دراین مقاله میخواهیم ابتدا ذهن شما را برای کوهنوردی وتمامی چیزهایی که باید قبل صعود بدانید آماده کنیم.ممکن است شما نیاز به برخی از آموزش کوهنوردی پایه ، قبل از صعود به محل داشته باشید که باشگاه های کوهنوردی می توانند در دوره های آموزشی این مهارت ها را یاد بدهند.
با این حال، بهتر است نکات و آموزش های زیر را بدانید:
آموزش کوهنوردی : لوازم کوهنوردی
ازمهم ترین نکات قابل توجه در کوهنوردی لوازم کوهنوردی است که از لوازم اصلی و ضروری میتوان به کیف کمکهای اولیه ،کفش ،کوله پشتی ،کیسه خواب و باتوم اشاره کرد. برای صعود مؤثر به کوه‌ها نیاز به ابزارهای متفاوتی است. البته در هر صعود بسته به نوع صعود، منطقه مورد نظر، زمان و فصل اجرای برنامه ممکن است ابزار و تجهیزات متفاوتی مورد استفاده قرار گیرد .
اصول گام برداری صحیح در کوهنوردی
با رعایت یک سری قواعد ساده می توانیم با گام برداری صحیح در کوهنوردی و تقسیم انرژی مناسب از آسیبهای رایج ورزش کوهنوردی اجتناب کنیم. خیلی از دوستان همنورد هستند که به علت رعایت نکردن همین اصول ساده، زانوهای خودشان را به دست فیزیوتراپها سپرده اند.
با خواندن مقاله اصول گام برداری صحیح در کوهنوردی با اصول و قواعد گام برداری آشنا میشوید.
تمرینات برای کوهنوردی
شاید این سوال به ذهن شما هم خطور کرده باشه ” مگر بدن شما با انجام کوهنوردی ، خود به خود تقویت و تمرین نمی بیند ؟ ” باید گفت که یک راه، همین است ، اما اگر قصد دارید که بعد از یک الی دو فصل به کوهنوردی برگردید یا دلتان می خواهد مسیر های طولانی تری را برای رسیدن به قله های بلند تر طی کنید، مطمئنا تمرین های خاص کوهنوردی، اهمیت دو چندانی پیدا می کنند
آموزش کوهنوردی : تنفس در کوهستان
باید عمیق و آرام نفس بکشید و عمل دم را از بینی انجام دهید زیرا تنفس از راه دهان باعث تشنگی و خشکی گلو و در هنگام سردی هوا باعث سرماخوردگی و چرک کردن لوزه ها می شود. توجه داشته باشید که تعداد ضربان قلب شما در دقیقه بیش از حد بال نرود، مدت استراحتهای موقت نباید بیش از ۱۱ الی ۱۵ دقیقه به طول انجامد چرا که بدن کوهنورد کم کم سرد می شود و حالت خشکی پیدا می کند. این امر، حرکت مجدد را با مشکالت روبه رو می سازد.
به سه (۳) دست لباس احتیاج دارید: یک دست مخصوص بالا رفتن ، یک دست برای ماندن در کمپ و یک دست مخصوص پایین آمدن . میتوانید آن را به ۲ دست لباس نیز کاهش دهید ، یک دست لباس برای بالا رفتن و دیگری نیز برای استفاده در محیط و پایین آمدن . اگر هوا در محیط کمپ شما سرد می شود حتما یک ژاکت و شلوار راحتی با خود بیاورید .
آموزش کوهنوردی : اصول تغذیه در کوهستان
بحث مهمی در کوهنوردی است و ﻣـﻮاد ﻏـﺬاﻳﻲ ﺑـﻪ ﺳـﻪ دﺳـﺘﻪ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ:
1.غذاهایی که ازحیوانات بدست می آیند مانند :ماهی ، گوشت ، تخم مرغ ،کره و…..
2.غذاهایی که از گیاهان بدست می آیند مانند : غلات، حبوبات ، سبزیجات ، میوه ها و….
3. ﻣﻮاد ﻏﺬاﻳﻲ ﻣﻌﺪﻧﻲ ﻛﻪ از ﻣﻮاد ﺣﻴﻮاﻧﻲ ،ﮔﻴﺎﻫﻲ و ﺟﺪاﮔﺎﻧﻪ ﻳﺎﻓﺖ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ
انواع بهداشت در کوهستان
بهداشت محیط ، بهداشت غذا ، بهداشت فردی ، بهداشت اجتماعی ، بهداشت خواب و ….
بهداشت فردی به مجموعه اقدامات و فعالیتهای اطلاق می گردد که یک فرد باید برای سالمت خود بکار بندد.با توجه به اینکه پیشگیری کم هزینه تر و راحت تر از درمان است، پس چه پسندیده است که با رعایت بهداشت ، خود را در مقابل عوارض برر وز بیماری و نیز ناتوانی هایی که در اثر آن ایجاد میشود ، مصون نگه داریم .رعایت بهداشرت فردی در محیط کوهرتان استراتژی خاصی رابا توجه به موقعیت مکانی و امکانات می طلبد که در این نوشتار سعی می گردد بهداشت اجزاء بدن بطور خالصه توضیح داده شود.
برای کوهنوردی در هرفصل نیازمند تجهیزات ،لباس مناسب آن فصل و تکنیک های تخصصی هستید.
فصل زمستان: باید در مورد بهمن ، کمپینگ زمستانی ، سرما زدگی اطلاعاتی داشته باشید هم چنین باید بدانید برای گرم ماندن باید چیکار کرد.
فصل بهار : ( خطراتی که در فصل بهار وجود دارد ،صاعقه و راه های مقابله با آن در کوهنوردی) باید با این موارد آشنا باشید و اطلاعات کاملی در موردشان داشته باشید.
فصل تابستان : به نحوه پیشگیری و درمان گرمازدگی در کوهنوردی ، لباس مناسب این فصل ،مقدار مناسب نوشیدن آب در کوهپیمایی توجه کنید.
جهت یابی در کوهستان
یافتن جهت های جغرافیایی در بسیاری از موارد کاربرد دارد. به طور مثال هنگامی که در جنگل، کوهستان و… راه را گم کرده ایم(هنر زنده ماندن در طبیعت) و یا حتی برای فهمیدن ساعت،جهت یابی لازم است.بهترین و دقیقترین روش برای تعیین جهت و مکان یابی، استفاده از GPS و قطب نما می باشد اما همیشه این ابزار، یا در دسترس نیست و یا احتمال خرابی آنها وجود دارد.
دوره آنلاین آموزش طراحی مسیر در کوهنوردی فرصتی عالی است برای یادگیری اصول و تکنیک‌های طراحی مسیرهای کوهنوردی. شما میتوانید برای شرکت در این دوره و کسب اطلاعات بیشتر به سایت برم کوه مراجعه کنید.
خطرات کوهستان
خطر عموما شرایطی است كه دراثر ضعف یا عدم تشخیص در مراحل كنترل گروه بوجود می آید. گاهی خطر به حدی پیشرفت میکند كه گروه را وارد شرایط اضطراری یا بحران میکند. لذا بایستی خطر را بدرستی شناخت و آمادگی كامل را برای مقابله بدست آورد.
مهم نیست اگر برای بار اول و یا بیستم به کوهنوردی می پردازید . داشتن چند دوست کنارتان در هنگام صعود، نه تنها باعث حمایت روحی و روانی شما می شود، بلکه در بعضی مواقع نیز ضرورت خاصی دارد .پس بهتر است بجای انفرادی ، به صورت گروهی کوهنوردی انجام بدید.
برای اینکه بتوانید ازبرنامه ی گروه ها و باشگاه های کوهنوردی مطلع شوید و در برنامه آنها شرکت کنید میتوانید به سایت https://berimkouh.com/ مراجعه کنید .
رعایت بهداشت لازمه سلامتی می باشد که در تمام مکانها و زمانها اجتناب ناپذیر است و بالطبع محیط پاک کوهستان نیز از آن مستثنی نمی باشد. بهداشت اجزاء متعددی دارد که در این مقوله جزء فردی آن مورد بررسی قرار می گیرد.
ضرورت و اهميت بهداشت :
1 پیشگیری از بیماری و حفظ تندرستی
2 ایجاد جامعه و محیط مناسب برای زندگی سالم
3 بهره گیری از محیط پاکیزه و صعود موفق در کوهستان
انواع بهداشت
بهداشت محیط ، بهداشت غذا ، بهداشت فردی ، بهداشت اجتماعی ، بهداشت خواب و …
بهداشت محيط : شامل آب ، هوا ، خاك و جانداران است.
الف( بهداشت آب )
مطمئن ترین آب آشامیدنی ، آب لوله کشی شهر است وبهتر است کوهنورد پیش از حرکت قمقمه خود را از آب تصفیه شده شهر پرکند. تمیزی یا طعم خوش آب چشمه ، دلیل سالم بودن آن نیست . بهترین روش اطمینان از سلامت آبهای سطحی و یا زیرزمینی ) چشمه ، چراه و.. ( جوشاندن آنها است. جوشاندن کافی آب باعث از بین رفتن آلودگی های باکتریایی و انگلی میشرود. یکی دیگر از روشهای گندزدایی آب اسرتفاده از قرصها یی مانند کلر یا تنتوید است. کوهنوردان باید از آلوده کردن آب های سطحی به مدفوع و زباله جلوگیری نمایند.
ب(بهداشت هوا )
اگر زباله ها و پسمانده غذاها در گوشه ای انباشته شوند ، در اثر گرما تخمیر شده و گازهای آلوده سراز تولید میکنند . سوزاندن الستیک و پالستیک نیز موجب آلودگی هوا میشود.
ج(بهداشت خاك )
مساله زباله و چگونگی دفع آن از مشکالت همیشگی کوهنوردان بوده است.توجه به نکات زیر موجرب کاهش حجم زباله میشود :
استفاده کمتر از وسایلی که نیاز به باطری دارد.
استفاده کمتر از کنسرو و ظرف های یکبار مصرف
تامین غذا از روستاها و آبادی های سر راه
مصرف خشکبار ، میوه و سبزی به یاد داشته باشید :
پلاستیک ، مواد نفتی ، فلزات ، شیشه و کاغذ را حتماً به شهر برگردانید.
برای حمل بهتر قوطی های خالی کنسرو ، باید آنها را با سنگ کوبید و پرس نمود تا حجم آنها کمتر از حجم اولیه شود.
مازاد مواد خوراکی را در محلی دور ازمنظر و مسیر عبور ، برای استفاده احتمالی حیوانات وحشی قراردهید.
د( بهداشت محیط زیست)
جانداران و گیاهان از چیدن گلها ، لگدکوب کردن گیاهان و شکستن شراخه های سبزدرختان خودداری نمایید. به تخم پرنردگان دسرت نزنید و جانوران کوچک مانند لاک پشت و … را جابجا نکنید . ترساندن ، آزردن و کشتن جانوران در شان کوه نورد نیست .
بهداشت غذا
روش های نگهداری غذا
فریز کردن سرما در کوهستان از برف ، یخ یا آب خنک چشمه یا نهرمی توان برای سالم نگه داشتن غذاها استفاده کرد. نمک سود کردن روشی که برای نگهداری انواع گوشت بکار میرود . کنسرو کردن کنسرو محصولی است که از مواد غذایی تازه ) سبزی ها و گوشت ها … ( در نوعی مایع ) معموالً آب نمک 2 تا 8 درصد ، روغن ، سس … و به روش حرارتی تهیه و در قوطی های فلزی غیر قابل نفوذ بسته بندی و نگه داری می شود .
کنسرو کردن : کنسروی باد کرده ، زنگ زده ، تاریخ گذشته ، و غیر استاندارد را نخرید و به تاریخ و طریقه مصرف درج شرده روی قوطی کنسرو توجه نمایید.
خشک کردن : بهتر است میوه و سبزی را در شهر شسته و پس از ضدعفونی برای نگهداری،آنها را در کیسه ای پارچه ای قرار دهیم . برای غذاها از ظروف دردار و مناسب قابل شستشو استفاده کنید و بهتر است درب آنها دارای واشر آب بندی باشد.
آلودگی هاي شایع مواد غذایی
نان ، شیرینی و دانه های روغنی که کامال خشک نشده اند ،سریعتر از سایر مواد غذایی به کپک آلوده میشوند. درصورت مساعد نبودن شرایط نگهداری ، شربت ها و مرباها عموما به قار )کپک( آلوده می گردند. در صورت عدم نگهداری صحیح فرآورده های شیر)به استثنای ماست( معموالً آنها به باکتری مولد بروسلوز آلوده میشود.
علائم مسموميت غذایی
تب ، سردرد، دل درد، ضعف ، تشنگی ، تهوع ، استفراغ و اسهال از علائم مهم محسوب میشود.کنسروها می تواند مسمومیت بوتولیسم پدید آورد که علائم آن دو بینی ، دشواری گفتار ، فلج عضالنی ، و خفگی است.
بهداشت فردي
بهداشت فردی به مجموعه اقدامات و فعالیتهای اطلاق می گردد که یک فرد باید برای سالمت خود بکار بندد.با توجه به اینکه پیشگیری کم هزینه تر و راحت تر از درمان است، پس چه پسندیده است که با رعایت بهداشت ، خود را در مقابل عوارض بروز بیماری و نیز ناتوانی هایی که در اثر آن ایجاد میشود ، مصون نگه داریم .رعایت بهداشت فردی در محیط کوهسرتان استراتژی خاصی رابا توجه به موقعیت مکانی و امکانات می طلبد که در این نوشتار سعی می گردد بهداشت اجزاء بدن بطور خالصه توضیح داده شود.
1 -پوست و مو
پوست بزرگترین ارگان بدن می باشد و با توجه گستردگی و شکل های متفاومت آن در قسمت های مختلف بدن بحث خاص خود را میطلبد.
الف(پوست صورت)
پوشاندن کامل پوست صورت ، تقریباً غیرممکن است زیرا ناگزیر باید اطراف چشم و بینی باز باشد.گاهی نیز در اثر شدت گرما مستور کردن صورت عملی نیست. برای حفاظت پوست صورت از آفتاب ،بهترین کار استفاده از مانع فیزیکی، مانند کلاه یا چتر میباشد.ولی چون با افزایش ارتفاع میزان اشعه ماوراء بنفش نیز افزایش می یابد و نیز بازتاب این اشعه از سطح برف و یخ چال ها صورت می گیرد ، بهتر است همزمان از کرم های ضد آفتاب که ضریب حفاظتی بالای (SPF(06 داشته باشد نیز استفاده گردد.
در محیط های سرد نیز شایسته است علاوه بر حفاظت پوست صورت با پارچه ، آن را با لایه ای مناسب از وازلین یرا گلیسرین نیز پوشاند ، تا رطوبت سطحی پوست در اثر سرما یا وزش باد از بین نرود. به خاطر داشته باشید که در این موارد استفاده از کرم هرای مرطوب کننده باعث تشدید خشکی پوست و بدتر شدن آن میگردد. به آقایان توصیه می گردد که قبل از برنامه از اصلاح صورت خودداری نمایند ، چون صورت تازه اصلاح شده نسبت به عوامل آسیب رسان حساس تر است. برای حفاظت از لب ها نیز می توان از مواد چرب کننده مخصوص Lipstick های SPF دار استفاده کرد.
ب(پوست دست )
این عضو نیز در صورت امکان باید با محافظ فیزیکی مانند دستکش پوشانده شود.توجه شود که شستسشوی مکرر دست باعث خشکی میگردد و به آن آسیب می رساند. بنابراین درمحیط کوهستان فقط در مواقع لزوم مثالً موقع صرف غذا باید دست ها را شست. درمواردی که پوست در اثر سرما یا آفتاب خشک میگردد ، وازلین یا گلیسرین بهترین انتخاب برای چرب کردن دست میباشد .
ج(پوست تنه)
بهتر است که هنگام پوشیدن لباس زیر که درتماس با پوست قرار دارد به این نکته توجه کنید که جنس لباس زیر نخی باشد تا پوست را کمتر تحریک نماید.به عنوان یک توصیه کلی به یاد داشته باشید که پوست بدن باید با مالیمت شسته شود.اقداماتی مثل کیسه کشیدن باعث از بین رفتن چربی سطح پوست شده و آن را تحریک پذیر و آسیب پذیر مینماید. پس سعی نماییرد تا شستشو با صابون گلیسیرین دار یا شامپو بدن صورت گیرد تا ضمن پاکیزه شدن ، چربی حفاظتی پوست آسیب نبیند.
د( پوست پاها)
سعی نمایید در هر فرصت ممکن پاها را از کفش درآورده و جوراب ها را خارج نمایید تا تنفس سرطحی پوسرت پرا صرورت گیرد. در هر محلی که عملی بود جوراب ها را بشویید، حتی اگر با آب تنها این عمل صورت گیرد.
ه-( مو و ناخن)
این دو عضو که از ضمائم پوست هستند نیز به مراقبت خاص خود احتیاج دارند.موها باید قبرل از برنامره شسرته شرده و بردون استفاده از وسائل خشک کننده حرارتی خشک گردند. بهتر است موها در حین برنامه کوتاه باشند تا از جذب گررد و غبرار و نیز تعریق اجتناب گردد. موها نیز باید در هر فرصت ممکن در معرض هوا قرار گیرند. البته باید در برنامه زمستانی وضعیت هوا را به خوبی مد نظر داشت تا برهنه کردن موها از زیر کاله باعث سرماخوردگی نگردد. ناخن ها نیز باید سره روز قبرل از هرر برنامه کوتاه گردند. کوتاه بودن ناخن ها از اجتماع آلودگی در زیر آنها جلوگیری مینماید.
2 -چشم :
این عضو بسیار حساس بدن ، نیاز به مراقبت خاص خود دارد . برای اجتناب از آسیب چشم از نور آفتاب ، باد ، گررد و غبرار و … باید از عینک مناسب استفاده نمود.برای حفاظت از نور آفتاب باید از عینک آفتابی مناسب که عملکرد خوبی درحفاظت ازاشعه بنفش داشته باشد) عینک هایی با UV400 ) استفاده نمود.میتوان به عینک های فتوکورمیک اشاره کرد کرده شیشه در اثر سایت اشعه تغییر رنگ داده و تیره میشود و اشعه را به خود جذب می نماید. در حین استفاده از عینک ، سایه ای بر روی چشم ایجاد گردیده و مردمک چشم گشاد میگردد و اگر عینک درجه حفاظتی خوبی نداشته باشد، این گشاد شدن مردمک راه را برای ورود بیش تر اشعه های مضر باز می نماید. به عنوان آخرین نکته باید یادآور شد که عینک بایرد شیشه بزرگ داشته باشد تا تمام چشم را پوشش دهد و مانع رسیدن اشعه اولتراویوله )UV ) به چشم گردد.
3 – دهان و دندان
بهداشت دهان و دندان از مسواك کردن با خمیر دندان مناسب شروع می گردد.بایدتوجه کرد که حداقل شب ها دندانها مسواك گردند.حتماً از نخ دندان استفاده گردد، چون مسواك توانایی تمیز کردن فضای بین دندان ها را ندارد. همچنین بهترر اسرت بعرد از مصرف شیرینی ، دهان با آب شسته شود زیرا در حین کوهنوردی هم ترشح بزا کمتر شده و هم میزان آب بزا ترشح شده کرم تر است و به همین دلیل توانایی تمیز کردن سطح دندان ها را ندارد.
4 -دستگاه تنفس
بهترین راه حفاظت از دستگاه تنفس در ست نفس کشیدن است . به این ترتیب که نفس به صورت دم عمیق و از بینی صورت گیرد که این نوع تنفس در برنامه های زمستانی و یا ارتفاعات اهمیت بیشتری دارد ، زیرا ساختمان بینی به ترتیبی است کره جریان هوا حین عبور از آن گرم می گردد و به ریه آسیب نمیرسد . درحین صعود معمولا تنفس سریعتر است ، بهتراست هر چند مدت یک بار جهت اجتناب از انباشته شدن هوا در فضاهای ریوی که باعث غیر فعال شدن حجمی از ریه میگردد ، یک دم و بازدم شدید )نفس عمیق( صورت گرفته و این هوا تخلیه گردد .
5 -دستگاه گردش خون
جهت حفظ سالمت این دستگاه گردش خون باید در طی برنامه های دراز مدت تمرینی و ورزشی بازدهی و نیز توان کاری آن را افزایش دهیم تا در حین فعالیتهای کوهنوردی که جزء فعالیتهای سنگین ورزشی طبقه بندی می گردد ، دچار مشکل و افزایش بار وارده به آن نگردیم .
6 -دستگاه ادراري
کلیه ها که وظیفه تصفیه خون از مواد زائد را دارند ، برای حفظ سالمت ، به آب و مایعات نیاز دارند تا بتوانند وظایف محوله را به خوبی انجام دهند . به همین علت باید از هر فرصتی برای نوشیدن مایعات استفاده نمایید تا فعالیت دستگاه اداری به خوبی صورت گیرد . همچنین باید ادرار حاصله را در اولین فرصت تخلیه نمود تا از انباشته شده آن در مثانه که هم باعث درد و هم باعث ته نشین شدن ذرات آن می گردد اجتناب شود . البته در برنامه هایی که آب کمی در اختیار دارید بامصرف متعادل آب می توان کلیه هرا را به شرایط موجود عادت داد .
7 -دستگاه گوارش
دومین عضو بزرگ بدن که انرژی مورد نیاز فعالیت بدن را تامین می نماید ، دستگاه گوارش است . پس حفظ سلامت آن طی انجام برنامه از هر حیث مهم است . نظر به اینکه این عضو اجزای مختلف دارد مهم ترین آنها بطرو جداگانه مورد بررسی قرار میگیرد .
الف- معده
برای حفظ سالمت معده ، ابتدا باید غذا خوب جویده شود تا به قطعات کوچکتر تبدیل گردد تا برای هضم آماده شود . همچنین به منظور فعالیت مناسب معده باید همراه غذا نوشیدنی )آب ، نوشابه و… ( مصرف نگردد . غذا در چندین وعده و با حجم کم مصرف شود .
ب- روده ها
راز حفظ سلامت روده در تخلیه کردن آن است . به ترتیبی که به محض احساس دفع ، برای تخلیه روده ها اقدام گردد . مصرف موادغذایی فیبردار مانند حبوبات ، میوه و سبزی های باعث تسریع و تسهیل در حرکات روده ها میگردد .
2 از خود گذشتگی و خویشتن داری در گروه به منظور افزایش موفقیت .
3 برخوردصمیمانه و ملایم با کوهنوردان بویژه در صعود های بلند مدت و در شرایط تنش زا .
4 احترام به اهالی بومی مناطق کوهستانی بهداشت خواب بطور متوسط 83 تا 80 سال از عمر انسان در خواب می گذرد .
خواب راحت نیاز به مقدماتی همچون لباس راحت ، کیسه خواب مناسب ، زیر انداز مناسب و دور کردن حشرات دارد . در هنگام بیخوابی می توان ازت رفنردهایی همچون شمردن ، اندیشیدن به کارهای روزانه و تمرکز فکری استفاده کرد . مصرف قرص خواب آور آخرین ترفند در مبارزه با بی خوابی است که آن هم باید حتما با صلاحدید پزشک گروه باشد . روی صورت خود را در هوای سرد بپوشانید و از گوشی مناسب برای جلوگیری از ورود حشرات در اقلیم گرم یا مرطوب استفاده کنید.
گذر از رودخانه های مسیر ، یکی از مهم ترین مهارت هایی می باشد که یک کوهنورد می تواند آن را یاد بگیرد. در این مقاله قصد آشنایی شما با این مهارت را داریم و آن را به 4 قسمت زیر تقسیم می کنیم :
از کجا باید کارمان را شروع کنیم ؟
آمادگی برای گذر از رودخانه
تکنیک های گذر از رودخانه
بدترین حالت ممکن !
از چه قسمتی وارد آب شویم ؟
بیشتر اوقات، اکثر کوهنوردان با بی توجهی به این موضوع، نزدیک ترین راه را برای ورود به آب انتخاب می کنند. در اکثر مواقع این نزدیک ترین راه، محل برخورد مسیرتان با رودخانه می باشد . سعی کنید کمی فکر کنید و گزینه های پیش روی خود برای گذر از رودخانه را بررسی کنید.
چه گزینه های را مورد بررسی قرار دهیم ؟
سرعت و عمق رودخانه :
اگر سرعت حرکت آب ها سریع بود و عمق آن نیز به بالاتر از زانو های شما می رسید ، ورود شما به آب خطرناک خواهد بود ! اگر عمق آن به بالاتر از زانو های شما می رسید و جریان آن هم سریع بود ، شاید بهتر باشد مسیر ورودتان به آب را تغییر دهید و یا مدتی در این محیط کمپ کنید و ساعتی بعد تلاش کنید. به یاد داشته باشید اگر با رودخانه ای سرو کار دارید که قسمت اعظم آب آن از طریق آب شدن برف ها تامین می شود ، گذر از آن در اول صبح بسیار آسان تر خواهد بود ، زیرا در طول روز و گرم تر شدن هوا ، حجم بیشتری از برف ها آب می شوند و حجم آب بسیار بیشتر خواهد شد.
عرض رودخانه :
به طور کلی برای ورود به رودخانه باید به دنبال نقطه ای باشید که عرض آن زیاد ، عمق آن کم و دارای نقاطی برای ورود و خروج آسان از آب باشد . به هیج وجه سراغ نقاط باریک رودخانه نروید زیرا در اکثر مواقع شدت جریان آب در این نواحی بسیار زیاد است .
نقطه پایانی روخانه :
وقتی موارد بالا را بررسی کردید، نوبت به مشخص کردن نقطه پایانی رودخانه می باشد. . اگر نقطه پایانی آن به آبشار ها و یا سرازیری های بلند ختم می شد و شدت جریان آب نیز زیاد بود ، شاید بهتر باشد از این کار صرف نظر کنید.
شرایط بستر رودخانه :
اکثر بستر رودخانه ها ناهموار می باشند . قبل از ورود به آب ، توقع رویایی با موانع بسیار و گودال هایی در بستر رودخانه را داشته باشید . اگر سرعت آب زیاد ، رنگ آن تیره و زباله و باقیمانده های زیادی در سطح آن دیده می شد، یا گذرتان را به زمانی دیگر موکول کنید و یا به دنبال نقطه ای دیگر برای ورود باشید.
صبر پیشه کنید :
اگر تمام موارد بالا را به دقت بررسی کردید و هنوز هم همراه همنوردان خود برای گذر از رودخانه شک دارید ، شاید بهتر باشید کمی صبر به خرج دهید . مدتی در این نواحی کمپ کنید و منتظر کاهش سرعت آب بمانید .
آمادگی برای ورود به آب :
ایمنی :
علاوه بر جمع کردن وسایل در کوله پشتی و یا کیسه های فشرده ساز ، بهتر است تا تمام وسایل الکترونیکی و با ارزش خود را در یک کیسه ی کوچک ضد آب دیگر ذخیره کنید. قبل از ورود به آب ، لاینر خود را گره بزنید و یا با یک بند پلاستیکی کاملا محکم کنید . اگر این کار را دست انجام دهید ، در بدترین حالت ممکن ( در ادامه مقاله به آن اشاره خواهیم کرد ) نیز ، هوای ذخیره شده در آن به آن حالت شناور خواهد داد .
کاهش مقاومت :
از پوشیدن دامن و یا شلوار های گشاد پرهیز کنید . لباس های خود را دربیاورید و با یک لباس زیر وارد آب شوید . به طور کل ، باید از هرچیزی که میزان مقاومت شما در آب را افزایش می دهد ، دوری کنید. اگر از کیسه خواب و یا تشک های جمع شوند استفاده می کنید و آن را در قسمت بیرونی کوله پشتی خود جای می دهید ، بهتر است قبل از ورود به جریان های شدید ، بجای قسمت های زیرین آن ها در قسمت بالایی ذخیره کنید .
کفش های خود را به پا داشته باشید :
اگر جریان آب شدید و عمق آن نیز زیاد بود ، کفش های خود را به پا داشته باشید . درست است که کفش های شما خیس آب می شوند ، اما پوشیدن کفش ها باعث افزایش کشش ، استحکام و محفاظت بیشتر از پاهایتان می شوند.
بند های کوله پشتی :
دو انتخاب پیش روی شما می باشد . شل کردن بند ها و یا باز کردن کامل سگک ها . زمانیکه قصد گذر از آب های سریع و بستر های ناهموار دارید ، باید تعادل خود را افزایش دهید . ( حمل یک کوله ی سبک وزن به شما کمک خواهد کرد ) اگر تمام سگک های کوله پشتی را باز کنید ، هنگام گذر از آب ، تعادل شما به دلیل وزن کوله پشتی کاهش می یابد . ما پیشنهاد می کنیم کوله پشتی را همچنان روی شانه های خود داشته باشید اما مقداری بند های شانه ، سینه و کمربند آن را شل کنید. حواستان باشید آن را بیش از حد شل نکنید زیرا این کار نیز باعث کاهش تعادل شما در جریان آب خواهد شد.
تکنیک های عبور از رودخانه :
برای افزایش بالانس و تعادل خود در گذر از رودخانه های خروشان ، به یک و یا دو جفت ” پای اضافه ” در قالب باتوم های کوهنوردی و یا چوب های محکم نیاز خواهیم داشت . در این قسمت به تکنیک سه پایه ( یک باتوم کوهنوردی ) اشاره خواهیم کرد ، اما تمامی موارد ذکر شده در تکنیک چهار پایه ( دو باتوم کوهنوردی ) قابل استفاده خواهد بود .
تکنیک سه پایه و یا چهارپایه :
وارد جریان آب شوید . از باتوم کوهنوردی خود برای افزایش تعادل کمک بگیرید . با دو دست خود محکم آن را بگیرید .
روی زانوهای خود خم شوید و کمی بدن خود را سمت آب های پیش رو کج کنید . چوب و یا باتوم کوهنوردی شما به عنوان وسیله ای برای افزایش اصطکاک شما با بستر رودخانه باید کاملا در جلوی شما قرار گرفته باشند . درست مثل کشتی گیر های ژاپنی که تلاش می کنند مرکز جاذبه خود تا حد امکان کاهش دهند.
در همین حالت سه پایه خود ، سعی کنید به سمت جلو قدم بردارید . اگر دوست دارید سرعت خود را افزایش دهید کمی به سمت پایین رودخانه زاویه بگیرید . این بدین معنی می باشد که بجای قدم گذاشتن در جهت مخالف آب ، در جهت موافق آن حرکت کنید.
با هر قدم ، از سفت بودن جای پاهای خود مطمئن شوید . گرفتی پا ها یکی از مهم ترین عوامل سقوط در آب و غرق شدن می باشد. چوب و یا باتوم کوهنوردی به عنوان یک عمق سنج و تثبیت کننده تعادل در جلوی شما قرار گرفته است . به طور پیوسته حرکت کنید اما هیچ گاه عجله نکنید ( علی الخصوص اگر با صخره های ناهموار در بستر رودخانه سر و کار دارید ! )
اگر به جایی در رودخانه رسیدید که احساس می کردید ادامه کار خطرناک می باشد ( عمق و سرعت آب بیشتر از چیزی می باشد که فکر می کنید ) به هیچ عنوان برای بازگشت خود و انتخاب نقطه ای دیگر برای ورود تعلل نکنید ! ( یا شاید هم بخواهید کمی صبر کنید تا از سرعت آب کاسته شود )
عبور گروهی از آب :
اگر گذر از آب را دشوار می بینید و به صورت گروهی نیز کوهنوردی می کنید ، چند انتخاب متفاوت پیش روی شماست :
هر یک از اعضا به صورت جداگانه وارد آب شوند :
در این حالت به شما توصیه می کنیم تا همنوردان شما به صورت نوبتی در انتهای روخانه قرار بگیرند تا اگر حادثه ای پیش آمد ، با یک طناب ، باتوم کوهنوردی و یا تکه چوب به شما کمک کنند. باتجربه و قوی ترین فرد گروهتان باید به عنوان اولین نفر وارد آب شود تا امن ترین مسیر گذر را به شما معرفی کند .
تمام اعضا با یکدیگر وارد آب می شوند :
در این حالت ، همنوردان شما با گرفتن کمربند و یا بند های شانه دیگری ، تعادل و حمایت بیشتری به یکدیگر می بخشند . گروه شما باید به صورت خطی موازی که کمی به سمت انتهای رودخانه زاویه گرفته است واردآب شود . همچنین قوی ترین و سنگین ترین همنورد شما باید به سمت بالای رودخانه و نزدیک به سرچشمه قرار گرفته باشد.
بدترین حالت ممکن !
