زمان مطالعه: 5 دقیقه

اسکي همچون بسياري از رشته هاي ورزشي نيست که با هر لباس و وسايلي بتوان آن را انجام داد، بلکه به علت محيطي که بايد اسکي در آن انجام شود، نیاز به لوازم اسکی خاصی دارد مثل پوشاک مناسب و گرم و تجهيزات ايمنی. به عنوان مثال از لیست لوازم اسکی میتوان به جوراب هاي اسکي، دستکش يا کلاه محافظ اشاره کرد. 

وسايل اسکي به طور کلي به 2 بخش مهم تقسيم مي شود؛ بخش پوشاک اسکي و بخش وسايل جانبي يا همان ست اسکي.

در بخش پوشاک اسکي، ورزشکار بايد در انتخاب لباس، شلوار، دستکش، جوراب و عينک اسکي دقت لازم را بکار ببندد تا با در نظرگرفتن سطح خود اعم از مبتدي تا پيشرفته موارد مورد نظر را تعيين کنند.
ست اسکي و وسايل جانبي نظير چوب اسکي، باتوم، کفش و کلاه ايمني و کلاه بافت ديگر مواردي هستند که اسکي باز بايد در انتخاب آنها دقت لازم را کند.

اگر تازه میخواهید با ورزش اسکی آشنا شوید مقاله آموزش اسکی را بخوانید.

لوازم اسکی بخش پوشاک

تجهیزات اسکی در بخش پوشاک به کاپشن اسکی، شلوار اسکی، جوراب اسکی، دستکش و عینک اسکی تقسیم می شوند.

• کاپشن اسکی

یکی از مهمترین تجهیزات اسکی آن هم در فضای سرد و برخی محیط است که دمای بدن را در حالت مطلوبی قرار می دهد و دیگر نیازی به پوشیدن لباس فراوان برای گرم کردن نیست. کاپشن های اسکی اغلب برای اینکه در محیط سفید رنگ برفی به خوبی دیده شوند با رنگ هایی به غیر از سفید انتخاب می شوند.

• شلوار اسکی

 که اغلب به صورت ست با کاپشن خریداری می شود، در رشته های مختلف اسکی (آلپاین، اسنوبرد، صحرانوردی) انواع متفاوتی دارد.به عنوان مثال، در ورزش اسنوبرد فاق شلوار پایین تر است.

• دستکش اسکی

دست ها در ورزش اسکی از حساس ترین بخش های بدن هستند که اغلب بیشتر در معرض خطر یخ زدن و سرما قرار می گیرند.

• جوراب های اسکی

 از جمله تجهیزات اختصاصی ورزش اسکی است که از نظر پزشکی نیز برای جریان سریع و مطلوب خون در پا بکار می روند و پاها را از نظر یخ زدگی ایمن می دارند ولی اغلب توسط اسکی بازان استفاده نمی شوند.

• عینک اسکی

عینک اسکی وسیله ای برای محافظت از چشم در فضای پرانعکاس پوشیده از برف در مقایسه با اشعه های مضر و خطرناک خورشید است. 
در برخی موارد اسکی بازانی که سرمای بیشتری احساس می کنند، در کنار پوشش خود از کلاه بافتنی نیز استفاده می کنند تا گرمای بیشتری را به سر خود هدیه دهند.

وسایل جانبی و ست اسکی

ست اسکی یا لوازم جانبی اسکی آن دسته از وسایلی است که مختص ورزش اسکی است که شامل چوب اسکی، فیکس، باتوم، کفش اسکی و کلاه ایمنی می شود.

• چوب اسکی

این وسیله مهمترین وسیله مورد استفاده در اسکی است. چوب های اسکی در گذشته بسیار بلند بودند، ولی کم کم قوس وسط چوب بیشتر و انتهای آن پهن تر و به طور کلی چوب اسکی ها کوتاه تر شدند.اغلب توصیه می شود در حالت مبتدی اندازه چوب اسکی کمی بالاتر از بینی اسکی سوار در حالت ایستاده باشد.در انتخاب چوب اسکی عواملی از جمله قد و وزن اسکی سوار حائز اهمیت است.

• فیکس

 وسیله ای است که به چوب اسکی پیچ شده و کفش ها در آن قفل می شود و در صورت لزوم باز می شود تا از پیچ خوردگی، شکستن و یا دررفتگی جلوگیری کند.

• باتوم

وسیله ای است که اغلب با هدف حفظ تعادل خریداری می شود و در انتخاب آن عواملی از جمله قد اسکی باز دخالت دارد.

• کفش اسکی

از جمله مهمترین تجهیزات اسکی می باشد که اسکی باز باید در آن احساس راحتی کند و به تعداد بندهای آن نیز توجه ویژه شود و حتی طریقه بستن بندها اهمیت زیادی دارد.کفش های با سه بند اغلب برای مبتدی ها و با 4 بند برای حرفه ای ها است.

• کلاه ایمنی

از جمله دیگر وسایلی است که برای حفظ ایمنی سر و در کنار آن گرم نگهداشتن این ناحیه بکار می رود.
با این حساب، ورزش اسکی از جمله مهمترین ورزش هایی بوده که لازم است وسایل و تجهیزات و پوشاک مورد نظر آن با دقت و توجه به مسائل مختلف تهیه شود.بسیاری از لوازم اسکی در میان مبتدیان و حرفه ای ها متفاوت است و در اغلب موارد امکان ارتقاء دادن آنها وجود دارد.اسکی از جمله ورزش های پرطرفدار فصل سرماست که با تهیه وسایل و تجهیزات مناسب می توان لذت انجام آن را دوچندان کرد.

فرقی نمی‌کند با دوستانتان به پیست‌ها بروید یا به یک ماجراجویی اسکی در یک کشور دیگر میروید، در اینجا تمام وسایل ضروری اسکی وجود دارد که نیاز دارید را نوشتیم و میتوانید در آخر pdf لیست لوازم اسکی را دانلود کنید تا برای همیشه همراهتان داشته باشید و برای برنامه هایتان از آن استفاده کنید.

لیست لوازم اسکی( اسکی در داخل کشور و خارج از کشور):

• لباس اسکی
  لباس زیر حرارتی
  لایه های پایه (پیراهن آستین بلند و غیره)
  لایه های میانی (جنس پشمی / ژاکت)
  ژاکت اسکی ضد آب
  شلوار اسکی یا پیش بند
  بانی
  عینک آفتابی
  عینک اسکی
  دستکش اسکی ضد آب
  آستر دستکش گرم
  جوراب اسکی
  گرم کننده گردن یا بالاکلوا

 

• وسایل ست اسکی
  اسکی
  میله های اسکی
  چکمه های اسکی(کفش)
  کوله پشتی اسکی
  کوله پشتی چکمه اسکی
  کلاه ایمنی
  عینک اسکی

• موارد دیگر برای دامنه ها
  تنقلات، خوراکی مختصر
  بطری آب / مخزن هیدراتاسیون (یا هر دو)
  چند ابزار
  ضد آفتاب
  شناسنامه(کارت شناسایی)
  کیف پول
  تلفن همراه
  چرب کننده لب (ترجیحا با SPF)
  
  
• تجهیزات جانبی دیگر
  کلاه ایمنی
  کوله پشتی اسکی ABS (کوله پشتی کیسه هوای بهمن)
  ایربگ
  کارتریج کیسه هوا
  بیل
  گیرنده / فانوس دریایی بهمنی (یا هر دو)
  پویشگر
  جعبه کمکهای اولیه
  شارژر موبایل قابل حمل
  نقشه (کاغذی یا دیجیتال، نقشه کاغذی برای پشتیبان گیری خوب است)
  ژاکت اضافی (در صورت گیر کردن و نیاز به گرم ماندن)
  عینک آفتابی
  پتوی اضطراری
  پاور بانک
  دارو 

• پوشاک و لوازم بهداشتی روزمره
  کفش معمولی
  زیر شلواری
  جوراب
  لایه های پایه گرم
  ژاکت های گرم
  شلوار
  اسکارف
  دستکش
  مسواک
  خمیر دندان
  شامپو، نرم کننده و ژل دوش
  دئودورانت
  شانه
  تیغ
  کش سر
  ضدعفونی کننده دست
  محصولات حالت دهنده مو
  آرایش پاک کن
  مرطوب کننده
  دمپایی
  کرم دست

 

• برای حمل و نقل اسکی خود

جعبه اسکی، قفسه اسکی یا کیف مسافرتی اسکی

به شما پیشنهاد میکنم حتما pdf زیر را همراه داشته باشید و برای جمع کردن لوازم اسکی خود از آن استفاده کنید.

لیست لوازم اسکی

 

شما چه لوازم دیگری را میتوانید نام ببرید که ما در این مقاله ننوشتیم؟

 

منبع : www.thule.com/en-ca

زمان مطالعه: 10 دقیقه

باید مراقب آلرژی بهاری در طبیعت و کوهستان باشیم، آلرژی فصلی (حساسیت فصلی) واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن به موادی است که به ظاهر، مضر نبوده و بی‌ضرر هستند، اما بدن نسبت به آنها واکنش‌های شدیدی نشان می‌دهد.این آلرژی یکی از شایع‌ترین انواع آلرژی‌هااست. آغاز فصل بهار با گرده افشانی گل ها و گیاهان همراه است و برخی از افراد نیز بدین سبب دچار آلرژی یا حساسیت فصلی می شوند. آلرژی فصلی یا حساسیت فصلی تنها مربوط به فصل بهار نمی شود ،بلکه افراد ممکن است به بسیاری از مواد مانند انواع غذاها، عطرها و … حساسیت داشته باشند اما شایع ترین نوع حساسیت فصلی، در فصل بهار رخ می دهد. گرده گیاهان، برخی داروها، مو و پشم و پر حیوانات، گرد و غبار هوا، بعضی غذاها و نیش حشرات ازمواد آلرژی زا هستندو باعث می‌شوند که سیستم ایمنی بدن، بیش از حد فعال شود و علائم حساسیت را در بدن ایجاد کند.

