تصور کنید که بر قله بلندترین کوه های جهان ایستاده‌اید، با نگاهی به افق بی‌پایان، در حالی که در زیر پای شما، زمین به شکلی غیرقابل تصور گسترده است. کوه‌هایی که با قله‌های پوشیده از برف و سنگ‌های تیز خود، چالش‌های بزرگی را در برابر انسان‌ها قرار می‌دهند، اما در عین حال جذابیتی دارند که نمی‌توان از آن چشم پوشید.

بلندترین کوه‌های دنیا نه تنها نمادهایی از قدرت طبیعت هستند، بلکه سرشار از رازها و داستان‌هایی‌اند که هر یک به نوعی تاریخ و فرهنگ بشر را شکل داده‌اند. از کوه اورست که همه از آن شنیده‌اند تا قله‌هایی که شاید اسمشان را نشنیده باشید، هرکدام دنیای خاص خود را دارند. اگر فکر می‌کنید همه چیز را درباره بلندترین کوه های جهان می‌دانید، شاید وقت آن رسیده که اطلاعاتتان را به روز کنید و با ما همراه شوید تا به دنیای شگفت‌انگیز این قله‌ها وارد شویم.

بلندترین کوه های جهان

بلندترین کوه جهان، کوه اورست (Mount Everest) است که با ارتفاع ۸۸۴۸ متر در رشته‌کوه هیمالیا، در مرز میان نپال و منطقه خودمختار تبت در چین قرار دارد. بسیاری از مرتفع‌ترین کوه‌های جهان در همین رشته‌کوه هیمالیا واقع شده‌اند که به دلیل ارتفاعات چشمگیر خود، همواره مورد توجه کوهنوردان و جغرافی‌دانان قرار دارند.

برخی از بلندترین کوه های جهان همراه با محل قرارگیری آن‌ها عبارتند از:

• کوه اورست (Mount Everest): ۸۸۴۸ متر — مرز نپال و تبت (چین)

• کی‌تو (K2): ۸۶۱۱ متر — مرز پاکستان و چین (قراقروم)

• کانگچنجونگا (Kangchenjunga): ۸۵۸۶ متر — مرز نپال و هند

• لوتسه (Lhotse): ۸۵۱۶ متر — مرز نپال و تبت (چین)، نزدیک به اورست

• ماکالو (Makalu): ۸۴۸۵ متر — مرز نپال و تبت (چین)

• دهالاگیری (Dhaulagiri): ۸۱۶۷ متر — نپال

• ماناسلو (Manaslu): ۸۱۶۳ متر — نپال

• نانگا پاربات (Nanga Parbat): ۸۱۲۶ متر — پاکستان

• آناپورنا ۱ (Annapurna I): ۸۰۹۱ متر — نپال

• شیشاپانگما (Shishapangma): ۸۰۲۷ متر — تبت (چین)

نکته: ارتفاع دقیق این قله‌ها ممکن است بسته به تغییرات طبیعی سطح زمین و تفاوت در روش‌های اندازه‌گیری کمی متفاوت گزارش شود.

 اورست|everest  اولین و بلندترین کوه جهان

غول مرحله نهایی کوهنوردی، قله اورست، این نقطه افسانه‌ای که در زبان نپالی «ساگارماتا» به معنای «سر آسمان» و در زبان تبتی «چومولونگما» نامیده می‌شود، با ارتفاع ۸۸۴۸ متر از سطح دریا، عنوان مرتفع‌ترین قله از بلندترین کوه های جهان را به خود اختصاص داده است. اورست که در قلب رشته‌کوه هیمالیا و در مرز نپال و تبت واقع شده، نه تنها از نظر مناظر طبیعی بی‌نظیر است، بلکه به عنوان یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های کوهنوردی در جهان شناخته می‌شود.

وقتی صحبت از صعود به قله اورست می‌شود، معمولاً نخستین تصویری که در ذهن شکل می‌گیرد، دشواری‌های طاقت‌فرسا و چالش‌های مسیر است. اما اگر از زاویه‌ای متفاوت به این ماجراجویی نگاه کنیم، می‌توان آن را سفری شگفت‌انگیز و سرشار از هیجان و شجاعت دانست؛ سفری که تنها برای کسانی قابل درک است که شیفته کشف ناشناخته‌ها و سنجش مرزهای توانمندی خود هستند.

تصور کنید در دل رشته‌کوه هیمالیا و در میان مناظر خیره‌کننده‌ی پوشیده از برف و یخ ایستاده‌اید و بلندترین کوه های جهان را پیش روی خود دارید. در این لحظه، قله اورست، که با ارتفاعی بیش از ۸۸۰۰ متر در صدر این فهرست قرار دارد، در دسترس شما به نظر می‌رسد. اینجا جایی است که نه تنها با قدرت بی‌رحم طبیعت روبه‌رو می‌شوید، بلکه مبارزه‌ای درونی نیز با اراده، شجاعت و توان ذهنی خود آغاز می‌کنید. هر گامی که به سوی قله برداشته می‌شود، حسی عمیق از پیروزی و افزایش اعتماد به نفس را به همراه دارد.

بسیاری از کوهنوردان بر این باورند که در مسیر صعود به اورست، آنچه بیش از فتح قله اهمیت دارد، غلبه بر ترس‌ها و عبور از محدودیت‌های فردی است؛ تجربه‌ای بی‌همتا در دل یکی از بلندترین کوه های جهان.

اگر به دنبال کوه‌های اطراف تهران هستید، مقاله «کوه‌های تهران» را مطالعه کنید تا با بهترین قله‌ها و مسیرهای کوهنوردی این منطقه آشنا شوید و تجربه‌ای متفاوت از طبیعت کوهستانی تهران داشته باشید.

| در مورد کوه آرارات ترکیه بیشتر بدانید… |

کی2|K2

پس از قله اورست، یکی دیگر از نمادهای برجسته در فهرست بلندترین کوه های جهان، قله K2 است. این کوه با ارتفاع ۸۶۱۱ متر، در دل رشته‌کوه قراقرم و در مرز پاکستان و چین واقع شده است. اما برخلاف اورست، مسیر صعود به K2 هیچ‌گاه ساده و آسان نیست؛ به همین دلیل است که این کوه به «کوه قاتل» مشهور شده است. دلیل این نام‌گذاری کاملاً مشخص است؛ مسیر صعود به K2 از فنی‌ترین و دشوارترین مسیرهای کوهنوردی در جهان به شمار می‌رود. آماری نگران‌کننده وجود دارد که نشان می‌دهد از هر چهار کوهنوردی که موفق به فتح این قله می‌شوند، یکی جان خود را از دست می‌دهد.

K2 به حدی چالش‌برانگیز است که کمتر کوهنوردی جرأت می‌کند پا به پای این «غول سنگی» قدم بگذارد. اما کسانی که شجاعت و اراده لازم برای مقابله با این قله را دارند، لحظات فتح آن را با هیچ تجربه دیگری در زندگی‌شان قابل مقایسه نمی‌دانند. اولین صعود موفق به K2 در سال ۱۹۵۴ توسط آشیل کامپاگنونی و لینو لاسیدلی انجام شد، دو کوهنوردی که مسیر دشوار این کوه را به تاریخ پیوند زدند. اگر تصور می‌کنید صعود به K2 تنها یک آزمون فیزیکی است، باید بدانید که این کوه بیش از هر چیز دیگری، توان ذهنی و قدرت روحی شما را محک می‌زند.

 کانگچنجونگا|Kangchenjunga

کانگچنجونگا، سومین قله بلند جهان از بلندترین کوه های جهان ، با ارتفاع ۸۵۸۶ متر، درست در مرز بین نپال و هند ایستاده و با زیبایی‌های بی‌نظیرش هر کوهنوردی را به چالش می‌کشد. این قله، شرقی‌ترین ۸۰۰۰ متری جهان، جایی است که طبیعت به شکلی دست‌نخورده و بکر باقی مانده. به دلیل موقعیت دورافتاده‌اش، کمتر کسی توانسته به این منطقه دسترسی پیدا کند و همین مسئله باعث شده که مناظر این منطقه همچنان همچون یک راز نگهداری شود.

در اینجا، می‌توانید از چشم‌اندازهای فوق‌العاده یخچال زمو (Zemu) و پارک ملی کانگچنجونگا که مساحتی بالغ بر ۲۰۳۵ کیلومتر مربع دارد، لذت ببرید. اما این قله نه تنها برای زیبایی‌هایش معروف است، بلکه به دلیل دشواری‌های صعود و شرایط خاص آن، هر ساله کوهنوردان کمی جرأت می‌کنند به اینجا بیایند. اولین صعود موفق به قله در سال ۱۹۵۵ توسط یک تیم انگلیسی به رهبری جورج باند و جو براون انجام شد. اینجا، یک دنیای دیگر است؛ دنیای زیبایی‌های دست‌نخورده و ماجراجویی‌هایی که هر کوهنوردی باید آن را تجربه کند.

 لوتسه|Lhotse یکی از بلندترین کوه های جهان

لوتسه، با ارتفاع ۸۵۱۶ متر، چهارمین قله بلند در فهرست بلندترین کوه های جهان است که در مرز تبت (چین) و نپال واقع شده است. این قله که از طریق گردنه جنوبی به اورست متصل می‌شود، به عنوان یکی از مقصدهای محبوب کوهنوردان باتجربه برای چالش‌ها و ماجراجویی‌های جدی شناخته می‌شود. لوتسه به دلیل شباهت مسیرها و نزدیکی به اورست، گاهی به عنوان «خواهر کوچکتر اورست» مطرح می‌شود و بسیاری از کوهنوردان از آن برای تمرین‌های سخت و آماده‌سازی جهت صعود به اورست بهره می‌برند.

اولین صعود موفق به لوتسه در سال ۱۹۵۶ توسط فریتز لوشینگر و ارنست رایز از سوئیس انجام شد، و از آن زمان به بعد این قله به یکی از اهداف اصلی کوهنوردان حرفه‌ای تبدیل شده است. با این حال، لوتسه فراتر از یک قله بلند است؛ اینجا جایی است که هر لحظه‌اش می‌تواند با چالش‌های فنی و طبیعی جدید شما را مواجه کند. اگر به دنبال تجربه‌ای واقعی از قدرت، شجاعت و مهارت در کوهنوردی هستید، لوتسه قطعاً باید در فهرست بلندترین کوه های جهان و اهداف شما قرار گیرد.

 ماکالو|makalu

ماکالو، پنجمین قله بلند از میان بلندترین کوه های جهان، با ارتفاع ۸۴۶۳ متر، در رشته‌کوه‌های هیمالیا و در مرز بین چین و نپال قرار گرفته است. این کوه به خاطر شکل هرم‌مانند و تیغه‌های تیز و شیب‌های بسیار تندش شهرت دارد و همین ویژگی‌ها باعث شده ماکالو یکی از سخت‌ترین و چالش‌برانگیزترین کوه‌ها برای صعود در میان بلندترین کوه های جهان باشد.

اولین صعود موفقیت‌آمیز به قله ماکالو در سال ۱۹۵۵ توسط یک تیم فرانسوی به رهبری جان کوزی و لیونل تری انجام شد. پس از آن، ماکالو با لقب «هیولای سیاه» شناخته شد؛ لقبی که به دلیل دشواری مسیرها و خطرات متعدد این کوه به آن داده شده است. امروز، ماکالو یکی از مقصدهای محبوب کوهنوردان حرفه‌ای در میان بلندترین کوه های جهان است که به دنبال فتح قله‌هایی پرچالش و نفس‌گیر هستند.

 چوآیو|Cho Oyu

چوآیو، با ارتفاع ۸۲۰۱ متر، در مرز چین و نپال و در غرب اورست واقع شده و به “الهه فیروزه” معروف است. شاید اسم این قله خیلی مشهور نباشد، اما برای کسانی که عاشق کشف بلندترین کوه های جهان که کمتر شناخته شده‌اند، چوآیو یک مقصد جالب است. برخلاف بسیاری از هشت‌هزارمتری‌ها که مسیرهایشان به شدت خطرناک و چالش‌برانگیز هستند، چوآیو به نوعی یکی از “آسان‌ترین” قله‌های هیمالیا به حساب می‌آید. البته این آسانی نسبی است و به این معنا نیست که صعود به آن کار ساده‌ای است! همچنان با خطرات طبیعی و چالش‌های ارتفاع روبه‌رو خواهید بود.

اولین صعود موفق به این قله در سال ۱۹۵۴ میلادی توسط یک هیئت اتریشی شامل ژوزف جوشلر، هربرت تیچی و پاسانگ داوا لاما انجام شد. اگر دنبال یک تجربه متفاوت در دل هیمالیا هستید، شاید چوآیو همان قله‌ای باشد که باید به لیست‌تان اضافه کنید. اینجا، جایی است که تاریخ، طبیعت و هیجان به هم می‌پیوندند تا تجربه‌ای خاص بسازند.

دائولاگیری|Dhaulagiri از بلندترین کوه های جهان

دائولاگیری، با ارتفاع ۸۱۶۷ متر، یکی از قله‌های افسانه‌ای هیمالیا است که به “کوهستان سفید” معروف است. چرا؟ چون قله‌هایش همیشه زیر پوششی از برف سفید و درخشان هستند که در نگاه اول، شبیه یک نقاشی شگفت‌انگیز به نظر می‌آید. این قله، مشابه اورست، از لایه‌های سنگ آهک و دولومیت ساخته شده که روزگاری در کف اقیانوس‌ها قرار داشتند، اما حالا میلیون‌ها سال بعد، با قدرت بی‌نظیر نیروی زمین‌ساختی، به این عظمت و ارتفاع رسیده‌اند.

صعود به دائولاگیری، به هیچ عنوان تجربه‌ای ساده نیست. اینجا، با بادهای شدید، بهمن‌ها و خطرات طبیعی، هر قدم می‌تواند شما را با چالش‌های جدیدی روبه‌رو کند. اولین بار در سال ۱۹۶۰، گروهی از کوهنوردان از آلمان، سوئیس، اتریش و نپال توانستند این قله افسانه‌ای را فتح کنند. اما هنوز هم این قله جذابیت خاص خودش را برای کوهنوردانی که دنبال تجربه‌ای متفاوت و هیجان‌انگیز در دل هیمالیا هستند، دارد. اگر از آن دسته افرادی هستید که عاشق ماجراجویی و چالشید، اینجا قطعاً یک مقصد خاص برای شماست!

ماناسلو|Manaslu

ماناسلو، با ارتفاع ۸۱۶۳ متر، هشتمین قله از بلندترین کوه های جهان ، همیشه با یک عنوان خطرناک در دنیای کوهنوردی شناخته می‌شود. چرا؟ چون اینجا سقوط بهمن‌ها حرف اول را می‌زند و به همین دلیل هم یکی از پرخطرترین قله‌های دنیا به حساب می‌آید. اما با این حال، ماناسلو که به “راه خدایان” معروف است، همچنان برای کوهنوردان ماجراجو و عاشق چالش، یک مقصد آرزو شده است.

صعود به این قله، یک سفر واقعی به دل طبیعت وحشی است. جالب است بدانید که اولین صعود موفق به ماناسلو در سال ۱۹۵۶ توسط گروهی از کوهنوردان ژاپنی از مسیر شمال‌شرقی انجام شد. نکته جذاب این است که مسیر پیاده‌روی این کوه از ارتفاع ۵۰۰ متر آغاز می‌شود، یعنی شما باید حدود ۷۷۰۰ متر را صعود کنید و برای رسیدن به قله، بیش از ۱۲۰ کیلومتر را پیاده‌روی کنید! این یعنی یک چالش واقعی که کمتر کسی می‌تواند در برابر وسوسه فتح آن مقاومت کند. اگر دنبال تجربه‌ای خاص و متفاوت هستید، ماناسلو قطعاً یکی از قله‌هایی است که باید در لیست‌تان باشد!

 نانگاپاربات|Nanga Parbat یکی بلندترین کوه های جهان

نانگاپاربات، نهمین قله از بلندترین کوه های جهان با ارتفاع ۸۱۲۶ متر، در کشور پاکستان واقع شده است. این کوه به دلیل خطرات فراوان و حوادث مرگباری که در مسیرهای صعودش رخ داده، با عناوینی چون «کوه عریان» و «کوه قاتل» شناخته می‌شود. برای کوهنوردان حرفه‌ای و علاقه‌مندان به ماجراجویی، صعود به نانگاپاربات یکی از دشوارترین و پرخطرترین چالش‌های کوهنوردی محسوب می‌شود.

مسیرهای صعود به نانگاپاربات، به‌خصوص به خاطر سقوط‌های مکرر بهمن و شیب‌های تند و فنی، از سخت‌ترین مسیرها در میان بلندترین کوه های جهان است. آماری که نشان می‌دهد از هر چهار کوهنوردی که این قله را فتح می‌کنند، یک نفر جان خود را از دست می‌دهد، بیانگر خطر واقعی این کوه است.

اما در کنار این خطرات، نانگاپاربات به خاطر سه رخ برجسته‌اش نیز شهرت دارد؛ نما راکیوت در شمال، نما نقره‌فام در جنوب که با آبشارهای یخی‌اش چشم‌نواز است، و نما رویال که بزرگ‌ترین نما صخره‌ای در میان بلندترین کوه های جهان به شمار می‌آید. تصور عبور از این مسیرهای نفس‌گیر و رسیدن به قله‌ای که گویی دست نیافتنی است، برای هر کوهنوردی یک تجربه منحصر به فرد و فراموش‌نشدنی است.

