زمان مطالعه: 6 دقیقه

سرپرستی، مهم‌ترین مسئولیت در یک گروه کوه‌نوردی است. اهمیت نقش و جایگاه آن وقتی برای ما روشن‌تر می شود که بدانیم تمام تصمیم‌های اصلی و مهم بوسیله‌ی سرپرست یا تایید او انجام می شود و سلامتی و جان افراد گروه در گروی این تصمیمات است. با این اوصاف مشخص است هر فردی نمی‌تواند سرپرست یک برنامه‌ کوه‌نوردی باشد. یک سرپرست مانند مدیر ارشد یک شرکت باید از شرایط ویژه‌ای برخوردار باشد که تجربه، دانش، توان (روحی و جسمی) و مسئولیت پذیری بخشی از آنها است. اما آنچه در این یادداشت به آن پرداخته می‌شود بیان شرایط احراز مسئولیت سرپرستی نیست، بلکه به شرح وظایف یک سرپرست در زمان‌های، قبل، حین و بعد از اجرای یک برنامه می‌پردازد.

از لحظه اي كه برنامه به ذهن يك فرد مي رسد و با اجراي برنامه به عهده يك شخص گذاشته مي شود، مسؤوليت سرپرستي او نيز آغاز مي شود و شروع به برنامه ريزي و طراحي برنامه مي كند.

بعبارت دیگر سرپرست  : یعنی کسی که نقطه نظر افراد شرکت کننده در برنامه را می گیرد و با جمع بندی و حسن انتخاب بهترین آنها را بر می گزیند و به اجرا درمی آورد .

او منعكس كننده نكات و نظرات مثبت و رفع كننده مشكلات و نظرات منفی است . او نقاط قوت وافرادی قوی ومبتكر را برای بهتر شدن برنامه و اجرای آن بكار می گیرد. تقسیم كار می كند و نظارت، نه اینكه نظاره گر باشد . او در بطن قرار دارد قویها را به كمك ضعیفها می گیرد و ماشین و موتور تیم را با درایت و تیز هوشی براه می اندازد و در حین حركت هم اگر با مشكلی برخورد نماید با كمك دیگر اعضاء صاحب نظر به رفع مسائل می پردازد .

وظایف سرپرست به سه قسمت تقسیم می شود :
وظایف قبل از اجرای برنامه
وظایف در حین اجرای برنامه
وظایف بعد از اجرای برنامه

وظایف سرپرست قبل از اجرای برنامه:
قبل از طراحی برنامه باید هدف از اجرای آن مشخص گردد و طبق آن برنامه ریزی گردد. هدف از این گونه طراحی، سازماندهی و انجام پیش بینی های لازم جهت اجرای موفقیت آمیز و لذت بخش یک برنامه کوهنوردی و اجتناب از خطرات بالقوه کوهستان می باشد.
می توان ۳ عامل اصلی را برای طراحی و برنامه ریزی در نظر گرفت:
۱ – طبقه بندی افراد
۲ – طبقه بندی برنامه
۳ – هزینه برنامه
وظایف سرپرست در حین اجرای برنامه:
– در آغاز برنامه اوضاع روحی و جسمی نفرات و همچنین کوله و وسایل آنها و نیز وسایل عمومی را باید کنترل کرد تا در حین اجرای برنامه مورد و یا مشکلی برای گروه پیش نیاید.
– آگاهی از کل اوضاع در حال جریان و کنترل آنها می تواند جلوی خسارتهایی به برنامه را بگیرد.
– در برخی موارد گرفتن راهنمای محلی و با خبرشدن از اوضاع کنونی منطقه ضرورت پیدا می کند ولی همیشه نمی توان به گفته ها و اطلاعات محلیان اطمینان کرد به خصوص از بابت زمان بندیهای برنامه. اما در عین حال باید به عقاید و رسوم آنها احترام گذاشت و افراد گروه را از این بابت توجیه کرد.
– مسیریابی و شناسایی معابر از روی نقشه و اطلاعات قبلی گاه در برنامه ضرورت پیدا می کند و ازآن جهت یک سرپرست باید به این فنون آگاهی داشته باشد.
– پیدا کردن محلهایی مناسب برای زمانهای استراحت و نیز شب مانی و کمپینگ در احیای انرژی و رفع خستگی گروه مؤثر است و نیز تنظیم زمانهای استراحت به موقع و کنترل آنها در این مورد نقش مهمی را داراست.
– انتخاب صحیح نفراتی برای مسؤولیت جلوداری و عقب داری گروه بدین صورت که این نفرات از افراد برجسته و قوی گروه باشند تا بتوانند ریتم مناسبی برای حرکت گروه به وجود آورند و نیز این امکان را به سرپرست بدهند تا نظم خوبی برای تیم به وجود آورد و بتواند ابتدا و انتهای گروه را کنترل نماید.
– یک سرپرست باید در طول برنامه اطلاع دقیقی از وضعیت روحی و جسمی افراد داشته باشد و نیز از وضعیت امکاناتی آنها از بابت کوله، مواد غذایی و آشامیدنی ها و … با خبر باشد تا در موقع لزوم تدابیر لازم را به کار برد.
– ایجاد نظم و هماهنگی و کنترل ریتم حرکت گروه و نظارت بر حرکت فرد و جلوگیری از پراکندگی آنان بهترین صعود را به وجود خواهد آورد – برخورد مناسب سرپرست با افراد گروه بر روحیه تیم تأثیر بسیاری خواهد داشت. هر عکس العملی از جانب او در نظر افراد جلب توجه خواهد کرد مانند چهره ی شاد، عبوس، نگران، گرفته و یا آرام و …. که تیم بر آن تأثیر می گیرد و می تواند احساس شادمانی، نگرانی ، دلهره و یا آرامش خاطر را در گروه به وجود آورد، به خصوص در موقع دشوار و خطرناک که توان روحی و جسمی افراد ممکن است تقلیل یابد، نقش سرپرست بسیار مهم و تعیین کننده خواهد بود. تشویق ها و روحیه دادن ها و آرام کردن گروه در مواقع بحرانی باعث خواهد شد تیم، سلامت و شاداب برنامه را به اتمام رساند.
وظایف سرپرست بعد از اجرای برنامه:
معمولاً وظایف سرپرست با خاتمه برنامه تمام نمی شود، بلکه برخی کارها است که بعد از اجرای برنامه، سرپرست باید بدانها توجه داشته باشد. دادن گزارش برنامه با نقشه و کروکی دقیق و پیگیری کار گزارش نویس برنامه از آن جمله است.
پیگیری موارد مالی و برخی تصمیمات در باب آنها و نیز برخی تدارکات باقی مانده، اطلاع حاصل کردن از اوضاع و سلامت افراد بعد از خاتمه برنامه، پیگیری وسایل فنی و عمومی برنامه و کنترل کردن آنها و بازگرداندنشان به گروه و یا صاحبانشان، در صورت تمایل برگزاری جلسه پیشنهادانتقادات و بحث در مورد برنامه .

 

| اگر علاقه‌مند به یادگیری طراحی مسیر کوهنوردی با استانداردهای حرفه‌ای هستید، این دوره می‌تونه فرصتی عالی برای شما باشه تا به دنیای جدیدی از چالش و ماجراجویی وارد بشید. |

خصوصیات یک سرپرست :

• برنامه ریزی در هر کاری بخصوص در اداره امور حائز اهمیت خاص است ، سرپرست باید از روشهای بهبود کار مطلع باشد و برای حل مشکلات راه حلهای مطلوب را جستجو کند .
• سرپرست باید بداند که چگونه کار کند و اصول و چگونگی کار محوله را که برای آن جمع شده اند به نحو مطلوب بداند و اطلاعات جامع در آن زمینه دارا باشد .
• باید بداند که چگونه می توان افراد را آموزش داد و میزان اطلاعات آنها را بالا برد .
• همچنین باید قادر باشد افراد را برای پذیرش مسئولیتهای لازم توجیه و انتخاب نماید .
• او باید بداندکه چگونه صحبت کند ، چطور گوش بدهد ، و چطور بخواند و چگونه نظرات خود را برشته تحریر در آورد و مبادله افکار و عقاید بنماید .
• او باید بداند چطور حجم کارها را مورد بررسی قرار دهد و دستور کار خود را تنظیم کند.
• آشنایی با راهبری و سرپرستی در کوهنوردی نیز از ویژگی‌های سرپرست کوهنوردی می باشد که به او این امکان را می‌دهد تا تیم را به‌خوبی هدایت کرده، تصمیم‌های مناسب بگیرد و ایمنی اعضا را حفظ کند.

حال با توجه به آنچه گفته شد می توان خصوصیات یک سرپرست را بطورخلاصه به صورت زیربیان کرد :

• آشنایی با اصول ابتدایی کوهنوردی و سنگنوردی و یخ و برف و همچنین گذراندن برخی دوره ها از جمله جهت یابی ، هواشناسی ، خطرات کوهستان ، نقشه خوانی ، تغذیه در کوهنوردی ، کمکهای اولیه و . . .
• کنترل روانی و روحی خود در طول برنامه
• تجربه شرکت در چندین برنامه کوهنوردی
• اخلاق نیکو
• شناخت از خود ( نقاط قوت و ضعف ، جسمی ، روحی و. . . . )
• انعطاف پذیری :
• مشورت با افراد و یا برخی از آنها و تصمیم گیری توسط خودش ، اصرار نورزیدن بی مورد بر اجرای کامل برنامه در صورت غیر ممکن بودن و یا خطر ریسک ننمودن
• در هنگام خطر خونسرد ، قاطع و سریع باشد
• باید آمادگی تحمل سخترین شرایط را داشته باشد
• واقع گرایی و تابع احساسات نشدن
• برخوردار بودن از توانایی روحی و جسمی بالا
• تا حدودی توان خلاقیت و مدیرو مدبر بودن و قدرت کنترل
• قابلیت پذیرش انتقاد و یا پیشنهاد ازجانب افراد گروه

در آخر باید این مورد را در نظر بگیریم که همیشه نمی توان یک سرپرست کامل بود و امکان خطا و اشتباه وجود دارد و نباید به خود غره شد و برنامه هایی اجرا کرد و افرادی را با خود برد که از حد توان ما خارج است . باید حد و حدود تواناییهای خود را بدانیم و آن را قبول کنیم و بر طبق آن برنامه ریزی کنیم ، زیرا اگر خدای نکرده اتفاقی در برنامه ای که ما سرپرست آن هستیم بیفتد موجب پشیمانی ها و مسائل جبران ناپذیری خواهد شد ، چه بسا که کوهنوردان خوبی به همین دلایل کوهنوردی را کنارگذاشته اند .

مقاله پیشنهادی :نحوه طرح ریزی برنامه کوهنوردی

منابع :http://kohram.ir

http://bamdadclub.ir

http://www.kziran.com

زمان مطالعه: 8 دقیقه

آیا تا بحال به این فکر کرده اید که جایگزین بسیار سبک تری نسبت به بوت و کفش های کوهنوردی برای صعود و طبیعت گردی وجود دارد ؟ درست است که امروزه کفش های ورزشی،  وزن کمی دارند اما باز هم در مواقعی باعث خستگی پاهای شما خواهند شد ! راه حل مناسب برای شما، صندل های ساده می باشند

این صندل ها برای دوست داران طبیعت طراحی شده اند تا بدون حمل وزن اضافی بوت ها و کفش های سنگین، از پاهایتان محافظت کنید و به صعود بپردازید. این صندل ها به دلیل کاربرد زیاد در طبیعت ، مقاومت زیاد و وزن کم، یکی از بهترین انتخاب ها برای شما هستند.

اگر قصد شما، خرید صندل جدیدی برای طبیعت گردی می باشد، شاید کار سختی پیش رو داشته باشید. از آنجایی که این صندل ها هر کدام با ویژگی ها و فرم های مختلف عرضه می شوند، انتخاب بهترین مدل ممکن است  کمی برایتان گیج کننده باشد. اما نگران نباشید. در این مقاله قصد داریم تا شما را با ویژگی ها و شکل های مختلف صندل ها آشنا کنیم تا در کوتاه ترین زمان،مدل مناسب خود را انتخاب کنید . با ما همراه باشید.

