پیشگیری از حمله خرس

کوهنوردی در مناطقی که خرس وجود دارد !

زمان مطالعه: 9 دقیقه

خرس ها تا زمانی که شما و دیگر انسان ها را نبینند، موجوداتی گوشه گیر و بی آزار هستند. زمانی که آن ها را دیدید، باید مانند یک مهمان خوش رفتار در همسایگی آن ها رفتار کنید. گزارش حملات خرس ها به انسان ها، بسیار کم می باشد و تمام آن ها نیز در قلمروی خرس ها و سهل انگاری انسان ها روی می دهد. پس احتمال حملات خرس به انسان ها در کوهنوردی بسیار پایین است .

<< برای شرکت در دوره آنلاین پیشگیری و مقابله با حمله جانوران اینجا کلیک کن! >>

آگاهی از وجود خرس ها

از آنجایی که شما در قلمرو خرس ها یک مهمان به حساب می آیید، باید بدانید که در قلمروی آن ها چگونه رفتار کنید. خرس ها همیشه به دنبال غذا هستند و دوست دارند کم ترین زحمت را برای دسترسی به این غذا خرج کنند. چند نکته ی ایمنی در قلمروی خرس ها :

  • سعی کنید با گروهتان ، دستورالعمل هایی در مواجه با خرس مطالعه کنید. مطمئن شوید همه ی گروه شما، این نکته را درک کرده اند که مواجه با خرس امری خطرناک است و با یک حرکت اشتباه می توانید جان خود و همنوردانتان را به خطر بیندازید.
  • گوش های خود را برای شنیدن صدای خرس ها تیز کنید! جای پاها ، مدفوع آن ها ، پوشش های گیاهی دست خورده، جای پنجه ها روی تنه درخت، سنگ های جابجا شده و کنده های خرد شده، از نشانه های وجود خرس می باشند.
  • قبل از اینکه وارد محیط هایی شوید که از وجود خرس در آن مطمئن هستید، یک قوطی اسپری ضد خرس با خود داشته باشید اما بدانید کی و کجا از آن استفاده کنید.
  • به صورت دسته جمعی کوه نوردی کنید . با اینکار دوستانی برای صحبت دارید . توجه داشته باشید با ایجاد صدا می توانید به خرس ها هشدار دهید که به قلمروی آن ها نزدیک می شوید.
  • اگر در محیطی طوفانی که باد شدیدی درآن می وزد، کوهنوردی می کنید ، بوی شما به مشام خرس های جلوتر نمی رسد و شانس دیدن و مواجه با آن ها بیشتر است. سعی کنید در این نقاط صداهای بیشتری تولید کنید تا به آن ها اخطاری بدهید.
  • سعی کنید محیط کمپ خود را تمیز نگه دارید و تمام زباله ها و مواد غذایی را با خودتان ببرید . با این کار مطمئن می شوید که خرس ها برای دسترسی به غذا، به کمپ قبلی شما باز نمی گردند .

نکـــــات بیشـــــتـر:

 

  • نقاطی که در آن کوهنوردی می کنید را بشناسید. کوهنودری در چمنزار ها، نوک قله ها، تپه ها و…این شانس را به شما می دهد که از دور خرس ها را ببینید. این در حالی است که کوهنوردی در محیط های پر سرو صدا مثل مجاورت کاریزها ،جنگل های انبوه و رودخانه ها صدا و بوی شما را می پوشاند و شانس مواجه با خرس ها را افزایش می دهد.
  • از بسته های پلاستکی و جعبه های مخصوص درب دار برای غذا و دور ریختنی های خود استفاده کنید .
  • تمام مواد غذایی، زباله ها و موادی که بوی آن به مشام خرس ها می رسد را در کیسه های مخصوص خرس بریزید. دو درخت را در فاصله 60 متری از اردوگاه که حداقل 6 متر از هم فاصله دارند مشخص کنید و غذاهایی که توسط مشام خرس حس می شوند را از آن آویزان کنید.
  • در محیط هایی که احتمال وجود خرس می باشد در چادرتان غذا نخورید و به هیچ وجه موادی که بوی آن ها به مشام خرس می رسد را در چادرتان نگه ندارید . این مواد شامل خمیردندان ، عطر ، مواد غذایی و آدامس ها و به طور کل هر موادی که دارای بوی خاصی می باشد ،می شود. سعی کنید لباس هایی که هنگام پخت و پز به تن دارید را هنگام خواب از بدنتان خارج کنید و لباسی نو بپوشید.
  • تقرییا 60 متر پایین تر از چادرتان آشپزی کنید. حتی بهتر است که 1.5 کلیومتر قبل از برپایی کمپ، در جایی توقف کنید و غذایی بپزید. به هیچ وجه غذا و یا زباله های خود را در چادرتان باز نکنید .
  • تمام ظروف غذایی خود را پس از اتمام شام، بشویید. این کار را پایین تر از 60 متر از کمپ خود انجام دهید .

رویارویی با خرس ها

اگر در مسافتی دورتر یک خرس را مشاهده کردید ، آرامش خود را حفظ کنید و وضعیت را ارزیابی کنید. به قلمروی خرس احترام بگذارید و اگر می توانید تا 90 متراز او دور شوید . همچنین می توانید مسیر خود را بازگردید و از مسیری دیگر ادامه دهید .

اگر به طور ناگهانی با خرس مواجه شدید و بیش از پیش به او نزدیک بودید، باید هرچه زودتر وضعیت را بررسی کنید و کاری انجام دهید :

  • گروه خود را نزدیک هم جمع کنید و مطمئن شوید که همه ی آن ها از وجود یک خرس در این منطقه با خبرند.
  • اگر اسپری ضد خرس همراه شما می باشد، آن را دربیاورید. در غیراینصورت آماده باشید که با باتوم ها کوهنوردی از خود حفاظت کنید.
  • با دقت و با آرامی صحبت کنید و مطمئن شوید که خرس و همنوردان شما، صدای شما را می شنوند.
  • سعی کنید از همان راهی که آمده بودید، با گروه خود برگردید اما به هیچ وجه فرار نکنید!
  • آماده باشید اگر خرس می خواست به صورت ناگهانی روی شما بپرد، به صورت متقابل در حالت حمله قرار بگیرید. خرس می خواهد شما را بترساند. سعی کنید بدون دویدن، از او دور شوید و به آرامی مسیرتان را برگردید.

اگر خرس هنوز هم به دنبال شماست، به احتمال زیاد خرس به شکل یک طعمه به شما نگاه می کند ! در این مواقع نیاز دارید به خرس بفهمانید که شما طعمه ای آسان برای او نیستید و در صورت حمله ی او، شما نیز به خوبی از خود حفاظت خواهید کرد .

دفاع در مقابل خرس ها

 

  • در حالت فرار، قرار نگیرید. بایستید و با هرچیزی که در اختیار دارید از خودتان دفاع کنید! باتوم های کوهنوردی ، شاخه های درخت و یا سنگ ها، از ابزاری هستند که می توانید برای مبارزه با خرس از آن ها استفاده کنید !
  • روبه روی خرس قرار بگیرید و به صورت مستقیم به او نگاه کنید.
  • بلند فریاد بزنید و هرچقدر می توانید بزرگ و تهدید آمیز بنظر بیایید ! پاهایتان را به زمین بکوبید و به سوی خرس، خیز بردارید. سعی کنید او را بترسانید !
  • اگر خرس به شما نزدیک شد، از اسپری ضد خرس خود استفاده کنید .
  • اگر خرس به سمت شما حمله ور شد و با شما درگیر شد، این مبازره ای برای زنده ماندن شماست ! سعی کنید به چشم ها، دماغ و صورت او ضربه ای بزنید تا با احساس درد، دست از حمله به شما بردارد.

زمانیکه خرس به شما حمله می کند

حمله ی خرس به انسان بسیار نادر می باشد. بر اساس آمار رسمی در ایالات متحده آمریکا، تنها یک نفر در 2 و یا 3 سال جان خود را بر اثر حمله ی خرس از دست می دهد ، اما این آمار در 15 سال اخیر رو به رشد بوده است و تبدیل به 1 کشته در هر سال شده است !

در نمودارهای پایین میزان حملات خرس های سیاه ، خرس های قهوه ای در 65 سال اخیر را نشان می دهد . کانادا و آلاسکا خطرناک ترین مناطق از نظر وجود خرس ها می باشند .

احتمال کشته شدن شما توسط یک خرس، کمتر از احتمال کشته شدنتان توسط نیش یک زنبور می باشد! بیشتر احتمال می رود که شما در مسیر کوهنوردیتان، جان خود را از دست بدهید تا اینکه یک خرس شما را از پای در بیاورد! همچنین احتمال کشته شدن شما توسط رعد و برق نیز بالاتر از احتمال رویارویی با یک خرس و حمله ی او میباشد. بیشترین حمله ی خرس ها به انسان ها، زمانی رخ می دهد که رفتار طبیعی آن ها به علت سهل انگاری انسان ها، تبدیل به خشونت می شود. بعضی از موارد تحریک خرس ها عبارتند از:

شما خرس را غافلگیر کرده اید و او حالا به عنوان یک تهدید به شما نگاه می کند :

زمانیکه به صورت انفرادی کوهنوردی می کنید، سعی می کنید تا سر و صدای کمتری داشته باشید و همین موصوع باعث می شود که ناخواسته با یک خرس مواجه شوید ! زمانیکه به صورت گروهی کوهنوردی میکیند، با صحبت کردن با یکدیگر ، حضورتان را به دیگر حیوانات منطقه اطلاع می دهید. لازم نیست که داد بکشید و یا سوت بزنید ، فقط سعی کنید ساکت و آرام نباشید !

خرس به شما به عنوان یک تهدید برای توله های خود و یا یک طعمه نگاه میکند :

قرارگیری ناخواسته بین توله های یک خرس و خود او، امری خطرناک می باشد. زمانیکه یک خرس را دیدید، فرض کنید که توله های او نیز در کنار او هستند و یا او در حال شیر دادن به بچه های خود می باشد. به اونزدکیتر نشوید و حواستان به توله های خرس نیز باشد. سعی کنید خیلی آرام از توله های او دور شوید.

مردم به آن ها عادت کرده اند و با سهل انگاری به خرس ها نزدیک می شوند :

در نقاط جنگلی و کوهستانی که رفت و آمد زیادی وجود دارد، خرس ها به وجود انسان ها عادت کرده اند. فقظ کافی است تا سری به Yellowstone بزنید تا این حرفم به شما ثابت شود . این خرس ها مطیع و آرام بنظر می رسند و باعث می شوند تا مردم ترسی از آن ها نداشته باشند و بیش از پیش به آن ها نزدیک شوند ! حتی بعضی از آن ها نیز برای گرفتن سلفی اقدام می کنند. اما بعضی اوقات اوضاع این گونه پیش نمی رود و خرس ها به انسان ها حمله ور می شوند !

سگ شما باعث تحریک خرس شده است :

اگر سگتان در مسیر با شما همراه است، حتما از قلاده استفاده کنید.

آموزش خرس ها

 

هر زمانی که به منطقه ای که محل خرس ها می باشد، می روید، در واقع شما نحوه ی رفتار خرس با انسان ها را آموزش می دهید! شما در زندگی آن ها ، توسط بو ، صدا و حتی جاهای پایتان، تاثیرگذار هستید .

شما در محل زندگی آن ها نشانه هایی می گذارید و خرس ها نیز این نشانه ها را به تجربیات گذشته خود ربط می دهند . اگر به صورت گذری از کنار آن ها رد شوید و تاثیر کمی بر محیط اطرافشان بگذارید، انسان ها برای خرس ها همچنان موجوداتی مبهم و پر از رمز و راز می مانند! این بهترین آموزشی هست که می توانید به آن ها انتقال دهید !

متاسفانه بسیاری از انسان های خودخواه، خرس ها را به صورت اشتباهی آموزش می دهند ! آن ها با جا گذاشتن غذاهای خود به صورت نیمه کاره روی میز کمپ و یا رها کردن ساندویچ های خود در سطل زباله، به خرس ها آموزش می دهند که محلیط های کمپ انسان ها، مکانی مناسب برای دسترسی به غذا بدون کوچکترین زحمتی است!

مقاله پیشنهادی : ۱۰ راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید !

با این کار به خرس ها می فهمانید که انسان ها، منبع غذایی برای آن ها می باشند و تهدیدی برای خرس ها محسوب نمی شوند . در نتیجه آن ها نیز برای پیدا کردن غذا، نسبت به انسان ها رفتاری تهاجمانه پیدا می کنند و در آخر نیز یا خرس به دلیل حمله به انسان کشته می شود و یا دیگر انسان ها به دلیل سهل انگاری جان خود را از دست می دهند !

کیسه و ظرف های ضد خرس

برای اینکه غذایتان را از خرس ها و دیگر جانوران محفوظ نگه دارید، از چند روش می توانید استفاده کنید:

کیسه های ضد خرس:

غذاها ، آشغال ها و دیگر موادی که بوی آن ها به مشام خرس می رسند را در آن بریزید و از یک شاخه آویزان کنید.

ظروف ضد خرس:

غذا ها و خوراکی های خود را در قوطی های مخصوص خرس قرار دهید. بیشتر آن ها سنگین هستند و درب بسیار محکم و با دوامی دارند و کار را برای بازکردن آن ها توسط خرس ها و دیگران جانوران که به غذای شما علاقه مند هستند را سخت تر می کنند .

صندوقچه های غذا:

در بعضی از کمپ های از قبل تاسیس شده، یک جعبه ی فلزی که با سیمان در جای خود محکم شده است، قرار دارد. شما می توانید غذا، زباله ها و دیگر مواد خود را در آن قرار دهید تا حیوانات بزرگ سراغ آن ها نیایند. اما باز هم موش ها و سنجاب ها می توانند وارد این صندوق ها شوند ! برای جلوگیری از دسترسی آن ها به غذا نیز می توانید آن ها را در کیسه ای پلاستیکی محکم قرار دهید و سپس آن را درون صندوقچه قرار دهید.

 

شناخت آثار جانوری: پیشگیری از برخورد با خرس‌ها در کوهستان

شناخت ردپاها و سایر آثار جانوران در کوهستان کمک می‌کند تا مسیر خود را با دقت بیشتری انتخاب کرده و از خطرات احتمالی مانند برخورد با خرس‌ها یا دیگر حیوانات وحشی اجتناب کنید. این آگاهی می‌تواند ایمنی شما را در کوهنوردی افزایش دهد.

 

منبع : HikingDude

چگونه در طبیعت از حمله گرگ نجات پیدا کنیم؟

زمان مطالعه: 6 دقیقه

بسیاری از افرادی که به طبیعت گردی می پردازند و برای گشت و گذار و سفر، مناطق طبیعی را انتخاب می کنند، در حقیقت وارد محل زندگی دیگر حیوانات می شوند. بسیاری از این حیواناتی که در حیات وحش یک ناحیه زندگی می کنند، وحشی بوده و روبرو شدن با آن ها می تواند برای گردشگر خطرساز باشد. گرگ ها از جمله این حیوانات وحشی هستند که در تمام مناطق کویری، جنگل ها، دشت ها و تقریبا در تمام نواحی طبیعی یافت می شوند. بنابراین قبل از سفر به هر طبیعتی بهتر است که راه های مقابله با حمله گرگ را بدانید.

 

زمانی که قدم در طبیعت می گذارید باید خود را برای مواجه شدن با حیوانات وحشی که در آنجا زندگی می کنند، آماده کنید. گرگ ها از جمله این حیوانات وحشی هستند که می توان آنها را در هر نقطه از طبیعت پیدا کرد؛ چه در کویری خشک و چه در جنگلی سرسبز. بنابراین پیش از اینکه سفر خود را به طبیعت شروع کنید بهتر است راه حل های مقابله با این حیوان وحشی را بدانید. این نکته را هم اضافه کنیم که در مجموع گرگ ها حیواناتی باهوش هستند که به انسان ها نزدیک نمی شوند و حمله نمی کنند مگر اینکه شرایط بسیار خاصی اتفاق افتاده باشد. با ما همراه شوید تا در ادامه این مطلب راهکارهایی را برای مقابله با حمله گرگ ها در اختیار شما قرار دهیم.


از ورود به مناطق خطرناک دوری کنید

اولین لازمه سفر به طبیعت این است که قبل از اینکه پا به درون طبیعت بگذارید، راجع به حیوانات وحشی که در آنجا زندگی می کنند، اطلاعات کسب کنید. بهتر است از مناطقی که احتمال وجود گرگ در آن زیاد است دوری کنید و چنانچه گرگی را در آن منطقه مشاهده کردید سریعا از آنجا دور شوید چون بودن یک گرگ نشان دهنده حضور گله ای گرگ در آن منطقه است.

مقاله پیشنهادی : ۱۰ راهکار برای اینکه با محیط زیست خود، مهربان تر باشید !


شناسایی :

۱- تعداد:گرگ ها در دسته ده تایی و گروهی حمله می کنند.بنابراین حمله یک گرگ تنها نشان از گرگاس بودن آن است.(گرگاس حاصل آمیزش گرگ نر و سگ ماده است که وحشی تر و خطرناک تر از گرگ است و متاسفانه حوادث حمله آن به انسان در شمال شرق ایران زیاد اتفاق افتاده است.علت تنها بودن آن اینست که چون نژاد خالص نیست گرگ ها از ورود آن به گروه خودداری می کنند و از طرفی چون چوپان ها این امیزش را انجام داده اندو به علت ناتوانی در تربیت آن را رها کردند نسبت به انسان نترس می باشد).
۲- سر : سر گرگ در امتداد بدن آن است اما سگ سر خود را بالا می گیرد وگرگاس مابین این دو است.
۳- رنگ بدن :رنگ گرگ از سفید و زرد و خاستری تا مشکی متغیر است و ملاک خوبی برای شناسایی نیست.
۴- حمله گرگ به انسان بیشتر در زمستان است،در این فصل به علت افزایش آدرنالین خون وحشی تر میشوند،اما گرگاس بیشتر در بهار وتابستان حمله می کند.
۵- گرگ ها در شرایط عادی مانند سگها پارس می کنندبه جز مواقع خبر کردن همدیگر برای شکار ،زمان مرگ هم نوعانشان و در هنگام جفت گیری زوزه می کشند! بنابر این گول نخورید و اگر از محیط روستایی فاصله دارید (در طبیعت) بدانید که صدای پارس برای گرگ است ونه سگ!
۶- اندازه رد پای گرگ از سگ بزرگ تر است و ناخن های آن تیز تر وبلند تر .البته گرگ جوان رد پای کوچکتری دارد.
۷- پینه های انگشتی گرگ بلند تر است و مانند پینه های انگشتی سگ به هم نزدیک نیست پس انگشتان میانی گرگ بیشتر از هم فاصله دارد.


چگونه رد پای گرگ ها را تشخیص دهیم؟

اگر چه تشخیص رد پای سگ ها و گرگ ها از یکدیگر بسیار مشکل است اما باز هم تمایز بین آن دو وجود دارد حرکت سگ ها به صورت مارپیچ و نامنظم است اما گرگها در یک خط راست به صورت مستقیم حرکت می کنند.از آنجایی که حرکت گرگ ها به صورت دسته جمعی است ممکن است چندین ردپای منظم از این حیوانات رامشاهده کنید. فاصله بین ردپاهای جلویی با ردپاهای عقبی گرگ ها بیش از ۶۵ سانتی متر است و در چندینقدم تغییر نمی کند اما فاصله بین ردپای سگ ها در هر قدم تفاوت دارد. امروزه در طبیعت ایران گونه ای ازآمیزش سگ و گرگ وجود دارد که بسیار خطرناک است بهتر است هنگام ورود به چنین نقاطی با گروه های حداقل ۴ نفره همراه باشید.


سروصدای شما می تواند قلمرویتان را تعیین کند

گرگ ها با زوزه کشیدن قلمروی خود را تعیین می کنند. اگر در منطقه ای هستید که احتمال حضور گرگ ها در آن زیاد است می توانید با ایجاد سروصدای قوی و ترسناک برای خود قلمرویی تعیین کنید. اگر به صورت گروهی باشید می توانید سروصدای بیشتری ایجاد کنید. اما مراقب باشید زمانی که گرگ ها زوزه می کشند سر و صدا نکنید چون آنها اغلب برای پیدا کردن گروه خود زوزه می کشند و با این کار شما آنها را به سمت خود جذب می کنید.

علاوه بر این برای مقابله با حمله گرگ ابزارهایی همانند ترقه کپسولی، چندین ترقه سیگاری یا سوت مخصوص دور کردن سگ‌ سانان به همراه داشته باشید. با این وسایل به راحتی گرگ هارا از محل اتراق و کمپ خود دور می کنید


آتشی بزرگ و پر دود برپا کنید

گرگ ها بوی طعمه خود را از فاصله ۵ کیلومتری احساس می کنند اما به محض اینکه وجود دود یا آتش را احساس کنند از آن ناحیه دور می شوند. برای درست کردن آتش از شاخ و برگ درختان پر دود استفاده کنید و آتشی بزرگ بسازید. در صورت نزدیک شدن گرگ ها می توانید آنها را با دود و آتش از آن ناحیه دور کنید.


اگر با گرگ رو به رو شدید چه کنید؟

بهترین راه حل برای مقابله با حمله گرگ این است که به چشمان گرگ زل بزنید و همینطور که ارتباط چشمیتان را با او حفظ می کنید آرام آرام به عقب گام بردارید. اگر اقدام به فرار کنید برای گرگ حکم طعمه را پیدا می کنید و در نتیجه به شما حمله خواهد کرد. در ضمن گرگها سریع تر از آنچه که فکر می کنید می دوند پس بهتر است فکر فرار را از سرتان بیرون کنید. به چشمان گرگ زل بزنید و از خود صداهای بلند و خشن تولید کنید. حتی بهتر است که داد بزنید. دستان خود را محکم به هم بکوبید. و در نهایت یک قدم پرخاشگرانه و پر قدرت به سمت گرگ بردارید. تنها بیش از یک قدم محکم به سمت گرگ نروید و فاصله خود را با او حفظ کنید. از هر ابزاری که دارید برای تولید صدا استفاده کنید. در نهایت در مقابله با حمله گرگ همانطور که به او نگاه می کنید، آرام آرام از او فاصله بگیرید. گرگ‌ها می‌توانند ترس شما را حس کنند. اگر هول شوید یا از ترس بلرزید یا فرار کنید، شانس فرار از دست گرگ را از دست می‌دهید.


درگیر شدن با گرگ

اگر هیچ یک از روش های بالا جواب نداد در نهایت مجبور هستید که با گرگ درگیر شوید! از هر چیزی که دم دستتان است به عنوان یک اسلحه استفاده کنید.چوب درختان، سنگ، اسپری، چاقو و وسایلی که بتوانید به سمت گرگ پرتاب کنید. اجازه ندهید گرگ از پشت سر به شما حمله کند. بهتر است به یک درخت یا صخره تکیه دهید و با قدرت به گرگ ضربه بزنید.

۱- ابتدا سعی کنید به آرامی و بدون توجه کردن به گرگ عقب نشینی کنید تا اگر وارد قلمروی آن شده اید منصرف شود و اگر منصرف نشد،با تکان دادن مشعل و پرت کردن سنگ و چوب و داد و فریاد برای شروع مبارزه خود را قدرتمند نشان دهید.
سپس خنجر را در دست راست بگیرید( اگر راست دست هستید) به شکلی که خم نوک آن به سمت پایین باشد.(در قسمت خرید خنجر گفتم کمی نوک آن خم باشد .زیرا برای مبارزه با حیوان مناسب تراست،
چون مبارزه با حیوانات بیشتر تن به تن است و با فرو کردن خنجر در بدن حیوان با این فرم خنجر و این روش به دست گرفتن خنجر (خم خنجر به پایین)شما تسلط و قدرت بیشتری خواهید داشت).
۲- دست دیگر خود را (دست چپ) در کوله فرو کنید و انتهای کوله را از داخل بگیرید و یا لباسی به دور دست خود بپیچید و با نزدیک شدن گرگ دست چپ را جلوی دهانش بگیرید(مانند سگ که آستین و پاچه را می گیرد گرگ هم همین کار را خواهد کرد) و زمانی که حیوان در گیر دست چپ شما است ،حالا با خنجر (که نوک آن به سمت پایین است)در گردن حیوان فرو کنید(در اینجا تفاوت مارک خنجر را خواهید فهمید!).
۳- اگر با خنجر نتوانستید کاری کنید و یا نداشتید تنها راه شما اینست که با تمام قدرت کوله را یا پارچه دور دست را در دهان گرگ فرو کنید تا خفه شود.باید بگویم کار بسیار سختی است.اما راه دیگری ندارید.
تمام کسانی که با گرگ درگیر شدند از این دو طریق توانستند نجات یابند. روش مبارزه تن به تن با گرگاس و سگ هم همین است.
۴- فراموش نکنید که هوشمندی و قدرت در آن نیست که با حیوانات درگیر شوید، بلکه در رعایت کردن سه مرحله قبل است تا مجبور به مبارزه نشوید.


به ارتفاع پناه ببرید

زمانی که شانس فرار پیدا کردید و تا حدودی از گرگ دور شدید، سعی کنید که خود را به بالای درخت یا مکانی امن همانند کلبه ای جنگلی یا محل زندگی انسان ها برسانید. فراموش نکنید منظور از ارتفاع بالا رفتن از کوه نیست چون گرگ خیلی بهتر از شما می تواند در آنجا حرکت کند.

منابع :
https://mag.eravel.com/

http://caspianmcg.com

کوهنوردی با سگ ها در طبیعت

زمان مطالعه: 11 دقیقه

اگر یک کوهنورد هستید و یک سگ نیز در اختیار دارید، شانس این را دارید که از سگ خود به عنوان بهترین پشتیبان و دوست خود در صعودتان استفاده کنید. اما در ابتدای کار، این همراه و پشتیبان شما، به رسیدگی و تغذیه زیادی احتیاج خواهد داشت. به یاد داشته باشید این شما هستید که از او خواستید که به عنوان همراه در صعودهایتان شرکت کند، پس سخت نگیرید ! موارد زیر بخوانید تا بهترین شرایط را برای کوهنوردی با سگ ها فراهم آورید :

  • آمادگی قبل از صعود :
  • با دامپزشک آن صحبت کنید. سعی کنید با انجام تمرین هایی به او اطاعت کردن و آداب و معاشرت با دیگران را بیاموزید. مسیر مناسبی را انتخاب کنید و کم کم میزان استقامت و توانایی سگ خود را بالاتر ببرید .
  • کوله پشتی سگ :
  • مطمئن شوید کوله پشتی با بدن سگتان، تناسب دارد، وزن آن را کنترل کنید و وسایلش را به شکل صحیح و مساوی داخل آن قرار دهید .
  • دیگر تجهیزات :
  • سگ شما می تواند از دو وسیله ی دیگر نیز در این صعود استفاده کند . یک چادر کوچک و یک جعبه کمک های اولیه مخصوص .
  • برنامه ی غذایی و آب :
  • این نکته بخصوص در کوهنوردی های بلند که کوله پشتی همراه دارید، اهمیت خاصی دارد ، زیرا از آنجایی که سگ شما کوله پشتی را حمل می کند به سوخت و غذای بیشتری احتیاج خواهد داشت .
  • شناسایی خطرات مسیر:
  • از سلامت منابع آبی مسیر، اطمینان حاصل کنید. میزان دما و گرمای مسیرتان را به دقت شناسایی کنید و اطلاعات صحیحی از حیوانات، گیاهان و عوامل بیماری زا مسیر به دست اورید.

آماده سازی و تمرین سگ قبل از صعود:

 

در ابتدای کار، سگ ها آمادگی حمل بار نخواهند داشت! همچنین سیستم ایمنی بدن آن ها نمی تواند در برابر تمام باکتری ها و عوامل بیماری زا محیط مقاومت کند . پس نیاز دارید تا زمانی که سگتان برای مسیرهای سخت آماده شود، او را تمرین دهد .

قبل از صعود ، سعی کنید با مراجعه به دامپزشک سگ، چند سوال مهم و اساسی از او بپرسید :

  • آیا سگ من از لحاظ جسمانی و فیزیکی آماده می باشد؟ شاید لازم باشد تا شکل گیری و تکامل استخوان های سگتان، کمی صبر کنید. این بازه زمانی شاید یک سال و یا چند ماه طول بکشد . این تکامل بستگی به اندازه و دیگر فاکتورهایی که به آن ها اشاره می کنیم، خواهد داشت.
  • آیا سگ من نیاز به یک واکسن خاص و یا دارویی خواهد داشت؟ زمانی که در شهر هستید، سگ شما طابع دستورات شما می باشد و عموما تغذیه آن به دست خود شما خواهد بود. در محیط های خارج از شهر، شاید نگرانی این را داشته باشد که سگ شما از آب های یک دریاچه و حوض که یک حیوان دیگر با باکتری های لپتوسپیروز و یا جیادریا آن را آلوده کرده باشد، بنوشد. از دامپزشک سوال کنید آیا دارویی برای پیشگیری ابتلا به بیماری ها در این محیط وجود دارد یا خیر؟
  • آیا سیستم ایمنی بدن سگ من، مقاوم و آماده شده است؟ جدا از بررسی سیستم ایمنی بدن سگ و برنامه های واکسینه آن، دامپزشک می تواند راجع به سنی که سگ بتواند به همراه و همنورد شما در کوهستان تبدیل شود، توضیحاتی ارائه دهد.

قوانین و مقررات مسیر را به دقت بخوانید :

 

همیشه قبل از صعود خود، چه به منظور کوهنوردی و چه برای کمپینگ، قوانین و آیین نامه های مسیر را بخوانید . در بیشتر پارک های ملی آمریکا، به همراه داشتن سگ حتی با قلاده ممنوع می باشد. اما در جنگل ها و همچنین پارک های محلی، استفاده از سگ، مجاز می باشد . قوانین راجع به همراه داشتن سگ ها در تمام دنیا متفاوت است، اما استفاده از قلاده، تقریبا در همه جای دنیا اجباری می باشد.

به سگ خود مهارت های اطاعت و فرمانبردای و آداب و معاشرت با دیگران را بیاموزید :

 

| دوره آنلاین ردپاها و سایر آثار جانوران در کوهستان فرصتی عالی برای علاقه‌مندان به طبیعت است تا با شناسایی و تحلیل آثار جانوری در کوهستان آشنا شوند |

شما همیشه باید کنترل و اختیار سگ خود را داشته باشید. سعی کنید آن ها را در خارج از مسیر کنترل کنید تا دیگر کوهنوردان، اسب ها و دوچرخه سواران به راحتی بتوانند رفت و آمد کنند . به یاد داشته باشید تنها استفاده از قلاده برای کنترل سگ ها کافی نمی باشد. شما باید بتوانید سگ خود را در مواجه با دیگر کوهنوردان و حیوانات آرام و کنترل کنید.

نشـــانی از خـــود به جـــای نگـــذارید :

 

در صعود های روزانه، همیشه کیسه های برای جمع آوری مدفوع سگ خود داشته باشید. سعی نکنید آن ها را تا زمان بازگشت و جمع آوری روی زمین رها کنید . اگر نگران سلامتی خود هستید ، از کیسه های دولایه استفاده کنید .

در صعود و کمپینگ، انسان ها و تمام پستانداران از یک قانون کلی به نام ” اثری بر جای نگذاشتن ” پیروی می کنند. مدفوع سگ خود را در حفره ای15 تا 20 سانتی و تقریبا 60 متر دورتر از هر مسیر، کمپ و منبع آبی، چال کنید . معمولا نمی توان برای ادرار سگ، قانون 60 متر دورتر از هرگونه مسیر و آبی تعیین کرد ، اما اگر سگتان را در نزدیکی به منبع آبی در حال ادرار دیدید، سریعا او را جابجا کنید و به محیطی دورتر ببرید .

چند مسیر تمرینی را با سگ خود طی کنید :

 

از چند مسیر آسان و کوتاه شروع کنید. مسیر های یک ساعته و یا بیشتر، گزینه های خوبی برای شروع هستند . بعد از اتمام صعود، انرژی و توان سگ خود را اندازه بگیرید . اگر سگتان هنوز هم شاداب و فعال بود، مسیر های بلندتری را انتخاب کنید . هدف شما این است که سگتان را برای صعود های خارج از شهر با مدت زمان های بیشتر، آماده کنید . اگر قصد استفاده از کوله پشتی نیز دارید، سعی کنید در مسیر های تمرینی یک کیف سبک به او اضافه کنید و کم کم وزن آن را بالاتر ببرید. با این کار توان و قدرت پنچه های سگتان را نیز افزایش خواهید داد .

کوله پشتی سگ :

 

شاید فکر کنید با حمل مقداری وسایل و تجهیرات، سگ شما برای فتح قله ها و طبعیت گردی آماده است، اما چیزی که صعودتان را از یک پیاده روی معمولی جدا می کند، کوله پشتی و اجزای آن می باشد . مهم ترین وظیفه شما این است که سگتان را به حمل این کوله ها عادت دهید و دنبال کوله پشتی باشید که کاملا با بدن سگتان تناسب داشته باشد. یکی از مهم ترین آموزش ها در صعود این است که به سگ خود بیاموزید که در طول راه کاملا به شما نزدیک باشد و حرکتی بدون اجازه ی شما انجام ندهد .

چگونه کوله پشتی مناسب با اندازه سگمان، تهیه کنیم ؟

 

محدوده ی سینه سگ را با اندازه گیری عریض ترین قسمت قفسه ی سینه آن، اندازه گیری کنید . بیشتر کوله پشتی ها در اندازه و سایز های مختلفی تولید می شوند . بند های کوله را به تناسب، محکم کنید . سعی نکنید بند ها را خیلی محکم ببندید، سگ شما نیاز دارد تا نفس بکشد . همچنین اگر بند ها را خیلی شل ببندید، ممکن است کوله پشتی در میان راه باز شود .

برای آموزش و تمرین، در ابتدای کار، کوله پشتی خالی را در خانه و سپس در پیاده روی های ساده، به تن سگ کنید. زمانیکه که به پوشیدن کوله پشتی عادت کرد، مقداری وزن به آن اضافه کنید. ( از چند گرم تا یک کلیوگرم ) سعی کنید آن ها را به طور مساوی در هر دو طرف کوله قرار دهید. در هر پیاده روی مقداری وزن کوله را افزایش دهید تا به مقدار دلخواه خود برسید. معمولا 25 درصد وزن سگ، میزان نهایی حمل بار توسط سگ می باشد اما فاکتورهایی مثل، سن، اندازه و قدرت این مقدار را کمی بالا و پایین می کند . با دامپزشک سگ در این مورد مشورت کنید .

دیگر تجهــــیزات سگ :

 

 

کیف کمک های اولیه :

 

در صعود ها و کوهنوردی با سگ ها ، دامپزشک در دسترس شما نمی باشد، پس به همراه داشتن یک کیف کمک های اولیه مخصوص سگ، از اصلی ترین نیاز های شما می باشد . سازمان هایی مثل صلیب سرخ، یکی از بهترین منابع برای تهیه وسایل مورد نیاز سگ مثل کیف کمک های اولیه و آموزش آن ها می باشند.

مطمئن شوید که داروهایی که دامپزشک به شما داده است را درون کیف کمک های اولیه قرار داده باشید . یکی دیگر از تجهیزات مورد نیاز، استفاده از جوراب های مخصوص و پشمی که به عنوان جوراب سگ ها فروخته می شود، می باشد .

بعضی از کوهنوردان نیز هنگام صعود با سگشان، مقداری داروی Pedialyte نیز با خود می آورند تا در صورت ابتلای سگ به اسهال، از آن استفاده کنند. اما اگر با دامپزشک سگ راجع به مصرف آن مشورت نکرده اید، استفاده از آن توصیه نمی شود .

سیستم خواب :

 

سیستم خواب از اندازه ی چادر شما شروع می شود. سعی کنید برای جا دادن سگتان، یک سایز بزرگتر تهیه کنید . یک تکه فوم نرم وراحت می تواند یک تخت خواب عالی برای سگتان در کوهستان باشد . سعی کنید چند باری قبل از صعود، سگتان را با خوابیدن در حیاط آشنا کنید تا در زمان صعود، مشکلی بابت زمان خوابیدن و محیط بیرون، نداشته باشد .

دیگر وسایل مورد نیاز:

 

می توانید اسباب بازی های سگ را نیز با خود بیاورید. علاوه بر این، در لیست پایین به چند وسیله ی ضروری در کوهستان اشاره خواهیم کرد :

  • بطری آب : سعی کنید چند بطری آب تازه با خود داشته باشید تا آبرسانی به سگتان به نحواحسنت انجام شود. بعضی از صاحبان، سگ خود را طوری آموزش می دهند تا زمانیکه آب را از بطری به پایین می ریزند، سگ آب بخورد. یک ظرف آبخوری کوچک و سبک نیز برای آبخوردن سگ مناسب است .
  • جوراب های سگ : این جوراب ها، پنجه های سگ را در برابر صخره های برنده، خار ها و برف حفظ می کنند. هرچند این امکان وجود دارد که سگ، جوراب خود را در مسیر گم کند. پس اگر سعی می کنید بجای تقویت پنجه های سگ در تمرین، از جوراب استفاده کنید، یک جفت جوراب اضافه نیز با خود داشته باشید .علاوه بر این، قبل از صعود ، باید مانند حمل کوله پشتی، جوراب را نیز به سگ خود آموزش و عادت داده باشید.
  • حوله سگ : برای پاک کردن پنجه های سگ از گل و لای و قبل از ورود به چادر، به یک حوله کوهنوردی احتیاج خواهید داشت. یک جفت حوله اضافه با خود داشته باشید تا اگر سگ شما وارد آب شد، موهای آن را خشک کنید .
  • ناخن گیر : ناخن های سگ می تواند آسیب جدی به چادر کوهنوردی شما بزنید، پس بهمراه داشتن یک ناخن گیر و کوتاه کردن ناخن سگ ها، از موارد ضروی می باشد.

موارد بیشتر:

 

  • چراغ ایمنی :با استفاده از آن می توانید بعد از غروب خورشید و در هنگام شب، به راحتی سگتان را در مسیر ببینید.
  • پوشش سگ : اگر سگ شما، مو و پشم بلندی ندارد و هوا نیز در مسیر سرد خواهد شد، یک لباس مخصوص سگ تهیه کنید و با خود بیاورید.
  • گردن بند های خنک کننده : تقریبا تمام سگ ها در گرمای آفتاب، دچار مشکل می شوند. پس اگر انتظار هوای گرم را در مسیر دارید، یک عدد از این گردن بند ها تهیه کنید و به دور گردن او ببندید تا سگتان خنک بماند .

برنامه ی غذایی و آشامیدن سگ :

 

اگر قصد دارید تا تمام روز را با سگتان به طبعیت گردی و کوهنوردی اختصاص دهید ، پس سگتان به غذای بیشتری از حد معمول نیاز خواهد داشت .

سگ های بزرگ معمولا 14 تا 28 میلی لیتر آب را بر اساس وزنشان به صورت روزانه مصرف می کنند . سگ های 9 کیلوگرمی و سبک تر چیزی حدود 44 میلی لیتر آب را روزانه بر اساس وزنشان مصرف خواهند کرد، اما تمام این آمار بستگی به سن و اندازه ی سگ شما دارد . پس سعی کنید در صعود هایتان مقدار بیشتری آب به سگ برسانید، بخصوص اگر هوا گرم باشد. اگر دماغ سگتان خشک شده باشد، پس به مقداری کافی آب به سگ خود نرسانده اید.

قانون کلی تغذیه سگ به این صورت است که با مقدار غذای معمولی آن شروع کنید و سپس بر اساس هر 9 کیلوگرم وزن سگ، یک کاسه غذای دیگر به او بدهید.

نکته:

 

اگر شما تشنه، گرسنه و یا خسته هستید، به احتمال زیاد سگ شما نیز، شرایطی مثل شما دارد. سعی کنید چند وقفه کوتاه در مسیر داشته باشید، آبی بخورید و سپس به ادامه کار بپردازید.

خطرات مسیر برای سگ ها :

 

بیشتر خطراتی که جان شما را در مسیر تهدید می کنند، می توانند گریبان گیر سگ شما نیز بشوند. علاوه بر این، سگ شما ممکن است بسیاری از این خطرات را نبیند و یا در صورتی هم که متوجه خطری شود ، امکان توضیح آن وجود ندارد. پس نسبت به خطرات پایین کاملا آمادگی داشته باشید :

  • فعالیت بیش از حد: سعی کنید میزان سرعت نفس کشیدن و ضربان قلب سگتان را در مسیر، نسبت به حالت معمولی و در خانه، چک کنید. اگر میزان آن بیشتر بود، تعداد توقف های خود را بیشتر کنید و یا مسیر خود را کوتاه تر کنید. لنگ زدن سگ نیز از نشانه های می باشد که به شما اخطار می دهد صعود را برای یک روز کامل قطع کنید.
  • حیات وحش: قلاده سگ شما، بهترین وسیله برای کنترل سگ در برابر پستانداران بزرگ و گیاهان تیغ دار می باشد. هرچند بیماری لایم ( نوعی عفونت اسپیروکتی چندسیستمی )، نشانه های خاصی در سگ ایجاد نمی کند، اما می توانید کنه ها را از سگ خود تمیز کنید. سعی کنید هر چند دقیقه یک بار سگتان را از نزدیک مورد بررسی قرار دهید و بدن آن ها را از وجود تیغ و یا کنه ها پاک کنید.
  • گیاهان وحشی: به سگ خود آموزش دهید تا با کوچکترین اشاره از شما، جویدن را رها کند . این می تواند بهترین شیوه ی دفاعی در برابر گیاهان سمی باشد. همچنین حواستان به گزنه ها، پیچک های سمی و دیگر گیاهان سمی که هم برای گوارش شما و هم سگتان مشکل ایجاد می کند، باشد.

موارد بیشتر:

 

  • گیاهان دم روباهی: تیغ و خار ها عذاب آور هستند اما گیاهان دم روباهی (Foxtail) بسیار خطرناک می باشند. این گیاهان، تقریبا در تمام چمن زار ها در فصل بهار و تابستان دیده می شوند. خار این گیاهان در میان مو و پشم ها گیر می کند و ممکن است آسیب های جدی به پاها و نقاط حساسی مثل بینی، گوش، چشم ها و آلت تناسلی بزند! از محیط هایی که این نوع گیاهان در آن می رویند دوری کنید و به محض دیدن، آن ها را با قیچی قطع کنید. عطسه های متعدد، لرزش سر، جاری شدن اشک و یا آبسه ، می تواند از نشانه هایی باشد که باید سگ را از آن محل خارح کنید. این گیاهان می توانند آسیب جدی به اورگان های حیاتی بزنند.
  • گرمازدگی : سگ شما معمولا با چند نقس تند، عمیق و دهان باز و جاری شدن چند قطره عرق، سعی دارد به شما بگوید که بسیار گرمش شده است. سعی کنید به صورت منظم در جایی توقف کنید، آبی بنوشید و از گردن بند های خنک کننده استفاده کنید .
  • پاتوژن های آب : سگ شما نیز درست مثل شما، در معرض بیماری هایی که با مصرف آب مسموم و آلوده ایجاد می شوند، قرار دارد . سعی کنید قبل از صعود، چند بطری آب تازه برای خود و سگتان تهیه کنید.
  • موارد ایمنی برای رد شدن از آب: اگر سگتان نمی تواند شنا کند، از جلیقه های مخصوص شنای سگ کمک بگیرید اما در اکثر مواقع به سگ خود اجازه شنا ندهید و بجای آن، او را بدست بگیرید و با خود حمل کنید.در هوای سرد، پشم های خیس سگ می تواند او را بسیار خنگ نگه دارد. حتی اگر هوا معتدل بود، سعی کنید قبل از خواب او را خشک کنید و سپس وارد چادر کنید.

منبع : REI