اسکي همچون بسياري از رشته هاي ورزشي نيست که با هر لباس و وسايلي بتوان آن را انجام داد، بلکه به علت محيطي که بايد اسکي در آن انجام شود، نیاز به لوازم اسکی خاصی دارد مثل پوشاک مناسب و گرم و تجهيزات ايمنی. به عنوان مثال از لیست لوازم اسکی میتوان به جوراب هاي اسکي، دستکش يا کلاه محافظ اشاره کرد.
وسايل اسکي به طور کلي به 2 بخش مهم تقسيم مي شود؛ بخش پوشاک اسکي و بخش وسايل جانبي يا همان ست اسکي.
در بخش پوشاک اسکي، ورزشکار بايد در انتخاب لباس، شلوار، دستکش، جوراب و عينک اسکي دقت لازم را بکار ببندد تا با در نظرگرفتن سطح خود اعم از مبتدي تا پيشرفته موارد مورد نظر را تعيين کنند. ست اسکي و وسايل جانبي نظير چوب اسکي، باتوم، کفش و کلاه ايمني و کلاه بافت ديگر مواردي هستند که اسکي باز بايد در انتخاب آنها دقت لازم را کند.
اگر تازه میخواهید با ورزش اسکی آشنا شوید مقاله آموزش اسکی را بخوانید.
لوازم اسکی بخش پوشاک
تجهیزات اسکی در بخش پوشاک به کاپشن اسکی، شلوار اسکی، جوراب اسکی، دستکش و عینک اسکی تقسیم می شوند.
کاپشن اسکی
یکی از مهمترین تجهیزات اسکی آن هم در فضای سرد و برخی محیط است که دمای بدن را در حالت مطلوبی قرار می دهد و دیگر نیازی به پوشیدن لباس فراوان برای گرم کردن نیست. کاپشن های اسکی اغلب برای اینکه در محیط سفید رنگ برفی به خوبی دیده شوند با رنگ هایی به غیر از سفید انتخاب می شوند.
شلوار اسکی
که اغلب به صورت ست با کاپشن خریداری می شود، در رشته های مختلف اسکی (آلپاین، اسنوبرد، صحرانوردی) انواع متفاوتی دارد.به عنوان مثال، در ورزش اسنوبرد فاق شلوار پایین تر است.
دستکش اسکی
دست ها در ورزش اسکی از حساس ترین بخش های بدن هستند که اغلب بیشتر در معرض خطر یخ زدن و سرما قرار می گیرند.
جوراب های اسکی
از جمله تجهیزات اختصاصی ورزش اسکی است که از نظر پزشکی نیز برای جریان سریع و مطلوب خون در پا بکار می روند و پاها را از نظر یخ زدگی ایمن می دارند ولی اغلب توسط اسکی بازان استفاده نمی شوند.
عینک اسکی
عینک اسکی وسیله ای برای محافظت از چشم در فضای پرانعکاس پوشیده از برف در مقایسه با اشعه های مضر و خطرناک خورشید است. در برخی موارد اسکی بازانی که سرمای بیشتری احساس می کنند، در کنار پوشش خود از کلاه بافتنی نیز استفاده می کنند تا گرمای بیشتری را به سر خود هدیه دهند.
وسایل جانبی و ست اسکی
ست اسکی یا لوازم جانبی اسکی آن دسته از وسایلی است که مختص ورزش اسکی است که شامل چوب اسکی، فیکس، باتوم، کفش اسکی و کلاه ایمنی می شود.
چوب اسکی
این وسیله مهمترین وسیله مورد استفاده در اسکی است. چوب های اسکی در گذشته بسیار بلند بودند، ولی کم کم قوس وسط چوب بیشتر و انتهای آن پهن تر و به طور کلی چوب اسکی ها کوتاه تر شدند.اغلب توصیه می شود در حالت مبتدی اندازه چوب اسکی کمی بالاتر از بینی اسکی سوار در حالت ایستاده باشد.در انتخاب چوب اسکی عواملی از جمله قد و وزن اسکی سوار حائز اهمیت است.
فیکس
وسیله ای است که به چوب اسکی پیچ شده و کفش ها در آن قفل می شود و در صورت لزوم باز می شود تا از پیچ خوردگی، شکستن و یا دررفتگی جلوگیری کند.
باتوم
وسیله ای است که اغلب با هدف حفظ تعادل خریداری می شود و در انتخاب آن عواملی از جمله قد اسکی باز دخالت دارد.
کفش اسکی
از جمله مهمترین تجهیزات اسکی می باشد که اسکی باز باید در آن احساس راحتی کند و به تعداد بندهای آن نیز توجه ویژه شود و حتی طریقه بستن بندها اهمیت زیادی دارد.کفش های با سه بند اغلب برای مبتدی ها و با 4 بند برای حرفه ای ها است.
کلاه ایمنی
از جمله دیگر وسایلی است که برای حفظ ایمنی سر و در کنار آن گرم نگهداشتن این ناحیه بکار می رود. با این حساب، ورزش اسکی از جمله مهمترین ورزش هایی بوده که لازم است وسایل و تجهیزات و پوشاک مورد نظر آن با دقت و توجه به مسائل مختلف تهیه شود.بسیاری از لوازم اسکی در میان مبتدیان و حرفه ای ها متفاوت است و در اغلب موارد امکان ارتقاء دادن آنها وجود دارد.اسکی از جمله ورزش های پرطرفدار فصل سرماست که با تهیه وسایل و تجهیزات مناسب می توان لذت انجام آن را دوچندان کرد.
فرقی نمی‌کند با دوستانتان به پیست‌ها بروید یا به یک ماجراجویی اسکی در یک کشور دیگر میروید، در اینجا تمام وسایل ضروری اسکی وجود دارد که نیاز دارید را نوشتیم و میتوانید در آخر pdf لیست لوازم اسکی را دانلود کنید تا برای همیشه همراهتان داشته باشید و برای برنامه هایتان از آن استفاده کنید.
لیست لوازم اسکی( اسکی در داخل کشور و خارج از کشور):
لباس اسکی لباس زیر حرارتی لایه های پایه (پیراهن آستین بلند و غیره) لایه های میانی (جنس پشمی / ژاکت) ژاکت اسکی ضد آب شلوار اسکی یا پیش بند بانی عینک آفتابی عینک اسکی دستکش اسکی ضد آب آستر دستکش گرم جوراب اسکی گرم کننده گردن یا بالاکلوا
موارد دیگر برای دامنه ها تنقلات، خوراکی مختصر بطری آب / مخزن هیدراتاسیون (یا هر دو) چند ابزار ضد آفتاب شناسنامه(کارت شناسایی) کیف پول تلفن همراه چرب کننده لب (ترجیحا با SPF)
تجهیزات جانبی دیگر کلاه ایمنی کوله پشتی اسکی ABS (کوله پشتی کیسه هوای بهمن) ایربگ کارتریج کیسه هوا بیل گیرنده / فانوس دریایی بهمنی (یا هر دو) پویشگر جعبه کمکهای اولیه شارژر موبایل قابل حمل نقشه (کاغذی یا دیجیتال، نقشه کاغذی برای پشتیبان گیری خوب است) ژاکت اضافی (در صورت گیر کردن و نیاز به گرم ماندن) عینک آفتابی پتوی اضطراری پاور بانک دارو
پوشاک و لوازم بهداشتی روزمره کفش معمولی زیر شلواری جوراب لایه های پایه گرم ژاکت های گرم شلوار اسکارف دستکش مسواک خمیر دندان شامپو، نرم کننده و ژل دوش دئودورانت شانه تیغ کش سر ضدعفونی کننده دست محصولات حالت دهنده مو آرایش پاک کن مرطوب کننده دمپایی کرم دست
برای حمل و نقل اسکی خود
جعبه اسکی، قفسه اسکی یا کیف مسافرتی اسکی
به شما پیشنهاد میکنم حتما pdf زیر را همراه داشته باشید و برای جمع کردن لوازم اسکی خود از آن استفاده کنید.
اگر خواهان انجام اسکی و آموزش اسکی، این ورزش مهیج و جذاب هستید میتوانید از آموزش زیر برای آشنایی با اسکی استفاده کنید، اما همیشه توصیه میشود از مربیان متخصص که دارای مدرک مربیگری هستند، پیست‌های اسکی و وسایل ورزشی استاندارد برای حفظ سلامت و موفقیت در این ورزش بهره بگیرید.
در ابتدا سراغ انواع ورزش اسکی میرویم:
انواع ورزش اسکی
اسکی در حقیقت یکی از جذاب ترین و هیجان انگیز ترین رشته های ورزشی در تمام دنیا می باشد که با بارش برف افراد زیادی برای تفریح به سمت آن می روند. برای رفتن به سمت این ورزش در ابتدا باید با انواع آن آشنا باشید تا علاقه خود را پیدا کنید.
اگر بهکوهنوردی در زمستان علاقه دارید در این دوره میتوانید مطالب جذابی در این باره آموزش ببینید.
اسکی آلپاین
طی آن اسکی بازان از ارتفاعات کوه به طرف پایین کوه اسکی می کنند که از نظر سرعت و عبور به صورت زیگزاگ از بین چوبهای پرچم امتیازاتی به آنها داده می شود.
اسکی مارپیچ و مارپیچ کوچک
این نوع اسکی در دامنه یک شیب انجام می شود و اسکی باز باید از بین چوبهای پرچم با حرکات مارپیچ یا زیگزاگ عبور کند.
اسکی سرعت یا شوس
این اسکی با روش آزاد و با سرعت زیاد در یک مسیر مستقیم و بدون پیچ و کنترل انجام می شود.
اسکی باله
نوعی مسابقه در اسکی آزاد است که در آن هر اسکی باز یک عمل یا یک حرکت زیبا و جالب باله را با ترنم موسیقی در یک شیب ملایم انجام می دهد.
اسکی استقامت بیاتلون
مسابقه قهرمانی اسکی است که در آن مسابقه دهندگان متجاوز از ۲۰ کیلومتر اسکی صحرایی انجام می دهند و در یک نقطه معین متوقف می شوند، سپس با اسلحه به طرف هدفهایی که در آنجا قرار داده شده است نشانه گیری می کنند. اسکی بازی که هدف را زودتر از دیگران ببیند و به طرف آن شلیک کند برنده است. اسکی بازی هم که هدف را پیدا کند ولی مدتی برای یافتن آن معطل شود آن مدت زمان را بعنوان جریمه از امتیاز کلی او کسر می کنند.
اسکی صحرانوردی
مسافت این مسابقه اسکی۵۰ کیلومتر است و معمولاً شامل اسکی کردن از فراز و نشیب تپه ها و در سطح زمین می باشد. وسیله اسکی مخصوص این مسابقه(چوب اسکی) باریک تر و سبکتر از سایر اسکی هاست و کفش آن نیز به دلیل مسافت زیاد سبک می باشد و از ناحیه پنجه پا به اسکی وصل می شود.
اسکی دانهیل(down hill)
در این مسابقه اسکی باز باید از بالای ارتفاعات مستقیماً بطرف دامنه کوه پایین بیاید. این مسابقه از ارتفاع ۶۱۰ متری و به طول ۵/۱ تا ۳ مایل انجام می شود. اسکی بازان به فاصله یک یا دو دقیقه از یکدیگر به طرف پایین حرکت می کنند و سریعترین اسکی باز برنده شناخته می شود.
اسکی آزاد
در این مسابقه اسکی بازان به طور انفرادی و جداگانه با روشی که در انجام اسکی به کار می برند از دوران امتیاز دریافت می کنند بطور کلی در اسکی آزاد ۳ حرکت انجام می شود.
الف- فرود از دامنه کوه و دور زدن تپه ها و برآمدگی ها
ب- انجام عملیات باله
ج- آکروبات در دامنه کوه و پرش هوایی
اصول ابتدایی آموزش اسکی
برای انجام هر نوع ورزشی یکسری اصول ابتدایی وجود دارد که باید آنها را به ذهن سپرد و همیشه به خاطر داشت که ورزش اسکی هم از این قاعده مستثنا نیست.
جاذبه
جاذبه زمین موجب میشود در مستقیم ترین مسیر از بالاترین نقطه کوه به پایین برسید. این مسئله همیشه خوب نیست پس توانایی هدایت و کنترل بسیار مهم است.
تعادل
برف لغزنده است بنابراین پایین آمدن از کوه به آرامی کار دشواری است.
لباس مناسب اسکی
خود را گرم نگه دارید. هر روز صبح وضعیت آب و هوا را چک کنید و لباس و لوازم اسکی مناسب داشته باشید تا گرم بمانید و دید داشته باشید.
عینک آفتابی و گاگل (برای روزهای ابری) همراه خود داشته باشید.
برای در امان ماندن در برابر سرما زیر لباس های خود لباس نخی نپوشید. برای اطمینان بیشتر چند لایه لباس بپوشید و در نزدیک ترین فاصله به پوست از لباس های گرم و غیرقابل نفوذ استفاده کنید.
فقط یک جفت جوراب بپوشید؛ با پوشیدن تعداد زیاد جوراب سردتان می شود.
مطمئن شوید لباس بیرونی تان ضد آب است؛ به خصوص در نیمه میانی بدن.
چند کیسه یا کیف مخصوص همراه خود داشته باشید تا مواقعی که هوا گرم تر میشود، لباس های اضافی را در آورده و با خود حمل کنید.
