کوهپیمایی یکی از فعالیتهای پرطرفدار و لذتبخش در دنیای امروز بهشمار میرود. این فعالیت نهتنها فرصتی برای لذت بردن از طبیعت و مناظر بکر کوهستانی فراهم میآورد، بلکه نقش مهمی در تقویت سلامت جسمی و روحی انسانها ایفا میکند.
در عصری که زندگی ماشینی و کمتحرکی بخش بزرگی از سبک زندگی افراد را تشکیل داده، کوهپیمایی میتواند راهی مؤثر برای کاهش استرس، افزایش تحرک و بهبود کیفیت زندگی باشد. در این مقاله به بررسی جنبههای مختلف کوهپیمایی از جمله فواید آن، انواع سبکهای کوهپیمایی، تجهیزات مورد نیاز، نکات ایمنی و روشهای شروع این فعالیت مفرح و مفید خواهیم پرداخت.
کوهپیمایی چیست؟
کوهپیمایی یک فعالیت بدنی و تفریحی است که در آن افراد مسیرهای طبیعی و کوهستانی را با پای پیاده طی میکنند. این فعالیت میتواند از یک پیادهروی ساده در دامنههای کمشیب کوهستان گرفته تا صعود به ارتفاعات بلند و مسیرهای صعبالعبور متغیر باشد.
کوهپیمایی نهتنها به عنوان ورزشی برای تقویت جسم، بلکه به عنوان راهی برای رسیدن به آرامش ذهنی و رهایی از فشارهای روزمره نیز شناخته میشود. بعضی افراد هدف خاصی مانند فتح یک قله دارند و برخی دیگر تنها به دنبال لذت بردن از طبیعت، هوای تازه و سکوت کوهستان هستند. از آنجا که مسیرهای کوهپیمایی از نظر سختی و شرایط متفاوتاند، این فعالیت برای افراد با سطوح مختلف آمادگی جسمانی قابل انجام است.
فواید کوهپیمایی
کوهپیمایی یکی از کاملترین و مفیدترین فعالیتهای بدنی برای ارتقاء سلامت جسمی و روانی به شمار میآید. این ورزش ساده اما مؤثر، ترکیبی از تحرک فیزیکی، ارتباط با طبیعت، و آرامش ذهنی است که میتواند تأثیرات شگفتانگیزی بر زندگی افراد داشته باشد. در ادامه، برخی از مهمترین فواید کوهپیمایی را مرور میکنیم:
تقویت سیستم قلبی-عروقی:
حرکت مداوم در مسیرهای کوهستانی، بهویژه در مناطق شیبدار، باعث افزایش ضربان قلب شده و عملکرد سیستم گردش خون را بهبود میبخشد. کوهپیمایی منظم میتواند به کاهش فشار خون، بهبود سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی کمک کند.
کاهش استرس و اضطراب:
قرار گرفتن در دل طبیعت، دوری از هیاهوی شهر و تنفس هوای تازه، از جمله عواملی هستند که کوهپیمایی را به روشی مؤثر برای کاهش استرس و اضطراب تبدیل میکنند. این فعالیت به ذهن فرصت استراحت میدهد و میتواند باعث افزایش حس شادی، آرامش و رضایت درونی شود.
افزایش قدرت عضلات و استخوانها:
طی کردن مسیرهای ناهموار و سربالاییهای کوهستانی موجب درگیر شدن گروههای مختلف عضلانی از جمله پاها، رانها، باسن و حتی عضلات مرکزی بدن میشود. همچنین، فشار مداومی که در طول کوهپیمایی به استخوانها وارد میشود، به استحکام و تراکم آنها کمک میکند و از پوکی استخوان جلوگیری مینماید.
کاهش وزن و افزایش متابولیسم:
کوهپیمایی یکی از بهترین ورزشهای هوازی برای سوزاندن کالری و کاهش وزن است. مسیرهای شیبدار و چالشبرانگیز، بدن را وادار به مصرف انرژی بیشتری میکنند و در نتیجه، بهطور مؤثری در کاهش چربیهای اضافی بدن نقش دارند.
بهبود وضعیت روحی و روانی:
فعالیت بدنی منظم مانند کوهپیمایی باعث ترشح هورمونهایی نظیر آندورفین میشود که به بهبود خلقوخو، کاهش افسردگی و افزایش انگیزه کمک میکنند. ترکیب تحرک بدنی با طبیعتگردی، ذهن را از دغدغههای روزمره پاک میکند و احساس سرزندگی و انرژی را افزایش میدهد.
کاهش استرس
کوهپیمایی هورمونهای آدرنالینی که از یک هفته کاری پر استرس در بدن تولید شده است را آزاد میکند و باعث کاهش استرس و اضطراب میشود.کوهپیمایی هر نوع ورزش، خطر ابتلا به فشار خون، دیابت و انواع بیماریهای قبلی را به شدت کاهش میدهد و میتواند تراکم استخوان را افزایش دهد و به طور موثر اثرات ناشی از پوکی استخوان را معکوس کند.
باز شدن مویرگهای بدن
مویرگهای بدن در شرایط عادی و در موقع استراحت به مقدار 15 درصد ظرفیت خودشان باز و فعال هستند، ولی در حین کوهپیمایی مویرگها 95 درصد فعال میشوند، چون اکسیژن و غذای مورد نیاز بدن از طریق مویرگها به نقاط مختلف بدن میرسد. بنابراین با باز شدن و فعال تر شدن مویرگها مواد غذایی و اکسیژن با سرعت بیشتر و کیفیت سودمندتر به مغز و عضلات بدن میرسد.
تاثیر کوهپیمایی در جلوگیری از بیماریهای دیابت
در موقع کوهپیمایی متابولیسم (سوخت و ساز) مواد شناور در خون مانند قند، کلسترول، پروتئینها و اسید اوریک به بهترین وجه صورت میگیرد و در نتیجه سوخت و ساز کامل خون از ابتلا به بیماری قند جلوگیری به عمل میآورد.
کاهش چربی
در موقع فعالیت ورزشی به ویژه کوهپیمایی کالری مورد نیاز بدن به سه برابر افزایش پیدا میکند. بدن برای تامین کالری مورد نیاز خود بالجبار چربیهای بدن را میسوزاند و مصرف میکند. از طرفی در موقعیت فعالیت ورزشی انسان به شدت عرق میکند و مقدار چربیهای زیر پوست در اثر تعریق دفع میشود.
تاثیر کوهپیمایی در زیاد شدن میزان خون در عضلات
در موقع کوهپیمایی مقدار خون موجود در عضلات بدن 20 برابر افزایش پیدا میکند و پر خون شدن عضلات سبب میشود که غذای بیشتری به عضلات برسد و عضلات قویتر شوند.
فواید کوهپیمایی برای بانوان
بانوان به دلیل آناتومی خاصی که از نظر استخوانها و عضلات دارند نسبت به مردان، نیاز بیشتری به برخی ورزش ها از جمله کوهپیمایی و پیاده روی دارند، چرا که اولاً مقدار آب و چربی در بدن بانوان به طور طبیعی ، 15 درصد بیشتر از آقایان است؛ و ثانیاً به دلیل مسائل باردار شدن و زایمان ، مقداری از کلسیم بدنشان به جنین منتقل شده و مستعدتر به بروز درگیریهای استخوانی و آرتروز در میانسالی هستند.
انواع کوهپیمایی
کوهپیمایی بسته به نوع مسیر، شرایط محیطی و میزان آمادگی افراد، به شکلهای مختلفی انجام میشود. هر نوع کوهپیمایی ویژگیها و الزامات خاص خود را دارد و انتخاب آن بستگی به سطح تجربه، هدف فرد، و امکانات در دسترس دارد. در ادامه به مهمترین انواع کوهپیمایی اشاره میکنیم:
کوهپیمایی سبک (تفریحی):
این نوع از کوهپیمایی معمولاً در مسیرهای مشخص، هموار و با شیب ملایم انجام میشود. افرادی که تازه با کوهپیمایی آشنا شدهاند، خانوادهها، یا کسانی که بهدنبال یک فعالیت آرامشبخش در دل طبیعت هستند، بیشتر به سراغ این سبک میروند. کوهپیمایی سبک نیاز به تجهیزات حرفهای ندارد و بیشتر بر لذت بردن از مناظر طبیعی و هوای تازه تمرکز دارد.
کوهپیمایی حرفهای (فنی):
در این نوع کوهپیمایی، افراد به مسیرهای چالشبرانگیزتر و گاه صعبالعبور وارد میشوند. شیبهای تند، صخرهنوردی، و عبور از مناطق ناهموار از ویژگیهای آن است. کوهپیمایی حرفهای نیازمند آمادگی جسمانی بالا، تجربه کافی و استفاده از تجهیزات فنی مانند طناب، کرامپون، کلاه ایمنی و یخشکن است. این سبک بیشتر مناسب کوهنوردان باتجربه و آموزشدیده است.
کوهپیمایی در مسیرهای برفی و یخی:
این نوع کوهپیمایی در مناطق سردسیر یا در فصلهای زمستان انجام میشود و با شرایط سختتری همراه است. وجود یخ، برف سنگین و لغزندگی مسیرها باعث میشود که استفاده از تجهیزات خاصی مانند کرامپون (میخ کفش مخصوص یخ)، یخشکن، عصای کوهپیمایی و طناب ایمنی ضروری باشد. تجربه و دانش فنی در این نوع کوهپیمایی اهمیت زیادی دارد، چراکه خطراتی مثل سرمازدگی یا ریزش بهمن وجود دارد.
وسایل مورد نیاز کوهپیمایی
برای اینکه تجربهای ایمن، راحت و لذتبخش از کوهپیمایی داشته باشید، همراه داشتن تجهیزات مناسب یکی از ضروریترین نکات است. انتخاب درست وسایل، نه تنها باعث افزایش ایمنی در مسیر میشود، بلکه میتواند از خستگی زودهنگام و بروز مشکلات احتمالی نیز جلوگیری کند. در ادامه با مهمترین وسایل مورد نیاز برای یک برنامه کوهپیمایی آشنا میشویم:
کفش کوهپیمایی مناسب:
یکی از مهمترین تجهیزات برای کوهپیمایی، کفش مناسب است. کفشهای کوهپیمایی باید دارای کفی مقاوم، ضدلغزش و انعطافپذیر باشند تا از پا در برابر ضربه، پیچخوردگی و خستگی محافظت کنند. همچنین، باید دور مچ پا را بهخوبی پوشش دهند تا در مسیرهای ناهموار و سنگلاخی آسیب نبینید.
کولهپشتی مناسب:
برای حمل وسایل ضروری مانند آب، غذا، لباس اضافی و تجهیزات ایمنی، داشتن یک کولهپشتی راحت و سبک با قابلیت تنظیم بندها اهمیت زیادی دارد. کولهپشتی باید متناسب با طول برنامه و میزان بار مورد نیاز انتخاب شود. در برنامههای طولانیتر، بهتر است کوله دارای بندهای حمایتی برای شانه و کمر باشد.
لباس مناسب کوهپیمایی:
پوشش مناسب یکی از عوامل کلیدی در کوهپیمایی است. استفاده از لباسهای لایهلایه به شما این امکان را میدهد که در برابر تغییرات دما، باد، باران یا آفتاب، سریع واکنش نشان دهید. لباسهای تنفسی و ضدآب، بهترین گزینه برای شرایط متغیر کوهستانی هستند.
کلاه و دستکش:
در مناطق سرد یا در ارتفاعات، محافظت از اندامهای انتهایی بدن اهمیت زیادی دارد. استفاده از دستکش گرم و سبک، و کلاه مناسب برای حفظ گرمای سر، مانع از هدر رفتن انرژی بدن میشود. همچنین، در هوای آفتابی، یک کلاه نقابدار میتواند از صورت و چشمها در برابر تابش مستقیم خورشید محافظت کند.
ابزارهای مسیریابی:
در بسیاری از مسیرهای کوهپیمایی، علائم راهنما ممکن است وجود نداشته باشد یا مسیرها پیچیده و ناشناخته باشند. همراه داشتن ابزارهایی مانند نقشه، قطبنما یا دستگاه GPS بسیار ضروری است. یادگیری کار با این وسایل پیش از شروع برنامه، کمک میکند در مواقع اضطراری مسیر خود را پیدا کنید و از گم شدن جلوگیری کنید.
نکات ضروری برای کوهپیمایی ایمن
کوهپیمایی میتواند یک تجربه بسیار لذتبخش باشد، اما برای ایمن بودن، رعایت چند نکته ضروری است:
برنامهریزی دقیق: پیش از شروع کوهپیمایی، مسیریابی و پیشبینی شرایط جوی بسیار مهم است. برنامهریزی دقیق میتواند شما را از خطرات غیرمنتظره حفظ کند.
آگاهی از وضعیت آب و هوا: وضعیت آب و هوا میتواند بر سلامت و ایمنی شما تأثیر بگذارد. از پیشبینیهای هواشناسی برای زمان مناسب برای کوهپیمایی استفاده کنید.
عدم عجله: سرعت مناسب و استراحتهای منظم میتواند از خستگی شدید جلوگیری کند. گامهای کوتاه و سرعت متناسب با شرایط مسیر میتواند کمک کند.
چطور کوهپیمایی را شروع کنیم؟
اگر بهتازگی قصد شروع کوهپیمایی را دارید، بهترین کار این است که ابتدا از مسیرهای ساده و کوتاه با شیب ملایم شروع کنید. این مسیرها برای آشنایی با شرایط کوهپیمایی مناسبتر هستند و به شما این فرصت را میدهند که بدنتان به تدریج با این فعالیت سازگار شود. پوشیدن لباسهای مناسب و راحت، از جمله لباسهای لایهلایه که در برابر تغییرات دما محافظت کنند، بسیار ضروری است.
همچنین باید یک کولهپشتی سبک با آب، خوراکیهای انرژیزا مانند میوه خشک و شکلات، و نقشه مسیر یا دستگاه مسیریاب (GPS) همراه داشته باشید. در ابتدا باید سرعت حرکت خود را پایین نگه دارید و گامهای کوچک و متعادل بردارید تا از خستگی و آسیب جلوگیری کنید.
هرچند که ممکن است در ابتدا کمی چالشبرانگیز باشد، اما با گذشت زمان و افزایش آمادگی جسمانی، میتوانید به تدریج مسیرهای سختتر و طولانیتری را تجربه کنید. همچنین، در طول مسیر از استراحتهای کوتاه و منظم برای تجدید انرژی غافل نشوید.
| میخوای کوهنوردی رو اصولی یاد بگیری؟ این پکیج آموزشی شروع کوهنوردی دقیقاً همون چیزیه که دنبالش بودی! |
تفاوت کوهنوردی و کوهپیمایی
اگرچه کوهپیمایی و کوهنوردی هر دو به فعالیت در مناطق کوهستانی اشاره دارند، تفاوتهای قابل توجهی میان کوهنوردی و کوهپیمایی وجود دارد. کوهپیمایی بیشتر به پیادهروی در مسیرهای طبیعی و کوهستانی اطلاق میشود و معمولاً نیازی به تجهیزات تخصصی ندارد. در این نوع فعالیت، افراد معمولاً در مسیرهای شیبدار یا نیمهصعبالعبور حرکت میکنند و هدف از آن لذت بردن از طبیعت، تقویت سلامت جسمی و تجربه آرامش است.
در مقابل، کوهنوردی به فعالیتهای پیچیدهتر و فنیتری گفته میشود که اغلب شامل صعود به قلهها، عبور از صخرهها، یخنوردی یا استفاده از تجهیزات خاص مانند طناب، کرامپون و کلاه ایمنی است. در کوهنوردی، فرد باید مهارتهای فنی بالاتر و آمادگی جسمانی بیشتری داشته باشد و بهطور کلی این فعالیت چالشبرانگیزتر از کوهپیمایی است. بهطور خلاصه، میتوان گفت که همه کوهنوردیها نوعی از کوهپیمایی هستند، اما هر کوهپیمایی لزوماً کوهنوردی نیست.
جمعبندی
کوهپیمایی یک فعالیت بدنی سالم و مفید است که میتواند تاثیرات مثبت زیادی بر سلامت جسمی و روحی افراد داشته باشد. این فعالیت نه تنها به تقویت سیستم قلبی-عروقی، افزایش قدرت عضلات و کاهش وزن کمک میکند، بلکه میتواند به عنوان یک راهکار عالی برای مقابله با استرس و اضطراب عمل کند. با رعایت نکات ایمنی، داشتن تجهیزات مناسب و شروع از مسیرهای ساده، افراد میتوانند به تدریج از این تجربه لذت ببرند و به نتایج مطلوب برسند.
در نهایت، کوهپیمایی نه تنها به تقویت جسم و تناسب اندام کمک میکند، بلکه فرصتی برای استراحت ذهنی و ارتقای روحیه فراهم میآورد. به همین دلیل، میتوان آن را به عنوان یک گزینه عالی برای بهبود کیفیت زندگی در دنیای مدرن و پرمشغله امروز معرفی کرد.
یکی از مباحث مهم در تجهیزات کوهنوردی، لباس کوهنوردی است. انتخاب صحیح پوشاک برای کوهنوردی نه تنها راحتی فرد را در مسیر تضمین میکند، بلکه نقش مهمی در ایمنی و عملکرد بهتر در شرایط مختلف دارد.
لباس مناسب کوهنوردی
لباس کوهنوردی به علت سرعت در تغییر شرایط جوی و وضعیت بدنی، باید قابلیت انعطافپذیری و سرعت عمل را داشته باشد. البته منظور از انعطاف، تغییر پذیری با شرایط کوهنوردی است، نه لزوماً نرمی و لطافت پوشش! به علاوه، به دلیل تغییرات سریع در شرایط فیزیکی بدن، استفاده از لباسهای تکلایه ضخیم توصیه نمیشود. برای مثال، در ابتدای حرکت بدن سرد است، اما پس از ۱۵ دقیقه فعالیت، میزان سوخت و ساز بدن افزایش چشمگیری پیدا میکند و لباس مناسب کوهنوردی باید به گونهای طراحی شده باشد که اجازه کم کردن لایههای اضافی را در حین حرکت بدهد تا از تعریق و گرمای اضافی جلوگیری شود.
اگر به دنیای کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «وسایل کوهنوردی مبتدی» رو از دست ندید! توی این مقاله با مهمترین تجهیزات برای شروع آشنا میشید و میفهمید که برای یک تجربه ایمن و لذتبخش به چه وسایلی نیاز دارید.
اما اگر شما یک لایه ضخیم به تن کرده باشید، نمیتوانید در آن تغییراتی ایجاد کنید. پس یکی از نکات مهم در پوشاک کوهنوردی لایه لایه بودن یا پوشش چند لایه است. این گونه پوشش به شما امکان میدهد که به هر میزان توانایی تغییر در پوشاک خود را داشته باشید.
سیستم لایه ای چیست؟ | این پوششهای چند لایه چگونه باید باشد؟
استفاده از سیستم پوشیدن لایهای لباس در کوهنوردی میتواند تأثیر و کارایی لباس کوهنوردی را به طور قابل توجهی افزایش دهد. این سیستم به گونهای طراحی شده است که با تغییرات مداوم حرارت بدن و شرایط جوی کوهستان سازگار باشد. هدف از سیستم لایهای این است که با حداقل وزن و حجم، حرارت بدن را در سطح مطلوب و مناسب برای فعالیتهای کوهنوردی حفظ کند، بهطوری که کوهنورد در طول مسیر از راحتی و عملکرد بهینه برخوردار باشد
برای این منظور، اغلب باید تنظیماتی در سیستم لباس ورزشی کوهنوردی انجام داد. بیشتر کوهنوردان با تجربه در اکثر فعالیتهای کوهنوردی خود از سیستمی استفاده میکنند که از چند لباس مختلف با کیفیت خوب تشکیل شده است و بسته به شرایط مختلف و نیازهای شخصی، ترکیبهای متنوعی از این سیستم را به کار میبرند. ممکن است لایه اساسی تغییر کند، وسایل عایق بیشتر یا کمتری استفاده شوند، یا حتی لباسهای لایهرویی جدیدی به سیستم اضافه و خریداری شوند. با این حال، اساس و هسته سیستم لایهای با گذشت زمان و به بازار آمدن لباسهای کوهنوردی با تکنولوژی پیشرفته، همچنان به همان شکل اولیه باقی مانده است.
پایه سیستم لایهای در لباس کوهنوردی برای ورزشهای درون طبیعت معمولاً متکی بر سه نوع لایه است: لایه اول برای خشک و تمیز نگه داشتن بدن در طول فعالیتهای فیزیکی؛ لایه دوم برای حفظ گرما و تأمین دمای مناسب بدن در طول فعالیت یا هنگام استراحت در کمپ و توقفها؛ و لایه سوم که بیرونیترین لایه است، برای محافظت از بدن در برابر باد، باران و برف، و ایجاد مانع در برابر شرایط جوی نامساعد.
*توجه: در برخی از سیستمها تعداد این لایه ها به ۴ لایه افزایش یافته، که تفاوت آن در تفکیک لایه میانی یا حرارتی به دو لایه مجزای ضد باد و گرمایشی است، که قابلیت انعطاف پذیری بیشتری را بالاخص در فصول سرد سال ایجاد میکند.
لایه اول:
این پوشاک شامل پیراهن، شلوار، دستکش، کلاه و حتی جوراب میشود. پوشاک این گروه، که جزو لباسهای کوهنوردی لایه اول به حساب میآید، در تماس مستقیم با بدن و پوست بوده و وظیفه انتقال رطوبت ناشی از تعریق به بیرون لباس یا لایههای بعدی را بر عهده دارند تا بدن در طول فعالیت خشک بماند.
در مدلهای پیشرفته و گرانقیمتتر، خاصیت ضدباکتری و ضد میکروبی به این لباسهای کوهنوردی افزوده شده تا از بروز بیماریهای پوستی جلوگیری کند، چرا که در بسیاری از برنامههای صعود به ارتفاعات، امکان استحمام برای کوهنورد وجود ندارد. یکی از ویژگیهای مهم پوشاک لایه اول، جذب یا استرچ بودن آنهاست. تمامی لباسهای این لایه، از کلاه تا دستکش، باید بهطور کامل جذب بدن باشند تا راحتی و آزادی عمل را فراهم کنند.
این لباسها در تماس نزدیک با پوست، رطوبت بدن را سریعتر جذب کرده و آن را خشک نگه میدارند. اگر دقت کرده باشید، اکثر لباسهای لایه اول کوهنوردی معمولاً به رنگ مشکی یا تیره تولید میشوند. دلیل این انتخاب رنگ، افزایش خاصیت محافظت از اشعه ماورای بنفش (SPF) است که به کمک آن، بدن شما در برابر آسیبهای اشعه UV محافظت میشود.
پیراهن و شلوار لایه اول در دو مدل زمستانی و تابستانی تولید میشوند. نوع تابستانی، که بسیار سبک است، بیشتر برای تبادل هوا طراحی شده تا بدن کوهنورد در فعالیتهای تابستانی خنک بماند و از گرمازدگی جلوگیری شود. اما پیراهن و شلوار لایه اول زمستانی معمولاً سنگینتر هستند و از پشم مصنوعی تولید میشوند تا بدن را در حین فعالیت گرم نگه دارند و کمی هم در برابر باد مقاوم باشند.
معمولاً تولیدکنندگان نوع تابستانی یا زمستانی این لباسها را مشخص میکنند. شاید در برنامههای کوتاهمدت تابستانی تا ارتفاع ۴۰۰۰ متر، لایه اول تابستانی کافی باشد، اما در برنامههای زمستانی، حداقل استفاده از دستکش و پیراهن لایه اول ضروری است، زیرا این دو ناحیه بیشتر در معرض آسیب در فصل زمستان هستند.
لایه میانی:
این پوشاک بر روی لباسهای کوهنوردی لایه اول پوشیده میشود و هدف اصلی آن گرم نگه داشتن بدن است؛ به همین دلیل به این لایه، لایه گرمایی (insulation) گفته میشود. لایه میانی میتواند از یک یا چند لباس ساخته شده از پشم مصنوعی، الیاف مصنوعی یا پر باشد. پوشاک گرمایی از جنس پشم مصنوعی برای گرم نگه داشتن بدن در حین فعالیتهای سبک یا در شرایط بسیار سرد مناسب است.
این نوع لباسها به این معنا هستند که گرم نگه داشتن بدن شما بستگی به میزان فعالیت دارد؛ به این معنی که در حین حرکت، بدن گرمای خود را حفظ میکند و شما احساس راحتی و تعادل دمایی خواهید داشت. اما اگر به مدت طولانی توقف کنید، ممکن است به تدریج احساس سرما به شما باز گردد. از این رو، این نوع پوشاک را “لایه فعال” یا Active Layer مینامند، زیرا بیشترین تأثیر را در هنگام فعالیت دارند.
در همین راستا، لباس کوهنوردی معمولاً از چنین ویژگیهایی برخوردار است و به شما کمک میکند تا در حین کوهنوردی دمای بدنتان را متعادل نگه دارید. اما اگر برای مدتی فعالیت نداشته باشید، پوشاکی که از جنس الیاف مصنوعی یا پر باشد، به حفظ دما و گرما کمک میکند، مانند مواقعی که در چادر استراحت میکنید یا مدتزمان طولانی توقف دارید
همچنین، برای راحتی بیشتر در خواب، استفاده از پوش کفش دوپوش و جوراب پر به شما کمک میکند تا گرما را بهتر حفظ کرده و از سرما جلوگیری کنید.
لایه بیرونی:
این لایه آخرین لباسی است که بر تن میکنیم و در معرض فضای آزاد قرار میگیرد. بنابراین، این پوشاک باید علاوه بر ضدباد و ضدآب بودن، قابلیت انتقال رطوبت یا بخار آبی که از لایه اول به لایه میانی و سپس به آن رسیده را نیز داشته باشد تا چرخه خشک ماندن بدن و لباسهای کوهنوردی تکمیل شود. به این عمل انتقال بخار آب از لباس به بیرون، اصطلاحاً «تنفس» گفته میشود. گتر، شلوار و کاپشن این لایه، جزء پوشاک ضروری در برنامههای زمستانی، حتی برای برنامههای یک روزه، به شمار میروند. شلوار و کاپشن این لایه در انواع یکلایه، دولایه و سهلایه تولید میشوند که بسته به نوع برنامه و ترکیب پوشاک لایه اول و دوم انتخاب میشوند.
این لایه بهطور کلی در دو دستهبندی معرفی میشود: لایه نرم (Soft shell) و لایه سخت (Hard shell). لایه نرم معمولاً از جنس پشم مصنوعی است و مقاومت بالایی در برابر باد و رطوبت دارد. در مقابل، لایه سخت از نوعی پلاستیک ساخته میشود که به پارچه چسبانده یا اصطلاحاً لمینیت میشود و این لایه قابلیت تنفس بالایی دارد و صد درصد ضدباد و ضدآب است.
لایه نرم خاصیت گرمایی بالایی دارد و میتواند کار لایه میانی را هم انجام دهد؛ به این معنا که میتوانید لایه میانی را حذف کرده و فقط با دو لایه (لایه اول و لایه نرم بیرونی) در یک برنامه کوهنوردی در هوای سرد شرکت کنید و از سبکی، گرمی و تنفس بالای لباس کوهنوردی خود لذت ببرید. این ویژگیها باعث میشوند تا لباس کوهنوردی شما هم در شرایط سخت و سرد، راحت و کارآمد باقی بماند.
اما باید توجه داشت که این پوشاک ضدآب و ضدباد نیست، بلکه فقط در برابر باد و رطوبت مقاوم است، به این معنی که به راحتی خیس نمیشود و آب را جذب نمیکند و میزان زیادی از نفوذ باد را هم مسدود میکند. بنابراین، این پوشاک بیشتر برای شرایط هوایی بدون بارندگی یا بارشهای خفیف مناسب است و در شرایط بارندگی شدید یا فعالیت طولانیمدت در بارش مناسب نخواهد بود.
اگر به کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «نکات کوهنوردی» رو بخونید تا با نکات ضروری و کاربردی برای یک تجربه ایمن آشنا بشید.
فعالیتهای نصف روزه در تابستان
برای یک فعالیت نیمروزی در فصل تابستان ما یک سیستم دولایه را پیشنهاد میکنیم؛ تا زمانی که هوا گرم است و خیلی از شهر و امکانات شهری دور نشدهاید، نیازی به حمل لباسهای بسیار گرم نیست. اما توجه داشته باشید که امکان وزش باد یا حتی بادهای شدید در روزهای گرم تابستان هم وجود دارد. بنابراین استفاده از یک بلوز آستین بلند از جنس پشم یا الیاف مصنوعی به عنوان لایه اول به همراه یک بادگیر سبک و کم حجم، کافی و مناسب است. در این شرایط، لباس کوهنوردی شما بهویژه اگر از جنس مواد تنفسی و مقاوم در برابر باد باشد، شما را در برابر تغییرات ناگهانی دما محافظت کرده و راحتی لازم را فراهم میکند.
فعالیتهای یک یا چند روزه در تابستان (باحمل کوله پشتی)
ممکن است شرایط آب و هوا شما را یک فعالیت یک یا چند روزه در کوهستان و طبیعت، با پیشامدهای غیرقابل پیشبینی و متغیر از قبیل باد، طوفان، رعد و برق و کاهش دما در ارتفاع غافلگیر کند. بدون تجهیزات کافی مواجهه با چنین شرایطی نه تنها ناخوشایند است، بلکه خطرناک هم هست.
بنابراین بهتر است قدری محتاطتر عمل کنیم و برای هر شرایطی آماده باشیم. پیشنهاد ما استفاده از یک سیستم سه لایه است: لایه اول همانند فعالیت نیمروزی میتواند یک بلوز آستین بلند یقه زیپدار از پشم مرینوس یا الیاف مصنوعی باشد، بعلاوه یک لایه میانی نسبتاً گرم با وزن مناسب که با یک بالاپوش سبک ضد باد و آب کامل میشود.
این ترکیب در لباس کوهنوردی شما امکان تطبیق با شرایط مختلف دمایی و آب و هوایی را فراهم میکند و در صورت تغییر ناگهانی وضعیت، به راحتی میتوانید لایهها را تنظیم کنید. برای اطمینان بهتر است یک کلاه گرم هم همراه داشته باشید تا در صورت نیاز، از سر و گردن شما در برابر سرما و باد محافظت کند.
| اگر به اورست و چالشهای صعود به بلندترین قله جهان علاقه دارید، مقاله «صعود به اورست» میتونه اطلاعات جالب و مفیدی رو در اختیار شما بذاره. |
فعالیتهای زمستانی
برای هوای سردتر و فعالیتهایی که با رطوبت بیشتری سروکار داریم مثل یخنوردی یا اسکی یا کوهنوردی حرفهای، یک سیستم چهار لایه بهترین عملکرد را دارد و به شما این امکان را میدهد تا هنگام فعالیت زیاد در روز خنک و هنگام توقف در هوای سرد گرم بمانید.
لایهها را میتوان متناسب با شرایط کم یا زیاد کرد. یک لایه اول از الیاف مصنوعی یا پشم مرینوس به علاوه یک لایه میانی با وزن کم یا متوسط از پشم، البته در سیستم چهار لایه لازم نیست تا لایه میانی به گرمی سیستم سه لایه باشد چراکه شما از یک لایه جداگانه برای عایق گرمایی استفاده میکنید. این سیستم، به ویژه در لباس کوهنوردی، به شما امکان میدهد که در شرایط مختلف به راحتی تنظیمات دمایی داشته باشید و در برابر سرما و رطوبت شدید، همواره راحت و محافظتشده باقی بمانید.
اندازه لایه عایق گرمائی باید به گونهای باشد که بتوان آن را روی لایه های زیرین پوشید، که معمولاً از جنس پر یا الیاف مصنوعی است. گرچه الیاف مصنوعی سنگین تر و حجیم تر هستند ولی در فعالیتهای که امکان خیس شدن وجود داشته باشد تحمل وزن و حجم الیاف مصنوعی منطقی تر به نظر می رسد چراکه پر در حالت خیس هیچ کاربردی نخواهد داشت. لایه آخر یک لایه سخت است که با انتخاب جنسهای گورتکس یا مشابه آن شما را در برابر عوامل خارجی محافظت میکند
اگر به کوهنوردی علاقه دارید، مقاله «لیست وسایل کوهنوردی» رو بخونید تا با تجهیزات ضروری برای یک صعود موفق آشنا بشید.
انتخاب جنس لباس کوهنوردی
لباسهای مناسب فعالیتهای هوای آزاد از الیاف مختلفی ساخته میشوند که هر کدام ویژگیها، مزایا و معایب خاص خود را دارند. به طور کلی، الیاف گوناگونی با توجه به خصوصیات و نیازهای خاص، در ساخت لباسهای کوهنوردی و سایر تجهیزات کوهنوردی مورد استفاده قرار میگیرند.
الیاف طبیعی:
در گذشته، تنها پوشاک کوهنوردی موجود، لباسهایی با الیاف طبیعی بودند. پنبه، پشم و پر از مهمترین این الیاف هستند. هرچند این الیاف در برخی شرایط به خوبی عمل میکنند، اما اغلب مستعد جذب آب هستند که در بسیاری از موارد میتواند یک امتیاز منفی به حساب آید. جذب آب میتواند باعث کاهش اثر بخشی عایقهای حرارتی این پوشاک شده و به سرعت باعث سرد شدن بدن در شرایط مرطوب شود.
| برای آشنایی با قله شیرکوه و جذابیتهای صعود به آن، مقاله «شیرکوه» میتونه شما رو راهنمایی کنه. |
پنبه: پنبه یا کتان در صورت خشک بودن، انتخابی مناسب و راحت برای لباسهای کوهنوردی به شمار میآید. اما در صورتی که این الیاف خیس شوند، خاصیت عایق بودن خود را از دست داده و معمولاً برای خشک شدن به زمان زیادی نیاز دارند. به دلیل همین ویژگیها، اتکا به لباسهای پنبهای یا کتانی برای گرم نگه داشتن بدن در شرایط سرد میتواند خطرناک باشد. در بسیاری از حوادث سرمازدگی، لباسهای پنبهای نقش مهمی ایفا میکنند.
با این حال، در هوای گرم، لباسهای پنبهای بهعنوان یک تهویهکننده طبیعی و عامل خنککننده عالی عمل میکنند و میتوانند محافظ مناسبی در برابر تابش مستقیم خورشید باشند. برای روزهای گرم، پوشیدن پیراهن پنبهای خیس میتواند به خنک شدن بدن شما کمک کند، زیرا بخار آب موجود در لباس باعث ایجاد حس خنکی میشود.
پشم: نسبت به پنبه، پشم رطوبت کمتری به خود جذب میکند و آب کمتری در خود نگه میدارد، بنابراین برای خشک شدن به زمان کمتری نیاز دارد. زمانی که پشم خیس میشود، الیاف آن مانند پنبه به هم نمیچسبند و از این رو مقداری هوای مرده بین الیاف آن باقی میماند، که باعث میشود هنوز بهعنوان لایه عایق مناسبی عمل کند. این ویژگی عدم چسبندگی الیاف پشم هنگام خیس شدن، آن را به ماده اولیه مناسبی برای ساخت جورابهای کوهنوردی تبدیل میکند.
یکی از معایب اصلی پشم، وزن سنگین و حجم آن است. لباسهای پشمی به روشهای مختلفی تولید میشوند و هرچه مرحله تولید آن کوتاهتر باشد (یعنی به پشم خام نزدیکتر باشد)، عایق بهتری در مقابل آب خواهند بود. پشم ممکن است باعث تحریک خارش شود، اما برخی انواع آن، مانند پشم مرینوس، در تماس با پوست بسیار نرم و راحت هستند. همچنین پشم نسبت به الیاف مصنوعی قابلیت جذب رطوبت بیشتری دارد و در برابر حرارت مانند الیاف مصنوعی ذوب نمیشود. به علاوه، الیاف پشم در تماس با سطوح لغزنده مانند برف، اصطکاک بیشتری ایجاد میکنند که این ویژگی میتواند در هنگام ترمز کردن بر روی سطوح شیبدار بسیار مفید باشد.
پر: پر غاز با کیفیت، گرمترین ماده عایق با وزن کم است. این ماده همچنین قابلیت فشردهسازی زیادی دارد و حتی اگر به کوچکترین حجم ممکن فشرده شود، پس از باز کردن، به سرعت هوا را در بین خود ذخیره میکند و به همین دلیل بسیار گرم است. این ویژگیها باعث شده که پر به یکی از محبوبترین انتخابها برای تولید لباسهای کوهنوردی، کت و کیسه خواب تبدیل شود.
هرچند پر بسیار گرم است و دوام بالاتری نسبت به بسیاری از مواد عایق دیگر دارد، قیمت آن معمولاً بالا است. متأسفانه، پر به محض اینکه خیس شود، همه ویژگیهای عایق خود را از دست میدهد و خشک کردن آن در شرایط رطوبتی تقریباً غیرممکن است. بنابراین، پر باید از رطوبت و نم بهطور ویژه محافظت شود تا عملکرد خود را حفظ کند.
| اگر قصد صعود به علم کوه رو دارید، مقاله « علم کوه » میتونه شما رو با مسیرهای مختلف و نکات مهم این قله آشنا کنه. |
الیاف مصنوعی :
امروزه الیاف مصنوعی بهطور گستردهای جایگزین الیاف طبیعی در ساخت لباسهای کوهنوردی شدهاند. بسیاری از این الیافها دارای خاصیت هیدروفوبیک (hydrophobic) هستند، به این معنی که تمایل کمتری به جذب آب دارند. لباسهای ساخته شده از الیاف مصنوعی اگرچه مقداری رطوبت به خود جذب میکنند، اما این رطوبت بین رشتهها و الیافها جای میگیرد، نه درون آنها. به این ترتیب، زمانی که این لباسها خیس میشوند، میتوان آنها را فشار داد و آب اضافی سریعاً تبخیر خواهد شد، که این ویژگی باعث سریعتر خشک شدن لباس میشود.
پولیستر و پولی پروپیلن:
این الیاف در جذب عرق بدن به شکل فتیلهای عمل میکنند و چون آب را به خود جذب نمیکنند، برای لایه مجاور پوست مناسب هستند. لباسهای کوهنوردی زیر از جنس پولی پروپیلن بهخوبی عمل میکنند، ولی ممکن است کمی خارشآور باشند و پس از مدتی بوی نامطبوعی ایجاد کنند. به همین دلیل، پولیاستر تا حد زیادی جایگزین لباسهای زیر از جنس پولی پروپیلن شده است.
الیاف پولیاستر در تماس با پوست احساس نرمی ایجاد میکنند و بوی نامطبوع کمتری تولید میکنند. علاوه بر این، زمانی که پولیاستر و پولی پروپیلن در مجاورت پوست استفاده شوند، میتوانند بهعنوان عایق خوبی عمل کنند. لباسهای زیر بلند با وزن بیشتر و همچنین ژاکت و شلوارهایی از الیاف بافته شده به شکل لباسهای ضخیم یا گشاد و راحت از جنس پولیاستر نیز در دسترس هستند. این لباسها اگرچه سبک هستند، اما مقاومت آنها در برابر باد کم است و برخی از آنها هم ممکن است حجم زیادی داشته باشند.
نایلون:
این الیاف مصنوعی در اشکال مختلفی تولید میشود و به همین دلیل بهعنوان یک الیاف چندمنظوره در دنیا شناخته میشود. در فعالیتهای کوهنوردی و فضای آزاد، الیاف نایلونی عمدتاً در لباسهای کوهنوردی لایه بیرونی استفاده میشوند. انواع مختلف نایلون خصوصیات متفاوتی دارند؛ برخی در برابر باد مقاوم هستند، در حالی که برخی دیگر لیز و نرم هستند. اما همه آنها به داشتن قدرت و دوام بالا معروف هستند.
یکی از نقصهای نایلون این است که در صورتی که بهخوبی عملآوری نشده باشد، ممکن است آب را به خود جذب کرده و خشک شدن آنها بهآهستگی صورت گیرد. زمانی که دو یا چند الیاف با هم مخلوط میشوند، خواص نهایی الیاف ترکیبشده، معمولاً مابین خواص الیافی است که بهعنوان مواد اولیه به کار رفتهاند.
الیاف ضد آب:
کاپشن و شلوارهای ضدآب معمولاً از جنس نایلون یا مواد ترکیبی نایلونی ساخته میشوند. با این حال، نایلون بهتنهایی ضدآب نیست. بنابراین، لباسهای کوهنوردی ضدآب این گروه خاصیت واترپروفی خود را از ترکیب الیاف دیگر یا شیوههای خاصی در تولید و عملآوری الیاف مصنوعی بهدست میآورند.
الیاف ضدآب – غیرتنفسی:
یکی از آسانترین روشها برای تولید لباسهای ضدآب، پوشاندن آنها با یک لایه پولیاورتین است. این لایه غیرتنفسی سبک و نسبتاً ارزان است، اما در برابر ساییدگی و کپکزدگی چندان مقاوم نیست. هرچند چنین لایهای مانع نفوذ باران از بیرون میشود، اما در برابر عرق و بخار حاصل از بدن هم مانع است.
به عبارت دیگر، زمانی که شما در حال فعالیت سخت هستید، بدن شما عرق و بخار تولید میکند که میتواند لایه عایق را خیس کند. بهطور مشابه، اگر یک لیوان چای گرم داشته باشید و روی آن یک درپوش پلاستیکی قرار دهید، بخار چای از درون درپوش بهراحتی جمع میشود. بدن شما در این شرایط مشابه یک لیوان چای گرم است و اگر عرق بدن راهی برای خروج از لایه بیرونی نداشته باشد، شما خیس خواهید شد.
| اگر میخواهید بیشتر درباره قله کلکچال و مسیرهای صعودش بدونید، مقاله «کلکچال» اطلاعات خوبی به شما میده. |
الیاف ضدآب- تنفسی:
این الیاف بهمنظور کاهش مشکل حبس شدن رطوبت در داخل و خارج طراحی شدهاند. در هر سانتیمتر از این لایه نایلونی میلیاردها سوراخ ریز تعبیه شده است. مولکولهای بخار آب حاصل از تعرق بسیار کوچکتر از مولکولهای آب هستند و از این سوراخها به بیرون رانده میشوند. حفرههای موجود در این لایه برای عبور آب به شکل بخار بهاندازه کافی بزرگ هستند، اما برای عبور آب بهصورت مایع یا باران، سوراخها بسیار کوچک هستند. بنابراین، این لایه علاوه بر اینکه ضدآب باقی میماند، تنفسپذیر هم هست.
بدون هیچ تعجبی، لایههای لباس کوهنوردی ضدآب و تنفسی معمولاً قیمت بالاتری دارند. مانند بسیاری از تجهیزات کوهنوردی، لایههای پوششی ضدآب-تنفسی در مارکهای مختلف تولید و عرضه میشوند. از این رو، در اغلب موارد، مشورت با فروشنده برای کسب اطلاعات دقیقتر و انتخاب بهترین گزینه ضروری است.
الیاف چسباندنی ضدآب- تنفسی ممبرانی:
این ممبرانها که معروفترین آﻧﻬا گورتکس است، مانند لایه پوششی ضدآب- تنفسی سوراخهای میکروسکوپی ریزی در سطح لباس هستند. ممبران ها براساس همان تئوری که در مورد لایه پوششی ضدآب- تنفسی بیان شد عمل می کنند. اما در اینجا این لایه پوششی به صورت جداگانه بر روی نایلون تولید میشود. لباسهایی که با استفاده از لایه های این چنینی درست میشوند، از لباسهای دارای لایه پوششی ضدآب-تنفسی گرانتر هستند. اگر در نگهداری آﻧﻬا دقت شود، هر دو نوع این لباسها میتوانند مدت زیادی دوام بیاورند. هر چند الیاف ضدآب- تنفسی، تکامل یافته تر از لایه های قدیمی نایلون هستند، اما چیز کامل و ایده آلی نیستند.
اگر فعالیت زیاد و سختی داشته باشید، بدن شما عرق زیادی تولید میکند و لایه خارجی لباس از درون خیس می شود. از انجا که بخار عرق تبدیل به مایع شده است، بنابراین مواجه با همان مسئله قدیمی خواهید بود. رفع آب در سطح خارجی هم میتواند تولید مشکل کند. اگر آب باران آنقدر نباشد که آب روی لباس حرکت کند و به پائین بلغزد، بنابراین سطحی خارجی لباس را می پوشاند و سوراخ ها را کیپ می کند و به مقدار زیادی جلوی تنفس کردن لباس را می گیرد.
اغلب لباسهای ضد آب- تنفسی در قسمت ضدآب خود خوب عمل می کنند، اما طرح های مختلف آﻧﻬا بر روی تهویه آنان تأثیر می گذارد. این مسئله می تواند در رابطه با تکنیک ساختمان آﻧﻬا و چیزهایی مثل زیپ ها، زیربغلها و شکل ان در قسمت بالاتنه باشد. قدرت تنفسی اضافه معمولاً با بالارفتن قیمت هم همراه است.
انواع لباس کوهنوردی:
در هوای سرد، انتخاب لباس مناسب بسیار اهمیت دارد. برای نیمتنه بالایی، معمولاً لباسهایی مانند زیرپوشهای بلند، پیراهنهای پشمی یا الیاف مصنوعی، جلیقههای پولار، کت پر و یا لباسهای پر شده از الیاف مصنوعی مورد استفاده قرار میگیرند. برای نیمتنه پایینی نیز میتوانید از زیرشلوارهای گرم بلند، شلوارهای پشمی، الیاف ترکیبی، استرچ، نایلون بافته شده یا پولار استفاده کنید. در شرایط آب و هوایی سردتر، استفاده از لباسهای کوهنوردی عایق و گرمایی سرتاسری مانند لباسهای اسکی میتواند گزینه مناسبی باشد.
زیرپیراهن و عرق گیر
حفاظت در مقابل سرما میتواند از لایه زیرین شروع شود؛ بهویژه با استفاده از زیرپوشهای بلند که در لایه مجاور پوست قرار میگیرند. الیاف “فتیلهای” پولی پروپیلن و پولیستر در این زمینه بسیار محبوب هستند و برخی از کوهنوردان نیز پشم را ترجیح میدهند. این لباسها باید بهاندازه کافی بلند باشند تا بتوان آنها را درون شلوار قرار داد یا روی شلوار انداخت، زیرا فاصله بین شلوار و لباسهای لایه بالایی میتواند باعث فرار گرمای بدن شود.
لباسهای زیر و عرقگیرهای یقهدار، هرچند وزن بیشتری دارند، اما گرمای بیشتری نیز فراهم میکنند. زیرپوشهای بلند تیره در زیر نور آفتاب حرارت بیشتری جذب کرده و سریعتر خشک میشوند. لباسهای با رنگ روشن برای روزهای گرم مناسبتر هستند و بلندی آنها به حفظ پوست از آفتاب و حشرات کمک میکند.
در انتخاب لباسهای کوهنوردی مناسب، توجه به رنگ و نوع الیاف اهمیت زیادی دارد تا بتوانید در شرایط مختلف هوایی، راحتی و حفاظت بهینه از بدن را تجربه کنید.
پیراهن کوهنوردی
پیراهن کوهنوردی باید راحت و بلند باشد تا مانع حرکت آزادانه دستها و عضلات بدن نشود و تنفس به راحتی انجام گردد. در کوهستان، از پیراهنهایی با یقه سفت و زبر استفاده نکنید. در تابستان، پیراهنهای ترکیب نخ و الیاف گزینه مناسبی هستند، در حالی که در زمستان بهتر است از مدلهای کرکی، پشمی یا الیاف مصنوعی برای لباس کوهنوردی استفاده کنید. پیراهنهای کوهنوردی معمولاً دارای جیبهای بیشتری هستند و هیچگاه آستین کوتاه نمیباشند. زیرا پیراهن آستین بلند در کوهستان، بهویژه در معابر سنگی، از آسیب و خراشیدگی دستها و بازو جلوگیری کرده و پوست بدن را محافظت مینماید.
در زمستان، استفاده از بلوز یقه اسکی توصیه میشود که نوع پشمی آن بهعنوان بهترین گزینه شناخته میشود. این بلوز علاوه بر نگهداشتن حرارت بدن، عایق سرما بوده و به بدن اجازه میدهد که به راحتی تنفس کند. همچنین، عرق گیرهای نخی و لباسهای جین را بهتر است در خانه بگذارید و از آنها در کوهستانهای سرد استفاده نکنید.
کت گرم کوهنوردی
کت گرم کوهنوردی از تجهیزات ضروری برای لباس کوهنوردی است. معمولاً این کتها دارای کلاههایی هستند که تمام سر و گردن را میپوشاند، هرچند نوع بدون کلاه آن نیز در دسترس است. این کتها معمولاً از جنسهای الیاف پولیستر، پر قو یا پولار دوخته میشوند. نوع پر آن در بازار گرانتر است، اما بدن کوهنوردان را به خوبی گرم نگه میدارد. در هنگام انتخاب لباس کوهنوردی، سعی کنید کت گرم کمی گشادتر از کتهای معمولی باشد تا بتوانید آن را روی همه لباسهای دیگر پوشیده و راحتتر حرکت کنید.
بادگیر
بادگیر کوهنوردی باید به اندازهای باشد که بتوان سایر لایهها را نیز زیر آن پوشید، بدون اینکه فشردگی ایجاد شود یا حرکات و انعطاف بدن محدود گردد. این بادگیر باید دارای کلاه با نقاب باشد و در قسمت گردن، ریسمانهای کشیدنی برای تنظیم اندازه و کوچکتر کردن قسمت صورت داشته باشد، تا از خیس شدن صورت و گردن جلوگیری کند. کلاه باید آنقدر بزرگ باشد که بتوان یک کلاه ایمنی زیر آن قرار داد، اما بزرگی آن نباید باعث محدود شدن دید (مخصوصاً در جوانب) شود. بادگیر باید قابلیت باز شدن و تنظیم شدن در قسمتهای مختلف مانند جلو، کمر، زیربغل، جوانب و سرآستینها را داشته باشد تا امکان تهویه وجود داشته باشد و یا لباس را محکم بست.
دندانههای زیپها باید بزرگ و مقاوم باشند و روی زیپ، زبانهای برای جلوگیری از خیس شدن وجود داشته باشد، ولی در عین حال تهویه لباس را ممکن سازد. برخی زیپها از جنس ضدآب ساخته شدهاند. درزها و دوختهای بادگیر باید به خوبی ضدآب، عایق و محکم باشند. همچنین دسترسی به جیبها باید با دستکش و در حالیکه کولهپشتی را به پشت دارید، آسان باشد. جیبها باید دارای درپوش مناسب برای محافظت از باران باشند.
قد بادگیر باید به اندازه کافی بلند باشد تا قسمت کمر شلوار را بپوشاند و در این قسمت باید دارای یک بند کشیدنی باشد تا قسمت پایین تنه را محکم کند. آستینها باید مچ دست را کاملاً بپوشانند و چسبانک، قزن قفلی و گیرههای مخصوص مچ را به خوبی کیپ نگه دارند.
کاپشن بارانی
بارانیها در انواع مختلفی تولید میشوند. مدل استاندارد معمولاً دارای زیپ کامل در جلو است که تهویه هوا را آسانتر میکند. بسیاری از کوهنوردانی که به دنبال کاهش وزن و حجم تجهیزات خود و همچنین افزایش مقاومت در برابر باد هستند، انوراک (ژاکتهای بدون زیپ سراسری جلو) را ترجیح میدهند. در هنگام انتخاب بارانی، یکی از نکات مهمی که باید به آن توجه کنید، قابلیت تنفسی الیاف آن است.
گرم کن زیرشلواری
گرمکنها و زیرشلواریها باید نرم و گرم باشند تا به راحتی به عضلات بدن اجازه حرکت و تنفس دهند. در ارتفاعات بالا، استفاده از زیرشلواریهای پشمی نرم توصیه میشود. برای کوهنوردیهای بلندمدت در ارتفاعات، استفاده از گرمکنها ضروری است تا عضلات پا گرم و محفوظ باقی بمانند.
شلوار کوهنوردی
یکی از وسایل ضروری در کوهنوردی شلوار مخصوص کوه است که متاسفانه کمتر به آن توجه میشود. اگرچه ممکن است برخی تصور کنند که شلوار مخصوص کوهنوردی تفاوت زیادی با شلوار معمولی ندارد، این تصور فقط در مسیرهای ساده صادق است. در مسیرهای سنگی و فنی، شلوار کوهنوردی ضروری است. این شلوار به خوبی شکم، کمر و کلیهها را نگه میدارد و با بستن بند پایین شلوار، آزادی بیشتری برای حرکت عضلات پا فراهم میکند. پاچه شلوار به گونهای طراحی شده که از گیر کردن به سنگ و کلوخ جلوگیری کرده و بدن به راحتی در آن تنفس میکند.
شلوار گرم کوهنوردی
شلوارهای کوهنوردی معمولاً از الیاف پولیستر، پلار و پر قو دوخته میشوند که بسیار گرم و راحت هستند. این شلوارها برای ارتفاعات بالا، مناطق سردسیر و برنامههای زمستانی مناسب هستند. طراحی آنها به گونهای است که از هر طرف دارای زیپ است تا پوشیدن آنها راحت باشد. پارچه این شلوارها باید از الیاف فشرده ساخته شده باشد تا در برابر باد و سائیدگی مقاوم باشند. ترکیب پشم و مواد مصنوعی گزینه خوبی در این زمینه است.
شلوارهای پولار اگرچه وزن کمی دارند، ولی در برابر سائیدگی و باد مقاوم نیستند. بنابراین، بهتر است شلوارهایی انتخاب کنید که در قسمت نشیمنگاه و زانوها دارای لایههای مقاوم اضافی باشند. همچنین شلوارهایی با زیپهای جانبی میتوانند برای زمانی که از کرامپون یا اسکی استفاده میکنید، راحتتر پوشیده شوند.
شلوار بارانی
این لباس ها باید دارای زیپ سراسری باشد تا در حالی که کرامپون، کفش یا اسکی به پا دارید، بتوانید آنها را از تن در بیاورید و یا به تن کنید. از آنجا که شلوارهای بارانی نسبت به کاپشن بارانی کمتر پوشیده میشوند (چرا که معمولاً گترها کافی هستند) و این شلوارها در عبور از مناطق دارای درختچه و گیاه یا سرخوردن روی برف از بین میروند، بنابراین خرید شلوار بارانی از جنس غیرقابل تنفسی باعث صرفهجویی در پول شما میشود.
بعضی از کوهنوردان (مخصوصاً در هوای سرد) از شلوارهای ضد آب – تنفسی دارای بندهای روی شانه به عنوان قسمت پایینی لایه بیرونی استفاده میکنند. این شلوارها به طور قابل ملاحظهای گرمتر از شلوار بارانی هستند، چرا که قسمت بیشتری از بالاتنه را میپوشاند و از ورود برف در قسمت کمر جلوگیری میکند. همچنین، بعضی از این شلوارها دارای لایه عایق گرمایی هستند که مناسب استفاده در برنامههای خیلی سرد است. این شلوارها در شرایط کوهنوردی حرفهای و فنی به شدت کاربرد دارند و میتوانند به راحتی با سایر لایهها ترکیب شوند.
شلوارک کوهنوردی
بعضی از کوهنوردان ترجیح میدهند از شلوارکهای کوتاه تا زانو و بالای گتر استفاده کنند. این انتخاب به آنها این امکان را میدهد که هم راحتی بیشتری در حرکت داشته باشند و هم تهویه بهتری صورت بگیرد. علاوه بر این، این نوع شلوار در جلوگیری از خیس شدن پاچههای شلوار بر اثر تماس با برف و آب بسیار موثر است. چنین لباس کوهنوردی به کوهنوردان این امکان را میدهد که در شرایط مختلف جوی راحتتر و با کارایی بیشتر فعالیت کنند.
کلاه
یک ضربالمثل قدیمی میگوید: “اگر پاهایتان سرد است، یک کلاه به سر خود بگذارید.” بدون کلاه، سر انسان مانند یک رادیاتور عمل میکند که نصف گرمای بدن از آن خارج میشود. زمانی که بدن سرد میشود، سیستم داخلی بدن انتقال خون به دستها و پاها را کاهش میدهد و آن را برای گرم نگه داشتن نقاط حساس و مهم (از جمله سر) حفظ میکند.
اما زمانی که کلاه بر سر میگذارید، این اثر برعکس میشود. لباس کوهنوردی معمولاً شامل انواع مختلفی از کلاه کوهنوردی است که به کوهنوردان این امکان را میدهد تا با تغییرات حرارتی سریعاً تطبیق پیدا کنند. همراه داشتن چند کلاه باعث میشود که بتوانید به راحتی خود را با شرایط جوی متغیر وفق دهید.
جهت جلوگیری از بدشانسی و برده شدن کلاه توسط باد به قعر درهها، بهتر است که کلاه را با ریسمانی به لباس کوهنوردی خود گره بزنید یا بدوزید. کلاههای عایق و گرم معمولاً از جنس پشم، پولی پروپیلن یا پولار ساخته میشوند. همچنین کلاههای توفان که تمام گردن و سر را میپوشانند، کارکردهای چندجانبهای دارند و در سرمای شدید، میتوان آنها را به طور کامل پوشید. وقتی هوا گرمتر میشود، میتوان کلاه را تا کرده یا بالا زد تا تهویه بهتری برای قسمت یقه و گردن ایجاد شود
دستکش
شاید انگشتان سختترین قسمت بدن برای گرمکردن باشند، چرا که در شرایط سخت و سرد، خون به قسمتهای دیگر بدن ارسال میشود. متأسفانه این تغییر مسیر جریان خون باعث اختلال در کارهایی میشود که از طریق انگشتان انجام میشوند، مثل کشیدن زیپ یا گره زدن که میتواند باعث کندی حرکت گروه در مواقعی شود که نیاز به سرعت بیشتر برای پیداکردن پناهگاه دارند. برای پیدا کردن دستکش یا دستکش دو انگشتی مناسب برای خود، باید تجربه کسب کنید و بهترین گزینهها را انتخاب کنید. در این انتخاب، باید توافقی بین ضریبهای گرمایی و خوشدستی دستکش برقرار کنید تا بتوانید با راحتی بیشتر از آن در شرایط مختلف استفاده کنید.
بطور کلی، حجیم بودن دستکش به معنی گرم بودن آن است، اما خوشدستی آن را کاهش میدهد. انتخاب مناسب دستکش جزء ضروریات لباس کوهنوردی است که بهویژه در شرایط سخت کمک میکند تا عملکرد شما بهتر باشد.
هرچقدر صعود فنیتر میشود، مسئله سازگاری این دو ضریب (گرمایی و خوشدستی) نیز برجستهتر میشود. سیستم پوشیدن لایهای را میتوان در مورد دستکشها نیز به کار برد. اولین لایه میتواند یک دستکش پنج انگشتی باشد و برای لایه اضافی از یک دستکش دو انگشتی استفاده شود. دستکشهای دو انگشتی گرمتر از دستکشهای معمولی هستند، چرا که انگشتان در آنها کنار هم قرار میگیرند و یکدیگر را گرم نگه میدارند. دستکشها باید از الیافی ساخته شوند که در صورت خیس شدن، خاصیت گرمایی خود را حفظ کنند.
جوراب
جوراب باعث ایجاد یک لایه محافظ در زیر پا میشود که پا را گرم نگه میدارد و از اصطکاک بین پا و کفش جلوگیری میکند. اما جورابهای نخی به سرعت خیس میشوند و آب را جذب میکنند، که موجب چسبیدن به پا و ایجاد تاول میشود. اگر کفشهای شما قابلیت تنفس نداشته باشند، عرق پا در داخل کفش جمع میشود و باعث ناراحتی میشود.
جورابهای از جنس الیاف مصنوعی مانند پولیستر، نایلون و آکریل سریعتر از جورابهای پشمی خشک میشوند و از این رو برای کوهنوردی مناسبترند. بسیاری از کوهنوردان دو جفت جوراب میپوشند؛ یکی از آنها معمولاً نازک و از جنس نخی است که عرق پا را جذب کرده و آن را خشک نگه میدارد، و جوراب دوم که ضخیمتر است، رطوبت را از جوراب اول جذب میکند و به ایجاد یک لایه گرمایی در زیر پا کمک میکند.
همچنین، برخی کوهنوردان یک جفت جوراب نیمهکلفت یا ضخیم از جنس پشم یا الیاف مصنوعی انتخاب میکنند که معمولاً بخشی از مجموعه لباس کوهنوردی آنها به حساب میآید. در عین حال، استثناهایی نیز وجود دارد؛ به عنوان مثال، یک سنگنورد ممکن است ترجیح دهد که کفشهایش به طور کامل به پای او بچسبند و اصلاً جوراب نپوشد یا فقط از یک جوراب نازک استفاده کند.
یک کوهنورد در روزهای گرم ممکن است تنها از یک جفت جوراب استفاده کند، در حالی که در زمستان، برخی ممکن است سه جفت جوراب را در یک کفش بزرگ بپوشند. در هر صورت، باید طوری جوراب بپوشید که پاهای شما فضای کافی برای حرکت داشته باشند، زیرا لباس کوهنوردی شما باید به گونهای طراحی شود که مانع از محدودیت گردش خون و کاهش گرما نشود.
گتر
در طول فعالیتهای کوهنوردی، ورود آب، برف، شن و ماسه از بالای کفش میتواند باعث ناخوشایندی و حتی بروز مشکلات جدی شود. گتر یکی از تجهیزات ضروری است که میتواند فاصله بین کفش و شلوار را پوشش دهد و از ورود هرگونه آب، برف یا ذرات به داخل کفش جلوگیری کند.
کوهنوردان در هر دو فصل تابستان و زمستان از گتر استفاده میکنند، زیرا باران، شبنم، گل و برف میتوانند در تمام طول سال موجب خیس شدن شلوار، جوراب و کفش شوند. پاهای نمناک، انگشتان سرد و حتی سوراخهای کوچک در شلوار میتواند به راحتی مشکلات جدی ایجاد کند و در صورت عدم مراقبت، منجر به سرمازدگی شود. به همین دلیل انتخاب درست گتر برای حفاظت از پاها در برابر شرایط سخت بسیار اهمیت دارد و یکی از اجزای مهم لباس کوهنوردی است که باید به آن توجه ویژهای داشت.
متداولترین کاربرد گتر، جلوگیری از خیس شدن پاها و کفشها است. گتر باید کاملاً ضدآب باشد تا از ورود آب، برف و گل به داخل کفش جلوگیری کند. در حقیقت، گتر باید به گونهای طراحی شده باشد که خشکی پاها را در طول برنامه صعود تضمین کند. یک پای خشک از پای خیس بسیار گرمتر است و این موضوع میتواند از سرمازدگی و مشکلات ناشی از آن جلوگیری کند. همچنین گتر باید علاوه بر ضدآب بودن، به نگهداری گرمای بدن کمک کند تا خطر سرد شدن پاها به حداقل برسد.
گتر همچنین میتواند از فرسایش و آسیب به لباسها جلوگیری کند. در بسیاری از مواقع، سخمه کرامپونها به شلوار یا کفش گیر میکند و باعث پارگی آنها میشود. گترهای مقاوم که به درستی ساخته شدهاند، این خطر را کاهش میدهند و در صورت پارگی، هزینه تعویض گتر نسبت به شلوار کوهنوردی یا کفش بسیار کمتر است. گتر باید بهگونهای طراحی شود که بهطور کامل به رویه کفش بچسبد و از ورود برف بین کفش و گتر جلوگیری کند. این موضوع میتواند خطر گیر کردن سخمه کرامپونها را نیز کاهش دهد.
چـند نکتـه بسیار مـهم در انتخاب لباس مناسب کوهنوردی :
توجه داشته باشید که هیچ لباسی به تنهایی مناسب همه کوهنوردان یا تمامی شرایط کوهنوردی نیست. هر کوهنوردی ممکن است با توجه به وضعیت جسمانی، سوخت و ساز بدن و نیازهای شخصی خود، سیستم لباسی متفاوتی انتخاب کند. همچنین، یک کوهنورد ممکن است در هر برنامه کوهنوردی از یک سیستم لباس خاص استفاده نکند و لباس کوهنوردی مختلفی را بسته به فصل و نوع صعود به تن کند. به این ترتیب، انتخاب لباس مناسب باید با توجه به نیازهای فردی و شرایط محیطی انجام گیرد. بهترین روش برای انتخاب لباس در کوهنوردی این است که با تجربه و امتحان، سیستم لایهچینی مناسبی پیدا کنید.
اگر در کوهنوردی تازهکار هستید، بهتر است لباسهای بیشتری نسبت به آنچه که سیستم لایهها نیاز دارند به همراه داشته باشید تا بتوانید در شرایط مختلف خود را گرم و خشک نگه دارید. تنها زمانی باید یک لباس را از فهرست وسایل خود حذف کنید که مطمئن شوید در هر شرایطی میتوانید بدون آن لباس هم ایمن بمانید. همچنین، تلاش کنید که وزن لباسهای خود را پایین بیاورید، اما نه به بهای به خطر انداختن سلامتی و ایمنی خود. پیش از هر برنامه کوهنوردی، حتماً وضعیت آب و هوا را بررسی کنید و با توجه به پیشبینی شرایط جوی، وسایل مورد نیاز را بستهبندی کنید.
هنگام خرید لباس کوهنوردی، حتماً از فروشنده در مورد ویژگیها و کارکردهای آن سؤال کنید و برچسبها و نوشتههای همراه لباس را به دقت مطالعه کنید. مهم است که عملکرد لباس را در شرایط مختلف، مانند وقتی که خیس میشود، ارزیابی کنید. همچنین، علاوه بر قیمت، باید به دوام، استفاده چندمنظوره و قابلیت اعتماد لباس توجه ویژهای داشته باشید. انتخاب لباس با کیفیت و مناسب میتواند تفاوت زیادی در راحتی و ایمنی شما در طول صعودهای کوهنوردی ایجاد کند.
لباس کوهنوردی معمولاً از الیاف مصنوعی و قابل اشتعال تهیه میشوند، بنابراین قرار دادن آنها نزدیک شعله آتش برای خشک کردن یا گرم کردن میتواند بسیار خطرناک باشد. همچنین، این لباسها در تماس با اشیای داغ نیز آسیبپذیرند و ممکن است سوخته یا پاره شوند. به همین دلیل، هنگام استفاده از تجهیزات حرارتی یا نزدیک بودن به آتش، باید مراقب باشید و از تماس مستقیم لباسها با منابع حرارتی خودداری کنید تا از آسیبهای احتمالی جلوگیری شود.
عرق، گل و هر گونه کثیفی میتوانند الیاف لباس کوهنوردی را آلوده کرده و سوراخهای تنفسی آن را مسدود کنند، که این امر موجب کاهش قدرت تنفسی لباس میشود. همچنین، برخی شویندهها و پاککنندهها میتوانند لایههای محافظ لباس را از بین ببرند. بنابراین، برای حفظ عملکرد لباسهای کوهنوردی و افزایش طول عمر آنها، بهتر است از فروشنده یا تولیدکننده مشورت بگیرید و از روشهای مناسب برای تمیز نگهداشتن لباستان آگاه شوید.
گرچه لباسهای تنفسی باید همیشه تمیز نگه داشته شوند تا بیشترین کارایی و طول عمر را داشته باشند، اما شستن آنها پس از هر بار استفاده همیشه ایده خوبی نیست. حرکت دورانی ماشین لباسشویی میتواند باعث آسیب دیدن یا جدا شدن لایه ضدآب رویی لباس شود، که در نتیجه عملکرد لباس را کاهش میدهد. برای افزایش دوام لباسهای کوهنوردی، بهتر است روشهای شستشو و مراقبت خاصی را که توسط تولیدکنندگان توصیه میشود، دنبال کنید.
هرگز لباس کوهنوردی خود را اتو نکنید و از شستشو با آب داغ یا مواد شوینده قوی خودداری کنید. برای شستشو بهتر است از آب ولرم و شویندههای ملایم استفاده نمایید. برای خشک کردن، لباسها را در سایه قرار دهید تا به آرامی خشک شوند و از پهن کردن آنها در مقابل آفتاب مستقیم پرهیز کنید، زیرا نور خورشید میتواند به الیاف و لایههای ضدآب لباس آسیب برساند.
در برنامههای زمستانی، لباسهای خیس خود را ابتدا در چادر آویزان کنید و قبل از خواب آنها را به داخل کیسه خواب ببرید تا برای صبح روز بعد خشک و قابل استفاده شوند. به خشک کردن جورابها نیز توجه ویژهای داشته باشید؛ اگر احساس میکنید که ممکن است تا صبح داخل کیسه خواب نیز خشک نشوند، آنها را زیر پیراهن خود و روی شکمتان قرار دهید تا خشک شوند. همچنین، برف روی لباس کوهنوردی بیرونی و گترها را قبل از وارد شدن به چادر با برس یا فرچه کوچکی که همراه دارید، پاک کنید تا از خیس شدن وسایل داخل چادر جلوگیری شود و لباس کوهنوردی شما سریعتر خشک شوند.
از آنجا که لباس کوهنوردی از تنفس بالایی برخوردارند، بدن شما هنگام فعالیت کمتر خیس میشود و تعرق بدنتان را کمتر متوجه خواهید شد. به همین دلیل، اگر بیش از حد نیاز لباس به تن داشته باشید، ممکن است با تعرق شدید، آب بدن خود را از دست بدهید، بدون آنکه متوجه شوید.
ابتدا با بهترین محل برای کمپ زدن آشنا می شویم و می آموزیم چه مکان هایی برای چادر زدن در طبیعت مناسب هستند. بعد لوازم مورد نیاز را بطور کامل بررسی خواهیم کرد و سپس درباره ی غذا به هنگام کمپینگ نکاتی را مطالعه می کنیم بطوری که دیگر نگران این نخواهید بود که در زمان کمپ کردن از چه غذایی استفاده کنید و یا در صورت نیاز چگونه غذا بدست بیاورید.
بعد از همه ی این موارد نکات مهمی را برای شما بازگو خواهیم کرد که هریک نکته ی در دل خود دارند. در ادامه کسانی که برای اولین بار قصد کمپینگ دارند می توانند اطلاعات مهم و کاربردی را یاد بگیرند.
حتما می خواهید بدانید که چگونه می توان چادر زد و کمپ کرد، نگران نباشید در ادامه به این موضوع هم خواهیم رسید.
در این ماجراجویی با سختی هایی روبرو می شوید
شما به هتل نیامده اید! در اینجا نمی توانید هر وقت دلتان خواست به حمام بروید و دوش بگیرید، شب هنگام خوابیدن تختی گرم و راحت ندارید، نمی توانید غذاهای مفصل بخورید و ممکن است در طبیعت هم اتفاقات دور از انتظاری رخ دهد. باید با این واقعیت ها کنار بیایید و از قبل خود را برای آن ها آماده کنید تا در هنگامی که این سختی ها را دیدید برایتان آزاردهنده نباشد.
راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت | ۱.کجا کمپ بزنیم ؟
در معنای عام محل کمپینگ جایی است که فرد و یا افرادی شب را در آن محل می مانند. برای مثال در کشور انگلستان محل هایی برای کمپ زنی ساخته شده و مراجعین می توانند در قسمت های مشخص آن چادر بزنند و شب را در همان جا بگذرانند. واژه ی انگلیسی Camp از Campus به معنای زمین آمده و اشاره به محلی دارد که چادر در آن برپا می شود و اقامت صورت می گیرد. محیط اردوگاه باید از فضایی باز و بزرگ تشکیل شده باشد که به راحتی بتوان در آن چادر زد. بهتر است تا در نزدیکی فروشگاه و یا مغازه ای قرار گرفته باشد تا در صورت نیاز بتوان از آن استفاده کرد. ( البته باید انواع محصولات را ارائه دهد )
قبل از شروع سفر، محل چادر زدن را انتخاب کنید
قبل از اینکه وسایل خود را پشت ماشین بچینید و قدم در راه طبیعت گردی بگذارید بدانید که به کجا می روید و شرایط آب و هوایی آنجا را از قبل چک کنید. اینکه کدام محل برای کمپ زدن مناسب است کار سختی نیست، طبیعت پر از جاهای زیبا و خوش آب و هواست اگر محل خاصی را در نظر ندارید از کسانی که زیاد به کمپینگ می روند و تجربه کافی دارند کمک بگیرید و یا در اینترنت درباره بهترین محل های چادر زدن تحقیق کنید. یک راهکاری هایی برای کمپ زدن که حتما باید رعایت کنید:
مطمئن شوید که محل کمپ شما حیوان وحشی نداشته باشد.
در صورتی که می خواهید کمپ در جنگل را تجربه نمایید در زمان بارندگی به زیر درختان نروید چون بیشتر خیس می شوید.
در فصل های پاییز و زمستان از چادر زدن در نزدیکی رودخانه و دریا خودداری کنید چون احتمال دارد آب در هنگام شب بالا بیاید .
در صورتی که می خواهید در کوهستان چادر بزنید از جاهایی که احتمال ریزش سنگ دارد دوری کنید.
از ویژگی های محل کمپینگ می توان به :
… محل درست کردن آتش
… راه ورودی برای وسایل نقلیه
… میز و صندلی های پیک نیک
… امکان رزرو محل چادر زنی
… دسترسی آسان به منابع آبی و بهداشتی
… در دسترس بودن هیزم برای آتش روشن کردن
… محل دفن زباله
البته باید به این نکته اشاره کرد که درباره ی مناطق مشخص کمپ زنی صحبت می کنیم ولی بسیاری از افراد علاقه دارند تا در دل طبیعت و به دور از هر ساخته ی بشری کمپینگ کنند و هیچ محودیتی نداشته باشند. این دسته از افراد بدون مشکل می توانند چادرهای خود را برپا کنند ولی باید مراقب حمله ی حیوانات وحشی، شرایط نا مناسب آب و هوایی و … باشند. در برخی از مناطق چادر زنی در طبیعت امری غیر قانونی تلقی می شود و بر اساس قانون با متخلفین برخورد می شود. دلیلش هم این است که امکان آسیب زدن به محیط زیست وجود دارد. از انواع محل کمپینگ می توان به پارکینگ کاروان ها، پارک تریلر و فضاهای باز اشاره کرد.
راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت | ۲.لوازم ضروری
در این بخش نگاهی خواهیم داشت به مهمترین لوازمی که باید به همراه خود داشته باشید.
1) چادر : با توجه به تعداد و شرایط محیطی محل کمپ باید چادر خود را انتخاب کنید. بطور مثال اگر به کوهستان می روید از چادرهای مخصوص کوه استفاده کنید.
2) لوازم چادر : سایبان ها، محافظ ها برای مقابله با وزش باد، پتو و زیر اندازها و قطعات یدکی چادر.
3) کیسه خواب : این مورد از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا قرار است از سرما شما را در امان نگاه دارد پس بهتر است محصول با کیفیت و مناسبی را انتخاب کنید تا بهترین عملکرد را برای شما داشته باشد. ( راهنمای خرید کیسه خواب )
4) صندلی ها : شاید برای برخی از افراد مهم باشد تا در کمپینگ در چه محلی می نشینند و غذا می خورند در نتیجه صندلی های زیادی هستند که در ابعاد مختلف می توانند نیازهای شما را بر طرف سازند.
5) لوازم پخت و پز : گاز پیک نیکی، رگولاتور و شیلنگ، باربیکیو، سوخت برای پخت و پز، ظروف مورد نیاز، کارد و چنگال.
6) مواد غذایی مناسب و آب : غذای کمپینگ، جعبه ی سرد کننده، لیوان با اندازه های مناسب، فلاسک، محل ذخیره ی غذا ( بسته بندی ).
7) تختخواب های بادی : بهتر است با توجه به اندازه ی چادر انتخاب شوند.
8)پمپ های بادی : برای بادکردن تخت خواب و یا لوازم دیگر.
9)چراغ : برای روشن کردن محیط اطراف و چادر.
10)منابع انرژی : مانند ژنراتور برق و باتری ها.
11)لوازم بهداشتی : و نظافت مانند دستمال مرطوب و جارو.
توجه داشته باشید که هر شخصی با توجه به نیازهای خود لوازمی را با خود به کمپینگ می برد و موارد ذکر شده فقط ضرورت دارند.
به هنگام کمپینگ مطمئنا یکی از مواردی که باید به آن توجه کنید نوع غذایی است که با خود برده اید. تصور کنید موادی را با خود برده اید که نیازمند پخت و پزی سخت هستند و وقت شما را خواهند گرفت و همچنین باید برای استفاده از آن ها لوازمی سنگین حمل کنید. به نظر شما این کار درست است؟ در جواب به شما می گوییم خیر. شاید لذت بخش تر باشد و غذایی خوشمزه و گرم بخورید ولی از لذت سفر شما کاسته خواهد شد، در نتیجه مواد غذایی بسته بندی از بهترین راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت است که می توانید به کار بگیرید. پخت این مواد غذایی بسیار راحت و آسان است.
در مورد انتخاب مواد غذایی باید به سبک بودن، پخت راحت و خاصیت آن توجه کنید تا انرژی مورد نیاز را در طول سفر به بدن خود برسانید. ما به شما مواد خوراکی بسته بندی شده و یخ زده را پیشنهاد می کنیم که میتوان بر روی اتش آن ها را پخت. یادتان باشد که برای نگهداری حتما از کیسه های یخی و یا جعبه های خنک کننده استفاده کنید تا فاسد نشوند.
از ویژگی های مواد غذایی می توان به :
… زمان پخت و پز محدود و کم : باعث می شود تا بیشتر از سفر خود لذت ببرید و وقت کمتری را صرف پخت و پز کنید.
… استفاده از مواد غذایی مدت دار و قابل بسته بندی : در برخی مواقع موادی هم می توان استفاده کرد که امکان فاسد شدن ان ها طی چند روز امکان پذیر می باشد و بهتر است در روزهای اول مورد استفاده قرار بگیرند.
… سبک بودن این مواد
… ارزش غذایی و مقوی بودن آن ها
برای پخت غذا نیز می توان از هیزم برای آتش روشن کردن استفاده کنید و یا بر روی گازهای پیک نیکی به پخت و پز بپردازید.
راهکارهایی برای کمپ کردن در طبیعت | ۳.نکات ضروری
1)لوازم خود را جمع آوری کنید. قبل از این که به کمپینگ بروید لیستی از لوازم مورد نیاز تهیه کنید و آگاه باشید تا لوازم ضروری را فراموش نکنید. به یاد داشته باشید که چه مقدار می توانید بار حمل کنید و سپس لیست را تهیه کنید.این کار جزو مهمترین راهکارهایی برای کمپ زدن است که قبل از حرکت باید انجام دهید تا بتوانید تجربه خوبی برای خود رقم بزنید.
2) کوله پشتی خود را آماده کنید و لوازم را بچینید. برای انتخاب کوله پشتی مناسب باید به مدت زمان سفر خود توجه کنید. بطور مثال برای سفرهای چند روزه بهتر است از اندازه هایی با لیتر 60 تا 80 استفاده شود و اگر با اتومبیل خود به کمپینگ می روید نیازی نیست تا کوله پشتی بزرگی را با خود حمل کنید.
3) به انداره ی کافی بخوابید. هیچگاه فراموش نکنید که باید از چادری مناسب به همراه کیسه خوابی با کیفیت استفاده کنید. به فصل سال نیز توجه شود تا مبادا از چادر و یا کیسه خوابی نامناسب استفاده شود. اگر زمستان باشد یخ می زنید و اگر تابستان باشد گرما شما را اذیت خواهد کرد. بالشت و پتو نیز با خود ببرید زیرا ممکن است مورد استفاده قرار بگیرند.
4)آتش روشن کنید. برای برپا کردن آتش می توانید از کیت ها، چوب های خشک، روزنامه های باطل شده و یا کارتن و … استفاده کنید. همیشه به این نکته توجه کنید که آیا می توان در محل کمپ آتش روشن کرد یا خیر. بهتر است در نزدیکی آب و به دور از درختان این کار را لنجام دهید تا خطری محیط اطراف و طبیعت را تهدید نکند و اتفاقی ناگوار رخ ندهد.
5)مواد غذایی مقوی را فراموش نکنید. از مواد غذایی مقوی مانند دانه ها، کنسروها و … استفاده کنید.
6)لباس مناسب بپوشید. لباس هایی از جنس کتون بسیار کارآمد هستند ولی اگر در مناطق جنگلی هستید از آن ها استفاده نکنید. شما می توانید از لباس های پشمی نیز استفاده کنید و حواستان به فصل سال باشد.
7) از گجت های سفر استفاده کنید. چراغ قوه، باتری های اضافه، شارژر موبایل همراه یا همان پاوربانک، قطب نما و … همگی باعث می شوند تا سفر شما راحت تر و امن تر شود.
8)لوازم بهداشتی و ضد عفونی فراموش نشود. مطمئنا در طبیعت نیاز به بهداشت و تمیز شدن پیدا خواهید کرد در نتیجه صابون، دستمال تر، مواد ضد عفونی کننده و داروهای ضروری را با خود بیاورید. برای استحمان نیز از همان صابون بهره ببرید.
9)امن بمانید. بحث امنیت در کمپینگ یک شوخی نیست و از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و به همبن دلیل حتما جعبه ی کمک های اولیه را با خود بیاورید.
10) چادر را در مناطق کم ارتفاع برپا کنید. زمانی که چادر می زنید بهتر است در ارتفاع این کار را انجام دهید تا احتمال خطر حملات حیوانات و یا حتی مارها به حداقل برسد. اگر امکان بارش باران وجود دارد برای چادر از محافظ استفاده کنید.
اگر برای اولین بار است که به کمپینگ می روید این بخش را بخوانید
1) چرا به کمپینگ بروید ؟
بهتر است هر از گاهی برای دور شدن از زندگی معمول و تکراری هر روزتان به دل طبیعت بروید و چند روزی را آن جا سپری کنید. تجربه ی کمپ زنی می تواند درس های زیادی به شما بدهد و در شرایط جدید قرار بگیرید.
2) چه چیزهایی نیاز خواهید داشت ؟
اول باید مشخص شود که به کجا و چه مدت می خواهید به کمپینگ بروید و بعد با توجه به نیازهایتان و تهیه لیست لوازم را جمع آوری کنید.
3) چگونه محل کمپ زدن را پیدا کنید ؟
پیدا کردن محل کمپینگ کار بسیار سختی به نظر نمی رسد ولی نکاتی وجود دارد که باید به آن ها توجه کنید. به یاد داشته باشید که در زمینی مسطح و با کمی ارتفاع کمپ بزنید و اگر در فصلی پرباران و سرد قرار دارید در نزدیکی رودخانه به هیچ عنوان چادر نزنید. در برخی از جنگل ها و یا پارک های ملی محل هایی برای چادر زنی و کمپینگ در نظر گرفته شده که بهتر است از آن ها استفاده کنید.بطور مثال بخش هایی برای آتش درست کردن نیز وجود دارد. ( منقل )
4) چه کارهایی باید انجام دهید ؟
شما انتخاب های زیادی دارید. کمپینگ تنها به معنای چادر زدن و اقامت در طبیعت و یا مکانی نیست بلکه شما می توانید فعالیت های گوناگونی را در طول روز انجام دهید. مثلا کوهنوردی کنید و یا تحقیقاتی را که می خواهید بر روی منطقه انجام دهید. ( اگر هدف شما تحقیقات است )
به یاد داشته باشید که اگر قصد انجام فعالیت هایی به دور از محل کمپ را دارید لوازم مورد نیاز و کوله پشتی مناسبی را با خود بیاورید.
5) چی بپوشید ؟
بهتر است همه نوع لباس با خود ببرید زیرا شرایط آب و هوایی به راحتی می تواند تغییر کند. ممکن است دما در شب نیز به شدت پایین بیاید پس حواستان را خوب به لباس هایی که با خود می برید جمع کنید.
6) اگر باران بارید چه باید کرد ؟
قبل از این که به کمپینگ بروید از آب و هوای چند روز آینده اطلاعات کسب کنید. همیشه کاور محافظ چادر که در برابر باران مورد استفاده قرار می گیرد را به همراه داشته باشید. اگر طوفان شروع شد سعی کنید غار و یا گودالی پیدا کنید و در آن پناه بگیرید.
قبل از کمپ زدن در طبیعت برای اولین بار …
1) لوازم ضروری را جمع آوری کنید
… لوازم نجات را در کوله پشتی خود بگذارید. مانند چاقو، چراغ قوه، فانوس، قطب نما و …
… وسایلی که بوسیله ی آن آتش روشن می کنید را درون یک کیسه قرار دهید. مانند کبریت و …
… نقشه ی محل کمپینگ خود را بردارید.
… جعبه ی کمک های اولیه بسیار مهم می باشد، در کوله پشتی خود قرارش دهید.
… حتما لوازمی که می توانند برای شما و دیده شدنتان توسط گروه های نجات کمک کند به همراه داشته باشید. مانند کمربند نوری، سوت و …
2) چادر خود را انتخاب کنید
… با توجه به وضعیت آب و هوا نوع چادر خود را انتخاب کنید.
… به جنس چادر خود توجه کنید. ( با بررسی آب و هوا )
… از چادرهایی با اندازه هایی مناسب با توجه به تعداد همراهانتان استفاده کنید.
3) نکاتی مهم برای کمپ زنی
… فعالیت ها و تهیه ی غذای خود را با برنامه ریزی انجام دهید.
… برای انتخاب محل کمپینگ تحقیق کنید.
… محل چادر زدن خود را اگر امکانش وجود دارد رزرو کنید. ( در برخی از مناطق ایران این امکان وجود دارد )
… برنامه های کمپینگ خود را با همراهانتان در میان بگذارید.
… قوانین محل کمپینگ را رعایت کنید. مانند ممنوع بودن شکار، ممنوع بودن روشن کردن آتش و …
کمپ تفریحی
1) جمع شدن دور آتش
زمانی که شب می شود و آتش روشن، سرگرمی های زیادی وجود دارد که می توانید آن ها را انجام دهید. یکی از آن ها تعریف کردن داستان های ترسناک و مرموز است که شاید برای خیلی ها لذت بخش باشد. می توانید در کنار آتش موسیقی بنوازید و یا از آتش برای پخت بلال، مارشملو و … استفاده کنید.
2) ماهیگیری کنید
اگر رودخانه و یا دریاچه ای نزدیک محل کمپینگ شما قرار دارد حتما به ماهیگیری بروید. با این کار هم غذایی تازه می خورید و هم سرگرم می شوید.
3) در رودخانه و دریاچه شنا کنید
شنا کردن در دریاچه و رودخانه بسیار لذت بخش می باشد فقط حواستان باشد که شنا در آن منطقه منوع نباشد و باید به خوبی بتوانید شنا کنید.
4) پیاده روی و کوهنوردی کنید
برای انجام این فعالیت ها باید لوازم مورد نیازی که قبل تر گفته شد را به همراه داشته باشید و مسیرها را به خوبی بشناسید تا گم نشوید. بهتر است از نقشه بهره بگیرید. مطالعه ی این مطلب را ب شما پیشنهاد می کنیم
راهکارهایی برای کمپ زدن در طبیعت |۴.اشتباهات رایج
1) انتخاب چادر اشتباه از نظر اندازه و جنس.
2) بررسی نکردن برای اطمینان از سالم بودن لوازم ضروری مانند چراغ قوه و …
3) دیر رسیدن به محل کمپینگ که نیازمند برمامه ریزی می باشد.
4) وابسته بودن به امکانات محیطی. بهتر است در هر شرایطی بتوانید کمپینگ کنید.
یکی از مسائلی که بایستی قبل از مسافرت به آن توجه کرد، بستن چمدانها و اطلاع داشتن از لوازم ضروری سفر است. معمولا گفته میشود که بایستی سبک سفر کرد؛ ولی به هر حال برخی از وسایل نیز در سفر ضروری هستند که بایستی همراهتان باشند. در این مقاله در نظر داریم که لیست لوازم سفر مورد نیاز را خدمتتان ارائه دهیم.
طبیعتا برخی از وسایل مورد نیاز بستگی به نوع سفرتان دارد. برای مثال اگر که سفرتان کاری است، بایستی چند دست لباس رسمی همراهتان باشد. ولی در غیر این صورت نیازی به این نوع لباس نیست. و یا بسته به این که قرار است در هتل بمانید یا نه، برخی از وسایلتان نیز متفاوت خواهند بود. در این پست سعی کردهایم که لیست کاملی از لوازم ضروری سفر را جمعآوری کنیم. ممکن است که برخی از این وسایل با توجه به مقصد و هدف سفرتان، برای شما نیاز نباشد.
کوله پشتی / کیف
همیشه سعی کنید که در سفر یک کوله پشتی بزرگ همراه خود داشته باشید. کوله پشتیها جادار بوده و حملشان نیز نسبت به چمدانها راحتتر است. اگر از جمله افرادی هستید که نمیتوانید بدون لپ تاپ سفر کنید، سعی کنید کوله پشتی تهیه کنید که جای لپ تاپ داشته باشد. اگر علاقهمند به عکاسی در سفر هستید و برای این کار از دوربین مخصوص استفاده میکنید، برای دوربین خود نیز یک کیف مخصوص داشته باشید؛ و تمامی وسایل مربوط به دوربین را در این کیف مخصوص قرار دهید. یک کیف کمری نیز برای قرار دادن پول، کارتهای اعتباری و سایر مدارک ضروری است. یک کیف پول نیز برای در دسترس بودن مقداری پول نقد میتواند مفید باشد.
تجهیزات الکترونیکی که در سفر همراهتان خواهند بود، بستگی به شخصیت شما نوع سفرتان دارد. اگر علاقهمند به عکاسی هستید، دوربین حرفهای به همراه وسایل مربوطهاش و یک کارت حافظه اضافی را فراموش نکنید. اگر در سفر لپ تاپتان بایستی همراهتان باشد، شارژر، هدفون، موس و در صورت نیاز هارد اکسترنال را از یاد نبرید. در مورد گوشی نیز شارژر و هندزفری خود را فراموش نکنید. همین طور در صورت امکان، برای وسایل الکترونیکی خود باتری اضافی به همراه داشته باشید. در سفرهای امروزی به همراه داشتن یک پاور بانک نیز ضروری است. در مورد پریز برق نیز حتما یک مبدل همه کاره پریز همراه خود داشته باشید. در این صورت کشور مقصدتان هر کجا که باشد، نگران استاندارد پریزهای آن کشور نخواهید بود. داشتن یک چراغ قوه کوچک نیز توصیه میشود.
لباس
در مورد لباس هر شخصی باید با توجه به نیازهای خود لباسهای مورد نظرش را بردارد. همین طور در انتخاب لباس عواملی مثل آب و هوا فرهنگ شهر مقصد و هدف شما از سفر نیز تاثیر دارند و بایستی در نظر گرفته شوند. ولی معمولا توصیه میشود که در صورت امکان چند دست از لباسهایتان را همراهتان داشته باشید. بهتر است لباس زیر و جورابهایی که انتخاب میکنید نخی باشند تا راحتتر بوده و زودتر خشک شوند. همین طور یک دست لباس بسیار سبک، خنک و راحت برای خواب همراه داشته باشید. کفشهای سبک مخصوص تابستان نیز ضروری است. اگر که اهل ورزش و پیادهروی و یا کوهنوردی هستید، کفشهای مخصوص ورزش را از یاد نبرید. لباس شنای مخصوص خود و عینک آفتابی را نیز فراموش نکنید. اگر کودکتان نیز در سفر همراه شماست، لوازم مخصوص وی و لباسهای مخصوصش را فراموش نکنید. همچنین سعی کنید آدرس محل اقامت و شماره تماس خود را در لباس کودکتان قرار دهید.
مواد غذایی
شکلات، چای کیسه ای، غذاهای خشک و یخ زده، نمک، قرصهای تصفیه کننده آب.
لوازم آرایشی و بهداشتی
مسواک، خمیر دندان، دهانشویه، نخ دندان
شانه، برس، سنجاق سر و لوازمی از این قبیل
صابون و شامپو
لوازم آرایش
کرمهای مورد نیاز مثل کرم مرطوب کننده
لوسیون
لوازم بهداشتی شخصی
لوازم بهداشتی مخصوص خانمها
جعبه کمکهای اولیه، نمک خوراکی، الکل، آسپرین، دماسنج پزشکی، آنتی بیوتیکهای خوردنی جهت عفونتها، داروی ضد اسهال، چسب استریل برای بریدگی ها، ست بخیه، ماده ضد نیش حشرات، بانداژ، موچین یا انبرک، نوار بهداشتی، ملافه تمیز و لوله شده، قرصهای ضد تهوع و استفراغ، ضدعفونی کننده ها.
مدارک مهم
ویزا و پاسپورت؛ مطمئن شوید که پاسپورتتان حداقل تا شش ماه آینده اعتبار دارد.
کپی پاسپورت؛ محض احتیاط و برای مواقع ضروری بهتر است که یک کپی از پاسپورت خود داشته باشید.
کارت شناسایی؛ یک کارت شناسایی معتبر همراه خود داشته باشید.
کارت اعتباری؛ کارت اعتباری برای برداشت پول از خودپردازها، و یا خرید از فروشگاهها به همراه داشته باشید.
سنگنوردی یا صخرهنوردی گونهای فعالیت است که فرد با استفاده از طناب و ابزار فنی ویژه به بالا و پایین رفتن یا حرکت افقی بر روی صخرههای طبیعی یا دیوارههای سالنی میپردازد. در سنگنوردی اصول و قواعدی وجود دارد که باید بدانید در این مقاله ما به این اصول پرداخته ایم .
گره ها : هر پیچیدگی در طناب که تصادفی نباشد .
خواص گره های کوهنوردی
درمقابل کشش و ضربه محکم و مقاوم است .
به راحتی زده و با دست به راحتی باز میشود
درهنگام استفاده بر اثر فشار باز نمیشود
هرمیزان فشاری که بر آن وارد شود محکم تر میشود
انواع گره ها و کاربرد آنها را میتونید در مقاله ی گره های کوهنوردی مطالعه کنید.
گیره ها
به کلیه عوارض سنگ که شامل تو رفتگی و برآمدگی است که میتوان در موقع صعود و فرود از آن استفاده کرد را گیره میگویند.گیره ها انواع مختلفی دارند .
انواع گیره :
ناخنی
انگشتی
مشتی
بدون شکل
گیره ناخنی : این گیره بسیار کوچک است (کمتر یک بند انگشت) که فقط میتوان با نوک انگشتان آن را گرفت .برای گرفتن این گره نیروی زیادی احتیاج دارید .
گیره انگشتی : گیره ای ایست که یک بند یا دو بند از انگشتان دست بروی آن قرار میگیرد.
گیره مشتی: این گیره را میتوان با کل کف دست گرفت و در حالی که گیره را گرفتید میتوانید دست را مشت کنید .
گیره بدون شکل : این گیره شکل خاصی نداشته، باید با استفاده از نیروی اصطحکاک آن را بگیرید .
قواعد سنگنوردی
بررسی سنگ با نگاه : در ابتدا مسیری که قرار است صعود کنیم گیره ها و سنگ را با چشم بررسی میکنیم تا بتونیم حدودی تخمین بزنیم که از کدام قسمت صعود کنیم بهتر است .
نقش و وظیفه دست و پا :در زمان صعود پاها وظیفه ی تحمل وزن را دارند و دست ها مسئول برقراری تعادل هستند .
داشتن سه نقطه اتکا : حفظ تعادل با یک دست و دوپا یا یک پا و دو دست ،که برای بالا بردن تعادل و استقامت بیشتر انجام میشود .
استفاده از نوک کفش هنگام صعود : اگه با پنجه ها ی پا صعود کنیم باعث میشود که وزن زیادی روی گیره ها بندازیم ولی استفاده از نوک کفش باعث کنترل بهتر وزن و همچنین فاصله اصولی با سنگ و دید مناسب میشود .
رعایت فاصله مناسب : فاصله مناسب باید طوری باشد که بدن شما نه خیلی نزدیک و نه خیلی دور از سنگ باشد به صورتی که بتوانید به راحتی گیره ها را ببینید و تغییر جهت بدید .
صعود به روش نردبانی : دست ها و پاهای شما در امتداد طول بدن قرار میگیرند به طوری که یک پا مستقیم است و وزن بدن را تحمل میکند و پای دیگر از زانو خم و آماده ی حرکت است و سپس با تغییر حالت بدن و حرکت جای پاها عوض میشو.
رعایت فاصله عرضی دست و پاها: در زمان صعود دست و پاها طوری از هم دیگر باز میشوند که تعادل شما بهم نخورد .(اندازه عرض شانه)
قیچی نکردن دست و پا : در این حالت که شبیه ضربدر است توانایی ایستایی بسیار کم است چون وزن بدن به سمت مخالف گیره ها تمایل دارد و تعادل شما را بهم میزند .
قرار گرفتن درست طناب حمایت : در زمان صعود طناب حمایت باید در بین دست های شما قرار بگیرد تا تعادلتان بهم نخورد در زمانی که به صورت عرضی روی سنگ حرکت میکنید طناب باید سمت سنگ و مخالف جهتی که حرکت میکنید قرار بگیرد.
روش تعویض دست و پا :اول باید مطمعن شوید که گیره هایی که دست و پای شما روی آنها قرار دارند محکم باشند.برای تعویض دست باید دست آزاد را به آرامی نزدیک دست ثابت کرده و جایگیزین کنید برای جایگزینی پا نیز به همین صورت و با یک جهش آرام تعویض انجام میشود .یک روش دیگر این است که دست آزاد را روی دست گیره بگذارید و دست زیری را به آرامی بردارید همین کار را برای پاها هم انجام بدید.
شرایط عمومی صعود : صعودی که همراه با تکنیک باشد و از حداقل انرژی استفاده شود موفق است .
کارگاه ها :
مطمعن ترین نقطه ای که قابلیت تحمل فشار و ضربه را در مراحل مختلف سنگنوردی دارد.
انواع کارگاه :
طبیعی
مصنوعی
مرکب
کارگاه طبیعی : کارگاهی است که با استفاده از عوارض طبیعی به وجود می آید که با توجه به نوع مسیر و جهت صعود از طناب های مختلف استفاده میشود .
کارگاه مصنوعی : این کارگاه با استفاده از میخ و ابزار دیگر در شکاف سنگ ها ایجاد میشود.
کارگاه مرکب :کارگاهی است که با استفاده از کارگاه مصنوعی و طبیعی باهم استفاده میشود .
هنگام سنگنوردی یک سری کلمه ها و مفاهیم بیان میشود که به 9 فرمان مهم در سنگنوردی در این مقاله اشاره کرده ایم.
انواع حمایت :
حمایت ایستا :
این حمایت که بر روی ابزار طبیعی انجام شده روی سنگ یا ابزار انجام میشود که از این نوع حمایت برای صعود نفر دوم استفاده میشود .
حمایت پویا :
با استفاده از ابزار های حمایت و بروی بدن حمایت چی انجام میشود.که این روش برای حمایت سر طناب مناسب است .
وظیفه حمایت چی :
حمایت چی خوب کسی است که بتواند تا حد قابل توجهی از ضربه ی سقوط بکاهد ،در صعود هایی که از زمین انجام میشود حمایت چی در هنگام صعود میتواند با یک پرش حمایت را به صورت پویا انجام دهد . همچنین پوشیدن دستکش چرمی میتواند کار حمایت چی را راحتر کند.
مکان حمایت :
حمایت چی میتواند بالای سر فرد صعود کننده قرار بگیرد یا در پایین که این به موقعیت صعود بستگی دارد.
گزاره ها و فرامین قراردادی سنگنوردی :
درهنگام صعود و حمایت برای برقراری ارتباط سریع به مجموعه ای از اطلاعات نیازمندیم که در اینجا به آنها میپردازیم .
1-حمایت آماده :
زمانی که این جمله توسط حمایت چی گفته میشود صعود کننده میتواند صعود را آغاز کند .
2-جمع کن :
معنی این اصطلاح یعنی اینکه طناب را جمع کن تا نفر بعد بتواند صعود را آغاز کند .
3-حمایت:
به این معنی است که صعود میکنم که یک هشدار برای حمایتچی است که مراقب فرد صعود کننده باشد .
4-صعود کن :
این واژه توسط حمایت چی گفته میشود به این معنی که آماده است و فرد میتواند صعود کند
5-صعود میکنم :
این به این معنی است که صعود کننده آماده است و حمایتچی باید طناب را جمع کند .
6-سنگ سنگ :
منظور از این اصطلاح ریزش سنگ از بالا است.با گفتن این جمله میتوان افراد پایین تر را آگاه ساخت .این کلمه از اصطلاحات عمومی کوهنوردی است .
7-حمایت آزاد :
بدین معنی است که فرد صعود کننده یا فرود رونده به جای امنی رسیده است و حمایت چی میتواند به کار خودش خاتمه بدهد .
8-فیکس (fix) :
نفر صعود کننده با گفتن این کلمه به حمایت چی میفهماند که در وضعیت دشوار و سختی قرار دارد که باید حمایت چی طناب رو محکم کند و مانع از سقوط فرد میشود وصعود کننده پس از اطمینان از محکم بودن بودن طناب میتواند دست ها را از گیره ها رها کند و کمی استراحت کند.
9-شل کن :
با گفتن این کلمه صعود کننده اعلام میکند که حمایت چی طناب بده .
فرود:
بازگشت از بالای سنگ به سمت پایین که با طناب ، چه با ابزار چه بدون ابزار فرود میگویند.فرود انواع مختلفی دارد .
فرود طبیعی : برای اینکه دید خوبی داشته باشید تا بتوانید گیره ها را ببینید و بگیرید باید فاصله مناسبی با سنگ داشته باشید بعد از اینکه روی گیره ها استقرار داشتید در حالی که بدن به صورت نشسته یا ایستاده است دست ها را به حالت کشیده دربیارید که در این صورت دو حالت اتفاق میافتد : یا اول برای دست گیره های پایین تر را انتخاب میکنیم و سپس پا را روی گیره های پایین تر میگذارید تا انتها یا اینکه برعکس پا را روی گیره های پایین قرار میدهیم و دست های را روی گیره هایی که در پایین مناسب هستند قرار میدهیم .
فرود مصنوعی : در این فرود بجای استفاده از گیره ها از ابزار های مختلف مخصوص فرود استفاده میکنیم که تمام وزن شما بر روی طناب و ابزار میباشد .در حین سادگی در این روش فرود بسیار خطرناک است. این فرود انواع مختلفی دارد مثل فرود با صندلی و کارابین ،فرود با هشت فرود و صندلی
فرود با کارابین و صندلی : این روش طوری است که سنگنورد روی طناب سوار است .
برای مشخص کردن سطح سختی مسیر های سنگنوردی از درجه بندی استفاده میشود . در ایران از سامانه اعشاری یوسه میتی برای درجه بندی استفاده میشود.این سامانه از 6 کلاس تشکیل شده است که کلاس 5 آن را به سنگنوردی طبیعی اختصاص داده اند .
کلاس 1 : مسیر معمولی
کلاس 2:مسیری معمولی است که برای حفظ تعادل امکان استفاده از دست هم وجود دارد.
کلاس 3: مسیری که در طی آن از گیره ها استفاده میشود
کلاس 4: صعود روی سنگ های صاف و عمودی که گیره های بزرگ ندارند .افراد کم تجربه در این مسیر ها نیاز به حمایت دارند چون سقوط در این مسیرها خیلی خطرناک است و به ابزار هم نیاز میشود .
کلاس 5: هرگونه صعودی که نیاز به طناب و لوازم فنی داشته باشد در این کلاس قرار میگیرد
کلاس 6: سنگنوردی مصنوعی که شامل رده های A0 تا A6 است.
نکات کلیدی :
مراقب باشید تا در زمان صعود طناب بین پای شما قرار نگیرد.
دقت به این مسئله در زمان سقوط باعث میشود که بدن شما در حالت درست و مناسب قرار بگیرد.
اما اگه این موضوع را رعایت نکنید تعادلتان بهم میخورد و امکان اثابت سر شما با سنگ وجود دارد.
در ایران غارهای معروف بسیاری را پیدا خواهید نمود که برای بازدید گردشگران آماده شده اند و شرایط مناسبی را فراهم آورده اند. شما حتی اگر غارنورد هم نباشید می توانید به دیدن غارهای بزرگی که جزو جاذبه های گردشگری ایران هستند بروید. غارهایی همانند غار آبی علیصدر همدان، غار قوری قلعه، غار کرفتو، غار سهولان، غار یخی چما و دیگر غارهای گچی یا نمکی ایران به راحتی برای بازدید در دسترس هستند و حتی اگر هیچ وسیله تخصصی غار نوردی ندارید، به عنوان یک طبیعت گرد عادی می توانید از آن ها و دیگر غارهای بزرگ دیدن کنید.اما ما در این مقاله به لیست وسایل غارنوردی پرداخته ایم.
اگر قصد دارید تا این حرفه را بسیار حرفه ای تر دنبال کنید یا به درون غارهایی قدم بگذارید که صعب العبور هستند، باید وسایل مورد نیاز برای غارنوردی را با خود به همراه داشته باشید. به این نکته توجه داشته باشید که به همراه داشتن وسایل حرفه ای و تخصصی غارنوردی لازم هست اما کافی نیست. شما باید مهارت های استفاده از این وسایل را نیز بدانید. باید نکات و مهارت های غارنوردی را بدانید و در کل اگر برای اولین بار است که به این حرفه می پردازید، با افراد حرفه ای همراه شوید. اگر آماتور هستید، به همراه افراد حرفه ای به درون غار بروید و از آن ها اصول و نکات غارنوردی را بیاموزید. پس از آموزش می توانید با تکیه بر مهارت های کسب کرده و وسایل مورد نیاز برای غارنوردی به کشف غارهای مخفی و سخت بروید. حتی غارهایی را بپیمایید که کمتر افرادی توان گذر از آن ها را داشته ان
وسایل ضروری برای غارنودی کدامند؟
لباس غارنوردی به طور کلی باید مستحکم و ضخیم و راحت باشد. از نظر ساختار باید یک تکه باشد تا در هنگام عبور و خزش در معابر تنگ بتوان به راحتی عبور کرد و نوع زیپی بر نوع تکمه ای ارجعیت دارد. لازم است سر آستینها و دم پاها نیز توسط کش بسته گردد تا از ورود خاک و گل به داخل بدن جلوگیری گردد. برای استحکام قسمتهایی که بیشتر با زمین در تماس اند مانند آرنجها و سر زانوها بهتر است یک تکه پارچه ضد خش بر روی آن وصله گردد. در ادامه مطلب به لیست وسایل غارنوردی میپردازیم .
لباسهای غارنوردی بنا به شرایط کار در غار به دو دسته تقسیم می شوند:
1- نخی
2- لباسهای الیاف مصنوعی
1- لباس نخی (غارپیمایی سبک)
معمولا از جنس کتان هستند و در غارهای خشک کاربرد دارند ولی زود فرسوده می شوند. (وسایل ضروری برای غارنودی )
2- لباسهای الیاف مصنوعی
این نوع لباسها برای حرکت در زیر آبشارها و محلهای مرطوب به کار می روند و از نفوذ آب به بدن جلوگیری می کنند. لباسهای نوع تگزانیر مقاومتشان زیاد بوده و برای کارهای ویژه که حتی لباسهای نایلونی نیز پاره می شوند بسیار مفید است لباس رویی از مدل (اورال) می باشد و از مواد مصنوعی PVC ساخته می شوند و در نوعی دیگر از مواد پلی اورتان هستند که هم ضد آب هستند و هم بدن در آن تنفس می کند. (وسایل ضروری برای غارنودی )
چند وسیله لازم برای غارنوردی:
کفش غارنوردی:
بهترین حالت برای یک کفش مناسب برای غارنوردی این است که کفش در مرحله اول باید دارای زیره ای محکم و مقاوم باشد تا به راحتی بتوان بر روی جاهای تیز و برنده قدم برداشت و در عین حال باید خاصیت چسبندگی آن مناسب باشد و همچنین چکمه های بلند لاستیکی این امکان را می دهند تا به راحتی در مناطق خیس و گل آلود حرکت کنیم.
دستکش:
دستکش غارنوردی باید محکم و در عین حال انعطاف پذیر باشد. مزیت استفاده از دستکشها حفاظت از دستها در برابر رطوبت و خراشیدگی های احتمالی است و در عین حال از آلوده شدن گل و لای جلوگیری می شود. (وسایل ضروری برای غارنودی )
ساک غارنوردی یا کیسه حمل بار در غار:
این ساکها باید کم حجم بوده و قطرشان باید طوری باشد که بتوان به راحتی از یک حفره 60 سانتی متری عبور داده شوند جنس پارچه آنها مقاوم و سبک بوده و می توان جهت کار در غارهای آبی از ساکهای ضد آب استفاده کرد حداکثر ارتفاع و قطر این ساکها نباید بیش از 80 و 40 سانتی متر باشد بهتر است از نظر فیزیکی به شکل یک استوانه ساخته شود.
دو وسیله ضروری برای غار نوردی:
کلاه :
وسیله ای مناسب جهت حفاظت سر در برخورد با دیوارها و یا ریزش سنگ. از مشخصات یک کلاه کاسکت ایده آل سبک و نرم و در عین حال مستحکم باشد. کلاه باید دارای بند مضاعف برای بستن در زیر چانه باشد و ضمناً باید در روی آن سوراخ هایی جهت تهویه پوست و سر تعبیه شده باشد و محلی برای نصب چراغ پیشانی در جلوی کلاه در نظر گرفته باشند. این کلاه ها دارای رگلاژ قطری سر برای تنظیم هستند و فاقد لبه طراحی می گردد.
چراغ روشنایی(هد لامپ):
حرکت، حیات، دوام و بقاء غارنورد با نور و ذخیره نوری او رابطه مستقیم دارد.
دستکش غارنوردی باید محکم و در عین حال انعطاف پذیر باشد. مزیت استفاده از دستکشها حفاظت از دستها در برابر رطوبت و خراشیدگی های احتمالی است و در عین حال از آلوده شدن گل و لای جلوگیری می شود.
ساک غارنوردی یا کیسه حمل بار
در غار این ساکها باید کم حجم بوده و قطرشان باید طوری باشد که بتوان به راحتی از یک حفره 60 سانتی متری عبور داده شوند جنس پارچه آنها مقاوم و سبک بوده و می توان جهت کار در غارهای آبی از ساکهای ضد آب استفاده کرد حداکثر ارتفاع و قطر این ساکها نباید بیش از 80 و 40 سانتی متر باشد بهتر است از نظر فیزیکی به شکل یک استوانه ساخته شود.
سینه و صندلی – هارنس Harness
مجموعه ای به هم پیوسته از تسمه های نایلونی که توسط قلاب یا دوخت در دو تکه بالا تنه و پایین تنه ساخته می شوند، که جهت حفاظت و انتقال وزن بدن در برابر سقوطهای احتمالی کاربرد دارد و شوک ناشی از سقوط را در تمامی بدن پخش می نماید و می توان صعود و فرود مطمئنی را انجام داد. معمولاً باید از سینه و صندلی دو تکه و جدا از هم استفاده نموده و در فاصله بین آنها کرول نصب گردد.
کارابین
این وسیله جهت ایجاد اتصالات سریع و مطمئن کاربرد دارد و دارای تنوع بسیار در نوع و جنس می باشد که هر کدام برای مورد خاص استفاده می شد. برای غارنوردی از کارابینهای پیچ دار استفاده می شود . علت استفاده از این نوع کارابین در غارنوردی با توجه به سنگین آن مقاومت این وسیله در برابر اصطکاک زیاد یا لوازم تجهیزات باشد از نظر ساختار فیزیکی به اشکال بیضی، نیم دایره و دلتا ساخته می شوند که نوع موازی بیشتری در میانیها و تراورس ها استفاده می گردد.
دستگاه فرود
دستگاه فرود از جنس و آلیاژهای سبک و مقاوم در برابر اصطکاک و ضربه ساخته می شود و وسیله مطمئن جهت فرود می باشد. این وسیله دارای 2 قرقره ثابت است که توسط صفحه ای فلزی و متحرک از ضرب دیدگی و یا خارج شدن طناب از آن جلوگیری می شود. کاربرد دستگاههای فرود در غارنوردی فنی به صورتهای مختلف دیده می شود . بعضی از آنها برای فرود دارای سیستم ترمز اتوماتیک می باشد که به شکل یک دسته کوچک در قسمت پایین آن قرار دارد که به محض سقوط ناگهانی و رها کردن اهرم ترمز به طور خودکار طناب قفل می شود و مانع از حرکت می گردد.
نکته مهم: استفاده از هشت در غار بسیار خطرناک است.
قرقره ها از قرقره ها در عملیات حمل مجروح و تیرول و جهت افزایش قدرت بالا کشی استفاده می شود و همچنین برای کم کردن وزن و اصطکاک در هنگام بالا کشی ها وسیله ای کارآمد و مفید است و در اندازه های مختلف طبیعتاً مقدار فشاری که به این وسیله وارد می شود نیز باید متناسب با نوع کار در نظر گرفته شود و به طور کلی برای تغییر جهت های 90 تا 180 درجه ای طناب کاربرد دارند و هر چه قطر قرقره آنها بیشتر باشد اصطکاک کمتر می شود و نوع بلبرینگی آنها کمترین اصطکاک را دارد.
شانت
شانت وسیله ای سبک و مقاوم از آلیاژ تیتان ساخته شده که جهت خود حمایت در فرود استفاده می گردد و دارای ضامنی است که به صندلی فرود متصل می گردد و در هنگام سقوط احتمالی سریعاً قفل می گردد. این وسیله در فرودها و برای عبور از گره بسیار موثر است.
تذکر:
1- به هیچ عنوان در هنگام فرود با شانت (خود حمایت) از طنابهای بافته ای استفاده نشود.
2- طناب مجاز جهت فرود و خود حمایت شانت به شکل یک رشته و یا دو رشته هم قطر می باشد.
یومار
وسیله ایی است که جهت صعود سریع و مطمئن از طناب ثابت است این وسیله نیز به نوبه خود در جاهای مختلف کاربرد دارد. مثل عملیات حمل مجروح، ولی به طور کلی در عملیات صعود مورد استفاده قرار می گیرد، نحوه صعود با یومار نیز به صورت پله پله و مرحله ایی می باشد، یومار دارای دستگیره ایی می باشد که به سهولت می توان آن را روی طناب جابجا کرد از فکین خاردار یومار باید کمال مراقبت را به عمل آورد تا گل و لای بین آن باقی نماند. یومارها به صورت چپ و راست (L و R ) ساخته می شوند و وزن آنها معمولاً 200 گرم می باشد. و برای انتقال وزن حداکثر 2 انسان مناسب بوده و در صورتی که شوک یا وزن بیشتری به آن اعمال گردد موجب خسارت به روکش طناب می شود.
کرول
این وسیله یکی از تجهیزات تخصصی در رشته غارنوردی به شمار می رود و جزء ابزارهای بالارونده به حساب می آید، البته کاربردهای دیگری دارد از جمله: استفاد ه در کارگاههای حمل مجروح و تیرول. و از نظر عملکرد مانند یومار می باشد. اما دارای تفاوتهای خاص و ویژه می باشد مثلا طوری طراحی شده که در هنگام قرار گیری بر روی سینه موجب ناراحتی وی نمی شود.
پنتین
این وسیله که تشکیل شده از یک قسمت کرول مانند ساده که توسط تسمه نواری به پا نصب می شود، به طوری که در هنگام صعود وزن در بین سه وسیله یعنی یومار و کرول تقسیم می شود و نفر صعود کننده راحت تر صعود می کند؛ این وسیله جزو ابزار کمکی به حساب می آید.
«توجه: از این وسیله به هیچ عنوان در موارد دیگر استفاده نگردد»
نردبان فلزی
این نردبانها از نوع طنابی می باشد کاربرد این وسیله در بالا آمدن از چاهها و یا فرود رفتن در چاهها می باشد. با توجه به اینکه غارنوردی به وسیله این ابزار زمان و انرژی کمتری را از دست می دهد، به خصوص زمانی که تعداد نفرات بازدید زیاد باشد. این وسیله معمولاً در طولهای 7 تا 10 متر ساخته می شود. جنس پله ها نیز از مفتولهای تو خالی با آلیاژ مقاوم در برابر ضربه و فشار ساخته می شود که هر پله در حدود 15 تا 20 سانتی متر طول دارد و برای اضافه کردن طول آنها دو سر سیمها را به صورت قلاب در می آورند و پیچ می کنند.
چکش
چکش غارنوردی در حدود 250 تا 300 گرم وزن دارد و دارای یک سر پهن و سنگین تر جهت وارد آوردن ضربه به میخها و رولها می باشد. سر دیگر به شکل مثلثی است که می توان برای شکستن لبه های تیز از این قسمت سود برد یک سوراخ در وسط چکش تعبیه گردیده برای اتصال به بدن و یا اهرم کردن و دارای روکش لاستیکی در دسته می باشد تا فشار ناشی از ضربه به دست منتقل نگردد.
طناب غارنوردی
قطر طناب غارنوردی نباید کمتر از 9 میلیمتر و بیشتر از 12 میلیمتر باشد، این طنابهای خاصیت کشسانی ندارند و دارای رویه ایی زبر می باشند اصطلاحاً به این طنابها، طنابهای استاتیک گفته می شوند و از 2 قسمت هسته و روکش تشکیل شده اند . علل ساخت این طناب برای غارنوردی در درجه اول، با توجه به اینکه در این طنابها کشش و نوسان طولی ایجاد نمی گردد انرژی کمتری جهت صعود نیاز است صرف شود دوم اینکه این طنابها مقاومت بیشتری در برابر اصطکاک و رطوبت دارند.
نکاتی در مورد مراقبت از طناب غارنوردی
1- اضافه طناب در ته چاه باید حلقه شود تا زیر پا لگد مال نشود.
2- از طنابهای زخمی و مشکوک استفاده نگردد.
3- به سوختگی و پیچ خوردگی آنها توجه شود.
4- طناب بعد از هر برنامه باید تمیز و با آب شیرین شستشو داده شود.
رول و مته رول
به وسیله دستگاه رول پانچ می توان در محل دلخواه یک کارگاه خوب و مطمئن برقرار کنیم. نکته قابل توجه اینکه محل مورد نظر باید دارای پوسیدگی و فرسایش نباشد و می توان با ضربات چکش سطح پوسیده را از بین ببریم. از زدن رول در شکافها و ترکها باید خودداری کرد، این دستگاه از دو قسمت دسته و مته تشکیل شده است.
میخ
میخها جهت برقراری میانی و یا برقراری کارگاه کاربرد فراوانی دارند. البته در غارنوردی به علت کم بودن استحکام سنگها کمتر از میخها استفاده می شود چون معمولا مقاومت میخ بیشتر از خود سنگ بوده و به راحتی سنگ را در فشارهای زیاد فرو می نماید. میخها از جنس فولاد فنر ساخته می شوند و دارای سوراخ هستند و برای شکلهای مختلف انواع گوناگون وجود دارد.
لباسها و تجهیزات غواصی در غارهایی که غارنوردان مجبور هستند برای مدت زیادی در آب بمانند و یا عبور از شعبات مستلزم غواصی می باشد کاربرد دارد. این لباسها بهتر است زیپ دار نباشد.
ابزار مورد نیاز برای نقشه برداری و مستند سازی غارها: می توان گفت تمامی غار نوردان حرفه ای بر این موضوع اتفاق نظر دارند که کار اکتشاف غار بدون مستند سازی و نقشه برداری از غار ناتمام است. بدون شک انجام این مهم همچون دیگر فعالیت های غارنوردی نیازمند ابزار و لوازم مخصوص به خود می باشد. لوازم موجود در دو طیف دیجیتال و کلاسیک موجود اند. ازجمله ی این لوازم قطب نما و شیب سنج است.
قطب نماشیب سنج دوقلو در بین انواع فوق، نوع دوقلو که در واقع ترکیبی از دو دستگاه قطب نما و شیب سنج است محبوبیت بیشتری دارد .وزن کم، حجم کم و کارایی بالا از دلایل این محبوبیت است. به کمک این ابزار پس از تعیین نقاط، زاویه ی خط فرضی متصل کننده ی نقاط با شمال و نیز شیب این خط فرضی مشخص می شود. از دیگر لوازم نقشه برداری متر می باشد. به کمک این ابزار فاصله بین نقاط (طول خط فرضی مذکور در فوق) و نیز مختصات و ابعاد تالار ها و معابر تعیین می شود. اما حضور تجهیزات مدرن و دیجیتال نیز همچون دیگر عرصه ها جایگاه ویژه خود را دارا میباشد. انواع و اقسام متر های لیزری به طور گسترده ای جای متر های نواری را گرفته است. ولی با رشد و گسترش علم و فن آوری و بهره گیری از این مهم در مستند سازی غارها ابزار جدیدی پا به عرصه نقشه برداری غارها گذاشته است.
دستگاه A3 Disto ابزار نوینی است که با ایجاد پاره ای تغییرات سه ابزار قطب نما ، شیب سنج و متر در وسیله ی دیجیتال تجمیع یافته است. این وسیله ی جدید نه تنها در حجم و وزنی مختصر کار سه ابزار را به طور همزمان انجام می دهد بلکه قابلیت این را داراست که مستقیما اطلاعات را به کامپیوترهای جیبی و یا لپ تاپ و … منتقل نماید. بنا بر این به جهت استفاده بهتر از این ابزار ، معمولا از یک کامپیوتر جیبی(PDA) نیز به طور همزمان استفاده می شود که تاثیر زیادی در سرعت نقشه برداری و سهولت این مهم دارد. بدیهی است نوشت افزار نیز جزء لاینفک مستند سازی و نقشه برداری غارها می باشد. به این منظور از مداد، پاک کن و کاغذ شطرنجی استفاده میشود. بدیهی است برای غار های مرطوب باید با روشی خاص کاغذ ها را ضد آب نمود. در مورد نقشه برداری در زیر آب نیز از تکنیک های مربوطه بهره گیری می شود.
قله پلنگچال در امتداد غربی رشته کوههای شمال تهران قرارداشته و یکی از دوردست ترین قله های این رشته است. برای رسیدن به آن می بایست از ابتدای مسیر که درکه می باشد (میدان درکه در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد) تا قله مسافتی حدود ۱۲ کیلومتر را پیمود
اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود
درکه و پناهگاه پلنگچال
مسیرهای صعود
مسیر سعادت آباد و یال چین کلاغ که از قلل دوشاخ و چین کلاغ میگذرد و طولانیترین مسیر میباشد.
مسیر امامزاده داود و گردنه اشترگردن که کوتاهترین مسیر میباشد.
مسافت پای کار تا قله
12 کیلومتر
دسترسی به آب
از مسیر سعادت آباد تنها تا انتهای دره بیدستان دسترسی به آب چشمه وجود دارد
وضعیت آنتن دهی موبایل
از قله دوشاخ تا کمی پاییینتر از گردنه اشتر گردن آنتن موبایل متناوبا در دسترس نیست.
محل شب مانی
پناهگاه پلنگچال
نزدیک ترین مرکز درمانی
تهران -ولنجک – کلینیک ولنجک
مشخصات کلی
ارتفاع قله : 3548
ارتفاع پای کار: 1840
موقعیت جغرافیایی : تهران – درکه – قله پلنگچال
مختصات قله :
بهترین فصل صعود : تمام فصول
وجه تسمیه :
پوشش گیاهی : گل های رز وحشی,شقایق,گلایل وحشی,انواع چای کوهی,گون و ارغوان
گوناگونی جانوری : عقاب,کلاغ, کل ,بز,گونه هایی از خزندگان
قله تفتان در جنوب شرق ایران در۵۰ کیلومتری شمال شرقی شهر خاش واقع شده است.
تفتان تنها کوه آتشفشان نیمه فعان ایران که فعالیت های شدید آتشفشانی در آغاز دوره گواترنر بر ارتفاع آن افزوده که اکنون با ارتفاع ۴۰۵۰ متر بلندترین کوه استان سیستان بلوچستان محسوب می شود.
تفتان در زبان پارسی به معنای گرماست. کلمه تفت به معنی گرم و سوزان است.علت آتشفشانی بودن این کوه خروج گاز گوگرداز درون آن می باشد.
اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود
اردوگاه آموزش و پرورش، پناهگاه صبح، یال غربی، قله
مسیرهای صعود
مسیر پناهگاه در جبهه غربی.
روستای ترشاب از سمت شرقی.
روستای نمونه گردشگری تمین در شمال و دو راهی سنگان.
روستای خنجک در سمت شمال شرقی.
مسافت پای کار تا قله
17.47 کیلومتر
دسترسی به آب
وجود رودخانه و چشمه در مسیر
وضعیت آنتن دهی موبایل
آنتن دهی ایرانسل در پناهگاه
محل شب مانی
اردوگاه دره گل: در ارتفاع حدود ۲۵۰۰متری
پناهگاه قدیم صبح
پناهگاه تازه ساخت صبح که با هماهنگی هیات کوهنوردی استان قابل استفاده می باشد
نزدیک ترین مرکز درمانی
شبکه بهداشت و درمان شهرستان خاش
مشخصات کلی
ارتفاع قله : 4050
ارتفاع پای کار: 2506
موقعیت جغرافیایی : جنوب شرق ایران در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی شهر خاش واقع شده است
مختصات قله : 61.132509 ، 28.600000
بهترین فصل صعود : اسفند ماه
وجه تسمیه : تفتان در زبان پارسی به معنای گرماست. کلمه تفت به معنی گرم و سوزان است.علت آتشفشانی بودن این کوه خروج گاز گوگرداز درون آن می باشد.
قله دماوند در استان مازندران- شهرستان آمل – بخش لاریجان- دهستان بالا لاریجان واقع شده است.این قله بلندترین قله استان مازندران است..در جنوب شرق این قله روستای رینه ودر جنوب غرب آن شهرپلوردرشرق آن روستای گزنک ودر شمال شرق آن روستای ناندل ودر غرب آن دریاچه لارقرار دارد
اطلاعات مسیر
مسیر رایج صعود
جبهه جنوبی مسیر رایج صعود به قله دماوند است .
مسیرهای صعود
جبههٔ غربی؛ مسیر غربی از پارکینگ در ارتفاع حدود ۳۴۰۰ متر آغاز میشود و پس از حدود ۳ ساعت کوهپیمایی به پناهگاه سیمرغ میرسد و با ادامه مسیر بر روی یال غربی به قله منتهی میشود. در پناهگاه سیمرغ آب وجود دارد و شیب انتهای مسیر غربی به نسبت زیاد است.
مسافت پای کار تا قله
8.48 کیلومتر
دسترسی به آب
در طول مسیر اصلا چشمه ابی وجود ندارد فقط در پناهگاه سیمرغ اب چشمه یخچال که در سمت راست پناهگاه می باشد در تمام فصول جاری است
وضعیت آنتن دهی موبایل
تا پناهگاه سیمرغ انتن دهی مختصر و از پناهگاه سیمرغ به سمت قله اصلا انتن وجود ندارد
محل شب مانی
پناهگاه سیمرغ که در سال ۱۳۷۴ و در ارتفاع ۴۲۰۰ متری جبهه غربی ساخته شدهاست.
به علاوه قرارگاههای کوهنوردی پلور در جبهه غربی و رینه در جبهه جنوبی تسهیلاتی مانند وسیله رفتوآمد تا پای صعود، امکان شبمانی و راهنمای کوهنوردی ارائه میدهد
نزدیک ترین مرکز درمانی
استان تهران -دماوند – مشا- جاده آبعلی – مشا -خانه بهداشت مشا
مشخصات کلی
ارتفاع قله : 5609
ارتفاع پای کار: 3400
موقعیت جغرافیایی : استان مازندران، شهر پلور
مختصات قله : 52.109985 ، 35.954833
بهترین فصل صعود : تابستان -مرداد
وجه تسمیه : دماوند يا دنباوند مركب از دو جزء دم به معناي دمه و بخار و پسوند آوند. به معناي داراي دمه و دود و بخار.
پوشش گیاهی : سترن وحشی، قفقازی، رُز گردآلود، گز، علف بره، چمن آراراتی، چمن گندمی آسیای مرکزی، جاروی علفی بامی، علف قرمز، جو چمنزار، ملیکای بی زبانک، علف صورتی، چاودار هراتی، شبه یولاف شکننده، ریش سنبل، خشخاش طناز، شکرتیغال و شکرتیغال مشهدی، چون جاشیر، سریش و در جاهای مرطوب زبان طلا، پیرسنبل، قدومهٔ پرشاخه، جعفری فرنگی معطر، بادرنجبویهٔ دنایی، خاکشیر تلخ کوتوله، گل بی مرگ طلایی، پنجه برگ نقره گون و….