زمان مطالعه: 7 دقیقه

کوهنوردی در فصل بهار، تصویر ظریف درختان جنگل، آبشار های خروشان و کوهنوردانی که در جستجوی طبیعت هستند را، در برابر دیده ما مجسم می کند ! حالا وقت آن رسیده است که زیباترین حالت طبیعت را با چشمان خود نظاره کنیم و از کوهنوردی خود لذت دوچندان ببریم !

همینطور برای کوهنوردانی که تمام زمستان را از سرما و سختی راه در خانه مانده اند، شروع  فصل بهار، مانند سوت آغازی برای ادامه ی ماجراجویی آن هاست ! شاید خیلی ها صعود اول خود را در بهار انجام می دهند . در این صورت، باید مراقب باشید که تمام وسایل مورد نیاز را با خود آورده اید . همینطور باید زمان شروع و اتمام صعودتان را از قبل مشخص کرده باشید تا موجب نگرانی اطرافیان خود نشوید.

در این مقاله قصد داریم نکاتی را راجع به صعود در فصل بهار با شما بازگو کنیم . فرقی نمی کند این صعود اولتان و یا صعود هزارم شما باشد ! همیشه سعی کنید تا این نکات ایمنی در صعود را در ذهن خود تکرار کنید تا صعودی آسوده و بی خطر را تجربه کنید !

 

آماده باشید :

فراموش کردن وسایل مورد نیاز در میان کوهنوردان، امری بسیار متداول می باشد . این مسئله بخصوص در فصل بهار که مدتی از کوهنوردی هم دور بوده اید، شایع تر است . هر کوله پشتی که می خواهید برای صعود آماده کنید، باید دارای 10 وسیله اصلی باشد . این وسایل عبارتند از : نقشه توپوگرافی ، قطب نما ، غذای اضافی ، پوشش یدکی ، آتش زن ها ، کبریت ، ضد آفتاب ، چاقوی جیبی ، جعبه کمک های اولیه و چراغ قوه !

بعضی از موارد بالا، اهمیت بیشتری از دیگری دارند :

پوشش یدکی :

شاید در ابتدای صعودتان، هوا بسیار گرم باشد، اما به یاد داشته باشید دما می تواند به سرعت در مسیر کاهش پیدا کند ! معمولا بادها، نشانه ای از سرد شدن هوا هستند و اگر در نزدیکی دریاچه کمپ خواهید کرد، مطمئن باشید که دما در آن نقاط پایین تر از مسیر شما می باشد. به صورت لایه ای لباس بپوشید و سعی کنید از پوشش هایی که رطوبت و تعرق را از بدن جذب می کنند ( مثل پشم و پروپلین ها ) استفاده کنید . مهم نیست چقدر هوا صاف و گرم باشد، تجهیزات بارانی خود را ( کفش و پوشش های ضد آب ، چتر ، کلاه ، دستکش و… ) هیچ گاه فراموش نکنید . سعی کنید حتما یک گتر برای خود تهیه کنید تا در هنگام گذر از رودخانه ها و گل و لای مرطوب، پای خود را خشک نگه دارید .

 

نقشه و قطب نما :

کوهنوردان در همه حالت باید این دو آیتم با ارزش را با خود داشته باشند. اما در بهار، وجود این دو وسیله به دلیل خطراتی مثل ریزش بهمن و یا سقوط درختان در مسیر و انسداد راه، بسیار ضروری می باشد ! حتما آن ها را تهیه کنید و از همه مهمتر طرز کار کردن با قطب نما و خواندن نقشه های توپوگرافی را یاد بگیرید !

 

جعبه کمک های اولیه :

آخرین باری که سری به جعبه کمک های اولیه خود زده اید، چه زمانی بوده است ؟ بهار فصلی است که باید آن ها را باز کنید و آیتم های مصرفی آن را با وسایل جدید جایگزین کنید ! زمانیکه که اولین تاول در پای شما پدیدار شد، از وجود این جعبه با ارزش خوشحال خواهید شد !

 

غذا و آب :

کوهنوردی شما را گشنه و تشنه خواهد کرد . پس سعی کنید مرتبا چیزی بخورید و آبی بیاشامید تا سوخت بدنتان در راه تکمیل شود .

 

سوال همیشگی در کوهنوردی در فصل بهار این است که : برف کجا است ؟ یا اگر بخواهیم بهتر بگوییم: در چه مناطقی برف وجود ندارد ؟ بعد از اتمام ماه های زمستان و برف و بوران، حالا جواب این سوال می تواند کمی مشکل باشد ! مسیر و مقصدتان را به دقت انتخاب کنید و در صورت وجود برف و خطر ریزش بهمن، تجهیزات مناسب با خود داشته باشید .

گزارشات صعود دیگر کوهنوردان را بخوانید :

می دانیم این نکته در بیشتر مقالات ” بررسی گزارش هواشناسی ” می باشد ، اما توجه داشته باشید که با دریافت اطلاعات و جزئیات از کوهنوردانی که چند هفته پیش به مقصد شما صعود داشته اند، اخبار موثق تر و قابل اطمینان تری را نسبت به شرایط آب و هوایی و مسیر دریافت خواهید کرد .

 

با ایستگاه ها و گروه های کوهنوردی تماس بگیرید :

سعی کنید با اطلاعات مفید و کامل راجع به مسیر و مقصدتان، صعودتان را شروع کنید. در غیر این صورت با ایستگاه ها و گروه های کوهنوردی مختلف تماس بگیرید و از آن ها بخواهید تا شما را در گروه خود جای دهند !

 

وضعیت آب و هوا و برف مسیر را بررسی کنید :

امروزه ایستگاه های هواشناسی و وب سایت های زیادی راجع به آب و هوای ارتفاعات  کشور وجود دارد . شما می توانید با مراجعه با وب سایت هواکوه، از آخرین شرایط آب و هوایی و میزان بارش ها در ارتفاعات ایران آگاه شوید. همچنین در این صفحه 10 قله ی پربازدید اخیر ایران نشان داده است و به راحتی می توانید یکی از آن ها را انتخاب و از وضعیت آب و هوایی آن آگاهی پیدا کنید.

خطر ریزش بهمن و یا طوفان را جدی بگیرید و با تجهیزات کامل سراغ این مسیر ها بروید. سعی کنید به اطرافیان خود زمان تقریبی صعود و اتمام آن را اطلاع دهید تا موجب نگرانی خانواده خود نشوید. در صورت امکان، حتما با یک همنورد ( بخصوص اگر تازه کار هستید )، صعودتان را انجام دهید .

 

خطرات کوهنوردی در فصل بهار :

برف، باران، گل و لای و باتلاق ها، سقوط درختان، جاده های ناهموار و … همگی از خطرات کوهنوردی در فصل بهار هستند . اما خبر خوب این است که با گذشت هر هفته، این خطرات در مسیر کم رنگ تر می شوند ! برف ها آب می شوند ! آسمان بارانی جای خودش را به آسمان آفتابی خواهد داد ! شهرداری درختان قطع شده را از مسیر بر می دارد و باتلاق های عذاب آور نیز از مسیر حذف می شوند ! پس اگر کمی خوش شانس باشیم و اندکی صبر نیز پیشه کنیم، مسیر صعودمان هموار تر از دیروز خواهد بود ! پس حالا این سوال مطرح می شود که برای ایمن بودن در مسیر و خوش گذرانی در بهار به چه چیزی احتیاج خواهیم داشت ؟

برف :

برف ها چهره ی کوهستان را بسیار زیبا تر می کنند ! اما باعث لغزندگی مسیر نیز خواهند شد ! ( مخصوصا اوایل صبح که سرمای شب، برف ها را تبدیل به یخ کرده است ) این یخ ها می توانند نرم و شکننده باشد و یا باعث ناهمواری و انسداد مسیر شوند ! در بعضی از مواقع نیز تغییر ناگهانی آب و هوا، باعث ریزش بهمن  خواهد شد !

کوهنوردانی که می خواهند در مسیر های برفی حرکت کنند، باید دارای تجهیزات ایمنی برای بوت و کفش های خود باشند و مهارت خوبی در مسیریابی داشته باشند. تمام کوهنوردان باید در طول مسیر، از عقل خود کمک بگیرند . همانطور که ادامه و به اتمام رساندن صعود بسیار وسوسه انگیز است، باید در هنگام وضعیت بحرانی از ادامه ی کار صرف نظر کنند و مسیر خود را بازگردند !

 

آب :

وضعیت آب و هوایی در هر روز سال کوهستان، بسیار متغییر است، اما در فصل بهار، این تحولات بسیار بیشتر می باشد ! تمام کوهنوردان، باید تجهیزات بارانی با خود حمل کنند و با پوشش چند لایه ای در مسیر حاضر شوند . با پوشش چند لایه ای می توانید به راحتی با باران، برف، گرمی و سردی هوا مقابله کنید . پس آن ها را فراموش نکنید !

علاوه بر این، همانطور که هوا گرم تر می شود و برف ها شروع به آب شدن می کنند، آب بیشتری به رودخانه و دریاچه ها منتقل می شود و گذر از این منابع آبی بسیار سخت تر و خطرناک تر خواهد شد . سعی کنید یک جفت باتوم کوهنوردی برای خود تهیه کنید تا برای گذر از رودخانه ها و مسیر های ناهموار، از آن ها کمک بگیرید.

 

گل و لای مسیر و سقوط درختان در اثر طوفان :

این دو مورد، یکی از شایع ترین مشکلات در مسیرهای کوهنوردی می باشد. هر ساله در تمام کشورها، افرادی بابت رفع این مشکلات در مسیر، داوطلب می شوند تا تجربه لذت بخش تری به کوهنوردان منتقل شود . سعی کنید در صورت مشاهده هر کدام از این مشکلات در مسیر، به نزدیکترین ایستگاه کوهنوردی و امداد کوهستان خبر دهید !

اگر امکان آن وجود دارد، خودتان دست به کار شوید و درخت را جابجا کنید. زمانیکه کوهنوردان یکی پس از دیگری از اطراف گل و لای و باتلاق عبور می کنند، همین کار باعث گشاد شدن باتلاق خواهد شد و کار را برای دیگر کوهنوردان سخت تر خواهد کرد. سعی کنید تعادلتان را در این مسیرها با باتوم های کوهنوردی افزایش دهید .

 

جاده های ناهموار :

سعی کنید وضعیت مسیر خود را قبل از صعود به خوبی بررسی کنید . بسیاری از جاده ها در زمستان بسته شده اند و ممکن است هنوز هم باز نشده باشند . بعضی از آن ها نیز بسیار لغزنده و پوشیده از برف هستند و استفاده از آن ها می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین چند مورد نیز ممکن است بر اثر آسیب های سیل و یا وضعیت کلی آن بسته شده باشد . سعی کنید اخبار مربوط به جاده و راه های کشور را به خوبی بررسی کنید تا صعودی آسوده را تجربه کنید .

 

لذت های کوهنوردی در فصل بهار :

حالا که کارمان با خطرات کوهنوردی در فصل بهار تمام شده است ، بگذارید مقداری از لذت های آن بگوییم :

• برگ های سرخس که با بادهای ملایم در طول مسیرتان جابجا می شوند
• مشاهده ی قطرات باران روی درختان در زمان طلوع آفتاب
• بوی مطبوع درختان و گیاهان در طول مسیر
• آبشار ها با آب شدن برف ها پر آب و خروشان شده اند
• شکوفه های درختان، گل ها و گیاهان رنگارنگ، مسیرتان را درخشان تر کرده اند
• کوهنوردی بدون حشرات موذی

منبع : WTA

زمان مطالعه: 6 دقیقه

سرپرستی، مهم‌ترین مسئولیت در یک گروه کوه‌نوردی است. اهمیت نقش و جایگاه آن وقتی برای ما روشن‌تر می شود که بدانیم تمام تصمیم‌های اصلی و مهم بوسیله‌ی سرپرست یا تایید او انجام می شود و سلامتی و جان افراد گروه در گروی این تصمیمات است. با این اوصاف مشخص است هر فردی نمی‌تواند سرپرست یک برنامه‌ کوه‌نوردی باشد. یک سرپرست مانند مدیر ارشد یک شرکت باید از شرایط ویژه‌ای برخوردار باشد که تجربه، دانش، توان (روحی و جسمی) و مسئولیت پذیری بخشی از آنها است. اما آنچه در این یادداشت به آن پرداخته می‌شود بیان شرایط احراز مسئولیت سرپرستی نیست، بلکه به شرح وظایف یک سرپرست در زمان‌های، قبل، حین و بعد از اجرای یک برنامه می‌پردازد.

از لحظه اي كه برنامه به ذهن يك فرد مي رسد و با اجراي برنامه به عهده يك شخص گذاشته مي شود، مسؤوليت سرپرستي او نيز آغاز مي شود و شروع به برنامه ريزي و طراحي برنامه مي كند.

بعبارت دیگر سرپرست  : یعنی کسی که نقطه نظر افراد شرکت کننده در برنامه را می گیرد و با جمع بندی و حسن انتخاب بهترین آنها را بر می گزیند و به اجرا درمی آورد .

او منعكس كننده نكات و نظرات مثبت و رفع كننده مشكلات و نظرات منفی است . او نقاط قوت وافرادی قوی ومبتكر را برای بهتر شدن برنامه و اجرای آن بكار می گیرد. تقسیم كار می كند و نظارت، نه اینكه نظاره گر باشد . او در بطن قرار دارد قویها را به كمك ضعیفها می گیرد و ماشین و موتور تیم را با درایت و تیز هوشی براه می اندازد و در حین حركت هم اگر با مشكلی برخورد نماید با كمك دیگر اعضاء صاحب نظر به رفع مسائل می پردازد .

وظایف سرپرست به سه قسمت تقسیم می شود :
وظایف قبل از اجرای برنامه
وظایف در حین اجرای برنامه
وظایف بعد از اجرای برنامه

وظایف سرپرست قبل از اجرای برنامه:
قبل از طراحی برنامه باید هدف از اجرای آن مشخص گردد و طبق آن برنامه ریزی گردد. هدف از این گونه طراحی، سازماندهی و انجام پیش بینی های لازم جهت اجرای موفقیت آمیز و لذت بخش یک برنامه کوهنوردی و اجتناب از خطرات بالقوه کوهستان می باشد.
می توان ۳ عامل اصلی را برای طراحی و برنامه ریزی در نظر گرفت:
۱ – طبقه بندی افراد
۲ – طبقه بندی برنامه
۳ – هزینه برنامه
وظایف سرپرست در حین اجرای برنامه:
– در آغاز برنامه اوضاع روحی و جسمی نفرات و همچنین کوله و وسایل آنها و نیز وسایل عمومی را باید کنترل کرد تا در حین اجرای برنامه مورد و یا مشکلی برای گروه پیش نیاید.
– آگاهی از کل اوضاع در حال جریان و کنترل آنها می تواند جلوی خسارتهایی به برنامه را بگیرد.
– در برخی موارد گرفتن راهنمای محلی و با خبرشدن از اوضاع کنونی منطقه ضرورت پیدا می کند ولی همیشه نمی توان به گفته ها و اطلاعات محلیان اطمینان کرد به خصوص از بابت زمان بندیهای برنامه. اما در عین حال باید به عقاید و رسوم آنها احترام گذاشت و افراد گروه را از این بابت توجیه کرد.
– مسیریابی و شناسایی معابر از روی نقشه و اطلاعات قبلی گاه در برنامه ضرورت پیدا می کند و ازآن جهت یک سرپرست باید به این فنون آگاهی داشته باشد.
– پیدا کردن محلهایی مناسب برای زمانهای استراحت و نیز شب مانی و کمپینگ در احیای انرژی و رفع خستگی گروه مؤثر است و نیز تنظیم زمانهای استراحت به موقع و کنترل آنها در این مورد نقش مهمی را داراست.
– انتخاب صحیح نفراتی برای مسؤولیت جلوداری و عقب داری گروه بدین صورت که این نفرات از افراد برجسته و قوی گروه باشند تا بتوانند ریتم مناسبی برای حرکت گروه به وجود آورند و نیز این امکان را به سرپرست بدهند تا نظم خوبی برای تیم به وجود آورد و بتواند ابتدا و انتهای گروه را کنترل نماید.
– یک سرپرست باید در طول برنامه اطلاع دقیقی از وضعیت روحی و جسمی افراد داشته باشد و نیز از وضعیت امکاناتی آنها از بابت کوله، مواد غذایی و آشامیدنی ها و … با خبر باشد تا در موقع لزوم تدابیر لازم را به کار برد.
– ایجاد نظم و هماهنگی و کنترل ریتم حرکت گروه و نظارت بر حرکت فرد و جلوگیری از پراکندگی آنان بهترین صعود را به وجود خواهد آورد – برخورد مناسب سرپرست با افراد گروه بر روحیه تیم تأثیر بسیاری خواهد داشت. هر عکس العملی از جانب او در نظر افراد جلب توجه خواهد کرد مانند چهره ی شاد، عبوس، نگران، گرفته و یا آرام و …. که تیم بر آن تأثیر می گیرد و می تواند احساس شادمانی، نگرانی ، دلهره و یا آرامش خاطر را در گروه به وجود آورد، به خصوص در موقع دشوار و خطرناک که توان روحی و جسمی افراد ممکن است تقلیل یابد، نقش سرپرست بسیار مهم و تعیین کننده خواهد بود. تشویق ها و روحیه دادن ها و آرام کردن گروه در مواقع بحرانی باعث خواهد شد تیم، سلامت و شاداب برنامه را به اتمام رساند.
وظایف سرپرست بعد از اجرای برنامه:
معمولاً وظایف سرپرست با خاتمه برنامه تمام نمی شود، بلکه برخی کارها است که بعد از اجرای برنامه، سرپرست باید بدانها توجه داشته باشد. دادن گزارش برنامه با نقشه و کروکی دقیق و پیگیری کار گزارش نویس برنامه از آن جمله است.
پیگیری موارد مالی و برخی تصمیمات در باب آنها و نیز برخی تدارکات باقی مانده، اطلاع حاصل کردن از اوضاع و سلامت افراد بعد از خاتمه برنامه، پیگیری وسایل فنی و عمومی برنامه و کنترل کردن آنها و بازگرداندنشان به گروه و یا صاحبانشان، در صورت تمایل برگزاری جلسه پیشنهادانتقادات و بحث در مورد برنامه .

 

| اگر علاقه‌مند به یادگیری طراحی مسیر کوهنوردی با استانداردهای حرفه‌ای هستید، این دوره می‌تونه فرصتی عالی برای شما باشه تا به دنیای جدیدی از چالش و ماجراجویی وارد بشید. |

خصوصیات یک سرپرست :

• برنامه ریزی در هر کاری بخصوص در اداره امور حائز اهمیت خاص است ، سرپرست باید از روشهای بهبود کار مطلع باشد و برای حل مشکلات راه حلهای مطلوب را جستجو کند .
• سرپرست باید بداند که چگونه کار کند و اصول و چگونگی کار محوله را که برای آن جمع شده اند به نحو مطلوب بداند و اطلاعات جامع در آن زمینه دارا باشد .
• باید بداند که چگونه می توان افراد را آموزش داد و میزان اطلاعات آنها را بالا برد .
• همچنین باید قادر باشد افراد را برای پذیرش مسئولیتهای لازم توجیه و انتخاب نماید .
• او باید بداندکه چگونه صحبت کند ، چطور گوش بدهد ، و چطور بخواند و چگونه نظرات خود را برشته تحریر در آورد و مبادله افکار و عقاید بنماید .
• او باید بداند چطور حجم کارها را مورد بررسی قرار دهد و دستور کار خود را تنظیم کند.
• آشنایی با راهبری و سرپرستی در کوهنوردی نیز از ویژگی‌های سرپرست کوهنوردی می باشد که به او این امکان را می‌دهد تا تیم را به‌خوبی هدایت کرده، تصمیم‌های مناسب بگیرد و ایمنی اعضا را حفظ کند.

حال با توجه به آنچه گفته شد می توان خصوصیات یک سرپرست را بطورخلاصه به صورت زیربیان کرد :

• آشنایی با اصول ابتدایی کوهنوردی و سنگنوردی و یخ و برف و همچنین گذراندن برخی دوره ها از جمله جهت یابی ، هواشناسی ، خطرات کوهستان ، نقشه خوانی ، تغذیه در کوهنوردی ، کمکهای اولیه و . . .
• کنترل روانی و روحی خود در طول برنامه
• تجربه شرکت در چندین برنامه کوهنوردی
• اخلاق نیکو
• شناخت از خود ( نقاط قوت و ضعف ، جسمی ، روحی و. . . . )
• انعطاف پذیری :
• مشورت با افراد و یا برخی از آنها و تصمیم گیری توسط خودش ، اصرار نورزیدن بی مورد بر اجرای کامل برنامه در صورت غیر ممکن بودن و یا خطر ریسک ننمودن
• در هنگام خطر خونسرد ، قاطع و سریع باشد
• باید آمادگی تحمل سخترین شرایط را داشته باشد
• واقع گرایی و تابع احساسات نشدن
• برخوردار بودن از توانایی روحی و جسمی بالا
• تا حدودی توان خلاقیت و مدیرو مدبر بودن و قدرت کنترل
• قابلیت پذیرش انتقاد و یا پیشنهاد ازجانب افراد گروه

در آخر باید این مورد را در نظر بگیریم که همیشه نمی توان یک سرپرست کامل بود و امکان خطا و اشتباه وجود دارد و نباید به خود غره شد و برنامه هایی اجرا کرد و افرادی را با خود برد که از حد توان ما خارج است . باید حد و حدود تواناییهای خود را بدانیم و آن را قبول کنیم و بر طبق آن برنامه ریزی کنیم ، زیرا اگر خدای نکرده اتفاقی در برنامه ای که ما سرپرست آن هستیم بیفتد موجب پشیمانی ها و مسائل جبران ناپذیری خواهد شد ، چه بسا که کوهنوردان خوبی به همین دلایل کوهنوردی را کنارگذاشته اند .

مقاله پیشنهادی :نحوه طرح ریزی برنامه کوهنوردی

منابع :http://kohram.ir

http://bamdadclub.ir

http://www.kziran.com