بهترین راهکار برای لذت بردن از کوهنوردی، این است که از قبل برنامه ریزی کرده باشید . در مسیر کوهنوردی ، باید انتخاب های درستی انجام دهید و فقط به خودتان متکی باشید . در پایین 22 مورد از کلیدی ترین نکات صعود را بیان کرده ایم .
– نکات صعود که شما را در مسیر درست نگه می‌دارد :
1- هیچ گاه به صورت انفرادی به کوهنوردی نپردازید . همیشه با یک گروه یا حداقل یک نفر از دوستانتان این کار را انجام دهید تا در صورت بروز حادثه به کمک شما بیایند.
2 – مسیر هایی که به مقصدتان ختم می شود را کامل بررسی کنید ، اگر این به معنی خرید نقشه ی بزرگ تر و یک قطب نما ( حتی جی پی اس ) می باشد ، حتما آن ها را تهیه کنید . در این مطلب لیست کامل تجهیزات کوهنوردی را ذکر کرده ایم .
3- در مسیر های صعود خود ، شاید برای پر کردن بطری آب خود به آب نیاز داشته باشید . حتما منابع آبی مسیر را قبل از صعود شناسایی کنید و روی نقشه، آن ها را مارک کنید .
4- همیشه قبل از صعود خود، به پیش بینی های هواشناسی گوش دهید و سعی کنید چند لایه لباس بیشتر به تن داشته باشید تا در صورت گرم بودن ، آن ها را در بیاورید. جهت مشاهده وضعیت هوای قله های ایران میتوانید از سایت هواکوه کمک بگیرید.
5- اگر سگ و یا حیوان خانگی با خود همراه دارید ، مطمئن شوید که به همراه داشتن آن ها در مسیر مجاز است . هرجای دنیا قوانین خاصی در مورد سگ ها وجود دارد.
نکات صعود که شمـــا را ایمـــن نگــه می دارد :
6 – امنیت شما در مسیر تنها به عهده ی خود شماست . دقیقا روی مسیر حرکت کنید و از میانبر و مسیر های فرعی خودداری کنید .
7- تواناهایی خود را بشناسید . بهتر است در اولین صعود خود ، محافظه کارانه عمل کنید . ارتفاع زیاد، بالا رفتن از آن و گرما می توانند کوهنوردی را به شدت دشوار کند.
8- همیشه وضعیت پزشکی و سلامت خود را قبل از صعود به ارتفاعات ، چک کنید . زانو و کمر درد ، بیماری های قلبی ، دیابت ها ، آسم و اغلب بیماری های دیگر در هنگام کوهنوردی و تغییرات شدید جوی تشدید می شوند .
9 -از عصاها و باتوم های کوهنوردی برای برداشتن فشار از روی زانوهایتان استفاده کنید . قبل از خرید حتما مقاله ” کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟ ” را مطالعه کنید .
10 – کوله پشتی خود را تا جایی که ممکن است سبک کنید . آب و غذا باید سنگین ترین موجودی درون کوله پشتی شما باشد .
11 – حتما یک کوله پشتی با کیفیت و ترجیحا ضد آب که مناسب آناتومی بدن شما باشد را خریداری کنید . برای اطلاعات بیشتر مقاله ” چگونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی را انتخاب کنیم ” را مطالعه فرمایید.
12 – بوت های کوهنوردی همیشه نسبت به کفش های ورزشی عملکرد بهتری در ارتفاعات دارند . اما قبل از استفاده از آن ها در صعود، سعی کنید چند روز به طور معمول آن ها را پا کنید تا مطمئن شوید پای شما را نمی زنند .
13 – عینک های آفتابی ، کرم های ضد آفتاب ، اسپری های حشره کش و یک کیف کمک های اولیه، همیشه انتخاب های هوشمندانه ای در صعود هستند .
نکات صعود که انــــرژی شما را ذخیـــــره می کند :
14 – سعی کنید مسیر خود را با سرعتی یکنواخت طی کنید تا بتوانید در طول راه با یکدیگر گفت و گو کنید . زمانی که احساس خستگی کردید حتما استراحت کنید .
15 – هر 1 ساعت یک بار حتی اگر فکر میکنید به استراحت نیاز ندارید، در مکانی توقف کنید .
16 – هیچ گاه با شکم خالی به کوهنوردی نپردازید . مطمئن باشید قبل ، هنگام و بعد از صعود نیز، چیزی خورده باشید .
17 – مطمئن باشید که خوراکی های که با خود همراه دارید پر از کربوهیدارت ها و نمک است . کربوهیدارت به شما انرژی و نمک نیز الکترولیت های بدن شما را کنترل می کند .
18 – همیشه با خود کیسه زباله ای همراه داشته باشید . هیچ زباله ای را در مسیر رها نکنید .
19 – قبل از این که تشنه شوید آبی بنوشید . برای هر ساعت کوهنوردی ، نیمی از یک چهارم آب همراه خود را بنوشید .
نکات پایـــــان دادن به صـــــعود :
20 – فرض کنید دو برابر زمانی که برای بالارفتن صرف کرده اید برای پایین آمدن نیاز خواهید داشت .
21 – در راه پایین آمدن ،مسیر درست را به دیگر کوهنوردان نشان دهید .
22 – طوری برنامه ریزی کنید که قبل از غروب آفتاب ، صعود خود را خاتمه داده باشید . اگر در هنگام تاریکی نیز در راه بودید ، یک چراغ قوه با یک باطری اضافه و یا یک هدلامپ را با خود همراه داشته باشید .
پست کوتاه امروز درباره این نکته ساده است که وقتی با یک گروه بزرگ همراه می‌شوید که اعضای آن توانایی متفاوتی در کوهنوردی دارند یا به هر دلیلی پراکنده شده و از گروه جدا می‌شوند، چطور آنها را کنار هم نگه داریم.
من همیشه در یکی از حالت‌های زیر کوهنوردی می‌کنم.
تنها می‌روم
با گروهی از دوستان می‌روم
و یا با یک گروه کوهنوردی بزرگ که بسیاری از اعضای آن دوستانم هستند، به دل طبیعت می‌زنیم! اما همیشه افراد جدیدی هم در گروه حضور دارند.
مشکل همیشگی که می‌تواند در گروه‌های بزرگ‌تر کوهنوردی رخ دهد این است که هر چه پیش‌تر می‌رویم، احتمال دارد گروه به راحتی از هم بپاشد. چون برخی از اعضای گروه به صحبت مشغول می‌شوند، برخی به لحاظ جسمانی از دیگران قوی‌ترند و ترجیح می‌دهند از گروه سبقت گرفته و با سرعت کوهنوردی کنند و حتی بالعکس.
به ناچار شکافی ایجاد میشود و کار اصلی سرپرست گروه این است کاری کند تا این شکاف به قدری عمیق نشود که از کنترل خارج شده و بخشی از گروه نتوانند بقیه را پیدا کنند.
قبل از اینکه به بررسی یک راهکار ساده برای پیشگیری از بروز این مشکل بپردازیم، بیایید نگاه نزدیک‌تری داشته باشیم به دو مورد آخری که در دسته بندی بالا به آن اشاره شد. تنها کوهنوردی کردن نیازی به توضیح ندارد و موضوع مورد بحث ما نیست، بنابراین فکر می‌کنم می‌توانیم از آن صرف نظر کرده و یک راست برویم سراغ کوهنوردی با گروهی از دوستان.
کوهنوردی با دوستان
ابتدا نگاهی می‌اندازیم به گروه دوم، یعنی وقتی با گروهی از دوستان که کاملا تجربه کوهنوردی دارند و مرتبا با آنها به کوهنوردی می‌روم، یک گروه تشکیل می‌دهیم.
ما خیلی سریع حرکت می‌کنیم و همه بسیار سرحال و مجهز هستند و به خوبی می‌توانند در هر جایی و به اندازه 20 تا 40 کیلومتر در یک روز عادی کوهنوردی کنند. این نوع کوهنوردی خیلی بالاتر از سطح متوسط است و چیزی شبیه کوهنوردی در حد فوق‌العاده و حرفه‌ای (طی کردن مسافت‌های بسیار طولانی با سرعت خیلی بالا) است.
همه ما به واسطه گروه‌های کوهنوردی مختلف یکدیگر را می‌شناسیم و در نتیجه می‌‌دانیم می‌توانیم با همان سرعتی که داریم، ادامه دهیم. پس هرگز مشکلی برای کنار هم نگه داشتنمان وجود ندارد. اگرچه حتی داخل این گروه هم افرادی هستند که خیلی خوب ما را پشت سر می‌گذارند. وقتی پای سرعت در میان باشد، آنها لوازم اضافی برای کوهنوردی همراه خودشان دارند. با این حال به عنوان یک مشکل در این گروه در نظر گرفته نمی‌شود چون همه ما کوهنوردان باتجربه‌ای هستیم.
وقتی راهی می‌شویم معمولا یک گروه 2 تا 10 نفره هستیم که از هر جایی حضور دارند و هیچ‌وقت هم تعداد بیشتر از این نمی‌شود. معمولا برای کوهنوردی‌های خاص یک نفر سرپرستی گروه را بر عهده می‌گیرد که البته خیلی رسمی نیست. اگر هم کسی نظری در مورد مسیر داشته باشد، رد نمی‌شود و به حرفش گوش می‌دهیم تا ببینیم چه پیش می‌آید.
بنابراین با در نظر گرفتن تمام نکات بالا، وقتی پای پیدا کردن راه به میان می‌آید، اعضا به خوبی می‌توانند از خودشان مراقبت کنند. همه ما تجهیزات مناسب همراه خودمان داریم و تقریبا مسیریابی بلدیم؛ بنابراین اگر از هم جدا شویم به این دلیل است که برخی از اعضا در سرعت بالایی که داریم، ناگهان توقف و مکث می‌کنند یا حتی شروع به دویدن می‌کنند. به هرحال ما در نقطه پایان یکدیگر را خواهیم دید.
کوهنوردی با اعضای انجمن کوهنوردان
وقتی با اعضای انجمن، کوهنوردی می‌کنیم، خیلی رسمی‌تر از سایر مواقع است. در این حالت رهبران منتخبی حضور دارند که سرپرستی گروه را بر عهده می‌گیرند. البته چنین چیزی هم واقعا لازم است چون همیشه افراد جدیدی می‌آیند و به همین علت باید برنامه‌ریزی بیشتری صورت گیرد و لازم است بررسی‌هایی انجام شود تا گروه را بتوان بهتر کنترل کرد.
در این نوع کوهنوردی، اینکه افراد سطحی از کوهنوردی را امتحان و در آن ثبت نام کنند که مناسب سطح بدنی‌شان نیست یا با ابزار نامناسب برای نوعی خاص از کوهنوردی ظاهر شوند غیر عادی نیست. چون هر کسی از هر جایی می‌تواند وارد این گروه کوهنوردی بزرگ شده و به ورزش مورد علاقه‌اش یعنی کوه‌پیمایی بپردازد. همچنین این هم غیرعادی نیست که اعضا خیلی توجهی به سلامتی و آمادگی‌شان که لازمه این ورزش است، نداشته باشند و معمولا بدون هیچ ارزیابی وارد گروه شده و فعالیت می‌کنند. البته اگر شما جز کسانی هستید که فعالیت دائم و مرتبی ندارید، روش‌هایی وجود دارد که میتوانید سلامتی‌تان را ارزیابی کنید تا بفهمید آیا برای کوهنوردی در مسیرهای طولانی آماده هستید یا خیر.
در نظر نگرفتن همه این حالت‌ها البته می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی شود بنابراین هوشیاری و کنترل بیشتری لازم است. این نوع کوهنوردی‌ها (با انجمن) از نظر تعداد جمعیت بیشتری دارند و بنابراین در هر جایی از 15 تا 30 نفر حضور خواهند داشت. تعداد رهبران و گروه پشتیبانی بالطبع با افزایش تعداد نفرات، بیشتر خواهد شد.
همیشه حداقل یک سرپرست وجود خواهد داشت که رهبری در طی مسیر را بر عهده دارد و معمولا یک نفر به عنوان ته قدم در پشت یک گروه کوهنوردی بزرگ قرار می‌گیرد که چشم از گروه برنمی‌دارد و مراقب است کسی از مسیر خارج نشود. در حالت ایده‌آل، این فرد مانع گسترده‌تر شدن شکاف‌های بزرگ در گروه میشود.
البته وقتی میدان دید خوب نباشد، نظارت در آب و هوای بد بسیار سخت‌تر است. تصویر زیر کوهنوردان را نشان می‌دهد. گروهی که دورتر ایستاده‌اند هم جز گروه هستند، آنها واقعا خیلی از هم دور نیستند اما بدی هوا باعث شده تا مشاهده‌شان کار سختی باشد. فقط چند متر ایستادن آن طرف‌تر، آنها را از دید خارج می‌کند.
همه این کوهنوردی‌ها درجه بندی شده‌اند. به این معنا که تا حد ممکن انجام شود تا این اطمینان به وجود بیاید که افراد از پس ادامه مسیر برنمی‌آیند و فقط تا یک مکان خاص قادر به کوهنوردی هستند.
اکثر گروه‌های کوهنوردی اصرار دارند که تازه‌کارها از چند درجه پایین‌تر شروع کنند تا سرپرستان گروه بتوانند از آمادگی‌شان اطمینان حاصل کنند.
فرد اگر واقعا نسبت به دفعه قبل آماده‌تر باشد، می‌تواند بعدها خود را سریعا به سطح بالاتری در کوهنوردی برساند و جای نگرانی نیست.
شایان ذکر است که اگر به تازگی از صعود به دماوند، سبلان، علم کوه و قلل مشابه بازگشته‌اید، بیشتر گروه‌های کوهنوردی، (البته نه همه آنها) شما را از کوهنوردی از درجات پایین‌تر معاف می‌کنند. اگر آنها تایید کنند که به اندازه کافی آماده هستید و تجربه کافی دارید، میتوانید با گروه‌های حرفه‌ای‌تر همراه شوید.
اگرچه درجه‌بندی کوهنوردی کار خوب و منطقی است اما هنوز مانع از جدا شدن گروه نمی‌شود بنابراین وقتی چنین گروه کوهنوردی بزرگی دارید، ایجاد یک یا چند شکاف بین آن می‌تواند کار آسانی باشد. همانطور که در ابتدای این پست ذکر شد، این امر به دلایل مختلفی ایجاد میشود.
افراد دائما با هم حرف می‌زنند و سرعتشان کندتر میشود، برخی سرحال و آماده‌تر از سایرین هستند و می‌خواهند با سرعت بالاتری مسیر را طی کنند. دلایل احتمالی زیادی وجود دارد اما برخی از این موارد شایع هستند.
چه میتوان کرد؟
کار ساده‌ای که میتوان در مواقعی که یک گروه کوهنوردی بزرگ دارید و نمی‌خواهید به گروه‌های کوچک‌تر تفکیک شوند، انجام داد این است که خیلی راحت افراد کندتر را جلو بیندازید!
مزیت اصلی این کار این است که اکثر افراد دیگر گروه، حتی اگر مشغول حرف زدن درباره بازی فوتبال دیشب باشند، احتمالا بیشتر می‌توانند سرعتشان با اعضای کندتر گروه را تنظیم کنند؛ و در نهایت میتوانید از مشکلات و شکاف‌هایی که به وجود خواهند آمد، بکاهید.
اما صبر کنید، این قضیه یک بعد منفی هم دارد. وقتی این تاکتیک را در یک گروه بزرگ پیاده‌سازی میکنید، با اینکه ممکن است جلوی تفکیک گروه را بگیرید، اما احتمالا بخش بزرگی از گروه که ترجیح می‌دهند سریع‌تر راه بروند را آزرده خاطر خواهید کرد. اگر آنها دائما مجبور باشند از سرعتشان بکاهند تا با افراد کندتر در جلو هماهنگ باشند، خوشحال نخواهند بود. در نتیجه احتمالا از کوهنوردی هم لذت نمی‌برند.
اطلاع از برنامه گروه های کوهنوردی
با مراجعه به سایت بریم کوه میتوانید برنامه باشگاه ها و گروه ها را مشاهده کرده و در هر برنامه ای که تمایل داشته باشید ثبت نام کنید. همچنین از طریق بخش جستجو میتوانید برنامه دلخواه خود را جستجو کنید. روزانه برنامه تعداد زیادی از گروه ها و باشگاه های کوهنوردی سراسر ایران در بریم کوه ثبت میشود.
