زمان مطالعه: 6 دقیقه

صعودهای متفاوت، کارابین‌های متفاوت نیاز دارند. برای انتخاب کارابین و استفاده درست از آن، باید تفاوت آن‌ها را بفهمید. سه موضوع اصلی وجود دارد که باید درمورد کاربین‌ها بدانید:

• شکل
• نوع دروازه
• سایز، وزن و قدرت

وقتی تفاوت‌ها را متوجه شدید، می‌توانید کارابینی مطابق نیازهای خود تهیه کنید. نوع صعودی که انجام می‌دهید و طرز استفاده از کارابین، شما را در انتخاب کارابین مناسب یاری خواهد کرد.

خرید کارابین

  شکل کارابین‌ها

شکل D نامتقارن

این پرطرفدار‌ترین کارابین موجود است که مانند کارابین D عمل می‌کند اما یک طرف آن کوچک‌تر از طرف دیگر است تا وزن کمتری داشته باشد. کارابین D نامتقارن دارای دروازه پهن‌تری است که وصل کردن آن را ساده‌تر می‌کند. این کارابین‌ها به اندازه کارابین‌های D درون خود فضا ندارند. این کارابین‌ها اکثریت تعداد کارابین‌های کوهنوردان و صخره‌نوردان را تشکیل می‌دهد.

مزایا

• دروازه بزرگ
• قوی و سبک

معایب

• از بقیه اشکال قیمت بالاتری دارند
• به اندازه کارابین‌های D شکل قوی نیستند

کارابین‌های گلابی شکل

مانند کارابین‌های D نامتقارن، این کارابین‌ها هم دروازه‌های بزرگی دارند که به راحتی می‌توان طناب، گره‌های کوهنوردی و وسایل را به آن وصل کرد. از کارابین‌های گلابی شکل بیشتر برای رد کردن طناب و تقارن‌سازی استفاده می‌شود ولی می‌توان به عنوان تکیه‌گاه برای صعود هم از آن‌ها استفاده کرد. باید در انتخاب کارابین گلابی شکل نهایت دقت را به کار برد.

کارابین‌های گلابی شکل را با نام HMS هم می‌شناسند و حتی بر بعضی از مدل‌های آن‌ها این سه حرف هک شده است. HMS نشان می‌دهد که این کارابین از مواد یکدست‌تری ساخته شده است که به خوبی با یک مانتر (Munter) کار می‌کند.

مزایا

• دروازه بزرگ
• برای رد کردن طناب و متقارن‌سازی طراحی شده‌اند

معایب

• سنگین‌تر و گران‌تر از اکثر شکل‌های دیگر هستند
• ضعیف‌تر از کارابین D شکل و D شکل نامتقارن

کارابین D شکل

کارابین‌های D شکل برای انواع زیادی از صعودها مناسب هستند. این کارابین‌ها نیروی وزن را به قسمت‌های دور از دروازه راهنمایی می‌کنند و به همین دلیل قدرت آن‌ها با کارابین بیضی شکل برابری می‌کند و حتی سبک‌تر از آن‌هایند. انتخاب کارابین D شکل برای صعودهایتان بنظر مناسب می‌رسد.

مزایا

• شکل قوی‌تر
• دروازه بزرگ‌تر از کارابین‌های بیضی شکل

معایب

• دروازه کوچک‌تر و سنگین‌تر از کارابین‌های D نامتقارن
• گران‌تر از کارابین‌های بیضی شکل

کارابین‌های بیضی شکل

کارابین‌های بیضی شکل، اصلی‌ترین شکل استفاده شده میان کارابین‌ها هستند. با این که به اندازه بقیه شکل‌ها قوی نیستند اما تقریبا در هر موقعیتی کاربرد دارند و از دیگر کارابین‌ها ارزان‌تر هستند. این کارابین‌ها شکل یک دستی دارند و انحنای دو طرف آن‌ها باعث می‌شود انتقال وزن زیادی صورت نگیرد. این کارابین‌ها نسبت‌ به کارابین‌های D شکل وزن بیشتری را تحمل می‌کنند وبه به دلیل شکل متقارنشان می‌توان از آن‌ها به عنوان راپل ترمز کارابین هم استفاده کرد.

این کارابین‌ها به دلیل تقسیم نیرو بین دو طرف، مناسب برای همه صعودها هستند و انتخاب کارابین بیضوی می‌تواند بهترین انتخاب شما باشد.

مزایا

• شکل یک دست، انتقال نیرو را محدود می‌کند
• وسایل بیشتری نسبت به کارابین D شکل نگه می‌دارد

معایب

• دروازه کوچک و وزن بالاتر نسبت به بقیه اشکال
• به اندازه کارابین‌های دیگر قوی نیست

انواع دروازه کارابین

دروازه صاف

دروازه‌های صاف، استاندارد و قوی هستند، مقاومت بالایی دارند و استفاده از آن‌ها ساده است. معمول‌ترین نوع دروازه بوده و برای مصارف مختلف قابل استفاده هستند. از کارابین‌های دروازه صاف برای صعودهای سریع استفاده می‌شود و معمولا برای بادامک‌ها و درب‌ها مصرف دارند. همان طور که از نامشان پیداست، این دروازه‌ها از ابتدا تا انتها صاف هستند. این دروازه‌ها مانند دروازه‌های دیگر به راحتی و تنها با یک فشار باز می‌شوند. بسته شدن آن‌ها هم کاملا اتوماتیک است. کافی است دروازه را رها کنید تا بسته شود.

بعضی از کارابین‌های مستقیم، کلید دارند. کارابین‌های کلیددار یک برآمدی در قسمت نوک دروازه دارند که از گیر کردن  حلقه چرخ‌دنده، آویزهای پیچ و مهره و دیگر ابزارهای کوهنوردی، جلوگیری می‌کنند. احتمالا برای این ویژگی مجبور هستید کمی پول بیشتری پرداخت کنید ولی ارزشش را دارد.

مزایا

• مقاوم و استفاده راحت
• امکان اضافه کردن کلید برای گیر نکردن تجهیزات

معایب

• سنگین‌تر از دروازه سیمی

دروازه خمیده

دروازه‌های خمیده مقاوم هستند و به دلیل شکلشان وصل کردن طناب به آن‌ها ساده است. آن‌ها معمولا برای طناب‌زنی سرعتی استفاده می‌شوند.

مانند کارابین‌های دروازه صاف، بعضی از کارابین‌های دروازه خمیده هم دارای کلید هستند.

کارابین‌های دروازه خمیده معمولا شکل‌های نامتقارن دارند.

مزایا

• سبک هستند
• کاهش احتمال باز شدن هنگام سقوط
• احتمال ‍پایینِ گیر کردن دروازه

معایب

• می‌تواند کمتر از دروازه‌های دیگر مقاوم باشد

کارابین با دروازه‌های قفل شونده

کارابین‌هایی که دروازه قفل شونده دارند، در حالت بسته قفل می‌شوند و از حوادث ناشی از باز شدن دروازه جلوگیری می‌کنند. این کارابین‌ها دو نوع دستی و اتوماتیک دارند.

دستی: در این نوع خود کاربر باید دروازه را قفل کند.

اتوماتیک:  هر بار که دروازه بسته می‌شود، قفل هم می‌شود.

کارابین‌های قفل شونده با این که کمی سنگین‌تر هستند، ولی تنها کارابین‌های هستند که می‌توانید با رایپل و بیلای از آن‌ها استفاده کنید. باید در مکان‌های حساس که مجبور هستید از بیلای استفاده کنید، از کارابین‌های قفل شونده استفاده کنید. این کارابین‌ها امنیت بیشتری دارند و آرامش بیشتری برای شما به ارمغان می‌آورند.

مزایا

• امنیت بیشتر

معایب

• سنگین‌تر از انواع دیگر هستند

اندازه، وزن و قدرت کارابین

 انتخاب کارابین را می‌توان بر اساس اندازه، وزن و قدرت کارابین هم انجام داد.

اندازه کارابین

کارابین‌ها اندازه‌های مختلفی دارند. کارابین‌های بزرگ را به راحتی می‌توان در دست نگه داشت، سریع‌تر می‌توانید در آن‌ها طناب بگذارید و وسایل بیشتری را درون خود نگه می‌دارند. معمولا با دستگاه رایپل و بیلای استفاده می‌شوند. کارابین‌های کوچک سبک‌تر هستند و تعداد بیشتری از آن‌ها را می‌توانید همراه خود ببرید اما گذاشتن طناب درون آن‌ها سخت‌تر است.

وقتی می‌خواهید کارابین بخرید، باید به میزان باز شدن دروازه آن و دکمه باز شدن دروازه دقت کنید. هر چه کارابین کوچک‌تر باشد، میزان باز شدن دروازه هم پایین‌تر است.

میزان باز شدن دروازه پایین، باعث گیر کردن انگشتان میان دروازه و بدنه کارابین می‌شود. ممکن هم هست که آنقدر باز شود که نتوانید آن را به راحتی ببندید. اندازه‌ای مناسب است که باز و بسته کردن کارابین را راحت‌تر کند.

وزن کارابین

به طور کلی هرچه وزنی که با خود برای صعود می‌برید کمتر باشد، بهتر است. ولی انتخاب کارابین های سبک‌تر همیشه بهترین انتخاب نیست. کارابین‌های سبک معمولا خیلی کوچک هستند و وصل کردنشان به طناب یا کمربند می‌تواند سخت باشد. همچنین این کارابین‌ها از بدنه نازک‌تری استفاده می‌کنند که یعنی مقاومت آن‌ها و عمرشان پایین است. نازک بودن بدنه کارابین همچنین باعث پاره شدن طناب می‌شود.

قدرت کارابین

قدرت کارابین‌ها در سه جهت تعیین می‌شود: طولی (محور بزرگ)، عرض بغل (محور کوچک) و عرض هنگام باز بودن (محور بزرگ باز یا «دروازه باز»). این سه مقدار بعد از دریافت استانداردهای UIAA و CE، بر بدنه کارابین‌ها هک می‌شوند و تا زمانی که به درستی از آن‌ها استفاده بکنید، مشکلی پیش نمی‌آید. قدرت دروازه باز و قدرت محور کوچک تقریبا در همه کارابین‌ها متفاوت است.

چگونه می‌توان از امتیازهای قدرت استفاده کنید: اگر پروسه انتخاب‌ کارابین شما به چند کارابین محدود که مناسب سبک صعود شما هستند، رسید، به قدرت کارابین‌ها نگاه کنید. اگر دو کارابین داشتید که تنها در امتیاز قدرت تفاوت دارند، بهتر است که کارابین قوی‌تر را بخرید. توجه داشته باشید که کارابین‌های کوچک‌تر معمولا و نه همیشه از کارابین‌های بزرگ‌تر ضعیف‌تر هستند.

 نکته‌ای درمورد احتمال باز شدن هنگام سقوط: فشاری که هنگام سقوط به کارابین وارد می‌شود، می‌تواند باعث باز شدن و یا شکستن آن شود. کارابین به دلایل زیر می‌شکند:

• اینرسی دروازه بر کشش بدنه غلبه می‌کند و دروازه سرجای خود گیر می‌کند.
• دروازه به جسم دیگری برخورد کند و بشکند.

برای محافظت از خود در برابر این نوع خرابی کارابین، کارابین‌هایی با دروازه‌های خاص و یا کارابین‌های مقاوم را انتخاب کنید. همچنین می‌توانید از کارابین‌های قفل دار یا کارابین‌هایی که برای باز کردن دروازه‌شان باید قدرت بیشتر استفاه کنید، بخرید.

انتخاب کارابین : کدام کارابین بهتر است؟

حالا که درمورد تاثیر شکل، نوع دروازه، اندازه، وزن و قدرت بر عملکرد اطلاعات کافی دارید، باید درمورد استفاده‌ای که از کارابین دارید فکر کنید.

ویژگی‌هایی که یک کارابین برای نوع خاصی از صعود مفید است، می‌تواند برای صعودی دیگر مفید نباشد. بطور مثال کارابین‌های کوچک که دروازه سیمی دارند برای نگه داشتن وسایل و صعودهای سریع مناسب هستند اما آویزان کردن طناب از آن‌ها سخت‌تر از کارابین‌های بزرگ است.

کوهنوردان و صخره‌نوردان حرفه‌ای، با مرور زمان کارابینی که با آن راحت‌تر هستند را انتخاب کرده و فقط از آن استفاده می‌کنند. اگر تازه کار هستید، جدول زیر می تواند کمکتان کند:

بیلای و راپل کردن	کارابین‌های گلابی شکل بزرگ و قفل‌دار
صعودهای سریع ورزشی	کارابین‌های D شکل نامتقارن با دروازه صاف‌، خمیده و یا سیمی
صعودهای سریع ترد (Trad-climbing quickdraws)	کارابین‌های D شکل نامتقارن با دروازه سیمی
رک کردن وسایل (Racking trad gear)	کارابین‌های D شکل نامتقارن، D شکل یا بیضوی

وقتی انتخاب‌های خود را محدود کردید، پیشنهاد می‌کنیم به فروشگاه وسایل کوهنوردی و صخره‌نوردی نزدیک خود بروید. انتخاب‌های خود را بردارید و در دست نگه دارید، باز و بست شدن دروازه را امتحان کنید. کارابین‌های قفل دار را چند بار با یک دست باز و بسته کنید. کارابین‌هایی را انتخاب کنید که حس خوبی به شما می‌دهند، عملکردی مناسب دارند و کار کردن با آن‌ها ساده است.

یادتان باشد که تامین امنیت هنگام صعود مسئولیت خودتان است و هیچ مقاله یا ویدیویی نمی‌تواند جای آموزش مستقیم را بگیرد. قبل از صعود، تمامی تکنیک‌ها را یاد بگیرید.

منبع: Rei

زمان مطالعه: 11 دقیقه

در ایران غارهای معروف بسیاری را پیدا خواهید نمود که برای بازدید گردشگران آماده شده اند و شرایط مناسبی را فراهم آورده اند. شما حتی اگر غارنورد هم نباشید می توانید به دیدن غارهای بزرگی که جزو جاذبه های گردشگری ایران هستند بروید. غارهایی همانند غار آبی علیصدر همدان، غار قوری قلعه، غار کرفتو، غار سهولان، غار یخی چما و دیگر غارهای گچی یا نمکی ایران به راحتی برای بازدید در دسترس هستند و حتی اگر هیچ وسیله تخصصی غار نوردی ندارید، به عنوان یک طبیعت گرد عادی می توانید از آن ها و دیگر غارهای بزرگ دیدن کنید.اما ما در این مقاله به لیست وسایل غارنوردی پرداخته ایم.

اگر قصد دارید تا این حرفه را بسیار حرفه ای تر دنبال کنید یا به درون غارهایی قدم بگذارید که صعب العبور هستند، باید وسایل مورد نیاز برای غارنوردی را با خود به همراه داشته باشید. به این نکته توجه داشته باشید که به همراه داشتن وسایل حرفه ای و تخصصی غارنوردی لازم هست اما کافی نیست. شما باید مهارت های استفاده از این وسایل را نیز بدانید. باید نکات و مهارت های غارنوردی را بدانید و در کل اگر برای اولین بار است که به این حرفه می پردازید، با افراد حرفه ای همراه شوید. اگر آماتور هستید، به همراه افراد حرفه ای به درون غار بروید و از آن ها اصول و نکات غارنوردی را بیاموزید. پس از آموزش می توانید با تکیه بر مهارت های کسب کرده و وسایل مورد نیاز برای غارنوردی به کشف غارهای مخفی و سخت بروید. حتی غارهایی را بپیمایید که کمتر افرادی توان گذر از آن ها را داشته ان

وسایل ضروری برای غارنودی کدامند؟

لباس غارنوردی به طور کلی باید مستحکم و ضخیم و راحت باشد. از نظر ساختار باید یک تکه باشد تا در هنگام عبور و خزش در معابر تنگ بتوان به راحتی عبور کرد و نوع زیپی بر نوع تکمه ای ارجعیت دارد. لازم است سر آستینها و دم پاها نیز توسط کش بسته گردد تا از ورود خاک و گل به داخل بدن جلوگیری گردد. برای استحکام قسمتهایی که بیشتر با زمین در تماس اند مانند آرنجها و سر زانوها بهتر است یک تکه پارچه ضد خش بر روی آن وصله گردد. در ادامه مطلب به لیست وسایل غارنوردی میپردازیم .

لباسهای غارنوردی بنا به شرایط کار در غار به دو دسته تقسیم می شوند:

1- نخی

2- لباسهای الیاف مصنوعی

1- لباس نخی (غارپیمایی سبک)

معمولا از جنس کتان هستند و در غارهای خشک کاربرد دارند ولی زود فرسوده می شوند. (وسایل ضروری برای غارنودی )

2- لباسهای الیاف مصنوعی

این نوع لباسها برای حرکت در زیر آبشارها و محلهای مرطوب به کار می روند و از نفوذ آب به بدن جلوگیری می کنند. لباسهای نوع تگزانیر مقاومتشان زیاد بوده و برای کارهای ویژه که حتی لباسهای نایلونی نیز پاره می شوند بسیار مفید است لباس رویی از مدل (اورال) می باشد و از مواد مصنوعی PVC ساخته می شوند و در نوعی دیگر از مواد پلی اورتان هستند که هم ضد آب هستند و هم بدن در آن تنفس می کند. (وسایل ضروری برای غارنودی )

چند وسیله لازم برای غارنوردی:

کفش غارنوردی:

بهترین حالت برای یک کفش مناسب برای غارنوردی این است که کفش در مرحله اول باید دارای زیره ای محکم و مقاوم باشد تا به راحتی بتوان بر روی جاهای تیز و برنده قدم برداشت و در عین حال باید خاصیت چسبندگی آن مناسب باشد و همچنین چکمه های بلند لاستیکی این امکان را می دهند تا به راحتی در مناطق خیس و گل آلود حرکت کنیم.

دستکش:

دستکش غارنوردی باید محکم و در عین حال انعطاف پذیر باشد. مزیت استفاده از دستکشها حفاظت از دستها در برابر رطوبت و خراشیدگی های احتمالی است و در عین حال از آلوده شدن گل و لای جلوگیری می شود. (وسایل ضروری برای غارنودی )

ساک غارنوردی یا کیسه حمل بار در غار:

این ساکها باید کم حجم بوده و قطرشان باید طوری باشد که بتوان به راحتی از یک حفره 60 سانتی متری عبور داده شوند جنس پارچه آنها مقاوم و سبک بوده و می توان جهت کار در غارهای آبی از ساکهای ضد آب استفاده کرد حداکثر ارتفاع و قطر این ساکها نباید بیش از 80 و 40 سانتی متر باشد بهتر است از نظر فیزیکی به شکل یک استوانه ساخته شود.

دو وسیله ضروری برای غار نوردی:

کلاه :

وسیله ای مناسب جهت حفاظت سر در برخورد با دیوارها و یا ریزش سنگ. از مشخصات یک کلاه کاسکت ایده آل سبک و نرم و در عین حال مستحکم باشد. کلاه باید دارای بند مضاعف برای بستن در زیر چانه باشد و ضمناً باید در روی آن سوراخ هایی جهت تهویه پوست و سر تعبیه شده باشد و محلی برای نصب چراغ پیشانی در جلوی کلاه در نظر گرفته باشند. این کلاه ها دارای رگلاژ قطری سر برای تنظیم هستند و فاقد لبه طراحی می گردد.

چراغ روشنایی(هد لامپ):

حرکت، حیات، دوام و بقاء غارنورد با نور و ذخیره نوری او رابطه مستقیم دارد. 

برای خرید هدلایت اینجا کلیک کنید

دستکش

دستکش غارنوردی باید محکم و در عین حال انعطاف پذیر باشد. مزیت استفاده از دستکشها حفاظت از دستها در برابر رطوبت و خراشیدگی های احتمالی است و در عین حال از آلوده شدن گل و لای جلوگیری می شود.

ساک غارنوردی یا کیسه حمل بار

در غار این ساکها باید کم حجم بوده و قطرشان باید طوری باشد که بتوان به راحتی از یک حفره 60 سانتی متری عبور داده شوند جنس پارچه آنها مقاوم و سبک بوده و می توان جهت کار در غارهای آبی از ساکهای ضد آب استفاده کرد حداکثر ارتفاع و قطر این ساکها نباید بیش از 80 و 40 سانتی متر باشد بهتر است از نظر فیزیکی به شکل یک استوانه ساخته شود.

سینه و صندلی – هارنس Harness

مجموعه ای به هم پیوسته از تسمه های نایلونی که توسط قلاب یا دوخت در دو تکه بالا تنه و پایین تنه ساخته می شوند، که جهت حفاظت و انتقال وزن بدن در برابر سقوطهای احتمالی کاربرد دارد و شوک ناشی از سقوط را در تمامی بدن پخش می نماید و می توان صعود و فرود مطمئنی را انجام داد. معمولاً باید از سینه و صندلی دو تکه و جدا از هم استفاده نموده و در فاصله بین آنها کرول نصب گردد.

کارابین

این وسیله جهت ایجاد اتصالات سریع و مطمئن کاربرد دارد و دارای تنوع بسیار در نوع و جنس می باشد که هر کدام برای مورد خاص استفاده می شد. برای غارنوردی از کارابینهای پیچ دار استفاده می شود . علت استفاده از این نوع کارابین در غارنوردی با توجه به سنگین آن مقاومت این وسیله در برابر اصطکاک زیاد یا لوازم تجهیزات باشد از نظر ساختار فیزیکی به اشکال بیضی، نیم دایره و دلتا ساخته می شوند که نوع موازی بیشتری در میانیها و تراورس ها استفاده می گردد.

دستگاه فرود

دستگاه فرود از جنس و آلیاژهای سبک و مقاوم در برابر اصطکاک و ضربه ساخته می شود و وسیله مطمئن جهت فرود می باشد. این وسیله دارای 2 قرقره ثابت است که توسط صفحه ای فلزی و متحرک از ضرب دیدگی و یا خارج شدن طناب از آن جلوگیری می شود. کاربرد دستگاههای فرود در غارنوردی فنی به صورتهای مختلف دیده می شود . بعضی از آنها برای فرود دارای سیستم ترمز اتوماتیک می باشد که به شکل یک دسته کوچک در قسمت پایین آن قرار دارد که به محض سقوط ناگهانی و رها کردن اهرم ترمز به طور خودکار طناب قفل می شود و مانع از حرکت می گردد.

نکته مهم: استفاده از هشت در غار بسیار خطرناک است.

قرقره ها از قرقره ها در عملیات حمل مجروح و تیرول و جهت افزایش قدرت بالا کشی استفاده می شود و همچنین برای کم کردن وزن و اصطکاک در هنگام بالا کشی ها وسیله ای کارآمد و مفید است و در اندازه های مختلف طبیعتاً مقدار فشاری که به این وسیله وارد می شود نیز باید متناسب با نوع کار در نظر گرفته شود و به طور کلی برای تغییر جهت های 90 تا 180 درجه ای طناب کاربرد دارند و هر چه قطر قرقره آنها بیشتر باشد اصطکاک کمتر می شود و نوع بلبرینگی آنها کمترین اصطکاک را دارد.

شانت

شانت وسیله ای سبک و مقاوم از آلیاژ تیتان ساخته شده که جهت خود حمایت در فرود استفاده می گردد و دارای ضامنی است که به صندلی فرود متصل می گردد و در هنگام سقوط احتمالی سریعاً قفل می گردد. این وسیله در فرودها و برای عبور از گره بسیار موثر است.

تذکر:

1- به هیچ عنوان در هنگام فرود با شانت (خود حمایت) از طنابهای بافته ای استفاده نشود.

2- طناب مجاز جهت فرود و خود حمایت شانت به شکل یک رشته و یا دو رشته هم قطر می باشد.

یومار

وسیله ایی است که جهت صعود سریع و مطمئن از طناب ثابت است این وسیله نیز به نوبه خود در جاهای مختلف کاربرد دارد. مثل عملیات حمل مجروح، ولی به طور کلی در عملیات صعود مورد استفاده قرار می گیرد، نحوه صعود با یومار نیز به صورت پله پله و مرحله ایی می باشد، یومار دارای دستگیره ایی می باشد که به سهولت می توان آن را روی طناب جابجا کرد از فکین خاردار یومار باید کمال مراقبت را به عمل آورد تا گل و لای بین آن باقی نماند. یومارها به صورت چپ و راست (L و R ) ساخته می شوند و وزن آنها معمولاً 200 گرم می باشد. و برای انتقال وزن حداکثر 2 انسان مناسب بوده و در صورتی که شوک یا وزن بیشتری به آن اعمال گردد موجب خسارت به روکش طناب می شود.

کرول

این وسیله یکی از تجهیزات تخصصی در رشته غارنوردی به شمار می رود و جزء ابزارهای بالارونده به حساب می آید، البته کاربردهای دیگری دارد از جمله: استفاد ه در کارگاههای حمل مجروح و تیرول. و از نظر عملکرد مانند یومار می باشد. اما دارای تفاوتهای خاص و ویژه می باشد مثلا طوری طراحی شده که در هنگام قرار گیری بر روی سینه موجب ناراحتی وی نمی شود.

پنتین

این وسیله که تشکیل شده از یک قسمت کرول مانند ساده که توسط تسمه نواری به پا نصب می شود، به طوری که در هنگام صعود وزن در بین سه وسیله یعنی یومار و کرول تقسیم می شود و نفر صعود کننده راحت تر صعود می کند؛ این وسیله جزو ابزار کمکی به حساب می آید.

«توجه: از این وسیله به هیچ عنوان در موارد دیگر استفاده نگردد»

نردبان فلزی

این نردبانها از نوع طنابی می باشد کاربرد این وسیله در بالا آمدن از چاهها و یا فرود رفتن در چاهها می باشد. با توجه به اینکه غارنوردی به وسیله این ابزار زمان و انرژی کمتری را از دست می دهد، به خصوص زمانی که تعداد نفرات بازدید زیاد باشد. این وسیله معمولاً در طولهای 7 تا 10 متر ساخته می شود. جنس پله ها نیز از مفتولهای تو خالی با آلیاژ مقاوم در برابر ضربه و فشار ساخته می شود که هر پله در حدود 15 تا 20 سانتی متر طول دارد و برای اضافه کردن طول آنها دو سر سیمها را به صورت قلاب در می آورند و پیچ می کنند.

چکش

چکش غارنوردی در حدود 250 تا 300 گرم وزن دارد و دارای یک سر پهن و سنگین تر جهت وارد آوردن ضربه به میخها و رولها می باشد. سر دیگر به شکل مثلثی است که می توان برای شکستن لبه های تیز از این قسمت سود برد یک سوراخ در وسط چکش تعبیه گردیده برای اتصال به بدن و یا اهرم کردن و دارای روکش لاستیکی در دسته می باشد تا فشار ناشی از ضربه به دست منتقل نگردد.

طناب غارنوردی

قطر طناب غارنوردی نباید کمتر از 9 میلیمتر و بیشتر از 12 میلیمتر باشد، این طنابهای خاصیت کشسانی ندارند و دارای رویه ایی زبر می باشند اصطلاحاً به این طنابها، طنابهای استاتیک گفته می شوند و از 2 قسمت هسته و روکش تشکیل شده اند . علل ساخت این طناب برای غارنوردی در درجه اول، با توجه به اینکه در این طنابها کشش و نوسان طولی ایجاد نمی گردد انرژی کمتری جهت صعود نیاز است صرف شود دوم اینکه این طنابها مقاومت بیشتری در برابر اصطکاک و رطوبت دارند.

نکاتی در مورد مراقبت از طناب غارنوردی

1- اضافه طناب در ته چاه باید حلقه شود تا زیر پا لگد مال نشود.

2- از طنابهای زخمی و مشکوک استفاده نگردد.

3- به سوختگی و پیچ خوردگی آنها توجه شود.

4- طناب بعد از هر برنامه باید تمیز و با آب شیرین شستشو داده شود.

رول و مته رول

به وسیله دستگاه رول پانچ می توان در محل دلخواه یک کارگاه خوب و مطمئن برقرار کنیم. نکته قابل توجه اینکه محل مورد نظر باید دارای پوسیدگی و فرسایش نباشد و می توان با ضربات چکش سطح پوسیده را از بین ببریم. از زدن رول در شکافها و ترکها باید خودداری کرد، این دستگاه از دو قسمت دسته و مته تشکیل شده است.

میخ

میخها جهت برقراری میانی و یا برقراری کارگاه کاربرد فراوانی دارند. البته در غارنوردی به علت کم بودن استحکام سنگها کمتر از میخها استفاده می شود چون معمولا مقاومت میخ بیشتر از خود سنگ بوده و به راحتی سنگ را در فشارهای زیاد فرو می نماید. میخها از جنس فولاد فنر ساخته می شوند و دارای سوراخ هستند و برای شکلهای مختلف انواع گوناگون وجود دارد.

لباسها و تجهیزات غواصی در غارهایی که غارنوردان مجبور هستند برای مدت زیادی در آب بمانند و یا عبور از شعبات مستلزم غواصی می باشد کاربرد دارد. این لباسها بهتر است زیپ دار نباشد.

ابزار مورد نیاز برای نقشه برداری و مستند سازی غارها: می توان گفت تمامی غار نوردان حرفه ای بر این موضوع اتفاق نظر دارند که کار اکتشاف غار بدون مستند سازی و نقشه برداری از غار ناتمام است. بدون شک انجام این مهم همچون دیگر فعالیت های غارنوردی نیازمند ابزار و لوازم مخصوص به خود می باشد. لوازم موجود در دو طیف دیجیتال و کلاسیک موجود اند. ازجمله ی این لوازم قطب نما و شیب سنج است. 

قطب نما شیب سنج دوقلو در بین انواع فوق، نوع دوقلو که در واقع ترکیبی از دو دستگاه قطب نما و شیب سنج است محبوبیت بیشتری دارد .وزن کم، حجم کم و کارایی بالا از دلایل این محبوبیت است. به کمک این ابزار پس از تعیین نقاط، زاویه ی خط فرضی متصل کننده ی نقاط با شمال و نیز شیب این خط فرضی مشخص می شود. از دیگر لوازم نقشه برداری متر می باشد. به کمک این ابزار فاصله بین نقاط (طول خط فرضی مذکور در فوق) و نیز مختصات و ابعاد تالار ها و معابر تعیین می شود. اما حضور تجهیزات مدرن و دیجیتال نیز همچون دیگر عرصه ها جایگاه ویژه خود را دارا میباشد. انواع و اقسام متر های لیزری به طور گسترده ای جای متر های نواری را گرفته است. ولی با رشد و گسترش علم و فن آوری و بهره گیری از این مهم در مستند سازی غارها ابزار جدیدی پا به عرصه نقشه برداری غارها گذاشته است.

دستگاه A3 Disto ابزار نوینی است که با ایجاد پاره ای تغییرات سه ابزار قطب نما ، شیب سنج و متر در وسیله ی دیجیتال تجمیع یافته است. این وسیله ی جدید نه تنها در حجم و وزنی مختصر کار سه ابزار را به طور همزمان انجام می دهد بلکه قابلیت این را داراست که مستقیما اطلاعات را به کامپیوترهای جیبی و یا لپ تاپ و … منتقل نماید. بنا بر این به جهت استفاده بهتر از این ابزار ، معمولا از یک کامپیوتر جیبی(PDA) نیز به طور همزمان استفاده می شود که تاثیر زیادی در سرعت نقشه برداری و سهولت این مهم دارد. بدیهی است نوشت افزار نیز جزء لاینفک مستند سازی و نقشه برداری غارها می باشد. به این منظور از مداد، پاک کن و کاغذ شطرنجی استفاده میشود. بدیهی است برای غار های مرطوب باید با روشی خاص کاغذ ها را ضد آب نمود. در مورد نقشه برداری در زیر آب نیز از تکنیک های مربوطه بهره گیری می شود.

منابع : http://soluch.ir

https://www.eligasht.com/

زمان مطالعه: 4 دقیقه

صخره نوردی، ورزشی ماجراجویانه برای اشخاص پرهیجان است. ورزشی بسیار پر تنش که دانستن اصطلاحات و تعاریف مربوط به آن، باعث درک بهتر شما از فعالیت های ورزشی شما می شود.

این مقاله، فقط بعضی از اصطلاحات اساسی صخره نوردی را برای شما توضیح داده که برای کمک به مبتدیان و علاقه مندان، کفایت می کند. هنگامی که سطح تجربه شما بالا می رود، شروع به یادگیری عبارات بیشتری، خواهید کرد. نشریات مرتبط را بخوانید و با کوهنوردان حرفه ای، ارتباط  برقرار کنید.

لیست اصطلاحات

دستگاه آبالاکو  ترد (Abalakov Thread): به V-Threa هم معروف است. این روش، شخص را قادر می سازد تا در شرایط یخ زدگی فرود بیاید.

آپلاین استارت : شروع یک مسیر در صبح زود.بیدار شدن زمان سحر
کوهنوردان در آلپ برای رسیدن به بهترین موقعیت برف و یخ در آلپ از این روش استفاده می کنند تا در صف کوهنوردان گیر نکنند.

آبسیل: در این روش، شخص به وسیله طناب، از ارتفاع، پایین می آید. با نام راپل هم شناخته می شود.

لنگر:  نصب تجهیزاتی برای تحمل وزن بالای طناب

اسندر: ابزاری است که جهت بالا رفتن از طناب کاربرد دارد.

باشی (Bashie): ابزاری مسی که در شکاف کوه قرار می گیرد.

حمایت :  روشی برای جلوگیری از سقوط صخره نورد با استفاده از پیچاندن طناب یا استفاده از وسیله ای که اصطکاک را افزایش می دهد.

بیواک: اردو زدن در وسط کوه نوردی. حتی زمانی که هیچ مکانی جهت استراحت وجود ندارد

بولارد: برآمدگی سنگی یا یخی که بتوان یک میانی یا نقطه حمایت ایجاد کرد.

بلدرینگ : سنگ نوردی روی نکه سنگهای کوتاه

پیچ: صخره را سوراخ کرده و  یک پیچ در آن سوراخ، ایجاد می شود که از آن برای نصب چوب لباسی، استفاده می شود.

سطل : دستگیره ای بسیار بزرگ

دست انداز: حرکت دادن سریع دست از یک تکیه گاه به تکیه گاه دیگر

تخته کامپاس : صخره نوردی بدون استفاده از پا ها

کارابین: حلقه های فلزی و قلاب هایی که اغلب از آن ها برای وصل طناب به محل اتکا استفاده می شود

چاس:  صخره های فشرده یا شکننده

برش: عمل  اتصال به  لنگر.

• 

خم: کشیدن تکیه گاه با حد اکثر نیروی ممکن

چین: مکانی است که فقط  به وسیله نوک انگشتان قابل نگه داشتن است.

دشوار: یعنی سخت ترین قسمت هر کوه نوردی

لنگر مقاوم:  لنگری است که به عنوان محافظ  در زیر یخ  یا  برف، دفن شده است.

کف: زمین

دیسندر: وسیله  ای  است که فرد  اجازه می دهد  تا بر روی صخره، فرود بیاید.

تکنیک طناب دو تایی: صعود کردن  با استفاده از ۲ طناب جداگانه، که  معمولا برای صعود به قله کوه استفاده می  شود.

داینو : پرش یا جهشی که به منظور گرفتن یک تکیه گاه ، صورت می گیرد.

زانو های الویس: زانوهای خسته  کوهنوردان

کوه نوردی عمودی:  صخره  نوردی به صورت عمودی با استفاده از گیره های انگشت.

طناب ثابت:  طنابی  است  که  نقطه اتصال ثابتی دارد.

متزلزل:موقعیتی که در آن، از پا برای تعادل استفاده می شود نه برای فشار دادن.

فلش: موفق شدن در صعود، با اولین تلاش

صعود آزاد: صعود کردن  بدون  استفاده ازهیچ گونه طناب یا کمکی

سراشیبی: استفاده ازدیوار شیب  دار یخی برای به دست آوردن موقعیت بهتر.

گراول:  استفاده از تکنیک ها  و مهارت  های سطح  پایین.

گومبی:   به کوهنوردی  تازه  کار   یا عجول  گفته  می  شود.

مهار: به کمربندی گفته  می شود که دور کمر صخره نورد بسته  می شود و به او اجازه می دهد تا از طناب آویزان شود.

تونل:   به   تندباد  ناگهانی  که   روی  صخره    ها  رخ  می دهد

های   بال:   به  تخته سنگی  گفته  می  شود   که   از  بالا به  پایین  می   افتد.

تکیه گاه:   مکانی   برای  نگه  داشتن  خود در هنگام  کوه  نوردی

گرفتگی: قرار دادن  قسمتی  از  بدن  در  شکاف کوه

جیب: نگه  داشتن  نسبتا  کم  پا

جاگ: نگه  داشتن  نسبتا   زیاد   پا

کوهنورد راهنما: متصل  کردن  طناب ها و قلاب  های محافظ  توسط کوهنورد با تجربه

استراحت دست:  زمانی  که  به  دستانتان  برای   کوهنوردی  احتیاجی  ندارید و  پاهایتان  به تنهایی  برای محافظت از بدنتان کافی  است.

جای دست: تکیه گاهی کوچک جهت نگه  داشتن انگشتان.

پوست انداختن: سقوط کردن

پاندول:تاب  خوردن از اطراف به  منظور این که خودتان  را نگه دارید.

میخ: میله های فلزی بلند که داخل برف گیر می کنند، و به عنوان لنگر کار می کنند.

پک لوازم: تمام تجهیزاتی که هنگام صعود کردن، حمل می شوند.

محوطه فرار: بخشی از مسیر که فوق العاده خطرناک است.

سنگریزه: صخره های کوچکی که به آسانی می شکنند.

نیم طناب :برای استفاده در مسیرهای تیز و خطرناکتر بیشتر در یخنوردی بکار می رود یک رشته طناب در میانی سمت چپ و یک رشته در میانی سمت راست انداخته می شود.

گیر انداختن خود: فرو بردن تبر در یخ، به منظور جلوگیری از سقوط هنگام بهمن

پایان نوک:انتهای طنابی، که به کوهنورد راهنما متصل است.

شل: بخشی از طناب کوهنوردی که کشیده نمی شود.

اسپرگ: دستگیره ای که در آن انگشتان جهت مخالف دارند

نوک : بالاترین نقطه یک قله

تراورس: حرکت افقی در حین بالا رفتن

کوله پشتی تجهیزات (ماه گرگ) : کوه نوردی شبانه

این ها فقط تعداد کمی از اصطلاحاتی بودند که کوه نوردی استفاده می شوند.اصطلاحات فنی بیشتری هم وجود دارد. اما این ها برای افراد مبتدی کافی هستند.

منابع : http://biwak.ir/

http://iran20.com