زمان مطالعه: 10 دقیقه

کرامپون ها تجهیزاتی ضروری برای حفظ ایمنی در جاده های یخی و برفی می باشند . اگر این تجهیزات را در اختیار داشته باشید، به راحتی می توانید در مجاورت رودخانه های یخ زده ، دامنه های برفی و آبشار های یخ زده به صعودتان ادامه دهید.

بخاطر اینکه اکثر کوهنوردان و صخره نوردان حرفه ای، بجای بوت های پلاستیکی از بوت های چرمی و مصنوعی استفاده می کنند ، کرامپون های نیمه سخت با فریم های افقی محبوبیت خاصی بین آن ها دارند. لازم به ذکر است که با طراحی حرفه ای و تکنیک های پیشرفته، این کرامپون های بسیار سبک و راحت طراحی شده اند.

بیشتر بخوانید : نکاتی راجع به کمپینگ زمستانی 

انتخاب صحیح کرامپون ها :

 

معمولا کرامپون ها بر اساس فعالیت شما تقسیم بندی می شوند . کرامپون ها سبک که اصطکاک کمتری با زمین ایجاد می کنند، معمولا برای صعود های روزانه و کوتاه زمستانی، مناسب می باشند . از دیگر انواع کرامپون ها می توانید برای صعود در جاده های برفی، مسیر های یخ زده و کوهنوردی حرفه ای استفاده کنید ( زمانیکه که تیشه یخ خود را همراه خود می آورید ) کرامپون هایی که برای آبشاری های یخی و یا جاده های سنگی / یخی طراحی شده اند، ساختاری بسیار پیچیده و خاص دارند .

خرید کرامپون مناسب و ارزان در فروشگاه اینترنتی بریم کوه

اسکلت کرامپون ها:

 

جنس اسکلت :

 

• کرامپون های فولادی : این کرامپون ها بهترین انتخاب برای عموم کوهنوردان می باشند . دوام بالای آن ها باعث شده تا عملکرد فوق العاده ای در جاده های شیب دار و یخی داشته باشند .
• کرامپون های استیل ضد زنگ : این کرامپون ها، علاوه بر ویژگی های جنس فولاد که در بالا ذکر شده است، قابلیت ضد زنگ و خوردنگی نیز دارند .
• کرامپون های آلومینیومی : این کرامپون ها انتخابی عالی برای اسکی در کوهستان های برفی می باشند. در حقیقت، وزن کم آن ها باعث عملکرد بهتر در کوهستان های برفی می شود، اما اگر از آن های در جاده های سنگی و صخره ای استفاده کنید، خیلی زود فرسوده خواهند شد.

تنظیم اسکلت :

 

در گذشته، استفاده از کرامپون ها به گونه ای بود که بعد از خرید یک کرامپون با اسکلت عمودی، از آن ها در کنار بوت های پلاستکی خود استفاده می کردند. اما از آنجایی که امروزه اکثر صخره نوردان و کوهنوردان بجای استفاده از بوت های پلاستکی به بوت های چرمی و عایق روی آورده اند، دیگر لازم نیست که کرامپون شما بسیار سخت و محکم باشد.

امروزه کرامپون های افقی، استفاده بیشتری در میان کوهنوردان و صخره نوردان دارند. این کرامپون ها، انعطاف پذیری بیشتری برای قدم زدن دارند و از آنجایی که سطح زیرین فولاد و آلومینیوم، کاملا صاف و مسطح می باشد ، پاهای شما نسبت به کرامپون های عمودی، نزدیکی بیشتری با سطح زمین دارد و همین باعث می شود تا تعادل بیشتری در مسیر داشته باشید . همچنین مسطح بودن ساختار این کرامپون ها در دفع برف و جلوگیری از ورود آن به بوت، بسیار موثر می باشد.

وزن :

 

کرامپون های آلومینیومی، جزو سبک ترین مدل های این تجهیرات می باشند، اما به یاد داشته باشید که با کاهش وزن در کرامپون ها، دوام و قدرت اسکلت آن ها، کاهش محصوصی پیدا خواهد کرد. کرامپون های آلومینیومی، برای کوهنوردی های غیر حرفه ای، انتخابی ایده آل می باشد ( به شرطی که از آن ها در جاده های صخره ای برفی استفاده نکنید . )

آناتومی کرامپون ها :

 

اگرچه هنوز کرامپون های سخت و سفت در بازار وجود دارند، اما اکثر کوهنوردان ترجیح می دهند از کرامپون های نیمه سخت استفاده کنند. معمولا کرامپون های نیمه سخت، عملکرد خوبی در اکثر مواقع دارند . این کرامپون ها، همانطور که انعطاف پذیری کافی برای قدم زدن در برف را برای شما بوجود می آورند ، به اندازه کافی سفت و سخت نیز می باشند که برای یخ نوردی های معمولی نیز قابل استفاده باشند !

در بعضی مدل ها می توانید تنها با چند تنظیمات ساده ، نوار اتصال ( قطعه آهنی بین پا و پاشنه ) را به گونه ای تغییر دهید که از حالت نیمه سخت به حالت انعطاف پذیر تبدیل شود تا پیاده روی شما بسیار آسان تر و از ورود برف نیز به پاهای خود جلوگیری کرده باشید .

کرامپون های نیمه سخت امروزی، نسبت به مدل های سخت و قدیمی آن، خیلی آسان تر تنظیم می شوند و با دامنه وسیعی از بوت های مختلف نیز هماهنگ هستند . اگر بوت شما منحنی شکل می باشد، می توانید یک نوار مرکزی نامتقارن دیگر به عنوان لوازم جانبی برای کرامپون خود تهیه کنید . همچنین می توانید یک کرامپون با نوار اتصال بلندتر و یا انعطاف پذیری بیشتر، نسبت به به سایز و شکل بوت خود تهیه کنید .

توجه : کرامپون های نیمه سخت با طراحی چپ و راست وارد بازار می شوند . این ویژگی بر اساس جهت نوار اتصال مرکزی مشخص می شود.

روش های اتصال به بوت :

 

اکثر کرامپون ها ، با 3 روش زیر به انواع مختلف بوت ها وصل می شوند . اگر روی بوت خود ، از یک بوت دیگر استفاده می کنید ( در ارتفاعات بالا و دمای بسیار پایین هوا ) ، مطمئن شوید که می توانید از کرامپون های خود روی این بوت هااستفاده کنید ، زیرا ممکن است به دلیل حجم لاستیک و پارچه های اضافی بوت ، قادر به استفاده از کرامپون ها نباشید.

ترکیبی :

 

به این نوع اتصال، گاهی پیوندی و نیمه پاشنه ای نیز می گویند که دارای یک اهرم پاشنه و پا بند می باشد. برای استفاده از این نوع اتصال، به یک جفت بوت با کفی سخت بهمراه شیار پاشنه و یا یک نوار چرمی برای نگه داشتن اهرم پاشنه نیازمند خواهید بود ، اما برای بند های آن نیازی به وجود نوارهای چرمی برای بسته شدن ندارید ! همچنین از آنجایی که در این نوع اتصال، نیازی به تمیز کردن پا بند و تراز آن ندارید ، می توانید خیلی راحت با دستکش های خود آن ها را متصل کنید . فقط پا بند را بالا می کشید و اهرم پاشنه را جا می زنید.

پا کردنی :

 

در این نوع اتصال ، یک تکه سیم، پا را در جای خود ثابت و یک کابل پاشنه که دارای اهرم کشش می باشد به پاشنه ی کرامپون متصل می شود. اگر اتصال کرامپون به بوت صحیح باشد، نتیجه ی استفاده از این اتصال، حفاظت و ایمنی بسیار بالا می باشد . همچین این روش، آسان ترین روش اتصال همراه با دستکش و در وضعیت های برفی می باشد. برای پا کردن این کرامپون ها، بوت شما نیاز به یک کفی سخت و حداقل 3.8 سانت نوار چرمی و یا شیار در پاشنه پا می باشد. معمولا یک بند مچ پا نیز در این نوع اتصال دخیل می باشد .

یکی دیگر از مزیت های این نوع اتصال، این است که می توانید با جابجایی قسمت جلویی سیم ، طول شاخک های جلویی را بر اساس مسیرتان تنظیم کنید . این نوع اتصال معمولا برای اسکی در کوهستان های برفی و بوت های تله مارک پیشنهاد می شود.

بندی :

 

در این نوع اتصال، یک جفت تسمه بند نایلونی برای هر یک از کرامپون ها وجود دارد. مزیت این نوع اتصال این است که می توانید از آن با هر بوت و کفشی که در اختیار دارید، استفاده کنید .( فقط مطمئن شوید که نوار مرکزی با انحنای بوت و کفش شما سازگاری دارد ) . اگرچه برای بستن این کرامپون ها، به زمان بیشتری نیازمندید، اما می توانید از محکم بودن اتصال آن برای استفاده در جاده های یخی نیز کاملا مطمئن باشید .

اگر قصد دارید از چند بوت مختلف با یک کرامپون استفاده کنید، این نوع اتصال را به شما پیشنهاد می دهیم . نکته منفی راجع به این نوع اتصال در قیاس با روش بالا، دقیق نبودن آن است ! در کرامپون های بندی، امکان دارد مقداری فضای خالی بین بوت و کرامپون شما وجود داشته باشد .

شاخک ها :

 

 

اکثر کرامپون ها ، 10 الی 12 شاخک دارند . شما باید این شاخک ها را در جای صحیح ( پشت پا و با توجه به شکل بوت خود ) تنظیم کنید . شاید نیاز داشته باشید که با تنظیم تسمه جلویی کرامپون، تعداد شاخک ها گسترش دهید . امروزه، کرامپون های پیشرفته دارای شاخک های دندانه دار هستند تا به راحتی در جاده های یخی و برفی نفوذ کنند.

تعداد شاخک ها :

تعداد شاخک های کرامپون به عوامل زیادی مثل شرایط کوهستان ، نوع جاده ، فعالیت شما و .. بستگی دارد و با دشوار شدن مسیر ها ، تعداد شاخک ها نیز افزایش می یابد.

کرامپون های 10 شاخک، معمولا برای اسکی و صعود در مسیر های یخی ایده آل هستند . همچنین می توانید برای صعود به کوه های آتشفشان نیز از آن ها کمک بگیرید. اما کرامپون هایی که برای جاده های یخی و برف و بوران شدید استفاده می شوند ، معمولا شاخک های تیز تری دارند که قابلیت تنظیم و تعویض نیز دارند . این کرامپون های پیشرفته که برای آبشار های یخ زده نیز استفاده می شوند، به شما اجازه می دهند تا با تنظیم بدنه، طول شاخک های جلو را تغییر دهید.

کرامپون هایی که برای آبشار های یخی استفاده می شوند، می توانند شاخک های خود را به سه حالت : دو نقطه ای ، تک نقطه ای و یا تک نقطه ای افست تغییر دهند . بعضی اوقات کوهنوردان شاخک های کرامپون را با شاخک های تیز و منحنی تری تعویض می کنند تا اصطکاک بیشتری در جاده داشته باشند.

برای کوهنوردی معمولی، بهتر است از کرامپون هایی استفاده شود که در قسمت جلویی خود شاخک های کمتری دارند . برای صعود های حرفه ای، باید به دنبال کرامپون هایی باشید که دارای شاخک های بلندتری باشند. اکثر کرامپون های پا کردنی، دارای چند موضع مختلف برای قرارگیری شاخک های جلویی هستند و شما به راحتی می توانید بر اساس فعالیت خودتان ( قدم زدن و یا صعود ) آن ها را تنظیم کنید.

شاخک های جلویی :

 

شاخک های جلویی، تیغه های رو به جلوی کرامپون هستند و به 3 دسته تقسیم می شوند :

• افقی : این شاخک های دو نقطه ای تقریبا برای هر نوع یخ نوری و کوهنوردی در مسیر های برفی مناسب می باشند.
• عمودی : این شاخک های دو نقطه ای معمولا برای آبشار های تند و صعود های ترکیبی استفاده می شوند . این شاخک های تیز، به راحتی داخل شکاف ها قرار می گیرند و قابلیت تنظیم و تعویض را نیز دارند . بعضی از مدل های پیشرفته آن نیز دارای شاخک های ثانویه برای ایمنی و کشش بیشتر می باشند .
• تک نقطه ای : معمولا برای آبشار های حرفه ای و صعود های ترکیبی از آن استفاده می کنند. به یاد داشته باشید که به طور کل، وضعیت مسیر و فعالیت شما، نوع کرامپون را برای شما مشخص می سازد.

شاخک های مدولار و غیر مدولار :

 

شاخک های کرامپون یا مدولار ( قابل تنظیم ) و یا غیر مدولار ( غیر قابل تنظیم ) می باشند.

• با شاخک های مدولار به راحتی می توانید دندانه آن ها را تنظیم و یا بر اساس فعالیت خود ( پیاده روی یا کوهنوردی ) آن ها را تغییر دهید . اگر صعود های ترکیبی انجام می دهید و عموما با جاده های مختلفی سرو کار دارید ، سراغ کرامپون های مدولار بروید.
• شاخک های غیر مدولار قابلیت تیز شدن دارند ، اما با استفاده زیاد ، کوتاه تر می شوند . همچنین از آنجایی تمام قطعات داخل فیکس و ثابت هستند، نگرانی بابت شل شدن پیچ ها و یا تیغ ها نخواهید داشت .

سازگاری بوت و کرامپون :

 

سازگاری بوت و کرامپون، از کلیدی ترین نکات برای کارایی بیشتر و ایمنی می باشد . شکل بوت شما، در نهایت نوع اتصال کرامپون به آن را تعیین می کند. برای مثال، اتصال فوق سبک بندی کرامپون ها، تنها روی بوت های سبک جواب می دهد و برای کوه پیمایی و یا یخ نوردی مناسب نمی باشد. همچنین اتصال کرامپون به یک کفی سخت و محکم دارای ایمنی بیشتری تا یک کفی نازک و انعطاف پذیر می باشد.

نوع بوت خود را مشخص کنید :

 

آیا کفی آن انعطاف پذیر، نیمه سخت و یا سخت است ؟ آیا دارای پنجه و یا نوار پاشنه می باشد؟ اگر یک بوت انعطاف پذیر بدون پابند چرمی دارید، شاید نیاز داشته باشید که برای صعود های حرفه ای و استفاده از کرامپون های پیشرفته، بوت خود را تعویض نمایید.

قصد چه فعالیتی دارید ؟

 

برای کوهنوردی و و یخ نوردی به پنجه و پاشنه بوت خود نگاه کنید . شما چند گزینه مختلف برای اتصال کرامپون به بوت خود در اختیار دارید . برای مسیرهایی که بیشتر نیاز به پیاده روی تا کوهنوردی دارید، از کرامپون های ساده تر با روش اتصال بندی استفاده کنید . اگر از روش اتصال پا کردنی استفاده می کنید، به یاد داشته باشید که نیاز به یک بوت با کفی سخت و بند چرمی ضخیم و یا شیار برای پنچه و پاشنه پا خواهید داشت.

انعطاف پذیری کفش خود را با کرامپون تطبیق دهید :

 

برای بوت های فوق انعطاف پذیر، از کرامپون هایی که دارای نوار اتصال تاشو هستند و به عقب و جلوی بوت وصل می شوند، استفاده کنید . می توانید برای کوه پیمایی های سبک خود از کرامپون های آلومینیومی روی کفش های ورزشی ( بهمراه اتصال بندی ) استفاده کنید، فقط باید مطمئن شوید که انعطاف پذیری کفش و کرامپون، یکسان می باشد.

هنگام خرید ، بوت خود را به همراه داشته باشید :

 

با این کار از تناسب کرامپون با بوت خود اطمینان حاصل کرده اید. مطمئن شوید که نوار اتصال مرکزی کرامپون با شکل، انعطاف پذیری و طول بوت شما سازگار است . کوهنوردان معمولا با چند تنظیم کوچک ( مثل تنظیم تسمه های پنجه ) کرامپون را محکم و تنگ تر می کنند.

زمانیکه در نوع اتصال کرامپون دودل بودید، سراغ روش بندی بروید !

 

این روش اتصال، معمولا روی تمام بوت ها و کفش های وررشی قابل انجام می باشد !