مقاله پیشنهادی : لیست کامل تجهیزات کوهنوردی

راهنمای خرید صندل ها :

اگرچه شاید ساخت این صندل ها به نظر شما ساده بیاید، اما در واقعیت، از مواد اولیه زیادی برای ساخت و شکل گیری آنهاها استفاده شده است. سعی کنید قبل از خرید، راجع به مواد اولیه و جنس آن خود اطلاعاتی کسب کنید. در ادامه مقاله به ویژگی و اشکال مختلف صندل ها اشاره خواهیم کرد.

 مدل های لا انگشتی و بسته :

تمام صندل ها به دو دسته ی اصلی تقسیم می شوند : صند های لا انشگتی و صندل های بسته. شاید نام این صندل های کمی برای شما گیج کننده باشد اما در حقیقت معنی ساده ای دارند.  مدل های لا انگشتی دارای یک بند میان شصت پا و انگشت دومی هستند. صندل های بسته فاقد این بند ها می باشند اما دارای یک بند سراسری می باشند که درست بالای انگشتان قرارگرفته است تا آن ها را نزدیک هم نگه دارند.

مدل های لا انگشتی شاید متداول ترین صندل ها در بازار باشند . محبوبیت زیاد آن ها بخاطر این است که در زمان کوهنوردی و یا قدم زدن، انگشتان پای شما را ثابت نگه می دارند و تعادل بیشتری به شما می بخشند . با این حال، عادت کردن به این نوع صندل ها ( بخصوص اگر تازه کار هستید )، کمی زمان بر می باشد .

مدل های بسته از طرف دیگ ، توسط برند های سنتی و قدیمی به محبوبیت رسیده اند . امروزه، صندل های بسته زیادی در بازار وجود دارند که هم از نظر راحتی و هم از نظر کارایی می توانند با صندل های لاانگشتی رقابت کنند. این صندل ها برای قدم زدن معمولی، ورزش های آبی و گردش در نزدیک کمپ، بسیار مناسب می باشند.

اکثر افرادی که سراغ صندل های بسته می روند، در ابتدای کار متوجه می شوند که پاهایشان در سطوح شیب دار کمی به سمت جلو لیز می خورد . این مورد شاید برای خیلی ها آزار دهنده باشد اما در حقیقت نوع های بسته، تعادل و پشتیبانی بیشتری را نسبت به مدل های لا انگشتی به شما می بخشند . به همین دلیل می توانید از صندل های بسته در مسیر های ناهموار نیز کمک بگیرید.

نوع بندها :

صندل های ساده، برای جلوگیری از افزایش وزن، از بند های سنگین و بزرگ اجتناب می کنند تا به سبک ترین حالت خود برسند . بیشتر برند های این صندل ها، از بند های مخصوص خود استفاده می کنند که به صورت اختصاصی برای کوهنوردی و طبیعت گردی طراحی شده اند .

در بعضی از صندل های بسته از زنجیربند های سنگ نوری به عنوان بند استفاده می شود. این بند ها بسیار مقاوم و سبک می باشند و در طول مسیر نیز، خیالتان از نیش حشرات راحت می باشد.

مدل های لا انگشتی معمولا برای وزن کمتر و سادگی، از بند های نازکتری استفاده می کنند . مدل های مختلف این نوع صندل ها شاید انتخاب را برای شما کمی سخت کند اما در ادامه مطلب، به چند نکته کلیدی در هنگام خرید آن ها اشاره خواهیم کرد.

میزان راحتی صندل :

مطمئنا هیچ کس دلش نمی خواهد با صندلی که موجب تاول بشود، پا در طبیعت بگذارد . سعی کنید دنبال صندلی باشید که دارای بند های نرم و راحت باشد. یکی دیگر از مزایای بند های نرم این است که در برخود با پوست شما بسیار لطیف می باشند. توجه داشته باشید که راحتی در هر فرد درجه و تعریف خاصی دارد، پس هنگام خرید به دنبال صندلی باشید که در آن احساس راحتی کنید تا به پوست شما آسیببی نرسد .

مقاومت صندل :

آخرین چیزی که در صعود خود به طبیعت و یا کویر، احتیاج دارید، این است که بند صندل شما پاره شود ! پس دنبال یک جفت صندل با کیفیت و مقاوم باشید. بعضی از کمپانی ها از کنف های بافته شده به عنوان بند صندل استفاده می کنند زیرا وزن سبکی دارند، نرم هستند و با طبعیت نیز سازگار می باشند ! اما متاسفانه این بند ها مقاومت خوبی ندارند و با کوچکترین فشاری پاره می شوند ! پس بهتر است از این نوع بند ها روی صندل خود استفاده نکنید !

ضخامت کف پا :

در ساخت صندل ها معمولا از کفی های نازک استفاده شده است . این بخاطر این است که کفی های ضخیم، وزن بیشتری دارند و معمولا شیوه ی راه رفتن ما را نیز عوض می کنند . در آنها، از کفی های 5 میلی متری تا 12 میلی متری استفاده شده است . صندل های 12 میلی متری، شاید بیشترین ضخامت را بین صندل های ساده داشته باشند اما هنوز هم راحتی خود را در مسیر های ناهموار حفظ کرده اند. صندل های 5 میلی متری کمترین حفاظت را از پاهای شما دارند و شاید تنها نکته ی مثبت راجع به آن ها، راحتی فوق العاده پاهای شما می باشد. سعی کنید دنبال کفی بین 5 تا 12 میلی متری باشید که هم در آن احساس راحتی کنید و هم از پاهای خود حفاظت کنید.

توصیه ما این است که طبیعت گردانی که می خواهند سراغ صندل بروند، از  مدل هایی با کفی ضخیم تر شروع کنند . این بخاطر این است که تمام ما به استفاده از کفش ها عادت کرده ایم. کفش های ورزشی با داشتن لایه ای نرم از پاهای ما در برابر صخره ها، چوب ها و خس و خاشاک مسیر محافظت می کردند. علاوه بر این، استفاده از صندل هایی با کفی نازک و عادت کردن به آن ، کمی زمان بر خواهد بود و در ابتدای کار شاید خواسته ما را از لحاظ سرعت و حفاظت، برآورده نکنند. سعی کنید در چند صعود ابتدایی خود با یک صندل کفی ضخیم شروع کنید و کم کم پس از عادت کردن به آن، سراغ کفی های نازک تر بروید .

 

[adrotate group=”1″]

میزان اختلاف بین پاشنه و قسمت جلویی کفش ( Zero Drop ):

در دنیای کفش ها، واژه ی دراپ به معنی اختلاف پاشنه ها , قسمت جلویی کفش در حالت ایستاده می باشد . این مقدار در واحد میلی متر اندازه گیری می شود . در کفش های ورزشی استاندارد، این  اختلاف چیزی بین 8 تا 10 میلی متر می باشد اما در بعضی از کفش ها، این مقدار بالاتر نیز می رود !

این مفهوم که نسبتا در دنیای کفش ها جدید می باشد در اواخر دهه 70 معرفی شد. همانطور که افراد بیشتری رو به دوندگی آورند، کفاشان به این فکر افتادند که قرار دادن یک کوسن ( لایه نرم ) در قسمت پاشنه کفش، می تواند فشار را از روی ساق پا و آشیل در هنگام دودنگی به شکل محصوصی کاهش دهد .

راه رفتن با صندل ها، شباهت زیادی با پاهای برهنه دارد. به همین دلیل اختلاف پاشنه با سطح جلویی در صندل ها، نزدیک به صفر می باشد. در اکثر این صندل ها اختلاف بین پاشنه و قسمت جلویی کفش ها به صفر رسیده است و این صندل ها با ویژگی Zero Drop عرضه می شوند .

طرفداران دو با پاهای برهنه عقیده دارند که دویدن با اختلاف ارتفاع ناچیز بین پاشنه و کف پا، باعث می شود که سرعت و تعادل بیشتری در مسیر داشته باشیم . اگر به تازگی سراغ این کفش ها رفته اید سعی کنید تا عادت کردن کامل به آن ها از صعودهای بزرگ خودداری کنید. چند صعود کوچک و یا پیاده روی ساده با آن ها انجام دهید تا کم کم به شیوه ی راه رفتن با آن ها عادت کنید .

تو کفی ها :

انواع مختلفی از تو کفی ها در میان صندل ها وجود دارد. انتخاب صحیح توکفی بر اساس نیاز های شما، دارای اهمیت خاصی می باشد. تو کفی ها فواید و کاربرد زیادی دارند : تناسب کفش ، چسبندگی ، جذب تعرق و آب و … .

افراد تازه کار، ممکن است در ابتدا متوجه شوند که هنگام راه رفتن قسمتی از پاهایشان درون صندل لیز می خورد . این مورد هم می تواند ناشی از عادت نداشتن ما به مدلهای مختلف و هم لیز بودن تو کفی صندل باشد ! معمولا تو کفی های پارچه ای و برزنتی دارای بیشترین چسبندگی و تو کفی های چرمی و مصنوعی سطح لیزتری دارند.

افرادی که در محیط های گرم زندگی می کنند و یا پاهایشان بیش از حدعرق می کنند، باید دنبال تو کفی باشند که تعرق آن ها را جذب کند. این تو کفی ها رطوب را از پاهای شما جذب می کنند و با تبخیر آن ها باعث می شوند تا احساس خنکی کنید. از آنجایی که چسبندگی تو کفی با تعرق پاها کاهش پیدا می کند، توجه خاصی به این نکته داشته باشید تا بهترین تو کفی را برای صندل خود انتخاب کنید .

وزن سبک :

یکی از بهترین فواید استفاده از صندل ها، سبک وزن بودن آن ها می باشد . مدل های مختلفی ازآنها در بازار وجود دارند و عموما جنس و مواد اولیه آن ها، میزن وزن آن ها را مشخص می کند. به طور کل ، صندل های چرمی سنگین تر از صندل های پارچه ای و مصنوعی هستند، اما دارای مقاومت بیشتری نیز می باشند.

حرف آخر :

شاید مهم ترین نکته میان این موارد، میزان راحتی صندل با پاهای شما باشد . سعی کنید قبل از خرید، آن ها را به پا کنید و تا عادت کردن کامل به آن ها، از صعود های بزرگ خودداری کنید . جنس و نوع مواد اولیه آن ها را بشناسید و با کفی های ضخیم تر شروع کنید . تو کفی متناسب با نیاز خود را انتخاب کنید و از میزان مقاومت آن ها در مسیر، اطمینان حاصل کنید . فرقی نمی کند فعالیت شما کوهنوردی، دویدن و یا یک قدم زدن ساده باشد! در همه حالات، می توانید از یک صندل با کیفیت کمک بگیرید !

منبع : Arborexplorer

زمان مطالعه: 8 دقیقه

کوهنوردی، یکی از بهترین روش ها برای دیدن شگفتی های طبعیت است ! با این کار هم با خودتان کمی خلوت می کنید،هم رابطه ی خودتان را با طبیعت تقویت می کنید و هم شانس دیدن مناظری را دارید که انسان های کمتری به دلیل سختی راه  و فشار کوهنوردی ، فرصت دیدن آن را دارند ! کوهنوردی یک چالش فیزیکی برای شما می باشد اما بدون شک، مشاهده ی کوهستان ها، چشم انداز های اقیانوس ها و یا طلوع خورشید بر فراز آتش فشان ها، پاداشی ارزنده برای این چالش فیزیکی هستند !

من تقریبا در هر قاره ای، تجربه ی یک صعود یک ساعته و یا چند هفته ای را دارم ! برای همین می توانم با اطمینان به شما بگویم کوهنوردی یکی از اندک فعالیت هایی است که در آن به زیبایی ها و شگرفی های طبیعت پی خواهید برد و مناظری خواهید دید که تا ابد در ذهن شما نقش خواهند بست ! به قول معروف ” زیبایی در طبیعت در نقاطی یافت می شود که جاده ای از آن رد نمی شود ! “

اما من نیز این نکته را قبول دارم که کوهنوردی در ابتدای کار، برای بعضی از افراد می تواند سخت و طاقت فرسا باشد ! ( مخصوصا اگر استرس این را هم داشته باشید که نتوانید با سرعت گروه ادامه دهید و یا در میانه راه، از صعود خود منصرف شوید ! )، اما اگر بتوانید بدن و ذهنتان را برای کوهنوردی آماده کنید، سختی مسیر خیلی زود تبدیل به لذت خواهد شد !

در مقاله زیر، به چند نکته اساسی برای کسانی که می خواهند اولین صعودشان را انجام دهند، اشاره خواهیم کرد! با رعایت این نکات، صعودی لذت بخش و آسان خواهید داشت !

1 – همه چیز به پا و پوشش های آن ربط دارد !

لازمه ی یک صعود موفق و لذت بخش، داشتن یک جفت پای توانا و پوشش های مناسب آن می باشد! البته پوشش پاهای شما ( بوت و کفش ها ) ، تا حد زیادی به مسیر و جاده ی که در آن هستید، مربوط می شود . به قول گفتنی : بهتر است در صعود های کوتاه و مسیر های ساده، کفش های جدیدتان را امتحان و به آن ها عادت کنید !

در کل، خود من طرفدار کفش هایی هستم که به پشتیبانی عضلات ماهیچه پا می آیند، ضد آب هستند و تعادلتان را در مسیر افزایش می دهند. شاید بوت های کوهنوردی از نظر من بهترین کفش ها برای کوهنوردی باشند، چون حسابی تعادلتان را در مسیر افزایش می دهن ، ضدآب هستند و قیمت نسبتا مناسبی نیز دارند !

همچنین سعی کنید بندهای کفشتان را محکم کنید تا پاهایتان در بوت کاملا جفت شود. چند چسب زخم برای تاول های احتمالی با خود بیاورید. جوراب های ضخیم و جاذب تعرق و آب بپوشید. جوراب های پشم مارینو بهترین کیفیت را در بازار دارند، اما اگر شما نیز مثل من نسبت به آن ها حساسیت دارید  سراغ جایگزین دیگری بروید.

همچنین استفاده از باتوم های کوهنوردی را به شما توصیه میکنم ، مخصوصا اگر مسیر سر پایینی را پیش رو دارید . من همیشه از آن ها برای کاهش فشار روی زانوها و افزایش تعادل در مسیر استفاده می کنم.

2 – تمرین کنید تا با آمادگی کامل صعودتان را آغاز کنیـــد !

 

بهترین راه برای تقویت جسمانی در هر ورزشی، انجام خود آن ورزش می باشد ! اگر می خواهید خودتان را برای صعودی بزرگ آماده کنید و هنوز راجع به تناسب اندام و آمادگی بدنتان در مسیر اطمینان حاصل نکرده اید، یک مسیر ساده و نزدیک به خود پیدا کنید و تمرین خود را به آنجا ببرید . اگر در شهر زندگی می کنید، سراغ باشگاه های بدنسازی بروید و تمرین stair climber و the elliptical را انجام دهید . بدنتان را مثل سنگ نورد ها آموزش دهید و سعی کنید تا جایی که می شود، پاهایتان را تقویت و از آن ها استفاده کنید !

مقاله پیشنهادی :  تمرین های کوهنوردی

اگر فردا، صعودی بزرگ پیش رو دارید و هم اکنون این مقاله را مطالعه می کنید، شاید کار کمی برایتان سخت باشد ! اما نگران نباشید ! شاید وقت زیادی برای تمرین نداشته اید و حالا هم وقت کافی برای انجام آن ها نیست ! بجای اظطراب و ترس ، نکته ی بعدی را بخوانید چون خیلی بدردتان خواهد خورد !

3 – کوهنوردی فعالیتی ذهنی تا فیزیکی می باشد !

شاید خیلی ها فکر می کنند هر چقدر تناسب اندام بهتری برای کوهنوردی داشته باشیم، انجام آن بسیار لذت بخش تر خواهد بود ! این نظریه تا حد زیادی درست است ،اما توجه داشته باشید که این تمام لازمه های صعود نخواهد بود ! از نظر کوهنوردان حرفه ای، کوهنوردی یعنی تحمل فشار ! فشار هایی که بیشتر آن ها ذهنی خواهد بود !

سعی کنید با تلقین به خود در مسیر، مثبت اندیش باشید ! کلماتی مثل ” نمی توانم و یا ” نمی شود ” را به کار نبرید ! اگر مثبت اندیش باشید و از این کلمات نا امید کننده نیز دوری کنید، خیلی زود متوجه می شوید که صعود برایتان بسیار آسان و لذت بخش تر خواهد شد ! همچنین وقتی که به پایان صعود رسیدید و مناظر زیبا و منحصربفرد را در ذهنتان ثبت کردید، می توانید مطمئن باشید که پاداش این چالش فیزیکی را گرفته اید !

مقاله پیشنهادی : چرا کوهنوردی بهترین ورزش برای جسم و روان است ؟

4 – به بدن خود احتـــــــرام بــــگذارید !

کوهنوردی ورزشی رقابتی نمی باشد ! ( این چیزی است که هنوزم بعضی وقت ها آن را به خودم یادآوری می کنم ! ) این که چه کسی به عنوان نفر اول به نوک قله و یا انتهای مسیر می رسد، به هیچ وجه مهم نمی باشد ! بعضی افراد از دیگران سرعت بیشتری دارند و این یک حقیقتی است که باید آن را بپذیریم !

هیچ گاه قدرت و تاثیر استراحت های 30 ثانیه ای را در مسیر، دست کم نگیرید. اگر نیاز به وقت بیشتری دارید، آن را به یک دقیقه افزایش دهید . اگر در مسیر سختی هستید، تا جایی که می توانید از این استراحت ها و وقفه ها استفاده کنید تا جانی دوباره بگیرید. اما سعی کنید آن ها را زیاد طول ندهید تا عضلات شما سرد نشوند !

علاوه بر این، سعی کنید قبل از انجام یک صعود چند هفته ای، چند صعود کوتاه و روزانه انجام دهید تا با سختی ها و مشکلات مسیر، آشنا شوید .

5 – خوب بخــــورید و خوب بیاشـــــامید !

خوب غذا بخورید و آبرسانی به بدنتان را نیز به موقع و به اندازه کافی انجام دهید . اگر در طول مسیر گشنه و یا تشنه شدید، تغذیه و آبرسانی را به اندازه کافی انجام نداده اید ! به یاد داشته باشید که انرژی، کلید اصلی موفقیت در کوهنوردی است . یک صبحانه ی مفصل بخورید و چند خوراکی سبک و مغذی با خود بیاورید تا در طول مسیر از آن ها استفاده کنید .

من به شما میوه های خشک و خشکبار را توصیه می کنم . این خشکبار ها نسبت به وزن کم خود، انرژی زیادی دارند . همچنین، فرقی نمی کند هوای بیرون سرد و یا گرم باشد، خشکبار ها در همه روزهای سال، خوشمزه هستند ! محصولات طبیعی که خوردن آن ها در هنگام راه رفتن بسیار آسان می باشد و نیازی به توقف در مسیر ندارید . من معمولا از خشکبار ها و یا شکلات های انرژی زا ( به دلیل شکر و انرژی بالا ) در مسیر استفاده می کنم.

به یاد داشته باشید که باید در مسیرتان سوخت کافی داشته باشید و این سوخت تنها غذای شما می باشد ! آبرسانی به بدنتان را به موقع انجام دهید تا انرژی شما بیهوده تلف نشود و بیماری های دیگری مثل ( گرما زدگی و… ) سراغتان نیاید !

 

مقاله پیشنهادی : در کوهنوردی چه غذایی بخوریم؟

6 – نحوه صحیح آبرسانی به بدنتان را یاد بگیرید !

بطری های آب یکی از سنگین ترین وسایل شما برای حمل و همچنین مهم ترین چیزی هستند که شما در مسیر به آن ها احتیاج پیدا خواهید کرد .

در خیلی از مسیر های کوهنوردی در جهان مثل The Annapurna circuit و مناطقی مثل Patagonia و Switzerland، این شانس را دارید تا بطری های آب خود را با منابع آبی اطراف پر کنید ! اما در اکثر مسیر های کوهنوردی در جنوب غربی آمریکا، خبری از دریاچه و یا رودخانه نمی باشد ! پس سعی کنید قبل از صعود، مسیر خود را به خوبی بشناسید و اگر منبع آبی در مسیر شما بود، آب کمتری با خود حمل کنید و کوله خود را سبک تر کنید.

کافی است تا مکان مورد نظر خودتان را گوگل کنید تا از وجود منابع آبی در مسیر، اطمینان حاصل کنید . سعی کنید چند روش برای تصیه آب با خود داشته باشید .( مثل نی های تصفیه ساز و یا استریپین ها ) . به یاد داشته باشید تصفیه آب در طبیعت یکی از مهم ترین موارد قبل از آشامیدن آن می باشد!

مقاله پیشنهادی : همه چیز درباره نوشیدن آب در کوهپیمایی

 

7 – صورتتان را بپوشانید، از کرم های ضد آفتاب استفاده کنید و به صورت چند لایه ای لباس بپوشید !

 

 

مناسب ترین پوشش در کوهنوردی و طبیعت گردی ، پوشش به صورت چند لایه ای است ! اگر مسیر شما در ارتفاع بلندی واقع شده است، پوشش شما اهمیت دو چندانی پیدا می کند ! سعی کنید یک کوله پشتی با کیفیت که با آناتومی بدن شما تناسب دارد، با خود داشته باشید و وسایلتان را به شکل صحیح در آن بچینید !

در جنوب شرقی آسیا، هوا بیشتر گرم و مرطوب می باشد اما در کوهنوردی 4 روزه در مسیر Rinjani ( از آنجایی که این مسیر در ارتفاعات بلندی واقع شده است ) ،به یک کاپشن احتیاج پیدا کردم ! حتی در مسیر صعود یک روزه به قله Mt. Kinabalu  درBoreno، به دلیل افزایش ارتفاع در نوک قله، سراغ یک کاپشن پشمی برای سرما رفتم !

اما بر خلاف جنوب شرقی آسیا، اکثر مسیر ها در اوتاه و کالیفرنیا در تابستان بسیار گرم هستند و به همراه داشتن یک کاپشن، بیشتر شبیه به یک جوک می باشد ! در این شرایط، بجای کاپشن باید مقدار زیادی ضدآفتاب، یک کلاه و یک پوشش خنک و راحت داشته باشید. همیشه از آب و هوای مسیر خود اطلاع داشته باشید، زیرا بدون پوشش مناسب در مسیر، کارتان بسیار سخت می شود و حتی ممکن است جانتان نیز در خطر بیفتد !

در آخر اگر قصد طبعیت گردی در جنگل دارید، حتما یک قوطی های حشره کش با خود داشته باشید.

 

کلام آخــــر :

 

با رعایت این نکات در کوهنوردی، هم از نظر ذهنی و هم از نظر فیزیکی، آمادگی بیشتری برای صعود خواهید داشت  و تجربه بهتری نیز از صعودتان ثبت خواهید کرد. به یاد داشته باشید که کلید اصلی در صعود، لذت بردن از آن، راحتی در طول مسیر، آبرسانی و تغذیه کافی و احترام به سطح و سرعت بدنتان می باشد !

همچنین، سعی نکنید در طول مسیر مضطرب و پریشان باشید ! شما کوهنوردی می کنید تا مناظر زیبای مسیر را ببینید و از آن لذت ببرید !

همانطور که در کوهنوردی پیش می روید و به ریتم و آهنگ آن عادت می کنید، این نکته را نیز به یاد داشته باشید که کوهنوردی، فعالیتی بسیار اعتیاد آور است ! اعتیادی که چیزی جز سلامت جسم و روان برای شما به ارمغان نخواهد آورد !

پس آرام باشید و کوهنوردی کنید !

منبع : Bemytravelmuse

زمان مطالعه: 7 دقیقه

غارنوردی یکی از فعالیت‌های تقریبا نوپا در ایران است که توانسته در چندین سال اخیر طرفداران زیادی به خود جذب کند. در حال حاضر بخشی از هیئت کوهنوردی در ایران نیز شاخه غارنوردی را به فعالیت‌هایش اضافه کرده است. غارنوردان می‌توانند در دو سطح مبتدی و حرفه‌ای فعالیت خود را ادامه دهند.

برای انجام این ورزش هیجان انگیز باید قابلیت های یک کوهنورد را داشته باشید و از فضاهای بسته و تنگ نترسید.

دسته بندی غارها:

غارها از نظر تقسیم بندی به دو دسته تقسیم می شوند:

الف – غارهای طبیعی

ب – غارهای مصنوعی: غارهایی که توسط انسان بصورت حفره هایی در دل صخره ها بوجود آمده اند.

غارهای طبیعی خود به ۶ گروه نیز تقسیم می‌شوند.

