چیدمان کوله کوهنوردی

چیدمان کوله کوهنوردی: راهنمای جامع برای کوهنوردان

زمان مطالعه: 11 دقیقه

کوهنوردی یکی از محبوب‌ترین فعالیت‌های تفریحی و ورزشی در ایران است که با مناظر خیره‌کننده کوه‌های البرز، زاگرس و قله‌هایی مانند دماوند و سبلان، هر ساله هزاران نفر را به خود جذب می‌کند. اما موفقیت در یک سفر کوهنوردی، به‌ویژه برنامه‌های چندروزه، به برنامه‌ریزی دقیق وابسته است. یکی از مهم‌ترین جنبه‌های این برنامه‌ریزی، چیدمان کوله کوهنوردی است. چیدمان صحیح کوله نه تنها راحتی و ایمنی شما را در مسیرهای سخت کوهستانی تضمین می‌کند، بلکه دسترسی سریع به وسایل ضروری را نیز آسان می‌کند.

این مقاله با تمرکز بر اصول علمی و نکات عملی، راهنمایی جامع برای چیدمان کوله کوهنوردی ارائه می‌دهد که با نیازهای کوهنوردان ایرانی سازگار است. هدف این است که با رعایت اصول چیدمان کوله کوهنوردی، تجربه‌ای لذت‌بخش و ایمن در طبیعت داشته باشید.

 

 

اهمیت چیدمان کوله کوهنوردی

 

چیدمان کوله کوهنوردی تأثیر مستقیمی بر راحتی، تعادل و سلامت جسمانی کوهنورد دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که توزیع نامناسب وزن در کوله می‌تواند فشار زیادی به کمر، شانه‌ها و مفاصل وارد کند، که منجر به خستگی زودهنگام یا حتی آسیب‌دیدگی می‌شود یک کوله با چیدمان صحیح به شما امکان می‌دهد:

 

  • فشار روی بدن را کاهش دهید و انرژی خود را حفظ کنید.
  • به وسایل ضروری مانند آب، غذا و تجهیزات کمک‌های اولیه به‌سرعت دسترسی پیدا کنید.
  • تعادل بدن را در مسیرهای ناهموار حفظ کنید.
  • از آسیب به وسایل داخل کوله جلوگیری کنید.

برای کوهنوردان ایرانی که اغلب در مسیرهای متنوعی مانند توچال، دماوند یا سبلان فعالیت می‌کنند، چیدمان کوله کوهنوردی به‌ویژه در شرایط آب‌وهوایی متغیر ایران اهمیت بیشتری دارد. این مقاله به شما کمک می‌کند تا با اصول بستن کوله کوهنوردی ، کوله‌ای سبک، متعادل و کاربردی آماده کنید.

 

 

اصول کلیدی چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای دستیابی به بهترین نتیجه در چیدمان کوله پشتی کوهنوردی ، باید چند اصل اساسی را رعایت کنید:

 

توزیع وزن:

سنگین‌ترین وسایل (مانند چادر، کیسه خواب و تجهیزات پخت‌وپز) باید در پایین کوله و نزدیک به دیوار پشتی قرار گیرند. این کار مرکز ثقل را پایین نگه می‌دارد و تعادل را بهبود می‌بخشد .

وسایل سبک‌تر (مانند لباس‌ها و میان‌وعده‌ها) در میانه و بالای کوله چیده شوند تا دسترسی آسان‌تر باشد.

وزن باید به‌طور مساوی در دو طرف کوله توزیع شود تا از کج شدن بدن جلوگیری شود .

 

دسترسی آسان:

وسایلی که به‌طور مکرر استفاده می‌شوند (مانند آب، غذا، هدلامپ و نقشه) باید در جیب‌های خارجی یا قسمت بالایی کوله قرار گیرند .

تجهیزات اضطراری (مانند کیت کمک‌های اولیه و پتوی نجات) باید در دسترس باشند.

 

تنظیم بندها:

بندهای شانه‌ای و کمری کوله باید طوری تنظیم شوند که حدود 80% وزن به لگن منتقل شود و شانه‌ها فقط برای کنترل تعادل استفاده شوند .

بند کمری باید محکم باشد تا وزن به‌درستی توزیع شود.

 

وزن مناسب:

وزن کوله نباید بیش از یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن باشد. برای مثال، فردی با وزن 70 کیلوگرم نباید کوله‌ای سنگین‌تر از 17-23 کیلوگرم حمل کند .

از حمل وسایل غیرضروری خودداری کنید تا وزن کوله کاهش یابد.

 

دسته‌بندی وسایل:

از کیسه‌های زیپی یا کیسه‌های رنگی برای دسته‌بندی وسایل (مانند غذا، لباس و تجهیزات) استفاده کنید تا دسترسی سریع‌تر و سازمان‌یافته‌تر باشد .

این اصول پایه‌ای برای چیدمان کوله کوهنوردی به شما کمک می‌کنند تا کوله‌ای متعادل و کاربردی داشته باشید که در مسیرهای کوهستانی کارایی بالایی داشته باشد.

 

| اگر به تازگی وارد دنیای کوهنوردی شده‌اید، پیشنهاد می‌کنم مقاله‌ی چگونه کوهنوردی را شروع کنیم را از دست ندهید. |

 

چیدمان کوله بر اساس نوع سفر

 

نوع سفر کوهنوردی (یک‌روزه، چندروزه یا صعود فنی) تأثیر زیادی بر چیدمان کوله کوهنوردی دارد. در ادامه، چیدمان پیشنهادی برای انواع سفرها ارائه شده است:

 

سفرهای یک‌روزه

در سفرهای یک‌روزه، کوله معمولاً سبک‌تر است و نیازی به حمل وسایل سنگین مانند چادر یا کیسه خواب نیست. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این سفرها:

پایین کوله: وسایل سنگین‌تر مانند بطری آب اضافی یا تجهیزات پخت‌وپز سبک.

میانه کوله: لباس‌های اضافی (مانند ژاکت سبک) و میان‌وعده‌ها.

بالای کوله و جیب‌های خارجی: آب، غذا، هدلامپ، نقشه و کیت کمک‌های اولیه برای دسترسی سریع .

 

سفرهای چندروزه

در سفرهای چندروزه، نیاز به حمل وسایل بیشتری مانند چادر، کیسه خواب و غذای اضافی دارید. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این سفرها:

پایین کوله: چادر (به‌صورت مکعبی بسته‌بندی‌شده)، کیسه خواب و کفش اضافی.

میانه کوله: لباس‌ها، غذاهای خشک (مانند نان لواش و خشکبار) و تجهیزات پخت‌وپز.

بالای کوله و جیب‌های خارجی: آب، میان‌وعده‌ها، هدلامپ، نقشه و کیت کمک‌های اولیه .

 

صعودهای فنی

در صعودهای فنی، تجهیزات تخصصی مانند طناب، کارابین و کلنگ یخ اهمیت بیشتری دارند. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این سفرها:

پایین کوله: کیسه خواب و لباس‌های اضافی.

میانه کوله: غذاها و تجهیزات پخت‌وپز.

بالای کوله: تجهیزات فنی (مانند طناب و کارابین) برای دسترسی سریع .

 

 

نکات عملی برای چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای دستیابی به بهترین نتیجه در چیدمان کوله کوهنوردی، نکات عملی زیر را رعایت کنید:

 

انتخاب کوله مناسب:

کوله‌ای با حجم 40-70 لیتر برای سفرهای چندروزه مناسب است .

کوله باید دارای بندهای پهن و نرم، تسمه کمری محکم و پارچه مقاوم در برابر آب باشد .

 

بسته‌بندی وسایل:

چادر: چادر را به سه قسمت (پوش داخلی، پوش بیرونی، دیرک و میخ‌ها) تقسیم کنید و به‌صورت مکعبی بسته‌بندی کنید. آن را در پایین کوله قرار دهید .

کیسه خواب: کیسه خواب را در کیسه فشرده‌سازی قرار دهید و در پایین کوله بگذارید.

لباس‌ها: لباس‌ها را در کیسه‌های زیپی جدا کنید و در میانه کوله قرار دهید.

غذا و آب: غذاهای خشک (مانند نان لواش، پنیر و خشکبار) را در کیسه‌های ضدآب قرار دهید و در میانه یا بالای کوله بگذارید. بطری آب را در جیب‌های خارجی نگه دارید.

تجهیزات پخت‌وپز: اجاق گاز سفری و کپسول سوخت را در پایین کوله قرار دهید تا وزن متعادل شود.

 

تنظیم بندهای کوله:

بندهای شانه‌ای را طوری تنظیم کنید که کوله به پشت شما بچسبد، اما شانه‌ها تحت فشار نباشند.

بند کمری را محکم کنید تا وزن به لگن منتقل شود

بندهای سینه‌ای را تنظیم کنید تا کوله در جای خود ثابت بماند.

 

حمل باتوم:

اگر کوله بندهای مخصوص برای باتوم دارد، از آن‌ها استفاده کنید. در غیر این صورت، باتوم را در کاور مخصوص قرار دهید و به کوله ببندید

 

مدیریت وزن:

وسایل غیرضروری را حذف کنید. به‌عنوان مثال، به‌جای حمل چندین لباس، از لباس‌های چندلایه استفاده کنید.

وزن کوله را قبل از سفر بررسی کنید و مطمئن شوید که بیش از حد سنگین نیست .

 

 

نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی

 

چیدمان کوله کوهنوردی یکی از مهم‌ترین مراحل آماده‌سازی برای یک سفر کوهنوردی است که می‌تواند تفاوت بزرگی در راحتی و ایمنی شما ایجاد کند. چیدمان صحیح نه تنها فشار روی کمر و شانه‌ها را کاهش می‌دهد، بلکه دسترسی سریع به وسایل ضروری را نیز تضمین می‌کند. در این بخش، با تمرکز بر اصول علمی و نکات عملی، نحوه چیدمان کوله کوهنوردی را به‌صورت گام‌به‌گام توضیح می‌دهیم تا کوهنوردان ایرانی بتوانند کوله‌ای متعادل و کاربردی برای مسیرهایی مانند دماوند، توچال یا سبلان آماده کنند.

 

  1. کیسه خواب و وسایل غیرضروری روز اول

 

در نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی ، پایین کوله معمولاً برای وسایلی رزرو می‌شود که در طول روز اول استفاده نمی‌شوند. کیسه خواب کوهنوردی، به دلیل حجم و وزن نسبتاً زیاد، بهترین مکان را در انتهای کوله دارد. بسیاری از کوله‌پشتی‌های مدرن دارای محفظه‌ای مخصوص در پایین برای کیسه خواب هستند که دسترسی به آن را آسان‌تر می‌کند

علاوه بر کیسه خواب، وسایلی که تا روز دوم یا شب هنگام کمپینگ نیاز ندارید، مانند:

 

چادر کوهنوردی: به‌صورت مکعبی بسته‌بندی‌شده برای کاهش حجم.

زیرانداز: رول‌شده و فشرده.

کفش اضافی: در کیسه ضدآب برای جلوگیری از کثیف شدن سایر وسایل.

لباس‌های روز دوم: مانند جوراب یا لایه‌های گرم اضافی.

 

این وسایل را در پایین کوله و نزدیک به دیوار پشتی قرار دهید تا وزن سنگین آن‌ها به تعادل کوله کمک کند. برای کوهنوردان ایرانی که اغلب در سفرهای چندروزه به قله‌هایی مانند سبلان یا زردکوه می‌روند، این روش در چیدمان کوله کوهنوردی به حفظ انرژی در مسیرهای طولانی کمک می‌کند.

نکته عملی: از کیسه‌های فشرده‌سازی برای کیسه خواب و لباس‌ها استفاده کنید تا فضای بیشتری در کوله داشته باشید. همچنین، چادر را به سه قسمت (پوش داخلی، پوش بیرونی، دیرک و میخ‌ها) تقسیم کنید تا بسته‌بندی منظم‌تر شود.

 

  1. نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی:  لوازم سنگین

 

یکی از اصول کلیدی در چیدمان کوله کوهنوردی، قرار دادن لوازم سنگین در نزدیکی بدن و در راستای ستون فقرات است. این روش فشار روی شانه‌ها را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد و تعادل کوله را بهبود می‌بخشد لوازمی که باید در این بخش قرار گیرند عبارت‌اند از:

ظروف غذا و آب: مانند بطری‌های آب پرشده یا فلاسک.

تجهیزات پخت‌وپز: مانند اجاق گاز سفری و کپسول سوخت.

کنسروها: مانند تن ماهی، لوبیا چیتی یا خوراک بادمجان.

ابزارهای سنگین: مانند چاقوی چندکاره یا کیت ابزار فنی (در صعودهای فنی).

 

این وسایل باید در میانه کوله و درست بالای استخوان لگن قرار گیرند، جایی که به دیوار پشتی کوله نزدیک است. این چیدمان باعث می‌شود مرکز ثقل کوله به بدن نزدیک‌تر باشد و حرکت در مسیرهای ناهموار، مانند مسیرهای صخره‌ای دماوند، راحت‌تر شود.

نکته عملی: کنسروها و بطری‌های آب را در کیسه‌های ضدآب قرار دهید تا در صورت نشتی، سایر وسایل خیس نشوند. همچنین، از کیسه‌های زیپی برای سازمان‌دهی این وسایل استفاده کنید تا از جابه‌جایی آن‌ها جلوگیری شود

 

  1.  لوازم سبک: حفظ تعادل در قسمت بیرونی

 

لوازم سبک‌تر در نحوه چیدمان کوله پشتی کوهنوردی باید در قسمت‌های بیرونی یا میانی کوله قرار گیرند تا وزن کوله متعادل بماند و فضای داخلی برای وسایل سنگین‌تر آزاد شود. این وسایل شامل:

لباس‌های سبک: مانند تی‌شرت، جوراب‌های نازک یا دستمال سر.

غذاهای خشک: مانند نان لواش، خشکبار (پسته، بادام، کشمش) یا کلمپه کرمانی.

وسایل شخصی: مانند کرم ضدآفتاب، دستمال مرطوب یا حوله میکروفایبر.

 

این لوازم را در میانه کوله یا در جیب‌های جانبی قرار دهید تا دسترسی به آن‌ها آسان باشد، اما وزن کلی کوله را مختل نکنند. برای کوهنوردان ایرانی که اغلب غذاهای سنتی را در سفرهای کوهنوردی حمل می‌کنند، قرار دادن نان لواش و خشکبار در کیسه‌های زیپی در این بخش از چیدمان کوله کوهنوردی بسیار کاربردی است.

نکته عملی: برای حفظ تعادل، وزن را به‌طور مساوی در دو طرف کوله توزیع کنید. به‌عنوان مثال، اگر یک بطری آب در جیب سمت راست قرار می‌دهید، یک کیسه خشکبار یا وسیله سبک مشابه را در جیب سمت چپ بگذارید

 

  1.  لوازم ضروری: دسترسی سریع و فوری

 

در چیدمان کوله کوهنوردی، وسایلی که ممکن است به‌طور ناگهانی به آن‌ها نیاز پیدا کنید، باید در دسترس‌ترین مکان‌ها قرار گیرند. این وسایل شامل:

لباس‌های اضطراری: مانند بادگیر، کاپشن گورتکس، پانچو یا گتر برای محافظت در برابر باران یا سرما

تجهیزات اضطراری: مانند هدلامپ، کیت کمک‌های اولیه، سوت اضطراری و پتوی نجات.

نقشه و قطب‌نما: برای جهت‌یابی در مسیرهای ناآشنا.

میان‌وعده‌ها: مانند شکلات، خرما یا نان برنجی برای تأمین انرژی سریع.

 

این وسایل را در قسمت بالای کوله یا در جیب‌های خارجی قرار دهید تا در شرایط اضطراری (مانند باران ناگهانی در مسیر توچال یا سرمای شدید در سبلان) به‌سرعت در دسترس باشند. تصور کنید در میانه مسیر با بارش ناگهانی مواجه شوید و پانچوی شما در پایین کوله باشد! این موقعیت نه تنها آزاردهنده است، بلکه می‌تواند خطرناک باشد.

نکته عملی: یک کیسه کوچک برای لوازم ضروری (مانند هدلامپ و کیت کمک‌های اولیه) آماده کنید و آن را در جیب بالایی کوله قرار دهید. این کار دسترسی را سریع‌تر می‌کند و از گم شدن وسایل کوچک جلوگیری می‌کند

 

 

جدول خلاصه بستن کوله کوهنوردی

 

 

چیدمان کوله برای کوهنوردان ایرانی

 

کوهنوردان ایرانی اغلب در مسیرهای متنوعی مانند توچال، دماوند، سبلان یا زردکوه فعالیت می‌کنند که شرایط آب‌وهوایی متفاوتی دارند. برای چیدمان کوله کوهنوردی در این شرایط:

 

غذاها : غذاهایی مانند نان لواش، پنیر فتا، خشکبار (پسته، بادام، کشمش) و کلمپه کرمانی باید در کیسه‌های ضدآب و در میانه یا بالای کوله قرار گیرند تا فضای زیادی اشغال نکنند.

لباس‌های اضافی: با توجه به تغییرات ناگهانی آب‌وهوا در ایران، لباس‌های ضدآب و گرم (مانند کاپشن گورتکس) را در قسمت بالای کوله قرار دهید تا در صورت نیاز به‌سرعت در دسترس باشند.

تجهیزات اضطراری: کیت کمک‌های اولیه، پتوی نجات و سوت اضطراری را در جیب‌های خارجی کوله نگه دارید تا در شرایط اضطراری به‌راحتی قابل استفاده باشند (Edoman).

 

چالش‌ها و راه‌حل‌ها در چیدمان کوله کوهنوردی

 

بستن کوله کوهنوردی ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد. در ادامه، برخی از این چالش‌ها و راه‌حل‌های آن‌ها ارائه شده است:

 

چالش دسترسی سخت به وسایل ضروری:

راه‌حل: وسایلی مانند آب، غذا، هدلامپ و کیت کمک‌های اولیه را در جیب‌های خارجی یا بالای کوله قرار دهید تا به‌سرعت در دسترس باشند

 

چالش توزیع نامناسب وزن:

راه‌حل: سنگین‌ترین وسایل را در پایین کوله و نزدیک به دیوار پشتی قرار دهید. وزن را به‌طور مساوی در دو طرف کوله توزیع کنید

 

چالش: کوله بیش از حد سنگین:

راه‌حل: وزن کوله را به یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن محدود کنید. از وسایل غیرضروری مانند لباس‌های اضافی یا تجهیزات غیرضروری خودداری کنید

 

چالش آسیب به وسایل داخل کوله:

راه‌حل: وسایل شکننده (مانند اجاق گاز سفری) را در کیسه‌های محافظ قرار دهید و از کیسه‌های زیپی برای جلوگیری از جابه‌جایی وسایل استفاده کنید.

 

چالش شلوغی و بی‌نظمی در کوله:

راه‌حل: وسایل را بر اساس نوع (غذا، لباس، تجهیزات) در کیسه‌های جداگانه دسته‌بندی کنید و از کیسه‌های رنگی برای شناسایی سریع استفاده کنید.

 

 

نکات پیشرفته برای چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای کوهنوردان حرفه‌ای که به دنبال بهینه‌سازی بیشتر در چیدمان کوله کوهنوردی هستند، نکات زیر توصیه می‌شود:

استفاده از کوله‌های ماژولار: کوله‌هایی با جیب‌های جداشونده یا بندهای اضافی برای حمل تجهیزات خاص (مانند باتوم یا کلنگ یخ) انتخاب کنید .

فشرده‌سازی وسایل: از کیسه‌های فشرده‌سازی برای کاهش حجم کیسه خواب و لباس‌ها استفاده کنید تا فضای بیشتری در کوله داشته باشید.

بررسی قبل از سفر: قبل از شروع سفر، کوله را در خانه تست کنید و با آن چند قدم راه بروید تا مطمئن شوید وزن و تعادل آن مناسب است .

سازمان‌دهی بر اساس اولویت: وسایلی که در طول روز کمتر استفاده می‌شوند (مانند لباس‌های اضافی) را در عمق کوله قرار دهید و وسایلی که نیاز به دسترسی مکرر دارند (مانند میان‌وعده‌ها) را در بالا نگه دارید.

 

چگونه کوله پشتی خود را بیش از حد سنگین نکنیم؟

 

در چیدمان کوله کوهنوردی، سبک نگه داشتن کوله برای راحتی و ایمنی ضروری است. کوله سنگین فشار روی کمر و شانه‌ها را افزایش می‌دهد و خستگی را تشدید می‌کند. وزن کوله نباید بیش از یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن باشد برای کاهش وزن کوله، این مراحل را دنبال کنید:

 

وسایل را بررسی کنید: تمام تجهیزات (چادر، کیسه خواب، لباس، غذا) را جلوی خود بچینید. وسایل غیرضروری مانند کتاب یا لباس اضافی را کنار بگذارید

ضروری‌ها را جدا کنید: فقط وسایلی مانند غذا، آب، کیت کمک‌های اولیه و پناهگاه را نگه دارید. از افزودن آیتم‌های غیرضروری خودداری کنید.

وسایل لوکس را حذف کنید: حداقل نیمی از وسایلی مانند دفترچه یا سویشرت اضافی را حذف کنید. به‌جای کتاب، نسخه دیجیتال را روی گوشی ذخیره کنید.

تجهیزات سبک انتخاب کنید: از چادرهای سبک، ظروف تیتانیومی و لباس‌های چندلایه استفاده کنید

در چیدمان کوله کوهنوردی، با گروه هماهنگ کنید و وسایلی مانند چادر یا اجاق را به اشتراک بگذارید تا وزن کاهش یابد. کوله را قبل از سفر تست کنید تا از تعادل و وزن مناسب آن مطمئن شوید.

 

سؤالات متداول در مورد چیدمان کوله کوهنوردی

 

برای کمک به درک بهتر چیدمان کوله کوهنوردی، برخی سؤالات متداول و پاسخ‌های آن‌ها ارائه شده است:

 

چگونه وزن کوله را کاهش دهیم؟

از وسایل غیرضروری خودداری کنید و از تجهیزات سبک (مانند چادرهای سبک یا کیسه خواب‌های فشرده) استفاده کنید. وزن کوله را به یک‌چهارم تا یک‌سوم وزن بدن محدود کنید .

 

چگونه وسایل را در کوله سازمان‌دهی کنیم؟

از کیسه‌های زیپی یا کیسه‌های رنگی برای دسته‌بندی وسایل استفاده کنید. وسایل را بر اساس نوع (غذا، لباس، تجهیزات) جدا کنید .

 

چگونه کوله را برای صعودهای فنی آماده کنیم؟

تجهیزات فنی مانند طناب و کارابین را در قسمت بالای کوله قرار دهید تا دسترسی سریع داشته باشید. وسایل سنگین‌تر را در پایین کوله نگه دارید .

 

چگونه از آسیب به وسایل داخل کوله جلوگیری کنیم؟

وسایل شکننده را در کیسه‌های محافظ قرار دهید و از کیسه‌های فشرده‌سازی برای کاهش جابه‌جایی وسایل استفاده کنید .

 

نتیجه‌گیری

 

چیدمان کوله کوهنوردی یکی از مهم‌ترین مراحل آماده‌سازی برای یک سفر کوهنوردی موفق است. با رعایت اصول توزیع وزن، دسترسی آسان به وسایل ضروری، تنظیم صحیح بندها و مدیریت وزن کوله، می‌توانید تجربه‌ای راحت، ایمن و لذت‌بخش در کوهستان داشته باشید.

برای کوهنوردان ایرانی، توجه به غذاهای سنتی، شرایط آب‌وهوایی متغیر و فرهنگ اشتراک‌گذاری در چیدمان کوله کوهنوردی اهمیت ویژه‌ای دارد. با استفاده از نکات ارائه‌شده در این مقاله، می‌توانید کوله‌ای متعادل و کاربردی آماده کنید و از ماجراجویی‌های خود در طبیعت ایران لذت ببرید.

 

منبع

16 گره کوهنوردی کاربردی[آموزش انواع گره طناب کوهنوردی]✅

زمان مطالعه: 16 دقیقه

کوهنوردی یکی از ورزش‌های چالش‌برانگیز و مهیج است که نیاز به مهارت‌های مختلف دارد. یکی از مهم‌ترین این مهارت‌ها، یادگیری نحوه بستن گره‌ کوهنوردی است. گره‌  کوهنوردی نقش حیاتی در ایمنی کوهنوردان دارد. این گره‌ها برای اتصال طناب‌ها، ابزارها و دیگر تجهیزات استفاده می‌شوند.

افرادی که به کوهنوردی علاقه دارند یا به صورت حرفه ای به این ورزش می پردازند، باید انواع گره کوهنوردی را بدانند. اینکه چطور در هر شرایطی که هستند، بتوانند گره ها را به خوبی بر روی طناب بزنند.

اگر شما هم به عنوان یک مبتدی علاقه مند به شروع ورزش کوهنوردی یا صخره نوردی هستید یا به هر دلیلی یادگیری انواع گره کوهنوردی را الزامی می دانید، در این مقاله، به انواع گره‌های کوهنوردی، کاربردها و نحوه بستن آن‌ها می‌پردازیم.

گره ها در کوهنوردی به ویژه کوهنوردی حرفه ای بسیار مهم بوده و شاید بتوان گفت در سلامت و زنده ماندن ورزشکاران و کوهنوردان بسیار مهم هستند. معمولا گره زدن طناب ها در فعالیت های تخصصی کوهنوردی مانند صخره نوردی و سنگ نوردی بسیار حیاتی تر نیز می شود. در غار نوردی و دره نوردی نیز گره ها بسیار کاربردی هستند.

 

| اگر می‌خواهید کوهنوردی را به‌صورت اصولی و ایمن شروع کنید، این پکیج آموزشی شروع کوهنوردی مبتدی می‌تواند راهنمای مناسبی برای شما باشد. | 

 

تعریف گره‌های کوهنوردی 

گره‌ کوهنوردی به گره‌هایی گفته می‌شود که به‌طور تخصصی برای استفاده در فعالیت‌های مرتبط با کوه، صخره‌نوردی، دره‌نوردی و امداد و نجات طراحی شده‌اند. این گره‌ها برای اتصال طناب‌ها به یکدیگر، اتصال طناب به ابزارها، ایجاد حلقه‌های ثابت یا متحرک و حتی در مواقع اضطراری برای ایجاد سیستم‌های حمایت و فرود به کار می‌روند.

یکی از ویژگی‌های مهم گره‌های کوهنوردی، سادگی، ایمنی و قابلیت اطمینان بالا است. یک گره خوب باید به‌راحتی بسته شود، در برابر فشار و بار مقاوم باشد و در صورت نیاز به‌سادگی باز شود. یادگیری و استفاده درست از گره‌های پایه در کوهنوردی، نقش حیاتی در افزایش ایمنی و کاهش خطرات احتمالی دارد. در ادامه با انواع مهم گره‌ کوهنوردی و کاربردهای آن‌ها آشنا می‌شویم.

 

ویژگی های گره کوهنوردی خوب چیست ؟

 

یک گره کوهنوردی ایده‌آل باید چند ویژگی کلیدی داشته باشد تا در شرایط مختلف قابل اطمینان باشد. چنین گرهی باید محکم و ایمن باشد و در اثر فشار یا وزن باز نشود. در عین حال، باید به‌راحتی بسته و باز شود، حتی پس از تحمل بار سنگین. گره مناسب نباید به طناب آسیب بزند؛ یعنی از خم‌شدگی‌های شدید یا وارد کردن فشار بیش‌ازحد به بافت طناب جلوگیری کند. علاوه بر این، اندازه‌ای جمع‌وجور و ظاهری مرتب داشته باشد تا در شکاف‌ها یا ابزارهای فنی گیر نکند. در نهایت، یک گره کوهنوردی خوب باید قابل تشخیص و بررسی باشد تا در بازرسی‌های ایمنی به‌راحتی ارزیابی شود.

 

 

 

انواع گره‌های کوهنوردی به همراه آموزش

گره‌ کوهنوردی انواع مختلفی دارند که هرکدام برای شرایط خاصی طراحی شده‌اند. در اینجا، به برخی از مهم‌ترین گره‌های کوهنوردی اشاره می‌کنیم:

  • گرده سردست
  • گره کوهنوردی هشت 
  • گره دوگانه هست
  • گره بولین
  • گره دوسر طناب
  • گره جعبه 
  • گره کمربند
  • گره کوهنوردی خرگوشی 
  • گره راپل
  • گره چینی

 

گره سر دست (Overhand Knot)

گره سر دست یکی از ابتدایی‌ترین گره‌های کوهنوردی است که معمولاً برای ایجاد یک حلقه ساده یا جلوگیری از سر خوردن طناب استفاده می‌شود. این گره کوهنوردی کاربرد محدودی دارد و معمولاً برای اتصال موقت یا به عنوان بخشی از گره‌های ترکیبی به کار می‌رود. به دلیل سادگی، اغلب در آموزش‌های پایه‌ای گره‌زنی استفاده می‌شود.

کاربرد:

  • اتصال سر طناب به یک نقطه

  • جلوگیری از باز شدن انتهای طناب

  • پایه‌ای برای گره‌های ترکیبی مثل گره دو سر طناب (Double Overhand)

 

آموزش زدن گره سر دست:

  1. طناب را در دست بگیرید و یک بخش از آن را کمی آزاد بگذارید.

  2. سر آزاد طناب را روی خودش تا بزنید تا یک حلقه تشکیل شود.

  3. سر آزاد را از داخل حلقه عبور دهید، مثل وقتی که یک گره معمولی ساده می‌زنید.

  4. دو سر طناب را بکشید تا گره سفت شود.

 

| مقاله “چگونه کوهنوردی را شروع کنیم” به شما قدم‌های اولیه برای آغاز این ورزش جذاب و مفید را نشان می‌دهد؛ حتماً آن را مطالعه کنید! |

 

گره کوهنوردی : گره هشت (Figure of Eight Knot)

گره هشت یکی از پرکاربردترین و مهم‌ترین گره‌ها در کوهنوردی، صخره‌نوردی و فعالیت‌های فنی است. این گره معمولاً برای اتصال طناب به هارنس (کمربند ایمنی) به کار می‌رود و به دلیل ساختار محکم و پایدارش، در میان کوهنوردان از محبوبیت بالایی برخوردار است.

گره هشت به خوبی نیروی کشش را توزیع می‌کند و در برابر فشار بالا، از باز شدن یا آسیب دیدن طناب جلوگیری می‌کند. همچنین به‌راحتی قابل بررسی بصری است، یعنی به‌سرعت می‌توان فهمید که درست بسته شده یا نه.

 

کاربرد:

  • اتصال طناب به هارنس (به‌صورت تعبیه شده یا دنبال‌دار)

  • ایجاد حلقه‌ای ایمن برای حمایت یا فرود

  • پایه‌ای برای گره‌های دیگر مثل گره هشت دنبال‌دار (Re-threaded Figure Eight)

 

روش گره زدن گره هشت (مدل پایه):

  1. طناب را در دست بگیرید و حدود ۵۰ سانتی‌متر از آن را آزاد بگذارید.

  2. طناب را به شکل یک حلقه درآورید.

  3. سر آزاد طناب را دور حلقه بپیچید و از داخل آن عبور دهید تا شکلی شبیه عدد ۸ انگلیسی ایجاد شود.

  4. هر دو سر طناب را بکشید تا این گره کوهنوردی محکم شود.

 

گره کوهنوردی دوگانه هشت (Double Figure of Eight Knot)

گره دوگانه هشت نسخه‌ی تقویت‌شده و مقاوم‌تری از گره هشت استاندارد است که برای شرایطی با بار بیشتر یا نیاز به ایمنی بالاتر به کار می‌رود. این گره کوهنوردی برای ایجاد دو حلقه‌ی ایمن و متقارن از یک طناب استفاده می‌شود و معمولاً در حمایت چند نقطه‌ای، امداد و نجات، یا کار با دو طناب کاربرد دارد.

این گره نه‌تنها فشار را به‌طور مساوی بین دو حلقه تقسیم می‌کند، بلکه در برابر باز شدن ناخواسته هم بسیار مقاوم است و ساختار آن امکان بازرسی چشمی ساده‌ای دارد.

 

کاربرد:

  • ایجاد دو حلقه ایمن از یک طناب

  • ساخت سیستم‌های حمایت چندنقطه‌ای

  • مناسب برای شرایط فنی یا امداد و نجات

 

آموزش گره زدن گره دوگانه هشت:

  1. طناب را دولا کنید تا دو رشته‌ی مساوی داشته باشید.

  2. با طناب دولا، همان مراحلی که برای گره هشت معمولی انجام می‌دادید را تکرار کنید:

    • یک حلقه درست کنید.

    • سر دولا را از پشت حلقه بپیچانید و از درون حلقه عبور دهید.

  3. در پایان، یک گره به شکل عدد ۸ خواهید داشت که دو حلقه متقارن ایجاد کرده است.

  4. با کشیدن هر چهار سر طناب (دو ورودی، دو خروجی)، گره را محکم کنید.

نکته: قبل از استفاده، اطمینان حاصل کنید که هر دو حلقه به‌اندازه‌ی کافی بزرگ و متقارن باشند و طناب‌ها خوب سفت شده باشند.

 

 

گره بولین (Bowline)

گره بولین یکی از گره‌های قدیمی، ساده و پرکاربرد در کوهنوردی و کار در ارتفاع است. این گره کوهنوردی بیشتر برای ایجاد یک حلقه‌ی ثابت در انتهای طناب به کار می‌رود. حلقه‌ای که در گره بولین ایجاد می‌شود تحت فشار تغییر شکل نمی‌دهد و به‌راحتی هم باز می‌شود—even بعد از تحمل وزن زیاد.

در کارگاه‌های کوهنوردی یا عملیات کار در ارتفاع، از گره بولین برای اتصال طناب به نقاط ثابت یا کارگاه‌ها استفاده می‌شود. همچنین در برخی صعودهای سبک یا مواقع اضطراری، برای حمایت دور سینه هم کاربرد دارد.

کاربرد:

  • اتصال طناب به کارگاه یا نقاط ثابت

  • ایجاد حلقه‌ی ایمن در انتهای طناب

  • حمایت دور سینه در صعودهای ساده یا اضطراری

 

نحوه گره زدن گره بولین:

  1. طناب را در دست بگیرید و در نزدیکی انتهای آن یک حلقه بسازید (حلقه‌ی اولیه باید طوری باشد که سر آزاد طناب از روی بخش اصلی عبور کند).

  2. سر آزاد طناب را از پایین به داخل حلقه وارد کنید.

  3. سپس آن را دور بخش اصلی طناب ببرید (از پشت طناب عبور دهید).

  4. در نهایت، سر طناب را دوباره از داخل حلقه به سمت بیرون بیاورید.

  5. گره را با کشیدن هر دو قسمت محکم کنید.

نکته: برای اطمینان بیشتر از باز نشدن این گره کوهنوردی ، می‌توان یک گره پشتیبان (Backup Knot) پشت گره بولین زد.

 

 

 

گره کوهنوردی : گره دوسر طناب (Double Rope Knot)

گره دوسر طناب یکی از گره‌های ضروری در کوهنوردی برای اتصال دو طناب به یکدیگر است. این گره زمانی کاربرد دارد که نیاز دارید از دو طناب برای عبور از مسیرهای طولانی‌تر یا فرود در چند مرحله استفاده کنید. معمولاً در فرود با طناب دوبل یا هنگام عبور از مسیرهایی با طول بیشتر از طول یک طناب، به کمک این گره می‌توان طناب‌ها را به هم متصل کرد.

این گره کوهنوردی باید محکم، ایمن و در عین حال تا حدی قابل باز شدن باشد؛ چرا که در پایان مسیر باید بتوانید طناب‌ها را بدون آسیب جدا کنید.

کاربرد:

  • اتصال دو طناب کوهنوردی برای فرود یا صعود طولانی

  • استفاده در طناب دوبل هنگام رپِل (فرود)

  • اتصال طناب‌ها با قطر نزدیک به هم

 

آموزش گره زدن گره دوسر طناب (نوع رایج: گره دو ماهی‌گیر – Double Fisherman’s Knot):

  1. دو طناب را به موازات هم قرار دهید، به‌طوری‌که حدود ۳۰ سانتی‌متر از هر طناب روی دیگری قرار بگیرد.

  2. با طناب اول، دور طناب دوم دو حلقه پی‌در‌پی بزنید (مثل دو حلقه ساده که پشت سر هم دور طناب مقابل بسته می‌شود)، سپس سر طناب را از داخل حلقه‌ها عبور دهید تا یک گره ساده بسته شود.

  3. همین کار را با طناب دوم برای طناب اول انجام دهید.

  4. در پایان، دو گره باید به سمت هم کشیده شوند تا به‌هم قفل شوند و اتصال محکمی ایجاد شود.

نکته: همیشه پس از بستن گره، با کشیدن طناب‌ها از طرفین، از سفت بودن و صحت گره مطمئن شوید. در صورت لزوم، از گره‌های پشتیبان هم استفاده کنید.

گره کوهنوردی دو سر طناب (دو لا)

گره کوهنوردی دو سر طناب دولا برای مواقعی استفاده می‌شود که نیاز است دو طناب با قطر متفاوت اما نزدیک به هم را به یکدیگر متصل کنیم. این گره وقتی کاربرد دارد که اختلاف قطر بین طناب‌ها حداکثر یک شماره باشد (مثلاً طناب ۹.۸ با ۱۰.۸ میلی‌متر). در چنین شرایطی، گره‌های خاصی مانند گره دو ماهی‌گیر یا گره تخت با قفل اضافه می‌توانند گزینه‌های مناسبی باشند.

استفاده صحیح از این گره در موقعیت‌هایی مثل فرود دوبل، عبور از مسیرهای بلند یا نجات اهمیت زیادی دارد، چون اتصال ناایمن بین طناب‌های غیرهم‌قطر می‌تواند خطرناک باشد.

کاربرد:

  • اتصال دو طناب غیر هم‌قطر برای فرود یا صعود

  • استفاده در کوه‌پیمایی یا غارنوردی هنگام نیاز به افزایش طول طناب

  • مناسب برای مواقعی که یکی از طناب‌ها طناب یدکی یا کمک است

 

طریقه گره زدن (مثال: گره دو ماهی‌گیر برای طناب‌های متفاوت):

  1. طناب‌ها را به‌صورت موازی کنار هم قرار دهید.

  2. با هر طناب، به دور طناب دیگر دو حلقه بزنید (مشابه گره ماهی‌گیر)، سپس سر طناب را از داخل حلقه‌ها عبور دهید.

  3. هر دو گره را به سمت هم بکشید تا در هم قفل شوند.

  4. اطمینان حاصل کنید که گره کوهنوردی محکم، مرتب و بدون پیچ‌خوردگی بسته شده باشد.

هشدار: اگر اختلاف قطر بین طناب‌ها زیاد باشد، این گره توصیه نمی‌شود. در این‌ صورت باید از روش‌های جایگزین مثل گره‌های خاص تک‌جهته یا اتصال با تجهیزات استفاده کرد.

 

گره جعبه (Clove Hitch Knot)

گره جعبه یکی از گره‌های پایه‌ای و پرکاربرد در کوهنوردی و کار در ارتفاع است که برای اتصال سریع طناب به اجسام ثابت مثل میخ، کارابین، یا ستون استفاده می‌شود. این گره کوهنوردی به خاطر سادگی و سرعت اجرا، در بسیاری از شرایط اضطراری یا موقت کاربرد دارد. با این حال، باید توجه داشت که در شرایط فشار زیاد یا کشش متناوب ممکن است شل شود، بنابراین برای استفاده‌های دائمی توصیه نمی‌شود مگر با ایمنی بیشتر (مثلاً گره پشتیبان).

کاربرد:

  • اتصال موقت طناب به کارابین یا میخ

  • استفاده در ساخت کارگاه‌های سریع یا تنظیم موقعیت کارگاه

  • مناسب برای شرایطی که نیاز به باز و بسته کردن سریع گره دارید

 

آموزش گره زدن گره جعبه (روی کارابین):

  1. طناب را یک بار دور میخ یا کارابین بپیچید.

  2. مجدداً طناب را دور همان محل بپیچید، اما این بار از بالا عبور دهید تا یک ضربدر (X) شکل بگیرد.

  3. سر آزاد طناب را از زیر حلقه‌ی دوم عبور دهید و به داخل کارابین وارد کنید.

  4. گره را با کشیدن دو سر محکم کنید.

نکته: گره کوهنوردی جعبه اگر با کشش یکنواخت در یک جهت همراه باشد، عملکرد خوبی دارد. برای افزایش ایمنی، می‌توان در انتها یک گره ساده پشتیبان نیز اضافه کرد.

 

 

گره کوهنوردی : گره کمربند (Prusik Knot)

گره کمربند (Prusik) یکی از گره‌های مهم و حیاتی در کوهنوردی است که برای صعود یا فرود از طناب و ایجاد نقاط حمایت در مسیرهای کوهنوردی استفاده می‌شود. این گره به دلیل ویژگی خاص خود، قادر است که در مواقع فشار یا کشش، طناب را به‌طور ایمن مهار کند و از پایین رفتن یا لغزش جلوگیری نماید. گره کمربند معمولاً با استفاده از یک طناب نازک‌تر نسبت به طناب اصلی ساخته می‌شود.

کاربرد:

  • استفاده برای صعود به طناب (در مواقعی که نیاز به عبور از یک طناب ثابت دارید)

  • ایجاد نقاط حمایت برای جلوگیری از لغزش یا سقوط

  • در عملیات نجات یا فرود اضطراری

 

نحوه گره زدن گره کمربند:

  1. یک طناب نازک‌تر (معمولاً با طول حدود ۱ متر) را از دو طرف به دور طناب اصلی بپیچید.

  2. سر طناب نازک را ۳ تا ۵ بار به دور طناب اصلی بچرخانید.

  3. سر آزاد طناب را از داخل حلقه‌های ایجاد شده عبور دهید تا گره‌ای به‌وجود آید.

  4. گره را محکم کنید تا مطمئن شوید که گره محکم به طناب اصلی بسته شده و آماده استفاده است.

نکته: گره کمربند معمولاً در هنگام فرود، صعود یا مواقع اضطراری که نیاز به نقاط ثابت و ایمن برای توقف یا حمایت است، بسیار کاربردی است. برای استفاده موثر از این گره کوهنوردی، اطمینان حاصل کنید که طناب نازک به درستی و محکم دور طناب اصلی پیچیده شده باشد.

 

گره کوهنوردی خرگوشی (Rabbit Knot)

گره خرگوشی (Rabbit Knot) یکی از گره‌های ساده و پرکاربرد در کوهنوردی است که برای اتصال موقت طناب‌ها به یکدیگر استفاده می‌شود. این گره زمانی مفید است که نیاز به اتصال سریع و آسان طناب‌ها دارید، به‌ویژه در شرایطی که زمان محدود است یا در مواقع اضطراری. گره خرگوشی به دلیل سادگی در بستن و باز کردن، انتخاب مناسبی برای مواردی است که نیاز به یک گره موقت و قابل اطمینان وجود دارد.

کاربرد:

  • اتصال موقت طناب‌ها در مواقع اضطراری

  • استفاده در شرایطی که اتصال سریع نیاز است

  • مفید برای گره‌های ساده که به‌راحتی باز و بسته می‌شوند

 

نحوه گره زدن گره خرگوشی:

  1. طناب‌ها را به‌صورت موازی کنار هم قرار دهید.

  2. سر یک طناب را به شکل یک حلقه (مانند گوش خرگوش) از روی طناب دیگر عبور دهید.

  3. سپس سر طناب را از زیر طناب دوم عبور داده و از داخل حلقه‌ای که درست کرده‌اید، به سمت بیرون کشیده شود.

  4. گره را محکم کنید تا اتصال ایمنی به‌وجود آید.

نکته: اگرچه این گره برای اتصالات موقت مناسب است، اما در فشارهای بالا یا کشش مداوم ممکن است شل شود. بنابراین برای استفاده‌های دائم یا در شرایط فشار، بهتر است از گره‌های محکم‌تر و ایمن‌تر استفاده کنید.

 

 

گره راپل (Rapel Knot)

گره راپل یکی از گره‌های مهم در کوهنوردی برای مواقعی است که نیاز به فرود ایمن از ارتفاع دارید. این گره کوهنوردی به‌ویژه زمانی کاربرد دارد که دو طناب را به هم متصل می‌کنید تا طول بیشتری برای فرود در اختیار داشته باشید. گره راپل به‌خاطر سادگی، قابلیت اطمینان و امکان بازیابی آسان طناب پس از فرود، یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها در بین کوهنوردان است.

 کاربرد گره راپل:

  • اتصال دو طناب هنگام فرود از دیواره یا صخره

  • مناسب برای مسیرهای طولانی با نیاز به طناب بیشتر

  • امکان بازیابی طناب از پایین بعد از اتمام فرود

 

 نحوه گره زدن راپل:

  1. دو سر طناب را کنار هم قرار دهید.

  2. با استفاده از دو سر، یک گره سر دست ساده بزنید.

  3. سرهای آزاد طناب را از داخل حلقه عبور دهید.

  4. گره را کاملاً سفت کرده و حدود ۳۰ سانتی‌متر سر آزاد باقی بگذارید.

  5. قبل از استفاده، حتماً استحکام گره را بررسی کنید.

 

گره کوهنوردی:  گره چینی (Munter Hitch Knot)

گره چینی یکی از گره‌های کاربردی برای کنترل طناب در هنگام حمایت یا فرود است. این گره، با استفاده از کارابین HMS، امکان ایجاد اصطکاک لازم برای کاهش سرعت طناب را فراهم می‌کند. زمانی که ابزار حمایت مانند ATC در دسترس نیست، گره چینی می‌تواند جایگزین مناسبی باشد.

 کاربرد گره چینی:

  • کنترل سرعت طناب در حین فرود یا حمایت

  • جایگزین ابزار حمایت در شرایط اضطراری

  • قابل استفاده در حمایت از نفر دوم یا در صعودهای کلاسیک

 

نحوه گره زدن این گره کوهنوردی:

  1. طناب را یک‌بار از داخل کارابین HMS رد کنید تا حلقه‌ای ایجاد شود.

  2. حلقه ایجادشده را پیچانده و دوباره از داخل کارابین عبور دهید.

  3. طناب را بکشید تا شکل گره کامل شود.

  4. مطمئن شوید که طناب به‌درستی درون کارابین قرار دارد و اصطکاک کافی ایجاد می‌شود.

 

 

 گره زنجیری (Chain Knot)

گره زنجیری برای نظم‌دهی به طناب و جلوگیری از گره خوردن آن استفاده می‌شود. این گره کوهنوردی بیشتر در پایان فعالیت یا برای حمل آسان طناب در کوله‌پشتی یا کنار تجهیزات کاربرد دارد. گره زنجیری همچنین مانع از درهم‌ریختگی طناب هنگام باز کردن و استفاده مجدد می‌شود.

 کاربرد گره زنجیری:

  • جمع‌آوری مرتب طناب برای حمل آسان

  • جلوگیری از درهم‌ریختگی یا گره خوردن طناب

  • مناسب برای نگهداری طناب در انبار یا کوله

 

 نحوه گره زدن گره کوهنوردی زنجیر:

  1. از ابتدای طناب یک حلقه کوچک درست کنید.

  2. یک حلقه جدید از داخل حلقه قبلی عبور دهید.

  3. این کار را تکرار کنید تا کل طناب به صورت زنجیری دربیاید.

  4. در پایان، انتهای طناب را از آخرین حلقه عبور داده و آن را قفل کنید.

 

گره کوهنوردی : گره حلال (Figure Eight Knot)

گره حلال یکی از ساده‌ترین و در عین حال ایمن‌ترین گره‌های کوهنوردی است که در انتهای طناب زده می‌شود. این گره یک حلقه‌ی پایدار ایجاد می‌کند و به‌خوبی در برابر فشار مقاومت دارد. گره حلال به‌دلیل ساختار واضح و شناسایی آسان، بسیار قابل اطمینان و مناسب برای فعالیت‌های مرتبط با ایمنی بالا است.

 کاربرد گره حلال:

  • ایجاد حلقه ایمن در انتهای طناب

  • استفاده در صعود یا فرود

  • قابل استفاده برای بستن طناب به هارنس یا نقاط حمایت

 نحوه گره زدن:

  1. طناب را گرفته و یک حلقه ساده ایجاد کنید.

  2. سر آزاد طناب را از زیر طناب اصلی عبور داده و از داخل حلقه برگردانید.

  3. گره را سفت کنید تا شکل عدد ۸ به‌وضوح مشخص شود.

  4. در صورت نیاز، این گره کوهنوردی را با عبور دوباره طناب (دو لا) تقویت کنید.

 

 

 گره نیمه دوتایی (Half Double Knot)

گره نیمه دوتایی از ترکیب دو گره نیمه (نیم‌گره) تشکیل می‌شود و ساختار ساده‌ای دارد. این گره کوهنوردی بیشتر در شرایطی استفاده می‌شود که نیاز به اتصال موقتی یا بستن وسایل سبک دارید. در کوهنوردی کاربرد آن محدود است، اما در کمپینگ، بسته‌بندی یا حمل ابزار می‌تواند مفید باشد.

 کاربرد گره نیمه دوتایی:

  • اتصال دو طناب یا بند سبک

  • بستن تجهیزات جانبی یا ابزار

  • مناسب برای فعالیت‌های عمومی در فضای باز

 نحوه زدن گره کوهنوردی نیمه دوتایی:

  1. یک نیم‌گره ساده با دو سر طناب بزنید.

  2. همان عمل را دوباره تکرار کنید تا گره دوم روی گره اول قرار بگیرد.

  3. دو گره را به سمت هم بکشید تا کاملاً سفت شوند.

  4. از سفت بودن گره و نداشتن لقی مطمئن شوید.

 

گره کوهنوردی : گره صعود (Prusik Knot)

گره Prusik یکی از گره‌های اساسی در کوهنوردی فنی است که برای بالا رفتن از طناب ثابت یا ایجاد نقطه حمایت اضطراری استفاده می‌شود. این گره با استفاده از یک طنابچه نازک‌تر دور طناب اصلی بسته می‌شود و در صورت فشار، قفل شده و در حالت آزاد، به‌راحتی قابل حرکت است.

 کاربرد گره صعود:

  • صعود روی طناب ثابت در مواقع اضطراری

  • استفاده به‌عنوان پشتیبان در فرود

  • ایجاد سیستم حمایت کمکی یا خود حمایت

 

 نحوه گره زدن این گره کوهنوردی :

  1. یک طنابچه کوتاه (Prusik cord) تهیه کنید.

  2. آن را به صورت حلقه درآورید و دو سر آن را به هم گره بزنید.

  3. حلقه را دور طناب اصلی قرار دهید و آن را دو تا سه بار از داخل خودش عبور دهید (بسته به ضخامت طناب‌ها).

  4. هر دور را مرتب کنید و گره را سفت کنید تا هنگام کشش قفل شود.

 

 

 گره ثابت (Fixed Knot)

گره ثابت گره‌ای است که پس از بسته شدن، شکل و اندازه‌ی آن تغییر نمی‌کند و تحت فشار نیز باز نمی‌شود. این نوع گره کوهنوردی برای ایجاد نقاط ثابت روی طناب یا بستن دائمی ابزار به طناب استفاده می‌شود. در کوهنوردی یا حتی ساخت کارگاه‌های ثابت، این گره نقش مهمی دارد.

 کاربرد گره ثابت:

  • ایجاد نقطه اتصال پایدار

  • اتصال دائم ابزار یا تجهیزات

  • بستن طناب در محل‌هایی که نیاز به اطمینان بالا وجود دارد

 

 نحوه گره زدن گره ثابت :

  1. طناب را به دور جسم یا ابزار مورد نظر بپیچید.

  2. یک حلقه ایجاد کنید و سر آزاد طناب را از زیر حلقه عبور دهید.

  3. مجدداً سر طناب را از داخل حلقه اصلی رد کنید.

  4. گره را سفت کرده و مطمئن شوید که شکل آن حفظ شده و تغییر نمی‌کند.

 

آموزش گره‌های کوهنوردی

در دنیای کوهنوردی، مهارت در بستن گره‌ها یکی از اساسی‌ترین و حیاتی‌ترین بخش‌های آموزش به شمار می‌رود. گره‌ها، عنصر پیوند بین کوهنورد، طناب و ابزارهای ایمنی هستند؛ هر گره کوهنوردی می‌تواند مرز باریکی باشد میان امنیت و خطر.

یادگیری صحیح گره‌های کوهنوردی نه‌تنها ایمنی فرد را در هنگام صعود، فرود و عبور از مسیرهای سخت تضمین می‌کند، بلکه باعث افزایش اعتماد به نفس در شرایط بحرانی نیز می‌شود. از اتصال طناب به هارنس گرفته تا ایجاد نقاط حمایت یا نجات یک همنورد در شرایط اضطراری، گره‌ها نقشی تعیین‌کننده دارند.

عدم آشنایی با گره‌ها یا استفاده نادرست از آن‌ها می‌تواند منجر به حوادثی جبران‌ناپذیر شود. به همین دلیل، هر کوهنورد—از مبتدی تا حرفه‌ای—باید دانش کافی و تمرین مستمر در بستن گره‌های مختلف را داشته باشد.

گره‌هایی مثل گره کوهنوردی هشت، بولین، پرُسیک یا راپل هر کدام کاربرد خاص خود را دارند و استفاده از گره مناسب در زمان مناسب، کلید ایمنی در طبیعت است. این مهارت ساده در ظاهر، پایه‌ای‌ترین ابزار نجات در کوهنوردی به حساب می‌آید.

 

کاربردهای گره‌ کوهنوردی

گره‌های کوهنوردی در مواقع مختلف کاربرد دارند. در اینجا برخی از کاربردهای مهم آن‌ها آورده شده است:

 

اتصال طناب به هارنس: گره‌هایی مانند گره هشت و گره بابل برای اتصال طناب به هارنس استفاده می‌شوند و از ایمنی کوهنورد در برابر سقوط جلوگیری می‌کنند.

اتصال ابزارهای کوهنوردی: گره‌ کوهنوردی به‌طور گسترده برای اتصال ابزارهای مختلف کوهنوردی به طناب‌ها یا به یکدیگر استفاده می‌شوند.

ایجاد حلقه‌های ایمنی: گره‌هایی مانند گره بابل به‌طور خاص برای ایجاد حلقه‌های ایمنی در انتهای طناب طراحی شده‌اند که در صورت نیاز به اتصال به نقاط ثابت یا فرود از آن‌ها استفاده می‌شود.

صعود و فرود از طناب: گره‌هایی مانند گره کمربند در صعود و فرود از طناب بسیار کاربردی هستند. این گره‌ها به کوهنوردان کمک می‌کنند که در طول مسیر به‌راحتی حرکت کنند.

ایجاد نقاط حمایتی در مسیر: گره کوهنوردی جعبه معمولاً برای اتصال طناب به میخ‌ها یا تبرهای کوهنوردی در مسیرهای سنگی و خطرناک استفاده می‌شود.

 

نکاتی کاربردی گره طناب کوهنوردی

1.گره کوهنوردی را مرتب کنید به این معنا که شل بودن گره را برطرف کینید و آن را بصورت خوش فرم نظم دهید و دقت کنید که رشته طناب در گره ، چرخش اضافی یا مسیر اشتباه نداشته باشد وگره شل نباشد.

2. بعد از مرتب کردن گره کوهنوردی دقت کنید که سر اضافه طناب حدودا به اندازه پهنای یک دست باشد

3 .بعضی از گره ها نیازمند گره ضامن هستند و بعضی نیازمند نمی باشند . دستورالعمل گره ها را با دقت مطالعه کنید . گره خانواده بولین حتما یک سر اضافه طناب باید داشته باشند که این سر اضافه یا باید با گره ضامن مهار شود یا به قسمتی بسته شود و کنترل گردد.

4. قبل از شروع کار، تمام گره ها چک شوند و اگرحتی یک گره مشكل داشت ، کار باید متوقف گردد تا مشكل بر طرف گردد.

5. تجربه نشان می دهد که تمامی گره ها قدرت تحمل طناب را وقتی در معرض شوك قرار می گیرند 5 %کاهش می دهند.

 

نکاتی برای مهارت بیشتر در گره‌زنی کوهنوردی

 

برای اینکه در گره‌زنی به سطح بالاتری برسید، بهتر است نکاتی فراتر از اصول اولیه را در نظر بگیرید.

  • تمرین در موقعیت‌های واقعی: برای آمادگی بهتر، گره‌ها را در شرایطی مانند سرما، رطوبت، یا نور کم تمرین کنید تا در شرایط اضطراری غافلگیر نشوید.
  • طناب مناسب را بشناسید: برای صعود، از طناب‌های دینامیک و برای فرود یا برپایی کارگاه، از طناب‌های استاتیک استفاده کنید. بررسی استانداردهایی مثل UIAA یا CE را فراموش نکنید.
  • حفظ و نگهداری طناب: از تماس طناب با لبه‌های تیز، حرارت بالا یا مواد خورنده جلوگیری کنید تا عمر و ایمنی آن حفظ شود.
  • بازرسی قبل و حین استفاده: هم طناب و هم گره‌ها باید پیش از استفاده و در طول فعالیت بررسی شوند تا اطمینان حاصل شود که آسیب‌ندیده و به‌درستی بسته شده‌اند.
  • استفاده ترکیبی از گره‌ها: برخی گره‌ها، مانند گره هشت تعقیب، زمانی که با یک گره استپر همراه شوند، ایمنی بیشتری ایجاد می‌کنند؛ یادگیری این ترکیب‌ها ارزشمند است.
  • یادگیری با راهنمای حرفه‌ای: شرکت در دوره‌های آموزشی یا کارگاه‌های تخصصی با مربیان باتجربه می‌تواند سطح مهارت شما را به‌طور قابل‌توجهی بالا ببرد.
  • تجهیزات ایمن و مناسب: در گره‌هایی که حساسیت بیشتری دارند، بهتر است از کارابین‌های قفل‌دار (مثل پیچ‌دار یا خودقفل‌شونده) استفاده شود تا ضریب ایمنی افزایش یابد.

 

برای آشنایی با انواع گره‌های کاربردی در کوهنوردی، فایل گره های کوهنوردی pdf را از اینجا دریافت کنید.

 

جمع بندی

گره‌ کوهنوردی ابزارهایی ضروری برای ایمنی و عملکرد بهینه در کوهنوردی هستند. با یادگیری نحوه بستن گره‌ها و آشنایی با کاربردهای مختلف آن‌ها، می‌توان در شرایط مختلف کوهنوردی ایمنی خود و دیگران را تضمین کرد. تمرین مداوم و تسلط بر این مهارت‌ها، به‌ویژه در مواقع بحرانی، می‌تواند جان کوهنوردان را نجات دهد.

مقاله پیشنهادی : لیســــت کامل تجهیزات کـوهنوردی و کمپینگ

منابع : www.eligasht.com

 

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی🎒[انواع+راهنمای خرید]🥇

زمان مطالعه: 15 دقیقه

در دنیای کوهنوردی، داشتن تجهیزات مناسب می‌تواند تفاوت بزرگی در تجربه یک سفر کوهستانی ایجاد کند. یکی از مهم‌ترین لوازم کوهنوردی که برای هر کوهنوردی ضروری است، کوله‌پشتی کوهنوردی است. انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی به‌ویژه برای کسانی که به صورت حرفه‌ای یا نیمه‌حرفه‌ای به کوهنوردی می‌پردازند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این انتخاب نه تنها به راحتی و امنیت سفر کمک می‌کند، بلکه نقش زیادی در تسهیل حمل و نقل لوازم کوهنوردی ایفا می‌کند.

هنگامی که صحبت از انتخاب کوله‌پشتی کوهنوردی می‌شود، باید به چندین فاکتور اساسی توجه کنید تا مطمئن شوید که کوله‌پشتی شما پاسخگوی نیازهای سفرهای کوهستانی‌تان است. علاوه بر اندازه و طراحی، ویژگی‌های مانند راحتی، مقاومت در برابر شرایط سخت و وجود فضای کافی برای لوازم ضروری، از جمله نکاتی هستند که باید در نظر گرفته شوند. همچنین، باید توجه داشت که برندهای مختلفی در بازار وجود دارند که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و ممکن است انتخاب برند مناسب، برای شما یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها باشد.

در ادامه به بررسی ویژگی‌ها و فاکتورهای اصلی در انتخاب بهترین کوله‌پشتی کوهنوردی خواهیم پرداخت تا بتوانید با آگاهی کامل، بهترین انتخاب را برای خود داشته باشید.

 

لیست بهترین برند های کوله پشتی کوهنوردی

 

  • برند دیوتر (Deuter)
  • برند اسنوهاک (Snow Hawk)
  • برند کایلاس (Kailas)
  • برند کله گاوی (Pekynew)
  • برند میلت (Millet)
  • نورث فیس (North Face)
  • برند وئوده (Vaude)
  • کوله پشتی MP
  • برند انیسه
  • برند البرز
  • برند قایا
  • برند گرانیت

 

معرفی بهترین کوله پشتی های کوهنوردی

 

در این قسمت، به سراغ معرفی بهترین برندهای کوله پشتی کوهنوردی می‌رویم. انتخاب برند مناسب یکی از مراحل مهم در خرید کوله پشتی است، زیرا هر برند ویژگی‌های خاص خود را دارد و ممکن است برای شرایط خاصی مناسب‌تر باشد.

 

برند دیوتر (Deuter)

دیوتر یکی از قدیمی‌ترین و معتبرترین برندهای کوله پشتی کوهنوردی است که بیش از ۱۰۰ سال تجربه در طراحی و تولید تجهیزات کوهنوردی دارد. کوله پشتی‌های دیوتر به دلیل راحتی و کارایی بالا بسیار محبوب هستند. این برند برای طراحی کوله‌ها از تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای همچون سیستم Aircontact برای تهویه بهتر و کاهش تعریق استفاده می‌کند که در سفرهای طولانی و سنگین بسیار مفید است. همچنین، کوله‌های دیوتر با دقت در انتخاب مواد اولیه مقاوم و سبک ساخته شده‌اند تا به راحتی حمل شوند.

 

| مقاله “صعود به قله توچال ” راهنمایی کامل برای کوهنوردی به این قله است؛ برای جزئیات بیشتر، حتماً بخونید! |

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : برند اسنوهاک (Snow Hawk)

اسنوهاک برندی است که به تولید کوله پشتی‌های باکیفیت و مقاوم برای شرایط سخت مشهور است. کوله‌های این برند معمولا برای کوهنوردانی که به دنبال کوله‌هایی با ویژگی‌های خاص مانند ضدآب بودن و قدرت تحمل وزن بالا هستند، مناسب است. اسنوهاک انتخاب خوبی برای کسانی است که به راحتی و ایمنی سفرهای طولانی در محیط‌های دشوار اهمیت می‌دهند.

 

برند کایلاس (Kailas)

کایلاس به عنوان یکی از برندهای برجسته در دنیای کوهنوردی شناخته می‌شود که به ویژه در طراحی کوله پشتی‌های سبک و فنی معروف است. این برند به خاطر استفاده از مواد سبک و مقاوم در برابر شرایط سخت، کوله‌هایی طراحی کرده که برای کوهنوردان حرفه‌ای و صعودهای فنی مناسب است. راحتی و قابلیت دسترسی به تجهیزات از ویژگی‌های بارز کوله پشتی‌های کایلاس است.

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : برند کله گاوی (Pekynew)

برند کله گاوی یکی از تولیدکنندگان کوله پشتی‌های کوهنوردی با کیفیت مناسب است که به دلیل قیمت مناسب و عملکرد خوب در سفرهای سبک و کوتاه مدت شناخته شده است. کوله‌های این برند به طور ویژه برای کوهنوردانی طراحی شده که به دنبال کوله‌هایی راحت و با ظرفیت متناسب با سفرهای کوهنوردی کوتاه مدت هستند.

 

برند میلت (Millet)

برند میلت با تمرکز بر روی کوله پشتی‌های حرفه‌ای برای کوهنوردان در شرایط سخت کوهستانی، شناخته می‌شود. کوله‌های میلت معمولاً طراحی ارگونومیک دارند و به راحتی می‌توانند وزن زیاد لوازم کوهنوردی را تحمل کنند. این برند برای کوهنوردانی که به دنبال عملکرد عالی و راحتی در شرایط سخت هستند، گزینه‌ای ایده‌آل به شمار می‌رود.

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : نورث فیس (North Face)

نورث فیس یکی از برندهای معروف جهانی در زمینه تجهیزات کوهنوردی است که کوله پشتی‌های آن به دلیل دوام بالا و طراحی‌های خاص، مورد توجه قرار گرفته است. کوله پشتی‌های نورث فیس به خصوص در سفرهای بلند مدت و در شرایط متنوع آب و هوایی کارایی عالی دارند. این برند به دلیل استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته در تولید کوله‌ها، در میان کوهنوردان حرفه‌ای و طبیعت‌گردان محبوب است.

 

| برای آشنایی با بهترین قله‌ها و مسیرهای کوهنوردی گیلان، مقاله “کوه‌های گیلان” رو از دست ندید! |

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی بر اساس اندازه 

 

یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب کوله پشتی کوهنوردی، اندازه آن است. اندازه کوله باید متناسب با نوع سفر و مدت زمانی باشد که قصد دارید در کوهستان بمانید. به طور کلی، کوله‌های کوهنوردی در اندازه‌های مختلفی تولید می‌شوند که هرکدام برای شرایط خاصی مناسب هستند. در این بخش، به بررسی بهترین کوله پشتی‌ها بر اساس اندازه می‌پردازیم تا بتوانید کوله‌ای متناسب با نیازهای خود انتخاب کنید.

 

  1. کوله پشتی‌های کوچک (10 تا 30 لیتر)
    این کوله‌ها معمولاً برای سفرهای کوتاه‌مدت یا روزانه، پیاده‌روی‌های سبک یا کوهنوردی‌های نیم‌روزی مناسب هستند. کوله پشتی‌های کوچک به راحتی تمامی لوازم ضروری را در خود جای می‌دهند و معمولاً سبک و راحت هستند. از برندهایی مانند کایلاس و پیکی‌نیو می‌توان کوله‌های کوچک با کیفیت ساخت بالا پیدا کرد.

  2. کوله پشتی‌های متوسط (30 تا 50 لیتر)
    این اندازه کوله پشتی برای سفرهای یک تا دو روزه بسیار مناسب است. شما می‌توانید در این کوله‌ها تجهیزات ضروری، غذا و لباس‌های اضافی را به راحتی حمل کنید. برندهایی چون دیوتر و اسنوهاک کوله پشتی‌های با طراحی‌های ارگونومیک و فضای مناسب در این رده تولید می‌کنند که برای کوهنوردی‌های معمولی و صعودهای چند روزه مناسب هستند.

  3. کوله پشتی‌های بزرگ (50 تا 80 لیتر)
    برای سفرهای بلندمدت، صعودهای چند روزه یا سفرهای کمپینگ به کوله‌هایی با حجم بزرگ نیاز دارید که بتوانند تجهیزات زیادی را در خود جای دهند. این کوله‌ها علاوه بر فضای زیاد، معمولا سیستم‌های حمایتی پیشرفته‌ای دارند که حمل آن‌ها را راحت‌تر می‌کند. برندهایی مانند میلت و نورث فیس کوله‌هایی با این اندازه تولید می‌کنند که برای حمل تجهیزات سنگین و سفرهای طولانی مناسب هستند.

  4. کوله پشتی‌های فوق‌العاده بزرگ (بیش از 80 لیتر)
    این کوله‌ها برای سفرهای بسیار طولانی، پروژه‌های کوهنوردی سنگین و سفرهای با حجم بالای تجهیزات طراحی شده‌اند. کوله پشتی‌های بزرگ این اندازه به کوهنوردان حرفه‌ای که نیاز به حمل لوازم اضافی مانند چادر، کیسه خواب، وسایل آشپزی و غیره دارند، کمک می‌کنند. برندهایی مانند گرانیت گیر و وئوده گزینه‌های مناسبی در این دسته ارائه می‌دهند.

 

| برای آشنایی با فواید کوهنوردی برای تقویت عضلات پا، مقاله “فواید کوهنوردی برای عضلات پا” رو حتماً بخونید! |

 

اصول اولیه انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی

درست مانند کوله پشتی های معمولی، کوله پشتی های کوهنوردی نیز، با توجه به نوع صعود و بزرگ بودن آن انتخاب می شوند. سوالی که اکثر کوه نوردان از خود می پرسند این است که چه فرقی بین کوله پشتی هایی که هر روز در خیابان می بینیم و کوله پشتی های فنی و مخصوص کوهپیمایی وجود دارد؟ جواب سوال نسبت به نوع صعود هایی که دارید می تواند بسیار متفاوت باشد اما در اینجا به چند مورد اساسی در انتخاب کوله پشتی اشاره می کنیم.

مدت زمان صعود:

قاعدتا در صعود هایی که تمام روز را در آن، مشغول به کوهپیمایی هستید، نسبت به صعود های ساده دو ساعته، کوله پشتی فنی و بهتری را طلب میکند. در نظر گرفتن مدت زمان پیمایش، در انتخاب بهترین کوله پشتی بسیار ثاثیرگذار است . در این رابطه بیشتر صحبت خواهیم کرد.

آب و هوا :

درست مانند کوله پشتی های دیگر ، در این رابطه نیز باید شرایط جوی و آب هوا را مورد بررسی قرار کنید .آیا شرایط جوی، سرد و برفی است یا گرم و مرطوب ؟ بسیاری از این کوله پشتی ها نسبت به آب و هواهای مختلف امکانات منحصر به فردی دارند .

برای هوای گرم و مرطوب به دنبال کیفی باشید که جریان هوا را از پشت کمر شما انتقال دهد زیرا معمولا کیف های معمولی در این آب و هوا باعث گرم شدن و تعرق ناحیه پشتی و کمر انسان می شوند و در نتیجه خراش و ساییدگی بوجود می آید. برای هوای سرد و بارانی ، باید دنبال کوله پشتی باشید که از پارچه ی ضد آب تهیه شده باشد و یا پوششی مخصوص بارندگی داشته باشد. حتما قبل از صعود وضعیت آب و هوای قله مورد نظرتان را در هواکوه چک کنید.

 

فعالیت هایی که در طول صعود خود دارید :

برای بعضی ها ، کوهپیمایی های یک روزه در طبیعت، شامل کوهنوردی ، دوچرخه سواری در کوهستان ، دویدن در مسیر و حتی گشت و گذار در دهات ها و روستاهای پشتی نیز می شود . پس تجهیزاتی مثل یک کمربند ، قسمت هایی که بتوان تجهیزات بیشتری را با بند کوله پشتی اضافه کرد ، جیب ها و کوله پشتی های همراه با اسکلت بسیار مفید واقع می شوند.

به چه سایزی از کوله پشتی نیاز دارید؟

یک کوله پشتی معمولی کمتر از 40 لیتر حجم دارد . با این حال، این حجم می تواند نسبت به فعالیت شما متفاوت باشد. در اینجا به سایز های مختلف کوله و فعالیت های مرتبط با هر یک از آن ها توضیحاتی داده شده است.

  • 10 لیتر یا کمتر = مسیر های کوتاه و در نور خورشید ، دویدن، دوچرخه سواری جاده ای
  • 11 تا 20 لیتر = دوچرخه سواری در کوهستان ، مسیر های کوهپیمایی طولانی تر ، دویدن
  • 21 تا 35 لیتر = مسیرهای بلند و ناهموار ، کوه نوردی
  • 36 تا 50 لیتر = هر فعالیتی که شامل تجهیزات بیشتر مانند صخره نوردی و یا فضاهای بیشتری برای لباس و غذا و آب باشد.

توجه داشته باشید که اگر تجهیزات و یا پوشش های اضافه با خود حمل نمی کنید ، کوله پشتی بزرگتری احتیاج ندارید . یک کوله پشتی با ظرفیت پایین تر، به اندازه ای سبک و فشرده است که به هیچ عنوان کمر شما را خسته نمی کند و علاوه بر این ممکن است با ویژگی هایی عرضه شود که خیالتان را هم از نظر حجم و فضای بیشتر راحت کند.

 

| برای آشنایی با ویژگی‌ها و مسیر صعود به قله سرکچال، مقاله “سرکچال” رو از دست ندید! |

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی از چه نظری باید برای ما مناسب باشد؟

 

برخلاف کوله پشتی های معمولی ، کوله پشتی های کوهنوردی آنقدرها هم گسترده و مخصوص به جنس خاص نمی باشند . اگرچه تعدادی از آن ها برای زنان و کودکان طراحی شده اند، اما بیشتر آن ها برای هر دو جنس می باشند و از ویژگی های نظیر بند قابل تنظیم برای قرارگیری کوله روی نیم تنه، برخوردارند. نکته کلیدی، همین نیم تنه است . بعضی از افراد قد بلند دارای نیم تنه کوتاه هستند و بعضی از افراد کوتاه قد بالعکس .توجه داشته باشید تناسب اندازه کوله پشتی به درازای نیم تنه ی ما برمی گردد نه قد کل بدن.

بعضی از برند ها سایز های کوچک ، معمولی و بزرگ دارند اما در کل نسبت به هم متفاوت هستند . ما به شما پیشنهاد میکنیم قبل از خرید یک کوله پشتی کوهنوردی، حتما آن را به تن کنید تا مطمئن شوید زمانی که آن را با 10 تجهیزات ضروری کوه نوردی پر میکنید به کمر شما فشار و خراش وارد نمی کند.

در ابتدا زمانی که کوله پشتی را به تن می کنید، کمربند کوله باید مقداری بالاتر از باسن شما قرار بگیرد . کمربند را محکم کنید تا بسته شود. سپس باید بند هایی که روی دوش بسته میشوند را محکم کنید. اگر میان شانه های شما و بند های کوله، شکافی وجود داشت ، نیم تنه ی کوله برای شما بسیار بلند است .

اگر بندهای کوله پشتی، کمر شما را ناراحت میکند و احساس خستگی میکنید ، نیم تنه ی کوله پشتی برای شما بسیار کوتاه است ، پس باید سایز خود را بالاتر ببرید. ما همیشه پیشنهاد میکنیم که کوله پشتی ها را در خود فروشگاه امتحان کنید تا بتوانید بند کوله ها را به راحتی تنظیم کنید و به یک تناسب برسید.

 

| برای آشنایی با بهترین راهکارها برای کمپ زدن در طبیعت، مقاله “راهکارهایی برای کمپ زدن” رو حتماً بخونید! |

 

 

نکتــــه ای راجـــع به بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای بــانوان:

مجله های کوله پشتی بهترین حرف را زده اند : “ کوله پشتی های زنانه فقط در رنگ ها، نسبت به کوله های مردانه تفاوت ندارند.” این کوله پشتی ها برای تناسب با آناتومی زنانه طراحی شده اند ، به عنوان مثال بندها روی باسن اریب تر و بند های روی دوش نیز نازک تر هستند . اگرخانم هستید و در اتتخاب کوله پشتی خود به مشکل برخورده اید ما به شما کوله پشتی های مخصوص بانوان را توصیه میکنیم.

 

ویژگــــی هــــایی که بـــاید در نــــــظر بگـــــیرید :

قبل از خرید، علاوه بر تناسب و سایز، ویژگی های منحصربفرد هر کوله پشتی را نیز مورد بررسی قرار دهید. در این قسمت به برخی از این امکانات می پردازیم.

 

– کوله های اسکلت دار + فاقد اسکلت :

بعضی از کوله پشتی ها معمولا با یک اسکلت داخلی و یا یک چارچوب ورقه ای سبک وزن طراحی میشوند تا در بارگیری ها زیاد تجهیزات، محکم و مستحکم تر باشند . این باعث سنگین تر شدن کوله پشتی می شود اما بهترین کوله پشتی های کوهنوردی برای صعود های سنگین، همین کوله پشتی های اسکلت دار هستند . اما اگر به دنبال یک کوله پشتی فشرده و سبک وزرن هستند که بتوانید آن را در سفرهای بزرگ تر در چمدان خود جا دهید ، کوله پشتی فاقد اسکلت بهترین انتخاب برای شما هستند.

 

| برای آشنایی با بهترین نکات و تجربه‌های طبیعت‌گردی، مقاله “طبیعت‌گردی” رو حتماً مطالعه کنید! |

 

– کمربند و بندهای روی قفسه سینه :

 

ما این دو ویژگی را از اصلی ترین نیاز های بهترین کوله پشتی کوهنوردی بر می شماریم و این دقیقا امکاناتی هست که یک کوله پشتی روزانه و مدرسه ای را از یک کوله پشتی کوه نوردی جدا می کند . یک کمربند به شما کمک می کند تا وزن کوله خود را از شانه های خود به باسن منتقل کنید و همین باعث می شود در کوهنوردی های طولانی کمتر احساس خستگی کنید . بند های رو قفسه سینه نیزکمک میکنند تا تمام تجهیزات شما سر جای خود باقی بمانند . ب

رای کوله پشتی هایی با ظرفیت بیشتر ما کوله پشتی هایی با بند های بلند کننده را به شما پیشنهاد می دهیم . این بند ها که در بالای شانه شما قرار دارد بالای کوله پشتی را به اسکلت متصل می کنند و به شما اجازه می دهند تا بار خود را محکم تر بکشید تا وزن کوله پشتی شما سرعت شما را نکاهد .

 

– جیب های مخصوص آبرسانی + جیب های کناری قمقمه های آب :

 

بیشتر کوله پشتی های امروزی، فضایی بین محفظه های داخلی و اسکلت خارجی دارند که محل قرار گیری مخزن های آبرسانی (کمل بک) است . با این اصطلاح آشنا نیستید ؟ مخزن آبرسانی یک کیسه پلاستکی است که می توان آن را با آب پر کرد . این مخزن دارای لوله ای بلند می باشد که بجای این که مخزن را از جای خود خارج کنید می توانید از این لوله ها بنوشید .

این یک قابلیت عالی برای کوه هنوردان است و وزن زیادی هم به شما اضافه نمی کند . برای کسانی که ترجیج می دهند برای استفاده راحت تر، قمقمه ی آب خود را در قسمت بیرونی کوله پشتی قرار بدهند. یک جیب کناری مخصوص قمقمه های آب نیز در همه ی کوله پشتی ها تعبیه شده است .

 

راهنمای خرید بهترین کوله پشتی کوهنوردی : بافــــــت های تهویـــــــه دار :

زمانی که در هوای بیرونی در حال عرق کردن هستید، کوله پشتی متصل به کمر شما، گرما را جذب خود می کند و به بدن شما انتقال می دهد . بسیاری از برند ها، بافت های شبکه ای را به منظور تهویه هوا به قمست های داخلی خود اضافه کرده اند . مطمئن باشید که در کوه نوردای های تابستانه برای انتخاب این ویژگی بسیار خرسند خواهید بود.

 

– جیـــــب ها :

 

جیب های کوله پشتی بسیار ساده و سر راست هستند . یک کوله پشتی کوهنوردی، از یک جیب اصلی و یک جیب زیپ دار در بالا و یا یک جیب بیرونی برای ذخیره کردن وسیله های کوچک و متفرقه برخورادار است.

 

راهنمای خرید بهترین کوله پشتی کوهنوردی :

در ادامه به تعدادی از کوله پشتی هایی که بر اساس تجربه بسیار کارآمد بودند، اشاره خواهیم کرد:

 

OSPREY MANTA AG 28 HYDRATION PACK :

 

این کیف 28 لیتری یکی از بهترین کوله پشتی کوهنوردی بود که من در صعود سال گذشته خود از کمپ اورست به کانادا، از آن استفاده کردم . این کوله پشتی دارای 2.5 لیتر مخزن آبرسانی ، تعداد زیادی جیب و یک کمربند راحت است . همچنین کیسه های شبکه ای آن نیز برای لایه های بیشتر بسیار کارآمد هستند . کمبرند میانی بدن شما را به بهترین شکل ممکن به آغوش میکشد که من از این ویژگی بسیار راضی بودم. اما ممکن است بر اساس آناتومی بدن شما، این ویژگی کمربند زیاد به چشم نیاید.

 

MINDSHIFT GEAR ROTATION 180  بهترین کوله پشتی کوهنوردی:

 

این کوله پشتی 34 لیتری، بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای عکاسی و دیگر فعالیت ها در کوه نوردی است . اگر شما عکاس هستید و از خارج کردن دوربین خود برای گرفتن هر عکس خسته شده اید، این کوله پشتی برای شماست . قسمتی از کوله که دوربین و لنز شما در آن قرار میگیرد ، به صورت دوران در قسمت جلویی بدن شما میچرخد. این ویژگی باعث دسترسی راحت تر به دوربین می شود.

اگر در گذشته مجبور بودید دوربین را از گردنتان آویزان کنید و عکاسی کنید، این طراحی باعث می شود فشار زیادی از گردن شما کاسته شود . تنها نقظه ضعف این کوله پشتی ، کمبود فضا برای حمل مک بوک پرو 15 اینچی ام بود . قاعدتا این یک مشکل برای کوهپیمایی های روزانه نیست، اما اگر قرار باشد به کوهنوردی های بزگتری که به لپ تاپم نیاز است بروم، بدون شک این مشکل برجسته تر خواهد بود.

 

MOUNTAIN HARDWEAR SCRAMBLER OUTDRY PACK:

 

 

این کوله پشتی 30 لیتری، یک کوله پشتی چندکاره و برای کسانی است که اهمیت چندانی به جیب های سازماندهی شده نمی دهند. .می توانید برای کوه نوردی ، حمل چوب اسکی و یا حتی سنگ نوردی از این کوله پشتی استفاده کنید . این کوله پشتی بسیار با دوام و جنس آن ضد آب می باشد که آن را گزینه ای عالی برای محیط های بارانی و ناهموار مانند هاوایی و شمال غربی اقیانوس آرام کرده است .

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : OSPREY RAVEN 14:

 

این یک کوله پشتی کوچک است که در دوچرخه سواری و زمانی که نیازی به حمل تجهیزات زیاد ندارم، از آن استفاده میکنم . این کوله پشتی بدون اسکلت و دارای بافت های تهویه می باشد. نکته ی مورد علاقه من راجع به بهترین کوله پشتی کوهنوردی ، محفظه ی جداگانه ی آن برای مخزن آبرسانی در کوله است که باعث می شود خیلی آسان آن را با آب پر کرد . این کوله همچنین دارای جیب هایی برای خوراکی ، دوربین عکاسی و حمل لایه های بیشتر لباس است.

 

REI WOMAN’S 40 PACK:

 

من این کوله پشتی را خیلی دوست دارم . این کوله پشتی با ظرفیتی بالا و قسمت های سازماندهی شده است. این کیف دارای یک زیب یو شکل در جلو است که قسمت اصلی کیف را کاملا باز میکند. این ویژگی باعث سهولت در قرار دادن تجهیزات و همچنین پیدا کردن وسایل کوچکی است که قبلا در پیدا کردن آن مشکل داشته اید. جیب های زیپ دار کمربند نیز به اندازه ای که تلفن و سایز تجهیزات ارتباطی شما را اطراف کمر شما نگه دارند بزرگ هستند . این کوله از نمونه بهترین کوله پشتی کوهنوردی می باشد که هم دارای مدل مخصوص برای زنان و هم برای مردان است.

 

REI FLASH 22:

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی REI FLASH 22 برای دوچرخه سواری و مسیر های کوتاه عالی است اما از نظر تعادل در کمر، کمی ضعیف است . من عاشق سبک وزن بودن و همه کاره بودن این کوله هستم . این کوله پشتی به دلیل سایز کوچکش، برای کوهنوردی هایی که فکر میکنید به یک کیف دیگر نیاز دارید بسیار مفید است و خیلی راحت در چمدانتان جا خواهد شد.

 

CAMELBACK SEQUOIA 22 HYDRATION PACK:

 

من سال ها از این کوله پشتی در سایز کوچکتر استفاده کرده ام و آن را بسیار دوست دارم.اما مدل مورد علاقه ی من هم اکنون همین کیف می باشد . این کوله پشتی دارای زیپ های جداگانه در قسمت پشتی خود برای مخزن های آبرسان است و من هیچ گاه از نظر نشت آب با آن مشکلی نداشته ام . ( البته تا زمانی که آن را درست ببندم !) . این کیف ها دارای بالشتک های نرمی برای راحتی و تهیه هوا هستند .

علاوه براین، بند های کمری و روی قفسه سینه ای آن به من کمک می کنند تا وزن از کمر من برداشته شود و راحت تر قدم بردارم . من در تمام طول کوهپیمایی، این کوله پوشتی را بر روی دوش خود حمل می کنم . همچنین این کیف ها به دلیل فضای بالا و جیب های جداگانه، انتخاب خوبی برای حمل وسایل شخصی مانند لپتاپ و … است.

 

بهترین کوله پشتی کوهنوردی : COTOPAXI LUZON 18L DEL DIA DAYPACK:

 

این کوله پشتی 18 لیتری بدون اسکلت، بسیار سبک ، فشرده و دارای تمام ویژگی های تمام و کمال برای یک کوله پشتی است . فضای بزرگ قسمت اصلی برای جا دادن پوشش های بیشتر و هم چنین بسته شدن به وسیله بند های چفــتــی، از ویژگی های کارآمد آن هستند . این کوله دارای آستین های آبرسان جدا نیز می باشد و بند های قابل تنظیم آن نیز به من کمک میکند تا در آن راحت تر باشم .

من عاشق نگرش این کمپانی هستم زیرا تمام بافت های پارچه ای آن قابل بازیافت و دست بافت است . اگرچه نبود بعضی از امکانات فنی آن را به بهترین کوله پشتی کوهنوردی برای صعود های سنگین تبدیل نکرده است، اما برای کوهپیمایی های کوتاه روزانه و فعالیت های این چنین بسیار عالی هستند.

 

جمع‌بندی

انتخاب بهترین کوله پشتی کوهنوردی به نیازهای خاص شما بستگی دارد. بسته به نوع سفر و مدت زمانی که قرار است در طبیعت باشید، باید کوله‌ای با اندازه مناسب انتخاب کنید. برای سفرهای روزانه، کوله‌های کوچک کافی هستند، اما اگر قرار است چند روز در کوه باشید، کوله‌های متوسط یا بزرگ‌تر به شما کمک می‌کنند تا همه لوازم ضروری‌تان را حمل کنید.

علاوه بر اندازه، راحتی، مقاومت در برابر شرایط آب و هوایی، تهویه مناسب و توانایی تحمل وزن، از نکاتی هستند که باید در انتخاب کوله پشتی به آن‌ها توجه کنید. با در نظر گرفتن این عوامل، می‌توانید کوله پشتی‌ای انتخاب کنید که سفرهای کوهنوردی‌تان را راحت‌تر و لذت‌بخش‌تر کند.

 

منبع : Bearfoottheory

انواع زیرانداز کوهنوردی[معرفی+راهنمای خرید]✅️

زمان مطالعه: 11 دقیقهکوهنوردی ورزش بسیار جالب و هیجان انگیزی است که مانند دیگر ورزش ها نیازمند تجهیزاتی است که یکی از این تجهیزات، زیر انداز کوهنوردی می باشد که بسیار برای گرم شدن در زمستان و راحتی شما تاثیر گذار است، بریم کوه اطلاعاتی را در مورد زیر انداز کوهنوردی جمع آوری کرده است که به شما کوهنوردان عزیز کمک می کند تا انتخاب بهتری داشته باشید.

 

انواع زیرانداز کوهنوردی:

 

1-زیرانداز فوم

زیرانداز کوهنوردی فوم از فوم سبک تهیه شده و در دو نوع رولی و تاشوی آکاردئونی در بازار موجود است.

زیرانداز کوهنوردی فوم رولی، ساده‌ترین نوع زیرانداز فومی است. هم به عنوان زیرانداز ورزش استفاده می‌شود و هم زیراندازی برای طبیعت‌گردی و کوهنوردی است. در واقع تکه‌ای فوم است که گاهی اوقات دارای روکش پارچه ای ضد آب است.

در مورد سوراخ شدن و نشتی کردن آنها نگران نباشد. آنها تنها زیراندازهایی هستند که بدون ترس از آسیب، می توانید آن‌را به کوله خود وصل کرده و آن‌را در طول مسیر حمل کنید.

نکات مثبت

  • سبک
  • ارزان
  • با دوام
  • عایق مناسب

نکات منفی

  • راحت نبودن
  • نسبتاً سفت
  • حجیم
  • پاک کردن برف و گردو خاک از آن دشوار است.

 

2-انواع زیرانداز کوهنوردی : تشک بادی

این مدل شبیه تشک های بادی استخری یا تشک های سرسره بازی که در شهربازی می‌بینید، هستند با این تفاوت که این زیراندازها گرم‌تر، با دوام تر و سبک‌تر هستند. نکته ای که در این مدل زیرانداز وجود دارد این است که زمان زیادی طول می‌کشد تا آن‌ را پر از باد کرد. پس از باد کردن این زیرانداز ها ضخامتی بین 5 تا ۸ سانتی متر خواهند داشت. در کل می‌توان گفت این نوع زیراندازها سبک‌ترین و کم‌حجم‌ترین نوع زیراندازهای موجود هستند.

تشک‌های بادی بهترین انتخاب برای کوهنوردانی است که تمایل دارند در فضای باز استراحت کنند. نکته منفی که در این مدل زیرانداز ها وجود دارد ترس از سوراخ شدن آنهاست. اگر در یک شب زمستانی در کوه باشید و به هر دلیلی زیرانداز شما سوراخ شود، این امر می‌تواند شبی بسیار ناراحت کننده با خطر سرماخوردگی را برای شما رقم بزند.

 

 

 3-زیرانداز فوم خود بادشونده

این زیرانداز ها دارای یک دریچه هستند و هنگامی که دریچه باز می‌شود، فوم منبسط می شود.
برای استفاده از این زیرانداز باید آن‌را پر باد کرد. فوم، هوا را در خود نگه داشته و به این صورت گرما را حفظ می‌کند. معمولاً در زیراندازهای جدید حدود پنج دقیقه می‌کشد تا از هوا پر شود. اما مدل‌های قدیمی های با فوم فشرده بیشتر طول می‌کشد و نفس بیشتری از شما می گیرد. برای دوام عمر بیشتر این نوع زیراندازه‌ها آنها را نیمه باد کرده و با حالت فشرده نگه دارید.

نکات مثبت

  • آسان برای باد کردن
  • ظریف بودن
  • راحتی
  • حجیم تر از فوم هستند

نکات منفی

  • دوام کم نسبت به فوم فشرده
  • راحت‌تر نسبت به زیرانداز بادی
  • نسبتاً حجیم

 

4-انواع زیرانداز کوهنوردی : زیراندازهای ترکیبی (Self-Inflating Mats)

زیراندازهای ترکیبی، ترکیبی از زیراندازهای فومی و بادی هستند. این زیراندازها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به طور خودکار پس از باز شدن به میزان معینی از هوا پر می‌شوند و به راحتی قابل استفاده هستند. این مدل، راحتی و عایق‌بندی خوبی دارد و نیاز به پمپ جداگانه ندارد، که یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد آن به شمار می‌آید.

ویژگی‌ها:

  • راحتی بالا
  • قابلیت خودبخود پر شدن از هوا
  • عایق خوب در برابر سرما و رطوبت
  • حمل و نقل آسان

معایب:

  • ممکن است قیمت بیشتری نسبت به سایر مدل‌ها داشته باشد.
  • ممکن است در شرایط بسیار سرد عملکرد کمتری داشته باشد.

 

5- زیراندازهای انعطاف‌پذیر (Compact or Foldable Mats)

زیراندازهای انعطاف‌پذیر معمولاً از مواد فومی یا پلاستیکی ساخته می‌شوند و به راحتی تا می‌شوند تا حجم کمتری داشته باشند. این زیراندازها به طور معمول برای کوهنوردانی که به دنبال فضای بیشتر در کوله‌پشتی هستند، انتخاب خوبی هستند. همچنین این زیراندازها بسیار مقاوم و بادوام بوده و اغلب در فضاهای بیرون مانند کمپینگ و صعودهای سبک استفاده می‌شوند.

ویژگی‌ها:

  • قابلیت حمل آسان و کم حجم
  • مقاوم و بادوام
  • مناسب برای کمپینگ‌های کوتاه‌مدت

معایب:

  • راحتی کمتری نسبت به زیراندازهای بادی و ترکیبی دارند.
  • معمولاً عایق‌بندی کمتری نسبت به مدل‌های بادی دارند.

 

6- انواع زیرانداز کوهنوردی :  زیراندازهای طبی (Thermal or Insulated Mats)

این نوع زیراندازها برای شرایط بسیار سرد طراحی شده‌اند و به‌ویژه برای کوهنوردانی که در ارتفاعات بالاتر یا در فصل‌های سرد سال به سفر می‌روند، مناسب هستند. زیراندازهای طبی از لایه‌های عایق حرارتی استفاده می‌کنند که به خوبی از شما در برابر سرما و رطوبت زمین محافظت می‌کنند. این زیراندازها معمولاً از مواد با کارایی بالا ساخته شده‌اند و در برابر شرایط سخت مقاوم هستند.

ویژگی‌ها:

  • عایق عالی در برابر سرما
  • مناسب برای کوهنوردی در شرایط سخت
  • راحتی بالا در دماهای پایین

معایب:

  • قیمت بالاتر
  • وزن بیشتر نسبت به سایر انواع زیراندازها

 

انواع زیرانداز کوهنوردی بر اساس برند

 

در دنیای لوازم کوهنوردی، برندهای زیادی وجود دارند که انواع زیراندازهای با کیفیت را ارائه می‌دهند. انتخاب برند مناسب می‌تواند تأثیر زیادی بر راحتی و دوام زیرانداز شما داشته باشد. در اینجا برخی از برندهای معروف زیرانداز کوهنوردی که به دلیل کیفیت بالا و طراحی‌های پیشرفته شناخته شده‌اند را معرفی می‌کنیم.

 

1- دیوتر (Deuter)

دیوتر یکی از برندهای شناخته‌شده در زمینه تولید تجهیزات کوهنوردی و کمپینگ است. زیراندازهای این برند عموماً ترکیبی از راحتی، سبک بودن و عایق‌بندی مناسب هستند. محصولات دیوتر در انواع مختلفی از زیراندازها، از جمله مدل‌های فومی و ترکیبی، موجودند. زیراندازهای دیوتر به‌ویژه برای سفرهای طولانی و صعودهای دشوار مناسب هستند، زیرا این برند بر روی راحتی و عایق‌بندی بیشتر تأکید دارد.

ویژگی‌ها:

  • راحتی عالی
  • وزن سبک
  • عایق‌بندی مناسب در برابر سرما و رطوبت
  • طراحی ارگونومیک

 

2- انواع زیرانداز کوهنوردی : تریل (Therm-a-Rest)

تریل یکی از معتبرترین برندها در زمینه تولید زیراندازهای بادی و ترکیبی است. زیراندازهای این برند به دلیل کیفیت بالا و راحتی بی‌نظیر، در بین کوهنوردان و کمپینگ‌کاران بسیار محبوب هستند. مدل‌های Self-Inflating این برند که به طور خودکار از هوا پر می‌شوند، تجربه خواب راحت و آسودگی را در شرایط مختلف فراهم می‌کنند.

ویژگی‌ها:

  • زیراندازهای بادی و خودinflating
  • راحتی بالا و مناسب برای شرایط سخت
  • طراحی منحصربه‌فرد با لایه‌های عایق

 

3- کایلاس (Kailas)

کایلاس یکی از برندهای معتبر و پرطرفدار در دنیای تجهیزات کوهنوردی است که انواع مختلف زیراندازهای فومی و بادی را تولید می‌کند. زیراندازهای کایلاس برای کوهنوردانی که در ارتفاعات بالا و در شرایط سخت به سفر می‌روند بسیار مناسب هستند. این برند تأکید زیادی بر عایق‌بندی و مقاومت در برابر سرما دارد، که آن را به انتخابی ایده‌آل برای کوهنوردی‌های زمستانی تبدیل کرده است.

ویژگی‌ها:

  • طراحی خاص برای شرایط سخت
  • دوام بالا و مقاوم در برابر فشار
  • عایق حرارتی عالی

 

4- انواع زیرانداز کوهنوردی : نورث فیس (The North Face)

نورث فیس یکی از برندهای شناخته‌شده در زمینه تولید تجهیزات کوهنوردی است که زیراندازهای باکیفیتی برای سفرهای طولانی و کمپینگ‌های حرفه‌ای ارائه می‌دهد. زیراندازهای این برند معمولاً از مواد سبک و با دوام ساخته شده‌اند و به راحتی در کوله‌پشتی قرار می‌گیرند. همچنین، این برند به راحتی و عایق‌بندی محصولات خود توجه زیادی دارد و در شرایط مختلف آب و هوایی عملکرد خوبی دارد.

ویژگی‌ها:

  • زیراندازهای فومی و بادی
  • راحتی عالی
  • مواد با دوام و مقاوم در برابر شرایط مختلف

 

5- متیو (Mammut)

ممت یکی دیگر از برندهای معتبر در زمینه تجهیزات کوهنوردی است که زیراندازهای با کیفیتی را تولید می‌کند. محصولات این برند معمولاً برای کوهنوردانی که به دنبال راحتی و عایق‌بندی مناسب در سفرهای طولانی و شرایط سخت هستند، بسیار مناسب است. زیراندازهای متیو اغلب طراحی‌های پیشرفته‌تری دارند و از نظر عملکرد در برابر سرما و رطوبت بسیار عالی هستند.

ویژگی‌ها:

  • طراحی ارگونومیک برای راحتی بیشتر
  • عایق‌بندی بالا
  • مناسب برای کوهنوردی در شرایط سخت

 

نکات مهم در راهنمای خرید انواع زیرانداز کوهنوردی:

قبل از هرچیز به موارد کاربرد زیرانداز خود توجه کنید. اگر قصد شما سفرهای کوتاه خانوادگی است یک زیرانداز حصیری مسافرتی می‌تواند برای شما کارایی لازم را داشته باشد؛ اما اگر به ورزش‌های تخصصی مانند یوگا و کوهنوردی مشغول هستید، آن وقت باید نوع مخصوص به ورزش خود را بخرید.

برای خرید زیرانداز چادر حتما به ضدآب بودن پارچه‌ی آن توجه کنید. به‌علاوه زیرانداز چادر باید از چهارطرف سوراخی داشته باشد تا میخ‌های چادر به‌راحتی از آن عبور کند تا چادر در مقابل باد و بوران محفوظ بماند.

در خرید زیرانداز به سبکی، کم‌حجم بودن و سهولت حمل آن توجه کنید. زیرانداز بزرگ را فقط می‌توانید در صندوق عقب خودروی خود نگه دارید نه برای حمل در کوله‌پشتی. البته بعضی زیراندازها کاور مخصوص به خود را دارند یا حتی دسته یا بندی برای حمل در مسافت‌های کوتاه دارند.

اگر زیرانداز را برای ورزش‌های یوگا و پیلانس می‌خرید، به نرم بودن آن توجه کنید تا حین تمرینات ورزشی بدن شما آسیب نبیند.

برای خرید آنلاین حتما از فروشگاه‌های معتبر خرید کنید تا کالای مورد نظر شما هم ضمانت اصل داشته باشد و هم در صورت نارضایتی از خرید خود بتوانید آن را مرجوع کنید.

 

نکات انتخاب یک زیرانداز کوهنوردی مناسب:

راحتی

علاوه بر گرما، راحتی مهمترین دلیل قابل توجه در خرید زیرانداز خوب است. چرا که در هوای گرم و تابستانی دیگر گرم بودن زیرانداز ملاک نیست، پس مهم‌ترین ویژگی، راحتی زیرانداز است که، برای شما در اولویت قرار خواهد گرفت. زیراندازهایی که سطح صاف دارند نسبت به زیراندازهایی که برجستگی دارند، راحت‌تر هستند. زیراندازهایی که ضخامت آنها ۵ سانتی‌تر است راحت‌تر هستند چرا که با این مدل، خوابیدن بر روی سطوح ناهموار مشکل‌ساز نخواهد بود. در کل تشک های بادی راحت‌تر از انواع دیگر هستند.

 

گرما

در هوای سرد و برفی داشتن یک زیرانداز مناسب که عایق سرما باشد، بسیار مهم است. اینکه چه زیراندازی مناسب است بستگی به این دارد که قرار است کجا از آن استفاده شود؟ داخل غار برفی، فضای آزاد یا داخل چادر، چرا که خوابیدن داخل یک غار برفی می‌تواند گرمتر از فضای باز باشد.

پس اول این نکات را در نظر بگیرید و با توجه به مقصدتان، زیرانداز مناسب خریداری کنید. بعد از انتخاب زیرانداز مناسب، به فکر انتخاب یک کیسه خواب خوب نیز باشید. چرا که خیلی مردم از خواب بد و سرد بودن کیسه خواب، گله می‌کنند اما در اصل این تنها کیسه خواب نیست که کیفیت خواب شما را تضمین می‌کند. بلکه مناسب نبودن زیرانداز است که می‌تواند سرمای زمین را به کیسه خواب و سپس به بدن شما انتقال دهد.

بدیهی است، شما به یک کیسه خواب خوب نیاز دارید تا بتوانید از سرما و سرما زدگی در کوهستان در امان باشید، اما این تصور اشتباهی است که زیرانداز زیاد مهم نیست. بلکه زمین می تواند گرمای شما را سریعتر از هوای بالای سرتان بگیرد.

 

وزن و اندازه بسته‌بندی شده

یکی از مهم‌ترین فاکتورهای محدودکننده در صعودهای طولانی مدت کوهنوردی، وزن و حجم زیرانداز است.

اگر قد بلندی دارید و یا دارای شانه‌های پهنی هستید، زیراندازهای با طول کمتر از ۱۸۰ و عرض ۵۰ سانتی‌متر برای شما مناسب نخواهد بود.

زیراندازی را انتخاب کنید که کم حجم بوده و بتوانید آن‌را داخل کوله قرار دهید یا به کوله خود وصل کنید، این امر باعث می‌شود در طول مسیر کوله سبک‌تری داشته باشید.

 

شاخص R

کارکرد اصلی این وسیله حفظ انرژی گرمایی بدن شما در برابر سرمای زمین است، تناسب خاصیت گرمایی ( عایق ) زیرانداز شما با درجه دمایی محل کمپ، یکی از مهمترین موارد برا داشتن خواب راحت است. برای این موضوع، شاخصی تحت عنوان R در استانداردهای جهانی تعریف شده است. این شاخص بیانگر میزان مقاومت زیرانداز کیسه خواب در برابر عبور دمای طرف گرم به طرف سرد است. معمولا در بهترین زیراندازهای کیسه خواب کوهنوردی این شاخص می‌تواند تا ۴.۵ ال ۵ باشد و در انواع تابستانه و معمولی بین ۱ الی ۲ را به خود اختصاص دهد.

برای شاخص R موارد زیر صادق است:

۱- هرچه عدد شاخص بیشتر باشد، مقاومت در برابر سرما بیشتر خواهد بود بنابر این شما در دمای سردتری می‌توانید بخوابید

۲- عدد بیان شده، ارتباط مستقیمی با میزان عایقی دارد. یعنی شاخص R در حالتی که ۴ باشد، در واقع ۲ برابر گرمتر از ابزاری با شاخص R برابر ۲ خواهد داشت.

۳- شاخص‌های R را می‌توان با یکدیگر جمع بست. در صورت استفاده از دو زیرانداز روی هم، شاخص آن‌ها با یکدیگر جمع خواهد شد.

نکته: شاخص‌های R را می‌توان با یکدیگر جمع بست. در صورت استفاده از دو زیرانداز روی هم، شاخص آن‌ها با یکدیگر جمع خواهد شد.

پیشنهاد می‌کنیم برای بهره‌وری بهتر و افزایش گرما، یک زیرانداز فوم به تشک بادی‌تان اضافه کنید. از آنجا که مقادیر R نسبتاً خطی هستند، می توانید یک پد فوم با مقدار R 2 را به یک تشک بادی با ارزش R 3 اضافه کنید تا به کل ارزش R 5 برسید که این مکمل برای استفاده در زمستان مناسب است.

 

چرا باید انواع زیرانداز کوهنوردی را بر اساس فصل انتخاب کنیم؟

 

انتخاب زیرانداز مناسب یکی از مهم‌ترین بخش‌های هر سفر کوهنوردی است. انواع زیرانداز کوهنوردی بسته به فصل و شرایط محیطی می‌توانند تفاوت زیادی در راحتی شما داشته باشند. انتخاب صحیح زیرانداز بر اساس فصل می‌تواند به شما کمک کند که تجربه بهتری از خواب در کوهستان داشته باشید و راحت‌تر در سفرهای طولانی و سختی‌های کوهنوردی مواجه شوید. در این مقاله توضیح خواهیم داد که چرا انتخاب زیرانداز مناسب برای هر فصل اهمیت زیادی دارد.

 

1- زیراندازهای مناسب برای فصل زمستان

در فصل زمستان، دمای هوا در کوهستان‌ها می‌تواند به شدت پایین بیاید و سطح زمین سرد یا یخ‌زده شود. به همین دلیل، برای این فصل باید به دنبال انواع زیرانداز کوهنوردی باشیم که از شما در برابر سرمای زمین محافظت کنند. زیراندازهای فومی و بادی معمولاً نمی‌توانند به اندازه کافی از بدن شما در برابر سرما عایق کنند.

در این شرایط، انواع زیرانداز کوهنوردی که دارای لایه‌های عایق حرارتی یا لایه‌های چندگانه هستند، بهترین گزینه به شمار می‌آیند. این زیراندازها به شما کمک می‌کنند تا حتی در سرمای شدید شبانه راحت بخوابید و انرژی‌تان را حفظ کنید. به‌طور خاص، زیراندازهای self-inflating یا ترکیبی انتخاب خوبی برای فصل زمستان هستند، زیرا این مدل‌ها راحتی و عایق‌بندی مناسبی دارند.

 

2- سبکی زیراندازها برای فصل تابستان

در فصل تابستان که دما بالاست و معمولاً سفرهای کوهنوردی کوتاه‌تر و سبک‌تر انجام می‌شود، راحتی و وزن زیرانداز اهمیت زیادی پیدا می‌کند. در این فصل به دنبال انواع زیرانداز کوهنوردی سبک و کم‌حجم باشید. زیراندازهای فومی نازک یا بادی معمولاً برای این فصل مناسب هستند، زیرا فضای کمی در کوله‌پشتی اشغال می‌کنند و وزن کمی دارند.

زیراندازهای بادی که به راحتی باد می‌شوند و حجم کمی دارند، برای فصل تابستان گزینه مناسبی هستند. این زیراندازها می‌توانند سطح زمین را نرم کرده و به شما کمک کنند تا خواب راحت‌تری داشته باشید. در این فصل، فقط باید به عایق‌بندی کمتری نیاز داشته باشید، چرا که سرما مسئله‌ای نیست.

 

3- زیراندازهای ترکیبی برای بهار و پاییز

فصل‌های بهار و پاییز معمولاً شرایط جوی متغیری دارند؛ گاهی دما بالا می‌رود و گاهی سرد می‌شود. در این فصول، باید به دنبال انواع زیرانداز کوهنوردی باشیم که هم از نظر راحتی و هم از نظر عایق‌بندی عملکرد خوبی داشته باشند. این زیراندازها باید قادر باشند دما را به خوبی تنظیم کنند و در برابر تغییرات دمایی شب و روز، شما را محافظت کنند.

زیراندازهای ترکیبی یا self-inflating برای این فصول بهترین انتخاب هستند، زیرا راحتی خوبی دارند و در عین حال می‌توانند در برابر سرمای شبانه نیز از شما محافظت کنند. این مدل‌ها معمولاً دارای لایه‌های فومی هستند که در هنگام باد شدن حجم می‌گیرند و به‌راحتی فشرده می‌شوند تا فضای کمی در کوله‌پشتی اشغال کنند.

 

4- تأثیر نوع زمین و شرایط محیطی

علاوه بر فصل، نوع زمین و شرایط محیطی نیز باید در انتخاب انواع زیرانداز کوهنوردی مورد توجه قرار بگیرند. اگر شما در مناطق مرطوب یا بارانی کمپینگ می‌کنید، باید زیراندازی انتخاب کنید که قابلیت مقاومت در برابر رطوبت را داشته باشد. زیراندازهایی که از مواد ضد آب ساخته شده‌اند، می‌توانند گزینه مناسبی برای این شرایط باشند.

برای زمین‌های سنگی و سخت، زیراندازهای مقاوم و ضخیم‌تر بهتر عمل می‌کنند. این زیراندازها می‌توانند به راحتی از آسیب به سطح بدن شما جلوگیری کنند و راحتی بیشتری در هنگام خواب ایجاد کنند.

 

آیا زیرانداز مناسب کوهنوردی تاثیرگذار است؟

 

همراه داشتن یک نوع از انواع زیرانداز کوهنوردی برای استراحت کردن و شب‌مانی در کوهستان، ضروری است.
بطوریکه بتوانید که به‌ راحتی بروی آن بنشینید و کیسه خوابتان را روی آن قرار دهید. زیرانداز مناسب کوهنوردی برای کیسه خواب استفاده می شود . (راهنمای خرید کیسه خواب )
تنوع و مشخصات آن، ارائه شده است. با توجه به نوع صعود و سبک صعود می توانید از انواع آن استفاده کنید.

 

 

انواع زیرانداز کوهنوردی مناسب خواب راحت

 

 زیرانداز مناسبی که در زیر کیسه خواب استفاده می شود از هر نوع استانداردی که باشد عامل اصلی یک خواب راحت در طبیعت است.(تاثیر خواب در کوهنوردی)
زیرانداز مناسب مانع نفوذ سرما و رطوبت است.

این زیرانداز شماست که در تابستان به شما اجازه میدهد در هوای آزاد به راحتی شب را به سر کنید و در زمستانها در چادرتان سرما را حس نکنید.
همچنین در برنامه های تابستانی، اگر تحت هرشرایطی مجبور به شب مانی در طبیعت شدید و زیرانداز عایق همراه نداشتید بهتر است از لباسهای اضافه، کوله پشتی، طنابهای کوهنوردی استفاده کنید .

در غیر این صورت شما شب سختی را خواهید داشت. استفاده از صفحه های چوبی و یا شاخه های بریده شده درختان می تواند تا حدی کمکتان کند.

 

در مجله بریم کوه بخوانید : لیست وسایل کوهنوردی و کمپینگ

 

 

کرامپون چیست؟|معرفی انواع یخ شکن ها[نحوه بستن،راهنمای خرید]

زمان مطالعه: 11 دقیقه

اگر به کوهنوردی علاقه دارید و به دنبال اطلاعات بیشتر در مورد تجهیزات مهم این ورزش هستید، حتماً به واژه “کرامپون چیست؟” برخورده‌اید. کرامپون یکی از ابزارهای ضروری برای کوهنوردان در شرایط یخ‌زده و برفی است. کرامپون ها برای جلوگیری از لغزش و افزایش ایمنی در مسیرهای یخی و برفی استفاده می‌شود. در این مقاله، به بررسی اینکه کرامپون چیست؟، انواع آن، کاربردها و نحوه استفاده از آن خواهیم پرداخت.

 

کرامپون چیست؟

کرامپون کوهنوردی یک ابزار فلزی است که به کفش کوهنوردی متصل می‌شود و به افراد کمک می‌کند تا در شرایط برفی و یخی با ایمنی بیشتر حرکت کنند. این ابزار معمولاً از فولاد یا آلومینیوم ساخته می‌شود و دارای دندان‌هایی است که به سطح یخ یا برف نفوذ می‌کنند. این دندان‌ها باعث می‌شوند که کوهنورد هنگام حرکت بر روی یخ، تعادل خود را حفظ کرده و از لغزش جلوگیری کند.

کرامپون‌ها برای فعالیت‌هایی مانند کوهنوردی زمستانی، یخ‌نوردی و حتی اسکی در مناطق برفی ضروری هستند. این ابزار در انواع مختلفی طراحی شده که برای شرایط خاص مختلف کوهنوردی مناسب هستند.

 

 

انواع کرامپون کوهنوردی

در انتخاب کرامپون برای کوهنوردی، باید به نوع فعالیت و شرایط محیطی توجه داشته باشید. کرامپون‌ها معمولاً به دسته‌های زیر تقسیم می‌شوند:

 

یخ شکن های کوهنوردی عمومی

این نوع کرامپون‌ها برای مسیرهای یخی با شیب ملایم یا برف‌های نرم‌تر مناسب هستند. دندانه‌های این کرامپون‌ها معمولاً ۱۰ یا ۱۲ عدد هستند و به‌طور یکنواخت به کفش متصل می‌شوند. این کرامپون‌ها برای کوهنوردی‌های زمستانی عمومی ایده‌آل‌اند.

 

 

کرامپون‌های یخ‌نوردی

کرامپون‌های یخ‌نوردی مخصوص مسیرهای عمودی و یخ‌های سخت طراحی شده‌اند. این نوع کرامپون‌ها دندانه‌های بلندتر و تیزتری دارند که به راحتی در یخ‌های سخت نفوذ می‌کنند. کوهنوردان حرفه‌ای که در یخ‌نوردی فعالیت می‌کنند از این نوع کرامپون‌ها استفاده می‌کنند.

 

کرامپون‌های برفی

این کرامپون‌ها به‌ویژه برای شرایط برفی طراحی شده‌اند. دندانه‌های این کرامپون‌ها کوتاه‌تر و با فاصله بیشتری از هم قرار دارند تا به راحتی در برف‌های نرم حرکت کنند. این مدل‌ها معمولاً برای کوهنوردی در مناطق برفی و در فصول زمستانی مناسب هستند.

 

 

کرامپون اتوماتیک

کرامپون‌های اتوماتیک دارای یک سیستم اتصال پیشرفته هستند که به‌طور کامل با کفش‌های خاص (که معمولاً شیارهایی در زیر دارند) هماهنگ می‌شوند. این کرامپون‌ها به‌راحتی به کفش متصل می‌شوند و نیازی به تنظیمات پیچیده ندارند. این نوع کرامپون‌ها بیشتر برای کوهنوردان حرفه‌ای که در مسیرهای سخت و شیب‌دار حرکت می‌کنند، مناسب است.

 

یخ شکن نیمه اتوماتیک

کرامپون‌های نیمه اتوماتیک ترکیبی از کرامپون‌های اتوماتیک و بنددار هستند. این مدل‌ها به‌طور معمول برای کوهنوردانی که نیاز به آزادی بیشتر در حرکت دارند، مناسب هستند. در این نوع کرامپون‌ها، بخش جلویی به‌صورت اتوماتیک به کفش متصل می‌شود، ولی بخش پشتی نیاز به بند دارد.

 

 

کرامپون ژله‌ای

کرامپون‌های ژله‌ای به‌طور خاص برای شرایط برفی و یخی نرم‌تر طراحی شده‌اند. این کرامپون‌ها معمولاً دندانه‌های کمتری دارند و انعطاف‌پذیری بالایی دارند. این ویژگی به کوهنوردان این امکان را می‌دهد که در مسیرهای برفی که کمتر سخت هستند، راحت‌تر حرکت کنند.

 

کرامپون پتزل

کرامپون‌های پتزل یکی از برندهای شناخته شده در صنعت کوهنوردی هستند. این کرامپون‌ها به‌ویژه در فعالیت‌های یخ‌نوردی و کوهنوردی حرفه‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. برند پتزل کرامپون‌هایی با طراحی ارگونومیک و دندانه‌های مقاوم تولید می‌کند که مناسب برای شرایط مختلف هستند.

 

کرامپون گریول

کرامپون‌های گریول یکی دیگر از برندهای معروف در بازار تجهیزات کوهنوردی هستند. این کرامپون‌ها بیشتر برای کوهنوردانی که به دنبال عملکرد عالی در شرایط یخی و سخت هستند، طراحی شده‌اند. کرامپون‌های گریول به‌خاطر کیفیت ساخت بالا و دوام طولانی‌مدت‌شان شناخته شده‌اند.

 

 

کاربردهای کرامپون در کوهنوردی

کرامپون‌ها در بسیاری از فعالیت‌های کوهنوردی کاربرد دارند و به ایمنی و راحتی کوهنوردان در شرایط سخت کمک می‌کنند. مهم‌ترین کاربردهای کرامپون عبارتند از:

 

کوهنوردی زمستانی

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای کرامپون‌ها در کوهنوردی زمستانی است. در شرایط برفی و یخی، کرامپون‌ها به کوهنوردان کمک می‌کنند تا تعادل خود را حفظ کنند و از لغزش جلوگیری نمایند. به‌ویژه در مسیرهایی که پوشیده از یخ یا برف است، این ابزار ایمنی بیشتری به فرد می‌دهد.

 

یخ‌نوردی

در یخ‌نوردی، کرامپون‌ها ابزار اصلی برای صعود از یخ‌های سخت و عمودی هستند. دندانه‌های تیز و بلند این کرامپون‌ها به یخ‌نوردان کمک می‌کند تا به‌راحتی از دیواره‌های یخی صعود کنند.

 

حفظ تعادل در برف و یخ

کرامپون‌ها برای حفظ تعادل در شرایط یخی و برفی بسیار مفید هستند. کوهنوردان از این ابزار برای جلوگیری از سقوط در شیب‌های تند یا مسیرهای یخی استفاده می‌کنند.

 

عملیات نجات و امداد

در عملیات‌های نجات کوهستانی یا در شرایطی که فرد نیاز به حرکت در مناطق یخی و برفی دارد، کرامپون‌ها به امدادگران کمک می‌کنند تا به‌راحتی و با ایمنی بیشتر حرکت کنند.

 

 

نحوه بستن کرامپون کوهنوردی

بستن صحیح کرامپون یکی از نکات مهم در استفاده از آن است. بستن نادرست کرامپون‌ها می‌تواند خطراتی مانند لغزش یا آسیب به فرد به‌همراه داشته باشد. در اینجا نحوه بستن کرامپون توضیح داده شده است:

 

قرار دادن کرامپون زیر کفش

ابتدا کرامپون را زیر کفش خود قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که دندانه‌ها در جهت صحیح قرار دارند.

 

بستن بندها و اتصال

بندهای کرامپون را محکم ببندید و اطمینان حاصل کنید که کرامپون به‌خوبی به کفش متصل شده است. برخی مدل‌ها از سیستم‌های پیچیده‌تر و قفل‌های خاصی برای ایمنی بیشتر استفاده می‌کنند.

 

بررسی نهایی

پس از بستن کرامپون، آن را بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ قسمتی شل نیست و کرامپون به‌درستی متصل شده است.

 

 

راهنمای خرید کرامپون

کرامپون‌ها برای فعالیت‌های مختلف تخصصی شده‌اند. کرامپون‌های کششی بسیار سبک‌وزن برای پیاده‌روی روزانه زمستانی ساخته شده‌اند. کرامپول‌های سنتی‌تر برای سفر در برف و یخچال‌های طبیعی، پیاده‌روی تکنیکی (زمانی که از یک تبر یخ‌شکن استفاده ‌می‌کنید) و کوهنوردی مناسب‌تر هستند. کرامپون‌های طراحی شده برای آبشار‌های یخ‌زده یا مسیر‌های سنگی/یخی هم طراحی فنی خاص خود را دارند.

 

نوع فعالیت

بسته به نوع فعالیت (کوهنوردی زمستانی، یخ‌نوردی یا برف‌نوردی)، باید کرامپون مناسب خود را انتخاب کنید.

 

اندازه و تناسب

کرامپون باید به‌طور کامل با کفش شما هماهنگ باشد. حتماً قبل از خرید، اندازه دقیق کفش و کرامپون را بررسی کنید.

 

جنس کرامپون

کرامپون‌ها معمولاً از فولاد یا آلومینیوم ساخته می‌شوند. فولاد برای شرایط سخت و یخی بهتر است، در حالی که آلومینیوم سبک‌تر است و برای برف‌های نرم‌تر مناسب‌تر می‌باشد.

 

سیستم اتصال

سیستم اتصال کرامپون باید به‌گونه‌ای باشد که به‌خوبی با کفش شما تطابق داشته باشد و در حین حرکت ایمنی شما را حفظ کند.

 

‌می‌توانید از این جدول برای انتخاب کرامپون مناسب برای فعالیت مد نظر خود استفاده کنید:

فعالیت

ماده سازنده

نوع تیغه جلو

ساخت

اتصال

تعداد تیغه‌ها

پیاده‌روی در برف

آلومینیوم یا فولاد

ثابت افقی

انعطاف‌پذیر (دارای فنر، میله‌های مرکزی)

با بند

8 یا 10

کوهنوردی

فولاد

ثابت افقی

نیمه‌ سخت

با بند، هیبرید یا استپ

10

کوهنوردی فنی

فولاد

ثابت افقی

نیمه‌ سخت

با بند، هیبرید یا استپ

12

بالارفتن از آبشار یخ زده و مسیر‌های سنگی/یخی

فولاد

گردان عمودی

نیمه‌ سخت

هیبرید یا استپ

14 یا بیشتر

 

 

قالب کرامپون

ماده سازنده قالب

کرامپون‌های فولادی بهترین نوع برای کوهنوردی معمولی هستند. دوام بالای این کرامپون‌ها آن‌ها را برای مسیر‌های فنی، با شیب بالا و یخی مناسب ‌می‌کند.

کرامپون‌های ساخته شده با فولاد ضد زنگ علاوه بر دارا بودن همه ویژگی‌های کرامپون‌های فولادی در برابر زنگ‌زدگی نیز مقاوم هستند.

انتخاب کرامپون‌های آلومینیو‌می‌‌ می‌توانند برای کوهنوردی در مسیر‌های اسکی مناسب باشند. وزن کمتر آن‌ها را برای کوهنوردی در مسیر‌های یخی مناسب‌تر ‌می‌کند، اما این تیغه‌ها در صورت استفاده در مسیر‌های سنگی سریع‌تر از تیغه‌های فولادی کند ‌می‌شوند.

ترازبندی قالب

قبلا کرامپون‌ها دارای فریم عمو‌می‌ بودند تا در کنار چکمه‌های پلاستیکی استفاده شوند. اما امروزه کوهنوردان به جای چکمه‌های پلاستیکی از چکمه‌های ضد نفوذ چر‌می‌ استفاده ‌می‌کنند، در نتیجه نیازی وجود ندارد که کرامپون‌ها کاملا سخت باشند.

قالب‌های افقی امروزه کاربرد بیشتری دارند. قالب‌های افقی در هنگام پیاده‌روی انعطاف‌پذیر هستند چون فولاد یا آلومینیوم صاف ‌می‌شود، پای شما به نسبت استفاده از قالب‌های عمودی به سطح زمین نزدیک‌تر است. با انتخاب کرامپون با قالب افقی ‌می‌توانید ثبات بیشتری داشته باشید. میله‌های صاف هم به خوبی برف را عقب ‌می‌زنند.

وزن کرامپون

کرامپون‌های آلومینیو‌می ‌از همه انواع سبک‌تر هستند، اما با کاهش وزن کرامپون دوام و مقاومت آن نیز کم ‌می‌شود. آلومینیوم برای کوهنوردی معمولی انتخاب خوبی است، تنها کافی است از آن‌ها برای میسر‌های سنگی/یخی استفاده نکنید.

ساخت

کرامپون‌های سخت و لولا‌دار هنوز هم موجود هستند، اما بیشتر کرامپون‌هایی که امروزه مورد استفاده قرار ‌می‌گیرند نیمه‌ سخت محسوب ‌می‌شوند.

یک طراحی نیمه‌‌سخت در بیشتر شرایط بهترین عملکرد را از خود نشان ‌می‌دهد. چنین کرامپون‌هایی برای پیاده‌روی در زمستان به اندازه کافی انعطاف‌پذیر و برای یخ‌نوردی معمولی به اندازه کافی سخت هستند. انتخاب کرامپون‌های نیمه‌‌سخت هم برای طی کردن مسیر و هم برای بالا رفتن فنی از کوه‌های یخی مناسب است.

در بعضی از مدل‌ها ‌می‌توانید میله اتصال (میله متصل کننده بخش جلویی و بخش پاشنه) را تنظیم کنید. با این کار ‌می‌توانید قالب کرامپون را از حالت نیمه‌ سخت به حالت انعطاف‌پذیر تبدیل کنید تا استفاده از آن برای پیاده‌روی راحت‌تر باشد و برف به کفش نچسبد.

تنظیم کرامپون‌های نیمه‌ سخت ساده‌تر از تنظیم کرامپون‌های قدیمی ‌سخت است و آن‌ها در بازه وسیع‌تری از انواع چکمه‌ها جا ‌می‌گیرد. اگر چکمه‌های شما دارای انحنا زیادی هستند، ‌می‌توانید از یک میله مرکزی غیر متقارن به عنوان وسیله جانبی استفاده کنید تا کرامپون راحت‌تر در چکمه شما قرار بگیرد. همینطور بسته به اندازه و نوع چکمه خود ‌می‌توانید از یک میله مرکز (فولاد فنری)بلند‌تر یا انطعاف‌پذیر استفاده کنید.

نکته: کرامپون‌های چپ و راست در طراحی‌های نیمه‌ انعطاف‌پذیر با هم متفاوت هستند. تفاوت آن‌ها به وسیله جهت‌گیری میله مرکزی مشخص ‌می‌شود.

 

 

انواع اتصال

نوع اتصال نقش مهمی ‌در انتخاب کرامپون دارد. کرامپون‌ها با استفاده از یکی از سه روشی که در پایین معرفی شده‌اند به چکمه‌ها متصل ‌می‌شوند. اگر برای ارتفاعات بلند یا شرایط بسیار سرد چکمه‌های کلفت ‌می‌پوشید، حتما قبل از رفتن به کوهنوردی کرامپون را روی چکمه خود امتحان کنید چون چرم و پارچه اضافی ممکن است باعث شود کرامپون کاملا در چکمه جا نگیرد. بعضی از سازندگان همینطور سیم‌هایی درست ‌می‌کنند که مناسب چکمه‌های telemark هستند.

هیبرید

کرامپون‌های هیبرید که گاهی میکس یا نیمه‌‌استپ یا نیمه اتومات هم نامیده ‌می‌شوند دارای یک اهرم در پاشنه و یک بند در پنجه پا هستند. این کرامپون‌ها به چکمه‌هایی با کفی سفت و فرورفتگی یا برآمدگی در پاشنه برای نگه داشتن اهرم پاشنه نیاز دارند. اما نوار پنجه برای قرارگیری کامل نیازی به برآمدگی ندارد. پوشیدن این کرامپون‌ها با دستکش ساده است چون نیازی ندارید برآمدگی پنجه را تمیز کنید و آن را هم تراز کنید. در این نوع مدل‌ها تنها کافی است بند پنجه پا را بکشید و اهرم پاشنه را بیندازید.

استپ / اتومات

در این سیستم، یک سیم بخش پنجه را در جای خودش نگه‌می‌دارد در حالی که کابل پاشنه با یک اهرم کششی کرامپون را به پاشنه متصل ‌می‌کند. اگر چکمه و کرامپون به خوبی درون هم قرار بگیرند، این سیستم بسیار امن خواهد بود. این مورد ساده‌ترین روش برای پوشیدن کرامپون با دستکش در شرایط برفی است. چکمه‌های مناسب کرامپون‌های استپ باید کف سخت و یک شیار یا برآمدگی حداقل 3.8 اینچی در پاشنه و پنجه خود داشته باشند.

نوار دور مچ پا هم معمولا بخشی از سیستم است. یک مزیت دیگر سیستم‌های استپ این است که ‌می‌توانید سیم جلو را حرکت دهید تا طول بخش جلویی را بر حسب نوع سطح کوه نوری تغییر دهید. انتخاب کرامپون‌های استپ برای استفاده در کوهنوردی برای اسکی و همراه با چکمه‌های telemark مناسب است.

بنددار

این سبک معمولا داری یک جفت بند نایلونی روی هر کرامپون هستند. زیبایی این سیستم در این است که ‌می‌توانید آن‌ها را با هر نوع چکمه یا کفشی که دارید استفاده کنید (تنها کافی است میله مرکزی با کف چکمه یا کفش شما سازگار باشد). در حالی که پوشیدن این نوع کرامپون‌ها از دیگر انواع مشکل‌تر است، آن‌ها به خوبی با کفش هماهنگ شده و برای مسیر‌هایی با سختی متوسط کافی هستند. در صورتی که قصد دارید یک کرامپون را با کفش‌های مختلف بپوشید، انتخاب کرامپون‌های بنددار ایده‌ی خوبی است. اما سیستم اتصال بنددار مانند سیستم‌های استپ دقیق نیست و ممکن است حرکت‌های خفیفی بین چکمه و کرامپون اتفاق بیفتد.

 

تیغه‌ها

تعداد تیغه‌ها

بیشتر کرامپون‌ها دارای 10 الی 12 تیغه هستند. تیغه‌ها باید در دقیق‌ترین محل (زیر پا و مطابق با شکل چکمه) باشند. ممکن است برای به دست آوردن طول صحیح تیغه‌ها به اصلاح سیم‌های جلویی نیاز داشته باشید. امروزه، تنها چند مدل بسیار تخصصی دارای تیغه‌هایی هستند که از بغل شکل ستاره‌ای داشته و باعث ‌می‌شوند کرامپون حتی در مکان‌هایی که تیغه نمی‌تواند وارد یخ یا برف شود گیر کند.

هر چه کاربرد نهایی کرامپون از کوهپیمایی زمستانی به کوهنوردی و به مسیر‌های سخت سنگی/یخی تغییر کند، تعداد تیغه‌ها (و سختی آن‌ها) افزایش پیدا ‌می‌کند. در نتیجه،‌ مسیری که قصد کوهنوردی در آن را دارید نقش مهمی در انتخاب کرامپون دارد. 

بیشتر کرامپون‌های 10 تیغه‌ای مناسب مسیر‌های اسکی و سفر در مسیر یخچال‌های طبیعی هستند. ‌می‌توانید از این کرامپون‌ها برای بالا رفتن از کوه‌های آتشفشان یا پیاده‌روی استفاده کنید.

کرامپون‌های ساخته شده برای یخ‌نوردی و بالا رفتن از مسیر‌های سنگی/یخی دارای تیغه‌های خشن‌تری هستند که معمولا قابل تنظیم و تعویض هستند. کرامپون‌های مخصوص آبشار‌ها گاهی به شما اجازه ‌می‌دهند تا طول تیغه‌های جلو روی بدنه را عوض کنید.

کرامپون‌های مخصوص آبشار اجازه ‌می‌دهند تیغه‌های جلویی به فرم تک تیغه‌هایی با دو تیزی یا تک تیغه‌های انحرافی در بیایند. کوهنوردان گاهی زاویه افتادگی تیغه کرامپون‌هایشان را تغییر ‌می‌دهند و زمانی که داخل کشیدن پا ضروری است برای ابزارخشک از زاویه شدید‌تر استفاده ‌می‌کنند، (مانند دمپایی‌های کوهنوردی در سر پیچ‌ها).

برای کوهنوردی معمولی، راه رفتن با تیغه‌های جلویی کمتر بیرون آمده راحت‌تر است. اما برای کوهنوردی فنی، به انتخاب کرامپون با تیغه‌های بلند‌تر احتیاج دارید. بیشتر کرامپون‌های فنی استپ دارای موقعیت‌های مختلف برای سیم جلویی هستند، در نتیجه، ‌می‌توانید موقعیت پنجه پای خود را بر حسب این که ‌می‌خواهید راه بروید یا از کوه بالا بروید تنظیم کنید.

 

تیغه‌های جلو

این تیغه‌ها در جلو کرامپون قرار ‌می‌گیرند:

تیغه‌های افقی: این تیغه‌های دوگانه مناسب همه کوهنوردی‌ها و بالا رفتن از مسیر‌های برفی/یخی هستند.

عمودی: این تیغه‌های دوگانه بیشتر برای آبشار‌ها با شیب بالا و مسیر‌های سنگی/یخی استفاده ‌می‌شوند. این نوع تیغه‌ها به سادگی به درون ترک‌ها نفوذ کرده و قابل تنظیم و تعویض هستند. بعضی از کرامپون‌های فنی ساخته شده برای مسیر‌های یخی دارای یک تیغه اضافی در جلو برای پشتیبانی و کشش بیشتر هستند.

تک تیغه: این تک تیغه‌ها برای بالا رفتن فنی از آبشار‌ها و مسیر‌های سنگی/یخی مناسب هستند. نیاز‌های خاص آبشار‌های فنی یا مسیر‌های کوهنوردی سنگی/یخی (و همینطور شرایط آن‌ها) معمولا مشخص ‌می‌کنند که استفاده از چه نوع کرامپونی مناسب‌تر است.

 

انتخاب کرامپون‌های گردان و ثابت

تیغه‌ها یا گردان (قابل تنظیم) و یا ثابت (غیر قابل تنظیم) هستند.

با تیغه‌های جلویی گردان ‌می‌توانید دندانه‌ها را عوض کنید یا این که طول آن‌ها را بسته به نوع مسیری که برای کوهپیمایی یا کوهنوردی انتخاب کرده‌اید تغییر دهید. اگر در مسیر‌های سنگی و یخی مختلفی کوهنوردی ‌می‌کنید و احساس ‌می‌کنید باید مرتب تیغه‌ها را عوض کنید، از یک کرامپون گردان استفاده کنید.

تیغه‌های ثابت ساییده شده و کوتاه‌تر ‌می‌شوند، اما ‌می‌توانید آن‌ها را دوباره تیز کنید. این نوع کرامپون‌های یک‌تکه سبک‌تر از انواع گردان هستند و از آن جایی که هیچ بخش متحرکی ندارند، نیازی نیست نگران شل شدن پیچ‌های آن‌ها باشید.

 

سازگاری کرامپون با چکمه

سازگای کرامپون با چکمه برای کارایی و امنیت ضروری است. نوع چکمه شما تعیین ‌می‌کند که برای انتخاب سیستم اتصال چه گزینه‌هایی پیش روی خود دارید. به عنوان مثال، کرامپون‌های فوق سبک بنددار با چکمه‌های فوق سبک پیاده‌روی سازگار هستند، اما برای کوهنوردی یا یخ‌نوردی مناسب نیستند. یک کرامپون که با بند به یک چکمه با کف انعطاف‌پذیر متصل شده است مانند یک کرامپون متصل شده به یک چکمه با کف سخت امن نخواهد بود.

 

لوازم جانبی کرامپون

 

صفحه‌های ضد جمع شدن برف

همه کرامپون‌هان‌ها دارای یک صفحه ضد جمع شدن برف هستند (که معمولا از پلاستیک ABS ساخته ‌می‌شود) تا از چسبیدن برف به زیر کرامپون جلوگیری کنند. این صفحه‌ها برای جلوگیری از دست دادن کشش ضروری هستند. انتخاب کرامپون‌های دارای سیستم‌های ضد جمع شدن برف توسط UIAA (فدراسیون بین المللی کوهنوردی) توصیه شده است.

جعبه کرامپون و کاور تیغه‌ها

با استفاده از کاور‌های لاستیکی که برای پوشاندن تیغه‌های کرامپون‌ها ساخته شده‌اند ‌می‌توانید از خودتان و جعبه کرامپون در مقابل آسیب دیدگی محافظت کنید. خرید جعبه نیز ‌می‌تواند جا به جا کردن و نگهداری از کرامپون را ساده‌تر کند. کاور‌های تیغه نیز حجم و قیمت کمی ‌دارند.

پوشش‌های روی کفش

علاوه بر جعبه کرامپون، یک جفت پوشش با دوام برای مراقبت از پاهای خود در مقابل زخمی ‌شدن در مقابل تیغه‌های کرامپون‌ها نیز تهیه کنید.

قطعات ‌یدکی

برای بیشتر کرامپون‌ها ‌می‌توانید میله‌های مرکزی متفاوتی تهیه کنید. این میله‌ها ‌می‌توانند باعث بالا یا پایین بردن انعطاف‌پذیری کرامپون شده یا به شما اجازه دهند از کرامپون خود برای کفش های بزرگ‌تر استفاده کنید. اگر به یک منطقه دور سفر ‌می‌کنید، همراه داشتن پنجه، پاشنه، پیچ یا میله مرکزی اضافه فکر خوبی است.

 

جمع بندی

در این مقاله به بررسی کامل کرامپون چیست؟ پرداختیم و فهمیدیم که کرامپون یکی از ابزارهای مهم و ضروری برای هر کوهنوردی است که قصد دارد در شرایط یخی و برفی حرکت کند. این ابزار با فراهم کردن تعادل و ایمنی بیشتر، به شما کمک می‌کند تا با اعتماد به نفس در مسیرهای سخت و دشوار حرکت کنید. با توجه به نوع فعالیت خود و شرایط محیطی، می‌توانید بهترین کرامپون را انتخاب کنید و از تجربه کوهنوردی ایمن و راحتی برخوردار شوید.

منبع:‌ https://rei.com

اسکارف کوهنوردی | راهنمای نحوه بستن دستمال سر کوهنوردی

زمان مطالعه: 5 دقیقهدر دنیای ورزش ‌های کوهستانی و ماجراجویی، لیست وسایل کوهنوردی بسیاری وجود دارند که به کوهنوردان کمک می‌ کنند تا تجربه‌ ی بهتری داشته باشند. یکی از این ابزار های کارآمد و چند کاره، دستمال سر کوهنوردی یا اسکارف است. این دستمال‌ ها نه تنها به عنوان یک ابزار محافظتی عمل می ‌کنند، بلکه کاربرد های متعددی دارند که می ‌تواند نیاز های مختلف کوهنوردان را برطرف کند. در این مقاله، به بررسی کاربرد ها و ویژگی‌ های دستمال سر کوهنوردی پرداخته و نحوه استفاده از آن ‌ها را توضیح خواهیم داد.

 

 

اسکارف کوهنوردی(دستمال سر) چیست؟

دستمال سر کوهنوردی یا اسکارف، یک پارچه ‌ی چند کاره است که معمولاً از مواد سبک و قابل تنفس ساخته می ‌شود. این دستمال‌ ها که یکی از لوازم کوهنوردی مهم به شمار میروند به شکلی طراحی شده ‌اند که بتوانند به روش‌ های مختلفی استفاده شوند؛ از جمله به عنوان پوشش سر، گردن، صورت و حتی دست. مهم‌ ترین ویژگی دستمال سر کوهنوردی این است که می ‌تواند در شرایط مختلف جوی، مانند باد، آفتاب و سرما، کوهنوردان را محافظت کند.

 

ویژگی‌ های بهترین اسکارف کوهنوردی

  1. قابلیت تنفس: یکی از مهم ‌ترین ویژگی‌ های دستمال سر کوهنوردی، قابلیت تنفس آن است. این دستمال ‌ها از موادی ساخته می ‌شوند که اجازه می ‌دهند هوا به راحتی عبور کند و از تعریق زیاد جلوگیری می‌ کنند.
  2. سبکی و راحتی: اسکارف های کوهنوردی بسیار سبک هستند و به راحتی در کیف یا جیب قرار می ‌گیرند. این ویژگی باعث می ‌شود که کوهنوردان بتوانند به راحتی و بدون احساس سنگینی از آن ‌ها استفاده کنند.
  3. انعطاف ‌پذیری: دستمال سر کوهنوردی به دلیل انعطاف ‌پذیری بالایش، می ‌تواند به شکل‌ های مختلفی بسته شود و برای کاربرد های متنوعی استفاده شود. این ویژگی باعث می ‌شود که این دستمال‌ ها به راحتی با اندازه‌ های مختلف سازگار شوند.
  4. مقاومت در برابر رطوبت: اسکارف کوهنوردی معمولاً از موادی ساخته می‌ شود که قابلیت جذب عرق و خشک شدن سریع دارد. این ویژگی به کوهنوردان کمک می ‌کند تا در هنگام فعالیت ‌های شدید، احساس راحتی کنند.

 

اگر به حفظ محیط زیست علاقه‌مند هستید، مقاله‌ی حفاظت از محیط زیست فرصتی مناسب برای آگاهی از روش های مراقبت از طبیعت را از دست ندهید.

 

انواع کاربرد دستمال سر کوهنوردی

اسکارف کوهنوردی به دلیل طراحی چند کاره ‌اش، کاربرد های متعددی دارد:

  1. پوشش سر: برای محافظت از سر در برابر آفتاب و باد.
  2. پوشش گردن: برای جلوگیری از سرما و حفظ گرمای بدن.
  3. ماسک صورت: برای محافظت در برابر گرد و غبار یا سرما.
  4. دستبند: برای جذب عرق و جلوگیری از ورود آن به چشم ‌ها.
  5. پوشش مچ دست: به عنوان پد مچ ‌بند برای محافظت از مچ دست در برابر سایش.

 

کاربرد اسکارف کوهنوردی

کاربرد اسکارف کوهنوردی به محیط و نیاز های کوهنورد بستگی دارد. این دستمال می ‌تواند به عنوان محافظ در برابر آفتاب، باد، سرما و گرد و غبار استفاده شود. همچنین در مواقع اضطراری می‌ توان از آن به عنوان باند برای بستن زخم‌ ها یا به عنوان طناب استفاده کرد.

 

اگر به دنبال جملات انگیزشی برای کوهنوردی هستید که شما رو به حرکت و پیشرفت وادار کنه، مقاله‌ی جملات انگیزشی کوهنوردی رو از دست ندید! این مقاله انرژی و انگیزه لازم برای صعود به قله‌های جدید رو به شما می‌ده.

 

 

کاربرد‌های دستمال سر و گردن چیست؟

دستمال سر و گردن در ورزش‌ ها و فعالیت ‌های خارج از منزل، به ‌ویژه کوهنوردی و دوچرخه‌ سواری، بسیار مفید است. این دستمال‌ ها می‌ توانند به عنوان پوشش گردن برای جلوگیری از سرما و باد، و به عنوان ماسک صورت برای محافظت در برابر گرد و غبار استفاده شوند. همچنین می ‌توانند به عنوان دستمال عرق ‌گیر یا حتی کلاه استفاده شوند.

 

نحوه بستن دستمال سر

راه‌ های مختلفی برای بستن اسکارف کوهنوردی وجود دارد. برخی از روش ‌های محبوب عبارت‌ اند از:

  1. بندانا: دستمال را به شکل مثلثی تا کرده و دور سر ببندید.
  2. گردن ‌بند: دستمال را به صورت لوله ‌ای تا کرده و دور گردن ببندید.
  3. ماسک صورت: دستمال را به صورت لوله ‌ای در آورده و جلوی دهان و بینی قرار دهید.
  4. کلاه: دستمال را به صورت حلقه ‌ای در آورده و روی سر بکشید.

 

دستمال سر کوهنوردی خوب چه ویژگی‌ هایی دارد

یک دستمال سر کوهنوردی خوب باید ویژگی‌ های زیر را داشته باشد:

  1. قابلیت تنفس: از مواد سبک و قابل تنفس ساخته شده باشد.
  2. انعطاف‌ پذیری: قابلیت کشش و تطبیق با اندازه ‌های مختلف.
  3. مقاومت در برابر رطوبت: قابلیت جذب عرق و خشک شدن سریع.
  4. دوام: مقاومت در برابر سایش و پارگی.
  5. کاربرد چندگانه: امکان استفاده به شکل‌ های مختلف و در شرایط متفاوت.

 

نکات نگهداری و تمیز کردن اسکارف کوهنوردی

1. شستشو و تمیز کردن

  • شستشوی دستی: بهترین روش برای تمیز کردن اسکارف کوهنوردی ، شستشوی دستی با آب ولرم و شوینده ملایم است. این روش کمک می ‌کند تا پارچه دستمال آسیب نبیند و طول عمر آن بیشتر شود.
  • استفاده از ماشین لباسشویی: اگر قصد دارید از ماشین لباسشویی استفاده کنید، دستمال سر را در کیسه لباس قرار داده و از برنامه شستشوی ملایم و آب سرد استفاده کنید. همچنین از مواد شوینده ملایم استفاده کنید.
  • خشک کردن: از خشک‌ کن‌ های ماشینی استفاده نکنید. بهترین روش برای خشک کردن اسکارف ، پهن کردن آن در یک مکان سایه‌ دار و دور از نور مستقیم خورشید است. این کار از کاهش رنگ و آسیب به پارچه جلوگیری می‌ کند.

2. نگهداری از اسکارف کوهنوردی

  • نگهداری در مکان خشک: دستمال سر کوهنوردی را در یک مکان خشک و خنک نگهداری کنید. از گذاشتن دستمال در مکان ‌های مرطوب و گرم خودداری کنید، زیرا می ‌تواند باعث رشد قارچ و باکتری شود.
  • تا کردن و بسته ‌بندی: اسکارف را به شکل مرتب تا کرده و در کیسه یا جعبه ‌ای مناسب نگهداری کنید. این کار از ایجاد چین و چروک در دستمال جلوگیری می ‌کند و ظاهر دستمال را حفظ می ‌کند.

3. جلوگیری از آسیب به پارچه

  • عدم استفاده از سفیدکننده: از استفاده از مواد سفیدکننده یا مواد شیمیایی قوی خودداری کنید، زیرا می ‌تواند به پارچه دستمال آسیب برساند و باعث کاهش عمر مفید آن شود.
  • عدم کشیدن و کشیدگی: از کشیدن و کشیدگی بیش از حد دستمال خودداری کنید، زیرا می‌تواند باعث کاهش کیفیت و تغییر شکل دستمال شود.

4. از بین بردن لکه ‌ها

  • استفاده از شوینده‌ های ملایم: اگر اسکارف کوهنوردی لکه ‌دار شده است، از شوینده‌ های ملایم برای پاک کردن لکه‌ ها استفاده کنید. شوینده را مستقیماً روی لکه بمالید و به آرامی با دست یا برس نرم مالش دهید.
  • شستشو با آب سرد: پس از استفاده از شوینده، دستمال را با آب سرد بشویید تا شوینده ‌ها و لکه ‌ها از بین بروند.

 

نتیجه‌ گیری

دستمال سر کوهنوردی یا اسکارف، یکی از وسایل کوهنوردی مبتدی، ضروری و چندکاره در تجهیزات کوهنوردی و فعالیت ‌های خارج از منزل است. این دستمال‌ ها با توجه به ویژگی‌ ها و کاربرد های متعددشان، می‌ توانند در شرایط مختلف جوی به کوهنوردان کمک کنند. با انتخاب اسکارف کوهنوردی مناسب و با کیفیت، می ‌توانید تجربه‌ ی بهتری از کوهنوردی و ماجراجویی ‌های خود داشته باشید.

 

 

adventuremagazine.co.nz

msfi.ir

 

حفاظت از محیط زیست | برای حفظ محیط زیست چه کارهایی انجام دهیم؟

زمان مطالعه: 10 دقیقه

با هر سلیقه و میل شخصی که در کوهنوردی دارید، همیشه هزاران مکان بکر و دست‌نخورده در دنیا وجود دارد که بازدید از آن‌ها می‌تواند آرزوی شما باشد. ما کاملاً این رویاپردازی را درک می‌کنیم؛ رویاپردازی برای دیدن مناظری جدید و آشنایی با فرهنگ‌ها و رسوم کشورهای مختلف. اما آیا تاکنون به این نکته اندیشیده‌اید که هر قدمی که در مسیر کوهنوردی برمی‌دارید، می‌تواند بر محیط زیست تاثیرگذار باشد؟ در این مقاله، قصد داریم نکاتی را مطرح کنیم که به شما کمک می‌کند در حین گردشگری و کوهنوردی، ارتباطی مهربانانه‌تر با محیط زیست برقرار کنید و با حفاظت از محیط زیست و زیبایی‌های طبیعی دنیا، از آن‌ها بیشتر لذت ببرید.

 

اهمیت حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی و گردشگری

حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی و گردشگری امری بسیار حیاتی است. وقتی به طبیعت می‌رویم، باید مثل خانه خودمون از اون مراقبت کنیم. طبیعت پر از درخت‌ها، حیوانات و پرنده‌هایی هست که همه با هم در طبیعت زندگی می‌کنند. اگر ما از طبیعت غافل بشیم و زباله‌های مان رو در طبیعت رها کنیم یا به درخت‌ها و محیط زیست آسیب برسونیم، طبیعت آسیب می‌بیند و حیوانات و گیاهان ممکنه از بین برن. برای اینکه همیشه بتونیم از زیبایی‌های طبیعت لذت ببریم و دوباره به اون سر بزنیم، باید ازش با دقت مراقبت کنیم. اینطوری نه تنها امروز، بلکه نسل‌های آینده هم می‌تونن از طبیعت پاک و سالم بهره ببرن و از زیبایی‌های اون لذت ببرن.

 

محیط زیست چیست ؟

محیط زیست مجموعه‌ای از تمامی عوامل طبیعی و انسانی است که بر زندگی موجودات زنده تأثیر می‌گذارند. این عوامل شامل هوا، آب، خاک، گیاهان، حیوانات و منابع طبیعی می‌شوند و تأثیر مستقیم یا غیرمستقیم بر سلامت، رشد و تکامل موجودات زنده، از جمله انسان، دارند. حفاظت از محیط زیست نه تنها برای بقای نسل‌ها ضروری است بلکه برای تضمین سلامت و رفاه خود و دیگر موجودات زنده، باید این عوامل را به دقت مدیریت کنیم. هر فرد مسئولیت دارد که در راستای حفظ تعادل و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به طبیعت گام بردارد. در ادامه به بررسی روش های حفاظت از محیط زیست می پردازیم :

 

در مجله بریم کوه بخوانید : راهکارهایی برای کمپ زدن | طبیعت گردی 

 

راه های حفاظت از محیط زیست در کوهنوردی و گردشگری

بطری آب های چندبار مصرف برای حفاظت از محیط زیست

بدون شک، آب یکی از حیاتی‌ترین عوامل در سلامت صعود شماست. بنابراین، قبل از هر صعود، اطمینان حاصل کنید که بطری و قمقمه‌های چند بار مصرف خود را همراه داشته باشید. امروزه بطری‌های پلاستیکی به وفور در سطح دریاها و در محل‌های دفن زباله مشاهده می‌شوند. این پلاستیک‌ها نه تنها باعث آلودگی سطح آب می‌شوند، بلکه جان بسیاری از موجودات دریایی را نیز تهدید می‌کنند. در این شرایط، حفاظت از محیط زیست به عنوان یک مسئولیت فردی و اجتماعی، بیشتر از هر زمان دیگری ضروری است. تصور کنید که با استفاده از یک بطری چند بار مصرف، چه تأثیر بزرگی می‌توانیم در جلوگیری از این آسیب‌ها داشته باشیم؛ واقعاً این حقیقت ناراحت‌کننده و تامل‌برانگیز است.

حفاظت از محیط زیست مسئولیتی است که هر یک از ما باید آن را جدی بگیریم. استفاده از ابزارهای چند بار مصرف، تنها یک قدم ساده است که می‌تواند گام بزرگی در راستای حفظ منابع طبیعی و جلوگیری از آلودگی محیط زیست باشد.

 

برای حفاظت از محیط زیست به فکر شیوه های حمل و نقل پاک، باشید !

تمام سوخت‌های مصرفی در شیوه‌های مختلف حمل‌ونقل، از جمله ماشین، هواپیما و قطار، با انتشار گازهای آلوده می‌توانند به شدت محیط زیست را تحت تأثیر قرار دهند. در این میان، حفاظت از محیط زیست می‌تواند با انتخاب شیوه‌های حمل‌ونقل سبز و پایدار، نقش بسزایی ایفا کند. به جای استفاده از وسایل نقلیه آلاینده، می‌توانید از دوچرخه یا قدم زدن بهره ببرید.

اگر باید مسافت طولانی‌تری را طی کنید، استفاده از شیوه هم‌پیمایی (Carpool) یک انتخاب عالی است. قدم زدن یا دوچرخه‌سواری نه تنها شما را به لذت بردن از مناظر زیبای مسیر هدایت می‌کند، بلکه فرصتی برای گفتگو با افراد مختلف و تجربه فرهنگ‌های گوناگون به شما می‌دهد. در این حال، شما هیچ‌گونه آلایندگی به هوا و اتمسفر اضافه نکرده‌اید و در حفظ محیط زیست سهمی داشته‌اید.

 

 

خوراکی و غذای خودتان را بیاورید.

پختن غذای ترکیبی خود یا تهیه گرانولا، نه تنها از نظر مالی به صرفه است، بلکه می‌تواند گامی مؤثر در حفاظت از محیط زیست باشد. با برنامه‌ریزی دقیق، می‌توانید مواد غذایی که فاسد نمی‌شوند را از یک هفته قبل به محل استقرار خود پست کنید. این روش به شما این امکان را می‌دهد که از دسته‌بندی غذاها و پکیج‌های سنگینی که کوله‌پشتی شما را پر می‌کنند و همچنین تولید زباله‌های اضافی جلوگیری کنید.

علاوه بر این، دیگر نیازی به خرید خوراکی‌های بی‌ارزش و مضری که در ایستگاه‌های بنزین و سایر مکان‌ها یافت می‌شوند نخواهید داشت. بعد از صعود خود، به جای مراجعه به فست فودها و غذاهای فوری، بهتر است به رستوران‌های محلی بروید و غذاهایی انتخاب کنید که مواد خام آن‌ها در خواربارفروشی‌ها موجود و مغذی هستند.

 

 

فقط عکس بگیرید و چیزی جز ” خاطره ” در محیط جای نگذارید !

شاید مهم‌ترین قانون برای حفظ محیط زیست، “ردی از خود برجا نگذاشتن” باشد. این بدین معناست که هیچ‌کس نباید حدس بزند که شما در جنگل بوده‌اید! هر چیزی که با خود آورده‌اید، باید با خود ببرید و هیچ‌گونه زباله یا آلودگی‌ای در طبیعت باقی نگذارید. این اصل نه تنها به حفظ زیبایی و اصالت جنگل‌ها کمک می‌کند، بلکه در راستای حفاظت از محیط زیست نیز گامی بزرگ است. با این کار، روح طبیعت و روستایی آن به خوبی حفظ می‌شود. اگر می‌خواهید بیشتر در راستای حفظ محیط زیست و زیبایی آن گام بردارید، محل کمپ خود را از زمانی که در آن ساکن شده‌اید، تمیزتر و زیباتر کنید!

 

 

برای حفاظت از محیط زیست در مسیر خود بمانید !

ممکن است سرزدن به محله‌ها و مناظری که خارج از مسیر شما هستند، ریسکی بی‌ضرر و به قول معروف “برد برد” به نظر برسد، اما از دیدگاه محیط زیست این‌طور نیست. انحراف از مسیر اصلی به تدریج می‌تواند باعث فرسایش و آسیب‌های جدی به طبیعت شود. فرض کنید فردی که از مسیر خود خارج شده، شخص دیگری را نیز به بازدید از مناظری که خارج از مسیر اصلی است، دعوت کند. این کار به مرور زمان منجر به ایجاد هزاران راه و میانبر در مناطقی خواهد شد که قبلاً تنها مسیرهای اصلی وجود داشتند و این امر موجب تخریب زیستگاه‌های طبیعی و آلودگی محیط زیست می‌شود.

علاوه بر این، عبور از کنار باطلاق‌های گل‌آلود می‌تواند باعث گسترش و عریض‌تر شدن آن‌ها شود. برای جلوگیری از این مشکلات و حفاظت از محیط زیست، بهتر است که حتماً بوت‌های مخصوص کوهنوردی به پا داشته باشید. این کار به شما کمک می‌کند تا از مسیرهای ناهموار و حتی باطلاق‌ها عبور کنید بدون اینکه زمین دچار فرسایش شود. با این روش، سطح زمین هموار و طبیعی باقی خواهد ماند و به حفاظت از محیط زیست کمک خواهید کرد.

 

 

از محیط های کمپینگ قبلی استفاده کنید.

هنگامی که به کوهنوردی می‌پردازید، باید به دنبال محل‌های کمپینگ مناسب و پوشیده‌ای باشید تا کمترین آسیب را به محیط زیست وارد کنید. حواستان باشد که سطح زیرین کمپ، کاملاً پایدار و یکنواخت باشد؛ مثل صخره‌های هموار یا خاک سفت شده. حتی اگر برای یک شب چادرتان را در سطح نرمی مانند چمنزارها برپا کنید، خسارت زیادی به محیط زیست وارد خواهید کرد.

خوشبختانه، محل‌های کمپ مشخصی وجود دارند که به شما محیطی امن می‌دهند و شما را از دنیای وحشی بیرون جدا می‌کنند. با محدود کردن تجاوز خود به دنیای وحشی حیوانات، می‌توانیم در حفاظت از طبیعت و سرشت آن نقشی مؤثر ایفا کنیم. با انتخاب کمپ‌های از پیش تعیین‌شده، علاوه بر تجربه‌ای مسئولانه از کوهنوردی، به حفظ محیط زیست کمک خواهیم کرد و این کره خاکی را با حیوانات و گیاهان به اشتراک می‌گذاریم.

مقاله ی پیشنهادی : اصول برقراری کمپ  در کوهستان

 

 

برای حفاظت از محیط زیست ضایعات و زباله های انسانی را خارج از مسیر، دفن کنید.

شاید دیگر نیازی به گفتن این موضوع نباشد، اما این یکی از مهم‌ترین اصول در راستای حفاظت از محیط زیست است! اکثر ما انسان‌ها، ضایعات سگ خود را تمیز می‌کنیم، پس چرا نمی‌توانیم ضایعات خود را به درستی تمیز و دفن کنیم؟

ضایعات و زباله‌های انسانی به سرعت به یکی از معضلات بزرگ تبدیل شده‌اند که می‌توانند آسیب‌های جدی به طبیعت و اکوسیستم‌ها وارد کنند. بهترین روش برای دفع زباله‌های انسانی در محیط‌های روستایی و کوهستانی، کندن یک چاله‌ی کوچک است. در صورتی که در جایی هستید که رفت و آمد زیاد است، بهتر است در محیطی دورافتاده و خلوت چاله‌ای به عمق 4 تا 6 اینچ ایجاد کنید.

اگر مسیر شما به گونه‌ای است که امکان کندن چاله وجود ندارد (مثل صحرا)، باید از کیسه‌های توالت مخصوص استفاده کنید تا محتویات را در آن جمع‌آوری کرده و سپس در مکانی مناسب دفن کنید. این روش نه تنها به حفظ اکوسیستم منطقه کمک می‌کند، بلکه از آلوده کردن محیط زیست و تخریب طبیعت جلوگیری خواهد کرد.

برای اطلاعات بیشتر مقاله ی” دستشویی در طبیعت ” را مطالعه فرمایید.

 

 

از منابع آبی طبیعت ، حفاظت کنیم.

آب، یکی از ارزشمندترین منابعی است که انسان‌ها از آن استفاده می‌کنند و اغلب فکر می‌کنیم که برای همیشه از این نعمت برخوردار خواهیم بود. اما برای حفظ منابع آبی و تعادل آن‌ها، باید از منابع آبی خود، از جمله نهرها، دریاچه‌ها و اقیانوس‌ها، مراقبت کنیم. چند راهکار ساده و مؤثر برای حفظ تمیزی آب وجود دارد. یکی از مهمترین این روش‌ها، کندن چاله‌ای به فاصله بیشتر از 200 متر از هر منبع آبی برای دفع ادرار است.

همچنین، از شستن ظرف‌ها و تجهیزات آشپزی خود نزدیک به منابع آبی خودداری کنید. به جای استفاده از صابون‌های معمولی، از صابون‌های تجزیه‌پذیر استفاده کنید و آن‌ها را با آب ذخیره‌شده بشویید. با رعایت این اصول و احترام به زیبایی طبیعی منابع آبی، می‌توانیم مطمئن باشیم که آب را آلوده نکرده‌ایم و آن را برای نسل‌های آینده حفظ خواهیم کرد.

 

 

آتش کوچکی روشن کنید.

آتش می تواند یکی از خطرناک ترین عوامل در کوهنوردی و یا کمپینگ باشد. با این که برشته کردن مارشمالو روی آتش ، بسیار لذت بخش است اما حواستان باشد آتش خود را بسیار کوچک و در یک فضای مخصوص، روشن کنید . حواستان باشد که یک آتش بزرگ تنها با یک جرقه می تواند به سرعت انتشار پیدا کند. علاوه بر این، یک آتش بدون یک لایه زیرین خاک مناسب در بستر، میتواند باعث آتش سوزی درون خاک شود .

این آتش برای ماه ها بدون اینکه نشانه ای از سوختن در سطح زمین و یا خراب کردن اکوسیستم محل و الگوی درختان و گیاهان محیط از خود نشان دهد، می سوزد! حتما مطمئن شوید که قبل از آتش روشن کردن، قوانین مربوط به آتش را در آن منطقه خوانده اید و محدودیت و ممنوعیتی برای آن وجود ندارد .

 

 

شیوه ی غلط در روشن کردن آتش، خسارت جبران ناپذیری به طبیعت می زند !

برای بسیاری از کوهنوردان و گردشگران طبیعت، به خصوص کسانی که علاقه ویژه‌ای به ایجاد کمپ و اردوگاه در دل طبیعت دارند، روشن کردن آتش نه تنها روشی برای آشپزی و گرم نگه داشتن گروه است، بلکه فرصتی است برای ایجاد فضایی صمیمی و رد و بدل کردن خاطرات. اما آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چوب‌هایی که در آتش می‌سوزانید، از کجا آمده‌اند؟

استفاده از چوب‌های طبیعی برای آتش‌سوزی، دقیقاً مانند خارج کردن مواد مغذی از اکوسیستم یا مختل کردن روند طبیعی رشد گیاهان است. این امر به مرور زمان باعث فرسایش جنگل‌ها و تخریب محیط زیست می‌شود. برای حفاظت از محیط زیست، شما می‌توانید با استفاده از اجاق گاز کوهنوردی کوچک یا تأمین چوب از منابع پایدار، از برداشت چوب‌های جنگل جلوگیری کنید.

به این ترتیب، نه تنها از تخریب جنگل‌ها جلوگیری می‌کنید، بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک می‌کنید. علاوه بر این، بسیاری از آتش‌سوزی‌های غیرمنتظره در طبیعت به دلیل سهل‌انگاری در روشن کردن آتش رخ داده‌اند. پس همیشه در روشن کردن آتش در طبیعت احتیاط کنید و پس از استفاده، آن را به‌طور کامل خاموش کنید.

 

 

برای حفظ محیط زیست در انتخاب پوشش های خود، دقت کنید !

شاید بیان این نکته در راستای حفاظت از محیط زیست کمی عجیب به نظر برسد، اما پوشش‌های شما تأثیر زیادی بر محیط زیست دارند! اولین عامل مهم، جنس و فرآیند تولید این لباس‌ها است. حتماً تا بحال پیش آمده که برای گرفتن یک عکس جدید در اینستاگرام، خیلی راحت یک شلوار دیگر سفارش داده‌اید تا در عکستان جذاب‌تر به نظر برسید. درسته؟ اما محیط زیست اینطور فکر نمی‌کند! هر بار که یک پوشش جدید تولید می‌شود، آلودگی بیشتری در هوا از فرآیند تولید آن در کارخانه‌ها و تحویل آن به وسیله پیک‌ها ایجاد می‌شود.

بنابراین، به جای خرید پوشش‌های جدید، سعی کنید همان لباس‌های قبلی خود را تعمیر کنید و دوباره از آن‌ها استفاده کنید! اگر به تجهیزات کوهنوردی جدید نیاز دارید، حتماً به دنبال برندهایی باشید که با محیط زیست سازگار هستند.

با صرف چند دقیقه برنامه‌ریزی قبل از صعود و رعایت این نکات، می‌توانید سهم زیادی در حفظ محیط زیست داشته باشید. اما هنوز راه‌های زیادی برای کمک به کره خاکی و حفاظت از آن وجود دارد. حتی کوچک‌ترین اقدام‌ها مانند دفن و حذف بطری‌های پلاستیکی یا کندن یک چاله می‌تواند اکوسیستم‌های طبیعی را سالم و دست‌نخورده نگه دارد. به یاد داشته باشید که جنگل‌ها، منابع آبی و حیوانات با یک بالانس و تعادل خاص در کنار یکدیگر قرار دارند. ما انسان‌ها نیز می‌توانیم همچنان که از محیط زیست لذت می‌بریم، با رعایت همین نکات، طبیعت را دست‌نخورده و سالم رها کنیم!

 

 

تماشا کردن حیات وحش در زمان کوهنوردی

یکی از جذاب‌ترین تجربیات هنگام کوهنوردی و طبیعت‌گردی، تماشای حیوانات وحشی در زیستگاه طبیعی خود است! اما باید به یاد داشته باشیم که نزدیک شدن بیش از حد به این موجودات یا ورود به قلمرو آن‌ها، می‌تواند تأثیرات منفی و جبران‌ناپذیری بر حیات وحش و محیط زیست بگذارد. این رفتارها به‌ویژه وقتی حیوانات در معرض خطر انقراض هستند، آسیب‌زننده‌تر می‌شود، زیرا تولید مثل و جفت‌گیری آن‌ها برای حفظ نسلشان در کره زمین از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

برای حفاظت از محیط زیست و جلوگیری از ایجاد مزاحمت برای جانداران، سعی کنید الگوهای رفتاری آن‌ها را بشناسید و هرگز در حین تماشای آن‌ها مزاحمتی ایجاد نکنید. به محض مشاهده کوچک‌ترین تغییری در رفتار آن‌ها، محیط را ترک کنید. به یاد داشته باشید که دوربین‌ها برای تماشای جانوران از فاصله‌ی ایمن و بدون مزاحمت طراحی شده‌اند. محیط زیست و طبیعت، خانه‌ی آن‌هاست، پس همواره به قلمرو این موجودات احترام بگذارید.

 

منبع : WalkingAndHiking

منبع : Soulfulconcepts

انواع کلاه کوهنوردی: راهنمای خرید

زمان مطالعه: 8 دقیقه

هر ورزشی لباس‌ها و تجهیزات خاص خودش رو می‌طلبه و کوهنوردی با همه هیجان و چالش‌هایی که داره، از این قاعده مستثنی نیست. کوهنوردها باید با توجه به فصل و شرایط آب و هوایی، لباس‌های مناسب رو انتخاب کنن. یکی از مهم‌ترین و ضروری‌ترین تجهیزات در کوهنوردی، کلاه کوهنوردی است. انواع کلاه کوهنوردی مختلفی وجود داره و هر کدوم برای شرایط خاصی طراحی شدن. انتخاب کلاه مناسب می‌تونه تاثیر زیادی روی راحتی و ایمنی کوهنورد داشته باشه.

 

اگر می‌خواهید در مورد راهنمای خرید کفش کوهنوردی اطلاعات مفیدی بدست بیارید، این مقاله رو از دست ندید.

 

انواع کلاه کوهنوری:

کلاه کوهنوردی می‌تونه شما رو از سرما، باد و بارون حفظ کنه و حتی از پوست سر در برابر تابش مستقیم آفتاب محافظت کنه. وقتی کلاه مناسبی داشته باشین، راحتی و ایمنی شما در طول مسیر بیشتر می‌شه و تجربه صعود لذت‌بخش‌تر می‌شه. کلاه‌های کوهنوردی شامل کلاه‌های گرم و عایق‌دار برای روزهای سرد، کلاه‌های سبک و تنفسی برای روزهای گرم و کلاه‌های ضدآب برای روزهای بارونی هستن. هر کدوم ویژگی‌های خاص خودشون رو دارن و انتخابشون بسته به نیاز شماست.

داشتن کلاه مناسب می‌تونه تجربه کوهنوردی رو راحت‌تر و ایمن‌تر کنه و شما رو در برابر شرایط سخت محیطی محافظت کنه.

یکی از تجهیزات مهم و ضروری در کوهستان کلاه کوهنوردی است. به طور کلی انواع کلاه کوهنوردی به شرح زیر میباشد:

  • کلاه ایمنی یا هلمت که به آن کلاه کاسکت هم میگوییم
  • کلاه برای فصل سرد
  • کلاه کولاک
  • کلاه آفتابی

 

1- کلاه هلمت کوهنوردی:

انواع کلاه کوهنوردی نقش بسیار مهمی در راحتی و ایمنی کوهنوردان دارند. این کلاه‌ها با توجه به شرایط محیطی و نیاز کوهنوردان در انواع مختلفی طراحی و تولید می‌شن. در ادامه، دو نوع کلی از کلاه‌ هلمت کوهنوردی رو معرفی می‌کنیم:

  1. هلمت با پوسته سخت: این نوع کلاه کوهنوردی معمولاً از پلاستیک سخت ساخته می‌شه و به دلیل مقاومت بالا و دوام طولانی، گزینه‌ای مناسب برای کوهنوردانی است که به دنبال یک کلاه با عمر طولانی و قیمت مقرون‌به‌صرفه هستند. این کلاه‌ها می‌تونن در شرایط آب و هوایی سخت، حفاظت خوبی از سر شما داشته باشن.

  2. هلمت با پوسته نرم یا بدنه فومی: کلاه‌های با پوسته نرم، سبک‌تر و راحت‌تر هستند و با لایه‌ای نازک از پلی کربونات یا فوم پوشیده می‌شن. این مدل‌ها به دلیل وزن کم و تهویه مناسب، برای فعالیت‌های طولانی‌مدت و روزهای گرم بسیار مناسبند. کلاه‌های فومی علاوه بر راحتی، قابلیت تنفس خوبی دارن و می‌تونن به کوهنوردان کمک کنن تا در مسیرهای طولانی احساس راحتی بیشتری داشته باشن.

 

اگر به دنبال اطلاعات در مورد وسایل کوهنوردی مبتدی هستید، حتماً این مقاله رو بخونید.

 

2- کلاه برای کوهنوردی زمستانه:

این مدل کلاه در واقع یک کلاه زمستانی است که برای کوهنوردانی طراحی شده که در فصل سرد سال قصد صعود به ارتفاعات بالا را دارند. همانطور که می‌دانید، یکی از ضرب‌المثل‌های معروف می‌گوید: «اگر پاهای شما سرد شده، یک کلاه سرتان بگذارید»، زیرا بیشتر گرمای بدن از ناحیه سر خارج می‌شود. به همین دلیل، کلاه نقش رادیاتور را دارد و می‌تواند دمای بدن را حفظ کرده و از سرما جلوگیری کند.

انتخاب انواع کلاه کوهنوردی مناسب برای فصل زمستان بسیار مهم است. کلاه باید کاملاً اندازه سر شما باشد و احساس راحتی کامل را فراهم کند. اگر کلاه خیلی سفت یا شل باشد، نمی‌تواند وظیفه خود را به درستی انجام دهد و ممکن است در طول مسیر اذیت شوید.

مدل‌های دو لایه معمولاً دارای تنفس کمتری هستند و می‌توانند باعث تعریق سر شوند که در نتیجه می‌تواند به سرماخوردگی و ناراحتی منجر شود. بنابراین، هنگام خرید کلاه کوهنوردی، بهتر است به کیفیت مواد و قابلیت تهویه آن توجه کنید.

همچنین، دقت کنید که کلاه به خوبی گوش‌ها را پوشش دهد و از آنها در برابر سرما محافظت کند. انتخاب کلاه با پوشش مناسب می‌تواند تجربه کوهنوردی شما را در فصل زمستان راحت‌تر و ایمن‌تر کند.

 

 

3- کلاه طوفان کوهنوردی:

همانطور که از نام این نوع کلاه کوهنوردی پیداست، کلاه طوفان برای استفاده در شرایط کولاک و بادهای تند طراحی شده است. این کلاه باید ویژگی‌هایی داشته باشد که از شما در برابر سرما و باد شدید محافظت کند. در ادامه نکات مهمی را در مورد این نوع کلاه ذکر می‌کنیم:

کلاه طوفان باید کاملاً اندازه سر شما باشد، چرا که تنگ بودن آن می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد و در طول مسیر باعث ناراحتی شود.

برای خرید انواع کلاه کوهنوردی مخصوص طوفان، باید توجه داشته باشید که کلاه با عینک طوفان شما متناسب باشد. توصیه می‌شود هنگام خرید کلاه، عینک خود را نیز همراه داشته باشید و این دو وسیله را با یکدیگر تست کنید. عدم تطابق بین کلاه و عینک می‌تواند منجر به بخار کردن عینک و کاهش دید شما در شرایط طوفانی شود.

بسیاری از انواع کلاه کوهنوردی مخصوص کولاک و طوفان نیاز به تغییرات خاصی، به ویژه در ناحیه بینی، دارند. گاهی لازم است قسمت زیر بینی را کمی گشاد کنید تا بازدم شما به راحتی خارج شده و بخار آن به عینک بازنگردد. این اصلاحات ساده می‌توانند تاثیر زیادی در کیفیت دید و راحتی شما داشته باشند.

 

 

4- کلاه آفتابی برای کوهنوردی تابستانه:

این مدل از انواع کلاه کوهنوردی معمولاً در فصل بهار و تابستان مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این فصل‌ها، اشعه خورشید با زاویه‌ای تابیده می‌شود که شدت بیشتری دارد و می‌تواند آسیب‌های جدی به پوست وارد کند. کلاه‌های مخصوص این فصل، رایج‌ترین نوع کلاه‌های کوهنوردی هستند و طراحی آن‌ها به گونه‌ای است که بتوانند شما را در برابر تابش مستقیم آفتاب محافظت کنند.

این کلاه‌ها دارای لبه‌هایی هستند که سایه‌ای روی صورت شما ایجاد می‌کنند و از تابش مستقیم خورشید جلوگیری می‌کنند. همچنین، این مدل‌ها با طراحی خاص خود، با استفاده از سه تکه پارچه، قسمت‌های پشت سر، گردن و صورت شما را پوشش می‌دهند و از آسیب‌های ناشی از تابش آفتاب و گرما محافظت می‌کنند.

 

 

نکات انتخاب سایز مناسب کلاه کوهنوردی:

یک کلاه کاسکت خوب باید به راحتی روی سر قرار بگیرد و وقتی سرتان را حرکت می‌دهید، جابجا نشود. اگر کلاه به بالا و پایین حرکت کرده یا پیشانی شما را مشخص کند، می‌توانید قسمت پشت کلاه و بند گونه را تنظیم کنید. در صورتی که کلاه روی سر شناور باشد، یعنی اندازه آن بیش از حد کوچک است و باید کلاه دیگری انتخاب کنید. تسمه‌های کناری کلاه باید زیر گوش قرار بگیرند تا از برخورد و سایش با گوش جلوگیری شود.

بیشتر مدل‌های کلاه ایمنی کوهنوردی در دو سایز مختلف عرضه می‌شوند و معمولاً ارتباطی بین این دو سایز وجود دارد. برای انتخاب بهترین نوع کلاه کوهنوردی، پیشنهاد می‌کنیم پیش از خرید، کلاه ایمنی را امتحان کنید تا مطمئن شوید سایز مناسب شما را انتخاب کرده‌اید.

انواع کلاه کوهنوردی با ویژگی‌های مختلفی در بازار موجود است که می‌توانند پاسخگوی نیازهای متفاوت کوهنوردان باشند. انتخاب کلاه مناسب نه تنها راحتی شما را افزایش می‌دهد، بلکه ایمنی شما را در طول فعالیت‌های کوهنوردی تامین می‌کند.

 

 

چرا وزن کلاه کوهنوردی مهم است؟

یک کلاه کاسکت خوب باید به راحتی روی سر قرار بگیرد و وقتی سرتان را حرکت می‌دهید، جابجا نشود. در انتخاب انواع کلاه کوهنوردی، توجه به نحوه قرارگیری کلاه روی سر بسیار مهم است. اگر کلاه به بالا و پایین حرکت کند یا پیشانی شما را مشخص کند، می‌توانید قسمت پشت کلاه و بند گونه را تنظیم کنید تا کلاه ثابت بماند. در صورتی که کلاه روی سر شناور باشد، یعنی اندازه آن بیش از حد کوچک است و باید کلاه مناسب‌تری انتخاب کنید.

تسمه‌های کناری کلاه باید زیر گوش قرار بگیرند تا از برخورد و سایش با گوش جلوگیری شود و کلاه به طور کامل روی سر بماند. بیشتر مدل‌های کلاه ایمنی کوهنوردی در دو سایز مختلف عرضه می‌شوند و معمولا ارتباط مشخصی بین این دو سایز وجود دارد. اگر در انتخاب بین دو سایز تردید دارید، پیشنهاد می‌کنیم پیش از خرید، کلاه ایمنی را امتحان کنید تا مطمئن شوید که سایز مناسب شما را انتخاب کرده‌اید.

بررسی و انتخاب دقیق انواع کلاه کوهنوردی می‌تواند تاثیر زیادی در راحتی و ایمنی شما داشته باشد. با انتخاب کلاه مناسب، می‌توانید اطمینان داشته باشید که در طول روزهای کوهنوردی یا سنگ‌نوردی، سر شما محافظت شده و راحتی کامل را تجربه خواهید کرد.

 

 

روش نگهداری از کلاه کوهنوردی:

برای نگهداری و مراقبت از انواع کلاه کوهنوردی خود، رعایت نکات زیر می‌تواند عمر مفید کلاه را افزایش دهد و عملکرد آن را حفظ کند:

  • شستشو پس از هر بار استفاده: بعد از هر بار استفاده از کلاه، آن را شستشو دهید. چربی سر و عرق می‌توانند به پارچه کلاه آسیب رسانده و کیفیت آن را کاهش دهند.
  • خشک کردن در روزهای بارانی: اگر از کلاه خود در روز بارانی استفاده کرده‌اید، حتماً بعد از استفاده آن را خشک کرده و سپس نگهداری کنید. برداشتن کلاه به صورت خیس یا نم‌دار می‌تواند منجر به ایجاد کپک و پوسیدگی شود.
  • استفاده از کلاه در روزهای آفتابی: در روزهایی که نور خورشید با زاویه بیشتری تابیده می‌شود و شدیدتر است، بهتر است کلاه خود را خیس کرده و روی سر قرار دهید. این کار باعث می‌شود سر شما خنک‌تر بماند و کلاه نیز در برابر اشعه خورشید آسیب نبیند.
  • خودداری از خشک کردن روی لوازم گرمایشی: برای خشک کردن کلاه از بخاری یا لوازم گرمایشی دیگر استفاده نکنید. اکثر کلاه‌های کوهنوردی از جنس پلی استر یا دارای طلق پلاستیکی هستند که گرما می‌تواند به بافت کلاه آسیب برساند و عمر آن را کاهش دهد.

 

 

مزایای استفاده از کلاه کوهنوردی:

  •  کلاه های کوهنوردی یکی از ابتدایی‌ترین و ضروری‌ترین تجهیزات برای کوهنوردان به شمار می‌روند. این کلاه‌ها در مقایسه با دیگر وسایل کوهنوردی قیمت مناسبی دارند و ارزش خرید بالایی ارائه می‌دهند. انتخاب کلاه مناسب می‌تواند راحتی و ایمنی شما را در طول مسیرهای کوهنوردی تامین کند و به شما کمک کند تا تجربه بهتری از صعود داشته باشید.
  • در روزهای گرم و آفتابی، انواع کلاه کوهنوردی از صورت، سر و گردن شما در برابر اشعه‌های مضر خورشید محافظت می‌کنند و مانع از آفتاب سوختگی می‌شوند. این ویژگی برای کوهنوردانی که در مسیرهای طولانی در معرض نور مستقیم خورشید هستند، بسیار حیاتی است و می‌تواند سلامت پوست شما را حفظ کند.
  • در روزهای بارانی، کلاه کوهنوردی از خیس شدن مو و سر شما جلوگیری می‌کنند و به این ترتیب راحتی شما را در شرایط آب و هوای نامساعد حفظ می‌نمایند. همچنین، این کلاه‌ها مانع ورود آب باران به چشمان شما می‌شوند و دید شما را در حین کوهنوردی در باران شفاف و بدون اختلال نگه می‌دارند.
  • انواع کلاه کوهنوردی علاوه بر محافظت از سر در برابر شرایط آب و هوایی، از پوست سر و موهای شما در برابر شاخه‌های درخت، حشرات و گرده‌افشانی نیز محافظت می‌کنند. این ویژگی به خصوص در مسیرهای جنگلی و طبیعت‌گردی اهمیت دارد و می‌تواند از بروز حساسیت‌ها و آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند.
  • یکی از مزایای  کلاه کوهنوردی این است که می‌توانند سطحی مناسب برای نگهداری چراغ پیشانی و سایر لوازم ضروری شما فراهم کنند. این ویژگی به شما این امکان را می‌دهد که هنگام کوهنوردی دسترسی آسان‌تری به لوازم خود داشته باشید و از راحتی بیشتری در طول مسیر برخوردار شوید.
  • انواع کلاه کوهنوردی با داشتن نوار ضد تعریق، از ورود عرق سر و پیشانی به چشم شما جلوگیری می‌کنند و مانع از ایجاد مزاحمت در طول مسیر می‌شوند. همچنین، این کلاه‌ها به خوبی اجازه می‌دهند سر شما هوا بخورد و از احساس گرما و تعریق زیاد جلوگیری می‌کنند، که این امر به راحتی و تمرکز بیشتر شما کمک می‌کند.

 

 

جمع بندی 

کلاه کوهنوردی یکی از مهم‌ترین و ضروری‌ترین تجهیزات برای هر کوهنورد است که می‌تواند تجربه کوهنوردی را راحت‌تر و ایمن‌تر کند. این کلاه‌ها با توجه به شرایط محیطی و نیاز کوهنوردان در انواع مختلفی طراحی و تولید می‌شوند. انتخاب کلاه مناسب، چه برای روزهای سرد و برفی و چه برای روزهای گرم و آفتابی، اهمیت زیادی دارد. انواع کلاه کوهنوردی شامل کلاه‌های گرم و عایق‌دار برای شرایط سرد، کلاه‌های سبک و تنفسی برای روزهای گرم و کلاه‌های ضدآب برای روزهای بارانی هستند.

انتخاب کلاه مناسب به شما کمک می‌کند تا در برابر سرما، باد، باران و تابش مستقیم آفتاب محافظت شوید و راحتی و ایمنی خود را در طول مسیر حفظ کنید. کلاه‌های هلمت کوهنوردی باید به خوبی روی سر قرار بگیرند و هنگام حرکت جابجا نشوند. با توجه به نوع و شرایط کوهنوردی، انتخاب کلاه مناسب می‌تواند تجربه صعود شما را لذت‌بخش‌تر و امن‌تر کند.

 

منبع 

rei.com

راهنمای خرید کفش کوهنوردی 2025

زمان مطالعه: 10 دقیقه

انتخاب کفش کوهنوردی مناسب، یکی از مهم‌ترین قدم‌ها در هر برنامه کوهنوردی است. وقتی تصمیم به خرید کفش کوهنوردی می‌گیرید، باید به نوع فعالیت، مسیر و شرایط محیطی توجه کنید. آیا در حال برنامه‌ریزی برای صعود به قله‌های بلند هستید یا یک پیاده‌روی ساده در جنگل؟ کفش شما باید نیازهای خاص سفر شما را برآورده کند.

برای اطمینان از انتخاب صحیح، باید روی راحتی، پایداری و دوام کفش تمرکز کنید. این نکات نه تنها تجربه کوهنوردی شما را راحت‌تر می‌کنند، بلکه از آسیب‌دیدگی‌های احتمالی هم جلوگیری خواهند کرد.

در این مقاله ی راهنمای خرید کفش کوهنوردی، ما به شما کمک می‌کنیم تا انتخابی درست و اصولی داشته باشید تا بتوانید با اطمینان بیشتری وارد هر مسیر کوهستانی شوید:

 

 

ویژگی های کفش مناسب کوهنوردی

  • انواع: دسته‌ای از انتخاب‌های گیج‌کننده به سراغتان می‌آید؛ از کفش‌های سبک پیاده‌روی گرفته تا کفش‌های کوهنوردی.
  • اجزای سازنده: درک اطلاعات بیشتری درباره رویه، پشت، کفی، زیره و سایر بخش‌های کفش به بهبود انتخاب شما کمک می‌کند.
  • اندازه مناسب: هیچ کس تا به حال به یک جفت کفش بزرگ‌تر از پای خود علاقه‌ نداشته است. تفاوت میان تاول و راحتی پا مساله مهم ادازه کفش است.

برای آشنایی با نکات و اصول صحیح برپایی کمپ، می‌توانید مقاله اصول برقراری کمپ را مطالعه کنید. این مقاله به شما کمک می‌کند تا با رعایت اصول درست، کمپینگ ایمن و راحتی داشته باشید.

 

انواع کفش‌های کوهنوردی

کفش‌های کوهنوردی

برای راهنمای خرید کفش کوهنوردی، مدل‌هایی با پاشنه کوتاه و کفی انعطاف‌پذیر گزینه‌های مناسبی برای پیاده‌روی‌های روزانه هستند. این کفش‌ها راحتی لازم برای قدم زدن‌های طولانی و مسیرهای نرم را فراهم می‌کنند. اما اگر قصد دارید در مسیرهای سنگلاخی یا شیب‌دار کوهستانی پیاده‌روی کنید، بهتر است کفش‌هایی انتخاب کنید که از قوزک پا به خوبی محافظت کنند. در غیر این صورت، ممکن است در چنین مسیرهایی با مشکلات جدی روبرو شوید.

بنابراین، هنگام انتخاب کفش کوهنوردی، علاوه بر راحتی و انعطاف‌پذیری، حتماً به محافظت از قوزک پا نیز توجه کنید تا از آسیب‌دیدگی‌ها جلوگیری کنید و تجربه‌ای امن و راحت از طبیعت داشته باشید.

چکمه‌های کوهنوردی Trekking: بهترین انتخاب برای مسیرهای طولانی و سخت

 این مدل از کفش‌ها پاشنه‌های متوسط و بلند دارند و برای کوهپیمایی‌های روزانه یا سفر‌های کوتاه کوهنوردی با بارهای سبک در نظر گرفته می‌شوند. آن‌ها معمولا انعطاف‌پذیر هستند و برای کمی راحتی به چند بار پوشیدن نیاز دارند اما به عنوان چکمه‌های کوهنوردی محکم فاقد پشتیبانی و دوام هستنند.

چکمه‌های backpacking

این نوع کفش‌ها برای حمل بارهای سنگین در سفرهای چند روزه به مناطق خارج از شهر طراحی شده‌اند. اکثر آن‌ها دارای پاشنه بلند هستند که به عنوان حامی فوق‌العاده‌ای دور قوزک پا می‌پیچند و از آسیب‌دیدگی جلوگیری می‌کنند. این کفش‌ها بسیار بادوام و پشتیبان بوده و کفی محکم‌تری نسبت به کفش‌های سبک دارند که آن‌ها را برای کوهپیمایی‌های سبک و سنگین مناسب می‌سازد.

اگر به دنبال انتخاب مناسب‌ترین کفش برای سفرهای طولانی و کوهنوردی‌های چالش‌برانگیز هستید، استفاده از راهنمای خرید کفش کوهنوردی می‌تواند شما را در این مسیر راهنمایی کند و به شما کمک کند تا کفشی با ویژگی‌های لازم برای حفظ راحتی و ایمنی انتخاب کنید.

 

ساختار کفش‌های کوهنوردی: اجزای کلیدی و عملکرد آن‌ها

رویه کفش‌های کوهنوردی

مواد اولیه استفاده‌شده در ساخت کفش تأثیر زیادی بر وزن، قابلیت تنفس، دوام و مقاومت در برابر آب آن دارند. هنگام انتخاب کفش کوهنوردی، باید به این ویژگی‌ها توجه کنید تا کفش شما هم راحتی لازم را داشته باشد و هم در برابر شرایط محیطی مختلف مقاوم باشد. در راهنمای خرید کفش کوهنوردی می‌توانید نکات مهمی را در مورد مواد و ویژگی‌های مختلف کفش‌ها بیابید تا بهترین انتخاب را متناسب با نیاز خود داشته باشید.

چرم دانه‌دار کامل

چرم دانه‌دار کامل دوام بالا، مقاومت در برابر سایش و مقاومت بسیار خوب در برابر آب را ارائه می‌دهد. این ماده اولیه عمدتا در چکمه‌های کوهنوردی به کار می‌رود که برای برنامه های طولانی با بارهای سنگین و زمین‌های ناهموار ساخته می‌شود. البته به اندازه نایلون یا چرم‌های دانه‌دار ترکیبی سبک و قابل تنفس نیست. قبل از شروع برنامه طولانی، برای راحتی بیشتر به زمان کافی لازم دارد.

 

| مقاله «چگونه کوهنوردی را شروع کنیم» همه نکاتی رو داره که یه تازه‌کار برای ورود ایمن و اصولی به دنیای کوه‌ها نیاز داره. |

 

چرم اشبالت دانه‌دار

چرم اشبالت‌ دانه‌دار معمولاً با نایلون یا تورهای نایلونی جفت می‌شود تا کفشی با قابلیت تنفس بالا ایجاد کند. این نوع چرم از شکاف بخش زبر داخلی چرم گاو از لایه نازک‌تر به دست می‌آید. از نظر قیمتی ارزان است، اما عیب آن مقاومت کم در برابر آب و سایش است، هرچند که بخش داخلی آن دارای ویژگی ضد آب بودن می‌باشد.

برای انتخاب کفش مناسب که هم از نظر راحتی و هم از نظر عملکرد در شرایط مختلف کوهنوردی جوابگو باشد، مطالعه راهنمای خرید کفش کوهنوردی می‌تواند به شما کمک کند. این راهنما به شما اطلاعات دقیقی در مورد ویژگی‌ها و مواد مختلف کفش‌ها می‌دهد، به طوری که بتوانید انتخابی متناسب با نیازهای خاص خود داشته باشید.

چرم نبوک

 چرم نبوک یک نوع چرم دانه‌دار کامل است . بسیار بادوام است و در برابر آب و سایش مقاوم است. این نوع چرم نیز نسبتا انعطاف‌پذیر است؛ با این وجود قبل از کوهنوردی طولانی برای راحتی بیشتر به زمان کافی نیاز دارد.

چرم مصنوعی

 جنسی همراه پلی استر و نایلون، به اصلاح چرم مصنوعی که عمدتا در کفش‌های جدید یافت می‌شود. آن‌ها از سایر چرم‌ها سبک‌تر هستند، سریع‌تر جا باز‌ می‌کنند، سریع‌تر خشک می‌شوند و معمولا ارزان‌تر هستند. عیب: ممکن است به علت کوک‌های خارج از کفش زودتر پوسیده شود.

 

 

چرا رویه ضدآب در کفش‌های کوهنوردی ضروری است؟

راهنمای خرید کفش کوهنوردی به شما کمک می‌کند تا کفش‌هایی با ویژگی ضدآب و قابل تنفس پیدا کنید که پا را در شرایط مرطوب خشک نگه دارند. این چکمه‌ها معمولاً با استفاده از رویه‌هایی مثل گورتکس ساخته می‌شوند که به طور مؤثر از ورود آب جلوگیری می‌کنند. با این حال، عیبی که دارند کاهش قابلیت تنفس در مقایسه با توری‌های تهویه‌ای است که در برخی از کفش‌های غیر ضدآب وجود دارد. این موضوع ممکن است باعث عرق کردن پاها در روزهای گرم تابستانی شود.

محصولی گیاهی

 چکمه‌ها و کفش‌های کوهنوردی دوستدار گیاهان بدون هیچ مواد یا فرآورده حیوانی ساخته می‌شوند.

عایق کفش‌های کوهنوردی

برای کوهنوردی در شرایط سرد و برفی، راهنمای خرید کفش کوهنوردی به شما کمک می‌کند تا کفش‌هایی با عایق مصنوعی مناسب برای گرمایش انتخاب کنید. این عایق‌ها به‌ویژه در هنگام راه رفتن روی برف و یخچال‌های طبیعی می‌توانند از سرما و نفوذ رطوبت به داخل کفش جلوگیری کنند، بنابراین پاهای شما در برابر سرمای شدید محافظت خواهند شد.

این ویژگی‌ها برای افرادی که در مناطق سرد و برفی کوهنوردی می‌کنند ضروری است. عایق‌های مصنوعی معمولاً در چکمه‌های کوهنوردی به‌کار می‌روند تا دمای پا را در شرایط سخت حفظ کرده و راحتی و امنیت بیشتری به همراه داشته باشند.

 

 

نکات مهم در انتخاب کفی کفش‌های کوهنوردی

در راهنمای خرید کفش کوهنوردی، یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید، کفی کفش است. کفی‌های مناسب مانند یک لایه محافظ برای پا عمل می‌کنند که از ورود شوک‌های ناشی از زمین‌های سخت به پا جلوگیری می‌کنند و به‌طور مستقیم بر راحتی و پایداری کفش تأثیر می‌گذارند. در مسیرهای دشوار و صخره‌ای، این ویژگی‌ها اهمیت بسیاری پیدا می‌کنند.

کفش‌هایی که کفی محکم دارند، حتی اگر ظاهری معمولی داشته باشند، در مسیرهای طولانی و پیچیده بیشترین راحتی و پایداری را فراهم می‌کنند. وقتی پای شما با پیچ خوردن روی سنگ‌ها یا ریشه‌ها مواجه می‌شود، کفش‌های با کفی محکم از آسیب دیدن پا جلوگیری کرده و مانع از آسیب‌های احتمالی می‌شوند. بیشتر کفی‌ها از مواد اولیه‌ای مانند اتیلن-وینیل استات (EVA) یا پلی‌اورتان ساخته می‌شوند که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و باعث افزایش دوام و راحتی کفش می‌شوند.

  • اتیلن-وینیل استات (EVA) راحت، سبک و ارزان است. برای تهیه کفی از چگالی‌های مختلف اتیلن-وینیل استات استفاده می‌شود تا در صورت لزوم پشتیبانی محکم‌تری (به عنوان مثال، در قسمت جلوی پا) را ارائه دهد.
  • پلی اورتان به طور کلی محکم‌تر و با دوام‌تر است، بنابراین معمولا به طور گسترده‌ای در کفش‌های کوهنوردی یافت می‌شود.                                                                 

پشتیبان داخلی کفش کوهنوردی

 

 

بخش میان درون و بیرون کفی کفش

راهنمای خرید کفش کوهنوردی به شما این امکان را می‌دهد که بر اساس ویژگی‌های مختلف کفش، بهترین گزینه را انتخاب کنید. یکی از این ویژگی‌ها، لایه‌ای است که بین کفی داخلی و خارجی قرار دارد. این لایه که معمولاً ضخامت ۳ تا ۵ میلی‌متر دارد، به کفش کمک می‌کند تا فشارهای ناشی از زمین‌های سخت را بهتر تحمل کند.

این لایه‌ها ممکن است در طول‌های مختلفی طراحی شوند. در بعضی کفش‌ها، این لایه کل کفی را پوشش می‌دهد و در دیگر مدل‌ها، تنها نیمی از کفی را در بر می‌گیرد. انتخاب نوع لایه به نوع مسیر و نیازهای فردی شما بستگی دارد.

صفحه کفی

این لایه نازک و نیمه‌انعطاف‌پذیر بین کف و زیره (و در صورت وجود، بخش میانی کفش) قرار می‌گیرد. این لایه از کبود شدن پاها به‌دلیل برخورد با ریشه‌ها یا صخره‌ها محافظت می‌کند.

 

 

راهنمای انتخاب زیره کفش‌های کوهنوردی

در هنگام انتخاب کفش‌های کوهنوردی، راهنمای خرید کفش کوهنوردی به شما یادآوری می‌کند که زیره‌های لاستیکی ویژگی کلیدی برای انتخاب کفش مناسب هستند. لاستیک به‌طور عمومی در زیره تمام کفش‌های کوهنوردی به‌کار می‌رود و دوام و چسبندگی خوبی ارائه می‌دهد. برخی از مدل‌ها برای تقویت استحکام زیره، مواد افزودنی مانند کربن را به آن اضافه می‌کنند.

البته باید بدانید که زیره‌های سخت با اینکه دوام بیشتری دارند، در صورت استفاده زیاد ممکن است سطح آن‌ها صاف و صیقلی شود، که این می‌تواند راحتی و عملکرد کفش را کاهش دهد، مخصوصاً در مسیرهای لغزنده یا پر از سنگ.

الگوی دندانه‌ای

یکی از نکات مهمی که در راهنمای خرید کفش کوهنوردی باید به آن توجه کنید، دندانه‌های زیره کفش است. این برآمدگی‌ها که در سطح زیره قرار دارند، کمک می‌کنند تا کشش کفش بهبود یابد. در مسیرهای سخت و سنگلاخی، دندانه‌های ضخیم و محکم می‌توانند استقامت کفش را افزایش دهند و از لغزش پا جلوگیری کنند.

دندانه‌هایی که با فاصله معین طراحی شده‌اند، به‌ویژه در مسیرهای گل‌آلود و مرطوب کاربرد دارند. این نوع دندانه‌ها باعث می‌شوند که گل و لای به راحتی از سطح کفش جدا شده و شما بتوانید بدون مشکل به مسیر خود ادامه دهید.

ترمز پاشنه کفش

این بخش به‌طور خاص به ناحیه پاشنه اشاره دارد که از قسمت جلویی پا تا قوس پا امتداد می‌یابد. این ویژگی کمک می‌کند تا در هنگام پایین رفتن از سراشیبی‌ها احتمال لیز خوردن شما کاهش یابد.

 

 

راهنمای خرید کفش کوهنوردی : سازگاری کرامپون

اگر قصد دارید در زمستان به کوهنوردی  بروید، داشتن کفش‌های سازگار با کرامپون برای امنیت شما ضروری است. البته در صورتی که کفش شما قابلیت استفاده از کرامپون های تمام اتومات و نیمه اتومات را ندارد، میتوانید از کرامپون های ترکیبی استفاده کنید.

 

 

اندازه مناسب کفش کوهنوردی

یکی از نکات کلیدی در راهنمای خرید کفش کوهنوردی این است که کفش‌ها باید به طور کامل به اندازه پا باشند. در هیچ شرایطی نباید کفش‌ها تنگ باشند، زیرا این مسئله می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در طول سفر شود. کفش باید فضایی برای حرکت انگشتان پا فراهم کند. بهترین زمان برای تست کردن کفش‌ها، پس از تورم پا و با جوراب‌هایی است که قصد دارید هنگام کوهنوردی بپوشید.

 حجم پا که یکی دیگر از موارد مهم برای اندازه‌گیری مناسب است، باید توسط متخصصی در مغازه ارزیابی شود. همچنین می‌توانید خودتان طول پای خود را اندازه بگیرید  با درآوردن کفی کفش و ایستادن بر روی آن طول را مجددا بررسی کنید؛ باید به اندازه عرض شست پا بین بلندترین انگشت و انتهای کفی فاصله وجود داشته باشد.

نکات کلیدی در انتخاب کفش کوهنوردی مناسب

در نهایت کفش‌های کوهنوردی را امتحان کنید

پای شما معمولاً در طول فعالیت‌های روزانه دچار تورم می‌شود و در نهایت به بزرگ‌ترین اندازه خود می‌رسد. بنابراین، هنگام خرید کفش کوهنوردی، باید دقت کنید که کفش تنگ نباشد و فضای کافی برای حرکت انگشتان پا فراهم کند. این کار به جلوگیری از بروز ناراحتی و تاول کمک می‌کند. بهترین زمان برای امتحان کفش‌ها، بعد از یک روز پرتحرک است، زمانی که پاها به اندازه کامل خود رسیده‌اند. همچنین اگر از کفی طبی استفاده می‌کنید، حتماً آن‌ها را همراه داشته باشید، چرا که این کفی‌ها می‌توانند تأثیر زیادی بر تناسب و راحتی کفش بگذارند.

 

 

جوراب‌های مناسب به پا کنید

استفاده از جوراب‌های مناسب می‌تواند به شما کمک کند تا راحت‌تر تناسب و احساس کفش جدید را ارزیابی کنید. مهم است که ضخامت جوراب با کفش‌هایی که قصد دارید به پا کنید، همخوانی داشته باشد. برای کوهنوردی، به جای جوراب‌های نخی که می‌توانند باعث ایجاد تاول شوند، از جوراب‌های مصنوعی یا ترکیبی استفاده کنید. این جوراب‌ها علاوه بر جلوگیری از ایجاد تاول، راحتی و پایداری بیشتری را در طول مسیر فراهم می‌آورند.

مدتی را با کفش‌های کوهنوردی خود بگذرانید

برای ارزیابی دقیق‌تر کفش کوهنوردی، در راهنمای خرید کفش کوهنوردی پیشنهاد می‌شود که در فروشگاه کمی قدم بزنید. از پله‌ها بالا و پایین بروید و سعی کنید روی سطح شیب‌داری راه بروید تا مطمئن شوید که در سراشیبی‌ها انگشتان پا به جلوی کفش برخورد نمی‌کنند. این آزمایش‌ها به شما کمک می‌کند تا از تناسب و راحتی کفش در شرایط مختلف اطمینان پیدا کنید.

مشکلات مربوط به اندازه کفش 

نباید هیچ برآمدگی یا درز ناخوشایندی در قسمت جلوی پا احساس کنید. همچنین، انگشتان پا نباید هنگام حرکت در سراشیبی به جلوی کفش برخورد کنند. اگر کفش‌ها را به‌طور محکم بسته‌اید و هنوز هم احساس می‌کنید که فضای اضافی در قسمت بالای پا وجود دارد، این نشان می‌دهد که حجم کفش مناسب پای شما نیست.

استراتژی گره بند کفش خود را تغییر دهید

نحوه بستن بندهای کفش می‌تواند تأثیر زیادی بر تناسب آن داشته باشد. برای یادگیری روش‌های صحیح بستن بندها، می‌توانید مقاله آموزش بستن کفش کوهنوردی را مطالعه کنید. همچنین، فیلم آموزشی نحوه بستن بند کفش کوهنوردی نیز در دسترس است تا به‌طور کامل با این فرآیند آشنا شوید.

 

 

کفی‌های معروف در بازار را در نظر بگیرید

در راهنمای خرید کفش کوهنوردی می‌توان مشاهده کرد که کفی‌های مختلفی که در مدل‌های گوناگون عرضه می‌شوند، می‌توانند راحتی، پشتیبانی یا تناسب کفش را بهبود بخشند، یا حتی همه این ویژگی‌ها را به طور همزمان تقویت کنند.

قبل از اولین برنامه چند بار از کفش کوهنوردی خود استفاده کنید

متاسفانه بسیاری از کوهنوردان بی پروا از این نکته مهم غافل می‌شوند.

شما هم تجربیات خرید کفش کوهنوردی خودتان را برای ما بنویسید

 

جمع بندی 

انتخاب کفش کوهنوردی مناسب بستگی به نوع مسیر و شرایط محیطی دارد. در راهنمای خرید کفش کوهنوردی، باید به راحتی، پایداری و دوام کفش توجه کنید. برای مسیرهای نرم، کفش‌های با پاشنه کوتاه و کفی انعطاف‌پذیر مناسب هستند، اما برای مسیرهای سنگلاخی و شیب‌دار، کفش‌هایی که از قوزک پا محافظت کنند ضروری‌اند. مدل‌های ضدآب مانند گورتکس پا را خشک نگه می‌دارند، ولی ممکن است در هوای گرم کمی کمتر تنفس‌پذیر باشند. همچنین کفی‌های مناسب راحتی و پایداری را افزایش می‌دهند.

 

منبع: rei.com

لباس کوهنوردی🧤|راهنمای خرید لباس مناسب کوهنوردی(9 نکته مهم)

زمان مطالعه: 25 دقیقه

یکی از مباحث مهم در تجهیزات کوهنوردی، لباس کوهنوردی است. انتخاب صحیح پوشاک برای کوهنوردی نه تنها راحتی فرد را در مسیر تضمین می‌کند، بلکه نقش مهمی در ایمنی و عملکرد بهتر در شرایط مختلف دارد.

 

لباس مناسب کوهنوردی

لباس کوهنوردی به علت سرعت در تغییر شرایط جوی و وضعیت بدنی، باید قابلیت انعطاف‌پذیری و سرعت عمل را داشته باشد. البته منظور از انعطاف، تغییر پذیری با شرایط کوهنوردی است، نه لزوماً نرمی و لطافت پوشش! به علاوه، به دلیل تغییرات سریع در شرایط فیزیکی بدن، استفاده از لباس‌های تک‌لایه ضخیم توصیه نمی‌شود. برای مثال، در ابتدای حرکت بدن سرد است، اما پس از ۱۵ دقیقه فعالیت، میزان سوخت و ساز بدن افزایش چشمگیری پیدا می‌کند و لباس مناسب کوهنوردی باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که اجازه کم کردن لایه‌های اضافی را در حین حرکت بدهد تا از تعریق و گرمای اضافی جلوگیری شود.

 

اگر به دنیای کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «وسایل کوهنوردی مبتدی» رو از دست ندید! توی این مقاله با مهم‌ترین تجهیزات برای شروع آشنا می‌شید و می‌فهمید که برای یک تجربه ایمن و لذت‌بخش به چه وسایلی نیاز دارید.

 

اما اگر شما یک لایه ضخیم به تن کرده باشید، نمی‏توانید در آن تغییراتی ایجاد کنید. پس یکی از نکات مهم در پوشاک کوهنوردی لایه لایه بودن یا پوشش چند لایه است. این گونه پوشش به شما امکان می‏دهد که به هر میزان توانایی تغییر در پوشاک خود را داشته باشید.

 

 سیستم لایه ‏ای چیست؟ | این پوشش‏های چند لایه چگونه باید باشد؟

استفاده از سیستم پوشیدن لایه‌ای لباس در کوهنوردی می‌تواند تأثیر و کارایی لباس کوهنوردی را به طور قابل توجهی افزایش دهد. این سیستم به گونه‌ای طراحی شده است که با تغییرات مداوم حرارت بدن و شرایط جوی کوهستان سازگار باشد. هدف از سیستم لایه‌ای این است که با حداقل وزن و حجم، حرارت بدن را در سطح مطلوب و مناسب برای فعالیت‌های کوهنوردی حفظ کند، به‌طوری که کوهنورد در طول مسیر از راحتی و عملکرد بهینه برخوردار باشد

برای این منظور، اغلب باید تنظیماتی در سیستم لباس ورزشی کوهنوردی انجام داد. بیشتر کوهنوردان با تجربه در اکثر فعالیت‌های کوهنوردی خود از سیستمی استفاده می‌کنند که از چند لباس مختلف با کیفیت خوب تشکیل شده است و بسته به شرایط مختلف و نیازهای شخصی، ترکیب‌های متنوعی از این سیستم را به کار می‌برند. ممکن است لایه اساسی تغییر کند، وسایل عایق بیشتر یا کمتری استفاده شوند، یا حتی لباس‌های لایه‌رویی جدیدی به سیستم اضافه و خریداری شوند. با این حال، اساس و هسته سیستم لایه‌ای با گذشت زمان و به بازار آمدن لباس‌های کوهنوردی با تکنولوژی پیشرفته، همچنان به همان شکل اولیه باقی مانده است.

پایه سیستم لایه‌ای در لباس کوهنوردی برای ورزش‌های درون طبیعت معمولاً متکی بر سه نوع لایه است: لایه اول برای خشک و تمیز نگه داشتن بدن در طول فعالیت‌های فیزیکی؛ لایه دوم برای حفظ گرما و تأمین دمای مناسب بدن در طول فعالیت یا هنگام استراحت در کمپ و توقف‌ها؛ و لایه سوم که بیرونی‌ترین لایه است، برای محافظت از بدن در برابر باد، باران و برف، و ایجاد مانع در برابر شرایط جوی نامساعد.

*توجه: در برخی از سیستم‏ها تعداد این لایه ‏ها به ۴ لایه افزایش یافته، که تفاوت آن در تفکیک لایه میانی یا حرارتی به دو لایه مجزای ضد باد و گرمایشی است، که قابلیت انعطاف پذیری بیشتری را بالاخص در فصول سرد سال ایجاد می‏کند.

 

لایه اول:

این پوشاک شامل پیراهن، شلوار، دستکش، کلاه و حتی جوراب می‌شود. پوشاک این گروه، که جزو لباس‌های کوهنوردی لایه اول به حساب می‌آید، در تماس مستقیم با بدن و پوست بوده و وظیفه انتقال رطوبت ناشی از تعریق به بیرون لباس یا لایه‌های بعدی را بر عهده دارند تا بدن در طول فعالیت خشک بماند.

در مدل‌های پیشرفته و گران‌قیمت‌تر، خاصیت ضدباکتری و ضد میکروبی به این لباس‌های کوهنوردی افزوده شده تا از بروز بیماری‌های پوستی جلوگیری کند، چرا که در بسیاری از برنامه‌های صعود به ارتفاعات، امکان استحمام برای کوهنورد وجود ندارد. یکی از ویژگی‌های مهم پوشاک لایه اول، جذب یا استرچ بودن آنهاست. تمامی لباس‌های این لایه، از کلاه تا دستکش، باید به‌طور کامل جذب بدن باشند تا راحتی و آزادی عمل را فراهم کنند.

این لباس‌ها در تماس نزدیک با پوست، رطوبت بدن را سریع‌تر جذب کرده و آن را خشک نگه می‌دارند. اگر دقت کرده باشید، اکثر لباس‌های لایه اول کوهنوردی معمولاً به رنگ مشکی یا تیره تولید می‌شوند. دلیل این انتخاب رنگ، افزایش خاصیت محافظت از اشعه ماورای بنفش (SPF) است که به کمک آن، بدن شما در برابر آسیب‌های اشعه UV محافظت می‌شود.

پیراهن و شلوار لایه اول در دو مدل زمستانی و تابستانی تولید می‌شوند. نوع تابستانی، که بسیار سبک است، بیشتر برای تبادل هوا طراحی شده تا بدن کوهنورد در فعالیت‌های تابستانی خنک بماند و از گرمازدگی جلوگیری شود. اما پیراهن و شلوار لایه اول زمستانی معمولاً سنگین‌تر هستند و از پشم مصنوعی تولید می‌شوند تا بدن را در حین فعالیت گرم نگه دارند و کمی هم در برابر باد مقاوم باشند.

معمولاً تولیدکنندگان نوع تابستانی یا زمستانی این لباس‌ها را مشخص می‌کنند. شاید در برنامه‌های کوتاه‌مدت تابستانی تا ارتفاع ۴۰۰۰ متر، لایه اول تابستانی کافی باشد، اما در برنامه‌های زمستانی، حداقل استفاده از دستکش و پیراهن لایه اول ضروری است، زیرا این دو ناحیه بیشتر در معرض آسیب در فصل زمستان هستند.

 

 

 لایه میانی:

این پوشاک بر روی لباس‌های کوهنوردی لایه اول پوشیده می‌شود و هدف اصلی آن گرم نگه داشتن بدن است؛ به همین دلیل به این لایه، لایه گرمایی (insulation) گفته می‌شود. لایه میانی می‌تواند از یک یا چند لباس ساخته شده از پشم مصنوعی، الیاف مصنوعی یا پر باشد. پوشاک گرمایی از جنس پشم مصنوعی برای گرم نگه داشتن بدن در حین فعالیت‌های سبک یا در شرایط بسیار سرد مناسب است.

این نوع لباس‌ها به این معنا هستند که گرم نگه داشتن بدن شما بستگی به میزان فعالیت دارد؛ به این معنی که در حین حرکت، بدن گرمای خود را حفظ می‌کند و شما احساس راحتی و تعادل دمایی خواهید داشت. اما اگر به مدت طولانی توقف کنید، ممکن است به تدریج احساس سرما به شما باز گردد. از این رو، این نوع پوشاک را “لایه فعال” یا Active Layer می‌نامند، زیرا بیشترین تأثیر را در هنگام فعالیت دارند.

در همین راستا، لباس کوهنوردی معمولاً از چنین ویژگی‌هایی برخوردار است و به شما کمک می‌کند تا در حین کوهنوردی دمای بدنتان را متعادل نگه دارید. اما اگر برای مدتی فعالیت نداشته باشید، پوشاکی که از جنس الیاف مصنوعی یا پر باشد، به حفظ دما و گرما کمک می‌کند، مانند مواقعی که در چادر استراحت می‌کنید یا مدت‌زمان طولانی توقف دارید

همچنین، برای راحتی بیشتر در خواب، استفاده از پوش کفش دوپوش و جوراب پر به شما کمک می‌کند تا گرما را بهتر حفظ کرده و از سرما جلوگیری کنید.

 لایه بیرونی:

این لایه آخرین لباسی است که بر تن می‌کنیم و در معرض فضای آزاد قرار می‌گیرد. بنابراین، این پوشاک باید علاوه بر ضدباد و ضدآب بودن، قابلیت انتقال رطوبت یا بخار آبی که از لایه اول به لایه میانی و سپس به آن رسیده را نیز داشته باشد تا چرخه خشک ماندن بدن و لباس‌های کوهنوردی تکمیل شود. به این عمل انتقال بخار آب از لباس به بیرون، اصطلاحاً «تنفس» گفته می‌شود. گتر، شلوار و کاپشن این لایه، جزء پوشاک ضروری در برنامه‌های زمستانی، حتی برای برنامه‌های یک روزه، به شمار می‌روند. شلوار و کاپشن این لایه در انواع یک‌لایه، دولایه و سه‌لایه تولید می‌شوند که بسته به نوع برنامه و ترکیب پوشاک لایه اول و دوم انتخاب می‌شوند.

این لایه به‌طور کلی در دو دسته‌بندی معرفی می‌شود: لایه نرم (Soft shell) و لایه سخت (Hard shell). لایه نرم معمولاً از جنس پشم مصنوعی است و مقاومت بالایی در برابر باد و رطوبت دارد. در مقابل، لایه سخت از نوعی پلاستیک ساخته می‌شود که به پارچه چسبانده یا اصطلاحاً لمینیت می‌شود و این لایه قابلیت تنفس بالایی دارد و صد درصد ضدباد و ضدآب است.

لایه نرم خاصیت گرمایی بالایی دارد و می‌تواند کار لایه میانی را هم انجام دهد؛ به این معنا که می‌توانید لایه میانی را حذف کرده و فقط با دو لایه (لایه اول و لایه نرم بیرونی) در یک برنامه کوهنوردی در هوای سرد شرکت کنید و از سبکی، گرمی و تنفس بالای لباس کوهنوردی خود لذت ببرید. این ویژگی‌ها باعث می‌شوند تا لباس کوهنوردی شما هم در شرایط سخت و سرد، راحت و کارآمد باقی بماند.

اما باید توجه داشت که این پوشاک ضدآب و ضدباد نیست، بلکه فقط در برابر باد و رطوبت مقاوم است، به این معنی که به راحتی خیس نمی‌شود و آب را جذب نمی‌کند و میزان زیادی از نفوذ باد را هم مسدود می‌کند. بنابراین، این پوشاک بیشتر برای شرایط هوایی بدون بارندگی یا بارش‌های خفیف مناسب است و در شرایط بارندگی شدید یا فعالیت طولانی‌مدت در بارش مناسب نخواهد بود.

 

اگر به کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «نکات کوهنوردی» رو بخونید تا با نکات ضروری و کاربردی برای یک تجربه ایمن آشنا بشید.

 

فعالیتهای نصف روزه در تابستان

برای یک فعالیت نیمروزی در فصل تابستان ما یک سیستم دولایه را پیشنهاد می‌کنیم؛ تا زمانی که هوا گرم است و خیلی از شهر و امکانات شهری دور نشده‌اید، نیازی به حمل لباس‌های بسیار گرم نیست. اما توجه داشته باشید که امکان وزش باد یا حتی بادهای شدید در روزهای گرم تابستان هم وجود دارد. بنابراین استفاده از یک بلوز آستین بلند از جنس پشم یا الیاف مصنوعی به عنوان لایه اول به همراه یک بادگیر سبک و کم حجم، کافی و مناسب است. در این شرایط، لباس کوهنوردی شما به‌ویژه اگر از جنس مواد تنفسی و مقاوم در برابر باد باشد، شما را در برابر تغییرات ناگهانی دما محافظت کرده و راحتی لازم را فراهم می‌کند.

فعالیتهای یک یا چند روزه در تابستان (باحمل کوله ‏پشتی)

ممکن است شرایط آب و هوا شما را یک فعالیت یک یا چند روزه در کوهستان و طبیعت، با پیشامدهای غیرقابل پیش‏بینی و متغیر از قبیل باد، طوفان، رعد و برق و کاهش دما در ارتفاع غافلگیر کند. بدون تجهیزات کافی مواجهه با چنین شرایطی نه تنها ناخوشایند است، بلکه خطرناک هم هست.

بنابراین بهتر است قدری محتاط‌تر عمل کنیم و برای هر شرایطی آماده باشیم. پیشنهاد ما استفاده از یک سیستم سه لایه است: لایه اول همانند فعالیت نیمروزی می‌تواند یک بلوز آستین بلند یقه زیپ‌دار از پشم مرینوس یا الیاف مصنوعی باشد، بعلاوه یک لایه میانی نسبتاً گرم با وزن مناسب که با یک بالاپوش سبک ضد باد و آب کامل می‌شود.

این ترکیب در لباس کوهنوردی شما امکان تطبیق با شرایط مختلف دمایی و آب و هوایی را فراهم می‌کند و در صورت تغییر ناگهانی وضعیت، به راحتی می‌توانید لایه‌ها را تنظیم کنید. برای اطمینان بهتر است یک کلاه گرم هم همراه داشته باشید تا در صورت نیاز، از سر و گردن شما در برابر سرما و باد محافظت کند.

 

| اگر به اورست و چالش‌های صعود به بلندترین قله جهان علاقه دارید، مقاله «صعود به اورست» می‌تونه اطلاعات جالب و مفیدی رو در اختیار شما بذاره. |

 

فعالیتهای زمستانی

برای هوای سردتر و فعالیت‌هایی که با رطوبت بیشتری سروکار داریم مثل یخ‌نوردی یا اسکی یا کوهنوردی حرفه‌ای، یک سیستم چهار لایه بهترین عملکرد را دارد و به شما این امکان را می‌دهد تا هنگام فعالیت زیاد در روز خنک و هنگام توقف در هوای سرد گرم بمانید.

لایه‌ها را می‌توان متناسب با شرایط کم یا زیاد کرد. یک لایه اول از الیاف مصنوعی یا پشم مرینوس به علاوه یک لایه میانی با وزن کم یا متوسط از پشم، البته در سیستم چهار لایه لازم نیست تا لایه میانی به گرمی سیستم سه لایه باشد چراکه شما از یک لایه جداگانه برای عایق گرمایی استفاده می‌کنید. این سیستم، به ویژه در لباس کوهنوردی، به شما امکان می‌دهد که در شرایط مختلف به راحتی تنظیمات دمایی داشته باشید و در برابر سرما و رطوبت شدید، همواره راحت و محافظت‌شده باقی بمانید.

اندازه لایه عایق گرمائی باید به گونه‏ای باشد که بتوان آن را روی لایه‏ های زیرین پوشید، که معمولاً از جنس پر یا الیاف مصنوعی است. گرچه الیاف مصنوعی سنگین تر و حجیم تر هستند ولی در فعالیتهای که امکان خیس شدن وجود داشته باشد تحمل وزن و حجم الیاف مصنوعی منطقی تر به نظر می رسد چراکه پر در حالت خیس هیچ کاربردی نخواهد داشت. لایه آخر یک لایه سخت است که با انتخاب جنس‏های گورتکس یا مشابه آن شما را در برابر عوامل خارجی محافظت می‏کند

 

اگر به کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «لیست وسایل کوهنوردی» رو بخونید تا با تجهیزات ضروری برای یک صعود موفق آشنا بشید.

 

انتخاب جنس لباس کوهنوردی

لباس‌های مناسب فعالیت‌های هوای آزاد از الیاف مختلفی ساخته می‌شوند که هر کدام ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند. به طور کلی، الیاف گوناگونی با توجه به خصوصیات و نیازهای خاص، در ساخت لباس‌های کوهنوردی و سایر تجهیزات کوهنوردی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

الیاف طبیعی:

در گذشته، تنها پوشاک کوهنوردی موجود، لباس‌هایی با الیاف طبیعی بودند. پنبه، پشم و پر از مهم‌ترین این الیاف هستند. هرچند این الیاف در برخی شرایط به خوبی عمل می‌کنند، اما اغلب مستعد جذب آب هستند که در بسیاری از موارد می‌تواند یک امتیاز منفی به حساب آید. جذب آب می‌تواند باعث کاهش اثر بخشی عایق‌های حرارتی این پوشاک شده و به سرعت باعث سرد شدن بدن در شرایط مرطوب شود.

 

| برای آشنایی با قله شیرکوه و جذابیت‌های صعود به آن، مقاله «شیرکوه» می‌تونه شما رو راهنمایی کنه. |

 

  • پنبه: پنبه یا کتان در صورت خشک بودن، انتخابی مناسب و راحت برای لباس‌های کوهنوردی به شمار می‌آید. اما در صورتی که این الیاف خیس شوند، خاصیت عایق بودن خود را از دست داده و معمولاً برای خشک شدن به زمان زیادی نیاز دارند. به دلیل همین ویژگی‌ها، اتکا به لباس‌های پنبه‌ای یا کتانی برای گرم نگه داشتن بدن در شرایط سرد می‌تواند خطرناک باشد. در بسیاری از حوادث سرمازدگی، لباس‌های پنبه‌ای نقش مهمی ایفا می‌کنند.

    با این حال، در هوای گرم، لباس‌های پنبه‌ای به‌عنوان یک تهویه‌کننده طبیعی و عامل خنک‌کننده عالی عمل می‌کنند و می‌توانند محافظ مناسبی در برابر تابش مستقیم خورشید باشند. برای روزهای گرم، پوشیدن پیراهن پنبه‌ای خیس می‌تواند به خنک شدن بدن شما کمک کند، زیرا بخار آب موجود در لباس باعث ایجاد حس خنکی می‌شود.

  • پشم: نسبت به پنبه، پشم رطوبت کمتری به خود جذب می‌کند و آب کمتری در خود نگه می‌دارد، بنابراین برای خشک شدن به زمان کمتری نیاز دارد. زمانی که پشم خیس می‌شود، الیاف آن مانند پنبه به هم نمی‌چسبند و از این رو مقداری هوای مرده بین الیاف آن باقی می‌ماند، که باعث می‌شود هنوز به‌عنوان لایه عایق مناسبی عمل کند. این ویژگی عدم چسبندگی الیاف پشم هنگام خیس شدن، آن را به ماده اولیه مناسبی برای ساخت جوراب‌های کوهنوردی تبدیل می‌کند.

    یکی از معایب اصلی پشم، وزن سنگین و حجم آن است. لباس‌های پشمی به روش‌های مختلفی تولید می‌شوند و هرچه مرحله تولید آن کوتاه‌تر باشد (یعنی به پشم خام نزدیک‌تر باشد)، عایق بهتری در مقابل آب خواهند بود. پشم ممکن است باعث تحریک خارش شود، اما برخی انواع آن، مانند پشم مرینوس، در تماس با پوست بسیار نرم و راحت هستند. همچنین پشم نسبت به الیاف مصنوعی قابلیت جذب رطوبت بیشتری دارد و در برابر حرارت مانند الیاف مصنوعی ذوب نمی‌شود. به علاوه، الیاف پشم در تماس با سطوح لغزنده مانند برف، اصطکاک بیشتری ایجاد می‌کنند که این ویژگی می‌تواند در هنگام ترمز کردن بر روی سطوح شیب‌دار بسیار مفید باشد.

  • پر: پر غاز با کیفیت، گرم‌ترین ماده عایق با وزن کم است. این ماده همچنین قابلیت فشرده‌سازی زیادی دارد و حتی اگر به کوچک‌ترین حجم ممکن فشرده شود، پس از باز کردن، به سرعت هوا را در بین خود ذخیره می‌کند و به همین دلیل بسیار گرم است. این ویژگی‌ها باعث شده که پر به یکی از محبوب‌ترین انتخاب‌ها برای تولید لباس‌های کوهنوردی، کت و کیسه خواب تبدیل شود.

    هرچند پر بسیار گرم است و دوام بالاتری نسبت به بسیاری از مواد عایق دیگر دارد، قیمت آن معمولاً بالا است. متأسفانه، پر به محض اینکه خیس شود، همه ویژگی‌های عایق خود را از دست می‌دهد و خشک کردن آن در شرایط رطوبتی تقریباً غیرممکن است. بنابراین، پر باید از رطوبت و نم به‌طور ویژه محافظت شود تا عملکرد خود را حفظ کند.

 

| اگر قصد صعود به علم کوه رو دارید، مقاله « علم کوه » می‌تونه شما رو با مسیرهای مختلف و نکات مهم این قله آشنا کنه. |

 

الیاف مصنوعی :

امروزه الیاف مصنوعی به‌طور گسترده‌ای جایگزین الیاف طبیعی در ساخت لباس‌های کوهنوردی شده‌اند. بسیاری از این الیاف‌ها دارای خاصیت هیدروفوبیک (hydrophobic) هستند، به این معنی که تمایل کمتری به جذب آب دارند. لباس‌های ساخته شده از الیاف مصنوعی اگرچه مقداری رطوبت به خود جذب می‌کنند، اما این رطوبت بین رشته‌ها و الیاف‌ها جای می‌گیرد، نه درون آن‌ها. به این ترتیب، زمانی که این لباس‌ها خیس می‌شوند، می‌توان آن‌ها را فشار داد و آب اضافی سریعاً تبخیر خواهد شد، که این ویژگی باعث سریع‌تر خشک شدن لباس می‌شود.

پولیستر و پولی پروپیلن:

این الیاف در جذب عرق بدن به شکل فتیله‌ای عمل می‌کنند و چون آب را به خود جذب نمی‌کنند، برای لایه مجاور پوست مناسب هستند. لباس‌های کوهنوردی زیر از جنس پولی پروپیلن به‌خوبی عمل می‌کنند، ولی ممکن است کمی خارش‌آور باشند و پس از مدتی بوی نامطبوعی ایجاد کنند. به همین دلیل، پولی‌استر تا حد زیادی جایگزین لباس‌های زیر از جنس پولی پروپیلن شده است.

الیاف پولی‌استر در تماس با پوست احساس نرمی ایجاد می‌کنند و بوی نامطبوع کمتری تولید می‌کنند. علاوه بر این، زمانی که پولی‌استر و پولی پروپیلن در مجاورت پوست استفاده شوند، می‌توانند به‌عنوان عایق خوبی عمل کنند. لباس‌های زیر بلند با وزن بیشتر و همچنین ژاکت و شلوارهایی از الیاف بافته شده به شکل لباس‌های ضخیم یا گشاد و راحت از جنس پولی‌استر نیز در دسترس هستند. این لباس‌ها اگرچه سبک هستند، اما مقاومت آن‌ها در برابر باد کم است و برخی از آن‌ها هم ممکن است حجم زیادی داشته باشند.

نایلون:

این الیاف مصنوعی در اشکال مختلفی تولید می‌شود و به همین دلیل به‌عنوان یک الیاف چندمنظوره در دنیا شناخته می‌شود. در فعالیت‌های کوهنوردی و فضای آزاد، الیاف نایلونی عمدتاً در لباس‌های کوهنوردی لایه بیرونی استفاده می‌شوند. انواع مختلف نایلون خصوصیات متفاوتی دارند؛ برخی در برابر باد مقاوم هستند، در حالی که برخی دیگر لیز و نرم هستند. اما همه آن‌ها به داشتن قدرت و دوام بالا معروف هستند.

یکی از نقص‌های نایلون این است که در صورتی که به‌خوبی عمل‌آوری نشده باشد، ممکن است آب را به خود جذب کرده و خشک شدن آن‌ها به‌آهستگی صورت گیرد. زمانی که دو یا چند الیاف با هم مخلوط می‌شوند، خواص نهایی الیاف ترکیب‌شده، معمولاً مابین خواص الیافی است که به‌عنوان مواد اولیه به کار رفته‌اند.

الیاف ضد آب:

کاپشن و شلوارهای ضدآب معمولاً از جنس نایلون یا مواد ترکیبی نایلونی ساخته می‌شوند. با این حال، نایلون به‌تنهایی ضدآب نیست. بنابراین، لباس‌های کوهنوردی ضدآب این گروه خاصیت واترپروفی خود را از ترکیب الیاف دیگر یا شیوه‌های خاصی در تولید و عمل‌آوری الیاف مصنوعی به‌دست می‌آورند.

الیاف ضدآب – غیرتنفسی:

یکی از آسان‌ترین روش‌ها برای تولید لباس‌های ضدآب، پوشاندن آن‌ها با یک لایه پولی‌اورتین است. این لایه غیرتنفسی سبک و نسبتاً ارزان است، اما در برابر ساییدگی و کپک‌زدگی چندان مقاوم نیست. هرچند چنین لایه‌ای مانع نفوذ باران از بیرون می‌شود، اما در برابر عرق و بخار حاصل از بدن هم مانع است.

به عبارت دیگر، زمانی که شما در حال فعالیت سخت هستید، بدن شما عرق و بخار تولید می‌کند که می‌تواند لایه عایق را خیس کند. به‌طور مشابه، اگر یک لیوان چای گرم داشته باشید و روی آن یک درپوش پلاستیکی قرار دهید، بخار چای از درون درپوش به‌راحتی جمع می‌شود. بدن شما در این شرایط مشابه یک لیوان چای گرم است و اگر عرق بدن راهی برای خروج از لایه بیرونی نداشته باشد، شما خیس خواهید شد.

 

| اگر می‌خواهید بیشتر درباره قله کلکچال و مسیرهای صعودش بدونید، مقاله «کلکچال» اطلاعات خوبی به شما می‌ده. |

 

الیاف ضدآب- تنفسی:

این الیاف به‌منظور کاهش مشکل حبس شدن رطوبت در داخل و خارج طراحی شده‌اند. در هر سانتی‌متر از این لایه نایلونی میلیاردها سوراخ ریز تعبیه شده است. مولکول‌های بخار آب حاصل از تعرق بسیار کوچکتر از مولکول‌های آب هستند و از این سوراخ‌ها به بیرون رانده می‌شوند. حفره‌های موجود در این لایه برای عبور آب به شکل بخار به‌اندازه کافی بزرگ هستند، اما برای عبور آب به‌صورت مایع یا باران، سوراخ‌ها بسیار کوچک هستند. بنابراین، این لایه علاوه بر اینکه ضدآب باقی می‌ماند، تنفس‌پذیر هم هست.

بدون هیچ تعجبی، لایه‌های لباس کوهنوردی ضدآب و تنفسی معمولاً قیمت بالاتری دارند. مانند بسیاری از تجهیزات کوهنوردی، لایه‌های پوششی ضدآب-تنفسی در مارک‌های مختلف تولید و عرضه می‌شوند. از این رو، در اغلب موارد، مشورت با فروشنده برای کسب اطلاعات دقیق‌تر و انتخاب بهترین گزینه ضروری است.

الیاف چسباندنی ضدآب- تنفسی ممبرانی:

این ممبران‏ها که معروفترین آﻧﻬا گورتکس است، مانند لایه پوششی ضدآب- تنفسی سوراخ‏های میکروسکوپی ریزی در سطح لباس هستند. ممبران ها براساس همان تئوری که در مورد لایه پوششی ضدآب- تنفسی بیان شد عمل می کنند. اما در اینجا این لایه پوششی به صورت جداگانه بر روی نایلون تولید می‏شود. لباس‏هایی که با استفاده از لایه‏ های این چنینی درست می‏شوند، از لباس‏های دارای لایه پوششی ضدآب-تنفسی گران‏تر هستند. اگر در نگهداری آﻧﻬا دقت شود، هر دو نوع این لباس‏ها می‏توانند مدت زیادی دوام بیاورند. هر چند الیاف ضدآب- تنفسی، تکامل یافته‏ تر از لایه‏ های قدیمی نایلون هستند، اما چیز کامل و ایده آلی نیستند.

اگر فعالیت زیاد و سختی داشته باشید، بدن شما عرق زیادی تولید میکند و لایه خارجی لباس از درون خیس می شود. از انجا که بخار عرق تبدیل به مایع شده است، بنابراین مواجه با همان مسئله قدیمی خواهید بود. رفع آب در سطح خارجی هم می‏تواند تولید مشکل کند. اگر آب باران آنقدر نباشد که آب روی لباس حرکت کند و به پائین بلغزد، بنابراین سطحی خارجی لباس را می پوشاند و سوراخ ها را کیپ می کند و به مقدار زیادی جلوی تنفس کردن لباس را می گیرد.

اغلب لباس‏های ضد آب- تنفسی در قسمت ضدآب خود خوب عمل می کنند، اما طرح های مختلف آﻧﻬا بر روی تهویه آنان تأثیر می گذارد. این مسئله می تواند در رابطه با تکنیک ساختمان آﻧﻬا و چیزهایی مثل زیپ ها، زیربغل‏ها و شکل ان در قسمت بالاتنه باشد. قدرت تنفسی اضافه معمولاً با بالارفتن قیمت هم همراه است.

 

 

 انواع لباس کوهنوردی:

در هوای سرد، انتخاب لباس مناسب بسیار اهمیت دارد. برای نیم‌تنه بالایی، معمولاً لباس‌هایی مانند زیرپوش‌های بلند، پیراهن‌های پشمی یا الیاف مصنوعی، جلیقه‌های پولار، کت پر و یا لباس‌های پر شده از الیاف مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای نیم‌تنه پایینی نیز می‌توانید از زیرشلوارهای گرم بلند، شلوارهای پشمی، الیاف ترکیبی، استرچ، نایلون بافته شده یا پولار استفاده کنید. در شرایط آب و هوایی سردتر، استفاده از لباس‌های کوهنوردی عایق و گرمایی سرتاسری مانند لباس‌های اسکی می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

زیرپیراهن و عرق گیر

حفاظت در مقابل سرما می‌تواند از لایه زیرین شروع شود؛ به‌ویژه با استفاده از زیرپوش‌های بلند که در لایه مجاور پوست قرار می‌گیرند. الیاف “فتیله‌ای” پولی پروپیلن و پولیستر در این زمینه بسیار محبوب هستند و برخی از کوهنوردان نیز پشم را ترجیح می‌دهند. این لباس‌ها باید به‌اندازه کافی بلند باشند تا بتوان آن‌ها را درون شلوار قرار داد یا روی شلوار انداخت، زیرا فاصله بین شلوار و لباس‌های لایه بالایی می‌تواند باعث فرار گرمای بدن شود.

لباس‌های زیر و عرق‌گیرهای یقه‌دار، هرچند وزن بیشتری دارند، اما گرمای بیشتری نیز فراهم می‌کنند. زیرپوش‌های بلند تیره در زیر نور آفتاب حرارت بیشتری جذب کرده و سریع‌تر خشک می‌شوند. لباس‌های با رنگ روشن برای روزهای گرم مناسب‌تر هستند و بلندی آن‌ها به حفظ پوست از آفتاب و حشرات کمک می‌کند.

در انتخاب لباس‌های کوهنوردی مناسب، توجه به رنگ و نوع الیاف اهمیت زیادی دارد تا بتوانید در شرایط مختلف هوایی، راحتی و حفاظت بهینه از بدن را تجربه کنید.

 

 

پیراهن کوهنوردی

پیراهن کوهنوردی باید راحت و بلند باشد تا مانع حرکت آزادانه دست‌ها و عضلات بدن نشود و تنفس به راحتی انجام گردد. در کوهستان، از پیراهن‌هایی با یقه سفت و زبر استفاده نکنید. در تابستان، پیراهن‌های ترکیب نخ و الیاف گزینه مناسبی هستند، در حالی که در زمستان بهتر است از مدل‌های کرکی، پشمی یا الیاف مصنوعی برای لباس کوهنوردی استفاده کنید. پیراهن‌های کوهنوردی معمولاً دارای جیب‌های بیشتری هستند و هیچ‌گاه آستین کوتاه نمی‌باشند. زیرا پیراهن آستین بلند در کوهستان، به‌ویژه در معابر سنگی، از آسیب و خراشیدگی دست‌ها و بازو جلوگیری کرده و پوست بدن را محافظت می‌نماید.

در زمستان، استفاده از بلوز یقه اسکی توصیه می‌شود که نوع پشمی آن به‌عنوان بهترین گزینه شناخته می‌شود. این بلوز علاوه بر نگه‌داشتن حرارت بدن، عایق سرما بوده و به بدن اجازه می‌دهد که به راحتی تنفس کند. همچنین، عرق گیرهای نخی و لباس‌های جین را بهتر است در خانه بگذارید و از آن‌ها در کوهستان‌های سرد استفاده نکنید.

کت گرم کوهنوردی

کت گرم کوهنوردی از تجهیزات ضروری برای لباس کوهنوردی است. معمولاً این کت‌ها دارای کلاه‌هایی هستند که تمام سر و گردن را می‌پوشاند، هرچند نوع بدون کلاه آن نیز در دسترس است. این کت‌ها معمولاً از جنس‌های الیاف پولیستر، پر قو یا پولار دوخته می‌شوند. نوع پر آن در بازار گران‌تر است، اما بدن کوهنوردان را به خوبی گرم نگه می‌دارد. در هنگام انتخاب لباس کوهنوردی، سعی کنید کت گرم کمی گشادتر از کت‌های معمولی باشد تا بتوانید آن را روی همه لباس‌های دیگر پوشیده و راحت‌تر حرکت کنید.

 

 

بادگیر

بادگیر کوهنوردی باید به اندازه‌ای باشد که بتوان سایر لایه‌ها را نیز زیر آن پوشید، بدون اینکه فشردگی ایجاد شود یا حرکات و انعطاف بدن محدود گردد. این بادگیر باید دارای کلاه با نقاب باشد و در قسمت گردن، ریسمان‌های کشیدنی برای تنظیم اندازه و کوچکتر کردن قسمت صورت داشته باشد، تا از خیس شدن صورت و گردن جلوگیری کند. کلاه باید آنقدر بزرگ باشد که بتوان یک کلاه ایمنی زیر آن قرار داد، اما بزرگی آن نباید باعث محدود شدن دید (مخصوصاً در جوانب) شود. بادگیر باید قابلیت باز شدن و تنظیم شدن در قسمت‌های مختلف مانند جلو، کمر، زیربغل، جوانب و سرآستین‌ها را داشته باشد تا امکان تهویه وجود داشته باشد و یا لباس را محکم بست.

دندانه‌های زیپ‌ها باید بزرگ و مقاوم باشند و روی زیپ، زبانه‌ای برای جلوگیری از خیس شدن وجود داشته باشد، ولی در عین حال تهویه لباس را ممکن سازد. برخی زیپ‌ها از جنس ضدآب ساخته شده‌اند. درزها و دوخت‌های بادگیر باید به خوبی ضدآب، عایق و محکم باشند. همچنین دسترسی به جیب‌ها باید با دستکش و در حالیکه کوله‌پشتی را به پشت دارید، آسان باشد. جیب‌ها باید دارای درپوش مناسب برای محافظت از باران باشند.

قد بادگیر باید به اندازه کافی بلند باشد تا قسمت کمر شلوار را بپوشاند و در این قسمت باید دارای یک بند کشیدنی باشد تا قسمت پایین تنه را محکم کند. آستین‌ها باید مچ دست را کاملاً بپوشانند و چسبانک، قزن قفلی و گیره‌های مخصوص مچ را به خوبی کیپ نگه دارند.

 کاپشن بارانی

بارانی‌ها در انواع مختلفی تولید می‌شوند. مدل استاندارد معمولاً دارای زیپ کامل در جلو است که تهویه هوا را آسان‌تر می‌کند. بسیاری از کوهنوردانی که به دنبال کاهش وزن و حجم تجهیزات خود و همچنین افزایش مقاومت در برابر باد هستند، انوراک (ژاکت‌های بدون زیپ سراسری جلو) را ترجیح می‌دهند. در هنگام انتخاب بارانی، یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید، قابلیت تنفسی الیاف آن است.

گرم کن زیرشلواری

گرمکن‌ها و زیرشلواری‌ها باید نرم و گرم باشند تا به راحتی به عضلات بدن اجازه حرکت و تنفس دهند. در ارتفاعات بالا، استفاده از زیرشلواری‌های پشمی نرم توصیه می‌شود. برای کوهنوردی‌های بلندمدت در ارتفاعات، استفاده از گرمکن‌ها ضروری است تا عضلات پا گرم و محفوظ باقی بمانند.

شلوار کوهنوردی

یکی از وسایل ضروری در کوهنوردی شلوار مخصوص کوه است که متاسفانه کمتر به آن توجه می‌شود. اگرچه ممکن است برخی تصور کنند که شلوار مخصوص کوهنوردی تفاوت زیادی با شلوار معمولی ندارد، این تصور فقط در مسیرهای ساده صادق است. در مسیرهای سنگی و فنی، شلوار کوهنوردی ضروری است. این شلوار به خوبی شکم، کمر و کلیه‌ها را نگه می‌دارد و با بستن بند پایین شلوار، آزادی بیشتری برای حرکت عضلات پا فراهم می‌کند. پاچه شلوار به گونه‌ای طراحی شده که از گیر کردن به سنگ و کلوخ جلوگیری کرده و بدن به راحتی در آن تنفس می‌کند.

شلوار گرم کوهنوردی

شلوارهای کوهنوردی معمولاً از الیاف پولیستر، پلار و پر قو دوخته می‌شوند که بسیار گرم و راحت هستند. این شلوارها برای ارتفاعات بالا، مناطق سردسیر و برنامه‌های زمستانی مناسب هستند. طراحی آنها به گونه‌ای است که از هر طرف دارای زیپ است تا پوشیدن آن‌ها راحت باشد. پارچه این شلوارها باید از الیاف فشرده ساخته شده باشد تا در برابر باد و سائیدگی مقاوم باشند. ترکیب پشم و مواد مصنوعی گزینه خوبی در این زمینه است.

شلوارهای پولار اگرچه وزن کمی دارند، ولی در برابر سائیدگی و باد مقاوم نیستند. بنابراین، بهتر است شلوارهایی انتخاب کنید که در قسمت نشیمنگاه و زانوها دارای لایه‌های مقاوم اضافی باشند. همچنین شلوارهایی با زیپ‌های جانبی می‌توانند برای زمانی که از کرامپون یا اسکی استفاده می‌کنید، راحت‌تر پوشیده شوند.

شلوار بارانی

این لباس ها باید دارای زیپ سراسری باشد تا در حالی که کرامپون، کفش یا اسکی به پا دارید، بتوانید آنها را از تن در بیاورید و یا به تن کنید. از آنجا که شلوارهای بارانی نسبت به کاپشن بارانی کمتر پوشیده می‌شوند (چرا که معمولاً گترها کافی هستند) و این شلوارها در عبور از مناطق دارای درختچه و گیاه یا سرخوردن روی برف از بین می‌روند، بنابراین خرید شلوار بارانی از جنس غیرقابل تنفسی باعث صرفه‌جویی در پول شما می‌شود.

بعضی از کوهنوردان (مخصوصاً در هوای سرد) از شلوارهای ضد آب – تنفسی دارای بندهای روی شانه به عنوان قسمت پایینی لایه بیرونی استفاده می‌کنند. این شلوارها به طور قابل ملاحظه‌ای گرمتر از شلوار بارانی هستند، چرا که قسمت بیشتری از بالاتنه را می‌پوشاند و از ورود برف در قسمت کمر جلوگیری می‌کند. همچنین، بعضی از این شلوارها دارای لایه عایق گرمایی هستند که مناسب استفاده در برنامه‌های خیلی سرد است. این شلوارها در شرایط کوهنوردی حرفه‌ای و فنی به شدت کاربرد دارند و می‌توانند به راحتی با سایر لایه‌ها ترکیب شوند.

شلوارک کوهنوردی

بعضی از کوهنوردان ترجیح می‌دهند از شلوارک‌های کوتاه تا زانو و بالای گتر استفاده کنند. این انتخاب به آن‌ها این امکان را می‌دهد که هم راحتی بیشتری در حرکت داشته باشند و هم تهویه بهتری صورت بگیرد. علاوه بر این، این نوع شلوار در جلوگیری از خیس شدن پاچه‌های شلوار بر اثر تماس با برف و آب بسیار موثر است. چنین لباس کوهنوردی به کوهنوردان این امکان را می‌دهد که در شرایط مختلف جوی راحت‌تر و با کارایی بیشتر فعالیت کنند.

 

کلاه

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: “اگر پاهایتان سرد است، یک کلاه به سر خود بگذارید.” بدون کلاه، سر انسان مانند یک رادیاتور عمل می‌کند که نصف گرمای بدن از آن خارج می‌شود. زمانی که بدن سرد می‌شود، سیستم داخلی بدن انتقال خون به دست‌ها و پاها را کاهش می‌دهد و آن را برای گرم نگه داشتن نقاط حساس و مهم (از جمله سر) حفظ می‌کند.

اما زمانی که کلاه بر سر می‌گذارید، این اثر برعکس می‌شود. لباس کوهنوردی معمولاً شامل انواع مختلفی از کلاه‌ کوهنوردی است که به کوهنوردان این امکان را می‌دهد تا با تغییرات حرارتی سریعاً تطبیق پیدا کنند. همراه داشتن چند کلاه باعث می‌شود که بتوانید به راحتی خود را با شرایط جوی متغیر وفق دهید.

جهت جلوگیری از بدشانسی و برده شدن کلاه توسط باد به قعر دره‌ها، بهتر است که کلاه را با ریسمانی به لباس کوهنوردی خود گره بزنید یا بدوزید. کلاه‌های عایق و گرم معمولاً از جنس پشم، پولی پروپیلن یا پولار ساخته می‌شوند. همچنین کلاه‌های توفان که تمام گردن و سر را می‌پوشانند، کارکردهای چندجانبه‌ای دارند و در سرمای شدید، می‌توان آن‌ها را به طور کامل پوشید. وقتی هوا گرم‌تر می‌شود، می‌توان کلاه را تا کرده یا بالا زد تا تهویه بهتری برای قسمت یقه و گردن ایجاد شود

 

 

دستکش

شاید انگشتان سخت‌ترین قسمت بدن برای گرم‌کردن باشند، چرا که در شرایط سخت و سرد، خون به قسمت‌های دیگر بدن ارسال می‌شود. متأسفانه این تغییر مسیر جریان خون باعث اختلال در کارهایی می‌شود که از طریق انگشتان انجام می‌شوند، مثل کشیدن زیپ یا گره زدن که می‌تواند باعث کندی حرکت گروه در مواقعی شود که نیاز به سرعت بیشتر برای پیداکردن پناهگاه دارند. برای پیدا کردن دستکش یا دستکش دو انگشتی مناسب برای خود، باید تجربه کسب کنید و بهترین گزینه‌ها را انتخاب کنید. در این انتخاب، باید توافقی بین ضریب‌های گرمایی و خوش‌دستی دستکش برقرار کنید تا بتوانید با راحتی بیشتر از آن در شرایط مختلف استفاده کنید.

بطور کلی، حجیم بودن دستکش به معنی گرم بودن آن است، اما خوش‌دستی آن را کاهش می‌دهد. انتخاب مناسب دستکش جزء ضروریات لباس کوهنوردی است که به‌ویژه در شرایط سخت کمک می‌کند تا عملکرد شما بهتر باشد.

هرچقدر صعود فنی‌تر می‌شود، مسئله سازگاری این دو ضریب (گرمایی و خوش‌دستی) نیز برجسته‌تر می‌شود. سیستم پوشیدن لایه‌ای را می‌توان در مورد دستکش‌ها نیز به کار برد. اولین لایه می‌تواند یک دستکش پنج انگشتی باشد و برای لایه اضافی از یک دستکش دو انگشتی استفاده شود. دستکش‌های دو انگشتی گرم‌تر از دستکش‌های معمولی هستند، چرا که انگشتان در آن‌ها کنار هم قرار می‌گیرند و یکدیگر را گرم نگه می‌دارند. دستکش‌ها باید از الیافی ساخته شوند که در صورت خیس شدن، خاصیت گرمایی خود را حفظ کنند.

 

 

 

جوراب

جوراب باعث ایجاد یک لایه محافظ در زیر پا می‌شود که پا را گرم نگه می‌دارد و از اصطکاک بین پا و کفش جلوگیری می‌کند. اما جوراب‌های نخی به سرعت خیس می‌شوند و آب را جذب می‌کنند، که موجب چسبیدن به پا و ایجاد تاول می‌شود. اگر کفش‌های شما قابلیت تنفس نداشته باشند، عرق پا در داخل کفش جمع می‌شود و باعث ناراحتی می‌شود.

جوراب‌های از جنس الیاف مصنوعی مانند پولیستر، نایلون و آکریل سریع‌تر از جوراب‌های پشمی خشک می‌شوند و از این رو برای کوهنوردی مناسب‌ترند. بسیاری از کوهنوردان دو جفت جوراب می‌پوشند؛ یکی از آن‌ها معمولاً نازک و از جنس نخی است که عرق پا را جذب کرده و آن را خشک نگه می‌دارد، و جوراب دوم که ضخیم‌تر است، رطوبت را از جوراب اول جذب می‌کند و به ایجاد یک لایه گرمایی در زیر پا کمک می‌کند.

همچنین، برخی کوهنوردان یک جفت جوراب نیمه‌کلفت یا ضخیم از جنس پشم یا الیاف مصنوعی انتخاب می‌کنند که معمولاً بخشی از مجموعه لباس کوهنوردی آنها به حساب می‌آید. در عین حال، استثناهایی نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، یک سنگ‌نورد ممکن است ترجیح دهد که کفش‌هایش به طور کامل به پای او بچسبند و اصلاً جوراب نپوشد یا فقط از یک جوراب نازک استفاده کند.

یک کوهنورد در روزهای گرم ممکن است تنها از یک جفت جوراب استفاده کند، در حالی که در زمستان، برخی ممکن است سه جفت جوراب را در یک کفش بزرگ بپوشند. در هر صورت، باید طوری جوراب بپوشید که پاهای شما فضای کافی برای حرکت داشته باشند، زیرا لباس کوهنوردی شما باید به گونه‌ای طراحی شود که مانع از محدودیت گردش خون و کاهش گرما نشود.

 

 

گتر

در طول فعالیت‌های کوهنوردی، ورود آب، برف، شن و ماسه از بالای کفش می‌تواند باعث ناخوشایندی و حتی بروز مشکلات جدی شود. گتر یکی از تجهیزات ضروری است که می‌تواند فاصله بین کفش و شلوار را پوشش دهد و از ورود هرگونه آب، برف یا ذرات به داخل کفش جلوگیری کند.

کوهنوردان در هر دو فصل تابستان و زمستان از گتر استفاده می‌کنند، زیرا باران، شبنم، گل و برف می‌توانند در تمام طول سال موجب خیس شدن شلوار، جوراب و کفش شوند. پاهای نمناک، انگشتان سرد و حتی سوراخ‌های کوچک در شلوار می‌تواند به راحتی مشکلات جدی ایجاد کند و در صورت عدم مراقبت، منجر به سرمازدگی شود. به همین دلیل انتخاب درست گتر برای حفاظت از پاها در برابر شرایط سخت بسیار اهمیت دارد و یکی از اجزای مهم لباس کوهنوردی است که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت.

متداول‌ترین کاربرد گتر، جلوگیری از خیس شدن پاها و کفش‌ها است. گتر باید کاملاً ضدآب باشد تا از ورود آب، برف و گل به داخل کفش جلوگیری کند. در حقیقت، گتر باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که خشکی پاها را در طول برنامه صعود تضمین کند. یک پای خشک از پای خیس بسیار گرم‌تر است و این موضوع می‌تواند از سرمازدگی و مشکلات ناشی از آن جلوگیری کند. همچنین گتر باید علاوه بر ضدآب بودن، به نگهداری گرمای بدن کمک کند تا خطر سرد شدن پاها به حداقل برسد.

گتر همچنین می‌تواند از فرسایش و آسیب به لباس‌ها جلوگیری کند. در بسیاری از مواقع، سخمه کرامپون‌ها به شلوار یا کفش گیر می‌کند و باعث پارگی آن‌ها می‌شود. گترهای مقاوم که به درستی ساخته شده‌اند، این خطر را کاهش می‌دهند و در صورت پارگی، هزینه تعویض گتر نسبت به شلوار کوهنوردی یا کفش بسیار کمتر است. گتر باید به‌گونه‌ای طراحی شود که به‌طور کامل به رویه کفش بچسبد و از ورود برف بین کفش و گتر جلوگیری کند. این موضوع می‌تواند خطر گیر کردن سخمه کرامپون‌ها را نیز کاهش دهد.

 

 

چـند نکتـه بسیار مـهم در انتخاب لباس مناسب کوهنوردی :

  • توجه داشته باشید که هیچ لباسی به تنهایی مناسب همه کوهنوردان یا تمامی شرایط کوهنوردی نیست. هر کوهنوردی ممکن است با توجه به وضعیت جسمانی، سوخت و ساز بدن و نیازهای شخصی خود، سیستم لباسی متفاوتی انتخاب کند. همچنین، یک کوهنورد ممکن است در هر برنامه کوهنوردی از یک سیستم لباس خاص استفاده نکند و لباس کوهنوردی مختلفی را بسته به فصل و نوع صعود به تن کند. به این ترتیب، انتخاب لباس مناسب باید با توجه به نیازهای فردی و شرایط محیطی انجام گیرد. بهترین روش برای انتخاب لباس در کوهنوردی این است که با تجربه و امتحان، سیستم لایه‌چینی مناسبی پیدا کنید.

 

  • اگر در کوهنوردی تازه‌کار هستید، بهتر است لباس‌های بیشتری نسبت به آنچه که سیستم لایه‌ها نیاز دارند به همراه داشته باشید تا بتوانید در شرایط مختلف خود را گرم و خشک نگه دارید. تنها زمانی باید یک لباس را از فهرست وسایل خود حذف کنید که مطمئن شوید در هر شرایطی می‌توانید بدون آن لباس هم ایمن بمانید. همچنین، تلاش کنید که وزن لباس‌های خود را پایین بیاورید، اما نه به بهای به خطر انداختن سلامتی و ایمنی خود. پیش از هر برنامه کوهنوردی، حتماً وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و با توجه به پیش‌بینی شرایط جوی، وسایل مورد نیاز را بسته‌بندی کنید.

 

  • هنگام خرید لباس کوهنوردی، حتماً از فروشنده در مورد ویژگی‌ها و کارکردهای آن سؤال کنید و برچسب‌ها و نوشته‌های همراه لباس را به دقت مطالعه کنید. مهم است که عملکرد لباس را در شرایط مختلف، مانند وقتی که خیس می‌شود، ارزیابی کنید. همچنین، علاوه بر قیمت، باید به دوام، استفاده چندمنظوره و قابلیت اعتماد لباس توجه ویژه‌ای داشته باشید. انتخاب لباس با کیفیت و مناسب می‌تواند تفاوت زیادی در راحتی و ایمنی شما در طول صعودهای کوهنوردی ایجاد کند.

 

  • لباس‌ کوهنوردی معمولاً از الیاف مصنوعی و قابل اشتعال تهیه می‌شوند، بنابراین قرار دادن آن‌ها نزدیک شعله آتش برای خشک کردن یا گرم کردن می‌تواند بسیار خطرناک باشد. همچنین، این لباس‌ها در تماس با اشیای داغ نیز آسیب‌پذیرند و ممکن است سوخته یا پاره شوند. به همین دلیل، هنگام استفاده از تجهیزات حرارتی یا نزدیک بودن به آتش، باید مراقب باشید و از تماس مستقیم لباس‌ها با منابع حرارتی خودداری کنید تا از آسیب‌های احتمالی جلوگیری شود.

 

  • عرق، گل و هر گونه کثیفی می‌توانند الیاف لباس کوهنوردی را آلوده کرده و سوراخ‌های تنفسی آن را مسدود کنند، که این امر موجب کاهش قدرت تنفسی لباس می‌شود. همچنین، برخی شوینده‌ها و پاک‌کننده‌ها می‌توانند لایه‌های محافظ لباس را از بین ببرند. بنابراین، برای حفظ عملکرد لباس‌های کوهنوردی و افزایش طول عمر آن‌ها، بهتر است از فروشنده یا تولیدکننده مشورت بگیرید و از روش‌های مناسب برای تمیز نگه‌داشتن لباستان آگاه شوید.

 

  • گرچه لباس‌های تنفسی باید همیشه تمیز نگه داشته شوند تا بیشترین کارایی و طول عمر را داشته باشند، اما شستن آن‌ها پس از هر بار استفاده همیشه ایده خوبی نیست. حرکت دورانی ماشین لباسشویی می‌تواند باعث آسیب دیدن یا جدا شدن لایه ضدآب رویی لباس شود، که در نتیجه عملکرد لباس را کاهش می‌دهد. برای افزایش دوام لباس‌های کوهنوردی، بهتر است روش‌های شستشو و مراقبت خاصی را که توسط تولیدکنندگان توصیه می‌شود، دنبال کنید.

 

  • هرگز لباس‌ کوهنوردی خود را اتو نکنید و از شستشو با آب داغ یا مواد شوینده قوی خودداری کنید. برای شستشو بهتر است از آب ولرم و شوینده‌های ملایم استفاده نمایید. برای خشک کردن، لباس‌ها را در سایه قرار دهید تا به آرامی خشک شوند و از پهن کردن آن‌ها در مقابل آفتاب مستقیم پرهیز کنید، زیرا نور خورشید می‌تواند به الیاف و لایه‌های ضدآب لباس آسیب برساند.

 

  • در برنامه‌های زمستانی، لباس‌های خیس خود را ابتدا در چادر آویزان کنید و قبل از خواب آن‌ها را به داخل کیسه خواب ببرید تا برای صبح روز بعد خشک و قابل استفاده شوند. به خشک کردن جوراب‌ها نیز توجه ویژه‌ای داشته باشید؛ اگر احساس می‌کنید که ممکن است تا صبح داخل کیسه خواب نیز خشک نشوند، آن‌ها را زیر پیراهن خود و روی شکمتان قرار دهید تا خشک شوند. همچنین، برف روی لباس کوهنوردی بیرونی و گترها را قبل از وارد شدن به چادر با برس یا فرچه کوچکی که همراه دارید، پاک کنید تا از خیس شدن وسایل داخل چادر جلوگیری شود و لباس کوهنوردی شما سریع‌تر خشک شوند.

 

  • از آنجا که لباس‌ کوهنوردی از تنفس بالایی برخوردارند، بدن شما هنگام فعالیت کمتر خیس می‌شود و تعرق بدنتان را کمتر متوجه خواهید شد. به همین دلیل، اگر بیش از حد نیاز لباس به تن داشته باشید، ممکن است با تعرق شدید، آب بدن خود را از دست بدهید، بدون آنکه متوجه شوید. 

 

منبع : https://wikimountain.ir