در شرایطی که در آب سقوط کردید و کنترلی در حرکت خود نداشتید ، چه باید بکنید ؟
خونسردی خود را حفظ کنید :
بعد از سقوط در آب ، اولین دغدغه شما ، رسیدن صحیح و سالم به ساحل می باشد. سعی نکنید با فکر کردن به گم شدن وسایل و یا خیس شدن آن ها شرایط روحی خود را بدتر کنید . بعد از بیرون آمدن از آب زمان زیادی برای فکر کردن راجع به این موارد دارید .
آیا باید کوله پشتی خود را حفظ و یا رها کنیم ؟
اگر در آب سقوط کردید و به سمت انتهای رودخانه در حال حرکت بودید ، یا به سرعت کوله پشتی خود را باز کنید و یا آن را به منظور شناوری جلوی سینه ی خود قرار دهید . تنها جایی که نمی خواهید کوله پشتی را در حالت سقوط با خود داشته باشید ، روی شانه های شما می باشد زیرا با این کار باعث افزایش وزن خود و غرق شدن خود می شوید . به طور کلی دو پیشنهاد در این حالت وجود دارد :
کوله پشتی خود را حفظ کنیم:
مزیت نگه داشتن کوله پشتی این است که هوای ذخیره شده در کیسه های داخل کوله پشتی ، به شما حالت شناور می دهد . چیزی مثل جلیقه نجات ! نکته ی منفی راجع به آن این است که در این حالت تنها با یک دست می توانید شنا کنید و کارتان برای رسیدن به ساحل سخت تر خواهد شد .
کوله پشتی خود را رها کنیم :
اگر کوله پشتی خود را رها کنید ، آز آنجایی که دو دست آزادانه دارید خیلی راحت تر به سمت خشکی شنا خواهید کرد . نکته منفی راجع به این انتخاب این است که بسته به شرایط بستر و موانع رودخانه ، شانس کمتری برای پیدا کردن دوباره کوله پشتی خود خواهید داشت . اگر به صورت انفرادی کوهنوردی می کنید و تمام تجهیرات و مواد غذایی شما داخل کوله پشتی قرار دارد ، به شما توصیه می کنیم برای بقا در کوهستان ، کوله پشتی خود را حفظ کنید.
انتخاب ما ؟ :
خود من نیز سعی میکنم در این حالت ، کوله پشتی خود را حفظ کنم مگر اینکه جریان آب بسیار شدید و انتهای رودخانه نیز به آبشار و سرازیری های خطرناک ختم شود . در چنین شرایطی ، مطمئنان شانس بیشتری برای زنده ماندن با رها کردن کوله پشتی و شنا کردن با دستان آزاد خواهم داشت .
جایگیری :
اگر جریان آب بسیار شدید می باشد و رسیدن به خشکی را از گزینه های پیش رو نمی دانید ، سعی کنید روی کمر خود شناور شوید و پاهای خود را به سمت انتهای رودخانه دراز کنید . در این حالت اگر صخره و یا موانعی پیش روی شما می باشد ، پاهای شما به عنوان محافظی برای صورت شما عمل خواهند کرد و شانس بیشتری برای زنده ماندن خواهید داشت .
خشکی:
به محض اینکه به خشکی رسیدید ، اولین اولویت شما گرم و خشک شدن می باشد. چند شنا و پروانه انجام دهید تا گرمای بدنتان بازگردد . اگر هنوز کوله پشتی را با خودتان دارید ، سعی کنید لباس های خیس را با لباس های خشک تعویض کنید .
اگر کوله خود را رها کردید ،سعی کنید پس از رسیدن به خشکی دنبال آن بگردید ، اما اگر در پیدا کردن آن ناموفق بودید ، بسته به وضعیت مسیر و دور بودن شما از دیگر کوهنوردان و مردم ، اولین هدف شما ، روشن کردن آتش برای گرم ماندن و خشک کردن لباس هایتان می باشد. توجه داشته باشید که اگر کبریت و فندک خود را درون کوله پشتی قرار داده اید و به صورت انفرادی نیز کوهنوردی می کنید ، شاید روشن کردن آتش برایتان مقدر نباشد . در این حالت بهتر است در اولین فرصت برای رسیدن به دیگر کوهنوردان و امداد کوهستان تلاش کنید. اگر به صورت گروهی صعود می کنید ، خیلی راحت از دیگر همنوردان خود لباس خشک قرض بگیرید و آتش درست کنید .
بهترین دستکش ها برای کوهنوردی ، دستکش های مقاوم و با کیفیتی هستند که در طول صعودتان دست شما را گرم و خشک نگه می دارند. به همین دلیل به شما توصیه می کنیم که حداقل سه نوع دستکش متفاوت در لیست تجهیزاتتان داشته باشید ! در این مقاله، 3 نوع مختلف دستکش ها را بررسی خواهیم کرد و کاربرد هرکدام را در آب و هوای مختلف توضیح خواهیم داد.
برای آب و هوای سرد ، سراغ دستکش های ضخیمی بروید که از دستان شما در برابر سرمازدگی محافظت کنند. متاسفانه اکثر کوهنوردان در آب و هوای سرد، فقط سراغ پوشش های بدنی می روند و خیلی راحت از دستان خود غافل می شوند ! دستان شما یکی از مهم ترین و کاربردی ترین اعضا در صعودتان می باشد . معمولا همه ما زمانی که بحث پوشش مناسب در برابر سرما باشد، فکرمان به سمت کلاه و کاپشن و شلوار مناسب معطوف می شود ، اما به هیچ وجه نباید اهمیت گرم بودن دستان در آب و هوای سرد را نادیده گرفت.
به یاد داشته باشید اگر دستان شما سرد و بی حس شود ، انگشتان شما اجازه ی عوض کردن لباس ، باز کردن بطری آب و یا پهن کردن نقشه برای بررسی موقعیتتان در کوهستان را به شما نخواهند داد و تمام این ها کافی است که جان شما در کوهستان در خطر آسیب پذیری قرار بگیرد و یا دست کم لذت و هیجان از آن گرفته شود ! پس حتما دستان خود را با دستکشی مقاوم گرم نگه دارید.
سعی کنید چند جفت دستکش مختلف با خود داشته باشید تا در صورت نیاز خیلی راحت آن ها را با یکدیگر تعویض کنید.
سبک ترین دستکش ها، دستکش های بدون انگشت هستند ! با استفاده از این دستکش ها :
انگشتان شما برای کنترل ، گرفتن و برداشتن باتوم های کوهنوردی ، بستن بند کفش و زیپ ها کاملا آزاد هستند . این در حالی است که مچ و باقی دستان شما کاملا گرم می ماند.
خیلی راحت با وصل کردن انگشتان به دستکشی کامل تبدیل می شوند که گرما را به انگشتان شما باز می گردانند. ( اما قادر نخواهید بود از انگشتان خود استفاده کنید زیرا دستکش، دست شما را به دو قسمت انگشتان و شست تبدیل شده است )
معمولا خود من سعی می کنم بجای استفاده از دستکش های یکسره، از دستکش های سبک پشمی استفاده کنم. این دستکش ها بسیار سبک هستند و جای کمی نیز در کوله پشتی می گیرند. همچنین یکی از گرم ترین دستکش های کوهنوردی نیز می باشند.
به یاد داشته باشید که حتی صعود در یک روز گرم تابستانی، با افزایش ارتفاع ، می تواند تبدیل به آب و هوای طوفانی و سرد شود . پس حتما یک لایه پوششی جداگانه برای بدن و دستان خود داخل کوله پشتی قرار دهید و زمانیکه حس کردید وزش باد ها بیشتر شده است آن ها را به تن کنید ( علی الخصوص زمانیکه بدن شما از مسیر قبلی تعرق زیادی کرده است )
نکته : توجه داشته باشید که این دستکش ها ضد آب نیستند و فقط برای محیط های سرد و بدون ریزش باران مناسب می باشند.
اگر می خواهید دستکشی مقاوم و با تمام امکانات از جمله توانایی کار با تلفن همراه و صفحه ی جی پی اس داشته باشید ، باید مقداری بودجه خرید خود را افزایش دهید.
دستکش های فیبر طبیعی :
دستکش هایی با جنس پشم صاریغ در بازار وجود دارد، اما اگر در نیوزلند زندگی نمی کنید، احتمالا تا بحال چیزی راجع به آن نشنیده باشید !
از دیگر انتخاب های پشم طبیعی می توان به دستکش های پشم آلپاکا اشاره کرد .
اهمیت استفاده از دستکش ها در آب و هوای سرد و طوفانی :
معمولا همه ما در فصل بهار و پاییز سعی می کنیم تا بدنمان را از سرما محفوظ نگه داریم و در عین حال علاقه ای به حمل وزن اضافه در کوله پشتی و یا روی دستان خود نداریم !
در صورت احساس سرما در ارتفاعات سریعا دستکش های خود را بپوشید زیرا :
دمای بدن شما در حال کاهش می یابد و با پوشیدن دستکش ، گرمای دستانتان حفظ می شود. ( همچنین در صورت به همراه داشتن کلاه ، حتما در این مواقع از آن استفاده کنید )
پوشیدن دستکش از بی حس شدن ، خشک شدن و ترک خوردگی دستانتان جلوگیری می کند .
همچنین شما می توانید با مراجعه به نقشه های توپوگرافی و یا جی پی اس ها از سرد شدن و طوفانی بودن بعضی از نقاط مسیرتان اطلاع پیدا کنید تا با آمادگی بیشتری در مسیرتان قدم بردارید .
سعی کنید دستکش های را در جایی قرار دهید تا به راحتی به آن دسترسی پیدا کنید، مثل جیب های کت و یا جیب بالایی کوله پشتی که همنورد شما به راحتی بتواند آن را در اختیار شما قرار دهد.( با اینکار نیازی به توقف نیست و بدن شما گرمایی از دست نخواهد داد ! ) این مورد را به یاد داشته باشید تا گرمای بدنتان، برای توقف و زیر و رو کردن کوله پشتی تلف نشود !
چرا دستکش های یکسره برای کوهنوردی مناسب نیستند ؟
از نظر ما دستکش های یکسره کارایی چندانی برای کوهنوردی ندارند ! این دستکش های انگشتان شما را به دو قسمت انگشتان میانی و شست شما تقسیم می کنند و گرفتن باتوم کوهنوردی، پوشیدن لباس ، استفاده از تجهیزات و … را بسیار سخت می کنند .
تنها مورد استفاده از این دستکش ها در آب و هوای بسیار سرد می باشد. در این مواقع با پوشیدن این دستکش ها ، انگشتان خود را مجبور می کنید تا با کنار یکدیگر قرار گرفتن ، گرمای بیشتری حفظ کنند. ( سعی کنید قبل از پوشیدن این دستکش ها ، تمام کارهای خود از قبیل کار با جی پی اس ، تعویض لباس و .. را انجام دهید . )
همچنین اگر در کیسه خواب احساس سرما می کنید و خوابتان نمی برد، این دستکش ها را به دست کنید. با این کار گرما به دستان شما باز می گردد و خیلی زود بدن شما در حالت آرامش و خواب قرار می گیرد. علاوه بر این، این دستکش ها از دستان شما در برابر صخره ها و دیگر موانع مسیر به خوبی محافظت می کنند.
استفاده از دستکش ها برای محافظت در برابر نور خورشید :
اگر حقیقت را بخواهید خود من نیز تا چند سال پیش استفاده از دستکش ها برای دفع اشعات مضر خورشید را باور نمی کردم ! این تا زمانی بود که مجبور شدم پس از تغییر رنگ دانه ها و ایجاد لکه روی صورت و دستانم به دکتر پوست مراجعه کنم ! حالا خود من یکی از طرفداران سرسخت پوشیدن دستکش های سبک، بدون انگشت و رنگ روشن در صعود های تابستانی هستم !
استفاده از دستکش ها برای دفع نور خورشید درست مثل استفاده از کرم ضد آفتاب برای صورت می باشد ! آیا تا بحال متوجه پاک شدن کرم ضد آفتاب از صورت خود شده اید ؟ آیا بعد از پاک شدن آن، دوباره از کرم های ضدآفتاب استفاده کرده اید؟ اگر جوابتان منفی است پس حتما از کلاه لبه دار و دستکش های سبک در صعود های تابستانی استفاده کنید .
چند نکته دیگر برای خرید دستکش های کوهنوردی :
اگر به تازگی کوهنوردی در آب و هوای سرد را شروع کرده اید و قصد اقامت شبانه در کمپ ندارید، می توانید از دستکش های متفرقه و ارزان قمیت استفاده کنید. اما به یاد داشته باشید جنس، نوع دوخت و مقاومت این دستکش ها بسیار پایین می باشد.
اگر قصد صعود به مناطقی دارید که راجع به آب و هوای آن شناخت دقیقی ندارید و یا قصد دارید حداقل یک شب در این آب و هوای نامخشص کمپ کنید ، حتما سراغ برند های معتبر و با کیفیت بروید . جدا از نوع و برند دستکش، حتما بررسی کنید تا دستکش شما با موارد زیر تطابق داشته باشید:
سایز مناسب با دستان شما
وجود بندهایی برای سفت تر کردن دستکش و گرم ماندن بیشتر دست
ضخامت کافی تا از داغ شدن و یا سرد شدن دستان شما جلوگیری کند.
جنس کف دست دستکش از مواد مصنوعی با کیفیت باشد تا هنگام دست گرفتن باتوم کوهنوردی و یا تجهیزات عکاسی پاره نشود.
ضد تعرق بودن و خراشیدگی پوست
بند های مچ برای جلوگیری از خارج شدن دستکش از دستان
دستکش ها صمیمیت درکوهنوردی را دوچندان می کنند !
اگر به تازگی با چند همنورد تازه کار، کودکان و یا افرادی که نمی شناسید صعود می کنید، سعی کنید چند جفت دستکش اضافه با خود داشته باشید تا زمانیکه به آن ها نیاز پیدا کردند، در اختیارشان قرار دهید . به آن ها یاد دهید که دستکش های عضوی جداناپذیر در پوشش های کوهنوردی و بهترین روش برای مقابله با سرمازدگی در زمستان می باشند. خیلی زود صمیمیت بین شما دوچندان خواهد شد و مسیر صعودتان را در پیش خواهید گرفت !
انتخاب تجهیزات و پوشش مناسب در فصل بهار به دلیل تغییرات آب و هوایی سریع و وضعیت متنوع جاده ها، اهمیت دو چندانی دارد. جدا از اینکه در کجای دنیا قصد کوهنوردی دارید ، فصل بهار در همه جای دنیا پیام آور باد و طوفان های شدید ، بارش های رگباری ، گل و لای در مسیر و مه می باشد.
در این مقاله قصد داریم تا شما را با پوشش و تجهیزات مناسب کوهنوردی در فصل بهار آشنا کنیم . با ما همراه باشید.
چکیده مطلب :
لیست تجهیزاتی که در فصل بهار برای کوهنوردی احتیاج خواهید داشت:
پوشش لایه ای درکوهنوردی( پوشش بیرونی باید ضد آب باشد )
بوت های ضد آب
باتوم های کوهنوردی
غذا با کالری بالا
آب ( در صورت وجود آب در مسیر، چند بطری آب و چند قرص تصفیه آب به همراه داشته باشید)
در ادامه مقاله ، وارد جزئیات تمام موارد خواهیم شد.
لیست تجهیزات کوهنوردی در فصل بهار : اصول اولیه
راحتی، ایمنی و لذت از اصول اولیه و اساسی کوهنوردی در فصل بهار هستند ! برای شروع کار، از راحتی و ایمنی شروع خواهیم کردو در پایان هم لذت و سرگرمی را به آن اضافه می کنیم. بالاخره در هر فعالیتی باید ” لذت و سرگرمی ” نیز وجود داشته باشد !
برای شروع لیستمان ، به چند مورد تجهیزات اساسی در آب و هوای سرد و خنک اشاره خواهیم کرد.