آناپورنا1| Annapurna I

آناپورنا ۱، یکی از برجسته‌ترین و البته چالش‌برانگیزترین قله‌های هیمالیا، با ارتفاع ۸۰۹۱ متر، در میان بلندترین کوه های جهان جایگاهی ویژه دارد. این قله نه تنها به خاطر ارتفاع چشمگیرش، بلکه به دلیل مسیرهای بسیار دشوار و خطرناک صعود، شهرت جهانی یافته است. در فرهنگ هندو، نام «آناپورنا» به معنای «الهه حاصلخیزی و زراعت» است و این قله همچنان از نظر معنوی و فرهنگی یکی از مقدس‌ترین نقاط منطقه محسوب می‌شود.

اگر تصور می‌کنید فتح قله‌های مرتفع تنها یک سفر طبیعت‌گردی ساده است، باید بدانید که اولین صعود موفق به آناپورنا در سال ۱۹۵۰ توسط دو کوهنورد فرانسوی، موریس هرزوگ و لویی لاشنال، انجام شد؛ اما این موفقیت، همراه با سختی‌های فراوان و هزینه‌های سنگین بود. هر دو کوهنورد در جریان این صعود با سرمازدگی شدید مواجه شدند و لویی لاشنال متأسفانه تمام انگشتان دست و پای خود را از دست داد. با این حال، آنها به سلامت به پاریس بازگشتند و به قهرمانان ملی تبدیل شدند.

آناپورنا، با تمام چالش‌ها و خطرات مسیرهایش، همچنان به عنوان یکی از سخت‌ترین و در عین حال جذاب‌ترین قله‌ها در بین بلندترین کوه های جهان باقی مانده است. این کوه، به کوهنوردان یادآوری می‌کند که در برابر عظمت طبیعت باید همیشه آمادگی مواجهه با دشواری‌ها و خطرات را داشت، چرا که هر فتح بزرگ، مستلزم پشتکار و شجاعت فراوان است.

از بلندترین کوه های جهان : گاشربروم1|Gasherbrum I

کوه گاشربروم 1، قله‌ای مخفی و مرموز با ارتفاع 8080 متر، در مرز پاکستان و چین قرار دارد و در لیست یازدهمین قله از بلندترین کوه های جهان جا خوش کرده است. این کوه در دل رشته‌کوه قراقروم واقع شده و به‌دلیل فاصله‌اش از دیگر قله‌های شناخته‌شده، لقب “کوه پنهان” را از کوهنوردان به‌دست آورده. برای مشاهده گاشربروم 1 باید راهی دره گاشربروم‌ها شوید، چرا که تا زمانی که وارد این دره نشوید، این قله جادویی اصلاً خود را نشان نمی‌دهد. به همین دلیل، کوهنوردان این قله را همواره به‌عنوان یک راز نگه‌داشته شده در دل طبیعت می‌شناسند.

این قله که در زبان محلی “گاشا” نامیده می‌شود، به معنای “کوهستان زیبا” است. و بی‌دلیل نیست که این نام برایش انتخاب شده؛ چرا که مناظر بی‌نظیر و یخچال‌های طبیعی فراوان آن، تصویری شگفت‌انگیز از طبیعت بکر را به نمایش می‌گذارند. اما این زیبایی‌ها با چالش‌های جدی همراه است. یخچال سیاچن، که در این منطقه قرار دارد، یکی از معروف‌ترین یخچال‌های طبیعی است که در طول تاریخ تبدیل به میدان نبرد میان پاکستان و چین شده است.

صعود به گاشربروم 1 اولین بار در سال 1958 توسط تیم آمریکایی انجام شد، اما برای رسیدن به این قله نه‌تنها باید آمادگی بدنی بالایی داشته باشید، بلکه باید خود را برای مبارزه با شرایط سخت و خطرات طبیعی آماده کنید.

 برودپیک|Broad Peak از بلندترین کوه های جهان

قله برودپیک، با ارتفاع 8051 متر، جایی در جنوب شرقی قله افسانه‌ای کی2 در مرز پاکستان و چین دارد. این قله شاید یکی از “آسان‌ترین” قله‌های 8000 متری به نظر برسد، اما هنوز هم یک چالش جدی برای کوهنوردان به حساب می‌آید. به‌ویژه اینکه زمان صعود به آن بسته به شرایط جوی می‌تواند کاملاً متفاوت باشد. بعضی‌ها در عرض یک هفته به قله می‌رسند، ولی برخی دیگر ممکن است برای فتح این قله 6 هفته زمان صرف کنند. هرچه باشد، جوی متغیر و شرایط سخت طبیعت همواره آماده هستند تا آزمون بزرگی از توانایی‌های کوهنوردان بگیرند.

اما برودپیک برای ایرانی‌ها داستان خاصی دارد. در سال 1392، سه کوهنورد شجاع ایرانی به نام‌های پویا کیوان، آیدین بزرگی و مجتبی جراهی مسیر جدیدی به قله برودپیک پیدا کردند و این مسیر را به نام “مسیر ایرانی” شناساندند. متاسفانه، داستان آنها به تلخی تمام شد؛ چرا که در مسیر بازگشت، این تیم مسیر را گم کرده و از آن زمان تا به حال هیچ‌گونه خبری از آن‌ها نرسیده است.

اولین صعود به برودپیک در سال 1957 توسط یک تیم اتریشی به سرپرستی مارکوس شامو و همراهی کوهنورد برجسته هرمان بول انجام شد. این صعود، در واقع شروعی برای افسانه‌سازی این قله در دنیای کوهنوردی بود. امروز، برودپیک همچنان به‌عنوان یکی از قله‌های پرچالش و پرماجرا در جهان شناخته می‌شود و کوهنوردان حرفه‌ای همیشه به دنبال فتح آن هستند.

 گاشربروم2|Gasherbrum II

گاشربروم 2، یکی از همان قله‌هایی است که هر کوهنورد حرفه‌ای را وسوسه می‌کند. با ارتفاع 8035 متر، این قله دومین عضو از خانواده گاشربروم‌هاست و در مرز چین و پاکستان قرار دارد. جالب‌تر اینکه گاشربروم 2 تنها 46 متر از برادر بزرگ‌ترش، گاشربروم 1، کوتاه‌تر است و دقیقا در امتداد خط رأس نعل‌اسبی این قله قرار گرفته. این یعنی که گاشربروم 2 چیزی کم از قله‌ای که بیشترین توجه را جلب می‌کند، ندارد.

اما این قله محبوب، با وجود زیبایی‌های بی‌نظیرش، یکی از چالش‌برانگیزترین قله‌ها برای صعود است. هر گام به سمت قله پر از خطرات طبیعی از جمله طوفان‌های وحشی و بهمن‌های غیرقابل پیش‌بینی است. بنابراین، صعود به گاشربروم 2 چیزی بیشتر از یک پیروزی فیزیکی است؛ این یک آزمون واقعی از قدرت ذهنی و استقامت است.

اولین بار این قله در سال 1956 توسط کوهنوردان اتریشی فتح شد. و از آن زمان، همچنان به‌عنوان یکی از مقاصد مورد علاقه کوهنوردان جویای چالش باقی مانده است.

 شیشاپانگما|Shishapangma

کوه شیشاپانگما چهاردهمین قله از بلندترین کوه های جهان، هم چنین آخرین 8000 تایی جهان می باشد.لقب این قله، قله‌ای بر فراز دشت‌های پوشیده از چمن است که با ارتفاع 8027 متر در کشور چین قرار گرفته است. این کوه پس از اورست، چوآیو، گاشربروم2 از پر مخاطب ترین 8000 متری های جهان محسوب می شود.

شیشاپانگما یکی از آسا‌ن‌ترین قله‌ها برای صعود است، اما سقوط بهمن در همین قله در 5 اکتبر 1999 جان یکی از معروف‌ترین کوهنوردان جهان به‌نام الکس لو (Alex Lowe) را گرفت. هیئت ژاپنی – ماکاتو هارا، هیرو کومامیا، هیروفومی کونیشی اولین صعودکنندگان شیشاپانگما بودند.

بلندترین کوه های جهان در قاره های مختلف

پس از آشنایی با قله‌های ۸۰۰۰ متری جهان، اکنون زمان آن رسیده که بلندترین کوه های جهان در قاره‌های مختلف را بشناسیم؛ کوه‌هایی که فارغ از ارتفاع دقیقشان، نماد قدرت و عظمت طبیعت هستند و هر کدام داستانی منحصر به فرد را بازگو می‌کنند.

در هر گوشه‌ای از کره زمین که بنگریم، می‌توانیم شکوه و جلوه خالق هستی را در این بلندترین کوه‌ های جهان ببینیم. این برآمدگی‌های عظیم زمین، یکی از زیباترین و دست‌نخورده‌ترین شگفتی‌های طبیعت‌اند که حتی در عصر تکنولوژی، هنوز هم توانسته‌اند حسی از احترام و حیرت را در دل انسان‌ها زنده کنند.

شاید همه ما حداقل یک بار، حتی از دور، به تماشای این کوه‌های سر به فلک کشیده نشسته باشیم و عظمت آن‌ها را تحسین کرده باشیم.

در ادامه، به معرفی بلندترین کوه های جهان در قاره آفریقا خواهیم پرداخت و شما را با این جواهرات طبیعی آشنا خواهیم کرد.

بلندترین کوه های جهان در قاره آفریقا

قاره آفریقا نیز میزبان تعدادی از بلندترین کوه های جهان است که هر کدام ویژگی‌ها و چالش‌های خاص خود را دارند و سالانه علاقه‌مندان زیادی را برای تجربه صعود به این ارتفاعات جذب می‌کنند.

کوه کلیمانجارو – تانزانیا

کوه کلیمانجارو با ارتفاع ۵۸۹۵ متر، بلندترین کوه آزاد جهان محسوب می‌شود و یکی از شناخته‌شده‌ترین قله‌ها در میان بلندترین کوه های جهان است. فصل بارش شدید این منطقه از مارس تا اواخر ماه می است و به همین دلیل، این بازه زمانی مناسب‌ترین فصل برای صعود به کلیمانجارو به شمار نمی‌آید.
یکی از جالب‌ترین تجربه‌هایی که هنگام صعود به کلیمانجارو خواهید داشت، عبور از اکوسیستم‌های متنوع است؛ از جنگل‌های بارانی استوایی شروع می‌کنید و به تدریج به دشت‌ها، بیابان‌های کوهستانی و در نهایت به منطقه سرد و یخبندان قله می‌رسید که ترکیبی منحصر به فرد از طبیعت در میان بلندترین کوه های جهاناست.

کوه کنیا – کنیا

کوه کنیا با ارتفاع ۵۸۳۵ متر، دومین قله مرتفع قاره آفریقا و یکی از بلندترین کوه های جهاناست. مسیر صعود به این کوه به دلیل سختی و صعب‌العبور بودنش، تنها توسط کوهنوردان حرفه‌ای انجام می‌شود. علاوه بر این، کوه کنیا به عنوان نماد ملی کشور کنیا شناخته شده و اهمیت فرهنگی بالایی دارد.

کوه ماونزی – تانزانیا

کوه ماونزی، با ارتفاع ۵۱۴۹ متر، سومین قله بلند قاره آفریقا و از جمله بلندترین کوه های جهان است که در نزدیکی کلیمانجارو قرار دارد. این کوه دارای سه مخروط آتشفشانی است و چشم‌اندازهای طبیعی ویژه‌ای را به بازدیدکنندگان خود ارائه می‌دهد.

بلندترین کوه های جهان در آمریکا شمالی

آمریکای شمالی میزبان برخی از بلندترین کوه‌ های جهان است که هرکدام به خاطر ارتفاع و دشواری مسیرهای صعود، در فهرست کوهنوردان حرفه‌ای جایگاه ویژه‌ای دارند. در اینجا با چند نمونه برجسته از این بلندترین کوه‌ های جهان آشنا می‌شویم:

کوه دنالی

قله دنالی، با ارتفاع ۶۱۹۰ متر، بلندترین قله در آمریکای شمالی و یکی از هفت قله بلند هر قاره (Seven Summits) محسوب می‌شود. این کوه در رشته‌کوه راکی و در ایالت آلاسکا واقع شده است. دنالی در پارک ملی و منطقه حفاظت شده دنالی قرار دارد، که سومین پارک ملی پهناور در ایالات متحده با وسعتی حدود ۲۴۵۸۵ کیلومتر مربع است. نام دیگر این قله، مک‌کینلی است و به عنوان یکی از قله‌های سخت برای صعود شناخته می‌شود. بسیاری از کوهنوردان معتقدند که صعود به دنالی نه تنها در میان قله‌های شش هزار متری، بلکه حتی در مقایسه با برخی از قلل هشت هزار متری جهان، از دشواری قابل توجهی برخوردار است.

 کوه لوگان – یوکان

کوه لوگان با ارتفاع ۵۹۵۹ متر، بلندترین قله کانادا و دومین قله مرتفع آمریکای شمالی پس از دنالی است. این کوه در منطقه یوکان واقع شده است؛ جایی که به عنوان یکی از آخرین مرزهای طبیعی کانادا شناخته می‌شود. بازدید از یوکان تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است که وسعت زمین و عظمت کوه‌های بلند آن، هر بازدیدکننده‌ای را شگفت‌زده می‌کند.

 اوریزابا – مکزیک

کوه پیکو د اوریزابا با ارتفاع ۵۶۳۶ متر، یکی از سه کوه بلند آمریکای شمالی است که در کشور مکزیک قرار دارد. این کوه از نظر ارتفاع و اهمیت جغرافیایی، در میان بلندترین کوه های جهان جایگاه ویژه‌ای دارد و برای بسیاری از کوهنوردان به عنوان مقصدی هیجان‌انگیز شناخته می‌شود.

بلندترین کوه های جهان در اروپا

بدون شک بلندترین کوه‌ های جهان در قاره آسیا واقع شده‌اند، اما اروپا هم با رشته‌کوه‌های جادویی و باشکوه خود جایگاه ویژه‌ای در میان کوهنوردان و طبیعت‌گردان دارد. قاره اروپا به ویژه با رشته‌کوه‌های آلپ و پیرنه، میزبان برخی از زیباترین و معروف‌ترین کوه‌های جهان است که سالانه هزاران توریست و کوهنورد را به خود جذب می‌کنند.

 کوه مون بلان – فرانسه

کوه مون بلان، با ارتفاع ۴۸۰۸ متر، یکی از بلندترین کوه های جهان در اروپا به شمار می‌رود. این قله در رشته‌کوه‌های آلپ فرانسه قرار دارد و زیبایی خیره‌کننده‌اش هر بیننده‌ای را مجذوب می‌کند. مون بلان نماد قدرت و شکوه رشته‌کوه‌های آلپ است و صعود به آن یکی از محبوب‌ترین اهداف کوهنوردان اروپایی به حساب می‌آید.

کوه مونته روزا – ایتالیا / سوئیس

مونته روزا، دومین کوه بلند اروپای غربی و بلندترین قله سوئیس، با ارتفاع تقریبی ۴۶۳۴ متر، در مرز بین ایتالیا و سوئیس واقع شده است. این کوه بخاطر یخچال‌های طبیعی فراوانی که دیواره‌های شرقی‌اش را پوشانده‌اند، شهرت دارد و کوهنوردان بسیاری در تابستان مسیر شمالی آن را به عنوان یکی از مسیرهای ایده‌آل برای کوهنوردی انتخاب می‌کنند.

 کوه مونت پردو – اسپانیا

مونت پردو یا همان «کوه گمشده» با ارتفاع ۳۳۵۵ متر، سومین کوه بلند رشته‌کوه پیرنه و یکی از جاذبه‌های مهم پارک ملی پردیتو در اسپانیا است. این پارک طبیعی که میزبان بیش از ۱۷۰ گونه پرنده، ۱۵۰۰ گونه گل و تعداد زیادی پستاندار و خزنده است، محیطی بی‌نظیر برای علاقه‌مندان به طبیعت و کوهنوردی فراهم کرده است.

 کوه ماترهورن _ سوئیس

ماترهورن با قله‌ای هرمی شکل و ارتفاع ۴۴۸۷ متر، یکی از بلندترین کوه‌های آلپ و اروپا است که در مرز سوئیس و ایتالیا قرار دارد. اولین صعود موفق این کوه تاریخی در سال ۱۸۶۵ با همراهی گروهی از کوهنوردان زرمات انجام شد که متاسفانه منجر به مرگ چهار نفر از اعضا شد. امروزه ماترهورن یکی از مقاصد اصلی کوهنوردی در میان بلندترین کوه های جهان به شمار می‌رود.

 کوه تید _ اسپانیا

کوه تید، با ارتفاع ۳۷۱۸ متر، بلندترین کوه اسپانیا و مرتفع‌ترین قله جزایر اقیانوس اطلس است. این کوه در جزیره تنریف واقع شده و بخشی از پارک ملی تید است که به عنوان یکی از آثار میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. سالانه بیش از سه میلیون نفر از این منطقه دیدن می‌کنند.

 کوه گروسگلوکنر _ اتریش

بلندترین قله اتریش با ارتفاع ۳۷۹۸ متر، بخشی از رشته‌کوه آلپ است و به خاطر شکل هرمی و داشتن گسترده‌ترین یخچال طبیعی اتریش شناخته می‌شود. این کوه از دو راس تشکیل شده که آن را در میان بلندترین کوه های جهانو اروپا بسیار خاص می‌کند.

 بلندترین کوه های جهان در آمریکا جنوبی

پس از بررسی بلندترین کوه‌ های جهان در قاره‌های آفریقا، آسیا و اروپا، اکنون نوبت به معرفی برجسته‌ترین قله‌های آمریکای جنوبی می‌رسد. این قاره با رشته‌کوه‌های عظیم آند، میزبان برخی از بلندترین و چالش‌برانگیزترین کوه‌های جهان است که هر ساله کوهنوردان زیادی را جذب خود می‌کند.

کوه آکونکاگوا – آرژانتین

قله آکونکاگوا با ارتفاع ۶۹۶۲ متر، بلندترین قله رشته‌کوه آند و همچنین بلندترین قله در آمریکای جنوبی به شمار می‌آید. این قله که در مرز آرژانتین و شیلی واقع شده، یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های بلندترین کوه های جهان است. اولین صعود موفق این کوه در سال ۱۸۹۷ توسط ماتیاس زوبریگن انجام شد. آکونکاگوا به دلیل ارتفاع زیاد و شرایط جوی خاص، یکی از چالش‌برانگیزترین مقصدهای کوهنوردی در میان بلندترین کوه های جهان محسوب می‌شود.

کوه اوجوس دل سالادو

اوجوس دل سالادو، بلندترین کوه شیلی و بلندترین آتشفشان فعال جهان است که ارتفاعی برابر با ۶۸۹۳ متر دارد. این کوه در رشته‌کوه آند و نزدیک مرز بین شیلی و آرژانتین قرار گرفته است. به عنوان یکی از بلندترین کوه های جهان و بلندترین آتشفشان فعال، اوجوس دل سالادو توجه بسیاری از کوهنوردان و دانشمندان را به خود جلب کرده است.

جمع بندی

بلندترین کوه‌های جهان، از اورست تا آناپورنا، کی2، کانگچنجونگا، لووتسه، ماکالو و… هستند که همگی ارتفاعی بالای ۸۰۰۰ متر دارند که نه تنها نماد قدرت و زیبایی طبیعت‌اند، بلکه چالش‌هایی بزرگ برای کوهنوردان حرفه‌ای محسوب می‌شوند که هر صعود موفق، داستانی از شجاعت، اراده و پشتکار را رقم می‌زند.

در این مقاله به بررسی این قله‌های باشکوه پرداختیم؛ قله‌هایی که با ارتفاع و سختی‌های فراوان، کوهنوردان و علاقه‌مندان به ماجراجویی را به خود جذب می‌کنند. هرچند مسیرهای آن‌ها دشوار و پرخطر است و هیچ تضمینی برای بازگشت ایمن وجود ندارد، اما این کوه‌ها همچنان نمادی از اراده و تلاش انسانی هستند.

بسیاری از کوهنوردان در مسیر فتح این قله‌ها جان خود را از دست داده‌اند، اما بلندترین کوه‌های جهان همواره جایگاهی ویژه در قلب ماجراجویان دارند و الهام‌بخش نسلی جدید برای عبور از مرزهای توانایی‌اند.

شما تاکنون چه قله‌ای از بلندترین کوه‌های جهان را فتح کرده‌اید؟ آیا تجربه یا خاطره‌ای خاص از صعود دارید که بخواهید با دیگران به اشتراک بگذارید؟ اینجا جایی است برای یادگیری، تبادل تجربه و انگیزه گرفتن برای دنبال کردن رؤیاهای بزرگ.

منبع

muchbetteradventures.com

هواشناسی کوهستان یکی از موضوعات حیاتی و ضروری برای هر کوهنورد است. هر کسی که وارد این ورزش مهیج می‌شود باید اطلاعات کافی در مورد هوای کوهستان داشته باشد. هوای کوهستان می‌تواند به‌طور طبیعی و غیرمنتظره تغییر کند و شرایطی خطرناک و چالش‌برانگیز ایجاد کند. درک و پیش‌بینی این تغییرات به شما کمک می‌کند تا تصمیمات بهتری بگیرید و صعودی امن و موفق داشته باشید.

هوای کوهستان و تأثیر آن بر کوهنوردی

جواب این سوال که ” آیا هم اکنون زمان مناسبی برای ترک محیط کمپ و صعود به قله است؟ “، می تواند در بسیاری از اوقات، واضح باشد. مثل زمانی که با طلوع خورشید، نسیمی صبحگاهی زیر پاهایتان می وزد و با روشن شدن هوا، صورت همنورد خود را همانطور که در کیسه خواب هستید، مشاهده می کنید.

در برخی موارد، تصمیم به ترک کمپ برای صعود به قله، می‌تواند یک چالش واقعی باشد. مثلا وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید و در افق توده‌ای از ابرها همراه با وزش باد دیده می‌شود، آیا برای صعود اقدام می‌کنید؟ یا اگر صبحی بی‌باد و مه‌آلود داشته باشید که چادر شما را در بر گرفته، چطور؟ توجه دقیق به هواشناسی کوهستان و تحلیل هوای کوهستان قبل از صعود، به شما این امکان را می‌دهد تا تصمیمات بهتری بگیرید و از خطرات احتمالی جلوگیری کنید. تغییرات سریع آب و هوای کوهستان می‌تواند جان کوهنوردان را تهدید کند، پس برای یک صعود ایمن، پیش‌بینی و آمادگی لازم است.

 |برای تخفیف گرفتن بر روی اشتراک های هواکوه می توانید از کد تخفیف های فعال هواکوه استفاده نمایید. |

در ابتدا به مسئله شناخت ابرها میپردازیم:

ابرشناسی در کوهستان: اصول و تکنیک‌های پیش‌بینی وضعیت آب و هوا

با داشتن دانش ابتدایی درباره‌ی ابرها، هواشناسی کوهستان و برنامه‌ریزی دقیق برای مسیر، می‌توانید امنیت خود را در هنگام صعود افزایش داده و تجربه‌ای مطمئن‌تر و هموارتر را داشته باشید.

الگوهای اقلیمی و آب و هوایی در کوه‌ها با یکدیگر تفاوت‌های چشمگیری دارند. برخی از این الگوها هشدارها و اطلاعات ارزشمندی درباره‌ی تغییرات آب و هوا ارائه می‌دهند، در حالی که در بعضی کوه‌ها این هشدارها وجود ندارد. آشنایی با همه‌ی این الگوهای آب و هوایی در این مقاله نمی‌گنجد، اما کتاب‌های راهنمای بسیاری در بازار موجودند که به شرح انواع ابرها و ویژگی‌های آب و هوای کوهستان می‌پردازند. با مطالعه یکی از این کتاب‌ها و شناخت انواع ابرها، می‌توانید مهارت‌های خود را در تشخیص آب و هوای پیش‌رو بهبود ببخشید. تشخیص نوع ابرها برای طبیعت‌گردان و کوهنوردان اهمیت ویژه‌ای دارد؛ چرا که این دانش به پیش‌بینی شرایط جوی در کوتاه‌مدت و اتخاذ تصمیمات درست کمک می‌کند.

در این قسمت از مقاله میخواهم در مورد ابر کومولوس نوع 9 که خطرناک ترین نوع ابرهاست صحبت کنم:

این ابر در ارتفاع 900 تا 1200 متر تشکیل می‌شود و به شکل توده‌ای و مفرد در آسمان ظاهر می‌شود. هوای کوهستان به دلیل تغییرات سریع و غیرقابل پیش‌بینی‌اش، نقش مهمی در امنیت کوهنوردان ایفا می‌کند و شناخت انواع ابرها و ویژگی‌های آن‌ها برای پیش‌بینی شرایط جوی ضروری است.

در صورت رشد عمودی بیشتر، ابر کومولونیمبوس نوع 3 از ابر کومولوس نوع 9 تشکیل می‌شود که پدیده‌زای‌ترین ابر آسمان است. این ابر با کف تیره و قله‌ای به شکل سندان شناخته می‌شود و نشان‌دهنده تغییرات شدید و خطرناک در هواشناسی کوهستان است.

این ابر به دلیل نرخ زیاد صعود تشکیل می‌شود؛ بنابراین، هرچه مقدار و حجم صعود هوا بیشتر شود، فعالیت این ابر نیز افزایش می‌یابد و می‌تواند شرایط جوی را به طرز خطرناکی تغییر دهد. آگاهی از این نوع ابرها و رفتار آن‌ها در هوای کوهستان می‌تواند به کوهنوردان کمک کند تا تصمیمات بهتری در مواجهه با تغییرات آب و هوا بگیرند و از خطرات احتمالی جلوگیری کنند.

|در بریم کوه بخوانید : وسایل کوهنوردی مبتدی شامل چه مواردی است؟ |

تجهیزات هواشناسی کوهستان

علاوه بر همراه داشتن یک رادیو کوچک، معمولاً یک بارومتر (هواسنج) هم با خودم می‌برم. تغییرات فشار هوا می‌تواند نشانه‌هایی از تحولات جوی باشد. در هوای کوهستان، که ویژگی‌های خاص خود را دارد، این تغییرات اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کنند. افزایش فشار هوا معمولاً به آب و هوایی ثابت و خشک منجر می‌شود، در حالی که کاهش فشار هوا به معنای رطوبت بیشتر و سرد شدن هوا است. در هواشناسی کوهستان، تحلیل تغییرات فشار هوا به‌عنوان یکی از ابزارهای اساسی برای پیش‌بینی وضعیت جوی در مسیر صعود اهمیت دارد.

در نیمکره‌ی شمالی، فشار هوای بالا به‌صورت ساعت‌گرد و فشار هوای پایین به‌طور معکوس حرکت می‌کند. این نکته را هنگام بررسی عکس‌های ماهواره‌ای مقصد خود قبل از صعود، فراموش نکنید. آگاهی از مسیر حرکت فشار هوا و ارتباط آن با سطح دریا، سواحل و دیگر ویژگی‌های جغرافیایی، می‌تواند به شما در پیش‌بینی و شناسایی شرایط آب و هوایی مسیر کمک زیادی کند.

به خاطر داشته باشید که ارتفاع‌سنج‌ها، ارتفاع را بر اساس فشار هوا اندازه‌گیری می‌کنند. افزایش ناگهانی ارتفاع در ارتفاع‌سنج شما معمولاً به معنی کاهش فشار هوا است. برای مثال، اگر صبح از خواب بیدار شوید و متوجه شوید که ارتفاع‌سنج شما شما را ۲۰۰ فوت (۶۰ متر) نزدیک‌تر به قله‌ای که برای صعود انتخاب کرده‌اید نشان می‌دهد، این نشان‌دهنده کاهش فشار هوا در طول شب است. این تغییرات در هوای کوهستان به‌خصوص از آن جهت مهم است که شرایط جوی در ارتفاعات می‌تواند بسیار نوسانی و غیرقابل پیش‌بینی باشد.

همیشه توجه به فشارسنج و مراجعه‌ی مکرر به آن در طول صعودتان کار مفیدی است. همچنین، فراموش نکنید که ارتفاع‌سنج خود را در ارتفاعات کالیبره کنید! در هواشناسی کوهستان، به‌ویژه برای صعودهای بلند، دقت در اندازه‌گیری ارتفاع و فشار هوا اهمیت زیادی دارد. جی‌پی‌اس‌ها نیز ارتفاع را بر اساس فشار هوا یا چرخش ماهواره‌ها در مدار خود دریافت می‌کنند. بنابراین، یاد بگیرید که جی‌پی‌اس شما چگونه ارتفاع را اندازه‌گیری می‌کند و به این اطلاعات برای پیش‌بینی وضعیت جوی و ارتفاع مسیر صعود خود توجه کنید.

نکات مهم در هواشناسی کوهستان

در کوهستان به این نکات توجه کنید:

1.نشانه‌های تغییرات آب و هوا در کوهستان

غالباً طوفان و بادهای شدید می‌تواند نشانه‌ای از تغییرات ناگهانی و شدید آب و هوا در بازه‌ای کوتاه باشد. ابرهای عدسی‌شکل که بر فراز قله‌های کوه شکل می‌گیرند، نشانگر حرکت توده‌های هوای مرطوب به وسیله‌ی باد هستند که بالای قله‌ها در حال حرکت‌اند. ریزش دانه‌های برف از دامنه‌های مرتفع نیز به شما این هشدار را می‌دهد که در بخش‌های بالاتر یا در دامنه‌های کوه، وزش باد شدید وجود دارد. در هوای کوهستان، این تغییرات می‌تواند به سرعت خطراتی جدی ایجاد کند که نیاز به دقت و آمادگی دارد.

حتی اگر تجربه کافی در پیش‌بینی تغییرات جوی و شناخت وضعیت آب و هوا داشته باشید و بیشتر تجهیزات مورد نیاز برای صعود را با خود همراه داشته باشید، تصمیم به ترک کمپ و شروع صعود به قله همیشه یک تصمیم دشوار است! اولین سوالی که در چنین شرایطی از خود می‌پرسم این است که وضعیت جاده‌ها و مسیرها چگونه است. اگر وضعیت هوا به‌طور ناگهانی بدتر شد، بازگشت به پایین کوه چقدر دشوار خواهد بود؟ در هواشناسی کوهستان، ارزیابی این شرایط بسیار اهمیت دارد. اگر جاده‌ی مسیر برای بازگشت به پایین کوه خطرناک و سخت باشد، باید مسیر دیگری را برای پایین آمدن انتخاب کنم یا منتظر بهبود وضعیت جوی بمانم.

2.برنامه ای کامل و جایگزین برای صعود خود داشته باشید

کوهنوردی برای کسانی که قادر به داشتن برنامه‌ای انعطاف‌پذیر نیستند، ورزش مناسبی نخواهد بود. تابستان امسال، در صعود به قله‌ی Mt. Baker، گزارش‌های مختلف هواشناسی و پیش‌بینی‌های جوی را برای دامنه‌ی شمالی رشته‌کوه مطالعه کرده بودم و شب‌ها نیز کاهش محسوس فشار هوا را در فشارسنج مشاهده می‌کردم.

صبح، در آسمانی آبی و با وزش بادی معتدل و دمایی گرم بیدار شدم. اگرچه این شرایط ظاهراً نشان می‌داد که باید طبق برنامه‌ی از پیش تعیین‌شده به صعود ادامه دهیم، اما بررسی‌های دقیق‌تر هواشناسی که قبلاً انجام داده بودیم، ما را از صعود از دامنه‌ی شمالی قله منصرف کرد.

در عوض، تصمیم گرفتیم مسیر دیگری را برای صعود انتخاب کنیم. وقتی به قله رسیدیم، شرایط جوی به‌طور ناگهانی تغییر کرد و در پناهگاهی امن از کولاک و طوفان پناه گرفتیم. اگر رشته‌کوه‌های شمالی را برای صعود انتخاب کرده بودیم، در آن شرایط سخت و هولناک، هیچ راهی جز ادامه مسیر نداشتیم. این تجربه به وضوح نشان می‌دهد که در هوای کوهستان، پیش‌بینی دقیق شرایط جوی و داشتن آمادگی برای تغییرات ناگهانی، از اهمیت بالایی برخوردار است.

3.پیش‌بینی درست آب و هوا برای مسیر کوهنوردی

هوای کوهستان، با تمام نوسانات و تغییرات سریعش، همیشه به معنای خراب شدن شرایط جوی نیست! به طور خاص، وقتی صحبت از هوای کوهستان می‌شود، باید بدانیم که این فضا و شرایط می‌تواند گاهی بسیار غافلگیرکننده باشد. در کوهستان، ممکن است در یک لحظه هوا صاف و آرام باشد و در لحظه‌ای بعد تغییرات سریع جوی رخ دهد. این خصوصیت خاص هواشناسی کوهستان است که باید همیشه در نظر داشته باشیم.

من تقریباً همیشه سر موقع از خواب بیدار می‌شوم و با اینکه شب‌ها با تردیدهایی راجع به وضعیت آب و هوای پیش رو به خواب می‌روم، همیشه آماده‌ی صعود هستم. اغلب اوقات، تیم کوهنوردی ما توانسته است حتی در شرایط جوی دشوار و در دامنه‌های کوه‌های هموار، به صعود خود ادامه دهد، بدون اینکه نگرانی جدی بابت وضعیت هوای کوهستان داشته باشیم.

یاد دارم سال‌ها قبل در دامنه‌های جنوبی North Cascades، چشم‌هایم را در شرایطی که آب و هوا بسیار متغیر و ناپایدار بود، باز کردم. با اینکه می‌دانستم در صورت ادامه‌ی صعود، ممکن است به نقطه‌ای برسیم که مجبور به بازگشت شویم، اما همچنان به راه خود ادامه دادیم. در طول مسیر، هیچ‌کدام از ما مطمئن نبودیم که آیا وضعیت جوی بهتر خواهد شد یا نه.

نیم ساعت را در پناهگاهی به انتظار گذراندیم تا ببینیم وضعیت هوای کوهستان چگونه پیش خواهد رفت. در کمال تعجب، هوا به تدریج بهبود یافت و ما تصمیم گرفتیم که ادامه دهیم. قدم در مسیر صعود به قله گذاشتیم و در نهایت، منظره‌های خیره‌کننده‌ای از قله که در دل روز نمایان می‌شد، یکی از بهترین و زیباترین خاطراتم از صعود به North Cascades شد.

این تجربه به من یادآوری کرد که در کوهنوردی همیشه باید آماده‌ی مواجهه با هر نوع شرایط جوی باشیم. هواشناسی کوهستان با پیچیدگی‌های خاص خود، می‌تواند در لحظه‌های حساس، مسیر شما را تغییر دهد. به همین دلیل، همیشه باید آگاه و آماده باشیم که حتی در مواجهه با بدترین شرایط، تصمیمات درستی بگیریم و به صعود خود ادامه دهیم.

4. هواشناسی دقیقی از مقصدتان، داشته باشید

آماده بودن یکی از مهم‌ترین ارکان صعود و کوهنوردی است. برنامه صعود شما باید شامل بررسی دقیق گزارش‌های هواشناسی کوهستان مقصد باشد. خود من، علاوه بر اینکه آخرین گزارش‌های آب و هوایی مقصد را از طریق هواکوه چک می‌کنم، یک رادیو کوچک نیز با خود می‌برم تا در طول مسیر از وضعیت‌های لحظه‌ای هوای کوهستان مطلع شوم.

