گذر از رودخانه های مسیر ، یکی از مهم ترین مهارت هایی می باشد که یک کوهنورد می تواند آن را یاد بگیرد. در این مقاله قصد آشنایی شما با این مهارت را داریم و آن را به 4 قسمت زیر تقسیم می کنیم :
- از کجا باید کارمان را شروع کنیم ؟
- آمادگی برای گذر از رودخانه
- تکنیک های گذر از رودخانه
- بدترین حالت ممکن !
از چه قسمتی وارد آب شویم ؟
بیشتر اوقات، اکثر کوهنوردان با بی توجهی به این موضوع، نزدیک ترین راه را برای ورود به آب انتخاب می کنند. در اکثر مواقع این نزدیک ترین راه، محل برخورد مسیرتان با رودخانه می باشد . سعی کنید کمی فکر کنید و گزینه های پیش روی خود برای گذر از رودخانه را بررسی کنید.
چه گزینه های را مورد بررسی قرار دهیم ؟
سرعت و عمق رودخانه :
اگر سرعت حرکت آب ها سریع بود و عمق آن نیز به بالاتر از زانو های شما می رسید ، ورود شما به آب خطرناک خواهد بود ! اگر عمق آن به بالاتر از زانو های شما می رسید و جریان آن هم سریع بود ، شاید بهتر باشد مسیر ورودتان به آب را تغییر دهید و یا مدتی در این محیط کمپ کنید و ساعتی بعد تلاش کنید. به یاد داشته باشید اگر با رودخانه ای سرو کار دارید که قسمت اعظم آب آن از طریق آب شدن برف ها تامین می شود ، گذر از آن در اول صبح بسیار آسان تر خواهد بود ، زیرا در طول روز و گرم تر شدن هوا ، حجم بیشتری از برف ها آب می شوند و حجم آب بسیار بیشتر خواهد شد.
عرض رودخانه :
به طور کلی برای ورود به رودخانه باید به دنبال نقطه ای باشید که عرض آن زیاد ، عمق آن کم و دارای نقاطی برای ورود و خروج آسان از آب باشد . به هیج وجه سراغ نقاط باریک رودخانه نروید زیرا در اکثر مواقع شدت جریان آب در این نواحی بسیار زیاد است .
نقطه پایانی روخانه :
وقتی موارد بالا را بررسی کردید، نوبت به مشخص کردن نقطه پایانی رودخانه می باشد. . اگر نقطه پایانی آن به آبشار ها و یا سرازیری های بلند ختم می شد و شدت جریان آب نیز زیاد بود ، شاید بهتر باشد از این کار صرف نظر کنید.
شرایط بستر رودخانه :
اکثر بستر رودخانه ها ناهموار می باشند . قبل از ورود به آب ، توقع رویایی با موانع بسیار و گودال هایی در بستر رودخانه را داشته باشید . اگر سرعت آب زیاد ، رنگ آن تیره و زباله و باقیمانده های زیادی در سطح آن دیده می شد، یا گذرتان را به زمانی دیگر موکول کنید و یا به دنبال نقطه ای دیگر برای ورود باشید.
صبر پیشه کنید :
اگر تمام موارد بالا را به دقت بررسی کردید و هنوز هم همراه همنوردان خود برای گذر از رودخانه شک دارید ، شاید بهتر باشید کمی صبر به خرج دهید . مدتی در این نواحی کمپ کنید و منتظر کاهش سرعت آب بمانید .
آمادگی برای ورود به آب :
ایمنی :
علاوه بر جمع کردن وسایل در کوله پشتی و یا کیسه های فشرده ساز ، بهتر است تا تمام وسایل الکترونیکی و با ارزش خود را در یک کیسه ی کوچک ضد آب دیگر ذخیره کنید. قبل از ورود به آب ، لاینر خود را گره بزنید و یا با یک بند پلاستیکی کاملا محکم کنید . اگر این کار را دست انجام دهید ، در بدترین حالت ممکن ( در ادامه مقاله به آن اشاره خواهیم کرد ) نیز ، هوای ذخیره شده در آن به آن حالت شناور خواهد داد .
کاهش مقاومت :
از پوشیدن دامن و یا شلوار های گشاد پرهیز کنید . لباس های خود را دربیاورید و با یک لباس زیر وارد آب شوید . به طور کل ، باید از هرچیزی که میزان مقاومت شما در آب را افزایش می دهد ، دوری کنید. اگر از کیسه خواب و یا تشک های جمع شوند استفاده می کنید و آن را در قسمت بیرونی کوله پشتی خود جای می دهید ، بهتر است قبل از ورود به جریان های شدید ، بجای قسمت های زیرین آن ها در قسمت بالایی ذخیره کنید .
کفش های خود را به پا داشته باشید :
اگر جریان آب شدید و عمق آن نیز زیاد بود ، کفش های خود را به پا داشته باشید . درست است که کفش های شما خیس آب می شوند ، اما پوشیدن کفش ها باعث افزایش کشش ، استحکام و محفاظت بیشتر از پاهایتان می شوند.
بند های کوله پشتی :
دو انتخاب پیش روی شما می باشد . شل کردن بند ها و یا باز کردن کامل سگک ها . زمانیکه قصد گذر از آب های سریع و بستر های ناهموار دارید ، باید تعادل خود را افزایش دهید . ( حمل یک کوله ی سبک وزن به شما کمک خواهد کرد ) اگر تمام سگک های کوله پشتی را باز کنید ، هنگام گذر از آب ، تعادل شما به دلیل وزن کوله پشتی کاهش می یابد . ما پیشنهاد می کنیم کوله پشتی را همچنان روی شانه های خود داشته باشید اما مقداری بند های شانه ، سینه و کمربند آن را شل کنید. حواستان باشید آن را بیش از حد شل نکنید زیرا این کار نیز باعث کاهش تعادل شما در جریان آب خواهد شد.
تکنیک های عبور از رودخانه :
برای افزایش بالانس و تعادل خود در گذر از رودخانه های خروشان ، به یک و یا دو جفت ” پای اضافه ” در قالب باتوم های کوهنوردی و یا چوب های محکم نیاز خواهیم داشت . در این قسمت به تکنیک سه پایه ( یک باتوم کوهنوردی ) اشاره خواهیم کرد ، اما تمامی موارد ذکر شده در تکنیک چهار پایه ( دو باتوم کوهنوردی ) قابل استفاده خواهد بود .
تکنیک سه پایه و یا چهارپایه :
وارد جریان آب شوید . از باتوم کوهنوردی خود برای افزایش تعادل کمک بگیرید . با دو دست خود محکم آن را بگیرید .
روی زانوهای خود خم شوید و کمی بدن خود را سمت آب های پیش رو کج کنید . چوب و یا باتوم کوهنوردی شما به عنوان وسیله ای برای افزایش اصطکاک شما با بستر رودخانه باید کاملا در جلوی شما قرار گرفته باشند . درست مثل کشتی گیر های ژاپنی که تلاش می کنند مرکز جاذبه خود تا حد امکان کاهش دهند.
در همین حالت سه پایه خود ، سعی کنید به سمت جلو قدم بردارید . اگر دوست دارید سرعت خود را افزایش دهید کمی به سمت پایین رودخانه زاویه بگیرید . این بدین معنی می باشد که بجای قدم گذاشتن در جهت مخالف آب ، در جهت موافق آن حرکت کنید.
با هر قدم ، از سفت بودن جای پاهای خود مطمئن شوید . گرفتی پا ها یکی از مهم ترین عوامل سقوط در آب و غرق شدن می باشد. چوب و یا باتوم کوهنوردی به عنوان یک عمق سنج و تثبیت کننده تعادل در جلوی شما قرار گرفته است . به طور پیوسته حرکت کنید اما هیچ گاه عجله نکنید ( علی الخصوص اگر با صخره های ناهموار در بستر رودخانه سر و کار دارید ! )
اگر به جایی در رودخانه رسیدید که احساس می کردید ادامه کار خطرناک می باشد ( عمق و سرعت آب بیشتر از چیزی می باشد که فکر می کنید ) به هیچ عنوان برای بازگشت خود و انتخاب نقطه ای دیگر برای ورود تعلل نکنید ! ( یا شاید هم بخواهید کمی صبر کنید تا از سرعت آب کاسته شود )
عبور گروهی از آب :
اگر گذر از آب را دشوار می بینید و به صورت گروهی نیز کوهنوردی می کنید ، چند انتخاب متفاوت پیش روی شماست :
هر یک از اعضا به صورت جداگانه وارد آب شوند :
در این حالت به شما توصیه می کنیم تا همنوردان شما به صورت نوبتی در انتهای روخانه قرار بگیرند تا اگر حادثه ای پیش آمد ، با یک طناب ، باتوم کوهنوردی و یا تکه چوب به شما کمک کنند. باتجربه و قوی ترین فرد گروهتان باید به عنوان اولین نفر وارد آب شود تا امن ترین مسیر گذر را به شما معرفی کند .
تمام اعضا با یکدیگر وارد آب می شوند :
در این حالت ، همنوردان شما با گرفتن کمربند و یا بند های شانه دیگری ، تعادل و حمایت بیشتری به یکدیگر می بخشند . گروه شما باید به صورت خطی موازی که کمی به سمت انتهای رودخانه زاویه گرفته است واردآب شود . همچنین قوی ترین و سنگین ترین همنورد شما باید به سمت بالای رودخانه و نزدیک به سرچشمه قرار گرفته باشد.
بدترین حالت ممکن !
در شرایطی که در آب سقوط کردید و کنترلی در حرکت خود نداشتید ، چه باید بکنید ؟
خونسردی خود را حفظ کنید :
بعد از سقوط در آب ، اولین دغدغه شما ، رسیدن صحیح و سالم به ساحل می باشد. سعی نکنید با فکر کردن به گم شدن وسایل و یا خیس شدن آن ها شرایط روحی خود را بدتر کنید . بعد از بیرون آمدن از آب زمان زیادی برای فکر کردن راجع به این موارد دارید .
آیا باید کوله پشتی خود را حفظ و یا رها کنیم ؟
اگر در آب سقوط کردید و به سمت انتهای رودخانه در حال حرکت بودید ، یا به سرعت کوله پشتی خود را باز کنید و یا آن را به منظور شناوری جلوی سینه ی خود قرار دهید . تنها جایی که نمی خواهید کوله پشتی را در حالت سقوط با خود داشته باشید ، روی شانه های شما می باشد زیرا با این کار باعث افزایش وزن خود و غرق شدن خود می شوید . به طور کلی دو پیشنهاد در این حالت وجود دارد :
کوله پشتی خود را حفظ کنیم:
مزیت نگه داشتن کوله پشتی این است که هوای ذخیره شده در کیسه های داخل کوله پشتی ، به شما حالت شناور می دهد . چیزی مثل جلیقه نجات ! نکته ی منفی راجع به آن این است که در این حالت تنها با یک دست می توانید شنا کنید و کارتان برای رسیدن به ساحل سخت تر خواهد شد .
کوله پشتی خود را رها کنیم :
اگر کوله پشتی خود را رها کنید ، آز آنجایی که دو دست آزادانه دارید خیلی راحت تر به سمت خشکی شنا خواهید کرد . نکته منفی راجع به این انتخاب این است که بسته به شرایط بستر و موانع رودخانه ، شانس کمتری برای پیدا کردن دوباره کوله پشتی خود خواهید داشت . اگر به صورت انفرادی کوهنوردی می کنید و تمام تجهیرات و مواد غذایی شما داخل کوله پشتی قرار دارد ، به شما توصیه می کنیم برای بقا در کوهستان ، کوله پشتی خود را حفظ کنید.
انتخاب ما ؟ :
خود من نیز سعی میکنم در این حالت ، کوله پشتی خود را حفظ کنم مگر اینکه جریان آب بسیار شدید و انتهای رودخانه نیز به آبشار و سرازیری های خطرناک ختم شود . در چنین شرایطی ، مطمئنان شانس بیشتری برای زنده ماندن با رها کردن کوله پشتی و شنا کردن با دستان آزاد خواهم داشت .
جایگیری :
اگر جریان آب بسیار شدید می باشد و رسیدن به خشکی را از گزینه های پیش رو نمی دانید ، سعی کنید روی کمر خود شناور شوید و پاهای خود را به سمت انتهای رودخانه دراز کنید . در این حالت اگر صخره و یا موانعی پیش روی شما می باشد ، پاهای شما به عنوان محافظی برای صورت شما عمل خواهند کرد و شانس بیشتری برای زنده ماندن خواهید داشت .
خشکی:
به محض اینکه به خشکی رسیدید ، اولین اولویت شما گرم و خشک شدن می باشد. چند شنا و پروانه انجام دهید تا گرمای بدنتان بازگردد . اگر هنوز کوله پشتی را با خودتان دارید ، سعی کنید لباس های خیس را با لباس های خشک تعویض کنید .
اگر کوله خود را رها کردید ،سعی کنید پس از رسیدن به خشکی دنبال آن بگردید ، اما اگر در پیدا کردن آن ناموفق بودید ، بسته به وضعیت مسیر و دور بودن شما از دیگر کوهنوردان و مردم ، اولین هدف شما ، روشن کردن آتش برای گرم ماندن و خشک کردن لباس هایتان می باشد. توجه داشته باشید که اگر کبریت و فندک خود را درون کوله پشتی قرار داده اید و به صورت انفرادی نیز کوهنوردی می کنید ، شاید روشن کردن آتش برایتان مقدر نباشد . در این حالت بهتر است در اولین فرصت برای رسیدن به دیگر کوهنوردان و امداد کوهستان تلاش کنید. اگر به صورت گروهی صعود می کنید ، خیلی راحت از دیگر همنوردان خود لباس خشک قرض بگیرید و آتش درست کنید .
منبع : thehikinglife