اصول اولیه برای کوهنوردی لذت بخش در فصل بهار :
اگر شما جزو آن دسته از افرادی باشید که در تمام طول سال کوهنوردی می کنند،احتمالا با آب و هوای سرد و خنک فصل بهار کاملا آشنایی دارید. اما اگر تنها در فصلی خاص کوهنوردی می کنید و برای اولین بار می خواهید کوهنوردی در فصل بهار را تجربه کنید، حواستان باشد که با آب و هوای سرد و طوفان های شدید در مسیر متعجب نشوید ! ( مخصوصا در مکان هایی که توسط درختان سبز احاطه شده اند و یا ابرهایی نزدیک به زمین مشاهده می کنید )
همچنین شاید برایتان جالب باشد با هر 1000 فیت افزایش ارتفاع ( 304 متر ) ، دمای هوا 3.5 درجه کاهش می یابد. پس این نکته ها را به خوبی به خاطر بسپارید تا هم از لحاظ فیزیکی و هم روانی آمادگی رویارویی با شرایط جوی فصل بهار را داشته باشید.
نکته ی آخر، نوسانات دمایی در فصل بهار و رطوبت شدید آن می باشد. برای حل این مشکل، باید سراغ پوشش های خود برویم !
پوشش راحت برای کوهنوردی در فصل بهار :
توصیه ما برای پوشش مناسب در فصل بهار ، انتخاب پوشش لایه ای ( حداقل 3 لایه ) می باشد. لایه ی اولیه ، لایه میانی و لایه ی بیرونی .
لایه اولیه : نیازی به لباس های زیر بلند نیست اما سعی کنید یک جفت ساق پوش و یک لباس زیر راحت داتشه باشید . اگر احساس می کنید نیازی به پوشیدن ساق پوش ندارید و از ناحیه پاها ، احساس سرما نمی کنید ، می توانید از پوشیدن آن ها صرف نظر کنید.
لایه میانی : یک تی شرت ویا پیراهن که رطوبت را به خوبی جذب می کند و یک شلوار نایلونی ضد آب. سعی کنید یک سویشرت و یا هودی پشمی نیز در کوله پشتی خود در صورت کاهش شدید دما با خود داشته باشید .
لایه بیرونی : یک کاپشن ضدآب و یک شلوار بارانی اضافه در کوله پشتی خود داشته باشید .
تجهیزات یدکی با خود داشته باشید !
اگر سرمایی هستید ، حتما قبل از صعودتان یک دستکش و کلاه پشمی نیز به لیست پوشش های خود اضافه کنید و زمانیکه که در مسیر توقف کرده اید و بدنتان تحرکی ندارد ، کلاه و دستکش های پشمی را به تن کنید. همچنین برای گرم ماندن بالاتنه خود ، سراغ یک جلیقه ضخیم بروید و هر زمانی احساس گرما کردید به راحتی آن را در آورید.
پوشش های ضدآب برای بدن ، کوله پشتی و وسایل الکتریکی خود را فراموش نکنید. به محض اینکه اولین قطره باران را روی پوست خود حس کردید، سریعا جایی توقف کنید و پوشش های ضد آب را رو کوله پشتی و بدنتان بکشید. کلاه خود را نیز فراموش نکنید.
اصول ایمنی برای کوهنوردی در فصل بهار :
اکثر مواقع در صعودتان در فصل بهار، شاهد آب شدن برف های زمستان و ریزش باران خواهید بود. این بدین معناست که پاهای شما اکثرا خیس خواهد بود و در مسیرتان شاهد گل و لای و لجن زار ، ریزش کوه ، فرسودگی سنگ ها ، سطح لیز جاده و بعضا صعب العبور بودن بعضی از آن خواهید بود .
برای جلوگیری از خیس شدن پاهایتان، سراغ کفش و بوت های ضد آبی بروید که تا ساق پا بالا می آیند. همچنین گترهای کوهنوردی، از شلوار و کفش های شما در برابر گل و لای و برف ها حفاظت می کنند. ( در مواجه با گل و لای ، سعی کنید از دور زدن آن جلوگیری کنید و با بوت های خود به صورت مستقیم از روی آن رد شوید. با دور زدن و رد شدن از کنار گل و لای ها ، حجم آن را گسترش می دهید ! )
زنجیر کفش های کوهنوردی را فراموش نکنید و در صورت نیاز حتما آن ها را به بوت های خود متصل کنید. اگر قصد صعود به مناطقی دارید که حشرات زیادی در آن نقطه ساکن هستید ، حتما یک قوطی حشره کش نیز با خود بیاورید. همچنین به علت وزن ناچیز پشه بند ها ، حتما یکی از آن ها را در کوله پشتی خود داشته باشید تا اگر قصد خوابیدن در طبعیت باز را داشتید ، بدون آزاد و اذیت حشرات این کار را انجام دهید.
عبور از رودخانه و آب ها :
قبل از صعودتان در فصل بهار، یک نقشه کلی از مسیرتان تهیه کنید و رودخانه های بدون پل و منطقی که نیاز به عبور از آب دارید را مشخص کنید. همیشه از لحاظ روحی و روانی آماده رویارویی با پل های فرسوده و صعب العبور باشید. به یاد داشته باشید اگر در نقشه شما نیز وجود پل تایید شده بود، این بدین معنا نیست که این پل هنوز کارایی قبل را داشته باشد !
اگر تجربه کافی ندارید و می خواهید از یک رودخانه خروشان عبور کنید ، به یاد داشته باشید که با هر بار قدم زدن در این آب های خروشان ، خودتان را در معرض غرق شدن قرار خواهید داد ! اگر مجبور به این کار هستید، حتما از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید تا تعادلتان را در مسیر افزایش دهید. همچنین اگر احساس می کنید برای عبور از این آب های خروشان تجربه کافی ندارید ، خیلی راحت مسیر خود را بازگردید. نقشه خود را باز کنید و روخانه را علامتگذاری کنید. هر گاه احساس کردید مهارت و تجربه ی کافی برای عبور از این رودخانه ها را بدست آوردید ، دوباره این مسیر را انتخاب کنید.
برای افزایش مهارت در عبور از رودخانه ها ، از آب های کم عمق شروع کنید و کم کم سطح آن ها را برای عبور افزایش دهید. به یاد داشته باشید که یکی از مهم ترین موارد در عبور از رودحانه ها ، تخمین عمق و قدرت آب می باشد.
چند مورد ایمنی دیگر :
در فصل بهار، به علت بلند بودن روزها و متغیر بودن دما، صعود شما بیشتر و مقداری نیز سخت تر خواهد شد، پس به فکر آوردن غذا و آب بیشتری با خود باشید. همچنین باید مهارتی هرچند اندک در اندازه گیری دما و آب و هوا داشته باشید .
به یاد داشته باشید ممکن است در شروع صعودتان در فصل بهار، هوا آفتابی و صاف باشید اما به محض اینکه چند کیلومتر پیاده روی کردید و وارد مناطق کوهستانی شدید، هوا به سرعت ابری و بارانی شود. حتما قبل از صعودتان، گزارش های هواشناسی را بررسی کنید. هم چنین با مراجعه به سایت هواکوه می توانید از آخرین وضعیت آب و هوایی کوه ها با خبر شوید.
لذت کوهنوردی در فصل بهار :
حالا وقت آن رسیده است تا مقداری لذت و سرگرمی را نیز به لیست تجهیزات مورد نیاز خود برای صعود در فصل بهار اضافه کنیم ! بهار فصل زنده شدن دوباره طبعیت می باشد. پس سراغ طبیعت گردی بروید و از زیبایی های خلقت استفاده کنید. همچنین این فصل، فصل جفت گیری حیوانات نیز می باشد، پس حواستان به حیوانات کوچکی که تازه متولد شده اند نیز باشد.
سعی کنید یک لیست راهنما از گیاهان و جانواران آن منطقه تهیه کنید . آن ها را در مسیرتان شناسایی کنید و با مراجعه به لیست راهنما، اطلاعاتی مفید راجع به آن ها مطالعه کنید . همینطور سعی کنید مقداری از وقتتان را نیز به هوا خوری در طبیعت، گوش کردن به موسیقی و شاید یک ضیافت ساده در کنار دوستانتان اختصاص دهید !
روی یک صخره بشینید و مقداری ذهنتان را آزاد کنید. ده دقیقه سکوت کامل در طبعیت را به همه شما کوهنوردان توصیه می کنیم ! همچنین پیدایش رنگین کمان در طبعیت یکی از محتمل ترین پدیده های آسمان است . پس حتما یک دوربین عکاسی با خود داشته باشید تا این مناظر زیبا را ظبط کنید. حواستان باشد حتما یک قاب ضد آب و ضربه گیر برای دوربین و گوشی خود تهیه کنید.
موارد دیگر برای راحتی و ایمنی بیشتر در مسیر :
هر کوهنوردی ، ممکن است یک لیست از تجهیرات مهم برای احساس راحتی و ایمنی بیشتر در مسیر با خود داشته باشد. حتما آن ها را به کوله پشتی خود اضافه کنید ، اما حواستان به وزن کوله پشتی نیز باشد !
مثال :
شاید از آن دسته افرادی باشد که یک صندلی تاشو برای کمپ با خود می آورید ! درست است که مقداری به وزن کوله پشتی اضافه می کنید اما اگر احساس راحتی بیشتری می کنید حتما آن را به کوله پشتی خود اضافه کنید ! ( همچنین می توانید از بالشتک های بادی برای استراحت روی سنگ و محیط ناهموار کمپ استفاده کنید. )
شاید دلتان می خواهد یک فلاسک چای و یا قهوه داغ نیز با خود داشته باشید تا اگر احساس سرما کردید ، سریعا سراغ آن ها بروید.
تغذیه برای صعود :
شاید تعجب کنید که بدن شما چه مقداری کالری برای ثابت نگه داشتن دمای بدنتان می سوزاند ! همین سوزاندن کالری بدن، هرلحظه شما را گشنه تر می کند ! پس به فکر یک ناهار مقوی و مفصل باشید. همچنین در مسیر کوهنوردی، چند خوراکی انرژی زا و مقوی نیز با خود داشته باشید ، مثل شکلات ها و آبنبات های انرژی زا. هرگاه احساس گشنگی و خستگی کردید، یک آبنبات کوچک را درون دهان خود بگذارید و با راه خود ادامه دهید تا به زمان ناهار برسید.
حداقل یک لیتر آب برای صعود روزانه خود کنار بگذارید و هر گاه احساس تشنگی کردید از آن استفاده کنید . اگر منابع آبی در مسیر شما وجود دارد، می توانید مقداری کمتری آب با خود داشته باشید و بجای آب، چند بطری خالی با خود داشته باشید . ( حتما آب را تصفیه کنید )
به یاد داشته باشید تا با نوشیدن آب در هوای گرم ، خطر گرمازدکی را به شدت کاهش می دهید. سعی کنید آبرسانی به بدنتان را به موقع و بسیار انجام دهید . ( حتی اگر تشنه نیستید ، هر از چندگاهی سراغ بطری های آب خود بروید ! )
از صعود خود لذت ببرید !
اینجا پایان کار است ؟ مگر نه ؟؟ از آب و هوای متغیر، محیط سرسبز، صدای جیک جیک پرندگان و بوی مطبوع طبعیت پس از زنده شدن دوباره ، لذت ببرید ! با دوستان خود صعود کنید و زیاد بخندید ! با اینکار علاوه بر تقویت عضلانی خود، از لحاظ روحی و روانی نیز تقویت می شوید. استوار و محکم از روی گل و لای های مسیر رد شوید . اگر لباستان نیز کثیف شد به آن فکر نکنید ! خیلی راحت می توانید آن را در خانه تمیز کنید ! کلی عکس بگیرید و خاطرات شیرین برای خود بسازید . با دوستان خود در مسیر صحبت کنید و از تجربیات آن ها نیز استفاده کنید .
درآخر ، یک قانون را نیز فراموش نکنید ! ” با هر بار صعود ، طبیعت و محیط زیست را تمیز تر از لحظه ی ورود خود بکنید ! ” پس دست به کار شوید و مقداری از زباله های مسیرتان را کاهش دهید تا این نعمت خدادادی برای نسل های دیگر نیز باقی بماند .
بسیاری از افرادی که به طبیعت گردی می پردازند و برای گشت و گذار و سفر، مناطق طبیعی را انتخاب می کنند، در حقیقت وارد محل زندگی دیگر حیوانات می شوند. بسیاری از این حیواناتی که در حیات وحش یک ناحیه زندگی می کنند، وحشی بوده و روبرو شدن با آن ها می تواند برای گردشگر خطرساز باشد. گرگ ها از جمله این حیوانات وحشی هستند که در تمام مناطق کویری، جنگل ها، دشت ها و تقریبا در تمام نواحی طبیعی یافت می شوند. بنابراین قبل از سفر به هر طبیعتی بهتر است که راه های مقابله با حمله گرگ را بدانید.
زمانی که قدم در طبیعت می گذارید باید خود را برای مواجه شدن با حیوانات وحشی که در آنجا زندگی می کنند، آماده کنید. گرگ ها از جمله این حیوانات وحشی هستند که می توان آنها را در هر نقطه از طبیعت پیدا کرد؛ چه در کویری خشک و چه در جنگلی سرسبز. بنابراین پیش از اینکه سفر خود را به طبیعت شروع کنید بهتر است راه حل های مقابله با این حیوان وحشی را بدانید. این نکته را هم اضافه کنیم که در مجموع گرگ ها حیواناتی باهوش هستند که به انسان ها نزدیک نمی شوند و حمله نمی کنند مگر اینکه شرایط بسیار خاصی اتفاق افتاده باشد. با ما همراه شوید تا در ادامه این مطلب راهکارهایی را برای مقابله با حمله گرگ ها در اختیار شما قرار دهیم.
از ورود به مناطق خطرناک دوری کنید
اولین لازمه سفر به طبیعت این است که قبل از اینکه پا به درون طبیعت بگذارید، راجع به حیوانات وحشی که در آنجا زندگی می کنند، اطلاعات کسب کنید. بهتر است از مناطقی که احتمال وجود گرگ در آن زیاد است دوری کنید و چنانچه گرگی را در آن منطقه مشاهده کردید سریعا از آنجا دور شوید چون بودن یک گرگ نشان دهنده حضور گله ای گرگ در آن منطقه است.
۱- تعداد:گرگ ها در دسته ده تایی و گروهی حمله می کنند.بنابراین حمله یک گرگ تنها نشان از گرگاس بودن آن است.(گرگاس حاصل آمیزش گرگ نر و سگ ماده است که وحشی تر و خطرناک تر از گرگ است و متاسفانه حوادث حمله آن به انسان در شمال شرق ایران زیاد اتفاق افتاده است.علت تنها بودن آن اینست که چون نژاد خالص نیست گرگ ها از ورود آن به گروه خودداری می کنند و از طرفی چون چوپان ها این امیزش را انجام داده اندو به علت ناتوانی در تربیت آن را رها کردند نسبت به انسان نترس می باشد). ۲- سر : سر گرگ در امتداد بدن آن است اما سگ سر خود را بالا می گیرد وگرگاس مابین این دو است. ۳- رنگ بدن :رنگ گرگ از سفید و زرد و خاستری تا مشکی متغیر است و ملاک خوبی برای شناسایی نیست. ۴- حمله گرگ به انسان بیشتر در زمستان است،در این فصل به علت افزایش آدرنالین خون وحشی تر میشوند،اما گرگاس بیشتر در بهار وتابستان حمله می کند. ۵- گرگ ها در شرایط عادی مانند سگها پارس می کنندبه جز مواقع خبر کردن همدیگر برای شکار ،زمان مرگ هم نوعانشان و در هنگام جفت گیری زوزه می کشند! بنابر این گول نخورید و اگر از محیط روستایی فاصله دارید (در طبیعت) بدانید که صدای پارس برای گرگ است ونه سگ! ۶- اندازه رد پای گرگ از سگ بزرگ تر است و ناخن های آن تیز تر وبلند تر .البته گرگ جوان رد پای کوچکتری دارد. ۷- پینه های انگشتی گرگ بلند تر است و مانند پینه های انگشتی سگ به هم نزدیک نیست پس انگشتان میانی گرگ بیشتر از هم فاصله دارد.
چگونه رد پای گرگ ها را تشخیص دهیم؟
اگر چه تشخیص رد پای سگ ها و گرگ ها از یکدیگر بسیار مشکل است اما باز هم تمایز بین آن دو وجود دارد حرکت سگ ها به صورت مارپیچ و نامنظم است اما گرگها در یک خط راست به صورت مستقیم حرکت می کنند.از آنجایی که حرکت گرگ ها به صورت دسته جمعی است ممکن است چندین ردپای منظم از این حیوانات رامشاهده کنید. فاصله بین ردپاهای جلویی با ردپاهای عقبی گرگ ها بیش از ۶۵ سانتی متر است و در چندینقدم تغییر نمی کند اما فاصله بین ردپای سگ ها در هر قدم تفاوت دارد. امروزه در طبیعت ایران گونه ای ازآمیزش سگ و گرگ وجود دارد که بسیار خطرناک است بهتر است هنگام ورود به چنین نقاطی با گروه های حداقل ۴ نفره همراه باشید.