یک نکته مهم در خصوص هواشناسی کوهستان این است که پیش‌بینی‌های مرسوم اغلب برای مناطق پرجمعیت و کم‌ارتفاع کشور تهیه می‌شوند و معمولاً اطلاعات دقیقی در مورد شرایط جوی مناطقی که در ارتفاعات بلند واقع شده‌اند، ارائه نمی‌دهند. به همین دلیل، توصیه می‌کنم همیشه از خدمات هواکوه برای دریافت گزارش‌های دقیق و مرتبط با هوای کوهستان استفاده کنید. این گزارش‌ها کمک می‌کنند تا برای هر نوع شرایط جوی، آماده و مجهز باشید.

گزارش‌های آب و هوایی از رشته‌کوه‌ها و ارتفاعات بلند می‌توانند پیچیده و گمراه‌کننده باشند. حتی اگر گزارشی از وضعیت هوای کوهستان در مناطق کم‌ارتفاع دارید، باید بدانید که حرکت توده‌های هوا و برخورد آن‌ها با رشته‌کوه‌ها می‌تواند باعث تغییرات عمده در وضعیت جوی شود. این برخورد باعث بالا رفتن توده‌های ابر و سرد شدن هوا می‌شود. اگر دمای این توده‌ها به حد اشباع برسد، ابر تشکیل می‌شود و اگر این ابرها سردتر شوند و با یکدیگر برخورد کنند، بارش باران یا برف آغاز می‌شود. در واقع، هوای کوهستان که در مناطق کم‌ارتفاع ممکن است ابری و خشک به نظر برسد، در ارتفاعات به طوفان‌های برفی یا بارانی تبدیل می‌شود.

این ویژگی‌های خاص هواشناسی کوهستان به‌ویژه در مسیرهای کوهستانی و صعودهای دشوار، می‌تواند تفاوت بین یک صعود موفق و یک وضعیت خطرناک را رقم بزند. پس همیشه باید مراقب باشید و به پیش‌بینی‌های دقیق توجه کنید تا در شرایط نامناسب، تصمیمات بهتری بگیرید.

بهترین سایت‌های هواشناسی کوهستان

در این قسمت از مقاله، می‌خواهم چند سایت معتبر را به شما معرفی کنم تا به راحتی بتوانید در رابطه با آب و هوای کوهستان مقصد خود اطلاعات دقیق و به‌روز کسب کنید. این سایت‌ها به شما کمک می‌کنند تا وضعیت جوی و پیش‌بینی‌های مربوط به شرایط خاص کوهستانی را به‌طور لحظه‌ای دریافت کنید و برای صعود خود بهترین تصمیمات را اتخاذ کنید.

• هواکوه
• ویندی
• مونتین فورکست
• اسنوفورکاست

در ادامه، با معرفی و بررسی دقیق این سایت‌ها، به شما کمک خواهیم کرد تا بهترین منابع هواشناسی کوهستان را برای برنامه‌ریزی سفرهای خود بیابید.

 هواکوه

اولین سایت هواکوه است که با تکیه بر سایت‌های معتبر جهانی، تلاش می‌کند تا وضعیت آب و هوای اکثر کوه‌های ایران را به دقت پوشش دهد و آن را به زبان فارسی در اختیار کاربران قرار دهد. هوای کوهستان به دلیل ویژگی‌های خاص خود، نیاز به تحلیل دقیق‌تری دارد، و هواکوه با استفاده از داده‌های دقیق و به‌روز، پیش‌بینی‌هایی قابل اعتماد برای کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت فراهم می‌آورد. این سایت، آب و هوای بسیاری از قله‌های ایران را پوشش می‌دهد و تعداد قله‌های ثبت‌شده در این سایت به 301 قله می‌رسد و در حال افزایش است.

همچنین، هواکوه هواشناسی کوهستان را به‌طور ویژه در نظر گرفته و اطلاعاتی دقیق از شرایط جوی، دما، رطوبت و باد در نقاط مختلف کوهستان‌ها به کاربران ارائه می‌دهد. این امر به کوهنوردان کمک می‌کند تا پیش از هر صعودی، تصمیمات بهتری بگیرند و ایمنی بیشتری را تجربه کنند.

این سایت، اپلیکیشن ندارد، اما با کلیک بر روی گزینه add to home screen می‌توانید هواکوه را به راحتی در گوشی همراه خود داشته باشید و همیشه به آخرین اطلاعات هوای کوهستان دسترسی پیدا کنید.

از جمله قله‌هایی که هواکوه آب و هوای آن‌ها را پوشش می‌دهد می‌توان به قله توچال، کلکچال، کوه تفتان، قله سبلان، قله دماوند و دیگر قله‌های معروف ایران اشاره کرد. در این سایت، هواشناسی کوهستان به طور دقیق و ویژه برای هر قله ارائه می‌شود، تا کوهنوردان با خیالی آسوده و آگاهی کامل از شرایط جوی به صعود خود بپردازند.

برای مثال، اگر قصد صعود به قله دماوند را دارید، پیش از شروع برنامه وارد سایت هواکوه می‌شوید، نام قله و ارتفاع مورد نظر را وارد کرده و وضعیت دقیق هوای کوهستان این قله را مشاهده می‌کنید. سپس با توجه به پیش‌بینی‌ها، بهترین زمان برای صعود و شرایط جوی را برنامه‌ریزی می‌کنید.

یکی از مزایای ویژه هواکوه این است که شما می‌توانید پیش‌بینی 6 روزه هوای کوهستان را به زمان فارسی مشاهده کنید. همچنین، این امکان برای شما فراهم است تا ارتفاع دقیق مورد نظر خود را انتخاب کرده و پیش‌بینی‌هایی خاص‌تر و دقیق‌تر از شرایط جوی در ارتفاعات مختلف دریافت کنید.

وبسایت هواکوه: havakouh.com

ویندی

این برنامه به شما امکان می‌دهد تا در فعالیت‌های ورزشی مختلف مانند چتربازی، موج‌سواری، کایتینگ و سایر ورزش‌های مرتبط با شرایط جوی، میزان سرعت باد را به دقت بسنجید و بهترین زمان ممکن برای انجام فعالیت خود را انتخاب کنید. برای مثال، پیش‌بینی دقیق هوای کوهستان می‌تواند به کوهنوردان کمک کند تا زمان مناسب برای صعود به قله‌ها را انتخاب کنند و از شرایط جوی خطرناک دوری کنند.

این اَپ هواشناسی کوهستان و شرایط جوی عمومی امکانات فراوانی ارائه می‌دهد، از جمله اطلاعات دقیق ایستگاه‌های هواشناسی، فشار و رطوبت هوا، جذر و مد، ردیاب طوفان، بارش برف، پوشش ابرها، میزان بارش باران، احتمال وقوع رعد و برق و میزان سرعت باد. با نصب این اپلیکیشن، شما به تمامی این پارامترهای مهم دسترسی خواهید داشت.

این اَپ به صورت رایگان و در دو نسخه اندروید و iOS در دسترس است و می‌تواند پیش‌بینی وضعیت آب و هوای منطقه شما را برای مدت 10 روز به شما نمایش دهد. این پیش‌بینی‌ها شامل سه واحد اندازه‌گیری ساعت نات، بیفورت و ام پی اس هستند، که به شما کمک می‌کنند تا دقیق‌ترین اطلاعات را برای برنامه‌ریزی فعالیت‌های خود در اختیار داشته باشید

وبسایت ویندی: www.windy.com

مونتین فورکست

این وب‌سایت با پوشش بیش از ۱۱۳۰۰ قله در نقاط مختلف جهان، این امکان را به شما می‌دهد تا از شرایط جوی، فریزینگ لول، جهت و میزان باد و دیگر پارامترهای مهم هواشناسی کوهستان اطلاع یابید. با استفاده از این سایت می‌توانید پیش‌بینی دقیقی برای هوای کوهستان در بسیاری از قله‌ها مشاهده کنید. همچنین، این سایت برای اکثر قله‌ها پیش‌بینی شش روزه ارائه می‌دهد که یک روز بیشتر از پیش‌بینی سایر سایت‌ها است و به شما کمک می‌کند تا برنامه‌ریزی دقیق‌تری برای فعالیت‌های خود داشته باشید.

در مونتین فورکست، پیش‌بینی هوای کوهستان شش روزه، وضعیت بارش، سرعت و جهت باد، ارتفاع انجماد، دمای احساسی و نقشه‌های آب و هوایی به صورت دقیق و مفصل در دسترس شما قرار دارد. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا بهترین زمان برای فعالیت‌های کوهستانی خود را انتخاب کرده و از تغییرات جوی احتمالی پیش از هر برنامه‌ریزی آگاه شوید.

وبسایت مونتین فورکست: www.mountain-forecast.com

اسنوفورکاست

سایت اسنوفورکست در واقع یک وب‌سایت تخصصی در زمینه وضعیت آب و هوای پیست‌های اسکی است، اما علاوه بر این، شرایط هواشناسی قله دماوند و سایر قله‌ها را نیز می‌توانید در آن بررسی کنید. این سایت با پوشش پیش‌بینی‌های شش روزه برای اکثر مناطق، به کاربران این امکان را می‌دهد که از شرایط جوی و تغییرات پیش‌بینی شده برای فعالیت‌های کوهستانی و اسکی اطلاع یابند. نسخه رایگان این وب‌سایت، پیش‌بینی‌های دقیق و به‌روز هوای کوهستان را به شما ارائه می‌دهد.

همانطور که اشاره شد، اسنوفورکست علاوه بر هواشناسی کوهستان، بر وضعیت آب و هوای پیست‌های اسکی متمرکز است. به‌ویژه می‌توان به پیش‌بینی وضعیت آب و هوای پیست‌های مختلف جهان، از جمله پیست‌های اسکی ایران دسترسی داشت. این سایت به شما کمک می‌کند تا برای تجربه بهتر و ایمن‌تر در پیست‌های اسکی یا کوهنوردی، از آخرین پیش‌بینی‌ها و اطلاعات جوی بهره‌مند شوید.

وبسایت اسنوفورکست: www.snow-forecast.com/maps

جمع بندی

در نهایت، همیشه باید احتمال وقوع پدیده‌های طبیعی در کوهستان را در نظر بگیرید و برنامه‌ریزی منظمی برای صعود خود داشته باشید. مسیر پایین آمدن خود را به دقت شناسایی کنید تا احتمال گیر افتادن در طوفان‌ها و کولاک‌های ناخواسته را به حداقل برسانید. در واقع، بخشی عمده‌ای از موفقیت در صعود به کوهستان، جلوگیری از قرار گرفتن در شرایط جوی خطرناک و وضعیت‌های ناخواسته مانند طوفان و شرایط جوی بد است.

صعود به کوهستان با تجهیزات مناسب، دانش کافی و آگاهی از هواشناسی کوهستان و توانایی تصمیم‌گیری در شرایط سخت، بهترین ابزار شما برای موفقیت در صعود خواهد بود. این عوامل خطرات مسیر را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهند و شما را از مواجهه با شرایط نامساعد حفظ می‌کنند. همچنین، بررسی مکرر وضعیت آب و هوای کوهستان در رشته‌کوه‌هایی که قصد صعود به آن‌ها را دارید، می‌تواند بهترین شاخص برای برنامه‌ریزی دقیق و دوری از طوفان‌ها و کولاک‌های ناخواسته باشد.

علاوه بر این، با مطالعه دقیق نکات هواشناسی، فراگیری اطلاعات مختصر در مورد ابرها و به همراه داشتن ابزارهایی مانند بارومتر و رادیو، می‌توانید امنیت خود را افزایش داده و شانس رسیدن به قله را به‌طور چشمگیری بالا ببرید. داشتن اطلاعات کامل از هوای کوهستان به شما کمک می‌کند تا در شرایط سخت تصمیمات بهتری بگیرید و خطرات احتمالی را به حداقل برسانید.

منابع:

alpineinstitute.com

و

کتاب هواشناسی کوهستان استاد هاشم نژاد

زمان مطالعه: 9 دقیقهطرح سیمرغ یکی از جذاب‌ترین برنامه‌های حوزه کوهنوردی در کشورمان است که کوهنوردان می‌توانند نسبت به انجام آن اقدام کنند. در این طرح، کوهنوردان باید به ۳۱ قله بلند ۳۱ استان کشور صعود کنند. طبیعتاً فدراسیون کوهنوردی از طرح‌ریزی چنین پروژه‌ای اهداف خاصی داشته است. به نظر می‌رسد مهم‌ترین هدف از طرح سیمرغ کوهنوردی آشنایی بیشتر کوهنوردان داخلی و خارجی با قله‌های مطرح کشور باشد. وقتی کوهنوردان خارجی برای اجرای طرح سیمرغ مجبور شوند به ۳۱ استان کشور سفر کنند با فرهنگ و جغرافیای ایران بیشتر آشنا می‌شوند. یعنی عملاً در پشت پرده این طرح اهداف گردشگری را می‌توان مشاهده کرد.

اگر سیمرغ به خوبی اجرا شود نتایج مهمی مثل توسعه اقتصادی در مناطق محروم را به همراه دارد. هرچه گردشگری و بوم گردی در نقاط محروم تقویت شود، ساکنین این مناطق از لحاظ اقتصادی تقویت می‌گردند و کشور ایران هم در جهان بیشتر به شهرت می‌رسد. اگر به عنوان یک کوهنورد می‌خواهید عضوی از طرح بزرگ سیمرغ باشید و برنامه‌ کوهنوردی برای صعود این قله ها شرکت نمایید؛ لازم است با این طرح آشنایی جامعی پیدا کنید.

طرح سیمرغ چیست؟

فدراسیون کوهنوردی ایران در سال ۱۳۹۵ با ایجاد طرح سیمرغ تحولی بزرگ را در کوهنوردی به وجود آورد. همانگونه که گفتیم هدف اصلی از طرح سیمرغ کوهنوردی آشنایی بیشتر گردشگران داخلی و خارجی با خطه های گوناگون علی الخصوص کوه های ایران است. البته در ابتدای برنامه‌ریزی این طرح بسیاری از دغدغه‌مندان محیط زیست به دلیل آسیب‌های احتمالی که می‌تواند به مناطق کوهستانی وارد کند مخالفت شد. با این حال فدراسیون کوهنوردی با در نظر گرفتن الزاماتی طرح سیمرغ را اجرایی کرد.

طرح سیمرغ شباهت بسیار زیادی به طرح هفت قله بلند در ۷ قاره دارد. چالش‌های آن هم متناسب با همین طرح در نظر گرفته شده و به نظر نمی‌رسد گردشگران بین‌المللی در مواجهه با آن چندان اذیت شوند. نکته ویژه طرح سیمرغ کوهنوردی عدم رقابتی بودن آن است. وقتی رقابتی بین کوهنوردان داخلی و خارجی وجود نداشته باشد آنها با تمرکز بیشتری به کوهنوردی می‌پردازند و در شرایط آب و هوایی سالم برای این کار اقدام می‌کنند.

برای طراحان سیمرغ، سلامتی و ایمنی کوهنوردان از هر چیزی مهمتر است. به همین دلیل هیچ تفاوتی نمی‌کند که شما برای رسیدن به قله کوهی مثل دماوند کدام مسیر را انتخاب کنید.

شیوه نامه طرح سیمرغ کوهنوردی

برای اینکه شناخت کاملی نسبت به طرح سیمرغ داشته باشیم بهتر است شیوه نامه آن را به طور دقیق بررسی کنیم. طرح سیمرغ کوهنوردی طی یک بخشنامه در ۱۵ آذر ماه ۱۳۹۵ مورد تصویب فدراسیون کوهنوردی قرار گرفت. در این طرح کوهنوردان باید به ۳۱ قله بلند ۳۱ استان کشور صعود کنند. در صورتی که کوهنوردان موفق شوند چنین کاری را انجام دهند لوح و مدال سیمرغ کوه‌های ایران را دریافت خواهند کرد. شیوه نامه طرح سیمرغ کوهنوردی از بخش‌های مختلفی تشکیل شده و تمامی جزئیات طرح در آن موجود می‌باشد.

کوهنوردانی که می‌خواهند طرح سیمرغ را سریعاً اجرا کنند باید با این شیوه نامه آشنا شوند و خط به خط آن را اجرا نمایند. طبیعتاً کوهنوردانی که خلاف قوانین و مقررات شیوه‌نامه طرح سیمرغ عمل کنند موفقیت‌هایشان از بین خواهد رفت.

در بخش اول این شیوه‌نامه اهداف و چشم اندازهای طرح کوهنوردی سیمرغ مشخص شده است. یکی از مهمترین اهدافی که فدراسیون کوهنوردی برای این بخش در نظر گرفته کمک به اقتصاد افراد بومی و پاکسازی مسیر کوه از زباله است.

در بخش دوم این شیوه‌نامه روی اصول و مبانی فرهنگی و انضباطی تاکید می‌شود. تمامی ضوابط فرهنگی که کوهنوردان در طرح سیمرغ باید رعایت کنند در این بخش مشخص شده است.

در بخش سوم تمامی قوانین و مقرراتی که لازم است کوهنوردان رعایت کنند مشخص شده است. کوهنوردانی که می‌خواهند در طرح کوهنوردی سیمرغ شرکت کنند باید دوره‌های آموزشی گوناگونی را پشت سر گذاشته باشند و مدارک آنها را نشان دهند. ضمناً صعود به قله‌های سیمرغ فقط به صورت تیمی و تحت نظر باشگاه‌هایی که در این زمینه مجوز دارند قابل انجام خواهد بود.

در بخش پنجم شیوه نامه مجریان طرح سیمرغ همان باشگاه‌ها قوانین و مقررات را متوجه می‌شوند. مثلاً باشگاه‌ها فقط می‌توانند در هر سفر حداکثر سه قله را صعود کنند و بیشتر از آن تخلف خواهد بود. در بخش پنجم نیز تمامی فرایندهایی که مسئولین استانی در قبال طرح سیمرغ باید انجام دهند مشخص گردیده است.

31 قله طرح سیمرغ

تا اینجا متوجه شدیم که طرح سیمرغ چیست و بر اساس چه ضوابطی می‌توان در آن شرکت کرد. به جرات می‌توان گفت بزرگترین طرح کوهنوردی حال حاضر کشور همین طرح سیمرغ است و افرادی که بتوانند آن را با موفقیت تمام کنند، افتخاری بزرگ کسب خواهند کرد. برای اینکه در طرح سیمرغ شرکت کنید باید ۳۱ قله‌ای که لازم است به آنها صعود نمایید را بشناسید. جذابیت ۳۱ قله طرح سیمرغ کوهنوردی آن است که شما را به سفر بزرگی در کشورمان می‌برد.

اگر بخواهید این طرح را به طور کامل اجرا کنید ناگزیر هستید به همه استان‌های ایران سفر کنید و با فرهنگ و آداب و رسوم آنها از نزدیک آشنا شوید. قطعاً تماشای شهر زیبای تبریز برای فردی که در سیستان و بلوچستان زندگی می‌کرده اتفاقی جذاب و کم نظیر خواهد بود. از طرفی سفر به نقاط گمنام ایران برای افرادی که اکثر عمر خود را در تهران سپری می‌کنند تجربه بی‌نظیری خواهد بود. برای اینکه شناخت بهتری نسبت به طرح کوهنوردی سیمرغ داشته باشید شما را با ۳۱ قله مطرح ایران آشنا خواهیم کرد.

لیست کوه های طرح سیمرغ

همانگونه که گفتیم اصلی‌ترین اطلاعاتی که برای طرح سیمرغ باید به دست آورید، لیست کوه‌های این طرح است. ابتدا سراغ شمال کشور می‌رویم و قله‌های آن در طرح سیمرغ را خدمتتان معرفی می‌کنیم. در استان مازندران بلندترین قله کشور یعنی دماوند قرار دارد.هدف اصلی سیمرغ نیز صعود به دماوند است.(برای اطلاعات بیشتر در مورد آمادگی صعود به دماوند کلیک نمایید.)  در استان‌های گیلان و گلستان نیز سماوس و گاوکشان دو قله‌ای هستند که کوهنوردان باید به دنبال فتح آن‌ها باشند. به طور کلی لیست تمام کوه‌هایی که باید به آنها صعود کنید به صورت زیر است:

 | برای مشاهده پیش بینی وضعیت آب و هوای هر قله می توانید به سایت هواکوه مراجعه نمایید. |

بلندترین قله ایران، دماوند در استان مازندران است که ۵۶۰۹ متر ارتفاع دارد. احتمالاً برای رسیدن به این قله در طرح سیمرغ باید زمان کافی در نظر بگیرید. بهتر است صعود به دماوند را همزمان با کوه‌های دیگر انجام ندهید و برای آن برنامه مجزا داشته باشید. ( می توانید برای آشنایی بیشتر با چالش های صعود دماوند و مسیر آن گزارش برنامه صعود به قله دماوند (جبهه جنوبی) را مطالعه نمایید.)

را مطالعه نمایید.) پایین‌ترین قله را در میان تمام استان‌های کشور بوشهر دارد. برای رسیدن به قله پازنان بوشهر فقط باید ارتفاع ۱۹۶۸ متری را طی کنیم. بقیه قله‌های بلندی که در استان‌های گوناگون جود دارند ارتفاعی بین ۳۰۰۰ تا ۴۸۰۰ متر دارا می‌باشند. فتح تمام این قله‌ها قطعاً کار سختی خواهد بود و بهتر است انجام آن را به صورت گروهی دنبال کنید.

لیست راهنمایان طرح سیمرغ

یکی دیگر از نکاتی که برای انجام طرح سیمرغ باید به آن دقت داشته باشید اسامی راهنمایان این طرح است. فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی برای اینکه کار علاقمندان کوهنوردی را در این زمینه آسان‌تر کند اسامی تمام راهنمایان را منتشر کرده است. در بین تمام راهنمایانی که توسط این فدراسیون معرفی شده‌اند خانم‌ها و آقایان گوناگونی دیده می‌شوند. از طرفی اگر می‌خواهید با راهنمایان استان خودتان ارتباط برقرار کنید بهتر است با مسئول طرح سیمرغ کوهنوردی در استان خودتان ارتباط بگیرید. انجام طرح بزرگی مثل سیمرغ بدون راهنمایی افراد متخصص امکان‌پذیر نخواهد بود.

اگر به دنبال این هستید که در این طرح شرکت کنید حتماً باید با راهنمایانی که معرفی شده‌اند ارتباط بگیرید و با کمک آنها مسیر سخت صعود به مرتفع‌ترین قله‌های ایران را بپیمایید. البته توصیه می‌کنیم حتماً برای به دست آوردن لیست اسامی راهنمایان به اداره ورزش جوانان مراجعه کنید و از طریق هیئت کوهنوردی با افراد قابل اعتماد ارتباط بگیرید. در طرح کوهنوردی سیمرغ هر کسی قابل اعتماد نیست و حتماً باید افرادی را پیدا کنید که در این زمینه به تجربه و تخصص کامل رسیده باشند.

معایب طرح سیمرغ

طرح سیمرغ در حوزه کوهنوردی یک تحول بزرگ است اما بدون ایراد هم نیست. برخی از مهمترین معایب طرح سیمرغ کوهنوردی را با هم مورد بررسی قرار می‌دهیم:

• برای اینکه بتوانید در طرح سیمرغ شرکت کنید باید پیش نیازهایی را برآورده سازید. مثلاً باید در دوره‌های گوناگونی مثل کارآموزی کوهپیمایی، مقدماتی برف و هواشناسی شرکت کنید. تا زمانی که مدارک این دوره‌ها را نداشته باشید امکان حضور در طرح کوهنوردی سیمرغ را به دست نخواهید آورد.
• تنها کوهنوردانی می‌توانند نشان سیمرغ را در پایان کار دریافت کنند که گزارش کامل و مستندات فرایندهایی که طی کرده‌اند را ارائه نمایند. طبیعتاً مستندسازی آن هم در شرایط سخت کوهستانی کاری نیست که هر کوهنوردی بتواند به راحتی از پس آن بر بیاید و این یکی از ایرادات طرح بزرگ سیمرغ است.
• انجام کامل طرح سیمرغ نیاز به زمان طولانی دارد. به نظر می‌رسد حتی کوهنوردان حرفه‌ای هم حداقل باید چند سال از عمر ارزشمند خود را برای این کار صرف کنند. علاوه بر زمان، هزینه انجام این کار هم بسیار زیاد است و کوهنوردانی که منابع مالی کافی نداشته باشند با مشکل جدی در سفرهای خود مواجه خواهند شد.
• بسیاری از کوهنوردانی که تا به حال موفق شده‌اند طرح کوهنوردی سیمرغ را با موفقیت پشت سر بگذارند پس از آن با یک دوره افسردگی شدید دست و پنجه نرم کرده‌اند. طبیعتاً گذراندن چند سال برای رسیدن به هدفی که آورده مالی خاصی ندارد و از دست دادن فرصت‌های بی‌شمار در طول آن چند سال فشار عصبی و روانی شدیدی به همراه خواهد داشت.

مراحل دریافت نشان سیمرغ

اگر به این نتیجه رسیده‌اید که در طرح سیمرغ شرکت کنید باید این را بدانید که برای دریافت نشان این طرح لازم است مراحل گوناگونی را پشت سر بگذارید. مراحل دریافت نشان سیمرغ عبارتند از:

• طبیعتاً در اولین گام برای رسیدن به نشان سیمرغ باید طبق ضوابط و قوانین دوره‌های آموزشی گوناگونی را طی کنید و مدارک آنها را به دست آورید. البته برخی از این مدارک را می‌توانید در طول طرح کوهنوردی سیمرغ به دست آورید و پس از پایان کار به مسئولین استانی تحویل دهید.
• پس از اینکه شرایط ابتدایی لازم برای کوهنوردی را پیدا کردید باید در یک تیم باشگاهی ثبت نام کنید و در قالب باشگاه برای رسیدن به قله‌های سیمرغ تلاش نمایید.
• تنها افرادی به نشان سیمرغ می‌رسند که مستندات کوهنوردی‌های خود را به همراه داشته باشند. آنها باید مطابق با فرمی که در شیوه نامه طرح سیمرغ کوهنوردی وجود دارد برای هر مرحله از کار گزارش تهیه کنند.
• تمامی گزارشات و مستندات کوهنوردان به صورت تفکیک شده باید در اختیار مسئول استانی طرح کوهنوردی سیمرغ قرار گیرد. مسئولین استانی مستندات را بررسی کرده و افرادی که واقعاً طرح را پشت سر گذاشته باشند شایسته دریافت نشان سیمرغ معرفی می‌کنند.
• دقت داشته باشید که برای انجام طرح سیمرغ هیچگونه محدودیت زمانی ندارید و احتمالاً پس از پایان کار در یک همایش بزرگ از شما تقدیر به عمل آمده و نشان اهدا خواهد شد.

شرایط و الزامات شرکت در طرح سیمرغ:

• صعود به ۳۱ قله: شرکت‌کنندگان باید به ۳۱ قله مرتفع در ۳۱ استان کشور صعود کنند. این قلل شامل قله‌هایی مانند دماوند در مازندران، سبلان در اردبیل، هزار در کرمان و دنا در کهگیلویه و بویراحمد می‌باشند.

• ارائه مستندات: برای هر صعود، ارائه گزارش برنامه و عکس‌های قله الزامی است. همچنین، شرکت‌کنندگان باید در دوره‌های آموزشی مقرر توسط فدراسیون شرکت کنند و مدارک مربوطه را تحویل دهند.

• بررسی و تایید مستندات: پس از ارائه مستندات، شورای اجرایی سیمرغ آن‌ها را بررسی کرده و در صورت تایید، در همایش‌های سیمرغ از شرکت‌کنندگان تقدیر و نشان اهدا می‌شود.

برای دریافت نشان سیمرغ چه دوره هایی الزامی است؟

همانگونه که گفتیم یکی از شرایط مهم برای دریافت نشان سیمرغ پشت سر گذاشتن دوره‌های کارآموزی گوناگونی است. مهمترین دوره‌هایی که در طرح سیمرغ کوهنوردی باید پشت سر بگذارید به صورت زیر هستند:

• یکی از اولین مدارکی که باید ارائه نمایید مربوط به دوره کوهپیمایی و مقدماتی سنگنوردی می‌شود.
• تنها افرادی به نشان سیمرغ می‌رسند که دوره برف و کار با قطب نما و نقشه خوانی را کاملاً یاد گرفته باشند.
• از دیگر دوره‌هایی که لازم است مدرک آن را به مسئولین استانی ارائه نمایید کارگاه کار با جی پی اس و پزشکی کوهستان است.
• دوره محیط زیست کوهستان و هواشناسی از دیگر دوره‌هایی هستند که کوهنوردان علاقمند باید آنها را پشت سر بگذارند تا به موفقیت برسند.

جمع بندی

طرح سیمرغ کوهنوردی یکی از مهم‌ترین طرح‌هایی است که فدراسیون کوهنوردی برای علاقمندان این رشته ورزشی طراحی کرده است. در طی این طرح کوهنوردان باید به ۳۱ قله مرتفع ۳۱ استان صعود کنند. البته برای انجام طرح کوهنوردی ورزشکاران باید در قالب تیم و باشگاه معرفی شوند و دوره‌های گوناگونی را هم پشت سر گذاشته باشند. با وجود آنکه طرح سیمرغ یک دوره فرسایشی و طولانی مدت را شامل می‌شود اما انجام آن می‌تواند هیجان زیادی برای کوهنوردان به همراه داشته و نهایتاً منجر به دریافت نشان سیمرغ گردد. نشان سیمرغ در حال حاضر یکی از معتبرترین مدال‌های حوزه کوهنوردی در ایران است.

زمان مطالعه: 8 دقیقهیکی از بزرگترین و جذاب‌ترین چالش‌هایی که در زندگی می‌توانید تجربه کنید، زدن کمپ در جنگل پر از درخت است. البته این کار علاوه بر هیجان یک چالش بزرگ محسوب می‌شود و طبیعتاً وقتی یک شب زندگی در این شرایط هم سختی‌های خاص خودش را دارد. برای اینکه تا جای امکان سختی زندگی در کمپ جنگلی را کاهش دهید باید پیش‌بینی‌های لازم را داشته باشید و امکانات مناسبی را فراهم نمایید. اگر همه چیز را به خوبی آماده کنید و برنامه‌ریزی درستی داشته باشید از کمپ زدن در جنگل لذت فراوانی خواهید برد.

چگونه مکان مناسب برای کمپ تو جنگل را شناسایی کنیم؟

اولین چیزی که برای کمپ جنگل به آن احتیاج دارید، یک مکان مناسب و بی‌خطر است. برای اینکه بهترین مکان را جهت کمپ جنگلی انتخاب کنید بهتر است به نکات زیر توجه کنید:

• وقتی محلی وجود دارد که اجازه کمپینگ در آن داده نمی‌شود سریعاً آن را ترک کرده و از میان گزینه‌های خودتان حذف کنید. طبیعتاً مسئولین محلی به دلایل گوناگون تشخیص دادند که آن محیط برای کمپ زدن مناسب نیست.
• ترجیحا سعی کنید سراغ محلی بروید که برخی امکانات مثل سرویس بهداشتی در آن وجود داشته باشد. البته اگر با کمپر به سفر می‌روید یا امکان ایجاد سرویس بهداشتی سیار دارید می‌توانید در محل‌های دیگر هم کمپ بزنید.
• نکته دیگری که برای زدن کمپ در جنگل رعایت آن الزامی است بررسی ایمنی محل می‌باشد. شما باید محلی را برای کمپ زدن انتخاب کنید که بیشترین ایمنی را داشته باشد و از حیوانات وحشی مثل خرس دور باشد.
• اگر در جنگل مسیرهای فرسوده دیدید به هیچ وجه در آنها کمپ نزنید. این گونه نقاط محلی برای عبور و مرور حیوانات هستند و در صورتی که اقدام به کمپ جنگلی در آنها کنید با مشکلات زیادی مواجه خواهید شد.

نکات ضروری برای کمپ جنگل در طبیعت

اگر می‌خواهید تجربه کمپ زدن در جنگل به بهترین شکل اتفاق بیفتد باید موارد گوناگونی را رعایت نمایید. چند نکته ضروری هستند که با رعایت آنها می‌توانید کمپ جذابی در جنگل ایجاد کنید. نکات ضروری کمپ جنگلی را خدمتتان بیان می‌نماییم:

• قبل از زدن کمپ شرایط آب و هوایی را بررسی کنید و مطمئن شوید که باد شدید یا باران در محدوده مورد نظر شما اتفاق نیفتد.
• زمانی که می‌خواهید در جنگل کمپ بزنید برای دفع حشرات باید برنامه جدی داشته باشید. پیشنهاد می‌کنیم علاوه بر ابزاری که برای دفع حشرات همراه خود می‌برید داروهای ضد حساسیت هم داشته باشید و آنها را مصرف کنید.
• یکی از الزامات کمپینگ در طبیعت همراه داشتن کیت کمک‌های اولیه است. به هیچ وجه بدون جعبه کمک‌های اولیه به جنگل نروید و احتمال هرگونه رخدادی را در ذهن خودتان داشته باشید.
• اگر می‌خواهید شب آرامی را در جنگل پشت سر بگذارید چادر اسکان خودتان را به خوبی نصب نمایید. نباید چادر را به گونه‌ای نصب کنید که در جنگل خواب سختی داشته باشید و فشار به گردنتان بیاید.
• طبیعتاً وقتی کمپینگ جنگلی می‌زنید باید آتش برپا کنید و از آن برای روشنایی یا گرم کردن غذا استفاده کنید. با این حال باید مراقب آتش باشید و به خوبی آن را خاموش کنید.

| در بریم کوه بخوانید : راهکارهایی برای کمپ زدن  |

خطرات کمپ جنگلی

کمپ در جنگل بدون خطر نیست و می‌تواند مشکلات زیادی برای طبیعت‌گران ایجاد کند. برای اینکه کمپ جنگلی شما با چالش‌های کمتری همراه باشد بهتر است این خطرات را بشناسید و برای مقابله با آنها آماده شوید:

• شرایط آب و هوایی نامساعد یکی از خطراتی است که در کمپینگ‌های جنگلی وجود دارد. برای مقابله با شرایط آب و هوایی پیش بینی نشده حتماً تجهیزات مناسبی همراه خودتان داشته باشید و لباس گرم یا سرد به اندازه کافی ببرید.
• دومین چالشی که معمولاً در شرایط کمپ در جنگل با آن مواجه می‌شویم احتمال حمله حیوانات وحشی است. در بسیاری از جنگل‌ها خرس، گرگ یا مار وجود دارد و برای مقابله با آنها باید آمادگی کامل داشته باشیم.
• گم شدن و فراموشی مسیر یکی دیگر از خطرات محتمل در جنگل است. برای مقابله با این مشکل حتماً یک نقشه یا جی پی اس همراه خودتان ببرید و با دیگر اعضا ارتباط مستقیم داشته باشید.
• بیماری یا آسیب دیدن هنگام زندگی در جنگل امری رایج است. متاسفانه بسیاری از افرادی که اقدام به ایجاد کمپ در جنگل می‌کنند برای این شرایط آمادگی ندارند و با مشکلات جدی مواجه می‌شوند.
• اگر می‌خواهید خاطره کمپ زدن در جنگل با ناکامی همراه نباشد حتماً قبل از هر اقدامی آب و غذا به اندازه کافی با خودتان ببرید.

لیست لوازم مورد نیاز کمپینگ در جنگل

اگر به دنبال کمپ تو جنگل هستید باید برخی وسایل ضروری برای این کار را بشناسید.  برای کمپ جنگلی بهتر است لوازم زیر را همراه خودتان داشته باشید:

• اولین چیزی که برای کمپ نیاز دارید یک سرپناه است. متداول‌ترین سرپناه در این شرایط چادر است که می‌توانید آن را همراه خودتان به راحتی حمل کنید.
• کیسه خواب از دیگر لوازمی است که به نظر می‌رسد هنگام کمپینگ زدن در جنگل کاربردهای زیادی داشته باشد پس حتماً آن را همراه خودتان ببرید.
• چراغ قوه یا فانوس برای روشن کردن چادر و مشاهده اطراف یکی از لوازم ضروری کمپ در جنگل خواهد بود.
• ضد آفتاب و جعبه کمک‌های اولیه که قبلاً هم به آن اشاره کردیم از دیگر لوازمی هستند که حتماً باید همراه خودتان ببرید تا با بیماری‌های کمتری مواجه شوید.
• برای اینکه کمپ جنگلی بهتری داشته باشید توصیه می‌کنیم حتماً وسایل آشپزخانه و باربیکیو را همراه خودتان به جنگل ببرید.
• قبل از اینکه به جنگل بروید و در آن کمپینگ بزنید به هیچ وجه آب را فراموش نکنید و حتماً چند بطری آب همراه خودتان داشته باشید.

|در بریم کوه بخوانید :‌ معرفی ضروری ترین لوازم کوهنوردی و کمپینگ |

کمپ در جنگل بارانی

یکی از چالش‌های جدی در زندگی انسان این است که اقدام به زدن کمپ در جنگل بارانی کند. البته گاهی اوقات هم این اتفاق اجتناب ناپذیر است و بدون پیش بینی رخ می‌دهد. برای کمپ زدن در جنگل بارانی توصیه می‌کنیم چادرها را نزدیک درختان نزنیم. ترجیحاً در مسیرهای شیبدار چادر بزنید تا با آبگرفتگی چادر مواجه نشوید. هنگام باران در مناطق سنگی و صخره‌ای اسکان نداشته باشید.

اگر هم مجبور شدید در این مناطق چادر بزنید و اسکان نمایید تا جایی که می‌توانید از تردد و قدم زدن خودداری کنید. این مناطق به دلیل بارش باران به شدت لیز هستند و احتمال آسیب دیدن انسان در آنها وجود دارد. در صورت تماشای صاعقه هنگام باران حتماً نقطه امنی پیدا کنید و در فضاهای مرتفع قرار نگیرید. اگر داخل آب یا قایق هستید نیز سریعاً خارج شوید و به محل امنی منتقل شوید.

کمپ در جنگل برفی

زدن کمپ جنگل برفی هم هیجان انگیز است و هم تجربه متفاوتی محسوب می‌شود. اگر می‌خواهید کمپ جنگلی در برف بزنید قبل از هر چیزی باید یک محیط امن برای کمپینگ زمستانی خودتان انتخاب کنید. مخصوصاً اگر بادهای شدید در منطقه مورد نظر شما می‌وزد حتماً محلی را انتخاب کنید که در برابر آنها فضای گرمی برای شما ایجاد کند. چادرهای خودتان را در فضاهایی بزنید که نور خورشید مستقیماً به آنها بتابد و سریع‌تر گرم شوند. ضمناً سعی کنید چادرهای خودتان را در منطقه‌ای برپا نمایید که صاف باشند و پوشش گیاهی در آنها وجود نداشته باشد.

شاید جالب باشد بدانید که ایجاد پوشش برفی یا گودال برفی برای مقابله با باد و سرما تاثیر بسیار خوبی دارد. برای اینکه هنگام زدن کمپ در جنگل برفی چالش‌های کمتری داشته باشید حتماً منابع آب خوبی در نزدیکی خودتان پیدا کنید و کفش و لباس مناسب همراه داشته باشید.

کمپ جنگل با ماشین

احتمالاً نام کمپر را شنیده‌اید و می‌دانید که کمپ در جنگل با آنها هم امکان‌پذیر است. البته در اینجا فقط قصد نداریم در مورد کمپرها صحبت کنیم و منظور ما کمپ زدن با ماشین در جنگل خواهد بود. اگر می‌خواهید با ماشین در جنگل کمپ بزنید حتماً زیرانداز و کیسه خواب را با خودتان ببرید. در این سفر با توجه به اینکه ماشین همراهتان است می‌توانید وسایل غیر ضروری مثل صندلی تاشو هم همراه داشته باشید.

البته وقتی قرار است با ماشین در جنگل کمپ بزنید باید فضای مناسبی را هم برای پنهان کردن ماشین خودتان انتخاب کنید. اگر با کمپرها به جنگل بروید که شرایط برای شما بهتر هم خواهد بود و می‌توانید اجاق گاز مناسب و حتی سرویس بهداشتی همراه خودتان داشته باشید.

 | قله درفک در گیلان را می شناسید؟ در مجله بریم کوه در مورد قله درفک و مسیرهای آن بخوانید |

مکان های پیشنهادی برای کمپینگ جنگلی

افرادی که می‌خواهند تجربه کمپ جنگل را کسب کنند باید به دنبال مکان‌های مناسبی بگردند. نقاط بسیار زیادی در ایران هستند که برای این منظور می‌توانید سراغ آنها بروید و اقدام به ایجاد کمپینگ جنگلی نمایید. بهترین نقاط ایران برای ایجاد کمپ در جنگل را خدمتتان معرفی خواهیم کرد.

کمپ جنگلی اطراف تهران

تهران با وجود آنکه پایتخت ایران است اما نزدیک شمال کشور واقع شده و محیط‌های مناسبی برای کمپ در جنگل دارد. اگر می‌خواهید هزینه زیادی نکنید و در نزدیکی پایتخت کمپ جنگلی داشته باشید می‌توانید به مناطقی مثل دربند یا اوشان فشم سفر کنید. علاوه بر این مناطق شمشک و توچال هم برای کمپ زمستانی در جنگل گزینه‌های ایده‌آلی هستند. توصیه می‌کنیم دشت لار و آبشار کمرد را هم در فصل بهار فراموش نکنید.

کمپ در جنگل دالخانی

زدن کمپ در جنگل دالخانی رامسر فوق العاده جذاب است. جنگل دالخانی رامسر به دالان بهشت معروف شده و یکی از ویژه‌ترین جاذبه‌های گردشگری کشورمان حساب می‌شود. به نظر می‌رسد جنگل دالخانی و جاذبه‌های فراوان آن فرصت بی‌نظیری برای ایجاد کمپ جنگلی باشند که نباید به راحتی آن را از دست دهید.

کمپ در جنگل الیمستان

شهرستان آمل فضاهای زیادی برای ایجاد کمپ در جنگل دارد اما قطعاً جنگل الیمستان یک مقصد منحصر به فرد محسوب می‌شود. اگر اقدام به ایجاد کمپ جنگلی در الیمستان کنید می‌توانید از جاذبه‌هایی مثل روستای لهاش یا دشت قلاردن بازدید داشته باشید.

کمپ در طبیعت فندقلو

زدن کمپ در جنگل فندقلو از دیگر فرصت‌هایی است که نباید از دست دهید. جنگل فندقلو یکی از تاریخی‌ترین جنگل‌های کشورمان محسوب می‌شود و جاذبه‌های زیادی دارد. کمپ جنگلی در این منطقه کمک می‌کند تا به مناطقی مثل دشت بابونه، آب گرم مشه سویی، دریاچه سوها و تفریحات گوناگونی دسترسی داشته باشید.

کمپ در جنگل گیسوم

در مورد زدن کمپ در جنگل گیسوم قطعاً نیازی به توضیح نیست چرا که شما به خوبی این منطقه گردشگری رشت را می‌شناسید. جنگل‌های گیسوم شهرت زیادی در ایران دارند و تفریحات بسیار زیادی در آنها وجود دارد که می‌توانید از آنها بهره‌مند شوید. برای گردشگری در جنگل گیسوم نیازی به امکانات زیادی ندارید چرا که سرویس بهداشتی و آلاچیق در اکثر نقاط آن قابل مشاهده و استفاده است. هر چقدر زمان بیشتری برای گردشگری در گیسوم صرف کنید لذت بیشتری خواهید برد.

کمپ در جنگل راش

کمپ در جنگل راش روستای سنگده ‌می‌تواند لحظات بی‌نظیری را برای شما ایجاد کند. این جنگل چند هکتاری در اطراف روستای سنگده قرار گرفته و بخشی از مراتع سرسبز استان مازندران محسوب می‌شود. در تمامی فصل‌های سال می‌توانید در این جنگل کمپ بزنید اما به نظر می‌رسد پاییز و بهار موقعیت بهتری برای گردشگری در این جنگل فراهم نمایند. پیاده‌روی در این جنگل آنقدر سخت نیست و اتفاقاً می‌تواند لذت بخش باشد.

کمپینگ در جنگل ابر

شاید تا به حال نام جنگل ابر را نشنیده باشید اما قطعاً تصاویر آن را در اینستاگرام بارها دیده‌اید. به همین دلیل است که تعداد زیادی از مردم اقدام به زدن کمپ در جنگل ابر می‌کنند. جنگل ابر یکی از منحصر به فردترین مراتع سرسبز شاهرود است و موقعیت فوق العاده‌ای را به دلیل توده‌های ابری که در نزدیکی آن ایجاد می‌شوند به دست آورده است.

کمپ در جنگل های ارسباران

یکی دیگر از فضاهایی که برای کمپ جنگل می‌توانیم به شما پیشنهاد کنیم جنگل‌های ارسباران هستند. کمپ جنگلی در ارسباران شما را به بقایای جنگ ایران و روسیه و قیام بابک خرمدین می‌برد. یعنی علاوه بر ایجاد کمپینگ در جنگل و لذت بردن از مراتع طبیعی آن می‌توانید با تاریخچه غنی ایران آشنایی بیشتری پیدا کنید و از بقایای وقایعی که تا به حال شنیده‌اید بازدید داشته باشید.

قله سماموس، بام استان جنگلی گیلان بوده و هر ساله بسیاری از کوهنوردان به قصد صعود به آن راهی گیلان و جنگل های آن می شوند. برای اینکه در مورد این قله

بیشتر بدانید، می توانید راهنمای صعود به سماموس را مطالعه نمایید.

جمع‌ بندی

نکات مختلفی را در مورد زدن کمپ در جنگل خدمتتان بیان کردیم. بهتر است تمامی موارد ضروری که گفتیم را برای ایجاد کمپ جنگلی رعایت نمایید تا با چالش و مشکلات کمتری مواجه شوید. بهترین نقاط ایران برای کمپ جنگل را هم خدمتتان معرفی کردیم اما قطعاً در نزدیکی شما نیز شهر و روستاهای زیادی هستند که می‌توانند برای ایجاد یک کمپ گزینه مناسبی باشند. پس اگر شرایط مالی سفر به مناطق خاص ایران برای زدن کمپ را ندارید می‌توانید در اطراف خودتان هم به دنبال فضای مناسب این کار بگردید.

منابع استفاده شده:

urvistraveljournal.com

maria-aziz.medium.com

thewanderingcore.com

در پاییز  روزها خنک تر، حشرات کمتر و منظره ها به طرز چشمگیری توسط یک بوم رنگارنگ از جنگل ها قاب می شوند. پاییز هرچقدر که زیبا باشد، می تواند یک فصل خطرناک و چالش برانگیز برای کوهنوردی باشد. هنگام کوهنوردی در پاییز باید حسابی مراقب باشید همچنین از زیبایی هایی مسیر نیز لذت ببرید و این زیبایی ها را ثبت کنید.

در ابتدا به مزایا و معایب کوهنوردی در فصل پاییز میپردازیم:

مزایای کوهنوردی در پاییز

کوهنوردی در هوای خنک: در فصل پاییز خبری از هوای گرم و عرق ریختن هنگام پیمایش مسیر نیست.

خلوت بودن مسیر: از دیگر مزیت های کوهنوردی در پاییز خلوت بودن مسیر پیمایش است که البته به همین علت کوهنوردی انفرادی در این فصل به هیچ وجه توصیه نمیشود.

وجود مناظر خاص و زیبا: شاید هیچ منظره ای زیباتر از یک روستای هزار رنگ با قله های برف گرفته و غروب و طلوع نارنجی رنگ کوهستان نباشد.

و مزیت های بیشمار دیگر، شما چه مزیت دیگری برای کوهنوردی در پاییز میتوانید نام ببرید؟؟؟؟؟

معایب کوهنوردی در پاییز

خطرات آب و هوایی: در این فصل تغییرات آب و هوایی زیاد است و قبل از صعود و شروع کوهنوردی باید آب و هوای منطقه را چک کنید.

کم آبی بدن: کم آبی یکی از شایع ترین موارد در محیط های سرد است. دلیل این امر از آنجا ناشی می شود که در هوای سرد، افراد تمایل دارند کمتر از آنچه باید، بخورند و بیاشامند و در نتیجه دچار کم آبی شوند.

خطر گم شدن: به دلایل مختلفی امکان گم شدن در فصل پاییز و زمستان مشخصا از تابستان بیشتر است. باد و کولاک برف، مه، خلوت بودن محیطهای کوهستانی، تغییر شکل مسیر، پر شدن مسیر برف کوبی، جاماندن اعضا از گروه به دلیل سنگینی صعود، از مواردی هستند که احتمال گم شدن را افزایش می دهند.

تجهیزات مورد نیاز برای کوهنوردی در فصل پاییز

برای کوهنوردی در پاییز مجهز شوید! برای کوهنوردی در پاییز همواره اصل همراه داشتن پوشاک کافی و اضافی را به خاطر داشته باشید و قبل از برنامه وسایلتان را بررسی کنید تا از سالم بودن آنها مطمئن شوید.

به لباس کوهنوری خود اهمیت دهید، چند لایه لباس نازک بهتر از یک لباس ضخیم است زیرا هوای بین لباس‌ها مانع هدر رفتن گرما می‌شود همچنین لباس نخی رطوبت را در خود نگاه می‌دارد و گزینه مناسبی نیست.

پس وسایل مورد نیاز کوهنوردی در پاییز شامل وارد زیر است:

• لباس کوهنوردی

در فصل پاییز آب و هوای کوهستان سرد است و ممکن است در ابتدای مسیر صعود، هوا گرم و آفتابی باشد اما در میانه مسیر و انتهای آن، به سرما می‌خورید به همین خاطر تهیه لباس مناسب کوهنوردی ضروری است. لباس‌های مناسب این ورزش، چند لایه و متناسب با مسیر و فصل صعود انتخاب می‌شود.

شما باید لایه بیس را همواره به تن داشته باشید که این شامل بالاتنه و پایین تنه می شود. در فصل تابستان در اکثر مسیرها نیازی به پوشیدن لباس بیس کوهنوردی در پایین تنه نیست اما در پاییز لایه بیس شلوار را همواره مد نظر داشته باشید.

در لایه رویی نیز لازم است کاپشن پلار به همراه داشته باشید که نقش عایق حرارتی را ایفا می کند. همین طور از پوشیدن شلوارهای نخی و شلوارک خودداری کنید چرا که به محافظت محیطی بیشتری نیاز خواهید داشت. به طور معمول شلوارهای وینداستاپر گزینه ای مناسب برای کوهنوردی در پاییز محسوب می شوند.

در صورت عدم پیش بینی بارش هم لازم است لایه های ضدآب مانند کاپشن کوهنوردی ضدآب به همراه داشته باشید. هوای کوهستان در پاییز به سرعت تغییر می کند و باعث غافلگیری می شود.

یک کلاه گرم و دستکش نیز می تواند با سرد شدن هوا در طول فصل مفید باشد و از شما محافظت کند.

• کفش کوهنوردی

کفش کوهنوردی معمولا گران‌ترین بخش تجهیزات کوهنوردان است. کفش نیز متناسب با مسیر صعود شخص انتخاب می‌شود. کفش راهپیمایی، کفش کوهپیمایی، کفش کوهنوردی، کفش کوهنوردی سنگین‌پوش، کفش کوهنوردی سنگین دوپوش، کفش هیمالیانوردی، کفش سنگ‌نوردی و یخ نوردی از جمله مدل‌های آن است. مسیرهای صعود در پاییز ممکن است به دلیل بارش برف یا باران مرطوب شوند و اطمینان از ضدآب بودن کفش ها اهمیت دارد. از طرف دیگر به همراه داشتن یک گتر سبک می تواند برای ادامه صعود در برف اطمینان بیشتری ایجاد کند. از جورابهای پشمی یا الیاف مصنوعی برای گرم ماندن پاها استفاده کنید.

• کیف کمک های اولیه

حادثه هیچگاه خبر نمی‌کند! پس بهتر است هنگام کوهنوردی در پاییز جعبه کمک‌های اولیه داشته باشید. معمولا در این جعبه چسب زخم، باند، بتادین، قرص‌های مسکن و … وجود دارد.

• لوازم روشنایی

کوهنوردان حتما در مسیر صعود مخصوصا در فصل پاییز که هوا به سرعت تاریک می‌شود؛ نیاز به وسایل روشنایی دارند.

مقاله وسایل کوهنوردی را بخوانید!

شرایط آب و هوایی کوهستان در پاییز

همواره قبل از صعود به ارتفاعات باید به پیش بینی های آب و هوایی توجه کنید. اما دانستن این نکته ضروری است که پیش بینی های پاییز عموما از دقت کمتری برخوردارند. هوا می تواند به سرعت و به شکل غافل گیر کننده تغییر کند و این در ارتفاع خطرات زیادی از جمله طوفان و صاعقه در بر خواهد داشت. برای اطمینان پیدا کردن از شرایط آب و هوایی حتما روزهای قبل و بعد از برنامه را چک کنید تا از روند تغییرات جوی آگاه شوید.