از پوست خود در برابر نور آفتاب و برف و باد محافظت کنید. برف روی پرتوهای خورشید تاثیر میگذارد اما شما نمی توانید اثر آن را حس کنید.
چند کرم ضدآفتاب همراه خود داشته باشید، بعضی کرم ها از آسیب های باد و سوز سرما نیز جلوگیری میکنند که بسیار مناسب اند.
هر پیست اسکی یک رنگ دارد پس به رنگ ها توجه کنید؛ سبز آسان ترین است، بعد آبی، قرمز و سیاه از همه سخت تر است.
با دقت اسکی کنید و از اسکی کردن در نقاط عمیق در زمان های نامناسب (صبح زود و عصر تا دیروقت) خودداری کنید.
حادثه پیش میاید؛ بهتر است از بیمه ای که آسیب های ناشی از ورزش های زمستانی را پوشش میدهد استفاده کنید.
لوازم مورد نیاز برای آموزش ورزش اسکی
برای آموزش اسکی مبتدی ابتدا باید بدانید تجهیزات این رشته ورزشی چیست تا بتوانید در کوهستان های بلند اسکی بازی کنید. بعضی از این تجهیزات کمی گران هستند که می توانید از باشگاه هایی که به آن مراجعه می کنید آن ها را کرایه کنید در هر صورت باید این وسایل را داشته باشید چه بخرید و چه نخرید. به طور کلی وسایل این رشته هیجانی و مفرح به دو بخش یعنی بخش پوشاک اسکی و بخش وسایل اسکی که همان ست اسکی است تقسیم می شود.
آموزش اسکی : نحوه استفاده از لوازم اسکی و طرز ایستادن
حالت قرارگیری بدن در اسکی
موقع اسکی کردن حالت بدن دائم در حال تغییر است، برای مبتدی ها نکته اصلی خم نگه داشتن زانو ها و هم سو بودن پا ها است. مهارت مهم بعدی توانایی حرکت روی برف است. زانو های خم کمک میکند از فراز و نشیب ها به راحتی عبور کنید.
طرز ایستادن در اسکی
تکیه کردن به کفش های اسکی موجب افزایش کنترل و تعادل میشود. فرض کنید میخواهید در یک استخر شنا کنید؛ در این صورت بدن خود را به جلو متمایل می کنید نه عقب. باید همیشه آماده حرکت باشید.
با دقت نگاه کردن و انعطاف هنگام اسکی
کل بدن باید برای هر نوع حرکتی آماده باشد علاوه بر زانو، آرنج خود را با زاویه 75 درجه جلوی خود قرار دهید. این حالت به حرکت درست باتوم ها کمک میکند. همیشه به جلو نگاه کنید. نگاه شما باید به کوه باشد نه پاهایتان.
حالت صحیح باتوم های اسکی
ساعد خود را همراه با بازوها در خلاف جهت باتوم ها حرکت دهید (با زاویه ای بین 70 تا 80) در این حالت وقتی باتوم ها را جلوی خود نگه می دارید ، وزن بدنتان جلو می افتد. به این شکل می توانید کنترل خود را افزایش دهید.
حرکت مچ ها در اسکی
اگر باتوم ها را درست بگیرید، برای حرکت کردن کافی است تنها مچ ها را حرکت دهید؛ اگر بازوهایتان را حرکت دهید تعادل خود را از دست میدهید. اگر حرکت دادن باتوم ها را با استفاده از مچ دست تمرین کنید، خیلی زود انجام این حرکت برایتان ساده میشود.
محکم نگه داشتن نیم تنه در اسکی
در طول حرکت بدن خود را محکم نگه دارید. چرخیدن حین اسکی کردن یکی از اشتباهات رایج است. این مسئله باعث میشود حالت صحیح بازو هایتان به هم برسد و کنترل و تعادل خود را از دست بدهید. همچنین بازگشت به حالت صحیح قبلی برایتان سخت میشود.
فواید ورزش اسکی چیست؟
یکی از بارزترین و شایع ترین فواید این ورزش هیجانی و مهیج ارتقای سیستم قلبی و عروقی بدن است. همچنین با انجام این رشته ورزشی همراه دوستانتان می توانید هوشیاری خود را ارتقا دهید که همین امر باعث می شود فرد بتواند حین ورزش کردن عکس العمل سریعی نسبت به هر محرک خارجی از خود نشان دهد. همچنین با این رشته ورزشی می توانید از شر استرس ها و اضطراب های روزانه خود خلاص شوید.
این ورزش محبوب با تنظیم کردن گردش خون شما باعث می شود کاری کند که تمامی بافت های بدنتان در بهترین حالت از خودشان قرار بگیرند که همین موضوع باعث می شود کمتر به بیماری هایی مانند فشارخون یا سکته قلبی دچار شوید. وقتی مدت طولانی اسکی بازی کنید کلسترول خوب خونتان افزایش پیدا می کند در نتیجه بیشتر کالری میسوزانید.
در این بخش دو نوع حرکت در ورزش اسکی آلپاین رو توضیح داده ایم:
آموزش اسکی : حرکت جلو/عقب
Fore/Aft movement
حرکت جلو/عقب در امتداد اسکیها اتفاق میافتد و بوسیله زانو، مچ پا، مفصل لگن، حرکت ستون فقرات و موقعیت دستها کنترل میشود.انجام این حرکت منتهی به برخورداری اسکی باز از تعادل می شود.هدف از حرکت جلو/عقب این است که به اسکی باز اجازه دهد که در موقعیت ورزشی بماند و تعادل خود را حفظ کند. وضعیت اسکی باز در طول اسکی بسته به نوع پیست و بنا به خواسته اسکی باز ممکن است تغییر کند. تعادل جلو/عقب همیشه یک موقعیت چالشی بوده و اغلب مربوط به تعادل پویا میباشد. اسکی باز به صورت مداوم وضعیت خود را تغییر میدهد تا تعادل خود را حفظ کند.
بیاد داشته باشید مرکز ثقل دقیقاً در بالای مرکز سطح اتکا و بین اسکیها میباشد. برای برخورداری از حالتی مناسب بر روی چوب های اسکی یا همان حالت ورزشی می بایست مچ هر دو پاها، زانوها و باسن نسبتاً به طور مساوی خم شده باشد. باسن در راستا و بالای پاها قرار گرفته و بالاتنه کمی به طرف جلو متمایل باشد. پاها به اندازه عرض لگن باز بوده و زانوها کمی متمایل به خارج و تقریباً در راستای انگشت دوم پا قرار می گیرند.
در حالیکه کف اسکیها بر روی برف قرار دارد دستها در جلوی بدن کمی باز تر از عرض شانه و تقریباً در ارتفاع ناف قرار خواهند گرفت. در این حالت وزن اسکی باز به طور یکنواخت بین دو اسکی توزیع خواهد شد.
حرکت چرخشی
Rotational movement
در این وضعیت ران ها زیر کاسه لگن می چرخد و هر پا یک محور عمودی چرخشی محسوب میشوند. دو نقطه ای را که میشود برای این محور به آن اشاره کرد نقطه ای از کف پا که درست زیر مچ پا است و سر استخوان ران می باشد. هر پا به طور مستقل حول محور خودش میچرخد. اغلب چرخشها در این محور در مفصل لگن اتفاق میافتد که بوسیله عضلات متصل به ران و لگن کنترل میشود. در زمان چرخش پا در این مفصل، تفکیک چرخشی بین لگن و استخوان ران (جدایی حرکتی اندام تحتانی از فوقانی) اتفاق میافتد.
چرخش ران در زمان اسکی کردن نیازمند ترکیب چرخش داخلی و دور پاها است. ( مقدار هر کدام از آنها به مقدار خم شدن پا بستگی دارد). بنابراین زمان هر پیچ، یک ران به داخل و نزدیک به محور بدن در حالیکه پای دیگر به طرف خارج و دور از محور بدن می چرخد. عضلاتی که برای ابداکشن استفاده میشود قادرند نیروی چرخشی قوی تری نسبت به عضلاتی که برای ابداکشن استفاده می شوند، بوجود بیاورند. بنابراین پای خارجی می تواند نیروی بیشتری و پیچ قوی تری ایجاد کند.
مراحل مهم آموزش اسکی
1- مرحله یک آشنایی با جدول و راهنمای مسیردر پیست‌های اسکی
پیست‌های اسکی دارای مسیر‌های متفاوت برای اسکی بازان مبتدی، متوسط و حرفه‌ای هستند، پس باید ابتدا مسیر اسکی را متناسب با میزان آموزشی که دیده اید انتخاب کنید و از رفتن به مسیر‌های سخت خودداری کنید، زیرا دارای شیب و پیچ‌های تند است و احتمال آسیب دیدگی شما وجود دارد.
2- مرحله دوم همیشه فاصله ایمنی را با سایر اسکی بازان حفظ کنید
یکی از خطر‌های شایع در پیست‌های اسکی برخورد اسکی بازان با همدیگر یا افرادی است که به بازی اسنوبورد می‌پردازند. برخورد میتواند منجر به آسیب دیدگی شما و وسایل اسکی شود به همین دلیل همیشه بعد ازآخرین نفر و با فاصله مناسب حرکت کنید.
3- مرحله سوم از آموزش اسکی مسیر حرکت خود را کنترل کنید
در اسکی به ویژه در مراحل اولیه زمانی که مبتدی هستید از انجام حرکت‌های نمایشی و دادن انحنا به بدن و چوب اسکی خودداری کنید، زیرا امکان زمین خوردن شما وجود دارد. درمراحل اولیه باید دریک مسیر مستقیم حرکت کنید و زاویه انحنای کمر، نحوه به دست گرفتن باتوم‌های اسکی و فاصله بین چوبهای اسکی را به دقت رعایت کنید.
4- مرحله چهار سرعت عکس العمل خود را بالا ببرید
اگر در زمان حرکت سطح جلوی خود در پیست اسکی استاندارد را ندیدید و یک تپه کوتاه درآنجا قرارداشت و شما عمق تپه یا افرادی را که زیر آن ایستاده اند را نمی‌بینید سعی کنید بالای تپه توقف کنید. نداشتن دید کافی ازجلو میتواند منجر به آسیب دیدگی شدید ورزشکار شود.
5- مرحله پنجم آماده سازی وسایل و تجهیزات اسکی
همیشه از وسایل استاندارد برای انجام ورزش اسکی استفاده کنید که متناسب با وزن، قد و سایز پای شما باشد، چکمه اسکی نباید به اندازه‌ای تنگ باشد که سبب فشردگی سر پنجه پای شما شود، یکی از بخش‌های ورزش اسکی پیاده روی با چوب اسکی برای رسیدن به منطقه مورد نظر است به همین دلیل باید کفش استاندارد داشته باشید تا دچار خستگی نشوید و نیز رطوبت به درون کفش‌ها نفوذ نکند.
یادگیری چگونگی نصب کفش روی چوب اسکی نیز دارای اهمیت است و باید به خوبی کفش روی بدنه و قلاب مخصوص چوب اسکی قراربگیرد تا احتمال بروز آسیب ورزشی کاهش یابد. چوب اسکی دارای نوعی قفل است که به وسیله آن کفش از آن جدا میشود، روش قفل و باز کردن کفش روی چوب اسکی را باید به خوبی بیاموزید تا درصورتی که دچار زمین خوردگی شدید به سرعت پای خود را آزاد کنید تا از آسیب دیدگی بیشتر جلوگیری شود.
6- مرحله ششم از آموزش اسکی مربیان خوب بهره بگیرید
ثبت نام درکلاس‌های آموزش اسکی اگر مهارت این ورزش را ندارید یک توصیه عالی برای یادگیری اصولی و مرحله به مرحله آن است، حتی اگر بزرگسال هستید درکلاس‌ها شرکت کنید، زیرا ورزش اسکی فوت و فن‌های زیادی دارد. هیچ گاه به تنهایی در زمانی که دراسکی مبتدی هستید به انجام این ورزش به ویژه خارج از پیست‌های استاندارد نپردازید، زیرا امکان خطر‌های فراوان وجود دارد.
7- مرحله هفتم ازآموزش اسکی با نوع حرکت در اسکی آشنا شوید
راه رفتن با استفاده از چوب اسکی به صورت اقفی و عمودی انجام میشود، یکی از بهترین تمرین‌ها راه رفتن افقی با چوب اسکی است دراین شیوه هربار چوب اسکی را جای پای قبلی خود می‌گذارید و به صورت افقی درمسیرجابه جا می‌شوید.
دراسکی باید فرم بدن انحنای مناسب داشته باشد و گرنه افزون بر ناتوانی دراجرای حرکت، دچار مشکل کمر درد نیز می‌شوید، گرفتن دسته باتوم‌ها و انداختن بند دسته به دور مچ‌ها سبب جلوگیری از سقوط و ازدست دادن باتوم در زمان اسکی میشود.
8- مرحله هشتم توقف از رو به رو و از پشت سر
برای توقف چه از رو به رو و چه ازپشت سر چوبهای اسکی باید به شکل حرف انگلیسی V در پایان حرکت شما قراربگیرند. اگر درحال پایین آمدن ازتپه هستید و میخواهید بایستید نوک تیز حرف V باید به سمت خارج و در مقابلتان باشد و اگر میخواهید درحالی که به سمت عقب میروید بایستید نوک تیز نحوه قرارگرفتن چوب‌ها باید به سمت خارج و درپشت سرتان باشد.