سخن آخر
در نهایت من فکر می‌کنم برای اکثر موارد، استفاده از این تاکتیک گروه را به تعادل می‌رساند. در حالت ایده‌آل، درجه‌بندی کوهنوردان برای این مشکل، مخصوصا وقتی افراد کندتر را پیشروی یک گروه کوهنوردی بزرگ قرار می‌دهید، باید کم و بیش با سرعتی پیش بروید که ممکن است چالش برانگیز باشد اما برای همه افراد راحت است و کسی را دچار مشکل جدی نمی‌کند.
شکاف‌ها به ناچار در برخی مواقع به وجود می‌آیند؛ اما اگر روز خوبی باشد و دید خوبی داشته باشید، با توقف‌های به اندازه و منظم که به اعضای گروه امکان می‌دهد مجددا در کنار هم قرار بگیرند، درگیر مسئله مهمی نخواهد شد.
با این وجود اگر باز هم در چنین شرایطی قرار گرفتید که لازم شد اعضای گروه بزرگی را کنار هم نگه دارید، (مثلا مه غلیظ یا هر چیزی که میدان دید را کم کند) قرار دادن افراد کندتر در جلو و در کنار سرپرست و فرستادن دستوری صریح و جدی برای همه تا پشت سر هم بمانند و ارتباطشان با رهبر گروه را حفظ کنند، باعث میشود کار کمی آسان‌تر شده و تا حدودی کنترل گروه را به دست بگیرید.
در غیر این صورت و با پاشیده شدن یک گروه کوهنوردی بزرگ، به جای اینکه تمرکزتان را روی مسیریابی در یک موقعیت دشوار بگذارید، ناچار خواهید بود از راه‌های مختلفی بروید تا هم گروهی‌های خیره‌سرتان را پیدا کنید که در شرایط دید صفر درجه اصلا جالب نخواهد بود.
در این مقاله قصد داریم تا نکاتی کاربردی در کوهنوردی را ذکر کنیم . سعی کنید دیگر مطالب و نکات موجود در سایت هم مشاهده فرمایید تا صعودی آسوده و بدون خطر را تجربه کنید .
کوهنودری به صورت گروهی:
به صورت گروهی کوهنوردی کنید. همیشه در مسیرهایی که کم رفت و آمد و دشوار هستند، همنوردی با خود داشته باشید و یا ریسک صعود به صورت انفرادی را کاملا بپذیرید. اگر به صورت گروهی کوهنوردی می کنید:
از کوهنوردان با تجربه ، درس های ارزشمند می گیرید و یا نکات ایمنی خود را به دیگر کوهنوردان تازه کار انتقال می دهید .
در هنگام وقوع جراحت و آسیب دیدگی ، کمکی با خود دارید.
می توانید تجهیزات سنگین و وزن کوله پشتی را بین همنوردان تقسیم کنید .
با آدم های جدیدی آشنا می شوید و روابط خود را قوی تر می کنید.
سعی کنید آب فراوانی بنوشید. به اندازه ی کافی با خود آب داشته باشید و با نوشیدن آن ، همانطور که آب مورد نیاز بندتان را تامین می کنید کوله پشتی خود را نیز سبک تر می کنید.
خوراکی های کوچک ، انرژی بدن شما را بالاتر می برند . بجای آنکه پس از اتلاف انرژی در مسیر ، به فکر پخت و پز و یک ناهار بزرگ باشید ، سراغ خوراکی های انرژی زا بروید .
مقداری غذای بیشتر با خود داشته باشید تا اگر صعوتان بیشتر طول کشید ، سوخت کافی داشته باشید !
قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را یاد بگیرید. از مسیر خود خارج نشوید و وارد دیگر محیط های باز نشوید . ما باید این فضا را تا جایی که امکان دارد پاکیزه و دست نخورده باقی بگذاریم تا نسل های بعد نیز از آن استفاده کنند.
در مسیرتان ، شاید توده های سنگی و دالانی را مشاهده کنید . آن ها را تخریب نکنید و سنگ دیگری نیز به آن اضافه نکنید . سعی نکنید سنگ قبر و یا هر نشانه ای دیگر به مسیر اضافه کنید ! کوهنوردان باید بتوانند تا با آرامش کامل در این مسیر حرکت کنند و ترساندن آن ها هیچ کمکی به آن ها نمی کند! پارک بان ها و محیط بان ها به دقت این نشانه ها را در نظر می گیرند و نشانه هایی که اطلاعات مفیدی را به کوهنوردان منتقل می کنند را ، سرجای خود رها می کنند .
پوشش های مناسب در کوهنوردی:
ازنکاتی کاربردی در کوهنوردی میتوان به( از پوشش های کتانی خودداری کنید و آن ها را در خانه رها کنید.) اشاره کرد.
یک دستمال گردن بزرگ به کوله پشتی خودآویزان کنید تا زمانی که نیاز بود براحتی صورت خود را تمیز کنید.
آب یکی از موارد حیاتی در صعود شماست، اما اگر این آب به صورت بارش باران باشد و با هوای سرد نیز ترکیب شود، ممکن است جان شما را تهدید کند . سعی کنید سطح بدنتان و کوله پشتی را خشک و گرم نگه دارید . تجهیزات خود را در زیپلاک ها بگذارید ، کیسه خواب را در یک کیسه زباله ی کلفت قرار دهید و لباس ها نیز در یک کیسه ی ضدآب نگه دارید. اگر تجهیزات خاصی در مواقع بارش باران دارید ، هم اکنون وقت استفاده ی آن است .
از کرم های ضدآفتاب و یک کلاه لبه دار استفاده کنید تا از آفتاب سوختگی در امان بمانید. سعی کنید از آن ها در روزهای ابری و سرد نیز استفاده کنید.
برنامه ی صعودتان را با توجه به شرایط فیزیکی و روانی تمام گروه ، تنظیم کنید و اجازه دهید که کم سرعت ترین فرد گروه نیز، به شما برسد.
برنامه ی صعودتان را با کسی در خانه ، درمیان بگذارید و به محض اینکه از مسیر خارج شدید به آن ها زنگ بزنید.
سعی کنید با تنظیم برنامه ای کامل ، زمان حرکت و زمان خروج خود را، مشخص کنید تا موجب نگرانی خانواده و دوستان خود نشوید.
پاکیزگی در کوهنوردی :
وزنتان را قبل از یک صعود بزرگ، حدود 2 کیلو کاهش دهید . یک مدل مو مناسب داشته باشید و ناخن هایتان را بگیرید . سعی کنید یک حمام خوب قبل از صعود داشته باشید .
موهایتان را در حد امکان کوتاه کنید زیرا کنترل آن در کوهستان مقداری سخت می شود ! همچنین از لانه کردن حشرات موذی که جایی برای زندگی می گردند نیز ، جلوگیری کرده اید .
قبل از صعود، یک عکس از خود ، کارت بیمه و کارت بانکی خود بگیرید . آن ها را به ایمیل خودتان، بفرستید تا اگر یکی از آن ها در مسیر گم شد ، بتوانید به اطلاعات آن دسترسی داشته باشید . دسترسی آسان به کپی مدارک ، کمک می کند تا جایگزین آن زودتر برایتان ارسال شود .
کیف کمک های اولیه خود را قبل از هر صعود، به دقت بررسی کنید. آیتم های مصرف شده را با آیتم های تازه ، جایگزین کنید . چند روش برای روشن کردن آتش، یاد بگیرید.
مسیرتان را از قبل مشخص کرده باشید و تا اتمام صعودتان در مسیر بمانید .
سعی کنید تجهیزات مسیریابی مثل قطب نما و یا یک جی پی اس با خود داشته باشید.
کوله پشتی در کوهنوردی:
وسایل را بسته بندی کنید تا وزن کمتری حمل کنید ! نیازی نیست قوطی حشره کش 250 گرمی خود را به همراه داشته باشید . یک قوطی خالی تهیه کنید و 30 گرم از آن را در آن بریزید تا وزن کوله پشتی کاهش پیدا کند. اگر فقط 2 شکلات انرژی زا در مسیر می خورید لازم نیست تمام بسته ی 12 عددی آن را با خود همراه داشته باشید .
چینشی مرتب و سازماندهی شده در کوله پشتی خود داشته باشید و پس از استفاده از یک وسیله ، آن را دقیقا سر جای خود قرار دهید تا پیدا کردن آن در دفعات بعد ، آسان تر شود.
اگر دستتان هنگام کوهنوردی متورم می شود ، آن ها را بلند کنید . دستانتان را روی بند های شانه ی کوله پشتیتان بگیرید و به راه خود ادامه دهید . از باتوم های کوهنوردی استفاده کنید تا دستانتان مقداری بالاتر گرفته شوند . این کار باعث می شود تا تمام ماهیچه و عضلات شما به کار گرفته شوند .
گشت و گذار در طبیعت یا کوهنوردی، یکی ازمهیج ترین فعالیت هایی هست که می توان انجام داد ، زیرا به شما اجازه می دهد تا چیزهای کوچکی که قبلا راجع به خود و یا جهانی که درآن زندگی می کردید و نادیده میگرفتید را با چشمانی باز و ذهنی آزاد تجربه کنید . با اینکه توصیه ما این است برای یکبار هم که شده این فعالیت ها را به صورت انفرادی امتحان کنید ، در این مقاله میخواهیم راجع به منفعت و لذت های آن با دوستان شما سخن بگوییم . در حقیقت کوهنوردی با دوستان خود ، تجربه ی لذت بخش و فراموش نشدنی به جای می گذارد .
امنیت
یکی از بهترین دلایل برای صعود با دوستان خود ، امنیت بیشتر است . داشتن یک یا چند نفراز دوستانتان درهنگام کوهنوری ،در زمان بروز حادثه ی ناخواسته ، به نفع شما خواهد بود و می توانند سریعا به کمک شما بیایند. اگر در زمستان به کوهنوردی می پردازید و خطر ریزش بهمن وجود دارد ، به هیچ وجه آن را به صورت انفرادی انجام ندهید . به همین ترتیب، اگر در فصول گرم سال نیز که خطر گرمازدگی و خستگی ناشی از حرارت زیاد وجود دارد قصد صعود دارید ، حتما با دوستانتان این کار را انجام دهید تا در مواقع ضروری کمک خبر کنند. گروه‌ها و باشگاه‌‌های کوهنوردی برنامه هفتگی خودشان را در سامانه بریم کوه ثبت می‌کنند، میتوانید با مراجعه به سامانه بریم کوه در برنامه ها ثبت نام کنید.
راحتی بیشتر در کوهنوردی با دوستان
کوهنوردی با دوستان ، به معنی حمل بار سبک تر است . اگر به صورت انفرادی به صعود می پردازید ، مجبورید تا یک کوله پشتی سنگین پر از وسایل مورد نیازتان را با خود حمل کنید . اما اگر با دوستان خود به کوهنوردی بپردازید ، می توانید خیلی آسان تجهیزات و خوراکی های کوله پشتی را بین دوستان خود تقسیم کنید و بسیار آسوده تر به صعود خود ادامه دهید .
حمایت روحی
مهم نیست اگر برای بار اول و یا بیستم به کوهنوردی می پردازید . داشتن چند دوست کنارتان در هنگام صعود، نه تنها باعث حمایت روحی و روانی شما می شود، بلکه در بعضی مواقع نیز ضرورت خاصی دارد. زمانی که قصد صعود به نقاط مرتفع و سخت دارید و یا زمانی که شرایط جوی هوا تشدید شد ، دوستانتان می توانند با روحیه دادن ، دلیلی برای ادامه کار و صعود شما باشند .
| دوره آنلاین آشنایی با راهبری و سرپرستی در کوهنوردی فرصتی مناسب برای افرادی است که می‌خواهند مهارت‌های لازم برای راهبری و سرپرستی در کوهنوردی را بیاموزند. |
همیشه عملکرد دو نفر بهتر از یک نفر است .
شاید شما در جهت یابی مسیر و دوستتان در برپایی چادر کوهنوردی تبهر دارید . صعود با دوستان خود نه تنها باعث میشود تا کارها با سرعت بیشتری انجام شود بلکه آن ها را با دقت بالاتری نیز به پایان خواهید رساند . عمدتا در یک گروه کوهنوردی هر فرد ، دارای مهارت و تجربه ی خاص خود می باشد که زمانی که شرایط کمی سخت شد می تواند بسیار موثر و کمک رسان باشد .
حواستان را از سختی کار پرت می کند .
شکی وجود ندارد که کوهنوردی می تواند بسیار خسته کننده باشد . حتی ممکن است زمانی دلتان بخواهد از ادامه ی کار انصراف دهید و صعودتان را نیمه کاره رها کنید . اما اگر با دوستانتان به این کار بپردازید خیلی راحت حواستان از شیب های ناهموار کوه ها و هوای سرد پرت می شود ! این که فقط یک دوست را برای صحبت کردن کنار خود داشته باشید باعث می شود تا زمان زودتر و لذت بخش تر طی شود . فقط حواستان باشد خیلی هم حواستان پرت نشود !
سرتان را به انجام کاری گرم می کند
حقیقتا داشتن دوستانی که با یک تماس ساده همراه شما آماده ی صعود می شوند ، یک موهبت خاص است . دیگر با آخرهفته های حوصله سر بر و تعطیلی های خسته کننده خداحافظی کنید . اگر از افرادی هستید که دوست دارید همیشه سرتان گرم باشد ، با داشتن همچین دوستانی دیگر وقت خالی در هفته نخواهید داشت . علی الخصوص اگر به تازگی واقعه ای تلخ و سخت را در زندگی تان پشت سر گذاشته اید ، در کنار دوستان خود بودن می تواند به راحتی حال و هوای شما را دگرگون سازد.
کوهنوردی با دوستان روابط شما را قوی تری می کند
کوهنوردی می تواند شما را از لحاظ روابط اجتماعی به افرادی نسبت دهد که شاید از دیگر جنبه ها امکان پذیر نباشد! با فراهم کردن زمان هایی لذت بخش برای کنار هم بودن ، بدون کوچکترین حواس پرتی که عامل مهمی در جلوگیری از ارتباط با دیگر افراد است، ( مثل تلفن های همراه و یا کار) ، می توانید شرایطی را تجربه کنید که بسیاری از افراد نمی توانند آن را به صورت انفرادی کسب کنند . همچنین زمان زیادی نیز وجود دارد تا بتوانید داستان های زندگی خود را برای یکدیگر بازگو کنید ، نقاط قوت و ضعف یکدیگر را بشناسید و با یکدیگر ارتباط اجتماعی برقرار کنید .
کوهنوردی فعالیتی کم هزینه می باشد .
علاوه بر این که کوهنوردی با دوستان به شما اجازه می دهد تا آذوقه و تجهیزات کوهنوردی را بین آن ها تقسیم کنید ، خرج شما را نیز در صعود کمتر می کند . فکر می کیند اگر بخواهید به یک کافه بروید ، در یک رستوران، غذای خوبی بخورید ، در یک مجتمع خرید، چیزی بخرید و یا در یک باشگاه بدنسازی ثبت نام کنید، خرجتان چقدر می شود ؟ به یاد داشته باشید با اینکه مجبورید کمی پول خرج تجهیزات کوهنوردیتان بکنید ، کوهنوردی یک تفریح رایگان است !
برای سلامت شما خوب است .
کوهنوردی با دوستان هم از لحاظ جسمی ، روانی و هم از لحاظ عاطفی امری مفید برای شما می باشد . می پرسید چرا؟ کمی به آن فکر کنید . کوهنوردی به تنهایی یک فعالیت سالم برای بدن می باشد و داشتن چند دوست کنارتان، آن را مفیدتر و لذت بخش تر می کند . در دنیای امروزی بسیاری از روابط اجتماعی برای ما استرس زا و نامطلوب است و تاثیر چشمگیری در سلامت ما دارد . داشتن دوستانی که شما را در صعود یاری دهند و بتوانند تاثیر مطلوبی بر روح و روان شما بگذارند ، بهترین داروی شناخته شده است . کوهنوردی به شما اجازه می دهد که شاداب باشید ، گویی که تمام انرژی های منفی را از خود دفع و انرژی دیگر افراد را جذب میکنید !
مهم ترین جنبه ی کوهنوردی با دوستان لذت بخش بودن آن است . احتمالا لذت بخش ترین تجربه ای که در زندگی کسب میکنید، کوهنوردی با دوستانتان است . خاطراتی که برای شما و دوستانتان به یادگار می ماند برای همیشه در ذهنتان خواهد ماند .
کوهنوردی با دوستان نه تنها موقعیتی عالی برای استفاده از طبیعت و زیبایی آن است ، بلکه باعث می شود تا روابط خود را بسیار محکم تر کنید .