 علاوه بر آگاهی از تغییرات شرایط جوی و مخاطره های راه و ضمن آشنایی با دانش مقدماتی هواشناسی، باید نسبت به دگرگونی ناگهانی هوا و نشانه های تغییراتی مانند میزان وزش باد، شرایط ابر و… شناخت داشته باشید. 

پس کوشش کنید که در دانش هواشناسی به خصوص درباره کوهنوردی کوهنوردی در فصل پاییز، آن اندازه که مورد نیاز کوهنوردی است آگاهی به دست بیاورید و ابرها را بشناسید. شناخت شرایط جوی می تواند شما را از شر دشمن بالقوه یک کوهنورد، که آب و هوای ناسازگار است نجات دهد و با پیش بینی شرایط سخت خود را برای آن آماده کنید.

خطر رعد و برق در کوهنوردی از اصلی ترین خطرات نیست، اما در صورت وقوع، قطعاً خطرناک ترین اتفاق ها می تواند باشد؛ که هنگام کوهنوردی در فصل پاییز احتمال آن دو چندان خواهد شد! رعد و برق تخلیه الکتریکی درون یک یا چند ابر و یا بین ابر با هوا می باشد، اما صاعقه تخلیه الکتریکی ابر با زمین است. بدیهی است که کوهنوردان و کسانی که در فضای باز قرار دارند در معرض صاعقه هستند.

برای در امان ماندن از این خطر، اطلاعات و دانش شناخت ابرها باز هم به کمکتان خواهد آمد! ابرهای سیاه به همراه افزایش باد خبر از نزدیک بودن شروع صاعقه است. پس جوانب احتیاط را رعایت کنید.

برای اینکه با ایمنی بیشتری کوهنوردی کنید، سایت هواکوه را قبل از صعود چک کنید.

تغذیه در کوهنوردی پاییزه

یک کوهنورد به طور میانگین باید حداقل 200 کالری در ساعت مصرف کند. بسته به وزن بدن ، متابولیسم و ​​میزان فشار خون ممکن است بدن فرد به کالری بیشتر و یا کمتری احتیاج داشته باشد. برای سفر یک روزه، غذاهای قابل فساد مانند ساندویچ را بسته بندی کنید. و اگر در حال اردو زدن هستید، غلات، مواد غذایی کنسرو شده و غذای فوری یا مخلوط ها را برای خوردن آماده کنید.

بسیاری از کوهنوردان با تجربه توصیه می کنند که میزان کالری مصرفی در فصل سرد حتی می تواند تا دو برابر تابستان نیز افزایش یابد، دلیل این موضوع هم می تواند این باشد که سایر عوامل انرژی بر مانند افزایش شدت باد، وزن بیشتر کوله پشتی …. می توانند روی انرژی مصرفی کوهنوردان تاثیر داشته باشند.

خوردن تنقلات در مسیر که شامل انواع منابع انرژی گوناگون است، به ما کمک می کند تا از خستگی جلوگیری کنیم و همچنین در پیمایش ثبات بیشتری داشته باشیم. مانند بسیاری از چیزها در فصل سرد، مدیریت سرما نیز اهمیت ویژه ای دارد. گرسنگی باعث می شود فرد در موقعیت های خطرناک قرار گیرد. میان وعده هایی مانند انواع آجیل، شکلات، پنیر، انرژی بار، میوه های خشک از گزینه هایی هستند که می توانید برای تغذیه در کوهنوردی استفاده کنید. سعی کنید قدری بیشتر از تابستان تغذیه داشته باشید. همچنین در استراحت های کوتاه، میان وعده های کوچک میل کنید. توقف بلندمدت در هوای سرد معمولا باعث سردشدن سریع بدن می شود و روی سیستم سوخت و ساز تاثیر منفی خواهد داشت، پس خرده خوری و استراحت های کوتاه گزینه ی مناسب تری خواهد بود.

همچنین نوشیدن آب گرم علاوه بر تامین مایعات بدن باعث کمک به سیستم گوارش نیز خواهد شد.

نکات مهم کوهنوردی در پاییز که باید بدانید!

• مراقب سقوط از ارتفاعات در پاییز باشید

شاخ و برگ‌ درختان در پاییز بسیار زیبا اما در عین حال خطرناک است. این خطرناک بودن به معنای خفه شدن زیر نیم تُن برگ افرا که به طور ناگهانی روی شما ریخته شده نیست، بلکه خطراتی از نوع لغزش و سقوط وجود دارد. 

وقتی برگ‌ها کف جنگل را می پوشانند، ریشه ها و سنگها را مخفی می‌کنند؛ درست مانند آن‌ که تختی پر از میخ با ملحفه‌ای نرم پوشانده شده باشد.

به یاد داشته باشید که سقوط خطرناک ترین چیزی است که کوهنوردان تجربه می کنند. طبق تحقیقات انجام شده  بر روی صدمات تفریحی صحرایی که در بخش‌های اضطراری درمان شده‌اند، مشخص شده است که 48٪ از آسیب ها مربوط به سقوط کردن و زمین خوردن است.

• کنه‌ها در پاییز فعال هستند

اگرچه پشه ها و مگس های سیاه تا بهار سال آینده باز نمی‌گردند، کنه‌ها هنوز در پاییز بسیار فعال هستند. آنها به دنبال وعده غذایی بعدی خون خود هستند و در نوک برگها و علفها منتظر رهگذر بعدی خواهند بود.

با رعایت نکات پنج مرحله ای ریز از خود در برابر کنه محافظت کنید.

• در مسیرها بمانید و از مناطق رشد بیش از حد خودداری کنید.
• شلوار بلند و گتر بپوشید تا مانعی مکانیکی در برابر کنه ایجاد کند.
• لباس و چکمه های کوهنوردی را به پرمترین آغشته کنید. این ماده شیمیایی کنه ها را در اثر تماس از بین می برد و تا چندین دوره لباسشویی نیز همچنان بر روی لباس وجود خواهد داشت.
• مواد دافع حشرات را روی پوست خود بمالید.
• همیشه وقتی وارد خانه شدید از عدم وجود کنه‌ها اطمینان حاصل کنید.

اگر یک کوهنورد کنه‌ای بر روی بدن خود پیدا کند، ضروری است که آن را سریعا از روی پوست خود بردارد. اگر خودتان نمی‌توانید براحتی کنه را بردارید، هرچه زودتر به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

• مراقب آب و هوای متغییر پاییز باشید

من در جمعه به منطقه آدیرونداک پیاده روی کرده ام و در پایان، صعود به قله های یخی را در روز شنبه انجام داده‌ام و روز یکشنبه از میان برف بیرون آمدم. هوای پاییز می تواند کاملا غیر قابل پیش بینی و شدید باشد، گاهی اوقات هر چهار فصل را در چند ساعت مشاهده می‌کنید.

همانطور که انتظار می‌رود، شما باید “آماده باشید” تا شب را در سخت ترین شرایط بمانید حتی زمانی که فقط برای چند ساعت قصد پیاده روی دارید. اطمینان حاصل کنید که ده وسیله ضروری خود از جمله لایه های اضافی، یک پناهگاه و تجهیزات آتش سوزی را به همراه دارید. همواره قبل از قرار گرفتن در شرایط اضطراری ساختن پناهگاه و آتش درست کردن را تمرین کنید.

به خصوص در این فصل، لباس شما باید بخوبی با وضعیت آب و هوا مطابقت داشته باشد و مانند یک سیستم لایه ای عمل کند. 

قبل از این که بیرون بیایید، مطمئن باشید که مجموعه خوبی از لباس هایی  قابل تنفس ضد آب و عایق مانند به همراه خود دارید.

• روزهای پاییز کوتاه تر هستند

با حرکت زمین از اعتدال پاییزی به انقلاب زمستانی، میزان نور روز کاهش می یابد.  بسیاری از کوهنوردان با نداشتن یک چراغ قوه ساده خود را به دردسر می اندازند. به برنامه چراغ قوه در تلفن همراهتان نیز اطمینان نکنید.

برنامه ریزی سفرهای پاییزی خود را با توجه به میزان نور روز انجام دهید و زمان بیشتری را برای بازگشت به مسیر در نظر بگیرید. 

• مراقب آفتاب باشید

امیدواریم شما هم گول سرد شدن هوا را نخورید! زیرا ممکن است هوا رو به سردی برود اما خورشید هنوز هم در آسمان باشد. پس عینک آفتابی و کلاه آفتابگیر و حتی کرم ضد آفتاب را در کوله پشتی خود قرار دهید.

• آب بنوشید

آب هنوز عنصر اصلی زندگی است حتی اگر در پاییز به اندازه تابستان عرق نکنید! متأسفانه در هوای سرد، انسان‌ها زیاد احساس تشنگی نمی‌کنند، اما بدن، واقعاً نیاز به آب دارد. با دور شدن از هوای گرم سال و سرد شدن هوا، بسیاری از افراد فراموش می کنند که نوشیدن آب را در برنامه ی خود جای دهند. احتمال می دهیم این افراد از مضرات بی آبی بدن کوهنوردان بی خبر هستند.

• از گروه دور نشوید و با گروه حرکت کنید

همیشه مهم است که با هم بمانید، اما در هوای سردتر، مهم تر است. حتی اگر یک کوهنورد سریع‌تر هستید، از گروه جدا نشوید. شما مسئول یکدیگر هستید وقتی نفرات از هم جدا می‌شوند و مشکلی پیش می‌آید، به سختی می‌توان بحران را مدیریت کرد.

اگر گم شدید:

• خونسردی خود را حفظ کنید.
• پیش از هر تصمیمی با نقشه و قطب‌نما و سایر وسایل مشابه که در اختیار دارید موقعیت خود را ارزیابی کنید.
• کسی نباید از گروه جدا شود.
• اگر امکانش وجود دارد از راهی که آمده‌اید بازگردید.
• اگر امکان شب‌مانی برایتان وجود دارد و ضعف و خستگی در افراد مشاهده می‌شود هرچه سریعتر کمپ خود را برپا کنید!

• خطر سیل را از یاد نبرید

همیشه به دنبال باران در ارتفاعات بالاتر احتمال جاری شدن سیلاب های ناگهانی هنگام کوهنوردی در فصل پاییز وجود دارد. حرکت آب همراه گل و لای در اثر ریزش باران شدید، شکسته شدن سد یا آب شدن سریع برف را سیل گویند. برای دور بودن از این بلای طبیعی باید مسیرها را از روی یال ها انتخاب کرد. نکته مهم دیگر این که در بعضی از فصول که احتمال باران به صورت رگبار می باشد به داخل دره هایی که راه فرار ندارند نروید و در قسمت های بالایی رودخانه حرکت کنید.

• ابزار جهت یابی را فراموش نکنید

ابزارهای جهت یابی معمولاً شامل نقشه، قطب نما ، ردیاب GPS و یک چراغ یاب شخصی (PLB) می باشد. در واقع، دستگاه های GPS مانند ردیاب شخص می توانند همه این موارد را برای راحتی در کوله پشتی شما جایگزین کنند. ردیاب شخصی به دلیل امکانات و قابلیت های بالا می تواند برای کوهنوردان یک برگ برنده باشد و در صورت بروز هر گونه مشکلی برای فرد و جدا شدن او از گروه، شخص به راحتی می تواند مسیر بازگشت را پیدا کرده و به گروه بازگردد.

• فراموش نکنید پاییز فصل شکار است

پاییز فصل شکار است و هر ساله شکارچیان برای تعقیب آهو، گوزن و سایر حیوانات به طبیعت می آیند. این بدان معنی است که کوهنوردان باید احتیاط کنند. کوهنوردان به راحتی می توانند در طبیعت در کنار شکارچیان روزهای خود را بگذرانند و همزیستی مسالمت آمیز داشته باشند، اما باید مراقب شیوه های شکار نیز باشند. بهتر است کوهنوردان از پیاده روی در مناطق شکار عمومی به ویژه در چند روز اول پاییز خودداری کنند و برنامه زمانی شروع و پایان فصل شکار را از سازمان مدیریت استانی حیات وحش منطقه به دست آورند. حتما به یاد داشته باشید هنگام پیاده روی در هر نقطه از طبیعت در فصل شکار، لباس نارنجی با تن تند و یا سایر رنگهای روشن و جیغ بپوشید تا شکارچیان با بتوانند شما را ببینند.

در آخر کوهنوردی در فصل پاییز بسیار شیرین و همچنین هیجان انگیز است و خطراتی دارد که در این مقاله به شما این خطرات را گفتیم. شما کوهنوردی در چه فصلی را بیشتر دوست دارید؟

زمان مطالعه: 12 دقیقه

کوه‌ های ایران، با تنوع بی‌نظیر و قله‌های سربه‌فلک‌کشیده، بخشی جدایی‌ناپذیر از جغرافیا و فرهنگ این سرزمین هستند. از دماوند، بلندترین قله ایران، تا زردکوه و الوند که هر کدام داستان‌های خاص خود را دارند، این کوه‌ها مقصدی برای کوهنوردان، طبیعت‌دوستان و ماجراجویان هستند.ایران، سرزمینی با تاریخ و طبیعت غنی، در قلب خود کوه‌هایی را جای داده که نه‌تنها مناظر خیره‌کننده‌ای دارند، بلکه بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی این کشور هستند. کوه‌ های ایران، از البرز در شمال تا زاگرس در غرب و جنوب، تنوعی شگفت‌انگیز از قله‌های مرتفع و مسیرهای کوهنوردی را ارائه می‌دهند.

دماوند، سبلان، زردکوه، الوند و دیگر قله‌ها هر کدام ویژگی‌های منحصربه‌فردی دارند که آن‌ها را به مقاصد محبوب برای کوهنوردان داخلی و خارجی تبدیل کرده است. این مقاله، با تمرکز بر  کوه‌ های ایران، به معرفی بلندترین و معروف‌ ترین قله‌های این سرزمین می‌پردازد، مسیرهای دسترسی و نکات کلیدی برای صعود را بررسی می‌کند و نقش این کوه‌ها را در فرهنگ و طبیعت ایران برجسته می‌سازد.

اهمیت کوه‌ های ایران در طبیعت و فرهنگ

کوه‌ های ایران تنها عوارض جغرافیایی نیستند؛ آن‌ها نماد استقامت، زیبایی و پیوند عمیق انسان با طبیعت‌اند. رشته‌کوه‌های البرز و زاگرس، که بخش عمده قله‌های ایران را در خود جای داده‌اند، منابع آب، زیستگاه‌های حیات‌وحش و مناطقی برای کشاورزی و دامداری هستند. از نظر فرهنگی، کوه‌ هایی مانند دماوند در اساطیر ایرانی جایگاه ویژه‌ای دارند و در شعر و ادبیات پارسی بارها ستایش شده‌اند. برای کوهنوردان، این قله‌ها فرصتی برای چالش، کشف و ارتباط با طبیعت فراهم می‌کنند. شناخت کوه‌ های ایران و ویژگی‌های آن‌ها، از موقعیت جغرافیایی تا مسیرهای صعود، برای هر ماجراجویی ضروری است.

نام کوه های ایران

| در مورد کوه های تهران بیشتر بدانید… |

معرفی تک تک کوه های ایران 

ایران کوه‌ های فراوانی دارد که در رشته‌کوه‌های مختلفی پراکنده‌اند. بلندترین کوه ایران، دماوند با ارتفاع ۵۶۱۰ متر است. در ادامه به برخی از مهم‌ترین و بلندترین کوه‌های ایران اشاره می‌شود:

قله دماوند

کوه دماوند در قسمت مرکزی رشته کوه البرز و در جنوب دریای خزر و در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. ارتفاع قله دماوند به 5,610 متر میرسد که باعث شده بلند ترین قله خاورمیانه شناخته شود.

قله دماوند که به عنوان بام ایران شناخته می شود ، بلندترین آتشفشان در آسیا و خاورمیانه است ،در صورت تمیز بودن آب و هوا می توان این قله را از بسیاری از شهرهایی مثل قم ، تهران ، ورامین و استان هایی مثل گیلان اصفهان (ارتفاعات نطنز) و حتی در صورت کاملا پاک بود هوا از بخش هایی در ترکمنستان مشاهده کرد.

و برای صعود به دماوند  چهار مسیر اصلی وجود دارد: مسیرجنوبی، مسیر شمالی، مسیر شمال شرقی، مسیر غربی

موقعیت و دسترسی

دماوند در 70 کیلومتری شمال شرقی تهران واقع شده است. برای دسترسی به قله دماوند که یکی از بلندین کوه‌ های ایران می باشد از تهران به سمت جاده هراز حرکت کنید و به شهر پلور و سپس روستای رینه برسید. رینه نقطه شروع اکثر صعودها به دماوند است.

| برای آماده شدن کامل، مقاله «لیست وسایل کوهنوردی» یه فهرست جامع و کاربردیه. حتماً بخونش! 🎒🧗‍♂️ |

علم کوه از کوه های ایران

علم کوه با 4850 متر ارتفاع بعد از قله دماوند، دومین بام ایران شناخته می شود اما علت اصلی محبوبیت این کوهستان زیبا دامنه شمالی آن است، دیواره ای عظیم که فنی ترین و سخت تری مسیر های صخره نوردی و سنگ نوردی در ایران را دارد.

این کوه از جبهه شمالی به کلاردشت و از جبهه جنوبی به طالقان مشرف است. رودبارک و کلاردشت نزدیکترین شهرها به این منطقه در استان مازندران و پراچان و طالقان نزدیک‌ترین شهرها به این منطقه در استان تهران هستند.

علم کوه دیواره ای دارد که این دیواره از گذشته‌های دور مورد توجه کوهنوردان جهان بوده و کوهنوردان آلمانی، فرانسوی، انگلیسی، ایتالیایی و … بر روی مسیرهای متعدد این دیواره صعود انجام داده اند. مسیر گرده آلمان ها-فرانسوی ها از اولین مسیرهای روی گرده این دیواره گرانیتی است.

قله علم کوه یکی از قله های رشته کوه البرز است که در جنوب دریای خزر واقع شده ، این قله در منطقه تخت سلیمان، 20 کیلومتری شهرستان کلاردشت استان مازندران واقع شده اما از طریق شهرستان های پراچان و طالقان استان البرز هم میتوان به علم کوه رسید. 

موقعیت و دسترسی

علم‌کوه در غرب مازندران واقع شده است. از تهران، به سمت چالوس و سپس کلاردشت حرکت کنید. از کلاردشت، جاده به روستای رودبارک و سپس ونداربن می‌رسد، که نقطه شروع صعود است.

| دنبال قله‌هایی هستی که هر صعودش یه خاطره فراموش‌نشدنی بسازه؟ مقاله “بهترین کوه‌ های ایران برای کوهنوردی” دقیقاً راهنمای توئه. |

سبلان

سبلان یا به ترکی آذربایجانی «ساوالان»، با ارتفاع ۴,۸۱۱ متر پس از قله دماوند و علم کوه، سومین قله بلند از کوه های ایران به شمار می‌رود.

کوه سبلان از جاهای دیدنی مشگین شهر به شمار می‌رود و در استان اردبیل، ۳۵ کیلومتری شهر اردبیل، ۲۵ کیلومتری شهرستان مشگین شهر قرار دارد. 

سبلان درمجموع سه قله مشهور دارد. بزرگ‌ترین قله سبلان، به «سلطان» شهره است. دو قله‌ دیگر نیز «هرم» و «کسری» نامیده می‌شوند. یکی دیگر از جاذبه‌های این منطقه که می‌توان آن را به‌نوعی نماد سبلان هم دانست، سنگی طبیعی به‌شکل یک عقاب است. این سنگ که با نام قارتال نیز شهرت دارد، در جبهه غربی قله سبلان و در کنار جان‌پناه واقع شده است.

فقط توجه داشته باشید: گردشگران و کوهنوردان هنگام حضور در کوه سبلان از نزدیک شدن به خرس قهوه‌ای و توله‌هایش خودداری کنند چراکه این‌کار می‌تواند خطراتی را به دنبال داشته باشد.

موقعیت و دسترسی

سبلان در 35 کیلومتری غرب اردبیل قرار دارد. از اردبیل به سمت مشگین‌شهر و سپس روستای شابیل حرکت کنید، که نقطه شروع صعود است.

به شما پیشنهاد میکنم برای مقابله با حمله خرس و جانوران دیگر و حتی دانستن اینکه هنگام حمله سگ باید چه کنیم؟ حتما فیلم دوره مقابله با حمله جانوران با تدریس استاد هاب چراغی رو مشاهده کنید.

کوه های ایران : قله سماموس

قله سماموس یا قله سمام نام قله‌ایست که، مرتفع‌ترین قلهٔ مشرف به دریای خزر و بلندترین قلهٔ گیلان است. سمام نام عمومی منطقه‌ای در سمت شمال غربی چکاد است که چند پارچه آبادی در آن قرار دارد و در صورت نسبت سمامی خوانده می‌شود. 

ارتفاع این قله 3726 متر است و در رشته کوه های البرز غربی قرار دارد.

قله خلنو

قله خلنو، از جنوب به شمشک و رودبار قصران، از شمال به درهٔ رودخانهٔ وارنگرود، از شرق به دشت لار (محدوده لواسانات) و از غرب به وسیلهٔ خط‌الرأس هرزه‌کوه به درهٔ رودخانه کرج متصل می‌شود. این قله سرچشمه اصلی رودخانهٔ وارنگرود بوده که سرچشمه و منبع اصلی دریاچهٔ سد کرج است.

این قله با ارتفاع 4374 متر یکی از کوه های ایران جزو قلل رشته کوه البرز مرکزی می باشد.

قله شاه البرز از کوه های ایران

قله شاه البرز با ارتفاع 4170 متر بلندترین قله از خط الراس طولانی و شامخی است که در شمال شهرک طالقان و بین دو دره طالقان در سمت جنوب و الموت در سمت شمال قرار گرفته‌است. این خط الراس از جنوب به روستای دره طالقان و روستاهای حسنجون، آرتون، بزج و شهراسر، از شرق به پراچان و دیزان، از شمال به دینه رود، کلان، سیلیکان، اوانک، بالا روچ ، پایین روچ و دره الموت و از غرب به روستای آوه منتهی می‌شود. شاه البرز از سمت غرب به قله زیورچال می‌رسد و از جناح شمالی محدود به دیواره‌ها و سنگ‌های بلند حدوداً ۶۰۰ متری و یخچال‌های دائمی است.

قله آزادکوه 

آزاد کوه نام یکی از بلندترین کوه های ایران در استان مازندران است. اسم آزادکوه توسط محلیان ساکن اطراف برای این کوه گذاشته شده‌است.

به صورت کلی چهار مسیر برای صعود به آن وجود دارد که مسیر نزدیک آن از روستای کلاک بالا آغاز می‌شود. این قله تنها به وسیله یال جنوبی به دیگر قلل منطقه متصل است  و ارتفاع آن ۴۳۵۵ متر است.

کوه های ایران : قله سیالان

قله سیالان ، نام کوهی است که قله آن در مرز استان‌های مازندران و قزوین قرار گرفته‌است. قله سیالان 4175 متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

این کوه از جنوب به منطقه رودبار الموت از استان قزوین و از شمال به دره دوهزار از شهرستان تنکابن در مازندران مشرف است. برای این قله یک جانپناه در سمت شمالی و یکی در سمت جنوبی وجود دارد و به صورت کلی می‌توان از سه مسیر یه سیالان صعود است.

قله دوبرار

ارتفاع  قله دوبرار ،  4080 متر است و برای رسیدن به این قله باید از انتهای روستای هویر در مسیر رودخانه به چشمه ای برسید و سپس از انجا به گردنه ی دو برار برویدو از طریق گردنه هم به قله ی دوبرار شرقی برسید. قله دوبرا از جکله بلند ترین کوه های ایران به شمار می رود.

قله توچال از کوه های ایران

قله توچال با 3964 متر ارتفاع در کوهستانی به همین نام در شمال شهر تهران و قسمتی از دامنه رشته کوه البرز مرکزی واقع شده است. کوهستان توچال به صورت خط الراسی شرقی-غربی در جناح جنوبی رشته کوه البرز قرار دارد. کوه توچال از سمت شمال به دره رودخانه های شهرستانک و جاجرود و از سمت غرب با اتصال به خط الراس های نسبتا کم ارتفاع تری به قلل کوه های استان البرز متصل می شود.

قله کلکچال

قله کلکچال در رشته‌کوه‌های البرز مرکزی و شمال تهران واقع شده و ارتفاع آن حدود ۳۸۵۰ متر است. این قله به دلیل دسترسی آسان از مناطق مثل «درکه»، مقصد محبوب کوهنوردان است. مسیر صعود به کلکچال بیشتر از طبیعت سرسبز و مناظر زیبای تهران عبور می‌کند و برای کوهنوردان مبتدی تا حرفه‌ای مناسب است. در این قله پناهگاه‌هایی برای استراحت کوهنوردان نیز وجود دارد.

کوه های معروف ایران : قله پهنه حصار

قله پهنه حصار به ارتفاع 3375 متر در منطقه البرز مرکزی و در شمال غرب تهران واقع می‌باشد. به این قله “پهنه حصار” ، “پهن حصار” و “پشته بند” هم گفته می‌شود و نام رسمی آن در برخی منابع و سایت‌ها “گندم چال” می‌باشد. پهنه سار از شرق به دره و روستای سنگان، از غرب به روستای خور و از جنوب به روستای واریش منتهی می‌شود.

دنا

اولین رشته بلند سلسله جبال زاگرس کوه دنا است. رشته کوه دنا سراسر شمال و شرق استان کهکیلویه و بویراحمد را در بر می گیرد. شرق و جنوب شرقی این رشته کوه به استان فارس، غرب آن به چهارمحال و بختیاری و در قسمت شمالی به استان اصفهان محدود می شود. به طور کلی بیشتر این رشته کوه از جمله بلندترین قله آن در استان کهکیلویه و بویراحمد واقع شده است.

ارتفاع بلندترین کوه مجموعه دنا یعنی قاش مستان 4459 متر می باشد. در طول این رشته بیش از 40 قله یا به عبارتی 49 قله بالای 4000 متری قرار گرفته است. در واقع کوه دنا مجموعه بیشترین تعداد قلل بالای چهارهزار متر در کشور است.

زردکوه از کوه های ایران

زرد کوه را بایست پس از کوه دنا دومین رشته بلند سلسله جبال زاگرس دانست. این رشته کوه با طول تقریبی 123 کیلومتر و عرض متوسط 20 کیلومتر، از منطقه شهرکرد شروع شده و تا روستای کاج واقع در منطقه کوهرنگ پایان می یابد. بلندترین قله زردکوه، کلونچی به ارتفاع 4225 متر، نام دارد.

سهند

کوه سهند با ارتفاع ۳۷۰۷ متر، یکی از بلندترین کوه‌های آذربایجان و یکی از مهم‌‌ترین کوه‌های آتشفشانی خاموش ایران به ‌شمار می‌رود و از جاذبه های گردشگری تبریز محسوب می‌شود.

برای رفتن به کوه سهند ابتدا باید به مراغه و از آنجا به روستاهای قراتلو و کرده ده بروید، سپس وارد یک جاده خاکی خواهید شد که پس از طی کردن هفت کیلومتر از آن به ارتفاع ۲۵۹۰ متری روی دامنه سهند می رسید. این مکان گوران بولاغی نام دارد.  گوران بولاغی یک چشمه آب و محل های مسطحی دارد که شرایط را برای چادر زدن کوهنوردان فراهم می کند.

پیست اسکی سهند علاوه بر این که به عنوان بزرگ‌ترین پیست اسکی شمال غربی ایران شناخته می‌شود، یک پیست اسکی بین المللی است و بسیاری از مسابقات کشوری و بین المللی در این پیست انجام می‌شود.  این پیست دارای 12 بالابر، هتل ویلایی، تله اسکی و مدرسه اسکی است.

پیست اسکی سهند در ۳۰ کیلومتری جنوب تبریز قرار دارد و بعد از روستای ایرانق وارد این پیست می‌شوید. از تبریز تا پیست سهند تقریبا 20 دقیقه فاصله است.

کوهنوردی در ایران؛ از تفریح تا حرفه

کوه‌ های ایران فرصت‌هایی عالی برای کوهنوردی، اسکی، صخره‌نوردی و طبیعت‌گردی فراهم می‌کنند. مناطق مثل دماوند، علم‌کوه، سبلان، دنا و زردکوه از مقاصد معروف کوهنوردی هستند. بسیاری از این قله‌ها دارای پناهگاه، مسیرهای پاکوب، و راهنمایان محلی هستند که امکان صعود ایمن را فراهم می‌کنند. انجمن‌های کوهنوردی در شهرهای مختلف فعال هستند و برنامه‌های منظم طبیعت‌گردی اجرا می‌کنند. در فصل زمستان، پیست‌های اسکی مانند دیزین و توچال میزبان ورزشکاران و گردشگران داخلی و خارجی‌اند.

نکات کلیدی برای کوهنوردی در کوه‌ های ایران

برای تجربه‌ای ایمن، حرفه‌ای و لذت‌بخش در دل کوه های ایران، رعایت چند نکته کلیدی ضروری است:

• برنامه‌ریزی دقیق: پیش از آغاز صعود، مسیر خود را با استفاده از نقشه‌های دقیق کوهنوردی بررسی کنید. در مسیرهای متنوع کوه های ایران، دانستن موقعیت پناهگاه‌ها، چشمه‌ها، نقاط خطرناک و مسیرهای فرعی اهمیت زیادی دارد.

• تجهیزات مناسب: همراه داشتن تجهیزات استاندارد مانند کرامپون، باتوم کوهنوردی، لباس گرم، چراغ پیشانی و کیت کمک‌های اولیه، نقش اساسی در حفظ جان و سلامت کوهنوردان در ارتفاعات مختلف کوه های ایران دارد.

• بررسی شرایط آب‌وهوا: آب‌وهوای کوهستانی ناپایدار است، به‌ویژه در مناطق مرتفعی چون دماوند، زردکوه یا سبلان. بررسی دقیق پیش‌بینی هواشناسی پیش از حرکت در کوه های ایران، مانع از بروز بسیاری از حوادث ناخواسته می‌شود.

• صعود گروهی: بسیاری از مسیرهای فنی و خطرناک در کوه های ایران بهتر است به‌صورت گروهی و با راهنما طی شوند. صعود گروهی، علاوه بر بالا بردن ایمنی، باعث افزایش انگیزه و مدیریت بهتر بحران می‌شود.

• احترام به طبیعت: طبیعت کوهستانی ایران، بخشی از سرمایه ملی ماست. در هنگام حضور در کوه های ایران، از آسیب رساندن به پوشش گیاهی و جانوری خودداری کرده، زباله‌ها را با خود بازگردانید و به محیط زیست احترام بگذارید.

| با پکیج آموزشی شروع کوهنوردی، صعود ایمن و حرفه‌ای را شروع کنید—همین حالا تهیه‌اش کنید! |

رشته‌کوه‌های ایران

کوه‌های ایران بخش بزرگی از چهره طبیعی کشور را تشکیل می‌دهند و در قالب چند رشته‌کوه مهم گسترده شده‌اند. این رشته‌کوه‌ها به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند: البرز، زاگرس، کوه‌های مرکزی و کوه‌های مرزی. رشته‌کوه البرز در شمال کشور واقع شده و بلندترین قله ایران، یعنی دماوند، در آن قرار دارد. زاگرس در غرب و جنوب غربی امتداد یافته و قله‌های معروفی چون دنا، زردکوه و اشترانکوه را در دل خود جای داده است. در مرکز ایران، کوه‌های مرکزی با قللی همچون شیرکوه، کرکس و بزمان گسترده‌اند و در نهایت، رشته‌کوه‌های مرزی در نواحی شرقی و غربی کشور، به‌ویژه در استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه دیده می‌شوند.

اگر می‌خواهید با این رشته‌کوه‌ها و ویژگی‌های هر کدام بیشتر آشنا شوید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله «رشته‌کوه‌ های ایران» را در بریم کوه مطالعه کنید.

طرح سیمرغ  شامل معروف ترین

طرح سیمرغ کوه‌ های ایران به مجموعه صعود به 31 قله‌ی بلند ایران در 31 استان ایران اطلاق می شود که در سال 1395توسط فدراسیون کوهنوردی وصعود های ورزشی به عنوان یک طرح ملی و اقدام توسعه گرا در صنعت گردشگری به  تصویب رسید. بر اساس این  طرح ، افرادی که بر مبنای اهداف و شرایط لازم مطرح‌شده توسط فدراسیون کوهنوردی هرزمان بتوانند به این مجموعه قلل صعود نمایند و مدارک و مستندات لازم را به فدراسیون ارائه نمایند مفتخر به دریافت نشان سیمرغ کوهنوردی هستند. از مهم‌ترین اهداف طرح سیمرغ کوهنوردی، سفر و گردش کوهنوردان به نقاط مختلف ایران عزیز است که به واسطه آن بتوانند با فرهنگ و اخلاقیات مردمان سرزمینمان ایران، آشنایی یابند.

لیست کامل از کوه های ایران در PDF

لیست این کوه ها را از طریق فایل زیر میتوانید مشاهده کنید.

کوه های ایران

جمع‌بندی

کوه‌ های ایران فراتر از مرزهای جغرافیایی، نمادی از تاریخ، فرهنگ و تنوع طبیعی کشور هستند. از قله افسانه‌ای دماوند گرفته تا زنجیره باشکوه زردکوه و دنا، هر کدام نقشی مهم در شکل‌دهی به اکوسیستم، منابع آبی و اقلیم ایران دارند. صعود به این قله‌ها تنها یک تجربه ورزشی یا تفریحی نیست، بلکه فرصتی برای لمس شکوه طبیعت، بازخوانی اسطوره‌ها و نزدیکی با ریشه‌های فرهنگی این سرزمین است.

آشنایی با کوه‌ های ایران نه تنها به ما کمک می‌کند تا بهتر از آن‌ها حفاظت کنیم، بلکه درک عمیق‌تری از جغرافیای این سرزمین پهناور به ما می‌دهد. کوهنوردی در ایران، ترکیبی از چالش، زیبایی، ماجراجویی و احترام به طبیعت است—سفری که روح را غنی و ذهن را تازه می‌کند.

سؤالات متداول

۱. بلندترین کوه ایران کدام است؟

کوه دماوند با ارتفاع ۵۶۱۰ متر بلندترین قله ایران و خاورمیانه است.

۲. امن‌ترین قله برای کوهنوردان مبتدی کدام است؟

قله‌هایی مانند توچال، کلک‌چال و شیرکوه برای شروع مناسب‌تر هستند.

۳. آیا همه کوه‌ های بلند ایران در البرز قرار دارند؟

خیر، بسیاری از قله‌های بلند نیز در زاگرس، مانند دنا و زردکوه، قرار دارند.

۴. بهترین فصل برای کوهنوردی در ایران چه زمانی است؟

بهار و اوایل پاییز بهترین زمان برای صعود به بیشتر قله‌های ایران هستند.

منبع