سروصدای شما می تواند قلمرویتان را تعیین کند
گرگ ها با زوزه کشیدن قلمروی خود را تعیین می کنند. اگر در منطقه ای هستید که احتمال حضور گرگ ها در آن زیاد است می توانید با ایجاد سروصدای قوی و ترسناک برای خود قلمرویی تعیین کنید. اگر به صورت گروهی باشید می توانید سروصدای بیشتری ایجاد کنید. اما مراقب باشید زمانی که گرگ ها زوزه می کشند سر و صدا نکنید چون آنها اغلب برای پیدا کردن گروه خود زوزه می کشند و با این کار شما آنها را به سمت خود جذب می کنید.
علاوه بر این برای مقابله با حمله گرگ ابزارهایی همانند ترقه کپسولی، چندین ترقه سیگاری یا سوت مخصوص دور کردن سگ سانان به همراه داشته باشید. با این وسایل به راحتی گرگ هارا از محل اتراق و کمپ خود دور می کنید
آتشی بزرگ و پر دود برپا کنید
گرگ ها بوی طعمه خود را از فاصله ۵ کیلومتری احساس می کنند اما به محض اینکه وجود دود یا آتش را احساس کنند از آن ناحیه دور می شوند. برای درست کردن آتش از شاخ و برگ درختان پر دود استفاده کنید و آتشی بزرگ بسازید. در صورت نزدیک شدن گرگ ها می توانید آنها را با دود و آتش از آن ناحیه دور کنید.
اگر با گرگ رو به رو شدید چه کنید؟
بهترین راه حل برای مقابله با حمله گرگ این است که به چشمان گرگ زل بزنید و همینطور که ارتباط چشمیتان را با او حفظ می کنید آرام آرام به عقب گام بردارید. اگر اقدام به فرار کنید برای گرگ حکم طعمه را پیدا می کنید و در نتیجه به شما حمله خواهد کرد. در ضمن گرگها سریع تر از آنچه که فکر می کنید می دوند پس بهتر است فکر فرار را از سرتان بیرون کنید. به چشمان گرگ زل بزنید و از خود صداهای بلند و خشن تولید کنید. حتی بهتر است که داد بزنید. دستان خود را محکم به هم بکوبید. و در نهایت یک قدم پرخاشگرانه و پر قدرت به سمت گرگ بردارید. تنها بیش از یک قدم محکم به سمت گرگ نروید و فاصله خود را با او حفظ کنید. از هر ابزاری که دارید برای تولید صدا استفاده کنید. در نهایت در مقابله با حمله گرگ همانطور که به او نگاه می کنید، آرام آرام از او فاصله بگیرید. گرگها می‌توانند ترس شما را حس کنند. اگر هول شوید یا از ترس بلرزید یا فرار کنید، شانس فرار از دست گرگ را از دست می‌دهید.
درگیر شدن با گرگ
اگر هیچ یک از روش های بالا جواب نداد در نهایت مجبور هستید که با گرگ درگیر شوید! از هر چیزی که دم دستتان است به عنوان یک اسلحه استفاده کنید.چوب درختان، سنگ، اسپری، چاقو و وسایلی که بتوانید به سمت گرگ پرتاب کنید. اجازه ندهید گرگ از پشت سر به شما حمله کند. بهتر است به یک درخت یا صخره تکیه دهید و با قدرت به گرگ ضربه بزنید.
۱- ابتدا سعی کنید به آرامی و بدون توجه کردن به گرگ عقب نشینی کنید تا اگر وارد قلمروی آن شده اید منصرف شود و اگر منصرف نشد،با تکان دادن مشعل و پرت کردن سنگ و چوب و داد و فریاد برای شروع مبارزه خود را قدرتمند نشان دهید. سپس خنجر را در دست راست بگیرید( اگر راست دست هستید) به شکلی که خم نوک آن به سمت پایین باشد.(در قسمت خرید خنجر گفتم کمی نوک آن خم باشد .زیرا برای مبارزه با حیوان مناسب تراست، چون مبارزه با حیوانات بیشتر تن به تن است و با فرو کردن خنجر در بدن حیوان با این فرم خنجر و این روش به دست گرفتن خنجر (خم خنجر به پایین)شما تسلط و قدرت بیشتری خواهید داشت). ۲- دست دیگر خود را (دست چپ) در کوله فرو کنید و انتهای کوله را از داخل بگیرید و یا لباسی به دور دست خود بپیچید و با نزدیک شدن گرگ دست چپ را جلوی دهانش بگیرید(مانند سگ که آستین و پاچه را می گیرد گرگ هم همین کار را خواهد کرد) و زمانی که حیوان در گیر دست چپ شما است ،حالا با خنجر (که نوک آن به سمت پایین است)در گردن حیوان فرو کنید(در اینجا تفاوت مارک خنجر را خواهید فهمید!). ۳- اگر با خنجر نتوانستید کاری کنید و یا نداشتید تنها راه شما اینست که با تمام قدرت کوله را یا پارچه دور دست را در دهان گرگ فرو کنید تا خفه شود.باید بگویم کار بسیار سختی است.اما راه دیگری ندارید. تمام کسانی که با گرگ درگیر شدند از این دو طریق توانستند نجات یابند. روش مبارزه تن به تن با گرگاس و سگ هم همین است. ۴- فراموش نکنید که هوشمندی و قدرت در آن نیست که با حیوانات درگیر شوید، بلکه در رعایت کردن سه مرحله قبل است تا مجبور به مبارزه نشوید.
به ارتفاع پناه ببرید
زمانی که شانس فرار پیدا کردید و تا حدودی از گرگ دور شدید، سعی کنید که خود را به بالای درخت یا مکانی امن همانند کلبه ای جنگلی یا محل زندگی انسان ها برسانید. فراموش نکنید منظور از ارتفاع بالا رفتن از کوه نیست چون گرگ خیلی بهتر از شما می تواند در آنجا حرکت کند.
زنده یاب‌ها انواع مختلفی دارند و تیم‌های امداد و نجات کشورهای مختلف از دستگاه‌هایی با مشخصات متفاوت استفاده میکنند.زنده یاب ها بر اساس نوع و کاربردشان برای حوادث مختلف متفاوت هستند. اما به صورت معمول از حس گرهای حرارتی،صوتی،نوری واکسیژنی و در برخی موارد دتکتور یا شناساگر مایکروویو استفاده میکنند.
سنسورهای پیشرفته چنین دستگاه‌هایی در محیط نصب میشود و دستگاه قادر است صداها را از زیر آوار تشخیص دهد. در واقع سنسورهای این دستگاه محل حادثه را به یک میکروفن بزرگ و حساس تبدیل میکنند. این دستگاه‌ها همچنین قادر هستند که لرزش‌هایی که احتمالا توسط مصدوم در زیر آوار تولید میشود را به صدا تبدیل کنند.
در حوادثی که تخریب گسترده وجود دارد به صورت معمول از زنده‌یاب‌هایی با حسگر صوتی استفاده میشود. از این زنده یاب باید در سکوت مطلق محیط استفاده کرد.
این صدا و لرزش میتواند حتی کشیدن شدن ناخن توسط مصدوم روی یک سطح یا کوبیدن با میله یا ابزاری به جسم دیگر باشد. معمولا ا زنده یاب ها با ضبط صداها در حافظه خود به امدادگر امکان میدهد تا اصوات شنیده شده را مقایسه کرده و خود را به نزدیکی مصدوم برسانند.
با بررسی نمودارها و گراف‌ها ترسیم شده امدادگر به تدریج میتواند به محل دقیق گیر افتادن مصدوم را پیدا کند تا نیروها به کند و کاو محل بپردازند. استفاده از این روش همان طور که گفته شد نیاز به حفظ سکوت در محیط حادثه دارد.
علاوه بر این در حوادث دیگر امدادگران از زنده‌یاب‌هایی با حسگرهای حرارتی استفاده میکنند. در واقع این حسگرها حرارت زیر آوار را به استفاده از رنگ دسته‌بندی میکنند و طیف‌های حرارتی اسکن شده را مشخص میکنند. در مواردی که منبع حرارتی زیر آوار نباشد این دستگاه‌ها کمک شایانی به تشخیص حرارت بدن مصدومان و پیدا کردن آنها میکنند.
تحقیقات جدیدی هم برای استفاده از دستگاه‌های زنده‌یاب صورت گرفته که با امواج مایکروویو کار میکنند. این دستگاه‌ها قابلیت شناسایی سیگنال‌های تنفس و ضربان قلب مصدوم را دارند.
اساس کار آنها به این صورت است که موج مایکروویو قابلیت عبور از میان آوار را دارد و با برخورد با مصدوم زنده در زیر آوار انعکاس موج تغییرات مشخصی دارد. با استفاده از الگوریتم خاص زنده یاب میتواند تنفس یا ضربان قلب را در انعکاس موج مایکروویو تشخیص دهد.
چگونه با زنده یاب در کوهستان کار کنیم؟
اگر شما در خارج از پیست اسکی می کنید ، همراه داشتن ۳ ابزار بسیار لازم و حیاتی می باشد. این ۳ ابزار بیل برف ، میل سونداژ و زنده یاب می باشد. حتی با داشتن این ۳ ابزار نیاز به آموزش کار با دستگاه زنده یاب بسیار حیاتی می باشد.
برای راحتی در یاد گیری تمام مراحل پیدا کردن شخص در زیر بهمن این پروسه را به ۵ قسمت تقسیم بندی می کنیم . با فرا گیری این ۵ مرحله تمرین زیاد روزی جان دوست خود را نجات دهید.
پیدا کردن ابتدایی سیگنال
مرحله اول پیدا کردن سیگنال ارسالی از دستگاه زنده یاب مصدوم می باشد. در ابتدا اطمینان پیدا کنید که بهمن دیگری بوجود نمی آید و در محیط کاملا امن جستجو را شروع کنید.
اول تمامی دستگاه های فرستنده خود و دیگران را به حالت گیرنده تغییر دهید. به آخرین نقطه دیده شده مصدوم بروید با دستگاه گیرنده خود شروع به پیدا کردن سیگنال کنید در این مرحله شما فقط به دنبال سیگنال می باشید.
به حالت عکس بالا جستجو را به سمت پایین بهمن از آخرین نقطه دیده شده مصدوم شروع کنید و هیچ نقطه ای از بهمن را چشم پوشی نکنید. با توجه به زنده یابی که استفاده می کنید فاصله مسیر های رفت و برگشت و تا لبه بهمن متغیر می باشد و طی یک قانون کلی حداقل فاصله تا لبه بهمن باید ۱۰ متر در نظر گرفته شود و فاصله های بین مسی رفت و برگشت بیشتر از ۲۰ متر نباید باشد.
در این مرحله سیگنال ابتدایی پیدا شده و از این به بعد جستجو باید جهت دار باشد تا در زمان صرفه جویی شود. در این مرحله به فاصله ثبت شده بر روی دستگاه خود توجه کنید و به دنبال سیگنال قوی تر به صورت حرکت منحنی های ۳ متری جهت خود را مشخص کنید.
جستجوی دقیق
زمانیکه دستگاه زنده یاب فاصله زیر ۳ متر را نشان داد زنده یاب را نزدیک برف کرده و و به دنبال سیگنال قوی تر به حالت عکس بالا باشید . در این حالت جستجوی بعلاوه را انجام دهید تا محل دقیق مصدوم مشخص شود . در این حالت نزدیک ترین فاصله را بر روی برف بصورت یک نقطه تشخیص دهید که محل جستجو با میل سونداژ باشد. به خاطر داشته باشید که امکان دارد فرد در زیر مترها برف مدفون شده است.
جستجو با میل سونداژ
در محل قوی ترین سیگنال و کمترین فاصل ثبت شده با زنده یاب جستجو با میل سونداژ را آغاز کنید جستجو باید از مرکز شروع شده به صورت دایره ای از مرکز دور شوید که فاصله هر حلقه از هم بیشتر از ۲۵ سانت نباید باشد و جهت فرو کردن میل باید به صورت عمود باشد.
کندن با بیل
زمانیکه جای مصدوم را با میل سونداژ مشخص کردید میل را همان حالت برای رهنما رها کنید و با فاصله ۱٫۵ برابر از مقدار فرو رفتن میل سونداژ از پایین شیب شروع به کندن کنید.
دسترسی به کوهستان و قله‌های سر به فلک کشیده یا به عبارت بهتر کوهپیمایی در هر کشوری اغلب با عبور از زمین‌های کم ارتفاع، دره‌ها، خط القعرها همراه است و طبیعتاً در این گذرگاه‌ها، رودخانه‌ها نقش حساسی در دسترسی به این مناطق دارند. روش های عبور از رودخانه‌ها و تاثیرات عمق آب، سرعت جریان آب و عرض رودخانه یکی از مسایل پیش روی کوهنوردان است که قبل از یک برنامه کوهنوردی باید به آن توجه کرد و آموزش های لازم در این زمینه را فرا گرفت.
در هر برنامه کوهنوردی یا طبیعت گردی شما می بایست قبل از حرکت از شرایط محیطی و طبیعی آن منطقه اطلاعات کسب کنید و با توجه به نوع برنامه و محیط خود را آماده سازید. اگر در برنامه شما رودخانه ها یی وجود دارد و شما برای رسیدن به مقصد مجبور به عبور از آن هستید خواندن این مقاله را به شما توصیه می کنیم.
بررسی مسیر، شیب، شدت جریان آب رودخانه ها، پل‌های موقت محلی، پیچ و خم رودخانه ها و نحوه عبور از آنها مواردی است که باید با دقت و هماهنگ با تعداد و قدرت و کارایی اعضای گروه به سرپرستی فردی شایسته انجام گیرد تا برنامه مورد نظر با موفقیت به پایان رسد. توجه داشته باشید اجرای برنامه موفق فقط رسیدن به مقصد نیست بلکه برگشتن به سلامت به مبداء نیز مورد نظر است.
هنگام بارش شدید باران، جریان رودخانه‌ها قویتر شده و می‌توانند مشکلات بسیار زیادی برای کوه‌پیمایان و افرادی که برای طبیعت گردی به کوهستان می‌روند، فراهم آورند. عبور از جریان شدید رودخانه‌ها میتواند مشکلاتی فراتر از خیس شدن کفش یا لباس و حتی لغزیدن پا و افتادن در آب را ایجاد نمایند. راه حل اصولی اجتناب از برخورد با این نوع جریان‌های شدید، هنگام کوهپیمایی و اجرای برنامه‌های گلگشت است.
دقت در برنامه‌ریزی همراه با بررسی دقیق وضعیت و موانع طبیعی تقریباً میتواند از مواجهه با مشکلات و بروز حوادث جلوگیری نماید. در هر حال جاری شدن سیل در رودخانه‌ها ی محلی همیشه قابل پیش‌بینی نیست و گاهی نیز عبور از مسیر رودخانه‌ها الزامی است. جریان شدید رودخانه‌ها دارای قدرت بالقوه زیادی است و عبور از آن نیاز به مهارت دارد. در صورت نداشتن مهارت‌های اولیه، بروز مشکلات قطعی خواهد بود.
آب رودخانه‌ها سرد و کف آنها لغزنده و ناهموار و پوشیده از سنگ‌هایی با ابعاد مختلف است. هر کدام از موانع موجود در مسیر جریان آب مانند درختها، آبشارها، سنگ‌های بسیار بزرگ که آب از روی آنها و یا از کنار آنها عبور میکند میتواند برای شخصی که هنگام عبور از رودخانه پایش لغزیده و در داخل آب افتاده است خطرناک و حتی کشنده باشد. وسایل و ابزار آلات کوهنوردی برای عبور از آبهای جاری رودخانه ساخته نشده‌اند و معمولاً این وسایل هنگام عبور از رودخانه‌ها بیشتر بازدارنده و مشکل‌ساز هستند تا کمک کننده.
اگر هنگام عبور از رودخانه کاری اشتباه صورت پذیرد، میتواند مشکلات بسیار جدی برای اعضای گروه بوجود آورد؛ پخش و پراکنده شدن اعضای گروه و قطع ارتباط با یکدیگر و ابتلای بعضی از اعضای گروه به بیماری هیپوترمی، افتادن و مفقود شدن.وسایل در آب به هنگام عبور از آب، مجروح شدن اعضای گروه در اثر برخورد آنها با موانعی که در مسیر رودخانه وجود دارد و غیره از این دست مشکلات است.
انتخاب محل عبور ازرودخانه‌ها
اگر انتخاب جایگزینی برای عبور از جریان خروشان رودخانه‌ها وجود نداشته باشد مانند عبور از روی پل‌های دایم یا موقت و شما مجبور هستید از رودخانه عبور کنید. در اینصورت انتخاب محل عبور باید با دقت و توجه به دو مورد مهم یعنی نقطه عبور و جریان پایین دست مسیر رودخانه باشد. محل عبور افراد بومی و یا محلی که افراد کمتری ممکن است در آن مسیر بلغزند؛ مناسب‌ترین محل و نقطه عبور، جایی است که جریان آب کم عمق و آهسته میشود. مسیرهای کم عرض، زمان عبور از آب را کاهش میدهند و ارتباط بین افراد را قابل اجرا و عملی‌تر می‌سازد. ولی شدت جریان بیشتری دارند. بستر تقریباً آرام و یکنواخت رودخانه هیچ نقاط مشکوک و گودی‌های ناشناخته نخواهد داشت.
متاسفانه معیارهای فوق اغلب منحصر به شرایط خاص میباشد. مثلاً گاهی در مسیرهای تنگ، آب رودخانه‌ها شتاب بیشتری دارد و برای عبور از آن مشکلات مختلف ایجاد میکند. در هر حال حتی از مسافت دور نیز میتوان مسیر مناسب برای عبور از رودخانه را تشخیص داد. عموماً باید از عبور در پیچ و خم رودخانه اجتناب نمود زیرا جریان آب در کناره‌های مسیر رودخانه فرورفتگی‌هایی را ایجاد کرده و سبب فرسایش و برش‌های ناهماهنگ شده است بطوریکه جریان در داخل فرورفتگی‌ها آرام و در قسمت‌های بیرونی آن شتاب پیدا میکند و با سرعت عبور مینماید. هنگام عبور در امتداد مسیر آب باید مراقب درختها، کنده درخت‌های کنده شده و شناور در آب، خرده آشغال‌های جمع شده در نقاط ساکن مسیر بود چراکه می‌توانند مشکل‌ساز و خطرآفرین باشند. توجه به شاخه‌های بزرگ و کوچک درختان که می‌توانند نقش یک صافی را ایفا کنند و آب از میان آنها عبور میکند ولی شخص شناور را به زیر آب فرو می‌برند، لازم است. حتی در زمانی که هیچ مشکل و خطری در مسیر عبور آب به نظر نمیرسد. علاوه بر موارد ذکر شده، ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشد که عبور از رودخانه را مشکل و خطرساز نماید مانند شتاب جریان آب که در بعضی از مکانها به‌علت موقعیت زمین و گودی‌های ناشناخته شتاب داشته و سبب افزایش سرعت آب میشود.
نکته ی اولی که باید آن را بدانید این است که وقتی دو رود با هم حالت تلاقی پیدا می کنند، در نتیجه ی آن سطح آب کمی بالا می آید و جریان آب نیز آرام تر است و در نهایت صدای ملایم آب را می توانید تا بشنوید.
یادتان باشد که از محل اتصال رودخانه ها با یکدیگر تا جایی که امکانش هست اصلا و ابدا عبور نکنید بلکه برعکس، جایی که رودخانه تقسیم می شود را برای نقطه ی گذر کردن خود انتخاب نمایید.
اگر از جنگل عبور می کنید به یاد داشته باشید که در جنگل، از درختانی که حالا به هر دلیلی که به روی رود افتاده اند شما می توانید تا از آن ها به عنوان پل استفاده کنید و از آن ها برای رد شدن استفاده کنید.
آماده‌سازی برای عبور از رودخانه:
تمام وظایف و نقش‌ها را در یک گروه باید برای اعضا بسیار روشن و مفهوم باشد. هماهنگ کننده باید قبل از عبور از رودخانه مکان آرامی پبدا کند و در آنجا برای اعضای گروه وظایف و نقش هریک را توضیح دهد، این عمل حتی برای اعضای گروه‌هایی که تصادفاً گرد هم جمع شده‌اند نیز انجام شود. یکی از اعضای گروه باید نقش یا وظیفه هماهنگ‌کننده را داشته باشد و موقعیت‌ها و شرایط خطر را برای دیگران بطور جدی توضیح دهد تا هنگام بروز مشکلات از ایجاد سوء تفاهم‌ها و تشتت تصمیم‌گیری‌ها جلوگیری شود. قبل از اقدام به عبور از رودخانه باید پوشاک مناسب و لازم درنظر گرفته و پوشیده شود. تسمه کوله پشتی باید شل شود، سگک‌های تسمه‌های سینه و قسمت پایین کوله هر دو باز شوند. حال اگر شخصی هنگام عبور از رودخانه بلغزد و در آب افتد، کوله میتواند مهره‌های پشت و ستون فقرات را حفاظت کند و اگر کوله از جنس پولیستر یا ضد آب باشد شناور میشود و میتواند برای شخص کمک خوبی باشد.
هرگز نباید کفش یا چکمه‌ها را بدون جوراب پوشید. پوشیدن جوراب خیس نامناسب است ولی تهدیدکننده نیست. شلوارهای گشاد مانند شلوار کردی یا شلوارهای گشاد محلی مانع حرکت مناسب میشود ولی گتر میتواند اینچنین شلوارها را در وضعیت مناسب نگه دارد. در بعضی از موارد مشاهده شده‌است که افراد گروه حتی با دمپایی یا کفش‌هایی نظیر آن اقدام به عبور از رودخانه میکنند، این نوع کفش‌ها شرایط لغزندگی شخص روی سنگ‌های صیقلی کف رودخانه را افزایش میدهد. توصیه میشود پای برهنه از رودخانه عبور نکنید زیرا در کف رودخانه ممکن است اشیاء تیز و برنده وجود داشته باشد و سبب بریدگی کف پا و ایجاد جراحت‌های عمیق و عدم توانایی شخص برای ادامه برنامه بشود.
روش و تکنیک عبور از رودخانه
اصل بر این است که انتخاب هر نوع روش برای عبور از رودخانه باید همراه با جرأت و جسارت باشد. لغزش پا بزرگترین خطر هنگام عبور از رودخانه است و اگر شخص هنگام گذر از رودخانه به پشت بیفتد در حالیکه پایش در میان دوقطعه سنگ بزرگ گیر کرده باشد، فشار و جریان آب میتواند سر او را به زیر آب فرو برده و در همان جا نگه داشته و او را خفه کند. هنگام حرکت باید پاها روبه جریان بالای مسیر آب قرار گیرد و باید با دقت و اطمینان قدم‌ها را در جای محکم قرار داد. اگر شخص در امتداد جریان آب بلغزد مطمئن‌ترین روش شناوری در آب آن است که پاهای خود را در امتداد جریان آب و رو به بالا قرار داده تا بتواند بدن را محافظت و از غلتیدن در آب جلوگیری کند. ضمناً در همین فرصت دیگر اعضای گروه نیز باید به سرعت به پایین دست رودخانه رفته تا بتوانند به او کمک کنند. یکی از مناسب‌ترین روش‌ها، ارائه چوب‌دست کوهنوردی یا چوب‌دست بلند به شخص شناور در آب است تا او بتواند آن را آسان‌تر بگیرد. این روش شانس نجات او را زیاد میکند.
عبور شخص تنها از رودخانه
زمانی پیش می‌آید که شخص مجبور است به تنهایی از رودخانه عبور کند، در این صورت تنها شانس او استفاده از چوبدستها برای حمایت و عبوری مطمئن است. (دو چوب‌دست کوهنوردی یا یک یا دو چوب بلند و محکم) زمانی که بر چوبدستها تکیه میکنید، باید رو به جریان بالا دست آب باشید و در هر زمان فقط یک نقطه از چهار نقطه تکیه‌گاه خود را حرکت دهید. نظیر همان اصلی که در سنگ‌نوردی نیز رعایت میشود. یک پا را در جهت حرکت رودخانه یا پایین‌تر از پای دیگر قرار دهید. شبیه حرکت خرچنگ در زیر آب یعنی کمی مورب و کمی مستقیم به جلو، ضمناً موقعیت بدن باید کمی نیم‌رخ یا مورب در مقابل نیروی جریان آب باشد و با این عمل میتوان فشار جریان آب بر سطح بدن را تا حد ممکن کاهش داد. هنگام حرکت، پا باید تقریباً به شکل کشیدن بر زمین باشد، شبیه به جستجو برای یافتن محلی خوب و مناسب برای قرار دادن پا، البته امتیاز تنها عبور کردن در آن است که فرد برای عبور دیگران و مراقبت از آنها انرژی از دست نمی‌دهد ولی در مقابل، امکان حمایت از سوی دیگران هم برای او وجود ندارد
عبور گروهی از رودخانه
هنگام عبور چند نفر از رودخانه اعضای گروه باید روشی را درنظر گیرند که همراه با حمایت متقابل باشد. در هر حال هرچه تعداد بیشتری در یک زمان در آب قرار گیرند امکان حمایت افراد از یکدیگر نیز بیشتر خواهد بود. هنگام عبور گروهی از آب تا آنجا که ممکن است ضمن آنکه در یک خط حرکت میکنید، نسبت به جریان آب، سطح برخورد کوچکی ایجاد کنید. در این روش شخص راهنما یا جلودار بوسیلة نفرات پشت‌سر حمایت میشود و این عمل تسلسل‌وار تا انتهای گروه ادامه می‌یابد. نفر پشت‌سر باید دست‌های خود را بر شانه یا باسن نفر جلویی قرار داده و با فشار دادن به پایین موقعیت او را در آب بیشتر تثبیت کند. این عمل امکان لغزش در امتداد جریان آب را کم میکند. چرخش‌های کوچک آب که بوسیلة نفر جلویی ایجاد میشود نشانه کاهش فشار آب بر اعضای پشت سر است
حرکت گروه به شکل گوه یا سه گوش:
در این روش بزرگترین و قوی‌ترین فرد در نوک و رأس این مثلث قرار میگیرد در جایی که میتواند چرخش‌های کوچک آب در پشت سر خود ایجاد کند تا دیگر اعضای گروه از نیروی اصلی فشار آب در امان بوده و بتوانند تقریباً در ایمنی لازم از رودخانه عبور کنند. در این روش عبور از رودخانه، حداقل اعضا باید سه نفر باشند. در صورت حضور سرپرست رسمی در گروه بهتر است سرپرست گروه به همراه هر گروه سه نفره مسیر را طی کند. البته این به‌شرطی است که امکان بازگشت یک نفر وجود داشته باشد و خطری متوجه سرپرست نشود. عبور از رودخانه بدون آنکه تمامی لباس‌ها خیس شود شرط احتیاط اولیه و روش خوبی است به شرط آنکه همگی اعضای گروه به وظیفه خود به‌خوبی آگاه باشند.
استفاده از طناب:
استفاده از طناب آخرین چاره برای عبور از رودخانه است. زیرا اگر طناب بصورت نامناسب استفاده شود امکان غرق شدن شخص در آب زیاد است. در بررسی روشهای مختلف عبور از رودخانه‌ها نشان میدهد که ایمنی عبور از رودخانه با استفاده از طناب اغلب مبهم است. روش طناب نسبت به دو روش مثلثی (گوه‌ای) و مورب (زیگزاگ) کاربرد کمتری دارد.
– با توجه به مطالب فوق آیا عبور از رودخانه الزامی است؟ باید توجه داشت که عبور از رودخانه همراه با مشکلات و گاهی خطرناک است. تصمیم عبور از آن هنگام اجرای برنامه بسیار مهم است. زیرا تصمیم‌گیری نسنجیده سبب عدم موفقیت برنامه و پراکنده شدن افراد گروه میشود بنابراین باید روش جایگزین همیشه مدنظر باشد.
– آیا عبور از رودخانه راه حل نهایی است یا با طولانی‌تر کردن مسیر میتوان به راه مطمئن‌تر نیز دسترسی پیدا کرد. اگر در استفاده از روش جایگزین نیاز به طی مسافت بیشتر ولی مطمئن و ایمنی است، آن را انتخاب کنید.
عبور از پل همیشه راه حل مطمئن و ارزشمندی است حتی اگر همراه با یک راهپیمایی طولانی باشد. قبل از اجرای برنامه محل پل‌ها را از روی نقشه محلی بررسی کنید. در صورت امکان از افراد محلی سئوال کنید و هنگام اجرای برنامه بررسی‌های لازم را به عمل آورید. برای اینکار میتوانید با اعزام یک یا دو نفر در مسیرهای بالادست و پایین دست رودخانه به منظور شناسایی، پل‌های محلی و یا محل مناسب برای عبور را بیابید. جریان‌های رودخانه در کوهستان همیشه همراه با ریزش‌های تند و بلند است و حتی در طی روز جریان آب رودخانه‌ها در بعدازظهر تندتر از صبح زود یا اوایل صبح است.
لذا در مواردی که مجبور به عبور از رودخانه هستید توجه داشته باشید پس از بارش باران و اوایل غروب مواجه با جریان شدید رودخانه خواهید شد و اگر تصمیم به برپایی اردو دارید توصیه میشود صبر کنید و حتی اردوی موقت برپا کنید تا زمان مناسب فرا رسد و یا روش بهتری برای عبور از رودخانه پیدا کنید.
حتما لباس ها و کیسه خوابتان را در بسته های ضد آب قرار دهید. مطمئن شوید که کوله ی همراهتان تعادل کافی داشته باشد. آن را محکم ببندید به طوری که لوازم داخل آن به هیچ عنوانی بیرون نریزد.
به یاد داشته باشید که در یک رودخانه نوردی موفق شما باید حتما با اطمینان در آب قدم بگذارید. مطمئن شوید که خطر پرش با پاهای لیز، ایستادن روی سنگ ها و رگ به رگ شدن قوزک پا در صورتی که محکم و با اطمینان قدن بردارید برای شما وجود ندارد.
حتما به مناطق پر حباب پشت صخره ها دقت کنید. ترکیب آب و هوا خاصیت شناوری هر موجودی را در نهایت از بین می برد. اگر در ناحیه ی پر تلاطمی به آب افتادید، به یاد داشته باشید که حتما بدنتان هم به زیر آب می رود.
درهنگام افتادن درون جریان تند رو به یاد داشته باشید که:
اولین کاری که باید انجام دهید این است که کوله پشتی تان را سریعا در آورده و بیاندازید.
به هیچ عنوان صبر نکنید. به کمک پاهایتان تعادل خود را حفظ کنید. به یاد داشته باشید که از پاهایتان برای خارج و دور کردن موانع از بدنتان استفاده نمایید تا تعادلتان حفظ گردد.
در حرکت آخر در هنگام رودخانه نوردی به سمت ساحل، حاشیه ی رود و یا جایی که جریان آب آرام است بروید تا بتوانید تعادل خود را به دست آورده و در نهایت بتوانید محکم بایستید.
وقتی می‌خواهید روش جایگزین انتخاب کنید به نقشه نگاه کنید و تمامی موارد مربوط به: امکان عبور از پل‌ها، نقاط قابل دسترسی به محل عبور مناسب، چند شاخه شدن رودخانه، شاخه‌ها و انشعابات کوچک رودخانه، مکان‌هایی از رودخانه که امکان کاهش شدت جریان آب موجود است را ارزیابی کنید. سرعت جریان آب در محل‌های ورود به دریاچه‌ها و حتی اگر سطح دریاچه کم‌عمق باشد از محل خروج آب میتوان با احتیاط عبور کرد
چند نکته اضافی: ۱- ترجیحاً با کفش از رودخانه عبور کنید. کفش شما محافظ شما در برابر سنگ‌های تیز و برنده، مارهای زهرآلود در بعضی از مناطق، سر خوردن در آب و پیچ‌خوردن پا در وسط سنگ‌ها خواهد بود. البته راه رفتن با کفش خیس میتواند سبب تاول زدن پای بعضی از افراد تیم شود. لذا قبل از ادامه طریق به نحو مناسب اقدام به خشک کردن کفش و تعویض جوراب کنید. (آموزش عبور از رودخانه و جریان‌های آب) ۲- قبل از وارد شدن در آب نسبت به آب‌بندی بودن وسایل خود اطمینان حاصل کنید، به‌ویژه کبریت، اسناد و مدارک، نقشه، پول، کیسه‌خواب، لباس‌های خشک اضافی، غذا و وسایل صوتی و دیجیتالی خود و غیره. ۳- در کف بعضی از رودخانه‌ها امکان وجود تورهای ماهیگیری وجود دارد، توجه داشته باشید که گیر کردن پای شما در تور میتواند باعث گرفتن جان شما شود. در صورتی که عبور از رودخانه ریسک بالایی دارد، مبادرت به اینکار نکنید و برگشتن را بر به خطر انداختن جان خود و دوستانتان ترجیح دهی
پیست های فعال و استاندارد کشوررا بررسی میکنیم تا ببینیم در هر نقطه از ایران که باشیم، چه اندازه تا اولین و نزدیک ترین پیست فاصله داریم.
