مهدی اعتمادفر که متولد 1335 در تهران است با 14 سال سابقه کوهنوردی نخستين و تنها کوهنورد ايرانی است که موفق به صعود تمامی قله های بالای هفت هزار متر اتحاد جماهير شوروی سابق شده و نشان پلنگ برفی را دريافت کند.
مهدی اعتمادفر از سال 1358 و بعد از اتمام سربازی کوهنوردی را شروع کرد و تا سال 1378 حدود چهار پنجم قله‌های ایران را فتح و بسیاری از غارهای موجود در کشور ایران را پیمایش کرد. و پس از آن با هزینه های شخصی شروع به فتح قله‌های خارج از ایران کرد.
ولی اتفاقی که در دنیای کوهنوردی جهان بازتاب خوبی داشت، فتح سه قله بالای 7000 متر در تاجیکستان بود.
قله‌های فتح شده
قله اسماعیل سامانی در سال ۱۳۷۸
– بلندترین کوه کشور تاجیکستان
– یخچال های طبیعی در دامنه
– 7495 متر
کورژنفسکایا در سال ۱۳۷۸
– 7105 متر
– بلندترین قله منطقه پامیر
قله پوبدا (جنکش چاقو سو)
– 7439 متر
– بلندترین کوه قرقیزستان
قله ابن سینا (لنین)
– 7134 متر
– دومین قله مرتفع تاجیکستان و قرقیزستان
قله خان تنگری
– 7010 متر
– بلندترین قله در رشته کوه تیان شان
قله برودپیک ( کی 3) در سال ۱۳۸۳
– 8051 متر
– شمال شرقی پاکستان
قله گاشربروم ۱ ( کی 5 ) در سال ۱۳۸۶
– 8080 متر
– واقع در رشته کوه هیمالیا
او با هزینه شخصی و در طی 40 روز توانست سه قله دوشنبه (7005 متر)، کورژنفسکایا (7105 متر) و قله اسماعیل سامانی (7495 متر) را فتح کند.
وی در یک گزارش اعلام کرده بود که هزینه هر سه صعود چیزی حدود 2500 دلار بود.
این کوهنورد با تجربه ایرانی بارها برای صعود به قله‌های بیش از 8000 متر تلاش کرده است.
در تابستان سال 83 به همراه کوهنورد نامی دیگر ایران، امیرحسین جابر انصاری، به قراقروم رفت توانست به قله های برودپیک که ارتفاعی حدود 8046 متر (دوازدهمین کوه بلند دنیا) صعود کند.
در سال 85 باز هم به همراه امیر حسین جابر انصاری در پی تلاش برای صعود به قله دائولاگیری به نپال رفت ولی در 200 متری قله و به دلیل شرایط نامساعد جوی، مجبور به توقف صعود شد.
و در تابستان سال 86 توانست به گاشربروم یک با ارتفاع 8080 (یازدهمین کوه بلند دنیا) که در سال 82 محمد اوراز جان از دیگر کوهنوردان با تجربه ایرانی جان خود را هنگام صعود از آن از دست داده بود، صعود کند.
نشان پلنگ برفی
نشان پلنگ برفی یک جایزه ای بود که شوروی پیشین برای کوهنوردان در نظر گرفته بود. برای دریافت این جایزه، کوهنورد باید تمامی قلل بالای 7000 متر در منطقه شوروی پیشین را فتح می کرد. سه تا از این قله‌ها در منطقه پامیر تاجیکستان قرار دارند. سه قله اسماعیل سامانی (7495 متر)، قله کورژنفسکایا (7105 متر) و قله ابن سینا یا لنین (7134 متر) روی مرز قرقیزستان و تاجیکستان قرار دارند. دو قله دیگر در این لیست در منطقه‌ای به نام تیان شان قرار گرفته‌اند. دو قله خان تنگری (7010 متر) در قرقیزستان-قزاقستان و جنگش چاقو سو (7439 متر) در قرقیزستان-چین هم در کنار قلل دیگر در این لیست قرار دارند.