*دقت کنید که چوبهای اسکی برروی هم قرار نگیرند و تنها درکنارهم مماس شوند، زیرا قرارگرفتن چوبهای اسکی برروی هم سبب از دست دادن تعادل شما میشود.
9- مرحله نهم چگونه بچرخید و جهت خود را دگرگون کنید
یکی از مواردی که در زمان انجام ورزش اسکی وآموزش اسکی باید آن را یاد بگیرید چگونگی چرخش به چپ یا راست است. برای این کار قبل از اقدام به چرخش جهت خود را مشخص کنید، درمسیر مستقیم حرکت کنید و با استفاده از یکی از باتوم‌ها و قراردادن آن روی زمین به سمت مورد نظر بچرخید. دو چوب اسکی باید زاویه کمی از هم در زمان گردش پیدا کنند و گرنه دچار برهم خوردن تعادل می‌شوید.
10- مرحله دهم چگونه ایمن به زمین بخوریم
زمین خوردن دراسکی یکی از اتفاق‌های غیر قابل اجتناب است و حتی بسیاری از اسکی بازان حرفه‌ای نیز زمین می‌خورند. مهمترین اصل در زمین خوردن ایمنی و سالم ماندن و نیز زمان مناسب برای زمین خوردن است. اگر سرعت حرکتتان تند و درمقابل دره‌ای قراردارید و نمی‌توانید توقف کنید، زمین خوردن یکی از راه‌های مناسب برای جلوگیری از آسیب دیدگی جدی است. در هنگام زمین خوردن بهترین وضع افتادن برروی یک پهلو مانند حالت خواب و قرارگرفتن آرنج زیر سر برای جلوگیری از برخورد سربا زمین است تا به این ترتیب از صدمه بیشتر و بروز شکستگی جلوگیری شود.
11- مرحله یازدهم استفاده از تله سیژ و سایر امکانات موجود درپیست‌های اسکی استاندارد
اگر تمایل به انجام اسکی از ابتدای پیست دارید برای رفتن به نوک قله یا پیست میتوانید از امکانات موجود درپیست مانند تله سیژ استفاده کنید. درزمان سوارو پیاده شدن ازاین وسیله حتماً به توصیه‌های اپراتور دستگاه عمل کنید و در زمان حرکت کمربند خود را ببندید و مراقب باشید چوب اسکی به زمین برخورد نکند. هرگز زمانی که دستگاه درارتفاع بالا از زمین و درحال حرکت است از آن پیاده نشوید، زیرا احتمال صدمه و حتی مرگ وجود دارد، همیشه در زمان ایمن و با اجازه اپراتور ازدستگاه خارج شوید و به اسکی بپردازید.
12- مرحله دوازدهم از دیگران ایده بگیرید و حرکت‌های آنها را تکرار کنید
مشاهده نحوه اسکی افراد حرفه‌ای میتواند درآموزش اسکی نکات ارزشمندی درباره چگونگی حرکت و ترفند‌های این ورزش مهیج در اختیارتان قراردهد.
اگر خیلی به جلو بر روی چوب و باتوم‌ها خم شوید کمرتان آسیب می‌بیند و نمی‌توانید به سرعت حرکت کنید، اگر هم عقب‌تر ازحالت معمول بایستید امکان افتادن از پشت و نیز برهم خوردن تعادل وجود دارد. بهترین وضع حالت نیمه نشسته برروی زانوها است تا وزن بدن به خوبی برروی دو چوب اسکی پخش شود و بتوانید به خوبی حرکت کنید. در نهایت پس از چند ماه تمرین میتوانید از پیست‌های حرفه‌ای برای اسکی استفاده کنید و با سرعت به اسکی بپردازید.
یادتان باشد چه در حال آموزش اسکی و چه بعد از اتمام آموزش اسکی برای حفظ ایمنی حتماً از کلاه و سایر وسایل محافظتی استفاده کنید و بدون اطلاع به دیگران درمکان‌های ناشناس به اسکی نپردازید. یک الی دو ساعت قبل از اقدام به اسکی خوراکی یا مایعات مصرف نکنید تا دچار سوء هاضمه و دل درد نشوید.
در این مقاله قسمت کوچکی از اسکی را آموزش دیدید و یاد گرفتید که اسکی چیست و چند نوع اسکی وجود دارد همچنین دراین ورزش مفرح نه تنها فعالیت عضلانی فرد ورزشکار منتهی به حرکت می شود بلکه نیروهاي وارده از محیط نیز عواملی براي پیش بردن اسکی باز به جلو خوهند بود لذا روح حاکم بر این ورزش بر گرفته از قوانین فیزیک و بر پایه تعامل مستمر انسان با طبیعت و نیروهاي موثر بر حرکت و جنبش استوار بوده و لازم است تمامی مشتاقان به این ورزش مفرح از سطوح مبتدي تا پیشرفته اطلاعات خود را در خصوص فرایندها و قوانین حاکم بر حرکت براي بهبود سطح تکنیکی خود افزایش دهند.
آموزش اسکی و جلوگیری از آسیب‌ها: چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟
۱. استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب
یکی از مهمترین مراحل در فرآیند یادگیری اسکی، استفاده از تجهیزات ایمنی استاندارد است. در طول دوره آموزش اسکی، شما باید از تجهیزاتی مانند کلاه ایمنی، محافظ زانو، و چوبهای اسکی که متناسب با قد و وزن شما هستند، استفاده کنید. این تجهیزات می‌توانند در کاهش خطرات و جلوگیری از آسیبهای جدی مؤثر باشند.
۲. گرم کردن قبل از شروع به اسکی
گرم کردن بدن پیش از شروع به اسکی بخش حیاتی از هر دوره آموزش اسکی است. انجام تمرینات کششی و نرمشی میتواند انعطاف‌پذیری عضلات شما را افزایش دهد و از گرفتگی عضلات و آسیبهای مفصلی جلوگیری کند. در واقع، بدن آماده شده شما میتواند از بروز آسیبهای احتمالی در حین اسکی جلوگیری کند.
۳. تقویت عضلات و آمادگی جسمانی
آمادگی جسمانی، به ویژه تقویت عضلات پا، زانو و کمر، نقش بسزایی در کاهش خطر آسیب‌ها در طول اسکی دارد. در آموزش اسکی، زمانی که عضلات شما تقویت شوند، قادر خواهید بود به راحتی فشارهای ناشی از تغییر مسیر یا سرعت ناگهانی را تحمل کنید و از آسیب جلوگیری کنید.
۴. یادگیری تکنیک‌های صحیح اسکی
یادگیری تکنیک‌های صحیح در دوره‌های آموزش اسکی برای جلوگیری از آسیب‌ها ضروری است. تکنیک‌هایی مانند نحوه توقف، تغییر مسیر و کنترل سرعت می‌توانند از بروز تصادفات و مشکلات جلوگیری کنند. بنابراین، آموزش اصولی در این زمینه باعث میشود که بتوانید به‌درستی و با ایمنی کامل اسکی کنید.
۵. رعایت قوانین و اصول پیست
رعایت قوانین پیست اسکی بخش مهمی از فرآیند یادگیری اسکی است. انتخاب مسیر متناسب با سطح مهارت شما و توجه به علائم هشداردهنده در پیست میتواند از تصادفات و آسیب‌ها جلوگیری کند. همچنین، در هنگام اسکی باید به دیگر اسکی‌بازها توجه کرده و از برخورد با آنها جلوگیری کنید.
۶. توجه به شرایط آب و هوایی
قبل از رفتن به پیست، شرایط آب و هوایی را بررسی کنید. در آموزش اسکی باید توجه داشته باشید که اسکی در شرایط نامساعد مانند مه یا برف سنگین میتواند خطرناک باشد. بهتر است در چنین شرایطی از انجام اسکی خودداری کنید و به ایمنی خود اولویت دهید.
۷. استراحت و هیدراتاسیون
در طول روزهای اسکی، حتماً زمان‌هایی برای استراحت و نوشیدن آب در نظر بگیرید. در دوره‌های آموزشی اسکی، زمانی که بدن شما خسته میشود یا دچار کم‌آبی میشود، توانایی تمرکز و واکنش‌ها کاهش می‌یابد. این موضوع میتواند منجر به آسیبهای جسمی شود. بنابراین، حفظ هیدراتاسیون و استراحت به‌موقع در هنگام اسکی از اهمیت زیادی برخوردار است.
۸. استفاده از تمرینات تقویتی خاص اسکی
تمرینات تقویتی که مخصوص اسکی طراحی شده‌اند می‌توانند کمک زیادی به شما کنند. این تمرینات می‌توانند در تقویت تعادل، هماهنگی بدن و قدرت عضلات نقش مهمی ایفا کنند. در کنار آموزش اسکی، انجام تمرینات تقویتی مناسب، میتواند مقاومت بدن شما را در برابر آسیب‌ها افزایش دهد.
صعود از قله K2 حتی برای کوهنوردان عادی نیز کار دشواری است. آندره بارگیل (Andrzej Bargiel)، کوهنورد و اسکی باز معروف، پس از چند روز کوهنوردی، بر قله K2، دومین کوه بلند جهان صعود و سپس با اسکی به پایین برگشت. K2 بسیار شیب دار و خطرناک است. دیو واتسون، تنها آمریکایی که اقدام به اسکی K2 کرده، در رابطه با آن توضیح میدهد: « اگر لحظه ای سر بخوری و زمین بخوری، به احتمال زیاد خواهی مرد!»
زندگینامه و کودکی آندره بارگیل
آندره بارگیل، متولد 18 آوریل 1988 در Łętownia، در نزدیکی Jordanów است. او نهمین فرزند از یک خانواده پر جمعیت 11 نفره است. وی از دوران کودکی، انرژی فراوانی داشت. این باعث می‌شد اطرافیان از جمله خانواده و معلم‌ها به سختی با وی کنار بیایند. لذا تمام تلاش خود را کردند که انرژی وی را کنترل کنند. او تمام کودکی خود را در حیاط و کوچه، صرف بالارفتن از درختان، شنا و تخلیه انرژی می‌کرد.
در دبیرستان متوجه شدند که تنها راه تخلیه انرژی وی، فعالیت منظم ورزشی است. در همان زمان او به اسب سواری و دوچرخه سواری کوهستان روی آورد. اما با اینکه مسیری از موفقیت را طی می‌کرد، به دلیل وضع خانوادگی و عدم توانایی خرید دوچرخه خوب کوهستان، این رشته را کنار گذاشت و به کوهنوردی ادامه داد. مدتی بعد، از کوهنوردی به اسکی کوهستان روی آورد.
آشنایی با اسکی کوهستان
آندره بارگیل، توسط برادر خود با دنیای اسکی آشنا شد. برادر وی یک امدادگر کوهستان بود که روزی اندره را دعوت به همراهی در دهکده لهستانی Białka Tatrzańska کرد. در آنجا او فرصتی پیدا کرد تا یک روز کاری برادرش را از نزدیک مشاهده کند.
این آغاز داستان عشق اندره به کوهها و علاقه او به اسکی کوهستان بود. برادرش نحوه راه رفتن روی اسکی را به او آموزش داد. اندکی پس از آن، او در یک مسابقه کوهنوردی اسکی شرکت کرد و در آن مسابقات درخشید.
گرتزیک اولین مربی او بود و تأثیر زیادی در وی داشت. او به تنهایی در شهر زادگاه خود، اتونیا، اغلب شب‌ها، و با اهداف کوچک شروع می‌کرد. اولین قله بزرگ او کوه البروس در روسیه بود. اما هدف او فتح رشته کوههای هیمالیا بود. هنگامی که اولین فرود باورنکردنی K2 را روی اسکی در ژوئیه 2018 انجام داد، یک قدم به رسیدن به آن هدف نزدیک شد.
افتخارات آندره بارگیل در اسکی کوهستان
او سه بار قهرمان لهستان در رشته اسکی کوهستان شد. در بار سوم در جام جهانی، رکورد جهانی را در مسابقه البروس زد و اولین لهستانی شد که در سال 2013 موفق به صعود به هشت هزار متری شیشاپانگما با اسکی گشته است. وی رکورد زمانی رسیدن به قله ماناسلو را ثبت کرد و به عنوان دومین مرد تاریخ شناخته شد که از این قله با اسکی به اردوگاه پایه برگشته است. در سال 2015، اولین مرد جهان شد که با اسکی از قله برودپیک به پایین آمد. سال بعد نیز برای فتح پنج قله بلند منطقه روسیه ( اتحاد جماهیر شوروی سابق)، روانه آن منطقه شد. این عزیمت باعث موفقیت وی و دریافت جایزه «پلنگ برفی» از معتبرترین جوایز کوهنوردی شد.
صعود به K2 و فرود با اسکی
در 15 ژوئن 2018، سفر دیگری را با نام «چالش اسکی K2» آغاز کرد. آندره بارگیل تصمیم گرفت برای پایان دادن به پروژه ای که در تابستان 2017 آغاز کرد، به کوههای Karakorum در پاکستان بازگردد. برنامه آندره این بود که از دومین کوه مرتفع جهان K2 با اسکی پایین بیاید. متأسفانه، سال قبل، شرایط خطرناک آب و هوایی در K2 به او اجازه تلاش برای رسیدن به قله را نداد و مجبور شد تحقق این رویا را به تعویق بیندازد. با این حال، تلاش وی برای عزیمت به این منطقه و فتح قله، باعث شد به هدف مورد نظر یعنی اسکی مستقیم از قله برسد.
قله K2 اگرچه که حدود 700 فوت از اورست کوتاه‌تر است، اما شیبهای زیاد و سهمگین وی، مسیر را سخت‌تر میکند. لذا آمارهای ناخوشایندی از صعود به این قله در دست است: از هر چهار نفری که به قله می‌رسند، یک نفر می‌میرد. جورج بل آمریکایی در سال 1953 هنگامی که از تلاش ناکام خود بازگشت گفت: «این کوه قدری وحشی است که گویی قصد دارد شما را بکشد.»
با اینکه مسیر فرود اسکی از قبل آماده شده بود و مشکلات احتمالی و تهدیدهای موجود در مسیر بررسی شد، اما آندره با برخی مشکلات روبرو شد. در قسمت‌های بالاتر کوه دید ضعیفی وجود داشت و آندره مجبور شد حدود یک ساعت در کمپ چهارم بماند و منتظر هوای پاک باشد. آندره حدود ساعت 7:30 بعدازظهر به اردوگاه پایگاه بازگشت. بدین صورت وی به آرزوی خود رسید و توانست نام خود را به عنوان اولین صعودکننده به K2 با اسکی ثبت کند.
اولین‌هایی که آندره بارگیل به آنها دست یافت
با توجه به رشته خاص و سخت آندره بارگیل، و توانایی وی در انجام آن، او تا کنون توانسته است به مقام‌ها و رکورد‌هایی دست پیدا کند که در نوع خود دستیابی به این تعداد کم نظیر بوده. این مقام‌ها گواهی بر توانایی وی هستند. او اکنون به یکی از برترین‌های حوزه خود، اسکی کوهستان محسوب شده و توانسته جایگاه مهمی در این بخش کسب کند. نمونه‌ای از این دستاورد‌ها را میتوان در لیست زیر مشاهده کرد.
2006:
مقام اول: جام لهستان (کادت)
2007:
مقام اول: جام لهستان (نوجوانان)
2008
مقام چهارم: پیر Menta Areches (نوجوان)
مقام پنجم: Dachstein Xtream (نوجوانان)
مقام سوم: جام جهانی (نوجوانان). مدونا دی کامپیگیو، ایتالیا
مقام اول: قهرمان کوهنوردی اسکی لهستان
2009
مقام پنجم: مسابقات قهرمانی اروپا (اسپوار)
آپالاگو، ایتالیا
مقام اول: جام بین المللی جوان، Szczyrbskie Pleso (اسپوار)
مقام سوم: جام جهانی Dachstein Xtream (اسپوار)
مقام سوم: طبقه بندی عمومی جام جهانی (اسپوار)
مقام اول: قهرمان کوهنوردی اسکی لهستان
2010
مقام اول: مسابقه البروس (بزرگسال). ثبت رکورد زمان جدید
مقام اول: قهرمان اسکی کوهنوردی لهستان
2011
مقام هفتم: قهرمانی جهان – ووچی – اسپور عمودی. Claut، ایتالیا
مقام ششم: مسابقات قهرمانی جهان – دو سرعت (اسپوار). Claut، ایتالیا
2018
اولین نفری که K2 را با اسکی به پایین آمد.
برنامه صعودهای آینده آندره بارگیل
اکنون آندره بارگیل، پس از صعود به K2 و اسکی برای فرود، و بعد از وقفه ای که بیماری همه گیر کرونا در فعالیت‌ها، از جمله کوهنوردی در سراسر جهان ایجاد کرد، در 15 آوریل 2021، Andrzej Bargiel در ادامه برنامه فتح قله‌های مختلف و مسافرت‌های پی در پی خود که بخشی از پروژه اصلی HIC SUNT LEONES است، به پاکستان عزیمت میکند. این پروژه از سال 2013 در حال برنامه‌ریزی است. شامل فتح قله و فرود با اسکی در بلندترین قله‌های زمین در سراسر جهان است. KARAKORAM SKI EXPEDITION قصد دارد بدون اکسیژن اضافی سریع داشته و دو شش قله شش هزار متری را اسکی کند. اولین قله انتخاب شده برای این کار، قله لیلا ( Laila Peak) به ارتفاع 6096، با شکلی کاملاً مشخص، در دره هوشه واقع شده و یکی از زیباترین قله‌های زمین به حساب می‌آید. مورد دومی که برای صعود و سپس اسکی انتخاب شده است، یاواش سر دو (Yawash Sar II ) به ارتفاع 6078 متر، قله‌ای بکر و زیباست که در دره Ghidims-Dur واقع شده است.
هر دو قله در Karakoram پاکستان، دومین رشته کوه بزرگ کره زمین، واقع در آسیای مرکزی و در مرز پاکستان، هند و چین واقع شده است. هدف دیگر از انتخاب این دو کوه، یافتن مکان‌های بالقوه در سراسر جهان و صعود از آنها است. جایی که افراد کمی قبلا به آن صعود کرده باشند.
اگرچه هدف‌های انتخابی، شش هزار متری هستند، اما این اهداف قله‌های بسیار سخت و طاقت فرسایی دارند و اسکی کردن روی آنها یک چالش واقعی و در عین حال خطرناک است. این سفر و صعود برنامه ریزی شده حدود 4-5 هفته به طول خواهد انجامید. آنها در مرحله اول از قله Laila Peak و در مرحله دوم از Yawash Sar II با اسکی به پایین خواهند آمد.
بخشی از سخنان آندره بارگیل پس از صعود
پس از صعود وی به K2 و فرود از آن با اسکی، آندره شهرت زیادی پیدا کرد. از این رو مصاحبات زیادی در این رابطه با وی انجام شد. او در بخشی از این مصاحبات، تجربیات خود از اسکی هنگام فرود را بیان کرده است.
وی در رابطه با وسایل و تجهیزات در هنگام صعود گفت:« برای این کار تجهیزات خاصی وجود دارد. شما نمی‌توانید از اسکی معمولی برای فرود استفاده کنید. اسکی کوهستان معمولا کوچکتر و اصلاح شده است. سالها طول کشید تا بتوانم تجهیزات مناسب و تجربیات زیادی را جمع‌آوری کنم.
وی همچنین در رابطه با لقب منطقه مرگ برای K2 گفت من این عبارت «منطقه مرگ» را دوست ندارم، زیرا فکر نمی‌کنم که توصیف درستی از این منطقه داشته باشد. اما حقیقت این است که من سعی کردم تا آنجا که ممکن است زمان کمتری صرف تفکر در رابطه با این توصیفات کنم و فقط بر روی صعود تمرکز کنم.»
در این مقاله قصد داریم ساده ترین و موثرترین راهکارها رو برای دیده شدن برنامه ی شما باهم بررسی کنیم.
تصویر برنامه
اولین و مهم ترین گزینه در دیده شدن برنامتون عکس برنامه است بدون شک اولین چیزی که توجه بیننده رو جلب میکنه عکس برنامه شماست تصویر برنامه شما باید مرتبط با برنامه و دارای کیفیت بالا باشه برای انتخاب یک تصویر جذاب باید کمی وقت بگذارید و سرچ کنید. طی بررسی هایی که انجام دادیم برنامه ها با تصاویر با کیفیت و جذاب ، بیشترین آمار بازدید و ثبت نام را داشته اند.
تصویری که مشاهده میکنید بی کیفیت بوده و برای مخاطب ترغیب کننده و جذاب نیست.
اما این تصویر که مشاهده میکنید مربوط به همان قله است اما با کیفیت بالا و منظره زیبا و جذاب.
عنوان برنامه
عنوان برنامه ی شما باید کوتاه و واضح باشد طوریکه مخاطب با اولین نگاه متوجه مقصد و نوع برنامه ی شما شود. به طور مثال”عنوان آموزش کوهنوردی” عنوان مناسبی نبوده و بجای این عنوان میتونید از عنوان “دوره کارآموزی کوهپیمایی” استفاده کنید هم چنین بهتر است تمامی دوره های آموزشی شما با عنوان دوره نوشته شود که برای مخاطب واضح باشد که دوره آموزشی است نه برنامه. نمونه دیگر عنوان نامناسب (تور کویر) است که باید کامل بنویسید مثلا : تور کویر مصر عنوان بهتر و مشخصی می باشد .
توضیحات
در بخش توضیحات ، اطلاعات کاملی در مورد مبدا حرکت ، نحوه ی برگزاری برنامه ، وعده های غذایی ، وسیله نقلیه ، روز شمار برنامه و… را به صورت کامل و همراه با جزئیات وارد کنید به صورتی که وقتی مخاطب توضیحات برنامه ی شما را میخواند تمامی اطلاعاتی که احتیاج دارد را به دست آورده و دیگر سوالی مبهم در مورد برنامه در ذهنش نباشد و بعد از خواندن توضیحات بلافاصله در برنامه ی شما ثبت نام کند.
لوازم مورد نیاز
در این بخش میتونید تمامی لوازم ، لباس و هر وسیله ای ضروری که باید همراه شرکت کننده باشد را وارد کنید. این قسمت به آمادگی بیشتر شرکت کننده کمک شایانی میکند.
برچسب ها
با وارد کردن برچسب (هشتگ ها) مرتبط برنامتون به دیده شدن برنامه تون در بستر اینترنت خیلی کمک میکنید به این شکل که زمانی که فردی دنبال برنامه ای مشابه برنامه ی شما میگردد و سرچ میکند گوگل برنامه ی شما که دارای برچسب هست را توی نتایج به مخاطب نشان میدهد. پس حتما از تعداد زیادی برچسب برای برنامتون استفاده کنید.
انتشار برنامه
خب تا اینجا روند انتشار برنامه رو توضیح دادیم. بعد از اینکه این موارد رو رعایت کردید و برنامه تون ثبت شد . برنامه تون توسط بریم کوه برای بیش از ۲۰ هزار کوهنورد ارسال میشه ولی خودتون هم میتونید با انتشار برنامه روند معرفی رو تسریع کنید. چطوری ؟ فقط کافیه که روی برنامه خود کلیک کرده در قسمت پایین برنامه با انتخاب گزینه “انتشار در” (همانند تصویر زیر) برنامه تون رو در شبکه های اجتماعی انتشار دهید.
کرامپون ها تجهیزاتی ضروری برای حفظ ایمنی در جاده های یخی و برفی می باشند . اگر این تجهیزات را در اختیار داشته باشید، به راحتی می توانید در مجاورت رودخانه های یخ زده ، دامنه های برفی و آبشار های یخ زده به صعودتان ادامه دهید.
بخاطر اینکه اکثر کوهنوردان و صخره نوردان حرفه ای، بجای بوت های پلاستیکی از بوت های چرمی و مصنوعی استفاده می کنند ، کرامپون های نیمه سخت با فریم های افقی محبوبیت خاصی بین آن ها دارند. لازم به ذکر است که با طراحی حرفه ای و تکنیک های پیشرفته، این کرامپون های بسیار سبک و راحت طراحی شده اند.
معمولا کرامپون ها بر اساس فعالیت شما تقسیم بندی می شوند . کرامپون ها سبک که اصطکاک کمتری با زمین ایجاد می کنند، معمولا برای صعود های روزانه و کوتاه زمستانی، مناسب می باشند . از دیگر انواع کرامپون ها می توانید برای صعود در جاده های برفی، مسیر های یخ زده و کوهنوردی حرفه ای استفاده کنید ( زمانیکه که تیشه یخ خود را همراه خود می آورید ) کرامپون هایی که برای آبشاری های یخی و یا جاده های سنگی / یخی طراحی شده اند، ساختاری بسیار پیچیده و خاص دارند .
کرامپون های فولادی : این کرامپون ها بهترین انتخاب برای عموم کوهنوردان می باشند . دوام بالای آن ها باعث شده تا عملکرد فوق العاده ای در جاده های شیب دار و یخی داشته باشند .
کرامپون های استیل ضد زنگ : این کرامپون ها، علاوه بر ویژگی های جنس فولاد که در بالا ذکر شده است، قابلیت ضد زنگ و خوردنگی نیز دارند .
کرامپون های آلومینیومی : این کرامپون ها انتخابی عالی برای اسکی در کوهستان های برفی می باشند. در حقیقت، وزن کم آن ها باعث عملکرد بهتر در کوهستان های برفی می شود، اما اگر از آن های در جاده های سنگی و صخره ای استفاده کنید، خیلی زود فرسوده خواهند شد.
تنظیم اسکلت :
در گذشته، استفاده از کرامپون ها به گونه ای بود که بعد از خرید یک کرامپون با اسکلت عمودی، از آن ها در کنار بوت های پلاستکی خود استفاده می کردند. اما از آنجایی که امروزه اکثر صخره نوردان و کوهنوردان بجای استفاده از بوت های پلاستکی به بوت های چرمی و عایق روی آورده اند، دیگر لازم نیست که کرامپون شما بسیار سخت و محکم باشد.
امروزه کرامپون های افقی، استفاده بیشتری در میان کوهنوردان و صخره نوردان دارند. این کرامپون ها، انعطاف پذیری بیشتری برای قدم زدن دارند و از آنجایی که سطح زیرین فولاد و آلومینیوم، کاملا صاف و مسطح می باشد ، پاهای شما نسبت به کرامپون های عمودی، نزدیکی بیشتری با سطح زمین دارد و همین باعث می شود تا تعادل بیشتری در مسیر داشته باشید . همچنین مسطح بودن ساختار این کرامپون ها در دفع برف و جلوگیری از ورود آن به بوت، بسیار موثر می باشد.
وزن :
کرامپون های آلومینیومی، جزو سبک ترین مدل های این تجهیرات می باشند، اما به یاد داشته باشید که با کاهش وزن در کرامپون ها، دوام و قدرت اسکلت آن ها، کاهش محصوصی پیدا خواهد کرد. کرامپون های آلومینیومی، برای کوهنوردی های غیر حرفه ای، انتخابی ایده آل می باشد ( به شرطی که از آن ها در جاده های صخره ای برفی استفاده نکنید . )
آناتومی کرامپون ها :
اگرچه هنوز کرامپون های سخت و سفت در بازار وجود دارند، اما اکثر کوهنوردان ترجیح می دهند از کرامپون های نیمه سخت استفاده کنند. معمولا کرامپون های نیمه سخت، عملکرد خوبی در اکثر مواقع دارند . این کرامپون ها، همانطور که انعطاف پذیری کافی برای قدم زدن در برف را برای شما بوجود می آورند ، به اندازه کافی سفت و سخت نیز می باشند که برای یخ نوردی های معمولی نیز قابل استفاده باشند !
در بعضی مدل ها می توانید تنها با چند تنظیمات ساده ، نوار اتصال ( قطعه آهنی بین پا و پاشنه ) را به گونه ای تغییر دهید که از حالت نیمه سخت به حالت انعطاف پذیر تبدیل شود تا پیاده روی شما بسیار آسان تر و از ورود برف نیز به پاهای خود جلوگیری کرده باشید .
کرامپون های نیمه سخت امروزی، نسبت به مدل های سخت و قدیمی آن، خیلی آسان تر تنظیم می شوند و با دامنه وسیعی از بوت های مختلف نیز هماهنگ هستند . اگر بوت شما منحنی شکل می باشد، می توانید یک نوار مرکزی نامتقارن دیگر به عنوان لوازم جانبی برای کرامپون خود تهیه کنید . همچنین می توانید یک کرامپون با نوار اتصال بلندتر و یا انعطاف پذیری بیشتر، نسبت به به سایز و شکل بوت خود تهیه کنید .
توجه : کرامپون های نیمه سخت با طراحی چپ و راست وارد بازار می شوند . این ویژگی بر اساس جهت نوار اتصال مرکزی مشخص می شود.
روش های اتصال به بوت :
اکثر کرامپون ها ، با 3 روش زیر به انواع مختلف بوت ها وصل می شوند . اگر روی بوت خود ، از یک بوت دیگر استفاده می کنید ( در ارتفاعات بالا و دمای بسیار پایین هوا ) ، مطمئن شوید که می توانید از کرامپون های خود روی این بوت هااستفاده کنید ، زیرا ممکن است به دلیل حجم لاستیک و پارچه های اضافی بوت ، قادر به استفاده از کرامپون ها نباشید.
ترکیبی :
به این نوع اتصال، گاهی پیوندی و نیمه پاشنه ای نیز می گویند که دارای یک اهرم پاشنه و پا بند می باشد. برای استفاده از این نوع اتصال، به یک جفت بوت با کفی سخت بهمراه شیار پاشنه و یا یک نوار چرمی برای نگه داشتن اهرم پاشنه نیازمند خواهید بود ، اما برای بند های آن نیازی به وجود نوارهای چرمی برای بسته شدن ندارید ! همچنین از آنجایی که در این نوع اتصال، نیازی به تمیز کردن پا بند و تراز آن ندارید ، می توانید خیلی راحت با دستکش های خود آن ها را متصل کنید . فقط پا بند را بالا می کشید و اهرم پاشنه را جا می زنید.
پا کردنی :
در این نوع اتصال ، یک تکه سیم، پا را در جای خود ثابت و یک کابل پاشنه که دارای اهرم کشش می باشد به پاشنه ی کرامپون متصل می شود. اگر اتصال کرامپون به بوت صحیح باشد، نتیجه ی استفاده از این اتصال، حفاظت و ایمنی بسیار بالا می باشد . همچین این روش، آسان ترین روش اتصال همراه با دستکش و در وضعیت های برفی می باشد. برای پا کردن این کرامپون ها، بوت شما نیاز به یک کفی سخت و حداقل 3.8 سانت نوار چرمی و یا شیار در پاشنه پا می باشد. معمولا یک بند مچ پا نیز در این نوع اتصال دخیل می باشد .
یکی دیگر از مزیت های این نوع اتصال، این است که می توانید با جابجایی قسمت جلویی سیم ، طول شاخک های جلویی را بر اساس مسیرتان تنظیم کنید . این نوع اتصال معمولا برای اسکی در کوهستان های برفی و بوت های تله مارک پیشنهاد می شود.
بندی :
در این نوع اتصال، یک جفت تسمه بند نایلونی برای هر یک از کرامپون ها وجود دارد. مزیت این نوع اتصال این است که می توانید از آن با هر بوت و کفشی که در اختیار دارید، استفاده کنید .( فقط مطمئن شوید که نوار مرکزی با انحنای بوت و کفش شما سازگاری دارد ) . اگرچه برای بستن این کرامپون ها، به زمان بیشتری نیازمندید، اما می توانید از محکم بودن اتصال آن برای استفاده در جاده های یخی نیز کاملا مطمئن باشید .
اگر قصد دارید از چند بوت مختلف با یک کرامپون استفاده کنید، این نوع اتصال را به شما پیشنهاد می دهیم . نکته منفی راجع به این نوع اتصال در قیاس با روش بالا، دقیق نبودن آن است ! در کرامپون های بندی، امکان دارد مقداری فضای خالی بین بوت و کرامپون شما وجود داشته باشد .
شاخک ها :
اکثر کرامپون ها ، 10 الی 12 شاخک دارند . شما باید این شاخک ها را در جای صحیح ( پشت پا و با توجه به شکل بوت خود ) تنظیم کنید . شاید نیاز داشته باشید که با تنظیم تسمه جلویی کرامپون، تعداد شاخک ها گسترش دهید . امروزه، کرامپون های پیشرفته دارای شاخک های دندانه دار هستند تا به راحتی در جاده های یخی و برفی نفوذ کنند.
تعداد شاخک ها :
تعداد شاخک های کرامپون به عوامل زیادی مثل شرایط کوهستان ، نوع جاده ، فعالیت شما و .. بستگی دارد و با دشوار شدن مسیر ها ، تعداد شاخک ها نیز افزایش می یابد.
کرامپون های 10 شاخک، معمولا برای اسکی و صعود در مسیر های یخی ایده آل هستند . همچنین می توانید برای صعود به کوه های آتشفشان نیز از آن ها کمک بگیرید. اما کرامپون هایی که برای جاده های یخی و برف و بوران شدید استفاده می شوند ، معمولا شاخک های تیز تری دارند که قابلیت تنظیم و تعویض نیز دارند . این کرامپون های پیشرفته که برای آبشار های یخ زده نیز استفاده می شوند، به شما اجازه می دهند تا با تنظیم بدنه، طول شاخک های جلو را تغییر دهید.
کرامپون هایی که برای آبشار های یخی استفاده می شوند، می توانند شاخک های خود را به سه حالت : دو نقطه ای ، تک نقطه ای و یا تک نقطه ای افست تغییر دهند . بعضی اوقات کوهنوردان شاخک های کرامپون را با شاخک های تیز و منحنی تری تعویض می کنند تا اصطکاک بیشتری در جاده داشته باشند.
برای کوهنوردی معمولی، بهتر است از کرامپون هایی استفاده شود که در قسمت جلویی خود شاخک های کمتری دارند . برای صعود های حرفه ای، باید به دنبال کرامپون هایی باشید که دارای شاخک های بلندتری باشند. اکثر کرامپون های پا کردنی، دارای چند موضع مختلف برای قرارگیری شاخک های جلویی هستند و شما به راحتی می توانید بر اساس فعالیت خودتان ( قدم زدن و یا صعود ) آن ها را تنظیم کنید.
شاخک های جلویی :
شاخک های جلویی، تیغه های رو به جلوی کرامپون هستند و به 3 دسته تقسیم می شوند :
افقی : این شاخک های دو نقطه ای تقریبا برای هر نوع یخ نوری و کوهنوردی در مسیر های برفی مناسب می باشند.
عمودی : این شاخک های دو نقطه ای معمولا برای آبشار های تند و صعود های ترکیبی استفاده می شوند . این شاخک های تیز، به راحتی داخل شکاف ها قرار می گیرند و قابلیت تنظیم و تعویض را نیز دارند . بعضی از مدل های پیشرفته آن نیز دارای شاخک های ثانویه برای ایمنی و کشش بیشتر می باشند .
تک نقطه ای : معمولا برای آبشار های حرفه ای و صعود های ترکیبی از آن استفاده می کنند. به یاد داشته باشید که به طور کل، وضعیت مسیر و فعالیت شما، نوع کرامپون را برای شما مشخص می سازد.
شاخک های مدولار و غیر مدولار :
شاخک های کرامپون یا مدولار ( قابل تنظیم ) و یا غیر مدولار ( غیر قابل تنظیم ) می باشند.
با شاخک های مدولار به راحتی می توانید دندانه آن ها را تنظیم و یا بر اساس فعالیت خود ( پیاده روی یا کوهنوردی ) آن ها را تغییر دهید . اگر صعود های ترکیبی انجام می دهید و عموما با جاده های مختلفی سرو کار دارید ، سراغ کرامپون های مدولار بروید.
شاخک های غیر مدولار قابلیت تیز شدن دارند ، اما با استفاده زیاد ، کوتاه تر می شوند . همچنین از آنجایی تمام قطعات داخل فیکس و ثابت هستند، نگرانی بابت شل شدن پیچ ها و یا تیغ ها نخواهید داشت .
سازگاری بوت و کرامپون :
سازگاری بوت و کرامپون، از کلیدی ترین نکات برای کارایی بیشتر و ایمنی می باشد . شکل بوت شما، در نهایت نوع اتصال کرامپون به آن را تعیین می کند. برای مثال، اتصال فوق سبک بندی کرامپون ها، تنها روی بوت های سبک جواب می دهد و برای کوه پیمایی و یا یخ نوردی مناسب نمی باشد. همچنین اتصال کرامپون به یک کفی سخت و محکم دارای ایمنی بیشتری تا یک کفی نازک و انعطاف پذیر می باشد.
نوع بوت خود را مشخص کنید :
آیا کفی آن انعطاف پذیر، نیمه سخت و یا سخت است ؟ آیا دارای پنجه و یا نوار پاشنه می باشد؟ اگر یک بوت انعطاف پذیر بدون پابند چرمی دارید، شاید نیاز داشته باشید که برای صعود های حرفه ای و استفاده از کرامپون های پیشرفته، بوت خود را تعویض نمایید.
قصد چه فعالیتی دارید ؟
برای کوهنوردی و و یخ نوردی به پنجه و پاشنه بوت خود نگاه کنید . شما چند گزینه مختلف برای اتصال کرامپون به بوت خود در اختیار دارید . برای مسیرهایی که بیشتر نیاز به پیاده روی تا کوهنوردی دارید، از کرامپون های ساده تر با روش اتصال بندی استفاده کنید . اگر از روش اتصال پا کردنی استفاده می کنید، به یاد داشته باشید که نیاز به یک بوت با کفی سخت و بند چرمی ضخیم و یا شیار برای پنچه و پاشنه پا خواهید داشت.
انعطاف پذیری کفش خود را با کرامپون تطبیق دهید :
برای بوت های فوق انعطاف پذیر، از کرامپون هایی که دارای نوار اتصال تاشو هستند و به عقب و جلوی بوت وصل می شوند، استفاده کنید . می توانید برای کوه پیمایی های سبک خود از کرامپون های آلومینیومی روی کفش های ورزشی ( بهمراه اتصال بندی ) استفاده کنید، فقط باید مطمئن شوید که انعطاف پذیری کفش و کرامپون، یکسان می باشد.
هنگام خرید ، بوت خود را به همراه داشته باشید :
با این کار از تناسب کرامپون با بوت خود اطمینان حاصل کرده اید. مطمئن شوید که نوار اتصال مرکزی کرامپون با شکل، انعطاف پذیری و طول بوت شما سازگار است . کوهنوردان معمولا با چند تنظیم کوچک ( مثل تنظیم تسمه های پنجه ) کرامپون را محکم و تنگ تر می کنند.
زمانیکه در نوع اتصال کرامپون دودل بودید، سراغ روش بندی بروید !
این روش اتصال، معمولا روی تمام بوت ها و کفش های وررشی قابل انجام می باشد !
لوازم جانبی کرامپون ها :
صفحات ضد ضربه : تمام کرامپون ها با صفحات ضد ضربه عرضه می شوند تا از نفوذ برف به انتهای کرامپون جلوگیری شود . این نکته برای جلوگیری از کاهش کشش کرامپون با سطح جاده ، اهمیت خاصی دارد . استفاده از نوع صفحات توسط فدراسیون کوهنوردی و سنگ نوردی توصیه شده است .
قاب های کرامپون و کاور های شاخک : کاور های مخصوص، شاخک های تیز کرامپون را با یک کاور پلاستیکی می پوشانند و از آسیب زدن به کوله پشتی و یا به خودتان جلوگیری می کنند . همچنین قاب هایی برای کرامپون وجود دارد که از نایلون های ضد ضربه تشکیل شده اند . درکل، قاب ها برای ذخیره سازی آسان و سریع و کاور های پلاستیکی برای حجم و قیمت کمتر استفاده می شوند .
گتر : علاوه بر قاب های کرامپون می توانید با تهیه یک جفت گتر، از آسیب زدن شاخک ها به ران و پوشش خود جلوگیری کنید.
قطعات یدکی : شما می توانید برای تمام کرامپون ها، نوار اتصال یدکی تهیه کنید . این نوار ها ، باعث کاهش و افزایش انعطاف پذیری کرامپون و ایجاد تناسب بیشتر با بوت شما می شود . اگر به مناطقی دور دست صعود می کنید ، بهتر است تا یک جفت تسمه پنجه و پاشنه، چند عدد پیچ و یک نوار مرکزی یدکی با خود داشته باشید .
زنده یاب‌ها انواع مختلفی دارند و تیم‌های امداد و نجات کشورهای مختلف از دستگاه‌هایی با مشخصات متفاوت استفاده میکنند.زنده یاب ها بر اساس نوع و کاربردشان برای حوادث مختلف متفاوت هستند. اما به صورت معمول از حس گرهای حرارتی،صوتی،نوری واکسیژنی و در برخی موارد دتکتور یا شناساگر مایکروویو استفاده میکنند.
سنسورهای پیشرفته چنین دستگاه‌هایی در محیط نصب میشود و دستگاه قادر است صداها را از زیر آوار تشخیص دهد. در واقع سنسورهای این دستگاه محل حادثه را به یک میکروفن بزرگ و حساس تبدیل میکنند. این دستگاه‌ها همچنین قادر هستند که لرزش‌هایی که احتمالا توسط مصدوم در زیر آوار تولید میشود را به صدا تبدیل کنند.
در حوادثی که تخریب گسترده وجود دارد به صورت معمول از زنده‌یاب‌هایی با حسگر صوتی استفاده میشود. از این زنده یاب باید در سکوت مطلق محیط استفاده کرد.
این صدا و لرزش میتواند حتی کشیدن شدن ناخن توسط مصدوم روی یک سطح یا کوبیدن با میله یا ابزاری به جسم دیگر باشد. معمولا ا زنده یاب ها با ضبط صداها در حافظه خود به امدادگر امکان میدهد تا اصوات شنیده شده را مقایسه کرده و خود را به نزدیکی مصدوم برسانند.
با بررسی نمودارها و گراف‌ها ترسیم شده امدادگر به تدریج میتواند به محل دقیق گیر افتادن مصدوم را پیدا کند تا نیروها به کند و کاو محل بپردازند. استفاده از این روش همان طور که گفته شد نیاز به حفظ سکوت در محیط حادثه دارد.
علاوه بر این در حوادث دیگر امدادگران از زنده‌یاب‌هایی با حسگرهای حرارتی استفاده میکنند. در واقع این حسگرها حرارت زیر آوار را به استفاده از رنگ دسته‌بندی میکنند و طیف‌های حرارتی اسکن شده را مشخص میکنند. در مواردی که منبع حرارتی زیر آوار نباشد این دستگاه‌ها کمک شایانی به تشخیص حرارت بدن مصدومان و پیدا کردن آنها میکنند.
تحقیقات جدیدی هم برای استفاده از دستگاه‌های زنده‌یاب صورت گرفته که با امواج مایکروویو کار میکنند. این دستگاه‌ها قابلیت شناسایی سیگنال‌های تنفس و ضربان قلب مصدوم را دارند.
اساس کار آنها به این صورت است که موج مایکروویو قابلیت عبور از میان آوار را دارد و با برخورد با مصدوم زنده در زیر آوار انعکاس موج تغییرات مشخصی دارد. با استفاده از الگوریتم خاص زنده یاب میتواند تنفس یا ضربان قلب را در انعکاس موج مایکروویو تشخیص دهد.
چگونه با زنده یاب در کوهستان کار کنیم؟
اگر شما در خارج از پیست اسکی می کنید ، همراه داشتن ۳ ابزار بسیار لازم و حیاتی می باشد. این ۳ ابزار بیل برف ، میل سونداژ و زنده یاب می باشد. حتی با داشتن این ۳ ابزار نیاز به آموزش کار با دستگاه زنده یاب بسیار حیاتی می باشد.
برای راحتی در یاد گیری تمام مراحل پیدا کردن شخص در زیر بهمن این پروسه را به ۵ قسمت تقسیم بندی می کنیم . با فرا گیری این ۵ مرحله تمرین زیاد روزی جان دوست خود را نجات دهید.
پیدا کردن ابتدایی سیگنال
مرحله اول پیدا کردن سیگنال ارسالی از دستگاه زنده یاب مصدوم می باشد. در ابتدا اطمینان پیدا کنید که بهمن دیگری بوجود نمی آید و در محیط کاملا امن جستجو را شروع کنید.
اول تمامی دستگاه های فرستنده خود و دیگران را به حالت گیرنده تغییر دهید. به آخرین نقطه دیده شده مصدوم بروید با دستگاه گیرنده خود شروع به پیدا کردن سیگنال کنید در این مرحله شما فقط به دنبال سیگنال می باشید.
به حالت عکس بالا جستجو را به سمت پایین بهمن از آخرین نقطه دیده شده مصدوم شروع کنید و هیچ نقطه ای از بهمن را چشم پوشی نکنید. با توجه به زنده یابی که استفاده می کنید فاصله مسیر های رفت و برگشت و تا لبه بهمن متغیر می باشد و طی یک قانون کلی حداقل فاصله تا لبه بهمن باید ۱۰ متر در نظر گرفته شود و فاصله های بین مسی رفت و برگشت بیشتر از ۲۰ متر نباید باشد.
در این مرحله سیگنال ابتدایی پیدا شده و از این به بعد جستجو باید جهت دار باشد تا در زمان صرفه جویی شود. در این مرحله به فاصله ثبت شده بر روی دستگاه خود توجه کنید و به دنبال سیگنال قوی تر به صورت حرکت منحنی های ۳ متری جهت خود را مشخص کنید.
جستجوی دقیق
زمانیکه دستگاه زنده یاب فاصله زیر ۳ متر را نشان داد زنده یاب را نزدیک برف کرده و و به دنبال سیگنال قوی تر به حالت عکس بالا باشید . در این حالت جستجوی بعلاوه را انجام دهید تا محل دقیق مصدوم مشخص شود . در این حالت نزدیک ترین فاصله را بر روی برف بصورت یک نقطه تشخیص دهید که محل جستجو با میل سونداژ باشد. به خاطر داشته باشید که امکان دارد فرد در زیر مترها برف مدفون شده است.
جستجو با میل سونداژ
در محل قوی ترین سیگنال و کمترین فاصل ثبت شده با زنده یاب جستجو با میل سونداژ را آغاز کنید جستجو باید از مرکز شروع شده به صورت دایره ای از مرکز دور شوید که فاصله هر حلقه از هم بیشتر از ۲۵ سانت نباید باشد و جهت فرو کردن میل باید به صورت عمود باشد.
کندن با بیل
زمانیکه جای مصدوم را با میل سونداژ مشخص کردید میل را همان حالت برای رهنما رها کنید و با فاصله ۱٫۵ برابر از مقدار فرو رفتن میل سونداژ از پایین شیب شروع به کندن کنید.
پیست های فعال و استاندارد کشوررا بررسی میکنیم تا ببینیم در هر نقطه از ایران که باشیم، چه اندازه تا اولین و نزدیک ترین پیست فاصله داریم.
فیروزکوه
این پیست همانطور که از نامش مشخص است در شهرستان فیروزکوه واقع شده. شهرستان فیروزکوه با توجه به بارش‌های قابل توجه برف در فصول سرد، از موقعیت و قابلیت خوبی در رشته اسکی برخوردار است. پیست اسکی شهرستان فیروزکوه در سال ۷۵ احداث شد. این پیست در ۲ کیلومتری غرب این شهر و در ارتفاعات روبه‌روی اداره جهاد کشاورزی شهرستان قرار دارد.
توچال
توچال بدون شک یکی از نزدیک‌ترین پیست‌های اسکی به شهر در ایران است. پیستی که همنام بلندترین قله مشرف به تهران و اتفاقا مرتفع ترین پیست اسکی ایران است. قله توچال همیشه خیلی زود سپید پوش می‌شد و بعد از دهه بیست که اسکی کم کم وارد ایران شد، خیلی‌ها دوست داشتند اسکی در این پیست را تجربه کنند. اتفاقی که در سال ۱۳۵۵ و توسط برخی فعالان کوهنوردی و اسکی افتاد. دراین سال با تاسیس تله کابین و راه اندازی آن تا قله ۳۹۴۴ متری توچال این امکان فراهم شد تا در هر زمان به فاصله تنها ۵ کیلومتر از میدان تجریش در کوههای شمال تهران به اسکی کردن پرداخت. پیست اسکی توچال قرار بود یکی از بزرگترین پیست‌های اسکی جهان شود اما به دلیل مشکلات و متوقف شدن پروژه‌ها در زمان جنگ تحمیلی تنها ۲ پیست آن ساخته شد. یکی در ایستگاه پنج تله کابین و دیگری در ایستگاه هفت یا همان قله که در حال حاضر تنها پیست اسکی قله قابل استفاده است اما پروژه تله کابین توچال که در آن زمان منحصر به فرد بود، منطقه پشت قله را نیز شامل می‌شد که در حدود ۱۲ دستگاه بالابر در آن طراحی شده بود، تا قله دیزین پیش می‌رفت و امکان ۷ ماه اسکی کردن را برای علاقه‌مندان فراهم می‌کرد. در حال حاضر ایستگاه ۷ تله کابین توچال با وجود دو تله سیژ و یک تله اسکی در فصل زمستان از اواسط آبان تا اواسط خرداد ماه پذیرای ورزشکاران است و یکی از طولانی‌ترین فصول اسکی در ایران را در اختیار دارد.
پیست اسکی دیزین نخستین پیست اسکی در ایران است که از طرف فدراسیون جهانی اسکی مورد تایید برای برگزاری مسابقات رسمی شناخته شد و عنوان بین‌المللی به خود گرفت. رسمیت این پیست وابسته به امکانات ویژه و خاص است که شامل نکات فنی مانند، شیب مسیر، طول مسیر، محل برگزاری مسابقات و امکانات رفاهی است. دیزین در شمال کوههای تهران (منطقه گاجره) و به فاصله ۱۲۳ کیلومتر از مسیر جاده چالوس و ۷۱ کیلومتر از مسیر شمشک واقع شده است. تاریخ نصب نخستین دستگاه‌های بالابر در دیزین به سال ۱۳۴۸ میباشد که به مرور ۴ تله کابین، ۲ تله سیژ، ۹ تله اسکی بشقابی و یک تله اسکی چکشی در آن نصب شده است. مدت زمان فصل اسکی در دیزین که بیشترین زمان را برای اسکی بازان در ایران فراهم آورده از اوایل آذرماه تا اواسط اردیبهشت ماه است. امکانات رفاهی این پیست بنا به توسعه وسعت منطقه شامل ۲ هتل، ۱۹ کلبه و ۶ رستوران است. فعالیت مجموعه دیزین به فصل زمستان محدود نمی‌شود، در سال ۱۳۷۲ با نظر فدراسیون جهانی اسکی و همکاری متخصصان این رشته کلنگ احداث پیست اسکی روی چمن در این منطقه زده شد که در تابستان ورزش اسکی روی چمن در این پیست توسط علاقه‌مندان صورت می‌پذیرد.
شمشک
پیست اسکی شمشک در ۵۷ کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای شمشک واقع میباشد. این پیست برای نخستین بار در سال ۱۳۳۷ مورد بهره برداری قرار گرفت و شامل ۲ تله سیژ، ۳ تله اسکی بشقابی و ۲ تله اسکی چکشی میباشد. پیست اسکی شمشک بعد از پیست اسکی دیزین در شهریور ۱۳۷۵ با تغییرات در شیب، مسیر پیست و تایی آن از طرف فدراسیون جهانی عنوان بین‌المللی به خود گرفت. امکانات رفاهی این پیست شامل ۲ هتل و ۴ ستوران میباشد که در فصل زمستان پذیرای ورزشکاران و طبیعت دوستان است. طول فصل اسکی در شمشک از اوایل آذر تا اواسط فروردین ماه متغیر است. هنگام فصل زمستان پیست شب اسکی شمشک با وجود نورافکن‌های زرد رنگ محیطی جذاب و دیدنی را فراهم آورده تا اسکی بازان بتوانند تا پاسی از شب نیز به اسکی کردن بپردازند.
آبعلی
نخستین پیست اسکی ایران که دارای دستگاه‌های بالابر شد آبعلی است. تاریخ نصب دستگاه‌های آن ۱۳۳۲ است اما قبل از آن هم ورزشکاران به ویژه علاقه‌مندان به محیط کوهستان و اسکی در این منطقه به ورزش می‌پرداختند. خصوصاً این منطقه به دلیل اینکه از هوای بسیار مطلوبی در تابستان برخوردار بود و همچنین در گذرگاه اصلی یعنی جاده تهران و شمال کشور قرار داشت عده زیادی از ورزشکاران آشنایی با منطقه آبعلی داشتند. آبعلی در ۵۷ کیلومتری شرق تهران واقع شده. این منطقه محل تولد اسکی نوین و پایه و اساس ورزش اسکی در ایران است. آبعلی دارای یک تله کابین، ۵ تله اسکی بشقابی، یک تله سیژ و ۳ تله اسکی چکشی است که به ۳ بخش پیست شرکت نفت، پیست‌های خصوصی و پیست تربیت بدنی تقسیم میشود. طول فصل اسکی در این پیست از اواسط دی تا اواسط اسفند ماه متغیر است.
پاپائی
شاید کمتر کسی بداند اما زنجان هم پیست اسکی دارد. آن هم قدیمی‌تر از بسیاری از پیست ها. پیست پاپائی در کیلومتر ۲۴ جاده زنجان – بیجار قرار دارد. فاصله مناسب این پیست با شهر بزرگ زنجان امتیاز خوبی برای آن به حساب می‌آید و میتواند برای اسکی بازان شهرهای استان زنجان و حتی قزوین انتخاب خوبی باشد. این پیست ۶۰۰ متری با ارتفاع ۲۱۶۰ متر از سد دریا، با در اختیار داشتن دو دستگاه بالابر پذیرای علاقه‌مندان به این ورزش مفرح است. وسعت این پیست در آمار ۲۲ هکتار عنوان شده است.
سپیدان
در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز و ۵ کیلومتری اردکان فار، یک پیست اسکی دیگر به نام تربیت بدنی یا سپیدان وجود دارد. حداکثر ارتفاع این پیست از سطح دریا ۲۶۵۵ متر و به عنوان دومین پیست استان فارس معروف است. این پیست از لحاظ مساحت و طول از پیست پولادکف کوچکتر است و امکانات محدودتری هم دارد
فریدون شهر
پیست اسکی فریدون‌شهر در ۱۸۰ کیلومتری غرب اصفهان و ۳ کیلومتری فریدون‌شهر و در دامنه کوه تسیخه قرار گرفته و مرتفع‌ترین پیست اسکی ایران است. زمان اسکی در این پیست که در ارتفاعات موسوم به گردنه روستای چغیورت استقرار یافته است، از پاییز تا اواخر فروردین ماه است.شهرستان فریدون‌شهر با قرار گرفتن در اقلیم کوهستانی زاگرس، ارتفاعی بیش از ۲۵۰۰ متر، متوسط بارندگی ۶۰۰ میلی‌متر و متوسط ۱۱۰ روز یخبندان در سال، اکثر بارش‌هایش را به صورت برف می‌بیند که همین عامل شرایط خوبی را برای محیا کردن پیست فراهم میکند.پیست اسکی فریدون‌شهر تنها پیست اسکی استاندارد در استان اصفهان است که با شیب تند و منحصر به فرد حدود ۳۵ درجه در میان پیست‌های اسکی دیگر کشور دارد. ارتفاع پایه پیست اسکی فریدون‌شهر از سطح دریا ۲۶۳۰ متر است و در بالاترین نقطه پیست به ۳۰۰۰ متر می‌رسد که با این مشخصات مرتفع‌ترین پیست اسکی فلات مرکزی ایران است. این پیست اسکی مجهز به برف‌کوب و سایر امکانات رفاهی و درمانی نیز هست.
کوهرنگ
منطقه کوهرنگ هر ساله اغلب بیشترین میزان بارش برف در بین شهرها را دارد و طبیعتا بستر مناسبی برای اسکی است که پیست هم در این شهر ساخته شده. این پیست از مکان‌های تفریحی – توریستی شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری است. این پیست اسکی در ۸۵ کیلومتری شهرستان شهرکرد قرار دارد و دسترسی به آن از طریق منطقه زاگرس امکان پذیر است. محل این پیست در نزدیکی شهر چلگرد، مرکز شهرستان کوهرنگ قرار گرفته است.
شیرباد
کیلومتر ۲۵ جاده مشهد – چناران و انتهای دره دولت آباد، منطقه خوش آب و هوا و سردسیر شیرآباد قرار دارد. منطقه‌ای که در فصل سرد و برف خیز، پیست خوبی را در اختیار خراسانی‌ها قرار میدهد. از ابتدای جاده مشهد تا ورودی پیست حدود ۳۶ کیلومتر مسافت وجود دارد که فاصله نسبتا مناسبی است. مساحت پیست شیرآباد 45 هکتار و طول آن ۱۲۰۰ متر است. این پیست در سال ۹۰ به تله اسکی و تله سیژ نیز مجهز شد و پارکینگ و سالن غذاخوری هم دارد. ارتفاع این پیست بین ۲۷۰۰ تا ۲۹۰۰ متر از سطح دریاست. شیر آباد همچنین به بام خراسان نیز معروف است و ارتفاع قله این منطقه کوهستانی ۳۳۰۵ متر است.
پاپائی نسار
پیست اسکی نسار در جنوب غربی بیجار و در شهرک مهدیه واقع شده. این پیست ۱۱۲ هکتاری پارکینگ و سالن غذاخوری دارد و مجهز به تله سیژی ۱۳۰۰ متری و دستگاه پیست کوب است. ورودی این پیست پیش از افزایش‌های فصل اسکی پیش رو ۷۰۰۰ تومان بوده که البته به جز سایر هزینه‌ها شامل تله سیژ و پارکینگ محاسبه شده است.
آلوارس
قطعا نمی‌شود از میان شهرهای برف‌خیز، اردبیل را کنار گذاشت. شهری که سرمای هوا و بارش برفش مثال زدنی است و خوشبختانه پیست اسکی خوبی هم دارد که امکان اسکی تا اواخر بهار را هم برای همه فراهم میکند. پیست آلوارس در ۳۰ کیلومتری شهرستان سرعین از توابع استان اردبیل قرار دارد. این مکان مجهز به امکاناتی همچون بالابر، تله‌سیژ و امکانات دیگر است. پیست آلوارس در حدود سال ۸۵-۸۴ افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت. با وجود گرمای۳۰ الی ۳۵ درجه‌ای هوای تابستان در اردبیل و سرعین با اینکه این مکان در ۳۰ کیلومتری سرعین قرار دارد میتوان برف را در این مکان به وضوح دید و در تابستان از خنکی آن استفاده کرد.
کاکان
پیست اسکی کاکان در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. برای اسکی در این پیست باید به دامنه‌های زاگرس و قله دنا در ۱۸ کیلومتری یاسوج سفر کنید. جایی در نزدیکی دهستان کاکان و منطقه آب نهر که با ارتفاع ۲۶۰۰ متری‌اش میزبان اسکی‌بازان سراسر کشور است. البته طول مفید این پیست ۶۰۰ متر و عرض مفید آن ۱۵۰۰متر است. در این پیست تله‌اسکی بشقابی به‌عنوان دستگاه بالابر استفاده میشود و تسهیلاتی مثل خوابگاه و رستوران وجود دارد. بهترین زمان اسکی در این پیست از اوایل دی‌ماه تا اواخر اسفندماه است که عمق برف حتی تا ۳.۵ متر می‌رسد.
تاریک دره
این پیست در ۱۰ کیلومتری جنوب غربی جاده گنج نامه در شهر همدان و در دامنه‌های کوههای الوند قرار گرفته‌است. پیست تاریک دره به طور رسمی در سال ۱۳۶۴ مورد بهره برداری قرار گرفت و آغاز به کار کرد. سه دستگاه تله اسکی در روزهای اسکی در خدمت علاقه‌مندان این ورزش است. در حال حاضر این پیست دارای سالن غذاخوری، خوابگاه و سایر امکانات موردنیاز یک اجتماع حدود ۵۰۰ نفری را داراست.
دربندسر
جدیدترین پیست اسکی تهران در سال۱۳۶۱ با همکاری پیشکسوتان وعلاقه‌مندان به ورزش اسکی در قالب یک شرکت خصوصی راه اندازی شد. پیست اسکی دربندسر واقع در ۶۰ کیلومتری شمال شرقی تهران در روستای دربندسر قرار دارد. دستگاه‌های بالابر آن شامل ۲ تله سیژ و ۳ تله اسکی است. طول فصل اسکی در دربندسر از اواسط آذر تا اواخر فروردین ماه میباشد که در این زمان تعداد کثیری از علاقه‌مندان به ورزش اسکی در این پیست حضور می‌یابند. همچنین دره‌ای بنام تلتنگه در شمال دربندسر قرار دارد که هر ساله در تیرماه میتوان در آن به اسکی کردن پرداخت که مسابقات اسکی برگزار شده در این فصل از جمله موارد تداوم علاقه به این ورزش است.
پولادکف
پیست اسکی پولاد کف، یکی دیگر از بزرگ ترین پیست‌های اسکی ایران در کوه سپیدان در استان فارس است. این پیست در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کمهر و در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز واقع شده است. پیست پولادکف که با نام پیست سپیدان نیز معروف است در سال ۱۳۸۱ با حمایت مالی گروه صنعتی پولادکف افتتاح و مورد بهره برداری عموم قرار گرفت. پیست اسکی سپیدان به هنگام بارش برف سنگین یعنی از نیمه‌های پاییز تا اوایل بهار برای ورزش‌های زمستانی بسیار مناسب است. همین ویژگی منحصر به فرد آب و هوایی باعث شده تا این پست به صورت چهار فصل دایر باشد. این پیست تله کابین و تله اسکی نیز دارد. ارتفاع این پیست از سطح دریا به ۲۸۵۰ متر می‌رسد. البته میتوان با استفاده از تله کابین و تله اسکی به قله پیست که دارای ارتفاعی حدود ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است نیز صعود کرد.
پیست اسکی پولاد کف، یکی دیگر از بزرگ ترین پیست‌های اسکی ایران در کوه سپیدان در استان فارس است. این پیست در ۱۵ کیلومتری محور سپیدان به آبشار مارگون، قبل از روستای کمهر و در ۸۰ کیلومتری شمال شهر شیراز واقع شده است. پیست پولادکف که با نام پیست سپیدان نیز معروف است در سال ۱۳۸۱ با حمایت مالی گروه صنعتی پولادکف افتتاح و مورد بهره برداری عموم قرار گرفت. پیست اسکی سپیدان به هنگام بارش برف سنگین یعنی از نیمه‌های پاییز تا اوایل بهار برای ورزش‌های زمستانی بسیار مناسب است. همین ویژگی منحصر به فرد آب و هوایی باعث شده تا این پست به صورت چهار فصل دایر باشد. این پیست تله کابین و تله اسکی نیز دارد. ارتفاع این پیست از سطح دریا به ۲۸۵۰ متر می‌رسد. البته میتوان با استفاده از تله کابین و تله اسکی به قله پیست که دارای ارتفاعی حدود ۳۴۰۰ متر از سطح دریا است نیز صعود کرد.
خور
پیست اسکی خور با بلندای ۲۸۰۰ تا ۳۰۰۰ متر از سطح دریا در استان البرز و در نزدیکی سد امیرکبیر (سد کرج)، در کنار روستای تاریخی خور جای دارد. برای رسیدن به این پیست اسکی در ۲۳ کیلومتری جاده کرج-چالوس، پیش از ورودی تاسیسات سد امیرکبیر باید مسیر را از راه فرعی به سمت خور پی گرفت و از روستاهای ارنگه و روستای جی گذر کرد. ساخت این پیست به پیش از سال ۱۳۵۷ باز میگردد و پس از دوران جنگ ایران و عراق مجددا راه‌اندازی گردید. این پیست دارای دو مسیر ۱۸۵۰ متری و ۳۵۰ متری است و گنجایش روزانه ۱۳۰۰ اسکی‌باز را دارد.
خوشاکو
این پیست در ۳۴ کیلومتری غرب ارومیه واقع شده و هر سال با آغاز فصل سرما و انباشت برف، پذیرای اسکی بازانی از کشورهای خارجی و استان‌های مختلف کشور و علاقه‌مند به ورزش‌های زمستانی است. پیست اسکی خوشاکو، در منطقه راژان واقع شده که با داشتن کوه‌هایی با شیب مناسب و جلوه‌های زیبای بصری از طبیعت، همه ساله در فصل زمستان پذیرای علاقه‌مندان به اسکی و ورزش‌های زمستانی در این استان است.
پیام و سهند
استان آذربایجان شرقی با توجه به سردسیر بودن و شرایط جغرافیایی اش، دو پیست خوب و مهم دارد. یکی پیست اسکی «پیام» که در ارتفاعات مرند و در فاصله ۶۰ کیلومتری از تبریز واقع شده. منطقه‌ای که در تابستان هم تفرجگاه مناسبی برای خانواده هاست و در کل منطقه مهمی برای تفریح مردم تبریز و کل آذربایجان است.پیست دیگر هم پیست اسکی «سهند» است که در ۳۹ کیلومتری جنوب شرقی شهر تبریز واقع شده و حدود ۴۰ دقیقه از این شهر فاصله دارد. اسکی بازان می‌توانند در شش ماه از سال از برف‌های این پیست برای اسکی استفاده کنند. عمق برف‌های پودری این پیست گاهی تا چهار متر می‌رسد، با این حال، این پیست بهمن گیر نیست و فضای مناسبی برای انجام هرگونه ورزش زمستانی را دارد.
شازند
پیست اسکی شازند تنها پیست اسکی استان مرکزی است که در شهرستان شازند و در جاده شازند – هندو قرار گرفته است. فاصله این پیست از شهر شازند ۲۵ کیلومتر و تا شهر اراک ۴۵ کیلومتر است. این پیست در ارتفاعات پلنگ در و در نزدیکی روستای پاکل قرار دارد. این منطقه به دلیل وجود ارتفاع مناسب دارای زمستان زود هنگام و بارش سنگین برف است. ارتفاع پیست در حدود ۱۲۰۰ متر و طول آن ۵ کیلومتر است. از جمله امکانات موجود در پیست اسکی میتوان به سه دستگاه تله سیژ، هتل اقامتی، رستوران، تجهیزات برف‌روبی و ساختمان اداری اشاره کرد
پیست‌های غیر استاندارد
این نام‌ها همه پیست‌هایی است که در سایت فدراسیون اسکی آورده شده و مورد تایید این فدراسیون است. چند پیست دیگر در استان‌های دیگر هم وجود دارد که البته امکانات قابل توجهی وجود ندارد و به معنای واقعی کلمه استاندارد نیست. البته با توجه به موارد و دستور العمل‌های موجود، بسیاری از همین پیست‌های فعال هم کم و کسری‌های زیادی دارند که باید برای در اصلاح استاندارد شدن، آنها را رفع و رجوع کنند .
اسکی یکی از محبوب ترین ورزش ها در کشورهایی است که دارای آب و هوای سـرد می بـاشنـد در مـقایسه با دو و شنا که جزء ورزش های مناسب برای سیستم قلبی عروقی بدن محسوب می شوند, شکی وجود ندارد که تعداد زیادی از افراد ترجیح می دهند اسکی کنند تا هم تناسب اندامشان را حفظ کنند و هم خود را گرم نگه دارند.
اسکی به عنوان یک ورزش، برای نخستین بار در نروژ شروع شد. در حقیقت، شهر «مورگدال» در این کشوربه عنوان «مهد ورزش اسکی» شهرت دارد، زیرا این منطقه برای زمان های طولانی منطقه بسیار برف گیری بوده است. در زمستان موقعی که اهالی بومی، برای شکار یا مسافرت به کوه ها می روند یا برای خرید یا دید و بازدید به دهکده یا بازار می روند، مجبورند که برای راه رفتن از چوپ اسکی استفاده کنند.
سه نوع ورزشی که در بالا به آنها اشاره کردیم، می‌توانند عـملکرد بـدن را در حد مطـلوب نـگه دارند و کـارشـناسـان معتقدند که تفاوت زیادی میان این ورزش و سایر ورزش‌های هوازی (ایروبیک) وجود دارد. در هنگام انجام این ورزش افراد نیاز به صرف انرژی زیادی داشته و می‌بایست اکسیژن بالایی مصرف کنند تا بتوانند به حرکت کردن ادامه دهند.
یکی دیگر از ورزش های هوازی که میتواند عملکرد بدن شما ر ا در حد مطلوب نگه دارد کوهنوردی است .
فواید اسکی :
یکی از مزایای شایان ذکر این ورزش بهبود و ارتقای سیستم قلبی-عروقی بدن است. همچنین انجام این ورزش میزان هوشیاری فرد را نیز افزایش می‌بخشد و ورزشکار قادر میشود تا عکس العمل سریعی را نسبت به هر محرک خارجی از خود نشان دهد. از این گذشته فرد قادر میشود تا به راحتی و بدون احساس هیچگونه استرسی به فعالیت‌های روزانه خود بپردازد.
ورزش‌های هوازی نظیر اسکی، گردش خون را تنظیم کرده و سبب میشود که کلیه بافت‌های بدن در بهترین حالت خود قرار بگیرند. این امر سبب میشود که فرد به ندرت دچار بیماری هایی نظیر فشار خون و یا سکته قلبی شود.
یکی دیگر از فواید اسکی افزایش HDL و یا همان کلسترول خوب خون است. این امر به بدن کمک میکند تا کلسترول بد و یا LDL را حذف کند، چرا که فردی که اسکی میکند چربی بسیار زیادی را سوزانده و وزنش کاهش پیدا میکند.
در ابتدا نوآموز باید با وسایل اسکی آشنا شود و به اسکیها، چوبدستها و کفشهای اسکی عادت کند. در ضمن باید با سُرخوردن، لبه دادن، چرخیدن ، وزن دار کردن و سبک کردن اسکیها نیز آشنا شوند و در عین حال با دمای محیطی که قرار است در آنجا اسکی کند وفق پیدا کند.
تجهيزات پوشاک اسکي :
کاپشن اسکي يکي از مهمترين تجهيزات اسکي آن هم در فضاي سرد و برخي محيط است که دماي بدن را در حالت مطلوبي قرار مي دهد و ديگر نيازي به پوشيدن لباس فراوان براي گرم کردن نيست. کاپشن هاي اسکي اغلب براي اينکه در محيط سفيد رنگ برفي به خوبي ديده شوند بهتر است با رنگ هايي به غير از سفيد انتخاب شود.
شلوار اسکي نيز که اغلب به صورت ست با کاپشن خريداري مي شود، در رشته هاي مختلف اسکي (آلپاين، اسنوبرد، صحرانوردي) انواع متفاوتي دارد.
دستکش اسکی برای حفاظت از دست ها ، در ورزش اسکي از حساس ترين بخش هاي بدن هستند که اغلب بيشتر در معرض خطر يخ زدن و سرما قرار مي گيرند.
جوراب هاي اسکي از جمله تجهيزات اختصاصي ورزش اسکي است که از نظر پزشکي نيز براي جريان سريع و مطلوب خون در پا بکار مي روند و پاها را از نظر يخ زدگي ايمن مي دارند.
عينک اسکي وسيله اي براي محافظت از چشم در فضاي پرانعکاس پوشيده از برف در مقايسه با اشعه هاي مضر و خطرناک خورشيد است.
نکات کلیدی در مورد خرید و استفاده از عینک اسکی
عینک اسکی یکی از اجزای بسیار مهم در اسکی است، آنها برای محافظت اساسی از چشمهای شما طراحی شده اند که عدم این محافظت میتواند بسیار چالش برانگیز و دردناک باشد ،باید به این نکته توجه کرد که عینک اسکی فقط یک وسیله جانبی و اضافه روی سر برای زیبایی نیست .
چرا باید از عینک مخصوص اسکی استفاده کرد :
در کوه ها آب و هوا می تواند بسیار متغیر و بی رحم باشد. وقتی که خورشید طلوع میکند اشعه به علت ارتفاع تقویت می شود، بطوریکه هرچه ارتفاع بیشتر است اشعه ماورا بنفش (UV) قویتر است . بنابراین اگر در ارتفاعات خیلی بالاتر اسکی میکنید، به عنوان مثال یخچالهای طبیعی، بدانید که حفاظت موثر چشمها امری حیاتی است چون نور خورشید از برف نیز انعکاس پیدا میکند و اشعه را تشدید می کند.
اگر آسمان ابری باشد و یا درحال بارش برف و باران:
چشمها برای اینکه بتوانند به امنیت شما در ارتفاع کمک کنند خود به کمک احتیاج دارند. در آب و هوای ابری، بارش باران یا بارش برف ، بعید به نظر می رسد که بتوانید به حد کافی از چشمها کمک بگیرید و همه چیز را مشاهده کنید، به این معنی که چشمان شما برای کمک به حفظ امنیت شما در کوه ، خود به کمک احتیاج دارند. عینکهای معمولی از ورود برف جلوگیری نمی کند و باعث می شود که درشناسایی محیط هنگام حرکت در کوه خلل ایجاد شود. اکثر عینک های آفتابی نیز در بهترین حالت برای بهترین استفاده در شرایط آفتابی و پر نور طراحی شده اند.یک انتخاب خوب و با دقت در عینک اسکی کمک به محافظت چشمهای شما در مقابل ورود برف به چشم و وضوح دید در طوفان و جلوگیری از آسیبهای شدید آفتاب میکند .
انواع اشعه های مضر
همه عینک های اسکی بدون توجه به برندشان محافظت کامل در مقابل اشعه UVA و UVB آفتاب را ارائه میدهند . UVA انرژی نور کمتری دارد اما عمیق تر از UVB نفوذ می کند. UVB قوی تر است و اشعه ای است که بیشترین صدمه را به چشم وارد می کند.اشعه UVC به وسیله لایه ازن و اتمسفر زمین به طور کامل جذب می شود.
با وجود اینکه اشعه UV در شرایط ابری کاهش می یابد ولی به طور کامل مسدود نمی شود. یکی از چیزهایی که باید خیلی مراقب باشید شرایطی است که به عنوان «کوری برف» (فوتوکراتیت) نامیده می شود. این وضعیت دردناکی است که از طریق قرار گرفتن در معرض اشعه های مضری که اغلب از بازتاب برف ساطع میشود پدید می آید و به طور عمده یک نوع آفتاب سوختگی شدید چشم است. مانند آفتاب سوختگی پوست اغلب آنرا زمانی متوجه می شوید که خیلی دیر شده و با علائمی مانند چشمان دردناک و افزایش اشک خود را نشان میدهد. خطرابتلای به این وضعیت در ارتفاعات بالاتر با افزایش شدت UV به شدت وجود دارد.
شکل و سایز عینک اسکی:
در انتخاب عینک اسکی اشکال و طرح های مختلف و زیبایی وجود دارد که متناسب با طیف وسیعی از چهره ها طراحی شده است . یک عینک اسکی مناسب برای ایجاد میدان دید وسیعتر در روبرو و طرفین چشم و با قابلیت غیر قابل نفوذ بودن طراحی شده است. شمار زیادی از اسکی بازان از هلمت استفاده میکنند که آنها باید هنگام خرید عینک به هلمت خود هم توجه داشته باشند. اگر در حال حاضر هلمت دارید هنگام خرید عینک اسکی از فیت شدن عینک روی آن مطمعن شوید و یا اگر هر دو را با هم میخرید به فیت شدن آنها با هم روی سر و صورت و بینی توجه کنید. نباید بالای عینک با جایی که با هلمت فیت میشود خیلی فاصله داشته باشد. اگرفاصله بیش از حد باشد سرما در آن نفوذ کرده و برای شخص ایجاد آزار میکند . گاها حتی باعث به وجود آمدن یک نوار سوختگی زشت روی صورت و پیشانی میشود.
عینکهای طراحی شده مخصوص خانمها :
معمولا حجم کمتری دور نوک بینی دارند تا از زیادی فضا برای ورود برف و باد کم کنند.فریم آنها نیز کوچک تر از سایز استاندارد بزرگ سالان طراحی میشود. عینکهای کودکان: معمولا کوچکتر و با صورت فیت تر هستند . آنها معمولا طوری طراحی شده اند که هم ارزانتر و هم محکمتر باشند.
عینکهای با قطر بزرگ :
یک قطری به عنوان فضای دور چشمی برای کسانی که ازعینک طبی استفاده میکنند درمقابل چشمها در نظر گرفته میشود تا اجازه ندهد عینک طبی به چشم خیلی فشار آورد. روی طرفین آنها معمولا یک برشی وجود دارد تا دسته های عینک طبی زیر فوم قرار بگیرد و همچنین فضای تهویه باشد تا بخار درون عینک خارج شود و شیشه عینک بخار نکند. عینکهای سایز بزرگ معمولا بدون فریم هستند و بین اسکی بازان محبوبیت بیشتری دارند آنها نمای جانبی خاصی دارند که توانایی بهتر دیدن در شیب و بوس را به اسکی باز میدهد که هم برای بانوان و هم آقایان طراحی شده است.
انجمن ملی اسکی جهان به افراد پیشنهاد میکند که: پیش از رفتن به اسکی در کلاس‌های یوگا نام نویسی کنید. یوگا بر روی تمام نقاط بدن کار میکند، عضلات را تقویت میکند، و رعایت تعادل را در شما افزایش میدهد. شما که دلتان نمی خواهد پس از اولین روزی که اسکی کردید، تمام بدنتان سفت شود و نتوانید آنرا تکان دهید.
۲- اتومبیل
مطمئن شوید که وسیله نقلیه مورد نظر به لاستیک‌های مخصوص حرکت در برف مجهز باشد. به هیچ وجه از زنجیر چرخ استفاده نکنید، هیچ چیز وحشتناک تری از زنجیر چرخ وجود ندارد.
۳- عادت کردن به آب و هوا
روز اول بیش از اندازه اسکی نکنید. بدن شما خشک است و احتمال بروز جراحت در شما افزایش پیدا خواهد کرد. به جای آن میتوانید قدم بزنید و یا قدری بدوید. این کار به شما کمک میکند تا خودتان را با شرایط جوی و آب و هوای سرد وفق دهید.
۴- پیست اسکی را بررسی کنید
برخی از پیست‌های اسکی در ابتدای روز توری برگزار میکنند و کل منظقه را به ورزشکاران نشان میدهند. میتوانید با یکی از تورها به مشاهده فضای اطراف بپردازید. این کار به شما اجازه میدهد مناطقی را انتخاب کنید که از آن بیشترین لذت را ببرید. همچنین در این تورها میتوانید با افراد زیادی نیز آشنا شوید.
۵– رعایت مسائل ایمنی
تا آخرین زمان در پیست باقی نمانید. شرایط با گذشت زمان تغییر پیدا میکنند. بعد از ظهر هوا به تدریج تاریک میشود، درجه حرارت پایین می‌آید و همه افراد خسته میشوند. آمار و ارقام حاکی از این مطلب هستند که درصد عظیمی از حوادث غیر مترقبه در چنین زمان هایی به وقوع پیوسته اند.