فیروزکوه
این پیست همانطور که از نامش مشخص است در شهرستان فیروزکوه واقع شده. شهرستان فیروزکوه با توجه به بارش‌های قابل توجه برف در فصول سرد، از موقعیت و قابلیت خوبی در رشته اسکی برخوردار است. پیست اسکی شهرستان فیروزکوه در سال ۷۵ احداث شد. این پیست در ۲ کیلومتری غرب این شهر و در ارتفاعات روبه‌روی اداره جهاد کشاورزی شهرستان قرار دارد.
توچال
توچال بدون شک یکی از نزدیک‌ترین پیست‌های اسکی به شهر در ایران است. پیستی که همنام بلندترین قله مشرف به تهران و اتفاقا مرتفع ترین پیست اسکی ایران است. قله توچال همیشه خیلی زود سپید پوش می‌شد و بعد از دهه بیست که اسکی کم کم وارد ایران شد، خیلی‌ها دوست داشتند اسکی در این پیست را تجربه کنند. اتفاقی که در سال ۱۳۵۵ و توسط برخی فعالان کوهنوردی و اسکی افتاد. دراین سال با تاسیس تله کابین و راه اندازی آن تا قله ۳۹۴۴ متری توچال این امکان فراهم شد تا در هر زمان به فاصله تنها ۵ کیلومتر از میدان تجریش در کوه‌های شمال تهران به اسکی کردن پرداخت. پیست اسکی توچال قرار بود یکی از بزرگترین پیست‌های اسکی جهان شود اما به دلیل مشکلات و متوقف شدن پروژه‌ها در زمان جنگ تحمیلی تنها ۲ پیست آن ساخته شد. یکی در ایستگاه پنج تله کابین و دیگری در ایستگاه هفت یا همان قله که در حال حاضر تنها پیست اسکی قله قابل استفاده است اما پروژه تله کابین توچال که در آن زمان منحصر به فرد بود، منطقه پشت قله را نیز شامل می‌شد که در حدود ۱۲ دستگاه بالابر در آن طراحی شده بود، تا قله دیزین پیش می‌رفت و امکان ۷ ماه اسکی کردن را برای علاقه‌مندان فراهم می‌کرد. در حال حاضر ایستگاه ۷ تله کابین توچال با وجود دو تله سیژ و یک تله اسکی در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران است و یکی از طولانی‌ترین فصول اسکی در ایران را در اختیار دارد.
پیست اسکی دیزین نخستین پیست اسکی در ایران است که از طرف فدراسیون جهانی اسکی مورد تایید برای برگزاری مسابقات رسمی شناخته شد و عنوان بین‌المللی به خود گرفت. رسمیت این پیست وابسته به امکانات ویژه و خاص است که شامل نکات فنی مانند، شیب مسیر، طول مسیر، محل برگزاری مسابقات و امکانات رفاهی است. دیزین در شمال کوه‌های تهران (منطقه گاجره) و به فاصله ۱۲۳ کیلومتر از مسیر جاده چالوس و ۷۱ کیلومتر از مسیر شمشک واقع شده است. تاریخ نصب نخستین دستگاه‌های بالابر در دیزین به سال ۱۳۴۸ میباشد که به مرور ۴ تله کابین، ۲ تله سیژ، ۹ تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی در آن نصب شده است. مدت زمان فصل اسکی در دیزین که بیشترین زمان را برای اسکی بازان در ایران فراهم آورده از اوایل آذرماه تا اواسط اردیبهشت ماه است. امکانات رفاهی این پیست بنا به توسعه وسعت منطقه شامل ۲ هتل، ۱۹ کلبه و ۶ رستوران است. فعالیت مجموعه دیزین به فصل زمستان محدود نمی‌شود، در سال ۱۳۷۲ با نظر فدراسیون جهانی اسکی و همکاری متخصصان این رشته کلنگ احداث پیست اسکی روی چمن در این منطقه زده شد که در تابستان ورزش اسکی روی چمن در این پیست توسط علاقه‌مندان صورت می‌پذیرد.
شمشک
پیست اسکی شمشک در ۵۷ کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای شمشک واقع میباشد. این پیست برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷ مورد بهره برداری قرار گرفت و شامل ۲ تله سیژ، ۳ تله اسکی بشقابی و ۲ تله اسکی چکشی میباشد. پیست اسکی شمشک بعد از پیست اسکی دیزین در شهریور ۱۳۷۵ با تغییرات در شیب، مسیر پیست و تایی آن از طرف فدراسیون جهانی عنوان بین‌المللی به خود گرفت. امکانات رفاهی این پیست شامل ۲ هتل و ۴ ستوران میباشد که در فصل زمستان پذیرای ورزشکاران و طبیعت دوستان است. طول فصل اسکی در شمشک از اوایل آذر تا اواسط فروردین ماه متغیر است. هنگام فصل زمستان پیست شب اسکی شمشک با وجود نورافکن‌های زرد رنگ محیطی جذاب و دیدنی را فراهم آورده تا اسکی بازان بتوانند تا پاسی از شب نیز به اسکی کردن بپردازند.
آبعلی
نخستین پیست اسکی ایران که دارای دستگاه‌های بالابر شد آبعلی است. تاریخ نصب دستگاه‌های آن ۱۳۳۲ است اما قبل از آن هم ورزشکاران به ویژه علاقه‌مندان به محیط کوهستان و اسکی در این منطقه به ورزش می‌پرداختند. خصوصاً این منطقه به دلیل اینکه از هوای بسیار مطلوبی در تابستان برخوردار بود و همچنین در گذرگاه اصلی یعنی جاده تهران و شمال کشور قرار داشت عده زیادی از ورزشکاران آشنایی با منطقه آبعلی داشتند. آبعلی در ۵۷ کیلومتری شرق تهران واقع شده. این منطقه محل تولد اسکی نوین و پایه و اساس ورزش اسکی در ایران است. آبعلی دارای یک تله کابین، ۵ تله اسکی بشقابی، یک تله سیژ و ۳ تله اسکی چکشی است که به ۳ بخش پیست شرکت نفت، پیست‌های خصوصی و پیست تربیت بدنی تقسیم میشود. طول فصل اسکی در این پیست از اواسط دی تا اواسط اسفند ماه متغیر است.
پاپائی
شاید کمتر کسی بداند اما زنجان هم پیست اسکی دارد. آن هم قدیمی‌تر از بسیاری از پیست ها. پیست پاپائی در کیلومتر ۲۴ جاده زنجان – بیجار قرار دارد. فاصله مناسب این پیست با شهر بزرگ زنجان امتیاز خوبی برای آن به حساب می‌آید و میتواند برای اسکی بازان شهرهای استان زنجان و حتی قزوین انتخاب خوبی باشد. این پیست ۶۰۰ متری با ارتفاع ۲۱۶۰ متر از سد دریا، با در اختیار داشتن دو دستگاه بالابر پذیرای علاقه‌مندان به این ورزش مفرح است. وسعت این پیست در آمار ۲۲ هکتار عنوان شده است.
سپیدان
در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز و ۵ کیلومتری اردکان فار، یک پیست اسکی دیگر به نام تربیت بدنی یا سپیدان وجود دارد. حداکثر ارتفاع این پیست از سطح دریا ۲۶۵۵ متر و به عنوان دومین پیست استان فارس معروف است. این پیست از لحاظ مساحت و طول از پیست پولادکف کوچکتر است و امکانات محدودتری هم دارد
فریدون شهر
پیست اسکی فریدون‌شهر در ۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان و ۳ کیلومتری فریدون‌شهر و در دامنه کوه تسیخه قرار گرفته و مرتفع‌ترین پیست اسکی ایران است. زمان اسکی در این پیست که در ارتفاعات موسوم به گردنه روستای چغیورت استقرار یافته است، از پاییز تا اواخر فروردین ماه است.شهرستان فریدون‌شهر با قرار گرفتن در اقلیم کوهستانی زاگرس، ارتفاعی بیش از ۲۵۰۰ متر، متوسط بارندگی ۶۰۰ میلی‌متر و متوسط ۱۱۰ روز یخبندان در سال، اکثر بارش‌هایش را به صورت برف می‌بیند که همین عامل شرایط خوبی را برای محیا کردن پیست فراهم میکند.پیست اسکی فریدون‌شهر تنها پیست اسکی استاندارد در استان اصفهان است که با شیب تند و منحصر به فرد حدود ۳۵ درجه در میان پیست‌های اسکی دیگر کشور دارد. ارتفاع پایه پیست اسکی فریدون‌شهر از سطح دریا ۲۶۳۰ متر است و در بالاترین نقطه پیست به ۳۰۰۰ متر می‌رسد که با این مشخصات مرتفع‌ترین پیست اسکی فلات مرکزی ایران است. این پیست اسکی مجهز به برف‌کوب و سایر امکانات رفاهی و درمانی نیز هست.
کوهرنگ
منطقه کوهرنگ هر ساله اغلب بیشترین میزان بارش برف در بین شهرها را دارد و طبیعتا بستر مناسبی برای اسکی است که پیست هم در این شهر ساخته شده. این پیست از مکان‌های تفریحی – توریستی شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این پیست اسکی در ۸۵ کیلومتری شهرستان شهرکرد قرار دارد و دسترسی به آن از طریق منطقه زاگرس امکان پذیر است. محل این پیست در نزدیکی شهر چلگرد، مرکز شهرستان کوهرنگ قرار گرفته است.
شیرباد
کیلومتر ۲۵ جاده مشهد – چناران و انتهای دره دولت آباد، منطقه خوش آب و هوا و سردسیر شیرآباد قرار دارد. منطقه‌ای که در فصل سرد و برف خیز، پیست خوبی را در اختیار خراسانی‌ها قرار میدهد. از ابتدای جاده مشهد تا ورودی پیست حدود ۳۶ کیلومتر مسافت وجود دارد که فاصله نسبتا مناسبی است. مساحت پیست شیرآباد 45 هکتار و طول آن ۱۲۰۰ متر است. این پیست در سال ۹۰ به تله اسکی و تله سیژ نیز مجهز شد و پارکینگ و سالن غذاخوری هم دارد. ارتفاع این پیست بین ۲۷۰۰ تا ۲۹۰۰ متر از سطح دریاست. شیر آباد همچنین به بام خراسان نیز معروف است و ارتفاع قله این منطقه کوهستانی ۳۳۰۵ متر است.
پاپائی نسار
پیست اسکی نسار در جنوب غربی بیجار و در شهرک مهدیه واقع شده. این پیست ۱۱۲ هکتاری پارکینگ و سالن غذاخوری دارد و مجهز به تله سیژی ۱۳۰۰ متری و دستگاه پیست کوب است. ورودی این پیست پیش از افزایش‌های فصل اسکی پیش رو ۷۰۰۰ تومان بوده که البته به جز سایر هزینه‌ها شامل تله سیژ و پارکینگ محاسبه شده است.
آلوارس
قطعا نمی‌شود از میان شهرهای برف‌خیز، اردبیل را کنار گذاشت. شهری که سرمای هوا و بارش برفش مثال زدنی است و خوشبختانه پیست اسکی خوبی هم دارد که امکان اسکی تا اواخر بهار را هم برای همه فراهم میکند. پیست آلوارس در ۳۰ کیلومتری شهرستان سرعین از توابع استان اردبیل قرار دارد. این مکان مجهز به امکاناتی همچون بالابر، تله‌سیژ و امکانات دیگر است. پیست آلوارس در حدود سال ۸۵-۸۴ افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. با وجود گرمای۳۰ الی ۳۵ درجه‌ای هوای تابستان در اردبیل و سرعین با اینکه این مکان در ۳۰ کیلومتری سرعین قرار دارد میتوان برف را در این مکان به وضوح دید و در تابستان از خنکی آن استفاده کرد.
کاکان
پیست اسکی کاکان در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. برای اسکی در این پیست باید به دامنه‌های زاگرس و قله دنا در ۱۸ کیلومتری یاسوج سفر کنید. جایی در نزدیکی دهستان کاکان و منطقه آب نهر که با ارتفاع ۲۶۰۰ متری‌اش میزبان اسکی‌بازان سراسر کشور است. البته طول مفید این پیست ۶۰۰ متر و عرض مفید آن ۱۵۰۰متر است. در این پیست تله‌اسکی بشقابی به‌عنوان دستگاه بالابر استفاده میشود و تسهیلاتی مثل خوابگاه و رستوران وجود دارد. بهترین زمان اسکی در این پیست از اوایل دی‌ماه تا اواخر اسفندماه است که عمق برف حتی تا ۳.۵ متر می‌رسد.
تاریک دره
این پیست در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی جاده گنج نامه در شهر همدان و در دامنه‌های کوه‌های الوند قرار گرفته‌است. پیست تاریک دره به طور رسمی در سال ۱۳۶۴ مورد بهره برداری قرار گرفت و آغاز به کار کرد. سه دستگاه تله اسکی در روزهای اسکی در خدمت علاقه‌مندان این ورزش است. در حال حاضر این پیست دارای سالن غذاخوری، خوابگاه و سایر امکانات موردنیاز یک اجتماع حدود ۵۰۰ نفری را داراست.
دربندسر
جدیدترین پیست اسکی تهران در سال۱۳۶۱ با همکاری پیشکسوتان وعلاقه‌مندان به ورزش اسکی در قالب یک شرکت خصوصی راه اندازی شد. پیست اسکی دربندسر واقع در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای دربندسر قرار دارد. دستگاه‌های بالابر آن شامل ۲ تله سیژ و ۳ تله اسکی است. طول فصل اسکی در دربندسر از اواسط آذر تا اواخر فروردین ماه میباشد که در این زمان تعداد کثیری از علاقه‌مندان به ورزش اسکی در این پیست حضور می‌یابند. همچنین دره‌ای بنام تلتنگه در شمال دربندسر قرار دارد که هر ساله در تیرماه میتوان در آن به اسکی کردن پرداخت که مسابقات اسکی برگزار شده در این فصل از جمله موارد تداوم علاقه به این ورزش است.
پولادکف
پیست اسکی پولاد کف، یکی دیگر از بزرگ ترین پیست‌های اسکی ایران در کوه سپیدان در استان فارس است. این پیست در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کمهر و در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز واقع شده است. پیست پولادکف که با نام پیست سپیدان نیز معروف است در سال ۱۳۸۱ با حمایت مالی گروه صنعتی پولادکف افتتاح و مورد بهره برداری عموم قرار گرفت. پیست اسکی سپیدان به هنگام بارش برف سنگین یعنی از نیمه‌های پاییز تا اوایل بهار برای ورزش‌های زمستانی بسیار مناسب است. همین ویژگی منحصر به فرد آب و هوایی باعث شده تا این پست به صورت چهار فصل دایر باشد. این پیست تله کابین و تله اسکی نیز دارد. ارتفاع این پیست از سطح دریا به ۲۸۵۰ متر می‌رسد. البته میتوان با استفاده از تله کابین و تله اسکی به قله پیست که دارای ارتفاعی حدود ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است نیز صعود کرد.
پیست اسکی پولاد کف، یکی دیگر از بزرگ ترین پیست‌های اسکی ایران در کوه سپیدان در استان فارس است. این پیست در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کمهر و در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز واقع شده است. پیست پولادکف که با نام پیست سپیدان نیز معروف است در سال ۱۳۸۱ با حمایت مالی گروه صنعتی پولادکف افتتاح و مورد بهره برداری عموم قرار گرفت. پیست اسکی سپیدان به هنگام بارش برف سنگین یعنی از نیمه‌های پاییز تا اوایل بهار برای ورزش‌های زمستانی بسیار مناسب است. همین ویژگی منحصر به فرد آب و هوایی باعث شده تا این پست به صورت چهار فصل دایر باشد. این پیست تله کابین و تله اسکی نیز دارد. ارتفاع این پیست از سطح دریا به ۲۸۵۰ متر می‌رسد. البته میتوان با استفاده از تله کابین و تله اسکی به قله پیست که دارای ارتفاعی حدود ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است نیز صعود کرد.