لوازم جانبی کرامپون ها :

 

صفحات ضد ضربه : تمام کرامپون ها با صفحات ضد ضربه عرضه می شوند تا از نفوذ برف به انتهای کرامپون جلوگیری شود . این نکته برای جلوگیری از کاهش کشش کرامپون با سطح جاده ، اهمیت خاصی دارد . استفاده از نوع صفحات توسط فدراسیون کوهنوردی و سنگ نوردی توصیه شده است .

قاب های کرامپون و کاور های شاخک : کاور های مخصوص، شاخک های تیز کرامپون را با یک کاور پلاستیکی می پوشانند و از آسیب زدن به کوله پشتی و یا به خودتان جلوگیری می کنند . همچنین قاب هایی برای کرامپون وجود دارد که از نایلون های ضد ضربه تشکیل شده اند . درکل، قاب ها برای ذخیره سازی آسان و سریع و کاور های پلاستیکی برای حجم و قیمت کمتر استفاده می شوند .

گتر : علاوه بر قاب های کرامپون می توانید با تهیه یک جفت گتر، از آسیب زدن شاخک ها به ران و پوشش خود جلوگیری کنید.

قطعات یدکی : شما می توانید برای تمام کرامپون ها، نوار اتصال یدکی تهیه کنید . این نوار ها ، باعث کاهش و افزایش انعطاف پذیری کرامپون و ایجاد تناسب بیشتر با بوت شما می شود . اگر به مناطقی دور دست صعود می کنید ، بهتر است تا یک جفت تسمه پنجه و پاشنه، چند عدد پیچ و یک نوار مرکزی یدکی با خود داشته باشید .

منبع : REI.COM

زمان مطالعه: 17 دقیقه

حتی مقاوم‌ترین چادر کوهنوردی نیز در برخی شرایط ممکن است سوراخ یا پاره شود. با این حال، تعمیر چادر کوهنوردی با یادگیری چند روش ساده امکان‌پذیر است و شما می‌توانید پس از تعمیر، از آن در صعودهای بیشتری استفاده کنید.

در این مقاله به تعمیر پارچه و میله های چادر کوهنوردی می پردازیم :

• دوختن پارگی کوچک در پارچه ی چادر
• دوختن درز های چادر به منظور جلوگیری از ورود آب به چادر
• تعمیر پایه های شکسته و یا خم شده چادر

همچنین به یاد داشته باشید یادگیری این موارد، در طول عمر چادرشما نیز تاثیر گذاز خواهد بود .

 

وصله زدن شکاف های برای تعمیر چادر کوهنوردی  :

 

 

چوب های تیز، سنگ و یا شاخه های درختان ، از عواملی می باشند که باعث ایجاد شکاف و پارگی روی چادر کوهنوردی شما می شوند. اگر در محیط کمپ و کوهنوردی، یک کیت دوخت و دوز و چند وصله اضافه با خود داشته باشید، می توانید به راحتی پارگی های دیوا ، بدنه و سطح بیرونی چادر را بدوزید . همچنین می توانید تعمیر چادر کوهنوردی را در زمان برگشت به خانه انجام دهید .

وسایل مورد نیاز :

• مقداری الکل
• یک پارچه
• قیچی
• نوارچسب های ضخیم
• وصله های منفذ دار( اگر قصد وصله کردن در و پنجره چادر دارید )

مقاله پیشنهادی : لیســــت کامل تجهیزات کـوهنوردی و کمپینگ

آموزش وصله زدن پارگی چادر جهت تعمیرات چادر کوهنوردی :

 

 

پارگی را در سمت خارجی چادر پیدا کنید و با مقداری الکل و پارچه اطراف آن را تمیز کنید. تکه‌ای نوار چسب جدا کنید تا شکاف و اطراف پارگی را پوشش دهد. اگر اطراف پارگی را به‌خوبی بپوشانید، می‌توانید مطمئن باشید که وصله‌ی شما در برابر باران نیز مقاوم خواهد بود.

پارچه‌ی چادر را روی یک سطح صاف قرار دهید و قسمت پشتی نوار چسب را از آن جدا کنید. حالا وصله را داخل سوراخ فشار دهید. به یاد داشته باشید که اگر پارگی در قسمت‌های حساس چادر باشد (مثل نزدیک پایه)، بهتر است علاوه بر وصله کردن بیرون چادر، قسمت داخلی آن را نیز وصله بزنید. بگذارید وصله برای یک روز روی چادر قرار بگیرد و سپس چادر را جمع کنید. تعمیر چادر کوهنوردی به این روش به شما کمک می‌کند تا از چادرتان در شرایط سخت به‌خوبی محافظت کنید.

 

اگر پارگی در قسمت در و یا پنجره چادر بود ، موارد زیر را انجام دهید :

 

 

پارگی چادر را روی یک سطح صاف قرار دهید. وصله‌های منفذدار را روی شکاف چادر قرار دهید و قسمت پشتی را از حلقه‌ی نوار جدا کنید (که داخل کیت موجود است). نوار و وصله را با یکدیگر هم‌ردیف کرده و داخل سوراخ قرار دهید. بگذارید وصله برای یک روز روی چادر قرار بگیرد و سپس چادر را جمع کنید.

تعمیر چادر کوهنوردی به این روش می‌تواند چادر شما را در برابر آسیب‌های کوچک مقاوم کند. توجه داشته باشید که اگر پارگی و شکاف چادر عمیق و غیرقابل پوشاندن است، بهتر است تا آن را برای وصله زدن صحیح به گارانتی و متخصصان دوخت و دوز بسپارید.

 

دوختن درزهای چادر به منظور جلوگیری از ورود آب به چادر :

 

 

بیشتر چادرهای کوهنوردی همراه با درزهای مهر و موم شده که توسط نوارهای مخصوص دوخته می‌شوند، به فروش می‌رسند. اما برای تعمیر درزهایی که موجب ورود آب به چادر می‌شوند، تنها به یک چسب مایع نیاز دارید. درزهای چادر آسیب‌پذیرترین قسمت چادر هستند، بنابراین به شما توصیه می‌کنیم در هنگام صعودهای خود به‌طور مرتب درزهای چادر را چک کنید تا آثار پارگی و یا شکاف روی آن وجود نداشته باشد. تعمیر چادر کوهنوردی با استفاده از چسب مایع برای درزها می‌تواند به راحتی از نفوذ آب جلوگیری کرده و عمر چادر شما را طولانی‌تر کند.

وسایل مورد نیاز :

• یک تکه پارچه
• الکل
• چسب ( درزگیر مایع ) ( مطمئن شوید که درزگیر مناسب با جنس پارچه ی چادر خود انتخاب می کنید . پارچه های سیلیکونی نیازمند درزگیر متفاوتی نسبت به پارچه های پلیتان دارند )

 

چگونه از چسب های درزگیر برای تعمیر چادر کوهنوردی استفاده کنیم :

برای تعمیر چادر کوهنوردی با چسب های درز گیر چادر خود را در یک محیط گرم، آفتابی و روشن بر پا کنید تا به آسانی بتوانید تمام درز های آن را بررسی کنید . شما باید قسمت های زیرین کاور و قسمت های داخلی چادر را با درزگیر بپوشانید .

اگر نوار درزهایی در چادر شما شل شده بودند، به آرامی قسمت‌هایی که می‌توانید پاک کنید را از آن جدا کنید، اما قسمت‌های سالم درز را دست‌نخورده رها کنید. درز را به آرامی با الکل و یک تکه پارچه تمیز کنید. سپس درزگیر مایع را به محل مورد نظر بمالید. در بعضی موارد ممکن است خرابی یک درز باعث شل شدن دیگر درزها شود، بنابراین بهتر است درزگیر را به تمام قسمت‌های حساس چادر بزنید. تعمیر چادر کوهنوردی با استفاده از درزگیر مایع نه تنها به رفع مشکل درزها کمک می‌کند بلکه از نفوذ آب جلوگیری کرده و کارایی چادر را حفظ می‌کند. اجازه دهید تا درزگیر کاملاً خشک شود.

 

تعمیر تیرک چادر :

اگر تیرک های چادر  شما دچار شکستی شده اند و یا بر اثر وزش باد های شدید خم شده اند ، باید سریعا به تعمیر آن ها بپردازید. برای اینکار می توانید میله های چادر را به طور کل تعویض و یا پس از رسیدن به خانه، به تعمیرتیرک چادر بپردازید .

روش اول :

 

 

آسان‌ترین و سریع‌ترین راه برای تعمیر چادر کوهنوردی و تیرک‌های شکسته، استفاده از لوله‌های کوچکی است که معمولاً هنگام خرید چادر به همراه آن عرضه می‌شوند. اگر این لوله‌ها در پک چادر شما وجود ندارد، به راحتی می‌توانید آن‌ها را از فروشگاه‌ها خریداری کرده و در صعودهای خود به همراه داشته باشید. این لوله‌ها معمولاً قطر بیشتری نسبت به میله‌های چادر دارند تا از لق خوردن آن‌ها جلوگیری شود. برای استفاده از این لوله‌ها:

میله شکسته را روی یک سطح صاف قرار دهید. اگر میله خم شده است و کاملاً نشکسته، به آرامی آن را کج کنید تا صاف شود. لوله کمکی را بین میله‌های شکسته قرار دهید تا جای خالی آن کاملاً پر شود. شاید برای جا دادن لوله میان میله‌ها، به یک انبردست یا یک تکه سنگ برای خم کردن قطعات باز شده نیاز داشته باشید. سپس با استفاده از نوارچسب، محل اتصال میله‌ها به لوله را چند بار ببندید.

اگر میله های شما هنگام جا رفتن لوله شکست، باید قسمت شکسته را دوباره به هم متصل کنید . به یاد داشته باشید با این کار، میله های چادر شما هنگام جمع شدن، به شکل صحیح تا نخواهند شد و مجبور خواهید بود به صورت دستی آن را جمع آوری کنید.

تعمیر چادر کوهنوردی با استفاده از این روش، می‌تواند تیرک‌های شکسته را به سرعت و به‌طور موقت ترمیم کند تا از آسیب دیدن بیشتر چادر جلوگیری شود.

روش دوم :

 

 

اگر این لوله های کمکی را در اختیار خود ندارید ، می توانید از ستون های چادر برای تعمیر میله ها استفاده کنید.

برای تعمیر چادر کوهنوردی و رفع شکستگی تیرک‌ها، ابتدا شکستگی تیرک را مشخص کرده و آن را روی یک سطح صاف قرار دهید. اگر تیرک خم شده است و کاملاً نشکسته، به آرامی آن را کج کنید تا صاف شود. سپس ستون چادر را در کنار میله‌های شکسته قرار دهید. محل اتصال ستون با میله‌ها را چند بار با نوارچسب بپوشانید. حالا به راحتی می‌توانید از میله‌ها برای برپایی چادر استفاده کنید.

 

شستن چادر کوهنوردی 

 

شستن چادر کوهنوردی نیازمند دقت و رعایت چند نکته مهم است تا آسیبی به چادر وارد نشود و کارایی آن حفظ شود. در اینجا چند مرحله ساده برای شستن چادر کوهنوردی آورده‌ایم:

1. بررسی دستورالعمل‌ها: قبل از هر چیزی، دستورالعمل‌های شستشو که بر روی برچسب چادر نوشته شده است را مطالعه کنید. برخی چادرها ممکن است به روش خاصی نیاز داشته باشند که رعایت آن‌ها ضروری است.

2. پاک کردن خاک و گل: قبل از شستن چادر، خاک و گل‌های چسبیده به آن را به‌دقت تمیز کنید. این کار به جلوگیری از آسیب به پارچه و دوخت‌های چادر کمک می‌کند.

3. شستشو با دست یا ماشین لباس‌شویی: برای شستن چادر بهتر است از آب سرد یا ولرم استفاده کنید. شستشوی دستی بهترین گزینه است، اما اگر از ماشین لباس‌شویی استفاده می‌کنید، باید از تنظیمات ملایم و کیسه مخصوص شستشو بهره ببرید.

4. استفاده از مواد شوینده ملایم: از مواد شوینده قوی یا سفیدکننده‌ها استفاده نکنید، زیرا این مواد می‌توانند به پوشش ضدآب چادر آسیب برسانند. شوینده‌های ملایم و مخصوص پارچه‌های حساس انتخاب مناسبی هستند.

5. خشک‌کردن چادر: پس از شستشو، چادر را در مکانی با تهویه مناسب و دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید تا خشک شود. از خشک‌کن ماشین لباس‌شویی استفاده نکنید، زیرا حرارت زیاد می‌تواند به پارچه آسیب بزند.

6. بررسی پوشش ضدآب: پس از شستن چادر، پوشش ضدآب آن ممکن است کاهش یابد. در این صورت، می‌توانید از مواد مخصوص بازسازی پوشش ضدآب برای چادر استفاده کنید.

با رعایت این نکات، چادر کوهنوردی شما تمیز و آماده استفاده در سفرهای آینده خواهد بود.

 

روش‌های مناسب نگهداری از چادر کوهنوردی

نگهداری صحیح از چادر کوهنوردی می‌تواند عمر مفید آن را افزایش داده و عملکرد آن را در شرایط مختلف بهبود بخشد. در اینجا به چند روش موثر برای نگهداری از چادر کوهنوردی اشاره می‌کنیم:

 

1. خشک نگه داشتن چادر: اگر پس از استفاده چادر کوهنوردی شما خیس شد، چادر را به‌طور کامل خشک کنید. رطوبت باقی‌مانده می‌تواند باعث رشد قارچ و کپک شود و به پارچه آسیب بزند. از این رو، قبل از بسته‌بندی چادر، آن را در یک محیط خشک و با تهویه مناسب قرار دهید.

2. نگهداری در جای خشک و خنک: چادر را باید در مکانی خشک، خنک و دور از نور مستقیم خورشید نگهداری کنید. تابش مستقیم آفتاب می‌تواند باعث آسیب به پارچه و پوشش ضدآب چادر شود.

3. استفاده از کیسه محافظ: برای جلوگیری از آسیب به چادر هنگام نگهداری، بهتر است آن را در یک کیسه محافظ قرار دهید. این کار از آسیب‌های احتمالی ناشی از فشار یا برخورد با اجسام دیگر جلوگیری می‌کند.

4. دوری از اجسام تیز و زبر: چادر کوهنوردی باید از تماس با اجسام تیز، سنگ‌ها یا شاخه‌های درخت دور نگه داشته شود. این نوع اجسام می‌توانند به پارچه چادر آسیب برسانند و باعث سوراخ شدن آن شوند.

5. بازبینی منظم چادر: هر از گاهی چادر را بررسی کنید تا از سلامت آن اطمینان حاصل کنید. در صورت مشاهده هر گونه پارگی یا خرابی، آن را سریعاً تعمیر کنید تا در مواقع ضروری مشکلی پیش نیاید.

6. نگهداری پوشش ضدآب: برای حفظ ویژگی‌های ضدآب چادر، می‌توانید از محصولات مخصوص بازسازی پوشش ضدآب استفاده کنید. این کار به حفظ مقاومت چادر در برابر بارش باران و برف کمک می‌کند.

با رعایت این روش‌ها، چادر کوهنوردی شما در بهترین شرایط باقی می‌ماند و آماده استفاده در سفرهای آینده خواهد بود.

 

راهنمای خرید چادر کوهنوردی 

از آنجایی که چادری که به عنوان سرپناه خود در مناطق بکر از آن استفاده می‌کنید، بر بودجه و وزن کوله‌ی شما تاثیر بالایی دارد؛ خرید آن یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که باید اتخاذ کنید. همچنین چادر کوهنوردی در طراحی‌های متنوعی از مدل‌های بسیار ساده گرفته تا مدل‌های لوکس ارائه می‌شوند که این موضوع کار را پیچیده‌تر می‌کند.

برای اینکه انتخاب چادر کوهنوردی را به امری ساده‌تر تبدیل کنید، می‌توانید فرآیند تصمیم‌گیری را به بخش‌های کوچکتری که در قسمت زیر آمده است تبدیل کنید:

ظرفیت

معمولا با تعداد افرادی که می‌توانند به هنگام خواب در چادر جای بگیرند نشان داده می شود.

