اولین قدم برای کمپینگ زمستانی موفق، شناخت شرایط محیط است. این شناخت شامل بررسی شرایط آب و هوا و برف و بهمن محیط کمپینگ است. حتما شرایط بهمن را چک کنید (میتونید اطلاعات هواشناسی قله ها را از هواکوه جویا شوید). اگر شرایط آب و هوا و بهمن بسیار نامساعد بود کمپینگ را به تعویق بیندازید.

 

تجهیزات مورد نیاز برای کمپینگ زمستانی

 

چادر زمستانی | چادری که کاملا عایق بندی بوده  و در برابر آب و باد نفوذ پذبر نباشد.

کیسه خواب | کیسه خواب پر یا مصنوعی که درجه حرارت مآن مناسب بادمای محیط باشد.

زیرانداز | در کمپینگ و علی الخصوص کمپینگ زمستانی زیرانداز باید عایق باشد تا از انتقال سرما و رطوبت جلوگیری نماید.

لباس گرم | لباس‌هایی که چند لایه هستند، دستکش، جوراب گرم ، کلاه و لباس زیری که عایق باشد.

کفش مناسب | داشتن کفش زمستانی مناسب که ضد آب باشد برای گرم نگه داشتن پاها و جلوگیری از سرما بسیار با اهمیت است.

تجهیزات پخت و پز | داشتن ظروف سبک و مناسب برای پخت و پز و هم چنین داشتن ظروفی  که عایق بوده و گرمای مواد غدایی را حفظ نماید از ضروریات است.علاوه بر ظروف در کمپینگ زمستانی به اجاق گاز کوهنوردی و سوخت نیز نیاز هست.زیرا در زمستان روشن کردن آتش با دشواری همراه است.

آب آشامیدنی

تبر یخ

بیل برفی | با استفاده از بیل برفی می توان برف را کند و دور چادر دیواره ای برفی ساخت.

طناب و میخ چادر | برای اینکه بتوان چادر را به زمین محکم نمود به میخ چادر و طناب نیاز هست.

جعبه کمک‌های اولیه | در کمپینگ داشتن جعبه کمک های اولیه که حاوی داروهای ضروری، مواد ضدعفونی کننده و مواد لازم برای پانسمان زخم و پتوی نجات باشد؛ بسیار مهم و حیاتی است.

ابزار تولید روشنایی | ابزاری مانند چراغ قوه، هدلایت و باتری اضافه

غذاهای خشک و کنسرو

 

| برای آشنایی با قله توچال و مسیرهای صعودش، مقاله «قله توچال» می‌تونه براتون مفید باشه. |

 

 

مراحل ساخت کمپ در برف

گام اول |  قبل از اینکه چادر بزنیم باید محل کمپ زدن را از برف تمیز کنیم.

گام دوم | پس از تمیز کردن زمین، چادر را بر اساس دستورالعمل های سازنده برپا نموده و مطمئن می شویم که تمام زیپ ها و درزهای چادر بسته باشد.

گام سوم | اطراف چادر دیواره ای برفی می سازیم که در برابر باد و برف از ما محافظت نماید.

گام چهارم | برای گرما و پخت و، پز، ضمن رعایت اصول ایمنی، با استفاده از چوب های خشکی که رطوبت نداشته باشند، آتش کوچکی روشن می نماییم.

گام پنجم | سعی می کنیم تمام درزها و شکاف های چادر ها را با استفاده از لباس و یا پارچه عایق نماییم.

گام ششم | برای فراهم کردن آب آشامیدنی برف تمیز و سفید را در ظروف مناسب آب نموده و می‌جوشانیم.

 

 

 | اگر می‌خواهید بیشتر در مورد قله سبلان بدونید و با مسیرهای صعودش آشنا بشید، مقاله «سبلان» اطلاعات خوبی رو ارائه می‌ده. |

 

در مجله بریم کوه بخوانید : راهکارهایی برای کمپ زدن | اصول برقراری کمپ در کوهستان | لیست لوازم کوهنوردی و کمپینگ

کمپینگ زمستانی | چادر کوهنوردی زمستانه

 

  قله کلکچال یکی از قله‌های رشته‌کوه البرز در شمال تهران است که کوهنوردی در دامنه‌ آن یکی از جاذبه‌های مهم گردشگری طبیعی پایتخت به حساب می‌آید. برای طی کردن این مسیر  یکی از رایج‌ترین راه‌های حرکت از پارک جمشیدیه به سمت کلک چال است.

پارک جمشیدیه در خیابان شهید باهنر ( نیاوران) خیابان فیضیه، خیابان امیدوار، قرار گرفته‌است. مسیر کوهنوردی کلکچال، از داخل پارک جمشیدیه و همچنین از کوچه‌‌ای پیش از ورودی اصلی این پارک که با تابلویی مسیر کلک چال را مشخص کرده، آغاز می‌شود.

تصاویر قله کلکچال

حتی اگر فکر می کنید در مکانی زندگی می کنید که خطر وقوع سیلاب در آن پایین می باشد، به یاد داشته باشید هرجایی که در آن بارندگی باشد، امکان وقوع سیل وجود دارد! اگر هیچ گاه در گذشته با سیل مواجه نشده اید، این بدین معنی نیست که در آینده نیز آن را تجربه نخواهید کرد. خطر وقوع سیل فقط مربوط به آمار گذشته ی آن شهر نمی باشد. جاری شدن سیلاب به عوامل زیادی مثل بارندگی ، توپوگرافی منطقه ( میزان پوشش های طبیعی و مصنوعی )، اقدامات و عوامل پیشگیرانه ( سد سازی )، طغیان رودخانه ها ،آمار جزر و مد و موج ها و تغییر ساختار آن ها به علت ساخت ساز و گسترش فضای مصنوعی در آن مکان بستگی دارد.

قبل از وقوع سیل:

قبل از وقوع سیل با چند اقدام پیشگیرانه می توانید از صدمات جانی و مالی آن جلوگیری کنید . در لیست پایین به چند نکته ی مهم اشاره شده است:

• یک کیف کمک های اولیه تهیه کنید و اگر هواشناسی نسبت به وقوع سیل در مکان شما هشدار داده است، سریعا یک برنامه ی کامل را با خانواده خود، طرح ریزی کنید .
• در مسیر مسیل ها و رودخانه ها، ساختمان سازی نکنید . مگر اینکه آن را در ارتقاعات بلند بنا کنید و از میزان مقاومت آن در برابر سیلاب ها، اطمینان حاصل کرده باشید.
• اگر در منطقه ای زندگی می کنید که خطر وقوع سیلاب در آن بالا می باشد ، حتما اجاق گاز، آبگرمکن و وسایل الکتریکی خود را در قسمت بالاتر از سطح زمین قرار دهید .
• از شیر های اطمینان و یک طرفه در ساختمان خود استفاده کنید تا از بازگشت دوباره ی آب به فاضلاب خانه ی شما، جلوگیری کنند .
• اگر امکان دارد، موانع و دیوارهایی بسازید تا از ورود آب به ساختمان جلوگیری کنند. سعی کنید سطح دیوار و زیرزمین ها را با مواد ضد آب عایق کنید .

در هنگام وقوع سیل:

اگر در منطقه ی شما سیلی جاری شد، نکات زیر را به خاطر بسپارید :

• به رادیو و تلویزیون برای اطلاعات بیشتر و هواشناسی روزهای آینده گوش فرا دهید .
• توجه داشته باشید که سیل می تواند بسیار برق آسا و سریع باشد. اگر فکر می کنید هر لحظه ممکن است در منطقه شما سیلی جاری شود، سریعا خود و خانوادتان را به بالاترین نقطه ای که می توانید، برسانید . در این حالت نیاز نیست منتظر دستورالعملی برای تغییرمکان باشید .
• اگر در مکان شما، نهرهای آب، کانال های آب زهکشی شده، رودخانه هایی در دره های عمیق و مواردی که مشکوک به جاری شدن سیلاب هستند، وجود دارند، آن ها را دقیقا شناسایی کنید . توجه داشته باشید که که سیلاب در این مناطق می تواند بسیار برق آسا و بدون هیچ اخطار و نشانه ای مثل بارنگی و یا ابرهای مشکوک، باشد.

اگر مجبور شدید از خانه خود خارج شوید:

• قبل از خروج، خانه خود را ایمن کنید. اگر وقت کافی دارید، چند صندلی برای فضای باز بیاورید. در صورت امکان، وسایل و اسباب خانه ی خود را به طبقه ای بالاتر انتقال دهید .
• دریچه ی اصلی آب و شیر فلکه گاز را ببندید. وسایل برقی را از برق بکشید. به هیچ وجه به وسایل الکتریکی که خیس هستند و در یا مسیر سیلاب قرار گرفته بوند ، دست نزنید.

بیشتر بخوانید: چگونه در هنگام وقوع سیل، جان خود را نجات دهیم؟

بعد از وقوع سیل:

سیل به خانه ی شما رسیده است. هرچند شاید حجم آب در بعضی از نقاط خانه فروکش کرده باشد، اما هنوز هم خطر در کمین شماست! در پایین به چند نکته ی کلیدی بعد از وقوع سیل اشاره می کنیم :

• به هیچ وجه در آب حرکت نکنید.
• از نقاطی که به سبب سیل آسیب دیده اند، دوری کنید مگر اینکه به دستور پلیس، آتش نشان ها و دیگر نهاد های مربوط قصد کمک کردن داشته باشید.
• نیروهای امداد در مکان های سیل زده، مشغول کمک به مردم هستند . اگر می خواهید به آن ها کمک کنید جاده ها را خلوت کنید و از سر راه آن ها کنار بروید.
• احتیاط کنید. ممکن است با بارش ناگهانی باران، دوباره سیل جاری شود. به اخطار های هواشناسی و اطلاعات آن ها گوش دهید. اگر در هنگام وقوع سیل در حال رانندگی بودید و ماشین شما از حرکت افتاد، سریعا یکی از پنجره های ماشین را باز کنید و خودتان را به بالای سقف ماشین برسانید. ازآنجا نیز دنبال جسمی بلند و مستحکم مثل تنه های درخت، تیر های برق و …باشید تا دستتان را به دور آن حلقه کنید.
• فقط زمانی به خانه ی خود بازگردید که مسئولین به شما اطمینان داده باشند که دیگر خطری وجود ندارد.
• ممکن است جاده ها به خاطر آسیب دیدگی و حجم زیاد آب هنوز هم بسته باشند. به تابلو های ورود ممنوع دقت کنید . اگر به یکی از آن ها برخوردید و یا جاده هنوز هم پر از آب بود، از مسیری دیگر رانندگی کنید.

اگر مجبور هستید در مکان های سیل زده قدم بزنید:

• سعی کنید پاهایتان را محکم روی زمین نگه دارید . 15 سانتی متر آب می تواند تعادل شما را بهم بزند. توجه داشته باشید که ورود به این آب ها بسیار خطرناک می باشد. زیرا ممکن است بر اثر سقوط تیرهای برق و یا …، آب به رسانای برق تبدیل شده باشد و خطر برق گرفتگی شما را تهدید کند.
• سیلاب ها می توانند شکل محیط را به سرعت دگرگون سازند . آن ها معمولا باعث ساییده شدن سطح جاده و پیاده رو ها می شوند. جریان های خروشان آب می توانند حیوانات، بطری های شکسته در سطل های زباله و دیگر اشیای خطرناک را با خود حمل کنند . همچنین سطح آن ها بسیار لیز و لغزان می باشند . سعی کنید از قدم زدن و یا رانندگی از روی آن ها جلوگیری کنید.
• نسبت به مناطقی که آب در آن جا فروکش کرده است، احتیاط کنید. جاده ها ممکن است از سیلاب ها آسیب جدی دیده باشند و با تجمع ماشین ها، تخریب شوند .
• از ساختمان هایی که توسط آب محاصره شده اند، دوری کنید.
• در ورود به ساختمان های سیل زده، احتیاط کنید. شاید توسط سیلاب آسیب جدی دیده باشند و هرلحظه امکان تخریب آنها وجود داشته باشد.

سعی کنید از لحاظ فیزیکی و روحی، خودتان را تقویت کنید:

وقوع سیل می تواند باعث آسیب دیدگی های جسمانی و استرس های روانی شود. سعی کنید همانطور که به فکر تمیز کردن و تعمیر خانه خود می باشد، به خوبی از خود و خانوادتان مراقبت کنید :

• به هیچ عنوان از آب های سیلاب استفاده نکنید و به آن دست نزنید. این آب ها ممکن است توسط نشت نفت، گازولین و یا فاضلاب های شهری آلوده باشند.
• در ابتدای کار، به فکر تعمیر فاضلاب ساختمان، لوله های تصفیه و چاه ساختمان باشید. لوله های آسیب دیده فاضلاب، جدی ترین تهدید برای سلامتی شما بعد از سیل محسوب می شوند.
• به اخبار و توصیه نهادهای محلی گوش کنید. اگر لوله های فاضلاب آسیب ندیده بود، می توانید از آب ساختمان خود استفاده کنید.
• تمام وسایلی که در مسیر سیلاب بودند را تمیز و ضدعفونی کنید. گل و لای هایی که از سیلاب به جا می مانند می توانند حاوی مواد فاضلاب و شیمیایی باشند.
• سعی کنید کمی استراحت کنید و چیزی بخورید .
• یک برنامه ی کاربردی با خانواده خود تنظیم کنید. لیستی تهیه کنید و کارها را بر اساس مهم بودن رتبه بندی کنید .
• نگرانی های خود را با دیگران در میان بگذارید و با دیگر مردم صحبت کنید. از صلیب سرخ بخواهید تا علاوه بر کمک رسانی، با وجودشان، موجب دلگرمی و امید در خانوادتان شوند .

پاکسازی و تعمیر خانه های سیل زده:

• حتی اگر برق در منطقه ی شما قطع می باشد، آن را از فیوز اصلی قطع کنید. در این حالت هروقت اطمینان حاصل کردید که خانه شما به اندازه ی کافی خشک است، می توانید آن را وصل کنید.
• با احتیاط وارد خانه شوید.
• سعی کنید اسباب و اثاثیه خود را با دقت جابجا کنید و پس از خشک کردن، آن ها را ضدعفونی کنید.
• با شرکت بیمه ی خود تماس بگیرید و درخواست خسارت کنید.
• با دقت محل هایی که ممکن است نشت گاز وجود داشته باشد را بررسی کنید و در صورت مشاهده نشتی، سریعا به تعمیر آن ها بپردازید.
• سطح زمین منزلتان را به خوبی بشورید، زیرا ممکن است بر اثر گل و لای و مواد فاضلابی، آلوده شده باشد.
• سازمان صلیب سرخ، کیت های پاکسازی را در اختیار خانواده های سیل زده قرار می دهد: مواردی مثل : جارو ، طی، سطل ، مواد شوینده و… را از آنها بگیرید و پاکسازی را شروع کنید.
• به رادیو گوش دهید و اگر خبری مبنی بر ارسال کمک های غذایی و یا امدادی بود، آن ها را پیگیری کنید.
• اگر کارگری برای پاکسازی ویا تعمیر خانه استخدام می کنید، سوابق او را به دقت چک کنید و مطمئن شوید که از عهده ی کار بر خواهد آمد . نسبت به افرادی که به مناطق سیل زده می آیند و به شما پیشنهاد پاکسازی و تعمیر خانه می دهند، احتیاط کنید . در این شرایط نیز بعضی افراد به دنبال منافع شخصی خود هستند !

منبع : Patterson

احتمالا خودتان از اهمیت شناخت آب و هوا و کسب اطلاعات جوی مقصدتان ، فارغ از هر فصلی ، مطلع هستید. همین کار باعث می شود تا پوشش مناسبی را در کوله پشتی خود داشته باشید ، تجهیزات موردنیازتان را با خود حمل کنید و از همه مهتر ، تجربه ای بسیار بهتر از کوهنوردی خواهید داشت. وضعیت آب و هوای قله های ایران را از هواکوه پیگیری نمایید.

اگرچه زمانی که به کوهنوردی می پردازید ، دامنه ی متفاوت ارتفاعات و دما در طول روز ، می تواند حسابی شما را غافلگیر کند و سبب تغییر ناگهانی آب و هوا شود. این آب و هوای ناگهانی، از یک نسیم خنک تا یک بارندگی شدید 10 دقیقه ای متفاوت است ! اما در همین آب و هوای ناگهانی نیز ، قبل از بارش ، اخطارهای در آسمان پدیدار می شود که اگر بتوانید آسمان و ابرها را به شکل درستی مطالعه کنید ، خیالتان از بارش برف و باران راحت است و خیلی آسوده تر به کوهنوردی می پردازید .

شــــکل ابرها :

برای شناسی چند شکل متفاوت از ابرهای بارش زا ، نیازی به سال ها تجربه ی کوهنوردی ندارید ! شکل گیری این ابرها، نتیجه مستقیم تغییرات جوی است و به خوبی از آب و هوایی که در انتظارتان است خبر می دهند .

ابرهای عدسی شکـــل ( Lenticular cloud ) :

| راهنمای صعود به قله توچال |

این صحنه را فرض کنید : شما در حال کوهنوردی در دامنه ها هستید و آسمانی آبی، شما را از هر دو طرف محاصره کرده است . سرتان را بالا می آورید و به نوک قله ای که در دوردست ها واقع شده است، نگاه می کنید . یک ابر بیضی شکل را مشاهده می کنید که درست بالای قله ی کوه ، ساکن شده است . بعضی ها می گویند این شکل ابری ( که به ابرهای عدسی مشهور هستند ) ، درست شبیه سفینه های UFO هستند ! در حقیقت ساختار آن ها به صورت چند ابرعدسی لایه ای است که روی هم جمع شده اند و شکلی مواج درست کرده اند . این ابرها به شما می گویند که در فاصله های نزدیکتر باد بسیار شدیدتر خواهد شد و رطوبت هوا نیز بالاتر می رود !

اگر قصد صعود به قله ای دارید که این گونه ابرها، بالای آن حضور دارند ، می توانید تقریبا مطمئن باشید که شرایط جوی از 6 تا 18 ساعت ، بسیار شدید تر خواهید شد . این زمان کافی را به شما می دهد تا پوشش های پشمی خود ، بارانی های مردانه و زنانه خود و هرگونه تجهیزات موردنیاز در آب و هوای طوفانی و بارانی را به تن کنید تا مسیر خود را به سلامت طی کنید .

ابرهای کومولونیمبوس ( Cumulonimbus cloud ) :

یکی از شناخته شده ترین و روشن ترین نشانه های رعد و برق ، وجود ابرهای کومه‌ای‌بارا است. هواشناسان این ابرها را با نام علمی ” کومولونیمبوس ” می شناسند . سطح فوقانی این ابرها مسطح است و دارای شکوفه ها هستند که به صورت عمودی افزایش پیدا کرده اند . سطح بالایی آن نیز ، شکلی شبینه سندان دارد .این ابرها به نام ابرهای رعدوبرق نیز معروف‌اند و بارندگی آنها به‌ صورت رگباری است . طوفان هایی همراه با رعد و برق ، یکی از روشن ترین پیامد های وجود آن در آسمان، می باشد .

اگر مشغول کوهنوردی هستید و اینگونه ابری را در آسمان مشاهده کردید ، شاید بد نباشد برای پناه گرفتن از بارش باران ، به داخل ماشین یا کمپ خود بازگردید . این ابرها معمولا باعث بارندگی های شدید و رعد و برق های خطرناک می شوند . هم چنین احتمال وقوع پدیده هایی مانند تورنادو نیز وجود دارد!

رعد و برق :

اگر در فاصله های دورتر رعد و برق را مشاهده کردید ، می توانید فاصله ی تخمینی برخورد را با شمارش ثانیه ای بین صاعقه و صدا، اندازه گیری کنید . هر 5 ثانیه تفاوت میان رعد و برق معادل یک مایل ( 1.6 کیلومتر ) است ، پس اگر از دیدن اولین شاخه ی صاعقه تا شنیدن صدای غرش آسمان ، 10 ثانیه صبر کردید ، رعد و برق در فاصله ی دو مایلی ( 3.21 کیلومتر ) شما اتفاق افتاده است . اگر در حال کوه نوردی هستید و رعد و برقی مشاهده کردید ، سریعا از قله و برآمدگی کوه فاصله بگیرید و جایی پناه بگیرید .

به آسمان نگاه کنـــــید :

علاوه بر شکل ابرها ( که در بالا به آن ها اشاره شد ) شما می توانید با در نظر گرفتن حالت کلی آسمان نیز ، آب و هوایی که در انتظارتان است را پیش بینی کنید. اگر ابرها به صورت پر مانند و دور از هم در بالای آسمان تشکیل شده باشند ، می توانند نشانگر این باشد که جبهه ای از هوای سرد با فشار کم در انتظار شماست. اگر رطوبتی در هوا مشاهده می کنید که غالبا به شکل یک حلقه به دور خورشید و یا ماه پدیدار می شود ، می تواند بیانگر این باشد که بارش باران در راه است .

اگر تمام این موارد، همراه با مشاهده ی ابرهای کم ارتفاع و حجیم در 48 ساعت بود، می توانید تقریبا مطمئن باشید که بارش در نیمه ی بعدی روز شروع خواهد شد . پس بهترین فرصت است که چادر های کوهنوردی خود را بر پا کنید !

فشــــار هوا :

قطعا شما نیز اصطلاح ” فشار هوا ” را از هواشناسان در تلویزیون خود شنیده اید . معنی آن ، شاید بسیار آسان تر از چیزی باشد که فکر می کنید .حتی اگر فکر می کنید شاهد تغییرات جوی در ارتفاعات نیستید حتما یک ارتفاع سنج با خود داشته باشید .

این دستگاه، تغییرات فشار هوا را اندازه گیری می کنند و زمانیکه موقعیت خود را در ارتفاعات عوض می کنید، ارتفاع دقیق شما را مشخص می کند . کاهش سریع در فشار هوا ، بیانگر تغییر اوضاع جوی است ، پس اگرعقربه های ارتفاع سنج شما به طور ناگهانی پایین آمد ، می توانید این نکته را در نظر بگیرید و برای اطلاعات بیشتر، بدنبال هرگونه تغییر در ابرها و آسمان باشید .

همیشه آماده باشید :

وقتی به دل طبیعت صعود می کنید و دانش کافی ای نیز از ابرها، آسمان ، طوفان ها و جبهه های سرد دارید ، اگر تجهیزات و پوشش مناسبی را بهمراه نداشته باشد ، این اطلاعات کاری بیشتر از یک ” اخطار ” برای شما انجام نمی دهند !

حتی اگر در تابستان به کوهنوردی می پردازید ، حداقل یک پوشش سبک پشمی ، ضدآب و قابل تنفس را در کوله پشتی خود به همراه داشته باشید . این موضوع وقتی که قصد صعود به ارتفاعات بلند دارید اهمیت دوچندانی پیدا میکند زیرا در بالای کوه، دما همیشه به شکل چشمگیری کاهش پیدا میکند و بسیار سردتر می شود . درست در همین مناطق است که تغییرات شدید جوی باعث وقوع طوفان و ریزش باران و برف می شود . شما می توانید نکات بیشتری را راجع به “ کوهنوردی در ارتفاعات ” و ” گرم ماندن در کوه پیمایی های زمستانی ” در سایت مطالعه فرمایید.

همیشه قبل از صعود خود ، مشاهده هواشناسی کوهستان، امری لازم و مفید خواهد بود اما دانستن برخی از نکات در آسمان و یادگیری شکل ساده ی ابرها ، مهارتی کارآمد در کوهنوردی شما می باشد .

منبع : EMS.COM