زمان مطالعه: 9 دقیقه

کوله پشتی‌های هیدراتاسیون در اصل برای انتقال آب و آسان‌تر نوشیدن آن طراحی شده‌اند. در واقع، با استفاده از اکثر کوله پشتی‌های هیدراتاسیون، مجبور نیستید که برای نوشیدن یک جرعه آب سرعت خود را کم کرده یا متوقف شوید. برای نوشیدن آب به‌سادگی از لوله نوشیدنی که به مخزن آب متصل است  (بعضا کیسه نیز خوانده می‌شود) استفاده می‌کنید.

هنگامی که قصد خرید یک کوله پشتی هیدراتاسیون را دارید، ابتدا مطمئن شوید که این کوله پشتی برای فعالیتی که قصد انجام  آن را دارید طراحی شده باشد و سپس مواردی مانند ظرفیت، تناسب و ویژگی های اضافی را در نظر بگیرید. این مقاله شامل موارد زیر می شود:

• انواع کوله پشتی‌های هیدراتاسیون: ابتدا کوله‌ای را پیدا کنید که برای فعالیت هایی که انجام می دهید طراحی شده باشد.
• ظرفیت: مطمئن شوید که کوله پشتی شما فضای کافی برای آب و تجهیزات شما را دارد.
• تناسب: مطمئن شوید که کوله پشتی متناسب با طول تنه و اندازه لگن شما باشد.
• ویژگی ها: ویژگی‌های اضافی، مانند دکمه روشن/خاموش و لوله های جدا شونده‌ی سریع را در نظر بگیرید.

به خاطر داشته باشید که تقریباً همه کوله پشتی‌های روزانه و کوله پشتی‌های جدید که مخزن هیدراتاسیون ندارند همراه با یک آستین داخلی طراحی شده اند که می‌توان مخزن آب را در آن قرار داد. اگر کوله‌ ای توجه شما را جلب کرده و قصد خرید آن را دارید، می توانید مخزن آبی را به آن اضافه کنید تا آن را به یک کوله پشتی هیدراتاسیون تبدیل کنید.

انواع کوله پشتی‌های هیدراتاسیون

دو نوع کوله پشتی‌های هیدراتاسیون وجود دارد: کوله پشتی‌های هیدراتاسیون و کیف‌های کمری هیدراتاسیون.

در بین این محصولات، کوله پشتی‌هایی وجود دارد که به طور خاص برای فعالیت های مختلف در فضای باز از جمله پیاده روی، دویدن، دوچرخه کوهستانی، دوچرخه سواری، اسکی و اسنوبورد ساخته شده است. ویژگی تقریباً مشترک در همه آنها، وجود مخزن هیدراتاسیون است که نوشیدن را آسان می کند.

در تعداد انگشت شماری از کوله پشتی‌ها (معمولاً آنهایی که برای دویدن طراحی شده اند) بطری های آب به جای مخزن وجود دارد.

کوله پشتی های هیدراتاسیون

کوله پشتی‌های هیدراتاسیون مختص پیاده روی: این کوله پشتی‌ها بسیار شبیه به کوله پشتی‌ها استاندارد برای پیاده روی هستند و معمولاً دارای فضای کافی برای ذخیره‌ی غذا،  لایه های اضافی و ده مورد ضروری هستند که باید در هر مسافرت به همراه داشته باشید. اندازه آنها از کوله پشتی‌های کوچک برای پیاده روی های کوتاه تا موارد به اندازه کافی  بزرگ برای اقامت‌های شبانه، متفاوت است.

کوله پشتی‌های هیدراتاسیون دوچرخه سواری: این کوله پشتی‌ها به طور خاص برای جاده طراحی شده اند.

دوچرخه سواری و دوچرخه سواری در کوهستان: کوله پشتی‌های که برای جاده طراحی شده اند به طور معمول کم حجم و با مقطع عرضی کوچک هستند به طوری که  در پشت شما سبک و محکم قرار گرفته و مقاومت در برابر باد ایجاد نمی کنند. کوله پشتی‌های طراحی شده برای دوچرخه سواری در کوهستان اغلب کمی بزرگتر طراحی شده‌اند تا فضای اضافه برای قرار دادن وسایل، لباس و لوازم دوچرخه موجود باشد. همه کوله پشتی‌های هیدراتاسیون مختص دوچرخه سواری معمولاً دارای کمربند باریکی می باشند تا در پدال زدن شما اختلالی ایجاد نکنند.

کوله پشتی‌های هیدراتاسیون مخصوص دویدن: اینها به طور خاص برای دویدن طراحی شده‌اند. احتمالا هنگام خرید، متوجه خواهید شد که برخی به آنها جلیقه های دونده می‌گویند، در حالی که برخی دیگر از این کوله پشتی‌ها به عنوان  کوله پشتی دو نام می‌برند. مرز بین این دو  محصول گاهی مبهم است.

جلیقه های دویدن: همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، این محصول مانند جلیقه به نظر می رسد و به گونه ای طراحی شده اند که می تواند به راحتی بر روی بدن شما قرار گیرد. از جهت دیگر به یک کوله پشتی شباهت دارند به این دلیل که با  شانه‌ها و پشت شما حمل می شود، اما کمی سبک تر و نازک تر از کوله پشتی هستند، دارای جیب‌های بیشتری در قسمت جلوی بند شانه هستند و مانند بیشتر کوله‌ها، کمربندی بر روی لگن ندارند. مدل‌های بسیار شامل محفظه اختصاصی برای قرار دادن بطری‌های آب در قسمت جلوی بند‌شانه هستند. بیشتر جلیقه‌ها همچنین برای دونده هایی که مایل هستند تا توسط لوله آب بنوشند، دارای یک مخزن هیدراتاسیون هستند (که گاهی اوقات به طور جداگانه فروخته می شود).

کوله پشتی های مخصوص دوندگان: این محصول بسیار شبیه به کوله پشتی‌ اما با ویژگی‌های خاص است که می‌توانید از آن در پیاده روی‌های روزانه یا دویدن استفاده کنید از ویژگی‌های آن می‌توان به طراحی باریک و با مقطع عرضی کم، هیپبلت یا همان کمربند لگنی ساده (تعدادی از آنها هیپلت ندارند) و تعداد جیب‌های زیاد که در هنگام دویدن به آسانی قابل دسترس هستند، اشاره کرد. در تعدادی از این کوله پشتی‌ها فضای بیشتری نسبت به جلیقه (بیشتر در قسمت پشتی کوله پشتی) فراهم شده است از این جهت برای استفاده در طول مسیرهای طولانی که به مقدار زیادی مواد غذایی و پوشاک اضافی نیاز است، انتخاب مناسبی می‌باشد. تقریباً هر کوله پشتی مختص دویدن دارای یک مخزن هیدراتاسیون برای نوشین آب در هنگام حرکت است (گاهی اوقات مخازن به طور جداگانه فروخته می شوند). اگر علاقه به حمل بطری آب دارید میتوانید از جیب‌های تعبیه شده بر روی بندشانه کوله‌پشتی استفاده کنید.

کوله پشتی‌های هیدراتاسیون مخصوص اسنوبرد: برای فعالیت هایی مانند اسکی و اسنوبورد طراحی شده است، کوله پشتی‌های هیدراتاسیون اسنوبرد برای زمستان طراحی شده اند تا از یخ‌زدگی آب جلوگیری کنند. این بدان معناست که معمولاً لایه‌ی عایقی روی مخزن و لوله‌ی نوشیدن آب وجود دارد.

کیف‌های کمری هیدراتاسیون

همانطور که از نام آن پیداست، این کیف‌ها به دور کمر بسته می‌شوند. بسیاری از آنها به جای مخزن از بطری های آب استفاده شده است و فضای حمل بار از آنچه که بیشتر کوله پشتی‌ها ارائه می دهند کوچکتر است. کیف‌های کمری برای ماجراجویی‌های کوتاه مدت، مانند پیاده روی، اسکی و جایی که نیاز به حمل تجهیزات زیاد نیست، یا موقعیت‌هایی که دوست ندارید و نمی‌خواهید تا حمل کوله‌ای با ابعاد بزرگ مانع حرکت سریع شما شود، مناسب هستند.

ظرفیت کوله پشتی‌های هیدراتاسیون

اطمینان حاصل کنید که کوله پشتی هیدراتاسیونی که انتخاب کرده اید می تواند آب و وسایل کافی برای رفع نیاز شما را حمل کند.

ظرفیت مخزن کوله پشتی‌های هیدراتاسیون

آب سبک نیست (1 لیتر تقریبا 1کیلوگرم وزن دارد)، بنابراین به این فکر کنید که تا زمانی که بتوانید مخزن را مجددا پر از آب کنید به حمل چند لیتر آب نیاز دارید و مطابق با آن یک کوله‌پشتی هیدراتاسیون خریداری کنید. البته، لازم نیست که مخزن آب را برای هر مکانی که می‌روید کاملا پر کنید. برای اینکه در سفرهای کوتاهتر وزن کوله‌ی خود را کم نگه دارید، کافی است تا مقدار آب مورد نیاز خود را حمل کنید. به عنوان مثال، می‌توانید برای پیاده روی‌های کوتاه مدت نصف یک مخزن 3 لیتری را پر کنید، یا برای ماجراجویی‌های طولانی‌تر در کوهستان‌های گرمسیری کل مخزن را پر کنید.

در اینجا نکاتی وجود دارد که باید درباره ظرفیت مخزن بدانید:

ظرفیت 5/0 لیتر یا کمتر : کوله پشتی‌هایی با حداقل ظرفیت آب معمولاً کیف‌های کمری هستند که شامل یک یا دو بطری آب می‌باشند. این موارد برای تمرینات سبک مانند دویدن یا راه رفتن بهترین هستند.

1 لیتر یا 5/1 لیتری : انتخاب مناسبی برای مینیمالیست‌ها، بچه‌ها، طی مسافت های کوتاه با دوچرخه، پیاده روی و دو است.

2 لیتر یا 5/2  لیتر: این اندازه‌ی مخزن محبوب، تعادل مناسبی از وزن و حجم را در اختیار شما می گذارد و در بیشتر موقعیت‌ها مقدار آب کافی را فراهم می‌کند و تنها گاه به گاه نیاز به پر کردن مجدد دارد.

3 لیتر یا بیشتر : برای تشنه ترین ماجراجویان یا کسانی که نمی‌خواهند برای پر کردن مجدد مخزن توقف کنند ساخته شده است. همچنین برای کاوش کننده‌گان زمین در جایی که آب کمیاب است مناسب هستند.

 ظرفیت کوله پشتی‌های هیدراتاسیون برای وسایل جانبی

ظرفیت اسباب و ادوات کوله پشتی‌های هیدراتاسیون کمتر از 5 لیتر تا حدود 50 لیتر است. برای اینکه بفهمید به چه میزان فضا نیاز دارید، از طریق یک موجودی ذهنی از وسایل خود آن را تقریب بزنید. آیا کوله می تواند ژاکت مورد علاقه شما را در خود جای دهد؟ آیا برای مدت زمان سفرهایی که انجام می دهید فضای مناسب برای ذخیره‌ی خوراکی را فراهم می‌کند؟

در اینجا ملاحظاتی در مورد ظرفیت وسایل ذکر شده است:

5 لیتر یا کمتر: بیشتر این کوله پشتی‌های کوچک برای کارهای سبک مانند دویدن، دوچرخه سواری در جاده و پیاده روی‌های فوق سبک ساخته شده است. طراحی کم حجم و باریک آنها، تنها تعداد کمی از ملزومات، مانند یک پوشش اضافی، چند شکلات انرژی زا و کلیدهای شما را در خود جای می دهد.

6 لیتر تا 10 لیتر: کوله پشتی‌های طراحی شده در این محدوده‌ی ظرفیت برای دوچرخه سواری در کوهستان یا دویدن در مسیر طراحی شده است. در آنها فضای کافی تعبیه شده است تا بتوانند به راحتی یک یا دو پوشش اضافی، غذا برای یک روز و دوربین شما را در خود جای دهند.

11 لیتر تا 20 لیتر: این کوله پشتی‌های متوسط اغلب برای پیاده روی، دوچرخه سواری در کوهستان یا دو ساخته می شوند و دارای جیب های اضافی برای سازماندهی بهتر وسایل و ملزومات شما هستند. ظرفیت بیشتر آنها به شما امکان می دهد تا لباس‌ کافی، غذا، تجهیزات اضطراری و تجهیزات اضافی  برای کاوش‌های طولانی تر را حمل کنید.