1. غارهای بوجود آمده بر اثر نفوذ آبهای اسیدی در لایه های آهکی (که ۹۸ درصد غارهای موجود از این روش بوجود می آیند)
2. غارهای بوجود آمده بر اثر فرسایش امواج
3. غارهای بوجود آمده براثر زلزله و چین خوردگی های لایه زمین
4. غارهای آتشفشانی
5. غارهای بادی
6. غارهای یخی

غارنوردان آماتور

غارنوردان آماتور کسانی هستند که به این فن بیشتر از جنبه ورزشی نگاه می‌کنند. امروزه تعداد این غارنوردان از غارنوردان حرفه‌ای بیشتر است و اکثر غارهای جدید توسط این افراد کشف می‌شود. به طور کلی غارنوردی آماتور بیشتر در میان کوهنوردان رایج است. بسیاری از غارنوردان آماتور به خاطر علاقه خاصی که در طی سال‌ها غارنوردی به این فن پیدا می‌کنند تبدیل به غارنوردان حرفه‌ای می‌شوند و در بعضی از رشته‌های آن تجربه‌های زیادی کسب می‌کنند. 

از نگاه غارنوردان آماتور غارنوردی ورزش تفریحی نوردیدن و اکتشاف غارهاست.چالش‌های مربوطه به نوع و گونه غاری که نوردیده می‌شود بستگی دارد ولی معمولاً بهره‌گیری از میخ و طناب و گذر از تنگراه‌ها، دهلیزها و چالاب‌ها را شامل می‌شود. در ایران غارنوردی را یکی از گرایش‌های کوهنوردی می‌دانند ولی در برخی کشورها رشته‌ای جداگانه شمرده می‌شود. 

غارنوردان حرفه‌ای

غارنوردان حرفه‌ای کسانی هستند که برای اهداف خاصی بجز جنبه ورزشی آن پا به اعماق غارها می گذارند. این اهداف که جنبه علمی دارند به رشته‌های زیر تقسیم می‌شود: زمین شناسی، دیرین شناسی، باستان شناسی، انسان شناسی، آب شناسی و زیست شناسی.

در میان رشته های مختلفی که برای طبیعت گردی و بازدید از طبیعت های مختلف زمین وجود دارد، غارنوردی یکی از جذاب ترین و البته پر خطرترین نمونه های گشت و گذار در طبیعت است. اگر می خواهید در این زمینه به فعالیت بپردازید، باید وسایل مورد نیاز برای غارنوردی را بشناسید و برای شروع پیمایش غارهای مورد نظرتان آن ها را تهیه کنید. بسیاری از افرادی که از از نظر جسمانی و بدنی توانایی مناسب و خوبی دارند همانند ورزشکاران و کوهنوردان، می توانند غارنوردی را هم تجربه کنند. در دنیا می توانید عجیب ترین غارها را پیدا کنید. حتی درون کشورمان ایران نیز پر از غارهایی است که بتوانید به دیدن آن ها بروید.

اگر قصد دارید تا این حرفه را بسیار حرفه ای تر دنبال کنید یا به درون غارهایی قدم بگذارید که صعب العبور هستند، باید وسایل مورد نیاز برای غارنوردی را با خود به همراه داشته باشید. به این نکته توجه داشته باشید که به همراه داشتن وسایل حرفه ای و تخصصی غارنوردی لازم هست اما کافی نیست. شما باید مهارت های استفاده از این وسایل را نیز بدانید. باید نکات و مهارت های غارنوردی را بدانید و در کل اگر برای اولین بار است که به این حرفه می پردازید، با افراد حرفه ای همراه شوید. اگر آماتور هستید، به همراه افراد حرفه ای به درون غار بروید و از آن ها اصول و نکات غارنوردی را بیاموزید. پس از آموزش می توانید با تکیه بر مهارت های کسب کرده و وسایل مورد نیاز برای غارنوردی به کشف غارهای مخفی و سخت بروید. حتی غارهایی را بپیمایید که کمتر افرادی توان گذر از آن ها را داشته اند.

همچنین به دلیل اینکه درون بسیاری از غارها آب، دریاچه یا رودخانه وجود دارد و گاهی مجبور به عبور از آن ها می شوید، باید شنا کردن را بدانید. برای بالا رفتن از صخره های سخت و دیواره های درون غار، باید یک صخره نورد باشید تا بتوانید درون غارهای گوناگون با شرایط مختلف به حرکت ادامه دهید. برای اینکه غارنوردی کنید، باید مناسب ترین و بهترین وسایل را به همراه داشته باشید. سعی کنید وسایلی را خریداری کنید که کیفیت بسیار خوب و مطلوبی به همراه داشته باشند. چرا که جان شما بسته به کیفیت وسایلی خواهد بود که از آن ها استفاده می کنید. بسیاری از وسایلی که برای غارنوردی استفاده می شوند، همان وسایلی هستند که برای صخره نوردی، کوهنوردی و یا غواصی استفاده می شوند.

پوشیدن لباس گرم غارنوردی و خشک به همراه چراغ قوه، کلاه ایمنی با چراغ قوه ای که بر روی سر و کلاه نصب می شود (headlamp) از لوازم واجب و ضروری برای شروع غار نوردی است.

نحوه تهیه وسایل غارنوردی

گیره های مخصوص غارنوردی هم باید از بهترین نوع و جنس تهیه شوند. اگر نمی خواهید که برای غارنوردی خرج بسیار کنید یا اینکه جزو آماتورها و افرادی هستید که تازه می خواهند این رشته را شروع کنند، بهتر است از لباس های دسته دوم استفاده کنید. پوشیدن لباس های کهنه و قدیمی که معمولی اما گرم هستند، در این مواقع بسیار مناسب هستند. به سراغ لباس های ضد آبی بروید که اگر چه قدیمی هستند اما همین خوصیات ضد آب آن ها بسیار مفید تر از لباس های معمولی همانند جین و پیراهن است. ژاکت، شلوار و پیراهن های چند لایه اما گرم و ضد آبی را بخرید که در عین جمع و جور بودن، سبک و با دوام نیز باشند.

برای خرید وسایل مورد نیاز برای غارنوردی حتما لازم نیست تمام وسایل را نو بخرید. گاهی قرض گرفتن یا خرید وسایل دست دوم اما مناسب و با دوام می تواند بسیار کارساز باشد. حتی با کمی گشتن مکان ها، موسسات یا مغازه های را پیدا خواهید نمود که وسایل غارنوردی را می توانید از آن ها کرایه کنید. اگر هنوز نمی دانید که چه میزان از این رشته در طبیعت گردی خوشتان می آید یا تنها یک بار قصد غارنوردی و پیمایش غاری را دارید، می توانید وسایل کرایه ای بگیرید.

طناب هایی را که بر می دارید کاملا نگاه کنید تا سالم باشند و هیچ گونه پارگی نداشته باشند. لامپ هایی که بر می دارید، سالم باشند و روشن شوند. کمربندها سالم و محکم باشند و گیره هایشان درست جمع شوند. تمام وسایلی که به این شیوه بر می دارید را امتحان کنید. حتی بهتر است که با یک غارنورد حرفه ای برای خرید وسایل بروید.

این سوال ها را از خود بپرسید:

قبل از خرید وسایل، نوعی غاری را که می خواهید وارد آن شوید، مشخص کنید. آیا آن غار، جزو غارهای آبی یا غارهای خشک است؟ آیا در آن غارها آب آشامیدنی پیدا می شود یا آب درون غار غیر قابل آشامیدن است؟ حفره ها و راهروهای درون غار چگونه هستند؟ به چه میزان میخواهید درون غار پیش بروید؟ آیا تنها در دهانه غار می مانید یا اینکه وارد راهروهای اصلی و فرعی آن می شوید؟ غاری که می پیمایید برای اولین بار است که فردی وارد آن می شود یا اینکه بسیار پیموده شده است؟ قبل از خرید وسایل به این سوالات پاسخ داده تا نوع وسایل مورد نیاز برای غارنوردی را بدانید.

وسایل اساسی برای غارنوردی

• کلاه

کلاه ایمنی که برای حفاظت سر استفاده می شود، در پیمایش تمام غارها لازم و ضروری است. در ضمن کلاه جایی است که چراغ قوه یا بعضی از دیگر وسایل مورد نیازتان را به آن متصل می کنید. همیشه کلاه ایمنی به سر داشته باشید.

• هدلمپ یا همان چراغ پیشانی

از وسایل مورد نیاز و ضروری برای غارنوردیست. چرا که درون غارها بسیار تاریک هستند و شما نیاز دارید که بدون اینکه دست هایتان را درگیر نگهداری چراغ قوه نمایید ، روبرویتان را ببینید. از چراغ های پیشانی که بندهای لاستیکی دارند استفاده نکنید؛ چرا که احتمال پاره شدن آن ها وجود دارد. چراغ های پیشانی که با کش به دور کلاه ایمنی می افتند بهترین هدلمپ ها هستند.

مقاله پیشنهادی :۸ توصیه برای خرید هدلامپ کوهنوردی

• هدلمپ اضافه

بسته به مسافتی که درون غار حرکت می کنید، نیاز به روشنایی دارید. هد لمپ خود را با شارژ کامل به درون غار ببرید. با این حال باید احتیاط را رعایت کرد. در نتیجه دومین هدلمپ کامل شارژ شده را برای مواقع ضروری درون کوه پشتی غارنوردی خود بگذارید.

• کفش

از آنجایی که درون غار با محیط های مرطوب و گل آلود، سنگ های لغزنده و مسیرهای متفاوتی روبرو هستید، باید کفش های محکم با کفی لاستیکی داشته باشید. کفش هایی که برای غارنوردی و کوهنوردی به بازار عرضه می شوند، مناسب هستند. اگر وارد غارهای آبی می شوید که نیاز به شنا و غواصی دارید، بهتر است که از کفش های پلاستیکی با ساق های بلند مخصوص عبور از مناطق گل آلود که با بندها و گیرهای مناسب تجهیز شده اند، استفاده کنید. اگر وارد غارهای خشک می شوید، چکمه های کوهنوردی و کوهپیمایی مناسب خواهند بود.

• لباس های گرم و چسبان

برای حفظ گرمای بدن یک لایه لباس گرم نازک بپوشید

• لباس های شنا

برای پیمایش بسیاری از غارهای باید از درون حوضچه های آب عبور کنید. برای این مواقع لباس های نازک و سبکی که به راحتی خشک می شوند بردارید. لباس های نانو یا لباس هایی از الیاف مواد پلاستیکی بسیار مناسب هستند.

• روپوش

یک پلیور یا سوشرت یا روپوشی گرم برای مواقعی که سردتان می شود لازم دارید.

• کمربند یا کیف کمری

با خود یک کمربند فانتزی که بتوانید چراغ قوه ها، باتری ها یا دیگر وسایل ضروریتان را از آن آویزان کنید، بردارید. یک کیف کمری کوچک نیز می تواند کار یک کمربند کوچک را انجام دهد.

• جوراب و دستکش

برای شروع غارنوردی، جوراب های پشمی بپوشید. اما زمانی که می خواهید وارد آب شوید یا به مناطق حساس می رسید، جوراب خود را با جوراب های مخصوص پیمایش غار عوض کنید. برای گرم نگه داشتن و جلوگیری از زخم شدن دستانتان نیز دستکش بپوشید.

• کلاه های پشمی یا پوشش سر

برای زیر کلاه ایمنی خود، یک کلاه پشمی یا کلاهی که کل سر و گردنتان را بپوشاند، بردارید.

• محافظ زانو و آرنج

برای محافظت از پاها و مخصوصا زانوهایتان، زانوبند، محافظ آرنج و محافظ زانو بپوشید. با زانو بند از برخورد دردآور زانوهایتان با صخره ها پیشگیری می کنید.

• کیف مخصوص غارنوردی

از وسایل مورد نیاز برای غارنوردی کیف و کوله غارنوردی است که برای خشک نگه داشتن و حمل وسایلتان باید داشته باشید.

• لوازم مختلف کوهنوردی

وسایلی همانند طناب های مخصوص کوهنوردی، گیره ها و لنگر یا زنجیر به همراه داشته باشید.

مقاله پیشنهادی : لیســــت کامل تجهیزات کـوهنوردی و کمپینگ

 

• غذا و نوشیدنی

برای تمام ساعت هایی که درون غار هستید، آب و غذا به همراه داشته باشید. سعی کنید بسیار بیشتر از آن چیزی که فکر می کنید غذا بردارید. همچنین تنقلات انرژی زا همانند آجیل ها و شکلات ها نیز، خوب هستند. نوشیدنی گرم بردارید.

 

فعالیت غارنوردی یکی از ورزش‌های هیجانی است که آدرنالین خونتان را بشدت افزایش می‌دهد. بنابراین در عین جذابیت احتمال بروز خطرات فراوان نیز وجود دارد .

منبع: www.eligasht.com

زمان مطالعه: 4 دقیقه

شاید نحوه ی صحیح بستن هارنس برای خیلی از مبتدی ها، کمی سخت و چالش برانگیز باشد . از آنجایی که این وسیله ی ایمنی دارای چند بند، حلقه های پا، سگک های مختلف و .. می باشد، امکان اشتباه در بستن آن وجود خواهد داشت. با رعایت نکته های زیر و چند بار تکرار، کاملا با این وسیله ی کاربردی و نحوه ی بستن آن، آشنا خواهید شد.

در این مطلب شما را با نحوه ی صحیح بستن هارنس آشنا خواهیم کرد. ( توجه داشته باشید که تمام هارنس ها به یکدیگر شبیه نیستند و اگر هنوزم بعد از خواندن این مقاله، مشکلی با بستن آن داشتید ، حتما دستور العمل و بروشورهای داخل محصول را مطالعه فرمایید. )

• سگک ها را شل کنید : با سگک های کمربند و حلقه های پا شروع کنید.
• تمام بندها را صاف کنید : سعی کنید هیچ گونه پیچ خوردگی در حلقه های پا و کمربند وجود نداشته باشد.
• وارد هارنس شوید :: پاهای خود را درون حلقه های پا کنید و سپس هارنس را بالا بکشید.
• سگک ها را سفت کنید : سگک های کمربند و حلقه های پا را کاملا محکم کنید.
• سگک ها را به جای اولیه خود بازگردانید : مطمئن شوید بعد از سفت کردن، سگک ها در جای مناسب و اولیه خود قرار گرفته اند.
• یک بار دیگر تمام موارد بالا را چک کنید : مطمئن شوید هیچ پیچ و تابی در طول بند ها وجود ندارد و تمام سگک ها در جای اولیه خود هستند .

در پایین به جزئیات بیشتری راجع به هر یک اشاره خواهیم کرد :

1 – سگک های کمربند وحلقه های پا را شل کنید :

 

بعضی از هارنس ها به شما اجازه می دهند تا کاملا سگک ها را شل و یا باز کنید . بعضی از کوهنوردان ترجیح می دهند زمانیکه هارنس را بستند، سگک ها را شل کنند. اما معمولا اگر قبل از وارد شدن به هارنس، سگک ها را شل کرده باشد، بستن آن سریع تر و ساده تر خواهد بود. ( اگر هارنس شما فاقد سگک پا می باشد و حلقه های پای آن به صورت کشی می باشد، فقط سگک کمربند را شل کنید. )

2 – پیج و تاب های کمربند و حلقه های پا را، کاملا صاف کنید :

 

دستگیره های هارنس را بگیرید .آن را بالا بیاورید و جلوی خود قرار دهید. سعی کنید تمام پیج و تاب های بندها را، صاف کنید. از آنجایی که حلقه های پا بیشتر پیج و تاب می خورند و برعکس می شوند، توجه بیشتری به این قسمت داشته باشید. یک راه ساده تر برای تشخیص پیچ خوردگی هارنس وجود دارد. به بند کشی پشت هارنس که کمربند را به حلقه های پا وصل می کند، توجه کنید. این بندها باید به صورت کاملا صاف به حلقه های پا متصل شده باشند.

3 – پاهای خود را درون حلقه های پا قرار داده و آن را بالا بکشید :

 

با استفاده از کمربند، هارنس به شکلی بالا بکشید که حلقه های پا در نزدیکی قسمت بالایی ران و کمربند نیز، بالاتر از استخوان های لگن شما قرار گرفته باشد. همچنین می توانید هارنس را روی زمین بگذارید و حلقه های پا را داخل کمربند کنید . پاهای خود را وارد حلقه ها کنید و هارنس را بالا بکشید.

4 – کمربند و سگک های حلقه های پا را محکم و سفت کنید :

 

در ابتدا ، کمربند را کاملا محکم کنید تا هارنس پایین تر از لگن شما نیاید. ( شما می توانید با قرار دادن یک دست خود داخل کمربند، از سفت و محکم بودن آن اطمینان حاصل کنید. دست خود را به زیر کمربند بکشید و سپس آن را مشت کنید و سعی کنید مشتتان را به صورت تدریجی بالاتر بیاورید. اگر دستتان خیلی راحت خارج شد، پس نیاز دارید تا کمربند را سفت تر کنید. سگک های حلقه های پا را به صورتی محکم کنید تا کاملا درآن ها احساس راحتی داشته باشید . اگر بتوانید یک دست خود را میان حلقه های پا و ران خود ببرید، می توانید مطمئن باشید که بند ها خوب محکم شده اند.

5 – سگک ها را به جای اولیه خود برگردانید :

 

در بسیاری ازهارنس های جدید و پیشرفته، بعد از بستن هارنس، سگک ها به جای اولیه خود باز می گردند . اگر هارنس شما به این شکل می باشد، فقط بند ها را محکم کنید و آماده ی صعود شوید . اما در بسیاری از مدل های قدیمی ، شما باید به صورت دستی سگک ها را برگردانید. برای اینکار، یک بار دیگر بند ها را داخل سگک ها بکشید و آن را کاملا محکم کنید.

توجه : همیشه سعی کنید دستورالعمل و بروشور های داخل هارنس را بخوانید تا بدانید با چه نوع سکگ و بندی سرکار دارید و بستن آن به چه شکلی می باشد. یکی از مهم ترین موارد در بستن هارنس، برگرداندن تمام سگک ها در جای صحیح خود می باشد.

6 – یک بار دیگر مطمئن شوید که تمام مراحل را به درستی انجام داده اید و هارنس به شکل صحیح بسته شده است :

 

مطمئن شوید که هیچ گونه پیچ و تابی در طول بند ها و کمربند وجود ندارد و تمام سگک ها کاملا سفت و محکم شده اند. سعی کنید هارنس همنورد خود را نیز بررسی کنید تا اشتباهی در بسته شدن آن وجود نداشته باشد.

فکر کنم حالا آماده ی صعود خود شده اید. از صعود ایمن خود، لذت ببرید .

مقاله پیشنهادی : ۶ توصیه اشتباه در سنگ نوردی

منبع : REI

زمان مطالعه: 10 دقیقه

اشتباهات کوهنوردان مبتدی، چیزی است که همه ی ما با آن آشنایی کامل داریم ، زیرا در برحه ای از زندگیمان، خود ما نیز، آن اشتباهات را تجربه کرده ایم! تقریبا هیچ کس نمی تواند حرفه ای را به صورت کاملا حرفه ای آغاز کند! شاید برخی از افراد استعداد خاصی در بعضی از حرفه ها داشته باشند اما در کوهنوردی، گاهی باید اشتباهات را تجربه کرد تا به یک کوهنورد حرفه ای تبدیل شد!

برای مثال، خود من هرچقدر دوست دارم در بازی بسکتبال حرفه ای شوم ، تغییری در پیشرفت من حاصل نمی شود ! مهم نیست چقدر تمرین می کنم ، چقدر تلاش و پشتکار دارم، حقیقت این است که بدن من برای این رشته ورزشی مناسب نیست و استعداد خاصی هم در آن ندارم !

همه ی ما باید از جایی شروع کنیم . کوهنوردی فعالیتی است که می توانید از بچگی و یا بزرگسالی سراغش بروید و مطمئن باشید که می توانید کم کم در آن پیشرفت می کنید و تمام مراحل را فرا بگیرید. هیچ وقت از نتوانستن و اشتباه در آن، دلسرد نشوید. تا اشتباه نکنید نمی توانید چیزی در کوهنوردی و یا حتی زندگی یاد بگیرید!

بیشتر بخوانید : راهنمای کوهنوردی برای مبتدی ها

11 اشتباه در کوهنوردی :

 

اشتباهات ، چیزی است که هر روز توسط میلیون ها نفر در سراسر دنیا انجام می پذیرد! پس، راه فراری از آن ندارید ! هرکس می تواند در حرفه و یا فعالیت خود دچار اشتباه شود. اگر بتوانید از اشتباه خود چیزی یاد بگیرید، پس به نحو احسنت از آن استفاده کرده اید! شکست بهترین معلم شما در زندگی است !

1 – دست کم گرفتن مسیر :

 

شاید در نظر خیلی ها، کوهنوردی مسیر پاسیفیک کرست ( Pacific Crest Trail )، خیلی آسان و به قول معروف رومانتیک باشد! اما حقیقت این است که چیزی جز خون، عرق و اشک، نصیبتان نخواهد شد!

این صعود ، چالشی است که به هیچ عنوان نباید به عنوان یک تازه کار سراغش بروید . به خصوص اگر این مسیر، صعود اول شما می باشد ! بزارید کمی از این مسیر برایتان بگوییم : در این صعود دشوار، شما از کشور مکزیک به کانادا سفر خواهید کرد ! هیچ راه ارتباطی با موبایل و … با کسی نخواهید داشت و در مسیر هم افراد کمی را خواهید دید !

یک مسیر بلند، به هیچ وجه نباید نقطه شروع یک کوهنورد تازه کار باشد! پاسیفیک کرست، مسیری دورافتاده و ناهموار می باشد که در نقاطی خطرناک نیز واقع شده است . قبل از فکر کردن به مسیری مثل پاسیفیک کرست، میزان توانایی و تجربه ی خود را ارزیابی کنید .تجربه چند صعود چند روزه و کمپینگ در شب از مواردی است که باید قبل از انتخاب پاسفیک کرست ، به آن رسیده باشید!

پس، درس اخلاقی این قسمت این است که: آرام شروع کنید و به بدنتان برای صعود های طولانی، وقت دهید ! از روند و مراحل تغییر از یک کوهنورد مبتدی به حرفه ای لذت ببرید و صبر داشته باشید . از مسیر های کوچک شروع کنید و عجله نکنید. کوهنوردی در ارتفاعات 2650 فوتی، در ماه آگوست و با تابش کور کننده ی نور خورشید، چیزی است که اصلا دلتان نمی خواهد به عنوان یک کوهنورد تازه کار تجربه کنید !

2 – سنگین کردن بیش از حد کوله پشتی :

 

یک قانون کاربردی برای جمع آوری وسایل و تجهیرات کوهنوردی وجود دارد :

• تمام وسایل و تجهیراتی که فکر می کنید به آن احتیاج پیدا خواهید کرد را، جمع کنید .
• حالا باید تعداد این تجهیرات را نصف کنید !
• موفق باشید !

شاید قانون بالا، برای خیلی ها گیج کننده و سخت باشد، اما اگر در آن شک دارید، از کوهنوردان حرفه ای و با تجربه سوال کنید. اگر با شما رک و راست باشند، به شما می گویند که بعد از گذشت چند هفته، فقط به تعداد کمی از تجهیرات و وسایل نیاز پیدا کردند و خیلی از تجهیزاتی که فکر می کردند به آن نیاز خواهند داشت را، به دلیل وزن زیاد، رها کرده اند !

اکثر ما، زمانیکه که می خواهیم وسایلی را برای صعود انتخاب کنیم، همه چیز به جز سینک آشپزخانه را با خود جمع می کنیم! اما اگر راستش را بخواهید، به نصف آن ها هم احتیاج پیدا نخواهید کرد! خستگی یکی از عواملی است که خیلی زود می تواند شما را از ادامه ی مسیر منصرف کند ، پس به خود زحمت ندهید و کوله پشتی خود را سبک تر کنید !

مقاله پیشنهادی : چگونه کوله پشتی خود را به بهترین شکل برای کوهنوردی ، ببندیم ؟

3 – آبرسانی :

 

یکی از موارد الزامی در کوهنوردی، پیدا کردن منبع آب در مسیر، حمل مقدار کافی آب و یا توانایی فراهم کردن آب تصفیه شده می باشد!

مسیر خود را به خوبی بشناسید. اگر منبع آبی در مسیر بود، از حمل اضافه ی آب خودداری کنید. وزن هر گالون آب نزدیک به3.7 کیلوگرم می باشد. اگر صعودتان چند روز و یا چند هفته طول خواهید کشید، فکر حمل گالون های آب را از سرتان بیرون کنید ! در این شرایط، شناسایی منابع آب در مسیر و تصفیه آن گزینه ی عاقلانه تری می باشد .

وسیله ای برای جوشاندن آب داشته باشید. از قرص ها و یا نی های تصفیه کننده آب و یا سفید کننده ها استفاده کنید. توجه داشته باشید که حتما قبل از صعود، منابع آبی را شناسایی کنید .

مقاله پیشنهادی : آبرسانی به بدن در کوهنوردی

4 – کفش و بوت های جدید :

 

فکر می کنید خرید یک جفت بوت کوهنوردی جدید، که همگی به شما توصیه می کنند چند صد دلار روی آن پیاده شوید، کار عاقلانه و درستی هست ؟ نه،متاسفانه اشتباه فکر می کنید! با این کار فقط باعث تاول ، درد مچ و احساس خستگی بیشتری در صعود خود می شوید !

کفش های تنیس به خوبی از پس کار بر خواهند آمد . در واقع، کوهنوردان حرفه ای اعتقاد دارند که کفش های رانینگ و ورزشی عملکرد بسیار بهتری از بوت های سنگین در کوهنوردی دارند! در عوض اگر بخواهید به بوت جدید خود عادت کنید، هزاران نظر و توصیه اشتباه از اطرافیان خود خواهید شنید که هیچ کدام نیز کمکی به شما نخواهد کرد! حقیقت این است که هیچ میانبری برای عادت کردن به بوت های کوهنوردی جدید خود ندارید، مگر آنکه سراغ بوت هایی بروید که قبلا از آن استفاده کرده باشید و یا بوت هایی بخرید که با پای شما، تناسب کاملی داشته باشند. برای این کار هم نیاز به آزمایش بوت در مسیرهای مختلف خواهید داشت !

برای اولین صعودتان، راحت ترین کفشی که در کمدتان پیدا می کنید را، بپوشید ! اگر قصدتان ادامه کوهنوردی به صورت حرفه ای نیست، لازم نیست پولتان را صرف خرید بوت های سنگین چند صد دلاری کنید! کفش های رانینگ و تنیس گزینه های خوبی برای اولین صعودتان می باشند.

5 – عدم بررسی گزارش هواشناسی :

 

فرض کنید یک کوهنوردی تابستانه را شروع کرده اید. یک شلوارک ورزشی و یک تاپ و یا تی شرت به تن کرده اید و کرم ضد آفتاب هم به صورتتان مالیده اید. از یک مسیر 13 کیلومتری 8 کیلومتر را با موفقیت به پایان رسانده اید. مدتی بعد، متوجه تشکیل ابرهایی در آسمان می شوید! باران کم کم شروع به بارش می کند ! شما هیچ برنامه ی پشتیبانی برای این مواقع آماده نکرده اید و 5 کیلومتر تا پایان مسیر مانده است! با خود می گویید هیچ راهی جز پایان 5 کیلومتر باقی مانده، وجود ندارد و به مسیر خود با تی شرت زیر بارش باران، ادامه می دهید !

فکر می کنید چه کسی را باید سرزنش کنید؟

خودتان را! حتی با یک گوگل ساده هم می توانستید از وضعیت آب و هوایی مسیرتان اطلاع پیدا کنید. با 5 دقیقه جست و جو در اینترنت، می توانستید مشکل نیمی از روزتان را حل کنید ! داشتن تجهیزات مناسب در تابستان و زمستان، از الزامات کوهنوردی می باشد. قبل از صعود خود، یک برنامه ریزی کامل داشته باشید و برای هر گونه آب و هوای احتمالی، آماده باشید.

همیشه کانال ها و سایت های هواشناسی کوهستان را چک کنید. تغییرات آب و هوایی هیچ گاه خبر نمی کنند و فقط در عرض چند ثانیه هوای صاف و آفتابی تبدیل به ابر و باران می شود. اگر تجهیرات و وسایل مناسب با خود داشته باشید، نگرانی بابت این تغییرات آب و هوایی، نخواهید داشت !

مقاله پیشنهادی : هواشناسی کوهستان

6 – عدم اطلاع رسانی به خانواده و دوستان :

 

شاید خیلی از شما فیلم “127 ساعت” را دیده باشید ! اگر آن را ندیده اید، به شما توصیه می کنیم یک بار آن را با همنوردان خود تماشا کنید !

بگذارید مقداری از آن را برایتان تعریف کنم : ( خطر اسپویل داستان ! )

در این فیلم، مردی را مشاهده می کنیم که علاقه زیادی به طبعیت و کوهنوردی دارد. او یک شب تصمیم می گیرد که بدون این که به کسی اطلاع دهد، سراغ دره های عمیقی در اوتاه برود . تصمیم اشتباه او باعث می شود که 127 ساعت در تنگه ای گیر کند ! او در نهایت به این نتیجه می رسد که هیچ کس قرار نیست به کمک او بیاید ! در سکانس بعد، او در حال قطع کردن دستش با چاقوی سوئیسی خود برای رهایی از تنگه می باشد! چه داستان دراماتیکی ! مگر نه ؟

اما لازم نیست شما هم این اشتباه را تکرار کنید و دستتان را از دست بدهید! قبل از صعود خود، مقصد و مسیرتان را به چند دوست صمیمی و خانواده ی خود اطلاع دهید. اگر خدایی ناکرده حادثه ای برای شما پیش بیاید، تیم های امداد می دانند دقیقا از کجا جست و جوی خود را شروع کنند.

7 – خارج شدن از مسیر:

 

نه ، اشتباه نکنید! در مسیر خود بمانید! این اولین صعود شما می باشد! لازم نیست مثل فیلم های رمبو، به جستجو در جنگل ها و محیط های اطراف بپردازید!

این دقیقا همان اشتباهی هست که باعث می شود کوهنوردان مسیر خود را گم کنند و شاید از گشنگی نیز، تلف شوند! شاید کمی زیاده روی کرده باشم، اما خودتان نکته را فهمیدید !

اگر این اولین صعودتان هست و در کوهنوردی مبتدی هستید، تنها راه برای موفقیت، طی کردن مسیری است که از قبل برای خود مشخص کرده اید. اگر این کار را نکنید و از مسیر خود خارج شوید، مدتی بعد حس می کنید گم شده اید! با دیدن نشانه های جدید و مسیر های پیچ در پیچ، کم کم اضطراب و پریشانی کنترل مغز شما را به عهده می گیرد! فکر نمی کنم کسی بتواند در این شرایط تصمیم درستی بگیرد! شما چه فکری می کنید؟

8 – کوهنوردی به صورت انفرادی :

 

امیدوارم شما هم مثل خیلی از کوهنوردان، برای صعود انفرادی یک دنده و لجباز نباشید! کوهستان جای خطرناکی است و احتیاط نیز، شرط عقل است !

اگر با یک دوست و یا ترجیحا یک همنورد با تجربه، صعودتان را آغاز کنید، نه تنها در طول مسیر، می توانید با کسی گفت و گو کنید و گپی بزنید، بلکه می توانید از تجربه ای او کمک بگیرید و از اطلاعات او استفاده کنید !

آن ها به قول معروف ” چم و خم ” کوهنوردی را بلدند و خوب می دانند در مواقع اضطراری، چه باید کرد! توجه داشته باشید دوست خوب در کوهنوردی کسی است که اگر شما را با شلور جین، در حال آماده شدن برای کوهنوردی دید، یک سیلی به صورت شما بزند! لازم نیست صعود اولتان انفرادی باشد. به دنبال یک دوست و یا یک کوهنورد حرفه ای بگردید تا از اطلاعات او در مسیر استفاده کنید .

مقاله پیشنهادی : 10 دلیل برای اینکه با دوستان خود به کوهنوردی بپردازید

9 – جین :

 

از جین ها می توانید همه جا بجز کوهنوردی استفاده کنید! استفاده از شلوار های جین در مسیر کوهنوردی، چه صعودی روزانه و یا شبانه، به هیچ وجه کار عاقلانه ای نیست ! جین ها باعث خراش و عرق سوزی ناحیه های زیرین بدن می شوند! آن ها با جذب آب بیرونی و یا تعرق بدن، هر بلایی که می خواهند بر سر نیم تنه ی پایینی شما می آورند !

جین و کوهنوردی، دشمن های خونین هم تا قیامت هستند! کوهنوردی با جین، باعث گرم شدن بدن، تعرق، خراش، ساییدگی و … می شود . این اشتباهی است که فقط یک بار آن را انجام خواهید داد !

10 – نداشتن تجهیزات کافی :

 

می دانم که در نکته های بالا اشاره کرده ایم که تا جاییکه می توانید کوله پشتی خود را سبک کنید، اما وزن کوله پشتی شما به مسیر و مقصد شما بستگی دارد! فقط برای این که در یک وبلاگ خوانده اید که هر طور شده باید وزن کوله پشتی خود را پایین تر از X کنید، دلیل نمی شود که به آن اطمینان کنید . کوهنوردی با کوله پشتی سبک یکی از بهترین پیشنهاد های ما به شماست اما باید بدانید در طول مسیر به چه چیزی احتیاج پیدا خواهید کرد! فقط با تجربه می توانید بفهمید چه وسایلی در چه مسیری به کار شما خواهند آمد ! نه با خواندن یک وبلاگ !

مقاله ی پیشنهادی : 10 وسیله ضروری در کوهنوردی

11 – آشپزی در چادر کوهنوردی :

 

شاید خیلی ها فکر می کنند پناه بردن به چادر از سرمای هوا و آشپزی در آن، فکری ایده آل برای یک شام مفصل باشد! اما اینطور نیست! مشکلات و خطرهایی که در پخت و پز در چادر کوهنوردی وجود دارد، می تواند در یک چشم به هم زدن، شوق و اشتیاق شما را تبدیل به گریه و ناله کند !

مسمومیت با مونوکسید کربن، اولین و مهم ترین عامل آن می باشد! شاید با پخش گاز، دچار گازگرفتگی شوید و یا به هیچ وجه توان حرکت نداشته باشید. در هر صورت، به  ریسک آن نمی ارزد ! در خارج از چادر خود، آشپزی کنید .

نتــــیجـــه گیـــری:

 

مهم نیست چقدر برنامه ریزی، تحقیق و یا تمرین کرده باشید! اشتباهات برای کوهنوردان مبتدی، غیر قابل اجتناب است ! بهترین کار این است که از آن ها درسی یاد بگیرید !

همه ی مردم در تمام فعالیت ها، دچار اشتباه می شوند. قانون طلایی را یاد بگیرید : ” به اشتباهات خود بخندید ، از آن ها عبور کنید و صد البته ، چیزی از آن ها یاد بگیرید! ” تمام اشتباهات شما، قبلا توسط افراد دیگری تکرار شده اند، پس نگران نباشید !

فقط آرام باشید و کوهنوردی کنید !

منبع :Arborexplorer

زمان مطالعه: 10 دقیقه

فرض کنید صبح چشمان خود را، درست زمانیکه خورشید از پشت کوه ها بالا می آید و نسیمی صبح گاهی بر بدنتان می وزد، باز می کنید! با خود می گویید که هیچ چیز بهتر از کوهنوردی در این هوا نیست ! با ذهنی آزاد و خالی و صدای جیک جیک پرندگان که در محیط طبعیت انعکاس می یابد، در طبعیت قدم بر می دارید و قصد دارید تا قله ی کوه پیش بروید !

حالا تصور کنید بعد از چند قدم، کمردرد شدیدی سراغتان می آید و رفته رفته بدتر نیز می شود ! درد از کمر شما شروع می شود و فکر می کنید با کمتر کردن وزن کوله پشتیتان، می توانید درد آن را کمی کاهش دهید! پس از یک ساعت تلاش و امید برای کاهش درد، متوجه می شوید که حالا حالا ها باید با این کمردرد سر کنید و خبری از کاهش درد نیست !

کمردرد، دردی شایع می باشد که تقریبا تمام افراد زمانی با آن روبه رو شده اند ! اینکه یاد بگیرید چگونه همراه با کمردرد کوهنوردی کنید، در دیگر جنبه های زندگی شما نیز تاثیرگذار است و باعث می شود تا در سخت ترین شرایط نیز ، احساس خوبی داشته باشد !

