با همه گیر شدن ورزش کوهنوردی و دسترسی راحت اکثر افراد به قله های مطرح کشور، تا چند سال گذشته شاهد این بودیم که کوهستان در حال تبدیل شدن به زباله دان هست ولی ۲ سالی میشه که به وضوح تبدیل شدن کوهستان به دستشویی رو مشاهده میکنیم. در این مقاله میخوایم در مورد مشکل دستشویی در طبیعت صحبت کنیم.
امسال وقتی نزدیک جانپناه تخت فریدون شدم یه زنگ خطر شدیدی رو احساس کردم. جبهه ای از دماوند که زیاد مرسوم نیست و افراد کمی این مسیر رو انتخاب میکنند و … این حجم از فضولات ؟؟؟
آموزشی که به جرات میگم اصلا وجود نداره. قبل از نوشتن این مقاله داشتم سرچ میکردم که اگه به منبع معتبری دسترسی پیدا کردم ، از اون در مقاله استفاده کنم ولی فقط یک مطلب پیدا کردم که در ارتباط با کوهنوردی بود و خیلی جزئی به مسائل پرداخته بود و چند مقاله دیگر هم برای طبیعت گردی بود. شاید به خاطر حجب و حیا ایرانیان تاکنون کسی حرفی نزده ولی فکر کنم معضل انقدر بزرگ هست که باید از خط قرمزهامون رد بشیم.
خوبه که مدرس دوره کارآموزی لزوم ساخت دستشویی رو به کارآموزانش درس بده
خوبه که سرپرستان گروه در برنامه دو نفر رو مسئول ساخت دستشویی کنن
خوبه که هر گروه کوهنوردی حداقل یک بیلچه همراه خود داشته باشه و جزو اصلی ترین تجهیزات گروه قلمداد بشه
و از همه مهمتر خوبه که وقتی به کوهستان میریم و از یک محل پر تردد رد میشیم، بوی طبیعت رو استشمام کنیم و منظره های بی نظیر کوهستان رو ببینیم و نه چیز دیگه ای …
چه محلی را برای ایجاد دستشویی انتخاب کنیم؟
- ۱۰۰ متر فاصله از منابع آبی و چشمه ها
- محل آفتاب گیر باشد
- محل امن باشه (دور از پرتگاه، ریزش سنگ، یخچال با شیب زیاد و …)
ترفند دستشویی در طبیعت
فضولات انسانی یا همان ادرار و مدفوع حاوی مواد بیماری زا یا پاتوژن است که به راحتی می تواند خاک و یا منابع آبی را آلوده کند، در این بخش از مقاله به نحوه ادرار کردن در طبیعت و مدفوع کردن در طبیعت میپردازیم:
چگونه در طبیعت ادرار کنیم؟
مکانی را انتخاب کنید که از محل چادرزنی یا کاروان شما دور باشد. برخی افراد ممکن است بیش از یک مکان را برای این کار تعیین کنند. هنگام انتخاب مکان برای دستشویی، بسته به جایی که هستید همیشه موارد زیر را در نظر بگیرید:
در کنار آبراه های کوچک: در این مکان ها هرگز مستقیما داخل دریاچه، تالاب یا جریان آبراه ادرار نکنید. همیشه حدود ۲۰۰ فوت ( تقریبا ۷۰ قدم) از منبع آب فاصله بگیرید.
در کنار آبراه های بزرگ: اگر عضوی از یک گروه رفتینگ و قایق سواری هستید که در کنار رودخانه های بزرگ مستقر می شوند، در صورت اجبار میتوانید مستقیما به داخل آب ادرار کنید. در این مناطق جریان آب ادرار را در خود حل کرده و می برد و همچنین از اشباع زمینی که در آن چادر زده اید جلوگیری می شود. البته توصیه ما این است که این کار را انجام ندهید
مناطق کوهستانی و مرتفع: در مناطق کوهستانی که محدوده زندگی بزهای کوهی است، توصیه می شود روی یک تخته سنگ ادرار کنید. بزها به نمک های موجود در ادرار جذب می شوند و با کندن خس و خاشاک اطراف در جستجوی بلور نمک محل را پاکسازی می کنند.
اگر برای ادرار کردن چمباتمه می زنید(نشسته ادرار می کنید) زمین نرمی پیدا کنید تا ادرار روی لباستان ترشح نکند(مثلا برگ های سوزنی کاج روی زمین مناسبند). حالت نشستن بازتر به شما در حفظ تعادل کمک می کند. مطمئن شوید شلوار، کفش ها، بند کفش و سایر وسایلتان در معرض ادرار قرار نداشته باشند. به شیب زمین توجه کنید و در سربالایی ادرار کنید تا جریان مایع به سمت پایین سرازیر و از شما دور شود.
مقاله پیشنهادی :راهنمای کوهنوردی برای مبتدی ها
چگونه در طبیعت مدفوع کنیم؟
قبل از آنکه سفر خود را آغاز کنید مطمئن شوید تجهیزات زیر را با خود به همراه دارید و تکنیک های صحیح استفاده از آن ها را یاد بگیرید.
تجهیزات لازم: علاوه بر موارد اولیه_یعنی دستمال توالت و ژل ضدعفونی کننده دست_ موارد زیر را نیز همراه داشته باشید:
کیسه پلاستیکی زیپ دار: دستمال های مصرف شده را در کیسه انداخته و با خود ببرید . برای پنهان کردن محتویات کیسه می توانید از کیسه مشکی یا آن را با فویل آلومینیومی استفاده کنید.
بیلچه مسافرتی: اغلب آن ها بسیار سبک وزن بوده و برای کندن یک گودال کوچک بسیار کاربردی هستند.
کیسه یا محفظه مخصوص فضولات جامد: در برخی مناطق کوهستانی، حساس یا پر رفت و آمد لازم است که فضولات جامد انسانی را در کیسه یا محفظه ای انداخته با خود حمل کنید. در این صورت باید برخی لوازم دفع فضولات انسانی را با خود بیاورید. برخی از آن ها کیسه های پلاستیکی ساده ای هستند که با نام “کیسه آبی” شناخته می شوند و برخی دیگر کیسه های مهر و موم شده و دولایه ای هستند که حاوی ژل جاذب نیز می باشند. اگر قرار است با وسایل نقلیه بزرگتری جابجا شوید( مانند کمپ زدن با ماشین یا قایق سواری در مناطق دورافتاده) می توانید یک سطل فلزی درب دار با یک کیسه پلاستیکی بزرگ و قابل تجزیه را به عنوان یک دستشویی سیار کاربردی و کم هزینه با خود حمل کنید.
روش ساخت دستشویی
- چاله ای به عمق ۲۰ الی ۶۰ سانتی متر با توجه به تعداد اعضا حفر کنید
- اطراف چاله را از خار و خاشاک و اجسام تیز، پاکسازی کنید
- چند سنگ یا تخته چوب بزرگ در دو طرف چاله قرار دهید
- مقداری خاک برای پوشاندن فضولات در کنار چاله بریزید و بیلچه را روی آن قرار دهید
توالت صحرایی
برای حفر گودال باید حدود ۲۰۰ فوت (۷۰ قدم) دورتر از محل اتراق و یا آبراه و رودخانه در نظر بگیرید. برای ایجاد فضای خصوصی تر می توانید از بوته های کوچک استفاده کنید. همواره به محیط اطراف توجه داشته باشید تا راه برگشت به چادرها را گم نکنید مخصوص در هوای تاریک. سعی کنید زمینی نسبتا نرم پیدا کنید که آفتاب گیر هم باشد. این شرایط به تجزیه بهتر و سریعتر فضولات کمک می کنند. از یک بیلچه، چوب، سنگ یا پاشنه کفش استفاده کرده تا چاله ای به قطر تقریبی۱۰ سانت و عمق حدودا ۲۰ سانت حفر کنید.
اگر زمین بیش از حد سفت یا سنگلاخ است، تکه سنگی را بلند کرده و از فضای زیر آن استفاده کنید. سپس تکه سنگ را سر جایش قرار داده و یا فضولات را در کیسه با خود حمل کنید.
نکات مناسب
- در صورت تمایل میتوانید از چادرهای موجود با عنوان دستشویی استفاده کنید. قیمت این چادرها در حال حاضر حدود ۲۰۰ هزار تومان می‌باشد
- به اعضای گروه یاد بدهید که پس از هر بار استفاده از دستشویی با استفاده از بیلچه، کمی خاک داخل چاله بریزند ولی در انجام این کار زیاده روی نکنن چون ظرفیت چاله به زودی تکمیل و غیر قابل استفاده میشه
- دستمال های خود را درون چاله نیاندازید . فراموش نکنید که دستمال ها بین ۱ تا ۵ ماه زمان نیاز دارند تا بازیافت شوند.
شما از چه روش هایی استفادده میکنید ؟
چه نکاتی رو جهت ساخت دستشویی رعایت میکنید ؟
تجربیات خودتون رو با ما به اشتراک بزارید
نظرات کاربران