خور
پیست اسکی خور با بلندای ۲۸۰۰ تا ۳۰۰۰ متر از سطح دریا در استان البرز و در نزدیکی سد امیرکبیر (سد کرج)، در کنار روستای تاریخی خور جای دارد. برای رسیدن به این پیست اسکی در ۲۳ کیلومتری جاده کرج-چالوس، پیش از ورودی تاسیسات سد امیرکبیر باید مسیر را از راه فرعی به سمت خور پی گرفت و از روستاهای ارنگه و روستای جی گذر کرد. ساخت این پیست به پیش از سال ۱۳۵۷ باز میگردد و پس از دوران جنگ ایران و عراق مجددا راه‌اندازی گردید. این پیست دارای دو مسیر ۱۸۵۰ متری و ۳۵۰ متری است و گنجایش روزانه ۱۳۰۰ اسکی‌باز را دارد.
خوشاکو
این پیست در ۳۴ کیلومتری غرب ارومیه واقع شده و هر سال با آغاز فصل سرما و انباشت برف، پذیرای اسکی بازانی از کشورهای خارجی و استان‌های مختلف کشور و علاقه‌مند به ورزش‌های زمستانی است. پیست اسکی خوشاکو، در منطقه راژان واقع شده که با داشتن کوه‌هایی با شیب مناسب و جلوه‌های زیبای بصری از طبیعت، همه ساله در فصل زمستان پذیرای علاقه‌مندان به اسکی و ورزش‌های زمستانی در این استان است.
پیام و سهند
استان آذربایجان شرقی با توجه به سردسیر بودن و شرایط جغرافیایی اش، دو پیست خوب و مهم دارد. یکی پیست اسکی «پیام» که در ارتفاعات مرند و در فاصله ۶۰ کیلومتری از تبریز واقع شده. منطقه‌ای که در تابستان هم تفرجگاه مناسبی برای خانواده هاست و در کل منطقه مهمی برای تفریح مردم تبریز و کل آذربایجان است.پیست دیگر هم پیست اسکی «سهند» است که در ۳۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر تبریز واقع شده و حدود ۴۰ دقیقه از این شهر فاصله دارد. اسکی بازان می‌توانند در شش ماه از سال از برف‌های این پیست برای اسکی استفاده کنند. عمق برف‌های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می‌رسد، با این حال، این پیست بهمن گیر نیست و فضای مناسبی برای انجام هرگونه ورزش زمستانی را دارد.
شازند
پیست اسکی شازند تنها پیست اسکی استان مرکزی است که در شهرستان شازند و در جاده شازند – هندو قرار گرفته است. فاصله این پیست از شهر شازند ۲۵ کیلومتر و تا شهر اراک ۴۵ کیلومتر است. این پیست در ارتفاعات پلنگ در و در نزدیکی روستای پاکل قرار دارد. این منطقه به دلیل وجود ارتفاع مناسب دارای زمستان زود هنگام و بارش سنگین برف است. ارتفاع پیست در حدود ۱۲۰۰ متر و طول آن ۵ کیلومتر است. از جمله امکانات موجود در پیست اسکی میتوان به سه دستگاه تله سیژ، هتل اقامتی، رستوران، تجهیزات برف‌روبی و ساختمان اداری اشاره کرد
پیست‌های غیر استاندارد
این نام‌ها همه پیست‌هایی است که در سایت فدراسیون اسکی آورده شده و مورد تایید این فدراسیون است. چند پیست دیگر در استان‌های دیگر هم وجود دارد که البته امکانات قابل توجهی وجود ندارد و به معنای واقعی کلمه استاندارد نیست. البته با توجه به موارد و دستور العمل‌های موجود، بسیاری از همین پیست‌های فعال هم کم و کسری‌های زیادی دارند که باید برای در اصلاح استاندارد شدن، آنها را رفع و رجوع کنند .
اسکی یکی از محبوب ترین ورزش ها در کشورهایی است که دارای آب و هوای سـرد می بـاشنـد در مـقایسه با دو و شنا که جزء ورزش های مناسب برای سیستم قلبی عروقی بدن محسوب می شوند, شکی وجود ندارد که تعداد زیادی از افراد ترجیح می دهند اسکی کنند تا هم تناسب اندامشان را حفظ کنند و هم خود را گرم نگه دارند.
اسکی به عنوان یک ورزش، برای نخستین بار در نروژ شروع شد. در حقیقت، شهر «مورگدال» در این کشوربه عنوان «مهد ورزش اسکی» شهرت دارد، زیرا این منطقه برای زمان های طولانی منطقه بسیار برف گیری بوده است. در زمستان موقعی که اهالی بومی، برای شکار یا مسافرت به کوه ها می روند یا برای خرید یا دید و بازدید به دهکده یا بازار می روند، مجبورند که برای راه رفتن از چوپ اسکی استفاده کنند.
سه نوع ورزشی که در بالا به آنها اشاره کردیم، می‌توانند عـملکرد بـدن را در حد مطـلوب نـگه دارند و کـارشـناسـان معتقدند که تفاوت زیادی میان این ورزش و سایر ورزش‌های هوازی (ایروبیک) وجود دارد. در هنگام انجام این ورزش افراد نیاز به صرف انرژی زیادی داشته و می‌بایست اکسیژن بالایی مصرف کنند تا بتوانند به حرکت کردن ادامه دهند.
یکی دیگر از ورزش های هوازی که میتواند عملکرد بدن شما ر ا در حد مطلوب نگه دارد کوهنوردی است .
فواید اسکی :
یکی از مزایای شایان ذکر این ورزش بهبود و ارتقای سیستم قلبی-عروقی بدن است. همچنین انجام این ورزش میزان هوشیاری فرد را نیز افزایش می‌بخشد و ورزشکار قادر میشود تا عکس العمل سریعی را نسبت به هر محرک خارجی از خود نشان دهد. از این گذشته فرد قادر میشود تا به راحتی و بدون احساس هیچگونه استرسی به فعالیتهای روزانه خود بپردازد.
ورزش‌های هوازی نظیر اسکی، گردش خون را تنظیم کرده و سبب میشود که کلیه بافت‌های بدن در بهترین حالت خود قرار بگیرند. این امر سبب میشود که فرد به ندرت دچار بیماری هایی نظیر فشار خون و یا سکته قلبی شود.
یکی دیگر از فواید اسکی افزایش HDL و یا همان کلسترول خوب خون است. این امر به بدن کمک میکند تا کلسترول بد و یا LDL را حذف کند، چرا که فردی که اسکی میکند چربی بسیار زیادی را سوزانده و وزنش کاهش پیدا میکند.
در ابتدا نوآموز باید با وسایل اسکی آشنا شود و به اسکیها، چوبدستها و کفشهای اسکی عادت کند. در ضمن باید با سُرخوردن، لبه دادن، چرخیدن ، وزن دار کردن و سبک کردن اسکیها نیز آشنا شوند و در عین حال با دمای محیطی که قرار است در آنجا اسکی کند وفق پیدا کند.
تجهيزات پوشاک اسکي :
کاپشن اسکي يکي از مهمترين تجهيزات اسکي آن هم در فضاي سرد و برخي محيط است که دماي بدن را در حالت مطلوبي قرار مي دهد و ديگر نيازي به پوشيدن لباس فراوان براي گرم کردن نيست. کاپشن هاي اسکي اغلب براي اينکه در محيط سفيد رنگ برفي به خوبي ديده شوند بهتر است با رنگ هايي به غير از سفيد انتخاب شود.
شلوار اسکي نيز که اغلب به صورت ست با کاپشن خريداري مي شود، در رشته هاي مختلف اسکي (آلپاين، اسنوبرد، صحرانوردي) انواع متفاوتي دارد.
دستکش اسکی برای حفاظت از دست ها ، در ورزش اسکي از حساس ترين بخش هاي بدن هستند که اغلب بيشتر در معرض خطر يخ زدن و سرما قرار مي گيرند.
جوراب هاي اسکي از جمله تجهيزات اختصاصي ورزش اسکي است که از نظر پزشکي نيز براي جريان سريع و مطلوب خون در پا بکار مي روند و پاها را از نظر يخ زدگي ايمن مي دارند.
عينک اسکي وسيله اي براي محافظت از چشم در فضاي پرانعکاس پوشيده از برف در مقايسه با اشعه هاي مضر و خطرناک خورشيد است.
نکات کلیدی در مورد خرید و استفاده از عینک اسکی
عینک اسکی یکی از اجزای بسیار مهم در اسکی است، آنها برای محافظت اساسی از چشمهای شما طراحی شده اند که عدم این محافظت میتواند بسیار چالش برانگیز و دردناک باشد ،باید به این نکته توجه کرد که عینک اسکی فقط یک وسیله جانبی و اضافه روی سر برای زیبایی نیست .
چرا باید از عینک مخصوص اسکی استفاده کرد :
در کوه ها آب و هوا می تواند بسیار متغیر و بی رحم باشد. وقتی که خورشید طلوع میکند اشعه به علت ارتفاع تقویت می شود، بطوریکه هرچه ارتفاع بیشتر است اشعه ماورا بنفش (UV) قویتر است . بنابراین اگر در ارتفاعات خیلی بالاتر اسکی میکنید، به عنوان مثال یخچالهای طبیعی، بدانید که حفاظت موثر چشمها امری حیاتی است چون نور خورشید از برف نیز انعکاس پیدا میکند و اشعه را تشدید می کند.
اگر آسمان ابری باشد و یا درحال بارش برف و باران:
چشمها برای اینکه بتوانند به امنیت شما در ارتفاع کمک کنند خود به کمک احتیاج دارند. در آب و هوای ابری، بارش باران یا بارش برف ، بعید به نظر می رسد که بتوانید به حد کافی از چشمها کمک بگیرید و همه چیز را مشاهده کنید، به این معنی که چشمان شما برای کمک به حفظ امنیت شما در کوه ، خود به کمک احتیاج دارند. عینکهای معمولی از ورود برف جلوگیری نمی کند و باعث می شود که درشناسایی محیط هنگام حرکت در کوه خلل ایجاد شود. اکثر عینک های آفتابی نیز در بهترین حالت برای بهترین استفاده در شرایط آفتابی و پر نور طراحی شده اند.یک انتخاب خوب و با دقت در عینک اسکی کمک به محافظت چشمهای شما در مقابل ورود برف به چشم و وضوح دید در طوفان و جلوگیری از آسیبهای شدید آفتاب میکند .
انواع اشعه های مضر
همه عینک های اسکی بدون توجه به برندشان محافظت کامل در مقابل اشعه UVA و UVB آفتاب را ارائه میدهند . UVA انرژی نور کمتری دارد اما عمیق تر از UVB نفوذ می کند. UVB قوی تر است و اشعه ای است که بیشترین صدمه را به چشم وارد می کند.اشعه UVC به وسیله لایه ازن و اتمسفر زمین به طور کامل جذب می شود.
با وجود اینکه اشعه UV در شرایط ابری کاهش می یابد ولی به طور کامل مسدود نمی شود. یکی از چیزهایی که باید خیلی مراقب باشید شرایطی است که به عنوان «کوری برف» (فوتوکراتیت) نامیده می شود. این وضعیت دردناکی است که از طریق قرار گرفتن در معرض اشعه های مضری که اغلب از بازتاب برف ساطع میشود پدید می آید و به طور عمده یک نوع آفتاب سوختگی شدید چشم است. مانند آفتاب سوختگی پوست اغلب آنرا زمانی متوجه می شوید که خیلی دیر شده و با علائمی مانند چشمان دردناک و افزایش اشک خود را نشان میدهد. خطرابتلای به این وضعیت در ارتفاعات بالاتر با افزایش شدت UV به شدت وجود دارد.
شکل و سایز عینک اسکی:
در انتخاب عینک اسکی اشکال و طرح های مختلف و زیبایی وجود دارد که متناسب با طیف وسیعی از چهره ها طراحی شده است . یک عینک اسکی مناسب برای ایجاد میدان دید وسیعتر در روبرو و طرفین چشم و با قابلیت غیر قابل نفوذ بودن طراحی شده است. شمار زیادی از اسکی بازان از هلمت استفاده میکنند که آنها باید هنگام خرید عینک به هلمت خود هم توجه داشته باشند. اگر در حال حاضر هلمت دارید هنگام خرید عینک اسکی از فیت شدن عینک روی آن مطمعن شوید و یا اگر هر دو را با هم میخرید به فیت شدن آنها با هم روی سر و صورت و بینی توجه کنید. نباید بالای عینک با جایی که با هلمت فیت میشود خیلی فاصله داشته باشد. اگرفاصله بیش از حد باشد سرما در آن نفوذ کرده و برای شخص ایجاد آزار میکند . گاها حتی باعث به وجود آمدن یک نوار سوختگی زشت روی صورت و پیشانی میشود.
عینکهای طراحی شده مخصوص خانمها :
معمولا حجم کمتری دور نوک بینی دارند تا از زیادی فضا برای ورود برف و باد کم کنند.فریم آنها نیز کوچک تر از سایز استاندارد بزرگ سالان طراحی میشود. عینکهای کودکان: معمولا کوچکتر و با صورت فیت تر هستند . آنها معمولا طوری طراحی شده اند که هم ارزانتر و هم محکمتر باشند.
عینکهای با قطر بزرگ :
یک قطری به عنوان فضای دور چشمی برای کسانی که ازعینک طبی استفاده میکنند درمقابل چشمها در نظر گرفته میشود تا اجازه ندهد عینک طبی به چشم خیلی فشار آورد. روی طرفین آنها معمولا یک برشی وجود دارد تا دسته های عینک طبی زیر فوم قرار بگیرد و همچنین فضای تهویه باشد تا بخار درون عینک خارج شود و شیشه عینک بخار نکند. عینکهای سایز بزرگ معمولا بدون فریم هستند و بین اسکی بازان محبوبیت بیشتری دارند آنها نمای جانبی خاصی دارند که توانایی بهتر دیدن در شیب و بوس را به اسکی باز میدهد که هم برای بانوان و هم آقایان طراحی شده است.
انجمن ملی اسکی جهان به افراد پیشنهاد میکند که: پیش از رفتن به اسکی در کلاس‌های یوگا نام نویسی کنید. یوگا بر روی تمام نقاط بدن کار میکند، عضلات را تقویت میکند، و رعایت تعادل را در شما افزایش میدهد. شما که دلتان نمی خواهد پس از اولین روزی که اسکی کردید، تمام بدنتان سفت شود و نتوانید آنرا تکان دهید.
۲- اتومبیل
مطمئن شوید که وسیله نقلیه مورد نظر به لاستیک‌های مخصوص حرکت در برف مجهز باشد. به هیچ وجه از زنجیر چرخ استفاده نکنید، هیچ چیز وحشتناک تری از زنجیر چرخ وجود ندارد.
۳- عادت کردن به آب و هوا
روز اول بیش از اندازه اسکی نکنید. بدن شما خشک است و احتمال بروز جراحت در شما افزایش پیدا خواهد کرد. به جای آن میتوانید قدم بزنید و یا قدری بدوید. این کار به شما کمک میکند تا خودتان را با شرایط جوی و آب و هوای سرد وفق دهید.
۴- پیست اسکی را بررسی کنید
برخی از پیست‌های اسکی در ابتدای روز توری برگزار میکنند و کل منظقه را به ورزشکاران نشان میدهند. میتوانید با یکی از تورها به مشاهده فضای اطراف بپردازید. این کار به شما اجازه میدهد مناطقی را انتخاب کنید که از آن بیشترین لذت را ببرید. همچنین در این تورها میتوانید با افراد زیادی نیز آشنا شوید.
۵– رعایت مسائل ایمنی
تا آخرین زمان در پیست باقی نمانید. شرایط با گذشت زمان تغییر پیدا میکنند. بعد از ظهر هوا به تدریج تاریک میشود، درجه حرارت پایین می‌آید و همه افراد خسته میشوند. آمار و ارقام حاکی از این مطلب هستند که درصد عظیمی از حوادث غیر مترقبه در چنین زمان هایی به وقوع پیوسته اند.