فصل‌بندی

ساختار چادر بسته به شرایط آب و هوایی مد نظر.

وزن

مقایسه‌ی وزن باری که حمل می‌شود با هزینه‌ای که صرف خرید چادر می‌شود.

دوام

فضای داخلی خوش‌ ساخت، دسترسی آسان، سهولت در برپایی چادر و موارد دیگر.

ظرفیت چادر کوهنوردی

چادر کوهنوردی بر اساس ظرفیت گروه‌بندی می‌شود: ظرفیت‌ها از 1 تا 4 نفره موجوداند. نام اکثر چادرها بر اساس ظرفیت آن‌ها تعیین می‌شود: برای مثال REI Half Dome2، یک چادر دو نفره است.

برای اینکه در وزن صرفه‌جویی شود، فضای داخلی چادر کوچک است. اینکه هر فرد چه فضایی را در اختیار داشته باشد به صورت استاندارد صنعتی تعریف نشده است و برای همین اندازه‌ی یک چادر 2 نفره در برندهای مختلف، متفاوت است. همچنین مدل‌های فوق‌سبک اغلب بسیار کوچک هستند.

اگر سایز شما از حد متوسط کمی بزرگ‌تر است و یا به فضای بیشتری نیاز دارید، یکی از گزینه‌ها این است که به دنبال چادرهایی باشید که ظرفیت آن یک نفر از تعداد گروه شما بیشتر باشد. همچنین می‌توانید به دنبال چادری باشید که از حد متوسط یک یا دو اینچ پهن‌تر یا بلندتر باشد. برخی از این چادرها در عنوان خود راهنما دارند: برای مثال یک عدد + در نام این نوع چادرها به چشم می‌خورد. با این حال اگر داشتن فضای بیشتر در کف برایتان اهمیت دارد همیشه حجم دقیق بین چادرهایی که مدنظرتان است را مقایسه کنید.

 

فصل‌بندی چادر کوهنوردی

انتخاب اصلی شما بین چادر سه فصله و چهار فصله است. اکثر افراد اهل پیاده‌روی و کوهنوردی، خصوصا افرادی که به تازگی وارد این عرصه شده‌اند چادر کوهنوردی سه نفره را انتخاب می‌کنند. از آنجایی که در هر سفر نمی‌توان گفت که بدترین شرایط آب و هوایی به چه شکل خواهد بود، کوهنوردانی که اغلب به کوهنوردی می‌پردازند بیش از یک چادر دارند.

 

چادرهای کوهنوردی سه فصله

این چادرها به گونه‌ای هستند که با حفظ وزن کم، نیازهای موجود برای شرایط آب و هوایی در فصل بهار، تابستان و پاییز را رفع می‌کنند. چادرهای سه فصله‌ای که به درستی نصب می‌شوند، می‌توانند باران شدید و برف ملایم را تحمل کنند اما برای قرار گرفتن مداوم در معرض طوفان‌ها و بادهای شدید و یا برف سنگین طراحی نشده‌اند. ویژگی‌های اصلی این چادرها عبارتند از:

پنل‌های توری وسیع برای افزایش جریان هوا و بیرون نگه داشن حشرات.

دیوارهای عمودتر برای ایجاد سقف داخلی بلندتر.

تیرهای کمتر و پارچه‌های نازک‌تر برای سبک نگه داشتن وزن.

پیشنهاد ما : خرید چادر کوهنوردی پکینیو

چادرهای کوهنوردی برای فصول گسترده (4-3 فصله یا +3 فصله)

این‌ چادرها که حالت میانه دارند برای تابستان مناسب هستند اما برای سفرهای اوایل بهار و اواخر پاییز که ممکن است برف وجود داشته باشد نیز استفاده می‌شوند. همچنین برای سفرهایی به مناطق مرتفع که ممکن است برف در آن‌جا شما را غافلگیر کند نیز خوب هستند. ویژگی‌های اصلی این چادرها (در مقایسه با مدل‌هایی که تنها سه فصله هستند) عبارتند از:

پنل‌های پارچه‌ای که با زیپ روی نواحی توری را می‌پوشانند تا برف به داخل نیاید و محیط داخل گرم‌تر شود.

یک یا دو تیر بیشتر (نسبت به چادرهای سه فصله) برای استحکام بیشتر.

چادرهای 4 فصله کوهنوردی

این چادرهای زمستانی به منظور مقاومت در برابر بادهای شدید و حجمی اساسی از برف طراحی شده‌اند، با این حال تنوع کمتری دارند و در هوای معتدل ممکن است دست و پاگیر به نظر برسند. ویژگی‌های اصلی این چادرها (در مقایسه با مدل‌های 3 فصله و مدل‌های مخصوص فصول گسترده) عبارتند از:

تیرهای بیشتر و پارچه‌های بادوام‌تر.

طراحی گنبدی شکل و گرد که می‌تواند باد را تحمل کند و با از بین بردن سقف مسطح از انباشتگی برف جلوگیری می‌کند.

پنل‌های توری کمتر. همچنین این مدل‌ها ممکن است پنل‌های پارچه‌ای زیپ‌دار داشته باشند که به شما امکان این را بدهد که در زمان نیاز روی پنل‌های توری را بپوشانید.

سطوح مخصوص باران که تا زمین می‌رسند.

چادرهای چهار فصله همچنین شامل چادرهای تک دیواره‌ی سبک که دارای دیوارهای ضدآب و نفوذ پذیر نسبت به هوا هستند اما سطوح بارانی ندارند نیز هستند. در نواحی مرطوب ممکن است در داخل چادر شبنم انباشته شود برای همین یک چادر تک دیواره بهترین انتخاب برای شرایط سرد و خشک است.

 

وزن چادر کوهنوردی

وزن چادر کوهنوردی شما بخش بزرگی از بار کلی شما را تشکیل می‌دهد و برای همین طراحان چادر بسیار تلاش می‌کنند تا وزن چادرها را پایین نگه دارند. مهم‌ترین چیزهایی که به دلیل کاهش وزن چادر با آن ها مواجه می‌شوید عبارتند از فضای کمتر، امکانات کمتر و دوام کمتر در مدت زمان طولانی. اگر با دقت دست به انتخاب بزنید خواهید توانست چادر سبکی را بیابید که برایتان به صورت منطقی گرم و نرم و راحت باشد.

اگرچه مواد بادوام، دوام چادر را بالاتر می‌برند اما چادرهای فوق سبک می‌توانند بسیار بسیار مقاوم باشند. اگر یک چادر فوق سبک پریمیوم می‌خواهید باید برای مواد دوام پذیر و سبک آن هزینه‌ی بیشتری را صرف کنید. همچنین عبارت “فوق سبک” از جانب برندها به صورت آزادانه استفاده می‌شود اما اگر هر اونس از وزن برای شما مهم است در زمان خرید مشخصات را با دقت بررسی کنید.

ویژگی‌های کلیدی چادر

وزن حداقلی بار

این وزن مربوط به بدنه‌ی چادر، بخش مربوط به باران و تیرهای چادر کوهنوردی است که از عوامل ضروری هستند. شما ممکن است لوازم اضافی دیگری که مربوط به چادر هستند (مثل تیرهای اضافه، قسمت کفی) را نیز با خود به همراه ببرید اما عواملی که ذکر شد بهترین مشخصات برای مقایسه هستند.

وزن پکیج کامل

این وزن تمامی اقلامی است که به هنگام خرید دریافت می‌کنید: بدنه، تیرها، تیرهای اضافه، ساک مربوط به لوازم، ساک مربوط به تیرها، دستورالعمل و موارد دیگر. باری که باید حمل کنید وزنی بین، وزن پکیج کامل و وزن حداقلی بار دارد.

اندازه پکیج

میزان فضایی که چادر در پکیج اشغال می‌کند نیز بر سهولت حمل آن اثر می گذارد. شما می‌توانید با تقسیم کردن اقلام این فضا را کاهش دهید و برای مثال در حالی که خود بدنه‌ی چادر را حمل می‌کنید بگذارید که همراهتان بخش مربوط به بارانی و تیرها را حمل کند. همچنین می‌توانید با همراه نبردن کیف حمل چادر و قرار دادن آن در منزل چند اونس دیگر نیز در وزن صرفه‌جویی کنید.

پناه‌گاه‌های مینیمال

اکثر چادرهای کوهنوردی دارای طراحی دیوار دوجداره هستند که شامل بدنه اصلی چادر (که کانوپی نیز نامیده می‌شود) و بخش خارجی مربوط به باران است. اگر شما هم اهل پیاده‌روی و کوهنوردی هستید و می خواهید که همیشه در وزن صرفه جویی کنید چند گزینه‌ی ممکن برایتان وجود دارد.

گزینه‌ی بخش بارانی و کفی

بسیاری از چادرهای دوجداره دارای قابلیت نصب فوق سبک هستند. در این حالت قسمت کفی (که به صورت مجزا فروخته می‌شود)، تیرها و بخش بارانی می‌توانند بدون درگیری کانوپی چادر به صورت مجزا به همراه یکدیگر نصب شوند.

پناه‌گاه‌های کوچک

این گروه که دارای تنوع زیادی است شامل بخش‌های بارانی فوق سبک است که شما را از باران و برف حفظ می‌کند اما باعث حفاظت از شما در برابر حشرات و زمین مرطوب نمی‌شود.

چادرهایی ننویی

این یک نوع از ننو است که حداقل شامل یک بخش بارانی کوچک است و یک بخش توری برای محافظت در برابر حشرات دارد.

ساک شب مانی

این ساک‌ها ضدآب هستند و می‌توانید با کیسه خواب خود در محفظه‌ی آن‌ها که نسبت به هوا نفوذپذیر است قرار بگیرید.

پناه گاه حشرات

اکثر پناه گاه‌های مقاوم در برابر حشرات دارای توری و تعدادی تیر هستند اما مسقف نیستند. مدل‌های پیشرفته تر، چادرهایی هستند که تمام کانوپی آن‌ها از توری ضد حشره ساخته شده است.

دوام چادر کوهنوردی

دوام یک واژه‌ی پوششی برای ویژگی‌هایی است که سبب می‌شوند زمانی که در چادر کوهنوردی می‌گذرانید برایتان لذت‌بخش شود. بخش اعظم دوام به اینکه چادر تا چه حد برای شما راحت و یا تنگ است بستگی دارد. چادرهای کوهنوردی قدیمی دارای دیوارهای شیبدار و کفی کوچک بودند و به ندرت ارتفاع زیادی داشتند. این کار باعث می‌شد تا وزن چادر پایین بماند اما راحتی چادر از دست می‌رفت. به لطف پیشرفت در مواد تشکیل دهنده و طراحی، امروزه چادرها فضایی بازتر و راحت‌تر دارند.

تست چادر به هنگام نصب

به یک فروشگاه بروید و بخواهید که برایتان چادرها را نصب کنند تا بتوانید به داخل آن‌ها بروید. سپس خود را در کوه و طوفان تصور کنید: اگر قرار باشد برای چندین ساعت در طوفان به سر ببرید کدام را انتخاب می‌کنید؟

برای اطلاعات بیشتر به فضای داخلی چادر بروید و به موارد زیر توجه کنید:

حجم کفی (طرح کفی)

سنجش طول و عرض یک دید خوب از اندازه‌ی کفی را به شما ارائه می‌دهد. بسیار از چادرها دارای کفی که کاملا مستطیلی شکل باشد نیستند و برای همین ممکن است اندازه‌هایی همچون 85 x 51/43 ( طول x عرض فوت) را مشاهده کنید. کفی‌های کشیده باعث می‌شوند که فضای کافی برای قرار دادن بازوها و دستان خود را داشته باشید در حالی که با داشتن کفی نازک‌تر باعث می‌شوند تا در وزن نیز صرفه جویی شود.

بخش مربوط به زمین

اندازه‌ی این بخش فضای کلی قسمت کفی چادر را نشان می‌دهد. اگرچه این مقیاس خوبی برای مقایسه‌ی چادرها است اما به تنهایی به شما نشان نمی‌دهد که کیفیت فضای کف به چه صورت است.

ارتفاع چادر

هیچکس دوست ندارد در زمان نشستن با سقف اثابت کند. با این حال ارتفاع چادر بر حسب تنها یک نقطه‌ی خاص سنجیده می‌شود برای همین برای سنجش کل فضای داخلی تنها به این رقم اکتفا نکنید. تست چادر (که در قسمت بالا به آن اشاره شد) برای بررسی ارتفاع راه بهتری است.

شکل دیواره

این مورد به نسبت ارتفاع چادر، یک عامل بزرگ‌تر در تعیین اندازه دیواره‌ها و کناره‌های چادر و دوام کلی چادر است. هرچه دیواره‌ها عمودی‌تر باشند، فضای داخلی چادر بازتر احساس می‌شود. اگر نمی‌توانید برای تست چادر به فروشگاه بروید، دیواره های چادر را در عکس‌های آنلاین بررسی کنید. اگر زوایای چادر نسبت به سقف آن حالت شیب‌دارتری دارند، این یک چادر کم وزن است اما از طرفی فضای داخلی بسیار کوچکی دارد.

رنگ بخش بارانی

رنگ‌های روشن و کم رنگ در بخش بارانی باعث نفوذ نور بیشتری به داخل می‌شوند و فضای داخلی را روشن‌تر می‌کنند. این موضوع سبب می‌شود تا چادر کوهنوردی بزرگ‌تر به نظر برسد و در زمان طوفان که مجبورید بیشتر در چادر بمانید حس خوشایندتری به شما بدهد و باعث ایجاد حس تعلق در شما شود.

درها

طراحان بر شکل در، زیپ‌ها و سایر موارد مربوطه تمرکز دارند اما مهم ترین سوال این است: باید چند در وجود داشته باشد؟ خوب است که هر یک از افرادی که در چادر می‌خوابند دارای یک در مجزا باشند. البته از طرفی انتخاب یک چادر چند نفره با یک در باعث صرفه جویی در وزن و هزینه می‌شود.

بخش سرپوشیده جلوی چادر

این بخش‌های اضافی که در بخش بارانی هستند یک محفظه‌ی سرپوشیده برای نگهداری چکمه‌ها  سایر لوازم را مهیا می‌کنند. اگر اندازه‌ی بخش کفی نیز بیش از اندازه بزرگ باشد این امکان در اختیار شما قرار می‌گیرد اما این موضوع سبب می شود تا چادر سنگین‌تر شود. اکثر چادرها دارای بخش سرپوشیده در قسمت جلویی هستند و اندازه‌ی آن‌ها در میان ویژگی‌های چادر آمده است. هرچه این بخش بزرگ‌تر باشد بهتر است اما در صورتی که این بخش‌ها ظاهری شبیه به غار داشته باشند وزن و هزینه افزایش پیدا می‌کند.

تهویه

شما در زمانی که خواب هستید رطوبت را استنشاق می‌کنید و چادر باید برای مدیریت این مسئله راهی ارائه دهد. به همین جهت است که ویژگی‌هایی همچون پنجره‌ها یا پنل‌های توری و یا دریچه‌های بارانی متحرک بااهمیت هستند. این موارد سبب می‌شوند تا جریان هوا را افزایش دهید تا از ایجاد رطوبت در داخل جلوگیری شود. همچنین امکان جمع کردن درهای بخش‌های بارانی و پنل‌ها به سمت بالا تهویه را بهبود می‌بخشد. همچنین ویژگی خوب دیگر این است که باعث می‌شود بتوانید به منظره‌ی بیرون نگاه کنید و به ستاره‌ها بنگرید و شاهد طلوع خورشید باشید.

نصب چادر

همیشه یک یا دو بار پیش از اینکه در طبیعت چادر را نصب کنید، نحوه نصب کردن آن را امتحان کنید. فارغ از اینکه چادر را در کجا نصب می‌کنید، ویژگی‌های زیر نصب را برای شما آسان‌تر می‌کند:

طراحی بدون تیر اضافه

این بدین معناست که می‌تواند بدون استفاده از تیرهای اضافه نصب شود. این طراحی نصب را سرعت می‌بخشد و تغییر جایگاه چادر را آسان می‌کند چون تنها کافی است چادر را بردارید و آن را در نقطه ی جدیدی قرار دهید. اکثر چادرها به همین جهت از تیر استفاده نمی‌کنند. با این حال چادرهایی که دارای تیر اضافه هستند سبک‌تر هستند چون در ساختار داخلی خود دارای تیرهای اصلی محکم و قوی که سنگین هستند نیستند.

توپی تیرها

زیبایی این توپی‌ها به این است که در زمان نصب چادر کوهنوردی باعث راهنمایی شما می‌شوند. شما بخش خمیده‌ی تیر را از کیف بیرون می‌آورید و پیچ آن را باز می‌کنید و بخش‌ها را بر روی هم سوار می‌کنید. تیرهای کوچک‌تر که حالت ضربدری دارند ممکن است از توپی جدا باشند اما زمانی که اولین تیر را نصب کنید تشخیص اینکه هر کدام از آن‌ها در کجا قرار می‌گیرند آسان می‌شود. یکی دیگر از مزایای بزرگ توپی‌ها این است که امکان این را می‌دهند که دیوارهای چادر عمودی‌تر قرار بگیرند تا فضای داخلی راحت‌تر شود.

گیره‌های تیرها

تیرها با استفاده از گیره‌ها، لوله‌های مخصوص و یا ترکیبی از این دو به کانوپی متصل می‌شوند. این لوله ها با خاصیت کششی خود نصب را محکم‌تر می‌کنند اما وارد کردن تیرها به داخل آن‌ها می‌تواند دشوار باشد. گیره‌های تیرها سبک‌تر هستند و نصب آن‌ها آسان‌تر است. همچنین امکان ایجاد جریان هوای بیشتری را در بخش زیر بارانی مهیا می‌کنند که سبب کاهش رطوبت می‌شود.

کدبندی رنگی

این بخش به شما کمک می‌کند تا هر تیر را به بخش مخصوص خود در هر گوشه ی چادر کوهنوردی متصل کنید و به شما می‌کند تا دریابید کدام لوله یا گیره مربوط به کدام تیر است.

جنس چادر

تیرها

چادرهای کوهنوردی دارای تیرهای آلومینیومی با استحکام بالا و وزن پایین هستند. شما معمولا در میان مشخصات DAC (Donagh Aluminum Corp)) را مشاهده می‌کنید چون این کمپانی در جهان پیشروی ساخت تیر است.

پارچه‌ی چادر و دنیر

طیف گسترده‌ای از نایلون و پلی استرهای مخصوص در ساخت چادر کوهنوردی به کار می‌رود. یکی از ویژگی‌هایی که گاها مشاهده می‌کنید دنیر (D) است. دنیر واحد ظرافت نخ یا الیاف در وزن 900 متر از آن بر حسب گرم است. پارچه‌هایی که زمخت‌تر دنیر بالاتری دارند، در حالیکه دنیر پایین‌تر در پارچه‌های سبک‌تر و کم دوام‌تر به چشم می‌خورد. با این حال تا زمانی که جنس پارچه را نمی‌دانید به مقایسه‌ی دنیر چادرها نپردازید چون تفاوت‌های ذاتی پارچه‌ها تاثیر بیشتری نسبت به دنیر بر روی استحکام آن‌ها دارد.

استحکام چادر

مستحکم‌ترین چادرها دارای تیرها و پارچه‌های قوی هستند و این دو مورد را بر اساس سبک ساختار معماری مستحکم با یکدیگر تلفیق می‌کنند. با این حال تنها ویژگی‌ که مربوط به استحکام است، رتبه‌بندی فصلی چادر است؛ به این معنا که یک چادر 4 فصله از یک چادر سه فصله مستحکم‌تر خواهد بود.

 

جمع بندی 

چادر کوهنوردی ممکن است در شرایط سخت دچار پارگی یا آسیب شود، اما با یادگیری روش‌های ساده‌ای مانند دوخت پارگی‌ها، تعمیر درزها و ترمیم تیرک‌های شکسته می‌توان آن را تعمیر کرد. تعمیر چادر کوهنوردی شامل استفاده از نوارچسب ضخیم و وصله‌های منفذدار برای وصله‌زدن و استفاده از درزگیر مایع برای ترمیم درزها و جلوگیری از نفوذ آب است. همچنین برای تعمیر تیرک‌های شکسته، می‌توانید از لوله‌های کمکی یا ستون‌های چادر استفاده کنید. تعمیر چادر کوهنوردی با این روش‌ها به شما کمک می‌کند تا به سرعت چادر خود را ترمیم کرده و از آن در صعودهای آینده استفاده کنید.

 

منبع: rei.com

زمان مطالعه: 9 دقیقه

در این مقاله قصد داریم شما را با راهکارهایی برای جلوگیری از آسیب های شانه و درمان آن آشنا کنیم . اگر دوست دارید بدانید چه تمرین هایی شانه شما را قوی تر و از آسیب دیدگی آن جلوگیری می کند،  با ما همراه باشید.

بیشتر بخوانید : تمرین های کوهنوردی

چگونگی درمان و جلوگیری از آسیب های شانه :

 

 

شانه ی انسان مفصلی پیچیده و مستحکم می باشد وعموما آسیب دیدگی های این مفصل، شایع نمی باشد، اما در صورت وقوع آسیب دیدگی در این ناحیه، صخره نوردی و کارهای رومزه را برای سنگ نوردان و کوهنوردان غیر ممکن می سازد !

تحقیقات نشان داده است که چیزی حدود 20 تا 30 درصد جمعیت انسان ها، از آسیب دیدگی های ماهیچه گرداننده شانه رنج می برند . این آسیب دیدگی با افزایش سن انسان ،شایع و موجب ناتوانی فرد در انجام امور خاص می شود. پس اگر شانه های شما در مسیر کوهنوردی و یا صخره نوردی، سرعت شما را کاهش می دهند و یا دوست دارید بیشتر راجع به سلامت شانه های خود بدانید، ادامه مقاله را از دست ندهید.

راجع به آناتومی بدن انسان :

 

شانه و مفاصل پیوسته به آن از سه بخش اصلی تشکیل شده اند : استخوان بازو ، کتف ( با نام تیغه شانه نیز شناخته می شود ) و ترقوه .

اگر به نقطه ی اتصال استخوان بازو و کتف دقت کنید، متوجه می شوید که مفصل آن از نوع مفصل های گوی و کاسه ای ( توپی ) می باشد که به آن اجازه می دهد در تمام جهت، بچرخد . علاوه بر این، اندازه ی این توپ ( سر استخوان بازو ) 3 و یا 4 برابر بزرگ تر از کاسه ای است که در آن قرار می گیرد !

به دلیل تماس کم استخوان با این ناحیه و همچنین شکل ظاهری این مفصل، شانه ها به متحرک ترین مفصل بدن انسان تبدیل شده اند . اما متحرک بودن شانه ها، معایب خود را نیز دارد . یکی از این این نقطه ضعف ها، متزلزل و بی ثبات بودن مفاصل شانه می باشد !

اگر هنوزم در تصور ظاهر این مفاصل مشکل دارید، یک توپ گلف را روی پایه کوچک خود تصور کنید . توپ می تواند در هر جهتی روی پایه بچرخد، اما از آنجایی که توپ نسبت به لبه ی پایه، بسیار بزرگتر می باشد ، توپ خیلی راحت به پایین می افتد !

آشنایی با ماهیچه های گرداننده شانه :

 

ماهیچه های گرداننده شانه، از 4 عضله مختلف تشکیل شده اند که مفصل را احاطه می کنند . این 4 عضله عبارتند از : عضلات بالاخاری ، زیرخاری، گرد کوچک و تحت کتفی . این عضلات که از سمت تیغه ی شانه آغاز شده اند، تاندون هایی را به استخوان شانه متصل کرده اند که باعث حرکت شانه می شوند .

همانطور که عضله بزرگ تر حرکت را آغاز می کند، عضله کوچکتر گرداننده شانه به شکلی عمل می کند که توپ کاملا داخل گوی قرار گیرد و به پشتیبانی لبه های گوی می آید !

احساس درد در شانه ها : مشکل کجاست ؟

 

 

درست زمانیکه احساس می کنید آناتومی شانه را یاد گرفته اید، این آناتومی پیچیده و سخت تر می شود . به استخوان های شانه خود از نزدیک نگاه کنید، درست بالای خود مفصل .

در این ناحیه متوجه می شود که یک تکه استخوان از سمت تیغه شانه بیرون آمده است که درست بالای مفصل قرار گرفته است . به این استخوان زایده آخرمی یا آکرومیون می گویند . آکرومیون مانند تمام عضلات که به استخوان متصل شده اند، برای حرکت شانه مهم می باشد اما ممکن است برای بعضی ها، آزاردهنده باشد ! بگذارید کمی بیشتر راجع به این تکه استخوان توضیح دهیم . در حالت ایده آل، ما می خواهیم که این تکه استخوان روی مفصل شانه کاملا تخت و مسطح باشد، اما در بعضی موارد، این استخوان به شکل منحنی و یا قلاب شده می باشد ! اگر شما هم جزو افرادی هستید که دارای آکرومیون منحنی و یا قلاب شده می باشند، مالش و یا اصطکاک زیاد در این ناحیه ممکن است باعث آسیب به تاندون ها شود .

علاوه براین، قرارگیری و وضعیت بد بدن، می تواند باعث کج شدن تیغه شانه و آکرومیون و افزایش اصطکاک و آسیب دیدگی تاندون ها شود. در بلند مدت این اصطکاک می تواند به صدمات زیر منجر شود :

تندینیت و یا تندینوسیس ماهیچه های گرداننده شانه :

 

تندینیت، به التهاب و آسیب دیدگی حاد تاندون ها می گویند . در این حالت میکروهای تاندون پاره می شوند . اما تندینوسیس، پروسه ی فساد تاندون ها می باشد که در اثر تخریب کلاژن ها پدید می آید . این التهاب معمولا در اثر استفاده بیش از حد و حرکات مکرر تاندون ها، به وجود می آید.

تمام این آسیب دیدگی ها با یک درد ناگهانی هنگام بلند کردن دستان و یا جسمی سنگین آغاز می شوند . یک درد مبهم که که چه در فعالیت های خاص و چه در زمان استراحت دست از سر شما بر نمی دارد ! دردی در جلوی شانه ها و یا اطراف بازوها… همچنین ممکن است در بازوی خود احساس گرفتگی و ضعف کنید که درد آن هنگام شب، بیشتر نیز خواهد شد !

پارگی ماهیچه های عضلات شانه :

 

در این آسیب دیدگی، یک و یا چند تاندون شما به صورت جزئی و یا کامل پاره می شوند ! این اتفاق بیشتر در تاندون ماهیچه های بالاخاری رخ می دهد !

در این حالت، دیگر تمام تاندون های شما به استخوان شانه متصل نیست و همین باعث انحراف دستان، ضعف در بلند کردن اجسام، درد شدید هنگام بالا و پایین آوردن دستان وهمچنین درد در هنگام فعالیت و یا استراحت (بخصوص زمانیکه روی دستان خود دراز کشیده اید ) خواهد شد .

پارگی تاندون ها می تواند ناشی از سقوط و یا بلند کردن اجسام بسیار سنگین باشد . همچنین این پارگی ها می تواند به مرور زمان و بر اثر افزایش سن و تخریب کلاژن تاندون ها صورت گیرد .

درمان و جلوگیری از آسیب های شانه :

 

اگر هم اکنون دردی در شانه های خود احساس می کنید، بهتر است به یک پزشک حاذق و با تجربه مراجعه کنید .

معمولا کسانی که به آسیب دیدگی ماهیچه های گرداننده شانه دچار می شوند، برای درمان به فیزیوتوراپی فرستاده می شوند. همچنین در بعضی موارد ممکن است پزشک با تزریق کورتیزون سعی در کاهش التهاب شانه ها داشته باشد و یا حتی با انجام جراحی برای بازسازی عضلات پاره شده اقدام کند ! آسیب دیدگی ماهیچه های گرداننده شانه ، خیلی آسان با انجام تصویر برداری MRI مشخص خواهد شد !

اما برای کسانی که درد کمتری احساس می کنند و یا سعی دارند از این آسیب دیدگی ها جلوگیری کنند، انجام تمرینات روزانه می تواند باعث قرارگیری صحیح بدن و تقویت عضلات شانه شما شود .

انعطاف پذیری :

 

انعطاف پذیری نقش مهمی برای جلوگیری از این آسیب دیدگی ها ایفا می کند، اما به یاد داشته باشید اگر در وضعیت جسمی نامناسبی این حرکات را شروع کنید ، تاثیر خاصی از این تمرین ها نخواهید دید !

متاسفانه، فعالیت های امروزی نیازمند نشستن پشت میز و یا حتی روی مبل هستند و با وجود نیروی جاذبه ، صورت و شانه ما به صورت دائم به سمت جلو خم می باشند. همانطور که صورت ما به دلیل وزن نیروی جاذبه و یا برای نگاه نزدیک تر به صفحه رایانه، به سمت جلو خم می شود ، شانه های ما به سمت پایین می افتند و همین باعث خم شدن کمر ما می شود . همچنین در دراز مدت، ماهیچه هایی که در حالت استراحت هستند، به صورت تدریجی سفت و محکم تر می شوند . در ادامه مطلب به چند حرکت تمرینی برای افزایش انعطاف پذیری بدن و جلوگیری از این آسیب دیدگی ها اشاره خواهیم کرد.

1 – تمرین کشش پکتورالیس :

 

 

روبروی کنج دیوار بایستید و یکی از پاهای خود را به سمت جلو خم کنید و پای دیگرتان را عقب تر بگذارید . ساعدتان را روی دیوار قرار دهید تا آرنج شما خم شود و بازوی شما با کف زمین حالتی موازی ایجاد کند . همانطور که روی پای جلویی خود خم شده اید، سعی کنید سینه ی خود را به گوشه دیوار نزدیک تر کنید . در این حالت، باید کششی در ناحیه جلویی سینه و شانه خود احساس کنید . برای 30 ثانیه در این حالت بمانید و 3 بار این حرکت را تکرار کنید .

2 – تمرین کشش عضلات بالابر :

 

دست آسیب دیده خود را پشت کمرتان قرار دهید . با دست دیگر خود سراغ سر خود بروید و سعی کنید سرتان را به به سمت پایین و به دور از ناحیه آسیب دیده خم کنید ( در این حالت باید به ران پای خود خیره شده باشید ) در این حالت نیز ، کششی معمولی پشت گردن و بالاتر از تیغ شانه خود حس خواهید کرد . برای 30 ثانیه در این حالت بمانید و 3 بار آن را تکرار کنید .

تقویت عضلات شانه :

 

 

اگر سعی در تقویت ماهیچه های گرداننده شانه دارید، تمرینات خاصی برای قدرت بخشیدن به آن ها وجود دارد، اما اگر سعی دارید قدرت بدنی و سلامت شانه های خود را افزایش دهید، باید به عضلات قبل تر از ماهیچه های گرداننده شانه توجه کنید !

تقویت عضلات قسمت بالایی کمر ( عضلاتی که بین تیغه شانه و ستون فقرات قرار گرفته اند) کمک خواهند کرد تا شانه ها به سمت پایین بمانند و کمر شما در حالتی قرار بگیرد که فضای زیرین آکرومیون افزایش پیدا کند . معمولا اکثر مردم، کاربرد و تقویت این عضلات را نادیده می گیرند . این عضلات شامل رامبویدز ، تراپسیوس میانی و پایینی و سراتوس جلویی هستند .

1 – حرکت Prone T :

 

به صورت دمر روی نیمکت بدنسازی و یا فیزیوبال و روی سینه ی خود دراز بکشید و دستان خود را از یکدیگر جدا کنید. همانطور که آرنج خود را ثابت نگه داشته اید، بازوهای خود را بلند کنید ( در این حالت بازوهای شما، موازی با زمین می باشد ) . حالا سعی کنید تیغه شانه خود را به پایین و به سمت داخل ستون فقرات، بکشید .

در این حالت شما روی شست پای خود قرار گرفته اید . همچنین می توانید این حرکت را در فرمت ” I ” که بازوهای شما کنار بدنتان و فرمت ” Y ” که عضلات پایین تراپسیوس را به کار می گیرد، انجام دهید .

فرمت Y، سخت ترین حالت این حرکت می باشد و می تواند بازوی صدمه دیده شما را، بیشتر آزار دهد !
توجه داشته باشید که هدف این حرکت بالا بردن دستان نمی باشد. درحقیقت، چالش اصلی این حرکت، جمع کردن تیغه ی شانه به سمت بیرون و داخل می باشد . فشار زیاد می تواند باعث ناتوانی در حرکت کتف و یا بروز آسیب دیدگی بیشتر شود. همچنین می توانید برای شروع، این تمرین را بدون وزن دستان خود انجام دهید !

2 – حرکت Plank Push Up Plus :

 

در حالت شنا، روی دستان و انگشتان پای خود قرار بگیرید و آرنج خود را قفل کنید . همانطور که در این حالت قرار گرفته اید، قفسه سینه خود را چند سانت به طرف سقف، نزدیک و تیغه شانه خود را به سمت جلو بکشید .

حالا به وضعیت قبلی خود باز گردید. از آنجایی که آرنج های شما قفل شده اند، یک شنای معمولی انجام نمی دهید !برای آسان تر کردن این تمرین، می تواند آن را روی سطوح شیب دار نیز انجام دهید .

3 – حرکت Rows :

 

 

همانطور که نشسته و یا ایستاده اید، یک باند لاستیکی ( و یا دستگیره وزنه ) را با دو دست خود، در ارتفاع حدودی آرنج خود بگیرید . باند لاستیکی را عقب بکشید و آرنج خود را خم کنید تا تیغه شانه شما، به سمت پایین و داخل خم شود. سعی کنید آرنج خود را نزدیک بدنتان قرار دهید .

4 – حرکت Shoulder Internal Rotation :

 

همانطور که باند لاستیکی را در دست خود دارید بایستید و آرنج خود را خم کنید. با دور کردن دستان خود از شکمتان، کار را شروع کنید . باند را به سمت خود و به دور بدنتان بکشید .

در این حالت، وقتی آرنج به سمت بدن شما می آید ، باید کاملا خم شده باشد . اگر یک حوله تا شده را بین آرنج و بدن خود نگه دارید، می توانید تا حد زیادی از انجام حرکات ناخواسته و اضافی بدنتان جلوگیری کنید .

5 – حرکت Shoulder External Rotation :

 

همانطور که باند لاستیکی را در دست خود دارید، بایستید وآرنج خود را خم کنید. با نزدیک کردن دستان خود به سمت شکمتان کار را آغاز کنید . باند را به دور از بدنتان بکشید !

آرنج شما در این حالت باید کاملا خم شده باشد. در این حرکت نیز می توانید با قرار دادن یک حوله تا شده میان آرنج و بدنتان، از حرکات ناخواسته و اضافی بدنتان جلوگیری کنید .

نتیجه گیری :

 

 

تمرین های تقویت شانه را می توانید 10 بار و تا 3 ست انجام دهید. به شما توصیه می کنیم که در ابتدای کار با فشار کمتری کارتان را شروع کنید و به صورت تدریجی آن را افزایش دهید . سعی کنید حدی را که در آن، بدن شما با وجود خستگی و فشار، به کار خود ادامه می دهد را پیدا کنید و تمرینات خود را از آنجا شروع کنید.

مثل همیشه، به پاسخ بدن خود هنگام انجام فعالیت و حرکات تمرینی گوش فرا دهید تا از آسیب دیدگی بیشتر خود جلوگیری کنید. به یاد داشته باشید که انعطاف پذیری و استحکام بدن، به سلامت مفاصل کمک و از بروز آسیب دیدگی های مختلف در مسیرتان جلوگیری می کند !

منبع : Climbhealthy

زمان مطالعه: 8 دقیقه

تابستان و اوقات فراغت آن بهترین فرصت برای سر زدن به گوشه و کنار کشور و آشنایی با میراث فرهنگی و جاذبه‌های گردشگری آن است. در این میان برخی شهر‌ها به خاطر شرایط آب و هوایی ویژه‌ای که دارند بیشتر از سایر نقاط ایران‌زمین، به عنوان مقصد نهایی گردشگران تابستانی در مرکز توجه قرار می‌گیرند. ما در این گزارش تلاش کردیم برخی از این نقاط و شهر‌ها را به شما معرفی کنیم.

همدان

یکی از خنک ترین شهرهای ایران در تابستان همدان است. استان همدان منطقه‌‌ای است مرتفع، کوهستان الوند که از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده است جزو رشته کوه های داخلی زاگرس است.
کوه الوند در جنوب و غرب شهر تاریخی همدان قرار گرفته و معدنی از سنگ گرانیت است، از سنگ‌های آن در صنعت ساختمان‌سازی و نما استفاده می‌شود.

با توجه به شرایط اقلیمی مناسب‌ترین زمان برای مسافرت در تابستان به همدان، از اواخر اردیبهشت تا اواخر مهرماه است. در این مدت علاوه بر زیبایی و سرسبزی‌های پراکنده در سراسر استان همدان تابش آفتاب و درجه حرارت بسیار مطلوب است.

در ایام گرم سال ، ما در همدان شاهد دمای هوای معمولی و بهاری هستیم و اختلاف دمایی بسیار خوبی با شهر تهران دارد. زمان مذکور فرصت مناسبی است تا ایرانگردان و مسافران علاقه‌مند به استان همدان از تعطیلات تابستانی خود حاکثر سود و بهره را بگیرند.

گردشگرانی که می خواهند خنکای بی نظیر و بدون تکرار یکی از عجایب دنیا را تجربه کنند برای مسافرت در تابستان راهی «علیصدر» و شگفتی هایش شوند؛ جایی که به تازگی مسیر جدیدی را برای گردشگران آماده کرده است.

این غار از جهات گسترده ای، به خصوص به علت وجود راه  های ممتد آبی و دریاچه های وسیع و قابل قایقرانی که در سراسر غار وجود دارد، یکی از زیباترین جلوه های طبیعی ایران و جهان و پدیده ای منحصر به فرد در نوع خود است که فقط در تعداد کمی از غارهای جهان، مثل غار مولیس در فرانسه و غارهای شوالیه و بوکان در استرالیا، چنین زیبایی های خیره کننده ای وجود دارد.

سنگ‌ نوشته‌های گنج‌نامه نوشته‌هایی از دوران داریوش و خشایارشاه هخامنشی است که بر پهنای یکی از صخره‌های کوه الوند در پنج کیلومتری غرب همدان و در انتهای دره‌ی عباس‌آباد حک شده است. این کتیبه‌ها هر کدام در سه ستون بیست خطی به زبان‌های ایلامی ، فارسی قدیم ، و بابلی نو، نوشته شده‌اند. در سمت چپ هر دو لوح، متن پارسی باستان به اندازه ۱۱۵ سانتیمتر، وسط آنها متن عیلامی و در سمت راست، متن بابلی نو، حک شده است.

کردستان

برای فرار از گرمای هوا یکی خنک ترین شهرهای ایران در تابستانبه کردستان سفر کنید. کردستان تاریخی طولانی و طبیعتی بکر و بسیار تماشایی دارد که می‌‌تواند انواع سلیقه ها را راضی نگه دارد. اگر بخواهید مکان های تاریخی را ببینند می‌توانید در مسافرت در تابستان به کردستان در سنندج اقامت گزییده و از عمارت تاریخی آصف یا خانه کرد که موزه مردم‌شناسی این خطه از کشورمان هم هست بازدید کنند.   عمارت حمام خان و مشیردیوان از آن مکان های دیدنی هستند که نباید از دست بدهید.

اگر اهل طبیعت‌گردی و علاقمند به فضای سبز هستید در مسافرتتان به سنندج از چشمه آب معدنی باباگرگر دیدن کنید. رنگ آب این چشمه به خاطر املاح معدنی و مواد تشکیل دهنده  آن به رنگ سرخ تمایل دارد.

اگر در مریوان اقامت بگزینید، دریاچه زریوار، دشت بیلو، منطقه تفریحی قمچیان از جاذبه‌های طبیعی این شهر هستند.

کوه آبیدر هم از کوه‌های جذاب و فوق العاده دیدنی سنندج است که به خاطر ویو روبازش به یکی از بزرگترین مناطق تفریحی و گردشگری شهر تبدیل شده است.

دریاچه سد قشلاق  – سنندج در فاصله چند کیلومتری از شمال سنندج در مسیر جاده سقز روی رودخانه قشلاق سد مخزنی قشلاق احداث شده است . این دریاچه 11 کیلومتر طول دارد و گنجایش معادل 934 هکتار را در بر می گیرد . این دریاچه فرصت  مناسبی برای ورزش‌های آبی را فراهم می کند و جزو مناطق تفریحی طبیعی سنندج به حساب می رود.

قلعه تاریخی تخت سلیمان بازمانده از دوره ساسانیان با بخش‌های مختلفی همچون آتشکده آذر گشسب به عنوان یکی از بهترین آتشکده های دوره ساسانی، آتشکده شاهی و جنگ آوران، ایوان خسرو، معبد آناهیتا، آتشگاه‌های کوچک و دروازه ها و دیوارهای مستحکمش از بناهای مهم تاریخی جهان به شمار می‌رود.

 آذربایجان شرقی

یکی دیگر از خنک ترین شهرهای ایران در تابستان آذربایجان شرقی است. افراد بسیاری در به این نکته توجه دارند شهرهای استان آذربایجان شرقی برای مسافرت در تابستان بهترین گزینه هستند.

 تبریز در تابستان که اوج دمای بسیاری از شهرهاست، آب‌وهوایی بهاری و بکری دارد. جاذبه های دیدن این شهر انقدر هستند که دلتان نمی خواهد سفرتان حالاحالاها تمام شود، شب‌های زیبای ائل‌گلی تجربه‌ای فراموش‌نشدنی برایتان رقم می‌زند.

روستای صخره‌ای کندوان هم با فاصله اندکی که از تبریز دارد تجربه خوبی برای شما خواهد آورد. و در مسافرت در تابستان به تبریز دیدنش را از دست ندهید. کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است که این موجب جذابیت بی‌نظیر آن شده است اینجا تنها روستای صخره ای و مسکونی جهان است.

اگر رفتن به خانه‌های تاریخی را دوست دارید و میخواهید بدانید محله های قدیمی به چه صورتی بودند به محله مقصودیه تبریز بروید و همزمان از چند مکان و محله تاریخی دیدن کنید.

آذربایجان شرقی و شهر تبریز از نظر جاذبه‌ها و مکانهای دیدنی طبیعی هم کم ندارد و در مسافرت در تابستان حتما از منطقه حفاظت‌شده ارسباران که حیات گیاهی و جانوری خاصی دارد دیدن کنید.

چهارمحال‌وبختیاری

منطقه تابستانی زاگرس برای کسانی که می‌خواهند از گرمای تابستانی فرار کنند پناهگاه خوبی است. یکی دیگر از خنک ترین شهرهای ایران در تابستان چهارمحال‌وبختیاری است. با اقامت در شهرکرد می‌توانید از جاذبه‌های تاریخی‌ای مانند مسجد جامع هرچکان، کتیبه‌‌های سنگی رخ، قلعه دزک،‌ دیدن کنید.

پارک‌های جنگلی آبشارها، غارها، و چشمه‌های این منطقه انقدر زیاد و زیبا و پر هیجان و شگفت انگیز هستند که برای دیدن همه‌شان باید تا جای ممکن به روزهای مسافرت در تابستان اضافه کنید .

 آبشار تونل کوهرنگ، آبشار دره عشق، آبشار آتشگاه، از دیدنی‌ترین آبشارهای نزدیک شهرکرد هستند. مسافرت در تابستان به این استان برایتان مسافرت جذابی خواهد بود و نباید رفتن به غار سراب، پیر غار، غار منج و غار خراجی را از دست بدهید. البته اگر به غارنوردی علاقه دارید ، نباید این فرصت را از دست بدهید.

 تمامی مسیر حاشیه زاینده رود از سامان تا قراقوش (نزدیک سد زاینده رود) دارای مناظر زیبا و چشم نواز است. 
 پیست اسکی چلگرد، این پیست یکی از  مجهزترین پیست های اسکی واقع در زاگرس است . این پیست در شهر چلگرد در نزدیکی تونل اول کوهرنگ در بعد شرقی کوه کارکنان قرار دارد و طول آن حدود 800 متر می باشد . این پیست دارای مسیرهای تفکیک شده جهت خانواده، آقایان و خانمها بوده و قابل استفاده است. 

تلاب چـغاخـور با مساحتی بیش از 2300 هكتار در کنار دامنه ارتفاعات برآفتاب و كلار همچون نگینی می درخشد و طراوت بالایی به این منطقه از زمین داده است و هر ساله انواع لك لك سفید ، خروس كولی ، مرغابی ، حواصیل ، و آبزیانی چون ماهی كپور و نوعی از ماهیان گورخری است . هوای دلنشین و بهاری و چشم انداز های بکری كه در این منطقه قرار دارد آن را در ردیف یكی از مهم ترین مرکز های سیاحتی و گردشگری استان چهارمحال‌وبختیاریقرار داده است.

شهر فیروز کوه

شهر فیروزکوه در مرکز شهرستانی با همین نام و در استان تهران قرار گرفته است. افرادی که از جاده فیروزکوه به سمت نقاط شمالی کشور سفر می‌کنند، شهر فیروزکوه را می‌بینند و از میان آن می‌گذرند. شهر فیروزکوه در کنار جاده تهران – قائمشهر قرار گرفته است. این شهر که در گذشته با نام دیمه شناخته می‌شد، شهری قدیمی است و برخی از افراد آن را با حوادث و داستان‌های افسانه‌ای، چون افسانه فریدون و ضحاک مرتبط می‌دانند.

شایان ذکر است؛ فیروزکوه امروزی در منطقه‌ای که کمتر در معرض باد‌های تنگه گدوک قرار دارد، واقع شده است. البته با این وجود با دمای ۱۱ درجه سانتی‌گراد در خنک‌ ترین زمان و ۲۴ درجه در گرم‌ ترین زمان، یکی از خنک‌ترین شهر‌های کشور در تابستان به حساب می‌آید. این شهرجاذبه‌های گردشگری متعددی دارد که از آن میان می‌توان به تنگه واشی، چشمه آب معدنی خمده، قلعه لاجورد و قلعه فیروزکوه اشاره کرد.

دهکده جهان‌نما

دهکده جهان‌نما یک منطقه ییلاقی است که در کردکوی استان گلستان قرار گرفته است. این منطقه ییلاقی یکی از مناطقی است که در تابستان به عنوان یکی از خنک‌ترین مناطق کشورمان به حساب می‌آید و توجه گردشگران زیادی را به سمت خودش جلب می‌کند.

منطقه ییلاقی جهان‌نما در خنک‌ترین زمان روز‌های تابستان دمایی برابر با ۱۲ درجه سانتی‌گراد و در گرم‌ترین زمان این روز‌ها دمایی برابر با ۲۴ درجه سانتی‌گراد دارد. گردشگرانی که می‌خواهند به دهکده ییلاقی جهان‌نما سفر کنند، باید از مسیر کردکوی به سمت پارک جنگلی امام رضا(ع) بروند و بعد از گذشتن از روستا‌های درازنو، رادکان و حاجی‌آباد به مقصد نهایی خود برسند.  ۳۰ کیلومتر از این جاده ۷۰ کیلومتری خاکی است.

ماسوله

شهر تاریخی که در بخش سردار جنگل فومن استان گیلان قرار گرفته است، با نام ماسوله شناخته می‌شود. این شهر تاریخی تابستان‌های خنک و زمستان‌های پربرفی دارد.

نام ماسوله در سال ۱۳۵۴ هجری ثبت ملی شد. شهر ماسوله دربرگیرنده ۴ محله اصلی با نام‌های «خانه بر»، «مسجد بر»، «کِی سَر» و «اسد محله» است. این شهر در حدود سده هشتم هجری ساخته شده است.

ثبت جهانی نام شهر ماسوله از سال ۹۰ تا به امروز در دستور کار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار گرفته است.

مکانی به نام چکل‌آتشان جاذبه گردشگری دهکده ییلاقی جهان‌نما به حساب می‌آید.

اگر هیجان غارنوردی را دوست دارید

غار دانیال

  غار دانیال یکی از غارهای‌های آبی و رودخانه‌ای ایران است که در رشته کوه البرز قرار دارد.

این غار زیبا یکی از بهترین گزینه ها برای مسافرت تابستانی است.
در غار آبی دانیال با آب یخ، دسته های خفاش ها و شکل های عجیب و غریب چند میلیون ساله رو به رو هستید.

غاری که سرمایش جان می دهد برای یک سفر تابستانی. اینجا باید پنج ساعت در آب و تاریکی پیاده روی کنید. گاهی ارتفاع سقف تا 50 متر هم می رسد و گاهی باید از زیر سقفی نیم متری نیم خیز حرکت کنید. دمای آب حدود 17 درجه است و دمای داخل غار هم در تمام فصل ها بین 20 تا 25 درجه ی سانتی گراد است.

کوه گل دنا

یکی از بکرترین مناطق ایران از نظر گیاهی و جانوری، منطقه ای در دامنه ی قله دنا و نزدیکی شهر «سی سخت» استان کهگیلویه و بویراحمد. با سفر به اینجا می توانید جنگل های بلوط و گیاهان متنوعی را تماشا کنید و اگر شانس بیاورید، می توانید گونه های جانوی مثل خرس قهوه ای، گرگ، کل و بز کوهی، کبک دری، انواع چکاوک ها و کلاغ نوک سرخ را از دور و نزدیک تماشا کنید.

نشانی: از شهر یاسوج به سمت شمال غرب که حرکت کنید، بعد از حدود 34 کیلومتر به شهر توریستی دنا یا «سی سخت» می رسید. از آنجا تا کوه گل هم فقط هشت کیلومتر راه دارید.

تله کابین گردنه ی حیران

• 

با تله کابین حیران می توانید زیبایی های دره حیران و کوهستان زیبایش را تماشا کنید
«حیران» را با اقلیم سرسبز و جاده ی پرپیچ و خم و خطرناکش می شناسند. گردنه ای که با پرواز تله کابین می توانید زیبایی و هیبت آن و دره و کوهستان زیبایش را تماشا کنید و لذت ببرید. طول خط تله کابین حیران حدود 1.6 کیلومتر است و وقتی سوار آن می شوید، بسته به اینکه با چه سرعتی حرکت کند، بین 11 تا 20 دقیقه در راه خواهید بود تا به ایستگاه آخر برسید.
نشانی: ایستگاه تله کابین در میانه شهرهای آستارا و اردبیل قرار دارد و از هرکدام حدود 35 کیلومتر فاصله دارد.

منابع :
https://www.gardesha.com

https://www.yjc.ir

زمان مطالعه: 4 دقیقه

نیش زدن حشرات از عواملی است که می تواند خیلی زود لذت صعودتان را از بین ببرد . همچنین، نیش بعضی از حشرات می تواند بیماری های خطرناکی به انسان منتقل کند. بهتر است تا قبل از صعودتان اطلاعاتی هرچند اندک راجع به این حشرات بدست آورید.

در این مقاله قصد داریم شما را با نکاتی مهم راجع به حشرات و چگونگی استفاده از اسپری های دافع حشرات آشنا کنیم .

 

اسپری دافع حشرات چگونه عمل می کند؟

 

در ابتدا بگذارید چند کلامی راجع به حشرات با شما سخن بگوییم.

پشه ها توسط کربن دی اکسید ( بازدم شما ) ، لاکتیک اسید ، آمونیاک ، فنل ها ، رطوبت و دیگر گاز هایی که از انسان انتشار می یابند، جذب می شوند. زمانیکه این اسپری ها را روی پوست خود میزنید ، مقداری گاز بی رنگ سرتاسر پوست شما را فرا میگیرد و مانع انتشار گاز ها و مایعاتی که باعث جذب پشه ها می شوند، خواهند شد . در این حالت شناسایی شما توسط پشه ها بسیار سخت خواهد شد، زیرا روی پوست شما یک ماسک قوی قرار گرفته است . از آنجایی که این اسپری ها به عنوان یک گاز مانع عمل می کنند، اگر از آن ها زیر لباس های خود استفاده کنید تاثیر چندانی نخواهند داشت !

 

نکاتی راجع به اسپری های دافع حشرات ( DEET ) :

 

• قبل از استفاده ، تمام بروشور و دستورالعمل های داخل بسته بندی اسپری را مطالعه کنید.
• به هیچ عنوان روی زخم ، بریدگی و پوست حساس استفاده نکنید.
• به هیچ عنوان از آن روی دستان، نزدیک چشم و دهان کودکان استفاده نکنید.
• دور از دسترس کودکان نگه داری کنید و به آن ها اجازه استفاده از آن را ندهید.
• به مقدار کافی روی لباس و یا قسمت هایی که در معرض گزیدگی قرار دارند، اسپری کنید.
• از آن ها زیر لباس های خود استفاده نکنید.
• بعد از بازگشت به خانه ، پوست خود را با صابون و آب بشویید.
• اگر از آن ها روی لباس خود استفاده می کنید ، حتما لباس های خود را هنگام بازگشت به خانه بشویید.
• توجه کنید در بعضی مواقع، استفاده از این اسپری ها می تواند باعث التهاب پوست شما شود.
• سعی کنید آن ها را در محیط های بسته روی پوست خود اسپری نکنید . برای اسپری کردن روی صورت خود ، ابتدا آن ها را به دستان خود بزنید و سپس به صورت خود بمالید . به هیچ عنوان به شکل مستقیم روی صورت خود از آن ها استفاده نکنید.

 

سوال : چرا پشه ها به بعضی از افراد بیشتر جذب می شوند؟

 

محققان در دانشگاه فلوریدا آمریکا به این نتیجه رسیده اند که پوست انسان چیزی حدود 300 نوع ماده شیمیایی از خود ترشح می کند و همین گستردگی ترشحات می تواند از شخصی به شخصی دیگر متفاوت باشد و برای پشه های جذاب تر باشد ! این بدین معنی می باشد که شاید تاثیر یک اسپری روی پوست شما نتیجه ی متفاوتی روی پوست دوستان شما داشته باشد . در این حالت بهتر است به دنبال یک برند دیگر از این اسپری ها باشید.

نکاتی راجع به استفاده از این اسپری ها :

 

• سعی کنید در نقاط بادخیز، کمپ و یا استراحت کنید. پشه ها معمولا در شناسایی هدف های خود در محیط های بادخیز و طوفانی مشکل دارند.
• برای استفاده از این اسپری ها با کرم های ضدآفتاب، سعی کنید ضد آفتاب را 15 دقیقه قبل از بیرون آمدن استفاده کنید. بعد از استفاده از کرم های ضدآفتاب، 15 دقیقه به پوست خود اجازه دهید تا آن را جذب کند و سپس از اسپری ها استفاده کنید .
• برای کاهش جذب حشرات به خود، از پوشیدن لباس های تیره و یا استفاده از عطر، پرهیز کنید.
• اگر از این اسپری ها در محیط های بسته استفاده می کنید، از تنفس گاز آن به شدت خودداری کنید.
• زیر لباس های خود از آن ها استفاده نکنید. ( فقط در قسمت هایی که توسط لباستان پوشش داده نشده است، استفاده شود )
• همیشه دستورالعمل و بروشور های داخل جعبه را مطالعه کنید.

نکاتی راجــــــع به پشـــــه ها :

 

• نزدیک به 3000 هزار پشه مختلف در دنیا وجود دارد که بعضی از آن ها از خون تغذیه نمی کنند !
• بیشتر پشه ها در تاریکی و غروب خورشید تغذیه می کنند.
• یک پشه بالغ می تواند تا 5 ماه عمر کند.
• یک پشه ماده بالغ ( تنها پشه های ماده نیش میزنند ) وزنی حدود 2 میلی گرم دارد !
• یک پشه ماده بالغ چیزی 5 میکرو لیتر ( 0.000005 لیتر ) خون را به عنوان یک وعده غذایی خود مصرف می کند!
• سرعت بال زدن پشه ها چیزی حدود 500 تا 600 بار در ثانیه می باشد.
• پشه های نر، جفت ماده خود را با صدای بال آن ها پیدا می کنند . نوع صدای بال زدن پشه ها، جنسیت آن ها را مشخص می سازد .
• سرعت پرواز پشه ها 1/6 تا 2/4 کیلومتر در ساعت است.
• پشه ها می تواند دی اکسید کربن بازدم شما را از فاصله ی 18 تا 22 متری احساس کنند !

منبع : Rei.com

زمان مطالعه: 8 دقیقه

رعایت بهداشت لازمه سلامتی می باشد که در تمام مکانها و زمانها اجتناب ناپذیر است و بالطبع محیط پاک کوهستان نیز از آن مستثنی نمی باشد. بهداشت اجزاء متعددی دارد که در این مقوله جزء فردی آن مورد بررسی قرار می گیرد.

ضرورت و اهميت بهداشت :

1 پیشگیری از بیماری و حفظ تندرستی

2 ایجاد جامعه و محیط مناسب برای زندگی سالم

3 بهره گیری از محیط پاکیزه و صعود موفق در کوهستان

انواع بهداشت

بهداشت محیط ، بهداشت غذا ، بهداشت فردی ، بهداشت اجتماعی ، بهداشت خواب و …

بهداشت محيط : شامل آب ، هوا ، خاك و جانداران است.

الف( بهداشت آب )

مطمئن ترین آب آشامیدنی ، آب لوله کشی شهر است وبهتر است کوهنورد پیش از حرکت قمقمه خود را از آب تصفیه شده شهر پرکند. تمیزی یا طعم خوش آب چشمه ، دلیل سالم بودن آن نیست . بهترین روش اطمینان از سلامت آبهای سطحی و یا زیرزمینی ) چشمه ، چراه و.. ( جوشاندن آنها است. جوشاندن کافی آب باعث از بین رفتن آلودگی های باکتریایی و انگلی میشرود. یکی دیگر از روشهای گندزدایی آب اسرتفاده از قرص ها یی مانند کلر یا تنتوید است. کوهنوردان باید از آلوده کردن آب های سطحی به مدفوع و زباله جلوگیری نمایند.

ب(بهداشت هوا )

اگر زباله ها و پسمانده غذاها در گوشه ای انباشته شوند ، در اثر گرما تخمیر شده و گازهای آلوده سراز تولید میکنند . سوزاندن الستیک و پالستیک نیز موجب آلودگی هوا میشود.

ج(بهداشت خاك )

مساله زباله و چگونگی دفع آن از مشکالت همیشگی کوهنوردان بوده است.توجه به نکات زیر موجرب کاهش حجم زباله میشود :

استفاده کمتر از وسایلی که نیاز به باطری دارد.

استفاده کمتر از کنسرو و ظرف های یکبار مصرف

تامین غذا از روستاها و آبادی های سر راه

مصرف خشکبار ، میوه و سبزی به یاد داشته باشید :

پلاستیک ، مواد نفتی ، فلزات ، شیشه و کاغذ را حتماً به شهر برگردانید.

برای حمل بهتر قوطی های خالی کنسرو ، باید آنها را با سنگ کوبید و پرس نمود تا حجم آنها کمتر از حجم اولیه شود.

مازاد مواد خوراکی را در محلی دور ازمنظر و مسیر عبور ، برای استفاده احتمالی حیوانات وحشی قراردهید.

د( بهداشت محیط زیست)

جانداران و گیاهان از چیدن گلها ، لگدکوب کردن گیاهان و شکستن شراخه های سبزدرختان خودداری نمایید. به تخم پرنردگان دسرت نزنید و جانوران کوچک مانند لاک پشت و … را جابجا نکنید . ترساندن ، آزردن و کشتن جانوران در شان کوه نورد نیست .

بهداشت غذا

روش های نگهداری غذا

فریز کردن سرما در کوهستان از برف ، یخ یا آب خنک چشمه یا نهرمی توان برای سالم نگه داشتن غذاها استفاده کرد. نمک سود کردن روشی که برای نگهداری انواع گوشت بکار میرود . کنسرو کردن کنسرو محصولی است که از مواد غذایی تازه ) سبزی ها و گوشت ها … ( در نوعی مایع ) معموالً آب نمک 2 تا 8 درصد ، روغن ، سس … و به روش حرارتی تهیه و در قوطی های فلزی غیر قابل نفوذ بسته بندی و نگه داری می شود .

کنسرو کردن : کنسروی باد کرده ، زنگ زده ، تاریخ گذشته ، و غیر استاندارد را نخرید و به تاریخ و طریقه مصرف درج شرده روی قوطی کنسرو توجه نمایید.

خشک کردن : بهتر است میوه و سبزی را در شهر شسته و پس از ضدعفونی برای نگهداری،آنها را در کیسه ای پارچه ای قرار دهیم . برای غذاها از ظروف دردار و مناسب قابل شستشو استفاده کنید و بهتر است درب آنها دارای واشر آب بندی باشد.

آلودگی هاي شایع مواد غذایی

نان ، شیرینی و دانه های روغنی که کامال خشک نشده اند ،سریعتر از سایر مواد غذایی به کپک آلوده میشوند. درصورت مساعد نبودن شرایط نگهداری ، شربت ها و مرباها عموما به قار )کپک( آلوده می گردند. در صورت عدم نگهداری صحیح فرآورده های شیر)به استثنای ماست( معموالً آنها به باکتری مولد بروسلوز آلوده میشود.

علائم مسموميت غذایی

تب ، سردرد، دل درد، ضعف ، تشنگی ، تهوع ، استفراغ و اسهال از علائم مهم محسوب میشود.کنسروها می تواند مسمومیت بوتولیسم پدید آورد که علائم آن دو بینی ، دشواری گفتار ، فلج عضالنی ، و خفگی است.

بهداشت فردي

بهداشت فردی به مجموعه اقدامات و فعالیتهای اطلاق می گردد که یک فرد باید برای سالمت خود بکار بندد.با توجه به اینکه پیشگیری کم هزینه تر و راحت تر از درمان است، پس چه پسندیده است که با رعایت بهداشت ، خود را در مقابل عوارض بروز بیماری و نیز ناتوانی هایی که در اثر آن ایجاد میشود ، مصون نگه داریم .رعایت بهداشت فردی در محیط کوهسرتان استراتژی خاصی رابا توجه به موقعیت مکانی و امکانات می طلبد که در این نوشتار سعی می گردد بهداشت اجزاء بدن بطور خالصه توضیح داده شود.

1 -پوست و مو

پوست بزرگترین ارگان بدن می باشد و با توجه گستردگی و شکل های متفاومت آن در قسمت های مختلف بدن بحث خاص خود را میطلبد.

الف(پوست صورت)

پوشاندن کامل پوست صورت ، تقریباً غیرممکن است زیرا ناگزیر باید اطراف چشم و بینی باز باشد.گاهی نیز در اثر شدت گرما مستور کردن صورت عملی نیست. برای حفاظت پوست صورت از آفتاب ،بهترین کار استفاده از مانع فیزیکی، مانند کلاه یا چتر میباشد.ولی چون با افزایش ارتفاع میزان اشعه ماوراء بنفش نیز افزایش می یابد و نیز بازتاب این اشعه از سطح برف و یخ چال ها صورت می گیرد ، بهتر است همزمان از کرم های ضد آفتاب که ضریب حفاظتی بالای (SPF(06 داشته باشد نیز استفاده گردد.

در محیط های سرد نیز شایسته است علاوه بر حفاظت پوست صورت با پارچه ، آن را با لایه ای مناسب از وازلین یرا گلیسرین نیز پوشاند ، تا رطوبت سطحی پوست در اثر سرما یا وزش باد از بین نرود. به خاطر داشته باشید که در این موارد استفاده از کرم هرای مرطوب کننده باعث تشدید خشکی پوست و بدتر شدن آن میگردد. به آقایان توصیه می گردد که قبل از برنامه از اصلاح صورت خودداری نمایند ، چون صورت تازه اصلاح شده نسبت به عوامل آسیب رسان حساس تر است. برای حفاظت از لب ها نیز می توان از مواد چرب کننده مخصوص Lipstick های SPF دار استفاده کرد.