آلرژی‌های فصلی، یکی از انواع شایع آلرژی‌هاست. مهم ترین عامل بروز عامل آلرژی های بهاری، گرده های آزاد شده از درختان ، گیاهان و علف های هرز به هوا است.گرده افشانی گیاهان به منظور بارور کردن دیگر گیاهان صورت می گیرد. وقتی گرده گیاه  وارد بینی شخص مبتلا به آلرژی شود، سیستم ایمنی فرد بیش از اندازه واکنش نشان می دهد. سیستم ایمنی فرد به اشتباه گرده را به عنوان عامل خارجی شناسایی کرده و آنتی بادی ترشح می کند، آنتی بادی ها در حالت معمول در هنگام وجود ویروس و یا دیگر عوامل بیماری زا،  ترشح می شود. آنتی بادی ها به آلرژن ها حمله ور شده و باعث ترشح هیستامین به خون می شود. هیستامین باعث بروز آبریزش بینی  و دیگر نشانه های آلرژی هستند. گرده ها می توانند مسافت هاحرکت کرده و باعث بروز حساسیت در افراد شوند. هر قدر تعداد گرده ها بیشتر شود آلرژی و ناراحتی بیشتری برای شخص به همراه می آورد.

پیشنهاد بریم کوه: کوهنوردی در بهار: ۱۰ خطری که باید آن ها را بشناسید !

علائم آلرژی فصلی در کوهستان

• عطسه
• آبریزش بینی یا گرفتگی بینی
• آبریزش و خارش چشم
• التهاب سینوس ها، گلو و یا کانال گوش
• احتقان گوش

و علائمی که کمتر رایج می باشند :

• سردرد
• تنگی نفس
• خستگی
• سرفه

درصورتی که فرد آسم داشته باشد، احتمال حمله آسمی نیز می باشد. پس در چنین شرایطی باید خیلی مراقب بود.

درمان آلرژی در کوهنوردی

اغلب افراد مبتلا به حساسیت مشکل خود را میدانند و ضمن پرهیز از مواجه دارو به همراه دارند اما سرپرست یا پزشکیار تیم بایستی داروی آنتی هیستامین به همراه داشته باشد.

بهتر است از آنتی هیستامینهایی استفاده کرد که خواب آوری کمی دارند.مثلا لوراتیدین و ستریزین نمونه های خوبی هستند.یک یا دو قرص ده میلی گرمی از آن برای بزرگسالان کفایت میکند.

همچنین در این موارد شاید گشادکنندگان مجاری تنفسی سریع الاثر(broncho dilator short act) نیز واجب باشد بعنوان مثال افشانه ی سالبوتامول انتخاب مفیدیست که دو پاف آن با فاصله ی زمانی کوتاه میتواند تنگی نفس را رفع کند.

البته اگر درمانهای بالا موثر نیفتاد یا بعد از چند ساعت نیاز به سالیوتامول احساس شد یا بدتر آن حمله ی آسم نیز رخ داد بایستی برنامه تعطیل شود و کوهنورد به مرکز درمانی مراجعه کند.

توصیه های مهم در رابطه با آلرژی فصلی در کوهستان:

• با نشانه های شایع حساسیت ها بیشتر آشنا شوید.متداول ترین نشانه حساسیت ها عبارتند از آبریزش بینی، خارش چشم ها، عطسه، سرفه، کهیر، قرمزی پوست، سیاهی دور چشم و حملات آسمی (تنگی نفس)که ممکن است اثرات آنها کوتاه مدت و یا بلند مدت باشد. تا زمانی  که فرد در معرض عامل حساسیت زا قرار دارد ممکنِ است نشانه های آنها در فرد همچنان ادامه پیدا کند. در برخی موارد واکنش بدن ممکن است شدیدتر باشد و به تنگی نفس و اختلال در تنفس منجر شود و یا فشار خون کاهش پیدا کند که در چنین شرایطی مراجعه به مراکز درمانی و پزشک اکیدا توصیه می شود.

• هنگامی که میزان گرده گیاهان در هوا زیاد است، به طبیعت و کوهستان نروید که اغلب در بعد از ظهرهای خشک و خنک این گونه است، ولی میزان این گرده‌ها در هوای سرد و مرطوب (بعد از باران) به طور عجیبی کاهش می‌یابد.

• هنگام راه رفتن بر روی چمنزار و انبوه برگ‌های ریخته شده از درختان به صورت تان ماسک بزنید، زیرا در این حالت، گرده گیاهان و اسپور قارچ‌ها در هوا زیادند.

• استفاده از ترکیب لیمو ترش و عسل:مقداری لیموترش را با مقداری آب و عسل مخلوط کنید. این ترکیب را صبح ها، به صورت ناشتا در فصولی که آلرژی دارید، مصرف کنید.مصرف این ترکیب به نرم شدن گلو کمک زیادی می کند و خلط پشت حلق را که سبب ناراحتی افرادمبتلا به حساسیت می شود از بین می برد.همچنین این ترکیب قابلیت دفع سموم بدن را دارد. علاوه بر این منبع خوبی از ویتامینC می باشد.

• از گیاه اکالیپتوس استفاده کنید. اکالیپتوس به طور طبیعی به عنوان کاهش دهنده انواع التهاب، مخصوصا التهاب تنفسی استفاده می شود.نحوه استفاده از آن به این صورت می باشد که 2 تا 3 قاشق غذاخوری برگ خرد شده گیاه اکالیپتوس را با یک فنجان آب جوش مخلوط کنید. سپس دمنوش آن را بنوشید. التهاب ناشی از بروز حساسیت در افراد با این روش کاهش پیدا می کند.لازم به ذکر است که برگ این گیاه در عطاری ها و فروشگاه ها قابل دسترسی و خریداری است.

• مواقعی که در اطراف شهر هستید، پنجره‌های ماشین را ببندید. زمانی كه در فضاهای بسته ای مانند خودروها قرار دارید باید شیشه ها را به طور كامل بالا بیاورید تاكمتر در معرض گرده ها قرار بگیرید.

 

• ازمصرف غذاهای آلرژی زاخودداری نمایید.درفصولی که آلرژی دارید، سعی کنیدازمصرف غذاهای حساسیت زا خودداری کنید، زیرا علائم حساسیت زارا در شما بدتر می کنند.غذاهای تندو پر ادویه، میوه وسبزیجاتی مانندکیوی، بادمجان و گوجه فرنگی ازجمله موادی هستند که علائم حساسیت زا را در بسیاری از افراد تشدید می کنند.

• ازمصرف خودسرانه و بدون مشورت با پزشک خودداری نمایید.افرادی که از آلرژی رنج می برند بیش از دیگران به داروهای شیمیایی حساس هستند.

• سیگار نکشید.ازمصرف دخانیات خودداری نمایید. از محیط های ویژه افراد سیگاری دوری کنید، زیراکه مخاط های بینی و چشم می توانند تحریک شوند.

• از تهویه کننده های هوا و فیلترها استفاده کنید. در فصل آلرژی پنجره ها را ببندید و دستگاه تهویه را روشن کنید. در فضای خیلی مرطوب با استفاده از دستگاه رطوبت زدا هوا را خشک نگه دارید چون رطوبت زیاد باعث رشد هاگها و قارچ ها می شود و آلرژی را تشدید می کند.

• کارهای باغ داری و گل کاری را به زمان پس از گرده افشانی و بعد از پایان فصل آلرژی موکول کنید.

• در صورتى که مى‌دانید به چه گرده گیاهى حساس هستید سعى کنید در فصل گرده افشانى آن گیاه ازرفتن به محل هاى رویش آن گیاه خوددارى کنید. ازعینکهاى آفتابى براى جلوگیرى از وارد شدن گرده‌ها به چشمهای تان استفاده کنید.

• اگر در محل زندگی‌تان گرده‌هاى گیاهى در فضا پراکنده مى‌شوند، درها و پنجره‌هاى اتاق خواب تان را در وسط صبح (حدود ساعت ۱۰) و ابتداى غروب (حدود ساعت ۷) بسته نگه دارید چرا که معمولاً در این ساعت ها اوج گرده افشانى گیاهى صورت می‌گیرد.

• براى درمان علائم الرژی زا تحت نظر پزشک از قرص هاى آنتى هیستامین و اسپری‌هاى ضد التهابى بینى استفاده مى‌شود. اسپرى‌ها یا قطره‌هاى بینى ضد التهاب، با کاهش تورم پوشش درون بینى گرفتگى بینى را برطرف مى‌کنند. اسپرى‌ها یا قطره‌هاى بینى ضد آلرژى با پوشش بینى و چشم مانع اثر عامل آلرژی‌زا مى‌شوند.در موارد مقاوم از اسپری‌های بینی استفاده می‌شود که با جلوگیری از آزاد شدن هیستامین در بدن از بروز علائم آلرژی ممانعت می‌کند. اگر گرفتگى بینى باعث ناراحتى چندانى نشود، قرص یا اسپرى‌هاى ضداحتقان خیلى مفید نیستند.

• از نوشیدن مایعات غافل نشوید.نوشیدن مایعات عوارض حساسیت های تنفسی فصلی را کاهش می دهد. نوشیدن زیاد مایعات در کاهش عوارض حساسیت های تنفسی فصلی و آثار آلرژی موثر است. نوشیدن مایعات فراوان میزان ترشحات تنفسی حساسیت را رقیق کرده و عامل حساسیت زا اثر کمتری بر بدن می گذارد.