21 لیتر یا بیشتر: کوله پشتی‌های هیدراتاسیون با ظرفیت بیش از 21 لیتر معمولاً برای پیاده روی طراحی شده است. این کوله پشتی‌ها فضای کافی برای حمل بار برخوردار هستند. از ویژگی‌های این کوله‌ها، راحتی، پشتیبانی از بار و عملکرد خوب در پیاده روی های طولانی مدت می‌باشد. این مدل حتی برای ماجراجویی‌های سبک و سریع یک شبه به اندازه کافی بزرگ است.

تناسب کوله پشتی‌های هیدراتاسیون

پس از فهمیدن نوع کوله پشتی هیدراتاسیون مورد نظر و ظرفیت آن، وقت آن است که اطمینان حاصل کنید که کوله مورد نظر مناسب شما است یا خیر.

برای درک تناسب یک کوله پشتی موارد زیر مهم است:

• سایز مناسب برای طول تنه شما (نه قد کلی شما)
• راحت قرار گرفتن کمربند بر روی لگن (اگر کمربند لگن ندارد تنها گزینه‌ی قد را در نظر بگیرید)

قد نیم‌تنه

کوله پشتی‌ها در اندازه های مختلف، از کوچک تا بزرگ موجود هستند، که متناسب با طیف وسیعی از نیم‌تنه‌ها می باشند. این محدوده از نظر تولید کننده و جنسیت مصرف کننده متفاوت است. برای جزئیات اندازه، برگه مشخصات محصول را مطالعه کنید. بیشتر کوله پشتی‌ها دارای سیستم قابل تنظیم هستند که می‌تواند متناسب با سایز تنه شما نتظیم شود. این ویژگی بخصوص زمانی که سایز شما مابین دو سایز قرار دارد بسیار مفید است.

کمربندها ی کوله‌های هیدراتاسیون معمولاً دارای طیف گسترده ای از اندازه های لگن هستند‌، از 20 تا 40 اینچ یا بزرگتر. می توانید این اندازه‌ها را در برگه مشخصات محصول بیابید.

کوله‌پشتی‌های هیدراتاسیون مخصوص زنان

این کوله پشتی‌ها دارای کمربندها و بند های شانه‌ ایی هستند که متناسب با فرم بدن زنانه طراحی شده اند. به طور کلی ابعاد نیم‌تنه کوتاهتر و باریک تر از کوله‌های مردانه است. از آنجا که این کوله ها در اندازه های کوچکتر موجود هستند، کوله پشتی های زنانه اغلب برای نسل جوان با هر جنسیتی نیز مناسب هستند.

کوله پشتی‌های هیدراتاسیون ویژه جوانان

اغلب این کوله پشتی‌ها در ظرفیت‌های پایین ارائه می‌شوند و شامل بندهای قابل تنظیم برای رشد کودک هستند. همچنین می توانید کوله پشتی های زنانه یا کوله‌های مردانه درسایزهای کوچک را نیز امتحان کنید.

ویژگی‌های کوله پشتی‌های هیدراتاسیون

سوئیچ خاموش کردن دریچه‌ی نوشیدن آب: برخی از دریچه ‌ها بصورت پیچی باز یا بسته می‌شوند. بقیه دارای سوویچ هستند تا مطمئن شوید هنگامی که نیاز ندارید آب مخزن تخلیه نمی‌شود.

درگاه  لوله: این شکافی در کوله پشتی است که به شما امکان می دهد تا لوله‌ی مخصوص نوشیدن آب را از مخزن داخل کوله به قسمت بیرونی بیاورید. بسیاری از کوله‌ پشتی‌ها دو درگاه ارائه می‌دهند، بنابراین می توانید لوله‌های نوشیدن آب را بر روی هر دو شانه‌ی خود داشته باشید. اما برخی دیگر نیز یک درگاه واحد و متمرکز ارائه می دهند.

گیره: بسیاری از کوله‌پشتی‌های هیدراتاسیون دارای گیره‌هایی بر روی بند شانه هستند تا لوله‌ی مخصوص نوشیدن آب به آسانی در دسترس قرار بگیرد.

جدا کردن سریع لوله: برخی از مخازن شامل یک لوله نوشیدنی هستند که به راحتی از بدنه مخزن جدا می شوند و این پر کردن مخزن را در میانه‌ی راه آسان می‌کند. شما به راحتی می توانید لوله را با فشار دادن یک دکمه جدا کرده و مخزن را از کوله‌ی خود بیرون بکشید.

دهانه‌ی پهن: دهانه های پهن معمولاً به شما امکان می دهند که یک دست را وارد مخزن کنید، که این امر تمیز کردن مخزن را آسان‌تر می کند. اگر مخزنی با دهانه کوچکتر انتخاب کرده‌اید، می‌توانید یک کیت تمیز کننده که شامل برس‌هایی برای تمیز کردن قسمت داخلی مخزن است، را تهیه کنید.

 افزونه‌‌های آب و هوای سرد: افزونه‌های متفاوتی برای مناسب کردن کوله پشتی در هوای زمستان وجود دارد، از جمله می‌توان به لوله های عایق بندی شده، مخازن عایق بندی شده و روکشهای مخزن اشاره کرد.

پوشش بارانی: کاور باران یک افزونه‌ی خوب برای کوله پشتی شما در هر آب و هوایی است.

منبع: rei.com

زمان مطالعه: 6 دقیقه

داشتن یه تفریح هیجان انگیز که ذهن و بدن آدم رو هم زمان درگیر خودش بکنه، یکی از لذت بخش ترین کارهای دنیاست. ورزش کردن شاید بیشتر از اینکه روی بدنمون تاثیر بذاره، روحیه و حال ذهنی مون رو بهتر می کنه.

دوچرخه سواری کوهستان از رشته هایی هست که به استقامت، قدرت، تعادل و تسلط کامل به دوچرخه احتیاج داره. توی این ورزش شما باید به طور کامل روی مسیرتون تمرکز کنید و برای هر مانعی که قراره سر راهتون سبز بشه آماده باشید. میلیون ها نفر سرتاسر دنیا به این ورزش علاقه مند هستن و در این زمینه فعالیت می کنن. احساس آزادی، درگیری با طبیعت و اکتشافات جدید و نگه داشتن بدنی سالم از فواید دنبال کردن این رشته به شمار میرود.

این ورزش با رشته‌هایی همانند کراس کانتری، کراس کانتری ماراتن، down hill، فور کراس، پریدن از خاک، مسابقات تعقیبی برگزار می‌شود.

دوچرخه‌سواری کوهستان از اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی به صورت مدرن انجام می‌شود و از سال ۱۹۹۶ در بازی‌های المپیک رسماً برگزار شده‌است.

 

دوچرخه کوهستان به چهار دستهٔ عمده تقسیم می‌شود:

• سخت:دارای انعطاف‌پذیری بسیار اندک
• دم سخت(به انگلیسی: Hard tail):دارای انشعاب محور تعلیق جلویی و بدون محور عقب
• دم نرم(به انگلیسی: Soft tail):دارای محور تعلیق عقب کوچک
• دوگانه یا دارای سیستم تعلیق کامل(به انگلیسی: full suspension)
•  

دوچرخه کوهستان بعد از دوچرخه های هایبرید بیشترین تولید را به خود اختصاص میده. در قدیم معمولاً این دوچرخه‌ها ۸، ۹ و ۱۰ دنده در عقب و ۳ دنده در جلو داشتند، اما اکنون با پیشرفت این سبک از دوچرخه استانداردهای آن دستخوش تغییرات زیادی شده است و در جدید ترین مدل ها دنده در عقب به تعداد 12 و در جلو به تعداد 1 درآمده است. این فرایند باعث شده است که وزن سیستم دنده کمتر و بازدهی بالاتری برای مسابقات داشته باشد.

دوچرخه سواری کوهستان همیشه نباید توی کوهستان انجام بشه و از حیاط خونه تون گرفته تا جاده های خاکی، هر جایی امکان پذیره. اما دلچسب بودن این ورزش به اینه که توی دل طبیعت انجام بشه، مثلا از بالا تا پایین یه مسیر خاکی در دل کوه و تپه ها. دوری از زندگی شهری و تلاش برای پیدا کردن مسیر لا به لای درخت ها و تپه ها به آدم حس خودکفایی میده، انگار شما میتونید به تنهایی از پس هر مانعی بربیاید

تنها چیزی که در وهله ی اول برای دوچرخه سواری کوهستان لازم دارید یه دوچرخه ی مخصوص کوهستانه. این دوچرخه ها رده بندی های مختلفی دارن و از بعضی دوچرخه های معمولی گرفته تا خیلی پیشرفته تر، همه میتونن تجربه ی دوچرخه سواری در کوهستان رو داشته باشن. چیزی که مهمه اینه که اگه قراره پرش یا حرکات خاص و شدیدی با دوچرخه انجام بدین، دوچرخه تون باید ویژگی های خاصی برای دسته، صندلی، بدنه و… داشته باشه. لوازم جانبی دیگه که به فعالیتتون کمک می کنه اینهاست: کلاه ایمنی مخصوص دوچرخه، یک جفت دستکش، عینک، لباس محافظت کننده، دستگاه جی پی اس، تلنبه و چراغ های ال ای دی برای دوچرخه سواری در شب.

دوچرخه سواری کوهستانی از کجا شروع شد؟ در دهه ۱۹۷۰ بود که خیلی از دوچرخه سوارها تصمیم گرفتن این رشته رو به جاده های خاکی بکشونن و تقاضای زیادی برای مسابقات از بالا تا پایین کوه بود (down hill). اما خیلی زود تصمیم گرفتند مسابقات از پایین تا به بالای کوه (up hill) رو هم برگزار کنن و اینطوری بود که قطعه های جدید برای این کار درست شد و این ورزش خیلی سریع توسعه پیدا کرد.

اگه علاقه مند به دوچرخه سواری کوهستان هستید، بهتره با خریدن یه دوچرخه استاندارد شروع کنید و اول تسلطتتون رو نسبت به دوچرخه سواری بالا ببرید. برای خبردار شدن از مسیرهای دوچرخه سواری شهرتون، با یکی از فروشگاه های لوازم حرفه ای دوچرخه مشورت کنید.

چگونه از گرفتگی عضلات در دوچرخه سواری جلوگیری کنیم :

ویل شرمن به عنوان یکی از مسابقه دهندگان دوچرخه کوهستان، 10 دقیقه از بهترین رکوردش جلوتر بود که گرفتگی عضلات چهار سر وی سبب زمین خوردن شدید وی در مسیری هموار گردید. به محض اینکه اون احساس کرد عضلاتش به هم گره خورده و به اندازه ی یک توپ گلف برآمده شده است، شرمن تنها توانست نظاره گر رقبای دیگرش باشد که در حال عبور از اون به سمت خط پایان بودند.

معمولاً بیشتر ورزشکاران حرفه ای با نشانه های گرفتگی آشنایی دارند- خستگی، خشکی و درد ناگهانی در هنگام خمش و پیچش از نشانه های بروز گرفتگی دردناک عضلات می باشد. همچنین تحت فشار قرار دادن عضلات یا از دست دادن مقادیر زیاد الکترولیت هایی مانند سدیم و پتاسیم در طی فعالیت شدید می تواند روند گرفتگی را تسریع بخشد. دوچرخه سواران می توانند بیش از 3000 میلی گرم سدیم را در کمتر از 2 ساعت از دست بدهند. با توجه به اینکه بیشتر نوشیدنی ها و مکمل های ورزشی حاوی 200 میلی گرم یا کمتر، الکترولیت می باشند، درک کمبود مواد مغذی در بدن را آسانتر می کند.

مقاله پیشنهادی :تمرین های کوهنوردی

حدس زدن در مورد اینکه شما چه میزان سدیم پیش از شروع گرفتگی از دست می دهید تقریباً غیرممکن است. همچنین این معضل در هر زمانی ممکن است اتفاق بیفتد برای مثال در طول دوچرخه سواری در یک روز گرم و شرجی تابستان یا هنگامی که شما در منزل مشغول استفاده از دوچرخه ثابت و تمرین های هوازی باشید. پس، حفظ عضلاتتان در بهترین حالت ممکن، نیازمند مقادیر قابل توجهی مواد و مکمل های مغذی می باشد- بعلاوه، نوشیدن مایعات بطور مکرر در هنگام دوچرخه سواری، از نوشیدن یکباره و به مقدار زیاد جلوگیری می کند که اینکار (نوشیدن یکباره و بسیار زیاد) نیز ریسک های زیادی را بدنبال دارد. 

مقاله پیشنهادی: نمک ، سدیم نقش آن در رژیم غذایی و تاثیر آن بر سلامت

نوشیدن کم مایعات می تواند سبب گرفتگی عضلات و کم آبی بدن شود، اما نوشیدن بسیار زیاد مایعات نیز می تواند زندگی فرد را با تهدید مواجه کند که به آن “هیچوناتِرِمیا” گفته می شود. (کاهش سطح سدیم به دلیل کاهش غلظت خون در اثر نوشیدن بسیار زیاد مایعات). پس، نوشیدن مقادیر کافی مایعات برای بدن بسیار حیاتی می باشد.

بعد از مدت ها، شرمن در یک آزمایش شرکت کرد. اون باید روی یک ترینر، یه مدت یک ساعت بدون آب به همان سختی که در مسابقات رکاب زده بود، رکاب می زد تا جایی که اسفنج متصل به بدنش در اثر تعریق وی، کاملاً خیس شود.
شرمن می گوید: در انتهای آزمایش آنقدر تشنه بودم که تلاش می کردم که با کج کردن سرم، قطره های عرق را به دهانم بریزم!
شرمن چیزی حدود 3000 میلی گرم سدیم را در طی تست از دست داد. مقدار سدیمی که اون از دست داد خیلی زیاد بود ولی چیز عجیبی نبود. موسسه لانگ فورد (بانی این آزمایش) می گوید: حدود 25 درصد ورزشکاران در اثر تعریق چیزی در این حدود یا حتی مقادیر بیشتری الکترولیت را از دست می دهند. همچنین میزان نیروی اون بیش از 30 وات در طول 20 دقیقه آخر تست بدون آب، کاهش یافت.

 

برای اغلب دوچرخه سواران، راه حل مناسب فراهم آوردن ترکیبی از مواد مغذی و مایعات کافی در حین دوچرخه سواری می باشد: لانگفورد به شرمن توصیه نمود تا سدیم دریافتی خود را به میزان 3 برابر افزایش دهد و از خوراکی های نمکی استفاده نماید. دوچرخه سوارانی که تعریق شان نمک بیشتری دفع کرده یا نیاز به مواد غذایی بیشتری دارند، ممکن است نیازمند برنامه جامع تری برای نوشیدن مایعات دارند.
شرمن می گوید: تا قبل از این، نمی توانستم حتی 100 کیلومتر بدون گرفتگی دوچرخه سواری کنم. این اولین هفته با برنامه جدید تغذیه و نوشیدن مایعات من است و توانستم چهار و نیم ساعت با حداکثر توان رکاب بزنم بدون هیچ گونه گرفتگی. این برای من شگفت انگیز بود!

چهار ترفند هوشمندانه برای جلوگیری از گرفتگی عضلات دردوچرخه سواری :

چه بخواهید در یک آب و هوای گرم در زمستان سفر کنید یا تمرین تان را در تابستان پیش ببرید، به بدنتان این اجازه را دهید تا پیش از آغاز فعالیت های شدید، برای چند روز با دماهای بالا سازگار شود.
نوشیدن مایعات به طور مکرر
حداقل 600 سی سی مایعات در هر ساعت دوچرخه سواری مصرف نمایید، در صورت گرمای شدید محیط بیرون، این مقدار را دو برابر افزایش دهید. اگر در به خاطر آوردن زمان هر بار نوشیدن، مشکل دارید، از یک تایمر بر روی ساعت یا تلفن همراه خود استفاده کنید.
علائم گرفتگی را سریعاً تشخیص دهید
اگر احساس گیجی یا حواس پرتی و خستگی کردید، هر 20-30 دقیقه 700 سی سی نوشیدنی ورزشی یا یک ژل حاوی سدیم مصرف کنید. ممکن است شما نتوانید مانع گرفتگی شوید، اما می توانید از شدت آن بکاهید.
چوب شور و بیسکویت ترد (نمکی) بخورید
30 تا 60 دقیقه پیش از مواجهه با گرفتگی، مقادیری الکترولیت و کربوهیدرات حاوی شدیم زیاد مصرف نمایید.

دوچرخه سواری کوهستان به عنوان یکی از رشته های هیجان انگیز ورزشی، خطر آسیب دیدگی و صدمات رو هم به همراه داره. از یه خراش ساده گرفته تا مشکلات استخوانی و غیره، که از اکثر اینها میشه با داشتن تجهیزات ایمنی استاندارد جلوگیری کرد.

منبع: http://guybike.blogsky.com