ب(پوست دست )

این عضو نیز در صورت امکان باید با محافظ فیزیکی مانند دستکش پوشانده شود.توجه شود که شستسشوی مکرر دست باعث خشکی میگردد و به آن آسیب می رساند. بنابراین درمحیط کوهستان فقط در مواقع لزوم مثالً موقع صرف غذا باید دست ها را شست. درمواردی که پوست در اثر سرما یا آفتاب خشک میگردد ، وازلین یا گلیسرین بهترین انتخاب برای چرب کردن دست میباشد .

ج(پوست تنه)

بهتر است که هنگام پوشیدن لباس زیر که درتماس با پوست قرار دارد به این نکته توجه کنید که جنس لباس زیر نخی باشد تا پوست را کمتر تحریک نماید.به عنوان یک توصیه کلی به یاد داشته باشید که پوست بدن باید با مالیمت شسته شود.اقداماتی مثل کیسه کشیدن باعث از بین رفتن چربی سطح پوست شده و آن را تحریک پذیر و آسیب پذیر مینماید. پس سعی نماییرد تا شستشو با صابون گلیسیرین دار یا شامپو بدن صورت گیرد تا ضمن پاکیزه شدن ، چربی حفاظتی پوست آسیب نبیند.

د( پوست پاها)

سعی نمایید در هر فرصت ممکن پاها را از کفش درآورده و جوراب ها را خارج نمایید تا تنفس سرطحی پوسرت پرا صرورت گیرد. در هر محلی که عملی بود جوراب ها را بشویید، حتی اگر با آب تنها این عمل صورت گیرد.

ه-( مو و ناخن)

این دو عضو که از ضمائم پوست هستند نیز به مراقبت خاص خود احتیاج دارند.موها باید قبرل از برنامره شسرته شرده و بردون استفاده از وسائل خشک کننده حرارتی خشک گردند. بهتر است موها در حین برنامه کوتاه باشند تا از جذب گررد و غبرار و نیز تعریق اجتناب گردد. موها نیز باید در هر فرصت ممکن در معرض هوا قرار گیرند. البته باید در برنامه زمستانی وضعیت هوا را به خوبی مد نظر داشت تا برهنه کردن موها از زیر کاله باعث سرماخوردگی نگردد. ناخن ها نیز باید سره روز قبرل از هرر برنامه کوتاه گردند. کوتاه بودن ناخن ها از اجتماع آلودگی در زیر آنها جلوگیری مینماید.

2 -چشم :

این عضو بسیار حساس بدن ، نیاز به مراقبت خاص خود دارد . برای اجتناب از آسیب چشم از نور آفتاب ، باد ، گررد و غبرار و … باید از عینک مناسب استفاده نمود.برای حفاظت از نور آفتاب باید از عینک آفتابی مناسب که عملکرد خوبی درحفاظت ازاشعه بنفش داشته باشد) عینک هایی با UV400 ) استفاده نمود.میتوان به عینک های فتوکورمیک اشاره کرد کرده شیشه در اثر سایت اشعه تغییر رنگ داده و تیره میشود و اشعه را به خود جذب می نماید. در حین استفاده از عینک ، سایه ای بر روی چشم ایجاد گردیده و مردمک چشم گشاد میگردد و اگر عینک درجه حفاظتی خوبی نداشته باشد، این گشاد شدن مردمک راه را برای ورود بیش تر اشعه های مضر باز می نماید. به عنوان آخرین نکته باید یادآور شد که عینک بایرد شیشه بزرگ داشته باشد تا تمام چشم را پوشش دهد و مانع رسیدن اشعه اولتراویوله )UV ) به چشم گردد.

3 – دهان و دندان

بهداشت دهان و دندان از مسواك کردن با خمیر دندان مناسب شروع می گردد.بایدتوجه کرد که حداقل شب ها دندانها مسواك گردند.حتماً از نخ دندان استفاده گردد، چون مسواك توانایی تمیز کردن فضای بین دندان ها را ندارد. همچنین بهترر اسرت بعرد از مصرف شیرینی ، دهان با آب شسته شود زیرا در حین کوهنوردی هم ترشح بزا کمتر شده و هم میزان آب بزا ترشح شده کرم تر است و به همین دلیل توانایی تمیز کردن سطح دندان ها را ندارد.

4 -دستگاه تنفس

بهترین راه حفاظت از دستگاه تنفس در ست نفس کشیدن است . به این ترتیب که نفس به صورت دم عمیق و از بینی صورت گیرد که این نوع تنفس در برنامه های زمستانی و یا ارتفاعات اهمیت بیشتری دارد ، زیرا ساختمان بینی به ترتیبی است کره جریان هوا حین عبور از آن گرم می گردد و به ریه آسیب نمیرسد . درحین صعود معمولا تنفس سریعتر است ، بهتراست هر چند مدت یک بار جهت اجتناب از انباشته شدن هوا در فضاهای ریوی که باعث غیر فعال شدن حجمی از ریه میگردد ، یک دم و بازدم شدید )نفس عمیق( صورت گرفته و این هوا تخلیه گردد .

5 -دستگاه گردش خون

جهت حفظ سالمت این دستگاه گردش خون باید در طی برنامه های دراز مدت تمرینی و ورزشی بازدهی و نیز توان کاری آن را افزایش دهیم تا در حین فعالیتهای کوهنوردی که جزء فعالیتهای سنگین ورزشی طبقه بندی می گردد ، دچار مشکل و افزایش بار وارده به آن نگردیم .

6 -دستگاه ادراري

کلیه ها که وظیفه تصفیه خون از مواد زائد را دارند ، برای حفظ سالمت ، به آب و مایعات نیاز دارند تا بتوانند وظایف محوله را به خوبی انجام دهند . به همین علت باید از هر فرصتی برای نوشیدن مایعات استفاده نمایید تا فعالیت دستگاه اداری به خوبی صورت گیرد . همچنین باید ادرار حاصله را در اولین فرصت تخلیه نمود تا از انباشته شده آن در مثانه که هم باعث درد و هم باعث ته نشین شدن ذرات آن می گردد اجتناب شود . البته در برنامه هایی که آب کمی در اختیار دارید بامصرف متعادل آب می توان کلیه هرا را به شرایط موجود عادت داد .

7 -دستگاه گوارش

دومین عضو بزرگ بدن که انرژی مورد نیاز فعالیت بدن را تامین می نماید ، دستگاه گوارش است . پس حفظ سلامت آن طی انجام برنامه از هر حیث مهم است . نظر به اینکه این عضو اجزای مختلف دارد مهم ترین آنها بطرو جداگانه مورد بررسی قرار میگیرد .

الف- معده

برای حفظ سالمت معده ، ابتدا باید غذا خوب جویده شود تا به قطعات کوچکتر تبدیل گردد تا برای هضم آماده شود . همچنین به منظور فعالیت مناسب معده باید همراه غذا نوشیدنی )آب ، نوشابه و… ( مصرف نگردد . غذا در چندین وعده و با حجم کم مصرف شود .

ب- روده ها

راز حفظ سلامت روده در تخلیه کردن آن است . به ترتیبی که به محض احساس دفع ، برای تخلیه روده ها اقدام گردد . مصرف موادغذایی فیبردار مانند حبوبات ، میوه و سبزی های باعث تسریع و تسهیل در حرکات روده ها میگردد .

بهداشت اجتماعی

1 حفظ پاکیزگی کوهستان (مقاله پیشنهادی :۱۰ راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید.)

2 از خود گذشتگی و خویشتن داری در گروه به منظور افزایش موفقیت .

3 برخوردصمیمانه و ملایم با کوهنوردان بویژه در صعود های بلند مدت و در شرایط تنش زا .

4 احترام به اهالی بومی مناطق کوهستانی بهداشت خواب بطور متوسط 83 تا 80 سال از عمر انسان در خواب می گذرد .

خواب راحت نیاز به مقدماتی همچون لباس راحت ، کیسه خواب مناسب ، زیر انداز مناسب و دور کردن حشرات دارد . در هنگام بیخوابی می توان ازت رفنردهایی همچون شمردن ، اندیشیدن به کارهای روزانه و تمرکز فکری استفاده کرد . مصرف قرص خواب آور آخرین ترفند در مبارزه با بی خوابی است که آن هم باید حتما با صلاحدید پزشک گروه باشد . روی صورت خود را در هوای سرد بپوشانید و از گوشی مناسب برای جلوگیری از ورود حشرات در اقلیم گرم یا مرطوب استفاده کنید.

منبع :طرح درس کوه پیمایی

زمان مطالعه: 9 دقیقه

گذر از رودخانه های مسیر ، یکی از مهم ترین مهارت هایی می باشد که یک کوهنورد می تواند آن را یاد بگیرد. در این مقاله قصد آشنایی شما با این مهارت را داریم و آن را به 4 قسمت زیر تقسیم می کنیم :

• از کجا باید کارمان را شروع کنیم ؟
• آمادگی برای گذر از رودخانه
• تکنیک های گذر از رودخانه
• بدترین حالت ممکن !

 

از چه قسمتی وارد آب شویم ؟

 

 

بیشتر اوقات، اکثر کوهنوردان با بی توجهی به این موضوع، نزدیک ترین راه را برای ورود به آب انتخاب می کنند. در اکثر مواقع این نزدیک ترین راه، محل برخورد مسیرتان با رودخانه می باشد . سعی کنید کمی فکر کنید و گزینه های پیش روی خود برای گذر از رودخانه را بررسی کنید.

چه گزینه های را مورد بررسی قرار دهیم ؟

 

سرعت و عمق رودخانه :

اگر سرعت حرکت آب ها سریع بود و عمق آن نیز به بالاتر از زانو های شما می رسید ، ورود شما به آب خطرناک خواهد بود ! اگر عمق آن به بالاتر از زانو های شما می رسید و جریان آن هم سریع بود ، شاید بهتر باشد مسیر ورودتان به آب را تغییر دهید و یا مدتی در این محیط کمپ کنید و ساعتی بعد تلاش کنید. به یاد داشته باشید اگر با رودخانه ای سرو کار دارید که قسمت اعظم آب آن از طریق آب شدن برف ها تامین می شود ، گذر از آن در اول صبح بسیار آسان تر خواهد بود ، زیرا در طول روز و گرم تر شدن هوا ، حجم بیشتری از برف ها آب می شوند و حجم آب بسیار بیشتر خواهد شد.

عرض رودخانه :

به طور کلی برای ورود به رودخانه باید به دنبال نقطه ای باشید که عرض آن زیاد ، عمق آن کم و دارای نقاطی برای ورود و خروج آسان از آب باشد . به هیج وجه سراغ نقاط باریک رودخانه نروید زیرا در اکثر مواقع شدت جریان آب در این نواحی بسیار زیاد است .

نقطه پایانی روخانه :

وقتی موارد بالا را بررسی کردید، نوبت به مشخص کردن نقطه پایانی رودخانه می باشد. . اگر نقطه پایانی آن به آبشار ها و یا سرازیری های بلند ختم می شد و شدت جریان آب نیز زیاد بود ، شاید بهتر باشد از این کار صرف نظر کنید.

شرایط بستر رودخانه :

اکثر بستر رودخانه ها ناهموار می باشند . قبل از ورود به آب ، توقع رویایی با موانع بسیار و گودال هایی در بستر رودخانه را داشته باشید . اگر سرعت آب زیاد ، رنگ آن تیره و زباله و باقیمانده های زیادی در سطح آن دیده می شد، یا گذرتان را به زمانی دیگر موکول کنید و یا به دنبال نقطه ای دیگر برای ورود باشید.

صبر پیشه کنید :

اگر تمام موارد بالا را به دقت بررسی کردید و هنوز هم همراه همنوردان خود برای گذر از رودخانه شک دارید ، شاید بهتر باشید کمی صبر به خرج دهید . مدتی در این نواحی کمپ کنید و منتظر کاهش سرعت آب بمانید .

آمادگی برای ورود به آب :

 

ایمنی :

علاوه بر جمع کردن وسایل در کوله پشتی و یا کیسه های فشرده ساز ، بهتر است تا تمام وسایل الکترونیکی و با ارزش خود را در یک کیسه ی کوچک ضد آب دیگر ذخیره کنید. قبل از ورود به آب ، لاینر خود را گره بزنید و یا با یک بند پلاستیکی کاملا محکم کنید . اگر این کار را دست انجام دهید ، در بدترین حالت ممکن ( در ادامه مقاله به آن اشاره خواهیم کرد ) نیز ، هوای ذخیره شده در آن به آن حالت شناور خواهد داد .

کاهش مقاومت :

از پوشیدن دامن و یا شلوار های گشاد پرهیز کنید . لباس های خود را دربیاورید و با یک لباس زیر وارد آب شوید . به طور کل ، باید از هرچیزی که میزان مقاومت شما در آب را افزایش می دهد ، دوری کنید. اگر از کیسه خواب و یا تشک های جمع شوند استفاده می کنید و آن را در قسمت بیرونی کوله پشتی خود جای می دهید ، بهتر است قبل از ورود به جریان های شدید ، بجای قسمت های زیرین آن ها در قسمت بالایی ذخیره کنید .

کفش های خود را به پا داشته باشید :

اگر جریان آب شدید و عمق آن نیز زیاد بود ، کفش های خود را به پا داشته باشید . درست است که کفش های شما خیس آب می شوند ، اما پوشیدن کفش ها باعث افزایش کشش ، استحکام و محفاظت بیشتر از پاهایتان می شوند.

بند های کوله پشتی :

دو انتخاب پیش روی شما می باشد . شل کردن بند ها و یا باز کردن کامل سگک ها . زمانیکه قصد گذر از آب های سریع و بستر های ناهموار دارید ، باید تعادل خود را افزایش دهید . ( حمل یک کوله ی سبک وزن به شما کمک خواهد کرد ) اگر تمام سگک های کوله پشتی را باز کنید ، هنگام گذر از آب ، تعادل شما به دلیل وزن کوله پشتی کاهش می یابد . ما پیشنهاد می کنیم کوله پشتی را همچنان روی شانه های خود داشته باشید اما مقداری بند های شانه ، سینه و کمربند آن را شل کنید. حواستان باشید آن را بیش از حد شل نکنید زیرا این کار نیز باعث کاهش تعادل شما در جریان آب خواهد شد.

تکنیک های عبور از رودخانه :

 

برای افزایش بالانس و تعادل خود در گذر از رودخانه های خروشان ، به یک و یا دو جفت ” پای اضافه ” در قالب باتوم های کوهنوردی و یا چوب های محکم نیاز خواهیم داشت . در این قسمت به تکنیک سه پایه ( یک باتوم کوهنوردی ) اشاره خواهیم کرد ، اما تمامی موارد ذکر شده در تکنیک چهار پایه ( دو باتوم کوهنوردی ) قابل استفاده خواهد بود .

تکنیک سه پایه و یا چهارپایه :

 

 

وارد جریان آب شوید . از باتوم کوهنوردی خود برای افزایش تعادل کمک بگیرید . با دو دست خود محکم آن را بگیرید .

روی زانوهای خود خم شوید و کمی بدن خود را سمت آب های پیش رو کج کنید . چوب و یا باتوم کوهنوردی شما به عنوان وسیله ای برای افزایش اصطکاک شما با بستر رودخانه باید کاملا در جلوی شما قرار گرفته باشند . درست مثل کشتی گیر های ژاپنی که تلاش می کنند مرکز جاذبه خود تا حد امکان کاهش دهند.

در همین حالت سه پایه خود ، سعی کنید به سمت جلو قدم بردارید . اگر دوست دارید سرعت خود را افزایش دهید کمی به سمت پایین رودخانه زاویه بگیرید . این بدین معنی می باشد که بجای قدم گذاشتن در جهت مخالف آب ، در جهت موافق آن حرکت کنید.

با هر قدم ، از سفت بودن جای پاهای خود مطمئن شوید . گرفتی پا ها یکی از مهم ترین عوامل سقوط در آب و غرق شدن می باشد. چوب و یا باتوم کوهنوردی به عنوان یک عمق سنج و تثبیت کننده تعادل در جلوی شما قرار گرفته است . به طور پیوسته حرکت کنید اما هیچ گاه عجله نکنید ( علی الخصوص اگر با صخره های ناهموار در بستر رودخانه سر و کار دارید ! )

اگر به جایی در رودخانه رسیدید که احساس می کردید ادامه کار خطرناک می باشد ( عمق و سرعت آب بیشتر از چیزی می باشد که فکر می کنید ) به هیچ عنوان برای بازگشت خود و انتخاب نقطه ای دیگر برای ورود تعلل نکنید ! ( یا شاید هم بخواهید کمی صبر کنید تا از سرعت آب کاسته شود )

عبور گروهی از آب :

 

اگر گذر از آب را دشوار می بینید و به صورت گروهی نیز کوهنوردی می کنید ، چند انتخاب متفاوت پیش روی شماست :

هر یک از اعضا به صورت جداگانه وارد آب شوند :

در این حالت به شما توصیه می کنیم تا همنوردان شما به صورت نوبتی در انتهای روخانه قرار بگیرند تا اگر حادثه ای پیش آمد ، با یک طناب ، باتوم کوهنوردی و یا تکه چوب به شما کمک کنند. باتجربه و قوی ترین فرد گروهتان باید به عنوان اولین نفر وارد آب شود تا امن ترین مسیر گذر را به شما معرفی کند .

تمام اعضا با یکدیگر وارد آب می شوند :

در این حالت ، همنوردان شما با گرفتن کمربند و یا بند های شانه دیگری ، تعادل و حمایت بیشتری به یکدیگر می بخشند . گروه شما باید به صورت خطی موازی که کمی به سمت انتهای رودخانه زاویه گرفته است واردآب شود . همچنین قوی ترین و سنگین ترین همنورد شما باید به سمت بالای رودخانه و نزدیک به سرچشمه قرار گرفته باشد.

بدترین حالت ممکن !

در شرایطی که در آب سقوط کردید و کنترلی در حرکت خود نداشتید ، چه باید بکنید ؟

خونسردی خود را حفظ کنید :

بعد از سقوط در آب ، اولین دغدغه شما ، رسیدن صحیح و سالم به ساحل می باشد. سعی نکنید با فکر کردن به گم شدن وسایل و یا خیس شدن آن ها شرایط روحی خود را بدتر کنید . بعد از بیرون آمدن از آب زمان زیادی برای فکر کردن راجع به این موارد دارید .

آیا باید کوله پشتی خود را حفظ و یا رها کنیم ؟

 

اگر در آب سقوط کردید و به سمت انتهای رودخانه در حال حرکت بودید ، یا به سرعت کوله پشتی خود را باز کنید و یا آن را به منظور شناوری جلوی سینه ی خود قرار دهید . تنها جایی که نمی خواهید کوله پشتی را در حالت سقوط با خود داشته باشید ، روی شانه های شما می باشد زیرا با این کار باعث افزایش وزن خود و غرق شدن خود می شوید . به طور کلی دو پیشنهاد در این حالت وجود دارد :

کوله پشتی خود را حفظ کنیم:

 

مزیت نگه داشتن کوله پشتی این است که هوای ذخیره شده در کیسه های داخل کوله پشتی ، به شما حالت شناور می دهد . چیزی مثل جلیقه نجات ! نکته ی منفی راجع به آن این است که در این حالت تنها با یک دست می توانید شنا کنید و کارتان برای رسیدن به ساحل سخت تر خواهد شد .

کوله پشتی خود را رها کنیم :

 

اگر کوله پشتی خود را رها کنید ، آز آنجایی که دو دست آزادانه دارید خیلی راحت تر به سمت خشکی شنا خواهید کرد . نکته منفی راجع به این انتخاب این است که بسته به شرایط بستر و موانع رودخانه ، شانس کمتری برای پیدا کردن دوباره کوله پشتی خود خواهید داشت . اگر به صورت انفرادی کوهنوردی می کنید و تمام تجهیرات و مواد غذایی شما داخل کوله پشتی قرار دارد ، به شما توصیه می کنیم برای بقا در کوهستان ، کوله پشتی خود را حفظ کنید.

انتخاب ما ؟ :

خود من نیز سعی میکنم در این حالت ، کوله پشتی خود را حفظ کنم مگر اینکه جریان آب بسیار شدید و انتهای رودخانه نیز به آبشار و سرازیری های خطرناک ختم شود . در چنین شرایطی ، مطمئنان شانس بیشتری برای زنده ماندن با رها کردن کوله پشتی و شنا کردن با دستان آزاد خواهم داشت .

جایگیری :

 

اگر جریان آب بسیار شدید می باشد و رسیدن به خشکی را از گزینه های پیش رو نمی دانید ، سعی کنید روی کمر خود شناور شوید و پاهای خود را به سمت انتهای رودخانه دراز کنید . در این حالت اگر صخره و یا موانعی پیش روی شما می باشد ، پاهای شما به عنوان محافظی برای صورت شما عمل خواهند کرد و شانس بیشتری برای زنده ماندن خواهید داشت .

خشکی:

 

 

به محض اینکه به خشکی رسیدید ، اولین اولویت شما گرم و خشک شدن می باشد. چند شنا و پروانه انجام دهید تا گرمای بدنتان بازگردد . اگر هنوز کوله پشتی را با خودتان دارید ، سعی کنید لباس های خیس را با لباس های خشک تعویض کنید .

اگر کوله خود را رها کردید ،سعی کنید پس از رسیدن به خشکی دنبال آن بگردید ، اما اگر در پیدا کردن آن ناموفق بودید ، بسته به وضعیت مسیر و دور بودن شما از دیگر کوهنوردان و مردم ، اولین هدف شما ، روشن کردن آتش برای گرم ماندن و خشک کردن لباس هایتان می باشد. توجه داشته باشید که اگر کبریت و فندک خود را درون کوله پشتی قرار داده اید و به صورت انفرادی نیز کوهنوردی می کنید ، شاید روشن کردن آتش برایتان مقدر نباشد . در این حالت بهتر است در اولین فرصت برای رسیدن به دیگر کوهنوردان و امداد کوهستان تلاش کنید. اگر به صورت گروهی صعود می کنید ، خیلی راحت از دیگر همنوردان خود لباس خشک قرض بگیرید و آتش درست کنید .

منبع : thehikinglife

زمان مطالعه: 7 دقیقه

بهترین دستکش ها برای کوهنوردی ، دستکش های مقاوم و با کیفیتی هستند که در طول صعودتان دست شما را گرم و خشک نگه می دارند. به همین دلیل به شما توصیه می کنیم که حداقل سه نوع دستکش متفاوت در لیست تجهیزاتتان داشته باشید ! در این مقاله، 3 نوع مختلف دستکش ها را بررسی خواهیم کرد و کاربرد هرکدام را در آب و هوای مختلف توضیح خواهیم داد.

بیشتر بخوانید : 10 نکته برای گرم ماندن در کوه پیمایی های زمستانی 

 

بهترین دستکش های برای آب و هوای سرد :

 

 

برای آب و هوای سرد ، سراغ دستکش های ضخیمی بروید که از دستان شما در برابر سرمازدگی محافظت کنند. متاسفانه اکثر کوهنوردان در آب و هوای سرد، فقط سراغ پوشش های بدنی می روند و خیلی راحت از دستان خود غافل می شوند ! دستان شما یکی از مهم ترین و کاربردی ترین اعضا در صعودتان می باشد . معمولا همه ما زمانی که بحث پوشش مناسب در برابر سرما باشد، فکرمان به سمت کلاه و کاپشن و شلوار مناسب معطوف می شود ، اما به هیچ وجه نباید اهمیت گرم بودن دستان در آب و هوای سرد را نادیده گرفت.

به یاد داشته باشید اگر دستان شما سرد و بی حس شود ، انگشتان شما اجازه ی عوض کردن لباس ، باز کردن بطری آب و یا پهن کردن نقشه برای بررسی موقعیتتان در کوهستان را به شما نخواهند داد و تمام این ها کافی است که جان شما در کوهستان در خطر آسیب پذیری قرار بگیرد و یا دست کم لذت و هیجان از آن گرفته شود ! پس حتما دستان خود را با دستکشی مقاوم گرم نگه دارید.

سعی کنید چند جفت دستکش مختلف با خود داشته باشید تا در صورت نیاز خیلی راحت آن ها را با یکدیگر تعویض کنید.

سبک ترین دستکش ها، دستکش های بدون انگشت هستند ! با استفاده از این دستکش ها :

• انگشتان شما برای کنترل ، گرفتن و برداشتن باتوم های کوهنوردی ، بستن بند کفش و زیپ ها کاملا آزاد هستند . این در حالی است که مچ و باقی دستان شما کاملا گرم می ماند.
• خیلی راحت با وصل کردن انگشتان به دستکشی کامل تبدیل می شوند که گرما را به انگشتان شما باز می گردانند. ( اما قادر نخواهید بود از انگشتان خود استفاده کنید زیرا دستکش، دست شما را به دو قسمت انگشتان و شست تبدیل شده است )

خرید دستکش کوهنوردی

دستکش های پشمی :

 

 

معمولا خود من سعی می کنم بجای استفاده از دستکش های یکسره، از دستکش های سبک پشمی استفاده کنم.
این دستکش ها بسیار سبک هستند و جای کمی نیز در کوله پشتی می گیرند. همچنین یکی از گرم ترین دستکش های کوهنوردی نیز می باشند.

به یاد داشته باشید که حتی صعود در یک روز گرم تابستانی، با افزایش ارتفاع ، می تواند تبدیل به آب و هوای طوفانی و سرد شود . پس حتما یک لایه پوششی جداگانه برای بدن و دستان خود داخل کوله پشتی قرار دهید و زمانیکه حس کردید وزش باد ها بیشتر شده است آن ها را به تن کنید ( علی الخصوص زمانیکه بدن شما از مسیر قبلی تعرق زیادی کرده است )

نکته : توجه داشته باشید که این دستکش ها ضد آب نیستند و فقط برای محیط های سرد و بدون ریزش باران مناسب می باشند.

اگر می خواهید دستکشی مقاوم و با تمام امکانات از جمله توانایی کار با تلفن همراه و صفحه ی جی پی اس داشته باشید ، باید مقداری بودجه خرید خود را افزایش دهید.

دستکش های فیبر طبیعی :

 

دستکش هایی با جنس پشم صاریغ در بازار وجود دارد، اما اگر در نیوزلند زندگی نمی کنید، احتمالا تا بحال چیزی راجع به آن نشنیده باشید !

از دیگر انتخاب های پشم طبیعی می توان به دستکش های پشم آلپاکا اشاره کرد .

اهمیت استفاده از دستکش ها در آب و هوای سرد و طوفانی :

 

 

معمولا همه ما در فصل بهار و پاییز سعی می کنیم تا بدنمان را از سرما محفوظ نگه داریم و در عین حال علاقه ای به حمل وزن اضافه در کوله پشتی و یا روی دستان خود نداریم !

در صورت احساس سرما در ارتفاعات سریعا دستکش های خود را بپوشید زیرا :

• دمای بدن شما در حال کاهش می یابد و با پوشیدن دستکش ، گرمای دستانتان حفظ می شود. ( همچنین در صورت به همراه داشتن کلاه ، حتما در این مواقع از آن استفاده کنید )
• پوشیدن دستکش از بی حس شدن ، خشک شدن و ترک خوردگی دستانتان جلوگیری می کند .

همچنین شما می توانید با مراجعه به نقشه های توپوگرافی و یا جی پی اس ها از سرد شدن و طوفانی بودن بعضی از نقاط مسیرتان اطلاع پیدا کنید تا با آمادگی بیشتری در مسیرتان قدم بردارید .

سعی کنید دستکش های را در جایی قرار دهید تا به راحتی به آن دسترسی پیدا کنید، مثل جیب های کت و یا جیب بالایی کوله پشتی که همنورد شما به راحتی بتواند آن را در اختیار شما قرار دهد.( با اینکار نیازی به توقف نیست و بدن شما گرمایی از دست نخواهد داد ! ) این مورد را به یاد داشته باشید تا گرمای بدنتان، برای توقف و زیر و رو کردن کوله پشتی تلف نشود !

چرا دستکش های یکسره برای کوهنوردی مناسب نیستند ؟

 

از نظر ما دستکش های یکسره کارایی چندانی برای کوهنوردی ندارند ! این دستکش های انگشتان شما را به دو قسمت انگشتان میانی و شست شما تقسیم می کنند و گرفتن باتوم کوهنوردی، پوشیدن لباس ، استفاده از تجهیزات و … را بسیار سخت می کنند .

تنها مورد استفاده از این دستکش ها در آب و هوای بسیار سرد می باشد. در این مواقع با پوشیدن این دستکش ها ، انگشتان خود را مجبور می کنید تا با کنار یکدیگر قرار گرفتن ، گرمای بیشتری حفظ کنند. ( سعی کنید قبل از پوشیدن این دستکش ها ، تمام کارهای خود از قبیل کار با جی پی اس ، تعویض لباس و .. را انجام دهید . )

همچنین اگر در کیسه خواب احساس سرما می کنید و خوابتان نمی برد، این دستکش ها را به دست کنید. با این کار گرما به دستان شما باز می گردد و خیلی زود بدن شما در حالت آرامش و خواب قرار می گیرد. علاوه بر این، این دستکش ها از دستان شما در برابر صخره ها و دیگر موانع مسیر به خوبی محافظت می کنند.

استفاده از دستکش ها برای محافظت در برابر نور خورشید :

 

اگر حقیقت را بخواهید خود من نیز تا چند سال پیش استفاده از دستکش ها برای دفع اشعات مضر خورشید را باور نمی کردم ! این تا زمانی بود که مجبور شدم پس از تغییر رنگ دانه ها و ایجاد لکه روی صورت و دستانم به دکتر پوست مراجعه کنم ! حالا خود من یکی از طرفداران سرسخت پوشیدن دستکش های سبک، بدون انگشت و رنگ روشن در صعود های تابستانی هستم !

استفاده از دستکش ها برای دفع نور خورشید درست مثل استفاده از کرم ضد آفتاب برای صورت می باشد ! آیا تا بحال متوجه پاک شدن کرم ضد آفتاب از صورت خود شده اید ؟ آیا بعد از پاک شدن آن، دوباره از کرم های ضدآفتاب استفاده کرده اید؟ اگر جوابتان منفی است پس حتما از کلاه لبه دار و دستکش های سبک در صعود های تابستانی استفاده کنید .

چند نکته دیگر برای خرید دستکش های کوهنوردی :

 

اگر به تازگی کوهنوردی در آب و هوای سرد را شروع کرده اید و قصد اقامت شبانه در کمپ ندارید، می توانید از دستکش های متفرقه و ارزان قمیت استفاده کنید. اما به یاد داشته باشید جنس، نوع دوخت و مقاومت این دستکش ها بسیار پایین می باشد.

اگر قصد صعود به مناطقی دارید که راجع به آب و هوای آن شناخت دقیقی ندارید و یا قصد دارید حداقل یک شب در این آب و هوای نامخشص کمپ کنید ، حتما سراغ برند های معتبر و با کیفیت بروید . جدا از نوع و برند دستکش، حتما بررسی کنید تا دستکش شما با موارد زیر تطابق داشته باشید:

• سایز مناسب با دستان شما
• وجود بندهایی برای سفت تر کردن دستکش و گرم ماندن بیشتر دست
• ضخامت کافی تا از داغ شدن و یا سرد شدن دستان شما جلوگیری کند.
• جنس کف دست دستکش از مواد مصنوعی با کیفیت باشد تا هنگام دست گرفتن باتوم کوهنوردی و یا تجهیزات عکاسی پاره نشود.
• ضد تعرق بودن و خراشیدگی پوست
• بند های مچ برای جلوگیری از خارج شدن دستکش از دستان

دستکش ها صمیمیت درکوهنوردی را دوچندان می کنند !

 

 

اگر به تازگی با چند همنورد تازه کار، کودکان و یا افرادی که نمی شناسید صعود می کنید، سعی کنید چند جفت دستکش اضافه با خود داشته باشید تا زمانیکه به آن ها نیاز پیدا کردند، در اختیارشان قرار دهید . به آن ها یاد دهید که دستکش های عضوی جداناپذیر در پوشش های کوهنوردی و بهترین روش برای مقابله با سرمازدگی در زمستان می باشند. خیلی زود صمیمیت بین شما دوچندان خواهد شد و مسیر صعودتان را در پیش خواهید گرفت !

منبع : hikingforher