صنعت گردگشری

مفاهیم صنعت گردشگری

زمان مطالعه: 6 دقیقه

برای تمام افرادی که در کشور عزیزمان به سفر و گردشگری به عنوان موضوعی جدی فکر می کنند، آشنایی با مفاهیم صنعت گردشگری اهمیت دارد. در این مطلب شما را با مفاهیم مطرح شده در صنعت گردشگری همانند گردشگری طبیعت و اکوتوریسم آشنا می نماییم. در این مطلب، مفاهیمی که بیشتر به محیط طبیعی و حیات وحش مربوط بوده را برای شما باز می کنیم و از پرداختن به مباحثی از جمله گردشگری فرهنگی، تجاری یا پزشکی دست می کشیم. اگر شما هم به دنبال اطلاعات بیشتر در این زمینه هستید، با ما همراه شوید.


گردشگری طبیعت و اکوتوریسم چیست؟

مفاهیم صنعت گردشگری در مورد طبیعت با مسافرت، ارتباط نزدیکی دارد. از زمان آغاز تمدن بشری، این موضوع پدیده ای انسانی بوده است. گردشگری در طبیعت، عاملی حساس در زنده ماندن انسان، کشف طبیعت و شناخت ناشناخته هاست. در اوایل دوران زندگی بشر، انسان ها به عنوان قبایل ابتدایی در جستجوی شکار و غذا به مسافرت رفتند. بعدها، با توسعه فعالیت های کشاورزی و یک جانشینی، مکان ها و پایگاهی ایجاد شد که خود مقصدی برای مسافران گردید. سپس جنبش انقلاب صنعتی باعث شد تا مقصد های مختلفی را برای سفر و گردشگری مطرح کنند. پس از آن شیوه مسافرت تغییر پیدا کرد و آسان تر و ایمن تر شد.


انواع مختلف گردشگری


گردشگری و خدمات این صنعت را برای کسانی که قصد تحصیل در این زمینه و یا کار در این زمینه دارند تعریف می نماییم.  صنعت گردشگری، نوعی صنعت خدماتی است که ترکیبی از بخش های اقتصادی مختلف است که به ارائه خدماتی هم چون مسکن و اقامت، غذا، نوشیدنی، حمل و نقل و خدمات تفریحی می پدازد و با صنعت توزیع و خدمات فروش اجناس و خدمات همکاری می کند. صنعت گردشگری در کنار اصطلاحاتی همانند بهره وری، درآمدزایی و اشتغال، رشد اقتصادی، توسعه اجتماعی، و غیره استفاده می شود. اما هیچ کالایی مانند دیگر تولیدات صنعتی تولید نمی کند که بتوانید آن را خریده و با خود به خانه تان منتقل کنید.

از این رو، گردشگری یک صنعت مهمان نوازی و یک پل بین مردم مختلف دنیاست. صنعت گردشگری بیشترین استفاده را از مردم به نسبت دیگر صنایع دارد و سهم ارزشمندی را در اقتصاد جهان از آن خود کرده است.

مفاهیم مختلف در صنعت گردشگری

اکوتوریسم (Eco-tourism): صنعت گردشگری که تاثیر مینیمالیستی و کمی بر محیط طبیعی شکننده داشته باشد و بر فراهم نمودن طبیعتی بر پایه تجربیات گوناگون تمرکز استوار است.

گردشگری اخلاقی (Ethical Tourism): از دیگر مفاهیم صنعت گردشگری است. مفهوم گردشگری در یک مقصد مشخص که به مسائل اخلاقی می پردازد و برایش اهمیت دارد. برای مثال بی عدالتی اجتماعی، حقوق بشر، رفاه حیوانات و یا محیط زیست از جمله نقاط توجه گردشگری اخلاقی است.

گردشگری محیط زیست (Environmental tourism): گردشگری که در محیط های طبیعی اتفاق می افتد و تاکید بر فهمیدن و حفظ محیط طبیعی دارد.

ژئوتوریسم (Geotourism): مفهوم دیگری در بین مفاهیم صنعت گردشگری و توریسم است که ویژگی جغرافیایی یک مکان را مد نظر دارد. از محیط طبیعی گرفته تا میراث تاریخی، زیبایی شناسی، فرهنگ و رفاه ساکنان آن را هم در بر می گیرد. (بر پایه تعریف مجله نشنال جئوگرافیک)

گردشگری طبیعت (Nature Tourism): سفر مسئولانه به مناطق طبیعی، که محیط زیست را حفظ می کند و رفاه مردم محلی را بهبود می بخشد. (منبع: پارک تگزاس و حیات وحش)

 

مقاله پیشنهادی : ۱۰ راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید !

 

گردشگری مبتنی بر طبیعت (Nature-based tourism): اصطلاح گسترده ای که تمام تجارب مفاهیم صنعت گردشگری را در محیط های وحشی و طبیعی در بر می گیرد. گردشگری مبتنی بر طبیعت شامل تمام اشکال گردشگری است که از محیط های طبیعی نسبتا دست نخورده با جاذبه های مختلف و محیط های اولیه، تشکیل شده است. این مفهوم از صنعت گردشگری می تواند شامل فعالیت های فکری، هیجانی و غیرمخربی باشد که به نوبه خود می تواند شامل اکوتوریسم و گردشگری حفاظتی (conservation tourism) نیز بشود.

گردشگری فقر زدا (Pro-poor Tourism): گردشگری که نتیجه آن افزایش سود خالص برای مردم فقیر در یک مقصد گردشگری است.

گردشگری مسئولانه (Responsible Tourism): گردشگری که منافع جوامع محلی را به حداکثر ظرفیت آن برساند؛ عوام منفی اجتماعی یا محیطی را به حداقل برساند و به مردم محلی کمک کند تا فرهنگ های شکننده و زیستگاه ها و گونه ها را حفظ نمایند.

گردشگری پایدار (Sustainable Tourism): گردشگری که تاثیرات اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی کامل و جامعی برای زمان حال و آینده خود به همراه داشته باشد. به نیازهای بازدیدکنندگان، صنعت های مختلف، محیط زیست و جوامع میزبان نیز رسیدگی می کند. البته کسانی که در رشته گردشگری و جهانگردی تحصیل می کنند، در منابع مختلف تعریف متفاوتی را برای این نوع مفهوم صنعت گردشگری پیدا خواهند کرد. هر چند که مجموع مفاهیم هر یک از این تعاریف، یکسان است.

گردشگری حیات وحش (Wildlife tourism): از دیگر مفاهیم صنعت گردشگری است که ارتباط نزدیکی با حیات وحش و طبیعت را فراهم می کند.

اصول اکوتوریسم

اکوتوریسم در مورد ادغام حفاظت، جوامع مختلف و سفرهای پایدار است. این مفهوم در بین مفاهیم صنعت گردشگری بدان معنی است که افرادی که در فعالیت های اکوتوریسمی شرکت می کنند، باید اصول اکوتوریستی زیر را بپذیرند و رعایت کنند:

  • به حداقل رساندن اثرات فیزیکی، اجتماعی، رفتاری و روانی در محیطی که به آن وارد می شوند.
  • ایجاد آگاهی و احترام نسبت به محیط زیست و فرهنگ منطقه مورد نظر.
  • ارائه تجربیات مثبت برای هر دو طرف بازدید کننده و میزبان.
  • ایجاد کننده مزایای مالی مستقیم برای حفاظت آن منطقه.
  • تولید مزایای مالی هم برای مردم محلی و هم برای صنایع کوچک و تولید کنندگان خصوصی.
  • تجربیات به یاد ماندنی را برای بازدیدکنندگان به وجود می آورد. در نتیجه به افزایش حساسیت افراد نسبت به محیط زیست اطرافشان، فرهنگ مورد بازدید و اجتماع میزبان، کمک می کند.
  • طراحی، ساخت و بهره برداری از تأسیساتی که کمترین اثر را در محیط به جای بگذارد.
  • حقوق و اعتقادات معنوی مردم بومی در جامعه بازدید شونده را به رسمیت بشناسد و با همکاری آن ها برای ایجاد توانمندسازی افراد کار کند.

تفاوت میان اکوتوریسم و گردشگری طبیعت، گردشگری پایدار و گردشگری مسئولانه

اکوتوریسم یکی از مفاهیم صنعت گردشگری این گونه تعریف می شود: “سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که محیط زیست را حفظ می کند و زندگی مردم محلی را بهبود می بخشد”. در حالی که “گردشگری طبیعت” به سادگی سفر به  مناطق طبیعی را توصیف می کند. اکوتوریسم نوعی از گردشگری مبتنی بر طبیعت است که از جوامع محلی و مقصد های زیست محیطی، فرهنگی و اقتصادی بهره مند می شود. اکوتوریسم نشان دهنده مجموعه ای از اصول و قوانین است که در جوامع مختلف جهانی موفقیت آمیز بوده و توسط صنایع گسترده و پژوهش های علمی پشتیبانی می شود. اکوتوریسم، زمانی که بر اساس این اصول، به درستی اجرا می شود ، مزایای توسعه گردشگری اجتماعی و محیط زیستی را نشان می دهد.

همانند اصطلاح اکوتوریسم، کلماتی مانند گردشگری پایدار و گردشگری مسئولانه در بین مفاهیم صنعت گردشگری و در مفهوم توسعه پایدار با کلمه “پیشرفت” هم ریشه اند. با این حال پیشرفت با معنی “به نیازهای حال حاضر رسیدگی شود، بدون اینکه به توانایی و نیازهای نسل های آینده فکر شود” (کمیسیون برونتلند، ۱۹۸۷) استفاده می شود. با توجه به این مفهوم، گردشگری پایدار در سال ۱۹۹۲ با مفهوم زیر در دستور کار قرار گرفت: “نیازهای گردشگران حاضر و مناطق میزبان را در حین حفاظت و افزایش فرصت ها برای آیندگان تعیین می کند”.

تعریف مفهومی که در UNWTO برای گردشگری پایدار ارائه شده

در بین تمام مفاهیم صنعت گردشگری که بیان شد، رهنمودهایی که برای توسعه گردشگری پایدار و شیوه های مدیریتی آن ارائه می شود، قابل تعمیم به همه ی انواع گردشگری در همه نقاط جهان است. اصول گردشگری پایدار به جنبه های زیست محیطی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسعه صنعت گردشگری اشاره دارد و باید تعادل مناسبی بین این سه شاخه برای تضمین ثبات دراز مدت آن ایجاد کرد.

بنابراین گردشگری پایدار، باید تمام کارهای زیر را در بر بگیرد:

  • استفاده بهینه از منابع زیست محیطی که یک عنصر کلیدی در توسعه گردشگری است. همچنین باید به حفظ فرآیندهای مهم زیست محیطی یک منطقه و کمک به حفظ میراث طبیعی و تنوع زیستی آن محیط زیست کوشید.
  • احترام به فرهنگ و روابط اجتماعی جوامع میزبان را باید جدی گرفت. جامعه میزبان باید میراث فرهنگی منطقه و زندگی بومی خود را حفظ کند و ارزش های سنتی را نگاه دارد. همچنین به درک متقابل و بالا بردن ظرفیت بین فرهنگ های مختلف کمک نماید.
  • اطمینان از صرفه اقتصادی طولانی مدت، ارائه مزایای اجتماعی و اقتصادی را برای تمام سهامداران، توزیع مساوی اقتصادی بین جوامع مختلف، از قبیل اشتغال پایدار و فرصت های کسب درآمد و خدمات اجتماعی بهتر برای تمام جوامع میزبان و افراد موجود در آن و به طبع این موضوع کمک به کاهش فقر.
  • توسعه گردشگری پایدار نیاز به مشارکت آگاهانه همه کسانی دارد که در این وسط سود می برند و با آن مرتبط هستند. همچنین نیاز به رهبری قوی سیاسی برای تأمین مشارکت گسترده و ایجاد نظم عمومی دارد. دستیابی به نمود مفهوم گردشگری پایدار یک فرآیند مداوم است و نیاز به نظارت مستمر بر روی اثرات آن دارد. هر زمان که لازم باشد، باید سریع اقدامات پیشگیرانه و یا اصلاحی لازم برای تغییر روند کار آن انجام گیرد.
  • در بین مفاهیم صنعت گردشگری که داریم، گردشگری پایدار باید سطح بالایی از رضایت گردشگران را هم حفظ کند. تجربیات معنادار و به یاد ماندنی را برای گردشگران فراهم آورد. آگاهی بیشتری به گردشگران، در مورد مسائل انرژی و زندگی پایدار بدهد و ترویج شیوه های گردشگری پایدار را در میان آن ها فراهم سازد

منبع : www.eligasht.com

مهارت‌های عبور از رودخانه‌ها

زمان مطالعه: 11 دقیقه

دسترسی به کوهستان و قله‌های سر به فلک کشیده یا به عبارت بهتر کوهپیمایی در هر کشوری اغلب با عبور از زمین‌های کم ارتفاع، دره‌ها، خط القعرها همراه است و طبیعتاً در این گذرگاه‌ها، رودخانه‌ها نقش حساسی در دسترسی به این مناطق دارند.
روش های عبور از رودخانه‌ها و تاثیرات عمق آب، سرعت جریان آب و عرض رودخانه یکی از مسایل پیش روی کوهنوردان است که قبل از یک برنامه کوهنوردی باید به آن توجه کرد و آموزش های لازم در این زمینه را فرا گرفت.

در هر برنامه کوهنوردی یا طبیعت گردی شما می بایست قبل از حرکت از شرایط محیطی و طبیعی آن منطقه اطلاعات کسب کنید و با توجه به نوع برنامه و محیط خود را آماده سازید. اگر در برنامه شما رودخانه ها یی وجود دارد و شما برای رسیدن به مقصد مجبور به عبور از آن هستید خواندن این مقاله را به شما توصیه می کنیم.

بررسی مسیر، شیب، شدت جریان آب رودخانه ها، پل‌های موقت محلی، پیچ و خم رودخانه ها و نحوه عبور از آنها مواردی است که باید با دقت و هماهنگ با تعداد و قدرت و کارایی اعضای گروه به سرپرستی فردی شایسته انجام گیرد تا برنامه مورد نظر با موفقیت به پایان رسد. توجه داشته باشید اجرای برنامه موفق فقط رسیدن به مقصد نیست بلکه برگشتن به سلامت به مبداء نیز مورد نظر است.

هنگام بارش شدید باران، جریان رودخانه‌ها قوی‌تر شده و می‌توانند مشکلات بسیار زیادی برای کوه‌پیمایان و افرادی که برای طبیعت گردی به کوهستان می‌روند، فراهم آورند. عبور از جریان شدید رودخانه‌ها می‌تواند مشکلاتی فراتر از خیس شدن کفش یا لباس و حتی لغزیدن پا و افتادن در آب را ایجاد نمایند. راه حل اصولی اجتناب از برخورد با این نوع جریان‌های شدید، هنگام کوه‌پیمایی و اجرای برنامه‌های گلگشت است.

دقت در برنامه‌ریزی همراه با بررسی دقیق وضعیت و موانع طبیعی تقریباً‌ می‌تواند از مواجهه با مشکلات و بروز حوادث جلوگیری نماید. در هر حال جاری شدن سیل در رودخانه‌ها ی محلی همیشه قابل پیش‌بینی نیست و گاهی نیز عبور از مسیر رودخانه‌ها الزامی است. جریان شدید رودخانه‌ها دارای قدرت بالقوه زیادی است و عبور از آن نیاز به مهارت دارد. در صورت نداشتن مهارت‌های اولیه، بروز مشکلات قطعی خواهد بود.

مقاله پیشنهادی : چگونه در هنگام وقوع سیل، جان خود را نجات دهیم

آب رودخانه‌ها سرد و کف آنها لغزنده و ناهموار و پوشیده از سنگ‌هایی با ابعاد مختلف است. هر کدام از موانع موجود در مسیر جریان آب مانند درختها، آبشارها، سنگ‌های بسیار بزرگ که آب از روی آنها و یا از کنار آنها عبور می‌کند می‌تواند برای شخصی که هنگام عبور از رودخانه پایش لغزیده و در داخل آب افتاده است خطرناک و حتی کشنده باشد. وسایل و ابزار آلات کوه‌نوردی برای عبور از آب‌های جاری رودخانه ساخته نشده‌اند و معمولاً‌ این وسایل هنگام عبور از رودخانه‌ها بیشتر بازدارنده و مشکل‌ساز هستند تا کمک کننده.

اگر هنگام عبور از رودخانه کاری اشتباه صورت پذیرد، می‌تواند مشکلات بسیار جدی برای اعضای گروه بوجود آورد؛‌ پخش و پراکنده شدن اعضای گروه و قطع ارتباط با یکدیگر و ابتلای بعضی از اعضای گروه به بیماری هیپوترمی، افتادن و مفقود شدن.وسایل در آب به هنگام عبور از آب، مجروح شدن اعضای گروه در اثر برخورد آنها با موانعی که در مسیر رودخانه وجود دارد و غیره از این دست مشکلات است.

انتخاب محل عبور ازرودخانه‌ها

اگر انتخاب جایگزینی برای عبور از جریان خروشان رودخانه‌ها وجود نداشته باشد مانند عبور از روی پل‌های دایم یا موقت و شما مجبور هستید از رودخانه عبور کنید. در اینصورت انتخاب محل عبور باید با دقت و توجه به دو مورد مهم یعنی نقطه عبور و جریان پایین دست مسیر رودخانه باشد. محل عبور افراد بومی و یا محلی که افراد کمتری ممکن است در آن مسیر بلغزند؛ مناسب‌ترین محل و نقطه عبور، جایی است که جریان آب کم عمق و آهسته می‌شود. مسیرهای کم عرض، زمان عبور از آب را کاهش می‌دهند و ارتباط بین افراد را قابل اجرا و عملی‌تر می‌سازد. ولی شدت جریان بیشتری دارند. بستر تقریباً‌ آرام و یکنواخت رودخانه هیچ نقاط مشکوک و گودی‌های ناشناخته نخواهد داشت.

متاسفانه معیارهای فوق اغلب منحصر به شرایط خاص می‌باشد. مثلاً‌ گاهی در مسیرهای تنگ، آب رودخانه‌ها شتاب بیشتری دارد و برای عبور از آن مشکلات مختلف ایجاد می‌کند. در هر حال حتی از مسافت دور نیز می‌توان مسیر مناسب برای عبور از رودخانه را تشخیص داد. عموماً باید از عبور در پیچ و خم رودخانه اجتناب نمود زیرا جریان آب در کناره‌های مسیر رودخانه فرورفتگی‌هایی را ایجاد کرده و سبب فرسایش و برش‌های ناهماهنگ شده است بطوری‌که جریان در داخل فرورفتگی‌ها آرام و در قسمت‌های بیرونی آن شتاب پیدا می‌کند و با سرعت عبور می‌نماید. هنگام عبور در امتداد مسیر آب باید مراقب درخت‌ها، کنده درخت‌های کنده شده و شناور در آب، خرده آشغال‌های جمع شده در نقاط ساکن مسیر بود چراکه می‌توانند مشکل‌ساز و خطرآفرین باشند. توجه به شاخه‌های بزرگ و کوچک درختان که می‌توانند نقش یک صافی را ایفا کنند و آب از میان آنها عبور می‌کند ولی شخص شناور را به زیر آب فرو می‌برند، لازم است. حتی در زمانی که هیچ مشکل و خطری در مسیر عبور آب به نظر نمی‌رسد. علاوه بر موارد ذکر شده،‌ ممکن است موارد دیگری نیز وجود داشته باشد که عبور از رودخانه را مشکل و خطرساز نماید مانند شتاب جریان آب که در بعضی از مکان‌ها به‌علت موقعیت زمین و گودی‌های ناشناخته شتاب داشته و سبب افزایش سرعت آب می‌شود.

  • نکته ی اولی که باید آن را بدانید این است که وقتی دو رود با هم حالت تلاقی پیدا می کنند، در نتیجه ی آن سطح آب کمی بالا می آید و جریان آب نیز آرام تر است و در نهایت صدای ملایم آب را می توانید تا بشنوید.
  • یادتان باشد که از محل اتصال رودخانه ها با یکدیگر تا جایی که امکانش هست اصلا و ابدا عبور نکنید بلکه برعکس، جایی که رودخانه تقسیم می شود را برای نقطه ی گذر کردن خود انتخاب نمایید.
  • اگر از جنگل عبور می کنید به یاد داشته باشید که در جنگل، از درختانی که حالا به هر دلیلی که به روی رود افتاده اند شما می توانید تا از آن ها به عنوان پل استفاده کنید و از آن ها برای رد شدن استفاده کنید.

آماده‌سازی برای عبور از رودخانه:

تمام وظایف و نقش‌ها را در یک گروه باید برای اعضا بسیار روشن و مفهوم باشد. هماهنگ کننده باید قبل از عبور از رودخانه مکان آرامی پبدا کند و در آنجا برای اعضای گروه وظایف و نقش هریک را توضیح دهد، این عمل حتی برای اعضای گروه‌هایی که تصادفاً گرد هم جمع شده‌اند نیز انجام شود. یکی از اعضای گروه باید نقش یا وظیفه هماهنگ‌کننده را داشته باشد و موقعیت‌ها و شرایط خطر را برای دیگران بطور جدی توضیح دهد تا هنگام بروز مشکلات از ایجاد سوء تفاهم‌ها و تشتت تصمیم‌گیری‌ها جلوگیری شود. قبل از اقدام به عبور از رودخانه باید پوشاک مناسب و لازم درنظر گرفته و پوشیده شود. تسمه کوله پشتی باید شل شود، سگک‌های تسمه‌های سینه و قسمت پایین کوله هر دو باز شوند. حال اگر شخصی هنگام عبور از رودخانه بلغزد و در آب افتد، کوله می‌تواند مهره‌های پشت و ستون فقرات را حفاظت کند و اگر کوله از جنس پولیستر یا ضد آب باشد شناور می‌شود و می‌تواند برای شخص کمک خوبی باشد.

هرگز نباید کفش یا چکمه‌ها را بدون جوراب پوشید. پوشیدن جوراب خیس نامناسب است ولی تهدیدکننده نیست. شلوارهای گشاد مانند شلوار کردی یا شلوارهای گشاد محلی مانع حرکت مناسب می‌شود ولی گتر می‌تواند اینچنین شلوارها را در وضعیت مناسب نگه دارد. در بعضی از موارد مشاهده شده‌است که افراد گروه حتی با دمپایی یا کفش‌هایی نظیر آن اقدام به عبور از رودخانه می‌کنند، این نوع کفش‌ها شرایط لغزندگی شخص روی سنگ‌های صیقلی کف رودخانه را افزایش می‌دهد. توصیه می‌شود پای برهنه از رودخانه عبور نکنید زیرا در کف رودخانه ممکن است اشیاء تیز و برنده وجود داشته باشد و سبب بریدگی کف پا و ایجاد جراحت‌های عمیق و عدم توانایی شخص برای ادامه برنامه بشود.

روش و تکنیک عبور از رودخانه

اصل بر این است که انتخاب هر نوع روش برای عبور از رودخانه باید همراه با جرأت و جسارت باشد. لغزش پا بزرگترین خطر هنگام عبور از رودخانه است و اگر شخص هنگام گذر از رودخانه به پشت بیفتد در حالیکه پایش در میان دوقطعه سنگ بزرگ گیر کرده باشد، فشار و جریان آب می‌تواند سر او را به زیر آب فرو برده و در همان جا نگه داشته و او را خفه کند. هنگام حرکت باید پاها روبه جریان بالای مسیر آب قرار گیرد و باید با دقت و اطمینان قدم‌ها را در جای محکم قرار داد. اگر شخص در امتداد جریان آب بلغزد مطمئن‌ترین روش شناوری در آب آن است که پاهای خود را در امتداد جریان آب و رو به بالا قرار داده تا بتواند بدن را محافظت و از غلتیدن در آب جلوگیری کند. ضمناً در همین فرصت دیگر اعضای گروه نیز باید به سرعت به پایین دست رودخانه رفته تا بتوانند به او کمک کنند. یکی از مناسب‌ترین روش‌ها، ارائه چوب‌دست کوهنوردی یا چوب‌دست بلند به شخص شناور در آب است تا او بتواند آن را آسان‌تر بگیرد. این روش شانس نجات او را زیاد می‌کند.

عبور شخص تنها از رودخانه

زمانی پیش می‌آید که شخص مجبور است به تنهایی از رودخانه عبور کند، در این صورت تنها شانس او استفاده از چوب‌دست‌ها برای حمایت و عبوری مطمئن است. (دو چوب‌دست کوهنوردی یا یک یا دو چوب بلند و محکم) زمانی که بر چوب‌دست‌ها تکیه می‌کنید، باید رو به جریان بالا دست آب باشید و در هر زمان فقط یک نقطه از چهار نقطه تکیه‌گاه خود را حرکت دهید. نظیر همان اصلی که در سنگ‌نوردی نیز رعایت می‌شود. یک پا را در جهت حرکت رودخانه یا پایین‌تر از پای دیگر قرار دهید. شبیه حرکت خرچنگ در زیر آب یعنی کمی مورب و کمی مستقیم به جلو، ضمناً موقعیت بدن باید کمی نیم‌رخ یا مورب در مقابل نیروی جریان آب باشد و با این عمل می‌توان فشار جریان آب بر سطح بدن را تا حد ممکن کاهش داد. هنگام حرکت، پا باید تقریباً‌ به شکل کشیدن بر زمین باشد، شبیه به جستجو برای یافتن محلی خوب و مناسب برای قرار دادن پا، البته امتیاز تنها عبور کردن در آن است که فرد برای عبور دیگران و مراقبت از آنها انرژی از دست نمی‌دهد ولی در مقابل، امکان حمایت از سوی دیگران هم برای او وجود ندارد

 

عبور گروهی از رودخانه

هنگام عبور چند نفر از رودخانه اعضای گروه باید روشی را درنظر گیرند که همراه با حمایت متقابل باشد. در هر حال هرچه تعداد بیشتری در یک زمان در آب قرار گیرند امکان حمایت افراد از یکدیگر نیز بیشتر خواهد بود. هنگام عبور گروهی از آب تا آنجا که ممکن است ضمن آنکه در یک خط حرکت می‌کنید، نسبت به جریان آب، سطح برخورد کوچکی ایجاد کنید. در این روش شخص راهنما یا جلودار بوسیلة نفرات پشت‌سر حمایت می‌شود و این عمل تسلسل‌وار تا انتهای گروه ادامه می‌یابد. نفر پشت‌سر باید دست‌های خود را بر شانه یا باسن نفر جلویی قرار داده و با فشار دادن به پایین موقعیت او را در آب بیشتر تثبیت کند. این عمل امکان لغزش در امتداد جریان آب را کم می‌کند. چرخش‌های کوچک آب که بوسیلة نفر جلویی ایجاد می‌شود نشانه کاهش فشار آب بر اعضای پشت سر است

حرکت گروه به شکل گوه یا سه گوش:

در این روش بزرگ‌ترین و قوی‌ترین فرد در نوک و رأس این مثلث قرار می‌گیرد در جایی که می‌تواند چرخش‌های کوچک آب در پشت سر خود ایجاد کند تا دیگر اعضای گروه از نیروی اصلی فشار آب در امان بوده و بتوانند تقریباً در ایمنی لازم از رودخانه عبور کنند. در این روش عبور از رودخانه، حداقل اعضا باید سه نفر باشند. در صورت حضور سرپرست رسمی در گروه بهتر است سرپرست گروه به همراه هر گروه سه نفره مسیر را طی کند. البته این به‌شرطی است که امکان بازگشت یک نفر وجود داشته باشد و خطری متوجه سرپرست نشود. عبور از رودخانه بدون آنکه تمامی لباس‌ها خیس شود شرط احتیاط اولیه و روش خوبی است به شرط آنکه همگی اعضای گروه به وظیفه خود به‌خوبی آگاه باشند.

استفاده از طناب:

استفاده از طناب آخرین چاره برای عبور از رودخانه است. زیرا اگر طناب بصورت نامناسب استفاده شود امکان غرق شدن شخص در آب زیاد است. در بررسی روش‌های مختلف عبور از رودخانه‌ها نشان می‌دهد که ایمنی عبور از رودخانه با استفاده از طناب اغلب مبهم است. روش طناب نسبت به دو روش مثلثی (گوه‌ای) و مورب (زیگزاگ) کاربرد کمتری دارد.

– با توجه به مطالب فوق آیا عبور از رودخانه الزامی است؟ باید توجه داشت که عبور از رودخانه همراه با مشکلات و گاهی خطرناک است. تصمیم عبور از آن هنگام اجرای برنامه بسیار مهم است. زیرا تصمیم‌گیری نسنجیده سبب عدم موفقیت برنامه و پراکنده شدن افراد گروه می‌شود بنابراین باید روش جایگزین همیشه مدنظر باشد.

– آیا عبور از رودخانه راه حل نهایی است یا با طولانی‌تر کردن مسیر می‌توان به راه مطمئن‌تر نیز دسترسی پیدا کرد. اگر در استفاده از روش جایگزین نیاز به طی مسافت بیشتر ولی مطمئن و ایمنی است، آن را انتخاب کنید.

عبور از پل همیشه راه حل مطمئن و ارزشمندی است حتی اگر همراه با یک راهپیمایی طولانی باشد. قبل از اجرای برنامه محل پل‌ها را از روی نقشه محلی بررسی کنید. در صورت امکان از افراد محلی سئوال کنید و هنگام اجرای برنامه بررسی‌های لازم را به عمل آورید. برای اینکار می‌توانید با اعزام یک یا دو نفر در مسیرهای بالادست و پایین دست رودخانه به منظور شناسایی، پل‌های محلی و یا محل مناسب برای عبور را بیابید. جریان‌های رودخانه در کوهستان همیشه همراه با ریزش‌های تند و بلند است و حتی در طی روز جریان آب رودخانه‌ها در بعدازظهر تندتر از صبح زود یا اوایل صبح است.

لذا در مواردی که مجبور به عبور از رودخانه هستید توجه داشته باشید پس از بارش باران و اوایل غروب مواجه با جریان شدید رودخانه خواهید شد و اگر تصمیم به برپایی اردو دارید توصیه می‌شود صبر کنید و حتی اردوی موقت برپا کنید تا زمان مناسب فرا رسد و یا روش بهتری برای عبور از رودخانه پیدا کنید.

  • حتما لباس ها و کیسه خوابتان را در بسته های ضد آب قرار دهید. مطمئن شوید که کوله ی همراهتان تعادل کافی داشته باشد. آن را محکم ببندید به طوری که لوازم داخل آن به هیچ عنوانی بیرون نریزد.
  • به یاد داشته باشید که در یک رودخانه نوردی موفق شما باید حتما با اطمینان در آب قدم بگذارید. مطمئن شوید که خطر پرش با پاهای لیز، ایستادن روی سنگ ها و رگ به رگ شدن قوزک پا در صورتی که محکم و با اطمینان قدن بردارید برای شما وجود ندارد.
  • حتما به مناطق پر حباب پشت صخره ها دقت کنید. ترکیب آب و هوا خاصیت شناوری هر موجودی را در نهایت از بین می برد. اگر در ناحیه ی پر تلاطمی به آب افتادید، به یاد داشته باشید که حتما بدنتان هم به زیر آب می رود.

درهنگام افتادن درون جریان تند رو به یاد داشته باشید که:

  • اولین کاری که باید انجام دهید این است که کوله پشتی تان را سریعا در آورده و بیاندازید.
  • به هیچ عنوان صبر نکنید. به کمک پاهایتان تعادل خود را حفظ کنید. به یاد داشته باشید که از پاهایتان برای خارج و دور کردن موانع از بدنتان استفاده نمایید تا تعادلتان حفظ گردد.
  • در حرکت آخر در هنگام رودخانه نوردی به سمت ساحل، حاشیه ی رود و یا جایی که جریان آب آرام است بروید تا بتوانید تعادل خود را به دست آورده و در نهایت بتوانید محکم بایستید.

وقتی می‌خواهید روش جایگزین انتخاب کنید به نقشه نگاه کنید و تمامی موارد مربوط به: امکان عبور از پل‌ها، نقاط قابل دسترسی به محل عبور مناسب، چند شاخه شدن رودخانه، شاخه‌ها و انشعابات کوچک رودخانه، مکان‌هایی از رودخانه که امکان کاهش شدت جریان آب موجود است را ارزیابی کنید. سرعت جریان آب در محل‌های ورود به دریاچه‌ها و حتی اگر سطح دریاچه کم‌عمق باشد از محل خروج آب می‌توان با احتیاط عبور کرد

چند نکته اضافی:
۱- ترجیحاً با کفش از رودخانه عبور کنید. کفش شما محافظ شما در برابر سنگ‌های تیز و برنده، مارهای زهرآلود در بعضی از مناطق، سر خوردن در آب و پیچ‌خوردن پا در وسط سنگ‌ها خواهد بود. البته راه رفتن با کفش خیس می‌تواند سبب تاول زدن پای بعضی از افراد تیم شود. لذا قبل از ادامه طریق به نحو مناسب اقدام به خشک کردن کفش و تعویض جوراب کنید. (آموزش عبور از رودخانه و جریان‌های آب)
۲- قبل از وارد شدن در آب نسبت به آب‌بندی بودن وسایل خود اطمینان حاصل کنید، به‌ویژه کبریت، اسناد و مدارک، نقشه، پول، کیسه‌خواب، لباس‌های خشک اضافی، غذا و وسایل صوتی و دیجیتالی خود و غیره.
۳- در کف بعضی از رودخانه‌ها امکان وجود تورهای ماهیگیری وجود دارد، توجه داشته باشید که گیر کردن پای شما در تور می‌تواند باعث گرفتن جان شما شود.
در صورتی که عبور از رودخانه ریسک بالایی دارد، مبادرت به این‌کار نکنید و برگشتن را بر به خطر انداختن جان خود و دوستانتان ترجیح دهی

منبع : https://dalahoo.com

پوشش های مناسب جنگل و طبیعت گردی

زمان مطالعه: 9 دقیقه

جنگل نیز مانند کوهستان ، نیازمند تجهیزات و پوشش خاص خودش می باشد . این تجهیزات و پوشش ها باید در کنار راحتی ، کاربردی و موثر باشند. شاید مهم ترین نکته در میان انتخاب پوشش ها برای جنگل، لباس هایی هستند که تهویه خوبی دارند و دیر تر بو می گیرند .

به شما پیشنهاد می کنیم بعد از خواندن این مطلب ، مقاله چگونه برای گردشگری در جنگل آماده شویم ؟را نیز مطالعه فرمایید.

چه تجهیزاتی را می توانم با خود به جنگل ببرم ؟

  • ما به شما پیشنهاد می دهیم بجای چمدان های سنگین سراغ کوله های سبک و یا ساک های ورزشی بروید . بخصوص برای تعطیلات، یک کوله پشتی راحت و یا ساک ورزشی بسیار کاربردی می باشند. اگر قصدتان سفر و اقامت در هتل می باشد، چمدان ها گزینه بهتری می باشند اما یک کوله پشتی سبک و راحت نیز برای طبیعت گردی روزانه با خود بیاورید.
  • کوله پشتی و ساک هایی را انتخاب کنید که با داشتن بند های شانه بتوانید آن ها را روی دوش خود حمل کنید.
  • برای جنگل و طبیعت گردی ، بدلیل اینکه معمولا بارش در جنگل ها زیاد می باشد سعی کنید از ساک های ضد آب استفاده کنید و با تهیه کاور ضدآب برای کوله پشتی، آن را روی دوش خود حمل کنید.

چه پوششی مناسب جنگل می باشد؟

اگر قصدتان اقامت در هتل می باشد و بیشتر سفر را در قایق های گردشگری و در دریا می گذرانید ، پس بهتر است سراغ پوشش های سبک ، آستین بلند و لباس هایی بروید که در مقابل تابش آفتاب از پوست شما بخوبی حفاظت می کنند.یک سویشرت و یا کاپشن ضد آب نیز برای هوای سرد شب و باران احتمالی با خود بیاورید. اگر یک جفت کفش پیاده روی و یا یک جفت کفش رانینگ راحت دارید ، از آن ها استفاده کنید، در غیر این صورت سراغ بوت های سنگین نروید و از صندل ها استفاده کنید. به هیچ وجه سراغ جنس های کتان نروید، زیرا خیلی زود خیس می شوند و خشک شدن آن ها نیز به زمان زیادی احتیاج دارد . بجای کتان ها، سراغ پوشش های مصنوعی که خیلی زود خشک می شوند.

مایوی شنا و حوله را نیز فراموش نکنید . یک کلاه لبه دار و یک تیوپ کرم ضد آفتاب با خود داشته باشید . وسایل شخصی خودتان را داخل چمدان قرار دهید و به شما توصیه میکنیم یک پاور بانک نیز برای شارژ وسایل الکتریکی خودتان داشته باشید زیرا در بعضی از اقامتگاه ها، امکان شارژ آن ها را ندارید .

سیســــــتم چرخشــــی :

اگر قصدتان گردشگری با پای پیاده در جنگل می باشد و می خواهید روی هموک شخصی خود نیز بخوابید ، باید یک کیسه لباس جایگزین و یک سیستم شستشو / خشک کردن برای لباس های خود داشته باشید . هدف شما این است که در پایان روز یک دسته لباس تمیز و خشک برای تعویض با پوشش های فعلی خود داشته باشید و لباس های خیس و کثیف خود را نیز برای استفاده در روز بعد در رودخانه بشویید. پس لباس هایی با خود بیاورید که زود خشک می شوند .

در طول روز می توانید با یک جفت تی شرت ، شلوارک ، شلوار های پیاده روی، صندل های بسته و یا کفش های ورزشی سبک با یک جفت جوراب در جنگل گردشگری کنید. برای جلوگیری از سایش پوست می توانید از شلوارک های دوچرخه سواری بجای لباس های زیر کتان استفاده کنید. اگر دلتان می خواهد می توانید بجای جوراب های ضد زالو از جوراب های بلند ورزشی استفاده کنید . همچنین می توانید از کفش های پلاستیکی سبک برای جنگل استفاده کنید اما این کفش ها در استفاده طولانی مدت در روز می تواند باعث تاول پای شما شوند.

پوشــــــش خــــواب :

برای خوابیدن در جنگل به یک کیسه خواب سبک و یا یک لاینر ( ملافه ) کتان و یا ابریشمی نیاز خواهید داشت . معمولا در اقامتگاه ها می توانید یک تشک، یک پتو ، یک توری ضد پشه و یا یک هموک همراه با توری ضد پشه قرض بگیرید . معمولا افراد محلی جنگل برای برپایی هموک و استفاده از برگ های درختان به عنوان پوشش باران به شما کمک خواهند کرد . ملافه ها و لاینر های خواب را فراموش نکنید .

همچنین به دلیل صدای زیاد در شب به شما توصیه می کنیم یک گوش گیر نیز همراه خود داشته باشید . هنگام خوابیدن می توانید با تی شرت در جنگل بخوابید اما حتما تور های ضد پشه را نصب کنید . سعی کنید صندل و کفش هایتان را هنگام خواب نزدیک خود نگه دارید تا اگر در شب نیاز به دستشویی داشتید ، مشکلی بابت پیدا کردن کفش های خود نداشته باشید .

نکات مهم راجع به پوشش شما در جنگل :

  • از سارونگ ها می توانید برای حمام کردن ، قرار گرفتن زیر آبشار ها و یا به عنوان پوشش های روزمره در جنگل استفاده کنید . همچنین از سارونگ ها می توانید به عنوان پتو هایی سبک و نازک در شب استفاده کنید.
  • به دلیل رطوبت جنگل ، این امکان وجود دارد که در اطراف درز های جوراب ، تاول سراغ شما بیاید . پیشنهاد ما به شما این است که از جوراب های بدون درز استفاده کنید . همچنین برای جلوگیری از نیش زالو ها ، لازم نیست که حتما از جوراب های ضخیم و عذاب آور ضد زالو استفاده کنید . تنها یک جفت جوراب ورزشی بلند ، نیاز شما را برطرف خواهد کرد . اگر زالو ها شما را نیش زدند ، سعی کنید اطراف زخم را به خوبی تمیز کنید تا عفونت پیدا نکند .
  • لباس های خیس خود را از روز قبلی بپوشید و چند دست لباس آستین بلند تمیز در ساک خود داشته باشید تا با رسیدن به محیط کمپ، آن ها را جایگزین لباس های خیس کنید. یک جفت شلوار بلند معمولا نیاز شما را برای یک گرشگری 6 روزه در جنگل برطرف می سازد، اما سعی کنید چند جفت لباس بالاتنه با خود داشته باشید زیرا پوشش های بالاتنه، بیشتر در معرض خیس و کثیف شدن قرار دارند .
  • به هیچ وجه زباله های خود را در جنگل رها نکنید . یک کیسه پلاستیکی با خود داشته باشید تا زباله های خود را در آن بریزید و با رسیدن به روستا ، از افراد محلی بپرسید تا کجا می توانید آن ها را دفع کنید .

نکات بیشتر :

  • شلوارک ها برای پیاده روی در جنگل گزینه خوبی هستند و اکثر افراد محلی نیز از آن ها استفاده می کنند، اما به یاد داشته باشید که شلوارهای بلند از پاهای شما در برابر خار و خاشاک ، حشرات و زالو ها محافظت می کنند.از شلوار های کتان خودداری کنید و در کل سعی کنید به دنبال پوشش های باشید که خیلی زود خشک می شوند. از لباس های زیر مخصوص دوچرخه سواری، زیر شلوارک / شلوار خود استفاده کنید . تاپ های رانینگ و ورزشی برای استفاده در روز ایده آل هستند . به یاد داشته باشید که همیشه پوشش های مصنوعی به دلیل خشک شدن سریعتر، عملکرد بهتری نسبت به کتان ها دارند . 
  • کفش های رانینگ و ورزشی، عملکرد خوبی در جنگل دارند و به دلیل جنس پلاستیکی آن ها، می توانید به راحتی با آن ها از رودخانه ها عبور کنید . شاید تنها مشکل آن ها، ناراحتی پاهای شما در ابتدای کار باشد، اما با کمی پیاده روی، کاملا به آن ها عادت می کنید. در هر صورت باز هم می توانید از صندل های پیاده روی و یا یک جفت کفش ورزشی سبک و ساده استفاده کنید .
  • اگر قصد شما صعود و کوه پیمایی می باشد، حتما از یک جفت بوت کوهنوری با کیفیت استفاده کنید. همچنین به علت بارندگی بیشتر در ارتفاعات، حتما از ضد آب بودن بوت ها اطمینان حاصل کنید . بوت ها را با جوراب ها و شلوار های بلند بپوشید تا حشرات در تاریکی شب آسیبی به پای شما نزنند . اگر قصدتان تنها گردشگری در جنگل و دیدن مناظر حیات وحش می باشد، یک جفت کفش ورزشی سبک و راحت نیاز شما را برطرف خواهد ساخت .

دســـــترسی به بـــرق در جنگل  :

اکثر کلبه ها در اطراف جنگل که به منظور اقامتگاه توسط گردشگران کرایه می شوند ، دارای برق می باشند، اما به یاد داشته باشید که در اطراف جنگل، جایی برای تهیه باطری و شارژ دستگاه الکتریکی شما وجود ندارد ، پس حتما یک جفت باطری اضافه برای دوربین و یک پاور بانک نیز با خود داشته باشید . اگر از گوشی همراه خود به عنوان دوربین استفاده می کنید ، حتما آن را در حالت هواپیما قرار دهید تا شارژ بیشتری برای عکس گرفتن داشته باشید .

همینطور به هیچ وجه وسایل الکتریکی خود را در معرض رطوبت و آب قرار ندهید. حتما یک قاب پلاستیکی و با کیفیت برای آن ها پیدا کنید و یا آن ها را در کوله پشتی خود قرار دهید . 

 

چه مواد غذایی را می توانم با خود به جنگل ببرم؟

چند خوراکی و شکلات انرژی زا تهیه کنید و با خود به جنگل بیاورید. همچنین قبل از صعود ، رودخانه و نهر های نزدیک جنگل را شناسایی کنید . اگر می توانید به آن ها دسترسی پیدا کنید ، تنها چند بطری آب خالی با خود داشته باشید و نیازی به حمل بطری های آب ندارید . بجای آن چند قرص تصفیه آب با خود داشته باشید . سعی کنید همیشه در نزدیکی آب کمپ کنید تا بتوانید نیاز های آشامیدنی ، شستشو و … خود را به راحتی برطرف سازید . 

اگر در مناطق پیشرفته تری که هتل وجود دارد، گردشگری می کنید ،می توانید از آب های لوله کشی مناطق استفاده کنید اما در کل پیشنهاد ما به شما این است که از آب های بطری و یا آب هایی که از قبل جوشانده اید، استفاده کنید.

واکسیناسیون برای حضور در بعضی از مناطق :

 

ممکن است وجود بعضی از باکتری ها و ویروس ها در بعضی از مناطق جنگل، به سیستم ایمنی بدن شما آسیب جدی وارد کند . پس فراموش نکنید قبل از شروع سفر خود حتما با پزشک خود راجع به این مناطق خاص مشورت کنید.
از دکتر خود راجع به داروهای ضد مالاریا مشورت بگیرید و اگر نسخه ای به شما تجویز کرد، حتما داروهای مورد نظر دکترتان را تهیه کنید و از مصرف موارد مشابه خودداری کنید.

موارد بهداشـــــتی و ایمنی در جنگل :

در جنگل نیز مانند دیگر مناطق گردشگری مثل کوهستان، باید موارد بهداشتی را رعایت کنید. در پایین به چند نکته کلیدی برای ایمنی و بهداشت شما در جنگل اشاره خواهیم کرد :

دستان خود را ضدعفونی کنید :

توالت های اطراف جنگل همگانی می باشند و معمولا از نظر بهداشتی در سطح بسیار پایینی قرار دارند . حتما یک ژل ضدعفونی کننده با خود داشته باشید. اگر از دستمال های توالت در جنگل استفاده می کنید ، مطمئن شوید از برندهای قابل بازیافت می باشند و آن ها را به طرز صحیحی دفن می کنید.

 

از پوستتان در برابر خورشید محافظت کنید :

میزان اشعه فرابنفش در نزدیکی خط استوا بسیار بالا می باشد و پوست شما خیلی راحت می سوزد. از کرم های ضدآفتاب قوی استفاده کنید و پوشش های آستین بلند و یک کلاه لبه دار با خود داشته باشید تا صورت ، گردن و گوش های شما را بپوشاند.

 

گرما زدگی :

جدا از آفتاب سوختگی، دما و حرارت بالا در بعضی از جنگل ها می تواند باعث گرمازدگی و حتی بروز سکته های قلبی شود . این دو موارد، معمولا با بالارفتن بیش از حد دمای بدن اتفاق می افتند و جان شما را تهدید می کنند. اکثر جنگل های گرم و مرطوب می باشند ، به همین دلیل بهتر است تا وسط ظهر، از نور آفتاب دوری کنیم تا گرمازدگی سراغمان نیاید. همچنین باید به طور مرتب به بدنتان آب برسانید تا در گرمای جنگل، خنک بمانید . وجود یک کلاه لبه دار در جنگل ، امری ضروری می باشد ، پس حتما یک کلاه لبه دار با کیفیت تهیه کنید .

معمولا بدن شما با گذشت یک هفته و یا بیشتر با گرما و رطوب جنگل وقف خواهد شد . توصیه ما به شما این است که در جنگل، اکثرا زیر سایه درختان و در نزدیکی رودخانه ها گردشگری کنید.

 

کنترل مواد غذایی مصرفی :

 می دانیم که استفاده از غذاهای محلی و خیابانی در اطراف جنگل ها، جزوی از صعود و سفر می باشد اما مطمئن شوید مواد غذایی که می خورید کاملا پخته شده باشند . فقط غذاهای گرم سفارش دهید که در حرارت بالا پخته شده اند و از غذاهای سرد به شدت خودداری کنید . سعی کنید میوه هایی را در جنگل مصرف کنید که یک پوست روکش غیر خوراکی روی خود داشته باشند ( مثل موز ) . برای آشامیدن، سراغ نوشیدنی های جوشیده و یا با بطری های دربسته بروید و از چفت بودن درب بطری ها اطمینان حاصل کنید.

صبر داشته باشید تا بدنتان با دما و رطوب جنگل وقف پیدا کند :

شاید وقتی برای بار اول پا در جنگل می گذارید ، حرارت و رطوبت جنگل برایتان غیر تحمل باشد . اما تنها با گذشت یک هفته بدنتان با این وضعیت دما و رطوبت سازگار خواهد شد . به همین منظور سعی کنید در ابتدای کار به خود تلقین ناتوانی نکنید و تا حد امکان نیز زیر سایه و در نزدیکی آب قدم بزنید .

منبع : Adventurealternative

تاول پا در کوهنوردی و راه های درمان آن

زمان مطالعه: 7 دقیقه

تاول و زخم‌هاي سطح پا كه ناشي از اصطكاك قسمت‌هايي از پوست پا و كفش مي‌باشند غالباً در جريان يك برنامه كوهنوردي و در ميان راه ايجاد شده و با ادامه راه‌پيمايي تا بازگشت از كوه تشديد مي‌شوند. اين ضايعات پوستي در هنگام صعود غالباً در ناحيه پاشنه پا و در مرحلا فرود از كوه به واسطه اعمال فشار زياد به جلوي پا در نواحي انگشتان پا ايجاد مي‌شوند.

هنگام طبیعت‌گردی هیچ‌چیز نمی تواند به اندازه‌ی تاول زدن پا دردناک باشدهم دردناک است و هم ناراحت‌کننده، حتی یک تاول کوچک نیز می‌تواند شما از ادامه‌ی مسیر باز دارد. تاول یکی از شایع‌ترین آسیب‌های تجربه شده توسط کوهنوردان است. با داشتن اقدامات درست، می‌توان از آنها اجتناب کرد. این مقاله به شما کمک می‌کند تا از بروز آنها حین پیاده‌روی، کوهنوردی و طبیعت‌گردی جلوگیری کنید

تاول‌ یک منطقه دردناک و متورم پوست است که در آن مایع در زیر لایه بیرونی پوست جمع شده است.

تاول‌ به طور شایع در نتیجه اصطکاک ناشی از کفشی که اندازه پا نیست یا مالش جوراب بر روی پوست پا به وجود می‌آیند.

علت بروز تاول :

در واقع تاول‌ها، محافظی مهم برای پوست هستند. چه چیزی باعث تاول می‌شود؟ اصطکاک، عامل اصلی آن است. تصور کنید یک جفت پوتین نامناسب دارید، بعد از کمی راه رفتن، پاشنه‌ی شما با پشت پوتین برخوردی دارد که باعث آسیب رسیدن به پوست می‌شود. این آسیب بدن شما را وادار به نشان‌دادن واکنش دفاعی می‌کند که نتیجه‌ی آن تاول است. برای جلوگیری از تاول پا، باید اقداماتی در رابطه با کاهش اصطکاک و تعریق پا داشته باشیم.عواملي چون كاهش فشار اكسيژن محيط در ارتفاعات، سرما و كاهش جريان خون محيطي پوست را آسيب‌پذير نموده و موجبات گسترش ضايعات پوستي را فراهم مي‌سازند. 

 

اين در شراطي است كه كوهنورد آسيب ديده امكان استراحت مناسب و لازم براي بهبود آسيب پوستي را ندارد و مجبور به ادامه مسير و پيمودن سطوح ناهموار و نامساعد مسر كوهنوردي است. بنابراين در يك جمع‌بندي كلي مشخص مي‌گردد كه كوهنوردا به آساني در معرض ايجاد ضايعات پوستي و تاول خصوصاص در نواحي پاشنه پا قرار دارند.

مقاله پیشنهادی :اهمیت استراحت در کوهنوردی

پیشگیری از تاول :

پيشگيري از بروز اين ضايعات در درجه اول در گرو انتخاب كفش مناسب با سايز مناسب است، همچنين توصيه مي‌شود تا با پوشيدن كفش و پيمودن مسيرهاي كوتاه، به پوست پا در نواحي حساس فرصت داده شود تا با افزايش ضخامت خود و ايجاد پينه از قوام مقاوم‌تري برخوردار گردد و سپس پيمودن مسيرهاي طولاني و سنگين در برنامه كار قرار گيرد. در واقع ايجاد پينه در نواحي حساس پا، نشان از تمرينات مناسب، تطبيق و آمادگي كوهنورد براي فعاليت‌هاي حرفه اي دارد.

نواحي حساس و آسيب‌پذير پاشنه پا را مي‌توان با نواربندي محافظت نمود. استفاده مناسب از پوشش نوار اكسيد روي در منطقه اصطكاك، از تماس مستقيم كفش با سطح پوست جلوگيري نموده و به كاهش آسيب پوست كمك مي‌كند

بهترین جوراب برای جلوگیری از تاول کدام است؟

جوراب‌هایی که برای استفاده در راه انتخاب می‌کنید، باید اصطکاک درون کفش را کاهش دهد. اگر پای شما با نقاط گرم در ارتباط مستقیم است، پس جورابی که انتخاب می‌کنید باید ضخیم‌تر باشد. نقاط گرم و داغ، تحریک‌کننده‌ی عالی برای تاول هستند.

از پوشیدن جوراب پنبه‌ای نیز خودداری کنید زیرا احتمال تاول زدن را افزایش می‌دهد. پنبه آب را جذب می‌کند و برای خشک شدن نیاز به زمان بیشتری دارد. این محیط مرطوب برای تاول بسیار مناسب است. جوراب‌های دو لایه نیز می‌تواند گزینه‌ی انتخابی خوبی باشند، زیرا اصطکاک را کاهش می‌دهد، همچنین از تماس پا با رطوبت جلوگیری می‌کنند.

 

 | راهنمای انتخاب بهترین جوراب کوهنوردی |

چه نوع پوتینی را باید انتخاب کنید؟

باید اطمینان حاصل کنید که پوتین انتخابی دارای کیفیت بالایی است. هنگامی که مسافتی طولانی را طی‌کنید، پاهای شما تفاوت میان نوع مناسب و نامناسب را حس خواهد‌ کرد. به عنوان مثال، اگر کفش ‌هایتان ضد‌آب نباشد، پاها خیس می‌شود و پای خیس مستعد تاول زدن است.

کفش ها نباید بزرگ یا کوچک باشند، باید کاملا اندازه باشند. زیرا کفش بزرگ باعث لغزش پا و کفش کوچک باعث فشار زیادی به پا می‌شود که در هر دو صورت پای شما تاول می‌زند.

جوراب و کفش مناسب تنها راه کاهش رطوبت و اصطکاک نیست، بلکه استفاده از پودر و ژل‌های موجود در بازار نیز به شما کمک خواهد‌ کرد. پودر‌های ضد تعریق باعث خشک ماندن پا می‌شوند و ژل‌های روان کننده باعث لغزش پا در جوراب می‌شوند، در نهایت از اصطکاک سایشی جلوگیری می‌کند. با گذشت زمان این پودر و ژل جذب پا می‌شوند، پس باید آنها را تجدید کرد.

تفاوت انواع جوراب در جلوگیری از تاول پا:

جوراب های دارای بافت نایلونی در جلوگیری از تاول پا بهتر از انواع کتانی هستند. به گزارش هلث دی محققان دانشگاه های میسوری کلمبیا دریافته اند که در واقع همه جوراب های ورزشی کتانی معمولا خوب نیستند و انواع گران قیمت آن الزاما بهترین نیستند. این اطلاعات علاوه بر کمک به ورزشکاران برای بیماران دیابتی با مشکلات جریان خون جدی و کسانی که اندام های مصنوعی دارند حائز اهمیت است.

بر اساس این تحقیق جوراب های ۱۰۰ درصد کتان معمولا بدترین نوع جوراب بودند و انواع گران قیمت بر ارزان قیمت ها ارجحیتی نداشتند. آنچه اهمیت داشت ماده بکار رفته در بافت بود که نتایج جنس نابلون در این مورد بهتر از کتان بود. جوراب ها ی غیر کتانی و دارای ماده سنتتیک نه تنها به جلوگیری از ایجاد تاول در پای ورزشکاران کمک می کند بلکه در پیشگیری از ناراحتی پوستی ایجاد شده در دیابتی ها نیز موثرند.

تاول‌ها ضایعات آزاردهنده‌ای هستند که کار و فعالیت فرد را مختل می‌کنند و ممکن است در هر جایی پیدا شوند ولی شایع‌ترین محل ظهور آنها روی دست و پاست. تاول هنگامی پیدا می‌شود که پوست به حدی ساییده شود که لایه سطحی پوست (اپیدرم) از لایه پشتیبان خود (درم) جدا گردد. این تاول‌ها معمولا آکنده از مایع بافتی شفاف هستند ولی گاهی نیز با پاره شدن عروق خونی کوچک به داخل ضایعه خون آلود می‌شوند، برای پیشگیری از بروز تاول از کفش‌های مناسب و اندازه استفاده کنید و هرگز و هرگز با کفش‌هایی که موجب درد و سوزش پاهایتان می‌شوند از مغازه کفش‌فروشی خارج نشوید.

یک کفش نو هرگز نباید به زور به پا برود بلکه از ابتدا باید راحت و اندازه باشد. پوشیدن جوراب‌های نخی ضخیم، پیچیدن بانداژهای آماده، پودرزدن و پوشیدن جوراب‌های تمیز و خشک همگی از پیدایش تاول جلوگیری خواهند نمود. اگر تاول ایجاد شده کوچک و بدون علامت باشد می‌توان آن را دست نزد و نترکاند ولی اگر تاول بزرگ و علامتدار بود می‌توان آن را تخلیه نمود در صورت لزوم بافت نرم روی آن را برداشت. به خاطر احتمال افزوده شدن عفونت ثانویه بر روی تاول بازشده باید از کرم‌های آنتی‌بیوتیک استفاده کرد. در صورت بروز علایمی چون تورم یا قرمزی شدید باید با یک پزشک مشورت نمایید. گاهی تاول‌های مکرر عودکننده که در اثر مختصر سایشی ایجاد می‌گردند ناشی از یک بیماری زمینه‌ای مانند دیابت شیرین رنج هستند. در این موارد باید سریعاً پزشک را در جریان گذاشته و با وی مشورت نماید

  جوراب باعث به وجود امدن یک لایه در زیر پا می شود و پا را گرم می کند و از اصتحکاک بین پا و کفش جلوگیری می کند. جوراب هایی که از پشم یا مواد مصنوعی درست شده اند می توانید این وظایف را انجام دهند ولی جوراب های نخی نمی توانند. جوراب های نخی خیس و از اب اشباع می شوند و به پا می چسبند و پوست پا را نازک می کنند و باعث بروز تاول می شوند. جوراب باید عرق پا را جذب کند. جوراب های از الیاف مصنوعی (مثل: پولیستر و نایلون و اکریل) سریعتر از جوراب های پشمی خشک می شوند.

خیلی از کوهنوردان دو جفت جوراب روی هم می پوشند. جوراب مجاور پا یک جوراب نازک نخی است که عرق را از پا  دور می کند و به نوعی در جریان کار خشک باقی می ماند. جوراب دوم کلفت و ضخیم تر انتخاب می شود تا بتواند رطوبت عرق پا را از جوراب دیگر جذب کند و تشکیل لایه ای در زیر پا بدهد. بعضی ها هم یک جفت جوراب نیمه کلفت یا کاملا کلفت از جنس پشم یا مواد مصنوعی را ترجیح می دهند. البته استثناهای زیادی وجود دارند. یک سنگ نورد دوست دارد کفش ها با انعطاف کامل به پای او چسبیده باشند.

از این رو اصلا جوراب به پا نمی کند و یا یک جوراب نازک به پا کند. هر شیوه ای که به کار می گیرید سعی کنید که طوری جوراب بپوشید که بتوانید پاهای خود را در کفش تکان بدهید. اگر جوراب اضافی باعث محدودیت گردش خون شود گرمای اضافی تولید نمی کند. قبل از اینکه جوراب خود را به پا کنید نقاطی که در انجا خطر تاول زدگی وجود دارد مثل پشت پاها را با نوار چسب زخم بپوشانید. این کار بخصوص هنگامی که کفش نو خریده اید و هنوز ان جا باز نکرده است و نیز در اغاز فعالیت های کوهنوردی که پاهای شما هنوز قوی نشده اند بسیار موثر است. یک راه موثر دیگر علیه تاول زدن پودر به پا روی جوراب و درون کفش است .

قبل‌ از کوهنوردی‌ چیدن‌ ناخن‌ها را نباید فراموش‌ کرد؛ چون‌ بلند بودن‌ آنها سبب‌ فشردگی‌ و ناراحتی‌ پا خواهد شد. اگر می‌خواهید پس‌ از بازگشت‌ از کوه، آرامش‌ در پاهایتان‌ حس‌ کنید و لذت‌ ببرید، بهتر است‌ پاهایتان‌ را با یک‌ پارچه‌ خیس‌ شده‌ در آب‌ سرد، تمیز و بلافاصله‌ آن‌ را خشک‌ کنید و جوراب‌ خشک‌ بپوشید.

درمان تاول :

اگر تمام موارد گفته‌شده را رعایت کردید و باز هم پاها تاول زد، از کرم زینک اکسید استفاده کنید. تاول را با لایه‌ای از این کرم بپوشانید. در طول راه‌رفتن مرتب پاها را چک کنید تا قبل از زیاد‌شدن تاول‌ها، چاره‌ای برای آن بیندیشید. اگر نیاز‌ دارید جوراب‌هایتان را عوض کنید یا دوباره از پودر و ژل استفاده‌ کنید. برای جلوگیری از توسعه تاول می‌توانید حتی آن را با باند پوشش دهید.

تاول‌های بزرگ را می‌توان با دقت بوسیله یک سوزن استریل خالی کرد، و سپس ناحیه را با پماد آنتی‌بیوتیکی و بانداژ پانسمان کرد.

 

تاول‌ها معمولا بدون درمان به خودی خود بهبود پیدا می کنند. اما شما باید محل تاول را خشک و تمیز نگه دارید. تاول را با یک بانداژ محافظت کنید و کفش هایی را که منطقه تاول را تحریک می کنند نپوشید.

منابع :

https://womenclimbers.persianblog.ir

موسسه علمی پزشکی کوهستان ایرانیان

کوهنوردی در فصل بهار

زمان مطالعه: 7 دقیقه

کوهنوردی در فصل بهار، تصویر ظریف درختان جنگل، آبشار های خروشان و کوهنوردانی که در جستجوی طبیعت هستند را، در برابر دیده ما مجسم می کند ! حالا وقت آن رسیده است که زیباترین حالت طبیعت را با چشمان خود نظاره کنیم و از کوهنوردی خود لذت دوچندان ببریم !

همینطور برای کوهنوردانی که تمام زمستان را از سرما و سختی راه در خانه مانده اند، شروع  فصل بهار، مانند سوت آغازی برای ادامه ی ماجراجویی آن هاست ! شاید خیلی ها صعود اول خود را در بهار انجام می دهند . در این صورت، باید مراقب باشید که تمام وسایل مورد نیاز را با خود آورده اید . همینطور باید زمان شروع و اتمام صعودتان را از قبل مشخص کرده باشید تا موجب نگرانی اطرافیان خود نشوید.

در این مقاله قصد داریم نکاتی را راجع به صعود در فصل بهار با شما بازگو کنیم . فرقی نمی کند این صعود اولتان و یا صعود هزارم شما باشد ! همیشه سعی کنید تا این نکات ایمنی در صعود را در ذهن خود تکرار کنید تا صعودی آسوده و بی خطر را تجربه کنید !

 

آماده باشید :

فراموش کردن وسایل مورد نیاز در میان کوهنوردان، امری بسیار متداول می باشد . این مسئله بخصوص در فصل بهار که مدتی از کوهنوردی هم دور بوده اید، شایع تر است . هر کوله پشتی که می خواهید برای صعود آماده کنید، باید دارای 10 وسیله اصلی باشد . این وسایل عبارتند از : نقشه توپوگرافی ، قطب نما ، غذای اضافی ، پوشش یدکی ، آتش زن ها ، کبریت ، ضد آفتاب ، چاقوی جیبی ، جعبه کمک های اولیه و چراغ قوه !

بعضی از موارد بالا، اهمیت بیشتری از دیگری دارند :

پوشش یدکی :

شاید در ابتدای صعودتان، هوا بسیار گرم باشد، اما به یاد داشته باشید دما می تواند به سرعت در مسیر کاهش پیدا کند ! معمولا بادها، نشانه ای از سرد شدن هوا هستند و اگر در نزدیکی دریاچه کمپ خواهید کرد، مطمئن باشید که دما در آن نقاط پایین تر از مسیر شما می باشد. به صورت لایه ای لباس بپوشید و سعی کنید از پوشش هایی که رطوبت و تعرق را از بدن جذب می کنند ( مثل پشم و پروپلین ها ) استفاده کنید . مهم نیست چقدر هوا صاف و گرم باشد، تجهیزات بارانی خود را ( کفش و پوشش های ضد آب ، چتر ، کلاه ، دستکش و… ) هیچ گاه فراموش نکنید . سعی کنید حتما یک گتر برای خود تهیه کنید تا در هنگام گذر از رودخانه ها و گل و لای مرطوب، پای خود را خشک نگه دارید .

 

نقشه و قطب نما :

کوهنوردان در همه حالت باید این دو آیتم با ارزش را با خود داشته باشند. اما در بهار، وجود این دو وسیله به دلیل خطراتی مثل ریزش بهمن و یا سقوط درختان در مسیر و انسداد راه، بسیار ضروری می باشد ! حتما آن ها را تهیه کنید و از همه مهمتر طرز کار کردن با قطب نما و خواندن نقشه های توپوگرافی را یاد بگیرید !

 

جعبه کمک های اولیه :

آخرین باری که سری به جعبه کمک های اولیه خود زده اید، چه زمانی بوده است ؟ بهار فصلی است که باید آن ها را باز کنید و آیتم های مصرفی آن را با وسایل جدید جایگزین کنید ! زمانیکه که اولین تاول در پای شما پدیدار شد، از وجود این جعبه با ارزش خوشحال خواهید شد !

 

غذا و آب :

کوهنوردی شما را گشنه و تشنه خواهد کرد . پس سعی کنید مرتبا چیزی بخورید و آبی بیاشامید تا سوخت بدنتان در راه تکمیل شود .

 

سوال همیشگی در کوهنوردی در فصل بهار این است که : برف کجا است ؟ یا اگر بخواهیم بهتر بگوییم: در چه مناطقی برف وجود ندارد ؟ بعد از اتمام ماه های زمستان و برف و بوران، حالا جواب این سوال می تواند کمی مشکل باشد ! مسیر و مقصدتان را به دقت انتخاب کنید و در صورت وجود برف و خطر ریزش بهمن، تجهیزات مناسب با خود داشته باشید .

گزارشات صعود دیگر کوهنوردان را بخوانید :

می دانیم این نکته در بیشتر مقالات ” بررسی گزارش هواشناسی ” می باشد ، اما توجه داشته باشید که با دریافت اطلاعات و جزئیات از کوهنوردانی که چند هفته پیش به مقصد شما صعود داشته اند، اخبار موثق تر و قابل اطمینان تری را نسبت به شرایط آب و هوایی و مسیر دریافت خواهید کرد .

 

با ایستگاه ها و گروه های کوهنوردی تماس بگیرید :

سعی کنید با اطلاعات مفید و کامل راجع به مسیر و مقصدتان، صعودتان را شروع کنید. در غیر این صورت با ایستگاه ها و گروه های کوهنوردی مختلف تماس بگیرید و از آن ها بخواهید تا شما را در گروه خود جای دهند !

 

وضعیت آب و هوا و برف مسیر را بررسی کنید :

امروزه ایستگاه های هواشناسی و وب سایت های زیادی راجع به آب و هوای ارتفاعات  کشور وجود دارد . شما می توانید با مراجعه با وب سایت هواکوه، از آخرین شرایط آب و هوایی و میزان بارش ها در ارتفاعات ایران آگاه شوید. همچنین در این صفحه 10 قله ی پربازدید اخیر ایران نشان داده است و به راحتی می توانید یکی از آن ها را انتخاب و از وضعیت آب و هوایی آن آگاهی پیدا کنید.

خطر ریزش بهمن و یا طوفان را جدی بگیرید و با تجهیزات کامل سراغ این مسیر ها بروید. سعی کنید به اطرافیان خود زمان تقریبی صعود و اتمام آن را اطلاع دهید تا موجب نگرانی خانواده خود نشوید. در صورت امکان، حتما با یک همنورد ( بخصوص اگر تازه کار هستید )، صعودتان را انجام دهید .

 

خطرات کوهنوردی در فصل بهار :

برف، باران، گل و لای و باتلاق ها، سقوط درختان، جاده های ناهموار و … همگی از خطرات کوهنوردی در فصل بهار هستند . اما خبر خوب این است که با گذشت هر هفته، این خطرات در مسیر کم رنگ تر می شوند ! برف ها آب می شوند ! آسمان بارانی جای خودش را به آسمان آفتابی خواهد داد ! شهرداری درختان قطع شده را از مسیر بر می دارد و باتلاق های عذاب آور نیز از مسیر حذف می شوند ! پس اگر کمی خوش شانس باشیم و اندکی صبر نیز پیشه کنیم، مسیر صعودمان هموار تر از دیروز خواهد بود ! پس حالا این سوال مطرح می شود که برای ایمن بودن در مسیر و خوش گذرانی در بهار به چه چیزی احتیاج خواهیم داشت ؟

برف :

برف ها چهره ی کوهستان را بسیار زیبا تر می کنند ! اما باعث لغزندگی مسیر نیز خواهند شد ! ( مخصوصا اوایل صبح که سرمای شب، برف ها را تبدیل به یخ کرده است ) این یخ ها می توانند نرم و شکننده باشد و یا باعث ناهمواری و انسداد مسیر شوند ! در بعضی از مواقع نیز تغییر ناگهانی آب و هوا، باعث ریزش بهمن  خواهد شد !

کوهنوردانی که می خواهند در مسیر های برفی حرکت کنند، باید دارای تجهیزات ایمنی برای بوت و کفش های خود باشند و مهارت خوبی در مسیریابی داشته باشند. تمام کوهنوردان باید در طول مسیر، از عقل خود کمک بگیرند . همانطور که ادامه و به اتمام رساندن صعود بسیار وسوسه انگیز است، باید در هنگام وضعیت بحرانی از ادامه ی کار صرف نظر کنند و مسیر خود را بازگردند !

 

آب :

وضعیت آب و هوایی در هر روز سال کوهستان، بسیار متغییر است، اما در فصل بهار، این تحولات بسیار بیشتر می باشد ! تمام کوهنوردان، باید تجهیزات بارانی با خود حمل کنند و با پوشش چند لایه ای در مسیر حاضر شوند . با پوشش چند لایه ای می توانید به راحتی با باران، برف، گرمی و سردی هوا مقابله کنید . پس آن ها را فراموش نکنید !

علاوه بر این، همانطور که هوا گرم تر می شود و برف ها شروع به آب شدن می کنند، آب بیشتری به رودخانه و دریاچه ها منتقل می شود و گذر از این منابع آبی بسیار سخت تر و خطرناک تر خواهد شد . سعی کنید یک جفت باتوم کوهنوردی برای خود تهیه کنید تا برای گذر از رودخانه ها و مسیر های ناهموار، از آن ها کمک بگیرید.

 

گل و لای مسیر و سقوط درختان در اثر طوفان :

این دو مورد، یکی از شایع ترین مشکلات در مسیرهای کوهنوردی می باشد. هر ساله در تمام کشورها، افرادی بابت رفع این مشکلات در مسیر، داوطلب می شوند تا تجربه لذت بخش تری به کوهنوردان منتقل شود . سعی کنید در صورت مشاهده هر کدام از این مشکلات در مسیر، به نزدیکترین ایستگاه کوهنوردی و امداد کوهستان خبر دهید !

اگر امکان آن وجود دارد، خودتان دست به کار شوید و درخت را جابجا کنید. زمانیکه کوهنوردان یکی پس از دیگری از اطراف گل و لای و باتلاق عبور می کنند، همین کار باعث گشاد شدن باتلاق خواهد شد و کار را برای دیگر کوهنوردان سخت تر خواهد کرد. سعی کنید تعادلتان را در این مسیرها با باتوم های کوهنوردی افزایش دهید .

 

جاده های ناهموار :

سعی کنید وضعیت مسیر خود را قبل از صعود به خوبی بررسی کنید . بسیاری از جاده ها در زمستان بسته شده اند و ممکن است هنوز هم باز نشده باشند . بعضی از آن ها نیز بسیار لغزنده و پوشیده از برف هستند و استفاده از آن ها می تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین چند مورد نیز ممکن است بر اثر آسیب های سیل و یا وضعیت کلی آن بسته شده باشد . سعی کنید اخبار مربوط به جاده و راه های کشور را به خوبی بررسی کنید تا صعودی آسوده را تجربه کنید .

 

لذت های کوهنوردی در فصل بهار :

حالا که کارمان با خطرات کوهنوردی در فصل بهار تمام شده است ، بگذارید مقداری از لذت های آن بگوییم :

  • برگ های سرخس که با بادهای ملایم در طول مسیرتان جابجا می شوند
  • مشاهده ی قطرات باران روی درختان در زمان طلوع آفتاب
  • بوی مطبوع درختان و گیاهان در طول مسیر
  • آبشار ها با آب شدن برف ها پر آب و خروشان شده اند
  • شکوفه های درختان، گل ها و گیاهان رنگارنگ، مسیرتان را درخشان تر کرده اند
  • کوهنوردی بدون حشرات موذی

منبع : WTA

همه چیز راجع به کوله پشتی های حمل کودک

زمان مطالعه: 7 دقیقه

شاید بهترین راه برای ابراز علاقه به طبعیت با کودکتان، این است که همین امروز دست او را بگیرید و با یکدیگر از زیبایی و جادوی طبعیت لذت ببرید. ممکن است قدم زدن با کودکتان در طبعیت کمی سخت باشد، و یا شاید آن ها هنوز توانایی حرکت را نیز نداشته باشند! در هر دو حالت، چاره کار استفاده از کوله پشتی های حمل کودک می باشد .

کودکان نیز درست مثل بزرگسالان، عاشق طبعیت گردی هستند. این طبعیت گردی می تواند شامل جنگل های بزرگ، پارک های کوچک و یا چند قدم ساده بیرون از خانه باشد. یک کالسکه می تواند تا حدی نیاز پدر و مادر را برای حمل کودک برطرف کند، اما اگر قصدتان کوهنوردی و کمپینگ باشد ، کالسکه به هیچ وجه جواب گوی شما نیست و باید سراغ کوله پشتی های حمل کودک بروید !

اکثر کودکان در مسیر های سخت و ناهموار کوهنوردی، شروع به غر زدن می کنند و حس و حال کوهنوردی را برای همه خراب می کنند ! در واقع جثه و توانایی فیزیکی آن ها برای این مسیر ها مناسب نمی باشد و همین عامل باعث می شود تا حسابی از دستتان دلگیر شوند و زیر گریه بزنند ! اما با کوله پشتی های حمل کودک نگرانی بابت ناراحتی او نخواهید داشت.

فواید استفاده از کوله پشتی های حمل کودک :

 

رشد کودک در سال های اولیه، بسیار سریع می باشد. هر چه قدر کودک در این زمان، بیشتر از دنیای بیرونی خود استفاده کند، حس کنجکاوی و امنیت او افزایش می یابد. در واقع کودکان در سال های اولیه قدرت یادگیری بالایی دارند و اطلاعات زیادی را از اطراف خود یاد می گیرند.

تجربه بهترین راه برای یادگیری کودکان در سال های اولیه می باشد. هر چقدر کودکان بتوانند با امنیت کافی جاده و مسیر های کوهنوردی را جستجو کنند، صعود و کوهنوردی برایشان در بزرگسالی بسیار آسان تر خواهد بود.

هر چقدر کودک شما فعال تر باشد، به زمان بیشتری هم برای خواب احتیاج خواهد داشت. بر اساس تحقیقات علمی، هر چقدر کودک شما از نظر فیزیکی بیشتر شبیه شما باشد، از استرس کمتری رنج می برد. لمس کردن، یک موهبت جادویی است، زیرا استرس را در کودکان پایین می آورد و هم چنین فواید دیگیری مثل افزایش وزن، رشد بهتر و گریه کمتر را برای کودکان به همراه دارد !

اگر والدین کودک نگرانی بابت استخدام پرستار برای کودک خود نداشته باشند و آن ها را نیز همراه خود به طبعیت بیاورند، مطمئنان آزادی عمل بیشتری در محیط بیرونی خواهند داشت. کودک آن ها در کوله پشتی مخصوص خود جای گرفته است و دست والدین هم برای انجام هر کاری در طبعیت کاملا باز است !

همچنین بعد از 9 ماه حاملگی، مادر کودک نیاز دارد تا وزن اضافه ای که در هنگام بارداری به آن دچار شده است را، کاهش دهد. شاید بهترین راه برای کاهش وزن این باشد که کودک خود را در کوله پشتی مخصوص خود حمل کند تا با چند کیلو وزن اضافه، کالری بیشتری بسوزاند تا هر چه زودتر به تناسب اندام برسد.

فواید کوله پشتی های حمل کودک :

 

  • کمک به اجتماعی شدن کودک در سال های اولیه
  • کودک بهتر می خوابد و کمتر گریه می کند.
  • قدرت لمس، استرس کودک را به شدت کاهش می دهد.
  • والدین آزادی عمل بیشتری در طبعیت خواهند داشت.
  • به مادران برای کاهش وزن دوران بارداری کمک خواهد کرد.

و…

راهنمای خرید کوله پشتی های حمل کودک :

 

در هنگام خرید یک کوله پشتی حمل کودک مناسب، باید چند فاکتور را در نظر بگیرید. توجه داشته باشید که کودکان در سال های اولیه، بسیار نازک نارنجی هستند و با کوچکترین ناراحتی زیر گریه خواهند زد! پس قبل از خرید خود، فاکتور های زیر را کاملا در نظر بگیرید تا مناسب ترین کوله پشتی را خریداری فرمایید.

سن کودک شما :

 

کودک شما باید کاملا قادر به بالا گرفتن سر و گردن خود داخل کوله پشتی باشد ( حداقل 6 ماهه ) . اگر کودک شما کوچکتر می باشد و نمی تواند از سر و گردن خود محافظت کند، بهتر است او را با بندهای مخصوص روی سینه خود حمل کنید. با این کار، کودک از سینه ی شما به عنوان حمایتگاه سر و گردن خود استفاده خواهد کرد.

سایز بعضی از کوله پشتی های حمل کودک، قابل تنظیم می باشد و شما می توانید با بزرگتر شدن کودک، سایز کوله پشتی را نیز افزایش دهید. هرچند بالا رفتن سن آن ها معمولا موجب افزایش وزن نیز خواهد شد و باید به دنبال راهی باشید تا این تقسیم این وزن به بهترین شکل روی بدن شما انجام شود. بهترین مدل های کوله پشتی کودک، آن هایی هستند که وزن را بیشتر به لگن شما انتقال می دهند تا فشار کمتری به کمرتان وارد شود.

میزان مسافت شما :

 

توانایی حمل کودک با آزادی عمل، یکی از گزینه هایی است که حتما باید به آن فکر کنید. اگر مسیرتان طولانی می باشد، در ابتدای کار باید خیالتان از راحتی حمل کودک راحت باشد، زیرا ممکن است در بین راه، خستگی بر شما غلبه کند و صعودتان نیمه کاره رها شود.

پیدا کردن یک کوله پشتی راحت، که برای ساعت ها بدون کوچکترین فشار به شانه و لگن شما، روی کمر شما بشیند، امری ضروری است . به یاد داشته باشید همیشه می توانید صعود نیمه کاره ی خود را کنسل کنید اما خاطره بدی برای کودک و خودتان بجای خواهید گذاشت !

نوع اسکلت و فرم کوله پشتی :

 

اگر امکان آن وجود دارد، حتما کوله پشتی را که قصد خریدش را دارید، یک بار به تن کنید. کوله پشتی نباید برای شما بزرگ و یا کوچک باشد. اگر بند سینه و یا کمری در آن وجود دارد، مطمئن شوید که بند خیلی بالاتر و یا پایین تر از لگن و سینه شما قرار نگرفته است .

اسکلت بعضی از این کوله پشتی ها، از آلومینیوم ساخته شده است تا علاوه بر سبک بودن، میزان مقاومت خوبی نیز داشته باشند. شاید این کوله پشتی ها برای کوهنوردی های طولانی تر مناسب باشد .

اگر والدین با استفاده از این کوله پشتی ها، نگرانی بابت دیسپلازی هیپ کودک دارند ( ناهماهنگی رشد لگن کودک در سال های اولیه که موجب لنگ زدن او در بزرگسالی خواهد شد )، سعی کنند سراغ کوله پشتی هایی بروند که صندلی بزرگتری دارند و دارای رکاب های پا می باشند.

امکانات ایمنی :

 

مطمئنان هیچ کدام از والدین، دلشان نمی خواهد در هنگام کوهنوردی، کودک از داخل کوله پشتی رها شود و آسیب ببیند. ما به شما کوله پشتی هایی را پیشنهاد می دهیم که دارای هارنس های 5 بندی باشند ( دو بند برای شانه ، دو بند برای ران ، و یک بند نیز برای بین پاها ) . اگر سراغ کوله پشتی هایی بروید که تنها یک بند کمر دارند ، خطر تکان خوردن کودک از کوله پشتی را افزایش می دهید .

توجه داشته باشید که بند های کوله پشتی باید کاملا محکم شده باشند تا کودک از میان آن ها لیز نخورد .

نکته : هیچ گاه زمانیکه کودکتان را داخل کوله پشتی قرار داده اید، روی لگن خود خم نشوید. این کار باعث می شود که کودک از کوله پشتی لیز بخورد و به زمین بخورد. سعی کنید بجای آن روی زانو های خود خم شوید تا از بروز حادثه پیشگیری کرده باشید.

نوع آب و هوای مسیرتان :

 

از آنجایی که پوست کودکان شما بسیار حساس می باشد، باید آن ها را از باران، طوفان و نور آفتاب محفوظ نگه دارید. سایه بان ها یکی از بهترین گزینه ها برای حفاظت از صورت کودکان شما می باشند اما متاسفانه همه ی آن ها با یک کیفیت عرضه نشده اند !

مطمئن شوید که سایه بان کوله پشتی، کاملا کودک شما را پوشش داده است. برای محکم کاری یک کلاه کوچک و کرم ضد آفتاب با خود داشته باشید تا اگر کودک از زیر سایبان بیرون می آمد، از آن ها استفاده کنید.

قابلیت تنظیم ارتفاع در کوله پشتی :

 

بعضی از کمپانی ها، کوله پشتی خود را به شکلی طراحی می کنند تا با افزایش سن کودک بتوانید کوله پشتی را بزرگتر کنید. با این حال همیشه سعی کنید میزان تحمل وزن کوله پشتی را به دقت بررسی کنید زیرا امکان تغییر در آن وجود نخواهد داشت .

تمام کوله پشتی هایی که می خرید، باید دارای بند های قابل تنظیم برای حامل آن و کودک باشد. مطمئن شوید که بند های کودک با تکان های شما شل نمی شود. اگر کودکتان خودش بند ها را شل می کند، باید آن ها را کمی محکم تر کنید تا کودک توانایی باز کردن آن ها را نداشته باشد.

جیب های کوله پشتی حمل کودک :

 

لذت بردن از طبیعت در کنار خردسالتان، تنها به قرار دادن آن ها داخل کوله پشتی ختم نمی شود. شما باید تعداد جیب های کوله پشتی را بررسی کنید تا مطمئن شوید می توانید وسایل کودک را داخل کوله پشتی خود قرار دهید. تمام کوله پشتی های حمل کودک دارای جیب هستند اما تعداد آن ها با یکدیگر متفاوت می باشد.

جیب اصلی آن درست جلوی کوله پشتی قرار گرفته است. شما می توانید برای حمل پوشک، حوله و لباس های اضافی کودک از این جیب ها کمک بگیرید. چند جیب کوچک نیز در طرفین کوله پشتی تعبیه شده است و حتی بعضی از آن ها نیز دارای جیب هایی عایق برای حمل بطری می باشند.

تهویه کوله پشتی :

 

تهویه کوله پشتی، مخصوصا اگر در ماه های تابستان کوهنوردی می کنید، امری بسیار مهم و ضروری می باشد. یک کوله پشتی خوب دارای مخازن تهویه در پنل پشتی کوله پشتی و روی صندلی کودک می باشد. اکثر آن ها دارای منافذ تهویه ای می باشند که جریان باد را در داخل کوله پشتی افزایش می دهند.

مقاله پیشنهادی : 27 نکته در کوهنوردی با کودکان

منبع : Arborexplorer

 

 

همه چیز راجع به چاقو کوهنوردی

زمان مطالعه: 8 دقیقه

بگذارید مقاله ی امروز را با یک نقل قول معروف از یکی از فیلم ها (Crocodile Dundee) شروع کنیم !
“That’s not a knife, THAT’S A KNIFE.”
” این تنها یک چاقو نیست ، این یک چاقو است ! “

فرقی نمی کند شما یک جنگجوی واقعی و یا یک کوهنورد ساده باشید ! در هر دوحالت در طبیعت وحشی، به یک ابزار همگانی احتیاج خواهید داشت . ” یک چاقوی جیبی با کیفیت “

انتخاب صحیح یک چاقوی جیبی که بتواند نیازهای شما را از نظر ایمنی و بقا در طبیعت، تامین کند، ضروری می باشد. با یک چاقوی قابل اعتماد و با کیفت می توانید از پس هر کاری در طبعیت برآیید !

در انتخاب یک چاقوی کوهنوردی صحیح، باید به موارد زیادی توجه کنید و نباید ملاک شما فقط تیغه ی تیز و برنده ی آن باشد . این چاقو قرار است به یکی از پرکاربردترین وسایل در صعودهای بعدی شما تبدیل شود !

بیشتر بخوانید : لیست کامل تجهیزات کوهنوردی

آیا به یک چاقوی کوهنوردی احتیاج دارید؟

 

 

با یک چاقوی کوهنوردی می توانید کارهای بسیاری در طول صعودتان انجام دهید. در مواقع اضطراری و بروز حادثه، به کمک یک چاقو می توانید سریعا بانداژ و گاز ها را برش دهید و آن ها را روی زخم ببندید . می توانید برای برش کنده های کوچک و برافروختن آتش از چاقوهای کوهنوردی استفاده کنید. همچنین از چاقوهای کوهنوردی می توانید به عنوان وسایل آشپزخانه و در پخت و پز برای برش مواد غذایی کمک بگیرید.

یکی دیگر از موارد کاربردی چاقو های کوهنوردی برای تامین امنیت شما در جنگل و حیات وحش می باشد . اگر در صعود های خود به جنگل و طبیعت وحشی از یک چاقوی کوهنوردی با کیفیت استفاده نمی کنید، خودتان را در ریسک آسیب پذیری بالایی قرار داده اید ! پس سریعا به فکر تهیه یک چاقوی کوهنوردی با کیفیت باشید !

انواع چاقوهای کوهنوردی :

 

از چاقوهای کوهنوردی می توانید در دامنه ی گسترده ای از فعالیت ها کمک بگیرید. چاقو های کوهنوردی انواع مختلفی دارند که در لیست پایین به آن ها اشاره شده است :

چاقوهای تیغه ثابـــت :

 

فیلم ” Crocodile Dundee ” را به یاد بیاورید . درست یک چاقو شبیه به آن !

چاقوهای تیغه ثابت کوهنوردی از کلاسیک و قدیمی ترین چاقو های طبعیت می باشند و حتی امروزه نیز کاربرد های خودشان را میان کوهنوردان و طبیعت گران حفظ کرده اند .

چاقو های تیغه ثابت از یک تیکه فولاد سخت درست شده اند که در مقایسه با دیگر انواع چاقو ها، از مقاومت و قدرت برش بیشتری برخوردارند. این چاقو ها بسیار با کیفیت می باشند و می توانید در تمام فعالیت های خود در کوهستان و یا طبعیت از آن ها کمک بگیرید . به شما قول می دهیم اگر با یک چکش آهنی نیز روی آن ها بکوبید ، تیغه ی آن ها شکسته نمی شود!

این چاقو ها را معمولا به حلقه ی کمربند خود می بندید و آن ها را درون غلاف خود قرار می دهید .

چاقوهای تاشـــو :

 

این چاقوها بدون شک، متداول ترین چاقوها برای کوهنوردان می باشند. چاقو های تاشو بسیار سبک و تیز می باشند و می توانید به راحتی آن ها را درون جیب خود قرار دهید و یا به کمربند خود ببندید.

در بعضی از مدل های آن می توانید با یک فشار کوچک، تیغه ی آن ها را باز کنید ( درست مثل چاقوهایی که با ضامن باز می شوند ) . اکثر آن ها دارای سیستم های قفل پیشرفته ای می باشند که باز و بسته شدن آن ها را بسیار ساده و ایمن تر کرده است .

پیشنهاد ما: چاقو تاشو

چاقوهای چندکـــاره :

 

همانطور که از نام این چاقوها پیداست، این چاقوها کاربرد بیشتری از یک چاقوی معمولی دارند. معمولا در کنار تیغه ی برنده ی آن ها، چند تیغه ی اره ای ، یک قیچی کوچک ، انبردست و … وجود دارد. با کمک این تجهیزات به راحتی می توانید به تعمیر وسایل و ابزار کوهنوردی خود بپردازید.

آیا فکر می کنید زمانیکه در جنگل با یک کوله پشتی ساده و یک چادر هستید، توان حمل 20 ابزار مختلف را خواهید داشت ؟ این چاقو های چند کاره دارای یک تیغه ی برنده ، یک پیچ گوشتی ، انبردست، در باز کن ، ناخن گیر و چند تیغه ی کاربردی دیگر هستند .

این چاقو ها تمام ابزاری که برای تعمیر وسایل خود لازم دارید را همراه خود دارند . فقط حواستان باشید اگر قصدتان کوهنوردی می باشد، سراغ چاقوهای چندکاره کوچک تر بروید .

نکته ی خوبی که راجع به این چاقوها وجود دارد این است که تمام ابزار کاربردی را به جز سینک آشپزخانه در خود جای داده اند ! قیمت این چاقوهای چند کاره کاملا به صرفه می باشد و اگر قصدتان خرید یکی از آن ها می باشد، به هیچ وجه سراغ جنس های ارزان قیمت و بی کیفیت نروید. چاقو های چند کاره ارزان و بی کیفیت، تنها با چندبار استفاده خراب می شوند و تنها پول شما را هدر خواهند داد !

چاقوهـــای گردن آویز :

 

این چاقو ها به یک بند متصل شده اند که می توانید این بندها را به دور گردن خود بیندازید. معمولا با یک غلاف مخصوص و چرمی عرضه می شوند و کار کردن با آن ها بسیار ساده می باشد.

توجه داشته باشید که چاقو های گردن آویز را نمی توان جایگزین چاقو های کوهنوردی کرد و می توان به عنوان یک مکمل به آن ها نگاه کرد! سعی کنید در کنار آن ها از یک چاقوی بزرگتر نیز استفاده کنید. از آنجایی که هیچ گاه از سرنوشت خود در حیات وحش خبر ندارید، سعی کنید همیشه یک چاقوی پشتیبان با خود داشته باشید !

از چاقو های کوهنوردی در چه مواردی استفاده می شود؟

 

بهترین چاقو های کوهنوردی، چاقو های مقاوم و همه کاره هستند. زمانی که در جنگل هستید، می توانید از چاقو های کوهنوردی در موارد زیر استفاده کنید :

  • تراشیدن چوب
  • آشپزی
  • کمک های اولیه
  • برش کنده های کوچک برای آتش
  • آتش زنه ها
  • دفاع از خود
  • تعمیر تجهیزات

و ….

در کل، هر زمانی می توانید از چاقو های کوهنوردی استفاده متفاوتی داشته باشید. سادگی و دوام بالا، از ویژگی ها و مشخصات یک چاقوی کوهنوردی با کیفیت می باشد .

به چه اندازه ای از این چاقوها احتیاج خواهیم داشت؟

 

شاید فکر کنید هر چقدر اندازه ی آن بلندتر باشد ( مثلا 30 سانتی متر ) ، بیشتر به کار شما خواهد آمد، اما توجه داشته باشید که این اندازه چاقو، هیچ کاربردی در کوهنوردی و صعود شما نخواهد داشت.! یک چاقوی 7 تا 10 سانتی متری، انتخاب اول تمام کوهنوردان می باشد و نیاز شما را در کوهنوردی و صعود برطرف می کند. حمل چاقویی بلندتر از این مقدار در کوهنوردی ، فقط شما را مجبور می کند تا وزن بیشتری را با خود حمل کنید !

اگر در مسیرهای پر تردد و عمومی حرکت می کنید، نیازی به حمل یک چاقوی همه کاره 16 سانتی، آتش زنه ها و یا قلاب ماهی گیری نخواهید داشت ! بجای حمل آن ها سعی کنید سراغ چادری بزرگ تر، مواد غذایی بیشتر و پوشش های یدکی بروید !

اگر قصد دارید به اعماق کوهستان ها صعود کنید، سعی کنید یک چاقوی همه کاره ی بزرگ تر انتخاب کنید.

نوع فلزها در چاقوهای کوهنوردی :

 

میزان دوام و قدرت فلزها، نسبت به زمان آهنگران در دوران قدیم، پیشرفت و تکامل چشمگیری داشته است. انسان ها برای هزاران سال مشغول به ساخت فلز هستند و تقریبا در این کار کاملا خبره شده اند !

قبل از خرید چاقو، حتما به نوع فلز به کار رفته در آن دقت کنید. یکی از مهم ترین موارد در خرید چاقو های کوهنوردی، توجه به جنس و مواد سازنده آن می باشد. توجه داشته باشید که مواد سازنده و جنس تیغه ی فلزی آن، میزان دوام و قدرت برش آن را مشخص می سازد.

فولاد های ضد زنگ :

 

تیغه های ضد زنگ، معمولا متداول ترین انتخاب برای خرید چاقوهای کوهنوردی می باشند. این دسته چاقو ها، در برابر خوردگی و زنگ زدگی، مقاومت زیادی دارند و از استحکام زیادی نیز برخوردارند.

فولاد های ضد زنگ، یک آلیاژ از آهن می باشند که حداقل از 10.5 % کروم تشکیل شده اند. کروم های بکارفته در این فلز، یک لایه نازک از اکسید روی سطح این تیغه ها ایجاد می کند که به نام ” لایه ی غیر فعال ” معروف است. در کل وجود این کروم ها باعث افزایش مقاومت آن ها در برابر زنگ زدگی و خوردگی می شود .

فولاد های کربنی :

 

قبل از فراگیر شدن فولاد های ضدزنگ، فولاد های کربنی انتخاب اول سازندگان چاقوهای کوهنوردی بودند . تیغه های این دسته از چاقو ها، بسیار برنده و تیز هستند ، خیلی راحت تیز می شوند و معمولا عمر بالایی نیز دارند.

هرچند نبود فلز کروم درآن ها باعث می شود که در برابر زنگ زدگی و خوردگی کاملا آسیب پذیر باشند. چاقو هایی که دارای تیغه های فولاد کربنی هستند، باید پس از هر استفاده، کاملا خشک شوند تا رطوبت و آب، میزان برندگی و کیفیت آن ها را پایین نیاورد.

تیتانیوم ها :

 

تیتانیوم ها، فلز هایی بسیار محکم، ضد زنگ و سبک می باشند. رنگ نقره ای آن ها، یکی از مواردی می باشد که آن ها را نسبت به دیگر فلزات تمایز داده است .

فلز های تیتانیوم برندگی کمتری دارند و به سبب سبک بودن، بیشتر در خطر خم شدن و شکستگی تیغه می باشند . اغلب تیغه های تیتانیوم را همراه با مواد دیگر ترکیب می کنند تا برندگی و استحکام بیشتری داشته باشند.

چگونه چاقوهای کوهنوردی را با خود حمل کنیم؟

 

اگر استفاده ی خاصی از آن ها در روز ندارید، می توانید چاقو را داخل کوله پشتی خود قرار دهید.

اما اگر قصد دارید در طول مسیر از آن ها استفاده کنید، جا دادن آن ها در کوله پشتی گزینه ی مناسبی نمی باشد. اگر در جنگل هستید و هر لحظه امکان بروز حادثه وجود دارد، سعی کنید چاقو های کوهنوردی را به دور کمر خود ببندید تا به سرعت به آن ها دسترسی داشته باشید .

موارد ایمنی در حمل چاقوهای کوهنوردی :

 

از قرار دادن چاقوهای تیغه ثابت بدون غلاف در داخل کوله پشتی، جدا خودداری کنید . با این کار ممکن است باعث ایجاد سوراخ روی کوله پشتی، پاره شدن لباس ها، و یا در بدترین حالت موجب فرو رفتن آن داخل بدن خود و یا دیگران شوید !

اگر قصدتان خرید یک چاقوی تیغه ثابت می باشد، حتما از یک غلاف چرمی باکیفیت استفاده کنید. حتما از چاقو های تاشو مقاوم استفاده کنید و قبل از قرار دادن آن داخل کوله پشتیتان، از قفل بودن آن ها اطمینان حاصل کنید.

منبع : Arborexplorer

کوهنوردی با سگ ها در طبیعت

زمان مطالعه: 11 دقیقه

اگر یک کوهنورد هستید و یک سگ نیز در اختیار دارید، شانس این را دارید که از سگ خود به عنوان بهترین پشتیبان و دوست خود در صعودتان استفاده کنید. اما در ابتدای کار، این همراه و پشتیبان شما، به رسیدگی و تغذیه زیادی احتیاج خواهد داشت. به یاد داشته باشید این شما هستید که از او خواستید که به عنوان همراه در صعودهایتان شرکت کند، پس سخت نگیرید ! موارد زیر بخوانید تا بهترین شرایط را برای کوهنوردی با سگ ها فراهم آورید :

  • آمادگی قبل از صعود :
  • با دامپزشک آن صحبت کنید. سعی کنید با انجام تمرین هایی به او اطاعت کردن و آداب و معاشرت با دیگران را بیاموزید. مسیر مناسبی را انتخاب کنید و کم کم میزان استقامت و توانایی سگ خود را بالاتر ببرید .
  • کوله پشتی سگ :
  • مطمئن شوید کوله پشتی با بدن سگتان، تناسب دارد، وزن آن را کنترل کنید و وسایلش را به شکل صحیح و مساوی داخل آن قرار دهید .
  • دیگر تجهیزات :
  • سگ شما می تواند از دو وسیله ی دیگر نیز در این صعود استفاده کند . یک چادر کوچک و یک جعبه کمک های اولیه مخصوص .
  • برنامه ی غذایی و آب :
  • این نکته بخصوص در کوهنوردی های بلند که کوله پشتی همراه دارید، اهمیت خاصی دارد ، زیرا از آنجایی که سگ شما کوله پشتی را حمل می کند به سوخت و غذای بیشتری احتیاج خواهد داشت .
  • شناسایی خطرات مسیر:
  • از سلامت منابع آبی مسیر، اطمینان حاصل کنید. میزان دما و گرمای مسیرتان را به دقت شناسایی کنید و اطلاعات صحیحی از حیوانات، گیاهان و عوامل بیماری زا مسیر به دست اورید.

آماده سازی و تمرین سگ قبل از صعود:

 

در ابتدای کار، سگ ها آمادگی حمل بار نخواهند داشت! همچنین سیستم ایمنی بدن آن ها نمی تواند در برابر تمام باکتری ها و عوامل بیماری زا محیط مقاومت کند . پس نیاز دارید تا زمانی که سگتان برای مسیرهای سخت آماده شود، او را تمرین دهد .

قبل از صعود ، سعی کنید با مراجعه به دامپزشک سگ، چند سوال مهم و اساسی از او بپرسید :

  • آیا سگ من از لحاظ جسمانی و فیزیکی آماده می باشد؟ شاید لازم باشد تا شکل گیری و تکامل استخوان های سگتان، کمی صبر کنید. این بازه زمانی شاید یک سال و یا چند ماه طول بکشد . این تکامل بستگی به اندازه و دیگر فاکتورهایی که به آن ها اشاره می کنیم، خواهد داشت.
  • آیا سگ من نیاز به یک واکسن خاص و یا دارویی خواهد داشت؟ زمانی که در شهر هستید، سگ شما طابع دستورات شما می باشد و عموما تغذیه آن به دست خود شما خواهد بود. در محیط های خارج از شهر، شاید نگرانی این را داشته باشد که سگ شما از آب های یک دریاچه و حوض که یک حیوان دیگر با باکتری های لپتوسپیروز و یا جیادریا آن را آلوده کرده باشد، بنوشد. از دامپزشک سوال کنید آیا دارویی برای پیشگیری ابتلا به بیماری ها در این محیط وجود دارد یا خیر؟
  • آیا سیستم ایمنی بدن سگ من، مقاوم و آماده شده است؟ جدا از بررسی سیستم ایمنی بدن سگ و برنامه های واکسینه آن، دامپزشک می تواند راجع به سنی که سگ بتواند به همراه و همنورد شما در کوهستان تبدیل شود، توضیحاتی ارائه دهد.

قوانین و مقررات مسیر را به دقت بخوانید :

 

همیشه قبل از صعود خود، چه به منظور کوهنوردی و چه برای کمپینگ، قوانین و آیین نامه های مسیر را بخوانید . در بیشتر پارک های ملی آمریکا، به همراه داشتن سگ حتی با قلاده ممنوع می باشد. اما در جنگل ها و همچنین پارک های محلی، استفاده از سگ، مجاز می باشد . قوانین راجع به همراه داشتن سگ ها در تمام دنیا متفاوت است، اما استفاده از قلاده، تقریبا در همه جای دنیا اجباری می باشد.

به سگ خود مهارت های اطاعت و فرمانبردای و آداب و معاشرت با دیگران را بیاموزید :

 

| دوره آنلاین ردپاها و سایر آثار جانوران در کوهستان فرصتی عالی برای علاقه‌مندان به طبیعت است تا با شناسایی و تحلیل آثار جانوری در کوهستان آشنا شوند |

شما همیشه باید کنترل و اختیار سگ خود را داشته باشید. سعی کنید آن ها را در خارج از مسیر کنترل کنید تا دیگر کوهنوردان، اسب ها و دوچرخه سواران به راحتی بتوانند رفت و آمد کنند . به یاد داشته باشید تنها استفاده از قلاده برای کنترل سگ ها کافی نمی باشد. شما باید بتوانید سگ خود را در مواجه با دیگر کوهنوردان و حیوانات آرام و کنترل کنید.

نشـــانی از خـــود به جـــای نگـــذارید :

 

در صعود های روزانه، همیشه کیسه های برای جمع آوری مدفوع سگ خود داشته باشید. سعی نکنید آن ها را تا زمان بازگشت و جمع آوری روی زمین رها کنید . اگر نگران سلامتی خود هستید ، از کیسه های دولایه استفاده کنید .

در صعود و کمپینگ، انسان ها و تمام پستانداران از یک قانون کلی به نام ” اثری بر جای نگذاشتن ” پیروی می کنند. مدفوع سگ خود را در حفره ای15 تا 20 سانتی و تقریبا 60 متر دورتر از هر مسیر، کمپ و منبع آبی، چال کنید . معمولا نمی توان برای ادرار سگ، قانون 60 متر دورتر از هرگونه مسیر و آبی تعیین کرد ، اما اگر سگتان را در نزدیکی به منبع آبی در حال ادرار دیدید، سریعا او را جابجا کنید و به محیطی دورتر ببرید .

چند مسیر تمرینی را با سگ خود طی کنید :

 

از چند مسیر آسان و کوتاه شروع کنید. مسیر های یک ساعته و یا بیشتر، گزینه های خوبی برای شروع هستند . بعد از اتمام صعود، انرژی و توان سگ خود را اندازه بگیرید . اگر سگتان هنوز هم شاداب و فعال بود، مسیر های بلندتری را انتخاب کنید . هدف شما این است که سگتان را برای صعود های خارج از شهر با مدت زمان های بیشتر، آماده کنید . اگر قصد استفاده از کوله پشتی نیز دارید، سعی کنید در مسیر های تمرینی یک کیف سبک به او اضافه کنید و کم کم وزن آن را بالاتر ببرید. با این کار توان و قدرت پنچه های سگتان را نیز افزایش خواهید داد .

کوله پشتی سگ :

 

شاید فکر کنید با حمل مقداری وسایل و تجهیرات، سگ شما برای فتح قله ها و طبعیت گردی آماده است، اما چیزی که صعودتان را از یک پیاده روی معمولی جدا می کند، کوله پشتی و اجزای آن می باشد . مهم ترین وظیفه شما این است که سگتان را به حمل این کوله ها عادت دهید و دنبال کوله پشتی باشید که کاملا با بدن سگتان تناسب داشته باشد. یکی از مهم ترین آموزش ها در صعود این است که به سگ خود بیاموزید که در طول راه کاملا به شما نزدیک باشد و حرکتی بدون اجازه ی شما انجام ندهد .

چگونه کوله پشتی مناسب با اندازه سگمان، تهیه کنیم ؟

 

محدوده ی سینه سگ را با اندازه گیری عریض ترین قسمت قفسه ی سینه آن، اندازه گیری کنید . بیشتر کوله پشتی ها در اندازه و سایز های مختلفی تولید می شوند . بند های کوله را به تناسب، محکم کنید . سعی نکنید بند ها را خیلی محکم ببندید، سگ شما نیاز دارد تا نفس بکشد . همچنین اگر بند ها را خیلی شل ببندید، ممکن است کوله پشتی در میان راه باز شود .

برای آموزش و تمرین، در ابتدای کار، کوله پشتی خالی را در خانه و سپس در پیاده روی های ساده، به تن سگ کنید. زمانیکه که به پوشیدن کوله پشتی عادت کرد، مقداری وزن به آن اضافه کنید. ( از چند گرم تا یک کلیوگرم ) سعی کنید آن ها را به طور مساوی در هر دو طرف کوله قرار دهید. در هر پیاده روی مقداری وزن کوله را افزایش دهید تا به مقدار دلخواه خود برسید. معمولا 25 درصد وزن سگ، میزان نهایی حمل بار توسط سگ می باشد اما فاکتورهایی مثل، سن، اندازه و قدرت این مقدار را کمی بالا و پایین می کند . با دامپزشک سگ در این مورد مشورت کنید .

دیگر تجهــــیزات سگ :

 

 

کیف کمک های اولیه :

 

در صعود ها و کوهنوردی با سگ ها ، دامپزشک در دسترس شما نمی باشد، پس به همراه داشتن یک کیف کمک های اولیه مخصوص سگ، از اصلی ترین نیاز های شما می باشد . سازمان هایی مثل صلیب سرخ، یکی از بهترین منابع برای تهیه وسایل مورد نیاز سگ مثل کیف کمک های اولیه و آموزش آن ها می باشند.

مطمئن شوید که داروهایی که دامپزشک به شما داده است را درون کیف کمک های اولیه قرار داده باشید . یکی دیگر از تجهیزات مورد نیاز، استفاده از جوراب های مخصوص و پشمی که به عنوان جوراب سگ ها فروخته می شود، می باشد .

بعضی از کوهنوردان نیز هنگام صعود با سگشان، مقداری داروی Pedialyte نیز با خود می آورند تا در صورت ابتلای سگ به اسهال، از آن استفاده کنند. اما اگر با دامپزشک سگ راجع به مصرف آن مشورت نکرده اید، استفاده از آن توصیه نمی شود .

سیستم خواب :

 

سیستم خواب از اندازه ی چادر شما شروع می شود. سعی کنید برای جا دادن سگتان، یک سایز بزرگتر تهیه کنید . یک تکه فوم نرم وراحت می تواند یک تخت خواب عالی برای سگتان در کوهستان باشد . سعی کنید چند باری قبل از صعود، سگتان را با خوابیدن در حیاط آشنا کنید تا در زمان صعود، مشکلی بابت زمان خوابیدن و محیط بیرون، نداشته باشد .

دیگر وسایل مورد نیاز:

 

می توانید اسباب بازی های سگ را نیز با خود بیاورید. علاوه بر این، در لیست پایین به چند وسیله ی ضروری در کوهستان اشاره خواهیم کرد :

  • بطری آب : سعی کنید چند بطری آب تازه با خود داشته باشید تا آبرسانی به سگتان به نحواحسنت انجام شود. بعضی از صاحبان، سگ خود را طوری آموزش می دهند تا زمانیکه آب را از بطری به پایین می ریزند، سگ آب بخورد. یک ظرف آبخوری کوچک و سبک نیز برای آبخوردن سگ مناسب است .
  • جوراب های سگ : این جوراب ها، پنجه های سگ را در برابر صخره های برنده، خار ها و برف حفظ می کنند. هرچند این امکان وجود دارد که سگ، جوراب خود را در مسیر گم کند. پس اگر سعی می کنید بجای تقویت پنجه های سگ در تمرین، از جوراب استفاده کنید، یک جفت جوراب اضافه نیز با خود داشته باشید .علاوه بر این، قبل از صعود ، باید مانند حمل کوله پشتی، جوراب را نیز به سگ خود آموزش و عادت داده باشید.
  • حوله سگ : برای پاک کردن پنجه های سگ از گل و لای و قبل از ورود به چادر، به یک حوله کوهنوردی احتیاج خواهید داشت. یک جفت حوله اضافه با خود داشته باشید تا اگر سگ شما وارد آب شد، موهای آن را خشک کنید .
  • ناخن گیر : ناخن های سگ می تواند آسیب جدی به چادر کوهنوردی شما بزنید، پس بهمراه داشتن یک ناخن گیر و کوتاه کردن ناخن سگ ها، از موارد ضروی می باشد.

موارد بیشتر:

 

  • چراغ ایمنی :با استفاده از آن می توانید بعد از غروب خورشید و در هنگام شب، به راحتی سگتان را در مسیر ببینید.
  • پوشش سگ : اگر سگ شما، مو و پشم بلندی ندارد و هوا نیز در مسیر سرد خواهد شد، یک لباس مخصوص سگ تهیه کنید و با خود بیاورید.
  • گردن بند های خنک کننده : تقریبا تمام سگ ها در گرمای آفتاب، دچار مشکل می شوند. پس اگر انتظار هوای گرم را در مسیر دارید، یک عدد از این گردن بند ها تهیه کنید و به دور گردن او ببندید تا سگتان خنک بماند .

برنامه ی غذایی و آشامیدن سگ :

 

اگر قصد دارید تا تمام روز را با سگتان به طبعیت گردی و کوهنوردی اختصاص دهید ، پس سگتان به غذای بیشتری از حد معمول نیاز خواهد داشت .

سگ های بزرگ معمولا 14 تا 28 میلی لیتر آب را بر اساس وزنشان به صورت روزانه مصرف می کنند . سگ های 9 کیلوگرمی و سبک تر چیزی حدود 44 میلی لیتر آب را روزانه بر اساس وزنشان مصرف خواهند کرد، اما تمام این آمار بستگی به سن و اندازه ی سگ شما دارد . پس سعی کنید در صعود هایتان مقدار بیشتری آب به سگ برسانید، بخصوص اگر هوا گرم باشد. اگر دماغ سگتان خشک شده باشد، پس به مقداری کافی آب به سگ خود نرسانده اید.

قانون کلی تغذیه سگ به این صورت است که با مقدار غذای معمولی آن شروع کنید و سپس بر اساس هر 9 کیلوگرم وزن سگ، یک کاسه غذای دیگر به او بدهید.

نکته:

 

اگر شما تشنه، گرسنه و یا خسته هستید، به احتمال زیاد سگ شما نیز، شرایطی مثل شما دارد. سعی کنید چند وقفه کوتاه در مسیر داشته باشید، آبی بخورید و سپس به ادامه کار بپردازید.

خطرات مسیر برای سگ ها :

 

بیشتر خطراتی که جان شما را در مسیر تهدید می کنند، می توانند گریبان گیر سگ شما نیز بشوند. علاوه بر این، سگ شما ممکن است بسیاری از این خطرات را نبیند و یا در صورتی هم که متوجه خطری شود ، امکان توضیح آن وجود ندارد. پس نسبت به خطرات پایین کاملا آمادگی داشته باشید :

  • فعالیت بیش از حد: سعی کنید میزان سرعت نفس کشیدن و ضربان قلب سگتان را در مسیر، نسبت به حالت معمولی و در خانه، چک کنید. اگر میزان آن بیشتر بود، تعداد توقف های خود را بیشتر کنید و یا مسیر خود را کوتاه تر کنید. لنگ زدن سگ نیز از نشانه های می باشد که به شما اخطار می دهد صعود را برای یک روز کامل قطع کنید.
  • حیات وحش: قلاده سگ شما، بهترین وسیله برای کنترل سگ در برابر پستانداران بزرگ و گیاهان تیغ دار می باشد. هرچند بیماری لایم ( نوعی عفونت اسپیروکتی چندسیستمی )، نشانه های خاصی در سگ ایجاد نمی کند، اما می توانید کنه ها را از سگ خود تمیز کنید. سعی کنید هر چند دقیقه یک بار سگتان را از نزدیک مورد بررسی قرار دهید و بدن آن ها را از وجود تیغ و یا کنه ها پاک کنید.
  • گیاهان وحشی: به سگ خود آموزش دهید تا با کوچکترین اشاره از شما، جویدن را رها کند . این می تواند بهترین شیوه ی دفاعی در برابر گیاهان سمی باشد. همچنین حواستان به گزنه ها، پیچک های سمی و دیگر گیاهان سمی که هم برای گوارش شما و هم سگتان مشکل ایجاد می کند، باشد.

موارد بیشتر:

 

  • گیاهان دم روباهی: تیغ و خار ها عذاب آور هستند اما گیاهان دم روباهی (Foxtail) بسیار خطرناک می باشند. این گیاهان، تقریبا در تمام چمن زار ها در فصل بهار و تابستان دیده می شوند. خار این گیاهان در میان مو و پشم ها گیر می کند و ممکن است آسیب های جدی به پاها و نقاط حساسی مثل بینی، گوش، چشم ها و آلت تناسلی بزند! از محیط هایی که این نوع گیاهان در آن می رویند دوری کنید و به محض دیدن، آن ها را با قیچی قطع کنید. عطسه های متعدد، لرزش سر، جاری شدن اشک و یا آبسه ، می تواند از نشانه هایی باشد که باید سگ را از آن محل خارح کنید. این گیاهان می توانند آسیب جدی به اورگان های حیاتی بزنند.
  • گرمازدگی : سگ شما معمولا با چند نقس تند، عمیق و دهان باز و جاری شدن چند قطره عرق، سعی دارد به شما بگوید که بسیار گرمش شده است. سعی کنید به صورت منظم در جایی توقف کنید، آبی بنوشید و از گردن بند های خنک کننده استفاده کنید .
  • پاتوژن های آب : سگ شما نیز درست مثل شما، در معرض بیماری هایی که با مصرف آب مسموم و آلوده ایجاد می شوند، قرار دارد . سعی کنید قبل از صعود، چند بطری آب تازه برای خود و سگتان تهیه کنید.
  • موارد ایمنی برای رد شدن از آب: اگر سگتان نمی تواند شنا کند، از جلیقه های مخصوص شنای سگ کمک بگیرید اما در اکثر مواقع به سگ خود اجازه شنا ندهید و بجای آن، او را بدست بگیرید و با خود حمل کنید.در هوای سرد، پشم های خیس سگ می تواند او را بسیار خنگ نگه دارد. حتی اگر هوا معتدل بود، سعی کنید قبل از خواب او را خشک کنید و سپس وارد چادر کنید.

منبع : REI

چگونه در مسیر کوهنوردی از غذای خود در برابر حیوانات موذی، حفاظت کنیم ؟

زمان مطالعه: 6 دقیقه

اگر حقیقت را بخواهید، احتمال برخورد شما به خرس و دیگر حیوانات بزرگ در کوهنوردی، بسیار پایین می باشد. در عوض موجوداتی که باید نگران آن ها باشید، خرس های کوچک و موجودات موذی از قبیل موش، راکون ها و سنجاب ها می باشند.

اغلب ما، عادت کرده ایم که این جانداران را در مسیر کوهنوردی، نادیده بگیریم، اما همین نادیده گرفتن در مواردی صعود ما را بسیار عذاب آور می کند ! توجه داشته باشید با چند نکته ساده می توانید از شر این حیوانات موذی در هنگام کوهنوردی راحت شوید !

حیوانات همیشه به دنبال غذا هستند و اگر برای دسترسی به این غذا، انرژی کمتری مصرف کنند، پس مشتری پر و پا قرص آن مکان نیز می شوند ! زمانی که حیوانات یک منبع غذایی آسان کشف کنند، برای دسترسی به غذای بیشتر به صورت مرتب به آن مکان سر خواهند زد !

کافی است هنگام کمپ کردن در مسیر کوهنوردی مقداری خرده نان و یا خوراکی کوچکی را برای مدتی روی زمین رها کنید ! چند دقیقه بعد شاهد گروهی از مورچه ها، موش ها ، سنجاب ها و دیگر حیوانات خواهید بود . آن ها حتی بعد از اینکه شما این مکان را ترک کرده باشید و اثری نیز از غذا نباشد، باز هم برای دسترسی به غذای بیشتر، به این نقطه خواهند آمد .

موش ها، سنجاب ها و خرس های کوچک در مسیر کوهنوردی :

 

موش ها، سنجاب ها، خرس های کوچک و به طور کلی تمام جوندگان، عاشق دانه ها، غلات، آجیل و میوه ها هستند . بادام زمینی ها ، فندق ها ، کشمش ها، گردو ها و دیگر تنقلاتی که اتقاقا از خوراکی های اصلی کوهنوردان می باشند، غذای مورد علاقه جوندگان می باشد.

این موجودات کوچک، کیسه های پارچه ای ، نایلونی و پلاستیکی را به راحتی می جوند تا به غذای شما برسند . شاید بوی غذای شما، در درجه ی اول باعث تحریک آن ها شده باشد اما اگر به هر طریقی به غذا و خوراکی های داخل کوله پشتی شما برسند، راه سختی برای توقف آن ها دارید!

علی الخصوص این موش ها هستند که تبدیل به یکی از مشکلات پناهگاه ها و محیط های کمپینگ کوهنوردی شده اند . موش ها یاد گرفته اند که وجود مردم در این ناحیه، مساوی غذای برای آن ها می باشد و هر روز نیز پاداش خود را از پرسه زدن در این مناطق و تکه غذا های جامانده از مسیر کوهنوردی به دست می آورند !

علاوه بر صدمه زدن به غذا و تجهیزات شما، مدفوع و ادرار خرس های کوچک برای سلامتی انسان بسیار مضر می باشد . خاک های خشک شده روی مدفوع این جانداران می تواند باعث بروز سندرم ریوی ( هانتا ویروس ) شود که برای انسان بسیار کشنده می باشد. برای همین می باشد که به شما توصیه می کنند در زمان کوهنوردی همیشه دورتر از پناهگاه ها بخوابید و قبل از پهن کردن تشک و کیسه خواب یک زیر انداز زیر خود بیندارید.

بیشتر بخوانید : کوهنوردی در مسیرهای که خرس وجود دارد !

کوله پشتی خود من نیز از شر این حیوانات در امان نمانده است و تقریبا دو سوراخ کوچک در قسمت تهویه آن که توسط سنجاب ها ایجاد شده است، در آن دیده می شود !

راکون ها :

 

راکون ها ممکن است باعث انتقال هاری و یا دیگر بیماری ها به شما شوند. آن ها دندان بسیار تیزی دارند و معمولا وزنی معادل 18 کیلوگرم و یا بیشتر دارند . راکون ها موجوداتی بسیار باهوش هستند و تقریبا همه چیز می خورند !

پاهای کوچک و قوی راکون ها، به آن ها این امکان را داده است تا به راحتی از هر چیزی بالا بروند و چفت و بست ها را به آسانی باز کنند. شاید حفط و نگهداری غذا از راکون ها، کمی چالش برانگیز و سخت باشد اما از اهمیت بالایی برخوردار است ! آن ها حیواناتی باهوش و فرصت طلب هستند و به راحتی می توانند با پنجه های قوی خود به شما آسیب بزنند . اگر شما را تنها گیر بیاورند و یا قصد دفاع از غذای خود داشته باشند، می توانند شما را گاز بگیرند و یا از پنجه های خود استفاده کنند !

یک بار در یکی از کمپ ها، پشت من به میز غذاخوری بود و مشغول دیدن برنامه ای بودم. مقداری بیسکویت روی میز غذاخوری بود . کمی بعد یک راکون از پایه های میز بالا آمد و مشغول خوردن بیسکویت شد ! شاید فاصله ی من با راکون چیزی حدود 90 سانت بود ! بعد از اینکه متوجه راکون شدم چندباری صدای ” کیش کیش ” از خودم در آوردم تا راکون را از روی میز فراری دهم ! اما او فقط مقداری با دندان خود صدا درآورد و همچنان مشغول خوردن شد ! منم مجبور شدم از باتوم کوهنوردی خودم کمک بگیرم و او را فراری دهم . این حیوانات در مواقعی، بسیار شجاع و هوشمندانه عمل می کنند !

پرندگان :

 

پرندگانی مثل جیجاق های خاکستری، کلاغ ها ، غراب ها و دیگر پرندگان این دسته، از هر شانسی برای دزدیدن غذاهای شما استفاده می کنند ! شاید این پرندگان را بتوان کم خطر ترین حیوانات موذی دانست زیرا آن ها فقط به دنبال تیکه ای از غذای شما می باشند !

در هنگام کوهنوردی جا گذاشتن هر نوع غذا و خوراکی می تواند باعث جلب توجه این پرندگان شود ! پرندگان به راحتی این طعمه ها را می بینند و به سمت آن ها پرواز می کنند تا هر تیکه ای که بتوانند، با خود بلند کنند.

یک بار یکی از این جیجاق های خاکستری در حالی که همه ما سر میز غذا نشسته بودیم، پایین آمد و تیکه از بیسکویت را به دندان گرفت و سریعا به آسمان برگشت !

جلوگیری از دسترسی حیوانات موذی به غذا در هنگام کوهنوردی :

 

شما به راحتی می توانید با چند نکته ی ساده از شر این موجودات موذی در هنگام کوهنوردی، رهایی یابید. متاسقانه بسیاری از این موجودات، به سهل انگاری متعدد دیگر کوهنوردان عادت کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که هرجاییکه انسان است ،غذا نیز می باشد! اگر بتوانید به دیگر کوهنوردان نیز این نکته ها را بیاموزید، می توانید مطمئن باشید که کوهنوردی مهیج و دلپذیری خواهید داشت و حیات وحش نیز، طبعیت خود را حفظ خواهد کرد .

چگونه در هنگام کوهنوردی از غذای خود، حفاظت کنیم ؟

 

  • سعی کنید تا زمانیکه قصد مصرف غذایتان را ندارید، آن را از بسته بندی خارج نکنید !
  • غذای خود را بدون مراقبت رها نکنید ! حتی اگر مجبور هستید به دستشویی بروید !
  • قبل از کوهنوردی، غذای خود را دورن یک پلاستیک قرار دهید و سپس آن را درون کیسه هایی که جوندگان نمی تواند آن را بجوند، بگذارید . مثل کیسه های Grubpack ، Ratsack ، Outsack و Foodsack . این کیسه ها از توری های آهنی و یا پارچه هایی فشرده شده استفاده می کنند و اجازه نفوذ این موجودات را به داخل کیسه نمی دهند. این کیسه ها در سایز های مختلفی وجود دارند.
  • سعی کنید در محیط کمپ، غذا را از کوله پشتی خود خارج کنید و آن را در محیطی امن، قرار دهید ! با این کار از آسیب رسیدن به کوله پشتی پشتی خود توسط جوندگان، جلوگیری کرده اید.
  • سعی کنید کیسه ی غذای خود را کمی دورتر از کمپ خود آویزان کنید ! شاید نتوانید این کار را در مناطقی که خرس وجود دارد انجام دهید ! پس اول قوانین و نکات آن منطقه را به دقت بخوانید .!
  • زباله ها نیز برای حیوانات، غذا محسوب می شود . حتی خمیر دندان ها، آدامس، نرم کننده های لب و هر چیزی که بتواند به مشام حیوانات برسد! سعی کنید از آن ها نیز مثل غذای خود حفاظت کنید و به محض خروج از کمپ، تمام وسایل و غذای خود را از آن محیط خارج کنید .
  • سعی کنید قبل از خوردن هرگونه مواد غذایی، یک زیرانداز و یا یک کیسه پلاستیکی زیر خود قرار دهید تا تمام خرده های غذا روی آن جمع شود. زمانیکه که خوردنتان تمام شد، خرده نان ها را روی زمین نریزید! آن ها را جمع کنید و در سطل زباله ای بریزید! حتی کوچکترین خرده نان نیز می تواند باعث جلب توجه حشرات و جانوران موذی شود .

موارد بیشتر:

 

  • شاید بهتر باشید کمی دورتر از پناهگاه ها و دیگر مکان های آلوده کمپ کنید . می دانیم این حرف با قانون و اخلاق کوهنوردی (” از کمپ ها و اردوگاه های از قبل تاسیس شده استفاده کنید “) در تضاد می باشد، اما اگر مسیر بلندی را کوهنوردی میکنید ، می توانید مطمئن باشید که جوندگان زیادی در آن نقطه ساکن می باشند و منتظر رسیدن انسان ها به این پناهگاه ها هستند ! شاید دلتان بخواهد برای رهایی از این مشکل، یک کیلومتر و یا بیشتر از این پناهگاه ها، کمپ کنید و به شدت نیز از غذاها، خوراکی ها و زباله های خود مراقبت کنید ! با این کار خیالتان راحت است که جوندگان آسیبی به غذا و تجهیزات شما نمی زنند !
  • سعی کنید در مناطق کم تردد ، کوهنوردی کنید ! در مناطقی که تردد کمتری در آن ها وجود دارند، موجودات و حیوانات موذی کمتری پرسه خواهند زد ! اما اگر سراغ مسیرهای پر ترددی بروید، باید هر لحظه منتظر این باشید که سر و کله یکی از این موجودات پیدا شود!

منبع : Hikingdude

 

27 نکته در کوهنوردی با کودکان

زمان مطالعه: 11 دقیقه

شاید امروزه با وجود تکنولوژی، حس و حال کوهنوردی با کودکان ، طبیعت گردی در میان جوانان کم رنگ تر شده باشد. ما در جهانی به هم پیوسته و پیچیده زندگی می کنیم و در جهان امروز، اکثر جوانان ترجیح می دهند در خانه بمانند و بجای ارتباط واقعی با دیگران ، در مسنجر های مختلف با یکدیگر ارتباط برقرار کنند ! با یک کلیک ساده فیلم دانلود می کنیم و به دیدن عکس های طبیعت می پردازیم، اما هیچ گاه فکر نمی کنیم چرا برای رسیدن به آن مناظر ، از پاهایمان بجای اینترنت، استفاده نمی کنیم ؟

عشق و علاقه به طبیعت از دوران کودکی در انسان پدیدار می شود . درست زمانی که بچه ها تا غروب خورشید با دوستانشان در کوچه بازی می کردند. اما بچه های امروزی، دیگر اشتیاقی برای بیرون بودن ندارند . آن ها اکثر اوقات خود را در خانه می گذارنند و با دوستان خود نیز، در بستری به نام اینترنت گفت و گو و بازی می کنند !

به عنوان یک پدر و یا مادر، وظیفه ی ما این است که در کودکی، فرزندانمان را با طبیعت آشنا کنیم . این کار باعث می شود که با بزرگ شدن آن ها، عشق و علاقه آن ها به محیط بیرون نیز، بیشتر و بیشتر شود. شاید کوهنوردی و صعود با کودک خود، یکی از بهترین روش ها برای آشنایی آن ها با طبیعت باشد !

27 نکته در کوهنوردی با کودکان :

 

اگر بخواهیم با شما صادق باشیم، کوهنوردی با کودکان نیز سختی ها و چالش های خودش را دارد ! اما به یاد داشته باشید کوهنوردی با کودکان، یکی از بهترین شیوه ها برای آشنایی آن ها با طبیعت است . پس دست به کار شوید و برنامه ای کامل برای کوهنوردی و یا طبیعت گردی با کودکان خود، تنظیم کنید . در این مقاله با 27 نکته مفید در کوهنوردی با کودکان، اشاره خواهیم کرد .

1 – سعی کنید صعودتان را سرگرم کننده کنید !

 

کودکان عاشق سرگرمی هستند. از قوه ی تخیل و کنجکاوی آن ها استفاده کنید تا با انتقال اطلاعات به آن ها در هنگام کوهنوردی، صعودتان را سرگرم کننده جلوه دهید ! به آن ها بگویید شاید در مسیرمان فسیل دایناسور پیدا کنیم ! یک نقشه برای آن ها بکشید و بگذارید آن ها نقش رهبر را بر عهده داشته باشند . در مسیر نیز می توانید به انجام بازی های فکری بپردازید .

هر کاری می کنید ، سعی کنید سراغ سرگرمی هایی بروید که صعودتان را هیجان انگیز تر و سرگرم کننده تر کند.

2 – صبر و حوصله داشته باشید !

 

 

قرار نیست کودک خود را به صعودی 11 کیلومتری در ارتفاعات 2000 فوتی ببرید ! به یاد داشته باشید که این صعود ، برای آن هاست . کودکان پاهای کوچکی دارند و مطمئنان قرار نیست پا به پای ما در صعود های دشوار شریک شوند. سعی کنید با یک مسیر کوچک و آسان شروع کنید و کم کم با افزایش سن آن ها، مسیر را بلندتر و سخت تر کنید .

3 – با اوقات تلخی آن ها، کنار بیایید !

 

 

مطمئنا تمام کودکان در مواقعی، اوقات ما را تلخ می کنند ! خود ما نیز در کودکی این چنین بوده ایم . یاد بگیرید چگونه با این اوقات تلخی ها کنار بیایید . آن ها را آرام کنید و همانطور که در خانه با رفتار آن ها کنار می آمدید، برخورد کنید . شاید بهتر باشد در جایی توقف کنید ، کمی با آن ها حرف بزنید، چیزی بخورید و دوباره به راهتان ادامه دهید .

4 – ” ایمنی ” شرط اول صعود !

 

 

ایمنی در مسیر، اولین درسی است که باید به کودک خود بیاموزید ! یک کیف کمک های اولیه با خود داشته باشید تا در صورت بروز حادثه ای، سراغ آن بروید . حواستان به تپه ها و مسیرهای شیب دار باشد . کوهنوردی فعالیتی هیجان انگیز می باشد، اما تنها با چند قدم اشتباه، می توانید لذت آن را از بین ببرید . قانون های ایمنی در مسیر را برای آن ها بازگو کنید و نسبت به انجام آن ها، قاطع باشید . سعی کنید هر جایی خطری در مسیر دیدید، به کودک خود نشان دهید .

5 – به آن ها قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” را یاد دهید !

 

قانون ” اثری بر جای نگذاشتن ” مجموعه ای از باورهای قلبی کوهنودران در سراسر دنیاست ! سعی کنید در کودکی آن ها را با این قوانین آشنا کنید تا به اهمیت حفاظت و نگهداری از طبیعت پی ببرند . لازم نیست تمام قوانین حفظ و نگهداری از طبیعت را حفظ شوند، فقط سعی کنید به آن ها اهمیت مهربان بودن با طبیعت را بیاموزید.

مقاله پیشنهادی : 10 راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید !

6 – آن ها را از دید خود خارج نکنید !

 

 

حتی حرفه ای ترین کوهنوردان نیز با انجام چند حرکت اشتباه در جنگل، گم می شوند . بگذارید بازی کنند، در مکان های امن جست و جو کنند و از مسیر و دنیای اطراف خود لذت ببرند. فقط به آن ها بگویید زمانی که در حال بازی کردن هستند باید در مکانی باشند که شما بتوانید آن ها را ببینید و آن ها نیز در دید شما باشند.

7 – عجله نکنید !

 

 

کودکان کنجکاوی و علاقه ی خاصی برای جست و جو دارند. آن ها دوست دارند به یک باره در مسیر، سراغ سنگ ها و صخره ها بروند، به همه چیز دست بزنند و حسابی خودشان را کثیف کنند ! این یکی از بهترین قسمت ها در کوهنوردی با کودکان است ! عجله نکنید و درست مثل آن ها کنجکاوی به خرج دهید تا تا صعودی سرگرم کننده و هیجان انگیز داشته باشید !

8 – سعی کنید در طول مسیر، چند بار توقف کنید !

 

بدون شک کودک شما برای ادامه ی مسیر، نیاز به توقف هایی برای استراحت خواهد داشت. کوهنوردی انرژی زیادی لازم دارد و بدن کوچک آن ها نیز برای تامین این انرژی ، نیاز به توقف در مسیر و استراحت دارد . آخرین چیزی که دلتان می خواهد این است که مجبور شوید از ادامه ی صعود منصرف شوید و آن ها را تا رسیدن به اتوموبیلتان، کول کنید !

بیشتر بخوانید : اهمیت استراحت در کوهنوردی

9 – بگذارید کودکتان نقش ” رهبر ” داشته باشد !

 

 

کودکان معمولا هیچ گاه نقش رهبر را تجربه نمی کنند و این اغلب پدر و مادر هستند که نقش لیدر را بر عهده دارند. بگذارید هر کدام از آن ها به صورت نوبتی نقش لیدر و رهبر گروه را داشته باشند. با این کار به آن ها حس قدرت می دهید و آن ها نیز هدفی برای این صعود انتخاب می کنند . همچنین با این کار مطمئن می شوید که سرعت پیاده روی شما پایین است و بدن آن ها به این زودی ها خسته نمی شود !

10 – در نزدیکی آب، باشید !

 

 

کودکان عاشق آب هستند و این حقیقت بر کسی پوشیده نیست. پس شاید بهتر باشد از این حقیقت به نفع خودتان استفاده کنید ! مسیری را انتخاب کنید که نزدیک به رودخانه و یا دریاچه ای باشد تا کودکان بتوانند مقداری آب بازی کنند ! فقط حواستان باشد اگر قصد شنا داشتند با آن ها به داخل آب بروید و فقط در قسمت های کم عمق شنا کنید. چند جفت لباس اضافه نیز با خود داشته باشید تا به محض خروج از آب، آن ها را با لباس های خیس شده تعویض کنید .

11 – دوستانشان را نیز با خودتان بیاورید !

 

هرچند کوهنوردی به صورت انفرادی لذت های خودش را دارد، اما این سبک از کوهنوردی، هنوز برای کودکان شما زود است ! زمانی که بزرگ تر شدند، می توانند کوهنوردی به صورت انفرادی را تجربه کنند . در حال حاضر، سعی کنید دوستانشان را نیز در این صعود شریک کنید و آن ها را نیز با خود بیاورید. یکی از مزیت های آن این است که کودکان در کنار هم، کمتر اوقات تلخی می کنند و معمولا در کنار دوستانشان رفتار بهتری از خود نشان می دهد. این یک موقعیت برد – برد برای شماست !

مقاله پیشنهادی : ۱۰ دلیل برای اینکه با دوستانتان به کوهنوردی بروید

12 – آب را فراموش نکنید !

 

 

آبرسانی به بدن یکی از مهم ترین نکات در کوهنوردی است. این نکته زمانی که در هوای گرم کوه پیمایی می کنید، اهمیت دو چندانی پیدا می کند . حتی خود ما نیز هنگامی که در زیبایی طبیعت غرق می شویم، گاهی آب خوردن در مسیر را فراموش می کنیم. مطمئن شوید که به اندازه ی کافی با خود آب می آورید و آن را به صورت منظم با کودکانتان، مصرف می کنید !

13 – چوب و عصاهای کوهنوردی !

 

 

عصاهای کوهنوردی برای کودکان، وسیله ای ضروری نمی باشند اما همیشه صعودتان را سرگرم کننده تر می کنند ! کودکان عاشق تکه های چوب در طبیعت هستند و پیدا کردن بهترین شاخه برای عصای کوهنوردی، می تواند آن ها را تا پایان صعود، سرگرم کند. همچنین اگر مسیری طولانی پیش رو دارید، عصاهای کوهنوردی تعادل بیشتری به شما می بخشد و از خستگی پاهای شما نیز جلوگیری می کند .

مقاله پیشنهادی : کدام باتوم کوهنوردی را بخرم ؟

14 – یک مسیر کوتاه انتخاب کنید !

 

سعی کنید مسیری کوتاه انتخاب کنید که در ارتفاع کمی واقع شده باشد. شما می خواهید خاطره ای دل انگیز برای آن ها ایجاد کنید تا آن ها برای صعودهای بعد، خودشان داوطلب شوند ! یک صعود خسته کننده و طولانی، خاطره بدی برای آن ها برجای میگذارد ! پس سراغ مسیری کوتاه بروید که آبشارها ، دریاچه ها ، رودخانه ها و یا دیگر زیبایی های طبیعت را در خود جای داده باشد .

15 – خوراکی های خوشمزه را فراموش نکنید !

 

 

معمولا در طول صعودتان، کودکان خسته می شوند و از ادامه ی کار منصرف می شوند ! آن ها دوست دارند هرچه زودتر به خانه بازگردند! مشکل اینجاست که شما نمی دانید این خستگی و غر زدن ها کی به سراغ شما می آید ! پس سعی کنید خوراکی خوشمزه ای به عنوان سورپرایز با خود داشته باشید ! یک آبنبات چوبی خوشمزه می تواند تمام مشکلات آن ها را حل کند ! علاوه بر این، مقدار زیادی انرژی نیز به آن ها منتقل می کند !

مقاله پیشنهادی : در کوهنوردی ، چه غذای بخوریم ؟

16 – با آن ها یک بازی انجام دهید !

 

 

قبل از صعودتان، یک لیست از گیاهان ، حشرات ، حیوانات و نشانه های مسیرتان تهیه کنید. به کودکان خود بگویید که اگر هر کدام از آن ها زودتر این اسامی را در مسیر پیدا کنند، جایزه ای به او خواهید داد . این باعث می شود که کودکان در طول مسیر فعال بمانند و حوصله ی آن ها نیز، سر نرود !

17 – با آن ها گفت و گو کنید !

 

کودکان سوال های زیادی دارند و این سوال ها مختص به کوهنوردی نمی باشد ! شاید جواب دادن به سوالاتی مثل ” چرا آسمان آبی است ؟ ” و یا ” آب ، خیس است ؟ ” برای شما خسته کننده باشد، اما به یاد داشته باشید این صعود، برای آن هاست ! به سوالات آن ها گوش دهید و با دقت به آن ها پاسخ دهید . این یک موقعیت یادگیری برای آن ها می باشد. اگر چند سوال هم الکی جواب دادید ، مشکلی ندارد ! بگذارید کودکانتان سرگرم بمانند !

18 – یک جفت کفش راحتی برای آن ها انتخاب کنید !

 

 

بوت های زیادی با طرح ها و ویژگی های مختلف با قیمت های چند صد دلاری برای کوهنوردان وجود دارد . اما هیچ کدام از این ها برای کودک شما ، مهم نمی باشد ! چیزی که برای آن ها مهم می باشد ، راحتی کفش می باشد که در طول مسیر به پشتیبانی پاهای آن ها بیاید و از ایجاد تاول ، ساییدگی و خراش جلوگیری کند . کفش های نو به پای آن ها نکنید چون قرار است حسابی آن ها را کثیف کنند !

19 – سعی کنید صعودتان را صبح زود آغاز کنید !

 

 

اگر صبح زود ، صعودتان را آغاز کنید، انرژی بیشتری در مسیر دارید ! در تابستان، سحرخیزی و صعود در ساعات اولیه صبح، بدین معنی می باشد که به گرمای ظهر نخواهید رسید . سعی کنید در یک ساعت منطقی از صبح صعودتان را شروع کنید تا لذت بیشتری از آن ببرید !

20 – از کوله پشتی های حمل کودک استفاده کنید !

 

کوله پشتی های حمل کودک، یکی از بهترین وسایل، هنگام کوهنوردی با کودکان است . از آن ها می توانید برای حمل کودکان 5 و یا 6 ساله خود، بسته به اندازه ی آن ها استفاده کنید . مسیر کوهنوردی، مسیری طولانی است و احتمال این وجود دارد که کودک شما بین راه خسته شود. داشتن این کوله پشتی ها یک راه حل آسان برای ادامه راه می باشد.

21 – به هرکدام از آن ها، وظیفه ای محول کنید !

 

 

حمل کردن کوله پشتی، از وظایف شما می باشد! این یک مورد را از کودکان فاکتور بگیرید ! به هر کدام وظیفه ای محول کنید. مثلا یکی از آن ها می تواند نگهبان حیوانات و دیگری نگهبان پرنده ها و … باشد. با این کار به آن ها حس مشارکت در صعود را می دهید و مطمئنا صعودتان بیش از پیش جذاب تر می شود !

22 – به آن ها موارد ایمنی را گوشزد کنید !

 

 

به هر چیزی در طبعیت نمی توان نزدیک شد و به آن دست زد ! به آن ها توضیح دهید از چه چیزهای باید دور شوند و به آن ها دست نزنند . مواردی مثل : حیوانات وحشی ، پیچک های سمی و یا حشرات خطرناک !

23 – یک بسته دستمال مرطوب با خود داشته باشید !

 

 

کثیف شدن، از کارهایی می باشد که کودکان عاشق انجام آن می باشند ! آن ها هنگام بازی کردن با دیگر کودکان ، دست زدن به اشیا مختلف ، دویدن و موارد دیگر حسابی خودشان را کثیف می کنند، اما تمیز کردن آن ها بر عهده شما می باشد . یک بسته دستمال مرطوب با خود داشته باشید تا به راحتی دستان، پاها و صورت او را تمیز کنید . بگذارید در گل و لای نیز بازی کنند اما بعدا آن ها را تمیز کنید !

24 – غذاهای ترکیبی درست کنید !

 

این یکی از مواردی می باشد که حسابی کودک شما را خوشحال می کند ! غذاهای دست ساز سرشار از انرژی و فواید برای کودک شما می باشند . قبل از صعود خود ، مواد مورد نیاز را از خواربار فروشی ها تهیه کنید . سعی کنید در آن ها، سبزیجات نیز باشد . تمام مواد مورد نیاز را جلوی کودکان بگذارید و بگذارید غذای مخصوص خودشان را درست کنند ! سعی کنید کمی شکلات هم آن وسط قرار دهید !

25 – اگر احساس خستگی کردند، می توانید برگردید !

 

 

کودکان معمولا خیلی زود خسته می شوند. پس انصراف از ادامه ی مسیر، یک شکست برای آن ها محسوب نمی شود ! اگر بتوانید آن ها را به طبیعت گردی و کوهنوردی سوق دهید ، پس یک پیروزی برای آن هاست . اگر کودکان شما خیلی خسته بودند، به آن ها بگویید که مسیر اینجا به اتمام رسیده است و به خانه بازخواهید گشت .

26 – یک دوربین با خود داشته باشید !

 

خاطرات برای همیشه باقی خواهند ماند و گرفتن چند عکس در طبیعت، باعث می شود تا بعد ها با دیدن این عکس ها، به فرزندان خود افتخار کنید ! سعی کنید کلی عکس بگیرید و خاطره بسازید !

27 – خوش بگذره !

 

 

این یک قانون کلی و شاید کمی سخت باشد ! مهم نیست چه می شود، کودکان پا به پای شما می آیند و یا منصرف می شوند ! مهم این است که باید خوش بگذرانید ! دوران کودکی آن ها به سرعت در حال طی شدن می باشد. پس خوش بگذرانید و هر لحظه را گرامی بدارید .

نتیجه گیری :

 

شاید کوهنوردی با کودکان مقداری سخت باشد و در نقطه ای از مسیر از خود بپرسید ” چرا این کار را کردم ؟” اما مطمئن باشد هر کاری لذت و سختی های خودش را دارد و تا جایی که ما می دانیم لذت ها همیشه بر سختی ها پیروز خواهند شد !

کوهنوردی و طبعیت گردی، یک فعالیت انگیزشی می باشند که عشق و علاقه به آن ها، در کودکی افراد پدیدار می شود. کوهنوردی و طبیعت گردی با کودکان، یک کار سرگرم کننده و هیجان انگیز می باشد . با انجام این کار، آن ها را با دوستی و عشق و علاقه به محیط زیست آشنا کرده اید .

نکته ی اخلاقی این است که در طبعیت باشید و کوهنوردی کنید. مسیری انتخاب کنید که کودکان شما عاشق آن شوند و در صعود های بعد، خودشان داوطلب باشند !

منبع : Arborexplorer