10 راهکار برای کوهنوردی با کمردرد :

 

به گفته ی دکتر Ronald B. Tolchin ، اکثر آمریکایی ها در نقطه ای از زندگیشان، با کمردرد دست و پنجه نرم می کنند . با توجه به اینکه جمعیت کل آمریکا چیزی حدود 325 میلیون است، این آمار کمردرد، بسیار قابل توجه است !

در نتیجه می توان گفت که از هر 5 نفر در آمریکا، 4 نفر از کمردرد رنج می برند، پس می توان این آمار را به کوهنوردان نیز ربط داد! اولین خط دفاعی شما در برابر کمردرد، دانستن چگونگی برخورد و جلوگیری از آن می باشد.

جمعیتی حدود 47.2 میلیون نفر در آمریکا در سال 2017 به کوهنوردی رفته اند. هیچ شعبده بازی برای جلوگیری از کمرد درد وجود ندارد ، اما با رعایت چند نکته مهم قبل و هنگام کوهنوردی، می توانید به جلوگیری و کاهش آن کمک کنید . اکثر ما ها زمانی که کمردرد سراغمان می آید، دوست داریم تمام روز را در رخت خواب بمانیم و یا بخوابیم ! اما لطفا این کار را انجام ندهید !

یکی از مهم ترین نکات در کوهنوردی، آمادگی جسمانی شما برای صعود است . اگر تا بحال کوهنوردی نکرده اید و با تمرین و ورزش نیز رابطه ی خوبی ندارید، صعود به قله ای در ارتفاعات که در مسیری 19 کیلومتری قرار گرفته است و نیاز به 600 متر پیاده روی دارد ، برایتان سخت خواهد بود و مطمئن باشید که پایان آن نیز، بسیار دردناک رقم می خورد !

1 – تمرین و ورزش :

 

به گفته ی پزشکان، تمرین در محیط های ورزشی و به شیوه ی صحیح، تاثیرات مثبتی در جلوگیری از کمردرد دارد. این تاثیرات عبارتند از:

• بهبود گرفتگی عضلات
• ترشح اندروفین
• تقویت عضلات بدن
• بهبود گردش خون
• کاهش صدمات و آسیب دیدگی

هر برنامه تمرینی باید بر اساس آمادگی جسمانی و توانایی شما تنظیم شود . یک برنامه تمرینی خوب باید علاوه بر ایمن بودن، موثر و متعادل باشد و خطر آسیب دیدگی ها را نیز کاهش دهد .

2 – تمرینات کششی :

 

تمرینات کششی از آن دسته تمرینات خاص و ضروری هستند که باید قبل از کوهنوردی و هر فعالیت فیزیکی انجام دهید . در حقیقت، تمرینات کششی را باید هر روز فارغ از هرگونه فعالیت فیزیکی در خانه انجام دهید تا عضلات و ماهیچه های شما آزاد شوند و خطر آسیب دیدگی کاهش پیدا کند .

مقاله ی پیشنهادی : تمرین های کوهنوردی

نخاع شما از ترکیب پیچیده ی عضلات ، رباط ها ، تاندون ها و استخوان ها تشکیل شده است . به گفته دکتر Gerard Malanga ، انجام تمرینات کششی به صورت مداوم ، رباط ها و عضلات شما را آزاد می کند و با بهبود گردش خون در این نقاط ، فشار و استرس را از روی ماهیچه ها بر می دارد. تمرینات کششی معمولا قبل و بعد از هر صعود توسط کوهنوردان انجام می گیرد . پس آن ها را فراموش نکنید !

3 – یوگـــا :

 

در گذشته ، یوگا یک ورزش و فعالیت مبهم بود که معمولا انجام آن ها را به هیپی ها وابسته می دانستند ! در واقع ، حقیقت ماجرا نیز از گفته ی بالا، چندان دور نیست. یوگا ورزش و فعالیتی با ذهن و جسم برای تقویت و انعطاف پذیری آن است. اگر تاکنون یوگا انجام نداده اید ، همین حالا شروع کنید ! یوتیوب را باز کنید و با یک کلاس مبتدی یوگا، کارتان را شروع کنید!

بر اساس گزارشات اخیر، یوگا می تواند درد پشت کمر را به شدت کاهش دهد ! یوگا یکی از بهترین فعالیت ها برای انجام تمرینات فیزیکی و کششی به صورت همزمان و تقویت عضلات میانی شما می باشد. شما به راحتی می توانید با چند جستجوی ساده در یوتیوب، اولین کلاس یوگا خود را آغاز کنید . همچنین امروزه کلاس های یوگا در هر شهری دایر می شود و می توانید به صورت حضوری به این باشگاه ها مراجعه کنید .

4 – یک تشک خواب راحت با خود داشته باشید :

 

تنها چیزی که در صبح می تواند بدتر از بیدار شدن با گردن درد باشد، کمردرد می باشد! خوابیدن روی زمین به هیچ وجه گزینه خوبی برای استراحت شما در شب نمی باشد! پس سعی کنید یک تشک خواب راحت با خود داشته باشید تا کمی راحت تر بخوابید.

اگر از کمردرد رنج می برید، می توانید برای کاهش و بهبود درد از نکات زیر استفاده کنید . توجه داشته باشید برای انجام این کار نیاز به یک بالش اضافه می باشد . پس سعی کنید حتما یک جفت بالش اضافه در کوله پشتی خود داشته باشید !

• زمانی که به پشتتان خوابیده اید ( طاق باز ) ، یک بالش را زیر زانو های خود بگذارید .
• اگر بر روی شکم خود می خوابید، یک بالش را زیر زانو های خود قرار دهید .
• زمانی که به بقل های خود خوابیده اید، یک بالش را بین پاهایتان قرار دهید .

شما یک سوم عمرتان را در حال خوابیدن روی تختتان صرف می کنید . در هنگام کوهنوردی و فرا رسیدن شب ،داشتن یک مکان راحت و تشتکی نرم بر روی زمین ، شب های شما را دلنشین تر می کند و باعث کاهش آسیب دیدگی ها نیز می شود .

پیشنهاد ما: تشک بادی beCamp

5 – وسایل و تجهیزات خود را به طور یکنواخت و متعادل در کوله پشتیتان بگذارید :

 

این مورد از نکاتی است که اکثر کوهنوردان آن را نادیده می گیرند و زمانیکه کوله پشتی آن ها در مسیر کوهنوردی، موجب کاهش تعادل و بروز دردی عمیق در کمر و قسمت پایینی بدن شد، تازه به آن فکر می کنند! سعی کنید تجهیزات و بار خود را به شکلی صحیح و یکنواخت در کوله پشتیتان جا دهید تا تعادل شما در حمل آن ها افزایش پیدا کند .

برای چینشی صحیح و یکنواخت، سعی کنید سنگین ترین تجهیزات خود را نزدیک به کمر خود قرار دهید و باقی چینش را از آنجا شروع کنید . با قرار دادن آیتم های سنگین نزدیک به کمرتان، تعادل کوله پشتی را بالاتر می برید و حجم و وزن کمتری را در هنگام راه رفتن احساس خواهید کرد. سعی کنید وزن کوله پشتی خود را تا جایی که امکان دارد به کمر خود نزیک کنید تا باربری و مدیریت آن در حمل، بسیار آسان تر شود .

مقاله پیشنهادی : چینش صحیح تجهیزات در کوله پشتی کوهنوردی

6 – کوله پشتی متناسب با آنوتومی بدنتان انتخاب کنید :

 

اگر در مسیر کوهنوردی با کمردرد مواجه شدید، کوله پشتی شما اولین تجهیزاتی می باشد که سراغ آن می روید ! کوله پشتی شما محلی امن برای دسترسی به تمام تجهیزات و وسایل شما و بهترین راه برای حذف وزن های اضافه می باشد .

به گفته ی دکتر Jolie Bookspan، شکل کوله پشتی شما نباید بیش از حد “قوس دار” باشد و در هنگام حمل آن نیز، نباید به سمت جلو خم شده باشید .

زمانیکه می خواهید بهترین کوله پشتی مناسب با آناتومی بدنتان را خریداری کنید، باید به چند فاکتور اصلی توجه کنید :

• اندازه نیم تنه
• اندازه لگن
• بند های شانه
• بند های سینه
• وزن

شاید در 2 کیلومتر ابتدای کار، کوله پشتی شما بسیار راحت و متناسب باشد اما هرچقدر که جلوتر می روید این راحتی و تناسب، تبدیل به وزنی طاقت فرسا و سنگین روی شانه و کمر شما شود . برای جلوگیری از اینکار، باید تا جایی که امکان دارد وزن آن را کاهش دهید. سعی کنید با مصرف خوراکی و آشامیدن آب به شکل صحیح ، وزن آن را کمتر کنید .سعی کنید قبل از صعود، هرچیزی که به آن احتیاج ندارید را از کوله پشتیتان حذف کنید تا به تناسبی دلخواه و وزنی کم برسید .

7 – از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید :

 

استفاده از باتوم های کوهنوردی، یکی از موثر ترین شیوه ها برای کاهش فشار بر روی کمر، لگن، دستان و زانو ها می باشد. محققان ثابت کرده اند که باتوم های کوهنوردی، فشار را روی مفاصل و عضلات کاهش می دهند و باعث افزایش عمر و سلامت این مفاصل می شوند .

انتخاب و استفاده ی درست از باتوم های کوهنوردی، یکی از نکات مهم راجع به آن ها می باشد . سعی کنید به دنبال باتوم کوهنوردی باشید که با بدن شما تناسب کافی داشته باشد و وقتی که آن ها را بدست گرفتید، بدون هیچ زحمتی، به سطح زمین برسند. در واقع زمانیکه آن ها را بدست گرفتید ، دستان شما باید با زاویه 90 درجه خم شده باشند. به یاد داشته باشید برای استفاده ی صحیح و کاربردی از آنها ، باید به صورت مرتب طول آن ها در سرازیری و سربالاهایی مسیر، کم و زیاد کنید ! برای اطلاعات بیشتر مقاله ی ” چگونگی استفاده از باتوم کوهنوردی ” را مطالعه فرمایید.

همچنین می توانید از باتوم های کوهنوردی برای افزایش تعادل و گذر از رودخانه ها و یا در مسیر های ناهموار که احتمال ریزش صخره ها وجود دارد، استفاده کنید. آن ها ابزاری کاربردی برای کاهش فشار و افزایش تعادل شما در مسیر می باشند .

خرید باتوم کوهنوردی در فروشگاه اینترنتی بریم کوه

8 – کفش و بوت مناسب کوهنوردی داشته باشید :

 

یکی از تجهیزات مهم در کوهنوردی ، داشتن یک جفت کفش ورزشی و یا بوت مناسب می باشد . شاید یکی از دلایل کمردرد شما همان دوستان قدیمی پاهای شما می باشند که مدت زیادی نیز از خرید آن ها گذشته است !

زنجیره های حرکتی انسان ( kinetic chain ) از پاهای او آغاز می شود و میزان فعالیت مفاصل و عضلات را با یکدیگر تعریف می کند. به عبارت دیگر، چگونگی حرکت بخشی از بدن شما، بر بخش های دیگر بدنتان نیز، تاثیر گذار است .

کفش و بوت های شما، اولین بخش ” زنجیره های حرکتی ” می باشند . اگر سراغ بوتی نامناسب بروید که از کف و قوزک پای شما به خوبی حفاظت نکند، باعث کاهش تعادلتان در مسیر و همین عامل، باعث کمردرد و انواع آسیب دیدگی های دیگر می شود . سعی کنید کفش و بوتی بخرید که به خوبی از پاهای شما حفاظت کنند و باعث افزایش تعادل شما در مسیر شوند .

9 – چند داروی ضد التهاب با خود داشته باشید :

 

کشیدگی و گرفتی عضلات و یا پیچ خوردگی پا، از مواردی هستند که به سرعت کوهنوردی دلنشین شما را تبدیل به عذابی دردآور می کنند! سعی کنید یک کیف کمک های اولیه با خود داشته باشید و قبل از صعود، طرز استفاده و کاربرد هر یک از آیتم های داخل آن را فرا گرفته باشید.

داخل آن باید چند داروی ضدالتهاب قرار داشته باشد. همین طور از وجود کرم های موضعی برای مالیدن روی عضلات آسیب دیده، اطمینان حاصل کنید . اگرچه با انجام این کار، درد به صورت کامل از بین نمی رود، اما باعث کاهش درد و یا درمان مقطی آن شده و صعودتان را کمی راحت تر می کند .

10 – در هنگام کوهنوردی، حالت و وضعیت بدنتان را ثابت و صحیح نگاه دارید :

 

| برای آشنایی با روش‌های پیشگیری و درمان آسیب‌های مفصل زانو در کوهنوردی، به دوره آنلاین آسیب‌شناسی مفصل زانو در کوهنوردی ما بپیوندید! |

سعی کنید حالت بدنتان را به شکلی صحیح و راحت حفظ کنید. با این کار خطر آسیب دیدگی کمر به شدت کاهش می یابد. متاسفانه در دنیای امروزی ، وضعیت بدن بیشتر مردم در حال کار و … به صورت نشسته می باشد وهمین باعث افزایش خطر کمرد درد و دیگر بیماری ها می شود .

زمانیکه ایستاده اید و یا در حال راه رفتن هستید، کمر شما باید کاملا راست، شانه های شما به سمت عقب و زانو های شما کمی خم شده باشند. اگر نتوانید حالت و قرارگیری بدنتان را در وضعیت خوبی نگه دارید، ممکن است درد سیاتیک به سراغتان بیاید ! صحبت راجع به این درد، مقاله ای جداگانه می خواهد اما مطمئن باشید که دلتان نمی خواهد با آن دست و پنچه نرم کنید !

کسانی که وضعیت و حالت فیزیکی خوبی دارند، از ستون فقرات هم راستا و متعادلی برخوردارند . سعی کنید حتما وضعیت و حالت مناسبی برای بدنتان تعریف کنید . در فعالیت های روزانه ، کار ، کوهنوردی و دیگر فعالیت ها آن را حفظ کنید، زیرا داشتن وضعیتی ثابت و صحیح در بدن، باعث جلوگیری از بروز آسیب دیدگی ها می شود .

نتـــیجه گـــیری :

کمردرد در شکل و انواع مختلفی در بدن شروع می شود و نمی توان برای درمان آن، از یک شیوه ی خاص استفاده کرد. برای تحمل و مدیریت درد آن نیز باید از فعالیت های روزانه خود شروع کنید و با انجام موارد بالا سعی در کاهش آن داشته باشید . توجه داشته باشید جلوگیری از آن، اولین خط دفاعی شما می باشد.

اما کمردرد شما دلیلی برای نادیده گرفتن کوهنوردی با دوستان و امتناع از آن نمی باشد! سعی کنید موارد بالا را رعایت کنید و در مسیر نیز احتیاط کنید. کوهنوردی بهترین راه برای فرار از مشکلات دنیای امروزی و خالی کردن ذهنتان می باشد.

امیدواریم این مقاله بتواند به شما کمک کند تا با وجود درد نیز، به کوهنوردی بپردازید . به یاد داشته باشید ” فقط آرام باشید و کوهنوردی کنید ! “

منبع : Arborexplorer

زمان مطالعه: 5 دقیقه

وقوع سیل می تواند بسیار لحظه ای و برق آسا باشد .علی الخصوص در دره های عمیق و یا مناطق مجاور رودخانه ها . با رعایت چند نکته ایمنی می توانید در هنگام وقوع سیل ، جان خود و عزیزانتان را از این آب های خروشان، نجات دهید.

سیلاب ها معمولا بدون هیچ گونه اخطاری، جاری می شوند . این سیلاب های برق آسا و ناگهانی باعث می شوند تا کوهنوردان و ساکنان آن منطقه به سرعت غافلگیر شوند و جانشان در معرض خطر قرار گیرد. در این مقاله قصد داریم شما را با چند نکته ی ساده و مختصر راجع به سیلاب ها آشنا کنیم تا در صورت وقع سیل ، سریعا دست بکار شوید .

سیلاب ها، هیچ گونه مرزی را برای تخریب و جاری شدن نمی شناسند ! این پدیده ی طبیعت ، کوهنوردانی که در مجاورت دره ی های رودخانه هستند، توریست و مردمی که در دره های عمیق و یا طبعیت باز می باشند و یا مردم عادی در سطح شهر و … را مورد خشم خود قرار می دهند . با این حال اگر بتوانید خودتان را برای سخت ترین شرایط در هنگام جاری شدن سیل آماده کنید و بدانید چگونه از خروش این آب های عظیم، فرار کنید ، تا حدی از صدمه ی آن به خودتان جلوگیری کرده اید.

اقدامــــات پیشـــــگیـــرانه:

 

قبل از انجام هر سفر و یا صعودی به کوه، حتما گزارش هواشناسی را مطالعه کنید. هرگونه خطر جاری شدن سیلاب در کشور را جدی بگیرید . مراقب باشید تا هیجان و اشتیاقتان برای صعود و طبعیت گردی شما را به صعود به این مناطق پرخطر اغفال نکند !

دکتر Steven Kugath که در دانشگاه Young University Idaho به عنوان استاد تفریحات فضای باز، تدریس می کند ، سال ها راجع به سیلاب ها و رودخانه های دره های عمیق، تحقیق کرده است .او به این نتیجه رسیده است که زمانیکه افراد، مسیرهای طولانی را برای صعود و یا طبعیت گردی می پیمایند، اغلب نسبت به ادامه ی راه و اتمام آن کاملا جدی و متعهد می شوند . اگر گزارش هواشناسی را نیز بررسی کرده باشند و وضعیت آب و هوا نیز به هیچ وجه مناسب نباشد، هنوز هم مصمم به ادامه کار و اتمام صعود می باشند ! همین تصمیم و تعهد نادرست، باعث می شود تا شور و اشتیاق آن ها خیلی زود تبدیل به پشیمانی و بروز حادثه شود !

هوشمندانه ترین کار در این زمان ، لغو فعالیت و یا تغییر مکان به محیطی امن می باشد. دکتر Steven Kugath می گوید:” در این مواقع حتما یک برنامه ی پشتیبان داشته باشید . سعی کنید اگر برنامه ای برای گردش و یا تفریح در دره های عمیق و یا مجاورت رودخانه ها دارید ، سراغ آن هایی بروید که اگر بارش باران نیز زیاد شد، خطر جاری شدن سیلاب در آن وجود نداشته باشد . اگر نسبت به آن مطمئن نیستید و گزارش هواشناسی نیز اخطارهایی راجع به وقوع سیلاب در مناطق مجاور داد، برنامه ی خود را لغو کنید . به یاد داشته باشید همیشه فرصت دارید تا از طبیعت لذت ببرید ! “

نسبت به شرایــط آب و هوایی، آگاه باشید:

 

اگر در منطقه ای تنگ و باریک، کوهنوردی می کنید ، نسبت به محیط اطرافتان و بخصوص جسم های که ممکن است با جاری شدن سیل، جان شما را تهدید کنند، آگاهی داشته باشید . تشکیل ابرهای ناگهانی در یک روز کاملا آفتابی یکی از نشانه های خطر می باشد. اگر بارش باران شروع شد و مقدار آن کم بود ، فکر نکنید که امکان وقوع سیلاب و خروش رودخانه ها وجو ندارد ! کوچکترین بارندگی نیز می تواند باعث خروش رودخانه ها و وقوع سیلاب شود .

پیش بینی سیلاب ها در دره و تنگه های عمیق ، بسیار سخت می باشد. زیرا اگر طوفانی در کیلومترها دورتر رخ دهد ، شما هیچ گونه نشانه ای از آن نخواهید دید . وقوع طوفان در هنگام جاری شدن سیلاب ، به این معنی می باشد که آب با سرعت زیادی به سمت شما حرکت می کند و شما زمان زیادی برای نجات خود ندارید . سعی کنید همیشه بدانید کجا هستید و نزدیک ترین راه های خروج و فرار را در هنگام وقوع سیل احتمالی، بشناسید .

در هنگــام وقوع سیـــل، چه کنیم ؟

 

اگر با وجود انجام اقدامات پیشگیرانه و ایمنی، باز هم گرفتار سیل شدیم، چه کنیم ؟ اگر در دره های عمیق و یا مسیر های باریک هستید، سریعا به قسمت های مرتفع برگردید. از رودخانه ها و نهرها دور شوید . اگر شرایط اضطراری می باشد، وسایل خود را رها کنید و به فکر راه فرار باشید . هیچ کوله پشتی و وسیله ای به اندازه ی جان شما نمی ارزد ! اگر در سیلاب گیر افتادید و موج های خشمگین آب شما را حرکت می داد، تلاش کنید تا دست خود را به دور درختان بلند، تیر های برق وهر چیز محکمی که می توانید به بالای آن بروید، برسانید.

اگر در دره ای عمیق بودید ، دکتر Steven Kugath پیشنهاد می کند که به نقطه ای امن از سیلاب بروید . ” سعی کنید بالاترین نقطه ای که می توانید به آن برسید را شناسایی کنید و به سرعت به آن جا بروید . بهتر است این مکان، جایی باشد که بتوانید برای چند ساعت در آن جا بنشینید، زیرا معمولا ساعت ها طول می کشد تا از حجم آب کاسته شود !

به هیچ وجه در جریان آب قدم نزنید، زیرا مدت زیادی طول نمی کشد که این جریان آب، به شدت سرعت می گیرد و حتی ماشین های سنگین را نیز با خود جابجا می کند! در شرایط اضطراری که نمی توانید به مکان های مرتفع بروید ، سعی کنید پشت و یا گوشه های دیوارهای دره و یا تنگه، پناه بگیرید . دکتر Steven Kugath می گوید که در طول وقوع سیلی مهیب در Arizona’s Antelope Canyon در دهه 90، یک مرد با انجام این کار موفق شد جان خود را نجات دهد !

اگر در هنگام جاری شدن سیــل، در حال رانندگی بودیم، چه کنیم؟

 

بر اساس آمار ترافیک شهری آمریکا، هر ساله صدها راننده در هنگام وقوع سیل، در خودروی خود غرق می شوند و جان خود را از دست می دهند ! اگر در هنگام جاری شدن سیلاب در هنگان رانندگی بودید، به هیچ عنوان سعی نکنید از چند متر آب عبور کنید . از ماشین خود خارج شوید و سریعا جایی مرتفع پناه بگیرید . اگر اتوموبیل شما در حال غرق شدن در آب و حرکت با سیلاب بود، سعی کنید یکی از پنجره ها را باز کنید و سریعا خودتان را به سقف اتوموبیل برسانید. در آنجا نیز به سرعت دنبال جسمی سخت و بلند بگردید که بتوانید دستان خود را به دور آن بگیرید.

به یاد داشته باشید 15 سانتی متر آب تا مچ پا، می تواند شما را سرنگون کند . 30 سانتی متر آب به راحتی ماشین شما را جابجا می کند و 60 سانتی متر آب نیز، آن را واژگون و غرق می سازد!

هیچ کس نمی خواهد با فکر وقوع سیلاب و یا خطر غرق شدن، سفر و صعود خود را تلخ کند! اما اگر مهارت هایی را برای فرار و نجات در هنگام وقوع سیل فرا بگیرید، می توانید از بروز حادثه هایی بسیار تلخ تر جلوگیری کنید . سعی کنید تمام نکات بالا را بخاطر بسپارید تا در هنگام وقوع سیل و وضعیت های اضطراری، از آن ها استفاده کنید .

منبع : EagleCreek

زمان مطالعه: 7 دقیقه

پیشرفت و حرکت رو به جلو در سنگ نوردی، می تواند برای بسیاری از افراد دلهره آور باشد. پیش روی در این ورزش ممکن است برای شما رفته رفته دشوارتر شود زیرا سنگ نوردی دیگر فقط به تناسب ژیمناستیکی بدن بر نمی گردد، بلکه به یک امتحان روانی و به قول معروف” کشمکش عقلی” همراه با “چالش های فیزیکی” همراه شده است. تازه واردان در این رشته ممکن است در مواجه با بعضی از صحنه ها و ریسک های موجود در سنگ نوردی سریعا غافلگیر و دلسرد شوند، اما گذر از این مقطع و ریسک پذیری می تواند دریچه ای جدید از ماجراجویی را بر روی آن ها باز کند. در این مقاله به بیان توصیه های اشتباه در سنگ نوردی پرداخته ایم. حتما بعد از این مطلب، مقاله ی دیگر ما ” 5 توصیه برای سنگ نوردان ” را مطالعه فرمایید.

ادامه‌ی خواندن→