0

چگونه از ریزش بهمن نجات پیدا کنیم؟

بهمن
بازدید 4404
زمان مطالعه: ۷ دقیقه

آشنایی با روش‌های مقابله با بهمن و خطرات کوهنوردی یکی از الزامات این ورزش هیجان‌انگیز است.
ریزش بهمن یکی از مهم‌ترین حادثه‌های کوهنوردی است که جان انسان‌ها را تهدید می‌کند. اگر کوله پشتی کوهنوردی خود را آماده کرده‌اید و مترصد فتح کردن قله‌های کوه‌ها یا اسکی روی برف هستید، آگاهی از راه‌های مقابله با بهمن به یاری شما می‌آید تا از جان خود به بهترین شکل حفاظت کنید. 

در این مقاله راه‌های شناخت بهمن، روش های مقابله با بهمن وراه های جلوگیری از محاصره شدن در بهمن را بررسی می‌کنیم.

ثبت نام در دوره آنلاین شناخت انواع مه زمستانه و مخاطرات آن ۲۵ دی ۱۴۰۰

عوامل ریزش بهمن

مهم‌ترین عوامل ریزش بهمن را می‌توان به شیب کوه، لایه‌بندی برف، آب‌وهوای منطقه و عوامل انسانی خلاصه کرد.

شیب کوه: شیب کوه، از عوامل تاثیرگذار در وقوع بهمن است و طبق آمار اکثر بهمن‌های تخته‌ای در شیب‌های محدب بین ۳۰ تا ۴۵ درجه اتفاق می‌افتند. در شیب‌های کوژ، نوارهای صخره‌ای، شیب‌های بادگیر و… پشته برف ناپایدارتر است. در برخی نقاط مثل دهلیزهای پرشیب و باریک نیز برف مانند یک کاسه جمع شده و تبدیل به دامی برای کوهنوردان می‌شود.

آب‌وهوای منطقه: برف تازه احتمال وقوع بهمن را افزایش می‌دهد و متعاقبا وزش باد با انباشته‌کردن حجم زیادی برف روی یک شیب،‌ این خطر را مضاف می‌کند. خطرناک‌ترین زمان برای ریزش بهمن، اغلب اولین روز آفتابی بعد از بارش برف است؛ زیرا افزایش زیاد دمای هوا مانع از انسجام برف تازه شده و از همین رو وقوع بهمن محتمل‌تر می‌شود. در صورتی که حجم برف تازه دو سانتی‌متر یا بیشتر باشد یا برف در حال بارش حجمی بیشتر از دو سانتی‌متر در ساعت داشته باشد، احتمال بهمن افزایش می‌یابد. باران نیز ممکن است به‌عنوان یک روان‌کننده یا سنگین‌کننده برف عمل کند.

نحوه‌ لایه‌بندی برف: پس از بارش برف، عواملی نظیر باد و دمای متغیر هوا روی برف تازه اثر می‌گذارند و منجر به‌شکل‌گیری لایه‌هایی از برف با استحکام‌ متفاوت روی شیب کوه می‌شوند. این لایه‌بندی نقش بسزایی در وقوع بهمن دارد و در صورتی که یک لایه برف تازه روی بستری ناپایدار باشد، امکان لغزش لایه رویی و بهمن، دور از ذهن نیست.

عوامل انسانی: بهمن‌های زیادی در اثر اشتباه کوهنوردان و طبیعت‌گردان به وجود می‌آید که این موضوع به‌دلایل متعددی از جمله نحوه تصمیم‌گیری، نگرش نادرست، آموزش نامناسب، عدم آگاهی، انتخاب مسیر اشتباه، بی‌توجهی به علائم هشداردهنده‌ وقوع بهمن و… بستگی دارد. به‌عنوان مثال شیب تندی که در سایه و در نزدیکی خط الراس کوه قرار دارد یا وجود حجم زیادی برف تازه می‌تواند از نشانه‌های هشداردهنده درباره بهمن باشد که فقط افراد آموزش‌دیده و ماهر به آن واقف هستند. در واقع دوری از بهمن یا زنده‌ماندن پس از وقوع آن، مستلزم کسب اطلاعات درباره دلایل و شرایط ریزش بهمن، داشتن تجربه صعود در مسیر‌های برفی و همین طور انتخاب مسیر صعود و فرود مناسب است.

رانش بهمن

رانش بهمن

عموما رانش بهمن به دو صورت شکل میگیرد : ۱) در هنگام بارش ۲) بعد بارش

۱) هنگام بارش

در هنگام بارش معمولا در بستر هایی که شیب آنها بالای ۴۵ درجه باشد به صورت بهمن پوسته ای و یا در شیب های کمتر ۴۵ درجه به علت یخ زده بودن روی لایه و عدم چسبندگی برف تازه به لایه قدیمی بهمن تخته ای فرومی ریزد و در هر ۲ نوع آن بهمن صورت میگیرد.

۲) بعد بارش

بعد از بارش عوامل زیادی مانند باد ، تابش نور، زاویه ،عوامل انسانی ،ارتعاش ،لایه های برف ،تغییر دمای ناگهانی روی شکل کریستال برف تاثیر گذار بوده و باعث به وجود آمدن بهمن می شود

انواع بهمن:

۱)بهمن برف تخته ای ۲)بهمن برف پودری ۳)بهمن برف پوسته ای ۴)بهمن برف بهاره

زنگ های خطر :

۱- صدای “بوم” که گاهی اوقات در زیر پاهایتان می شونوید که براثر شکستن لایه های رویی و تخلیه هوا در بین لایه ها صورت می گیرد و خطر حرکت لایه ی رویی را به همراه دارد.

۲- خط های شکسته روی برف امکان ریزش بهمن را زیاد میکند

۳- با دیدن بهمن های ریخته شده می توان حس کرد که امکان ریزش بهمن جدیدی وجود دارد .

مقاله پیشنهادی :کمپینگ زمستانی برای مبتدی ها

 

اقدامات قبل از وقوع بهمن

– از تردد در جاده‌های بهمن‌خیز خودداری کنید.

– در هنگام عبور از مناطق کوهستانی پر از برف باید سکوت را رعایت کرد. بوق‌ زدن یا بلند کردن صدای ضبط ماشین در این مسیرها می‌تواند موجب ریزش بهمن شود.

– قبل از صعود به کوه باید حتما برنامه داشته باشید و سرپرست مجرب، مسیر و منطقه صعود، ظرفیت و پتانسیل افراد از قبل تعیین شده باشد.

– دیگران را در جریان برنامه صعود و کوهنوردی خود قرار دهید.

– وسایل ارتباطی از قبیل بی‌سیم، تلفن همراه و .. باید حتما موجود باشد. فردی که قرار است از بهمن عبور کند با فشاردادن دکمه دستگاه آن را به وضعیت فرستنده و دیگران روی وضعیت گیرنده قرار می‌دهد. فراموش نکنید که فرستنده را نباید در کوله‌پشتی قرار داد، بلکه باید آن را به گردن آویخت.

– صعود، تمرین و کار در مناطق کوهستانی و برف‌گیر حتما باید با وسایل، لوازم و ابزار کوهنوردی اعم از لوازم فنی، پوشاک، تغذیه، امدادی و … همراه باشد.

– در صورتی که نمی‌توان شیبی را دور زد تا حد امکان باید ارتفاع گرفت تا در مسیر طولانی بهمن قرار نگیرید.

– در هنگام عبور ساکت باشید تا ارتعاشات صدا باعث ریزش بهمن نشود، ارتعاش یکی از عوامل مهم ریزش بهمن است. بنابراین، در جاهایی که خطر ریزش بهمن وجود دارد باید از فریاد پرهیز کنیم درواقع سکوت موجب می‌شود که بهتر متوجه ریزش برف شده و به موقع اقدام کنید.

– بهتر است اعضای گروه در شیب‌های خطرناک در فاصله حداقل ۳۰-۲۰ متری یکدیگر حرکت کنند تا همگی گرفتار بهمن نشوند و بتوانند همدیگر را نجات بدهند.

– از یک شیب برفی باید خیلی نرم و سبک قدم بردارید تا فشار و ضربه به برف مسیر وارد نشود و باعث شکست برف و جریان بهمن نشود.

– از ریسمان یا طناب مخصوص کوهنوردی استفاده کنید.

– روی برف زیگزاگ راه نروید و تا حد امکان به صورت یک خط مستقیم روی برف بالا بروید.

ساده‌ترین روش مقابله با بهمن دوری از محل‌های ریزش بهمن است

یکی از ساده‌ترین روش‌ها برای مقابله با بهمن، دوری کردن از مکان‌هایی است که امکان ریزش بهمن در آن‌ها زیاد است.
کوه‌های پر از برف با دامنه‌های شیب‌دار یکی از محل‌هایی است که وقوع بهمن بسیار محتمل است.
به طور مشخص دامنه‌هایی با شیب ۳۵ تا ۴۰ درجه که مملو از برف هستند برای سقوط بهمن بسیار مستعدند.

برای شناخت بهمن، پیش‌بینی‌های وقوع بهمن را دنبال کنید

اگر اصرار دارید به دامنه‌های شیب‌دار پر از برف بروید و آنجا اسکی یا کوهنوردی کنید، اولین کاری که باید انجام دهید بررسی مداوم پیش‌بینی‌های ریزش بهمن است که در همه‌ی کشورها، سایت‌ها و برنامه‌هایی برای آن وجود دارد.

یکی از راه‌های شناخت بهمن، توجه به لایه‌های برف است

اکثر بهمن‌ها پس از بارش سنگین برف و همراهی آن با باد شکل می‌گیرند. بادهای قوی می‌توانند برف را به شدت متراکم کنند و یک لایه‌ی بیرونی مستحکم از برف ایجاد کنند.
اما تشخیص این لایه‌ی مستحکم بیرونی به تنهایی کافی نیست. مهم‌تر از آن لایه‌ی درونی برف است که اگر به اندازه‌ی کافی ضعیف باشد می‌تواند منجر به تشکیل بهمن شود.
در واقع می‌توان آن را به یک خانه‌ی پوشالی تشبیه کرد.
اگر چنین برفی را پیرامون خود احساس کردید سریعا از آن محل دور شوید. اگر نمی‌توانید از آنجا فرار کنید به سمت درختی نزدیک خود بروید و آن را محکم بگیرید.

ریزش بهمن

اقدامات پس ازروی دادن بهمن 

برای مقابله با بهمن دهان خود را بپوشانید

اگر نتوانستید از ریزش بهمن فرار کنید و در آن گیر افتادید، اولین کار، پوشاندن دهان است. باید به گونه‌ای دهان خود را محافظت کنید که از رفتن برف به داخل آن جلوگیری شود.

برای مقابله با بهمن، نفس کشیدن اصل اول است

بیش از ۷۰ درصد مرگ‌هایی که به خاطر بهمن اتفاق می‌افتد به دلیل خفگی و عدم توانایی فرد برای نفس کشیدن است.
پس باید تلاش کنید سر خود را از توده‌ی برفی که در آن گیر افتاده‌اید بالاتر نگه دارید تا توانایی نفس کشیدن را از دست ندهید. توجه به این نکته، فاصله‌ی بین مرگ و زندگی است.

از هر روشی برای نجات دادن خود کمک بگیرید

از هر روشی که در زمان وقوع بهمن به ذهنتان می‌آید برای نجات از بهمن کمک بگیرید. پا کوبیدن، لگد زدن، حرکتی شبیه شنای پروانه و هر کاری که شما را یک قدم به زنده ماندن نزدیک می‌کند.

کوله‌پشتی خود را نگه دارید

برخلاف باور عمومی که بر رها کردن کوله‌پشتی تأکید می‌کند، اگر یک کوله بر پشت خود دارید، بهتر است آن را نزد خود نگه دارید.
دومین دلیل عمده‌ی مرگ ناشی از بهمن، مربوط به برخورد به درخت، تخته سنگ و نظایر این‌ها و ترومای ناشی از آن است.
بنابراین وقتی کوله‌پشتی خود را همراه داشته باشید، هنگام برخورد به این مانع‌ها، به عنوان یک محافظ برای شما عمل می‌کند.

آنچه باید برای پس از سقوط بهمن بدانید

بعد از آنکه بهمن فروکش کرد تنها می‌توانید برای رسیدن کمک منتظر بمانید.
در این مدت مهمترین کار، تنفس است که کار راحتی نیست. وقتی در زیر برف نفس می‌کشید برف‌های مقابل صورت شما آب می‌شود و لحظاتی بعد به دلیل سرما، تبدیل به یخ خواهد شد.
بنابراین بهتر است یک پلاستیک دور سر خود بکشید.
روش دیگر مشت کردن دست و بیرون آوردن آن از برف است. این روش هم به تنفس شما کمک می‌کند و هم نشانه‌ای برای امدادگران است که شما را پیدا کنند.

بهترین زمان نجات یافتن از بهمن

طبق آمار، ۱۵ دقیقه‌ی ابتدایی گرفتار شدن در بهمن، بهترین زمان نجات یافتن است. اگر این زمان به ۲۰ دقیقه برسد، احتمال زنده ماندن به ۳۰ درصد کاهش می‌یابد.

√ بعد از رفتن به زیر برف زمان طلایی شما تا قبل از بیهوشی است پس باید نهایت تمرکز خود را به خرج دهید تا از بهمن نجات پیدا کنید.

استفاده از ابزار کمکی برای مقابله با بهمن

به لطف تکنولوژی، روش‌هایی برای افزایش احتمال زنده ماندن هنگام ریزش بهمن وجود دارد. استفاده از ترنسیور بهمن (avalanche beacon) بهترین ابزار برای مقابله با بهمن است.
این وسیله به امدادگران کمک می‌کند تا شما را ردیابی کنند.
بنابراین بهتر است از آغاز فرایند کوهنوردی این وسیله را به خود متصل کنید. ناگفته نماند که این ابزار، نباید شما را از رعایت نکات ایمنی هنگام کوهنوردی غافل کند.

منابع : طرح درس نجات – بهمن شناسی 

https://www.businessinsider.com

 

 

نظرات کاربران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *