اجاق گاز کوهنوردی یکی از تجهیزات و لوازم کوهنوردی است که به همراه داشتن آن، می تواند تاثیر بسزایی در صعود ما داشته باشد. این بدین معناست که، بعد از کوه پیمایی های طولانی خود، برای عصر غذا داریم و صبح را نیز با یک قهوه داغ و چایی شروع می‌کنیم . اگرچه بعضی از کوهنوردان که مسیر طولانی ندارند و شب را نیز در کوه نمی گذرانند، می توانند به خوراکی های دم دستی خود اکتفا کنند، اما برای صعود های طولانی و شبانه ، یک اجاق گاز کوه نوردی نیازی مبرم می باشد.
با توجه به تنوع زیاد اجاق‌های کوهنوردی ، جستجو در مورد آن ها می تواند کمی گیج کننده باشد. ما در این مقاله به شما فاکتور‌های یک اجاق گازی خوب را بازگو می‌کنیم تا در زمان خرید مشکلی از این بابت نداشته باشید . هم چنین در قسمت های پایانی هر پست نیز، چند نمونه از بهترین اجاق‌های کوهنوری را به شما معرفی می کنیم.
باشه .. منم اعتراف میکنم که مثل خیلی از مردم طرفدار پیاده روی در هوای صاف هستم . دوست دارم در تابش آفتاب ، وزش ملایم یک نسیم گرم و آسمان صاف شروع به پیاده روی کنم . حقیقتا ، من در نیوزلند بخصوص درشهر میلفور ساند که تقریبا در 200 روز از سال ، ریزش باران وجود دارد، به این مشکل برخورده ام .
پیاده روی در اینجا واقعا فوق العاده است، اما روزهای بارانی ، واقعا من را از این کار باز میدارد و حالا احساس میکنم که از خیلی ها جا مانده ام. حالا که بهار فرا رسیده ، تصمیم گرفتم که تغییری در این ایجاد کنم. هرچه قدر هم باران ببارد، دیگر برایم مهم نیست! در این پست “ترین آیتن” وبلاگ نویس محلی ونکور، راجع به پیاده روی در باران، برای ما نکاتی را جمع آوری کرده است . حالا کتت را به تن کن و با خیال راحت زیر باران برو!
سخن نویسنده :
” من در ونکور، واقع در ساحل غربی زندگی میکنم. در اینجا خیلی ریزش باران وجود دارد. اگر قرار بود که تا قطع شدن باران برای کوه پیمایی ام صبر می‌کردم، فکر میکنم که هیچ وقت قرار نبود بیرون بروم . پس تصمیم گرفتم در باران هم کوه پیمایی کنم.کوه نوردی در باران ممکن است برای خیلی ها زیاد جالب نباشد، اما اگر نکته های پایین را در کوه پیمایی خود استفاده کنید، به شما قول میدهم به یک کوهنوردی که در همه ی شرایط جوی کوه پیمایی میکند، تبدیل شوید. “
1- مسیر درست را انتخاب کنید
در روزهای بارانی اگر قرار است مناظر فوق العاده طبیعت را از دست دهید، هیچ دلیلی برای کوه پیمایی به قله ندارید. پیاده روی از مسیر جنگل ها ، رودخانه ها و یا مسیر هایی که در آن ها دریاچه وجود دارد برای هوای بارانی بسیار عالی هستند . آبشار ها را نیز فراموش نکنید . آبشارها در این هوا بسیار دیدنی هستند .
برای آشنایی با اصول و تکنیک‌های طراحی مسیر در کوهنوردی، دوره آنلاین طراحی مسیر در کوهنوردی را در سایت بریم کوه مشاهده کنید.
پیاده روی کوتاه تری داشته باشید . مسیری را انتخاب کنید که بجای آنکه تمام روز را در حالت پیاده روی باشید ، تنها در چند ساعت به آن برسید . من دوست دارم مسیر هایی را انتخاب کنم که اگر دوست داشتم بتوانم در همان مسیر ها برگردم و مناظر را دوباره ببینیم . یا اگر هوا خیلی خراب بود میتوانید مسیر های کوتاه تری را انتخاب کنید. به یاد داشته باشید مسیر هایی که در آن ها رستوران هایی برای کافه لتۀ بعداز پیاده روی وجود دارند از نظر من ارزشمندتر هستند !
قبل از صعود خود حتما راجع به مسیر کوه پیمایی خود مطالعه کنید . اگر مجبور هستید از قسمت های کم عمق نهر یا رودخانه ای عبور کنید و یا شیب های تند لغرنده ای در سر راه شما قرار دارد و یا احتمال سیل در مسیر شما وجود دارد، بهتر است سفر خود را به روز دیگری موکول کنید.
2 – لباس مناسب بپوشید
حتما شما نیز این جمله را شنیده اید ” چیزی به نام هوای بد وجود ندارد ، این فقط ما هستیم که لباس نامناسب به تن داریم.” و این تقریبا درست است . میان خیس شدن در بیرون از خانه از باران و همچنین خیس شدن بدن در خانه از تعرق، رابطه ای وجود دارد . مطمئن شوید که کت شما ضد آب و قابل تنفس ( گورتکس یا محصولات مشابه ) است و همچنین زیپ هایی برای تهویه و جلوگیری از عرق ( زت پت ) و کلاهی با قابلیت تنظیم داشته باشد .
خرید یک شلوار که قابلیت تنفس و ضدآب بودن رو هم دارد، در نظر بگیرید . من از یک کلاه بیسبال لبه دار نایلونی یا پلی استر استفاده میکنم زیرا لبه ی کلاه در حفاظت چشم از باران و آب بسیار موثر می باشد. خرید یک شلوار که قابلیت تنفس و ضدآب بودن را هم دارد، در نظر بگیرید .
زیر تجهیزات بارانی خود باید یک لایه لباس مصنوعی یا پشمی مثل زیرشلوری های بلند و سبک وزن و یا شلوار های تنگ دویدن و یا تی شرت های ضد عرق به تن داشته باشید . اگر شلوار ضد آبی به همراه ندارید ( شاید خیلی گرمتون میشه ) می توانید، یک جنس مقاوم در مقابل آب مانند نایلون با قابلیت دفع آب و یا شلوار های مخصوص دویدن و یا زیرشلواری های بلند که در مواقع خیس شدن گرما را به شما منتقل می کنند بپوشید. یک لایه پوشش گرم مانند کاپشن های باددار پشمی و یا مصنوعی را حتما در کوله خود جا بدهید تا اگر سردتان شد آن را بپوشید .هرچیزی به تن میکیند، از لباس های جنس کتان به دلیل جذب آب به شدت خودداری کنید . اطلاعات بیشتری را در مورد گرم ماندن در کوه پیمایی های زمستانی را در همین سایت مشاهده فرمایید.
– بوت های مناسب کوهنوردی
بوت های ضدآب کوه نوردی، کلید اصلی احساس رضایت در مسیر های لغزنده و خیس است . انتخاب معمول در بین این بوت ها معمولا بوت های چرمی کوه نوردی است اما کفش های سبک وزن پارچه ای با تکنولوژی گورتکس نیز عملکرد خوبی دارند . جوراب های پشمی یا بافت مصنوعی بپوشید . اگر مسیر گل آلود است و یا گودال های عمیقی در مسیر وجود دارد، استفاده از گتر نیز توصیه میشود، زیرا از نفوذ گل و باران میان پایین شلوارتان و بالای بوتتان جلوگیری می کند( یک جفت جوراب اضافه نیز فراموش نشود ). نکته مهم در مورد این بوت ها و سایر تجهیزات کوهنوردی چگونگی نگهداری و شست شوی آن هاست. برای مطالعه بیشتر نحوه شست و شوی کفش کوهنوردی را بخوانید.
3 – تجهیزات مناسب به همراه داشته باشید
یک پوشش سیلیکونی سبک ضد آب برای کوله پشتی تان تهیه کنید . کیف های ضد آب، ساک های سیلیکونی و یا حتی کیف های زیپلوک ( کیف های قابل بازیافت و قابل تنظیم ) نیز گزینه های خوبی برای دور نگه داشتن تجهیزاتتان از آب می باشند . من برای اینکه مطمئن باشم لباس های جایگزینم خیس نمی شوند از این کیف ها استفاده می کنم .
توصیه ما : استفاده از کوله پشتی های ضدآب بجای پوشش های بارانی است . کیف های ضدآب Mountain Hardwear از گزینه های خوبی برای خرید هستند.
معمولا به همراه داشتن چتر برای کوه نوری امری غیر متعارف می باشد اما برای مطمئن بودن می توانید یک چتر نیز همراه خود داشته باشید . اگر هوا طوفانی نیست و مسیر نیز به اندازه کافی وسیع است ، چتر می تواند شما را از تجهیزات بارانی نیز خشک تر نگه دارد. همچنین چتر می تواند به عنوان یک پناهگاه کوچک برای پناه بردن در هنگام شرایط بد جوی نیز مورد استفاده قرار بگیرد .
4 – خوراکی های مناسب همراه خود داشته باشید
خبری از توقف های پیکنیکی، در کوه نوردی های بارانی نیست. پس سعی کنید خوراکی هایی به همراه داشته باشید که در طول صعود بتوانید آن را مصرف کنید . من معمولا خوراکی های مانند گنورولا ( یک غذای صبحانه و میان وعده شامل جو پوست‌کنده، مغز دانه‌ها، عسل یا شیرین‌کننده‌های دیگر مانند شکر قهوه‌ای و گاهی اوقات برنج پوست‌کنده) و یا آجیل را دورن جیب های کیف کمری خود میریزم و آب را نیز از مخزن های آبی شلنگی می نوشم تا نیازی به توقف نداشته باشم. سلامت بدنی شما ضامن رسیدن به مقصد است پس حتما مقاله دیگر ما را در مورد ۷ قــــــدم برای سلامت کامـــــــل را بخوانید.
5 – نگرش خود را نسبت به باران عوض کنید
یاد بگیرید که باران را دوست داشته باشد . ما در شمال غربی اقیانوس آرام به باران “آفتاب سیال” می گوییم. اگر فقط زمانی که هوا خوب است سراغ کوه نوردی می روید، شما فقط یک قسمت از ماجرا را می بینید. در باران همه چیز سبز تر ، خروش نهر ها بلندتر و فوران آبشارها نیز بیشتر است و همچنین شما یک موقعیت عکاسی عالی در هوای مه گونه باران دارید . مسیر راه شما نیز، بسیار خلوت تر از گذشته می باشد و اصلا ممکن است فقط خود شما باشید . و در آخر اگر خورشید نیز در پایان ماجرا بیرون بیاید شما پدیده ی جوی مورد علاقه من را خواهید دید … ” شناور شدن پرتوهای آفتاب میان مه ” راستی قبل از اقدام به کوهپیمایی، حتما از وضعیت آب و هوا در سایت هواکوه مطلع بشید.
حتما در مورد ضرورت به همراه داشتن کیف کمکهای اولیه مطالبی شنیده اید. كوهستان بعلت داشتن وضعیت خاص ذاتاً خطرناك است.
هر كسي كه به هر علتي وارد کوهستان میشود بالقوه در معرض اين خطرات قرار میگیرد . ممكن است در صورت بالفعل شدن خطرات، جان او و ديگر همراهانش به خطر بيافتد. بنابراین به همراه داشتن کیف کمکهای اولیه ضروری است.
با افزايش دانش و اطلاعات، استفاده از ابزار و تجهيزات مناسب، رعايت موارد ايمني، رفتار عقلايي در كوهستان و …، احتمال خطر به طور قابل قبولي پايين مي‌آيد؛ اما صفر نخواهد شد.
معمولاً در صورت وقوع حادثه، بسته به نوع، شدت و وسعت آن، آسيبهاي روحي و جسمي متعدد و مختلفي به افراد وارد شده و حتي موجب مرگ آنها میشود.
بهمين خاطر دانستن و فراگيري تئوري و عملي كمك هاي اوليه ، به همراه داشتن کیف کمک های اولیه، با نگاه ويژه به كوهستان، از ضروريات ورزش كوهنوردي است. هر كوهنوردي بايد بطور جدي در پي آن باشد.
هيچ‌كس بدون اطلاع و رعايت اصول امداد، كوه‌نورد كاملي نخواهد بود.
دلایل مختلفی وجود دارد که موجب میشود برخی کوهنوردان به کوهنوردی شبانه تمایل و علاقه پیدا کنند. در اینجا به برخی از این دلایل و همچنین راه‌کارهای مناسب برای لذت بردن از یک کوهنوردی شبانه و بی‌خطر اشاره میشود.
اگر به کوهنوردی شبانه علاقه دارید و میخواهید صعود شبانه داشته باشید، باید پیش از حرکت اطلاعات دقیقی از برنامه را در اختیار خانواده یا دوستان قرار دهید. در صورت نیاز، آن ها به کمک این اطلاعات می توانند نیروهای امدادی را هرچه سریع تر و دقیق تر به شما برسانند.
چرا کوهنوردی شبانه؟
• زیبایی شب، دیدن کهکشان راه شیری و شهاب سنگها و به طور کلی زیبایی‌های شب بویژه در شبهای مهتاب کامل.
• دوری جستن از گرمای طاقت فرسای روز بویژه اگر در نقطه‌ای از جهان زندگی می‌کنید که طبیعت گرمی دارد.
• استفاده از سایر حواس، در واقع وقتی بینایی انسان کمتر شود سایر حواس او همچون شنوایی قوی‌تر میشود.
• نبود زمان کافی برای صعود در روز یا خطرناک بودن صعود بویژه در ساعات ابتدایی روز مانند آبشار خومبو که با تابش نور خورشید احتمال ریزش دارد، همچنین غالب کوهنوردان از کمپ آخر اورست به سمت قله را شبانه طی می‌کنند.
برنامه های باشگاه ها و گروه های کوهنوردی موجود در سامانه بریم کوه را مشاهده فرمایید و در صورت تمایل برنامه گروه خود را به رایگان ثبت نمایید. سامانه بریم کوه
ابزارهای لازم برای کوهنوردی شبانه
• هنگام تهیه چراغ قوه یا چراغ پیشانی توجه داشته باشید که از چراغی استفاده کنید که دارای “red-light” باشد. همینطور پیش از اجرای برنامه شبانه استفاده از آن را فرا بگیرید.
• از چراغ پیشانی استفاده کنید که زوم و پرتاب نور و شدت نور آن قابل تنظیم باشد.
• نور چراغ خود را به سمت صورت دیگران نگیرید و هرگاه کوهنورد دیگری از روبرو می‌آمد به احترام او چراغ را خاموش کنید.
برنامه های باشگاه ها و گروه های کوهنوردی موجود در سامانه بریم کوه را مشاهده فرمایید و در صورت تمایل برنامه گروه خود را به رایگان ثبت نمایید. سامانه بریم کوه
نکات و بایدها و نبایدها کوهنوردی شبانه
• پیمایش در شب تجربه و توان خاصی را می‌طلبد که باید از آن برخوردار باشید. تجربه و توانایی‌های گروه‌تان را بسنجید آیا توان پیمایش و تجربه کافی برای این کار را دارند یا خیر. اگر کوچکترین شکی در این کار دارید از انجام آن خودداری نمایید.
• پیش از رفتن دیگران را از مسیر خود مطلع کنید.
• تلفن همراه با شارژ کامل داشته باشید.
• از گزارش وضع هوا اطلاع و لباس اضافی همراه داشته باشید.
• آهسته کوهپیمایی کنید و از مسیر بازگشت خود مطلع باشید.
• مسیر مناسب و غیر پیچیده‌ای برای کوهپیمایی شبانه انتخاب کنید و آمادگی مقابله احتمالی با جانوران را داشته باشید.
• تا حد امکان تنها صعود شبانه نداشته باشید و به نحوی برنامه‌ریزی کنید تا مسیر بازگشت شما در روز باشد.
• ابزار جهت‌یابی مناسب همراه داشته باشید.
• امکانات گروه برای پیمایش در شب (پوشاک مناسب ، آب ، غذا ، امکانات کمپ اضطراری ، چراغ قوه و باطری اضافه ، نقشه ، قطب نما و…) را بررسی کنید.
• سازماندهی کردن گروه . هر شخصی باید در گروه مسئولیتی داشته باشد و نسبت به آن توجیه باشد . برای هر چهار نفر یک سرپرست انتخاب کنید (این به این معنی نیست که از گروه جدا شوند) . در نهایت تمامی اعضای گروه باید در یک ستون منظم حرکت کنند.
• فاصله افراد از یکدیگر یک و نیم تا دو متر باشد و سعی شود در هیچ شرایطی اعضا از گروه جدا نشوند .
• از لباسهای تیره رنگ در شب استفاده نکنید
صاعقه در کوهنوردی یکی از خطرناک ترین حوادث کوهستان است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت تا با آگاهی بخشیدن بخشی از این حوادث را کاهش دهیم.
صاعقه نوعی تخلیه الکتریکی قابل رویت است تخلیه الکتریکی می تواند بین ابر و ابر، ابر و زمین ، داخل یک ابر، یا بین ابر و هوا ایجاد شود. که معمولا تخلیه الکتریکی چندین بار بطور متناوب صورت میگیرد در نتیجه صاعقه بصورت جرقه لرزان دیده میشود که در فصل بهار و پاییز احتمال برخورد صاعقه بسیار بیشتر است.
شدت جریان الکتریکی در رعد و برق ممکن است بین ۱۰۰۰۰ تا ۴۰۰۰۰ آمپر باشد. تخلیه الکتریکی که از یک ابر به ابر دیگر و یا به زمین بوجود می‌آید، می‌تواند قلب انسان را از کار بیاندازد؛ شش‌ها را پاره کند و سبب سوختگی جدی در بدن شود. هوایی که نور برق از میان آن می‌گذرد به شدت گرم میشود. جریان الکتریکی شدید میزان حرارات هوا را در کانالی که برق از آن عبور میکند برای مدت یک میلی‌ثانیه تا ۳۰۰۰۰ درجه سانتی‌گراد بالا می‌برد.
هوایی که بطور ناگهانی این میزان گرم میشود به سرعت منبسط شده و ضربه‌ای به هوای اطراف می‌زند و امواجی را با فشار بین ۱۰ تا ۳۰ اتمسفر به وجود می‌آورد.بر اساس مطالعات و بررسی‌های به عمل آمده توسط متخصصین امر تعداد رعد و برق در هر لحظه در سراسر دنیا بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ بار می‌باشد. به عبارت دیگر حدود ۶۰۰۰ جرقه الکتریکی در هر دقیقه در دنیا زده میشود.
رعد و برق و صاعقه در کوهنوردی چگونه بوجود می‌آیند؟
بر اثر برخورد ابرهای دارای بارهای غیر هم نام، واکنش‌های الکتریکی شدیدی به صورت نور و صدای شدید بنام صاعقه یا رعد و برق تولید میگردد که با نور و صدای شدید همراه است. تغییرات سریع در وضعیت و شرایط جوی یکی از عمده‌ترین خطرات طبیعت محسوب میشود. این تغییرات گاه بسیار آرام و خزنده و گاه چنان سریع و آنی روی می‌دهند که فرصت عکس‌العمل مناسب و به موقع را به انسان نخواهد دادو مشاهده آسمانی صاف و آفتابی در صبحگاه، هرگز نمی‌تواند تضمینی برای پایداری هوا و سپری نمودن روزی خوب و خوش در کوهستان محسوب گردد.
تخلیه الکتریکی در زمان کوتاه و ولتاژ بسیار بالا در اثر برخورد ۲ توده هوا با بار مثبت و منفی موجب ایجاد صاعقه میشود. «صاعقه» یا «آذرخش» در اثر تخلیه الکتریسیته بین ابر و زمین اتفاق می‌افتد درحالی که تخلیه الکتریسیته «بین دو ابر» و یا در حالت خاص به تخلیه الکتریسیته «درون یک ابر بسیار بزرگ» تند نامیده میشود.
اگر مابین دیدن و شنیدن رعد، یک ثانیه فاصله باشد، فاصله رعد از شخص در حدود ۳۳۰ متر است (سرعت صوت). هر چقدر فاصله میان ما و کانون آذرخش کمتر بوده و جهت حرکت ابرهای خطرناک نیز به سمت ما باشد؛ با شرایط دشوارتری مواجه خواهیم بود.
نشانه‌های شروع رعد و برق و صاعقه در کوهنوردی
نشانه‌های زیادی برای تشخیص شروع صاعقه و طوفان می‌توان در طبیعت مشاهده کرد که به شرح زیر هستند:
۱- جذب الکتریسیته، در تماس دست یا بدن با صخره‌ها و سنگ‌های تیز نوع خاصی از گزیدگی و برق گرفتگی ضعیف احساس میشود.
۲- استشمام بوی سیر مانند در هوا (به علت وجود گاز اوزون)
۳- مشاهده هاله نور آبی رنگ پیرامون اجسام فلزی یا نوک تیز
۴- شنیدن صدای وز وز در هوا
۵- مشاهده ابر گل کلمی شکل در آسمان (به ویژه ابر سندانی شکل)
۶- سیخ شدن موهای سر و بدن
۷- احساس نوع خاصی از گزش، خارش، سوزش و یا قلقلک نه چندان خوشایند در بخش‌هایی از پوست، که با لباس تماس مستقیم دارد مانند دکمه‌های فلزی، زیپ‌ها و سر زیپ‌های فلزی و …
۸- مشاهده جرقه‌های ریز یا شنیدن صدای آن جرقه‌ها در اثر تماس مستقیم بدن با لباس‌ها و یا اجسام فلزی
۹- احساس گزش یا گزیدگی بلافاصله پس از تماس دست یا بخشی از بدن با سنگ‌های تیز، میله‌ها، باتون، لوازم فنی، اجسام فلزی و …
۱۰- توجه به رفتار متفاوت پرندگان یا حیواناتی که در پیرامون ما قرار دارند (دقت داشته باشید فرار ناگهانی یا حرکت سریع آنها به مناطق پایین دست؛ الزاماً جهت فرار از دست شکارچیان یا حیوانات وحشی نیست.)
۱۱- دریافت اختلال یا نویز خاصی روی تلفن‌های همراه، رادیو و …
۱۲- از کار افتادن ناگهانی دستگاه‌های الکتریکی و یا خراب شدن دائمی آنها مانند: دستگاه جی‌پی‌اس (GPS)، دوربین عکاسی یا فیلم برداری، تلفن همراه، رادیو، پخش‌کننده‌های موسیقی نظیر MP3 Player، چراغ قوه، چراغ پیشانی و …
گونه‌های مختلف برخورد با صاعقه
حالات برخورد صاعقه به سه دسته‌ی زیر تقسیم میشود:
برخورد مستقیم
برخورد القائی در محل اصابت
جریان زمینی
آسیب‌های ناشی از برخورد مستقیم صاعقه در کوهنوردی
برخورد مستقیم صاعقه با انسان موجب ایجاد آسیب‌های بسیار جدی جسمانی در افراد میشود که می‌توان از میان آنها به موارد زیر اشاره کرد:
انقباض عضلانی ناگهانی، پارگی عروق، شوک و افزایش سموم بافت‌های بدن
آسیب عضلانی و نارسایی کلیه
وقفه در دستگاه تنفسی و قلب، انقباض عروقی (عرق سرد)
افزایش فشار خون بطور موقت
سکته قلبی، انسداد عروق و ترومبوز (بروز لخته‌های خونی در عروق)
آسیب ارگان‌های شکمی، پارگی طحال و کلیه (موارد نادر)
آسیب سیستم مغز و نخاع
آسیب روانی (شایع)
آب مروارید چشم
آتروفی عضلات
پارگی پرده گوش
با توجه به آسیب‌های جدی و گاها جبران ناپذیزی که برخورد مستقیم صاعقه در کوهنوردی سبب آن میشود، ضروری است که طبیعت‌گردان و کوهنوردان اصول ایمنی و راه‌های مقابله با صاعقه در کوهنوردی را فرا گیرند تا از صاعقه زدگی در کوهستان و طبیعت تا درصد زیادی در امان بمانند.
رنگ صاعقه نمایان‌گر چیست؟
درواقع رنگ صاعقه میزان حرارت آن را بیان میکند، رنگ بنفش خنک‌ترین و صاعقه سرخ داغ‌ترین نوع در کوهستان و طبیعت هستند. صاعقه در رنگ‌های دیگری نیز اتفاق می‌افتد که هر چه این رنگ به سرخ نزدیک‌تر باشد میزان دمای آن بیشتر است. علاوه بر درجه حرارت، رنگ صاعقه می‌تواند نشانه یک تغیرات آب و هوایی خاص نیز باشد که به شرح زیر هستند:
۱- بروز صاعقه آبی به معنی شرایط رگبار و تگرگ در کوهستان است.
۲- بروز صاعقه قرمز به معنی بارش باران است.
۳- بروز صاعقه زرد به معنی وجود گرد و غبار در هوا است.
۴- برزو صاعقه سفید به معنی خشکی و عدم رطوبت هوا است و اغلب باعث آتش‌سوزی در جنگل‌ها میشود.
اقدامات لازم هنگام مقابله با صاعقه در کوهنوردی
اگر در شرایط غیرمنتظره گرفتار شدید و حرکت، خودش کاری غیر ایمن بود (مثلاً گروه در یک مکان مسطح و باز گیر افتاده بود) اعضای گروه می‌بایست با فاصله‌ی حداقل ۱۵ متری از یکدیگر، پخش شوند تا در صورت برخورد صاعقه با فردی، دیگران صدمه نبینند. حالت صاعقه را به خود بگیرید (نشستن به صورت چمباتمه بر روی یک عایق روی زمین و قرار دادن دست‌ها بر روی گوش و دور کردن کلیه‌ی اجسام فلزی و رسانای الکتریسیته و همچنین وسایل خیس از خود.). پاهای‌تان را کنار هم قرار بدهید و به صورت چمباتمه روی زیرانداز عایق‌تان یا یک عایق دیگر چندلا شده بنشینید. اشیاء نزدیک‌تان یا وسایل رسانای الکتریسیته را لمس نکنید.
مقابله با صاعقه در فضای باز
۱ـ در زمان ایجاد صاعقه، از ایستادن در مناطق مرتفع همچون تپه، کوه یا روی ساختمان های بلند بپرهیزید.
۲ـ بعد از دیدن نور حاصله از رعد و برق تا شنیدن غرش آسمان حداکثر۳۰ ثانیه فرصت دارید تا خود را به منطقه ای امن برسانید. تا ۳۰ دقیقه بعد از شنیدن آخرین غرش در همان مکان بمانید.
۳ـ از پناه گرفتن زیر درختان بلند بپرهیزید، زیرا در اثر برخورد برق و حرارت حاصله از آن، امکان آتش سوزی یا دونیم شدن درخت وجود دارد.
۴ـ از سیم های برق هوایی (کابل های فشار قوی)، لوله ها یا سازه های فلزی، مخازن، شیشه ها، میله و حصار فلزی باغات و آب رودخانه فاصله بگیرید.
۵ـ از تجهیزاتی که هادی جریان الکتریسیته هستند همچون تراکتور، موتورسیکلت، دوچرخه و بیل های فلزی دوری کنید.
۶ـ اگر در جنگل هستید در صورت امکان از آن ناحیه دور شوید. در غیر این صورت زیر درختان کوتاه و تنومند پناه بگیرید.
۷ـ از قرار گرفتن در آلونک یا ساختمان های تک و منفرد در فضای باز خودداری کنید.
۸ ـ اگر در داخل قایق یا در حال شنا کردن هستید بلافاصله از آب خارج و بدن تان را خشک کنید.
۹ـ اگر در اتومبیل هستید از دست زدن به قسمت های فلزی خودرو اجتناب کنید. خودرو را در مکانی امن و به دور از درختان بلند پارک کنید. موتور را خاموش کرده، آنتن ماشین را پایین بکشید و از وسیله نقلیه خارج نشوید.
۱۰ـ هنگام صاعقه می توانید به ایستگاه مترو بروید.
۱۱ـ به محض شروع رعد و برق، موبایل خود را سریع خاموش و از بدنتان دور کنید. تلفن همراه روشن، یکی از قوی ترین و خطرناک ترین وسایلی است که در فضای باز، خطر برق گرفتگی را دوچندان می کند.
وضعیت هوا در کوهستان یه یکباره تغییر میکند و ممکن است شما هرگز احساس نکنید که در یک ابر باردار گرفتار شده‌اید اما با غرّش انفجار گونه‌ی یک رعد که در نزدیکی شما روی داده است، وضعیت روانی شما به سرعت تغییر خواهد کرد و منقلب می‌شوید. در این‌گونه شرایط، توان تفکر به شدت کاسته میشود و تنها آموخته‌های قبلی شما و آمادگی ذهنی‌ای که از قبل در خود برای مواجه شدن با صاعقه و رعد و برق ایجاد کردید، به کارتان می‌آید و واکنش‌های مناسب در ذهن‌تان مرور میشود.
واکنس افراد هنگام مقابله با صاعقه در کوهنوردی
به شدّت مضطرب و پریشان می‌شوند و حتی ممکن است دچار شوک نیز بشوند. به این افراد اطمینان خاطر بدهید که با انجام کارهایی ساده می‌توانند ایمن باشند. آنها ممکن است کنترل خود را از دست بدهند و دست به انجام کارهایی بزنند که کل گروه را تهدید میکند. اطمینان این افراد به سرپرست یا فردی که پیش‌تر بواسطه‌ی اطلاعات و مهارت‌هایش، اطمینان سایرین را جلب کرده بیشتر است و نسبت به صحبتهای سایرین که تنها سعی در آرام کردن شرایط با حرف‌هایی کلیشه‌ای دارند، واکنش منفی نشان می‌دهند. لذا بهتر است فرد با تجربه‌تر و دارای مهارت و دانش بیشتر مستقیماً با آنها صحبت کند و شرایط را برای‌شان تفهیم کند.
افرادی هستند که هیچ‌گونه احساس خطری نمی‌کنند و به همان کاری که قبلاً می‌پرداخته‌اند، می‌پردازند. این افراد بیشتر در زمره‌ی کسانی قرار می‌گیرند که کوهنوردی یا طبیعت‌گردی را به صورت غیر حرفه‌ای انجام می‌دهند و به تجربیات شخصی خودشان (هرچند اندک) اکتفا می‌کنند. آنها که معمولاً در ابرهای باردار و رعد و برق گیرنکرده‌اند یا اگر هم تجربه‌ای داشته‌اند، چندان جدی نبوده، با شوخی گرفتن قضیه جان خودشان را در معرض خطر جدّی قرار می‌دهند. شاید صحبتهای منطقی با آنها چندان سودمند واقع نیفتد اما از آنها بخواهید که این کار را ولو هرچقدر که بیهوده می‌دانند صرفاً به خاطر همراهی با گروه انجام دهند. اکثر قریب به اتفاق این افراد وقتی شرایط خیلی جدّی میشود به گونه‌ای که قبلاً آن را تجربه نکرده‌اند، ترس و اضطراب جدّی در بر می‌گیردشان و چنانچه شما پیش‌تر برای توجیه فرد، خطرات صاعقه را بیشتر برای‌شان روشن کرده باشید، احتمالاً واکنش‌هایی همچون گروه اول از خود نشان می‌دهند. لذا هرگز این قبیل افراد را به خاطر خونسردی بیش از حدّشان پیش از شرایط بحرانی، فراموش نکنید و هرگز روی آنها به عنوان فردی که می‌تواند در این شرایط به خوبی بیندیشد و کنترل خودش را از دست نداده حساب باز نکنید.