• نگهداری گلدان های کوچک در فضای منزل، پر پرندگان خانگی و نگهداری حیواناتی مانند جوجه، اردک، گربه، سگ و غیره در محیط زندگی افراد حساس به مواد آلرژی زا را با مشکل مواجه می کند.

• مهمترین راه برای درمان یا کنترل حساسیت‌های فصلی، از بین‌بردن عامل ایجادکننده حساسیت است. اگر واکنش‌های آلرژیک و ایمونولوژیک بیش از حد طبیعی، خفیف یا حتی متوسط باشند ممکن است برای درمان آن به استفاده از داروهای مختلف نیاز نباشد. یعنی متخصص برای سرکوب‌ سیستم ایمنی برای مدتی کوتاه و از بین‌بردن عوارض حساسیت، دارو تجویز می‌کند.

• مصرف مکمل‌های غذایی مختلف از جمله مکمل آهن، روی، کلسیم یا… نمی‌تواند باعث درمان یا حتی کنترل کامل آلرژی‌های فصلی شود. البته ممکن است برخی از موادغذایی بتوانند در تشدید یا تخفیف علایم حساسیت موثر باشند، اما هیچ‌کدام از خوراکی‌ها و عناصر نمی‌توانند کاملاً باعث از بین رفتن این بیماری شوند. از طرف دیگر ما نمی‌توانیم خوراکی خاصی را معرفی کنیم و بگوییم که همه افراد مبتلا به حساسیت می‌توانند با حذف آن، بیماری خود را سرکوب کنند چون ممکن است نوع حساسیت به موادغذایی از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

• فردی که به حساسیت فصلی مبتلاست یا سابقه ابتلا به آن را دارد، باید تا می‌تواند دور ادویه‌ها، غذاهای تند، بودار، خوراکی‌های فرآوری‌شده (مانند سوسیس، کالباس و…) و غذاهای سرخ‌کردنی را خط بکشد.  البته به یاد داشته باشید که این غذا‌ها اصلاً نمی‌توانند عامل اولیه ابتلا به حساسیت فصلی باشند و مصرف آن‌ها ممکن است فقط شرایط فرد مبتلا به حساسیت را بد‌تر و علایم حساسیتش را شدید‌تر کند.

• بین خوراکی‌های مختلف، مصرف میوه‌ها و سبزی‌های تازه و آب می‌تواند کمی عوارض حساسیت فصلی را کاهش دهد.

• آزمون‌های حذف موادغذایی از ساده‌ترین راه‌های کنترل و درمان حساسیت فصلی در افرادی است که برای اولین‌بار به این بیماری مبتلا شده‌اند. یعنی این افراد باید هر روز یکی از خوراکی‌های فصلی موجود در برنامه‌غذایی شان را حذف کنند تا به نتیجه موردنظر که‌‌ همان شناسایی خوراکی آلرژن است، دست پیدا کنند.

• از لباس هایی با الیاف طبیعی به جای الیاف مصنوعی استفاده کنید.لباس هایی با الیاف مصنوعی در اثر مالش با یکدیگر الکتریسیته ایجاد می کنند که این الکتریسیته، گرده های گل ها و گیاهان را جذب می کند و در نتیجه گرده های گیاهان نیز باردار می شوند. جریان هوا در لباس هایی با الیاف طبیعی مانند پنبه بهتر عبور می کند؛ بنابراین خشک تر می مانند و رطوبت کمتری را به خود جذب می کنند که این رطوبت باعث ایجاد کپک در لباس ها می شود.

• اگر فردی برای اولین‌بار غذاهای دریایی مانند ماهی یا میگو مصرف کند یا پس از سال‌ها این غذا‌ها را بخورد، ممکن است به آن‌ها حساسیت نشان دهد، یا علایم حساسیت او شدید‌تر شود؛بنابراین این گروه از افراد باید ماهی یا میگو را برای مدتی از برنامه‌غذایی شان حذف کنند تا شرایط شان بهبود یابد.

• افزودن کمی از زنجبیل، این گیاه ضدالتهاب، به چای و آب میوه‌تان، آلرژی را در نطفه خفه کنید. افرادی که آسم و آلرژی دارند همیشه باید مواظب معده و کار کردن شکم خود باشند تا یبوست نگیرند، چون یبوست عامل همه بیماری‌ها است و افرادی که آلرژی و حساسیت دارند مشکل معده و یبوست نیز دارند. چای زنجبیل با آبلیمو برای این افراد بسیار مفید است.

• شست وشوی بینی با سرم نمكی به باز ماندن راه های هوایی كمك زیادی می كند، استفاده از درمان موضعی اسپری های بینی بسیار كمك کننده است، 2 هفته قبل از شروع علایم با كمك درمان كم عارضه و كم هزینه ی اسپری ( کلرید سدیم )، می توانید از بروز علایم پیشگیری كنید.

• بینی تان را شستشو دهید.یک روش موثر برای حفظ سینوس ها از مخاط در فصل آلرژی شستشوی بینی با محلول های شوری که می توانید از داروخانه ها تهیه کنید می باشد. این کار باعث بهبود سلامت بینی می شود. بعضی از افراد برای شستشوی بینی از سرنگ کوچک استفاده می کنند. در فصل حساسیت ایده ی خوبی است که این کار را یک بار و یا حتی بیش از یک بار در روز انجام دهید، ولی انجام حداقل دو یا سه بار در هفته هم کمک خواهد کرد.

• گرده‌ها را به زمین بیندازید!شاید با نزدیک شدن بهار و گرم شدن هوا تصمیم گرفته باشید دستگاه بخور خود را جمع کنید و در انباری خانه بگذارید، درحالی که شب‌ها هنوز کمی خنک هستند و رطوبت هوای خانه کم است. در چنین مواقعی استفاده از یک دستگاه بخور سرد هوای خانه را از مواد آلرژی‌زا پاک می‌کند. قطره‌های آب معلق در هوا به مواد آلرژی‌زا می‌چسبند، در نتیجه آنها سنگین می‌شوند و به زمین می‌افتند و دیگر آنها را تنفس نمی‌کنید. همچنین استفاده از دستگاه‌های تصفیه هوا با فیلتر به خصوص در اتاق خواب بهترین راه برای پاک کردن هوا از انواع هاگ‌ها و گرده‌های گیاهان است.

• عسل قوی ترین خوراکی برای مبارزه با آلژن های محیطی شناخته شده است. با مصرف عسل سیستم ایمنی بدن تان را در معرض یک آلرژن طبیعی بالا می برید. جویدن یک تکه موم کوچک نیز به کاهش بیشتر علائم آلرژی کمک می‌کند. عسل دارای خواص ضد باکتریایی است و نقش بسزایی در مبارزه با عفونت دارد.

• پوست خود را مرطوب نگاه داشته و از مصرف صابون های قلیایی خود داری کنید و برای شستشو از بار صابون هایی با PH اسیدی که نزدیک به PH معمولی بدن است استفاده نموده و بلافاصله پس از استفاده از انها پوست را با کرم های مرطوب کننده و بدون عطر مرطوب نمایید.

• مصرف مواد حساسیت زا مانند انواع تنقلات با رنگ های مصنوعی، فلفل و نوشابه را محدود کنید و بیشتر از آب و مایعات طبیعی برای جلوگیری از خشکی پوست استفاده نمایید.

• پیش از آن که راهی سفر شوید، سعی کنید شهرهای با آب و هوای معتدل برای مسافرت انتخاب کنید. شهرهایی که در کوهپایه آنها بتوانید از گیاهان دارویی مانند خرفه، کاسنی و دیگر گیاهان دارویی صحرایی بهره‌مند شوید. در صورتی که با این گیاهان آشنایی ندارید، بهتر است از مردم بومی آن منطقه کمک بگیرید. درمانگران طب سنتی معتقدند نوشیدن روزانه مخلوطی از آب گیاهان و سبزی‌های صحرایی در فصل بهار، تاثیر بسیاری در مقاوم‌سازی بدن و پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های فصل بهار دارد..

• اشعه ی خورشید می تواند میزان مواد آلرژن را در پوست افزایش دهد ،ازاین رو، از کرم های ضد افتاب استفاده نمایید.

• روی چمن بخصوص چمن خیس ننشینید چون احتمال درگیری پوستی با موادی که در گیاه چمن هستند و بویژه در برابر نور افتاب زیاد بوده و احتمال الرژی را زیاد می کنند.

• میوه و سبزیجات تازه بخورید. مصرف مواد مغذی، دشمن سرسخت آلرژی محسوب می‌شود. آب میوه و سیزیجات بسیار به آلرژی و سم زدایی بدن در برابر آلرژن‌ها موثر است.

• با آنتی‌اکسیدان های طبیعی التهاب سینوس‌ها و بینی راکاهش دهید.آنتی‌اکسیدان موجود در خوراکی‌های مختلف از جمله انواع میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، تخمه، چای سبز و… التهابات ایجاد شده در داخل بدن را کاهش می‌دهد و از این طریق علائم آلرژی را متعادل می‌سازد. پس تا می‌توانید در این روزها به بدن خود آنتی‌اکسیدان برسانید. البته حواستان باشد بیشتر از 2 تا 3 فنجان چای در روز ننوشید تا تجمع کافئین در بدن به ضررتان تمام نشود

• از مصرف ویتامین Cغافل نشوید. ویتامین Cیک آنتی اکسیدان قوی است که خاصیت آنتی هسیتامین فوق العاده ای دارد و سیستم ایمنی بدن را به شدت افزایش می دهد. ویتامین Cیک آنتی هیستامین طبیعی و مصرف آن رایج‌ترین و آسان‌ترین روش درمان واکنش‌های آلرژیک است.

