آیا تا بحال به این فکر کرده اید که جایگزین بسیار سبک تری نسبت به بوت و کفش های کوهنوردی برای صعود و طبیعت گردی وجود دارد ؟ درست است که امروزه کفش های ورزشی، وزن کمی دارند اما باز هم در مواقعی باعث خستگی پاهای شما خواهند شد ! راه حل مناسب برای شما، صندل های ساده می باشند
این صندل ها برای دوست داران طبیعت طراحی شده اند تا بدون حمل وزن اضافی بوت ها و کفش های سنگین، از پاهایتان محافظت کنید و به صعود بپردازید. این صندل ها به دلیل کاربرد زیاد در طبیعت ، مقاومت زیاد و وزن کم، یکی از بهترین انتخاب ها برای شما هستند.
اگر قصد شما، خرید صندل جدیدی برای طبیعت گردی می باشد، شاید کار سختی پیش رو داشته باشید. از آنجایی که این صندل ها هر کدام با ویژگی ها و فرم های مختلف عرضه می شوند، انتخاب بهترین مدل ممکن است کمی برایتان گیج کننده باشد. اما نگران نباشید. در این مقاله قصد داریم تا شما را با ویژگی ها و شکل های مختلف صندل ها آشنا کنیم تا در کوتاه ترین زمان،مدل مناسب خود را انتخاب کنید . با ما همراه باشید.
مقاله پیشنهادی : لیست کامل تجهیزات کوهنوردی
راهنمای خرید صندل ها :
اگرچه شاید ساخت این صندل ها به نظر شما ساده بیاید، اما در واقعیت، از مواد اولیه زیادی برای ساخت و شکل گیری آنهاها استفاده شده است. سعی کنید قبل از خرید، راجع به مواد اولیه و جنس آن خود اطلاعاتی کسب کنید. در ادامه مقاله به ویژگی و اشکال مختلف صندل ها اشاره خواهیم کرد.
مدل های لا انگشتی و بسته :
تمام صندل ها به دو دسته ی اصلی تقسیم می شوند : صند های لا انشگتی و صندل های بسته. شاید نام این صندل های کمی برای شما گیج کننده باشد اما در حقیقت معنی ساده ای دارند. مدل های لا انگشتی دارای یک بند میان شصت پا و انگشت دومی هستند. صندل های بسته فاقد این بند ها می باشند اما دارای یک بند سراسری می باشند که درست بالای انگشتان قرارگرفته است تا آن ها را نزدیک هم نگه دارند.
مدل های لا انگشتی شاید متداول ترین صندل ها در بازار باشند . محبوبیت زیاد آن ها بخاطر این است که در زمان کوهنوردی و یا قدم زدن، انگشتان پای شما را ثابت نگه می دارند و تعادل بیشتری به شما می بخشند . با این حال، عادت کردن به این نوع صندل ها ( بخصوص اگر تازه کار هستید )، کمی زمان بر می باشد .
مدل های بسته از طرف دیگ ، توسط برند های سنتی و قدیمی به محبوبیت رسیده اند . امروزه، صندل های بسته زیادی در بازار وجود دارند که هم از نظر راحتی و هم از نظر کارایی می توانند با صندل های لاانگشتی رقابت کنند. این صندل ها برای قدم زدن معمولی، ورزش های آبی و گردش در نزدیک کمپ، بسیار مناسب می باشند.
اکثر افرادی که سراغ صندل های بسته می روند، در ابتدای کار متوجه می شوند که پاهایشان در سطوح شیب دار کمی به سمت جلو لیز می خورد . این مورد شاید برای خیلی ها آزار دهنده باشد اما در حقیقت نوع های بسته، تعادل و پشتیبانی بیشتری را نسبت به مدل های لا انگشتی به شما می بخشند . به همین دلیل می توانید از صندل های بسته در مسیر های ناهموار نیز کمک بگیرید.
نوع بندها :
صندل های ساده، برای جلوگیری از افزایش وزن، از بند های سنگین و بزرگ اجتناب می کنند تا به سبک ترین حالت خود برسند . بیشتر برند های این صندل ها، از بند های مخصوص خود استفاده می کنند که به صورت اختصاصی برای کوهنوردی و طبیعت گردی طراحی شده اند .
در بعضی از صندل های بسته از زنجیربند های سنگ نوری به عنوان بند استفاده می شود. این بند ها بسیار مقاوم و سبک می باشند و در طول مسیر نیز، خیالتان از نیش حشرات راحت می باشد.
مدل های لا انگشتی معمولا برای وزن کمتر و سادگی، از بند های نازکتری استفاده می کنند . مدل های مختلف این نوع صندل ها شاید انتخاب را برای شما کمی سخت کند اما در ادامه مطلب، به چند نکته کلیدی در هنگام خرید آن ها اشاره خواهیم کرد.
میزان راحتی صندل :
مطمئنا هیچ کس دلش نمی خواهد با صندلی که موجب تاول بشود، پا در طبیعت بگذارد . سعی کنید دنبال صندلی باشید که دارای بند های نرم و راحت باشد. یکی دیگر از مزایای بند های نرم این است که در برخود با پوست شما بسیار لطیف می باشند. توجه داشته باشید که راحتی در هر فرد درجه و تعریف خاصی دارد، پس هنگام خرید به دنبال صندلی باشید که در آن احساس راحتی کنید تا به پوست شما آسیببی نرسد .
مقاومت صندل :
آخرین چیزی که در صعود خود به طبیعت و یا کویر، احتیاج دارید، این است که بند صندل شما پاره شود ! پس دنبال یک جفت صندل با کیفیت و مقاوم باشید. بعضی از کمپانی ها از کنف های بافته شده به عنوان بند صندل استفاده می کنند زیرا وزن سبکی دارند، نرم هستند و با طبعیت نیز سازگار می باشند ! اما متاسفانه این بند ها مقاومت خوبی ندارند و با کوچکترین فشاری پاره می شوند ! پس بهتر است از این نوع بند ها روی صندل خود استفاده نکنید !
ضخامت کف پا :
در ساخت صندل ها معمولا از کفی های نازک استفاده شده است . این بخاطر این است که کفی های ضخیم، وزن بیشتری دارند و معمولا شیوه ی راه رفتن ما را نیز عوض می کنند . در آنها، از کفی های 5 میلی متری تا 12 میلی متری استفاده شده است . صندل های 12 میلی متری، شاید بیشترین ضخامت را بین صندل های ساده داشته باشند اما هنوز هم راحتی خود را در مسیر های ناهموار حفظ کرده اند. صندل های 5 میلی متری کمترین حفاظت را از پاهای شما دارند و شاید تنها نکته ی مثبت راجع به آن ها، راحتی فوق العاده پاهای شما می باشد. سعی کنید دنبال کفی بین 5 تا 12 میلی متری باشید که هم در آن احساس راحتی کنید و هم از پاهای خود حفاظت کنید.
توصیه ما این است که طبیعت گردانی که می خواهند سراغ صندل بروند، از مدل هایی با کفی ضخیم تر شروع کنند . این بخاطر این است که تمام ما به استفاده از کفش ها عادت کرده ایم. کفش های ورزشی با داشتن لایه ای نرم از پاهای ما در برابر صخره ها، چوب ها و خس و خاشاک مسیر محافظت می کردند. علاوه بر این، استفاده از صندل هایی با کفی نازک و عادت کردن به آن ، کمی زمان بر خواهد بود و در ابتدای کار شاید خواسته ما را از لحاظ سرعت و حفاظت، برآورده نکنند. سعی کنید در چند صعود ابتدایی خود با یک صندل کفی ضخیم شروع کنید و کم کم پس از عادت کردن به آن، سراغ کفی های نازک تر بروید .
[adrotate group=”1″]
میزان اختلاف بین پاشنه و قسمت جلویی کفش ( Zero Drop ):
در دنیای کفش ها، واژه ی دراپ به معنی اختلاف پاشنه ها , قسمت جلویی کفش در حالت ایستاده می باشد . این مقدار در واحد میلی متر اندازه گیری می شود . در کفش های ورزشی استاندارد، این اختلاف چیزی بین 8 تا 10 میلی متر می باشد اما در بعضی از کفش ها، این مقدار بالاتر نیز می رود !
این مفهوم که نسبتا در دنیای کفش ها جدید می باشد در اواخر دهه 70 معرفی شد. همانطور که افراد بیشتری رو به دوندگی آورند، کفاشان به این فکر افتادند که قرار دادن یک کوسن ( لایه نرم ) در قسمت پاشنه کفش، می تواند فشار را از روی ساق پا و آشیل در هنگام دودنگی به شکل محصوصی کاهش دهد .
راه رفتن با صندل ها، شباهت زیادی با پاهای برهنه دارد. به همین دلیل اختلاف پاشنه با سطح جلویی در صندل ها، نزدیک به صفر می باشد. در اکثر این صندل ها اختلاف بین پاشنه و قسمت جلویی کفش ها به صفر رسیده است و این صندل ها با ویژگی Zero Drop عرضه می شوند .
طرفداران دو با پاهای برهنه عقیده دارند که دویدن با اختلاف ارتفاع ناچیز بین پاشنه و کف پا، باعث می شود که سرعت و تعادل بیشتری در مسیر داشته باشیم . اگر به تازگی سراغ این کفش ها رفته اید سعی کنید تا عادت کردن کامل به آن ها از صعودهای بزرگ خودداری کنید. چند صعود کوچک و یا پیاده روی ساده با آن ها انجام دهید تا کم کم به شیوه ی راه رفتن با آن ها عادت کنید .
تو کفی ها :
انواع مختلفی از تو کفی ها در میان صندل ها وجود دارد. انتخاب صحیح توکفی بر اساس نیاز های شما، دارای اهمیت خاصی می باشد. تو کفی ها فواید و کاربرد زیادی دارند : تناسب کفش ، چسبندگی ، جذب تعرق و آب و … .
افراد تازه کار، ممکن است در ابتدا متوجه شوند که هنگام راه رفتن قسمتی از پاهایشان درون صندل لیز می خورد . این مورد هم می تواند ناشی از عادت نداشتن ما به مدلهای مختلف و هم لیز بودن تو کفی صندل باشد ! معمولا تو کفی های پارچه ای و برزنتی دارای بیشترین چسبندگی و تو کفی های چرمی و مصنوعی سطح لیزتری دارند.
افرادی که در محیط های گرم زندگی می کنند و یا پاهایشان بیش از حدعرق می کنند، باید دنبال تو کفی باشند که تعرق آن ها را جذب کند. این تو کفی ها رطوب را از پاهای شما جذب می کنند و با تبخیر آن ها باعث می شوند تا احساس خنکی کنید. از آنجایی که چسبندگی تو کفی با تعرق پاها کاهش پیدا می کند، توجه خاصی به این نکته داشته باشید تا بهترین تو کفی را برای صندل خود انتخاب کنید .
وزن سبک :
یکی از بهترین فواید استفاده از صندل ها، سبک وزن بودن آن ها می باشد . مدل های مختلفی ازآنها در بازار وجود دارند و عموما جنس و مواد اولیه آن ها، میزن وزن آن ها را مشخص می کند. به طور کل ، صندل های چرمی سنگین تر از صندل های پارچه ای و مصنوعی هستند، اما دارای مقاومت بیشتری نیز می باشند.
حرف آخر :
شاید مهم ترین نکته میان این موارد، میزان راحتی صندل با پاهای شما باشد . سعی کنید قبل از خرید، آن ها را به پا کنید و تا عادت کردن کامل به آن ها، از صعود های بزرگ خودداری کنید . جنس و نوع مواد اولیه آن ها را بشناسید و با کفی های ضخیم تر شروع کنید . تو کفی متناسب با نیاز خود را انتخاب کنید و از میزان مقاومت آن ها در مسیر، اطمینان حاصل کنید . فرقی نمی کند فعالیت شما کوهنوردی، دویدن و یا یک قدم زدن ساده باشد! در همه حالات، می توانید از یک صندل با کیفیت کمک بگیرید !
منبع : Arborexplorer
