عوارض کوهنوردی برای زانو شامل مجموعه‌ای از آسیب‌های مفصلی و بافتی است که به دلیل فشارهای شدید، حرکات تکراری، و شرایط محیطی چالش‌برانگیز این ورزش رخ می‌دهند. از زانو درد ساده تا آسیب‌های جدی مانند آرتروز، تاندونیت، پارگی منیسک، و تخریب مزمن مفصل، این عوارض می‌توانند عملکرد زانو را مختل کنند. این راهنما به بررسی دقیق عوارض کوهنوردی برای زانو، علل ایجاد آن‌ها، علائم، و روش‌های درمانی مؤثر می‌پردازد تا کوهنوردان بتوانند این آسیب‌ها را بهتر مدیریت کنند.
کوهنوردی، ورزشی پرطرفدار و هیجان‌انگیز، به دلیل فشارهای مکانیکی و حرکات تکراری، می‌تواند عوارض متعددی برای زانوها ایجاد کند. زانو، به‌عنوان یکی از پیچیده‌ترین و حساس‌ترین مفاصل بدن، در برابر فشارهای ناشی از صعود و به‌ویژه فرود در مسیرهای ناهموار بسیار آسیب‌پذیر است. عوارض کوهنوردی برای زانو شامل دردهای حاد و مزمن، التهاب بافت‌ها، و آسیب‌های ساختاری مانند پارگی رباط‌ها و منیسک است.
چرا کوهنوردی باعث آسیب زانو می‌شود؟
عوارض کوهنوردی برای زانو به دلایل متعددی ایجاد می‌شوند که عمدتاً به ماهیت فیزیکی این ورزش مرتبط هستند. در ادامه، علل اصلی این آسیب‌ها بررسی می‌شوند:
- فشار مکانیکی شدید: در سرازیری‌ها، زانوها فشاری معادل ۷/۵ تا ۸ برابر وزن بدن تحمل می‌کنند، که به غضروف، تاندون‌ها، و رباط‌ها آسیب می‌رساند.
- حرکات تکراری: صعود و فرود مداوم باعث فرسودگی تدریجی مفصل زانو و التهاب بافت‌های اطراف آن می‌شود.
- زمین‌های ناهموار: مسیرهای سنگی، شیب‌دار، یا لغزنده خطر پیچ‌خوردگی، لغزش، یا ضربه به زانو را افزایش می‌دهند.
- بار اضافی: حمل کوله‌پشتی سنگین (بیش از ۲۰٪ وزن بدن) فشار مضاعفی به زانوها وارد می‌کند.
- تکنیک‌های نادرست: گام‌برداری نامناسب، مانند فرود سریع یا پریدن، فشار غیرطبیعی به زانوها وارد می‌کند.
عوارض کوهنوردی برای زانو : بررسی جامع
عوارض کوهنوردی برای زانو شامل درد، التهاب، آرتروز، آسیب رباط‌ها، پارگی منیسک و بورسیت است که اغلب به دلیل فشار مکرر، ضعف عضلات و استفاده نادرست از مفصل ایجاد می‌شوند. پیشگیری با تقویت عضلات، رعایت تکنیک‌های صحیح حرکت و استفاده از تجهیزات مناسب امکان‌پذیر است. که در این بخش بطور کامل به بررسی هرکدام خواهیم پرداخت:
۱. زانو درد (Knee Pain)
یکی از شایع‌ترین عوارض کوهنوردی برای زانو، بروز زانو درد در کوهنوردی است. این مشکل در میان کوهنوردان به‌ویژه هنگام فرود از کوه بسیار رایج است و معمولاً در اثر فشارهای مکرر، استفاده نادرست از مفصل زانو یا ضعف عضلات اطراف آن ایجاد می‌شود. آگاهی از روش‌های صحیح حرکت و تقویت عضلات می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از این عارضه داشته باشد.
علل:
- فشار شدید در سرازیری‌ها، به‌ویژه هنگام فرود سریع یا طولانی.
- ضعف عضلات چهارسر ران، همسترینگ، یا ساق پا که باعث انتقال فشار به مفصل زانو می‌شود.
- استفاده از کفش‌های غیراستاندارد که حمایت کافی از قوس پا و زانو ندارند.
- گام‌برداری نادرست، مانند فرود با زانوی کاملاً صاف یا پریدن در مسیرهای شیب‌دار.
علائم:
درد مبهم یا تیز در جلوی زانو، به‌ویژه هنگام خم شدن یا بالا رفتن از پله.
تورم خفیف اطراف مفصل زانو پس از فعالیت.
احساس سفتی یا ناراحتی در زانو پس از کوهنوردی طولانی.
درمان‌ها:
- استراحت: توقف موقت کوهنوردی برای کاهش فشار و التهاب.
- کمپرس یخ: استفاده از یخ به مدت ۱۵-۲۰ دقیقه، ۲-۳ بار در روز برای کاهش تورم و درد.
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): مصرف ایبوپروفن یا ناپروکسن (با تجویز پزشک) برای کاهش درد.
- فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی برای عضلات چهارسر و همسترینگ به‌منظور حمایت بهتر از زانو.
- استفاده از زانوبند: زانوبندهای ساده برای تثبیت مفصل در فعالیت‌های سبک.
با رعایت نکات حرکتی صحیح، تقویت عضلات و مراقبت‌های به موقع می‌توان از بروز و پیشرفت این مشکل جلوگیری کرد.
۲. عوارض کوهنوردی برای زانو : آرتروز زانو (Knee Osteoarthritis)
آرتروز یکی از جدی‌ترین عوارض کوهنوردی برای زانو است که می‌تواند به تخریب دائمی غضروف منجر شود. این وضعیت معمولاً در نتیجه فشارهای مزمن و استفاده نادرست یا بیش‌ازحد از زانو در فعالیت‌های کوهنوردی به‌وجود می‌آید. مراقبت از مفاصل، گرم‌کردن مناسب قبل از صعود و تمرین‌های تقویتی از راهکارهای مؤثر در کاهش خطر ابتلا به این عارضه هستند.
علل:
- ساییدگی غضروف زانو به دلیل فشارهای مکرر در کوهنوردی‌های طولانی‌مدت.
- حمل کوله‌پشتی سنگین که فشار روی مفصل زانو را چند برابر می‌کند.
- سابقه آسیب‌های قبلی زانو (مانند پارگی منیسک یا رباط) که خطر آرتروز را افزایش می‌دهند.
- افزایش سن یا اضافه‌وزن که زانوها را آسیب‌پذیرتر می‌کند.
علائم:
درد مزمن که با فعالیت‌های سنگین مانند کوهنوردی تشدید می‌شود.
سفتی مفصل زانو، به‌ویژه پس از استراحت یا صبح‌ها.
کاهش دامنه حرکتی و صدای ساییدگی (کریپتوس) در زانو.
درمان‌ها:
- داروهای ضدالتهاب: NSAIDs مانند ایبوپروفن برای کنترل درد و التهاب.
- تزریق کورتیکواستروئید: برای کاهش التهاب شدید (تحت نظر پزشک).
- فیزیوتراپی: تمرینات کم‌فشار مانند شنا یا دوچرخه‌سواری برای حفظ تحرک مفصل.
- جراحی: آرتروپلاستی یا تعویض مفصل زانو در موارد تخریب کامل غضروف.
۳. تاندونیت زانو (Tendinitis)
تاندونیت یکی از عوارض کوهنوردی برای زانو است که به التهاب تاندون‌های اطراف زانو، به‌ویژه تاندون پاتلا، منجر می‌شود. این عارضه به التهاب تاندون‌های اطراف مفصل زانو، به‌ویژه تاندون پاتلا (کشکک)، منجر شده و می‌تواند با درد، تورم و محدودیت حرکتی همراه باشد. انجام حرکات اصلاحی و اجتناب از فعالیت‌های شدید در زمان درد، از راهکارهای اصلی مدیریت این مشکل هستند.
علل:
- فشار مکرر روی تاندون‌های پاتلا یا چهارسر ران در اثر صعود و فرودهای مداوم.
- حرکات ناگهانی یا فرودهای سریع در مسیرهای شیب‌دار.
- عدم گرم کردن کافی قبل از شروع کوهنوردی که تاندون‌ها را آسیب‌پذیر می‌کند.
علائم:
درد و حساسیت زیر کشکک یا بالای زانو.
تورم خفیف در ناحیه تاندون.
سفتی تاندون هنگام خم کردن یا صاف کردن زانو.
درمان‌ها:
- استراحت: توقف فعالیت‌های سنگین تا بهبود کامل التهاب.
- کمپرس یخ و گرما: یخ برای کاهش تورم و گرما برای بهبود جریان خون.
- تمرینات کششی: کشش عضلات چهارسر و همسترینگ برای کاهش فشار روی تاندون.
- فیزیوتراپی پیشرفته: استفاده از امواج اولتراسوند یا لیزر برای تسریع بهبود.
۴. پارگی منیسک (Meniscal Tears) از عوارض کوهنوردی برای زانو
پارگی منیسک از دردناک‌ترین و محدودکننده‌ترین عوارض کوهنوردی برای زانو محسوب می‌شود. این آسیب می‌تواند به‌طور جدی توانایی حرکت طبیعی زانو را مختل کرده و عملکرد ورزشی فرد را کاهش دهد.
علل:
- پیچ‌خوردگی ناگهانی زانو در مسیرهای ناهموار یا هنگام لغزش.
- فشار بیش از حد روی منیسک در حین فرودهای سنگین یا پریدن.
- ضعف عضلات اطراف زانو که حمایت کافی از مفصل فراهم نمی‌کنند.
علائم:
درد شدید هنگام خم کردن یا چرخاندن زانو.
قفل شدن زانو یا احساس گیر کردن مفصل.
تورم و حساسیت در ناحیه داخلی یا خارجی زانو.
درمان‌ها:
- روش RICE: استراحت، یخ، فشرده‌سازی، و بالا نگه داشتن زانو برای کاهش تورم.
- فیزیوتراپی: تمرینات برای تقویت عضلات و بازیابی دامنه حرکتی.
- جراحی آرتروسکوپی: ترمیم یا برداشتن قسمت آسیب‌دیده منیسک در موارد شدید.
- تزریق PRP: تزریق پلاسمای غنی از پلاکت برای تسریع بهبود (با نظر پزشک).
۵. آسیب رباط‌ها (Ligament Injuries)
آسیب به رباط‌ها یکی از جدی‌ترین عوارض کوهنوردی برای زانو است که می‌تواند باعث ناپایداری دائمی زانو شود. این آسیب معمولاً بر اثر فشار ناگهانی، پیچ‌خوردگی یا حرکات کنترل‌نشده در مسیرهای سخت به‌وجود می‌آید و ممکن است رباط‌های صلیبی (مانند ACL) یا رباط‌های جانبی را درگیر کند.
علل:
- ضربه یا پیچ‌خوردگی ناگهانی در مسیرهای ناهموار یا هنگام سقوط.
- لغزش که باعث کشیدگی یا پارگی رباط‌های صلیبی (ACL) یا جانبی می‌شود.
- فرود با زاویه نادرست که فشار غیرطبیعی به رباط‌ها وارد می‌کند.
علائم:
درد شدید و احساس ناپایداری در زانو.
تورم سریع (ظرف چند ساعت) پس از آسیب.
ناتوانی در تحمل وزن روی پای آسیب‌دیده.
درمان‌ها:
- روش RICE: برای کاهش تورم و درد در روزهای اولیه.
- زانوبندهای تخصصی: برای تثبیت زانو در طول دوره ریکاوری.
- فیزیوتراپی: تمرینات برای بازیابی ثبات و قدرت زانو.
- جراحی بازسازی: بازسازی رباط (مانند ACL) در موارد پارگی کامل.
آسیب رباط‌ها می‌تواند تعادل و عملکرد زانو را به‌طور جدی مختل کند. مداخله سریع درمانی، انتخاب روش توان‌بخشی مناسب و بازگشت تدریجی به فعالیت، کلید اصلی در پیشگیری از عوارض ماندگار است.
۶. عوارض کوهنوردی برای زانو : بورسیت زانو (Bursitis)
بورسیت یکی از عوارض کوهنوردی برای زانو است که به التهاب کیسه‌های بورس اطراف زانو منجر می‌شود.
علل:
- فشار مکرر یا ضربه‌های کوچک به کیسه‌های بورس در حین کوهنوردی.
- زانو زدن طولانی در مسیرهای سنگلاخی یا سخت.
- عفونت‌های نادر که التهاب بورس را تشدید می‌کنند.
علائم:
تورم و گرما در ناحیه زانو.
درد هنگام فشار دادن یا حرکت زانو.
محدودیت حرکتی در موارد شدید.
درمان‌ها:
- کمپرس یخ: برای کاهش تورم و التهاب در روزهای اولیه.
- داروهای ضدالتهاب: NSAIDs مانند ایبوپروفن برای کنترل درد و تورم.
- تخلیه بورس: در موارد شدید، تخلیه مایع توسط پزشک.
- آنتی‌بیوتیک: در صورت وجود عفونت، تجویز آنتی‌بیوتیک ضروری است.
۷. درد پاتلوفمورال (Patellofemoral Pain Syndrome)
بورسیت یکی از عوارض کوهنوردی برای زانو است که در اثر التهاب کیسه‌های کوچک پر از مایع به نام بورس در اطراف مفصل زانو ایجاد می‌شود. این التهاب معمولاً ناشی از فشارهای مکرر، ضربه‌های کوچک یا زانو زدن طولانی‌مدت در مسیرهای ناهموار است و در برخی موارد ممکن است به علت عفونت نیز تشدید شود.
علل:
- فشار بیش از حد روی مفصل بین کشکک و استخوان ران در حین صعود یا فرود.
- عدم تعادل عضلانی بین چهارسر و همسترینگ که باعث حرکت نادرست کشکک می‌شود.
- استفاده از کفش‌های نامناسب که حمایت کافی از قوس پا ندارند.
علائم:
درد مبهم در جلوی زانو، به‌ویژه هنگام خم شدن یا نشستن طولانی.
صدای ساییدگی یا کلیک در زانو هنگام حرکت.
تشدید درد پس از کوهنوردی طولانی.
درمان‌ها:
- تمرینات تقویتی: تقویت عضلات چهارسر و همسترینگ برای کاهش فشار روی کشکک.
- داروهای ضددرد: استفاده موقت از NSAIDs برای کاهش التهاب.
- فیزیوتراپی: تمرینات برای اصلاح حرکت کشکک و بهبود تعادل عضلانی.
- تغییر کفش: استفاده از کفش‌های کوهنوردی با کفی استاندارد.
۸. تخریب مزمن مفصل زانو (Chronic Joint Damage) از عوارض کوهنوردی برای زانو
تخریب مزمن مفصل یکی از جدی‌ترین عوارض کوهنوردی برای زانو است که می‌تواند به ناتوانی دائمی منجر شود.
علل:
- کوهنوردی طولانی‌مدت با تکنیک‌های نادرست یا کوله‌پشتی سنگین.
- عدم ریکاوری کافی بین فعالیت‌های کوهنوردی که باعث فرسودگی تدریجی مفصل می‌شود.
- سابقه آسیب‌های قبلی که مفصل زانو را ضعیف کرده‌اند.
علائم:
درد مداوم که حتی در حالت استراحت باقی می‌ماند.
کاهش تدریجی دامنه حرکتی زانو.
تورم و سفتی مداوم در مفصل.
درمان‌ها:
- فیزیوتراپی پیشرفته: تمرینات برای حفظ عملکرد مفصل و کاهش فشار.
- تزریق هیالورونیک اسید: برای روان‌سازی مفصل و کاهش درد.
- جراحی: تعویض مفصل یا آرتروپلاستی در موارد تخریب شدید.
- تغییر سبک فعالیت: کاهش فعالیت‌های سنگین مانند کوهنوردی.
بورسیت زانو به‌دلیل فشارهای مکرر یا ضربات خفیف در کوهنوردی شایع است و می‌تواند باعث درد و محدودیت حرکتی شود. درمان به موقع و مراقبت مناسب می‌تواند از پیشرفت التهاب و مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.
۹. التهاب بافت‌های نرم اطراف زانو (Soft Tissue Inflammation)
التهاب بافت‌های نرم اطراف زانو یکی از عوارض کوهنوردی برای زانو است که ممکن است کمتر شناخته شود اما می‌تواند باعث درد و ناراحتی قابل توجهی شود. این وضعیت معمولاً در نتیجه فشارهای مکرر، حرکات تکراری یا استفاده از تجهیزات نامناسب در طول صعود و فرود ایجاد می‌شود.
علل:
- فشار مکرر روی بافت‌های نرم اطراف زانو در حین صعود و فرود.
- حرکات تکراری که باعث تحریک بافت‌های نرم می‌شوند.
- استفاده از تجهیزات نامناسب مانند کفش‌های غیراستاندارد.
علائم:
درد پراکنده در اطراف زانو، به‌ویژه پس از فعالیت طولانی.
تورم خفیف و حساسیت به لمس در ناحیه آسیب‌دیده.
احساس گرما یا سفتی در بافت‌های اطراف زانو.
درمان‌ها:
- استراحت: کاهش فعالیت برای بهبود بافت‌های ملتهب.
- کمپرس یخ: برای کاهش تورم و التهاب در روزهای اولیه.
- ماساژ درمانی: برای بهبود جریان خون و کاهش سفتی بافت‌ها.
- داروهای ضدالتهاب: NSAIDs برای کنترل درد و التهاب.
التهاب بافت‌های نرم اطراف زانو ممکن است در نتیجه فشارهای مکرر ناشی از کوهنوردی ایجاد شود و باعث درد و محدودیت حرکتی شود. رعایت استراحت مناسب و استفاده از روش‌های درمانی ساده می‌تواند به بهبود سریع‌تر این عارضه از عوارض کوهنوردی برای زانو کمک کند.
۱۰.عوارض کوهنوردی برای زانو: سندرم ایلیوتیبیال باند (Iliotibial Band Syndrome)
سندرم ایلیوتیبیال باند یکی دیگر از عوارض کوهنوردی برای زانو است که به التهاب نوار ایلیوتیبیال (ITB) منجر می‌شود. این وضعیت معمولاً به‌دلیل فشار مکرر و کشش نامناسب این نوار در طول حرکات تکراری کوهنوردی به وجود می‌آید و می‌تواند باعث درد و محدودیت حرکتی شود.
علل:
- فشار مکرر روی نوار ایلیوتیبیال در اثر حرکات تکراری صعود و فرود.
- ضعف عضلات باسن یا عدم تعادل عضلانی که باعث کشیدگی ITB می‌شود.
- مسیرهای شیب‌دار که فشار غیرطبیعی به نوار ایلیوتیبیال وارد می‌کنند.
علائم:
درد تیز در قسمت خارجی زانو، به‌ویژه هنگام خم شدن.
احساس سفتی در نوار ایلیوتیبیال هنگام حرکت.
تشدید درد در سرازیری‌ها یا پس از فعالیت طولانی.
درمان‌ها:
- استراحت: کاهش فعالیت‌های سنگین برای بهبود التهاب.
- کمپرس یخ: برای کاهش تورم و درد در ناحیه خارجی زانو.
- تمرینات کششی و تقویتی: کشش نوار ایلیوتیبیال و تقویت عضلات باسن.
- فیزیوتراپی: استفاده از فوم رولر یا ماساژ برای کاهش سفتی.
سندرم ایلیوتیبیال باند از عوارض رایج کوهنوردی است که به دلیل التهاب نوار ایلیوتیبیال ایجاد می‌شود. درمان به موقع و انجام تمرینات کششی و تقویتی می‌تواند از پیشرفت این عارضه و درد مزمن جلوگیری کند.
جدول خلاصه عوارض کوهنوردی برای زانو
| عارضه | علل اصلی | علائم | درمان‌های پیشنهادی |
|---|---|---|---|
| زانو درد | فشار سرازیری، تکنیک نادرست | درد مبهم، تورم خفیف | استراحت، یخ، NSAIDs، فیزیوتراپی |
| آرتروز | ساییدگی غضروف، کوله سنگین | درد مزمن، سفتی مفصل | دارو، تزریق، جراحی |
| تاندونیت | حرکات تکراری، فشار زیاد | درد زیر کشکک، تورم | استراحت، یخ، تمرینات کششی |
| پارگی منیسک | پیچ‌خوردگی، لغزش | قفل شدن زانو، تورم | RICE، جراحی آرتروسکوپی |
| آسیب رباط‌ها | ضربه، سقوط | ناپایداری زانو، تورم سریع | RICE، جراحی بازسازی |
| بورسیت | فشار مکرر، ضربه | تورم، گرما، درد موضعی | یخ، NSAIDs، تخلیه بورس |
| درد پاتلوفمورال | فشار روی کشکک، عدم تعادل عضلانی | درد جلوی زانو، صدای ساییدگی | تمرینات تقویتی، تغییر کفش |
| تخریب مزمن مفصل | کوهنوردی طولانی، عدم ریکاوری | درد مداوم، کاهش حرکت | تزریق، جراحی، تغییر فعالیت |
| التهاب بافت‌های نرم | فشار مکرر، تجهیزات نامناسب | درد پراکنده، تورم خفیف | استراحت، یخ، ماساژ درمانی |
| سندرم ایلیوتیبیال باند | فشار روی ITB، عدم تعادل عضلانی | درد خارجی زانو، سفتی | استراحت، یخ، تمرینات کششی |
عوامل تشدیدکننده عوارض زانو در کوهنوردی
عوارض کوهنوردی برای زانو تحت تأثیر چندین عامل قرار دارند که می‌توانند شدت و احتمال بروز آسیب‌ها را افزایش دهند. شناخت این عوامل و تلاش برای کنترل آن‌ها، به پیشگیری از مشکلات زانو کمک می‌کند.
- اضافه‌وزن: افزایش وزن بدن باعث وارد آمدن فشار بیشتر به مفاصل زانو می‌شود و احتمال آسیب را بالا می‌برد.
- عدم آمادگی جسمانی: ضعف عضلات حمایت‌کننده زانو موجب انتقال بار بیشتر به مفصل و افزایش خطر آسیب‌دیدگی می‌شود.
- شرایط محیطی: مسیرهای ناهموار، شیب‌های تند و هوای سرد می‌توانند فشار بر زانو را افزایش داده و عوارض را تشدید کنند.
- تکرار بیش از حد: کوهنوردی مداوم بدون استراحت کافی، احتمال بروز آسیب‌های مزمن و التهابی را بالا می‌برد.
برای کاهش خطر عوارض کوهنوردی برای زانو، ضروری است وزن مناسب حفظ شود، آمادگی جسمانی افزایش یابد، شرایط محیطی مد نظر قرار گیرد و به اندازه کافی استراحت کرد. این اقدامات می‌توانند به حفظ سلامت زانو و بهبود عملکرد در مسیرهای کوهستانی کمک کنند.
سؤالات رایج
۱. چرا زانو درد در کوهنوردی شایع است؟
عوارض کوهنوردی برای زانو مانند زانو درد به دلیل فشار شدید (تا ۸ برابر وزن بدن) در سرازیری‌ها و حرکات تکراری ایجاد می‌شوند. درمان شامل استراحت، کمپرس یخ، و فیزیوتراپی است.
۲. آیا کوهنوردی می‌تواند آرتروز زانو را تشدید کند؟
بله، فشار مکرر و حمل کوله سنگین می‌تواند غضروف زانو را فرسوده کرده و آرتروز را تشدید کند. درمان شامل داروهای ضدالتهاب، تزریق، یا جراحی است.
۳. چگونه تاندونیت زانو در کوهنوردی درمان می‌شود؟
استراحت، کمپرس یخ، تمرینات کششی، و فیزیوتراپی می‌توانند التهاب تاندون را کاهش دهند.
۴. پارگی منیسک در کوهنوردی چگونه رخ می‌دهد؟
پیچ‌خوردگی یا لغزش در مسیرهای ناهموار می‌تواند باعث پارگی منیسک شود. درمان ممکن است شامل جراحی آرتروسکوپی باشد.
۵. سندرم ایلیوتیبیال باند چیست؟
این عارضه به دلیل التهاب نوار ایلیوتیبیال در اثر فشار مکرر ایجاد می‌شود و با درد خارجی زانو همراه است. درمان شامل استراحت و تمرینات کششی است.
نتیجه‌گیری
عوارض کوهنوردی برای زانو شامل زانو درد، آرتروز، تاندونیت، پارگی منیسک، آسیب رباط‌ها، بورسیت، درد پاتلوفمورال، تخریب مزمن مفصل، التهاب بافت‌های نرم، و سندرم ایلیوتیبیال باند است. این عوارض عمدتاً ناشی از فشارهای مکانیکی، حرکات تکراری، و شرایط محیطی سخت کوهنوردی هستند. شناخت علل و علائم این عوارض و استفاده از درمان‌های مناسب مانند استراحت، فیزیوتراپی، داروهای ضدالتهاب، یا جراحی می‌تواند به کوهنوردان کمک کند تا آسیب‌های زانو را مدیریت کنند و از تشدید آن‌ها جلوگیری کنند.
منابع
Injuries to Individuals Participating in Mountain and Wilderness Sports
نظرات کاربران