زنده یاب‌ها انواع مختلفی دارند و تیم‌های امداد و نجات کشورهای مختلف از دستگاه‌هایی با مشخصات متفاوت استفاده میکنند.زنده یاب ها بر اساس نوع و کاربردشان برای حوادث مختلف متفاوت هستند. اما به صورت معمول از حس گرهای حرارتی،صوتی،نوری واکسیژنی و در برخی موارد دتکتور یا شناساگر مایکروویو استفاده میکنند.
سنسورهای پیشرفته چنین دستگاه‌هایی در محیط نصب می‌شود و دستگاه قادر است صداها را از زیر آوار تشخیص دهد. در واقع سنسورهای این دستگاه محل حادثه را به یک میکروفن بزرگ و حساس تبدیل میکنند. این دستگاه‌ها همچنین قادر هستند که لرزش‌هایی که احتمالا توسط مصدوم در زیر آوار تولید می‌شود را به صدا تبدیل کنند.
در حوادثی که تخریب گسترده وجود دارد به صورت معمول از زنده‌یاب‌هایی با حسگر صوتی استفاده می‌شود. از این زنده یاب باید در سکوت مطلق محیط استفاده کرد.
این صدا و لرزش می‌تواند حتی کشیدن شدن ناخن توسط مصدوم روی یک سطح یا کوبیدن با میله یا ابزاری به جسم دیگر باشد. معمولا ا زنده یاب ها با ضبط صداها در حافظه خود به امدادگر امکان می‌دهد تا اصوات شنیده شده را مقایسه کرده و خود را به نزدیکی مصدوم برسانند.
با بررسی نمودارها و گراف‌ها ترسیم شده امدادگر به تدریج می‌تواند به محل دقیق گیر افتادن مصدوم را پیدا کند تا نیروها به کند و کاو محل بپردازند. استفاده از این روش همان طور که گفته شد نیاز به حفظ سکوت در محیط حادثه دارد.
علاوه بر این در حوادث دیگر امدادگران از زنده‌یاب‌هایی با حسگرهای حرارتی استفاده میکنند. در واقع این حسگرها حرارت زیر آوار را به استفاده از رنگ دسته‌بندی میکنند و طیف‌های حرارتی اسکن شده را مشخص میکنند. در مواردی که منبع حرارتی زیر آوار نباشد این دستگاه‌ها کمک شایانی به تشخیص حرارت بدن مصدومان و پیدا کردن آنها میکنند.
تحقیقات جدیدی هم برای استفاده از دستگاه‌های زنده‌یاب صورت گرفته که با امواج مایکروویو کار میکنند. این دستگاه‌ها قابلیت شناسایی سیگنال‌های تنفس و ضربان قلب مصدوم را دارند.
اساس کار آنها به این صورت است که موج مایکروویو قابلیت عبور از میان آوار را دارد و با برخورد با مصدوم زنده در زیر آوار انعکاس موج تغییرات مشخصی دارد. با استفاده از الگوریتم خاص زنده یاب می‌تواند تنفس یا ضربان قلب را در انعکاس موج مایکروویو تشخیص دهد.
چگونه با زنده یاب در کوهستان کار کنیم؟
اگر شما در خارج از پیست اسکی می کنید ، همراه داشتن ۳ ابزار بسیار لازم و حیاتی می باشد. این ۳ ابزار بیل برف ، میل سونداژ و زنده یاب می باشد. حتی با داشتن این ۳ ابزار نیاز به آموزش کار با دستگاه زنده یاب بسیار حیاتی می باشد.
برای راحتی در یاد گیری تمام مراحل پیدا کردن شخص در زیر بهمن این پروسه را به ۵ قسمت تقسیم بندی می کنیم . با فرا گیری این ۵ مرحله تمرین زیاد روزی جان دوست خود را نجات دهید.
پیدا کردن ابتدایی سیگنال
مرحله اول پیدا کردن سیگنال ارسالی از دستگاه زنده یاب مصدوم می باشد. در ابتدا اطمینان پیدا کنید که بهمن دیگری بوجود نمی آید و در محیط کاملا امن جستجو را شروع کنید.
اول تمامی دستگاه های فرستنده خود و دیگران را به حالت گیرنده تغییر دهید. به آخرین نقطه دیده شده مصدوم بروید با دستگاه گیرنده خود شروع به پیدا کردن سیگنال کنید در این مرحله شما فقط به دنبال سیگنال می باشید.
به حالت عکس بالا جستجو را به سمت پایین بهمن از آخرین نقطه دیده شده مصدوم شروع کنید و هیچ نقطه ای از بهمن را چشم پوشی نکنید. با توجه به زنده یابی که استفاده می کنید فاصله مسیر های رفت و برگشت و تا لبه بهمن متغیر می باشد و طی یک قانون کلی حداقل فاصله تا لبه بهمن باید ۱۰ متر در نظر گرفته شود و فاصله های بین مسی رفت و برگشت بیشتر از ۲۰ متر نباید باشد.
مقاله پیشنهادی :چگونه از ریزش بهمن نجات پیدا کنیم
جستجوی جهت دار
در این مرحله سیگنال ابتدایی پیدا شده و از این به بعد جستجو باید جهت دار باشد تا در زمان صرفه جویی شود. در این مرحله به فاصله ثبت شده بر روی دستگاه خود توجه کنید و به دنبال سیگنال قوی تر به صورت حرکت منحنی های ۳ متری جهت خود را مشخص کنید.
جستجوی دقیق
زمانیکه دستگاه زنده یاب فاصله زیر ۳ متر را نشان داد زنده یاب را نزدیک برف کرده و و به دنبال سیگنال قوی تر به حالت عکس بالا باشید . در این حالت جستجوی بعلاوه را انجام دهید تا محل دقیق مصدوم مشخص شود . در این حالت نزدیک ترین فاصله را بر روی برف بصورت یک نقطه تشخیص دهید که محل جستجو با میل سونداژ باشد. به خاطر داشته باشید که امکان دارد فرد در زیر مترها برف مدفون شده است.
جستجو با میل سونداژ
در محل قوی ترین سیگنال و کمترین فاصل ثبت شده با زنده یاب جستجو با میل سونداژ را آغاز کنید جستجو باید از مرکز شروع شده به صورت دایره ای از مرکز دور شوید که فاصله هر حلقه از هم بیشتر از ۲۵ سانت نباید باشد و جهت فرو کردن میل باید به صورت عمود باشد.
کندن با بیل
زمانیکه جای مصدوم را با میل سونداژ مشخص کردید میل را همان حالت برای رهنما رها کنید و با فاصله ۱٫۵ برابر از مقدار فرو رفتن میل سونداژ از پایین شیب شروع به کندن کنید.
مقاله پیشنهادی : نکاتی راجع به صعودی ایمن : در مواقع اورژانسی چه کنیم و چگونه کمک خبر کنیم ؟
منبع :
http://damavandclub.ir
نظرات کاربران