با گسترش ورزش کوهنوردی و دسترسی آسانتر مردم به قلههای مشهور کشور، در سالهای اخیر شاهد تغییرات نگرانکنندهای در کوهستانها بودیم. در گذشته، این مناطق به تدریج به زبالهدانهایی تبدیل میشدند، اما حالا طی دو سال اخیر، متأسفانه شاهد آن هستیم که طبیعت تبدیل به مکانی برای دستشویی در طبیعت برای برخی از کوهنوردان شده است. در این مقاله قصد داریم به این مشکل حاد بپردازیم.
امسال، وقتی به نزدیکی جانپناه تخت فریدون رسیدم، احساس کردم که چیزی غیرعادی در هوا است. جبههای از دماوند، مسیری که کمتر شناخته شده و افراد معدودی آن را انتخاب میکنند، حالا با حجم عظیمی از فضولات انسانی روبهرو شده است. این تجربه ناخوشایند تأکید میکند که در برخی مناطق، طبیعت تبدیل مکانی برای به دستشویی در طبیعت شده است. این مشکل نه تنها در برخی از مسیرهای پر تردد، بلکه در دل کوهستانهای بکر هم دیده میشود.
با وجود اهمیت این موضوع، آموزشهای مرتبط با آن در جامعه کوهنوردی بسیار اندک است. پیش از نوشتن این مقاله، تلاش کردم منابع معتبری پیدا کنم که به این مشکل پرداخته باشند، اما بیشتر مطالب یا مختص به طبیعتگردی بود یا تنها اشارهای گذرا به آن کرده بودند. شاید به دلیل حجب و حیا در فرهنگ ایرانی، تاکنون کسی بهطور علنی این معضل را مطرح نکرده است. اما بهنظر میرسد که دیگر زمان آن رسیده که این مشکل را بدون تابو و بهطور جدی بررسی کنیم.
برای حل این مشکل، نیاز به آگاهیرسانی و آموزش داریم. پیشنهاد میکنم که مربیان دورههای کارآموزی لزوم ساخت دستشوییهای موقت را به کوهنوردان آموزش دهند. همچنین سرپرستان گروههای کوهنوردی باید دو نفر را مسئول ساخت دستشویی کنند و هر گروه کوهنوردی باید حداقل یک بیلچه در تجهیزات خود داشته باشد. این ابزار باید جزو تجهیزات ضروری و اصلی گروههای کوهنوردی محسوب شود.
در نهایت، زمانی که به کوهستان میرویم و از مناطقی با تردد بالا عبور میکنیم، باید بتوانیم بوی طراوت طبیعت را استشمام کرده و از زیباییهای بینظیر آن لذت ببریم، نه اینکه با صحنهها و بوهای ناخوشایند روبهرو شویم.
در مجله بریم کوه بخوانید : لیست کامل لوازم کوهنوردی و کمپینگ
چه محلی را برای ایجاد دستشویی در طبیعت انتخاب کنیم؟
- ۱۰۰ متر فاصله از منابع آبی و چشمه ها
- محل آفتاب گیر باشد
- محل امن باشه (دور از پرتگاه، ریزش سنگ، یخچال با شیب زیاد و …)
چگونه در طبیعت دستشویی کنیم ؟
فضولات انسانی، اعم از ادرار و مدفوع، حاوی پاتوژنها و مواد بیماریزایی است که بهراحتی میتواند خاک و منابع آبی را آلوده کند. این امر بهویژه در مناطق طبیعی، از جمله کوهستانها و جنگلها، میتواند تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت عمومی باشد. در این بخش از مقاله، قصد داریم به نحوه صحیح ادرار کردن و مدفوع کردن در طبیعت پرداخته و راهکارهایی را برای جلوگیری از آلودگی و حفظ سلامت اکوسیستم ارائه دهیم.
چگونه در طبیعت ادرار کنیم؟ | مکان مناسب ادرار در طبیعت
زمانی که قصد دارید دستشویی در طبیعت انجام دهید، انتخاب مکان مناسب از اهمیت زیادی برخوردار است. اولین نکتهای که باید به آن توجه کنید این است که محل انتخابی شما باید از چادر یا محل استراحت شما دور باشد. بسیاری از افراد برای این کار چندین نقطه مختلف را در نظر میگیرند تا مطمئن شوند که آلودگی به حداقل میرسد. هنگام انتخاب مکان، توجه به نکات زیر ضروری است:
- در کنار آبراههای کوچک: هرگز نباید ادرار خود را به طور مستقیم در دریاچهها، تالابها یا جریانهای آبراه بریزید. بهترین فاصله برای این کار حداقل ۲۰۰ فوت (تقریباً ۷۰ قدم) از منابع آبی است تا از آلوده شدن منابع آب جلوگیری شود.
- در کنار آبراههای بزرگ: اگر در یک گروه رفتینگ یا قایقسواری هستید و در کنار رودخانههای بزرگ قرار دارید، در صورتی که مجبور به ادرار کردن در آب شوید، جریان آب میتواند ادرار شما را حل کرده و ببرد. این کار باعث جلوگیری از اشباع شدن زمین اطراف محل استراحت شما میشود. اما توصیه میکنیم از این روش اجتناب کنید و به دنبال گزینههای بهداشتی دیگری باشید.
- مناطق کوهستانی و مرتفع: در این مناطق، بهویژه در مناطقی که بزهای کوهی زندگی میکنند، پیشنهاد میشود که ادرار خود را روی تختهسنگها بریزید. بزها به نمکهای موجود در ادرار جذب میشوند و با کندن خس و خاشاک اطراف، محل را تمیز میکنند.
اگر تصمیم به نشسته ادرار کردن در طبیعت دارید، بهتر است به دنبال زمین نرم مانند برگهای سوزنی کاج باشید تا ادرار روی لباس شما نچکد. همچنین، حالت نشستن به شما کمک میکند تا تعادل بهتری داشته باشید و از آلودگی وسایل شخصیتان مانند شلوار، کفشها و بند کفش جلوگیری شود. همچنین توجه به شیب زمین بسیار مهم است؛ در سربالایی ادرار کنید تا جریان مایع از شما دور شده و به پایین حرکت کند.
مقاله پیشنهادی بریم کوه : راهنمای کوهنوردی برای مبتدی ها
روش مدفوع در طبیعت
قبل از شروع سفر به طبیعت، مهم است که مطمئن شوید تمام تجهیزات ضروری برای دستشویی در طبیعت را همراه دارید و نحوه استفاده صحیح از آنها را میدانید. این تجهیزات باید علاوه بر موارد ابتدایی مانند دستمال توالت و ژل ضدعفونیکننده دست، شامل وسایلی باشند که در مواقع ضروری برای دفع فضولات انسانی بهویژه مدفوع در طبیعت استفاده میشوند:
- کیسه پلاستیکی زیپدار: برای جمعآوری دستمالهای مصرفشده و حمل آنها تا رسیدن به محل مناسب برای دور انداختن. بهمنظور پنهان کردن محتویات کیسه، میتوانید از کیسههای مشکی یا فویل آلومینیومی استفاده کنید.
- بیلچه مسافرتی: این ابزار سبک و کاربردی برای کندن گودالهای کوچک جهت دفن فضولات ضروری است و در اکثر سفرهای طبیعتگردی بهویژه کوهنوردی بسیار مفید خواهد بود.
- کیسه یا محفظه مخصوص فضولات جامد: در برخی مناطق کوهستانی و پر تردد، ممکن است مجبور شوید فضولات جامد انسانی را در کیسه یا محفظهای مخصوص حمل کنید. برخی از این کیسهها که به نام “کیسه آبی” شناخته میشوند، شامل ژل جاذب هستند و در مواقع ضروری بسیار کاربردیاند. همچنین، در سفرهای طولانی با وسایل نقلیه بزرگ مانند ماشین یا قایق، میتوانید از یک سطل فلزی دربدار همراه با یک کیسه پلاستیکی تجزیهشونده به عنوان دستشویی سیار استفاده کنید.
این تجهیزات به شما کمک میکنند تا فضولات خود را به شیوهای بهداشتی و بدون آسیب به طبیعت مدیریت کنید و تجربهای مثبت و سالم از سفرهای خود به دست آورید.
روش ساخت دستشویی در طبیعت
- چاله ای به عمق ۲۰ الی ۶۰ سانتی متر با توجه به تعداد اعضا حفر کنید
- اطراف چاله را از خار و خاشاک و اجسام تیز، پاکسازی کنید
- چند سنگ یا تخته چوب بزرگ در دو طرف چاله قرار دهید
- مقداری خاک برای پوشاندن فضولات در کنار چاله بریزید و بیلچه را روی آن قرار دهید
توالت صحرایی
برای ایجاد توالت صحرایی در طبیعت، اولین نکتهای که باید به آن توجه کنید، انتخاب مکانی مناسب است. بهطور کلی، باید فاصلهای حداقل ۲۰۰ فوت (تقریباً ۷۰ قدم) از محل اتراق خود و منابع آبی مانند رودخانهها و آبراهها در نظر بگیرید. این فاصله به جلوگیری از آلوده شدن منابع آبی و حفظ محیط زیست کمک میکند. اگر بهدنبال حریم خصوصی بیشتری هستید، میتوانید از بوتههای کوچک یا دیگر پوششهای طبیعی برای ایجاد فضای خصوصی استفاده کنید. همچنین توجه به محیط اطراف بسیار مهم است تا بهویژه در شب و در شرایط تاریکی، راه برگشت به چادرها را گم نکنید.
برای یافتن مکان مناسب، بهتر است به سراغ زمینی نرم و آفتابگیر بروید؛ این شرایط به تجزیه سریعتر و مؤثرتر فضولات کمک میکنند. در صورتی که به هر دلیلی زمین اطراف سخت یا سنگلاخ باشد، میتوانید از تکه سنگی استفاده کنید. با بلند کردن سنگ و استفاده از فضای زیر آن، میتوانید توالت صحرایی خود را ایجاد کنید. پس از انجام کار، سنگ را به جای خود برگردانید و در صورت لزوم، فضولات را در کیسهای حمل کرده و از محل دور کنید.
نکات دستشویی در طبیعت
- اگر تمایل دارید که تجربهای بهداشتی و راحتتر از دستشویی در طبیعت داشته باشید، میتوانید از چادرهای مخصوص دستشویی استفاده کنید. این چادرها در حال حاضر با قیمت مناسب در دسترس هستند و به شما این امکان را میدهند که فضولات خود را بهطور بهداشتی در محیطهای طبیعی دفع کنید.
- یکی از نکات ضروری در استفاده از توالت صحرایی این است که پس از هر بار استفاده، به اعضای گروه یاد دهید که با بیلچه کمی خاک داخل چاله بریزند تا به تجزیه فضولات کمک شود. البته باید مراقب باشید که در این کار زیادهروی نکنید؛ زیرا ظرفیت چاله بهسرعت تکمیل شده و دیگر قابل استفاده نخواهد بود.
- همچنین، مهم است که دستمالهای مصرفشده را داخل چاله نیندازید. این دستمالها ممکن است بین ۱ تا ۵ ماه زمان نیاز داشته باشند تا تجزیه شوند. بنابراین، بهتر است آنها را در کیسهای زیپدار جمعآوری کرده و همراه خود حمل کنید تا محیط زیست آلوده نشود.
منبع
نظرات کاربران