نشان پلنگ برفی توسط ولادیمیر سایتیف در سال 1937 ثبت شده است که خود یکی از کوهنوردان با تجربه زمان خود و فاتح قللی مانند آناپورنای جنوبی و اورست بوده است و برای سال‌های طولانی ریاست اتحادیه کوهنوردی روسیه را بر عهده داشته است.
مهدی اعتمادفر تنها کوهنورد ایرانی در جهان است که توانست در سال 2003 به تمامی قله‌هایی که ارتفاعی بیشتر از 7000 متر دارند و واقع در اتحاد جماهیر شوروی سابق قرا دارند، صعود کرده و نشان پلنگ برفی را دریافت کند.
او توانسته بود 3 قله از پلنگ قله برقی را در یک فصل صعود کند.
از دیگر کوهنوردان ایرانی که توانستند این نشان را دریافت کنند می‌توان به مهدی عمیدی، جواد نوروزی، مرتضی غلامپور، مهدی قلی پور، سعید خاشاکی و ابوالفضل گوزلی اشاره کرد.
مرگ
مهدی اعتمادفر برای آخرین بار به نپال سفر کرد تا بار دیگر صعود به قله دائولاگیری را امتحان کند.
رشته گوه‌های هیمالیا بلندترین نقطه کوهستانی در جهان است که بلندترین قله جهان یعنی اورست را با ارتفاع 8848 متر در این رشته کوه قرار دارد. در این رشته کوه 14 قله با ارتفاع بیش از هشت هزار متر وجود دارد. قله دائولاگیری که در کشور نپال واقع شده است با ارتفاع بیش از هشت هزار متر در این رشته کوه قرار دارد.
در تاریخ 15 اردیبهشت سال 1388، ایمیلی از طرف مدیر شرکت مونتروس در نپال، گانش نیوپان به دست آقای سهند عقدایی که یکی از مسئولان شرکت اسپیلت البرز بود رسید. در این ایمیل اعلام شده بود که مهدی اعتمادفر هیمالیا نورد و کوهنورد ایرانی در تاریخ 11 اردیبهشت 1388 در آخرین لحظات پیش از فتح قله دائولاگیری گم شده است و هنوز تیم‌های جست‌وجو اثری از او نیافته‌اند
شرکت مونتروس خدمات صعود به دائولاگیری را برای آقای مهدی اعتمادفر فراهم می کرد.
روز جمعه 11 اردیبهشت سال 88 فیندیک تانس شرپای که کوهنوردی اهل جمهوری چک بود، او را در فاصله 100 متری قله پشت سر خود دید. کوهنورد دیگری اهل ترکیه هم او را در دهلیزی که به به قله می‌رسید دید که به پشت افتاده و پس از چند لحظه به سمت پایین سر می‌خورد. به جز این دو نفر دیگر کسی او را ندید.
کسی که خبر گم شدن این کوهنورد نامی ایرانی را منتشر کرد، کوهنوردی اهل جمهوری چک به نام دیوید فوجتیک بود که از دوستان مهدی اعتمادفر محسوب می‌شد و اولین نفری بود که در این فصل با اسکی از قله فرود آمد.
او در متن انتشاری خود نوشت: مهدی دوست من در هنگام صعود از کوه دائولاگیری فوت می‌کند. م در حال صعود در کمپ شماره 3 در یک چادر مشترک بودیم.
این کوهورد اهل جکهوری چک، به دلیل سرمای زیاد هوا از ناحیه انگشتان پا دچار سرمازدگی شدید شده بود.
جالب است بدانید که از ارتفاع 6700 تا 7300 متری کوه دائولاگیری کاملا پوشیده از یخ است و دمای بسیار پایینی دارد.
در این سفر یک کوهنورد دیگر از جمهوری چک به نام پائولا پیل هم همراه آن‌ها بود و پس از فتح قله به کمپ 3 باز می‌گردد.
این دومین تلاش اعتمادفر بر قله 8167 متری دائولاگیری (هفتمین کوه بلند دنیا) می باشد.
پیکر وی همچنان در نقطه‌ای نامعلوم از این کوه مفقود است.
منابع: