هستند، چرا که قسمت بیشتری از بالاتنه را می‌پوشاند و از ورود برف در قسمت کمر جلوگیری میکند. همچنین، بعضی از این شلوارها دارای لایه عایق گرمایی هستند که مناسب استفاده در برنامه‌های خیلی سرد است. این شلوارها در شرایط کوهنوردی حرفه‌ای و فنی به شدت کاربرد دارند و می‌توانند به راحتی با سایر لایه‌ها ترکیب شوند.
شلوارک کوهنوردی
بعضی از کوهنوردان ترجیح می‌دهند از شلوارک‌های کوتاه تا زانو و بالای گتر استفاده کنند. این انتخاب به آنها این امکان را می‌دهد که هم راحتی بیشتری در حرکت داشته باشند و هم تهویه بهتری صورت بگیرد. علاوه بر این، این نوع شلوار در جلوگیری از خیس شدن پاچه‌های شلوار بر اثر تماس با برف و آب بسیار موثر است. چنین لباس کوهنوردی به کوهنوردان این امکان را می‌دهد که در شرایط مختلف جوی راحت‌تر و با کارایی بیشتر فعالیت کنند.
کلاه
یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: “اگر پاهایتان سرد است، یک کلاه به سر خود بگذارید.” بدون کلاه، سر انسان مانند یک رادیاتور عمل میکند که نصف گرمای بدن از آن خارج می‌شود. زمانی که بدن سرد می‌شود، سیستم داخلی بدن انتقال خون به دست‌ها و پاها را کاهش می‌دهد و آن را برای گرم نگه داشتن نقاط حساس و مهم (از جمله سر) حفظ میکند.
اما زمانی که کلاه بر سر می‌گذارید، این اثر برعکس می‌شود. لباس کوهنوردی معمولاً شامل انواع مختلفی از کلاه کوهنوردی است که به کوهنوردان این امکان را می‌دهد تا با تغییرات حرارتی سریعاً تطبیق پیدا کنند. همراه داشتن چند کلاه باعث می‌شود که بتوانید به راحتی خود را با شرایط جوی متغیر وفق دهید.
جهت جلوگیری از بدشانسی و برده شدن کلاه توسط باد به قعر دره‌ها، بهتر است که کلاه را با ریسمانی به لباس کوهنوردی خود گره بزنید یا بدوزید. کلاه‌های عایق و گرم معمولاً از جنس پشم، پولی پروپیلن یا پولار ساخته می‌شوند. همچنین کلاه‌های توفان که تمام گردن و سر را می‌پوشانند، کارکردهای چندجانبه‌ای دارند و در سرمای شدید، میتوان آنها را به طور کامل پوشید. وقتی هوا گرمتر می‌شود، میتوان کلاه را تا کرده یا بالا زد تا تهویه بهتری برای قسمت یقه و گردن ایجاد شود
دستکش
شاید انگشتان سخت‌ترین قسمت بدن برای گرم‌کردن باشند، چرا که در شرایط سخت و سرد، خون به قسمت‌های دیگر بدن ارسال می‌شود. متأسفانه این تغییر مسیر جریان خون باعث اختلال در کارهایی می‌شود که از طریق انگشتان انجام می‌شوند، مثل کشیدن زیپ یا گره زدن که میتواند باعث کندی حرکت گروه در مواقعی شود که نیاز به سرعت بیشتر برای پیداکردن پناهگاه دارند. برای پیدا کردن دستکش یا دستکش دو انگشتی مناسب برای خود، باید تجربه کسب کنید و بهترین گزینه‌ها را انتخاب کنید. در این انتخاب، باید توافقی بین ضریب‌های گرمایی و خوش‌دستی دستکش برقرار کنید تا بتوانید با راحتی بیشتر از آن در شرایط مختلف استفاده کنید.
بطور کلی، حجیم بودن دستکش به معنی گرم بودن آن است، اما خوش‌دستی آن را کاهش می‌دهد. انتخاب مناسب دستکش جزء ضروریات لباس کوهنوردی است که به‌ویژه در شرایط سخت کمک میکند تا عملکرد شما بهتر باشد.
هرچقدر صعود فنی‌تر می‌شود، مسئله سازگاری این دو ضریب (گرمایی و خوش‌دستی) نیز برجسته‌تر می‌شود. سیستم پوشیدن لایه‌ای را میتوان در مورد دستکش‌ها نیز به کار برد. اولین لایه میتواند یک دستکش پنج انگشتی باشد و برای لایه اضافی از یک دستکش دو انگشتی استفاده شود. دستکش‌های دو انگشتی گرمتر از دستکش‌های معمولی هستند، چرا که انگشتان در آنها کنار هم قرار میگیرند و یکدیگر را گرم نگه می‌دارند. دستکش‌ها باید از الیافی ساخته شوند که در صورت خیس شدن، خاصیت گرمایی خود را حفظ کنند.
جوراب
جوراب باعث ایجاد یک لایه محافظ در زیر پا می‌شود که پا را گرم نگه می‌دارد و از اصطکاک بین پا و کفش جلوگیری میکند. اما جوراب‌های نخی به سرعت خیس می‌شوند و آب را جذب می‌کنند، که موجب چسبیدن به پا و ایجاد تاول می‌شود. اگر کفش‌های شما قابلیت تنفس نداشته باشند، عرق پا در داخل کفش جمع می‌شود و باعث ناراحتی می‌شود.
جوراب‌های از جنس الیاف مصنوعی مانند پولیستر، نایلون و آکریل سریع‌تر از جوراب‌های پشمی خشک می‌شوند و از این رو برای کوهنوردی مناسب‌ترند. بسیاری از کوهنوردان دو جفت جوراب می‌پوشند؛ یکی از آنها معمولاً نازک و از جنس نخی است که عرق پا را جذب کرده و آن را خشک نگه می‌دارد، و جوراب دوم که ضخیم‌تر است، رطوبت را از جوراب اول جذب میکند و به ایجاد یک لایه گرمایی در زیر پا کمک میکند.
همچنین، برخی کوهنوردان یک جفت جوراب نیمه‌کلفت یا ضخیم از جنس پشم یا الیاف مصنوعی انتخاب می‌کنند که معمولاً بخشی از مجموعه لباس کوهنوردی آنها به حساب می‌آید. در عین حال، استثناهایی نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، یک سنگ‌نورد ممکن است ترجیح دهد که کفش‌هایش به طور کامل به پای او بچسبند و اصلاً جوراب نپوشد یا فقط از یک جوراب نازک استفاده کند.
یک کوهنورد در روزهای گرم ممکن است تنها از یک جفت جوراب استفاده کند، در حالی که در زمستان، برخی ممکن است سه جفت جوراب را در یک کفش بزرگ بپوشند. در هر صورت، باید طوری جوراب بپوشید که پاهای شما فضای کافی برای حرکت داشته باشند، زیرا لباس کوهنوردی شما باید به گونه‌ای طراحی شود که مانع از محدودیت گردش خون و کاهش گرما نشود.
گتر
در طول فعالیتهای کوهنوردی، ورود آب، برف، شن و ماسه از بالای کفش میتواند باعث ناخوشایندی و حتی بروز مشکلات جدی شود. گتر یکی از تجهیزات ضروری است که میتواند فاصله بین کفش و شلوار را پوشش دهد و از ورود هرگونه آب، برف یا ذرات به داخل کفش جلوگیری کند.
کوهنوردان در هر دو فصل تابستان و زمستان از گتر استفاده می‌کنند، زیرا باران، شبنم، گل و برف می‌توانند در تمام طول سال موجب خیس شدن شلوار، جوراب و کفش شوند. پاهای نمناک، انگشتان سرد و حتی سوراخ‌های کوچک در شلوار میتواند به راحتی مشکلات جدی ایجاد کند و در صورت عدم مراقبت، منجر به سرمازدگی شود. به همین دلیل انتخاب درست گتر برای حفاظت از پاها در برابر شرایط سخت بسیار اهمیت دارد و یکی از اجزای مهم لباس کوهنوردی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت.
متداول‌ترین کاربرد گتر، جلوگیری از خیس شدن پاها و کفش‌ها است. گتر باید کاملاً ضدآب باشد تا از ورود آب، برف و گل به داخل کفش جلوگیری کند. در حقیقت، گتر باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که خشکی پاها را در طول برنامه صعود تضمین کند. یک پای خشک از پای خیس بسیار گرمتر است و این موضوع میتواند از سرمازدگی و مشکلات ناشی از آن جلوگیری کند. همچنین گتر باید علاوه بر ضدآب بودن، به نگهداری گرمای بدن کمک کند تا خطر سرد شدن پاها به حداقل برسد.
گتر همچنین میتواند از فرسایش و آسیب به لباس‌ها جلوگیری کند. در بسیاری از مواقع، سخمه کرامپون‌ها به شلوار یا کفش گیر میکند و باعث پارگی آنها می‌شود. گترهای مقاوم که به درستی ساخته شده‌اند، این خطر را کاهش می‌دهند و در صورت پارگی، هزینه تعویض گتر نسبت به شلوار کوهنوردی یا کفش بسیار کمتر است. گتر باید به‌گونه‌ای طراحی شود که به‌طور کامل به رویه کفش بچسبد و از ورود برف بین کفش و گتر جلوگیری کند. این موضوع میتواند خطر گیر کردن سخمه کرامپون‌ها را نیز کاهش دهد.
چـند نکتـه بسیار مـهم در انتخاب لباس مناسب کوهنوردی :
توجه داشته باشید که هیچ لباسی به تنهایی مناسب همه کوهنوردان یا تمامی شرایط کوهنوردی نیست. هر کوهنوردی ممکن است با توجه به وضعیت جسمانی، سوخت و ساز بدن و نیازهای شخصی خود، سیستم لباسی متفاوتی انتخاب کند. همچنین، یک کوهنورد ممکن است در هر برنامه کوهنوردی از یک سیستم لباس خاص استفاده نکند و لباس کوهنوردی مختلفی را بسته به فصل و نوع صعود به تن کند. به این ترتیب، انتخاب لباس مناسب باید با توجه به نیازهای فردی و شرایط محیطی انجام گیرد. بهترین روش برای انتخاب لباس در کوهنوردی این است که با تجربه و امتحان، سیستم لایه‌چینی مناسبی پیدا کنید.
اگر در کوهنوردی تازه‌کار هستید، بهتر است لباس‌های بیشتری نسبت به آنچه که سیستم لایه‌ها نیاز دارند به همراه داشته باشید تا بتوانید در شرایط مختلف خود را گرم و خشک نگه دارید. تنها زمانی باید یک لباس را از فهرست وسایل خود حذف کنید که مطمئن شوید در هر شرایطی میتوانید بدون آن لباس هم ایمن بمانید. همچنین، تلاش کنید که وزن لباس‌های خود را پایین بیاورید، اما نه به بهای به خطر انداختن سلامتی و ایمنی خود. پیش از هر برنامه کوهنوردی، حتماً وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و با توجه به پیش‌بینی شرایط جوی، وسایل مورد نیاز را بسته‌بندی کنید.
هنگام خرید لباس کوهنوردی، حتماً از فروشنده در مورد ویژگی‌ها و کارکردهای آن سؤال کنید و برچسب‌ها و نوشته‌های همراه لباس را به دقت مطالعه کنید. مهم است که عملکرد لباس را در شرایط مختلف، مانند وقتی که خیس می‌شود، ارزیابی کنید. همچنین، علاوه بر قیمت، باید به دوام، استفاده چندمنظوره و قابلیت اعتماد لباس توجه ویژه‌ای داشته باشید. انتخاب لباس با کیفیت و مناسب میتواند تفاوت زیادی در راحتی و ایمنی شما در طول صعودهای کوهنوردی ایجاد کند.
لباس کوهنوردی معمولاً از الیاف مصنوعی و قابل اشتعال تهیه می‌شوند، بنابراین قرار دادن آنها نزدیک شعله آتش برای خشک کردن یا گرم کردن میتواند بسیار خطرناک باشد. همچنین، این لباس‌ها در تماس با اشیای داغ نیز آسیب‌پذیرند و ممکن است سوخته یا پاره شوند. به همین دلیل، هنگام استفاده از تجهیزات حرارتی یا نزدیک بودن به آتش، باید مراقب باشید و از تماس مستقیم لباس‌ها با منابع حرارتی خودداری کنید تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.
عرق، گل و هر گونه کثیفی می‌توانند الیاف لباس کوهنوردی را آلوده کرده و سوراخ‌های تنفسی آن را مسدود کنند، که این امر موجب کاهش قدرت تنفسی لباس می‌شود. همچنین، برخی شوینده‌ها و پاک‌کننده‌ها می‌توانند لایه‌های محافظ لباس را از بین ببرند. بنابراین، برای حفظ عملکرد لباس‌های کوهنوردی و افزایش طول عمر آنها، بهتر است از فروشنده یا تولیدکننده مشورت بگیرید و از روش‌های مناسب برای تمیز نگه‌داشتن لباستان آگاه شوید.
گرچه لباس‌های تنفسی باید همیشه تمیز نگه داشته شوند تا بیشترین کارایی و طول عمر را داشته باشند، اما شستن آنها پس از هر بار استفاده همیشه ایده خوبی نیست. حرکت دورانی ماشین لباسشویی میتواند باعث آسیب دیدن یا جدا شدن لایه ضدآب رویی لباس شود، که در نتیجه عملکرد لباس را کاهش می‌دهد. برای افزایش دوام لباس‌های کوهنوردی، بهتر است روش‌های شستشو و مراقبت خاصی را که توسط تولیدکنندگان توصیه می‌شود، دنبال کنید.
هرگز لباس کوهنوردی خود را اتو نکنید و از شستشو با آب داغ یا مواد شوینده قوی خودداری کنید. برای شستشو بهتر است از آب ولرم و شوینده‌های ملایم استفاده نمایید. برای خشک کردن، لباس‌ها را در سایه قرار دهید تا به آرامی خشک شوند و از پهن کردن آنها در مقابل آفتاب مستقیم پرهیز کنید، زیرا نور خورشید میتواند به الیاف و لایه‌های ضدآب لباس آسیب برساند.
در برنامه‌های زمستانی، لباس‌های خیس خود را ابتدا در چادر آویزان کنید و قبل از خواب آنها را به داخل کیسه خواب ببرید تا برای صبح روز بعد خشک و قابل استفاده شوند. به خشک کردن جوراب‌ها نیز توجه ویژه‌ای داشته باشید؛ اگر احساس می‌کنید که ممکن است تا صبح داخل کیسه خواب نیز خشک نشوند، آنها را زیر پیراهن خود و روی شکمتان قرار دهید تا خشک شوند. همچنین، برف روی لباس کوهنوردی بیرونی و گترها را قبل از وارد شدن به چادر با برس یا فرچه کوچکی که همراه دارید، پاک کنید تا از خیس شدن وسایل داخل چادر جلوگیری شود و لباس کوهنوردی شما سریع‌تر خشک شوند.
از آنجا که لباس کوهنوردی از تنفس بالایی برخوردارند، بدن شما هنگام فعالیت کمتر خیس می‌شود و تعرق بدنتان را کمتر متوجه خواهید شد. به همین دلیل، اگر بیش از حد نیاز لباس به تن داشته باشید، ممکن است با تعرق شدید، آب بدن خود را از دست بدهید، بدون آنکه متوجه شوید.
جدا از هرگونه امکاناتی، بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای شما، کوله‌ای است که با آناتومی بدن شما تناسب داشته باشد و در آن احساس راحتی کنید. یکی از نکات اصلی در انتخاب کوله پشتی کوهنوردی، توجه به سایز کوله پشتی (اسمال، مدیوم، لارج) است. برای این کار باید طول نیم تنه خود را اندازه‌گیری کنید، نه قد خود را! این کار به شما کمک میکند تا کوله‌ای متناسب با اندام‌تان انتخاب کنید که در طول مسیر کوهنوردی نه تنها راحت‌تر باشید، بلکه احساس خستگی کمتری هم داشته باشید. در واقع، انتخاب سایز درست میتواند تجربه شما از کوهنوردی را به طرز چشمگیری بهتر کند.
در این مقاله به چند روش برای اندازه‌گیری نیم تنه خود اشاره می‌کنیم، اما توجه داشته باشید که بهترین راهنمای شما، مشاوران تخصصی فروشگاه‌ها هستند که با بررسی دقیق و تخصصی، بهترین کوله پشتی کوهنوردی را به شما معرفی می‌کنند. این مشاوران با توجه به سایز و نیاز شما، می‌توانند انتخاب بهتری برایتان داشته باشند.
همچنین سعی کرده‌ایم تا نکاتی برای تنظیم تناسب کوله پشتی و چند نکته ظریف برای راحتی بیشتر در حمل آنها ارائه دهیم. توجه داشته باشید که برای خرید کوله پشتی کوهنوردی و آشنایی با ویژگی‌های هر یک، حتماً مقاله جامع ما با عنوان “چگونه بهترین کوله پشتی را برای کوهنوردی انتخاب کنیم” را مطالعه فرمایید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما میتواند تأثیر زیادی بر راحتی در سفرهای کوهنوردی داشته باشد، پس این نکات را جدی بگیرید!
چگونه نیم تنه ی خود را اندازه بگیریم ؟
برای اندازه گیری صحیح ، شما نیاز به یک دوست برای اندازه گیری و یک عدد متر دارید :
سر خود را به سمت جلو خم کنید و برآمدگی استخوانی که از سمت شانه شما به گردن می‌رسد را حس کنید. این مهره‌ی 7 گردن شماست و دقیقاً بالای نیم تنه شما قرار دارد. این نقطه مهم برای اندازه‌گیری دقیق سایز کوله پشتی کوهنوردی است، زیرا باید مطمئن شوید که کوله به درستی روی شانه‌ها و کمر شما قرار گیرد. تنظیم دقیق کوله پشتی میتواند راحتی شما را در طول مسیرهای کوهنوردی به میزان زیادی افزایش دهد.
در هر طرف بدن خود ، دستان خود را از سمت قفسه سینه به بالای استخوان لگن حرکت دهید . ( به آن قله ییلیاک می گویند ) . با انگشت اشاره ی خود که به سمت جلو و شست که به رو به عقب اشاره می کند ، یک خط مجازی در ذهنتان، بین شست ها بکشید . این قسمت در کمر شما دقیقا پایین نیم تنه ی شما می باشد .
بلند شوید و کاملاً راست بایستید. از دوستتان بخواهید که فاصله بین مهره 7 گردن و خط مجازی بین شست‌های شما را اندازه‌گیری کند. این اندازه، نیم تنه شما خواهد بود که برای تنظیم کوله پشتی کوهنوردی اهمیت زیادی دارد. با داشتن این اندازه دقیق، میتوانید کوله‌ای انتخاب کنید که به طور کامل با آناتومی بدن شما تطابق داشته باشد و تجربه‌ای راحت و بدون دردسر از کوهنوردی داشته باشید.
از اندازه ی نیم تنه ی خود، برای انتخاب کوله پشتی کوهنوردی استفاده کنید :
توجه داشته باشید که اندازه نیم تنه در هر فردی با دیگری متفاوت است، بنابراین حتماً قبل از خرید، اندازه دقیق آن را به دست آورید. اگر در انتخاب سایز مناسب کوله پشتی و اندازه‌گیری آن به مشکل برخوردید، بهتر است کوله‌ها را به تن کنید و از راحتی و تناسب آنها مطمئن شوید. بهترین کوله پشتی‌ها، کوله‌هایی هستند که با فیزیک بدن شما کاملاً تطابق دارند و در آن احساس راحتی می‌کنید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی که متناسب با بدن شما باشد، نه تنها راحتی بیشتر در حمل را فراهم می‌آورد بلکه میتواند تجربه شما از سفرهای کوهنوردی را به طرز چشمگیری بهبود بخشد.
دور کمر و لگن خود را اندازه گیری کنید :
با اینکه خیلی کم پیش می‌آید که هماهنگی سایز نیم تنه با کوله پشتی، سایز لگن و کمر شما را به طور کامل پوشش ندهد، باز هم اندازه‌گیری دقیق آن اهمیت زیادی دارد. چرا که تقریباً بیشتر وزن کوله پشتی شما به استخوان‌های لگن و پا انتقال پیدا میکند، بنابراین تناسب کمربند کوله پشتی امری ضروری است.
برای اندازه‌گیری، متر را به دور لگن خود (دقیقاً قله‌ی ایلیاک که در اندازه‌گیری نیم تنه آن را پیدا کردید) بپیچید. این خط کمی بالاتر از کمربند شما قرار می‌گیرد (همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است). توجه داشته باشید که سایز کمربند کوله پشتی کمی متفاوت از سایز کمر شماست، اما تنظیم کوله پشتی کوهنوردی که دقیقاً با لگن و کمربند شما همخوانی داشته باشد، باعث می‌شود که فشار به ناحیه کمر کاهش یابد و راحتی بیشتری در حمل کوله داشته باشید.
تنظیم سایز نیم تنه :
قابلیت تغییر در اسکلت کوله پشتی، در بیشتر کوله پشتی‌های کوهنوردی یافت می‌شود. با این ویژگی، کوله پشتی شما دامنه بیشتری و دقیق‌تری از سایز نیم تنه را برای هر فرد معین میکند. برندهای مختلف از سیستم‌های اندازه‌گیری مختلفی استفاده می‌کنند، اما اغلب آنها بسیار ساده و کاربرپسند هستند. اگر کوله پشتی با این ویژگی را انتخاب کردید، سایز نیم تنه شما اولین و مهمترین عامل در تنظیم تناسب کوله پشتی خواهد بود.
اگر تنظیمات دیگر کوله پشتی برای شما مناسب نبود، دوباره سایز نیم تنه خود را اندازه‌گیری کنید. حتی با وجود بندهای قابل تنظیم، نمی‌توان این ویژگی را نادیده گرفت و باید در تمام قسمت‌های بدن، به راحتی و تناسب برسید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما باعث می‌شود که در طول مسیرهای طولانی کوهنوردی، فشار کمتری به بدنتان وارد شود. اگر در این قسمت مشکلی دارید، حتماً با مشاوران فروشگاه مشورت کنید تا شما را در انتخاب بهترین کوله پشتی راهنمایی کنند.
تنظیم بند های کوله پشتی در خانه :
کوله پشتی کوهنوردی شما تعداد زیادی بند دارد تا بتواند حجم و وزن بار را برای راحتی بیشتر کمر شما تنظیم کند. پاهای شما تعدادی از قوی‌ترین عضلات بدن را تشکیل می‌دهند، بنابراین هدف اصلی این است که با تنظیم این بندها، اکثر وزن کوله را به لگن خود انتقال دهید تا احساس راحتی بیشتری داشته باشید. این کار باعث می‌شود که فشار از ناحیه کمر کاهش یابد و وزن کوله به‌طور یکنواخت‌تری در بدن شما توزیع شود. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی بطور مناسب و تنظیم دقیق بندها میتواند تجربه شما از کوهنوردی را بسیار راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کند.
شما 4 بند اصلی را روی کوله پشتی خود مشــــاهده می کنید :
بند کمبرند
بندهای شانه
بندهای بالابر
بند سینه
با وزنی معادل 7 کیلوگرم ، برای تنظیم کوله پشتی خود و شبیه سازی بار استفاده کنید . شما همچنین به یک آینه و یا یک دوست نیاز دارید تا پس از تنظیم هر یک از بندها ، میزان تناسب را در بدن شما، تشخیص دهند . قبل از این که شروع کنید، تمام بند ها را شل کنید .
تنظیمات این بند ها، در دو مرحله رخ می دهند :
قسمت اصلی : بندهای شانه و کمربند
قسمت پایانی : بند های بالابر و قفسه سینه
از آنجایی که که تناسب کوله پشتی برای بدن امری قابل تغییر است ، کوهنوردان با تجربه سعی می کنند با تغییرات جزئی کشش در بند های کوله پشتی ، فشار در نقاط مختلف عضلات را، از بین ببرند و به تناسبی دلخواه برسند .
1 – کمـــــربند
کوله پشتی را به تن کنید و کمربند کوله پشتی را تا جایی که پدها (بالشتک‌ها) در دو طرف استخوان‌های لگن (قله ایلیاک) قرار گیرند، تکان دهید. اگر کمربند خیلی پایین یا بالا قرار گرفته است، سعی کنید بندهای شانه را شل یا سفت کنید تا کمربند در نقطه‌ای مشخص و مناسب قرار بگیرد. این تنظیمات کمک می‌کنند تا وزن کوله به درستی روی بدن شما توزیع شود و فشار کمتری به کمر وارد شود. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما و تنظیم دقیق بندها، راحتی و تعادل بیشتری را در طول مسیرهای کوهنوردی فراهم می‌آورد.
سگک کمربند را ببندید و آن را محکم کنید . مواظب باشیدکه آن را بیش از حد محکم نکنید ( کمربند باید بدون این که به لگن شما فشار بیاورد محکم و سفت شده باشد) بالشتک ها و پدهای کمربند را بررسی کنید تا دقیقا بالای استخوان لگن شما قرار گرفته باشد ، اگر اینطور نیست، بند های کمربند و شانه خود را دوباره تنظیم کنید . طول و کشش های مختلفی را امتحان کنید تا به بهترین نقطه برای جایگیری آنها برسید .
پدهای کمربند باید مقداری از قسمت جلویی استخوان‌های لگن شما را پوشش دهند. همچنین سعی کنید تا نزدیک به 2.5 سانتی‌متر از هر دو طرف سگگ کمربند، فضای خالی داشته باشید. اگر این فضا به درستی تنظیم نشده بود، حتماً به کارکنان فروشگاه اطلاع دهید تا کوله پشتی با کمربند کوچکتر برای شما بیاورند. این نکته مهم است چرا که تناسب درست در تنظیم کوله پشتی کوهنوردی و تنظیم صحیح کمربند باعث می‌شود وزن کوله به‌طور یکنواخت روی بدن شما توزیع شده و راحتی و حمایت بهتری در طول مسیر کوهنوردی داشته باشید.
2 – بند های شانه
بندهای شانه را برای محکم و سفت کردن به سمت پایین بکشید. این بندها باید نزدیک و روی شانه‌های شما قرار بگیرند، اما نباید از آنها برای حمل بار سنگین استفاده کرد. اگر بندهای شانه را خیلی سفت کنید، فشار زیادی به شانه، گردن و عضلات پشت شما وارد می‌شود و ممکن است در صعودهای بعدی دچار مشکل شوید.
بررسی کنید تا لنگرگاه بند شانه روی کوله پشتی 2 تا 5 سانتی‌متر پایین‌تر از بالای شانه‌های شما باشد (تقریباً روی تیغه‌های شانه). اگر اینطور نیست، یا کمربند شما در سطح مناسبی قرار ندارد یا سایز نیم تنه شما اشتباه اندازه‌گیری شده است. تنظیم درست بندهای شانه و تنظیم کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما میتواند تجربه شما از کوهنوردی را راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کند.
کشش و طول بند های شانه را، با محکم و شل کردن آن تنظیم کنید . سعی کنید بندهای کوله پشتی را در بازه ای کم و دقیق افزایش دهید تا فشار از روی عضلات شما کاسته شود .
3 – بند های بالابر
این بندها، بند عبوری از روی شانه‌های شما را به لنگرگاهی در قسمت پشتی کوله پشتی متصل می‌کنند. زمانی که تجهیزات را در کوله پشتی قرار داده‌اید و کوله شما تحت فشار قرار گرفته است، این بندها باید به سمت بدن شما در زاویه 45 درجه قرار گیرند.
این بندها را بیش از حد محکم و سفت نکنید! فشار بیش از حد در این بندها میتواند به مفصل‌های شانه صدمه بزند و باعث ناراحتی شما در کوهنوردی شود. آنها را برای راحتی بیشتر خود در حمل کوله پشتی تنظیم کنید. اگر قسمت خالی در بالای شانه‌های خود حس کردید، بندهای بالابر را شل کنید و دوباره امتحان کنید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی باعث می‌شود که فشار به‌طور یکنواخت توزیع شده و شما تجربه راحت‌تری از حمل کوله داشته باشید.
4 – بند سینه
بند سینه کوله پشتی خود را به اندازه‌ای بکشید تا با ارتفاعی مناسب روی قفسه سینه شما قرار گیرد. معمولاً این اندازه باید 2 سانتی‌متر بالاتر از ترقوه باشد.
بند سینه را محکم کنید و سگگ آن را ببندید تا بندهای شانه به اندازه‌ای برسند که دست‌ها و بازوهای شما به راحتی حرکت کنند. کوهنوردان معمولاً این اشتباه را می‌کنند و بند سینه را بیش از حد سفت می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا بندها کج و بیش از حد محکم شوند، عضلات ماهیچه‌های شما تحت فشار قرار گیرند و تنفس شما سخت‌تر و محدودتر شود.
تنظیم درست بند سینه و سایز کوله پشتی کوهنوردی باعث می‌شود که وزن کوله به‌طور یکنواخت روی بدن شما توزیع شده و حرکت و تنفس شما راحت‌تر باشد. این نکات را رعایت کنید تا در طول مسیرهای کوهنوردی، تجربه‌ای راحت و بدون دردسر داشته باشید.
تنظیم کوله پشتی کوهنوردی :
بعد از طی مسافتی نزدیک 16 کیلومتر، تناسب کوله پشتی شما با بدن، تغییر می کند و دیگر شبیه چیزی نیست که در ابتدای مسیر آن را تنظیم کرده بودید. اگر می خواهید در طول صعود خود، احساس راحتی بیشتری با کوله پشتی بکنید ، نیاز دارید تا به صورت مداوم کوله پشتی و بند های آن را بررسی کنید .
راهکارهایی برای تناسب بیشتر کوله پشتی در صعود :
زمانی که کوله پشتی خود را خریداری کردید، سعی کنید طول بندهای آن را در بازه‌ای گسترده تغییر دهید تا بتوانید به بهترین و راحت‌ترین تناسب کوله پشتی خود برسید. این کار به شما کمک میکند تا سایز کوله پشتی کوهنوردی خود را به دقت تنظیم کنید و وزن کوله را به‌طور یکنواخت روی بدن خود توزیع کنید. با این روش، شما تجربه راحت‌تری از حمل کوله خواهید داشت و فشار کمتری به شانه‌ها و کمرتان وارد می‌شود. تنظیم دقیق بندها باعث می‌شود که در طول مسیرهای کوهنوردی، راحتی و آزادی حرکت بیشتری داشته باشید.
سعی کنید زمانی که به یک تناسب رسیدید، طول بند ها، اندازه ی اسکلت و .. را در حافظه خود دخیره کنید تا اگر خواستید دوباره در مسیر به آن حالت برگردید، مشکلی نداشته باشید .
زمانی که در حال کوهنوردی هستید ، طول بند ها را کم و زیاد کنید تا به نقطه ای برسید که فشار و درد کمتری در حمل کوله پشتی احساس می کنید . مسیر کوهنوردی و روش آزمون و خطا، برای شما مشخص می کنند تا چه تغییراتی در کوله پشتی خود اعمال کنید .
یکی از شیوه‌های کاربردی برای کاهش خستگی، محکم کردن بندهای شانه و شل کردن کمربند آن است. این کار باعث می‌شود که وزن کوله پشتی بیشتر روی شانه‌ها توزیع شود و فشار کمتری به ناحیه کمر وارد شود. کمی بعد، این حرکات را برعکس انجام دهید و کمربند را محکم کنید و بندهای شانه را شل کنید تا فشار به طور متعادل بین شانه‌ها و کمر تقسیم شود. این تنظیمات به شما کمک میکند تا خستگی را کاهش دهید و راحتی بیشتری در حمل کوله پشتی داشته باشید.
انتخاب سایز کوله کوهنوردی مناسب و تنظیم کوله پشتی کوهنوردی، تأثیر زیادی بر تجربه شما از کوهنوردی دارد و میتواند کمک کند تا در طول مسیر، احساس راحتی بیشتری داشته باشید.
موقعیت بدن خود را بشناسید : اگر بدن و سر شما کمی به سمت جلو معطوف باشد ، در حمل بار و کوله پشتی خود احساس تعادل بیشتری می کنید .
هر زمانی که نیاز به استراحت داشتید ،کوله پشتی خود را دربیاورید . این باعث می شود تا عضلات کمر و پشتی شما کمی استراحت کند و نفس بکشند . در این استراحت های کوتاه ، تمرینات کششی را فراموش نکنید تا صعودی آسوده و بدون هرگونه آسیب دیدگی داشته باشید . در پایان، اگر در چیدمان تجهیزات سفر در کوله پشتی خود به مشکلی برخورید ، مقاله ” چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟ ” را، در سایت مطالعه فرمایید.
جمع بندی
برای انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی، باید کوله‌ای متناسب با آناتومی بدن خود را انتخاب کنید. یکی از نکات کلیدی توجه به تنظیم کوله پشتی کوهنوردی و اندازه‌گیری طول نیم تنه است. این کار باعث می‌شود کوله به‌طور بهینه روی بدن شما قرار گیرد و تجربه کوهنوردی راحت‌تر شود. تناسب کمربند کوله نیز اهمیت دارد چرا که بیشتر وزن کوله به استخوان‌های لگن منتقل می‌شود. بسیاری از کوله‌ها قابلیت تغییر اندازه دارند که این امکان را به شما می‌دهد تا تناسب دقیق‌تری پیدا کنید.
برای استفاده بهتر، طول بندهای کوله را تغییر دهید و آنها را تنظیم کنید تا فشار روی شانه‌ها و کمر یکنواخت توزیع شود. در حین کوهنوردی، میتوانید طول بندها را برای کاهش خستگی تغییر دهید و تجربه‌ای راحت‌تر داشته باشید. تنظیم کوله پشتی کوهنوردی و انتخاب سایز کوله پشتی کوهنوردی متناسب با بدن شما، میتواند فشار را کاهش دهد و حرکت شما را راحت‌تر کند.
زمان مطالعه: 8دقیقهیکی از بزرگترین و جذاب‌ترین چالش‌هایی که در زندگی میتوانید تجربه کنید، زدن کمپ در جنگل پر از درخت است. البته این کار علاوه بر هیجان یک چالش بزرگ محسوب می‌شود و طبیعتاً وقتی یک شب زندگی در این شرایط هم سختی‌های خاص خودش را دارد. برای اینکه تا جای امکان سختی زندگی در کمپ جنگلی را کاهش دهید باید پیش‌بینی‌های لازم را داشته باشید و امکانات مناسبی را فراهم نمایید. اگر همه چیز را به خوبی آماده کنید و برنامه‌ریزی درستی داشته باشید از کمپ زدن در جنگل لذت فراوانی خواهید برد.
چگونه مکان مناسب برای کمپ تو جنگل را شناسایی کنیم؟
اولین چیزی که برای کمپ جنگل به آن احتیاج دارید، یک مکان مناسب و بی‌خطر است. برای اینکه بهترین مکان را جهت کمپ جنگلی انتخاب کنید بهتر است به نکات زیر توجه کنید:
وقتی محلی وجود دارد که اجازه کمپینگ در آن داده نمی‌شود سریعاً آن را ترک کرده و از میان گزینه‌های خودتان حذف کنید. طبیعتاً مسئولین محلی به دلایل گوناگون تشخیص دادند که آن محیط برای کمپ زدن مناسب نیست.
ترجیحا سعی کنید سراغ محلی بروید که برخی امکانات مثل سرویس بهداشتی در آن وجود داشته باشد. البته اگر با کمپر به سفر می‌روید یا امکان ایجاد سرویس بهداشتی سیار دارید میتوانید در محل‌های دیگر هم کمپ بزنید.
نکته دیگری که برای زدن کمپ در جنگل رعایت آن الزامی است بررسی ایمنی محل میباشد. شما باید محلی را برای کمپ زدن انتخاب کنید که بیشترین ایمنی را داشته باشد و از حیوانات وحشی مثل خرس دور باشد.
اگر در جنگل مسیرهای فرسوده دیدید به هیچ وجه در آنها کمپ نزنید. این گونه نقاط محلی برای عبور و مرور حیوانات هستند و در صورتی که اقدام به کمپ جنگلی در آنها کنید با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد.
نکات ضروری برای کمپ جنگل در طبیعت
اگر می‌خواهید تجربه کمپ زدن در جنگل به بهترین شکل اتفاق بیفتد باید موارد گوناگونی را رعایت نمایید. چند نکته ضروری هستند که با رعایت آنها میتوانید کمپ جذابی در جنگل ایجاد کنید. نکات ضروری کمپ جنگلی را خدمتتان بیان می‌نماییم:
قبل از زدن کمپ شرایط آب و هوایی را بررسی کنید و مطمئن شوید که باد شدید یا باران در محدوده مورد نظر شما اتفاق نیفتد.
زمانی که می‌خواهید در جنگل کمپ بزنید برای دفع حشرات باید برنامه جدی داشته باشید. پیشنهاد می‌کنیم علاوه بر ابزاری که برای دفع حشرات همراه خود میبرید داروهای ضد حساسیت هم داشته باشید و آنها را مصرف کنید.
یکی از الزامات کمپینگ در طبیعت همراه داشتن کیت کمک‌های اولیه است. به هیچ وجه بدون جعبه کمک‌های اولیه به جنگل نروید و احتمال هرگونه رخدادی را در ذهن خودتان داشته باشید.
اگر می‌خواهید شب آرامی را در جنگل پشت سر بگذارید چادر اسکان خودتان را به خوبی نصب نمایید. نباید چادر را به گونه‌ای نصب کنید که در جنگل خواب سختی داشته باشید و فشار به گردنتان بیاید.
طبیعتاً وقتی کمپینگ جنگلی می‌زنید باید آتش برپا کنید و از آن برای روشنایی یا گرم کردن غذا استفاده کنید. با این حال باید مراقب آتش باشید و به خوبی آن را خاموش کنید.
کمپ در جنگل بدون خطر نیست و میتواند مشکلات زیادی برای طبیعت‌گران ایجاد کند. برای اینکه کمپ جنگلی شما با چالش‌های کمتری همراه باشد بهتر است این خطرات را بشناسید و برای مقابله با آنها آماده شوید:
شرایط آب و هوایی نامساعد یکی از خطراتی است که در کمپینگ‌های جنگلی وجود دارد. برای مقابله با شرایط آب و هوایی پیش بینی نشده حتماً تجهیزات مناسبی همراه خودتان داشته باشید و لباس گرم یا سرد به اندازه کافی ببرید.
دومین چالشی که معمولاً در شرایط کمپ در جنگل با آن مواجه می‌شویم احتمال حمله حیوانات وحشی است. در بسیاری از جنگل‌ها خرس، گرگ یا مار وجود دارد و برای مقابله با آنها باید آمادگی کامل داشته باشیم.
گم شدن و فراموشی مسیر یکی دیگر از خطرات محتمل در جنگل است. برای مقابله با این مشکل حتماً یک نقشه یا جی پی اس همراه خودتان ببرید و با دیگر اعضا ارتباط مستقیم داشته باشید.
بیماری یا آسیب دیدن هنگام زندگی در جنگل امری رایج است. متاسفانه بسیاری از افرادی که اقدام به ایجاد کمپ در جنگل می‌کنند برای این شرایط آمادگی ندارند و با مشکلات جدی مواجه می‌شوند.
اگر می‌خواهید خاطره کمپ زدن در جنگل با ناکامی همراه نباشد حتماً قبل از هر اقدامی آب و غذا به اندازه کافی با خودتان ببرید.
لیست لوازم مورد نیاز کمپینگ در جنگل
اگر به دنبال کمپ تو جنگل هستید باید برخی وسایل ضروری برای این کار را بشناسید. برای کمپ جنگلی بهتر است لوازم زیر را همراه خودتان داشته باشید:
اولین چیزی که برای کمپ نیاز دارید یک سرپناه است. متداول‌ترین سرپناه در این شرایط چادر است که میتوانید آن را همراه خودتان به راحتی حمل کنید.
کیسه خواب از دیگر لوازمی است که به نظر می‌رسد هنگام کمپینگ زدن در جنگل کاربردهای زیادی داشته باشد پس حتماً آن را همراه خودتان ببرید.
چراغ قوه یا فانوس برای روشن کردن چادر و مشاهده اطراف یکی از لوازم ضروری کمپ در جنگل خواهد بود.
ضد آفتاب و جعبه کمک‌های اولیه که قبلاً هم به آن اشاره کردیم از دیگر لوازمی هستند که حتماً باید همراه خودتان ببرید تا با بیماری‌های کمتری مواجه شوید.
برای اینکه کمپ جنگلی بهتری داشته باشید توصیه می‌کنیم حتماً وسایل آشپزخانه و باربیکیو را همراه خودتان به جنگل ببرید.
قبل از اینکه به جنگل بروید و در آن کمپینگ بزنید به هیچ وجه آب را فراموش نکنید و حتماً چند بطری آب همراه خودتان داشته باشید.
|در بریم کوه بخوانید : معرفی ضروری ترین لوازم کوهنوردیو کمپینگ |
کمپ در جنگل بارانی
یکی از چالش‌های جدی در زندگی انسان این است که اقدام به زدن کمپ در جنگل بارانی کند. البته گاهی اوقات هم این اتفاق اجتناب ناپذیر است و بدون پیش بینی رخ می‌دهد. برای کمپ زدن در جنگل بارانی توصیه می‌کنیم چادرها را نزدیک درختان نزنیم. ترجیحاً در مسیرهای شیبدار چادر بزنید تا با آبگرفتگی چادر مواجه نشوید. هنگام باران در مناطق سنگی و صخره‌ای اسکان نداشته باشید.
اگر هم مجبور شدید در این مناطق چادر بزنید و اسکان نمایید تا جایی که میتوانید از تردد و قدم زدن خودداری کنید. این مناطق به دلیل بارش باران به شدت لیز هستند و احتمال آسیب دیدن انسان در آنها وجود دارد. در صورت تماشای صاعقه هنگام باران حتماً نقطه امنی پیدا کنید و در فضاهای مرتفع قرار نگیرید. اگر داخل آب یا قایق هستید نیز سریعاً خارج شوید و به محل امنی منتقل شوید.
کمپ در جنگل برفی
زدن کمپ جنگل برفی هم هیجان انگیز است و هم تجربه متفاوتی محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید کمپ جنگلی در برف بزنید قبل از هر چیزی باید یک محیط امن برای کمپینگ زمستانی خودتان انتخاب کنید. مخصوصاً اگر بادهای شدید در منطقه مورد نظر شما می‌وزد حتماً محلی را انتخاب کنید که در برابر آنها فضای گرمی برای شما ایجاد کند. چادرهای خودتان را در فضاهایی بزنید که نور خورشید مستقیماً به آنها بتابد و سریع‌تر گرم شوند. ضمناً سعی کنید چادرهای خودتان را در منطقه‌ای برپا نمایید که صاف باشند و پوشش گیاهی در آنها وجود نداشته باشد.
شاید جالب باشد بدانید که ایجاد پوشش برفی یا گودال برفی برای مقابله با باد و سرما تاثیر بسیار خوبی دارد. برای اینکه هنگام زدن کمپ در جنگل برفی چالش‌های کمتری داشته باشید حتماً منابع آب خوبی در نزدیکی خودتان پیدا کنید و کفش و لباس مناسب همراه داشته باشید.
کمپ جنگل با ماشین
احتمالاً نام کمپر را شنیده‌اید و می‌دانید که کمپ در جنگل با آنها هم امکان‌پذیر است. البته در اینجا فقط قصد نداریم در مورد کمپرها صحبت کنیم و منظور ما کمپ زدن با ماشین در جنگل خواهد بود. اگر می‌خواهید با ماشین در جنگل کمپ بزنید حتماً زیرانداز و کیسه خواب را با خودتان ببرید. در این سفر با توجه به اینکه ماشین همراهتان است میتوانید وسایل غیر ضروری مثل صندلی تاشو هم همراه داشته باشید.
البته وقتی قرار است با ماشین در جنگل کمپ بزنید باید فضای مناسبی را هم برای پنهان کردن ماشین خودتان انتخاب کنید. اگر با کمپرها به جنگل بروید که شرایط برای شما بهتر هم خواهد بود و میتوانید اجاق گاز مناسب و حتی سرویس بهداشتی همراه خودتان داشته باشید.
| قله درفک در گیلان را می شناسید؟ در مجله بریم کوه در مورد قله درفک و مسیرهای آن بخوانید |
مکان های پیشنهادی برای کمپینگ جنگلی
افرادی که می‌خواهند تجربه کمپ جنگل را کسب کنند باید به دنبال مکان‌های مناسبی بگردند. نقاط بسیار زیادی در ایران هستند که برای این منظور میتوانید سراغ آنها بروید و اقدام به ایجاد کمپینگ جنگلی نمایید. بهترین نقاط ایران برای ایجاد کمپ در جنگل را خدمتتان معرفی خواهیم کرد.
کمپ جنگلی اطراف تهران
تهران با وجود آنکه پایتخت ایران است اما نزدیک شمال کشور واقع شده و محیط‌های مناسبی برای کمپ در جنگل دارد. اگر می‌خواهید هزینه زیادی نکنید و در نزدیکی پایتخت کمپ جنگلی داشته باشید میتوانید به مناطقی مثل دربند یا اوشان فشم سفر کنید. علاوه بر این مناطق شمشک و توچال هم برای کمپ زمستانی در جنگل گزینه‌های ایده‌آلی هستند. توصیه می‌کنیم دشت لار و آبشار کمرد را هم در فصل بهار فراموش نکنید.
کمپ در جنگل دالخانی
زدن کمپ در جنگل دالخانی رامسر فوق العاده جذاب است. جنگل دالخانی رامسر به دالان بهشت معروف شده و یکی از ویژه‌ترین جاذبه‌های گردشگری کشورمان حساب می‌شود. به نظر می‌رسد جنگل دالخانی و جاذبه‌های فراوان آن فرصت بی‌نظیری برای ایجاد کمپ جنگلی باشند که نباید به راحتی آن را از دست دهید.
کمپ در جنگل الیمستان
شهرستان آمل فضاهای زیادی برای ایجاد کمپ در جنگل دارد اما قطعاً جنگل الیمستان یک مقصد منحصر به فرد محسوب می‌شود. اگر اقدام به ایجاد کمپ جنگلی در الیمستان کنید میتوانید از جاذبه‌هایی مثل روستای لهاش یا دشت قلاردن بازدید داشته باشید.
کمپ در طبیعت فندقلو
زدن کمپ در جنگل فندقلو از دیگر فرصت‌هایی است که نباید از دست دهید. جنگل فندقلو یکی از تاریخی‌ترین جنگل‌های کشورمان محسوب می‌شود و جاذبه‌های زیادی دارد. کمپ جنگلی در این منطقه کمک میکند تا به مناطقی مثل دشت بابونه، آب گرم مشه سویی، دریاچه سوها و تفریحات گوناگونی دسترسی داشته باشید.
کمپ در جنگل گیسوم
در مورد زدن کمپ در جنگل گیسوم قطعاً نیازی به توضیح نیست چرا که شما به خوبی این منطقه گردشگری رشت را می‌شناسید. جنگل‌های گیسوم شهرت زیادی در ایران دارند و تفریحات بسیار زیادی در آنها وجود دارد که میتوانید از آنها بهره‌مند شوید. برای گردشگری در جنگل گیسوم نیازی به امکانات زیادی ندارید چرا که سرویس بهداشتی و آلاچیق در اکثر نقاط آن قابل مشاهده و استفاده است. هر چقدر زمان بیشتری برای گردشگری در گیسوم صرف کنید لذت بیشتری خواهید برد.
کمپ در جنگل راش
کمپ در جنگل راش روستای سنگده میتواند لحظات بی‌نظیری را برای شما ایجاد کند. این جنگل چند هکتاری در اطراف روستای سنگده قرار گرفته و بخشی از مراتع سرسبز استان مازندران محسوب می‌شود. در تمامی فصل‌های سال میتوانید در این جنگل کمپ بزنید اما به نظر می‌رسد پاییز و بهار موقعیت بهتری برای گردشگری در این جنگل فراهم نمایند. پیاده‌روی در این جنگل آنقدر سخت نیست و اتفاقاً میتواند لذت بخش باشد.
کمپینگ در جنگل ابر
شاید تا به حال نام جنگل ابر را نشنیده باشید اما قطعاً تصاویر آن را در اینستاگرام بارها دیده‌اید. به همین دلیل است که تعداد زیادی از مردم اقدام به زدن کمپ در جنگل ابر می‌کنند. جنگل ابر یکی از منحصر به فردترین مراتع سرسبز شاهرود است و موقعیت فوق العاده‌ای را به دلیل توده‌های ابری که در نزدیکی آن ایجاد می‌شوند به دست آورده است.
کمپ در جنگل های ارسباران
یکی دیگر از فضاهایی که برای کمپ جنگل می‌توانیم به شما پیشنهاد کنیم جنگل‌های ارسباران هستند. کمپ جنگلی در ارسباران شما را به بقایای جنگ ایران و روسیه و قیام بابک خرمدین می‌برد. یعنی علاوه بر ایجاد کمپینگ در جنگل و لذت بردن از مراتع طبیعی آن میتوانید با تاریخچه غنی ایران آشنایی بیشتری پیدا کنید و از بقایای وقایعی که تا به حال شنیده‌اید بازدید داشته باشید.
قله سماموس، بام استان جنگلی گیلان بوده و هر ساله بسیاری از کوهنوردان به قصد صعود به آن راهی گیلان و جنگل های آن می شوند. برای اینکه در مورد این قله
بیشتر بدانید، می توانید راهنمای صعود به سماموس را مطالعه نمایید.
جمع بندی
نکات مختلفی را در مورد زدن کمپ در جنگل خدمتتان بیان کردیم. بهتر است تمامی موارد ضروری که گفتیم را برای ایجاد کمپ جنگلی رعایت نمایید تا با چالش و مشکلات کمتری مواجه شوید. بهترین نقاط ایران برای کمپ جنگل را هم خدمتتان معرفی کردیم اما قطعاً در نزدیکی شما نیز شهر و روستاهای زیادی هستند که می‌توانند برای ایجاد یک کمپ گزینه مناسبی باشند. پس اگر شرایط مالی سفر به مناطق خاص ایران برای زدن کمپ را ندارید میتوانید در اطراف خودتان هم به دنبال فضای مناسب این کار بگردید.
بی‌شک استقرار چادر در یک برنامه کمپ در کوهستان یکی از بایدهای فعالیتهای کوهنوردی و طبیعت‌گردی است. از سویی هرکوهنورد وطبیعت‌گردی باید تلاش نماسد تا اشتباهات خود را کاهش دهد، چرا که به اندازه کافی اتفاق و حادثه در طبیعت وجود دارد. در این راستا نکاتی اساسی در مورد روش استقرار کمپ کوه یا همان چادر زدن مطرح است که توجه و اهتمام به این نکات میتواند موجب کاستن از اشتباه در یکی از ابعاد مهم کوهنوردی و طبیعت‌گردی شده و اوقات خوش، صعود موفق و سلامت را برای یک کوهنورد و طبیعت گرد رقم بزند. کمپ در کوه و استقرار در چادر همانقدر که لذت زیادی دارد، خطرات بینهایتی نیز دارد این خطرات اغلب از نداشتن برنامه ریزی درست ، دانش کافی و نداشتن تجهیزات سرچمه میگیرند. برای اینکه از وقوع اتفاقات ناگوار جلوگیری کرده و بتوانید به همراه دوستان و یا خوانواده خود یک برنامه هیجان انگیز با خاطراتی زیبا را رقم بزنید، و بتوانید از تجربه های لذتبخش کمپینگ بهره مند شوید میبایست نکات مهمی را رعایت کنید.
در برنامه‌های کوهنوردی یکی از مواردی که کوهنوردان با آن مواجه هستند، موضوع شب‌مانی در کوهستان میباشد. شب‌مانی در کوهستان به صورت های مختلف مانند اقامت در قرارگاه‌ها، پناهگاه‌ها، جان‌پناه‌های پیش‌ساخته و دست‌ساز، بیواک(bivouac)، کمپینگ و … است. در زمینه کمپینگ، میتوان مطالب خوب و جامعی در کتاب ها، جزوات آموزشی، اینترنت و غیره بدست آورد که ما در این مقاله در رابطه با اصول کمپینگ در کوهستان صحبت خواهیم کرد، پس با بریم کوه در مقاله آشنایی با اصول برقراری کمپ در کوهستان همراه شوید تا شما را با شرایط کمپینگ در کوهستان آشنا کنیم.
کمپینگ یا کمپ در کوه چیست؟
به محلی اتلاق می‌شود که کوهپیمایان، کوهنوردان و طبیعت‌گردان جهت اقامت خود از آن استفاده می‌کنند. عمدتا کمپ برای برنامه‌های بیش از یک روز تعبیه می‌شود و باید به تمام خصوصیاتی که به توضیح آنها پرداخته شده توجه کافی داشته باشید.
از عوارض طبیعی تشکیل یا استفاده می‌شود مثل غارها، زاغه‌ها، شکاف‌ها ، غار برفی و کومه موقت در جنگل. استفاده از این کمپ‌ها تجارب بالایی را در کوهنوردی می‌طلبد. چنانچه در منطقة وسیعی گم شده باشید و تصمیم بگیرید حداقل برای یک شب در آنجا بمانید اولویت شما باید پیدا کردن یک سرپناه باشد.
ما به سرپناه احتیاج داریم تا روحیه خود را تجدید کنیم و شبی آرام را بگذرانیم.
حفاظت در برابر خورشید، تا خطر گرمازدگی و نیاز به آب کاهش یابد.
حفاظت در برابر حشرات.
حفاظت در برابر حیوانات.
حفاظت در برابر باران و برف.
برای گرم ماندن.
برای خنک کردن خود.
۲) کمپ مصنوعی
در این نوع کمپ از لوازم مصنوعی استفاده می‌شود مثل چادر.
|پیشنهادی هیجان انگیز برای کمپ در کوهستان : قله سنبران گیلان|
استفاده از کوهستان و طبیعت زیبایش و لذت بردن از آن نیاز به رعایت اصول و مقرراتی دارد که رعایت هر یک از آنها در تندرستی و سلامتی کوهنورد بسیار موثر است:
نکات کمپ در کوهستان
علاوه بر یادگیری اصول استفاده و نگهداری از چادر، حتما چادر کوهنوردی كه برای برنامه استفاده می‌شود پیش از برنامه بررسی شده و نقاط ضعف و كاستی‌های احتمالی برطرف گردد. به ویژه در مواردی که از آخرین زمان استفاده چادر مدت زیادی گذشته است و یا از كسی امانت گرفته شده است. همچنین چادری كه تازه خریداری شده باشد نیاز به بررسی دارد. با بررسی این موارد به نكاتی كلیدی در چادر پی خواهیم برد كه نقشی اساسی در كوهستان و شب‌مانی ما ایفا خواهند كرد. اگر این نكات را در زمان استقرار در شرایط واقعی به‌دست بیاوریم دیگر نه مجال فهم داریم و نه دسترسی كافی كه كاستی‌ها را جبران كنیم. در واقع با بررسی چادر موارد زیر مشخص خواهد شد:
پارگی و آسیب‌های احتمالی موجود اعم از خرابی زیپ‌ها، ترك یا خمیدگی تیرك‌ها و …
كاستی‌های احتمالی در لوازمی مثل تیرك، حمایت‌ها، میخ‌ها و … .
آشنایی با چگونگی استقراركه بی‌شك هرچادری قلق و روش برپایی‌اش متفاوت خواهد بود.
ابعاد چادر كه آیا فضای استقرار آن چگونگه باید باشد.
كثیفی و برخی موارد دیگر.
| اگه رویای فتح بلندترین قله ایران رو داری، مقاله «صعود به دماوند» راهنمای خوبیه برای شروع. حتماً بخونش! 🏞️🔥 |
اصول برقراری کمپ در کوهستان
ابتدا باید از ایمنی محل کمپین اطمینان حاصل کرد. قبل از انتخاب محل کمپین به نکات زیر دقت نظر داشته باشید:
دور بودن از محل ریزش سنگ، یخ و برف و غیره
خودداری از ایجاد کمپ در کنار رودخانه‌ها و کف دره‌ها به علت جاری شدن سیل و سر و صدای آب
نبودن در جهت باد
محل کمپ باید در دید قرار داشته باشد تا در زمان حادثه نیروهای امدادی بتوانند به راحتی محل را پیدا کنند.
ورودی چادر نباید در جهت باد قرار داشته باشد.
صاف و بدون شیب باشد.
خودداری از برقراری کمپ در کنار چشمه ها زیرا حیوانات شب ها برای استفاده از آب به چشمه ها می آیند که می تواند ایمنی شما را به خطر اندازد.
در هوای طوفانی و بارانی ابتدا کوله را در چادر قرار داده درب آنرا ببندید تا چادر سنگین شده و باد چادر را با خود نبرد.
استفاده از نایلون برای زیر چادر برای منتقل نشدن رطوبت به کف چادر
چادر را خوب و محکم و کشیده برپا کنید و پوش روی چادر
همراه چادر یک بیلچه کوچک همراه داشته باشید.
نکته قابل توجه دیگر این است که در کوهستان معمولا باد در دو جهت می‌وزد. ۱- از سوی قله که باد قله ( Sumit wind ) نام دارد و بعد از غروب خورشید از سمت قله به دره شروع به وزیدن میکند. ۲- باد دره ( Valley wind ) که در زول روز از سمت دره به طرف قله شروع به وزیدن میکند. قبل از برقراری کمپ ابتدا باید جهت باد را در طول روز مشخص کرد و سپس محل مناسب برقراری کمپ را یافت.
نکات دیگری که هنگام برپایی کمپ در طبیعت باید به آن توجه داشت شامل موارد زیر است:
حفر یک نهر کوچک به عرض و عمق 10 سانتی‌متر که بهتر است زیر لبه های پوش چادر باشد تا در هنگام بارندگی آب باران زیر چادر نفوذ نکند و یک یا دو راه خروج آب نهر تعبیه کنید.
برای استحکام بیشتر میخ‌های چادر روی میخ‌ها سنگ بگذارید
از برپایی چادر در زیر درختان به علت صاعقه بپرهیزید. چادر در زیر درختان بعد از مدتی بارندگی خیلی سریع تر خیس می‌شود.
نبودن کمپ در مسیر حیوانات اهلی و وحشی و کوهنوردان دیگر
بستن درب چادر در زمان بیرون آمدن و داخل شدن به چادر به علت وارد شدن حیوانات موذی مثل مار و عقرب
محل دستشویی باید پایین دست کمپ و با فاصله مناسبی ایجاد شود.
یک کیسه پلی اتیلن یا گونی پلاستیکی بزرگ جهت قرار دادن لوازم اضافی بیرون از کمپ همراه داشته باشید و لوازم اضافه را داخل آن قرار داده و چند سنگ روی آن قرار دهید.
در شرایط بادهای با سرعت بالا با فاصله یک متر از اطراف چادر یک دیوار سنگی به ارتفاع 60 سانتی‌متر و عرض 40 تا 50 سانتی‌متر ایجاد کنید تا باد چادر را پاره نکند. در زمستان به علت کولاک در مناطق کوهستانی با بلوک‌های برفی دیواری به ارتفاع 60 سانتی متر و عرض 40 سانتی‌متر ایجاد کنید تا باد و سرمای کمتری ایجاد گردد. زیرا برف‌هایی که در اثر کولاک درز اطراف چادر جمع می‌شوند باعث شکستن ستون‌های چادر می‌شود.
پرهیز از برافروختن آتش در اطراف چادر و در جهت باد.
یک کیسه نایلون برای جمع آوری زباله‌هایتان در نظر بگیرید.
در بدترین شرایط دو یا سه نفر با کوله‌هایتان باید در چادر زندگی کنید، چگونگی این کار را خوب بیاموزید.
پرهیز از ایجاد کمپ در گوسفند سراها که معمولا دارای سنگ چین هم هستند به علت اینکه آنجا محل زندگی کنه ها و دیگر جانوران موذی میباشد
غذاهای بودار خود را بیرون چادر و در فضای آزاد قرار ندهید به این علت که حیوانات شامه ی بسیار قوی دارند و به سراغ آنها می‌روند. غذاها را در ظروف دربسته و در محلی که حیوانات را تحریک نکند، نگهداری کنید.
خودداری از استفاده چراغهای خوراک پزی و روشنایی که دارای شعله هستند در چادر.
پرهیز از تعویض کپسول گاز و ریختن بنزین در چراغهای بنزینی در زمانیکه داخل کمپ شمع یا شعله دیگری وجود دارد، به علت آتش سوزی.
دور کردن جانوران موذی با ریختن مقداری تنباکو در اطراف چادر
چسب وصله آماده که برای ترمیم چادر به کار می‌رود همراه داشته باشید.
تعیین مسئول در برگزاری اردوها و برنامه‌ها
در اردوهای آموزشی در مناطق کم ارتفاع و مسطح می توان چادرها را به صورت دایره دور هم برپا کرد و از فضای میانی دایره که درب چادرها در آنجا قرار دارد برای برگزاری جلسات و صرف غذا و صرفه جویی در مصرف روشنایی استفاده نمود.
بعد از برچیدن کمپ محل آن را به صورت اولیه برگردانید.
تسطیح مناسب زیر چادر(برای راحتی بیشتر)، چه از نظر عوارض طبیعی مثل سنگ و خاشاک و چه از نظر شیب(سطح زیر چادر تقریباً باید موازی افق محلی باش).
در صورت امکان از جابجایی سنگ‌هایی که ریشه در خاک دارند خودداری کنید، زیرا معمولاً محل لانه‌ی حشرات و خزندگان است.
شناخت ردپاها و سایر آثار جانوران در کوهستان میتواند در هنگام برپا کردن کمپ بسیار مفید باشد. این مهارت به شما کمک میکند تا مکان‌های ایمن‌تر برای کمپ زدن شناسایی کرده و از خطرات احتمالی ناشی از حضور حیوانات وحشی جلوگیری کنید. همچنین، آگاهی از مسیرهای حرکت جانوران میتواند به شما در انتخاب بهترین محل برای استراحت و خواب شبانه کمک کند.
سخن پایانی:
امیدواریم که این مقاله برای شما مفید بوده باشه و باید بدونید که مهم ترین چیز در کمپ کوه تجربه شماست، این تجربه باعث میشه که با وسایل خیلی محدود اما با رعایت اصول از سفرتون و کمپ در کوه لذت ببرید،در آخر هم باید گفت که طبیعت روحیه لطیفی دارد و اگر با آن با مهربانی برخورد کنید، بی شک با شما مهربان است. پس با طبیعت مهربان باشید، زباله های خود را در طبیعت رها نکنید و مراقب آتشی که روشن کردید باشید که نه به خود نه طبیعت آسیبی برسانید و همچنین طبیعتی که از آن لذت میبرید را برای نسل های بعد حفظ کنید. بعد از برچیدن کمپ و چادر ها دقت کنید محل تا آنجا که ممکن است بصورت اولیه درآید و هیچ زباله و اثری از شما باقی نماند.
همانطور که کوهنوردی دارای خواص و فواید بسیار زیادی برای روح و جسم انسان میباشد. ولی با رعایت نکردن اصول و نکات کوهنوردی میتوانید یک فاجعه بزرگ به بار بیاورید، از این رو تیم بریم کوه در مقاله بالا مهمترین اصول و نکات کوهنوردی را به شما عزیزان معرفی کرد تا بتوانید به راحتی این ورزش جذاب و مفید را دنبال کنید.
حال که درباره اصول برقراری کمپ در کوهستان می‌دانید، برای شروع یک سفر چند روزه در دل طبیعت منتظر چه هستید؟ لوازم خود را درون کوله پشتی بگذارید و ماجراجویی جدید خود را آغاز کنید.
زمان مطالعه: 14دقیقهکوهنوردی یکی از محبوب‌ترین و چالش‌برانگیزترین فعالیتهای طبیعت‌گردی است که هر ساله افراد زیادی را به سوی قله‌ها و مسیرهای بکر طبیعت می‌کشاند. این فعالیت، علاوه بر آمادگی جسمانی و ذهنی، به تجهیزات مناسب و برنامه‌ریزی دقیق نیاز دارد. داشتن یک لیست وسایل کوهنوردی کامل و استاندارد نه‌تنها ایمنی شما را تضمین میکند، بلکه تجربه‌ای لذتبخش و خاطره‌انگیز را برایتان رقم می‌زند. در این مقاله تخصصی، با رعایت اصول سئو و لحن نیمه‌رسمی، به بررسی جامع و مفصل لیست وسایل کوهنوردی می‌پردازیم.
این راهنما برای کوهنوردان مبتدی و حرفه‌ای طراحی شده و اطلاعات دقیق و کاربردی برای انتخاب تجهیزات مناسب ارائه می‌دهد. هدف ما این است که با مطالعه این مقاله، بتوانید با اطمینان خاطر و آمادگی کامل به ماجراجویی خود در طبیعت بپردازید.کوهنوردی فراتر از یک ورزش یا تفریح ساده است؛ این فعالیت، فرصتی بی‌نظیر برای ارتباط عمیق با طبیعت، تقویت روحیه و آزمون توانایی‌های جسمانی و ذهنی فراهم میکند. بااین‌حال، موفقیت در کوهنوردی به عوامل متعددی بستگی دارد که یکی از مهمترین آنها، داشتن تجهیزات مناسب است.
بدون یک لیست وسایل کوهنوردی دقیق و کاربردی، ممکن است در برابر خطرات طبیعی مانند تغییرات ناگهانی آب‌وهوا، مسیرهای ناهموار یا کمبود منابع آسیب‌پذیر شوید. این مقاله با هدف ارائه یک راهنمای جامع و حرفه‌ای برای تهیه لیست وسایل کوهنوردی نوشته شده است. ما در این مقاله، نه‌تنها به معرفی تجهیزات ضروری می‌پردازیم، بلکه نکات کلیدی برای انتخاب و استفاده از آنها را نیز بررسی می‌کنیم تا کوهنوردان در هر سطحی بتوانند با خیال راحت به صعود بپردازند.
اهمیت داشتن چک لیست وسایل کوهنوردی
چک لیست وسایل کوهنوردی مانند یک نقشه راه برای صعود ایمن و موفق عمل میکند. این چک لیست به شما کمک میکند تا از جنبه‌های مختلف آمادگی خود مطمئن شوید. در ادامه، به برخی از مهمترین دلایلی که داشتن لیست وسایل کوهنوردی را ضروری می‌سازد، اشاره می‌کنیم:
تضمین ایمنی: تجهیزات مناسب از شما در برابر خطرات احتمالی مانند سرمازدگی، آفتاب‌سوختگی، آسیب‌های جسمانی یا گم‌شدن در مسیر محافظت می‌کنند. به‌عنوان مثال، یک کیت کمک‌های اولیه میتواند در مواقع اضطراری جان شما را نجات دهد.
کاهش بار اضافی: با داشتن یک چک لیست دقیق، از حمل وسایل غیرضروری که وزن کوله‌پشتی شما را افزایش می‌دهند، جلوگیری می‌کنید. این موضوع به‌ویژه در صعودهای طولانی اهمیت دارد، زیرا وزن اضافی میتواند انرژی شما را تحلیل ببرد.
برنامه‌ریزی دقیق‌تر: چک لیست به شما امکان می‌دهد تا منابع موردنیاز مانند آب، غذا و سوخت را به‌طور دقیق محاسبه کنید. این امر از کمبود منابع در میانه مسیر جلوگیری میکند.
افزایش اعتمادبه‌نفس: دانستن اینکه تمام وسایل ضروری را به همراه دارید، آرامش خاطر و تمرکز بیشتری به شما می‌دهد. این اعتمادبه‌نفس میتواند در تصمیم‌گیری‌های حیاتی در کوهستان تأثیر مثبت بگذارد.
آمادگی برای شرایط غیرمنتظره: کوهستان محیطی غیرقابل‌پیش‌بینی است. چک لیست به شما کمک میکند تا برای شرایطی مانند باران ناگهانی، تاریکی یا آسیب‌های احتمالی آماده باشید.
تهیه لیست وسایل کوهنوردی به‌ویژه برای کوهنوردان مبتدی که ممکن است از نیازهای واقعی کوهنوردی آگاه نباشند، حیاتی است. در ادامه، به معرفی کامل تجهیزات موردنیاز و توضیحات دقیق درباره هر یک می‌پردازیم.
| می‌خوای مثل حرفه‌ای‌ها کوهنوردی کنی؟ مقاله “وسایل حرفه‌ای کوهنوردی” بهترین و پیشرفته‌ترین تجهیزات رو بهت معرفی می‌کنه. |
چک لیست وسایل کوهنوردی
لیست وسایل کوهنوردی به دو دسته کلی تجهیزات ضروری و اختیاری تقسیم می‌شود. تجهیزات ضروری شامل کفش کوهنوردی، کوله پشتی، لباس مناسب، باتوم کوهنوردی، نقشه و قطب نما، کمک‌های اولیه، و مواد غذایی و آب است. تجهیزات اختیاری مانند چادر، کیسه خواب، زیرانداز، سرشعله و وسایل پخت و پز، و تجهیزات الکترونیکی نیز بسته به نوع برنامه و شرایط آب و هوایی ممکن است مورد نیاز باشند.
کوله‌پشتی مناسب
کفش کوهنوردی
لباس مناسب
باتوم کوهنوردی
عینک آفتابی
کیسه خواب
زیرانداز
قطب‌نما و GPS
لوازم کمک‌های اولیه
پماد ضدآفتاب
چاقو یا ابزار چندکاره
آب و غذا
وسایل پخت‌وپز (در صورت نیاز)
چراغ پیشانی
لوازم شخصی و بهداشتی
پاوربانک
در بخش بعدی، هر یک از این وسایل را به‌صورت جداگانه و با جزئیات بیشتری بررسی می‌کنیم تا درک بهتری از کاربرد و اهمیت آنها در لیست وسایل کوهنوردی داشته باشید.
اگر دوست داری با ابزار صعود و فرود آشنا بشی و بدونی چه چیزهایی برای صعود و فرود لازمه می تونی مقاله آشنایی با ابزار صعود و فرودرو بخونی!
برای کوهنوردی چی ببریم ؟(معرفی کامل)
| برای داشتن یه کمپ امن و راحت، مقاله «اصول برقراری کمپ» رو از دست نده. کلی نکته مهم داره، حتماً بخونش! |
کوله‌پشتی
کوله‌پشتی یکی از مهمترین اجزای لیست وسایل کوهنوردی است، زیرا تمام تجهیزات شما را حمل میکند. یک کوله‌پشتی مناسب باید سبک، مقاوم، ضدآب یا دارای کاور ضدآب و دارای فضای کافی باشد. برای کوهنوردی یک‌روزه، کوله‌پشتی با ظرفیت 20 تا 30 لیتر کافی است، اما برای صعودهای چندروزه، کوله‌پشتی 50 تا 70 لیتری توصیه می‌شود. ویژگی‌های کلیدی یک کوله‌پشتی خوب شامل بندهای قابل‌تنظیم، پدهای نرم برای کمر و شانه‌ها، سیستم تهویه برای کاهش تعریق و جیب‌های متعدد برای دسترسی آسان به وسایل است.
هنگام انتخاب کوله‌پشتی، به جنس آن (مانند نایلون مقاوم) و وزن خالی کوله توجه کنید. همچنین، امتحان کوله‌پشتی با وزن واقعی قبل از صعود، به شما کمک میکند تا از راحتی آن مطمئن شوید.
کفش کوهنوردی
کفش کوهنوردی، ستون فقرات تجهیزات کوهنوردی است و انتخاب نادرست آن میتواند تجربه شما را به‌کلی خراب کند. کفش‌های کوهنوردی باید ضدآب، دارای کفی محکم و مقاوم در برابر لغزش باشند. برای مسیرهای سبک و یک‌روزه، کفش‌های سبک و انعطاف‌پذیر مناسب هستند، اما در صعودهای سنگین یا مسیرهای صخره‌ای، کفش‌های ساق‌دار با پشتیبانی بیشتر از مچ پا توصیه می‌شوند. هنگام خرید، به سایز کفش توجه کنید؛ کفش باید فضای کافی برای انگشتان پا داشته باشد و از بروز تاول جلوگیری کند. همچنین، استفاده از جوراب‌های مخصوص کوهنوردی (ترجیحاً پشمی یا مصنوعی) به کاهش اصطکاک و افزایش راحتی کمک میکند. قبل از صعود، کفش را در مسیرهای کوتاه امتحان کنید تا از سازگاری آن با پای خود مطمئن شوید.( راهنمای خرید جوراب کوهنوردی)
| برای داشتن انرژی تو مسیر، مقاله «غذاهای کوهنوردی» رو بخون؛ پر از پیشنهادای خوشمزه و مقویه! |
لباس مناسب کوهنوردی
انتخاب لباس مناسب در لیست وسایل کوهنوردی به فصل، ارتفاع و شرایط آب‌وهوایی بستگی دارد. بهترین روش برای پوشیدن لباس در کوهنوردی، استفاده از سیستم لایه‌ای است که شامل سه لایه اصلی است:
لایه پایه: این لایه مستقیماً با پوست در تماس است و باید رطوبت را از بدن دور کند. لباس‌های ساخته‌شده از مواد مصنوعی یا پشم مرینوس برای این منظور ایده‌آل هستند
لایه عایق: این لایه برای حفظ گرمای بدن در هوای سرد استفاده می‌شود. ژاکت‌های پشمی، پلی‌استر یا پر سبک گزینه‌های مناسبی هستند.
لایه ضدآب: این لایه از شما در برابر باران، باد و برف محافظت میکند. کت‌های گورتکس یا سایر مواد ضدآب و تنفسی برای این لایه توصیه می‌شوند.
علاوه بر این، کلاه (آفتابی یا گرم)، دستکش (سبک یا عایق)، و شال‌گردن یا بوف در فصول سرد ضروری هستند. در تابستان، لباس‌های سبک و تنفسی با رنگ‌های روشن برای انعکاس نور خورشید مناسب‌اند.
اگر دوست داری بدونی شلوار مخصوص کوهنوردی چه ویژگی هایی باید داشته باشه می تونی مقاله بهترین مارک شلوار کوهنوردی رو در مجله بریم کوه بخونی!
باتوم کوهنوردی
باتوم‌های کوهنوردی به کاهش فشار روی زانوها و مفاصل، به‌ویژه در سراشیبی‌ها، کمک می‌کنند و تعادل شما را در مسیرهای ناهموار حفظ می‌کنند. باتوم‌های تاشو و سبک با قابلیت تنظیم ارتفاع، گزینه‌ای عالی برای کوهنوردان هستند. هنگام خرید، به جنس دسته (کائوچو یا فوم برای راحتی) و نوک باتوم (فولادی یا کاربیدی برای مقاومت) توجه کنید. یادگیری نحوه استفاده صحیح از باتوم، مانند تنظیم طول مناسب و استفاده از بند مچی، میتواند کارایی آن را افزایش دهد.
عینک آفتابی
عینک آفتابی با محافظت UV یکی از اجزای ضروری لیست وسایل کوهنوردی است، زیرا چشمان شما را در برابر اشعه‌های مضر خورشید محافظت میکند. در ارتفاعات بالا و مناطق برفی، شدت نور خورشید به دلیل انعکاس بیشتر است و میتواند به شبکیه چشم آسیب برساند. عینک‌های پلاریزه با لنزهای تیره و فریم‌های مقاوم در برابر ضربه برای کوهنوردی مناسب‌اند. همچنین، عینک‌هایی با بند نگهدارنده انتخاب کنید تا در مسیرهای دشوار از روی صورت شما نیفتند.
| کوهنوردی فقط صعود نیست، باید آماده خطرات هم باشی؛ مقاله “وسایل دفاعی کوهنوردی” بهترین وسایل محافظتی رو بهت معرفی می‌کنه. |
لیست وسایل کوهنوردی : کیسه خواب
برای کوهنوردی‌های چندروزه، کیسه خواب یکی از اجزای کلیدی لیست وسایل کوهنوردی است. کیسه خواب باید سبک، فشرده و مناسب برای دمای محیط باشد. کیسه‌خواب‌های پر (مانند پر غاز) سبک‌تر و فشرده‌تر هستند، اما در محیط‌های مرطوب عملکرد ضعیف‌تری دارند. کیسه‌خواب‌های الیاف مصنوعی در برابر رطوبت مقاوم‌ترند، اما سنگین‌تر هستند. هنگام خرید، به دمای راحتی (Comfort Rating) کیسه خواب توجه کنید؛ به‌عنوان مثال، کیسه‌خوابی با دمای راحتی 0 تا -10 درجه سانتی‌گراد برای اکثر فصول کوهستانی مناسب است. (راهنمای انتخاب کیسه خواب کوهنوری)
زیرانداز
زیرانداز یا تشک کوهنوردی برای عایق‌سازی بدن از سرمای زمین و افزایش راحتی در هنگام خواب ضروری است. زیراندازهای بادی سبک‌تر و فشرده‌تر هستند، اما ممکن است در برابر پارگی آسیب‌پذیر باشند. زیراندازهای فومی ارزان‌تر و مقاوم‌ترند، اما فضای بیشتری اشغال می‌کنند. هنگام انتخاب زیرانداز، به مقدار R-value (میزان عایق بودن) توجه کنید؛ مقادیر بالاتر برای فصول سرد مناسب‌ترند.
قطب‌نما و GPS
جهت‌یابی در کوهستان یکی از مهارت‌های حیاتی است. قطب‌نما و نقشه‌های کاغذی ابزارهای سنتی و قابل‌اعتمادی هستند که حتی در نبود باتری کار می‌کنند. بااین‌حال، دستگاه‌های GPS یا اپلیکیشن‌های موبایلی مانند Gaia GPS یا Maps.me می‌توانند مسیر را با دقت بیشتری نشان دهند. برای اطمینان، همیشه باتری اضافی یا پاوربانک برای GPS همراه داشته باشید. همچنین، یادگیری نحوه خواندن نقشه توپوگرافی و استفاده از قطب‌نما میتواند در شرایط اضطراری نجات‌بخش باشد.
| اگه برات مهمه تو طبیعت هم راحت باشی، مقاله «دستشویی در طبیعت» رو از دست نده. خیلی راهگشاست! |
لوازم کمک‌های اولیه
کیت کمک‌های اولیه یکی از مهمترین اجزای لیست وسایل کوهنوردی است. این کیت باید شامل باند، گاز استریل، چسب زخم، داروهای ضددرد (مانند ایبوپروفن)، ضدعفونی‌کننده، قیچی کوچک و داروهای شخصی (مانند داروهای آلرژی یا آسم) باشد. برای صعودهای طولانی، آموزش‌های اولیه کمک‌های اولیه، مانند بستن زخم یا درمان پیچ‌خوردگی، میتواند بسیار مفید باشد. کیت خود را در یک کیف ضدآب نگه دارید تا در شرایط مرطوب آسیب نبیند.
پماد ضدآفتاب در لیست وسایل کوهنوردی
پوست در ارتفاعات بالا در معرض اشعه‌های UV قوی‌تری قرار دارد که می‌توانند باعث آفتاب‌سوختگی شدید شوند. پماد ضدآفتاب با SPF بالا (حداقل 50) و مقاوم در برابر تعریق، از پوست شما محافظت میکند. هر 2 تا 3 ساعت یک‌بار، به‌ویژه در مناطق برفی یا آفتابی، ضدآفتاب را تجدید کنید. همچنین، بالم لب با SPF برای جلوگیری از ترک‌خوردگی لب‌ها مفید است.
چاقو یا ابزار چندکاره
چاقو یا ابزار چندکاره (مانند چاقوهای سوئیسی) برای برش طناب، تهیه غذا، تعمیرات کوچک یا باز کردن کنسروها ضروری است. ابزاری سبک، مقاوم و با چندین کاربرد (مانند چاقو، قیچی، پیچ‌گوشتی) انتخاب کنید. هنگام استفاده، به ایمنی توجه کنید و ابزار را در جای امن کوله‌پشتی قرار دهید.
| برای پیدا کردن مسیر بدون GPS، مقاله «جهت یابی در روز» کلی نکته ساده و کاربردی داره. حتماً بخونش! 🧭🌞 |
آب و غذا
تأمین آب و تغذیه در کوهنوردی حیاتی است. برای هر نفر، حداقل 2 لیتر آب در روز در نظر بگیرید. بطری‌های سبک، فلاسک‌های مقاوم یا کیسه‌های آب (هیدراتور) گزینه‌های مناسبی هستند. برای تصفیه آب در مسیر، فیلترهای قابل‌حمل یا قرص‌های تصفیه‌کننده همراه داشته باشید. غذاهای خشک، سبک و پرکالری مانند آجیل، شکلات، میوه خشک، گرانولا، غذاهای خشک‌شده (مانند پوره سیب‌زمینی آماده) و کنسروهای کوچک توصیه می‌شوند. در صعودهای چندروزه، به کالری موردنیاز روزانه (حدود 3000 تا 4000 کالری) توجه کنید.
وسایل پخت‌وپز در صورت نیاز
برای صعودهای چندروزه، وسایل پخت‌وپز مانند اجاق‌گاز کوچک، کپسول سوخت، قابلمه سبک، قاشق‌چنگال و فندک ضدآب ضروری هستند. اجاق‌های گازی قابل‌حمل و سبک (مانند مدل‌های MSR) برای کوهنوردی مناسب‌اند. هنگام استفاده از اجاق، به ایمنی توجه کنید و آن را روی سطح صاف و دور از مواد قابل‌اشتعال قرار دهید. همچنین، ظروف تیتانیومی یا آلومینیومی سبک برای کاهش وزن کوله‌پشتی توصیه می‌شوند.
چراغ پیشانی برای لیست تجهیزات کوهنوردی
چراغ پیشانی برای حرکت در تاریکی، کمپینگ یا مواقع اضطراری ضروری است. چراغ‌هایی با نور قوی (حداقل 200 لومن)، باتری قابل‌شارژ و وزن سبک انتخاب کنید. مدل‌هایی با قابلیت تنظیم شدت نور و حالت‌های مختلف (مانند نور قرمز برای حفظ دید در شب) کاربردی‌تر هستند. همیشه باتری اضافی یا پاوربانک همراه داشته باشید تا در صورت نیاز چراغ را شارژ کنید.
لوازم شخصی و بهداشتی
لوازم بهداشتی مانند مسواک، خمیردندان کوچک، دستمال مرطوب، کیسه زباله، محصولات بهداشتی زنانه (در صورت نیاز) و صابون مایع فشرده باید در لیست وسایل کوهنوردی قرار گیرند. از محصولات فشرده و سبک استفاده کنید و زباله‌های خود را در کیسه زباله جمع‌آوری کنید تا طبیعت را پاکیزه نگه دارید. همچنین، دستمال کاغذی یا دستمال پارچه‌ای سبک برای شرایط مختلف مفید است.
| اگه نمی‌دونی چه کیسه‌خوابی برات مناسبه، مقاله «راهنمای خرید کیسه خواب» کمکت می‌کنه درست انتخاب کنی. حتماً بخونش! |
پاوربانک
پاوربانک برای شارژ گوشی، GPS، چراغ پیشانی یا دوربین ضروری است. پاوربانک‌های سبک با ظرفیت 10000 تا 20000 میلی‌آمپرساعت برای صعودهای چندروزه کافی هستند. برای کاهش وزن، پاوربانک‌های مقاوم در برابر ضربه و آب با شارژ سریع انتخاب کنید. در دماهای پایین، پاوربانک را نزدیک بدن یا داخل کیسه خواب نگه دارید تا باتری آن عملکرد بهتری داشته باشد.
لیست وسایل کوهنوردی : طناب کوهنوردی
طناب کوهنوردی یکی از تجهیزات حیاتی برای صعودهای فنی، صخره‌نوردی یا مسیرهای پرشیب است. طناب‌های پویا (Dynamic) برای جذب شوک در هنگام سقوط مناسب‌اند، در حالی که طناب‌های استاتیک برای کارهایی مانند بالاکشی بار استفاده می‌شوند. طناب‌هایی با قطر 9 تا 11 میلی‌متر و طول 50 تا 70 متر برای اکثر صعودها مناسب‌اند. هنگام خرید، به استانداردهای ایمنی (مانند UIAA) و وزن طناب توجه کنید. همچنین، یادگیری گره‌های کوهنوردی و تکنیک‌های استفاده از طناب ضروری است.
کلاه ایمنی
کلاه ایمنی برای محافظت از سر در برابر سقوط سنگ، برخورد با صخره یا لغزش در مسیرهای فنی ضروری است. کلاه‌های کوهنوردی باید سبک، مقاوم و دارای سیستم تنظیم اندازه باشند. مدل‌هایی با تهویه مناسب و گیره برای نصب چراغ پیشانی انتخاب کنید. کلاه را قبل از صعود امتحان کنید تا از راحتی و تناسب آن مطمئن شوید.
کرامپون
کرامپون‌ها برای صعود در مسیرهای یخی یا برفی ضروری‌اند. این ابزار به کفش کوهنوردی متصل می‌شود و با ایجاد چسبندگی، از لغزش جلوگیری میکند. کرامپون‌ها در انواع مختلف (تمام‌اتوماتیک، نیمه‌اتوماتیک و تسمه‌ای) موجودند؛ نوع مناسب را بر اساس کفش و نوع صعود انتخاب کنید. هنگام خرید، به تعداد و جنس تیغه‌ها (فولاد یا آلومینیوم) و سازگاری با کفش خود توجه کنید.
گتر از لیست وسایل کوهنوردی
گترها برای محافظت از پاها و کفش‌ها در برابر ورود برف، گل، سنگریزه یا آب به داخل کفش استفاده می‌شوند. گترهای ضدآب و مقاوم با سیستم بسته‌شدن محکم (زیپ یا چسب) برای کوهنوردی مناسب‌اند. گترهای بلند برای مسیرهای برفی و گترهای کوتاه برای مسیرهای خشک توصیه می‌شوند. هنگام خرید، به سایز و تناسب گتر با کفش خود توجه کنید.
| اگه تازه‌کاری، مقاله «وسایل کوهنوردی مبتدی» یه لیست کامل و ساده از تجهیزات ضروریه. حتماً بخونش! 🎒⛰️ |
این لیست برای صعودهای کوتاه و سبک طراحی شده است، اما همیشه شرایط آب‌وهوایی و مسیر را بررسی کنید تا از آمادگی کامل مطمئن شوید.
لیست وسایل کوهنوردی یک‌روزه در بهار
بهار به دلیل تغییرات آب‌وهوایی غیرقابل‌پیش‌بینی، نیازمند توجه ویژه به لیست وسایل کوهنوردی یک روزه در بهار است. در این فصل، باران‌های ناگهانی و دماهای متغیر شایع هستند. علاوه بر لیست پایه یک‌روزه، موارد زیر را به تجهیزات خود اضافه کنید:
کت ضدآب یا پانچو برای محافظت در برابر باران
لایه عایق اضافی (مانند ژاکت پشمی یا پلی‌استر)
دستکش سبک برای محافظت از دست‌ها در هوای سرد
کلاه آفتابی یا کلاه گرم (بسته به دما و پیش‌بینی هوا)
باتوم کوهنوردی برای مسیرهای لغزنده و گل آلود
کیسه‌های ضدآب برای محافظت از وسایل الکترونیکی
قبل از صعود، پیش‌بینی آب‌وهوا را بررسی کنید و برای تغییرات ناگهانی آماده باشید.
| اگه قصد صعود به یکی از معروفترین قله‌های تهران رو داری، مقاله «قله توچال» اطلاعات خوبی درباره مسیر و نکات صعود داره. حتماً بخونش! 🏔️ |
لیست وسایل کوهنوردی در تابستان
تابستان معمولاً گرم و خشک است، اما همچنان باید برای تغییرات ناگهانی آب‌وهوا و شدت نور خورشید آماده باشید. لیست وسایل کوهنوردی در تابستان شامل موارد زیر است:
لباس سبک و تنفسی (تی‌شرت و شلوار نازک از جنس مواد مصنوعی)
کلاه آفتابی با لبه پهن و عینک UV
آب بیشتر (حداقل 2.5 تا 3 لیتر به دلیل تعریق زیاد)
پماد ضدآفتاب با SPF بالا و بالم لب
کوله‌پشتی سبک با سیستم تهویه برای کاهش تعریق
غذاهای سبک و غیرفاسدشدنی (مانند آجیل، گرانولا و میوه خشک)
کیت کمک‌های اولیه با تأکید بر درمان آفتاب‌سوختگی
پاوربانک برای شارژ وسایل الکترونیکی
در تابستان، به هیدراتاسیون بدن توجه ویژه‌ای داشته باشید و از نوشیدن آب به‌صورت منظم غافل نشوید.
| می‌خوای یک شب امن و راحت توی کوه بگذرونی؟ مقاله “وسایل لازم برای شب ماندن در کوه” همه تجهیزات ضروری رو بهت معرفی می‌کنه. |
نکات کلیدی برای تهیه چک لیست وسایل کوهنوردی
تهیه لیست لوازم کوهنوردی تنها به انتخاب تجهیزات محدود نمی‌شود. در ادامه، نکات تخصصی برای بهینه‌سازی این لیست ارائه می‌شود:
تناسب با نوع صعود: تجهیزات را بر اساس نوع کوه (صخره‌ای، یخی، یا ترکیبی)، فصل، و مدت سفر انتخاب کنید. برای مثال، صعودهای زمستانی به تجهیزات عایق و ضدآب بیشتری نیاز دارند.
سبک‌سازی کوله‌پشتی: وزن کوله‌پشتی را با انتخاب تجهیزات سبک و چندمنظوره کاهش دهید. به‌عنوان مثال، یک جکت چندلایه میتواند جایگزین چند لباس سنگین شود.
آزمایش پیش از سفر: تمام تجهیزات، به‌ویژه کفش، کوله‌پشتی، و کیسه خواب، را پیش از سفر امتحان کنید تا از راحتی و کارایی آنها مطمئن شوید.
مشاوره با حرفه‌ای‌ها: اگر مبتدی هستید، با کوهنوردان حرفه‌ای، مربیان، یا فروشندگان تخصصی مشورت کنید تا لیست وسایل کوهنوردی شما کامل و مناسب باشد.
بررسی شرایط آب‌وهوا: پیش‌بینی آب‌وهوا را بررسی کنید و تجهیزات را بر اساس آن تنظیم کنید. برای مثال، در شرایط طوفانی، جکت‌های ضدباد و چادرهای مقاوم‌تر لازم‌اند.
آموزش استفاده از تجهیزات: یادگیری نحوه استفاده از کلنگ یخ، کرمپون، یا ابزارهای نجات قبل از صعود ضروری است.
بسته‌بندی هوشمند: تجهیزات را به‌گونه‌ای در کوله‌پشتی قرار دهید که وسایل سنگین در مرکز و نزدیک به کمر باشند تا تعادل بهتری داشته باشید.
| با خوندن مقاله “کاربردی ترین وسایل کوهنوردی” یاد می‌گیری چه تجهیزاتی سفر رو راحت‌تر و ایمن‌تر می‌کنه. حتماً بخون! |
چالش‌های رایج در تهیه لیست وسایل کوهنوردی و راه‌حل‌ها
تهیه لیست وسایل کوهنوردی ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد. در ادامه، برخی چالش‌های رایج و راه‌حل‌های آنها بررسی می‌شوند:
هزینه بالای تجهیزات:
راه‌حل: تجهیزات دست‌دوم باکیفیت یا اجاره‌ای را بررسی کنید. همچنین، برندهای اقتصادی مانند Quechua گزینه‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای دارند.
وزن زیاد کوله‌پشتی:
راه‌حل: تجهیزات سبک و چندمنظوره انتخاب کنید. برای مثال، یک چادر فوق‌سبک یا کیسه خواب فشرده میتواند وزن را کاهش دهد.
عدم آشنایی با تجهیزات:
راه‌حل: پیش از خرید، نظرات کاربران را در وب‌سایت‌هایی مانند REI یا Amazon بخوانید و با فروشندگان تخصصی مشورت کنید.
انتخاب نامناسب برای شرایط آب‌وهوا:
راه‌حل: پیش‌بینی آب‌وهوا را بررسی کنید و تجهیزات را بر اساس آن تنظیم کنید. برای مثال، در شرایط مرطوب، کیسه خواب مصنوعی بهتر عمل میکند.
جمع‌بندی
تهیه لیست وسایل کوهنوردی دقیق و متناسب با نوع صعود، فصل و شرایط محیطی، کلید موفقیت در هر ماجراجویی کوهستانی است. این لیست به شما کمک میکند تا ایمن، سبک و با اعتمادبه‌نفس به دل طبیعت بزنید. انتخاب تجهیزات باکیفیت و مناسب، نه‌تنها از شما در برابر خطرات احتمالی محافظت میکند، بلکه تجربه‌ای لذتبخش و خاطره‌انگیز را برایتان به ارمغان می‌آورد. پیش از هر صعود، چک لیست خود را مرور کنید، وسایل را بررسی کنید و از آمادگی کامل خود مطمئن شوید. کوهنوردی فرصتی بی‌نظیر برای کشف زیبایی‌های طبیعت و تقویت روحیه است؛ با تجهیزات مناسب و برنامه‌ریزی دقیق، این ماجراجویی را به بهترین شکل تجربه کنید.
سوالات متداول
۱. چه وسایلی برای کوهنوردی یک‌روزه ضروری هستند؟ در لیست وسایل کوهنوردی یک‌روزه، اقلامی مثل کفش مناسب، کوله‌پشتی سبک، بطری آب، تنقلات، بادگیر، نقشه یا GPS و جعبه کمک‌های اولیه اهمیت بالایی دارند.
۲. تفاوت کفش کوهنوردی با کفش ورزشی معمولی چیست؟ کفش‌های کوهنوردی طراحی شده‌اند برای مسیرهای ناهموار و شرایط سخت. آنها از مچ پا حمایت بیشتری می‌کنند و اصطکاک بالاتری دارند که برای امنیت حیاتی است.
۳. آیا برای کوهنوردی در تابستان هم نیاز به لباس گرم داریم؟ بله، در چک لیست وسایل کوهنوردی تابستانه هم باید یک لایه لباس گرم مثل پلار یا بادگیر در نظر گرفته شود، چون دمای ارتفاعات به‌طور ناگهانی ممکن است کاهش پیدا کند.
۴. چه حجم کوله‌پشتی برای برنامه‌های یک‌روزه مناسب است؟ برای برنامه‌های کوتاه و یک‌روزه، کوله‌پشتی ۲۰ تا ۳۰ لیتری کفایت میکند و فضای کافی برای وسایل ضروری فراهم می‌نماید.
۵. چراغ‌قوه پیشانی (هدلایت) واقعاً لازمه؟ هدلایت یکی از اقلام حیاتی در لیست وسایل کوهنوردی است؛ حتی اگر شب‌مانی در برنامه نباشد، شرایط پیش‌بینی‌نشده می‌تونه شما رو به نور نیازمند کنه.
۶. چطور می‌تونم وسایل کوهنوردی خوب و باکیفیت تهیه کنم؟ برای تهیه تجهیزات مناسب، فروشگاه‌های تخصصی، بررسی تجربه دیگر کوهنوردان و توجه به برندهای معتبر، روش‌هایی مؤثر هستند.
ابتدا با بهترین محل برای کمپ زدن آشنا می شویم و می آموزیم چه مکان هایی برای چادر زدن در طبیعت مناسب هستند. بعد لوازم مورد نیاز را بطور کامل بررسی خواهیم کرد و سپس درباره ی غذا به هنگام کمپینگ نکاتی را مطالعه می کنیم بطوری که دیگر نگران این نخواهید بود که در زمان کمپ کردن از چه غذایی استفاده کنید و یا در صورت نیاز چگونه غذا بدست بیاورید.
بعد از همه ی این موارد نکات مهمی را برای شما بازگو خواهیم کرد که هریک نکته ی در دل خود دارند. در ادامه کسانی که برای اولین بار قصد کمپینگ دارند می توانند اطلاعات مهم و کاربردی را یاد بگیرند.
حتما می خواهید بدانید که چگونه می توان چادر زد و کمپ کرد، نگران نباشید در ادامه به این موضوع هم خواهیم رسید.
در این ماجراجویی با سختی هایی روبرو می شوید
شما به هتل نیامده اید! در اینجا نمی توانید هر وقت دلتان خواست به حمام بروید و دوش بگیرید، شب هنگام خوابیدن تختی گرم و راحت ندارید، نمی توانید غذاهای مفصل بخورید و ممکن است در طبیعت هم اتفاقات دور از انتظاری رخ دهد. باید با این واقعیت ها کنار بیایید و از قبل خود را برای آن ها آماده کنید تا در هنگامی که این سختی ها را دیدید برایتان آزاردهنده نباشد.
راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت | ۱.کجا کمپ بزنیم ؟
در معنای عام محل کمپینگ جایی است که فرد و یا افرادی شب را در آن محل می مانند. برای مثال در کشور انگلستان محل هایی برای کمپ زنی ساخته شده و مراجعین می توانند در قسمت های مشخص آن چادر بزنند و شب را در همان جا بگذرانند. واژه ی انگلیسی Camp از Campus به معنای زمین آمده و اشاره به محلی دارد که چادر در آن برپا می شود و اقامت صورت می گیرد. محیط اردوگاه باید از فضایی باز و بزرگ تشکیل شده باشد که به راحتی بتوان در آن چادر زد. بهتر است تا در نزدیکی فروشگاه و یا مغازه ای قرار گرفته باشد تا در صورت نیاز بتوان از آن استفاده کرد. ( البته باید انواع محصولات را ارائه دهد )
قبل از شروع سفر، محل چادر زدن را انتخاب کنید
قبل از اینکه وسایل خود را پشت ماشین بچینید و قدم در راه طبیعت گردی بگذارید بدانید که به کجا می روید و شرایط آب و هوایی آنجا را از قبل چک کنید. اینکه کدام محل برای کمپ زدن مناسب است کار سختی نیست، طبیعت پر از جاهای زیبا و خوش آب و هواست اگر محل خاصی را در نظر ندارید از کسانی که زیاد به کمپینگ می روند و تجربه کافی دارند کمک بگیرید و یا در اینترنت درباره بهترین محل های چادر زدن تحقیق کنید. یک راهکاری هایی برای کمپ زدن که حتما باید رعایت کنید:
مطمئن شوید که محل کمپ شما حیوان وحشی نداشته باشد.
در صورتی که می خواهید کمپ در جنگل را تجربه نمایید در زمان بارندگی به زیر درختان نروید چون بیشتر خیس می شوید.
در فصل های پاییز و زمستان از چادر زدن در نزدیکی رودخانه و دریا خودداری کنید چون احتمال دارد آب در هنگام شب بالا بیاید .
در صورتی که می خواهید در کوهستان چادر بزنید از جاهایی که احتمال ریزش سنگ دارد دوری کنید.
از ویژگی های محل کمپینگ می توان به :
… محل درست کردن آتش
… راه ورودی برای وسایل نقلیه
… میز و صندلی های پیک نیک
… امکان رزرو محل چادر زنی
… دسترسی آسان به منابع آبی و بهداشتی
… در دسترس بودن هیزم برای آتش روشن کردن
… محل دفن زباله
البته باید به این نکته اشاره کرد که درباره ی مناطق مشخص کمپ زنی صحبت می کنیم ولی بسیاری از افراد علاقه دارند تا در دل طبیعت و به دور از هر ساخته ی بشری کمپینگ کنند و هیچ محودیتی نداشته باشند. این دسته از افراد بدون مشکل می توانند چادرهای خود را برپا کنند ولی باید مراقب حمله ی حیوانات وحشی، شرایط نا مناسب آب و هوایی و … باشند. در برخی از مناطق چادر زنی در طبیعت امری غیر قانونی تلقی می شود و بر اساس قانون با متخلفین برخورد می شود. دلیلش هم این است که امکان آسیب زدن به محیط زیست وجود دارد. از انواع محل کمپینگ می توان به پارکینگ کاروان ها، پارک تریلر و فضاهای باز اشاره کرد.
راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت | ۲.لوازم ضروری
در این بخش نگاهی خواهیم داشت به مهمترین لوازمی که باید به همراه خود داشته باشید.
1) چادر : با توجه به تعداد و شرایط محیطی محل کمپ باید چادر خود را انتخاب کنید. بطور مثال اگر به کوهستان می روید از چادرهای مخصوص کوه استفاده کنید.
2) لوازم چادر : سایبان ها، محافظ ها برای مقابله با وزش باد، پتو و زیر اندازها و قطعات یدکی چادر.
3) کیسه خواب : این مورد از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا قرار است از سرما شما را در امان نگاه دارد پس بهتر است محصول با کیفیت و مناسبی را انتخاب کنید تا بهترین عملکرد را برای شما داشته باشد. ( راهنمای خرید کیسه خواب )
4) صندلی ها : شاید برای برخی از افراد مهم باشد تا در کمپینگ در چه محلی می نشینند و غذا می خورند در نتیجه صندلی های زیادی هستند که در ابعاد مختلف می توانند نیازهای شما را بر طرف سازند.
5) لوازم پخت و پز : گاز پیک نیکی، رگولاتور و شیلنگ، باربیکیو، سوخت برای پخت و پز، ظروف مورد نیاز، کارد و چنگال.
6) مواد غذایی مناسب و آب : غذای کمپینگ، جعبه ی سرد کننده، لیوان با اندازه های مناسب، فلاسک، محل ذخیره ی غذا ( بسته بندی ).
7) تختخواب های بادی : بهتر است با توجه به اندازه ی چادر انتخاب شوند.
8)پمپ های بادی : برای بادکردن تخت خواب و یا لوازم دیگر.
9)چراغ : برای روشن کردن محیط اطراف و چادر.
10)منابع انرژی : مانند ژنراتور برق و باتری ها.
11)لوازم بهداشتی : و نظافت مانند دستمال مرطوب و جارو.
توجه داشته باشید که هر شخصی با توجه به نیازهای خود لوازمی را با خود به کمپینگ می برد و موارد ذکر شده فقط ضرورت دارند.
به هنگام کمپینگ مطمئنا یکی از مواردی که باید به آن توجه کنید نوع غذایی است که با خود برده اید. تصور کنید موادی را با خود برده اید که نیازمند پخت و پزی سخت هستند و وقت شما را خواهند گرفت و همچنین باید برای استفاده از آن ها لوازمی سنگین حمل کنید. به نظر شما این کار درست است؟ در جواب به شما می گوییم خیر. شاید لذت بخش تر باشد و غذایی خوشمزه و گرم بخورید ولی از لذت سفر شما کاسته خواهد شد، در نتیجه مواد غذایی بسته بندی از بهترین راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت است که می توانید به کار بگیرید. پخت این مواد غذایی بسیار راحت و آسان است.
در مورد انتخاب مواد غذایی باید به سبک بودن، پخت راحت و خاصیت آن توجه کنید تا انرژی مورد نیاز را در طول سفر به بدن خود برسانید. ما به شما مواد خوراکی بسته بندی شده و یخ زده را پیشنهاد می کنیم که میتوان بر روی اتش آن ها را پخت. یادتان باشد که برای نگهداری حتما از کیسه های یخی و یا جعبه های خنک کننده استفاده کنید تا فاسد نشوند.
از ویژگی های مواد غذایی می توان به :
… زمان پخت و پز محدود و کم : باعث می شود تا بیشتر از سفر خود لذت ببرید و وقت کمتری را صرف پخت و پز کنید.
… استفاده از مواد غذایی مدت دار و قابل بسته بندی : در برخی مواقع موادی هم می توان استفاده کرد که امکان فاسد شدن ان ها طی چند روز امکان پذیر می باشد و بهتر است در روزهای اول مورد استفاده قرار بگیرند.
… سبک بودن این مواد
… ارزش غذایی و مقوی بودن آن ها
برای پخت غذا نیز می توان از هیزم برای آتش روشن کردن استفاده کنید و یا بر روی گازهای پیک نیکی به پخت و پز بپردازید.
راهکارهایی برای کمپ کردن در طبیعت | ۳.نکات ضروری
1)لوازم خود را جمع آوری کنید. قبل از این که به کمپینگ بروید لیستی از لوازم مورد نیاز تهیه کنید و آگاه باشید تا لوازم ضروری را فراموش نکنید. به یاد داشته باشید که چه مقدار می توانید بار حمل کنید و سپس لیست را تهیه کنید.این کار جزو مهمترین راهکارهایی برای کمپ زدن است که قبل از حرکت باید انجام دهید تا بتوانید تجربه خوبی برای خود رقم بزنید.
2) کوله پشتی خود را آماده کنید و لوازم را بچینید. برای انتخاب کوله پشتی مناسب باید به مدت زمان سفر خود توجه کنید. بطور مثال برای سفرهای چند روزه بهتر است از اندازه هایی با لیتر 60 تا 80 استفاده شود و اگر با اتومبیل خود به کمپینگ می روید نیازی نیست تا کوله پشتی بزرگی را با خود حمل کنید.
3) به انداره ی کافی بخوابید. هیچگاه فراموش نکنید که باید از چادری مناسب به همراه کیسه خوابی با کیفیت استفاده کنید. به فصل سال نیز توجه شود تا مبادا از چادر و یا کیسه خوابی نامناسب استفاده شود. اگر زمستان باشد یخ می زنید و اگر تابستان باشد گرما شما را اذیت خواهد کرد. بالشت و پتو نیز با خود ببرید زیرا ممکن است مورد استفاده قرار بگیرند.
4)آتش روشن کنید. برای برپا کردن آتش می توانید از کیت ها، چوب های خشک، روزنامه های باطل شده و یا کارتن و … استفاده کنید. همیشه به این نکته توجه کنید که آیا می توان در محل کمپ آتش روشن کرد یا خیر. بهتر است در نزدیکی آب و به دور از درختان این کار را لنجام دهید تا خطری محیط اطراف و طبیعت را تهدید نکند و اتفاقی ناگوار رخ ندهد.
5)مواد غذایی مقوی را فراموش نکنید. از مواد غذایی مقوی مانند دانه ها، کنسروها و … استفاده کنید.
6)لباس مناسب بپوشید. لباس هایی از جنس کتون بسیار کارآمد هستند ولی اگر در مناطق جنگلی هستید از آن ها استفاده نکنید. شما می توانید از لباس های پشمی نیز استفاده کنید و حواستان به فصل سال باشد.
7) از گجت های سفر استفاده کنید. چراغ قوه، باتری های اضافه، شارژر موبایل همراه یا همان پاوربانک، قطب نما و … همگی باعث می شوند تا سفر شما راحت تر و امن تر شود.
8)لوازم بهداشتی و ضد عفونی فراموش نشود. مطمئنا در طبیعت نیاز به بهداشت و تمیز شدن پیدا خواهید کرد در نتیجه صابون، دستمال تر، مواد ضد عفونی کننده و داروهای ضروری را با خود بیاورید. برای استحمان نیز از همان صابون بهره ببرید.
9)امن بمانید. بحث امنیت در کمپینگ یک شوخی نیست و از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و به همبن دلیل حتما جعبه ی کمک های اولیه را با خود بیاورید.
10) چادر را در مناطق کم ارتفاع برپا کنید. زمانی که چادر می زنید بهتر است در ارتفاع این کار را انجام دهید تا احتمال خطر حملات حیوانات و یا حتی مارها به حداقل برسد. اگر امکان بارش باران وجود دارد برای چادر از محافظ استفاده کنید.
اگر برای اولین بار است که به کمپینگ می روید این بخش را بخوانید
1) چرا به کمپینگ بروید ؟
بهتر است هر از گاهی برای دور شدن از زندگی معمول و تکراری هر روزتان به دل طبیعت بروید و چند روزی را آن جا سپری کنید. تجربه ی کمپ زنی می تواند درس های زیادی به شما بدهد و در شرایط جدید قرار بگیرید.
2) چه چیزهایی نیاز خواهید داشت ؟
اول باید مشخص شود که به کجا و چه مدت می خواهید به کمپینگ بروید و بعد با توجه به نیازهایتان و تهیه لیست لوازم را جمع آوری کنید.
3) چگونه محل کمپ زدن را پیدا کنید ؟
پیدا کردن محل کمپینگ کار بسیار سختی به نظر نمی رسد ولی نکاتی وجود دارد که باید به آن ها توجه کنید. به یاد داشته باشید که در زمینی مسطح و با کمی ارتفاع کمپ بزنید و اگر در فصلی پرباران و سرد قرار دارید در نزدیکی رودخانه به هیچ عنوان چادر نزنید. در برخی از جنگل ها و یا پارک های ملی محل هایی برای چادر زنی و کمپینگ در نظر گرفته شده که بهتر است از آن ها استفاده کنید.بطور مثال بخش هایی برای آتش درست کردن نیز وجود دارد. ( منقل )
4) چه کارهایی باید انجام دهید ؟
شما انتخاب های زیادی دارید. کمپینگ تنها به معنای چادر زدن و اقامت در طبیعت و یا مکانی نیست بلکه شما می توانید فعالیت های گوناگونی را در طول روز انجام دهید. مثلا کوهنوردی کنید و یا تحقیقاتی را که می خواهید بر روی منطقه انجام دهید. ( اگر هدف شما تحقیقات است )
به یاد داشته باشید که اگر قصد انجام فعالیت هایی به دور از محل کمپ را دارید لوازم مورد نیاز و کوله پشتی مناسبی را با خود بیاورید.
5) چی بپوشید ؟
بهتر است همه نوع لباس با خود ببرید زیرا شرایط آب و هوایی به راحتی می تواند تغییر کند. ممکن است دما در شب نیز به شدت پایین بیاید پس حواستان را خوب به لباس هایی که با خود می برید جمع کنید.
6) اگر باران بارید چه باید کرد ؟
قبل از این که به کمپینگ بروید از آب و هوای چند روز آینده اطلاعات کسب کنید. همیشه کاور محافظ چادر که در برابر باران مورد استفاده قرار می گیرد را به همراه داشته باشید. اگر طوفان شروع شد سعی کنید غار و یا گودالی پیدا کنید و در آن پناه بگیرید.
قبل از کمپ زدن در طبیعت برای اولین بار …
1) لوازم ضروری را جمع آوری کنید
… لوازم نجات را در کوله پشتی خود بگذارید. مانند چاقو، چراغ قوه، فانوس، قطب نما و …
… وسایلی که بوسیله ی آن آتش روشن می کنید را درون یک کیسه قرار دهید. مانند کبریت و …
… نقشه ی محل کمپینگ خود را بردارید.
… جعبه ی کمک های اولیه بسیار مهم می باشد، در کوله پشتی خود قرارش دهید.
… حتما لوازمی که می توانند برای شما و دیده شدنتان توسط گروه های نجات کمک کند به همراه داشته باشید. مانند کمربند نوری، سوت و …
2) چادر خود را انتخاب کنید
… با توجه به وضعیت آب و هوا نوع چادر خود را انتخاب کنید.
… به جنس چادر خود توجه کنید. ( با بررسی آب و هوا )
… از چادرهایی با اندازه هایی مناسب با توجه به تعداد همراهانتان استفاده کنید.
3) نکاتی مهم برای کمپ زنی
… فعالیت ها و تهیه ی غذای خود را با برنامه ریزی انجام دهید.
… برای انتخاب محل کمپینگ تحقیق کنید.
… محل چادر زدن خود را اگر امکانش وجود دارد رزرو کنید. ( در برخی از مناطق ایران این امکان وجود دارد )
… برنامه های کمپینگ خود را با همراهانتان در میان بگذارید.
… قوانین محل کمپینگ را رعایت کنید. مانند ممنوع بودن شکار، ممنوع بودن روشن کردن آتش و …
کمپ تفریحی
1) جمع شدن دور آتش
زمانی که شب می شود و آتش روشن، سرگرمی های زیادی وجود دارد که می توانید آن ها را انجام دهید. یکی از آن ها تعریف کردن داستان های ترسناک و مرموز است که شاید برای خیلی ها لذت بخش باشد. می توانید در کنار آتش موسیقی بنوازید و یا از آتش برای پخت بلال، مارشملو و … استفاده کنید.
2) ماهیگیری کنید
اگر رودخانه و یا دریاچه ای نزدیک محل کمپینگ شما قرار دارد حتما به ماهیگیری بروید. با این کار هم غذایی تازه می خورید و هم سرگرم می شوید.
3) در رودخانه و دریاچه شنا کنید
شنا کردن در دریاچه و رودخانه بسیار لذت بخش می باشد فقط حواستان باشد که شنا در آن منطقه منوع نباشد و باید به خوبی بتوانید شنا کنید.
4) پیاده روی و کوهنوردی کنید
برای انجام این فعالیت ها باید لوازم مورد نیازی که قبل تر گفته شد را به همراه داشته باشید و مسیرها را به خوبی بشناسید تا گم نشوید. بهتر است از نقشه بهره بگیرید. مطالعه ی این مطلب را ب شما پیشنهاد می کنیم
راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت |۴.اشتباهات رایج
1) انتخاب چادر اشتباه از نظر اندازه و جنس.
2) بررسی نکردن برای اطمینان از سالم بودن لوازم ضروری مانند چراغ قوه و …
3) دیر رسیدن به محل کمپینگ که نیازمند برمامه ریزی می باشد.
4) وابسته بودن به امکانات محیطی. بهتر است در هر شرایطی بتوانید کمپینگ کنید.
خرس ها تا زمانی که شما و دیگر انسان ها را نبینند، موجوداتی گوشه گیر و بی آزار هستند. زمانی که آن ها را دیدید، باید مانند یک مهمان خوش رفتار در همسایگی آن ها رفتار کنید. گزارش حملات خرس ها به انسان ها، بسیار کم می باشد و تمام آن ها نیز در قلمروی خرس ها و سهل انگاری انسان ها روی می دهد. پس احتمال حملات خرس به انسان ها در کوهنوردی بسیار پایین است .
از آنجایی که شما در قلمرو خرس ها یک مهمان به حساب می آیید، باید بدانید که در قلمروی آن ها چگونه رفتار کنید. خرس ها همیشه به دنبال غذا هستند و دوست دارند کم ترین زحمت را برای دسترسی به این غذا خرج کنند. چند نکته ی ایمنی در قلمروی خرس ها :
سعی کنید با گروهتان ، دستورالعمل هایی در مواجه با خرس مطالعه کنید. مطمئن شوید همه ی گروه شما، این نکته را درک کرده اند که مواجه با خرس امری خطرناک است و با یک حرکت اشتباه می توانید جان خود و همنوردانتان را به خطر بیندازید.
گوش های خود را برای شنیدن صدای خرس ها تیز کنید! جای پاها ، مدفوع آن ها ، پوشش های گیاهی دست خورده، جای پنجه ها روی تنه درخت، سنگ های جابجا شده و کنده های خرد شده، از نشانه های وجود خرس می باشند.
قبل از اینکه وارد محیط هایی شوید که از وجود خرس در آن مطمئن هستید، یک قوطی اسپری ضد خرس با خود داشته باشید اما بدانید کی و کجا از آن استفاده کنید.
به صورت دسته جمعی کوه نوردی کنید . با اینکار دوستانی برای صحبت دارید . توجه داشته باشید با ایجاد صدا می توانید به خرس ها هشدار دهید که به قلمروی آن ها نزدیک می شوید.
اگر در محیطی طوفانی که باد شدیدی درآن می وزد، کوهنوردی می کنید ، بوی شما به مشام خرس های جلوتر نمی رسد و شانس دیدن و مواجه با آن ها بیشتر است. سعی کنید در این نقاط صداهای بیشتری تولید کنید تا به آن ها اخطاری بدهید.
سعی کنید محیط کمپ خود را تمیز نگه دارید و تمام زباله ها و مواد غذایی را با خودتان ببرید . با این کار مطمئن می شوید که خرس ها برای دسترسی به غذا، به کمپ قبلی شما باز نمی گردند .
نکـــــات بیشـــــتـر:
نقاطی که در آن کوهنوردی می کنید را بشناسید. کوهنودری در چمنزار ها، نوک قله ها، تپه ها و…این شانس را به شما می دهد که از دور خرس ها را ببینید. این در حالی است که کوهنوردی در محیط های پر سرو صدا مثل مجاورت کاریزها ،جنگل های انبوه و رودخانه ها صدا و بوی شما را می پوشاند و شانس مواجه با خرس ها را افزایش می دهد.
از بسته های پلاستکی و جعبه های مخصوص درب دار برای غذا و دور ریختنی های خود استفاده کنید .
تمام مواد غذایی، زباله ها و موادی که بوی آن به مشام خرس ها می رسد را در کیسه های مخصوص خرس بریزید. دو درخت را در فاصله 60 متری از اردوگاه که حداقل 6 متر از هم فاصله دارند مشخص کنید و غذاهایی که توسط مشام خرس حس می شوند را از آن آویزان کنید.
در محیط هایی که احتمال وجود خرس می باشد در چادرتان غذا نخورید و به هیچ وجه موادی که بوی آن ها به مشام خرس می رسد را در چادرتان نگه ندارید . این مواد شامل خمیردندان ، عطر ، مواد غذایی و آدامس ها و به طور کل هر موادی که دارای بوی خاصی می باشد ،می شود. سعی کنید لباس هایی که هنگام پخت و پز به تن دارید را هنگام خواب از بدنتان خارج کنید و لباسی نو بپوشید.
تقرییا 60 متر پایین تر از چادرتان آشپزی کنید. حتی بهتر است که 1.5 کلیومتر قبل از برپایی کمپ، در جایی توقف کنید و غذایی بپزید. به هیچ وجه غذا و یا زباله های خود را در چادرتان باز نکنید .
تمام ظروف غذایی خود را پس از اتمام شام، بشویید. این کار را پایین تر از 60 متر از کمپ خود انجام دهید .
رویارویی با خرس ها
اگر در مسافتی دورتر یک خرس را مشاهده کردید ، آرامش خود را حفظ کنید و وضعیت را ارزیابی کنید. به قلمروی خرس احترام بگذارید و اگر می توانید تا 90 متراز او دور شوید . همچنین می توانید مسیر خود را بازگردید و از مسیری دیگر ادامه دهید .
اگر به طور ناگهانی با خرس مواجه شدید و بیش از پیش به او نزدیک بودید، باید هرچه زودتر وضعیت را بررسی کنید و کاری انجام دهید :
گروه خود را نزدیک هم جمع کنید و مطمئن شوید که همه ی آن ها از وجود یک خرس در این منطقه با خبرند.
اگر اسپری ضد خرس همراه شما می باشد، آن را دربیاورید. در غیراینصورت آماده باشید که با باتوم ها کوهنوردی از خود حفاظت کنید.
با دقت و با آرامی صحبت کنید و مطمئن شوید که خرس و همنوردان شما، صدای شما را می شنوند.
سعی کنید از همان راهی که آمده بودید، با گروه خود برگردید اما به هیچ وجه فرار نکنید!
آماده باشید اگر خرس می خواست به صورت ناگهانی روی شما بپرد، به صورت متقابل در حالت حمله قرار بگیرید. خرس می خواهد شما را بترساند. سعی کنید بدون دویدن، از او دور شوید و به آرامی مسیرتان را برگردید.
اگر خرس هنوز هم به دنبال شماست، به احتمال زیاد خرس به شکل یک طعمه به شما نگاه می کند ! در این مواقع نیاز دارید به خرس بفهمانید که شما طعمه ای آسان برای او نیستید و در صورت حمله ی او، شما نیز به خوبی از خود حفاظت خواهید کرد .
دفاع در مقابل خرس ها
در حالت فرار، قرار نگیرید. بایستید و با هرچیزی که در اختیار دارید از خودتان دفاع کنید! باتوم های کوهنوردی ، شاخه های درخت و یا سنگ ها، از ابزاری هستند که می توانید برای مبارزه با خرس از آن ها استفاده کنید !
روبه روی خرس قرار بگیرید و به صورت مستقیم به او نگاه کنید.
بلند فریاد بزنید و هرچقدر می توانید بزرگ و تهدید آمیز بنظر بیایید ! پاهایتان را به زمین بکوبید و به سوی خرس، خیز بردارید. سعی کنید او را بترسانید !
اگر خرس به شما نزدیک شد، از اسپری ضد خرس خود استفاده کنید .
اگر خرس به سمت شما حمله ور شد و با شما درگیر شد، این مبازره ای برای زنده ماندن شماست ! سعی کنید به چشم ها، دماغ و صورت او ضربه ای بزنید تا با احساس درد، دست از حمله به شما بردارد.
زمانیکه خرس به شما حمله می کند
حمله ی خرس به انسان بسیار نادر می باشد. بر اساس آمار رسمی در ایالات متحده آمریکا، تنها یک نفر در 2 و یا 3 سال جان خود را بر اثر حمله ی خرس از دست می دهد ، اما این آمار در 15 سال اخیر رو به رشد بوده است و تبدیل به 1 کشته در هر سال شده است !
در نمودارهای پایین میزان حملات خرس های سیاه ، خرس های قهوه ای در 65 سال اخیر را نشان می دهد . کانادا و آلاسکا خطرناک ترین مناطق از نظر وجود خرس ها می باشند .
احتمال کشته شدن شما توسط یک خرس، کمتر از احتمال کشته شدنتان توسط نیش یک زنبور می باشد! بیشتر احتمال می رود که شما در مسیر کوهنوردیتان، جان خود را از دست بدهید تا اینکه یک خرس شما را از پای در بیاورد! همچنین احتمال کشته شدن شما توسط رعد و برق نیز بالاتر از احتمال رویارویی با یک خرس و حمله ی او میباشد. بیشترین حمله ی خرس ها به انسان ها، زمانی رخ می دهد که رفتار طبیعی آن ها به علت سهل انگاری انسان ها، تبدیل به خشونت می شود. بعضی از موارد تحریک خرس ها عبارتند از:
شما خرس را غافلگیر کرده اید و او حالا به عنوان یک تهدید به شما نگاه می کند :
زمانیکه به صورت انفرادی کوهنوردی می کنید، سعی می کنید تا سر و صدای کمتری داشته باشید و همین موصوع باعث می شود که ناخواسته با یک خرس مواجه شوید ! زمانیکه به صورت گروهی کوهنوردی میکیند، با صحبت کردن با یکدیگر ، حضورتان را به دیگر حیوانات منطقه اطلاع می دهید. لازم نیست که داد بکشید و یا سوت بزنید ، فقط سعی کنید ساکت و آرام نباشید !
خرس به شما به عنوان یک تهدید برای توله های خود و یا یک طعمه نگاه میکند :
قرارگیری ناخواسته بین توله های یک خرس و خود او، امری خطرناک می باشد. زمانیکه یک خرس را دیدید، فرض کنید که توله های او نیز در کنار او هستند و یا او در حال شیر دادن به بچه های خود می باشد. به اونزدکیتر نشوید و حواستان به توله های خرس نیز باشد. سعی کنید خیلی آرام از توله های او دور شوید.
مردم به آن ها عادت کرده اند و با سهل انگاری به خرس ها نزدیک می شوند :
در نقاط جنگلی و کوهستانی که رفت و آمد زیادی وجود دارد، خرس ها به وجود انسان ها عادت کرده اند. فقظ کافی است تا سری به Yellowstone بزنید تا این حرفم به شما ثابت شود . این خرس ها مطیع و آرام بنظر می رسند و باعث می شوند تا مردم ترسی از آن ها نداشته باشند و بیش از پیش به آن ها نزدیک شوند ! حتی بعضی از آن ها نیز برای گرفتن سلفی اقدام می کنند. اما بعضی اوقات اوضاع این گونه پیش نمی رود و خرس ها به انسان ها حمله ور می شوند !
سگ شما باعث تحریک خرس شده است :
اگر سگتان در مسیر با شما همراه است، حتما از قلاده استفاده کنید.
آموزش خرس ها
هر زمانی که به منطقه ای که محل خرس ها می باشد، می روید، در واقع شما نحوه ی رفتار خرس با انسان ها را آموزش می دهید! شما در زندگی آن ها ، توسط بو ، صدا و حتی جاهای پایتان، تاثیرگذار هستید .
شما در محل زندگی آن ها نشانه هایی می گذارید و خرس ها نیز این نشانه ها را به تجربیات گذشته خود ربط می دهند . اگر به صورت گذری از کنار آن ها رد شوید و تاثیر کمی بر محیط اطرافشان بگذارید، انسان ها برای خرس ها همچنان موجوداتی مبهم و پر از رمز و راز می مانند! این بهترین آموزشی هست که می توانید به آن ها انتقال دهید !
متاسفانه بسیاری از انسان های خودخواه، خرس ها را به صورت اشتباهی آموزش می دهند ! آن ها با جا گذاشتن غذاهای خود به صورت نیمه کاره روی میز کمپ و یا رها کردن ساندویچ های خود در سطل زباله، به خرس ها آموزش می دهند که محلیط های کمپ انسان ها، مکانی مناسب برای دسترسی به غذا بدون کوچکترین زحمتی است!
با این کار به خرس ها می فهمانید که انسان ها، منبع غذایی برای آن ها می باشند و تهدیدی برای خرس ها محسوب نمی شوند . در نتیجه آن ها نیز برای پیدا کردن غذا، نسبت به انسان ها رفتاری تهاجمانه پیدا می کنند و در آخر نیز یا خرس به دلیل حمله به انسان کشته می شود و یا دیگر انسان ها به دلیل سهل انگاری جان خود را از دست می دهند !
کیسه و ظرف های ضد خرس
برای اینکه غذایتان را از خرس ها و دیگر جانوران محفوظ نگه دارید، از چند روش می توانید استفاده کنید:
کیسه های ضد خرس:
غذاها ، آشغال ها و دیگر موادی که بوی آن ها به مشام خرس می رسند را در آن بریزید و از یک شاخه آویزان کنید.
ظروف ضد خرس:
غذا ها و خوراکی های خود را در قوطی های مخصوص خرس قرار دهید. بیشتر آن ها سنگین هستند و درب بسیار محکم و با دوامی دارند و کار را برای بازکردن آن ها توسط خرس ها و دیگران جانوران که به غذای شما علاقه مند هستند را سخت تر می کنند .
صندوقچه های غذا:
در بعضی از کمپ های از قبل تاسیس شده، یک جعبه ی فلزی که با سیمان در جای خود محکم شده است، قرار دارد. شما می توانید غذا، زباله ها و دیگر مواد خود را در آن قرار دهید تا حیوانات بزرگ سراغ آن ها نیایند. اما باز هم موش ها و سنجاب ها می توانند وارد این صندوق ها شوند ! برای جلوگیری از دسترسی آن ها به غذا نیز می توانید آن ها را در کیسه ای پلاستیکی محکم قرار دهید و سپس آن را درون صندوقچه قرار دهید.
شناخت آثار جانوری: پیشگیری از برخورد با خرس‌ها در کوهستان
شناخت ردپاها و سایر آثار جانوران در کوهستان کمک میکند تا مسیر خود را با دقت بیشتری انتخاب کرده و از خطرات احتمالی مانند برخورد با خرس‌ها یا دیگر حیوانات وحشی اجتناب کنید. این آگاهی میتواند ایمنی شما را در کوهنوردی افزایش دهد.
یکی از خوانندگان برای ما ایمیلی ارسال کرده و از ما سوال کرده است که «استر کیسه خواب» چیست؟ و آیا باید یکی از آنها را خریداری کنند یا نه. از این که بتوانیم کمک کنیم، خوشحالیم! اول از همه این که آستر، در واقع آسنری است که داخل یک کیسه خواب قرار می‌دهید. آنها اغلب از جنس ابریشم یا پشمی هستند. دلایل متعددی برای استفاده از یک استر کیسه خواب وجود دارد. در ادامه آنها را بررسی خواهیم کرد.
1- طولانی‌تر کردن عمر کیسه خواب
اگر یک کیسه خواب با کیفیت متوسط یا عالی دارید، حتماً از دستورالعمل‌های شستشوی موجود بر محصول به خوبی می‌دانید که با هر بار شستشو، عمر کیسه خواب کمتر می‌شود زیرا هم ماده پرکننده و هم پارچه کیسه خواب، ظریف است. بنابراین، در صورت استفاده از یک استر کیسه خواب داخل کیسه خواب خود، شما میتوانید به طور منظم آستر را بشوئید و نیازی به شستن مداوم خود کیسه خواب نیست و از این رو، عمر کیسه خواب طولانی‌تر می‌شود. همچنین، اگر برای یک دوره طولانی برنامه می‌روید، استفاده از استر کیسه خواب بسیار مفید خواهد بود زیرا شستن خود کیسه خواب با وجود ضخامت زیاد، سنگینی و خشک شدن دیر هنگام، زحمت زیادی را برای شما خواهد داشت در صورتی که شستن و خشک کردن آستر بسیار ساده و سریع خواهد بود.
استر‌های پشمی می‌توانند گرمای بیشتری را در شب‌های سرد برای شما ایجاد کنند. برخی از این آستر‌ها تا 25 درجه فارنهایت را به گرمای کیسه خواب اضافه می‌کنند. فقط مراقب باشید زیرا برخی از این استر‌های پشمی بسیار حجیم هستند.
3- شما را خنک نگه داشته و همچنین موجب صرفه‌جویی در هزینه‌ها می‌شود
علاوه بر گرم نگه داشتن، شما را خنک نیز نگه می‌دارند! اگر در گرمای تابستان به برنامه می‌روید، ممکن است کیسه‌خواب ضخیم سه فصلی خود را با خود نبرید و در این شرایط، آستر یک انتخاب مناسب است. همچنین، اگر در هتل اقامت می‌کنید و مجبور هستید برای روانداز هزینه اضافی پرداخت نمایید و اجازه استفاده از کیسه خواب را نیز نداشته باشید، استر کیسه خواب کارساز خواهد بود.
در این پست سه مورد از کاربردهای استر کیسه خواب برای شما آورده شده است. اگر در مورد حفظ عمر کیسه خواب خود جدی هستید یا به گرمای اضافی نیاز دارید، این مورد یک مورد اجباری برای شماست.
