اوررست

قله اورست🏔️[ همه چیز درباره صعود به کوه اورست و فاتحان آن ]

زمان مطالعه: 11 دقیقه

از سال ۱۹۵۳ که انسان برای اولین بار روی قله اورست ایستاد، دنیای کوهنوردی و صعود، تغییرات جدی کرده است امروزه صدها نفر هر سال، به لطف رشد دانش، تکنولوژی و زیرساختهای جذاب که توسط تورهای تجاری برای صعود به کوههای بلند ساخته شده است و با قبول ریسک و پرداخت هزینه های بالا از طرف این تورها، کوهنوردان راهی کوه میشوند.

 

درباره قله اورست

قله اورست را به‌عنوان بام جهان می‌شناسند. با وجود اینکه اورست مرتفع‌ترین کوه جهان است؛ اما خطرناک‌ترین قله برای صعود شناخته نمی‌شود و با تمام چالش‌ها و ریسک‌هایی همچون ریزش بهمن و طوفان‌هایی وحشتناک، هر ساله افراد زیادی در صف صعود به اورست ایستاده‌اند.

افرادی که شور و شوق قرار گرفتن در بلندترین نقطه جهان را دارند شاید شما هم یکی از این افراد باشید! اشتیاق برای صعود به این کوه با توجه به وجود امکانات و لوازم کوهنوردی مدرن تا جایی پیش رفته است که در شرایط آب و هوایی مساعد در قسمت انتهایی مسیر صعود قله شاهد ترافیک انسانی هستیم معمولا از زمانی که کوهنوردان به کمپ اصلی می‌رسند، کل زمان صعود چیزی حدود 6 تا 9 هفته به طول می‌انجامد. از زمان رسیدن به کمپ اصلی تا صعود به قله، حدود 40 روز طول می‌کشد. البته نباید فراموش کرد که زمان تطبیق بدن با آب و هوا را نمی‌توان به اجبار کوتاه‌تر نمود.

قله اورست به واسطه شرایط آب و هوایی سخت خود نمی‌تواند میزبانی دائمی برای کوهنوردان باشد؛ اما از گذشته‌های دور ساکنانی تبتی زبان در دره خمبو نپال و سایر نقاط آن در ارتفاع ۴,۲۰۰ متری زندگی می‌کردند و به شغل کشاورزی مشغول بودند. این گروه از مردم بومی به ‌طور سنتی از کوه‌ها بالا نمی‌رفتند و هیمالیا برای آن‌ها مقدس بود. مردم بومی اورست باور داشتند که خدایان و شیاطین در قله‌ها زندگی می‌کنند.

 

| اگر به قله الوند علاقه دارید، مقاله «قله الوند» می‌تونه شما رو با مسیرهای صعود و ویژگی‌های این قله آشنا کنه. |

مسیر صعود به قله اورست

اورست دارای دو مسیر اصلی صعود است که یکی در دامنه جنوبی در نپال ( رخ جنوبی اورست) و دیگری در دامنه شمالی در تبت قرار دارد. همچنین تعداد زیادی مسیرهای فرعی که استفاده کمتری از آن‌ها می‌شود.

 

بیس کمپ،شروع صعود 5400 متری

در واقع دو بیس کمپ در اورست وجود دارد یکی بیس کمپ شمالی و دیگری بیس کمپ جنوبی و هرکدام از آن‌ها در دو طرف مخالف اورست واقع شده‌اند.

بیس کمپ جنوبی در نپال قرار دارد. این بیس کمپ با پرواز یا مسیر کوهپیمایی از کاتماندو تا فرودگاه لوکلا و سپس یک مسیر پیاده‌گردی دیگر به‌سمت کمپ قابل دسترسی است.

بیس کمپ جنوبی در تبت و در طرف چینی آن قرار این بیس کمپ از طریق یک جاده ۱۰۰ کیلومتری از بزرگراه فرندشیپ در نزدیکی شلکار قابل دسترسی است.

وقتی به‌سمت بیس کمپ اورست بالا می‌روید، یخچال‌هایی را خواهید دید که مسیر را احاطه کرده‌اند. این یخچال‌ها دیدنی و زیبا هستند و مشاهده آن‌ها لذت‌بخش است؛ ولی اگر زیاد نزدیک آن‌ها شوید می‌توانند کاملا مرگ‌بار باشند.

لباسهایتان در طول شب به قالبهای یخ عجیب و غریب تبدیل میشوند. این اتفاق برای موهای خیستان نیز می افتد. وعده غذایی را باید به سرعت تمام کنید، زیرا بلافاصله در بشقابتان سرد میشود چادرهای رنگارنگ کوهنوردان، روزنامه نگارها، و سایر چیزهای هیجان انگیز اینجا نمود دارد. هیچ قله ای در جهان چنین تصویری ارائه نمی دهد.

بهمن های مکرر در دامنه های نوپتسه، لهولا و پومری سرازیر میشوند و صدایشان به گوش میرسد. به یخشار خمبو نگاه می کنید و به صدای سقوط هولناک یخ در این مسیر گوش می سپارید. بیس کمپ محل امید و ناامیدی است. برخی از کوهنوردان به آرزوی خود میرسند، در حالی که دیگران با یک رویای نیمه تمام به خانه بازخواهند گشت.

 

| برای آشنایی با چالش‌ها و جزییات صعود به دماوند، مقاله «راهنمای صعود به دماوند » می‌تونه نکات مفید و اطلاعات جالبی به شما بده. |

 

یخشار خمبو ارتفاع 5500 متری

یک آبشار یخی است که در پیشانی یخچال خومبو و انتهای چال غربی در ارتفاع ۵۴۸۶ متری دامنه جنوبی کوه اورست در نپال قرار دارد و اندکی بالاتر از کمپ اصلی اورست و جنوب غربی قله اورست واقع شده است. این یخشار یکی از خطرناک‌ترین موانع در مسیر جبهه جنوبی قله اورست به‌شمار می‌رود.

کمپ 1 عبور از دره سکوت ارتفاع 6100 متری

اولین کمپ در مسیر صعود اورست. این منطقه وسیع و مسطحی از برف بی پایان، شکافهای عمیق و دیواره های کوهستانی است که غالبا توسط بهمن جاروب میشود. در اینجا می توان شب هنگام صدای شکستن و ترک خوردن یخچال را از زمین شنید. باید امید داشت که این شکافها در زیر چادر قرار نگرفته باشند. اما اینجاست که برای اولین بار، فقط با چند قدم حرکت به یک گوشه، می توانید نمایی نزدیک از قله اورست داشته باشید. دقت کنید که محل چادر نزدیک به شکافهای کوچک و بزرگ نباشد.

 

| اگر می‌خواهید در مورد کوه آرارات و تاریخچه‌اش بیشتر بدونید، مقاله «آرارات» برای شما مناسب خواهد بود. |

صعود به اورست : کمپ2 ارتفاع 6400 متری

پس از یک راهپیمایی بی پایان و آهسته در دره سکوت، سرانجام به پای دیواره یخی لوتسه می رسید. این مکان کمپ دو در مسیر صعود اورست است. محلی خیره کننده. می توانید در این منطقه در زمان هم هوایی به جستجوی تجهیزات قدیمی کوهنوردی که قسمتی از تاریخ را تشکیل می دهند بپردازید. اینجا آخرین فرصت برای تهیه یک وعده غذایی مناسب است. پس از آن باید با غذاهای فوری سر کنید.

صعود به قله اورست : کمپ3،عبور از دیواره لوتسه ارتفاع6800 متری

تصور کنید که در یک روز آفتابی زمستانی در یک شیب یخی و جالب سر می خورید. تنها فرقش این است که ارتفاع این یکی ۱۲۰۰ متر می باشد. سرسره ای بزرگ در مسیر صعود اورست که اصلا مناسب بازی کردن نیست. قسمت خطرناک آن متصل شدن به طنابهای با توان مشکوک و تغییر دادن کارابین بین طنابهاست. ممکن است حس واضحی نسبت به محیط به خصوص در زمان پایین آمدن نداشته باشید، اما تمرکز حیاتی است. یک سر خوردن و تمام…

صعود به سمت این دیواره یخی یک راهپیمایی در منطقه ای مسطح است که شما را به خوبی گرم می کند. در دیواره وارد طناب ها میشوید و شیب یخی بلافاصله شروع میشود. پس از یک ساعت به یک برآمدگی یخی می رسید. پس از آن، یک صعود در مسیر شیب دار یخی به کمپ سه انجام میشود. این امکان هست که بلوک های یخی از زیر پای کوهنوردان فرو بریزد. مراقب سرتان باشید و به پاهایتان تکیه کنید. وزنتان را روی طناب نیاندازید.

کمپ4 ،رسیدن به منطقه مرگ ارتفاع 8000 متری

کمپ چهار در یک فلات شبیه به سطح کره ماه قرار دارد. شما در لبه جو هستید و آسمان به رنگ آبی تیره می باشد. فقط با قدری فراتر رفتن از کمپ می توانید سایر غولهای هیمالیا مانند کانگچنجونگا، لوتسه و ماکالو را ببینید. با این حال، این مکان جایی نیست که بتوان در آن سرگرم شد. افراد اغلب زیاد حرف نمی زنند و در حال استراحت در چادر هستند. پس از چند ساعت استراحت با پوشیدن تجهیزات برای قسمت نهایی ماجراجویی و تلاش قله حرکتتان شروع می شود.

قله اورست ،رسیدن به بام دنیا ارتفاع 8849 متری

آخرین گامها در مسیر صعود اورست. بالاخره زمان نهایی فرا رسیده است. حدود ساعت ۱۱ شب، آخرین وسایل را پوشیده و بیرون می آیید. چراغ پیشانی کوهنوردان سوسو می زند. کاملا ساکت هستند و هیچ کس صحبت نمی کند. این وحشتناک است و شما در انتظار اولین پرتوی طلوع پیوسته صعود می کنید. شب به شدت سرد و مسیر یخ زده و پرشیب است. تبریخ و کرامپون به سختی درون یخ فرو می رود. کسی بر می گردد:”نمی توانم ادامه دهم، موفق باشید.”

برای غلبه بر سرما و سرمازدگی به پاهای خود می کوبید. قدری استراحت می کنید و بطری اکسیژنتان(در صورت استفاده) را تعویض می نمایید. یک برآمدگی در پیش است و دقیقا بالاتر از آن، نه خیلی دور، قله جنوبی قرار دارد. شروع به لذت بردن از منظره و موفقیت احتمالی خواهید کرد. سرانجام به فلات کوچک قله جنوبی قدم می گذارید و آنجا درست در گوشه ای از آن خود قله اورست قرار دارد.

بارها و بارها در تصاویر و از دور آنرا دیده اید، اما به ناگاه بسیار نزدیک خواهد بود. تنها قدری جلوتر. تقریبا می توانید آنرا لمس کنید. از قله جنوبی تنها ۲ ساعت تا تحقق رویا فاصله هست.

قدمگاه هیلاری جایی در وسط قرار دارد، سنگنوردی کوچکی که به آسمان ختم میشود.پس از عبور از این قسمت باریک به روی خط الراس قدم می گذارید. با کرامپون های خود از یک زاویه تیز و کج به سمت کنار خط الراس بالا می روید. تمام حواس و تمرکزتان را در زمان عبور از این قسمت جمع کنید. خط الراس ممکن است گسترده و زیبا به نظر برسد. البته قدمگاه هیلاری آنقدرها هم که به نظر میرسد سخت نیست اما قطعا یکی از جذابترین نقاط مسیر صعود اورست می باشد. طنابها را به دقت بررسی کنید.

پس از قدمگاه، اشکال عجیب موج مانند سفیدی از برف یخ زده به چشم می خورد. به سمت آنها بالا میروید. این قسمت شیب زیادی ندارد. هنوز هم مراقب باشید و با تبریختان کار کنید. ممکن است مشتاقانه به دنبال قله باشید، اما آنچه که مشاهده خواهید کرد یک لبه سفید در افق است. شما نمی دانید چقدر راه مانده و احساس ناامیدی و خستگی می کنید. سپس به لبه سفید دیگری می رسید، اما این بار ادامه پیدا نمی کند. در پشت آن یک شیب به پایین وجود دارد و شما در حال تماشای پایین به سمت شمال اورست هستید. تبریک به قله رسیدید.

 

| برای آشنایی با برخی از برجسته‌ترین کوه‌های ایران، مقاله «کوه‌های معروف ایران» اطلاعات خوبی را به شما ارائه می‌ده. |

خطرات صعود به قله اورست

صعود به قله اورست به هیچ وجه کار آسانی نیست و خطرات کوهستان را برای کوهنوردان به همراه دارد .آماده شدن برای صعود نیاز به آموزش های کوهنوردی زیادی دارد در ارتفاع قله اورست تنها یک سوم فشار هوا در مقایسه با سطح دریا وجود دارد. این کمبود فشار هوا تاثیر جدی روی عملکرد صعودکننده می گذارد. به همین دلیل دانشمندان تعیین کرده اند که بدن انسان توانایی ماندن به طور نامحدود بالای پنج هزار متر را ندارد.

با بالا رفتن هر چه بیشتر اکسیژن دریافتی آنها کاهش یافته و بدن آنها در معرض مخاطراتی از جمله، بیماری ارتفاع قرار میگیرد. شانس سرمازدگی همچنین در چنین ارتفاعی به شدت افزایش می یابد، چرا که قلب در این شرایط سخت تر کار کرده و خونرسانی به بدن به دشواری انجام میشود. اندامهای حیاتی در اولویت قرار گرفته و انگشتان در اهمیت های بعدی قرار میگیرند.

اکثریت کوهنوردان برای صعود به قله اورست از اکسیژن کمکی استفاده میکنند تا آثار ارتفاع را کاهش دهند. اگرچه این سیستم هم معایب و خطرات خاص خود را دارد. برای تازه کارها، گران، سنگین هستند. به علاوه، گاز تنفسی ،اکسیژن نسبی را نهایتا در سطح بیس کمپ بالا می برد و در صورت پایان یافتن ناگهانی اکسیژن در روز قله، بدن فرد نمیتواند با این کمبود اکسیژن ناگهانی منطبق شود. به طور کلی این سیستم ها دارای خطای بالایی هستند

دمای هوا قله اورست در ماه ژانویه به طور متوسط ۳۶ درجه زیر صفر است و حتی می تواند تا ۶۰- درجه سانتیگراد کاهش یابد. میانگین دمای قله در جولای ۱۹- درجه سانتیگراد می باشد. به طور کلی شب ها خنک تر و روزها گرم تر است

یکی از مهمترین نگرانی های کوهنوردان در اورست، وزش باد است. در فصل زمستان سرعت باد حتی به ۲۸۵ کیلومتر در ساعت نیز میرسد. در حالت عادی هم تغییرات سریع می تواند به بادهایی با سرعت صد کیلومتر در ساعت منجر شود.

 

بهترین زمان صعود به قله اورست

میانگین دمای اورست در ماه های تیر و مرداد منفی ۱۸ درجه سانتیگراد است و در شهریور به منفی ۲۱ درجه سانتیگراد می رسد.

شاید تصور کنید که در کوه اورست همیشه برف ببارد اما اینطور نیست. اکثر مواقع بارش اتفاق نمی افتد و نکته جالب تر این که باران نیز می بارد. معمولا از آذر تا اسفند باران و برف می بارد که همراه با طوفان های شدید است. بعضی وقت ها ارتفاع برف به ۳ متر نیز می رسد! در فصل تابستان رطوبت هوا بسیار بالا است و با ورود به پاییز رطوبت هوا کم شده و در زمستان هوا خشک و طولانی می شود.

در زمستان، ترکیبی از فشار هوای بسیار پایین (که به طور قابل توجهی صعود را کند می کند)، دمای پایین هوا و سرعت باد زیاد، کوهنوردان را در اورست در معرض خطر فوق العاده بالایی از سرمازدگی، هیپوترمی، بیماری حاد کوهستانی قرار می دهد

محققان توصیه می کنند که کوهنوردان قبل از انجام اقدام برای صعود زمستانی فرآیند پیش هم هوایی را در خانه انجام دهند که از جمله آنها می توان به اتاق هیپوباریک(کم فشار) اشاره کرد.

بهترین فصل صعود به قله اورست از لحاظ دمایی طبیعتا فصل تابستان است اما به لحاظ بارش باران های موسمی، مسیرهای صعود گلی می شوند و صعود را سخت می کنند. بنابراین فصل های پاییز و بهار اگرچه از تابستان سردترند اما بارش خیلی کمتر است و این مسئله صعود به قله اورست را آسان تر می کند.

 

| بلندترین کوه جهان بعد از اورست کجاست؟ جواب تو مقاله «بلندترین کوه جهان بعد از اورست» منتظرت. |

فتح قله اورست ، اولین ها

سِر ادموند هیلاری کوهنورد و کاشف و نیکوکار نیوزلندی بود. او و تنزینگ نورگی نخستین انسان‌هایی بودند که تحت پوشش سفر اکتشافی کوه اورست بریتانیا ۱۹۵۳ به فتح اورست درست یافتند. این دو نفر که در بیست و نه مه ۱۹۵۳ در ساعت ۱۱٫۳۰ به قله اورست رسیدند هر دو عضو یک هیئت انگلیسی به سرپرستی جان هانت بودند که از مسیر یال جنوب شرقی (با عبور از آبشار یخی، کم غربی و لوتسه فیس) به قله رسیدند.

هیلاری زنبورداری نیوزلندی بود که بعدها از سوی ملکه انگلیس به دریافت لقب سر یا شوالیه مفتخر گردید.

 

فتح اورست : معروف ترین فاتحان ایرانی اورست

هومن آپرین نوامبر در سال 1990 با تابعیت آمریکایی و جلال چشمه قصابانی و محمد حسن نجاریان و حمید رضا اولنج و محمد اوراز در 30 اردیبهشت  1377 جزء اولین فاتحان ایرانی  قله اورست می باشند.

هزینه های صعود به قله اورست

با جمع زدن هزینه‌های ضروری صعود، منهای بلیت رفت و برگشت به نپال، یک صعود اورست در سال آینده، چیزی حدود 4 میلیارد تومان آب خواهد خورد. هزینه سنگینی که قطعاً تأمین آن برای هرکدام از کوهنوردان ایرانی بسیار دشوار و بدون داشتن اسپانسر غیرممکن خواهد بود.
البته این ارقام برای افراد عادی در کشورهای دیگر هم قابل توجه و گران است. به همین خاطر هم پای توریست‌های متمول به اورست باز شده و بسیاری از صعود کنندگان سال گذشته، برای اولین بار کوهنوردی حرفه‌ای را به لطف ثروتشان در اورست تجربه کردند.

تجهیزات لازم برای صعود به اورست

برای صعود به اورست، لباس‌های مخصوصی وجود دارد که طبیعتا قیمت‌شان هم با لباس های معمولی کوهنوردی متفاوت است. لباسی که باید در مرحله نهایی صعود به قله پوشیده شود در اصطلاح به آن «داون سوئیت» گفته می‌شود و قیمت آن از هزار دلار آغاز می‌شود و در کنار آن یک هیمالیانورد باید کفش سه پوش هم همراه داشته باشد که آن هم در حدود هزار دلار است. کوله پشتی و دیگر وسایل انفرادی هم در این بین هزینه‌هایی دارد

در فعالیت های کوهنوردی به ویژه در صعودهای سنگین همچون اورست نحوه چیدمان وسایل در کوله پشتی اهمیت بسیار زیادی دارد. از آنجایی که نیاز است در شرایط مختلف بتوانید به لوازم و وسایل مورد نیاز خود دسترسی کامل داشته باشید و همچنین برای قرار دادن وسایل مختلف در کوله با کمبود فضا مواجه نشوید، آشنایی با نکات طرز چیدن کوله پشتی کوهنوردی برای شما اهمیت زیادی دارد. شما باید بدانید که می بایست هر وسیله ضروری و غیرضروری بزرگ یا کوچک را به چه شکل و در در چه بخشی از کوله پشتی خود قرار دهید.

پوشش گیاهی و جانوری در اورست

از آنجا که در بالاترین قسمت اورست کاهش دما و فشار جو وجود دارد ، از اسکان بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی جلوگیری می شود. فقط برخی حیوانات قادر ماندن در اورست هستند. نمونه ای از این موارد yaks است. آنها حیواناتی هستند که ریه های بزرگی دارند که به آنها امکان می دهد در مکانهایی تا ارتفاع 6.000 متر زنده بمانند.

برخی از حیواناتی که می توانند در این مکان ها زنده بمانند ، پانداهای قرمز ، خرس های سیاه هیمالیا ، پلنگ برفی ، برخی از گونه های عنکبوت ، کرکس و برخی از پیکاها هستند. دومی فقط در بعضی از مواقع سال برای پناه بردن به کوهستان می روند.

در مورد گیاهان ، تنوع کمتری دارد تا جایی که در برخی از سنگها می توان خزه ها را مشاهده کرد ، اگرچه از 4876 متر ارتفاع ، فقط می توانید گلسنگ ها و گیاهانی را پیدا کنید که بالشتک تشکیل می دهند. بالاتر از 5600 متر ارتفاع ، هیچ گونه پوشش گیاهی وجود ندارد.

 

امروزه صدها نفر هر سال، به لطف رشد دانش، تکنولوژی و زیرساختهای جذاب که توسط تورهای تجاری برای صعود به کوههای بلند ساخته شده است و با قبول ریسک و پرداخت هزینه های بالا از طرف این تورها، کوهنوردان راهی کوه میشوند. بزرگ‌ترین خطر برای کوهنوردانی که قصد صعود به قله اورست را دارند آماده نبودن و بی‌تجربگی است.

مشکل اینجاست که بسیاری از افراد تصور می‌کنند رفتن به قله اورست مثل یک پیاده‌روی معمولی در مسیری سربالایی است و عملا کوهنوردی محسوب نمی‌شود و اگرهم مشکلی پیش بیاید، شرپاها به آنها کمک می‌کنند. اما حقیقت این است که در مواقع بروز خطر، هر کسی به فکر خویش است و ممکن است اصلا برای نجات افراد دیگر هیچ کاری انجام ندهد به همین دلیل است که باید با آمادگی جسمانی، روحی، تجهیزات کامل و گروهی مورد اعتماد سفر کنید.

نکات مهم هیمالیانوردی + معرفی 5 هیمالیانورد ایرانی

زمان مطالعه: 6 دقیقه

امروزه ورزش های مرتبط با طبیعت یکی از گرایشهای جدی و جذاب مردم در زندگی ماشینی است، این ورزشها با توجه به تنوع مناطق طبیعی رشته های مختلفی را شامل می شود. از یک فعالیت آرام و لذت بخش کوهپیمایی یک روزه گرفته تا یک برنامه هیمالیانوردی جدی، همه این فعالیتها علاقمندان زیادی دارد.

توسعه هیمالیانوردی در دو دهه اخیر و بروز حوادث در سال‌های اخیر که می تواند جو حاکم بر جامعه کوه‌نوردی را تحت تاثیرات منفی خود قرار دهد باعث گردیده نگاهی تازه به کوه‌نوردی حرفه ای و هیمالیانوردی داشته باشیم …
هیمالیانوردی در دنیا از مرحله جوانی به مرحله بلوغ خود رسیده ولی در کشور ما هنوز تجربه صعود به هیمالیا به تکامل خود نرسیده است و در حال گذار از دوره نوجوانی به کسب تجربیات بیشتر می باشد وجود هیمالیا نوردان قوی و قدرتمند در این دو دهه موجب کسب افتخارات بسیاری برای ورزش کوهنوردی کشور بوده که نشان از وجود قابلیت های بسیاری در ورزش کوهنوردی و هیمالیانوردی کشورمان است.

هیمالیا نوردی چیست؟

رشته کوههای هیمالیا بزرگترین سلسله جبال و بلندترین کوه های جهان را در خود جای داده است. این رشته کوه در روسیه، قزاقستان، تاجیکستان، افغانستان، پاکستان، قسمتهای وسیعی از غرب چین، هند، نپال، سی کیم، بوتان، و تا شمال کشور برمه گسترده شده است که شاخه پهناور فلات تبت نیز به آن افزوده می شود. هیمالیانوردی در اوایل صعود انسانها به قلل مرتفع (عرصه های هیمالیا از چین گرفته تا قره قروم پاکستان و مناطق پامیر) از رواج کمتری برخوردار بود ولی امروزه هر سال هزاران کوهنورد را بسوی خود می کشاند. هیمالیانوردی آنقدر جاذبه دارد که از یک ترکینگ ساده به کمپ های اصلی تا صعود قلل بلند ۸۰۰۰ متری و گذر از خط الراس های طولانی (در ارتفاعات بلند بالای ۶۰۰۰ متر) می تواند از صفر تا بینهایت کنجکاوی انسان را جوابگو باشد.

اقدامات لازم برای یک برنامه هیمالیانوردی 


یک کوهنورد ابتدا باید هدف خود را برای همیالیا نوردی مشخص کند که  آیا هدف او  صرفا آشنایی و گشت و گذار در مناطق هیمالیا می باشد و یا می خواهد یک هیمالیانورد حرفه ای باشد یک هیمالیانورد باید برای هدفی که انتخاب کرده اطلاعات کافی داشته باشد. برای انتخاب یک قله می توان به سایت های مختلف و یا گزارش برنامه های مختلف سر بزنید و از تجربیات و نوشتارهای سایر هیمالیانوردان و کوهنوردان استفاده کنید.

تامین هزینه های مالی برای هیمالیانوردی

یک هیمالیانورد علاوه بر اطلاعات کافی، دانش فنی و… هزینه های زیادی دارد که باید از پس این مخارج زیاد بر بیاید.

تجهیزات مورد نیاز برای هیمالیانوردی

داشتن تجهیزات فنی استاندارد و لوازم حرفه ای از لوازم فنی گرفته تا پوشاک حرفه ای و کفش تخصصی ارتفاع بلند می تواند تضمین کننده صعودی موفق و ایمن برای شما باشد.

مجوزهای مورد نیاز برای صعودهای برون مرزی

شما باید با قوانین کشور مقصد آشنایی کامل داشته باشید امروزه به یمن وجود ابزارهای مختلف دریافت اطلاعات نظیر اینترنت به شما می تواند کمک کند تا با صرف وقت نه چندان زیاد از قوانین و مقررات حضور در کشورهای مقصد اطلاعات لازم را کسب کنید تا در صورت جضور در آن کشور دچار زیانهای احتمالی و بیهوده ناشی از عدم اطلاع از برخی قوانین نشوید.

تمرینات و آمادگی جسمانی برای هیمالیانوردی

داشتن یک برنامه  ورزشی کوهنوردی مناسب و با کیفیت برای ایجاد آمادگی قبل از برنامه می تواند موفقیت تیم را در برنامه اصلی صعود تضمین کند. اجرای دقیق و منظم اردوها، پرکردن فرمهای لازم ارزیابی نفرات تیم، حذف افرادی که می توانند ضریب موفقیت تیم را کاهش دهند. و در نهایت منجر به عدم موفقیت تیم شوند می تواند جلوگیری کننده هزینه های اضافی برای بیم باشد همچنین رعایت این نکات میتواند بروز خطرات را در برنامه اصلی تیم بطور چشمگیری کاهش دهد.

معرفی 5 هیمالیانورد ایرانی

هر ساله تیم های کوهنوردی بسیاری از سراسر دنیا برای کشف قله های سر به فلک کشیده عازم این مسیر می شوند. که در این مقاله 5 هیمالیانورد محبوب ایرانی رو معرفی می کنیم:

1- محمد اوراز

نفر اول لیست بهترین کوهنوردان ایران محمد اوراز (۱۳۴۸–۱۳۸۲) کوهنورد ایرانی کرد تبار است. او پس از هومان آپرین، که در سال ۱۹۹۰ میلادی به قله اورست صعود کرد،دومین فرد ایرانی محسوب می‌شود که به این قله صعود کرده‌است. توانایی او به حدی بود که به قله‌های بالای ۸۰۰۰ متر بدون کپسول اکسیژن صعود می‌کرده‌است.

2- عظیم قیچی ساز

عظیم قیچی‌ساز (متولد ۱۳۶۰، تبریز) کوهنورد اهل ایران است. او تنها هیمالیانورد ایرانی است که توانسته به همه چهارده قله هشت هزار متری صعود کند.

3- پروانه کاظمی

کوهنورد ایرانی است که به صورت مستقل چندین قله هشت هزار متری جهان را فتح کرده و نخستین زن در جهان است که در طول یک فصل، صعودی موفقیت‌آمیز به دو قله اورست و لهوتسه داشته‌است. وی با صعود به این دو قله در مدت یک هفته توانسته رکورد جهانی را کسب کند.

4- مهدی عمیدی

کوهنورد، هیمالیانورد مستقل و نخستین ایرانی بود که توانسته قلۀ اورست را بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود نماید. بلافاصله پس از اورست، قلۀ لهوتسه را فتح کرد.

5- مقبل هنرپژوه

نفر پنجم لیست بهترین کوهنوردان ایران مُقبـِل هنرپژوه (۱۳۶۲–۱۳۸۶) کوهنورد جوان بوکانی بود که در آخرین سفرش به هیمالیا سرپرستی تیم ملی کوهنوردی ایران را در صعود به قله برودپیک بر عهده داشت.

اولین هیمالیانورد جهان

نخستین صعود به قله اورست توسط تنزینگ نورگای و ادموند هیلاری تحت سفر اکتشافی بریتانیا در ۱۹۵۳ انجام شد. تنزینگ نورگای همه راه را با ادموند هیلاری، زنبوردار اهل نیوزلند همراهی کرد. این دو در طول سه دهه با وجود چندین تلاش ناموفق برای صعود به قله باز به تلاش خود ادامه دادند. تنزینگ در طول دو دهه یکی از افرادی بود که در شش تلاش برای صعود به قله شرکت داشت؛ از جمله صعود سال ۱۹۵۲ که تا نزدیکی قله هم رسیده بودند.

نکات مهم جهت صعود برون مرزی(تغذیه، ویزا، تجهیزات پزشکی)


-آشنایی با رژیم های غذایی کشورهای مقصد، چگونگی تهیه مواد غذایی با کیفیت در مناطق هیمالیا، همراه داشتن مواد غذایی و کمکی و مکمل های لازم غذایی در طول صعود، آشنایی با رژیم غذایی سایر همنوردان و اعضاء تیم برای دریافت انرژی و کالری کافی و تهیه برنامه غذایی کامل ایام صعود می تواند تضمین کننده یک صعود موفق باشد.

-شما در صورت داشتن یک رژیم غذایی خوب و پر کالری ممکن است تا ۲۵ درصد وزن خود را در یک برنامه ۸۰۰۰ متری از دست دهید و این خود اولین قدم ضعف بنیه و افزایش احتمال بروز خطر می باشد.

آشنایی با بیماریهای ارتفاع و خطراتی که صعود به ارتفاعات انسان را تهدید میکند، آشنایی با ادم ریوی، ادم مغزی، هیپوترمی و سرمازدگی، آفتاب سوختگی، برف کوری، ارتفاع زدگی و … می تواند فرد را برای مقابله و پیشگیری از این بیماریها آماده کند. نحوه درمان این بیماریها از اصول اولیه است که یک هیمالیا نورد خوب باید فرا گرفته باشد.

– یک پزشک با تجربه و با سابقه صعود به ارتفاعات بلند می تواند در داشتن صعودی سلامت و ایمن بسیار موثر باشد. مشکلات ناشی از در نظر نگرفتن هزینه های حضور یک پزشک ارتفاع در تیم های هیمالیانوردی سلامت صعود را به خطر می اندازد. چه بسا تیم هایی برای کاعش هزینه های خود از حضور پزشک کوهنورد در تیم سرباز میزنند.

-آشنایی با انواع صعودهای آلپی و هیمالیایی، شرایط و مراحل صعود، چگونگی انجام صعودها و برنامه مدون و از قبل طراحی شده هم هوایی و … می تواند ضریب موفقیت تیم را بسیار بالا برد.

معرفی وبسایت های هواشناسی کوهستان

در هیمالیانوردی اطلاع از وضعیت آب و هوای منطقه و دریافت گزارشات پیش بینی از هوای روزهای آینده در داشتن یک صعود موفق و استفاده از بهترین زمان صعود قله بسیار موثر است. هواشناسی و گذراندن دوره های آموزشی هواشناسی کوهستان در دریافت و پیش بینی داشتن یک هوای خوب برای روزهای حساس صعود بسیار موثر است. برای مشاهده وضعیت آب و هوا میتوانید از سایت های زیر نیز استفاده کنید:
www.windy.com

www.mountain-forecast.com

www.snow-forecast.com/maps

کلام آخر

هیمالیانوردی در دنیا از مرحله جوانی به مرحله بلوغ خود رسیده ولی در کشور ما هنوز تجربه صعود به هیمالیا به تکامل خود نرسیده است و در حال گذار از دوره نوجوانی به کسب تجربیات بیشتر می باشد و مسلما گذر از این مرحله هزینه هایی خواهد داشت از جمله اینکه با حوادث مختلفی همراه بوده و خواهد بود. وجود هیمالیا نوردان قوی و قدرتمند در این دو دهه موجب کسب افتخارات بسیاری برای ورزش کوهنوردی کشور بوده که نشان از وجود قابلیت های بسیاری در ورزش کوهنوردی و هیمالیانوردی کشورمان است.

 

تاثیر ورزش بر پریود[مزایا+نکات مهم ورزش در دوران قاعدگی]

زمان مطالعه: 10 دقیقه

معمولاً تاثیر ورزش بر پریود برای بسیاری از زنان یک مشکل بزرگ است. با این حال، مطالعات مختلف ثابت می‌کند که تمرینات ورزشی در طول دوره یا فعالیت‌های تناسب اندام، به تسکین درد و بهبود خلق و خو و کمتر شدن درد قاعدگی کمک می‌کند. ترشح اندورفین در بدن شما در حین ورزش نیز استرس دوران قاعدگی را از بین می‌برد.  عوارض ورزش در قاعدگی آن‌قدر کم است که اگر به صورت اصولی آن را انجام دهیم ، قابل چشم‌پوشی است. در این مقاله تاثیر ورزش بر پریود و مهم ترین مزایا و مضرات ورزش درقاعدگی بانوان را بررسی کنیم با بریم کوه همراه باشید

 

فواید ورزش در دوران پریود(قاعدگی)

دوره پریودی یک دوره پیچیده از نظر هورمونی است. هر دو هورمون پروژسترون و استروژن در تمام طول دوره چرخه قاعدگی در پایین‌ترین حد خود هستند، که می‌تواند باعث شود شما احساس خستگی کنید و انرژی کمتری داشته باشید. اما با این حال، تاثیر ورزش بر پریود ، انرژی و احساس شما را بهتر می‌کند!

 

  • ورزش علائم PMS را کاهش می دهد

علائم پیش از قاعدگی  قبل از قاعدگی همیشه یک موضوع آزاردهنده برای بانوان می باشد. این موضوع می‌تواند با ایجاد اختلالات عاطفی، نوسانات خلقی، مشکلات تمرکز و اختلالات خواب، زندگی عادی و روال روزانه شما را مختل کند همچنین ممکن است نفخ، خستگی و میل بیش از حد به غذا را در این دوران تجربه کنیدکه با تاثیر ورزش بر پریود تا حدی می توانید این علائم را کاهش دهید

 

  • با ورزش پریود خود را منظم کنید

یکی از دلایل قاعدگی نامنظم، افزایش سطح چربی در بدن است. از سوی دیگر، استرس هم می‌تواند یکی از فاکتورهای قاعدگی نامنظم باشد. داشتن یک برنامه تمرینی منظم می‌تواند در کاهش سطوح چربی بدن موثر باشدو باعت تنظیم قاعدگی شما شود که از تاثیر ورزش بر پریود به شمار می رود.

 

  • کاهش خونریزی قاعدگی با تاثیر ورزش بر پریود 

از تاثیر ورزش بر پریود  می توان گفت با شروع  تمرینات ورزشی، میزان خونریزی قاعدگی کمتر خواهد شد.  از دیگر تغییرات احتمالی که ممکن است باعث کاهش میزان خونریزی ماهانه بشود، کاهش وزن ملایم به همراه ورزش منظم است.

بافت چربی در بدن با تولید بیش از حد هورمون استروژن سبب می‌شود تا دیواره ضخیم‌تری در رحم شکل بگیرد. به هر میزان که این لایه ضخیم‌تر باشد، خونریزی قاعدگی نیز سنگین‌تر خواهد بود. با کاهش وزن در اثر ورزش، میزان استروژن در بدن کاهش یافته که همین موضوع به نوبه خود کاهش ضخامت دیواره رحم را به دنبال دارد و این لایه نازک‌تر هم به معنای کاهش میزان خونریزی قاعدگی است.

 

  • ورزش گرفتگی عضلانی را کم می کند

مطالعات نشان داده‌اند که تاثیر ورزش بر پریود بتا اندورفین‌ها را در بدن شما آزاد می‌کند که مانند یک آرام‌بخش داخلی برای درمان گرفتگی و درد عمل می‌کند و از آن به عنوان مورفین انسانی نیز یاد می‌شود. بنابراین تسکین درد با ورزش در دوره‌های پریود امکان‌پذیر است. . مهم است که علائم خود را در طول تمرینات کنترل کنید و سه بار در هفته به مدت حداقل ۳۰ دقیقه ورزش کنیدتا از تاثیر ورزش بر پریود بهره مند شوید.

 

  • ورزش خلق و خو را بهبود میبخشد

طبق نظر انجمن تخصصی زنان و زایمان آمریکا، تمرین های ورزشی منظم میتواند احساس افسردگی را در زنان کاهش دهد.

 

  • ورزش نفخ دوران پریود را کاهش می‌دهد

یکی از مزایای تمرین در دوران عادت ماهانه، رفع نفخ و دردهای شکمی است. به دنبال ورزش و افزایش فعالیت بدنی، در بدن اندروفین ترشح می‌شود که خود در واقع نوعی هورمون تسکین‌دهنده است. همچنین تعریق در حین ورزش سبب خروج سموم بدن و در نهایت رفع نفخ شکم می‌شود که با استفاده از تاثیر ورزش بر پریود حاصل می شود.

 

|آیامی دانید ورزش کوهنوردی چه تاثیراتی بر بانوان دارد؟ در مقاله فواید کوهنوردی برای بانوان در مورد این مزایا توضیح داده ایم.|

معایب و مضرات ورزش در دوران قاعدگی(پریود) چیست؟

از مضرات ورزش در دوران پریودی ،هیچ دلیل علمی وجود ندارد که در طول دوره قاعدگی تمرینات ورزشی نباید صورت گیرد. بنابراین توصیه عاقلانه این است که در دوران پریود همچنان به تمرینات ورزشی خود ادامه دهید

از ورزش‌های شدید یا طولانی مدت اجتناب کنید این نوع ورزش در پریودی ممکن است، برای بدن مفید نباشد! به طور مثال یک جلسه بدنسازی سنگین یا یک ساعت بازی پرفشار فوتبال ضربان قلب و فشار خون را بالا می‌برند و ممکن است خونریزی را شدیدتر کنند.

ورزش‌هایی مثل شنا یا بدنسازی سنگین که به کمر یا شکم فشار وارد می‌کنند در دروان قاعدگی، ممکن است درد و خونریزی را بیشتر کنند که از مضرات ورزش در دوران پریودی می باشد .

نکته: اگر به طور غیرعادی احساس خستگی، حالت تهوع، افزایش درد یا ناراحتی می‌کنید، ورزش در پریودی را متوقف و استراحت کنید. به بدن خود گوش دهید!

 

بهترین ورزش ها در دوران قاعدگی

پیاده روی 

پیاده‌روی آسان‌ترین تاثیر ورزش بر پریود است که به تجهیزات، لباس یا مکان خاصی نیاز ندارد. تا جایی که انرژی و توان دارید پیاده‌روی کنید و از هوای آزاد لذت ببرید. پیاده‌روی به کاهش درد و علائم قاعدگی کمک می‌کند.

ورزش سبک هوازی

در اینجا به کلمه سبک دقت کنید. قرار نیست دوچرخه سواری‌های طولانی یا دوی ماراتن شرکت کنید؛ ورزش هوازی موردعلاقه‌تان هرچه که هست آن را در یک جلسه کوتاه و سبک انجام دهید تا از مزایای تاثیر ورزش بر پریود استفاده کنید.

از دیگر تاثیر ورزش بر پریود ، ورزش‌های هوازی باعث افزایش ترشح اندورفین در مغز و در نتیجه ایجاد احساس شادابی و نشاط می‌شود. همچنین اندورفین سبب کاهش درد و کاهش التهاب خواهد شد. در نتیجه هرچقدر اندورفین بیشتری ترشح کنید در دوران قاعدگی، درد کمتری هم احساس خواهید کرد.

یوگا

یوگا فقط با تمرینات کششی و تنفسی می‌تواند خلق و خوی بد و تحریک پذیر شما را آرام کند. بسیاری از حرکات یوگا به افزایش گردش خون شما کمک می‌کند و شکایات شما در دوران پریودی را برطرف می‌کند. از نظر علمی ثابت و آزمایش شده است که یوگا به آرامش بدن شما و تسکین علائم پریود مانند گرفتگی و نفخ کمک می‌کند.

 

ورزش های ممنوعه در دوران پریودی

 

بوکس و بدنسازی

ورزش‌هایی که نیاز به حرکت‌های شدید دارند، مانند بوکس، کیک بوکسینگ، ورزش‌های بدنسازی و قدرتی

 

شنا و اسکی

ورزش‌هایی که خطر آسیب به ناحیه شکمی را افزایش می‌دهند، مانند شنا، ورزش‌هایی که نیاز به لغزیدن دارند، مانند اسکی و هاکی روی یخ

 

شنا و قایقرانی در دوران پریودی ممنوع است

ورزش‌هایی که خطر عفونت را افزایش می‌دهند، مانند شنا، قایقرانی و ورزش‌های آبی

 

ورزش های قدرتی

ورزش‌هایی که خطر آسیب عضلانی و مفصلی را افزایش می‌دهند، مانند بدنسازی، ورزش‌های قدرتی و ورزش‌هایی که نیاز به حرکت‌های شدید دارند.

 

تاثیرات پریود بر ورزش کوهنوردی

ارتفاع روی قاعدگی تاثیر می گذارد ، موجب قطع، طولانی شدن مدت آن ، کوتاه تر شدن مدت آن یا نامنظمی آن می شود.
در میان سایر عوامل و احتمالا” مهمتر از ارتفاع ، تمرینات ورزشی ، سرما ، وزن و پرواز زدگی (مسافرتهای هوایی) روی دوران قاعدگی تاثیر زیادی دارند.
هر بانویی دوره پریود را به طور خاص خود تجربه می کند و تجربه هیچ کس برای دیگران قابل استفاده نیست. خونرویزی برخی سنگین است. برای دیگری مدت آن بیشتر است و… اما اینها اهمیت ندارد .

مهم این است که هر بانویی بتواند به امور عادی خود ادامه دهد. پیشنهاد می کنیم در دوران قاعدگی کوهنوردی نکنید یا یا به صورت سبک کوهنوردی کنید همچنین ممکن است کوهنوردی کردن در زمان قاعدگی، ایجاد ارتفاع زدگی را افزایش دهد.

فراموش نکنید در مورد لیست وسایل کوهنوردی که هنگام پریودی باید همراه داشته باشید اطلاعات داشته باشید تا در این زمان به مشکل برنخورید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ارتقاع زدگی اینجا کلیک کنید!

 

 

4 حرکت ورزشی و تاثیر این ورزش ها بر پریود

 

حرکت بچه یا کودک

حرکت بچه یا کودک ، یک حرکت کششی است و میزان سختی بالایی ندارد. اما این حرکت با کششی که در کمر ایجاد می کند باعث می شود درد در کمر کاهش یابد ، و خستگی را از بین میبرد. نه تنها این حرکت یوگا برای کاهش درد پریود موثر است ، بلکه برای افراد شاغل که ساعت های متوالی را در پشت میز و یا ایستاده می گذرانند  هم مناسب است.

  1. برای انجام این حرکت ابتدا بهتر است یک زیر انداز پهن نمایید.
  2. زانو های خود را خم کنید و روی زمین بگذارید.
  3. دست های خود را دراز کنید و تا جایی که می توانید راحت خم شوید.
  4. در صورت امکان، پنج نفس عمیق بکشید، پیشانی خود را بر روی تشک جلوی خود تکیه دهید،در این هنگام می توانید سر خود را به دو طرف بچرخانید و در هر چرخش یک نفس عمیق بکشید.
  5. شما در این حرکت می توانید باسن خود را شل کنید و به آرامی عضلات پایین کمر را بکشید.

 

حرکت جسد

از دیگر تاثیر ورزش بر پریود می تواند حرکت جسد را نام برد این ژست یک ژست پایانی برای یوگا است و می تواند در تمرین آگاهی ذهنی ، و همچنین برای غلبه بر درد قاعدگی مفید باشد. این حرکت کمتر در مورد کشش بدن شما و بیشتر در مورد آرامش یا تمرکز ذهن شما است. ژست جسد ساواسانا نیز نامیده می شود.

  1. صاف به پشت دراز بکشید و کف دست ها را به سمت بالا استراحت دهید.
  2. به آرامی بدن خود را شل کنید، از بالای سر، سپس گردن، شانه‌ها، ستون فقرات، بازوها و دست‌ها، ران‌ها، ساق پا، مچ پا و در نهایت پاهایتان را شل کنید.
  3. نفس عمیق بکشید و سعی کنید به چیزی غیر از درد پریود فکر کنید. ژست جسد بهترین زمان برای تمرین تنفس دیافراگمی (یا تنفس شکمی) است. نفس های طولانی، عمیق و کنترل شده بکشید و از تنفس سریع و کم عمق خودداری کنید.

 

حرکت کبوتر

اگر از درد پریودی رنج می برید می توانید از تاثیر ورزش بر پریود استفاده کنید، یوگا برای کاهش درد پریود مناسب می باشد. همین حالا زیر انداز خود را پهن کنید و تمامی این حرکات را انجام دهید. کافی است فقط 30 دقیق زمان بگذارید ، تا کمتر شدن درد پریودی خود را احساس کنید.

ژست کبوتر به کمر شما کمک می کند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشد زیرا فشار ناشی از دردهای قاعدگی را تحمل می کند. حالت کبوتر به کشش و تسکین درد احساس شده در کمر کمک می کند.

  1. ابتدا خود را در حالت نشسته عمودی قرار دهید.
  2. زانوی راست خود را خم کنید و پای چپ خود را در پشت خود دراز کنید. در حالی که دستان خود را روی باسن خود قرار می دهید.
  3. پشت خود را قوس دهید.
  4. اگر بازوهایتان را بالای سرتان بگذارید و دست‌هایتان را به هم نزدیک کنید، می‌توانید کشش شدیدتری به دست آورید.
  5. خود را روی چهار دست و پا قرار دهید.
  6. زانوی راست خود را به سمت مچ دست راست به سمت جلو بیاورید و مچ پای راست خود را به گونه‌ای دراز کنید که در راستای باسن سمت چپ باشد.
  7. به آرامی پای خود را به عقب بلغزانید. برای تعادل و بسته به انعطاف‌پذیری‌تان، ممکن است لازم باشد دست‌هایتان را روی زمین قرار دهید.
  8. همانطور که پای شما به عقب کشیده می شود، کشش لگن چپ خود را احساس خواهید کرد و همچنین ممکن است در امتداد سمت راست خود احساس کشیدگی کنید، اما نباید این حرکت برای شما دردناک باشد. اگر دردناک است،لازم است که وضعیت خود را تغییر دهید.
  9. قبل از بازگشت به حالت عادی، در این حالت چند نفس عمیق بکشید و این حالت را با پای راست خود و زانوی چپ خم شده 5 تا 10 بار تکرار کنید.

 

 

حرکت مار کبری

آیا قفسه سینه، شانه ها، شکم و گردن شما گرفته است؟ آیا از درد طاقت فرسای قاعدگی رنج می برید؟ این حرکت یوگای ساده را به تمرینات روزانه خود اضافه کنید.

  1.  روی زمین دراز بکشید و شست ها را مستقیماً زیر شانه ها قرار دهید، پاها را دراز کنید و بالای پاها روی زمین باشد.
  2.  کف لگن را سفت کنید و باسن را به سمت پایین بکشید و باسن را فشار دهید.
  3. شانه ها را به سمت پایین فشار دهید.
  4.  فشار را در کف دست کم کنید، دم کنید، و قفسه سینه را چند سانت از زمین بلند کنید، و فقط تا حد ممکن بدون فشار دادن به دست ها بالا بیاورید.
  5. آرام باشید، بازدم کنید و این کار را به مدت 5 دقیقه تکرار کنید.

این وضعیت آرام یوگا به تقویت پشت کمک می‌کند و در عین حال لگن، زانو، مچ پا و ران را باز می‌کند. و باعث می شود یوگا برای کاهش درد پریود که از مزایای تاثیر ورزش بر پریود می باشد مفید باشد.

 

 

نکات مهم برای ورزش کردن در دوران پریود(قاعدگی)

 

ورزش در دوران قاعدگی می‌تواند اثرات مثبت زیادی بر سلامت جسمی و روانی داشته باشد، اما برای بهره‌برداری بیشتر از این دوران، رعایت نکات خاصی ضروری است. در این بخش به بررسی نکات کلیدی برای انجام ورزش در دوران قاعدگی پرداخته می‌شود که می‌تواند به کاهش علائم قاعدگی و بهبود وضعیت جسمی کمک کند.

  1. گوش دادن به سیگنال‌های بدن: در دوران قاعدگی، ممکن است بدن تغییرات فیزیکی و احساسی متفاوتی را تجربه کند. بنابراین، توجه به نیازهای بدن و کاهش شدت تمرینات در صورت احساس خستگی یا درد، اهمیت زیادی دارد. رعایت این نکته می‌تواند از بروز آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند و به بدن فرصت استراحت کافی دهد.

  2. انتخاب ورزش‌های مناسب و ملایم: ورزش‌های کم‌فشار و ملایم نظیر پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و یوگا برای دوران قاعدگی مناسب هستند. این نوع فعالیت‌ها نه تنها به کاهش گرفتگی‌های عضلانی و دردهای ناحیه شکم و کمر کمک می‌کنند، بلکه باعث افزایش سطح انرژی و بهبود روحیه نیز می‌شوند.

  3. تمرینات کششی و یوگا: انجام تمرینات کششی و یوگا می‌تواند به تسکین گرفتگی‌های عضلانی و کاهش درد در ناحیه کمر و شکم کمک کند. همچنین این نوع تمرینات به آرامش ذهنی و کاهش استرس کمک می‌کنند، که در دوران قاعدگی می‌تواند بسیار مؤثر باشد.

  4. هیدراته نگه داشتن بدن: در دوران قاعدگی، بدن به دلیل تغییرات هورمونی و از دست دادن مایعات نیاز بیشتری به آب دارد. بنابراین، بسیار مهم است که در طول و بعد از ورزش، آب کافی بنوشید تا بدن شما دچار کم‌آبی نشود.

  5. انتخاب زمان مناسب برای ورزش: ممکن است در برخی روزها، به‌ویژه در ابتدای دوران قاعدگی، احساس خستگی یا درد بیشتری داشته باشید. بنابراین، توصیه می‌شود که ورزش را به روزهایی که احساس راحتی بیشتری دارید منتقل کنید و از انجام فعالیت‌های شدید در روزهایی که علائم قاعدگی شدیدتر است، خودداری کنید.

  6. تغذیه مناسب و متعادل: مصرف غذاهای مغذی قبل و بعد از ورزش به حفظ سطح انرژی بدن کمک می‌کند. به‌ویژه مصرف مواد غذایی غنی از آهن می‌تواند در جبران کاهش سطح آهن در خون که به‌دلیل خونریزی قاعدگی رخ می‌دهد، مؤثر باشد.

 

سخن پایانی

انجام ورزش منظم برای سلامتی و همچنین ذهن شما بسیار مفید است. هیچ دلیل علمی برای حذف تمرینات روزانه در طول دوره قاعدگی وجود ندارد مگر این‌که علائم شدید داشته باشید. بسیاری از پزشکان پیشنهاد می‌کنند که تاثیر ورزش بر پریود می‌تواند برای بدن شما مفید باشد. بنابراین، تمرینات سبکی انجام دهید تا بدن و ذهن خود را آرام کنید.

تاثیر ورزش بر پریود برای سلامت بدن در این دوران مفید است. معمولاً در چند روز اول پریود احساس ناراحتی بیشتری می‌کنید زیرا خونریزی شدیدتر است، ولی پیشنهاد می‌شود، ورزش در قاعدگی با حرکات و تمرینات ملایم را امتحان کنید و تمرینات خود را در طول هفته تغییر دهید. از عوارض ورزش در قاعدگی، به شرطی که اصول آن رعایت شود، می‌توان صرف نظر کرد.

منبع: health shot

بیماری ارتفاع چیست؟(علائم ارتفاع زدگی در کوه+پیشگیری و…)

زمان مطالعه: 10 دقیقه

ارتفاع‌زدگی یا کوه‌گرفتگی (Acute Mountain Sickness – AMS) یک عارضه پزشکی است که به دلیل کاهش میزان اکسیژن در فشار هوای کم در ارتفاعات بالا رخ می‌دهد. این وضعیت معمولاً در ارتفاعات بالای ۲۵۰۰ متر از سطح دریا مشاهده می‌شود و می‌تواند تجربه‌ای ناخوشایند و گاهی خطرناک را برای کوهنوردان رقم بزند. علائم آن از سردرد و خستگی ساده شروع شده و در صورت بی‌توجهی، ممکن است به مشکلات جدی‌تری مانند ورم مغزی یا ورم ریوی ارتفاع تبدیل شود.

هدف این مقاله ارائه یک راهنمای جامع و دقیق درباره علت، علائم و راه‌های پیشگیری از ارتفاع‌زدگی در کوه است. با درک صحیح این بیماری، می‌توانید صعودی ایمن و لذت‌بخش داشته باشید و سلامت خود و همنوردانتان را تضمین کنید.

 

علت ارتفاع‌زدگی در کوه چیست؟

برای درک علت ارتفاع‌زدگی در کوه، باید با مفهوم هیپوکسی (Hypoxia) یا کمبود اکسیژن آشنا شوید. با افزایش ارتفاع، فشار هوا به شدت کاهش پیدا می‌کند. این کاهش فشار، هوای محیط را رقیق‌تر می‌کند. با وجود اینکه درصد اکسیژن در هوا (۲۱٪) در تمام ارتفاعات ثابت می‌ماند، اما به دلیل رقیق شدن هوا، تعداد مولکول‌های اکسیژن در هر دم که وارد ریه‌های شما می‌شود، به مراتب کمتر از سطح دریا است. این همان دلیل اصلی است که باعث می‌شود در ارتفاعات بالا، نفس کشیدن سخت‌تر به نظر برسد.

وقتی بدن با این کمبود اکسیژن مواجه می‌شود، برای جبران آن دست به کار می‌شود. این فرآیند جبرانی شامل افزایش سرعت تنفس و ضربان قلب است تا اکسیژن بیشتری به سلول‌ها برسد. این پاسخ طبیعی بدن به ارتفاع است، اما اگر این فرآیند به آرامی و در طول زمان کافی انجام نشود، بدن دچار فشار می‌شود.

مهم‌ترین عامل و محرک اصلی ارتفاع‌زدگی، سرعت زیاد صعود است. اگر بدن شما بدون طی کردن فرآیند هم‌هوایی در کوهنوردی (Acclimatization)، یعنی سازگار شدن با ارتفاع جدید، به سرعت به ارتفاعات بالا منتقل شود، سیستم‌های حیاتی بدن، به‌ویژه مغز و ریه‌ها، با کمبود اکسیژن شدید مواجه می‌شوند. این عدم هم‌هوایی باعث اختلال در عملکرد طبیعی بدن می‌شود و در نتیجه علائم ارتفاع‌زدگی مانند سردرد، حالت تهوع و خستگی ظاهر می‌شوند. در واقع، بدن شما برای کنار آمدن با محیط جدید به زمان نیاز دارد و صعود سریع این زمان را از او می‌گیرد.

به همین دلیل، کوهنوردان باتجربه همیشه بر صعود تدریجی و صرف زمان کافی برای استراحت و هم‌هوایی تأکید می‌کنند تا از بروز این عارضه پیشگیری کنند.

 

 

 

چرا در ارتفاعات بالا دچار حالت تهوع و سرگیجه می‌شویم؟

حالت تهوع در کوهنوردی و سرگیجه در ارتفاع تنها چند مورد از نشانه‌هایی هستند که بدن شما برای هشدار دادن در مورد کمبود اکسیژن ارسال می‌کند. این علائم، ریشه در پاسخ‌های فیزیولوژیکی بدن به شرایط محیطی جدید دارند و به طور مستقیم با تأثیر هیپوکسی (کمبود اکسیژن) بر مغز و سیستم عصبی مرکزی مرتبط هستند.

 

علت حالت تهوع در کوهنوردی

مغز انسان برای پردازش اطلاعات و عملکرد صحیح به میزان ثابتی از اکسیژن نیاز دارد. وقتی در ارتفاع قرار می‌گیرید، به دلیل کاهش فشار هوا، اکسیژن کمتری به مغز می‌رسد. این کمبود اکسیژن، به ویژه بر بخشی از مغز که محل تهوع نامیده می‌شود و مسئول کنترل احساس تهوع و استفراغ است، تأثیر می‌گذارد. در پاسخ به این فشار، مغز سیگنال‌هایی را به سیستم گوارش ارسال می‌کند که باعث احساس شدید تهوع و در موارد شدیدتر، استفراغ می‌شود. این حالت بسیار شبیه به بیماری حرکت (Motion Sickness) است، با این تفاوت که عامل آن به جای حرکت، کمبود اکسیژن است. بدن با این کار، به شما می‌گوید که در حالتی از فشار قرار دارد و باید سرعت خود را کم کنید.

 

علت سرگیجه در ارتفاع

حفظ تعادل و هماهنگی در بدن توسط چندین سیستم، از جمله سیستم عصبی و گوش داخلی، کنترل می‌شود. این سیستم‌ها به شدت به اکسیژن وابسته هستند. هنگامی که اکسیژن کافی به مغز نمی‌رسد، بخش‌هایی که مسئول حفظ تعادل هستند، عملکردشان مختل می‌شود. این اختلال باعث می‌شود فرد احساس سبکی سر، گیجی، یا عدم تعادل داشته باشد. این سرگیجه می‌تواند در هنگام استراحت نیز وجود داشته باشد، اما به هنگام حرکت یا انجام فعالیت‌های سبک، به شدت تشدید می‌شود. این علامت یک هشدار بسیار جدی است و نشان می‌دهد که بدن شما در حال تحمل فشاری است که می‌تواند به عواقب خطرناک‌تری مانند ادم مغزی منجر شود.

این علائم به ما یادآوری می‌کنند که بدن ما برای سازگاری با محیط جدید به زمان نیاز دارد و نادیده گرفتن آن‌ها می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری داشته باشد. فرد باید زمان مناسب برای هم هوایی و عادت کردن به ارتفاع برای خود فراهم نماید تا دچار سرگیجه و تهوع نشود.

برای مشاهده علت سردرد بعد از کوهنوردی مقاله ما با همین نام را مطالعه نمایید.

| برای آشنایی بیشتر با خطرات کوهنوردی و راه های پیشگری آن ، مقاله ما با همین نام را از دست ندهید |

 

علائم ارتفاع زدگی در کوه

ارتفاع زدگی ممکن است با یک یا چند مورد از علائم زیر همراه باشد که شدت آن‌ها بسته به شرایط فرد و میزان صعود متفاوت است:

  • سردرد مداوم و آزاردهنده
  • تهوع و استفراغ، به‌ویژه در ارتفاع‌های بالاتر
  • احساس خستگی و ضعف عمومی حتی بدون فعالیت زیاد
  • سرگیجه یا احساس عدم تعادل
  • اختلال در خواب یا بیدار شدن‌های مکرر در شب
  • تنگی نفس به‌خصوص هنگام فعالیت‌های سبک
  • کاهش هماهنگی حرکات بدن هنگام راه رفتن یا بالا رفتن
  • تورم در اندام‌ها مانند دست‌ها، پاها یا صورت
  • بی‌اشتهایی یا کاهش میل به غذا
  • سرفه‌های خشک یا گاه همراه با درد قفسه سینه

در صورت بروز این علائم، توصیه می‌شود که صعود متوقف شده و در صورت لزوم به ارتفاع پایین‌تر بازگردید.

 

| اگر شما هم به شناخت کوه ها علاقمند هستید مقاله بلند ترین کوه های جهان می تواند برای شما مفید باشد |

 

انواع بیماری ارتفاع و علایم هرکدام

درک علائم ارتفاع‌زدگی برای هر کوهنوردی حیاتی است. این علائم معمولاً بین ۶ تا ۲۴ ساعت پس از رسیدن به ارتفاع جدید ظاهر می‌شوند و می‌توانند از یک ناراحتی خفیف تا یک وضعیت تهدیدکننده زندگی متغیر باشند. به همین دلیل، شناخت تفاوت میان انواع این بیماری اهمیت فوق‌العاده‌ای دارد. علائم ارتفاع‌زدگی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند که در ادامه به تفصیل توضیح داده شده‌اند:

 

بیماری حاد کوهستان (Acute Mountain Sickness – AMS)

این شایع‌ترین و خفیف‌ترین نوع بیماری ارتفاع است که اغلب با علائم شبیه به آنفولانزا یا سرماخوردگی اشتباه گرفته می‌شود. اگرچه AMS خطر مرگ ندارد، اما نشانه‌ای جدی از آن است که بدن شما به سرعت در حال تطبیق با ارتفاع نیست و در صورت نادیده گرفتن، می‌تواند به انواع شدیدتر تبدیل شود.

  • سردرد: این شایع‌ترین علامت ارتفاع‌زدگی است که اغلب به صورت ضربان‌دار و مداوم احساس می‌شود و با فعالیت بدنی تشدید می‌گردد.
  • تهوع و استفراغ: احساس حالت تهوع در کوهنوردی و بی‌اشتهایی از دیگر علائم رایج هستند که به دلیل تأثیر کمبود اکسیژن بر سیستم گوارش و مغز ایجاد می‌شوند.
  • خستگی و ضعف عمومی: حتی بدون انجام فعالیت سنگین، فرد احساس خستگی و بی‌حالی می‌کند.
  • سرگیجه و عدم تعادل: سرگیجه در ارتفاع می‌تواند در هنگام بلند شدن یا راه رفتن احساس شود و نشانه‌ای از اختلال در هماهنگی حرکات بدن است.
  • اختلال در خواب: بیدار شدن‌های مکرر در طول شب یا ناتوانی در به خواب رفتن نیز از علائم شایع AMS هستند.

 

ادم مغزی ارتفاع بالا (High Altitude Cerebral Edema – HACE)

HACE شدیدترین و خطرناک‌ترین شکل ارتفاع‌زدگی است و یک شرایط اورژانسی محسوب می‌شود. در این حالت، مایع در مغز جمع شده و باعث تورم و افزایش فشار می‌شود که می‌تواند منجر به کما و مرگ گردد. HACE معمولاً به دنبال بدتر شدن علائم AMS ظاهر می‌شود.

  • گیجی و عدم هوشیاری: فرد توانایی فکر کردن واضح را از دست می‌دهد، ممکن است رفتارهای غیرمنطقی داشته باشد یا در پاسخ به سؤالات ساده دچار مشکل شود.
  • عدم تعادل در راه رفتن: این یک نشانه بسیار مهم و اورژانسی است. فرد نمی‌تواند در یک خط مستقیم راه برود و ممکن است دچار لکنت زبان یا عدم هماهنگی در حرکات دست و پا شود.
  • تغییرات رفتاری: بی‌تفاوتی شدید، توهم، یا رفتار غیرعادی از دیگر علائم هشداردهنده HACE هستند.
  • سردرد شدید: سردردی که با مسکن‌های معمولی بهبود نمی‌یابد و دائماً بدتر می‌شود.

 

ادم ریوی ارتفاع بالا (High Altitude Pulmonary Edema – HAPE)

HAPE یک وضعیت بسیار خطرناک و کشنده است که در آن مایع در ریه‌ها جمع می‌شود و باعث اختلال شدید در تنفس می‌شود. علائم HAPE معمولاً پس از دو تا چهار روز حضور در ارتفاعات بالا ظاهر می‌گردد.

  • تنگی نفس شدید: این علامت، حتی در هنگام استراحت نیز وجود دارد و یکی از نشانه‌های اصلی HAPE است.
  • سرفه‌های مداوم: سرفه‌ها ممکن است خشک باشند، اما گاهی همراه با خلط کف‌آلود و صورتی رنگ هستند که نشان‌دهنده وجود مایع در ریه‌ها است.
  • احساس سنگینی یا درد در قفسه سینه: این احساس می‌تواند ناشی از فشار مایع بر ریه‌ها باشد.
  • کبودی لب‌ها و ناخن‌ها: این علامت به دلیل کمبود شدید اکسیژن در خون (سیانوز) ظاهر می‌شود و نشان‌دهنده یک وضعیت بحرانی است.

در صورت مشاهده هر یک از علائم HACE یا HAPE، باید فوراً اقدامات لازم برای کاهش ارتفاع و انتقال فرد به یک مرکز درمانی انجام شود، زیرا تأخیر در درمان ارتفاع زدگی در کوهنوردی می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری داشته باشد.

 

 

پیشگیری از ارتفاع‌زدگی: راهنمای عملی برای صعود ایمن و موفق

 

پیشگیری از ارتفاع‌زدگی مهم‌ترین گامی است که هر کوهنورد، چه مبتدی و چه حرفه‌ای، باید بردارد. هیچ آمادگی جسمانی فوق‌العاده‌ای یا تجربه قبلی نمی‌تواند جایگزین رعایت اصول اساسی پیشگیری شود. با درک صحیح و به‌کارگیری این راهکارها، می‌توانید از یک صعود لذت‌بخش و بدون خطر اطمینان حاصل کنید.

 

صعود تدریجی و هم‌هوایی (Acclimatization)

هم‌هوایی فرآیند تطبیق تدریجی بدن با محیط کم‌اکسیژن در ارتفاعات بالاست. نادیده گرفتن این اصل، شایع‌ترین علت بروز ارتفاع‌زدگی است.

  • قانون طلایی صعود: سرعت صعود خود را کنترل کنید. از صعودهای سریع به ارتفاعات بالا در یک روز بپرهیزید. پس از رسیدن به ارتفاع ۲۵۰۰ متر، سعی کنید روزانه بیشتر از ۳۰۰ تا ۵۰۰ متر ارتفاع اضافه نکنید.
  • استراحت فعال: به ازای هر ۱۰۰۰ متر افزایش ارتفاع، یک روز کامل را به استراحت فعال اختصاص دهید. در این روز می‌توانید پیاده‌روی‌های کوتاه و سبک در همان ارتفاع یا کمی بالاتر انجام دهید و سپس برای استراحت به محل کمپ خود بازگردید.
  • قانون “صعود بلند، خواب پایین”: این یک استراتژی بسیار مؤثر است. در طول روز به ارتفاع بالاتری صعود کنید (مثلاً چند صد متر بالاتر از محل کمپ)، سپس برای خواب به کمپ اصلی خود در ارتفاع پایین‌تر بازگردید. این کار باعث می‌شود بدن شما با فشار هوای کمتر در ارتفاع بالاتر آشنا شود، اما در ارتفاع پایین‌تر که اکسیژن بیشتری دارد، استراحت و ریکاوری کند.

 

آبرسانی و تغذیه مناسب حین کوهنوردی

تأمین آب و انرژی کافی برای بدن در ارتفاعات، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

  • آبرسانی کافی: در ارتفاعات، به دلیل تنفس سریع‌تر و تعریق، بدن آب بیشتری از دست می‌دهد. سعی کنید روزانه ۲ تا ۴ لیتر آب بنوشید تا از کم‌آبی جلوگیری شود. کم‌آبی بدن می‌تواند علائم ارتفاع‌زدگی را تشدید کند.
  • پرهیز از الکل و کافئین: الکل و نوشیدنی‌های کافئین‌دار (مانند قهوه) باعث از دست دادن آب بدن می‌شوند و در فرآیند هم‌هوایی اختلال ایجاد می‌کنند.
  • تغذیه سرشار از کربوهیدرات: در ارتفاعات، بدن برای تولید انرژی به اکسیژن کمتری نسبت به سطح دریا نیاز دارد. کربوهیدرات‌ها راحت‌تر از چربی و پروتئین هضم می‌شوند و برای متابولیسم به اکسیژن کمتری نیاز دارند. بنابراین، مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات مانند پاستا، برنج، نان و میوه‌ها توصیه می‌شود.

 

 

 

اجتناب از فعالیت‌های سنگین در کوهنوردی

  • کوهنوردی هوشمندانه: در روزهای اول صعود، فعالیت‌های سنگین را به حداقل برسانید. سرعت خود را طوری تنظیم کنید که بتوانید به راحتی با همنوردتان صحبت کنید. اگر نفس نفس می‌زنید، سرعتتان بیش از حد است.
  • علائم هشدار را جدی بگیرید: همیشه به بدن خود گوش دهید. اگر علائم خفیف ارتفاع‌زدگی مانند سردرد، تهوع یا سرگیجه را احساس کردید، صعود را متوقف کنید و استراحت کنید. نادیده گرفتن این علائم می‌تواند به مشکلات جدی‌تری منجر شود.

 

مشاوره پزشکی و داروی ارتفاع‌زدگی

  • قرص ارتفاع زدگی: در برخی موارد، به خصوص برای افرادی که سابقه ارتفاع‌زدگی دارند یا به ارتفاعات بسیار بالا صعود می‌کنند، پزشک ممکن است داروهایی مانند استازولامید (Acetazolamide) را تجویز کند. این دارو به بدن کمک می‌کند تا فرآیند هم‌هوایی را سریع‌تر انجام دهد.
  • نحوه مصرف قرص استازولامید: این دارو حتماً باید با نسخه و مشورت پزشک مصرف شود. معمولاً توصیه می‌شود مصرف آن را ۱ تا ۲ روز قبل از صعود به ارتفاعات بالا آغاز کنید و تا زمان بازگشت به ارتفاع پایین ادامه دهید.
  • قرص جادویی نیست: به یاد داشته باشید که داروی ارتفاع‌زدگی جایگزین اصول پیشگیری نیست. این قرص تنها یک کمک‌کننده است و هرگز نباید برای جبران صعود سریع از آن استفاده شود.

 

 

 

 

 

پرسش‌های متداول در مورد ارتفاع‌زدگی و علائم آن

 

درک عمیق‌تر پدیده ارتفاع‌زدگی به شما کمک می‌کند تا با آمادگی بیشتری به کوه بروید. در ادامه به برخی از سوالات متداول که کوهنوردان و افراد علاقه‌مند به سفر در ارتفاعات بالا می‌پرسند، پاسخ داده‌ایم.

 

آیا آمادگی جسمانی بالا از ارتفاع‌زدگی جلوگیری می‌کند؟

خیر. آمادگی جسمانی بالا به شما در مدیریت فشار فیزیکی صعود کمک می‌کند، اما تضمینی برای جلوگیری از ارتفاع‌زدگی نیست. حتی ورزشکاران حرفه‌ای که در سطح دریا کاملاً آماده هستند، اگر به سرعت به ارتفاعات بالا صعود کنند، ممکن است دچار این عارضه شوند. عامل کلیدی در اینجا، سرعت صعود و هم‌هوایی بدن با شرایط کمبود اکسیژن است، نه قدرت و استقامت بدنی.

 

ارتفاع زدگی در چه ارتفاعی است؟

احتمال ابتلا به بیماری ارتفاع معمولاً در ارتفاعات بالای ۲۵۰۰ متر از سطح دریا افزایش می‌یابد. این عارضه به ندرت در ارتفاعات پایین‌تر از ۱۵۰۰ متر رخ می‌دهد، اما در ارتفاعات بین ۱۵۰۰ تا ۲۵۰۰ متر نیز موارد خفیفی گزارش شده است. هرچه ارتفاع بیشتر باشد، خطر ابتلا به انواع شدیدتر این بیماری نیز بیشتر می‌شود.

 

آیا کودکان و افراد مسن بیشتر در معرض خطر هستند؟

کودکان و افراد مسن هر دو در معرض خطر ابتلا به ارتفاع‌زدگی قرار دارند. تشخیص علائم این بیماری در کودکان ممکن است دشوارتر باشد، زیرا آنها نمی‌توانند به درستی احساسات خود را بیان کنند. در افراد مسن نیز، وجود بیماری‌های زمینه‌ای مانند مشکلات قلبی یا ریوی، خطر ابتلا و شدت بیماری را افزایش می‌دهد. در هر دو گروه، رعایت اصول پیشگیری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

 

آیا می‌توانم با وجود علائم خفیف صعود را ادامه دهم؟

خیر. اگر علائم خفیف ارتفاع‌زدگی (مانند سردرد یا تهوع) را تجربه کردید، باید صعود را متوقف کرده و استراحت کنید. اگر علائم شما با استراحت بهبود نیافت، باید بلافاصله به ارتفاع پایین‌تر بازگردید. ادامه صعود با وجود علائم، به شدت خطرناک است و می‌تواند منجر به بروز انواع شدید و کشنده بیماری (مانند ادم مغزی و ادم ریوی) شود. گوش دادن به بدن، مهم‌ترین اصل در کوهنوردی است.

 

چه مدت طول می‌کشد تا علائم ارتفاع‌زدگی از بین بروند؟

در موارد خفیف، با استراحت کافی در ارتفاع پایین‌تر، علائم معمولاً طی ۱ تا ۲ روز بهبود می‌یابند. اما در موارد شدیدتر مانند ادم ریوی و ادم مغزی، ممکن است بهبودی کامل هفته‌ها به طول بیانجامد و نیازمند مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشد. به همین دلیل، تشخیص و درمان به موقع اهمیت حیاتی دارد.

 

 

 

جمع‌بندی

به طور خلاصه، ارتفاع زدگی یا کوه گرفتگی (AMS) یک بیماری است که در اثر کاهش فشار هوا و کمبود اکسیژن در ارتفاعات بالا ایجاد می‌شود. این وضعیت معمولاً در ارتفاعات بالای 2400 متر رخ می‌دهد و می‌تواند علائمی مانند سردرد، تنگی نفس، حالت تهوع و خستگی را به همراه داشته باشد. برای پیشگیری از بروز ارتفاع‌زدگی، بهتر است صعود به ارتفاعات به‌صورت تدریجی انجام شود تا بدن فرصت تطبیق با شرایط جدید را داشته باشد. همچنین استراحت کافی در طول مسیر و رعایت اصول صحیح کوهنوردی می‌تواند احتمال ابتلا به ارتفاع زدگی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. در این مقاله به تفصیل در مورد علت ارتفاع‌زدگی در کوه، علائم ارتفاع‌زدگی و راه‌های پیشگیری از ارتفاع‌زدگی صحبت کردیم تا با دانش کافی، صعودی ایمن و لذت‌بخش داشته باشید.

betterhealth.vic.gov.au

چه مقدار سوخت اجاق‌گاز کوهنوردی برای سفرهای کوله‌گردی نیاز داریم؟

زمان مطالعه: 7 دقیقه

معمولاً برای کوله‌گردی انفرادی‌ آخر هفته‌ یک کپسول ۱۰۰ گرمی سوخت اجاق‌گاز کافی است. به‌طورکلی، باید این‌قدر سوخت همراه خود ببرید که برای جوشاندن یک لیتر آب برای هر نفر در هر وعده‌ی غذایی کافی باشد. به علاوه، باید زمان جوش و زمان سوختن اجاق‌گازتان را هم در نظر بگیرید. برای آشنایی با نحوه‌ی محاسبه‌ی سوخت موردنیاز به ادامه‌ی مقاله توجه کنید.

در انتهای روزی طولانی که در مسیر گذرانده‌اید، نوشداروی درد پاها، شانه‌های خسته و شکمی که غار و غور می‌کند، غذای گرمی است که روی اجاق‌گاز سفری قابل‌اعتماد شما پخته شده است؛ مگر اینکه سوخت آن تمام شده باشد.

ازآنجایی‌که مجازات دست‌کم گرفتن میزان سوخت موردنیاز می‌تواند صبحانه یا شام سرد (یا بدتر از آن، نخوردن قهوة صبحانه) باشد، خیلی از کوله‌گردها بطری‌های سوخت خود را کامل پر می‌کنند یا کپسول اضافی با خودشان می‌برند. ولی این روش به معنی حمل بار غیرضروری است.

اگر از آن کوله‌گردهایی هستید که روی وزن حساس هستند ـ و از ریاضی خوششان می‌آید ـ می‌توانید قبل از حرکت مقدار سوخت موردنیاز را محاسبه کنید تا مجبور نباشید بیشتر از نیازتان سوخت حمل کنید.

برای اینکه بدانید برای سفر کوله‌گردی چه مقدار سوخت نیاز دارید مراحل کلی زیر را دنبال کنید. ما در این مقاله به اجاق‌گازهای کپسولی می‌پردازیم. می‌توانید با اِعمال تغییرات جزئی از این مراحل برای اجاق‌گازهایی با سوخت مایع هم استفاده کنید ولی قرار نیست در اینجا به تفاوت‌های این دو بپردازیم.

  1. برنامه‌ی غذایی تنظیم کنید: هدف این است که بدانید میزان آبی که باید جوش بیاورید چقدر است و غذا باید چه مدت روی اجاق‌گاز بپزد.
  2. سوخت موردنیاز خود را بر اساس برنامه‌تان محاسبه کنید: اینجا است که ریاضی وارد عمل می‌شود و از مشخصات اجاق‌گاز شما برای تخمین زمان جوش و زمان سوختن استفاده می‌کند.
  3. عوامل موثر بر مصرف سوخت را در نظر بگیرید: برنامه‌ریزی‌ها هیچ‌وقت بدون‌ نقص نیستند، به‌خصوص اگر در باد یا ارتفاع کوله‌گردی می‌کنید.

برنامه‌ریزی وعده‌های غذایی کوله‌گردی

ازآنجاکه بیشتر غذاهای گرم کوله‌گردی (مثل غذاهای خشک‌ انجمادی، قهوه و چای، بلغور جو فوری و غیره) به آب ‌جوش نیاز دارند، اولین مرحله‌ی اندازه‌گیری سوخت تعیین مقدار آب ‌جوشی است که برای سفر نیاز دارید.

تخمین سریع: اگر مشکلی با تخمین کلی میزان سوخت مورد نیاز ندارید، باور عمومی این است که برای هر نفر در هر وعده‌ی غذایی یک لیتر آب ‌جوش لازم است. هر وقت این عدد را محاسبه کردید می‌توانید از مشخصات زمان جوش و زمان سوختن اجاق‌گاز خود برای محاسبه‌ی سوخت موردنیاز استفاده کنید.

برنامه‌ریزی دقیق: آیا برای گرم کردن غذا از اجاق‌گاز استفاده می‌کنید یا در مسیر غذای سرد می‌خورید؟ ممکن است روی جلد غذای خشک‌ انجمادی‌ نوشته شده باشد «برای دو نفر»، اما شاید لازم باشد برای فرونشاندن اشتهای زیادتان آن را دو برابر کنید. آیا لازم است به جای استفاده از آب‌ جوش غذا را آب‌پز کنید؟ آیا لازم است آب را برای نوشیدن بجوشانید یا برف آب کنید؟ تمام این‌ها می‌توانند بر میزان مصرف سوخت شما تاثیر بگذارند. برای اینکه محاسبه‌ی سوخت موردنیاز شما دقیق‌تر باشد می‌توانید جدولی شبیه جدول زیر طراحی کنید. (مشخصات بسیاری از اجاق‌گازها و بسته‌های غذای خشک‌ انجمادی‌ با معیار لیتر درج شده؛ پس ما هم در اینجا از این روش استفاده می‌کنیم.)

نمونه‌ی برنامه‌ی غذایی (برای یک نفر)

روش محاسبة سوخت موردنیاز

وقتی مقدار آب موردنیاز خود را حساب کردید، سراغ مشخصات اجاق‌گاز خود بروید. باید این اطلاعات کلیدی را در نظر بگیرید:

  • زمان جوش به شما می‌گوید در شرایط ایده‌آل، اجاق‌گاز شما میزان مشخصی از آب را طی چه زمانی جوش می‌آورد: برای مثال، ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه برای یک لیتر آب.
  • زمان سوختن به شما می‌گوید چقدر طول می‌کشد تا اجاق شما میزان مشخصی از سوخت را مصرف کند: برای مثال، ۶۰ دقیقه با کپسول ۲۳۰ گرمی. (بعضی از برندها میزان سوخت کپسول را بر اساس اونس درج می‌کنند، پس شاید مجبور شوید واحدها را تبدیل کنید.)

راه دیگری برای پیدا کردن مشخصات اجاق‌گاز: اگر به مشخصات دستورالعمل روی اجاق‌گاز شک دارید یا اصلاً آن‌ را پیدا نمی‌کنید، می‌توانید در خانه آن را آزمایش کنید و مشخصات کلیدی آن را بیابید: اجاق شما برای جوشاندن یک لیتر آب به چه مقدار سوخت نیاز دارد و با میزان مشخصی از سوخت چند ساعت کار می‌کند. این کار ممکن است کمی پیچیده باشد چون مشخصات بعضی از اجاق‌ها بر اساس اونس درج شده و بعضی هم بر اساس گرم و ممکن است مجبور باشید بعضی از واحدها را تبدیل کنید.

چگونه بهترین اجاق گاز کوهنوردی را انتخاب کنیم ؟

انجام محاسبات

وقتی فهمیدید چه مقدار آب جوش نیاز دارید آن را در زمان جوش اجاق خود ضرب کنید. این کار زمان موردنیاز برای جوش آوردن آب برای غذاها را مشخص می‌کند.

مثال: ۵/۲ لیتر (کل آب موردنیاز) × ۳ دقیقه و ۳۰ ثانیه (زمان جوش اجاق‌گاز شما) = ۸ دقیقه و ۴۵ ثانیه (زمان جوش سفر شما)

سپس حساب کنید برای جوش آوردن این میزان از آب چند درصد از زمان سوختن اجاق‌گاز شما لازم است. برای این کار باید زمان جوش سفر خود را بر زمان سوختن اجاق‌گاز خود تقسیم کنید.

مثال: ۸ دقیقه‌ و ۴۵ دقیقه (زمان جوش سفر شما) ÷ ۶۰ دقیقه (زمان سوختن) = ۱۵/۰ (یا ۱۵ درصد)

سپس از آن درصد برای محاسبه‌ی سوختی که برای جوش آوردن آب نیاز دارید، استفاده ‌کنید. در این مثال، ۱۵ درصد را در میزان مشخص سوختی که در مشخصات زمان سوختن اجاق شما درج شده است ضرب کنید.

مثال: ۱۵ درصد (۱۵/۰) × ۲۳۰ گرم (کل سوخت) = ۳۵ گرم

پس این اجاق‌گاز برای جوش آوردن ۵/۲ لیتر آب در سفر آخر هفته‌ی شما (در شرایط ایده‌آل) حدوداً ۳۵ گرم سوخت مصرف می‌کند. این میزان حدوداً یک‌سوم کوچک‌ترین کپسول‌های بازار است (۱۰۰ گرم، اگر فرض کنیم از اجاق‌های کپسولی استفاده می‌کنید، نه سوخت مایع). این میزان مصرف سوخت به شما آزادی عملی زیادی می‌دهد تا عوامل زیر را که می‌توانند مصرف سوخت شما را افزایش دهند در نظر بگیرید.

متغیرهای تاثیرگذار بر میزان مصرف سوخت

مشخصات درج‌شده روی اجاق‌گاز شما، در شرایط ایده‌آل اندازه‌گیری شده‌اند. باد، ارتفاع، دما و شرایط دیگر می‌توانند بر محاسباتی که قبل از سفر انجام داده‌اید تاثیر بگذارند. نمی‌توان به‌آسانی گفت این عوامل چه مقدار بر میزان مصرف سوخت شما تاثیر می‌گذارند. اگر احتمال دارد با یکی از شرایط زیر روبرو شوید بهتر است در زمان محاسبه‌ی سوخت موردنیاز خود، جانب احتیاط را رعایت کنید.

آب‌پز کردن: آیا می‌خواهید پاستا یا غذای دیگری بپزید که به آب‌پز کردن نیاز دارد؟ آیا باید برای تهیة آب آشامیدنی برف آب ‌کنید یا آب را بجوشانید تا تمیز شود؟ در این صورت باید سوخت بیشتری با خود بیاورید.

باد: باد یکی از رایج‌ترین عوامل جوی است که می‌تواند به‌شدت عملکرد اجاق‌گاز سفری شما را تحت تاثیر قرار دهد. باد عملاً گرمایی را که اجاق‌گاز شما ایجاد می‌کند، با خود می‌برد. درواقع، اگر می‌دانید قرار است باد زیادی بوزد (و قرار نیست برای اجاق خود از بادگیر استفاده کنید)، کارشناسان پیشنهاد می‌کنند دو برابر شرایط عادی سوخت همراه خود ببرید.

دمای هوا: دمای محیط هم می‌تواند بر عملکرد اجاق و سوخت مصرفی تاثیر بگذارد. واضح است که اگر دمای محیط پایین باشد، دمای آبی که از محیط جمع‌آوری کرده‌اید هم به‌احتمال‌زیاد پایین خواهد بود و برای رساندن آن به دمای جوش زمان بیشتری نیاز دارید. این یعنی برای جوش آوردن آب باید سوخت بیشتری مصرف کنید. در مناطق دورافتاده و آبی که دمایش نزدیک انجماد است، احتمالاً برای رسیدن به نقطه‌ی جوش زمان بسیار زیادی نیاز است.

ارتفاع: نقطه‌ی جوش آب (یا هر مایع دیگری) با توجه به فشار اتمسفر می‌تواند متفاوت باشد. هرچه در ارتفاع بیشتری باشید و فشار اتمسفر پایین‌تر باشد نقطه‌ی جوش پایین‌تر می‌آید (برعکس این قضیه هم صادق است). به‌عبارت‌دیگر، آب در ارتفاعات سریع‌تر جوش می‌آید.

بااینکه آب در قله‌ی کوه‌ها سریع‌تر جوش می‌آید ـ و زمان آماده‌سازی غذاهای خشک یا خشک انجمادی را پایین می‌آورد ـ درواقع بعضی از غذاها در ارتفاعات دیرتر می‌پزند چون آب را آهسته‌تر جذب می‌کنند. بر اساس اطلاعات شرکت تولید اجاق‌گاز ام‌اس‌آر، در زمان پختن غذاهای خام به ازای هر ۱۰ درجه‌ی سانتی‌گراد کاهش در نقطه‌ی جوش (تقریباً رفتن از سطح دریا به ارتفاع ۳۰۰۰ متری) زمان پخت دو برابر می‌شود.

علاوه بر این، بازدهی اجاق‌گاز در ارتفاعات بر میزان کلی مصرف سوخت تاثیر می‌گذارد. خوشبختانه بعضی از اجاق‌ها طوری طراحی شده‌اند تا فشار سوخت را تنظیم کنند و تحت ‌تاثیر کاهش فشار هوای محیطی قرار نمی‌گیرند. همچنین می‌توان فشار بیشتر اجاق‌هایی را که از سوخت مایع استفاده می‌کنند به صورت دستی با تلمبه تنظیم کرد و تاثیرات منفی‌ای را که ارتفاع بر بازده‌ اجاق‌ها می‌گذارد خنثی کرد.

 

چند نکته برای بهبود عملکرد اجاق‌گاز

فارغ از اینکه کجا می‌خواهید بروید، چه مدت می‌خواهید بیرون بمانید و چه مقدار سوخت همراه خود می‌برید، رعایت بعضی نکته‌ها‌ می‌تواند عملکرد اجاق‌گاز شما را بهبود ببخشد و به شما کمک کند به شکل بهینه‌تری از سوخت خود استفاده کنید.

  • قبل از روشن کردن اجاق، تمام مواد غذایی و ظروف موردنیاز را آماده کنید. به این صورت، وقتی اجاق را روشن کنید آماده پختن هستید و از هدر رفتن ثانیه‌ها و حتی دقایق ارزشمندی از سوخت در هنگام ور رفتن با وسایل جلوگیری کرده‌اید.
  • شعله‌ی اجاق‌گاز را کمی پایین‌تر از حداکثر ظرفیت آن نگه‌ دارید تا بهترین بازده را داشته باشید؛ تقریباً یک چهارم ظرفیت کلی اجاق. اگر شعله را تا آخر زیاد کنید آب زودتر جوش می‌آید ولی گرما در اطراف ظرف شما هدر می‌رود و وارد محیط اطراف می‌شود.
  • سر ظرف را بپوشانید. همان‌طور که آب گرم‌تر می‌شود سرعت بخار شدن آن نیز افزایش پیدا می‌کند. هر چه میزان تبخیر بیشتر باشد آب دیرتر جوش می‌آید. بستن سر دیگ میزان تبخیر را به حداقل می‌رساند و درنتیجه زمان موردنیاز برای جوش آمدن کم می‌شود.
  • از بادگیر استفاده کنید. وقتی درباره‌ی مصرف بهینه‌ی سوخت حرف می‌زنیم مبارزه با خاصیت گرما دزدی باد می‌تواند تغییر زیادی ایجاد کند. بله، بادگیر کمی به وزن کوله‌ی شما اضافه می‌کند ولی وقتی مجبور نباشید سوخت زیادی حمل کنید این وزن جبران می‌شود. نکته: این موضوع بیشتر درباره‌ی اجاق‌گازهای سوخت مایع صادق است. معمولاً برای اجاق‌های کپسولی از بادگیر استفاده نمی‌کنیم چون باید اجازه داد حرارت آن‌ها تخلیه شود (اگرچه بعضی از اجاق‌های کپسولی بادگیرهایی مخصوص به خود دارند).
  • سعی کنید اجاق و وسایل خود را بشناسید. در سفرهای خود از عملکرد و مصرف سوخت اجاق‌گاز یادداشت‌‌برداری کنید تا به تصمیم‌گیری شما در سفرهای بعد کمک کند.

 

 

 

 

 

 

مدیرکل مدیریت بحران استانداری هرمزگان از صدور هشدار سطح نارنجی هواشناسی در این استان خبرداد.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

مهرداد حسن زاده با اعلام وضعیت سطح نارنجی هواشناسی در سطح استان هرمزگان گفت: امروز دوشنبه در برخی مناطق استان شاهد رشد ابرهای همرفتی همراه با رگبار و رعدوبرق و وزش باد شدید موقت و احتمال گردوخاک، در نقاط مستعد ریزش تگرگ (بویژه در ساعات بعدازظهر) خواهیم بود.

وی افزود: این سامانه در جنوب سیستان و بلوچستان، جنوب کرمان، شمال و شرق هرمزگان فعال خواهد بود و بر اثر فعالیت آن احتمال جاری شدن روان‌آب، آب‌گرفتگی معابر، سیلابی شدن رودخانه‌های فصلی، صاعقه، خسارت در اثر باد شدید، در مناطق مستعد همراه با خیزش گردوخاک موقت و احتمال آسیب به صنعت کشاورزی دور از انتظار نیست.

مدیرکل مدیریت بحران استانداری هرمزگان خاطرنشان کرد: در مدت یاد شده هم وطنان گرامی از تردد و اسکان در حاشیه و بستر رودخانه‌های فصلی، عدم تردد عشایر کوچ‌رو در ارتفاعات و انجام فعالیت‌های کوه‌نوردی پرهیز کنند.

سال گذشته پس از ۴۵ سال، در فصل پاییز قله اصلی ماناسلو صعود شد. درواقع اولین صعود ماناسلو در پاییز، در سال ۱۹۷۶ توسط تیم مشترک ایرانی و ژاپنی انجام شده بود.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

سال گذشته پس از ۴۵ سال، در فصل پاییز قله اصلی ماناسلو صعود شد. درواقع اولین صعود ماناسلو در پاییز، در سال ۱۹۷۶ توسط تیم مشترک ایرانی و ژاپنی انجام شده بود.

۲۰ مهر ۱۳۵۵ «محمدجعفر اسدی» از ایران، «جان کاگه‌یاما» از ژاپن و «پاسانگ شرپا» از نپال موفق شدند برفراز ششمین قله مرتفع دنیا بایستند.
از آن پس اغلب صعودها در بهار انجام میشد تا اینکه طی یک دهه گذشته و با محدودیت‌های صعود تبت، که بیشتر کوهنوردان را از صعود چوآیو باز می‌داشت، توجهات به ماناسلو جلب شد.
اما بخش خطرناک و پنهان قله اصلی مانع از آن بود تا راهنماها طناب‌های ثابت را تا قله اصلی نصب کنند!
درنهایت تیم شرکت ایمیجین نپال به سرپرستی «مینگما‌جی» سال گذشته بایک اوریب از زیر خط الراس قله این طلسم را شکست.
بدین‌شکل از پائیز امسال که بیش از ۷۰۰ کوهنورد و شرپا قصد صعود ماناسلو‌ را‌ دارند، دیگر صعود تا زیر قله فرعی ثبت نخواهد شد! و‌این‌ چالش بزرگی است برسر راه تیم‌ها در ایجاد ایمنی کوهنوردان!

رقابت دیواره‌نوردی به سبک «دوئل»!

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

این رویداد که فرم جدیدی از رقابت‌های دیواره‌نوردی محسوب می‌شود، نخستین مسابقات «صعود چند طوله رو در رو» است که بر روی مسیرهای مصنوعی این سد به طول ۱۸۰ متر برگزار خواهد شد.

۱۶ سنگنورد، از برترین های دنیا، در قالب هشت تیم که هر کدام متشکل از دو ورزشکار است رودر رو با یکدیگر در دو مسیر موازی با درجه سختی های حداقل۵٫۱۱ و حداکثر۵٫۱۳+ و دارای ۶ کارگاه، به رقابت می‌پردازند. صعودها به صورت فلش خواهد بود بدین صورت که برای اولین‌بار بر روی مسیر مورد نظر صعود می‌کنند و نحوه صعود را کمی پیش از مسابقه با صعود طراحان به دست می‌آورند.
ورزشکاران در صورت پاندول شدن، امکان بازگشت و ادامه مسیر از همان گیره را دارند. مرحله مقدماتی در روزهای ۴ و ۵ آبان‌ماه و مرحله فینال در ۷ آبان‌ماه برگزار می‌گردد.

۷۵۰ نفر در ماناسلوی ۲۰۲۲

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

این آماری است که «پمبا شرپا» از ۸K عنوان داشته. بنابراین به دنبال یک فصل شلوغ دیگر در ماناسلو باشید که عمدتا به دلیل بسته شدن تبت و چوآیو ایجاد شده. به علاوه بازاریابی غیر واقع توسط راهنماها بااین عنوان که ماناسلو ۸۰۰۰ متری «آسانی» است براین استقبال افزوده! خواهیم دید که چند نفر به قله واقعی می‌رسند! این رقابت نیست…

مرگ کوهنورد جوان در ارتفاعات عظیمیه کرج

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

صبح امروز سقوط یک مرد ۳۴ ساله از ارتفاعات بیجی کوه عظیمیه به هلال احمر این شهرستان اعلام شد.

بلافاصله عوامل هلال احمر به محل اعزام شدند و اقدامات لازم را انجام دادند.

مدیر مدیریت بحران فرمانداری شهرستان کرج متذکر شد: علی رغم انجام مراحل احیا، کوهنورد مجروح جان خود را از دست داد.