زمان مطالعه: 6 دقیقهبعد از خرید کفش‌های کوهنوردی، هارنس، ابزار حمایت، کارابین پیچ گلابی و کلاه ایمنی، طبیعتاً وسیلۀ بعدی باید چند کوییک‌درا باشد.حال در این مقاله با این وسیله مهم بیشتر آشنا میشویم و در مورد نحوه انتخاب و خرید کوییک درا اطلاعات زیادی کسب میکنیم.

در زمان خرید کوییک‌درا، سه نکتۀ اصلی را در نظر بگیرید:

1. دهانۀ کارابین
2. طول اسلینگ
3. تعداد

ملاحظه جانبی: ویژگیهای جزئی کوییک‌درا (مانند اندازه و شکل کارابین، پهنا، عرض، وزن، و استحکام اسلینگ) نیز ممکن است مهم باشند، بخصوص وقتی که باتجربه‌تر می‌شوید.

در انتخاب گاهی بین وزن، استحکام، و سهولت استفاده مجبور میشوید یکی را فدا کنید. به طور مثال، اگر کوییک‌درا کارابین‌های سنجاقی ریز و اسلینگ شلی داشته باشد، خیلی سبک خواهد بود و بارتان را سبک و سریع خواهد کرد. ولی گیره زدن این نوع کوییک‌درا از کوییک‌درای سنگین‌تری با کارابین‌های بزرگ و اسلینگ محکم سخت‌تر است.

نوع کوهنوردی و اولویت‌هایتان را هم در نظر بگیرید. امکانات عالی برای کوییک‌درا به نوع کوهنوردی بستگی دارد. کوییک‌درای سبک‌وزن ممکن است در ماجراجویی‌های کُرده‌ای عالی باشد که هر گرم وزن مهم است، ولی نه در صعود تک طولی که وزن اهمیت کمتری دارد.

دهانۀ کارابین

دهانۀ کارابین‌های کوییک‌درا سه نوع اصلی دارند: سادۀ صاف، سادۀ خم، یا سنجاقی. چون هر کوییک‌درا دو کارابین دارد، ممکن است ترکیبی از کارابین‌های ساده، صاف، و یا خم داشته باشد.

کارابین‌های دهانه صاف:  این کارابین‌ها در کوییک‌دراهای زیادی رایج هستند و با دهانه‌های صاف و محکم، می‌توان به‌راحتی از آنها استفاده کرد. همان‌طور که از اسمش معلوم است، دهانۀ صاف از نقطۀ انحنا تا انتها کاملاً صاف است.

کارابین‌های دهانه خمیده:  به دلیل وجود دهانۀ مقعر، می‌توانیم سریع و راحت طناب را ببندیم و به همین خاطر، فقط برای انتهای طناب کوییک‌دراها استفاده می‌شوند.

بعضی از کارابین‌های دهانه صاف و خمیده جزو کارابین‌های گلابی پیچ هم محسوب می‌شوند. کارابین گلابی پیچ شکاف صافی دارد که دماغۀ کارابین و دهانه در آن به هم می‌خورند. بدین ترتیب، کارابین دیگر به حلقۀ لوازم هارنس گیر نمی‌کند، که می‌تواند خیلی آزاردهنده باشد. شاید کمی بیشتر برای این امکانات هزینه کنید، اما ارزشش را دارد.

کارابین‌های سنجاقی:  دهانۀ کارابین‌های سنجاقی از جنس حلقۀ سیمی فولاد ضدضربه است. حلقۀ سیمی با انحنا سازوکار فنری خاصی ایجاد می‌کند که وزن کلی را پایین می‌آورد و باعث می‌شود که دیگر نیازی به قطعات اضافی در دهانه‌های ساده نداشته باشید.

مزیت جرم پایین دهانۀ سنجاقی این است که احتمال لرزش و بازشدنش در حین سقوط از دهانۀ ساده کمتر است. به این گشایش لحظه‌ای ناشی از سکون یا برخورد با شی دیگر شلاق زبانه می‌گویند. شلاق زبانه دهانه می‌تواند استحکام کلی کارابین را در برابر استحکام دهانۀ بازش کاهش دهد. احتمال یخ‌زدن دهانۀ سنجاقی در دمای سرد از دهانۀ ساده کمتر است. به همین خاطر، احتمالاً گزینه بهتری برای یخ‌نوردی یا کوهنوردی باشند.

طراحی کارابین‌های سنجاقی طوری است که بر خلاف بعضی کارابین‌های صاف یا خم، ویژگی قفل‌شوندگی ندارند. البته، بعضی کارابین‌های سنجاقی دماغۀ کلاهک‌دار دارند که مثل دماغۀ قفل‌شونده نمی‌گذارد به لوازم گیر کنند.

طول اسلینگ

نکته مهم بعدی در انتخاب کوییک‌دراها طول اسلینگ است (که به آن داگ بون هم می‌گویند). اسلینگ‌های دراز برای کاهش کشش طناب بهترند، ولی وزن و حجم بیشتری هم دارند.

سنگ‌نوردان سالنی معمولاً کوییک‌دراهای آماده‌ای می‌خرند که طول اسلینگ‌های مختلفی دارند:

• اسلینگ 12 – 10 سانتی‌متری: این اسلینگ‌های کوتاه بیشتر در راه‌های نسبتاً صاف به کار می‌آیند.
• اسلینگ 18 – 17 سانتی‌متری: این اسلینگ‌های متوسط برای کاهش کشش طناب مفیدند، بخصوص وقتی که طول راه بیش از 12 کوییک‌درا باشد یا اگر طناب در مسیر صاف حرکت نکند.

سنگ‌نوردان سالنی ترجیح می‌دهند که از دو کوییک‌درای کوتاه و متوسط روی هارنس استفاده کنند تا آماده هر اتفاقی در مسیر باشند.

سنگ‌نوردان سنتی معمولاً به‌جای خرید کوییک‌درای آماده، کوییک‌درای مخصوص خودشان را درست می‌کنند. برای ساخت کوییک‌درا، می‌توانید اسلینگ دوخته شده‌ای را به طول حداقل 60 سانتی‌متر بردارید و دو کارابین دلخواه را به اسلینگ قفل کنید. کوهنوردان معمولاً به این‌ها کوییک‌درای آلپاین یا درازشدنی می‌گویند (درازشدنی به معنی روش بستن کوییک‌درا است تا اسلینگ در صورت نیاز کوتاه و بلند شود).

تعداد

تعداد کوییک‌دراهای لازم به نوع، محل، و طول صعود بستگی دارد. چند نکتۀ پیشنهادی:

• بیشتر مسیرهای سنگ‌نوردی را می‌توان با 12 کوییک‌درا طی کرد. پس این نقطه شروع خوبی است.
• مسیرهای سنگ‌نوردی طولانی تر (بیش از 30 متر) نیازمند 16 تا 18 کوییک‌درا هستند.
• مسیرهای فوق‌العاده طولانی به حداقل 24 کوییک‌درا نیاز دارند
• در مسیری که طول طناب باید حداقل 70 متر باشد، به بیش از 12 کوییک‌درا نیاز است.
• تعداد کل کوییک‌دراهای شما همان تعدادی است که در دفترچۀ راهنما برای مسیر آمده است.
• اگر می‌خواهید از کوییک‌درا به‌عنوان کارگاه استفاده کنید، آنها را هم حساب کنید.
• بهتر است که چند کوییک‌درای اضافی روی هارنس داشته باشید.

نکات جانبی هنگام انتخاب و خرید کوییک درا

اندازۀ کارابین

هرچه کارابین کوچک‌تر باشد، سبک‌تر است، ولی دست‌کاری‌اش هم سخت‌تر می‌شود (به‌عبارت‌دیگر، جداسازی کوییک‌درا از هارنس و بستن قلاب یا طناب).

شکل کارابین

این هم ممکن است روی سهولت استفاده اثرگذار باشد، بخصوص اگر دست‌های بزرگی دارید. روش و محل صعود می‌تواند مشخص کند که با کارابین سبک و کوچک‌تر بروید یا کارابین بزرگ‌تر و سنگین‌تری که ممکن است راحت‌تر بسته شود.

می‌توانید ابعاد کارابین را در زبانۀ مشخصات صفحۀ محصولات REI ببینید، ولی بهتر است که به REI یا فروشگاه لوازم کوهنوردی محلتان سر بزنید تا کارابین‌ها را دستتان بگیرید و ببینید که چطور روی دستتان می‌نشینند.

ورودی باز دهانۀ کارابین

این به معنی عرض گشایش دهانه به‌علاوهٔ عمق و شکل کف کارابین در زیر دهانه است. در کل، هرچه کارابین کوچک‌تر، ورودی کمتری دارد.

اگر ورودی دهانۀ باز خیلی کم باشد، ممکن است انگشتتان حین گیره زنی بین دهانه و بدنۀ کارابین گیر کند؛ اگر عمقش خیری زیاد باشد، بستن کارابین سخت می‌شود. مقدار ایده‌آل در حدی است که بستن طناب به کارابین راحت باشد. باز هم به فروشگاه لوازم کوهنوردی محلتان سر بزنید و ببینید چه چیزی به دردتان می‌خورد.

وزن کلی

کوییک‌دراها از 60 تا 110 گرم وزن دارند. با وجود کلی لوازم کوهنوردی، وزن به‌سرعت بالا می‌رود و به همین خاطر، کاهش وزن می‌تواند در سنگ‌نوردی طولانی و دشوار و همچنین صعودهای آلپاین سریع و سبک کمکتان کند.

ولی پیش از اینکه چند تا از سبک‌ترین کوییک‌دراهای بازار را بخرید، به معایب کاهش وزن هم فکر کنید. کارابین‌های سبک کوچک‌ترند و بستنشان ممکن است سخت‌تر باشد. اگرچه تمام کارابین‌ها طبق الزامات فدراسیون بین‌المللی کوهنوردی و CE هستند، کارابین‌های کوچک ممکن است از کارابین‌های بزرگ ضعیف‌تر باشند و در زیر فشار بیش از حد، ممکن است راحت‌تر خم شوند.

جنس اسلینگ

جنس اسلینگ (یا همان داگ بون) روی وزن کلی کوییک‌درا تأثیر می‌گذارد.

اسلینگ‌ها معمولاً از جنس نایلون، پلی‌استر، پلی‌اتیلن با جرم مولکولی بسیار بالا (UHMW) با ترکیبی از این‌ها هستند. پلی‌اتیلن UHMW (داینما، اسپکترا، و داینکس برندهای مرسوم پلی‌اتیلن UHMW هستند) ذاتاً قوی تر از نایلون یا پلی‌استر خالص است و به همین خاطر، اسلینگ‌ها خیلی سبک‌تر و باریک‌تر می‌شوند و درعین‌حال، حداقل استحکام kN 22 استاندارد فدراسیون بین‌المللی را رعایت می‌کند.

پس اگر اولویتتان وزن پایین است، دنبال کوییک‌دراهایی باشید که جنس اسلینگ شان از پلی‌اتیلن UHMW باشد. ولی انتظار هزینه بالاتر را هم داشته باشید.

عرض اسلینگ

در بالا به اهمیت طول اسلینگ اشاره کردیم، ولی لازم است که راجع به عرض هم حرف بزنیم. عرض اسلینگ روی وزن کلی کوییک‌درا و سهولت استفاده تأثیر می‌گذارد. اسلینگ‌های نازک سبک‌ترند، ولی معمولاً کنترلشان از اسلینگ پهن و سفت سخت‌تر است.

باریک‌ترین اسلینگ‌ها در حدود 8 میلی‌متر و پهن‌ترین‌ها در حدود 25 میلی‌متر هستند. در بررسی عرض اسلینگ، به نوع صعود هم فکر کنید. آیا از مسیرهایی بالا می‌روید که بهتر است از کوییک‌دراهایی با اسلینگ باریک و فوق‌سبک استفاده کنید، یا بهتر است از کوییک‌دراهایی با اسلینگ پهن و سفت استفاده کنید که گرفتنشان راحت‌تر است و معمولاً در درازمدت تحمل بیشتری دارند؟

استحکام کارابین

استحکام کارابین در سه جهت درجه‌بندی می‌شود: طولی (محور اصلی)، عرضی (محور فرعی) و حالت باز (محور اصلی باز یا «دهانۀ باز»).این درجه‌ها معمولاً روی خار کارابین نوشته می‌شوند.

تمام کارابین‌های کوهنوردی مطابق استانداردهای فدراسیون بین‌المللی و CE هستند، یعنی تا وقتی درست استفاده کنید، استحکام بالایی دارند. به همین دلیل، در انتخاب کوییک‌درا خیلی لازم نیست نگران استحکام باشید، ولی کوهنوردان این نکته را در مقایسۀ محصولات لحاظ می‌کنند. تفاوت محصولات بیشتر در استحکام حالت دهانه باز و محور فرعی است.

روش استفاده از درجه‌بندی استحکام

اگر در پی جستجو به دو یا سه کوییک‌درای متفاوت رسیده‌اید که به سبک کوهنوردی‌تان می‌خورند، برای تصمیم‌گیری نهایی به درجۀ استحکام هم نگاهی کنید. اگر یکی از گزینه‌ها همه قابلیت‌های لازم را دارد و استحکامش هم بالاتر است، بهتر است همان را بردارید. یادتان باشد که کارابین سبک و کوچک عموماً از کارابین بزرگ و سنگین ضعیف‌تر است، ولی نه همیشه.

همیشه یادتان باشد: مسئولیت ایمنی‌تان با خودتان است. هیچ مقاله یا ویدئویی نمی‌تواند جایگزین تجربه و آموزش صحیح باشد. باید پیش از کوهنوردی بر روش‌های مناسب و الزامات ایمنی مسلط باشید.

مترجم: مریم بنی هاشمی ادامه‌ی خواندن→

زمان مطالعه: 11 دقیقهمقدمه:

جعبه بار ماشین یکی از ابزار مهم برای نصب روی سقف خودرو می باشد. جعبه بار ها در سایز ها و گنجایش های وزنی مختلفی به بازار عرضه می شوند. برای انتخاب جعبه بار ماشین علاوه بر سایز و حجم می توان به رنگ و مدل های مختلف آن نیز توجه نمود.

جعبه بار ماشین، فضای بیشتر، سفر راحت تر

ماجراجویی کردن در فضای باز در اکثر موارد همراه با وسایل حجیم و زیادی خواهد بود. کوله پشتی، چادر، چکمه و وسایل اسکی تنها تعدادی از وسایلی هستند که ممکن است با خود از منزل به همراه بیاورید. مطمئنا جعبه بار ماشین، فضای لازم را برای یک سفر خوب و راحت در اختیار شما قرار خواهد داد. با یک جعبه بار می توانید وسایل زیادی را بدون پر کردن صندوق عقب همراه خود به سفر ببرید. در این مقاله، به شما کمک می کنیم تا جعبه باری در اندازه های مناسب انتخاب کنید. همچنین در مورد وسایلی که می خواهید در جعبه بار ماشین بگذارید و اینکه کدام جعبه خوب و راحت بر روی وسیله نقلیه شما نصب می شود نیز مطالب مفیدی برای شما داریم.

چه وسایلی را می خواهید در جعبه بار ماشین قرار دهید؟

معمولاً از جعبه بار برای نگهداری چادر، کیسه خواب، زیرانداز، کوله پشتی، لوازم کمپ، کالسکه، وسایل اسکی، چوب اسکی و چکمه های اسکی استفاده می شود. (نکته: چکمه های خود را در ماشین نگه دارید تا گرم بمانند) جعبه بار ماشین برای نگهداری انواع وسایل و ابزار دیگر نیز عالی است، ابزاری مانند وسایل باغبانی، ابزار مورد نیاز برای وقت گذراندن کنار دریا و اسباب بازی بچه ها. همیشه قبل از سفر باید طول، عرض و ارتفاع وسایل مورد نیازتان را در نظر داشته باشید تا با مشکل فضای کم مواجه نشوید. در زمان قرار دادن وسایل در جعبه بار نکات زیر را مد نظر قرار دهید:

• وسایل حجیم اما سبک خیلی راحت در جعبه بار روی سقف جا می شوند: ابزاری که فضای زیادی را اشغال می کنند اما وزن آنها زیاد نیست جزو وسایلی هستند که خیلی راحت می توانید درون جعبه بار روی سقف ماشین جا دهید. بنابراین، ابزار و وسایلی مانند چادر، کیسه خواب، زیر انداز، بالش، صندلی کمپ و… گزینه های مناسبی هستند.
• وسایل بلند و کشیده بیشتر را در جعبه بار های بلند قرار دهید: اگر قصد دارید ابزار های بلندتری مانند وسایل اسکی و اسنوبرد را در جعبه بار روی سقف ماشین قرار دهید، باید به دنبال جعبه بار سقفی بلندتر و جادار تر بگردید. اغلب جعبه بار های بلند سقفی برای چوب اسکی و دیگر وسایل اسکی و اسنوبورد مناسب هستند، اما اگر اسکی های خیلی طویل دارید (مانند چوب اسکی های 210 سانتی متری) مهمتر از هر ویژگی دیگری باید در زمان خرید حتما طول جعبه را مد نظر قرار دهید. اول ابعاد و طول چوب اسکی یا سایر ابزار بلند و طویل را با ابعاد داخلی جعبه بار های بلند سقفی بسنجید تا مطمئن شوید چیزی که می‌خرید مناسب شما است.
• وسایل سنگین بهتر است در داخل ماشین قرار داده شوند: بیشتر جعبه بار ها برای حداکثر ظرفیت وزنی 70 تا 75 کیلوگرم طراحی شده اند (برای فهمیدن محدودیت دقیق وزن با سازنده جعبه تماس بگیرید). برای اینکه کاملا جعبه بار ماشین را پر از وسایل سنگین نکنید، بهتر است وسایل خیلی سنگین مانند جا یخی های بزرگ، دبه های آب و سطل های غذای خشک را بجای جعبه بار، درون ماشین بگذارید. همچنین بهتر است بدانید چون جعبه بار شما برای وزن 75 کیلوگرم طراحی شده به این معنی نیست که می توانید تمام جعبه را پر از ابزار و وسایل سنگین کنید.

برای اینکه بدانید تا چه حد می توانید جعبه بار ماشین را پر کنید موارد زیر را انجام دهید:

1. حداکثر وزن توصیه شده برای ماشین را بررسی کنید. این اطلاعات در دفترچه راهنمای خودرو نوشته شده است.
2. وزن جعبه و سایر لوازمی که ممکن است از آنها استفاده کنید (مانند قطعات دوچرخه یا قایق) را از ماکسیمم بار ماشین کم کنید.
3. اگر در روی ماشین باربند نصب کرده باشید، باید وزن میله باربند و قطعات باربند را از وزن مجاز کم کنید.

مثال: اگر حداکثر وزن بار برای خودرو شما 75 کیلوگرم و وزن مجاز برای جعبه بار سقفی شما 20 کیلوگرم باشد، میله باربند 5 کیلو و بقیه اجزا 2 کیلو وزن دارند پس در این حالت تا 48 کیلوگرم را می توانید روی سقف ماشین قرار دهید.

ابعاد جعبه بار را بررسی کنید:

اکنون که می دانید می بایست چه وسایلی را در جعبه بار ماشین قرار دهید بهتر است ابعاد جعبه بار های مختلف را نیز با دقت بیشتری بررسی کنید تا بتوانید در زمان خرید جعبه باری را پیدا کنید که برای ابعاد و اندازه ی وسایل مورد نیازتان مناسب تر است. تولید کنندگان در ساخت جعبه بار طول، عرض و ارتفاع این جعبه ها را به روش های گوناگون ترکیب می کنند تا هر جعبه بار ماشین منحصر به فرد باشد.

• طول

طول بیشتر جعبه بار ها یا دو متر یا بیشتر از دو متر است. یک جعبه دو متری برای یک جفت چوب و وسایل اسکی 180 سانتی متری و دیگر ابزار و وسایل با این حد طول مناسب است. اگر اسکی یا وسایل دیگری مثل چوب های اسکی صحرایی دارید که بلندتر از 180 سانتی متر هستند باید دنبال جعبه باری بگردید که مناسب این اندازه باشد. اگر هیچوقت نمی خواهید ابزار و وسایل طویلی را با خود حمل کنید یک جعبه بار 2 متری برای شما کاملا مناسب است.

• عرض

شک نکنید که یک جعبه بار سقفی عریض ظرفیت بیشتری نسبت به یک جعبه بار باریک دارد. با این حال ممکن است وسایلی داشته باشید که بخواهید کنار هم بچینید و بعدا سر هم کنید پس عریض بودن جعبه بار ماشین اینجا مهم می شود. اگر می خواهید وسایل و ابزار دیگری را کنار جعبه بار و روی باربند ماشین قرار دهید بهتر است جعبه های باریک تر را مد نظر قرار دهید.

• ارتفاع

افزایش طول به معنای افزایش ظرفیت است. جعبه بار های بلند و دراز ممکن است مزاحم رانندگی کردن شما در مکان های خاص مانند گاراژ خانه، پارکینگ عمومی و رستوران و بیرون بر های اتو مارکت باشد. اگر از قبل یک خودرو با ارتفاع بلند دارید، باید به این نکته توجه داشته باشید که یک جعبه بار، چقدر ارتفاع را افزایش می دهد و امکان رانندگی و پارک کردن در این مکانها را برای شما محدود می کند یا خیر.

ظرفیت کلی

طول، عرض و ارتفاع در هم ضرب می شوند و ظرفیت کلی لوازم (که معمولاً با فوت مکعب، اینچ مکعب و لیتر بیان می شود) روی جعبه بار سقفی محاسبه می شود. اکثر مردم نمی دانند چه اندازه ای را باید مد نظر قرار دهند و با حساب تقریبی همه چیز را می‌سنجند اما اینکه از قبل برای جا به جای محل نگهداری وسایل خود بتوانید اندازه ها را حساب کنید حرکت هوشمندانه ای کرده اید.

برای تخمین کلی از میزان ظرفیت مورد نیاز بر اساس تعداد افراد، نمودار زیر را ببینید. (این اعداد تقریبی هستند و میزان فضای مورد نیاز بر اساس اندازه ماشین و نحوه بسته بندی و وسایلی که در جعبه قرار داده اید متفاوت خواهد بود.) به تصاویر نیز نگاه بیندازید. این اعداد و ارقام به شما کمک می کنند تا متوجه شوید چه مقدار ابزار و وسایل می توانند در جعبه بار ماشین جا شوند.

1. جعبه های بزرگتر همیشه بهتر نیستند: برخی فکر می کنند اگر به یک فضای اضافی نیاز داشته باشند یک جعبه بار بزرگ می تواند جوابگوی نیازشان باشد. در اینجا چند دلیل را می توانیم مثال بزنیم و بگوییم که چرا خرید یک جعبه بار بزرگ تر از آنچه نیاز دارید ایده چندان خوبی نیست:
2. جعبه بار بزرگ گران تر است: ساده است، هرچه جعبه بار بزرگ تر باشد، قیمت بیشتری نیز دارد. اگر می دانید که به ظرفیت اضافی نیاز ندارید پس خرج اضافی نکنید و جعبه بار کوچکتر با قیمت کمتری بخرید.
3. جعبه بار بزرگ تر مصرف سوخت را بیشتر می کند: هر چیزی که روی سقف ماشین قرار دهید، از باربند گرفته تا هر چیزی بر مصرف سوخت خودرو شما تأثیر مستقیم می گذارد. میله ی باربند روی مصرف سوخت تاثیر می گذارد حال فرض کنید یک جعبه بزرگ ابزار تا چه حد می تواند مصرف سوخت ماشین شما را افزایش دهد. بنابراین، اگر به جعبه بار بزرگ نیاز ندارید، هزینه نکنید. در این حالت نیازی نیست در هر پمپ بنزین پول بیشتری پرداخت کنید و با این کار البته کربن کمتری را نیز در فضای اطراف منتشر می کنید.
4. جعبه بار های بزرگتر دست و پا گیر هستند: اگر بخواهید جعبه بار را از روی ماشین بردارید تا آن را در گوشه ای، مثلا در محیط گاراژ، بگذارید، متوجه خواهید شد که اندازه چقدر می تواند مهم باشد. جعبه های بزرگتر فضای بیشتری را اشغال می کنند و معمولاً سنگین تر هستند. جابجایی و نگهداری از این جعبه بار ها دشوار است مگر اینکه جای کافی در گاراژ خود داشته باشید یا جایی در انبار خانه برای جعبه بار بزرگ پیدا کنید.
5. جعبه بار بزرگ تر پر سر و صدا تر است: سطح بیشتر به معنای برخورد بیشتر هوا با جعبه بار ماشین و ایجاد سر و صدای بیشتر در سقف خودرو است. ممکن است همیشه هم عامل سر و صدا جعبه ی بزرگتر نباشد اما خب چیزی هم نیست که در زمان خرید بخواهید بیخیالش باشید.

مطمئن شوید جعبه بار برای ماشین شما مناسب است

در این مرحله احتمالاً چند جعبه بار را انتخاب کرده اید که مناسب ابزار و وسایلی است که می خواهید درون آن قرار دهید. قبل از هر تصمیمی برای خرید اول باید مطمئن شوید که جعبه به خوبی روی ماشین شما جا می گیرد. باید قبل از هر چیز به فاصله جعبه بار از سانروف و ظاهر آن روی سقف خودرو خود فکر کنید.

فاصله جعبه از شیشه ماشین

فاصله جعبه از شیشه ماشین نکته بسیار مهمی است مخصوصاً اگر خودرو شما هاچ بک یا شاسی بلند باشد و در عقب نیز باز شود. در این حالت جعبه بار اجازه باز شدن در را از قسمت عقب خودرو نمی دهد و اگر لازم باشد در جایی میانه ی راه توقف کنید و چیزی را از پشت خودرو بردارید حتما باید کل جعبه بار ماشین را پیاده کنید. مطمئن ترین راه این است که قبل از خرید، به فروشگاه بروید و جعبه بارهای مختلف را با همراهی فروشنده امتحان کنید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، روش دیگری نیز وجود دارد:

با پیروی از دستورالعمل های سازنده جعبه بار ماشین، میله جلویی باربند را تا آنجا که می توانید بر روی وسیله نقلیه خود جلو ببرید. (توجه داشته باشید که بعض از میله های عرضی قابل تنظیم نیستند.)

با استفاده از متر، از وسط میله جلویی باربند تا شیشه عقب را اندازه بگیرید و سپس در زمان خرید سایز های مختلف جعبه بار را اندازه گیری کنید تا ببینید آیا مناسب خودروی شما هستند یا خیر.

این اندازه گیری را با اطلاعات ذکر شده برای شیشه عقب در وب سایت سازنده مقایسه کنید. اگر عدد اندازه گیری شما بیشتر از شماره ذکر شده برای جعبه بار سقفی است، آن جعبه بار برای ماشین شما مناسب خواهد بود. به عنوان مثال، اگر اندازه گیری شما 1.5 متر بوده باشد و جعبه بار نیاز به حداقل فاصله 1.40 سانتیمتر دارد پس می توان گفت این جعبه بار مناسب خودروی شما خواهد بود.

جعبه بار بر روی خودرو شما چه شکلی دارد؟

تا اینجا پیشنهاد بر این بود که جعبه بار ماشین را بر اساس ابزار و وسایلی که میخواهید در آن قرار دهید انتخاب کنید اما بهتر است کمی هم در مورد چگونگی سایز، رنگ و به طور کلی شکل جعبه بار روی سقف خودرو بدانید. البته اگر شکل ظاهر و زیبایی برای شما مهم باشد.

سایز: صاحبان خودرو های بزرگ و نیمه سنگین، مانند شاسی بلند ها، وانت بار و غیره اغلب جعبه های بزرگتر و بلندتر را انتخاب می کنند چرا که این جعبه ها با طول و عرض سقف خودرو مطابقت دارد. به همین ترتیب، کسانی که ماشین های کوچکتر و جمع و جورتری مانند هاچ بک و سدان دارند اکثرا از جعبه بار های کوچکتر و کوتاه تر استفاده می کنند.

رنگ: رنگ های نقره ای و مشکی انتخاب های همیشگی هستند گرچه جعبه ها در رنگ های دیگری مانند سفید یا قرمز نیز در بازار عرضه می شوند.

جلوه ی رنگ: بعضی از جعبه ها دارای جلای صاف و صیقلی برای افزودن زیبایی به ظاهر خودرو هستند، در حالی که بعضی دیگر از جعبه بار ها جلوه ی مات و پود پودی دارند. انتخاب شما در درجه اول بر اساس این اصل باید باشد که کدام یک را بیشتر دوست دارید. مزیت جعبه های براق این است که برچسب ها را در مدت زمان طولانی تر روی بدنه خود نگه می دارند اما جعبه هایی که دارای سطح مات هستند گرد و غبار و خط و خش را زیاد نشان نمی دهند.

سایر نکات و ارزیابی ها در مورد جعبه بار ماشین

وزن را طوری تقسیم کنید که بیشتر وزن وسط میله های عرضی باشد: قانون اصلی این است که حدود 60 درصد وزن ابزار در وسط جعبه و بین میله های وسطی باربند ماشین قرار گیرد. 40 درصد باقی مانده را می توان به طور مساوی بین جلو و عقب تقسیم کرد.

وسایل مورد نیاز را در ماشین نگهداری کنید: برای جلوگیری از توقف های مکرر بین راهی برای بیرون آوردن وسایل از جعبه بار ماشین، وسایلی را درون جعبه قرار دهید که تا رسیدن به مقصد به آنها نیاز حیاتی ندارید. چیزهایی که اکثرا به آنها نیاز دارید، مانند تنقلات، نوشیدنی، اسباب بازی و کتاب را همراه خود و در خودرو بگذارید.

به یاد داشته باشید که یک جعبه بار روی سقف ماشین دارید: افراد بیشتر از آنچه فکر می کنید در زمان ورود به گاراژ و اتومارکت ها و مکان هایی با ارتفاع کم به جعبه بارهای سقفی، دوچرخه و سایر وسایل روی خودرو آسیب می زنند. اولین مرحله برای اجتناب از آسیب زدن به این وسایل این است که در خاطر داشته باشید که روی سقف چیزهایی گذاشته اید. خیلی راحت اتفاق می افتد که جعبه بار ماشین یا سایر ابزار و وسایلی که در دید شما نیست را فراموش کنید. هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از این قضیه وجود ندارد، اما شاید یک یادداشت روی داشبورد ماشین یا در گاراژ بتواند این مساله را برای شما یادآوری کند. برخی از افراد هنگام خروج از خانه مخروط نارنجی رنگی را جلوی در گاراژ منزل خود می گذارند تا هنگام بازگشت به وسایلی که روی سقف گذاشته اند ناخواسته آسیبی وارد نکنند. با وجود مخروط متوجه آنچه روی سقف گذاشته اید می شوید. این راهکار برای وسایلی مانند دوچرخه و قایق هایی که همیشه در ماشین شما نیستند خوب است و با دیدن مخروط مطمئنا به یاد سقف ماشین و وسایل روی آن خواهید شد.

ارتفاع وسیله نقلیه خود را با جعبه بار بدانید: یکی دیگر از مراحل مهم در اجتناب از برخورد با سازه های کم ارتفاع، دانستن ارتفاع وسیله نقلیه خود با جعبه بار و وسایل دیگری است که روی سقف گذاشته اید. به این ترتیب وقتی علامت ارتفاع را روی یک سازه میبینید سریع متوجه می شوید که آیا می توانید از زیر آن سازه رد شوید یا خیر. از متر برای فهمیدن این ارتفاع استفاده کنید و عدد اندازه گیری شده را جلوی خود روی برچسبی کاغذی بنویسید تا فراموش نکنید.

به یاد داشته باشید که باید در جعبه بار ماشین را ببندید: شاید کمی غیر قابل باور و مسخره به نظر برسد وقتی به شما بگوییم بعضی ها مسیر زیادی را با جعبه بار باز رانندگی کرده اند و دچار مشکل شده اند. در اینجا نکته ای برای اجتناب از این مساله وجود دارد: طبق طراحی جدید، وقتی قفل جعبه بار را باز می‌کنید، معمولاً کلید از جعبه بار ماشین بیرون نمی آید تا دوباره آن را قفل کنید. سعی کنید جعبه بار این مدلی بخرید و کلید آن را کنار سوییچ ماشین درون یک حلقه بگذارید تا هیچوقت فراموش نکنید که در جعبه بار ماشین را ببندید.

قبل از رانندگی اطمینان حاصل کنید که جعبه بار سالم است: همیشه نقاط اتصال جعبه به میله ی باربند را بررسی کنید تا مطمئن شوید با گذشت زمان این نقاط و بست ها شل نشده اند.

جعبه بار ها ضد گرد و غبار و ضد آب نیستند: جعبه های بار برای جلوگیری از آلودگی و رطوبت مناسب هستند و برای نگهداری اقلامی مانند چادر، کیسه خواب و لباس عالی می باشند. اما یادتان باشد که جعبه بار ها کاملاً ضد گرد و غبار یا ضد آب طراحی نشده اند، بنابراین وسایلی که شکستنی، یا حساس به گرد و غبار و خاک و رطوبت هستند را باید در جای دیگری در ماشین خود قرار دهید.

جعبه بار ماشین خود را در جای خشک و خنک نگهداری کنید: زمانی که می دانید نمی خواهید از جعبه بار ماشین برای مدتی استفاده کنید، ممکن است دوست داشته باشید جعبه بار را از روی میله ی باربند خودرو بردارید. اگر می خواهید این کار را انجام دهید مطمئن شوید که جعبه بار ماشین در یک مکان خشک و خنک نگهداری می شود. هرگز جعبه بار را در معرض نور مستقیم خورشید یا جایی که درجه حرارت بسیار گرم یا سرد می شود قرار ندهید. همچنین جعبه را روی بغل یا از ته روی زمین قرار ندهید چرا که این حالت به ته جعبه بار آسیب خواهد رساند. جعبه بار ماشین را همیشه روی یک میز و در حالت خوابیده همانطور که روی ماشین می بندید، قرار دهید. اگر می خواهید جعبه بار ماشین را روی زمین یا هر جایی قرار دهید، یک کوپ 2 در 4 زیر جعبه بگذارید تا به اندازه کافی جعبه از روی سطح بالا برود و به ابزار زیر جعبه آسیبی نرسد. گزینه دیگر پیش رو برای نگهداری جعبه بار، آویزان کردن آن است. برخی از تولید کنندگان جعبه بار ماشین، کیت آویز این وسیله ی ارزشمند را نیز عرضه کرده اند.

زمان مطالعه: 11 دقیقه

| دوست داری یک چک لیست از وسایل کوهنوردی داشته باشی؟ می تونی مقاله وسایل کوهنوردی رو در مجله بریم کوه مطالعه کنی! |

شلوار کوهنوردی خنک

هنگامی که به دنبال بهترین شلوار کوهنوردی برای فصل‌های گرم یا مناطق با آب‌وهوای گرم و مرطوب هستید، “خنک بودن” به یکی از مهم‌ترین فاکتورها تبدیل می‌شود. یک شلوار کوهنوردی خنک باید علاوه بر محافظت از شما، به خوبی تنفس کند و رطوبت را از بدن دور نگه دارد.

ویژگی‌های کلیدی برای شلوار کوهنوردی خنک

• پارچه‌های سبک و تنفس‌پذیر: به دنبال شلوارهایی با ترکیبات نایلون یا پلی‌استر باشید. این پارچه‌ها سبک هستند، به سرعت خشک می‌شوند و اجازه می‌دهند هوا به راحتی در گردش باشد. از پارچه‌های ضخیم و سنگین مانند کتان (به‌تنهایی) خودداری کنید، زیرا رطوبت را در خود نگه می‌دارند و باعث سنگینی و ناراحتی می‌شوند.
• زیپ‌های تهویه (Ventilation Zips): این زیپ‌ها که معمولاً در کناره‌های ران قرار دارند، جریان هوا را به داخل شلوار هدایت می‌کنند و به کاهش دمای بدن کمک می‌کنند. این یک ویژگی بسیار کاربردی برای صعودهای پرفشار در هوای گرم است.
• قابلیت تبدیل به شلوارک (Zip-Off): شلوارهای قابل تبدیل بهترین گزینه برای سازگاری با تغییرات دمایی هستند. با تبدیل شلوار به شلوارک، می‌توانید در بخش‌های گرم‌تر مسیر از حداکثر تهویه و راحتی بهره‌مند شوید و در صورت لزوم (مثلاً در ارتفاعات یا در هنگام استراحت) دوباره آن را به شلوار بلند تبدیل کنید.
• محافظت در برابر اشعه خورشید (UPF): حتی در هوای گرم، محافظت از پوست در برابر اشعه‌های مضر خورشید اهمیت زیادی دارد. شلوار کوهنوردی خنک با درجه UPF بالا (مانند UPF 50) شما را از آفتاب‌سوختگی محافظت می‌کند، بدون اینکه باعث گرمای بیش از حد شود.
• رنگ‌های روشن: همان‌طور که قبلاً اشاره شد، رنگ‌های روشن مانند سفید، بژ یا خاکستری روشن، نور خورشید را منعکس کرده و حرارت کمتری جذب می‌کنند، که به خنک ماندن شما کمک می‌کند.

در ادامه راهنمای جامع خرید بهترین شلوار کوهنوردی، به جزئیات فنی و نکات تخصصی‌تری می‌پردازیم که به شما کمک می‌کند تا انتخابی دقیق و کاملاً متناسب با نیازهایتان داشته باشید. در این بخش، به انواع شلوارهای کوهنوردی بر اساس طراحی و همچنین ویژگی‌های فنی مهمی می‌پردازیم که شاید کمتر به آن‌ها توجه شود.

| اگر نیاز دارید در مورد لباس کوهنوردی، لایه های آن و… بیشتر بدانید می توانید مقاله لباس کوهنوردی را مطالعه کنید. |

انواع شلوارهای کوهنوردی بر اساس طراحی

اگرچه تمام مدل‌ها با عنوان شلوار کوهنوردی عرضه می‌شوند، اما هر کدام ویژگی‌های خاصی دارند که آن‌ها را برای شرایط و فعالیت‌های متفاوتی مناسب می‌سازد.

شلوارهای استاندارد

این شلوارها یک انتخاب کلاسیک برای کوهنوردی و ترکینگ هستند. آن‌ها به طور کامل پاهای شما را می‌پوشانند و از شما در برابر حشرات، خراشیدگی، نور خورشید و باد محافظت می‌کنند. برای مقابله با گرمای زیاد، بسیاری از این شلوارها دارای سیستم‌های تهویه هوشمند هستند، از جمله:

• جیب‌های شبکه‌ای: جیب‌هایی که با پارچه مشبک طراحی شده‌اند تا هوا را به داخل و خارج هدایت کنند.
• منافذ در پشت زانو: دریچه‌های کوچک و اغلب زیپ‌دار که جریان هوا را در قسمت‌های پرتعرق افزایش می‌دهند.

شلوارهای قابل تبدیل (Convertible)

این شلوارها دارای زیپ‌هایی معمولاً در بالای زانو هستند که به شما اجازه می‌دهند آن‌ها را به شلوارک تبدیل کنید. این ویژگی آن‌ها را به گزینه‌ای بسیار محبوب تبدیل کرده است، زیرا:

• چندکاره بودن: شما با یک شلوار، هم مدل بلند و هم شلوارک را در اختیار دارید.
• کاهش وزن و حجم کوله: به جای حمل دو لباس، تنها یک شلوار دارید.

با این حال، این شلوارها معایبی نیز دارند. زیپ‌ها ممکن است وزن شلوار مناسب کوهنوردی را کمی افزایش دهند و درآوردن قسمت پایینی شلوار معمولاً نیازمند درآوردن کفش است که می‌تواند کمی زمان‌بر باشد.

شلوارهای تاشو (Roll-up)

این نوع شلوارها جایگزینی ساده برای مدل‌های قابل تبدیل هستند. آن‌ها با استفاده از دکمه یا بندهای کشی در قسمت پاچه، به راحتی تا می‌شوند و در جای خود ثابت می‌مانند. این ویژگی به شما اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به درآوردن کفش، ارتفاع شلوار را تنظیم کرده و پاهای خود را در هوای گرم خنک نگه دارید. مزیت اصلی این مدل‌ها سادگی و کاربری سریع آن‌ها نسبت به شلوارهای قابل تبدیل است.

قابلیت کشسانی، فیت و تناسب

انتخاب سایز و فیت درست بسیار مهم است. شلوارهای بیش از حد گشاد سنگین‌تر هستند، در باد دست‌وپاگیر می‌شوند و ممکن است به شاخ و برگ درختان گیر کنند. در مقابل، شلوارهای خیلی تنگ باعث سایش و محدودیت حرکت می‌شوند. بهترین شلوار کوهنوردی باید کمی چسبان باشد اما آزادی حرکت کامل را برای شما فراهم کند. به ویژگی‌های زیر توجه کنید:

• زانوهای مفصلی (Articulated Knees): برش و دوخت خاص در قسمت زانو که حرکت پا را در هنگام بالا رفتن از شیب‌ها تسهیل می‌کند.
• خشتک بلندتر (Gusseted Crotch): طراحی خاص در قسمت فاق شلوار که از کشیدگی و پارگی جلوگیری می‌کند.

شلوارهای کوهنوردی معمولاً با استفاده مداوم کمی جا باز می‌کنند، اما پس از شستشو به حالت اولیه خود باز می‌گردند. برای برنامه‌های چندروزه که وزن کم می‌کنید، داشتن یک شلوار کوهنوردی با کمربند یا سگک قابل تنظیم بسیار کارآمد است.

انتخاب شلوار کوهنوردی بر اساس اقلیم و مقصد

• محیط‌های گرم و خشک: در این مناطق، شلوارهای سبک و قابل تبدیل یک انتخاب ایده‌آل هستند. آن‌ها از پاهای شما در برابر آفتاب و سایش محافظت می‌کنند، در حالی که امکان تبدیل به شلوارک را فراهم می‌آورند.
• محیط‌های سرد و معتدل: برای این شرایط، شلوارهایی با پوشش DWR و مقداری عایق داخلی توصیه می‌شود. در صورت پیش‌بینی بارش شدید، یک شلوار کاملاً ضدآب را روی شلوار اصلی خود بپوشید.
• محیط‌های بارانی: اگر به صورت مداوم در مناطق پرباران کوهنوردی می‌کنید، شلوار کوهنوردی کاملاً ضدآب ضروری است. پوشیدن یک شلوار ساخته شده از پارچه‌های ضدآب باکیفیت مانند گورتکس می‌تواند از شما در برابر سرمازدگی و خیس شدن محافظت کند.

پوشش‌های دفع آب (DWR) و درجه UPF

• پوشش‌های DWR: این پوشش‌ها که روی سطح خارجی شلوار کوهنوردی اعمال می‌شوند، قطرات آب را از سطح پارچه دفع می‌کنند تا شلوار خیس نشود. با گذشت زمان و شستشوی مکرر، این پوشش فرسوده می‌شود. برای حفظ کارایی، می‌توانید با استفاده از اسپری یا مواد شوینده مخصوص، پوشش DWR را احیا کنید.
• درجه UPF (Ultraviolet Protection Factor): این درجه‌بندی میزان محافظت یک پارچه در برابر اشعه‌های فرابنفش خورشید را نشان می‌دهد. هر چه این عدد بالاتر باشد (مانند UPF 50)، محافظت بیشتر است. استفاده از شلوار مناسب کوهنوردی با UPF بالا به خصوص در ارتفاعات، کویر یا روزهای آفتابی برای جلوگیری از آفتاب‌سوختگی ضروری است.

تاثیر رنگ در شلوار کوهنوردی

انتخاب رنگ شلوار فقط به سلیقه شخصی محدود نمی‌شود و می‌تواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد:

• رنگ‌های روشن: نور خورشید را منعکس می‌کنند و در نتیجه در هوای گرم شما را خنک‌تر نگه می‌دارند.
• رنگ‌های تیره: نور خورشید را جذب می‌کنند و در هوای سرد به گرم ماندن شما کمک می‌کنند. همچنین این شلوارها سریع‌تر خشک می‌شوند.

با در نظر گرفتن این جزئیات، می‌توانید انتخابی دقیق‌تر داشته باشید و تجربه کوهنوردی خود را بهبود ببخشید.

آشنایی با انواع پارچه‌ها در شلوارهای کوهنوردی

جنس پارچه اصلی‌ترین فاکتور در تعیین کارایی و عملکرد یک شلوار کوهنوردی است. شناخت این پارچه‌ها به شما کمک می‌کند تا انتخابی دقیق و آگاهانه داشته باشید.

• نایلون (Nylon): نایلون یکی از رایج‌ترین پارچه‌ها در تولید شلوارهای کوهنوردی است. این پارچه بسیار مقاوم، سبک و بادوام است و در برابر سایش مقاومت بالایی دارد. با این حال، قابلیت کشسانی کمتری نسبت به برخی پارچه‌های دیگر دارد.
• اسپندکس (Spandex): اسپندکس که با نام لاکرا (Lycra) نیز شناخته می‌شود، به دلیل خاصیت کشسانی فوق‌العاده‌اش معروف است. این پارچه در ترکیب با نایلون یا پلی‌استر، انعطاف‌پذیری شلوار را به شدت افزایش می‌دهد و آزادی حرکت بیشتری به شما می‌دهد، که برای فعالیت‌های فنی و پرتحرک بسیار ضروری است.
• پلی‌پروپیلن (Polypropylene): این پارچه به خاطر ویژگی‌های آب‌گریز و عایق بودن خود مشهور است. پلی‌پروپیلن به خوبی رطوبت را از بدن دور می‌کند و برای تولید شلوارهای لایه اول (Base Layer) و شلوار کوهنوردی زمستانه استفاده می‌شود.
• گورتکس (Gore-Tex): گورتکس یک پارچه انقلابی و تخصصی است که کاملاً ضدآب و در عین حال تنفس‌پذیر است. این پارچه از یک غشای بسیار نازک ساخته شده که اجازه خروج بخار آب از داخل را می‌دهد، اما مانع ورود قطرات آب از بیرون می‌شود. شلوارهای زمستانه و شلوارهای چهار فصل که برای شرایط بارانی و برفی طراحی شده‌اند، اغلب از این تکنولوژی بهره می‌برند.

سیستم لایه‌بندی برای شلوار کوهنوردی

در کوهنوردی، به‌ویژه در آب‌وهوای متغیر، استفاده از یک لایه‌بندی مناسب حیاتی است. این سیستم به شما اجازه می‌دهد تا با تغییر دما و فعالیت، لایه‌های لباس خود را تنظیم کنید.

• لایه اول (Base Layer): این لایه که مستقیماً روی پوست قرار می‌گیرد، وظیفه اصلی دور کردن عرق و رطوبت از بدن را دارد. پارچه‌هایی مانند پلی‌پروپیلن یا پشم مرینوس برای این لایه ایده‌آل هستند. این لایه در حفظ گرمای بدن در هوای سرد بسیار مؤثر است.
• لایه میانی (Mid Layer): این لایه برای عایق‌سازی و حفظ گرما به کار می‌رود. برای پایین‌تنه، معمولاً از شلوارهای پلار یا شلوارهایی با پارچه‌های ضخیم‌تر استفاده می‌شود. این لایه معمولاً در شلوار کوهنوردی زمستانه به عنوان یک لایه داخلی قرار داده می‌شود.
• لایه بیرونی (Shell Layer): این لایه که همان شلوار کوهنوردی اصلی شماست، وظیفه محافظت از شما در برابر باد، باران و برف را دارد. این لایه معمولاً از پارچه‌هایی مانند گورتکس یا نایلون با پوشش‌های ضدآب ساخته می‌شود.

ویژگی‌های فنی و جزئیات شلوار مخصوص کوهنوردی

در هنگام خرید شلوار کوهنوردی، توجه به ویژگی‌های کوچک و کاربردی می‌تواند تفاوت بزرگی در تجربه شما ایجاد کند.

• زیپ‌های تهویه (Vent Zips): این زیپ‌ها که معمولاً در کناره‌های شلوار قرار دارند، به شما اجازه می‌دهند تا در حین صعودهای پرفشار یا در هوای گرم، هوا را به داخل و خارج شلوار هدایت کنید. این ویژگی از تعریق بیش از حد جلوگیری کرده و راحتی شما را افزایش می‌دهد.
• کمربند قابل تنظیم: بهترین مارک‌های شلوار کوهنوردی اغلب دارای کمربندهای داخلی، نوارچسب یا دکمه‌های قابل تنظیم در کمر هستند. این ویژگی به شما اجازه می‌دهد تا شلوار را دقیقاً متناسب با سایز خود تنظیم کنید.
• جیب‌های کاربردی: وجود جیب‌های متعدد، به خصوص جیب‌های زیپ‌دار و امن برای نگهداری موبایل، نقشه یا کلید، بسیار مهم است. همچنین، وجود یک جیب بزرگ روی ران می‌تواند برای دسترسی سریع به وسایل کوچک مفید باشد.
• پاچه‌های قابل تنظیم و گتر داخلی: بسیاری از شلوارهای کوهنوردی دارای بندهای کشی یا زیپ در انتهای پاچه هستند که به شما اجازه می‌دهند تا پاچه‌ها را روی کفش‌های خود محکم کنید. در شلوارهای زمستانه، گترهای داخلی از ورود برف به داخل کفش جلوگیری می‌کنند.

نحوه نگهداری و شستشوی شلوار کوهنوردی

خرید شلوار مناسب کوهنوردی تنها بخشی از ماجراست؛ نگهداری صحیح از آن به اندازه انتخاب اولیه‌اش اهمیت دارد. شستشوی نادرست می‌تواند به لایه‌های ضدآب یا تنفس‌پذیر شلوار آسیب بزند و عمر مفید آن را کم کند.

• استفاده از شوینده مناسب: از پودرهای شوینده معمولی یا نرم‌کننده‌ها که به بافت پارچه آسیب می‌زنند، خودداری کنید. شوینده‌های مخصوص لباس‌های کوهنوردی (مانند برند Nikwax یا Grangers) بهترین گزینه هستند. این شوینده‌ها به حفظ خاصیت ضدآب بودن پارچه کمک می‌کنند.
• شستشو با آب سرد یا ولرم: شلوار را با آب سرد یا ولرم بشویید. حرارت زیاد به مواد سازنده و پوشش‌های سطحی آن آسیب می‌زند.
• پرهیز از خشک‌کن: هرگز شلوار را در خشک‌کن قرار ندهید. حرارت بالا باعث از بین رفتن خواص فنی پارچه می‌شود. بهترین روش، آویزان کردن شلوار در سایه و اجازه دادن به آن برای خشک شدن در دمای اتاق است.

تفاوت شلوار کوهنوردی زنانه و مردانه: آیا تفاوتی وجود دارد؟

بله، تفاوت‌هایی بین شلوار کوهنوردی زنانه و مردانه وجود دارد که معمولاً در طراحی و برش آن‌ها دیده می‌شود. این تفاوت‌ها برای راحتی بیشتر و تطبیق با آناتومی بدن طراحی شده‌اند.

• برش (Fit): شلوارهای زنانه اغلب در قسمت کمر و باسن گشادتر و در قسمت پاها باریک‌تر هستند. این برش به خانم‌ها اجازه می‌دهد تا در حین حرکت، راحتی بیشتری داشته باشند.
• طول پاچه: به طور معمول، طول پاچه در شلوارهای زنانه کمی کوتاه‌تر از مدل‌های مردانه است.

هنگام خرید شلوار کوهنوردی، همیشه به مدل‌های خاص زنانه یا مردانه توجه کنید. پوشیدن شلوار مناسب آناتومی بدن، علاوه بر راحتی، عملکرد شما را نیز بهبود می‌بخشد.

راهنمای انتخاب سایز شلوار مناسب کوهنوردی

انتخاب بهترین شلوار برای کوهنوردی تنها به برند و جنس آن محدود نمی‌شود، بلکه سایز و فیت مناسب نقش حیاتی ایفا می‌کند.

• کمی گشاد باشد: شلوار کوهنوردی نباید خیلی تنگ باشد. فضای کافی برای پوشیدن یک لایه بیس (Base Layer) در زیر آن، به خصوص در شلوارهای زمستانه، ضروری است. این فضای کم باعث می‌شود تا آزادی حرکت بیشتری داشته باشید.
• آزادی حرکت: شلوار را بپوشید و حرکاتی مانند زانو زدن، پاچه بالا کشیدن یا قدم‌های بلند را امتحان کنید. اگر در حین حرکت احساس کشیدگی یا محدودیت کردید، آن سایز مناسب شما نیست.
• قابلیت تنظیم کمر: اکثر شلوارهای کوهنوردی دارای کمربند یا نوارهای تنظیم‌کننده در کمر هستند. از این ویژگی برای اطمینان از قرار گرفتن صحیح شلوار روی کمر استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که شلوار مخصوص کوهنوردی شما باید در تمام طول برنامه، از ابتدای مسیر تا قله، به شما احساس راحتی و امنیت بدهد. اگر در مورد سایز تردید دارید، بهتر است یک سایز بزرگ‌تر انتخاب کنید.

منبع : bettertrail.com/best-hiking-pants