• به جای جنگل به ساحل بروید.آلرژی‌های فصل بهار و تابستان بهترین بهانه برای وقت‌گذرانی در ساحل دریا هستند! بادهای ساحلی، این مناطق را از انواع هاگ و گرده پاک می‌کند. پس هرقدر می‌توانید به ورزش‌هایی مانند والیبال در ساحل، شنا در دریا و دویدن کنار آب بپردازید تا هم از آلرژی  دور باشید و هم سلامت بدن خود را افزایش دهید. اگر هم در نزدیکی محل زندگی‌تان دریا وجود ندارد، می‌توانید به ارتفاعات و کوهنوردی بپردازید؛ چرا که در ارتفاعات گیاهان کمتری رشد می‌کنند و آلرژی کاهش پیدا می‌کند.

• شب‌ها و صبح زود پنجره‌ها را باز نکنید.هیچ چیز مانند نسیم صبحگاهی بهاری خواب را از سرتان نمی‌پراند اما اگر آلرژی داشته باشید باز کردن پنجره به خصوص در صبح زود و آخر شب باعث می‌شود آنقدر مشغول تمیز کردن و خاراندن بینی‌تان شوید که نتوانید به‌اندازه کافی بخوابید و از این هوای بهاری لذت ببرید. استفاده از کولر در این مواقع باعث می‌شود علائم کمتری پیدا کنید. اما گاهی اوقات برخی کولرها نیز به اندازه هوای بیرون برای تان حساسیت ایجاد می‌کنند. همچنین زمانی که در اتومبیل نشسته‌اید بهتر است پنجره‌ها را ببندید و کولر را روی حالت «چرخش هوا در کابین» قرار دهید. فیلتر موجود در کابین جلو به پاک شدن هوای داخل از گرده‌ها کمک می‌کند.

منابع :

۱- راهنمای ایمنی و سلامتی در کوه ،ترجمه و تدوین:وحید عرفانی،فصلنامه کوه،سال هشتم،شماره سی و یکم،1382

۲-راهنمای تغذیه در کوهستان،ترجمه و تدوین:وحید عرفانی،فصلنامه کوه،شماره سی و پنجم،سال نهم،

۳- 13823- Camping Health and Safety Tips, U.S. Department of Health & Human Services, 2015, (https://www.cdc.gov/)

۴- Coping with Spring Asthma and Allergies, David Anthony, Blue Mountains, (https://www.bluemts.com.au) 

۵- Chris Beeson: The handbook of survival at sea, Amber Books, 2003

۶- Gerrie Mc Call: The Handbook of the weather, Amber Books, 2002

۷- Tips for Coping with Spring Allergies, AAFA Community Services, 2015. Asthma and Allergy Foundation of America.

ترجمه و تدوین:وحید عرفانی

زمان مطالعه: 9 دقیقه

آشنایی با روش‌های مقابله با ریزش بهمن و خطرات کوهنوردی یکی از الزامات این ورزش هیجان‌انگیز است. سقوط بهمن یکی از مهم‌ترین حادثه‌های کوهنوردی است که جان انسان‌ها را تهدید می‌کند. اگر کوله پشتی کوهنوردی خود را آماده کرده‌اید و مترصد فتح کردن قله‌های کوه‌ها یا اسکی روی برف هستید، آگاهی از راه‌های مقابله با بهمن به یاری شما می‌آید تا از جان خود به بهترین شکل حفاظت کنید. 

در این مقاله راه‌های شناخت بهمن، روش های مقابله با بهمن برف و راه های جلوگیری از محاصره شدن در بهمن را بررسی می‌کنیم.

 

بهمن چیست ؟

بهمن برف یک جریان سریع برف است که از شیب‌هایی مانند تپه‌ها یا کوه‌ها پایین می‌آید. بهمن‌های بزرگ عمدتاً از برف روان و هوا تشکیل شده‌اند و قادرند یخ، سنگ‌ها و درختان را نیز جابجا کنند.بهمن‌ها به دو شکل کلی یا ترکیبی از آن‌ها رخ می‌دهند: بهمن‌های تخته‌ای که از برف فشرده تشکیل شده‌اند و با فرورفتن لایه ضعیف زیرین برف تحریک می‌شوند، و بهمن‌های برفی آزاد که از برف شل‌تر ساخته شده‌اند. پس از وقوع، بهمن‌ها معمولاً به سرعت شتاب می‌گیرند و با جمع‌آوری برف بیشتر، جرم و حجم آن‌ها افزایش می‌یابد. اگر بهمن با سرعت کافی حرکت کند، بخشی از برف ممکن است با هوا مخلوط شده و بهمن برفی پودری شکل گیرد.

 

 

بهمن چگونه بوجود می‌آید؟

 

بهمن زمانی رخ می‌دهد که لایه‌های برف بر روی هم انباشته می‌شوند و به‌دلیل تغییرات خاصی، ناپایدار می‌شوند. هنگامی که برف زیادی می‌بارد و لایه‌های جدید روی لایه‌های قدیمی‌تر قرار می‌گیرند، ممکن است این لایه‌ها به‌دلیل فشار زیاد سقوط کنند. تغییرات ناگهانی در دما، وزش باد شدید یا حتی حرکت انسان‌ها و وسایل نقلیه در سطح برف، می‌تواند باعث ناپایداری این لایه‌ها شود. علاوه بر این، شیب تند دامنه‌ها و نوع برف نیز می‌توانند خطر بروز بهمن را افزایش دهند.

 

نشانه‌های هشداردهنده قبل از سقوط بهمن

 

قبل از وقوع بهمن، معمولاً می‌توان برخی نشانه‌ها را مشاهده کرد که می‌توانند به‌عنوان هشداردهنده عمل کنند. این نشانه‌ها به افراد کمک می‌کنند تا از خطر بهمن آگاه شوند و اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهند. برخی از این نشانه‌ها عبارتند از:

• صدای ترکیدن برف: اگر صدای ترکیدن لایه‌های برفی شنیده شود، این می‌تواند نشان‌دهنده ناپایداری برف و احتمال وقوع بهمن باشد.
• حرکت برف: اگر لایه‌های سطحی برف شروع به حرکت یا لغزش کنند، این ممکن است علامتی از شروع بهمن باشد.
• شکاف‌ها و ترک‌ها در برف: مشاهده شکاف یا ترک در لایه‌های برف نشان‌دهنده ناپایداری آن‌هاست و احتمال سقوط بهمن را افزایش می‌دهد.
• تغییرات شدید در وضعیت هوا: تغییرات ناگهانی در دما یا وزش باد شدید می‌توانند به ناپایداری برف‌ها منجر شوند و خطر بهمن را بیشتر کنند.

 

 عوامل موثر در ریزش بهمن

مهم‌ترین عوامل ریزش بهمن را می‌توان به شیب کوه، لایه‌بندی برف، آب‌وهوای منطقه و عوامل انسانی خلاصه کرد.

شیب کوه: شیب کوه، از عوامل تاثیرگذار در وقوع بهمن است و طبق آمار اکثر بهمن‌های تخته‌ای در شیب‌های محدب بین ۳۰ تا ۴۵ درجه اتفاق می‌افتند. در شیب‌های کوژ، نوارهای صخره‌ای، شیب‌های بادگیر و… پشته برف ناپایدارتر است. در برخی نقاط مثل دهلیزهای پرشیب و باریک نیز برف مانند یک کاسه جمع شده و تبدیل به دامی برای کوهنوردان می‌شود.

آب‌وهوای منطقه: برف تازه احتمال وقوع بهمن را افزایش می‌دهد و متعاقبا وزش باد با انباشته‌کردن حجم زیادی برف روی یک شیب،‌ این خطر را مضاف می‌کند. خطرناک‌ترین زمان برای ریزش بهمن، اغلب اولین روز آفتابی بعد از بارش برف است؛ زیرا افزایش زیاد دمای هوا مانع از انسجام برف تازه شده و از همین رو وقوع بهمن محتمل‌تر می‌شود. در صورتی که حجم برف تازه دو سانتی‌متر یا بیشتر باشد یا برف در حال بارش حجمی بیشتر از دو سانتی‌متر در ساعت داشته باشد، احتمال بهمن افزایش می‌یابد. باران نیز ممکن است به‌عنوان یک روان‌کننده یا سنگین‌کننده برف عمل کند.

نحوه‌ لایه‌بندی برف: پس از بارش برف، عواملی نظیر باد و دمای متغیر هوا روی برف تازه اثر می‌گذارند و منجر به‌شکل‌گیری لایه‌هایی از برف با استحکام‌ متفاوت روی شیب کوه می‌شوند. این لایه‌بندی نقش بسزایی در وقوع بهمن دارد و در صورتی که یک لایه برف تازه روی بستری ناپایدار باشد، امکان لغزش لایه رویی و بهمن، دور از ذهن نیست.

عوامل انسانی: بهمن‌های زیادی در اثر اشتباه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به وجود می‌آید که این موضوع به‌دلایل متعددی از جمله نحوه تصمیم‌گیری، نگرش نادرست، آموزش نامناسب، عدم آگاهی، انتخاب مسیر اشتباه، بی‌توجهی به علائم هشداردهنده‌ وقوع بهمن و… بستگی دارد. به‌عنوان مثال شیب تندی که در سایه و در نزدیکی خط الراس کوه قرار دارد یا وجود حجم زیادی برف تازه می‌تواند از نشانه‌های هشداردهنده درباره بهمن باشد که فقط افراد آموزش‌دیده و ماهر به آن واقف هستند.

در واقع دوری از بهمن یا زنده‌ماندن پس از وقوع آن، مستلزم کسب اطلاعات درباره دلایل و شرایط ریزش بهمن، داشتن تجربه صعود در مسیر‌های برفی و همین طور انتخاب مسیر صعود و فرود مناسب است.

 

 

رانش بهمن

عموما رانش بهمن به دو صورت شکل میگیرد : 1) در هنگام بارش 2) بعد بارش

1) هنگام بارش

در هنگام بارش معمولا در بستر هایی که شیب آنها بالای 45 درجه باشد به صورت بهمن پوسته ای و یا در شیب های کمتر 45 درجه به علت یخ زده بودن روی لایه و عدم چسبندگی برف تازه به لایه قدیمی بهمن تخته ای فرومی ریزد و در هر 2 نوع آن بهمن صورت میگیرد.

2) بعد بارش

بعد از بارش عوامل زیادی مانند باد ، تابش نور، زاویه ،عوامل انسانی ،ارتعاش ،لایه های برف ،تغییر دمای ناگهانی روی شکل کریستال برف تاثیر گذار بوده و باعث به وجود آمدن بهمن می شود

 

انواع ریزش بهمن:

1)بهمن برف تخته ای 2)بهمن برف پودری 3)بهمن برف پوسته ای 4)بهمن برف بهاره

 

زنگ های خطر :

1- صدای “بوم” که گاهی اوقات در زیر پاهایتان می شونوید که براثر شکستن لایه های رویی و تخلیه هوا در بین لایه ها صورت می گیرد و خطر حرکت لایه ی رویی را به همراه دارد.

2- خط های شکسته روی برف امکان ریزش بهمن را زیاد میکند

3- با دیدن بهمن های ریخته شده می توان حس کرد که امکان ریزش بهمن جدیدی وجود دارد .

مقاله پیشنهادی :کمپینگ زمستانی

 

 

 قبل از سقوط بهمن بهتر است چه اقداماتی انجام دهیم؟

– از تردد در جاده‌های بهمن‌خیز خودداری کنید.

– در هنگام عبور از مناطق کوهستانی پر از برف باید سکوت را رعایت کرد. بوق‌ زدن یا بلند کردن صدای ضبط ماشین در این مسیرها می‌تواند موجب ریزش بهمن شود.

– قبل از صعود به کوه باید حتما برنامه داشته باشید و سرپرست مجرب، مسیر و منطقه صعود، ظرفیت و پتانسیل افراد از قبل تعیین شده باشد.

– دیگران را در جریان برنامه صعود و کوهنوردی خود قرار دهید.

– وسایل ارتباطی از قبیل بی‌سیم، تلفن همراه و .. باید حتما موجود باشد. فردی که قرار است از بهمن عبور کند با فشاردادن دکمه دستگاه آن را به وضعیت فرستنده و دیگران روی وضعیت گیرنده قرار می‌دهد. فراموش نکنید که فرستنده را نباید در کوله‌پشتی قرار داد، بلکه باید آن را به گردن آویخت.

– صعود، تمرین و کار در مناطق کوهستانی و برف‌گیر حتما باید با وسایل، لوازم و ابزار کوهنوردی اعم از لوازم فنی، پوشاک، تغذیه، امدادی و … همراه باشد.

– در صورتی که نمی‌توان شیبی را دور زد تا حد امکان باید ارتفاع گرفت تا در مسیر طولانی بهمن قرار نگیرید.

– در هنگام عبور ساکت باشید تا ارتعاشات صدا باعث ریزش بهمن نشود، ارتعاش یکی از عوامل مهم ریزش بهمن است. بنابراین، در جاهایی که خطر ریزش بهمن وجود دارد باید از فریاد پرهیز کنیم درواقع سکوت موجب می‌شود که بهتر متوجه ریزش برف شده و به موقع اقدام کنید.

– بهتر است اعضای گروه در شیب‌های خطرناک در فاصله حداقل 30-20 متری یکدیگر حرکت کنند تا همگی گرفتار بهمن نشوند و بتوانند همدیگر را نجات بدهند.

– از یک شیب برفی باید خیلی نرم و سبک قدم بردارید تا فشار و ضربه به برف مسیر وارد نشود و باعث شکست برف و جریان بهمن نشود.

– از ریسمان یا طناب مخصوص کوهنوردی استفاده کنید.

– روی برف زیگزاگ راه نروید و تا حد امکان به صورت یک خط مستقیم روی برف بالا بروید.

 

 

ساده‌ترین روش مقابله با ریزش بهمن 

یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای مقابله با بهمن، دوری کردن از مکان‌هایی است که امکان ریزش بهمن در آن‌ها زیاد است.
کوه‌های پر از برف با دامنه‌های شیب‌دار یکی از محل‌هایی است که وقوع بهمن بسیار محتمل است.
به طور مشخص دامنه‌هایی با شیب 35 تا 40 درجه که مملو از برف هستند برای سقوط بهمن بسیار مستعدند.

 

برای شناخت بهمن، پیش‌بینی‌های وقوع بهمن را دنبال کنید

اگر اصرار دارید به دامنه‌های شیب‌دار پر از برف بروید و آنجا اسکی یا کوهنوردی کنید، اولین کاری که باید انجام دهید بررسی مداوم پیش‌بینی‌های ریزش بهمن است که در همه‌ی کشورها، سایت‌ها و برنامه‌هایی برای آن وجود دارد.

 

یکی از راه‌های شناخت ریزش بهمن، توجه به لایه‌های برف است

 

اکثر بهمن‌ برف ها پس از بارش سنگین برف و همراهی آن با باد شکل می‌گیرند. بادهای قوی می‌توانند برف را به شدت متراکم کنند و یک لایه‌ی بیرونی مستحکم از برف ایجاد کنند.
اما تشخیص این لایه‌ی مستحکم بیرونی به تنهایی کافی نیست. مهم‌تر از آن لایه‌ی درونی برف است که اگر به اندازه‌ی کافی ضعیف باشد می‌تواند منجر به تشکیل بهمن شود.
در واقع می‌توان آن را به یک خانه‌ی پوشالی تشبیه کرد.
اگر چنین برفی را پیرامون خود احساس کردید سریعا از آن محل دور شوید. اگر نمی‌توانید از آنجا فرار کنید به سمت درختی نزدیک خود بروید و آن را محکم بگیرید.

 

اقدامات پس از روی دادن بهمن 

اقدامات بعد از وقوع بهمن در مناطقی که بهمن تهدید قابل توجهی برای مردم به شمار می‌رود، مانند پیست‌های اسکی، شهرهای کوهستانی، جاده‌ها و برای کوهنوردان باید انجام داد : 

 

برای مقابله با ریزش بهمن دهان خود را بپوشانید

اگر نتوانستید از ریزش بهمن فرار کنید و در آن گیر افتادید، اولین کار، پوشاندن دهان است. باید به گونه‌ای دهان خود را محافظت کنید که از رفتن برف به داخل آن جلوگیری شود.

 

برای مقابله با بهمن، نفس کشیدن اصل اول است

بیش از 70 درصد مرگ‌هایی که به خاطر بهمن برف اتفاق می‌افتد به دلیل خفگی و عدم توانایی فرد برای نفس کشیدن است.
پس باید تلاش کنید سر خود را از توده‌ی برفی که در آن گیر افتاده‌اید بالاتر نگه دارید تا توانایی نفس کشیدن را از دست ندهید. توجه به این نکته، فاصله‌ی بین مرگ و زندگی است.

 

از هر روشی برای نجات دادن خود کمک بگیرید

از هر روشی که در زمان وقوع بهمن به ذهنتان می‌آید برای نجات از بهمن کمک بگیرید. پا کوبیدن، لگد زدن، حرکتی شبیه شنای پروانه و هر کاری که شما را یک قدم به زنده ماندن نزدیک می‌کند.

 

کوله‌پشتی خود را نگه دارید

برخلاف باور عمومی که بر رها کردن کوله‌پشتی تأکید می‌کند، اگر یک کوله بر پشت خود دارید، بهتر است آن را نزد خود نگه دارید.
دومین دلیل عمده‌ی مرگ ناشی از ریزش بهمن، مربوط به برخورد به درخت، تخته سنگ و نظایر این‌ها و ترومای ناشی از آن است.
بنابراین وقتی کوله‌پشتی خود را همراه داشته باشید، هنگام برخورد به این مانع‌ها، به عنوان یک محافظ برای شما عمل می‌کند.

 

 

آنچه باید برای پس از سقوط بهمن بدانید

بعد از آنکه بهمن فروکش کرد تنها می‌توانید برای رسیدن کمک منتظر بمانید.
در این مدت مهمترین کار، تنفس است که کار راحتی نیست. وقتی در زیر برف نفس می‌کشید برف‌های مقابل صورت شما آب می‌شود و لحظاتی بعد به دلیل سرما، تبدیل به یخ خواهد شد.
بنابراین بهتر است یک پلاستیک دور سر خود بکشید.
روش دیگر مشت کردن دست و بیرون آوردن آن از برف است. این روش هم به تنفس شما کمک می‌کند و هم نشانه‌ای برای امدادگران است که شما را پیدا کنند.

 

بهترین زمان نجات یافتن از ریزش بهمن

طبق آمار، 15 دقیقه‌ی ابتدایی گرفتار شدن در بهمن، بهترین زمان نجات یافتن است. اگر این زمان به 20 دقیقه برسد، احتمال زنده ماندن به 30 درصد کاهش می‌یابد.

√ بعد از رفتن به زیر برف زمان طلایی شما تا قبل از بیهوشی است پس باید نهایت تمرکز خود را به خرج دهید تا از سقوط بهمن نجات پیدا کنید.

 

 

استفاده از ابزار کمکی برای مقابله با بهمن برف

به لطف تکنولوژی، روش‌هایی برای افزایش احتمال زنده ماندن هنگام ریزش بهمن وجود دارد. استفاده از ترنسیور بهمن (avalanche beacon) بهترین ابزار برای مقابله با ریزش بهمن است.
این وسیله به امدادگران کمک می‌کند تا شما را ردیابی کنند.
بنابراین بهتر است از آغاز فرایند کوهنوردی این وسیله را به خود متصل کنید. ناگفته نماند که این ابزار، نباید شما را از رعایت نکات ایمنی هنگام کوهنوردی غافل کند.

 

جمع بندی

ریزش بهمن یک جریان سریع برف است که معمولاً در شیب‌های تپه‌ها یا کوه‌ها رخ می‌دهد و می‌تواند به‌طور خودبخود به دلیل بارش زیاد برف، تغییرات دمایی یا به واسطه عواملی مانند انسان‌ها، حیوانات و زلزله‌ها تحریک شود. بهمن‌ها معمولاً در شرایط جوی ناپایدار و در مناطقی با لایه‌های برف ضعیف یا سنگین رخ می‌دهند و می‌توانند یخ، سنگ و درختان را جابجا کنند. این پدیده در مناطق با ارتفاعات بالا و در فصول سرد به طور گسترده‌تری اتفاق می‌افتد.

عوامل مختلفی مانند بارش زیاد برف، ذوب شدن برف زیر تابش خورشید، تغییرات دمایی و فرسایش لایه برف می‌توانند باعث ناپایداری برف و در نتیجه وقوع بهمن شوند. در مناطقی که بهمن تهدید جدی به شمار می‌رود، مانند پیست‌های اسکی، جاده‌ها و مناطق کوهستانی، اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر بهمن ضروری است. این اقدامات شامل استفاده از مواد منفجره برای تحریک بهمن به‌صورت کنترل‌شده، اسکی برش برای فشرده‌سازی برف و تثبیت لایه‌های برف است.

تثبیت برف، آموزش‌های ویژه و استفاده از فناوری‌های پیشرفته در پیشگیری از سقوط بهمن نقش مهمی ایفا می‌کند. این اقدامات به کاهش خطر وقوع بهمن و به حداقل رساندن خسارات آن کمک می‌کند و برای حفظ ایمنی ساکنان و کوهنوردان ضروری است.

 

منبع : en.wikipedia.org

زمان مطالعه: 6 دقیقه

محمد علی سدپارا تنها کوهنورد پاکستانی است که توانسته 8 قله از 14 قله‌ی 8000 متری را صعود کند. 

وقتی در سال 2006 از محمد علی سدپارا پرسیده شد که چگونه باید یک کوهنورد شد، وی پاسخ داد: «کوه‌ها از کوهنورد علاقه و اشتیاق می‌خواهند. قلب شما باید عاشق کوه باشد.» 

همتایان سدپارا او را به عنوان کوهنوردی «سرحال و کار بلد» می‌شناسند. کوهنوردی که بسیار سرسخت و شوخ‌طبع است. محمد سدپارا تنها کوهنورد پاکستانی که از مجموع 14 قله 8000 متری، 8 تا از آن‌ها را صعود کرده است. سد‌پارا هنگامی که به همراه الکس تکسیکون اسپانیایی و سیمون مورو ایتالیایی اولین صعود زمستانی را به  نانگا پاربات در سال 2016 داشت و رکورد جهانی را به دست آورد، در رسانه های محلی مورد توجه قرار گرفت. دو کوهنورد اسپانیایی و ایتالیایی می‌گویند که بدون وجود محمد سد‌پاردا این صعود ممکن نبود و این حرف باعث شهرت کوهنورد پاکستانی شد که برای مدت ها از انظار پنهان مانده بود.

در پاکستان 5 قله 8000 متری K2، نانگاپاربات، برودپیک، گاشربروم 1 و 2 قرار دارند. بقیه قله های 8000 متری در نپال و چین قرار گرفته‌اند.

این کوهنورد بااستعداد و متواضع در 2 فوریه 1976 در روستایی به نام ساد‌پارا، نزدیک اسکاردو در منطقه گلگیت بلتستان، به دنیا آمده است.

سادپارا کجاست؟

«ساد‌پارا» یا «سات‌پارا» خانه بسیاری از باربرهایی است که بارهای سنگینی را از مسیر بالتورو گلاسیر که همان مسیر صعود به K2 و دیگر قله‌ها است، می‌برند. این باربرها به دلیل آشنایی که با این این مسیر دارند، توانستند بسیاری از کوهنوردان را کمک کنند تا صعودهای خود را به شکلی صحیح انجام دهند.

برای سال‌‌های طولانی هیچ کوهنوردی از این کشور نتوانست شهرت خوبی بدست بیاورد. نظیر صبیر، اولین پاکستانی بود که به اورست صعود کرد و اشرف امان به همراه کوهنورد درگذشته، نصار حسین ساد پارا اولین کوهنوردان پاکستانی بودند که به K2 صعود کردند. سمینا بیگ اولین زن پاکستانی بود که به اورست صعود کرد. با این حساب، شهرت  محمد علی سدپارا به گفته خودش به دلیل «سخت‌کوشی و شانس زیاد» بود.

سدپارا چگونه کوهنوردی را شروع کرد؟‌

سدپارا که در ابتدا باربری می‌کرد، توانست برای صعود به K2 در سال 2004 با یک گروه از کوهنوردان همراه شود.

وی در مصاحبه‌ای که در مجله DAWN چاپ شد، گفت: «یکی از اولین کارهایی که من در زمان بازپس‌گیری سیاچن در اواسط دهه 1990 انجام می‌دادم، تحویل تجهیزات به پست‌های ارتش پاکستان بود. 

با توجه به اطلاعات موجود در پروفایل سد‌پارا در سایت مجله Alpinist، وقتی یکی از کامیون‌های ارتش پاکستان به دنبال باربر می‌گشت، سادپارا نمی‌توانست شور و شوق خود را پنهان کند. در آن زمان پاکستان و هند بر سر مسیر سیاچن که مسیر مهمی رو به چین بود، با یکدیگر جنگ داشتند. شب‌ها، او از دیوارهای یخی بالا میرفت و وسایل مورد نیاز سربازان را در گردنه‌های تنگ و خطرناک کوهستانی حمل می‌کرد. وی دعا می‌کرد که تاریکی او را از آتش گلوله‌هایی که شبیه ترقه‌های شکننده در یک عروسی بودند، در امان نگه دارد.

محمد علی سدپارا می‌گوید: «بعد از سیاچن، دیگر نمی‌ترسیدم. هنگام کوهنوردی دو احتمال وجود دارد: مرگ یا زندگی. باید شجاعت قبول هر دو احتمال را داشته باشی.»

وی به حرف خانواده‌اش برای پیوستن به نیروی پلیس یا ارتش را که محل زندگی و درآمدش را تضمین می‌کرد، گوش نکرد و به دنبال علاقه قلبی خود رفت.

«من همیشه به زنم و خانوادم می‌گفتم که من نمی‌خواهم کار کنم. کوهنوردی چیزی است که می‌خواهم انجام دهم.»

بدون هیچ پشیمانی

وقتی کاری برای انجام نبود، سدپارا کشاورزی می‌کرد. وی در سال 2006 بدون داشتن تجهیزات مناسب، از قله گاشربروم 2 صعود کرد. این اولین صعود وی به قله 8000 متری بود.

«من چکمه‌های مخصوص کوهنوردی نداشتم. ژاکت هم نداشتم چه برسد به لباس گرم مناسب تا مرا از سرمای جانفرسا دور نگه دارد. وسایلم را به صورت دست دوم از بازار اسکاردو خریده و تعمیر کرده بودم. با این حال، توانستم به سلامت از این قله صعود کنم و به سلامت برگردم.»

بعد از آن، دیگر چیزی جلودارش نبود. وی در سال 2006 از قله اسپانتیک در پاکستان، در سال 2008 قله نانگاپاربات در پاکستان و قله موستاق آتا در چین، در سال 2009 دوباره قله نانگاپاربات در پاکستان، در سال 2010 قله گاشربروم 1 در پاکستان، صعود زمستانی به قله نانگاپاربات در سال 2016، در سال 2017 قله برودپیک  در پاکستان،  صعود پاییزی به قله نانگاپاربات در سال 2017، اولین صعود زمستانی به قله پوموری در نپال در سال 2017، در سال 2018 قله K2 در پاکستان، در سال 2019 قله لوتسه در نپال، در سال 2019 قله ماکالو در نپال و در سال 2019 از قله ماناسلو در نپال صعود کرد.

در سال 2018، کوهنورد با تجربه فرانسوی، مارک باتارد، سدپارا و پاسانگ نورو از نپال را برای برنامه پنج ساله خود به نام «آن سوی کوه اورست» دور هم جمع کرد.

این گروه سه نفره برای صعود به نانگاپاربات در سال 2019، K2 در سال 2021 و به مناسبت 70 سالگی  باتارد، قله اورست در سال 2022 برنامه‌ریزی کرده بودند. باتارد امیدوار بود که حضور سدپارا باعث شود نظرها در مورد پاکستان تغییر کند.

در 25 ژانویه امسال، دولت پاکستان اعلام کرد که از سدپارا برای صعود به دیگر قله‌های 8000 متری، حمایت مالی می‌کند.

مشکلات مالی

به عنوان یک همسر و پدر، سدپارا هر کاری می‌کرد تا غذای خانواده‌اش تامین شود. پول به اون انگیزه می‌داد اما کوهنوردی، انگیزه کار بیشتری به او می‌داد.

بدون این که خجالتی از این داشته باشد که بگوید فقر باعث شده جوانان سدپارا به باربری مشغول شوند، می‌گوید: «بسیاری برای پول صعود می‌کنند. حتی با این که زیاد نیست اما باز هم کافی است. با این حال، باربرهای زیادی نیستند که صعود را دوست داشته باشند. اگر فرصت‌های بیشتری داشتند، صعود را کنار می‌گذاشتند.»

در مصاحبه Alpinist، سدپارا گفت که می‌خواهد برای زنش یک چرخ خیاطی بخرد و خود می‌خواست از قله K2 در زمستان صعود کند. این آرزوها هزینه داشتند. این هزینه‌ با باربری کالاهای شکننده در مسیرهای ترسناک تامین می‌شد.

محمد علی سدپارا اضافه کرد: «تعداد کمی کوهنوردی را پس از حل مشکلات مالیشان ادامه می‌دهند. برای کوهنوردی، آدم باید از هر محدودیتی آزاد باشد.»

در سال 2016 وی گفت که دوست ندارد فرزندانش کار او را ادامه دهند.

«صادقانه بخواهم بگویم، دوست ندارم فرزندانم در این زمینه کار کنند. پسرانم درس می‌خوانند و یکی از آن‌ها به دانشگاه می‌رود و کوهنوردی را دوست ندارد. دوست دارم آنقدر درآمد داشته باشم که هزینه‌های خانواده‌ام را تامین کنم.

انسانی بسیار ارزشمند

سدپارا جزئی از تیم جست‌و‌جویی بود که به دنبال دو کوهنورد انگلیسی و ایتالیایی، تام بالارد و دانیل ناردی بودند. این دو کوهنورد در کوه نانگا پاربات مفقود شدند و جسد آن‌ها بعدها در دامنه این کوه یافت شد.

کریم شاه نظیری، اسکیتر و کوهنورد در یک توییت نوشت: «مردی که برای هر عملیات نجات آماده بود. عکسی که 27 فوریه سال 2019 زمانی که برای عملیات جست‌و‌جوی ناردی و تام در کوه نانگاپاربات گرفتی را به یاد دارم. امروز تو را از دست دادیم و بدنت در قله K2 در آرامش فرو رفت.»

نظیر صبیر در مورد علی سدپارا می‌گوید: «او مرد مهربانی بود و ذات خوبی داشت. به طور خلاصه، انسان با ارزشی بود.» وی در ادامه اضافه کرد که سدپارا فردی شوخ‌طبع بود و گاهی هنگام صعود شروع به رقصیدن می‌کرد. او هم در زندگی هم در کوهنوردی فردی با ارزش بود.

مینگما شرپا، کوهنورد نپالی که در گروه 10 نفره کوهنوردی اولین صعود زمستانی به K2 را در ماه گذشته انجام داد می‌گوید: «سدپارا همراه سرگرم‌کننده‌ای بود. او سخت‌کوش است و با همه خوش رفتار است. او همه آن چیزی را که برای رسیدن به قله لازم است دارد.»

بعد از این که گزارش شد سدپارا در کنار  جان اسنوری از ایسلند و جی‌پی مهر بریتو از شیلی، قله K2 را صعود کردند، در گزارش دیگری اعلام شد که این سه کوهنورد مفقود شدند. این سه نفر ارتباط خود را در ساعات پایانی جمعه با کمپ اصلی از دست دادند. پس از این که در روز شنبه و در ارتفاع 8611 متری گروه پشتیبانی دیگر از این گروه گزارشی دریافت نکرد، گزارش شد که این سه نفر مفقود شدند.

عملیات جستجو و نجات از همان زمان آغاز شده است ولی تا به حال چیزی پیدا نشده است.

در روز جمعه مینگما در یک پست فیسبوک نوشت: « منتظر خبرهای خوش از این مرد شوخ‌طبع و سرگرم‌کننده هستم. دعا میکنم که علی، جان و پابلو به سلامت برگردند. احتمالا چون بی‌سیم آن‌ها فرکانس پایینی داشت، از کار افتاده است. امیدوارم که همین الان هم به کمپ بازگشته باشند. محمد علی یکی از بهترین کوهنوردان جهان است و در سال 2017 با یکدیگر از  قله نانگاپاربات در پاکستان بالا رفتیم. از زمانی که در سال 2014 به پاکستان سفر کردم، دوستان خوبی هستیم.»

دیروز ساجید سدپارا، پسر 21 ساله محمد علی سدپارا، که جزئی از گروه صعود بود اما به دلیل مشکلات تجهیزات مجبور به ترک گروه شد، در مصاحبه‌ای در Skardu با رسانه‌ها اشاره کرد که این سه کوهنورد پس از صعود قله K2 احتمالاً هنگام بازگشت به مشکل برخورده‌اند. وی گفت که این سه نفر قبلاً 8200 متر صعود کرده بودند و در حال حرکت به داخل باتل نک (تکنیکی‌ترین قسمت کوه) بودند که او از آن‌ها جدا شد.

ساجید گفت که شانس ان‌ها برای دوام آوردن در مقابل هوای سرد و بدون تجهیزات مناسب، بسیار پایین است. او اضافه کرد که احتمالا عملیاتی برای یافتن اجساد شروع شود.

روز دوشنبه سومین روز عملیات نجات با هلیکوپترهای نظامی و کوهنوردان با تجربه بود که بدون نتیجه بود.

ساجید، خواسته پدرش برای صعود به قله K2 را به وضوح به یاد می‌اورد. شاید علی سدپارا خطر را احساس کرده بود و خرابی تجهیزات ساجید به اون کمک کرده بود که پسرش را به منطقه امن بفرستد. این آخرین اقدام پدرانه سدپارا بود که پسرش را از مرگ در سرما نجات داد.

یادش گرامی باد

زمان مطالعه: 3 دقیقه

قله توچال در شمال شهر تهران و کوهستان پیرامون آن به صورت یک خط الراس شرقی- غربی در جناح جنوبی رشته کوه‌های البرز مرکزی قراردارد.  این کوه از شمال به دره رودخانه‌های جاجرود و شهرستانک و از غرب توسط خط الراس کم ارتفاع‌تری به قلل شمالی کوه‌های استان البرز (کرج) متصل می‌باشد. دامنه ی جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و بلندترین نقطه شهر تهران محسوب میشود که به بام تهران شهرت دارد.

قله توچال بلندترین ارتفاع شمال تهران از طریق شانه غربی خود موسوم به هومند به ارتفاع ۳۹۰۰ متر به گردونه ۳۷۰۰ متری شهرستانک و سپس به قله شاه نشین بزرگ به ارتفاع ۳۸۵۰ متر متصل می‌شود و از سمت شرق توسط خط الراس قوسی شکلی پس از تشکیل قلل پیازچال و لزون از طریق گردنه کوتاه لوپهنه به قلل دارآباد ارتباط می‌یابد. قله از طریق جناح شمالی هومند به قله قزقونچال و یال‌های فرعی منطقه آهارفشم و شهرستانک منتهی می‌گردد. این خط الراس شمال توچال را از طریق قله قلعه دختر و سی چال به گردنه دیزین و سپس به سایر بلندی‌های البرز مرکزی متصل می‌سازد.

توچال به معني چال آبگير و درياچه‌ي كوچك است. چون قله‌ي توچال در كنار درياچه ای از یخچال طبیعی قرار دارد آن را بدين نام خوانده‌اند.  توچال در تقسیمات کشوری جزو استان تهران و شمال شهر تهران به عنوان بلندترین ارتفاع نزدیک به تهران است.

اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود	دربند، شیرپلا، سیاه‌سنگ، قلّه توچال
مسیرهای صعود	دربند، شیرپلا، سیاه‌سنگ، قلّه توچال (رایج‌ترین مسیر) بوستان جمشیدیه، پناهگاه کلک‌چال، دره پیازچال، قله پیازچال، قله توچال ولنجک، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قله توچال درکه، پناهگاه پلنگ‌چال، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قله توچال دارآباد، قله دارآباد، قله پیازچال، قله توچال دربند، دوراهی اوسون، دره اوسون، جان پناه اسپیدکمر، ایستگاه هفتم تله کابین، قله توچال (قدیمی ترین مسیر) همچنین از دامنه ی شمالی و از شکراب هم امکان صعود به توچال وجود دارد که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد دامنه های امامزاده داوود، شهرستانک، چین کلاغ مسیرهای دیگر دسترسی به قله توچال هستند
مسافت پای کار تا قله	9 کیلومتر
دسترسی به آب	از مسیر  میدان سر بند تا پناهگاه شیر پلا چند چشمه وجود دارد
وضعیت آنتن دهی موبایل	در کل مسیر آنتن دهی وجود دارد
محل شب مانی	۱ – پناهگاه شیرپلا  دارای ۳ طبقه –  سرویس- خوابگاه –  سالن غذاخوری- تراس در ارتفاع ۲۷۵۰ متری شمال آبشار دو قلو و در کنار رودخانه پس قلعه ساخته شده و متعلق به فدراسیون کوهنوردی است .         ۲ – جانپناه امیری( سیاه سنگ) این جان پناه سنگی در دو طبقه فاقد امکانات رفاهی به یادبود علی امیری که در این مکان فوت نموده و توسط خانواده نامبرده  ساخته شده و در یال اصلی توچال و در ارتفاع ۳۵۰۰ متری قرار دارد . ۳ – جان پناه فلزي مدور جانپناه سوم ساخته شده بر فراز قله توچال توسط زنده یاد مرحوم محمد داوودی دبیر پیشین فدراسیون کوهنوردی و کمک های فدراسیون به نحو جالبی طراحی و ساخته شده و برای مواقع اضطراری و طوفان بسیار موثر می باشد. بنای آن فلزی و از نوع دو جداره می باشد .
نزدیک ترین مرکز درمانی	مرکز فوریت‌های پزشکی هلال احمر

مشخصات کلی

ارتفاع قله : ۳۹۶۴

ارتفاع پای کار : ۱۸۰۵

موقعیت جغرافیایی : تهران- میدان تجریش- خیابان دربند- میدان سربند

مختصات قله : 51.599164 ، 35.954799

بهترین فصل صعود :تابستان

وجه تسمیه : توچال به معني چال آبگير و درياچه‌ي كوچك است. چون قله‌ي توچال در كنار درياچه ای از یخچال طبیعی قرار دارد آن را بدين نام خوانده‌اند.

پوشش گیاهی :  شامل پوشش گیاهی متنوع ارتفاعات شمال تهران که عبارتند از ‌ازگیل وحشی، بادام کوهی، سیب وحشی، زالزالک، انواع درختان آلو و درختچه‌هایی مانند زرشک وحشی و تمشک.گیاهان دارویی و خوراکی منطقه نیز مانند والک، زالزالک، سیرک یا تره کوهی، آویشن، ریواس، کاکوتی، مرزه کوهی، کنگر، چای کوهی و بالاخره قارچ وحشی

گوناگونی جانوری : گفته می شود گونه‌های جانوری منطقه به خاطر حضور زیاد گردشگران ‌یا صید غیرمجاز ، برخی دیگر از این گونه‌ها ‌در‌خطر انقراض قرار دارند.‌ دیگر بندرت می‌توان پستاندارانی نظیر قوچ و میش، گرگ، روباه ‌یا خرگوش را در این منطقه مشاهده کرد. پرندگانی همچون ‌شاه بوف یا کبک دری که پرنده‌ای متعلق به ارتفاعات ۲۰۰۰ متری است، به ندرت در منطقه دیده می‌شود.

وضعیت آب و هوای قله : مشاهده در سایت هواکوه

رشته کوه  :البرز مرکزی

ترک مسیر(Gps) : ترک مسیر قله توچال

 

تصاویر قله توچال

شما هم اگه اطلاعات بیشتری در مورد قله توچال دارید در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید .

زمان مطالعه: 2 دقیقه

قله پلنگچال در امتداد غربی رشته کوههای شمال تهران قرارداشته و یکی از دوردست ترین قله های این رشته است. برای رسیدن به آن می بایست از ابتدای مسیر که درکه می باشد (میدان درکه در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد)  تا قله مسافتی حدود ۱۲ کیلومتر را پیمود

اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود	درکه و پناهگاه پلنگچال
مسیرهای صعود	مسیر سعادت آباد و یال چین کلاغ که از قلل  دوشاخ و چین کلاغ میگذرد و طولانیترین مسیر میباشد.        مسیر امامزاده داود و گردنه اشترگردن که کوتاهترین مسیر میباشد.
مسافت پای کار تا قله	12 کیلومتر
دسترسی به آب	از مسیر سعادت آباد تنها تا انتهای دره بیدستان دسترسی به آب چشمه وجود دارد
وضعیت آنتن دهی موبایل	از قله دوشاخ تا کمی پاییینتر از گردنه اشتر گردن آنتن موبایل متناوبا در دسترس نیست.
محل شب مانی	پناهگاه پلنگچال
نزدیک ترین مرکز درمانی	تهران -ولنجک – کلینیک ولنجک

مشخصات کلی

ارتفاع قله : 3548

ارتفاع پای کار:  1840

موقعیت جغرافیایی :  تهران – درکه – قله پلنگچال

مختصات قله :

بهترین فصل صعود : تمام فصول

وجه تسمیه :

پوشش گیاهی : گل های رز وحشی,شقایق,گلایل وحشی,انواع چای کوهی,گون و ارغوان

گوناگونی جانوری : عقاب,کلاغ, کل ,بز,گونه هایی از خزندگان

وضعیت آب و هوای قله : مشاهده وضعیت حدودی در سایت هواکوه

رشته کوه  : البرز مرکزی

ترک مسیر(Gps) :ترک مسیر قله پلنگچال

 

تصاویر قله پلنگچال

شما هم اگه اطلاعات بیشتری در مورد این قله دارید در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید .

زمان مطالعه: 2 دقیقه

قله نایبند با ارتفاع ۳۰۰۵ متر بلندترین قله کوهستان نایبند می باشد که در منطقه دیهوک شهرستان طبس قرار گرفته و به بام استان خراسان جنوبی شهرت یافته است.روستای نایبند در ۲۲۰ کیلومتری شهر طبس و ۱۸۰ کیلومتری شمال شهر راور در استان کرمان قرار دارد.

قله نایبند بلندترین قله خراسان جنوبی یکی از قلل طرح ملی سیمرغ می باشد .

اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود	روستای متروک علی آباد، حرکت به سوی جنوب غربی
مسیرهای صعود	روستای نایبند -روستای علی آباد
مسافت پای کار تا قله	6.340  کیلومتر
دسترسی به آب	منطقه خشک و فاقد چشمه و رودخانه میباشد
وضعیت آنتن دهی موبایل	اطلاعاتی در دسترس نیست
محل شب مانی	فاقد پناهگاه
نزدیک ترین مرکز درمانی	خانه بهداشت روستای نایبند

مشخصات کلی

ارتفاع قله : 3005

ارتفاع پای کار: 1680

موقعیت جغرافیایی : روستای نایبند -روستای علی آباد

مختصات قله : 57.369316 ، 32.440781

بهترین فصل صعود :  بهار و پاییز در ماه های فروردین – آبان است.

وجه تسمیه : نای به مسیر باریک و تنگ گفته شده. دهخدا نام دژی که مسعودسعد سلمان در اون اسیر بود رو «نای» یادداشت کرده. در عین حال نام روستایی در حومه کاشمر هم نای هست. بند به معنی وصل کنند دو قسمت است. نای‌بند جایی است تنگه مانند که دو منطقه را بهم وصل می کند. نای‌بند طبس محل اتصال جاده شرقی، غربی کویر هست.

پوشش گیاهی : بادام کوهی، انجیر وحشی، تاغ، چوبک تماشایی، کلاه میرحسین خار سفید، کلاه میرحسین دم عقربی، بادام عاجی، بادام خاکستری، گون درختچه‌ای، زیره کرمانی و زیره سیاه را از انواع گونه‌های گیاهی این منطقه هستند

گوناگونی جانوری :قوچ،میش سیاه‌گوش، روباه معمولی، روباه شنی، شغال، خارپشت ایرانی، تشی و خرگوش صحرایی از دیگر انواع پستانداران وانواع مار  ساکن این منطقه هستند.

وضعیت آب و هوای قله : مشاهده وضعیت حدودی در سایت هواکوه

رشته کوه :خراسان

ترک مسیر(Gps) : ترک مسیر قله نایبند

 

تصاویر قله نایبند

در صورتی که تجربه صعود به این قله را دارید با ما در قسمت نظرات به اشتراک بگذارید .

زمان مطالعه: 2 دقیقه

رشته کوه کبیرکوه بخشی از کوهستان بزرگ زاگرس را تشکیل میدهد که از میان رشته کوههای کوچکتر کوهستان زاگرس، غربی ترین رشته کوه در ایران کبیرکوه میباشد که از نزدیکی شهر ایلام شروع و تا استان خوزستان ادامه دارد که طول آن در حدود ۲۲۵ کیلومتر میباشد.در طول این مسیر قلل زیادی وجود دارد که قله کان صیفی با ارتفاع 3050 متر بام استان ایلام محسوب میشود. در دامنه شمالی کوه چشمه ای بنام صیفی وجود دارد و بواسطه این چشمه این قله نام کان صیفی بخود گرفته است .

اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود	جبهه جنوبی، صعود از روستای گنجه چنارباشی
مسیرهای صعود	مسیر شمالی: روستای چنارباشی،یال شمالی. مسیر جنوبی:روستای چشمه پهن،هفت چشمه، یال جنوبی.
مسافت پای کار تا قله	9.656 کیلومتر
دسترسی به آب	فاقد چشمه
وضعیت آنتن دهی موبایل	اطلاعاتی در دسترس نیست
محل شب مانی	فاقد جانپناه
نزدیک ترین مرکز درمانی	استان ایلام -آبدانان-بیمارستان رسول اکرم (ص)

مشخصات کلی

ارتفاع قله : 3050

ارتفاع پای کار: 1370

موقعیت جغرافیایی : ایلام، شهر ملکشاهی،روستای چشمه پهن.

مختصات قله :  47.750001 ، 32.916666

بهترین فصل صعود : بهار

وجه تسمیه :

پوشش گیاهی :پوشش گیاهی استان نیمه متراکم و بیشتر شامل گونه های بلوط ، گیلاس وحشی ( بلالوک ) ، ارجن ، زالزالک و کِیکم است .

گوناگونی جانوری :خرس قهوه‌ای، پلنگ، گربه وحشی، کاراکال، گرگ ، شغال، روباه معمولی، کفتار، سمور، راسو ، کل و بز، گراز، خرگوش، سنجاب ایرانی ،خارپشت اروپایی، خارپشت گوش بلند، هامستر خاکستری و موش خانگی.

وضعیت آب و هوای قله : مشاهده وضعیت حدودی در سایت هواکوه

رشته کوه :زاگرس

ترک مسیر(Gps) : ترک مسیر قله کان صیفی

 

تصویر قله کان صیفی

شما هم اگه اطلاعات بیشتری در مورد این قله دارید در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید .